PL205889B1

PL205889B1 - Sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału, wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału oraz zastosowanie wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału

Info

Publication number: PL205889B1
Application number: PL370295A
Authority: PL
Inventors: Anders Andersson; Eva-Li Saarväli
Original assignee: Sca Hygiene Prod Ab; Sca Hygiene Products Ab
Priority date: 2002-02-26
Filing date: 2003-02-26
Publication date: 2010-06-30
Also published as: AU2003217101A1; WO2003072345A1; ES2254919T3; BR0307947A; RU2299811C2; ATE313428T1; PL370295A1; DE60302877T2; AU2003217101B2; RU2004128455A; DE60302877D1; EP1478507A1; MXPA04006788A; CN100349730C; SE0200592D0; EP1478507B1; CN1628024A

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału, wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału oraz zastosowanie wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału.

Wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina służy do wytwarzania produktów bibułkowych, takich jak papier toaletowy i kuchenny, ręczniki papierowe, chusteczki do nosa, ściereczki, itp. Znane jest powszechnie laminowanie dwóch lub więcej warstw bibułki, w celu wytwarzania końcowego produktu bibułkowego. W ten sposób jest uzyskiwany bardziej giętki i bardziej miękki produkt w porównaniu z materiałem w postaci pojedynczej warstwy o takiej samej grubości i gramaturze, co materiał laminowany. Ponadto zwiększana jest w ten sposób pojemność absorpcyjna i objętość produktu.

Laminowanie dwóch lub więcej warstw bibułki jest często wykonywane za pomocą sklejenia. Przed ich sklejeniem jest również często wykonywane mechaniczne wytłaczanie warstw. Znane jest również laminowanie tylko dwóch warstw za pomocą mechanicznego wytłaczania, za pomocą którego wytwarzane jest mechaniczne połączenie warstw w miejscach objętych wytłaczaniem.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP0796727 znane jest począ tkowe wytł aczanie struktury trójwymiarowej z naprzemiennie wyższymi i niższymi częściami w dwóch warstwach papieru, po czym na jedną warstwę nakładany jest klej i dwie warstwy są łączone przez sprasowanie w zacisku pomiędzy dwoma walcami tłoczącymi, tak że wyższe części odpowiednich warstw są klejone jedna z drugą.

Podobna procedura wytłaczania jest pokazana w europejskim opisie patentowym nr EP0738588, w którym klej daje dodatkowo efekty barwne.

W dokumencie patentowym nr WO 95/08671 opisany jest przykład tak zwanego tłoczenia zagnieżdżonego, w którym dwie oddzielnie wytłoczone warstwy są ustawiane i łączone tak, że wyższe części jednej warstwy są zagnieżdżone w niższych częściach drugiej warstwy.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5443889 znany jest sposób laminowania dwóch papierowych warstw, przy czym każda jest doprowadzana przez walec ze wzorem, przy czym wspomniane walce ze wzorami mają naprzemiennie umieszczone wyższe i niższe części, natomiast klej jest nanoszony na jedną warstwę, kiedy jest wprowadzana na walec. Dwie papierowe warstwy są następnie sklejane w miejscu docisku pomiędzy dwoma walcami ze wzorem, które są zsynchronizowane jeden z drugim tak, że następuje łączenie i ściskanie papierowych warstw w miejscach odpowiadających wyższym częściom w walcach ze wzorem.

Niedogodność, która występuje w związku z wytłaczaniem papierowej taśmy, kiedy jest ona ściskana miejscowo, polega na tym, że następuje znaczne zmniejszenie wytrzymałości w miejscach tłoczenia i sklejania, co wpływa na wytrzymałość całego produktu papierowego. Wytrzymałość wytłoczonego papieru jest obniżona nawet o 70% w porównaniu z odpowiednim papierem bez wytłoczeń.

W amerykań skim opisie patentowym nr US 3 672 950 opisano sposób wytwarzania pikowanego lub wyściełanego, laminowanego za pomocą klejenia produktu bibułkowego, w którym klej jest nanoszony według pewnego wzoru na jedną warstwę bibułki w miejscu docisku pomiędzy pierwszym walcem ze wzorem, a walcem dociskowym. Warstwa ta jest laminowana z drugą warstwą w miejscu docisku pomiędzy tym samym walcem dociskowym a drugim walcem ze wzorem, mającym wzór analogiczny do wzoru pierwszego walca ze wzorem. Pierwszy i drugi walec ze wzorem jest napędzany w sposób zsynchronizowany, tak że nacisk jest wywierany tylko na miejsca warstw zawierające klej. Warstwy są poddawane różnym naprężeniom podczas procesu laminowania, tak że uzyskiwany jest pikowany lub wyściełany produkt.

Celem wynalazku jest sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału.

Celem wynalazku jest wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału.

Celem wynalazku jest zastosowanie wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału.

Sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina, w którym skleja się warstwy, według wynalazku polega na tym, że nanosi się klej na pierwszą warstwę w postaci taśmy z giętkiego materiału za pomocą co najmniej dwóch walców modelowych do nanoszenia kleju, na których zewnętrznych powierzchniach umieszczony jest trójwymiarowy wzór, na przemian wyższych części i niższych części odpowiednio, w pierwszym miejscu docisku i w drugim miejscu docisku w układzie odpowiadającym kształtowi i konfiguracji wyższych części, następnie styka się pierwszą warstwę z drugą warstwą w postaci taśmy z giętkiego materiału stroną zawierającą klej w co najmniej jednym nastę pnym miejscu docisku znajdują cym się pomi ę dzy co najmniej jednym

PL 205 889 B1 walcem laminującym ze wzorem, a walcem dociskowym, przy czym co najmniej jeden walec laminujący ze wzorem na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części i niż szych części mają cych kształ t i konfigurację taką , aby wywierać nacisk na połączone warstwy tylko naprzeciwko co najmniej niektórych z zawierających klej obszarów pierwszej warstwy, przy czym co najmniej jeden walec laminujący ze wzorem jest napędzany w sposób zsynchronizowany z pierwszym walcem modelowym do nanoszenia kleju i/lub drugim walcem modelowym do nanoszenia kleju.

