PL204982B1 - Sposób i urządzenie do wytwarzania wygiętej, hartowanej szyby - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do wytwarzania wygiętej, hartowanej szyby.

Wygięte i hartowane szyby okien samochodu oraz mebli znalazły szerokie zastosowanie. W wytwarzaniu wygiętej, hartowanej szyby najpierw tnie się płaską taflę szkła według ustalonego z góry kształtu i następnie szlifuje się krawędź wyciętej szyby. Z kolei szybę ogrzewa się w piecu do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia i gnie się do ustalonego z góry kształtu, po czym giętą szybę szybko chłodzi się w powietrzu, dla wytworzenia wygiętej, hartowanej szyby.

Samochody wyposaża się różne modele karoserii, a wygięte hartowane szyby muszą być przygotowane do każdego z tych modeli. Jednakże dla wytworzenia wielu różnych wygiętych, hartowanych szyb konieczne jest przygotowanie odpowiadających form dla każdego modelu wygiętej, hartowanej szyby, co powoduje wzrost kosztów wyposażenia.

Przykładem ominięcia tego problemu jest sposób wstępnego gięcia szyby i następnie intensywnego chłodzenia jednej powierzchni giętej szyby w celu bardziej lub mniej głębokiego wstępnego gięcia, jak opisano np. w japońskim zgłoszeniu patentowym Nr SHO-44-14832.

Znane jest również urządzenie do formowania płaskiej tafli szklanej do wygiętego kształtu poprzez intensywne chłodzenie jej dolnej strony, według japońskiego nieprzebadanego opisu patentowego Nr SHO-52-110719.

W japoń skim zgł oszeniu patentowym Nr SHO-44-14832 gaz wydmuchiwany z ł oż a podtrzymuje szybę się w stanie pływającym, w tym stanie szybę ogrzewa się i gnie podczas przenoszenia, po czym poprzez mocniejsze ogrzewanie jednej strony szyby, niż drugiej strony szyby w zabiegu hartowania, można ustalić poprzez regulację krzywizny, czy szyba gięta w poprzednim zabiegu jest zakrzywiona głębiej lub płyciej. W rezultacie można kształtować różne gięte hartowane szyby jedynie poprzez ustawienie stopnia chłodzenia i nie jest potrzebne wykonywanie różnych form kształtujących dla każdego odmiennego modelu wygiętej, hartowanej szyby.

W powyższym sposobie gięcia, przy zakrzywianiu szyby w zabiegu hartowania, ponieważ szyba jest wstępnie gięta do ustalonego z góry kształtu w poprzednim zabiegu, możliwe jest głębsze gięcie szyby.

Jednakże, ponieważ zakrzywienie szyby poprzez hartowanie wykonuje się bez ograniczenia szyby, szyba ulega odkształceniom przy chłodzeniu każdej części i trudno jest dopasować zakrzywiony kształt szyby do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szyby. To znaczy, że przy zakrzywianiu szyby poprzez hartowanie, w wyniku hartowania często niektóre miejsca szyby będą głębiej zakrzywione, niż wynika to z żądanego kształtu konstrukcyjnego, a pewne miejsca będą płycej zakrzywione, niż wynika to z kształtu konstrukcyjnego.

W sposobie gię cia wedł ug japońskiego niebadanego opisu patentowego Nr 52-110719, gdy płaska szyba ogrzana do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia jest ograniczona i przenoszona pomiędzy górnymi i dolnymi rolkami przenośnikowymi, następuje nadmuch powietrza pod wysokim ciśnieniem na dolną stronę płaskiej szyby, w celu jej silnego chłodzenia. Podczas chłodzenia płaską szybę ogranicza się górnymi i dolnymi rolkami przenośnikowymi i zapobiega się jej deformacji do zakrzywionego kształtu. Jednakże, ponieważ szyba jest ograniczona przez górne i dolne rolki przenośnikowe, nie może odkształcać się do giętego kształtu.

Następnie, poprzez wyprowadzenie płaskiej szyby spomiędzy górnych i dolnych rolek przenośnikowych i w ten sposób zaprzestanie ograniczania szyby przez górne i dolne rolki przenośnikowe szybę formuje się do postaci wklęsłego w dół zakrzywionego kształtu. W ten sposób możliwe jest formowanie różnych wygiętych hartowanych szyb jedynie poprzez regulację stopnia chłodzenia i nie jest potrzebne wykonywanie różnych form kształtujących giętą hartowaną szybę.

W przypadku gięcia opisanego w japońskim nieprzebadanym zgłoszeniu patentowym Nr SHO 52-110719 płaska tafla szkła jest ograniczona pomiędzy górnymi dolnymi rolkami przenośnikowymi podczas formowania do wygiętego kształtu przez intensywne chłodzenie dolnej strony szyby. W rezultacie możliwe jest dostosowanie wygiętego kształtu szyby do żądanego kształtu konstrukcji na całej powierzchni szyby. Mianowicie, przy intensywnym chłodzeniu płaskiej szyby, ponieważ gięcie następuje wzdłuż całego obwodu szyby, płaską szybę gnie się w ekstremalnie płytkiej powierzchni kulistej.

