PL206091B1 - Zastosowania daptomycyny - Google Patents

Zastosowania daptomycyny

Info

Publication number
PL206091B1
PL206091B1 PL384274A PL38427499A PL206091B1 PL 206091 B1 PL206091 B1 PL 206091B1 PL 384274 A PL384274 A PL 384274A PL 38427499 A PL38427499 A PL 38427499A PL 206091 B1 PL206091 B1 PL 206091B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
daptomycin
dose
hours
use according
days
Prior art date
Application number
PL384274A
Other languages
English (en)
Inventor
Frederick B. Oleson Jr.
Francis P. Tally
Original Assignee
Cubist Pharmaceuticals
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=26798675&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL206091(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Cubist Pharmaceuticals filed Critical Cubist Pharmaceuticals
Publication of PL206091B1 publication Critical patent/PL206091B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/12Cyclic peptides, e.g. bacitracins; Polymyxins; Gramicidins S, C; Tyrocidins A, B or C
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/08Peptides having 5 to 11 amino acids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/10Peptides having 12 to 20 amino acids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04Antibacterial agents

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Saccharide Compounds (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są zastosowania daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia zakażeń bakteryjnych.
Szybki wzrost liczby infekcji wywoływanych przez gram-dodatnie bakterie, w tym wywoływane przez oporne bakterie, wzbudził ponowne zainteresowanie badaniem nowych klas antybiotyków. Jedną z takich klas są antybiotyki lipopeptydowe, obejmujące daptomycynę. Daptomycyna posiada in vitro silną aktywność bakteriobójczą przeciw klinicznie istotnym gram-dodatnim bakteriom wywołującym poważne i zagrażające życiu choroby. Bakterie te obejmują oporne patogeny, jak oporny na wankomycynę enterokok (VRE), oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA), średnio wrażliwy na glikopeptyd Staphylococcus aureus (GISA), koagulazo-ujemny gronkowiec (CNS) i penicylinooporny Streptococcus pneumoniae (PRSP), wobec których istnieje niewiele alternatyw terapeutycznych (patrz Tally i in., 1999, Exp. Opin. Invest. Drugs 8:1223-1238, odtąd “Tally”). Daptomycyna daje szybkie, zależne od stężenia działanie bakteriobójcze i stosunkowo przedłużone zależne od stężenia działanie poantybiotykowe in vivo.
Daptomycynę opisuje Baltz w Biotechnology of Antibiotics, 2. wyd., W.R. Strohl (Nowy Jork: Marcel Dekker, Inc.), 1997, str. 415-435, odtąd Baltz. Daptomycyna jest cyklicznym lipopeptydowym antybiotykiem, który można otrzymać z fermentacji przeprowadzanej przez Streptomyces roseosporus. Składa się z bocznego łańcucha dekanoilowego przyłączonego do N-końcowego tryptofanu cyklicznego 13-aminokwasowego peptydu (patrz Fig. 1a, Baltz i in., supra). Związek jest aktualnie opracowany w postaciach podawanych dożylnie i doustnie do leczenia poważnych infekcji powodowanych przez bakterie, w tym, ale nie wyłącznie, przez oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA) i oporny na wankomycynę enterokok (VRE).
Mechanizm działania daptomycyny różni się od innych klas antybiotyków, obejmujących antybiotyki β-laktamowe, aminoglikozydowe, glikopeptydowe i makrolidowe. Nie chcąc się ograniczać do żadnej z teorii, uważa się że daptomycyna zabija gram-dodatnie bakterie zaburzając wiele aspektów funkcjonowania bakteryjnej błony komórkowej, nie wchodząc w obręb cytoplazmy. Mechanizmy antybakteryjnego działania daptomycyny mogą obejmować hamowanie syntezy peptydoglikanów, hamowanie syntezy kwasu lipotejchojowego i rozpraszanie bakteryjnego potencjału błonowego (patrz np., Baltz, supra).
Skuteczność i bezpieczeństwo daptomycyny były badane w nieklinicznych badaniach oraz w I i II fazie badań klinicznych. Ochotnicy - ludzie dobrze znosili daptomycynę podawaną dożylnie w dawce 1 lub 2 mg/kg co 24 godziny. Patrz Baltz, supra, i referencje. Ponadto, pojedyncza dawka daptomycyny była dobrze znoszona w zakresie dawek od 0,5 do 6 mg/kg. Patrz Baltz, supra, oraz Woodworth i in., 1992, Antimicrob. Agents Chemother. 36:318-25. Jednakże okazało się, że dla przedłużonego leczenia daptomycyna 3 mg/kg co 12 godzin wykazano sporadyczne szkodliwe działanie uboczne (Baltz, supra). U dwóch spośród pięciu pacjentów - ludzi, którym podawano daptomycynę 4 mg/kg co 12 godzin przez 6 do 11 dni, zaobserwowano przejściowe osłabienie mięśni i bóle (Tally, supra). U dwóch badanych osób, odczuwających osłabienie mięśni i bóle, jeden lub dwa dni przed osłabieniem mięśni podwyższyło się stężenie fosfokinazy kreatynowej (CPK). Leczenie przerwano trzy do czterech dni po zaobserwowaniu początku podniesienia stężenia CPK. Jeden lub dwa dni po przerwaniu leczenia daptomycyną, stężenie CPK osiągnęło wartość szczytową powyżej 10 000 jednostek/l u jednego z badanych i 20 812 jednostek/l u drugiego z badanych pacjentów (Tally, supra). Na podstawie tych badań i racjonalnego uzasadnienia, że do skutecznego działania przeciw wielu rodzajom zakażeń bakteryjnych wymagane są wyższe dawki daptomycyny, badania kliniczne przerwano (Baltz, supra).
W powyżej opisanych badaniach klinicznych oraz serii badań toksykologicznych na zwierzętach, stwierdzono, że główną tkanką dotkniętą toksycznością daptomycyny są mięśnie szkieletowe. Powtarzane w badaniach toksykologicznych codzienne dożylne podawanie dużych dawek daptomycyny szczurom i psom (75 mg/kg u szczurów i 40 mg/kg u psów) powodowało łagodną miopatię mięśni szkieletowych (Tally, supra). Stwierdzono również, że wzrost stężenia CPK jest wrażliwym pomiarem miopatii, może być zatem stosowany do pomiaru działania daptomycyny na tkankę mięśni. Patrz Tally i in., supra.
Chociaż niskie dawki daptomycyny nie są toksyczne dla mięśni i są skuteczne w leczeniu wielu zakażeń bakteriami gram-dodatnimi, niektóre rodzaje zakażeń bakteriami gram-dodatnimi, jak głęboko zagnieżdżone zakażenia lub powodowane przez szczepy bakteryjne antybiotykooporne, mogą wymagać do skutecznego leczenia wyższych dawek daptomycyny. Na przykład, pewne wankomycynooporne szczepy bakterii wykazują dwu- do czterokrotnie wyższe minimalne stężenie hamujące (MIC) daptomycyny niż większość szczepów podatnych na wankomycynę. W związku z tym, istnieje olbrzymia
PL 206 091 B1 potrzeba rozwijania nowych metod podawania skutecznych leczniczo ilości daptomycyny, w sposób minimalizujący szkodliwe działanie uboczne na mięśnie szkieletowe.
Dla kombinacji nielipopeptydowych antybiotyków streptograminowych, chinuprystyna/dalfoprystyna również wykazano działanie przeciw gram-dodatnim organizmom, takim jak oporny na metycylinę Staphylococcus aureus, średnio wrażliwy na glikopeptydy S. aureus i oporny na glikopeptydy Enterococcus faecium (Rubinstein i in., 1999, J. Antimicrob. Chemother. 44, topie A, 37-46, odtąd Rubinstein). Wykazano skuteczność chinuprystyna/dalfoprystyna w leczeniu szpitalnego zapalenia płuc, badaniach nagłych przypadków, złożonych zakażeń skóry i przydatków i bakteriemii (Rubinstein, supra). Około 13% pacjentów leczonych 7,5 mg/kg chinuprystyna/dalfoprystyna co 8 lub 12 godzin odczuwało bóle stawów lub mięśniobóle, obejmujące ból mięśni, a około 5% pacjentów wykazywało podwyższone stężenie CPK (Rubinstein, supra). Zatem wydaje się, że chinuprystyna/dalfoprystyna również wywołuje toksyczność mięśniową.
Aminoglikozydy, będące inną klasą antybiotyków, również są toksyczne w wysokich dawkach. Aby zredukować ich toksyczność podawano je raczej w większych dawkach w większych odstępach czasowych niż w mniejszych dawkach częściej (Barclay i in., 1994, Clin. Pharmacokinet. 27:32-48).