Korzystnie stosuje się trójwymiarowy wzór pierwszego walca modelowego do nanoszenia kleju inny niż wzór drugiego modelowego walca do nanoszenia kleju.

Korzystnie stosuje się co najmniej dwa walce laminujące ze wzorem, przy czym pierwszy walec laminujący na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór naprzemian wyższych części i niższych części mający kształt i konfigurację analogiczną do wzoru jednego z walców modelowych do nanoszenia kleju, zaś drugi walec laminujący na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części i niższych części mający kształt i konfigurację analogiczną do wzoru drugiego z walców modelowych do nanoszenia kleju.

Korzystnie stosuje się jeden walec laminujący ze wzorem, mający na zewnętrznej powierzchni trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części i niższych części o kształcie i konfiguracji analogicznej do wzoru obu walców modelowych do nanoszenia kleju.

Korzystnie stosuje się jeden walec laminujący ze wzorem, mający na zewnętrznej powierzchni trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części i niższych części o kształcie i konfiguracji analogicznej do wzoru jednego z walców modelowych do nanoszenia kleju, przy czym wywiera się nacisk na połączone warstwy, na powierzchnię przeciwną do powierzchni zawierającej klej za pomocą drugiego z walców modelowych do nanoszenia kleju. Korzystnie nakłada się kolorowy klej na pierwszą warstwę, za pomocą co najmniej jednego z walców modelowych do nanoszenia kleju.

Korzystnie nakłada się kleje o różnych kolorach lub odcieniach za pomocą, odpowiednio, pierwszego walca modelowego do nanoszenia kleju lub drugiego walca modelowego do nanoszenia kleju.

Korzystnie co najmniej w jednej warstwie przed laminowaniem z drugą warstwą wytwarza się strukturę trójwymiarową, wykonywaną w warstwie w stanie mokrym, podczas suszenia mokrego materiału i/lub w stanie suchym.

Korzystnie co najmniej w dwóch warstwach przed laminowaniem wytwarza się trójwymiarowe struktury, przy czym struktury wytworzone w dwóch warstwach tworzą różne wzory, gdzie jeden wzór jest większy od drugiego.

Korzystnie wzmacnia się co najmniej jedną warstwę pasami kleju lub środka utwardzającego, na przykład lateksu.

Korzystnie utwardza się środek utwardzający po laminowaniu.

Korzystnie dobiera się wzory na walcach modelowych do nanoszenia kleju tak, że klej nakłada się na pierwszą warstwę na powierzchni stanowiącej od 0,03% do 9%, korzystnie od 0,1 do 6% całkowitej powierzchni pierwszej warstwy.

Wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina, zawierająca co najmniej dwie warstwy, które są połączone za pomocą klejenia w miejscach sklejenia tworzących wzór klejenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że warstwy w postaci taśmy z giętkiego materiału są sklejone według co najmniej dwóch wzorów klejenia, które mają różny kształt i/lub kolor.

Korzystnie powierzchnia każdego miejsca sklejenia warstw jest równa od 0,15 do 150 mm², korzystnie od 0,5 do 100 mm², a bardziej korzystnie od 1 do 15 mm².

₂

Korzystnie powierzchnia każdego miejsca sklejenia warstw jest równa od 150 do 400 mm².

Korzystnie miejsca sklejenia zajmują powierzchnię równą od 0,03% do 9%, korzystnie od 0,1 do 6% całkowitej powierzchni warstwy.

Korzystnie klej co najmniej w niektórych miejscach sklejenia jest barwny.

Korzystnie miejsce sklejenia ma różny kolor lub odcień. Korzystnie wielowarstwowa taśma zawiera co najmniej jedną warstwę w postaci taśmy z giętkiego materiału, która ma trójwymiarowy wzór, wykonany przed połączeniem z przeciwnie położoną warstwą.

Korzystnie co najmniej dwie warstwy mają trójwymiarowy wzór wykonany przed połączeniem z przeciwnie położ oną warstwą, przy czym wzory wykonane w tych co najmniej dwóch warstwach w postaci taśmy mają różne struktury, gdzie jeden wzór jest wię kszy od drugiego.

Korzystnie jedna zewnętrzna strona wielowarstwowej taśmy ma odpowiednio większą strukturę trójwymiarową, zaś jej druga zewnętrzna strona ma strukturę gładką.

PL 205 889 B1

Korzystnie wielowarstwowa taśma zawiera co najmniej trzy warstwy w postaci taśm z giętkiego materiału, przy czym jedna środkowa warstwa ma strukturę trójwymiarową większą niż pozostałe.

Korzystnie co najmniej jedna warstwa jest wzmocniona pasami kleju lub środka utwardzającego, na przykład, lateksu.

Korzystnie co najmniej jedna warstwa zawiera otwory.

Wielowarstwowa taśma według wynalazku znajduje zastosowanie na rolkę, złożony ręcznik, ściereczkę, chusteczkę do nosa, serwetkę i podobne produkty.

Korzystnie wspomniana rolka jest bezrdzeniową rolką z centralnym pobieraniem.