Jednakże, ponieważ płaską szybę gnie się jedynie poprzez chłodzenie, choć szyba może być zakrzywiona w ekstremalnie płaskiej powierzchni kulistej, trudne jest głębsze zakrzywienie szyby. W rezultacie, trudno jest tym sposobem wytwarzać szybę zakrzywioną w co najmniej jednym wymiarze, do zastosowania, na przykład, jako pionowo przesuwaną szybę samochodową.

PL 204 982 B1

Celem wynalazku jest zapewnienie sposobu i urządzenia do wytwarzania wygiętych hartowanych szyb, które są odpowiednie dla różnych wygiętych szyb, są dostosowane do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni, i są zakrzywione w co najmniej jednym wymiarze do montażu jako pionowo przesuwana szyba bocznego okna samochodu, itp.

Według wynalazku, sposób wytwarzania wygiętej, hartowanej szyby, w którym ogrzewa się szybę w piecu do temperatury bliskiej jej temperatury mięknienia i gnie się ogrzaną szybę do ustalonego z góry kształtu, dla wytworzenia wygiętej szyby, charakteryzuje się tym, że zmienia się zakrzywiony kształt giętej szyby przy kształtowym ograniczaniu giętej szyby za pomocą wielu par górnych i dolnych rolek podpierających i jednocześ nie przenosi się giętą szybę zasadniczo w poziomym kierunku oraz hartuje się giętą szybę z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do górnej i dolnej powierzchni gi ę tej szyby.

Korzystnie, kształt giętej szyby zmienia się za pomocą górnych i dolnych rolek podpierających, z których każ de zawierają liczne segmentowe rolki o duż ej ś rednicy, umieszczone na wał ku rolek w postaci zakrzywionego rdzenia podparcia, a powierzchnię rolek o dużej średnicy pokrywa się materiałem termoodpornym.

Korzystnie, doprowadza się do zmiany kształtu giętej szyby poprzez nadmuch powietrza o różnych ciśnieniach na górną i dolną powierzchnię wygiętej szyby.

Gięcie szyby do ustalonego z góry kształtu korzystnie realizuje się przy wykorzystaniu formy gnącej ponad giętą szybą i taśmy termoodpornej pomiędzy formą gnącą i giętą szybą, przy czym podczas przenoszenia gnie się szybę do ustalonego z góry kształtu poprzez dociśnięcie jej wraz z taśmą termoodporną do formy gnącej.

Do gięcia w części poprzedzającej pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi ustawia się szczelinę o wielkości T1 określonej jako (t+a1) poprzez dodanie pierwszego odstępu α1 do grubości t giętej szyby, a w części następującej pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi ustawia się szczelinę o wielkości T2 określonej jako (t+a2) poprzez dodanie drugiego odstępu α1 do grubości t giętej szyby, przy czym stosuje się odstęp α1 mniejszy od odstępu α2.

Stosuje się korzystnie pierwszy odstęp α1 zakresie 0 mm < α1 < 3 mm.

Według wynalazku, urządzenie do wytwarzania giętej, hartowanej szyby, zawierające piec do ogrzewania szyby do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia, zespół gnący do wstępnego gięcia szyby ogrzanej w piecu do ustalonego z góry kształtu, charakteryzuje się tym, że zawiera zespół hartujący i doginający do zmiany zakrzywionego kształtu giętej szyby posiadający zakrzywione rolki podpierające górne i dolne do kształtowego ograniczania giętej szyby podczas gięcia, przy czym zespół hartujący i doginający zawiera elementy do chłodzenia górnej i dolnej powierzchni giętej szyby z różną intensywnością przy ograniczeniu wygiętej wstępnie giętej szyby za pomocą zakrzywionych rolek podpierających górnych i dolnych i przy przemieszczaniu jej w zasadniczo w poziomym kierunku.

Zespół hartujący i doginający może zawierać zespół hartujący do zmiany kształtu giętej szyby za pomocą powietrza o różnych ciśnieniach wydmuchiwanego na górną i dolną powierzchnię giętej szyby.

Urządzenie może być zaopatrzone w zespół do regulacji szczeliny, przy czym szczelina w części poprzedzającej pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi ma wielkość T1 określoną jako (t+a1) poprzez dodanie pierwszego odstępu α1 do grubości t giętej szyby, a szczelina w części następującej pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi ma wielkość T2 określoną jako (t+a2) poprzez dodanie drugiego odstępu a1 do grubości t giętej szyby, w których odstęp α1 mniejszy od odstępu α2.

Po wygięciu szyby do ustalonego z góry kształtu dodatkowo zmienia się jej kształt poprzez regulację intensywności chłodzenia. W rezultacie nie jest potrzebne wykonywanie różnych form dla każdego odmiennego kształtu giętej, hartowanej szyby, jak miało to miejsce dotychczas.

W sposobie według wynalazku jest możliwe zakrzywienie szyby w dwóch zabiegach: zabiegu gięcia szyby do ustalonego z góry kształtu i zabiegu zmiany zakrzywionego kształtu wygiętej szyby poprzez zmianę intensywności chłodzenia. Dzięki temu szybę można giąć w dwóch zabiegach do głębiej lub płycej zakrzywionego kształtu.