Jednakże aminoglikozydy różnią się wieloma cechami od daptomycyny, szczególnie miejscem toksycznego oddziaływania. Aminoglikozydy są toksyczne dla nerek i ośrodkowego układu nerwowego, podczas gdy daptomycyna jest toksyczna dla mięśni szkieletowych. Również mechanizm toksyczności aminoglikozydów i daptomycyny jest różny. Dodatkowo, aminoglikozydy nie są podobne budową do daptomycyny, działają jedynie na bakterie gram-ujemne, mają inny niż daptomycyna mechanizm działania przeciwbakteryjnego i wykazują inny mechanizm oporności. Zatem, możliwość, że rzadsze podawanie aminoglikozydów powoduje mniejszą toksyczność dla pacjenta, nie pozwala przewidywać, że podobnie byłoby dla daptomycyny.
Wynalazek dotyczy zastosowania daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 7 do 12 mg daptomycyny na kilogram masy ciał a pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstę p pomiędzy dawkami wynosi 24 godziny lub 48 godzin.
Korzystnie w tym zastosowaniu dawka wynosi 7 do 10 mg/kg, a można ją stosować w wysokości 7, 8, 10, lub 12 mg/kg.
Korzystnie odstęp pomiędzy dawkami wynosi 24 godziny.
Korzystna dawka wynosi również 7 do 10 mg/kg, a można ją stosować w wysokości 7, 8, 10, lub 12 mg/kg.
Gdy odstęp między dawkami wynosi 24 godziny korzystna dawka wynosi 7 mg/kg masy ciała pacjenta.
Korzystna dawka wynosi również 8 mg/kg masy ciała.
Korzystna dawka wynosi także 10 mg/kg masy ciała.
Korzystna dawka wynosi również 12 mg/kg masy ciała.
Korzystnie lek wytwarzany zgodnie z zastosowaniem według wynalazku jest formułowany jako doustny, podskórny albo dożylny.
Korzystnie lek zawierający daptomycynę podaje się przez 3 dni do 6 miesięcy, lub przez 7 do 28 dni lub przez 7 do 14 dni.
W zakres wynalazku wchodzi również zastosowanie daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 4 mg daptomycyny na kilogram masy ciała pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstę p pomię dzy dawkami wynosi 48 godzin.
Korzystnie dawka jest dawką doustną, podskórną, lub dożylną.
Korzystnie lek zawierający daptomycynę podaje się przez 3 dni do 6 miesięcy, lub przez 7 do 28 dni lub przez 7 do 14 dni.
Wynalazek dotyczy również zastosowania daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 6 mg daptomycyny na kilogram masy ciała pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstęp pomiędzy dawkami wynosi 48 godzin.
Korzystnie dawka jest dawką doustną, podskórną lub dożylną.
Korzystnie lek zawierający daptomycynę podaje się przez 3 dni do 6 miesięcy, lub przez 7 do 28 dni lub przez 7 do 14 dni.
PL 206 091 B1
Zgodnie z zastosowaniem według wynalazku wytwarza się lek, który charakteryzuje się rzadszym podawaniem dawek zawierających większe stężenie antybiotyku. Ten protokół jest zarówno bezpieczniejszy, jak i skuteczniejszy niż podawanie częściej dawek antybiotyku o mniejszym stężeniu. Lek zawierający daptomycynę wytwarzany według zastosowania według wynalazku, jest podawany potrzebującemu jej pacjentowi w odstępach między dawkami minimalizujących toksyczność dla mięśni szkieletowych.
Krótki opis figur
Figura 1. Poziom fosfokinazy kreatynowej (CPK) z surowicy w Badaniu psów A (panel górny) i Badaniu psów B (panel dolny). Poziomy CPK w surowicy ustalano po dwóch godzinach od podania daptomycyny jako wskaźnik toksyczności dla mięśni.
Figura 2. Stężenia daptomycyny w osoczu, w stanie stacjonarnym, 18 dnia dawkowania jak określono za pomocą HPLC dla Badania psów A (panel górny) i Badania psów B (panel dolny).
Figura 3. Związek między różnymi odstępami pomiędzy dawkami daptomycyny a jej szkodliwością dla mięśni szkieletowych (określony jako poziomy CPK) oraz jej efektywnością (określaną jako wartość szczytowa stężenia w surowicy, Cmax, powyżej minimalnego stężenia hamującego, MIC, daptomycyny).
W celu zbadania potencjalnego wpływu dzielenia dawki na toksyczność przeprowadzono dwa badania na psach porównując wpływ powtarzalnego podawania dożylnego raz dziennie (co 24 godz.) względem podawania co 8 godzin (co 8 godz.). Badania te przeprowadzano na psach, ponieważ gatunek ten wykazuje najbardziej przewidywalne efekty kliniczne. Celem badania było określenie związku między farmakokinetyką obejmującą Cmax i AUC24b i toksycznością dla mięśni szkieletowych w celu ustalenia optymalnych warunków dawkowania klinicznego, by zminimalizować możliwość toksyczności dla mięśni szkieletowych.
W badaniu A sprawdzano, czy toksyczność daptomycyny dla mięśni szkieletowych związana jest z wartością szczytową stężenia daptomycyny pojawiającą się we krwi po podaniu (Cmax), czy z całkowitym stężeniem daptomycyny we krwi przez 24 godziny (AUC24h). W badaniu A dzienną dawkę daptomycyny podzielono na wielokrotne podania dzienne, by zredukować Cmax (patrz Przykład 1 i Figura 2, panel górny).
W badaniu B sprawdzano, czy istnieje progowe stężenie w osoczu dla zwią zanej z daptomycyną toksyczności dla mięśni szkieletowych. Przy takiej hipotezie, podawanie dawek o poziomie, przy którym nie obserwuje się efektów działania (NOELq24h). Wielokrotnie w ciągu dnia tak, że poziomy daptomycyny w osoczu pozostają poniżej nieustalonego progu toksyczności, nie będzie związane z toksycznoś cią dla mięśni szkieletowych (Przykł ad 2).
Nieoczekiwanie, toksyczność dla mięśni pierwotnie nie była związana z Cmax. Na przykład, zarówno poziomy fosfokinazy kreatynowej (CPK) w surowicy i przypadki mikroskopijnych miopatii obserwowanych przy podawaniu 25 mg/kg raz na 8 godzin (co 8 h) były większe niż obserwowane przy podawaniu 75 mg/kg raz na 24 godziny (co 24 h), mimo niższego Cmax dla 25 mg/kg co 8 h (Przykład 1, tablica 2). Dla odróżnienia, duży wzrost wartości szczytowej poziomów CPK obserwowano, gdy odstęp między dawkami zmieniał się od co 24 h do co 8 h przy dawkach albo 5 mg/kg albo 25 mg/kg, nawet jeśli poziomy Cmax były porównywalne dla każdej dawki co 24 h lub co 8 h (Przykład 1, Tablica 2 i Przykład 2, Tablica 4). Toksyczność również wydawała się niezwiązana z AUC24h, gdyż toksyczność obserwowana przy 25 mg/kg co 8 h była wyższa niż przy 75 mg/kg co 24 h przy mniej więcej tym samym AUC.
Wyniki badań A i B sugerują, że parametr farmakokinetyczny definiujący toksyczność daptomycyny dla mięśni szkieletowych u psów nie jest związany z Cmax. Dodatkowo, toksyczność okazuje się być niezwiązana z AUC lub samoistnie toksycznym poziomem w osoczu, lecz okazuje się być związana z odstępami między dawkami daptomycyny. Nie chcąc się ograniczać do żadnej teorii, wpływ na mięśnie szkieletowe okazuje się być związany z czasem trwania niskich stężeń daptomycyny w osoczu, pozwalającym na naprawę podklinicznego uszkodzenia włókien mięśniowych. Zatem, dane sugerują, że odstęp między dawkami jest raczej kluczowym czynnikiem determinującym toksyczność dla mięśni, niż wielkość samej dawki. Później, gdy Cmax i/lub AUC okazały się kluczowymi parametrami farmakokinetycznymi związanymi z usunięciem infekcji (J. Leggert i wsp., Abstrakt nr 154, str. 123, Program and Abstracts of the 27th Interscience Conference on Antimicrobial Agents and Chemotherapy; American Society for Microbiology, Washington, D. C, 1987; A Louie i wsp., Abstract nr 1769, N. Safdar i wsp., Abstract nr 1770, Program and Abstracts of 39th Interscience Conference on Antimicrobial Agents and Chemotherapy; American Society for Microbiology, San Francisco, CA, September 2629, 1999), aktywność farmakologiczną daptomycyny optymalizuje się przez podawanie raz dziennie. WyniPL 206 091 B1 ki sugerują, że podawanie raz dziennie może minimalizować toksyczność daptomycyny dla mięśni, potencjalnie maksymalizując jej skuteczność przeciw mikrobiologiczną (Figura 3).
Obserwacje te poparto dalej wynikami badań klinicznych. Badania wykazały, że daptomycyna podawana w dawkach 4 mg/kg co 24 godziny, 6 mg/kg co 24 godziny lub w dawce początkowej 6 mg/kg i następnych dawkach 3 mg/kg co 12 godzin nie dawała wzrostu poziomów CPK związanych z podawaniem daptomycyny i nie powodowała żadnego osłabienia mięśni lub bólu u któregokolwiek z pacjentów (Przykład 4).