Korzystnie materiał w postaci wielowarstwowej taśmy jest bibułką papierową.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku uzyskano sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina lub ich kombinacje, przy czym co najmniej dwie warstwy giętkiego materiału są laminowane jedna z drugą przez sklejenie. Laminowanie jest wykonywane w sposób łagodny dla materiału, tak że zachowana jest wytrzymałość materiału. Ponadto jest zachowana duża pojemność absorpcji i objętość gotowego produktu. Sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy umożliwia stosowanie dowolnych schematów sklejenia, wybieranych ze względów estetycznych lub ze względu na wytrzymałość produktu.

Przy stosowaniu sposobu według wynalazku nie występuje tłoczenie taśmy podczas laminowania, a tylko miejscowe sklejanie warstw. W ten sposób unika się zmniejszenia wytrzymałości końcowego produktu, a jednocześnie tworzone są puste komory pomiędzy warstwami i pomiędzy miejscami sklejenia, które zwiększają objętość i pojemność absorpcyjną. Objętość poszczególnych warstw jest zachowana podczas procesu laminowania. Różne wzory sklejenia mogą być stosowane w różnych walcach dla zapewnienia pożądanej wytrzymałości wiązania i ze względu na estetykę produktu. Kolorowy klej jest stosowany w co najmniej jednym z walców modelowych do nanoszenia kleju.

Określenie miejsce sklejenia, w tym kontekście, odnosi się do miejsc sklejenia o różnych kształtach, takich jak małe punkty, linie lub inne wymagane kształty geometryczne.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie urządzenie do wytwarzania wielowarstwowej taśmy, według wynalazku, w pierwszym przyk ł adzie wykonania, pokazane w widoku z boku, fig. 2 przedstawia schematycznie urządzenie do wytwarzania wielowarstwowej taśmy, według wynalazku, w drugim przykładzie wykonania, pokazane w widoku z boku, fig. 3 przedstawia schematycznie dwuwarstwową papierową taśmę według wynalazku, pokazaną w przekroju poprzecznym, fig. 4a przedstawia wzór klejenia naniesionego na warstwę, według wynalazku, pokazany w widoku z góry, fig. 4b przedstawia wzór, według wynalazku, pokazany w widoku z góry, będący połączeniem wzorów z walców laminujących, użytych do uzyskania wzoru sklejenia pokazanego na fig. 4a, fig. 4c przedstawia wzór, według wynalazku, pokazany w widoku z góry, będący połączeniem wzorów z fig. 4a i fig. 4b, fig. 5 przedstawia schematycznie trójwarstwową papierową taśmę, według wynalazku, w przykładzie wykonania, pokazaną w przekroju poprzecznym.

Urządzenie do wytwarzania dwuwarstwowego materiału, np. papieru, zwłaszcza do wytwarzania bibułki papierowej jest przedstawione na fig. 1. Pierwsza warstwa 1 w postaci papierowej taśmy jest doprowadzana na walcu 2 w kierunku pierwszego stanowiska nanoszenia kleju. Stanowisko nanoszenia kleju zawiera pierwszą komorę kleju 3, z której klej jest doprowadzany na pierwszy walec 4 do przenoszenia kleju. Pierwszy walec 4 do przenoszenia kleju styka się z pierwszym walcem modelowym 5 do nanoszenia kleju na powierzchnię pierwszej warstwy 1 w postaci papierowej taśmy. Wzdłuż zewnętrznej powierzchni obwodu walca modelowego 5 do nanoszenia kleju umieszczony jest wzór składający się na przemian z wyższych części 6 i niższych części 7. Pierwszy walec 4 do przenoszenia kleju styka się tylko z wierzchołkami wyższych części 6, tak że klej jest nakładany tylko w tych miejscach. Pierwsza warstwa 1 w postaci papierowej taśmy jest doprowadzana do pierwszego miejsca docisku 8 usytuowanego pomiędzy pierwszym walcem modelowym 5 do nanoszenia kleju, a usytuowanym centralnie walcem dociskowym 9. Klej jest nanoszony na pierwszą warstwę 1 według wzoru odpowiadającego konfiguracji wierzchołków wyższych części 6. Nacisk w pierwszym miejscu docisku 8 między pierwszym walcem modelowym 5 do nanoszenia kleju, a walcem dociskowym 9 jest odpowiedni aby nanieść klej na pierwszą warstwę 1. Nie powinno być odkształceń pierwszej warstwy 1 to znaczy wyższe części 6 walca modelowego 5 do nanoszenia kleju nie powinny wgniatać się w pierwszą warstwę 1.

W tym przykładzie wykonania, według wynalazku jest umieszczone również drugie stanowisko nanoszenia kleju, które zawiera drugą komorę kleju 10, z której klej jest doprowadzany na drugi walec 11 do

PL 205 889 B1 przenoszenia kleju. Drugi walec 11 do przenoszenia kleju styka się z drugim walcem modelowym 12 do nanoszenia kleju na powierzchnię pierwszej warstwy 1. Wzdłuż zewnętrznej powierzchni obwodu walca modelowego 12 do nanoszenia kleju umieszczone są na przemian wyższe części 13 i niższe części 14. Wzór drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju jest inny niż wzór pierwszego walca modelowego 5 do nanoszenia kleju. Drugi walec 11 do przenoszenia kleju styka się tylko z wierzchołkami wyższych części 13, tak że klej jest nakładany tylko w tych miejscach. Pierwsza warstwa 1 jest doprowadzana do drugiego miejsca docisku 15 usytuowanego pomiędzy drugim walcem modelowym 12 do nanoszenia kleju, a centralnie usytuowanym walcem dociskowym 9. Klej jest nanoszony na pierwszą warstwę 1 według wzoru odpowiadającego konfiguracji wierzchołków wyższych części 13. Nacisk w drugim miejscu docisku 15 między drugim walcem modelowym 12 do nanoszenia kleju, a walcem dociskowym 9 jest odpowiedni aby nanieść klej na pierwszą warstwę 1. Nie powinny wystąpić odkształcenia pierwszej warstwy 1 to znaczy wyższe części 13 drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju nie powinny wcale lub mogą tylko nieznacznie wgniatać się w pierwszą warstwę 1.