Podczas hartowania szyby giętej do ustalonego z góry kształtu z różną intensywnością chłodzenia doprowadzonego do górnej i dolnej powierzchni, kształt szyby jest mechanicznie ograniczony na całej jej powierzchni. Ponieważ gięta szyba jest mechanicznie ograniczona na całej powierzchni, można zapobiec miejscowym odkształceniom, a na całej powierzchni szyby powstaje lub jest wytwarzane naprężenie gnące, powodujące jednorodną deformację. Po wytworzeniu takiego naprężenia

PL 204 982 B1 gnącego w całej szybie, szybę uwalnia się z mechanicznego ograniczenia, przez co zostaje ona zakrzywiona w wyniku działania naprężenia gnącego, pochodzącego lub wyzwalanego w całej szybie. Pozwala to uzyskać giętą, hartowaną szybę posiadającą żądany kształt konstrukcyjny na całej jej powierzchni.

Ponieważ każda z rolek podpierających zawiera liczne rolki podpierające o dużej średnicy, szyba gięta do ustalonego z góry kształtu może być podparta przez powierzchnie licznych rolek o dużej średnicy. W rezultacie można zapobiec miejscowemu odkształceniu wygiętej szyby podczas chłodzenia, co również umożliwia wydajne chłodzenie na całej powierzchni szyby i warunkuje dobre chłodzenie wygiętej szyby. Poprzez zastosowanie termoodpornego materiału na powierzchniach rolek o dużej średnicy można zapobiec powstawaniu na powierzchni szyby znaków spowodowanych zetknięciem rolek, przy czym wzrasta również trwałość rolek o dużej średnicy.

W zabiegu zmiany kształtu wygiętej szyby zmiana kształtu wygiętej szyby następuje w wyniku różnicy ciśnień powietrza wydmuchiwanego na górną i dolną stronę wygiętej szyby. Ponieważ intensywność chłodzenia doprowadzonego do wygiętej szyby można regulować za pomocą ciśnienia zespołu hartującego, intensywność chłodzenia można regulować za pomocą stosunkowo prostego urządzenia.

Korzystnie, zabieg gięcia szyby do ustalonego z góry kształtu obejmuje zastosowanie formy gnącej ponad szybą i taśmy termoodpornej pomiędzy formą gnącą i szybą, przez co podczas przenoszenia szkło gnie się do ustalonego z góry kształtu poprzez dociśnięcie taśmą do formy gnącej. Ponieważ szybę wygina się do ustalonego z góry kształtu podczas przenoszenia, nie jest konieczne zatrzymywanie przenoszonej szyby. W związku z tym szybę gnie się do ustalonego z góry kształtu z dobrą wydajnoś cią .

Gdy giętą szybę hartuje się podczas mechanicznego ograniczenia szyby górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi, wytwarza się jednorodne naprężenie gnące na całej powierzchni szyby, a naprężenie gnące powoduje zakrzywienie wygiętej szyby. Następnie, gięta szyba staje się głębiej lub płycej zakrzywiona w porównaniu z kształtem zakrzywionych rolek podpierających. Dzięki temu, mimo że szyba nie pęka, siła gnąca szybę wzrasta, co deformuje kształt zakrzywionych rolek podpierających, utrudniając np. obracanie rolek.

W szczelinie pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi jest utworzony pierwszy odstęp α1 w części poprzedzającej, co czyni szczelinę większą, niż grubość szyby t; oraz drugi odstęp α2 w części następującej, W wyniku wprowadzenia pewnego stopnia odkształcenia szyby i zmniejszenia naprężenia gnącego w szybie możliwe jest zmniejszenie deformacji kształtów rolek.

Sztywność szyby jest większa w części następującej, niż w części poprzedzającej. Dzięki ustawieniu większego drugiego odstępu α2 w części następującej, niż pierwszy odstęp α1 w części poprzedzającej, można z większą pewnością zapobiec pękaniu usztywnionej szyby, a przy tym możliwe jest z większą pewnością przenoszenie szkła przez rolki przenośnikowe.

Pierwszy odstęp α1 jest korzystnie równy lub większy od 0 mm i równy lub mniejszy od 3 mm (0 mm < α1< 3 mm). Gdy pierwszy odstęp α1 części poprzedzającej przekracza 3 mm, szczelina pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi jest zbyt duża i występuje ryzyko unoszenia wygiętej szyby przez ciśnienie powietrza chłodzącego lub występuje ryzyko wibracji szyby. Może to powodować powstawanie na powierzchni szyby małych nieregularności wytworzonych górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi. Gdy szczelina pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi jest zbyt duża, zachodzi ryzyko ślizgania się giętej, hartowanej szyby względem górnych i dolnych zakrzywionych rolek, i zmienia się kierunek przenoszenia wygiętej szyby. Gdy kierunek przenoszenia wygiętej szyby odbiega od jej właściwego położenia względem rolek, i przykładowo, gdy zmienia się kierunek przenoszenia tylnego końca wygiętej szyby, który nie jest jeszcze hartowany, gięty kształt szyby może odbiegać od ustalonego z góry kształtu.