Przewidywano, że Cmax będzie większe (86,8 μg/ml) w warunkach dawkowania 6 mg/kg co 24 godziny niż w warunkach dawkowania 4 mg/kg co 12 godzin (69,2 pg/ml). Jednak żaden z dziewięciu pacjentów badanych w warunkach dawkowania przewidujących wyższe Cmax nie miał związanych z lekiem skutków ubocznych dla mięśni szkieletowych (Tablica 5), podczas gdy dwóch z pięciu pacjentów badanych w warunkach dawkowania o przewidywanym niższym Cmax miało związane z lekiem skutki uboczne dla mięśni szkieletowych (Tally, supra). Tak więc wyniki przedstawione w przykładzie 3 pokazują, że Cmax nie jest przyczyną toksyczności dla mięśni szkieletowych u ludzi, wskazując później, że stwierdzenia dotyczące dawkowania daptomycyny u psów dają się zastosować w odniesieniu do człowieka.
Nie chcąc się ograniczać do żadnej teorii, wyniki można wytłumaczyć hipotezą, że toksyczność dla mięśni szkieletowych związana jest z czasem pomiędzy dawkami pozwalającym na naprawę uszkodzeń mięśni szkieletowych. Na przykład, Przykład 1 pokazuje, że poziomy CPK były znacznie wyższe, gdy psom podawano 75 mg/kg/dzień podzielone na trzy dawki dziennie (25 mg/kg co 8 godzin), niż gdy taką samą dawkę podawano raz dziennie (75 mg/kg co 24 godziny). Podawanie raz dziennie może pozostawić więcej czasu między dawkami (przy nietoksycznych poziomach w krwi) na naprawę podklinicznego uszkodzenia mięśni związanego z daptomycyną. Tak więc podawanie raz dziennie powoduje mniejszą toksyczność. Nowa hipoteza naprawy jest zgodna z brakiem postępu toksyczności po wydłużonym okresie dawkowania. Na przykład, nie ma postępu w toksyczności przy badaniach z dawkowaniem przez sześć miesięcy w porównaniu z badaniami z dawkowaniem przez jeden miesiąc u szczurów i psów. Dodatkowo, nowa hipoteza naprawy jest zgodna z obserwacjami, że poziomy CPK spadają mimo kontynuowanego działania daptomycyną i obecności zmian regeneracyjnych w mięśniu szkieletowym (Figura 1). Dodatkowo, ponieważ Cmax i/lub AUC są kluczowymi wyznacznikami skuteczności w zwierzęcych modelach infekcji, aktywność farmakologiczną daptomycyny optymalizuje się przez dawkowanie raz dziennie. Tak więc, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność nie zależą od tego samego wyznacznika (Cmax), margines bezpieczeństwa dla daptomycyny można zwiększyć przez zmianę warunków dawkowania.
Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowań daptomycyny, które minimalizują toksyczność dla mięśni szkieletowych w porównaniu z zastosowaniami ze stanu techniki. W niniejszym wynalazku ujawniono, że dłuższe odstępy między dawkami mogą służyć do podawania większych dawek daptomycyny.
Daptomycynę podaje się w odstępach między dawkami raz na 24 godziny lub raz na 48 godzin.
Lek zawierający daptomycynę może być podawany zgodnie z zastosowaniami według wynalazku aż do usunięcia lub zmniejszenia infekcji. W jednym wykonaniu daptomycynę podaje się przez okres od 3 dni do 6 miesięcy. W korzystnym wykonaniu daptomycynę podaje się przez 7 do 28 dni. W korzystnym wykonaniu daptomycynę podaje się przez 7 do 14 dni. Jeżeli to konieczne daptomycyna może być podawana przez dłuższy lub krótszy czas.
Lek zawierający daptomycynę wytworzony zgodnie z zastosowaniami według niniejszego wynalazku jest podawany pacjentowi w ilościach skutecznych i obniżających lub eliminujących infekcje bakteriami gram-dodatnimi i skutkujących obniżoną toksycznością dla mięśni szkieletowych w porównaniu z innymi metodami podawania daptomycyny. Antybiotyki można podawać doustnie, pozajelitowo przez inhalacje, miejscowo, doodbytniczo, donosowo, dopoliczkowo, dopochwowo lub przez zbiornik będący implantem, pompę zewnętrzną lub kateter. Daptomycynę, inne antybiotyki lipopeptydowe można także bezpośrednio wstrzykiwać lub podawać do ropnia, komory lub stawu. Podawanie pozajelitowe obejmuje iniekcję lub infuzję podskórną, dożylną, domięśniową, dostawową, domaziówkową, dozbiornikową, dokanałową, wewnątrzwątrobową, w miejsce zmiany, i doczaszkową. W korzystnym zastosowaniu, podawanie antybiotyku jest podawaniem dożylnym, podskórnym lub doustnym.
Lek zawierający daptomycynę wytworzony zgodnie z zastosowaniami według niniejszego wynalazku można wykorzystać do zwalczania infekcji bakteryjnej, którą mogą powodować lub zaostrzać bakterie obejmujące, lecz nie ograniczone do gronkowców wrażliwych i opornych na metycylinę (włączając Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus i gronkowce koagulazo-ujemne), Staphylococcus aureus o zmniejszonej wrażliwości na glikopeptydy (GISA), wrażliwych i opornych na penicylinę paciorkowców (włączając Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae,
PL 206 091 B1
Streptococcus avium, Streptococcus bovis, Streptococcus lactis, Streptococcus sangius i Streptococci z Grupy C, Streptococci z Grupy G paciorkowce zielenią ce (alfa-hemolityczne)), enterokoków (obejmujących wrażliwe i oporne na wankomycynę szczepy, takie jak Enterococcus faecalis i Enterococcus faecium), Clostridium difficile, Clostridium clostridliforme, Clostridium innocuum, Clostridium perfrigenes, Clostridium ramosum, Haemophilus influenzae, Listeria monocytogenes, Corynebacterium jeikeium, Bifidobacterium spp., Eubacterium aerofaciens, Eubacterium lentum, Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus casei, Lactobacillus plantarum, Lactococcus spp., Leuconostoc spp., Pediococcus, Peptostreptococcus anaerobius, Peptostreptococcus asaccarolyticus, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus micros, Peptostreptococcus prevotii, Peptostreptococcus productus, Propionibacterium acnes i Actinomyces spp.
Antybakteryjną aktywność daptomycyny przeciw klasycznie opornym szczepom porównać można do aktywności przeciwko klasycznie wrażliwym szczepom w eksperymentach in vitro. Dodatkowo, wartość minimalnego stężenia hamującego (MIC) dla daptomycyny przeciwko szczepom wrażliwym jest typowo 4-krotnie niższa niż wankomycyny. Tak więc w korzystnym wykonaniu, daptomycynę podaje się zgodnie z zastosowaniami według wynalazku pacjentowi przejawiającemu infekcję bakteryjną oporną na inne antybiotyki, w tym wankomycynę. Dodatkowo, w odróżnieniu od antybiotyków glikopeptydowych, daptomycyna wykazuje szybką, zależną od stężenia aktywność bakteriobójczą przeciw organizmom gramdodatnim. Tak więc daptomycynę podaje się pacjentowi potrzebującemu szybko działającej terapii antybiotykowej. Lek zawierający daptomycynę wytworzony zgodnie z zastosowaniami według wynalazku można wykorzystać do leczenia infekcji bakteriami gram-dodatnimi jakiegokolwiek narządu lub tkanki ciała. Takie narządy i tkanki obejmują, bez ograniczeń, mięśnie szkieletowe, skórę, krew, nerki, serce, płuca i kości. Zastosowania według wynalazku można wykorzystać do leczenia, bez ograniczeń, infekcji skóry i tkanek miękkich, bakteriemii i infekcji dróg moczowych. Taki lek można wykorzystać do leczenia środowiskowych chorób układu oddechowego włączając, bez ograniczeń, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, przewlekłe zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, w tym zapalenie płuc spowodowane opornym na leki Streptococcus pneumoniae lub Haemophilus influenzae. Taki lek można wykorzystać również do wytworzenia leku do leczenia mieszanych infekcji obejmujących różne typy bakterii gram-dodatnich, albo takich, które obejmują zarówno gram-dodatnie jak i gram-ujemne bakterie. Takie typy infekcji obejmują infekcje wewnątrzbrzuszne i położniczo/ginekologiczne. Lek uzyskany zgodnie z zastosowaniami według wynalazku można użyć do terapii sekwencyjnej dla infekcji szpitalnych, włączając bez ograniczeń, zapalenie płuc, posocznicę wewnątrzbrzuszną, infekcje skóry i tkanek miękkich oraz infekcje kości i stawów. Lek zawierający daptomycynę zgodnie z zastosowaniami według wynalazku można wykorzystać do leczenia infekcji obejmujących bez ograniczeń, zapalenie osierdzia, zakaźne zapalenie stawów i zapalenie szpiku. W zastosowaniu według niniejszego wynalazku, każdą z wyżej opisanych chorób można leczyć stosując daptomycynę.