Druga warstwa 16 w postaci papierowej taśmy jest doprowadzana za pomocą walca 17 do trzeciego miejsca docisku 18 znajdującego się pomiędzy pierwszym walcem laminującym 19 ze wzorem, a centralnie usytuowanym walcem dociskowym 9. Na zewnętrznej powierzchni pierwszego walca laminującego 19 jest umieszczony trójwymiarowy wzór wyższych części 20 i niższych części 21, analogiczny do wzoru pierwszego walca modelowego 5 do nanoszenia kleju. Określenie analogiczny, oznacza, że wyższe części 20 pierwszego walca laminującego 19 mają taki sam kształt i rozmiar powierzchni roboczej, jak wyższe części 6 pierwszego walca modelowego 5 do nanoszenia kleju albo wyższe części 20 mają taki sam kształt, ale większą powierzchnię roboczą niż wyższe części 6, tak że rozciągają się poza zewnętrzny obwód pierwszych miejsc klejenia 8 wyznaczany przez pierwszy walec modelowy 5 do nanoszenia kleju, lub też wyższe części 20 mają inny kształt i większą powierzchnię roboczą niż wyższe części 6. Na przykład, wzór klejenia wykonany przez pierwszy walec modelowy 5 do nanoszenia kleju może być w postaci grupy trzech kropek ułożonych w trójkątny wzór, przy czym powierzchnia wyższych części 20 pierwszego walca laminującego 19 może być taka sama jak ten wzór klejenia lub większa od tego wzoru klejenia, lub może być, na przykład, w postaci trójkąta zakrywającego trzy kropki. We wszystkich tych przypadkach względne rozmieszczenia wzoru na pierwszym walcu modelowym 5 do nanoszenia kleju i na pierwszym walcu laminującym 19 są analogiczne.

Przykład opisany powyżej jest przedstawiony na fig. 4a i fig. 4b. Na fig. 4a przedstawione są dwa wzory klejenia 30, to znaczy pierwszy wzór w postaci trzech kropek rozmieszczonych w konfiguracji trójkątnej oraz drugi wzór klejenia 31 w postaci kropek tworzących wzór kratki. Na fig. 4b przedstawiony jest przykład wzorów 30a, 30b, które są utworzone na walcach laminujących 19, 22, przy czym wzory 30a, 30b są analogiczne do wzorów klejenia 30, 31 z walców modelowych 5 i 12 do nanoszenia kleju i zakrywają je. Na fig. 4c jest przedstawiony wzór będący połączeniem wzorów 30, 31 z walców modelowych 5 i 12 oraz wzorów 30a, 30b z walców laminujących 19, 22.

W tym przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 1 jest umieszczone również drugie stanowisko laminowania zawierające czwarte miejsce docisku 23, które znajduje się pomiędzy drugim walcem laminującym 22 ze wzorem i centralnie usytuowanym walcem dociskowym 9. Na zewnętrznej powierzchni drugiego walca laminującego 22 jest umieszczony trójwymiarowy wzór składający się z wyższych części 24 i niższych części 25, analogiczny do wzoru drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju. Oznacza to, że dwa wzory są albo identyczne pod względem rozmiaru i kształtu, albo wzór drugiego walca laminującego 22 jest większy, a zatem zakrywa większą powierzchnię niż wzór drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju, jak wyjaśniono wyżej. Drugi walec modelowy 12 do nanoszenia kleju i drugi walec laminujący 22 ze wzorem są napędzane w sposób zsynchronizowany, tak że pierwsza warstwa 1 w postaci papierowej taśmy i druga warstwa 16 w postaci papierowej taśmy są dociskane i sklejane jedna z drugą według wzoru odpowiadającego konfiguracji wierzchołków wyższych części 24 drugiego walca laminującego 22 ze wzorem.

W drugim przykładzie wykonania pokazanym na fig. 2 urządzenie do wytwarzania wielowarstwowej taśmy 26 ma jeden walec laminujący 19, który na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór składający się na przemian z wyższych części 20 i niższych części 21, których kształt i konfiguracja są analogiczne do wzorów umieszczonych na powierzchni pierwszego walca modelowego 5 do nanoszenia kleju i drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju. Walec laminujący 19 jest napędzany w sposób zsynchronizowany z pierwszym walcem modelowym 5 do nanoszenia kleju i drugim walcem modelowym 12 do nanoszenia kleju.

PL 205 889 B1

Wzór umieszczony na walcach modelowych 5 i 12 do nanoszenia kleju jest dowolny, ale powinien zostać tak dobrany, aby klej nanoszony na powierzchnię pierwszej warstwy 1 w postaci papierowej taśmy odpowiadał od 0,03% do 9%, korzystnie od 0,1% do 6% całkowitej powierzchni pierwszej warstwy 1 w postaci papierowej taśmy. W tym przypadku miejsca sklejenia 27 są rzadko rozmieszczone, na całej powierzchni laminowanego produktu. Sposób, według wynalazku, umożliwia bardzo dokładne określanie miejsc sklejania 27, przy czym wymagana jest bardzo mała ilość kleju. Jest to korzystne, aby zachować miękkość materiału, podatność na układanie, absorpcję itd.