Aby tego uniknąć, jeśli pierwszy odstęp α1 leży w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm, optyczna dystorsja refleksyjna oraz optyczna dystorsja transmisyjna giętej, hartowanej szyby mogą być lepiej utrzymane oraz można wyeliminować odkształcenie tylnego końca wygiętej, hartowanej szyby.

Zespół hartujący i dogniatający urządzenia według wynalazku służy do zmiany kształtu giętej szyby poprzez regulację intensywności chłodzenia po gięciu szyby do ustalonego z góry kształtu w pierwszym zespole gną cym. W rezultacie nie jest potrzebne wykonywanie róż nych form dla każ dego różnego kształtu giętej, hartowanej szyby, jak miało to miejsce dotychczas.

Zanim nastąpi zmiana kształtu giętej szyby poprzez ogrzewanie doprowadzone do górnej i dolnej powierzchni szkła, regulowane w zespole hartującego i doginającego, szybę gnie się do pewnej głębokości za pomocą pierwszego zespołu gnącego. Dzięki zastosowaniu pierwszego zespołu gnącego do gięcia szyby do ustalonego z góry kształtu oraz zastosowaniu zespołu hartującego i doginająPL 204 982 B1 cego do zmiany zakrzywionego kształtu wygiętej szyby z zastosowaniem różnej intensywności chłodzenia, można formować szybę do głębszego lub płytszego kształtu.

W zespole hartują cym i doginają cym kształ t zakrzywionej szyby ogranicza się mechanicznie na całej powierzchni podczas hartowania szyby z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do jej górnej i dolnej powierzchni. Ponieważ gięta szyba jest mechanicznie ograniczona na całej powierzchni, można zapobiec miejscowym odkształceniom, a na całej powierzchni szyby powstaje lub jest wytwarzane naprężenie gnące powodujące jednorodną deformację. Po wytworzeniu naprężenia gnącego na całej powierzchni giętej szyby, szyba jest uwalniania z ograniczenia kształtu, przez co gięta szyba będzie jednorodnie gięta w wyniku oddziaływania naprężenia gnącego wytworzonego na całej powierzchni szyby.

Ponieważ intensywność chłodzenia doprowadzonego do giętej szyby można regulować za pomocą ciśnienia powietrza w elementach hartujących, można zastosować stosunkowo proste urządzenie.

Poprzez regulację szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi za pomocą zespołu regulacyjnego, w części poprzedzającej uzyskuje się pierwszy odstęp α1, a w części następującej uzyskuje się drugi odstęp α2. W wyniku wprowadzenia pewnego stopnia odkształcenia szyby i zmniejszenia naprężenia gnącego w szybie możliwe jest zmniejszenie odkształcania się rolek.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia giętą, hartowaną szybę wytworzoną zgodnie z dowolnym z licznych przykładów realizacji obecnego wynalazku, w widoku perspektywicznym; fig. 2 - urządzenie do wytwarzania giętej, hartowanej szyby według pierwszego przykładu wykonania obecnego wynalazku, w widoku perspektywicznym; fig. 3 - urządzenie pokazane na fig. 2, w rzucie z boku; fig. 4 - przekrój poprowadzony wzdłuż linii 4-4 na fig. 3; fig. 5A i 5B - zabieg gięcia ogrzanej szyby w zespole gnącym, w sposobie wytwarzania giętej, hartowanej szyby według pierwszego przykładu realizacji tego wynalazku; fig. 6A i 6B - przenoszenie giętej, hartowanej szyby w zabiegu pokazanym na fig. 5A, pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi do następującego hartowania, widok; fig. 7A i 7B - giętą, hartowaną szybę odprowadzaną z zespole hartującego i doginającego, widok; fig. 8 - drugi przykład wykonania urządzenia do wytwarzania giętej, hartowanej szyby, w rzucie z boku; fig. 9A i 9B - drugi przykład wykonania urządzenia i pierwszy przykład wykonania urządzenia w podanej kolejności, dla porównania, w sposób schematyczny; fig. 10A - przekrój poprowadzony wzdłuż linii 10A-10A na fig. 8; fig. 10B - przekrój poprowadzony wzdłuż linii 10B-10B na fig. 8; fig. 11A i 11B - zabieg przenoszenia giętej, hartowanej szyby do umieszczonego poniżej zespołu hartującego i doginającego giętą szybę wytworzoną sposobem według drugiego przykładu realizacji tego wynalazku, widok; fig. 12A i 12B - zabieg przenoszenia wygiętej szyby z położenia na fig. 11A do umieszczonej poniżej części, widok; fig. 13, fig. 14A i 14B oraz fig. 15A i 15B - sposób wytwarzania giętej, hartowanej szyby według trzeciego przykładu realizacji obecnego wynalazku, przy ustawieniu P1 powyżej P2 w chłodzeniu giętej, hartowanej szyby, gdzie P1 jest ciśnieniem powietrza wydmuchiwanego powyżej wygiętej szyby, a P2 jest ciśnieniem powietrza wydmuchiwanego poniżej wygiętej szyby; fig. 16, fig. 17 i fig. 18 - czwarty przykład wykonania urządzenia do wytwarzania giętej, hartowanej szyby według wynalazku, zawierającego zespół hartujący i doginający wychylany w górę i w dół na jego wejściu, z pokazaniem zabiegów wytwarzania hartowanej, wygiętej szyby według czwartego przykładu wykonania wynalazku.