Lek zawierający daptomycynę można również podawać równocześnie podając jeden lub większą liczbę antybiotyków innych niż lipopeptydowe. Daptomycyna wykazuje silne wiązanie białek osocza i nie jest zdolna do przenikania przez błonę komórkową. Tak więc, daptomycyna nie powinna wchodzić w interakcje z innymi antybiotykami. Mając taki profil, oczekuje się, że daptomycyna będzie działać synergicznie z jednym lub większą liczbą wspólnie podawanych antybiotyków. Ponadto, daptomycyna może poprawić profil toksyczności jednego lub większej liczby wspólnie podawanych antybiotyków. Wykazano, że podawanie daptomycyny i aminoglikozydu może poprawić toksyczność nerkową powodowaną przez aminoglikozyd. Antybiotyki i ich klasy, które można wspólnie podawać z daptomycyną obejmują , bez ograniczeń , penicyliny i leki pokrewne, karbapenemy, cefalosporyny i leki pokrewne, aminoglikozydy, bacytracynę, gramicydynę, mupirocynę, chloramfenikol, tiamfenikol, fusidate sodium. linkomycynę, klindamycynę, makrolidy, nowobiobiocynę, polimyksyny, ryfamycyny, spektynomycynę, tetracykliny, wankomycynę, teikoplaninę, streptogramynę, czynniki przeciw folianowe obejmujące sulfonamidy, trimetoprim i ich kombinacje oraz pyrimetaninę, syntetyczne związki przeciwbakteryjne włączając nitrofurany, migdalan metenaminy i hipuran metenaminy, nitroimidazole, chinolony, fluorochinolony, izoniazyd, etambutol, pyrazinamid, kwas para-aminosalicylowy (PAS), cykloserynę, kapreomycynę, etionamid, protionamid, tiacetazon i wiomycynę. W korzystnym zastosowaniu antybiotyki, które można wspólnie podawać z daptomycyną obejmują bez ograniczeń, imipenen, amikacynę, netilmycynę, fosfomycynę, gentamycynę, ceftriakson i teikoplaninę.
P r z y k ł a d 1
Badanie wpływu Cmax na CPK i toksyczność wobec mięśni szkieletowych
W celu zbadania wpływu Cmax na toksyczność wobec mięśni szkieletowych, psom (4 samce psów w grupie) podawano dożylnie przez 20 dni w wymienionych dawkach i trybie sól fizjologiczną co
PL 206 091 B1 godzin, daptomycynę 25 mg/kg co 24 godziny, daptomycynę 75 mg/kg co 24 godziny, daptomycynę 25 mg/kg co 8 godzin. Toksyczność wobec mięśni szkieletowych u psów mierzono przez pomiar wzrostu CPK powyżej zwykłego zakresu wartości i zmiany mikroskopowe w tkance mięśni szkieletowych.
Stężenia stanu stacjonarnego daptomycyny w osoczu w 18 dniu podawania określono przy pomocy HPLC. Poziom Cmax pozostał w przybliżeniu taki sam (1,23 razy wyższy) dla daptomycyny podawanej w dawce 25 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z daptomycyną w ilości 25 mg/kg co 24 godziny. Poziomy Cmax były około 2,8 razy wyższe dla daptomycyny w dawce 75 mg/kg co 24 godziny w porównaniu z daptomycyną 25 mg/kg co 8 godzin. Patrz figura 1, górna część (Badanie A). AUC było w przybliżeniu jednakowe (0,37 razy wyższe) dla daptomycyny w dawce 25 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z daptomycyn ą 75 mg/kg co 24 godziny (patrz Tablica 2 i Figura 2, górna część).
W okresie podawania leku w Badaniu A obserwowano zależny od dawki wzrost szczytu aktywności CPK, gdy dawkę zwiększano z 25 do 75 mg/kg w stałych odstępach podawania co 24 godziny. Jednakże, dodatkowy 4-krotny wzrost poziomów stężenia CPK obserwowano u zwierząt, którym podawano dawki leku 25 mg/kg co 8 godzin w porównaniu ze zwierzętami otrzymującymi 75 mg/kg co 24 godziny, nawet gdy dobowa dawka całkowita dla tych dwóch reżimów była jednakowa. We wszystkich reżimach dawkowania CPK osiągnęła maksimum po około tygodniu leczenia, po czym malała mimo kontynuacji podawania leku.
Zwierzęta, którym podawano lek, uśmiercono w czasie odpowiadającym w przybliżeniu czasowi podawania kolejnej dawki po ostatnim podawaniu leku, a tkankę mięśniową zbadano mikroskopowo pod względem znamion miopatii. Patrz Tablica 1.
T a b l i c a 1
Reżim dawkowania
Miejsce Sól fizjologiczna co 25 mg/kg co 75 mg/kg co 25 mg/kg co
uszkodzenia* 8 godzin 24 godziny 24 godziny 8 godzin
Mięsień szkieletowy Degeneracja 0/24 3/24 8/24 14/24
włókien
mięśniowych Regeneracja włókien mięśniowych 1/24 2/24 1/24 9/24
Przepona Degeneracja włókien mięśniowych 0/4 0/4 0/4 1/4
Serce
Degeneracja 0/4 0/4 0/4 0/4
włókien
mięśniowych
* Wystąpienie objawów histopatologicznych związanych z mięśniami jest przedstawione jako liczba miejsc dotkniętych zmianami podzielona przez liczbę badanych miejsc. W przypadku mięśni szkieletowych, badano po sześć miejsc u każdego z czterech psów, co dało całkowitą liczbę 24 miejsc.
Degeneracja włókien mięśniowych mięśni szkieletowych wzrosła około dwukrotnie przy 25 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z 75 mg/kg co 24 godziny. W dodatku, degeneracja włókien mięśni szkieletowych wzrosła pięciokrotnie przy 25 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z 25 mg/kg co 24 godziny. Degeneracja włókien mięśniowych mięśni szkieletowych była minimalna i odpowiada 3 do 25-krotnemu wzrostowi CPK w surowicy. W Badaniu A nie zaobserwowano mikroskopowo wpływu degenerującego na mięsień sercowy.
T a b l i c a 2
Reżim dawkowania Całkowita dawka dzienna Cmax (p.g/ml) AUC0-24h ^g godz./ml) Szczyt CPK (U/l) Obecność1 miopatii obserwowanej mikroskopowo
1 2 3 4 5 6
Sól fizjologiczna co 8 godzin 0 0 0 265 0/28
PL 206 091 B1 cd. tablicy 2
1 2 3 4 5 6
25 mg/kg co 24 godziny 25 190 682 309* 3/28
75 mg/kg co 24 godziny 75 540 1840 990 8/28
25 mg/kg co 8 godzin 75 238 2526 4000 15/28
* wyłączona wartość odbiegająca od pozostał ych 1 Wystąpienie miopatii obserwowanej mikroskopowo (ostatnia kolumna) pokazuje liczbę miejsc wykazujących minimalne zmiany degeneracyjne podzielone przez liczbę wszystkich zbadanych miejsc. W tym doświadczeniu zbadano siedem miejsc u każdego z czterech psów, co dał o cał kowitą liczbę 28 miejsc.
Oprócz tego, toksyczność nie wydaje się być związana z AUC0-24h ani z wartością progową nietoksycznego stężenia w osoczu. Wzrost CPK i występowanie miopatii były większe przy 25 mg/kg co 8 godzin niż 75 mg/kg co 24 godziny, pomimo ni ż szego Cmax. Co wię cej, pomimo podobnych poziomów Cmax wystąpił 5-krotny wzrost toksyczności mierzonej wystąpieniem miopatii obserwowanej mikroskopowo i ponad 10-krotny wzrost stężeń CPK przy podawaniu 25 mg/kg trzykrotnie w ciągu dnia w porównaniu do pojedynczej dawki dziennej. Choć AUC był o jedynie 0,37 razy wyż sze przy reż imie dawkowania 25 mg/kg co 8 godzin niż 75 mg/kg co 24 godziny, aktywność CPK i występowanie miopatii wzrosły 2- do 4-krotnie.
Nie chcąc się ograniczać do żadnej teorii, wydaje się, że wpływ na mięśnie szkieletowe związany jest z czasem występowania niskich stężeń w osoczu, gdy może zachodzić naprawianie podklinicznych uszkodzeń włókien mięśniowych. W porównaniu z dawką podzieloną, dawka jednokrotna w ciągu dnia dawała przez dłuższy czas minimalne stężenia w osoczu, dając więcej czasu na naprawę, a zatem mniejszą toksyczność. Przykładowo, przy reżimie dawkowania 25 mg/kg co 8 godzin stężenie w osoczu nigdy nie spada poniżej 27 μg/ml, najniższego punktu dla tego reżimu. Przeciwnie, stężenia w osoczu przy reżimie 75 mg/kg co 24 godziny były poniżej tego poziomu przez około 12 godzin przed podaniem kolejnej dawki. Dzienny okres minimalnej ekspozycji może wyjaśniać, dlaczego reżim dawkowania raz dziennie (75 mg/kg co 24 godziny) był związany z mniejszą toksycznością niż dawka podzielona (25 mg/kg co 8 godzin).
P r z y k ł a d 2
Badanie B: Wpływ wartości progowej stężenia w osoczu na toksyczność wobec mięśni szkieletowych
W celu zbadania wpływu wartości progowej stężenia w osoczu na toksyczność wobec mięśni szkieletowych, psom (4 samce psów w grupie) podawano dożylnie przez 20 dni w wymienionych dawkach i trybie sól fizjologiczną co 8 godzin, daptomycynę 5 mg/kg co 24 godziny (w przybliżeniu NOELq24h) oraz daptomycynę 5 mg/kg co 8 godzin.
Podobnie jak w Przykładzie 1, stężenia stanu stacjonarnego daptomycyny w osoczu określono przy pomocy HPLC 18-tego dnia dawkowania. Ośmiogodzinna przerwa między dawkami odpowiada u psów 3 okresom półtrwania (t1/2=2,5 godziny) i powinna mieć minimalny wpływ na Cmax stanu stacjonarnego w porównaniu z reżimem 24-godzinnym. Cmax dla 5 mg/kg co 8 godzin i 5 mg/kg co 24 godziny były w przybliżeniu takie same dla obu reżimów dawkowania. Patrz Figura 1, dolna część (Badanie B). Jednakże, AUC było około trzykrotnie wyższe (2,6 -krotnie wyższe) przy 5 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z 5 mg/kg co 24 godziny (patrz Tablica 4 i Figura 2, dolna część).