W przypadku gdy wzór klejenia 30, 31 zawiera wiele nieciągłych miejsc sklejenia 27, wtedy liczba miejsc sklejenia 27 na jednostkę powierzchni powinna być równa od 25 do 350 000 miejsc sklejenia na m², korzystnie od 300 do 180 000 miejsc sklejenia na m², a bardziej korzystnie od 800 do 50 000 miejsc sklejenia na m². Według pierwszego przykładu wykonania powierzchnia każdego miejsca sklejenia 27 jest równa od 0,15 do 150 mm², korzystnie od 0,5 do 100 mm², a bardziej korzystnie od 1 do 15 mm². Według drugiego przykładu wykonania powierzchnia każdego miejsca sklejenia 27 jest równa od 150 do 400 mm², co jest stosowane przy złożonych wzorach klejenia 30, 31 obejmujących cienkie linie, o szerokości np. 1 mm, które tworzą, na przykład, symbol lub wzór obrazkowy. W tym przykładzie wykonania liczba miejsc sklejenia na m² jest w dolnej części powyższego zakresu, na przykład, mniejsza niż 800.

W przypadku dużych miejsc sklejenia 27 można stosować wzory siatkowe, co oznacza, że każdy element wzoru miejsc klejenia jest utworzony z sieci wielu małych kropek. Rozmiar miejsca klejenia w takim przypadku jest określony jako powierzchnia obejmująca siatkę kropek tworzących element wzoru klejenia 30, 31.

Według kolejnego przykładu wykonania wzór klejenia 30, 31 składa się z ciągłych linii tworzących, na przykład, wzór siatkowy.

Preferowanymi klejami są kleje powszechnie stosowane w odniesieniu do papieru, na przykład karboksymetyloceluloza (CMC), polialkohol winylowy (PVOH), kopolimer etylenu z octanem winylu (EVA), polioctan winylu (PVAc), kopolimer etylenu z kwasem akrylowym, kopolimer octanu winylu z kwasem akrylowym, kopolimer styrenu z kwasem akrylowym, poliuretan, polichlorek winylidenu, skrobia, skrobia modyfikowana chemicznie, dekstryna, polimery rozpuszczalne w wodzie, takie jak lateksy i koloidy mleczne, w których naturalny lub sztuczny kauczuk lub tworzywo sztuczne tworzą zawiesinę w wodzie. W przypadku taśm materiałowych, które są z innego materiału niż papier, oczywiście wybiera się kleje odpowiednie dla takich materiałów.

Preferowane jest stosowanie klejów o dużej zawartości suchych składników, ponieważ ułatwia to dokładnie pozycjonowanie miejsc sklejenia 27.

Jest zrozumiałe, że można również zastosować trzy lub więcej stanowisk nakładania kleju i laminowania.

Można również stosować kolorowe kleje, które dają efekt cieniowania, a zatem uwidaczniają wzór na materiale. W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku jeden ze wzorów klejenia 30, 31 jest dobrany tak, aby zapewnić wymaganą wytrzymałość połączenia i przyczepność pomiędzy warstwami, natomiast drugi wzór klejenia 30, 31 jest dobrany tak, aby zapewnić estetyczność produktu. Pierwszy klej jest bezbarwny, podczas gdy drugi klej jest zabarwiony. Klej o różnych kolorach jest używany do tworzenia różnych wzorów. Oba wzory są dobrane tak, aby dawać estetyczny wygląd. Stosuje się dowolne wzory, takie jak wzory kropek, wzory prostych i wygiętych linii, figur geometrycznych, figur fantazyjnych, słów, tekstów, liter itd. Miejsca sklejenia 27 są również w postaci ciągłych linii, tworzących na przykład wzór siatkowy. Na fig. 4a oznaczenie liczbowe 30 wskazuje wzór klejenia kropkowy, zaś oznaczenie liczbowe 31 wskazuje wzór klejenia obrazkowy.

Na fig. 3 jest pokazany przykład wykonania wielowarstwowej taśmy 26 według wynalazku, w której miejsca sklejenia 27 znajdują się pomiędzy pierwszą warstwą 1 w postaci papierowej taśmy i drugą warstwą 16 w postaci papierowej taśmy. Między miejscami sklejenia 27 obu warstw 1 i 16 tworzą się swobodne i oddzielone od siebie puste komory 28, które zwiększają objętość i pojemność absorpcyjną materiału, a są to właściwości, istotne np. dla miękkiego papieru absorpcyjnego. Druga warstwa 16 ma wgłębienia 29 umieszczone naprzeciw miejsc sklejenia 27, powstałe po laminowaniu pierwszym walcem laminującym 19 ze wzorem i drugim walcem laminującym 22 ze wzorem. Pokazane na fig. 3 wgłębienia 29 powstają w wyniku wybrzuszania się drugiej warstwy 16 względem pierwszej warstwy 1 pomiędzy miejscami sklejenia 27.

Jeden lub oba walce modelujące 5 i 12 do nanoszenia kleju, jak również jeden lub oba walce laminujące 19 i 22 ze wzorem są umieszczone w taki sposób, że łatwo odchylają się od i do położenia

PL 205 889 B1 roboczego. Zewnętrzne powierzchnie walców modelujących 5, 12 jak również walców laminujących 19, 22 korzystnie mogą być wykonane w postaci wymiennych rękawów, co pozwala na szybką zmianę wzoru.