Przykłady wykonania

Na fig. 1 pokazano wygiętą hartowaną szybę wytworzoną za pomocą urządzenia do wytwarzania giętej, hartowanej szyby zgodnie z pierwszym przykładem tego wynalazku. Poniżej będzie opisany typowy przykład wygiętej hartowanej szyby, zakrzywionej w dwóch kierunkach; jednakże wygięta hartowana szyba nie ogranicza się do tego, a wynalazek może być zastosowany do innych wygiętych szyb.

Szyba o podwójnej krzywiźnie lub szyba gięta dwukierunkowo, jak pokazano w typowym przykładzie wygiętej hartowanej szyby 10, ma ten sam promień R1 krzywizny w kierunku długości rysunku (kierunek przenoszenia) w dowolnym miejscu szyby oraz ten sam promień R2 krzywizny w kierunku szerokości, prostopadłym do kierunku długości rysunku (kierunek prostopadły do kierunku przenoszenia) w dowolnym miejscu szyby. Promień R1 wynosi przykładowo 30.000 mm a promień R2 wynosi przykładowo 1.300 mm. Grubość t giętej hartowanej szyby 10 wynosi przykładowo 3 do 4 mm.

Wygięta hartowana szyba 10 może być zastosowana przykładowo jako szyba bocznego okna samochodu (nie pokazano).

Urządzenie 20 do wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według pierwszego przykładu wykonania wynalazku jest opisane w odniesieniu do fig. 2 do fig. 7.

PL 204 982 B1

Urządzenie do wytwarzania giętej hartowanej szyby 10 według pierwszego przykładu wykonania obecnego wynalazku pokazano na fig. 2 i 4.

Na fig. 2 urządzenie 20 do wytwarzania wygiętej hartowanej szyby zawiera piec 21 w strefie grzewczej Z1, zespół gnący 24 w strefie pierwszego lub wstępnego gięcia Z2 na odprowadzeniu strefy grzewczej Z1 i zespół hartujący i doginający 40 w strefie hartowania i doginania lub w strefie drugiego gięcia Z3, na odprowadzeniu strefy pierwszego gięcia Z2.

Zespół gnący 24 na odprowadzeniu pieca 21 posiada liczne rolki gnące, na tym rysunku pierwsze do piątych rolki gnące 25 do 29. Ponad rolkami gnącymi 25 do 29 jest umieszczona forma gnąca 30. Wzdłuż powierzchni gnącej 31 formy gnącej 30 przechodzi termoodporna taśma 32, która tworzy bezkońcową pętlę. Termoodporna taśma 32 jest naprężana przez liczne rolki napinające 33. Bezkońcową, termoodporna taśma 32 jest zwrócona do rolek gnących 25 do 29 z pewną ustaloną z góry szczeliną, natomiast styka się z powierzchnią gnącą 31.

Pierwsza do piątej z rolek gnących 25-29 są umieszczone z ustaloną z góry szczeliną w kierunku przenoszenia i progresywnie od doprowadzenia do odprowadzenia stopniowo wzrasta krzywizna rolek 25 do 29 w kierunku poosiowym. Mianowicie, najdalsza na doprowadzeniu spośród pierwszej do piątej rolki gnącej 25 do 29, pierwsza rolka gnąca 25, jest rolką prostą, a najdalsza na odprowadzeniu, piąta rolka gnąca 29 jest rolką o łuku kołowym (R2+t). Druga do czwartej spośród rolek gnących 26 do 28, umieszczone pomiędzy pierwszą rolką gnącą 25 i piątą rolką gnącą 29, mają stopniowo wzrastające krzywizny, progresywnie od doprowadzenia do odprowadzenia. Środki rolek gnących 25 do 29 są umieszczone wzdłuż łuku kołowego (R1+t).

Choć w tym przykładzie opisano wykonanie wynalazku, w którym piąta rolka gnąca 29 tworzy łuk kołowy (R2+t), krzywizna piątej rolki gnącej 29 nie jest ograniczona do łuku kołowego i może mieć dowolny kształt wypukłego zakrzywienia.

Pierwsza do piątej spośród rolek gnących 25 do 29 są utworzone przez wałek rolek (nie pokazano) zagięty do ustalonego z góry kształtu oraz rurową tuleję 34 pokrywającą zewnętrzny obwód wałka rolek. Tuleja 34 jest połączona z zespołem obrotowego napędu (nie pokazano) i może być przez nie obracana. Każda tuleja 34 tworzy zewnętrzny obwód przeznaczony do zetknięcia z szybą 11, zewnętrzny obwód jest pokryty materiałem termoodpornym.