Stężenie CPK w surowicy określono jak ujawniono w Przykładzie 1. Nie było zmian w stężeniu CPK przy 5 mg/kg co 24 godziny w porównaniu z kontrolą - solą fizjologiczną. Przeciwnie, dla 5 mg/kg co 8 godzin poziomy CPK były podwyższone w porównaniu z 5 mg/kg co 24 godziny lub z kontrolą z solą fizjologiczną. Przy 5 mg/kg co 8 godzin po pierwszym tygodniu leczenia daptomycyną poziomy CPK osiągnęły maksymalną wartość na poziomie trzy- do czterokrotnie wyższym niż poziom podstawowy, po czym zmniejszały się pomimo kontynuowania leczenia, podobnie jak to obserwowano w badaniu A. Patrz Figura 1, dolna część (Badanie B).
Leczone zwierzęta uśmiercono w czasie odpowiadającym w przybliżeniu czasowi podawania kolejnej dawki po ostatnim podawaniu leku, a tkankę mięśniową zbadano mikroskopowo pod względem oznak miopatii, jak w Przykładzie 1, patrz Tablica 3
PL 206 091 B1
T a b l i c a 3
Reżim dawkowania
Miejsce uszkodzenia* Sól fizjologiczna co 8 godzin 5 mg/kg co 24 godziny 5 mg/kg co 8 godzin
Mięsień szkieletowy Degeneracja włókien mięśniowych 0/24 2/24 11/24
Regeneracja włókien mięśniowych 0/24 3/24 18/24
Przepona Degeneracja włókien mięśniowych 0/4 1/4 0/4
Serce Degeneracja włókien mięśniowych 0/4 0/4 0/4
* Wystąpienie objawów histopatologicznych związanych z mięśniami jest przedstawione jako liczba miejsc dotkniętych zmianami podzielona przez liczbę badanych miejsc. W przypadku mięśni szkieletowych zbadano po sześć miejsc u każdego z czterech psów, co dało całkowitą liczbę 24 miejsc.
Degeneracja włókien mięśniowych mięśni szkieletowych wzrosła czterokrotnie przy 5 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z 5 mg/kg co 24 godziny. Degeneracja włókien mięśniowych mięśni szkieletowych była minimalna, były nią dotknięte nieliczne włókna, co koreluje z brakiem wzrostu do czterokrotnego wzrostu poziomów CPK. Degeneracja włókien mięśniowych w Badaniu B była łagodniejsza niż przy większych dawkach stosowanych w Badaniu A. W Badaniu B nie zaobserwowano wpływu degenerującego na mięsień sercowy.
Wyniki Badania B podsumowuje Tablica 4:
T a b l i c a 4
Reżim dawkowania Całkowita dzienna dawka Cmax ^g/ml) AUC0-24h (ggh/ml) Szczyt CPK (U/l) Obecność1 miopatii obserwowanej mikro- skopowo
Sól fizjologiczna co 8 godz. 0 0 0 150 0/28
5 mg/kg co 24 godz. 5 58 180 150 3/28
5 mg/kg co 8 godz. 5 58 412 500 11/28
Wystąpienie miopatii obserwowanej mikroskopowo (ostatnia kolumna) pokazuje liczbę miejsc wykazujących minimalne zmiany degeneracyjne podzieloną przez liczbę wszystkich zbadanych miejsc. W tym doświadczeniu badano siedem miejsc u każdego z czterech psów, co dało całkowitą liczbę 28 miejsc.
Przy odstępach między dawkami 24 godziny, NOEL wynosi około 5 mg/kg. Taki NOEL 24-godzinny nie powoduje zmian w CPK i jedynie minimalne histopatologiczne objawy toksyczności dla mięśni szkieletowych. Jednakże, te doświadczenia pokazują, że NOEL 24-godzinny nie określa wartości progowej stężenia w osoczu dla toksyczności, ponieważ podawanie co 8 godzin (tj. 5 mg/kg co 8 godzin) prowadzi do toksyczności wobec mięśni szkieletowych widocznej jako wzrost CPK i mikroskopowo obserwowanej miopatii, nawet przy Cmax podobnym do charakterystycznego dla reżimu 5 mg/kg co 24 godziny. Toksyczność może być związana z czasem, gdy stężenie w osoczu jest niższe od danego. Przykładowo, czas dla stężenia poniżej 10 μg/ml wynosi 6 godzin przy 5 mg/kg co 8 godzin w porównaniu z 18 godzinami dla 5 mg/kg co 24 godziny. Patrz Figura 1, dolna część. Wyniki te sugerują, że szczytowe stężenie daptomycyny w osoczu, któremu towarzyszy brak obserwowalnej toksyczności dla mięśni szkieletowych zależy od częstości podawania dawek.
P r z y k ł a d 3
W celu zbadania czy zwiększony odstęp między kolejnymi dawkami będzie zapobiegał przejściowej toksyczności dla mięśni szkieletowych u pacjentów, daptomycynę podawano dożylnie hospitalizowanym dorosłym pacjentom z poważną bakteremią wywołaną przez gram-dodatnie bakterie lub z rozmaitymi infekcjami wywołanymi przez gram-dodatnie bakterie oporne na wankomycynę lub infek10
PL 206 091 B1 cjami w inny sposób opornymi albo z przeciwwskazaniami do innej aktualnie dostępnej terapii. Pacjentów leczono przez okres 7-21 dni. Określano poziomy CPK w surowicy przed pierwszym podaniem antybiotyku i każdego następnego dnia przez pierwszych siedem dni leczenia i codziennie później.
Wyniki wskazują, że podawanie daptomycyny ośmiu pacjentom w dawce 4 mg/kg co 24 godziny lub dziewięciu pacjentom w dawce 6 mg/kg co 24 godziny nie spowodowało wzrostu poziomu CPK w surowicy powyżej normalnego zakresu (20-198 U/l) u większości pacjentów. Patrz Tablica 5. Ponadto, nawet u nielicznych pacjentów, u których wystąpił pewien wzrost poziomu CPK powyżej normalnego, wzrostu nie uważa się za związany z leczeniem daptomycyną. Żaden z pacjentów nie odczuwał bólu mięśni ani osłabienia mięśni i wszyscy pacjenci mogli skończyć cykl leczenia daptomycyną. Podobnie, u trzech pacjentów podawanie początkowej dawki daptomycyny 6 mg/kg, a następnie 3 mg/kg co 12 godzin nie spowodowały wzrostu poziomu CPK powyżej normalnego.
T a b l i c a 5
6 mg/kg co 24 godz.
Pacjent Poziom podstawowy przed podawaniem leku Zakres CPK1 obserwowany podczas leczenia Całkowita liczba pacjentów z przypuszczalnym szkodliwym działaniem ubocznym leku na mięśnie2/wszyscy oceniani
Minimum Maksimum
1 <18 <18 194 0/9
2 129 54 140
3 NA <18 56
4 35 <18 43
5 <18 <18 <18
6 44 <18 44
7 11 6 101
8 25 8 25
9 284 171 *1324
4 mg/kg co 24 godz.
1 43 33 59 0/8
2 18 18 35
3 25 19 212
4 44 <18 48
5 144 <18 144
6 23 20 36
7 37 32 369**
8 <18 <18 26
6 mg/kg następnie 3 mg/kg co 12 godz.
1 78 78 137 0/3
2 29 <18 49
3 <18 <18 34
Normalny zakres CPK: 20-192; próg wykrywalności 18.
CPK > ULN (192 U/l) i towarzyszące objawy kliniczne bólu/osłabienia lub CPK > ULN (192 U/l) bez towarzyszących objawów klinicznych bólu/osłabienia i bez wyraźnej przyczyny podwyższenia poziomu CPK.
* Wzrost CPK zaczął się po pierwszej dawce; powrócił do poziomu podstawowego w czasie kontynuacji leczenia daptomycyną. Pacjent był również leczony sterydami.
** Wartość wystąpiła po trzynastej dawce i powróciła do poziomu podstawowego w czasie kontynuacji leczenia.
PL 206 091 B1
P r z y k ł a d 4
Różne dawki daptomycyny przy różnych odstępach między dawkami podawano pacjentom będącym ludźmi. Daptomycynę podawano dożylnie dorosłym pacjentom z diagnozą zakażenia wywołanego przez szczep gram-dodatnich bakterii oporny na wankomycynę lub który był w inny sposób oporny, albo z przeciwwskazaniami do innej aktualnie dostępnej terapii. Pacjentów leczono przez okres 7 do 14 dni. Leczenie można przedłużyć od 28 do 56 dni. Podawano różne dawki daptomycyny w odstępach raz na 24 godziny, raz na 48 godzin, raz na 72 godziny, raz na 96 godzin, bądź raz na tydzień. Skuteczność leczenia jest mierzona za pomocą jednego lub więcej z następujących kryteriów: likwidacja lub zmniejszenie we krwi stężenia bakterii gram dodatnich, które wyizolowano przy przyjęciu do badania przez pomiary mikrobiologiczne; czas w dniach do zaniku objawów mikrobiologicznych lub poprawy stanu zdrowia po zakażeniu bakteryjnym; zanik lub złagodzenie klinicznych objawów i objawów opisywanych przy przyjęciu; współczynnik przeżycia w 3 do 4 tygodni po ostatniej dawce antybiotyku. Wielkość dawki i odstęp między dawkami jest skuteczny, gdy spełnione jest jedno lub więcej z powyższych kryteriów. Poziomy CPK w surowicy określano przed podaniem pierwszej dawki antybiotyku i każdego kolejnego dnia przez pierwsze siedem dni leczenia i codziennie później. Wielkość dawki i odstęp między dawkami jest bezpieczny, gdy nie powoduje znacznego podniesienia poziomów CPK w surowicy powyżej normalnych poziomów lub gdy leczenie nie powoduje bólu lub osłabienia mięśni szkieletowych.
Choć niniejszy wynalazek został w niektórych szczegółach wyjaśniony ilustracjami i przykładami w celu jasności zrozumienia, specjaliści w dziedzinie łatwo zauważą w świetle wyjaśnień wynalazku, że pewne zmiany i modyfikacje mogą być w nim dokonane bez odbiegania od ducha i zakresu zgłoszonych zastrzeżeń.