Również w trzecim miejscu docisku 18 i czwartym miejscu docisku 23 nacisk jest niski, ale dostatecznie duży, aby zapewnić sklejenie pierwszej warstwy 1 w postaci papierowej taśmy i drugiej warstwy 16 w postaci papierowej taśmy. Korzystnie wytwarzane jest tylko lekkie wgłębienie 29 wzoru walca modelowego 12 w drugiej warstwie 16. Należy również zauważyć, że wgłębienia 29 są tylko w drugiej warstwie 16, podczas gdy pierwsza warstwa 1 w postaci papierowej taśmy pozostaje gładka.

Naprężenia pierwszej warstwy 1 w postaci papierowej taśmy i drugiej warstwy 16 w postaci papierowej taśmy są korzystnie jednakowe, kiedy obie warstwy 1, 16 są doprowadzane do drugiego miejsca docisku 15. Dzięki temu nie ma efektu obkurczania się materiału w wyniku laminowania.

W drugim przykładzie wykonania wynalazku stosuje się tylko jeden walec laminujący 19, który ma wzór analogiczny do wzoru pierwszego walca modelowego 5 do nanoszenia kleju lub drugiego walca modelowego 12 do nanoszenia kleju, przy czym nacisk jest wywierany przez walec laminujący 19 na wzór klejenia 30, 31, który jest wykonywany przez jeden spośród walców modelowych 5, 12 do nanoszenia kleju, natomiast drugiemu wzorowi drugiego z walców modelowych 5, 12 nie odpowiada żaden walec laminujący. Zatem żaden nacisk nie jest wywierany na ten wzór. W rezultacie w przypadku występowania dwóch wzorów klejenia, tylko jeden wzór jest poddawany naciskowi laminowania. Na przykład walec laminujący 19 ma wzór odpowiadający wzorowi pierwszego walca modelującego 5 i przykłada nacisk. Wzór klejenia wykonany przez walec modelujący 12 nie jest poddawany żadnym następnym etapom prowadzenia sposobu, według wynalazku. Na przykład, w przypadku jednego wzoru klejenia 30, 31, zapewniającego wytrzymałość, a drugiego estetycznego wzoru klejenia 30, 31, który jest wykonany barwnym klejem, nacisk jest przykładany tylko do wzoru klejenia 30, 31 zapewniającego wytrzymałość.

Jest zrozumiałe, że taśma 26 może składać się nie z pierwszej warstwy 1 i/lub drugiej warstwy 16 ale może zawierać dwie lub więcej warstw, tak że powstaje laminowana wielowarstwowa taśma 26 z trzema lub więcej warstwami 1, 16, 32, jak pokazano na fig. 5. W przypadku laminowania trzech lub więcej warstw 1, 16, 32 w postaci papierowej taśmy, potrzebne jest więcej kleju i/lub większy nacisk niż podczas laminowania tylko dwóch warstw 1, 16, 32 w postaci papierowej taśmy.

Należy również zauważyć, że stosuje się dodatkowe walce modelowe 5, 12 do nanoszenia kleju ze wzorem i walce laminujące 19, 22, dzięki czemu można laminować trzy lub więcej warstw 1, 16, 32 w postaci papierowej taśmy.

Zespół drukujący 33 pokazany na fig. 1 i fig. 2 jest umieszczony za drugim stanowiskiem laminowania w celu wykonywania wzoru nadruku na jednej stronie laminowanej wielowarstwowej taśmy 26.

Laminowane warstwy 1, 16, 32 w postaci taśmy są gładkie, lub mają strukturę trójwymiarową wytworzoną we wcześniejszym procesie, na przykład podczas formowania, odwadniania i/lub suszenia papierowej taśmy warstwy 1, 16, 32. Struktura trójwymiarowa jest wytworzona przez wytłaczanie suchych warstw 1, 16, 32 w postaci papierowej taśmy przed laminowaniem. Sposób według wynalazku nie niszczy struktury, tak że jest ona zachowana w całym procesie laminowania. Innymi ważnymi zaletami wynalazku jest to, że warstwy 1, 16, 32 w postaci papierowej taśmy zachowują swoją wytrzymałość w czasie procesu, która jest tracona w wielu innych procesach laminowania, w których występuje tłoczenie i deformowanie warstw 1, 16, 32 podczas laminowania.

W przypadku płaskiej struktury laminowanej wielowarstwowej taśmy 26 jest ona zwijana w ciasne rolki lub składana, co oznacza oszczędność przestrzeni i kosztów.

Na fig. 5 przedstawiono przykład wykonania wielowarstwowej taśmy 26 w postaci trójwarstwowego papieru, w którym w warstwach 1, 16, 32 przed laminowaniem zostały wytworzone struktury trójwymiarowe, na przykład, przez wytłaczanie. Struktury wytłoczonych wzorów są różne, tak że struktura wzoru środkowej drugiej warstwy 16 w postaci papierowej taśmy jest większa niż struktura wzoru dwóch zewnętrznych warstw 1, 32 w postaci papierowych taśm. W ten sposób uzyskiwany jest produkt o dużej objętości. Jak pokazano na fig. 5, miejsca sklejenia 27 pomiędzy pierwszą warstwą 1 a drugą warstwą 16 są przesunięte względem miejsc sklejenia 27 pomiędzy drugą warstwą 16 a trzecią warstwą 32, lub miejsca sklejenia 27 są umieszczone naprzeciw siebie. Jak pokazano na fig. 5 inne kombinacje różnych wzorów tłoczenia są również stosowane. Wytwarzane są wielowarstwowe taśmy 26, mające różne struktury wytłoczonych w zewnętrznych warstwach 1, 32, na przykład, z jednej strony struktura bardziej wystająca, a z drugiej strony struktura bardziej gładka. Stosowane są również wzory tłoczenia nazywane mikro-pikowaniem. Jedna lub więcej warstw może nie być dalej

PL 205 889 B1 wytłaczanych. W przypadku produktu dwuwarstwowego jest uzyskiwany produkt dwustronny, gdy jedna warstwa w postaci papierowej taśmy, jest tłoczona, zaś druga warstwa w postaci papierowej taśmy nie jest tłoczona, lub gdy obie warstwy mają wytłoczone różne struktury.