Forma gnąca 30 jest w przybliżeniu prostokątnym korpusem posiadającym na dolnej ścianie powierzchnię gnącą 31. Powierzchnia gnąca 31 posiada na doprowadzeniu przednią krawędź 35 tworzącą linię prostą oraz na odprowadzeniu tylną krawędź 36 tworzącą kołowy łuk R2. Krzywizna powierzchni gnącej 31 w kierunku prostopadłym do kierunku przenoszenia stopniowo wzrasta progresywnie od przedniej krawędzi na doprowadzeniu 35 w kierunku tylnej krawędzi na odprowadzeniu 36. Środek powierzchni gnącej 31 tworzy łuk kołowy o promieniu R w kierunku przenoszenia.

Rolki gnące 25 do 29 są rozmieszczone na torze przenoszenia przybierającym postać łuku kołowego (R1+t). Ponieważ powierzchnia gnąca 31 jest utworzona na łuku kołowym o promieniu R1, pomiędzy formą gnącą 30 i rolkami gnącymi 25 do 29 powstaje szczelina t równa grubości szyby t.

Choć w tym wykonaniu opisano przykład, w którym tylna krawędź 36 powierzchni gnącej 31 tworzy łuk kołowy o promieniu R2, kształt powierzchni gnącej 31 nie jest ograniczony do łuku kołowego i może być dowolnym kształtem wypukłego zakrzywienia.

Z powierzchnią gnącą 31 styka się termoodporna taśma 32 tworząca bezkońcową pętlę, a naciąg termoodpornej taśmy 32 jest wywierany przez rolki napinające 33. Co najmniej jedna z rolek napinających 32 jest połączona do źródła napędu (nie pokazano), w celu obracania termoodpornej taśmy 32. Podczas przenoszenia szyby 11 za pomocą termoodporne j taśmy 32 i każdej z rolek gnących 25 do 29, gdy szyba 11 znajduje się między nimi, szyba 11 jest gięta do ustalonego z góry kształtu podczas jej przenoszenia.

Na odprowadzeniu zespołu gnącego 24 jest umieszczony zespół hartujący i doginający 40. Zespół hartujący i doginający 40 posiada liczne górne zakrzywione rolki podpierające 41 oraz liczne dolne zakrzywione rolki podpierające 42, dla ograniczenia kształtu górnej i dolnej powierzchni zakrzywionej szyby 12 giętej do ustalonego z góry kształtu za pomocą zespołu gnącego 24. Zespół hartujący 43 hartuje giętą szybę 12, gdy gięta szyba 12 jest przenoszona za pomocą górnych i dolnych zakrzywionych rolek podpierających 41, 42. Grubość szyby 11 oraz grubość giętej szyby 12 wynosi t.

Powierzchnia przenosząca utworzona przez dolne zakrzywione rolki podpierające 42 jest wykonana na łuku kołowym (R1+t). Powierzchnia przenosząca utworzona przez górne zakrzywione rolki podpierające 41 jest usytuowana na łuku kołowym {(R1+t)-g}. Powierzchnia dolnych zakrzywionych rolek podpierających 42, prostopadła do kierunku przenoszenia (powierzchnia w kierunku szerokości),

PL 204 982 B1 jest usytuowana na łuku kołowym (R2+t). Powierzchnia górnych zakrzywionych rolek podpierających 41, prostopadła do kierunku przenoszenia (powierzchnie w kierunku szerokości), jest wykonana w postaci łuku kołowego. Oznacza to, że pomiędzy zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41 i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 42 jest utworzona szczelina g. Szczelina g będzie szczegółowo opisana w połączeniu z fig. 3.

Choć w tym wykonaniu opisano przykład, w którym powierzchnia górnych zakrzywionych rolek podpierających 41 w kierunku szerokości leży na łuku kołowym {(R1+t)-g} a powierzchnia dolnych zakrzywionych rolek podpierających 42 w kierunku szerokości leży na łuku kołowym (R2+t), powierzchnia każdej z górnych i dolnych zakrzywionych rolek podpierających 41, 42 w kierunku szerokości nie musi leżeć na łukach kołowych i może być dowolnym kształtem wypukłego zakrzywienia.

Każda z górnych zakrzywionych rolek podpierających 41 jest utworzona z wirującego wałka 44 (patrz fig. 4) zakrzywionego do ustalonego z góry kształtu, licznych pierścieniowych rolek (rolki o dużej średnicy) 45 umieszczonych na wirującym wałku 44 z ustaloną z góry szczeliną i termoodpornych członów amortyzujących 50 na powierzchni 45a rolek o dużej średnicy 45. Rolki o dużej średnicy 45 są połączone do mechanizmu napędowego (nie pokazano) i są przez niego obracane.

Każda z dolnych zakrzywionych rolek podpierających 42 jest utworzona z wirującego wałka 46 (patrz fig. 4) zakrzywionego do ustalonego z góry kształtu, licznych pierścieniowych rolek (rolki o dużej średnicy) 47 umieszczonych na wirującym wałku 46 z ustaloną z góry szczeliną oraz termoodpornych członów amortyzujących 50 na powierzchni 47a rolek o dużej średnicy 47. Rolki o dużej średnicy 47 są połączone do mechanizmu napędowego (nie pokazano) i przez niego obracane.