Claims (20)

1. Zastosowanie daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 7 do 12 mg daptomycyny na kilogram masy ciała pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstęp pomiędzy dawkami wynosi 24 godziny lub 48 godzin.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że dawka wynosi 7 do 10 mg/kg masy ciała.
3. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że dawka wynosi 7, 8, 10, lub 12 mg/kg masy ciała.
4. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że odstęp pomiędzy dawkami wynosi 24 godziny.
5. Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 7 do 10 mg/kg masy ciała.
6. Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 7, 8, 10 lub 12 mg/kg masy ciała.
Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 7 mg/kg masy ciała.
Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 8 mg/kg masy ciała.
Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 10 mg/kg masy ciała.
Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że dawka wynosi 12 mg/kg masy ciała.
1 albo 4, znamienne tym, że dawka jest dawką doustną, pod7.
8.
9.
10.
11. Zastosowanie według zastrz. skórną albo dożylną.
12. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 4, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 3 dni do 6 miesięcy.
13. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 4, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 dni do 28 dni.
14. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 4, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 dni do 14 dni.
15. Zastosowanie daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 4 mg daptomycyny na kilogram masy ciała pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstęp pomiędzy dawkami wynosi 48 godzin.
16. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że dawka jest podawana doustnie, podskórnie albo dożylnie.
PL 206 091 B1
17. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 3 dni do 6 miesięcy
18. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 do 28 dni.
19. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 do 14 dni.
20. Zastosowanie daptomycyny do wytwarzania leku do leczenia infekcji bakteryjnej u potrzebującego tego pacjenta będącego człowiekiem, przy czym dawka do leczenia wynosi 6 mg daptomycyny na kilogram masy ciała pacjenta i jest wielokrotnie podawana, a odstęp pomiędzy dawkami wynosi 48 godzin.
21. Zastosowanie według zastrz. 20, znamienne tym, że dawka jest podawana doustnie, podskórnie albo dożylnie.
22. Zastosowanie według zastrz. 20, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 3 dni do 6 miesięcy
23. Zastosowanie według zastrz. 20, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 do 28 dni.
24. Zastosowanie według zastrz. 20, znamienne tym, że daptomycyna jest podawana przez okres od 7 do 14 dni.
PL384274A 1998-09-25 1999-09-24 Zastosowania daptomycyny PL206091B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US10182898P 1998-09-25 1998-09-25
US12575099P 1999-03-24 1999-03-24