W przypadku takich samych wzorów tłoczenia użytych w różnych warstwach 1, 16 uzyskuje się je przez jednoczesne wytłaczanie obu warstw 1, 16, a następnie rozdzielanie jedna od drugiej przed laminowaniem według wynalazku, lub przez oddzielne wytłaczanie przed laminowaniem.

Laminowany produkt w postaci wielowarstwowej taśmy 26 jest wytłaczany po procesie laminowania, tworząc dzięki temu bardziej miękki materiał na skutek mocnego połączenia pomiędzy warstwami 1, 16, 32 w postaci papierowych taśm zapewnianemu przez miejsca sklejenia 27. Efektywne połączenie pomiędzy warstwami 1, 16, 32 w postaci papierowych taśm jest uzyskiwane w wyniku efektu selektywnego klejenia, zapewnianego przez walce laminujące 19, 22 zsynchronizowane z walcami modelowymi 5, 12 do nanoszenia kleju. Efekt połączenia warstw 1, 16, 32 nie jest zmniejszany po obróbce, na przykład po zwinięciu produktu papierowego, co może występować w przypadku połączenia uzyskiwanego przez wytłaczanie.

Korzystnie co najmniej jedna warstwa 1, 16, 32 w postaci taśmy jest wzmocniona cienkimi pasami kleju lub środka utwardzającego, takiego jak lateks. Wzmocnienie jest wykonywane, na przykład, na zewnętrznej części laminowanego produktu po laminowaniu lub jednocześnie z procesem laminowania. W przypadku środka utwardzającego, produkt papierowy jest utwardzany po laminowaniu, na przykład, przy zastosowaniu obróbki cieplnej. Przy wzmacnianiu w ten sposób warstw 1, 16, 32, stosowane są bardzo cienkie materiały, które w przeciwnym przypadku nie są stosowane ze względu na niedostateczną wytrzymałość przy dalszym ich przetwarzaniu lub przy dozowaniu.

Wielowarstwowa taśma 26 jest przetwarzana na dowolny potrzebny produkt, taki jak rolki papieru, złożone ręczniki do rąk, ściereczki, chusteczki do nosa, serwetki, itd. Korzystne jest stosowanie wielowarstwowej taśmy 26 według wynalazku, w tak zwanych bezrdzeniowych rolkach z pobieraniem centralnym, w których papier jest pobierany ze środka rolki. W przypadku tradycyjnych wielowarstwowych taśm 26, w których łączenie warstw 1, 16, 32 w postaci papierowych taśm jest związane z tłoczeniem. Najbardziej wewnętrzne zwoje po wyciągnięciu z rolki nie mają zadowalającego wyglądu, ponieważ są ściśnięte i zniekształcone przez tłoczenie. W przypadku wielowarstwowej taśmy 26 według wynalazku, laminowanie warstw 1, 16, 32 w postaci taśmy jest oddzielone od procesu wykonywania wzoru przez tłoczenie, itp., a zatem również najbardziej wewnętrzne zwoje bezrdzeniowej rolki stanowią produkt użyteczny.

Claims

1. Sposób wytwarzania wielowarstwowej taśmy z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina, w którym skleja się warstwy, znamienny tym, że nanosi się klej na pierwszą warstwę (1) w postaci taśmy z giętkiego materiału za pomocą co najmniej dwóch walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju, na których zewnętrznych powierzchniach umieszczony jest trójwymiarowy wzór, na przemian wyższych części (6, 13) i niższych części (7, 14) odpowiednio, w pierwszym miejscu docisku (8) i w drugim miejscu docisku (15) w układzie odpowiadającym kształtowi i konfiguracji wyższych części (6, 13), następnie styka się pierwszą warstwę (1) z drugą warstwą (16) w postaci taśmy z giętkiego materiału stroną zawierającą klej w co najmniej jednym następnym miejscu docisku (18, 23) znajdującym się pomiędzy co najmniej jednym walcem laminującym (19, 22) ze wzorem, a walcem dociskowym (9), przy czym co najmniej jeden walec laminujący (19, 22) ze wzorem na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części (20, 24) i niższych części (21, 25), mających kształt i konfigurację taką, aby wywierać nacisk na połączone warstwy (1, 16) tylko naprzeciwko co najmniej niektórych z zawierających klej obszarów pierwszej warstwy (1), przy czym co najmniej jeden walec laminujący (19, 22) ze wzorem jest napędzany w sposób zsynchronizowany z pierwszym walcem modelowym (5) do nanoszenia kleju i/lub drugim walcem modelowym (12) do nanoszenia kleju.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się trójwymiarowy wzór pierwszego walca modelowego (5) do nanoszenia kleju inny niż wzór drugiego modelowego walca (12) do nanoszenia kleju.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się co najmniej dwa walce laminujące (19, 22) ze wzorem, przy czym pierwszy walec laminujący (19) na zewnętrznej powierzchni ma trójPL 205 889 B1 wymiarowy wzór naprzemian wyższych części (20) i niższych części (21), mający kształt i konfigurację analogiczną do wzoru jednego z walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju, zaś drugi walec laminujący (22) na zewnętrznej powierzchni ma trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części (24) i niższych części (25), mający kształt i konfigurację analogiczną do wzoru drugiego z walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się jeden walec laminujący (19) ze wzorem, mający na zewnętrznej powierzchni trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części (20) i niższych części (21) o kształcie i konfiguracji analogicznej do wzoru obu walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju.