Zespół hartujący 43 zawiera górną skrzynię chłodzącą 48, umieszczoną ponad górnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41 i w dolną skrzynię chłodzącą 49, umieszczoną poniżej dolnych zakrzywionych rolek podpierających 42.

Przykładowo górna skrzynia chłodząca 48 posiada w swej dolnej części wypukłe zakrzywioną powierzchnię doprowadzenia powietrza (wypukłe zakrzywioną powierzchnię nadmuchu powietrza) 51 Mianowicie, powierzchnia nadmuchu powietrza 51 jest utworzona z licznych dysz nadmuchu powietrza 52 i posiada ustaloną z góry szczelinę odstępu od giętej szyby 12, i nie styka się szybą.

Przykładowo dolna skrzynia chłodząca 49 posiada w swej górnej części wklęsło zakrzywioną powierzchnię doprowadzenia powietrza (powierzchnię nadmuchu powietrza) 53. Mianowicie, powierzchnia nadmuchu powietrza 53 jest utworzona z licznych dysz nadmuchu powietrza 54 oraz posiada ustaloną z góry szczelinę odstępu od giętej szyby 12 i nie styka się szybą.

Do górnej skrzyni chłodzącej 48 jest połączona za pomocą kanału zasilania powietrzem 55 pompa zasilania powietrzem 56. Dysze nadmuchu powietrza 52 są połączone do pompy zasilania powietrzem 56 za pomocą ażurowego wnętrza 48a górnej skrzyni chłodzącej 48 oraz kanału zasilania powietrzem 55.

Dolna pompa zasilania powietrzem 58 jest połączona do dolnej skrzyni chłodzącej 49 za pomocą kanału zasilania powietrzem 57. Dysze nadmuchu powietrza 54 są połączone do pompy zasilania powietrzem 58 za pomocą ażurowego wnętrza (nie pokazano) 49a górnej skrzyni chłodzącej 57 oraz kanału zasilania powietrzem 57.

W rezultacie gięta szyba 12 może być chłodzona przez górną i dolną pompę zasilania powietrzem 56, 58, które są napędzane dla wytworzenia strumienia powietrza przepływającego poprzez górne i dolne dysze 52, 54 w kierunku górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12.

Ponieważ górna i dolna pompa zasilania powietrzem 56, 58 są zastosowane niezależnie, poprzez niezależną regulację ilości powietrza wypływającego z górnej i dolnej pompy zasilania powietrzem możliwa jest niezależna regulacja 5 ciśnień strumieni powietrza (ciśnień powietrza) górnych i dolnych dysz powietrznych.

Jak opisano powyżej, ponieważ środki hartujące 43 są przewidziane do regulacji odnośnych ciśnień powietrza górnych i dolnych dysz powietrznych 52, 54, gięta szyba 12 może być hartowana z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do jej górnej i dolnej powierzchni.

W rezultacie zastosowania licznych rolek o dużej średnicy 45 umieszczonych na wirujących wałkach górnych zakrzywionych rolek 41 oraz licznych rolek o dużej średnicy 47 umieszczonych na wirujących wałkach dolnych zakrzywionych rolek podpierających 42, gięta szyba 12 zakrzywiona do ustalonego z góry kształtu może być podparta i kształtowo ograniczona przez powierzchnie licznych rolek o dużej średnicy 45, 47. Wskutek tego, podczas chłodzenia bądź hartowania giętej szyby 12 można zapobiec miejscowemu odkształceniu giętej szyby 12, a powietrze może być także wydajnie

PL 204 982 B1 nadmuchiwane na całą powierzchnię giętej szyby 12, przez co gięta szyba 12 może być odpowiednio chłodzona.

Dzięki zastosowaniu członów termoodpornych 50 np. z tkaniny włókna poliamidu aromatycznego lub włókna tworzącego filc na powierzchniach rolek o dużej średnicy 45, 47, można zapobiec występowaniu oznak przenoszenia spowodowanych zetknięciem z powierzchnią wygiętej szyby 12. Pozwala to również na zwiększenie trwałości rolek o dużej średnicy 45, 47.

Pokazany na fig. 3 piec 21 posiada liczne rolki przenośnikowe 22 do poziomego przenoszenia szyby 11 wewnątrz pieca 21. Piec 21 ogrzewa szybę 11 przenoszoną na rolkach przenośnikowych 22 do temperatury w pobliżu temperatury mięknienia.

Szybę 11 gnie się do ustalonego z góry kształtu w zespole gnącym 24 w wyniku ogrzania w piecu 21 szyby 11 (grubość szyby t) do temperatury bliskiej jej temperatury mięknienia, umieszczonej podczas przenoszenia pomiędzy rolkami od pierwszej 25 do piątej 29 i termoodporną taśmą 32.