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL206091B1 true PL206091B1 (pl) 2010-06-30

Family

ID=26798675

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL384274A PL206091B1 (pl) 1998-09-25 1999-09-24 Zastosowania daptomycyny
PL348328A PL203689B1 (pl) 1998-09-25 1999-09-24 Zastosowanie daptomycyny

Family Applications After (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL348328A PL203689B1 (pl) 1998-09-25 1999-09-24 Zastosowanie daptomycyny

Country Status (26)

Country Link
US (2) US6468967B1 (pl)
EP (2) EP1115417B1 (pl)
JP (4) JP4184607B2 (pl)
KR (2) KR20100051735A (pl)
CN (2) CN1150029C (pl)
AT (1) ATE322280T1 (pl)
AU (1) AU764348B2 (pl)
BR (1) BR9914051A (pl)
CA (1) CA2344318C (pl)
CY (3) CY1105556T1 (pl)
DE (3) DE122006000049I2 (pl)
DK (2) DK1115417T3 (pl)
ES (2) ES2603086T3 (pl)
HK (1) HK1040363B (pl)
HU (1) HU230656B1 (pl)
IS (2) IS5890A (pl)
LU (1) LU91254I2 (pl)
NL (1) NL300232I2 (pl)
NO (1) NO20011454L (pl)
NZ (1) NZ510690A (pl)
PL (2) PL206091B1 (pl)
PT (2) PT1674107T (pl)
RU (1) RU2363489C9 (pl)
SI (2) SI1115417T1 (pl)
TR (1) TR200100841T2 (pl)
WO (1) WO2000018419A2 (pl)

Families Citing this family (41)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
PL206091B1 (pl) 1998-09-25 2010-06-30 Cubist Pharmaceuticals Zastosowania daptomycyny
EP2295444A3 (en) 1999-12-15 2011-03-23 Cubist Pharmaceutical Inc. Lipopeptides as antibacterial agents
US6696412B1 (en) 2000-01-20 2004-02-24 Cubist Pharmaceuticals, Inc. High purity lipopeptides, Lipopeptide micelles and processes for preparing same
KR20080036661A (ko) 2000-12-18 2008-04-28 큐비스트 파마슈티컬즈 인코포레이티드 정제된 리포펩티드의 제조 방법
US20060014674A1 (en) 2000-12-18 2006-01-19 Dennis Keith Methods for preparing purified lipopeptides
WO2002059145A1 (en) * 2000-12-18 2002-08-01 Cubist Pharmaceuticals, Inc. Methods for preparing purified lipopeptides
EP1932853A1 (en) 2001-08-06 2008-06-18 Cubist Pharmaceutical Inc. Novel depsipeptides and process for preparing same
AU2003274927A1 (en) * 2002-08-23 2004-03-11 Genome Therapeutics Corporation Methods and reagents for preventing bacteremias
US20060074014A1 (en) * 2002-11-18 2006-04-06 Vicuron Pharmaceuticals Inc. Dalbavancin compositions for treatment of bacterial infections
US20050277581A1 (en) * 2002-11-18 2005-12-15 Vicuron Pharmaceuticals Inc. Dalbavancin compositions for treatment of bacterial infections
US20050220862A1 (en) * 2004-03-31 2005-10-06 Bernstein Joel E Compositions with reduced hepatotoxicity
US20060004185A1 (en) * 2004-07-01 2006-01-05 Leese Richard A Peptide antibiotics and peptide intermediates for their prepartion
US20060014677A1 (en) * 2004-07-19 2006-01-19 Isotechnika International Inc. Method for maximizing efficacy and predicting and minimizing toxicity of calcineurin inhibitor compounds
US20080051326A1 (en) * 2004-11-12 2008-02-28 Alexander Dylan C Antiinfective Lipopeptides
US7838532B2 (en) * 2005-05-18 2010-11-23 Mpex Pharmaceuticals, Inc. Aerosolized fluoroquinolones and uses thereof
US8524734B2 (en) 2005-05-18 2013-09-03 Mpex Pharmaceuticals, Inc. Aerosolized fluoroquinolones and uses thereof
US20070238630A1 (en) * 2006-03-29 2007-10-11 Phillips Douglas H Subcutaneous skin cleanser
EP2018864A1 (en) * 2007-07-23 2009-01-28 Biomet Deutschland GmbH Pharmaceutical composition, substrate comprising a pharmaceutical composition, and use of a pharmaceutical composition
MX2010009628A (es) * 2008-03-04 2010-09-28 Elan Pharma Int Ltd Formulaciones liquidas estables de agentes antiinfecciosos, y regimenes de dosificacion ajustados de los agentes antiinfecciosos.
MX2011000696A (es) 2008-07-17 2011-07-29 Acorda Therapeutics Inc Dosificacion terapeutica de una neurregulina o una subsecuencia de la misma para el tratamiento o la profilaxis de insuficiencia cardiaca.
DE102008046610A1 (de) * 2008-09-09 2010-03-11 Biomet Deutschland Gmbh Verwendung einer pharmazeutischen Zusammensetzung zur lokalen Infektionstherapie sowie Medizinprodukt
JP2012505223A (ja) 2008-10-07 2012-03-01 エムペックス・ファーマシューティカルズ・インコーポレーテッド 薬物動態の改善のためのエアゾールフルオロキノロン配合物
ES2809177T3 (es) 2008-10-07 2021-03-03 Horizon Orphan Llc Inhalación de levofloxacino para reducir la inflamación pulmonar
WO2010048630A1 (en) * 2008-10-24 2010-04-29 Los Angeles Biomedical Reserch Institute At Harbor-Ucla Medical Center Anti-infective hydroxy-phenyl-benzoates and methods of use
EP2674437A1 (en) * 2008-12-22 2013-12-18 Cubist Pharmaceuticals, Inc. Novel antibacterial agents for the treatment of GRAM positive infections
AR074874A1 (es) 2008-12-23 2011-02-16 Biosource Pharm Inc Composiciones antibioticas para el tratamiento de infecciones gram negativas. metodo. uso. compuesto.
CA2767614C (en) * 2009-07-13 2019-01-15 Cempra Pharmaceuticals Inc. Fusidic acid dosing regimens for treatment of bacterial infections
US8450300B2 (en) * 2009-07-13 2013-05-28 Cempra Pharmaceuticals Inc. Fusidic acid dosing regimens for treatment of bacterial infections
CA2773033C (en) 2009-09-04 2016-10-11 Mpex Pharmaceuticals, Inc. Use of aerosolized levofloxacin for treating cystic fibrosis
FI2504353T4 (fi) 2009-11-23 2023-11-30 Cubist Pharmaceuticals Llc Lipopeptidikoostumukset ja vastaavat menetelmät
US8247394B2 (en) 2010-06-02 2012-08-21 Cempra Pharmaceuticals Inc. Methods of treating urethritis and related infections using fusidic acid
US8415307B1 (en) 2010-06-23 2013-04-09 Biosource Pharm, Inc. Antibiotic compositions for the treatment of gram negative infections
US8461188B2 (en) 2011-10-20 2013-06-11 Trius Therapeutics, Inc. Therapeutic combination of daptomycin and protein synthesis inhibitor antibiotic, and methods of use
US8933232B2 (en) 2012-03-30 2015-01-13 Cubist Pharmaceuticals, Inc. 1,3,4-oxadiazole and 1,3,4-thiadiazole beta-lactamase inhibitors
ES2552754T1 (es) * 2012-09-11 2015-12-02 Hospira Australia Pty Ltd Formulaciones de daptomicina y usos de la misma
CN103006562B (zh) * 2013-01-21 2014-09-17 西南大学 达托霉素醇质体制剂
TWI641372B (zh) 2013-03-15 2018-11-21 美商梅琳塔有限責任公司 使用抗生素治療超重和肥胖患者感染的方法
US10647746B2 (en) 2016-04-08 2020-05-12 Versitech Limited Antibacterial cyclic lipopeptides
US11667674B2 (en) 2016-04-08 2023-06-06 Versitech Limited Antibacterial cyclic lipopeptides
JP2019515007A (ja) * 2016-05-13 2019-06-06 スペロ ポテンシエーター インコーポレイテッドSpero Potentiator, Inc. 新規カチオン性ペプチドspr741による、抗生物質活性の増強
CN114788814B (zh) * 2021-01-26 2023-10-13 浙江创新生物有限公司 一种高稳定性的注射用达托霉素组合物及其制备方法和其应用