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się jeden walec laminujący (19) ze wzorem, mający na zewnętrznej powierzchni trójwymiarowy wzór na przemian wyższych części (20) i niższych części (21), o kształcie i konfiguracji analogicznej do wzoru jednego z walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju, przy czym wywiera się nacisk na połączone warstwy (1, 16), na powierzchnię przeciwną do powierzchni zawierającej klej za pomocą drugiego z walców modelowych (12, 5) do nanoszenia kleju.

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że nakłada się kolorowy klej na pierwszą warstwę (1), za pomocą co najmniej jednego z walców modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że nakłada się kleje o różnych kolorach lub odcieniach za pomocą, odpowiednio, pierwszego walca modelowego (5) do nanoszenia kleju lub drugiego walca modelowego (12) do nanoszenia kleju.

8. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej w jednej warstwie (1, 16), przed laminowaniem z drugą warstwą (1, 16), wytwarza się strukturę trójwymiarową, wykonywaną w warstwie (1,16) w stanie mokrym, podczas suszenia mokrego materiału i/lub w stanie suchym.

9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że co najmniej w dwóch warstwach (1, 16), przed laminowaniem wytwarza się trójwymiarowe struktury, przy czym struktury wytworzone w dwóch warstwach (1,16) tworzą różne wzory, gdzie jeden wzór jest większy od drugiego.

10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wzmacnia się co najmniej jedną warstwę (1, 16) pasami kleju lub środka utwardzającego, na przykład lateksu.

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że utwardza się środek utwardzający po laminowaniu.

12. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dobiera się wzory na walcach modelowych (5, 12) do nanoszenia kleju tak, że klej nakłada się na pierwszą warstwę (1 na powierzchni stanowiącej od 0,03% do 9%, korzystnie od 0,1 do 6% całkowitej powierzchni pierwszej warstwy (1).

13. Wielowarstwowa taśma z giętkiego materiału, takiego jak papier lub włóknina, zawierająca co najmniej dwie warstwy, które są połączone za pomocą klejenia w miejscach sklejenia tworzących wzór klejenia, znamienna tym, że warstwy w postaci taśmy z giętkiego materiału są sklejone według co najmniej dwóch wzorów klejenia (30, 31), które mają różny kształt i/lub kolor.

14. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 13, znamienna tym, że powierzchnia każdego miejsca sklejenia (27) warstw jest równa od 0,15 do 150 mm², korzystnie od 0,5 do 100 mm², a bardziej korzystnie od 1 do 15 mm².

15. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 13, znamienna tym, że powierzchnia każdego miejsca sklejenia (27) warstw jest równa od 150 do 400 mm².

16. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 13 albo 14 albo 15, znamienna tym, że miejsca sklejenia (27) zajmują powierzchnię równą od 0,03% do 9%, korzystnie od 0,1 do 6% całkowitej powierzchni warstwy (1, 16, 32).

17. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 14, znamienna tym, że klej co najmniej w niektórych miejscach sklejenia (27) jest barwny.

18. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 17, znamienna tym, że miejsce sklejenia (27) ma różny kolor lub odcień.

19. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 13, znamienna tym, że zawiera co najmniej jedną warstwę (1, 16) w postaci taśmy z giętkiego materiału, która ma trójwymiarowy wzór, wykonany przed połączeniem z przeciwnie położoną warstwą (1,16).

20. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 19, znamienna tym, że co najmniej dwie warstwy (1, 16) mają trójwymiarowy wzór wykonany przed połączeniem z przeciwnie położoną warstwą (1, 16), przy czym wzory wykonane w tych co najmniej dwóch warstwach (1, 16) w postaci taśmy mają różne struktury, gdzie jeden wzór jest większy od drugiego.

PL 205 889 B1

21. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 17 albo 18, znamienna tym, że jej jedna zewnętrzna strona ma odpowiednio większą strukturę trójwymiarową, zaś jej druga zewnętrzna strona ma strukturę gładką.

22. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 13, znamienna tym, że zawiera co najmniej trzy warstwy (1, 16, 32) w postaci taśm z giętkiego materiału, przy czym jedna środkowa warstwa (16) ma strukturę trójwymiarową większą niż pozostałe.

23. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 19 albo 22, znamienna tym, że co najmniej jedna warstwa (1, 16, 32) jest wzmocniona pasami kleju lub środka utwardzającego, na przykład, lateksu.

24. Wielowarstwowa taśma według zastrz. 19 albo 22, znamienna tym, że co najmniej jedna warstwa (1, 16, 32) zawiera otwory.

25. Zastosowanie wielowarstwowej taśmy określonej w zastrz. od 13 do 24 na rolkę, złożony ręcznik, ściereczkę, chusteczkę do nosa, serwetkę i podobne produkty.

26. Zastosowanie według zastrz. 25, znamienne tym, że wspomniana rolka jest bezrdzeniową rolką z centralnym pobieraniem.

27. Zastosowanie według zastrz. 25 albo 26, znamienne tym, że materiał w postaci wielowarstwowej taśmy (26) jest bibułką papierową.