Family Cites Families (16)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
USRE32333E (en) 1978-10-16 1987-01-20 Eli Lilly And Company A-21978 Antibiotics and process for their production
USRE32455E (en) 1978-10-16 1987-07-07 Eli Lilly And Company A-21978 antibiotics and process for their production
US4524135A (en) 1982-05-21 1985-06-18 Eli Lilly And Company A-21978C cyclic peptides
US4482487A (en) 1982-05-21 1984-11-13 Eli Lilly And Company A-21978C cyclic peptides
USRE32310E (en) 1982-05-21 1986-12-16 Eli Lilly And Company Derivatives of A-21978C cyclic peptides
USRE32311E (en) 1982-05-21 1986-12-16 Eli Lilly And Company Derivatives of A-21978C cyclic peptides
US4537717A (en) 1982-05-21 1985-08-27 Eli Lilly And Company Derivatives of A-21978C cyclic peptides
US4885243A (en) 1984-10-09 1989-12-05 Eli Lilly And Company Process for producing A-21978C derivatives
US4800157A (en) 1985-09-09 1989-01-24 Eli Lilly And Company Process for producing the A-21978C antibiotics
CA1315229C (en) 1987-06-10 1993-03-30 Patrick J. Baker Chromatographic purification process
US4874843A (en) 1987-12-03 1989-10-17 Eli Lilly And Company Chromatographic purification process
NZ232763A (en) * 1989-03-06 1991-09-25 Lilly Co Eli Parenteral formulation comprising daptomycin with a buffer to maintain ph between 6.0 and 8.0
FR2755857B1 (fr) * 1996-11-19 1998-12-24 Rhone Poulenc Rorer Sa Compositions pharmaceutiques stabilisees, a base de quinupristine et de dalfopristine et leur preparation
FR2772272B1 (fr) * 1997-12-16 2000-01-14 Rhone Poulenc Rorer Sa Compositions pharmaceutiques a base de dalfopristine et de quinupristine et leur preparation
PL206091B1 (pl) 1998-09-25 2010-06-30 Cubist Pharmaceuticals Zastosowania daptomycyny
US9393093B2 (en) 2008-02-18 2016-07-19 Covidien Lp Clip for implant deployment device

Also Published As

Publication number Publication date
NO20011454L (no) 2001-05-25
NZ510690A (en) 2002-10-25
PT1115417E (pt) 2006-07-31
AU6268799A (en) 2000-04-17
CN1150029C (zh) 2004-05-19
EP1674107B1 (en) 2016-08-24
HK1040363A1 (en) 2002-06-07
JP2003321389A (ja) 2003-11-11
JP4184607B2 (ja) 2008-11-19
DE69930758T2 (de) 2007-04-26
AU764348B2 (en) 2003-08-14
NO20011454D0 (no) 2001-03-22
TR200100841T2 (tr) 2002-01-21
WO2000018419A2 (en) 2000-04-06
HUP0103874A3 (en) 2002-09-30
CY1118334T1 (el) 2017-06-28
DK1115417T3 (da) 2006-07-31
EP1674107A8 (en) 2006-10-04
DE122006000049I2 (de) 2007-11-08
CY2006003I2 (el) 2009-11-04
EP1115417B1 (en) 2006-04-05
CY1105556T1 (el) 2010-07-28
CN1530136A (zh) 2004-09-22
JP2006335773A (ja) 2006-12-14
RU2363489C2 (ru) 2009-08-10
ATE322280T1 (de) 2006-04-15
HU230656B1 (hu) 2017-06-28
KR20010075327A (ko) 2001-08-09
EP1674107B8 (en) 2017-01-25
JP2004339238A (ja) 2004-12-02
BR9914051A (pt) 2001-06-19
CA2344318C (en) 2006-07-04
PL348328A1 (en) 2002-05-20
DE69930758D1 (de) 2006-05-18
DE122006000049I1 (de) 2007-01-04
CY2006003I1 (el) 2009-11-04
SI1674107T1 (sl) 2017-01-31
EP1674107A2 (en) 2006-06-28
KR20100051735A (ko) 2010-05-17
CA2344318A1 (en) 2000-04-06
NL300232I2 (nl) 2007-01-02
WO2000018419A3 (en) 2000-07-06
CN1348382A (zh) 2002-05-08
SI1115417T1 (sl) 2006-08-31
HUP0103874A2 (hu) 2002-02-28
JP2002525335A (ja) 2002-08-13
RU2363489C9 (ru) 2010-03-20
LU91254I2 (fr) 2006-08-28
US20020142948A1 (en) 2002-10-03
DK1674107T3 (en) 2016-12-19
US6468967B1 (en) 2002-10-22
PL203689B1 (pl) 2009-11-30
RU2004106569A (ru) 2005-08-10
ES2603086T3 (es) 2017-02-23
ES2259845T3 (es) 2006-10-16
EP1115417A2 (en) 2001-07-18
IS5890A (is) 2001-03-14
PT1674107T (pt) 2016-12-07
IS8807A (is) 2009-03-10
EP1674107A3 (en) 2012-06-20
US6852689B2 (en) 2005-02-08
HK1040363B (zh) 2007-01-26
NL300232I1 (nl) 2006-09-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL206091B1 (pl) Zastosowania daptomycyny
Tedesco et al. Daptomycin
Carbon Pharmacodynamics of macrolides, azalides, and streptogramins: effect on extracellular pathogens
KR100900208B1 (ko) 감염의 치료에 대해 토탈 솔루션을 제공하는 항생제 배합물
Leonard et al. Telavancin: an antimicrobial with a multifunctional mechanism of action for the treatment of serious gram‐positive infections
Moellering Jr et al. Therapeutic potential of rifampin in enterococcal infections
Bryskier Anti-anaerobic activity of antibacterial agents
Ross et al. Glycopeptide pharmacodynamics
ZA200102389B (en) Methods for administration of antibiotics.
CZ20011014A3 (cs) Farmaceutické přípravky obsahující lipoproteinová antibiotika
Sun et al. Daptomycin
Hermsen et al. Glycopeptide pharmacodynamics
Ziglam et al. New therapeutic agents for resistant Gram-positive infections
Shankar et al. Newer antibiotics
De Gaudio Therapeutic Options for the Treatment of Gram-Positive Infections
Reed Antibiotics for MRSA infections
Reed Antibiotics for MRSA Infections 10
Marriott Meeting Highlights: Anti-infectives: The 1st European Congress of Antimicrobial Chemotherapy
EA007713B1 (ru) Ассоциации дальфопристин/хинупристин с цефпиромом