W zespole hartującym i doginającym 40, gdy górna i dolna powierzchnia giętej szyby 12 (patrz fig. 2) wygiętej do ustalonego z góry kształtu przez zespół gnący 24 są ograniczone przez górne i dolne rolki podpierające 41, 42, gięta szyba 12 może być hartowana z różną intensywnością chłodzenia, wywieraną na jej górną i dolną powierzchnię.

W zespole hartującym i doginającym 40 występuje część poprzedzająca 40a i część następująca 40b. Szczelinę g pomiędzy zakrzywionymi rolkami podpierającymi górnymi 41 i dolnymi 42 w części poprzedzającej 40a ustawia się na ustaloną z góry wielkość T1. Szczelinę g pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40a ustawia się według ustalonej na ustaloną z góry wielkość T2. To znaczy, że szczelina g pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 jest ustaloną z góry szczeliną o wielkości T1 w części poprzedzającej 40a i jest ustaloną z góry szczeliną o wielkości T2 w części następującej 40b. Górne zakrzywione rolki podpierające 41 w części następującej 40b są ruchomo podparte pionowo przez zespół regulacji szczeliny 60.

Zespół regulacji szczeliny 60 ma podstawy 62 lewych i prawych członów podpierających 61 zamocowane odpowiednio do lewej i prawej ściany bocznej 48a (tylną ścianą 48a pokazano na fig. 4) górnej skrzyni chłodzącej 48. Lewe i prawe podstawy 62 tworzą liczne części słupkowe 63, wystające z nich w dół. Każda część słupkowa 63 posiada rowek 64 w dolnym końcu. W rowkach 64 są zamocowane lewe i prawe końce 44a wirujących wałków 44, górnych zakrzywionych rolek podpierających 41. Górne zakrzywione rolki podpierające 41 są podparte za pomocą mechanizmu unoszącego i opuszczającego (nie pokazano), np. śrub kulkowych, w taki sposób, aby można unosić i opuszczać rolki 41.

Jak pokazano na fig. 4, lewe i prawe końce 44a wirujących wałków 44 są podparte z możliwością unoszenia i opuszczania, za pomocą łożysk 65 w rowkach 64 utworzonych w częściach słupkowych 63 podstaw 62. W rezultacie, poprzez unoszenie i opuszczanie wirujących wałków za pomocą mechanizmu unoszenia i opuszczania, nie pokazanego na rysunkach, można swobodnie zmieniać wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41.

Choć w tym wykonaniu opisano przykład, w którym wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 jest regulowana za pomocą unoszenia i opuszczania każdego z wirujących wałków 44 w rowkach 64, wynalazek nie jest ograniczony do tego przykładu i możliwe jest także unoszenie oraz opuszczanie wirujących wałków 44 za pomocą unoszonych i opuszczanych lewych i prawych członów podpierających 61.

Jak pokazano na fig. 3, wielkość T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a jest taka sama jak wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej (T1 = T2), a wielkość T2 szczeliny ustawia się według grubości t giętej szyby 12 (patrz fig. 2) powiększonej o pierwszy odstęp α1 (t+a1). Pierwszy odstęp α1 leży w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm.

Gdy pierwszy odstęp α1 przekracza 3 mm, zachodzi ryzyko unoszenia lub wibracji giętej szyby 12 pod wpływem ciśnienia powietrza chłodzącego, przez co na powierzchniach szkła powstają małe nieregularności powodowane górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42, i ulega pogorszeniu optyczna dystorsja refleksyjna oraz optyczna dystorsja transmisyjna. W niektórych przypadkach zachodzi również ryzyko ślizgania się górnych i dolnych zakrzywionych rolek podpierających 41, 42 względem zakrzywionej giętej szyby 12 oraz zmiany kierunku przenoszenia giętej szyby 12, przez co tylny koniec giętej szyby 12, który nie został jeszcze zahartowany, może zboczyć z toru przenoszenia, prowadząc do wytworzenia kształtu różnego od kształtu ustalonego z góry.

PL 204 982 B1

Aby tego uniknąć, poprzez ustawienie pierwszego odstępu α1 w zakresie 0 mm < α1, 3 mm można powstrzymać pogorszenie dystorsji i przezroczystości giętej szyby 12 oraz można wyeliminować niepożądane odkształcenie tylnego końca giętej szyby 12.

Następnie będzie opisany w odniesieniu do fig. 3 oraz fig. 5A do fig. 7B przykład, w którym sposób wytwarzania giętej hartowanej szyby według pierwszego przykładu wykonania jest zastosowany do szyby 11 o grubości t mniejszej od 4 mm.

Najpierw ustawia się szczelinę o wielkości T2 pomiędzy zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b tak samo, jak szczelinę o wielkości T1 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi części poprzedzającej 40a, tj. T1 = T2.

W tym stanie szybę 11 umieszczoną wewnątrz pieca 21 według fig. 3 ogrzewa się do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia, podczas przenoszenia przez rolki przenośnikowe 22. Ogrzewaną szybę 11 przenosi się w kierunku rolek gnących od pierwszej 25 do piątej 29 za pomocą zespołu gnącego 24.

Na fig. 5A szyba 11 ogrzana w pobliże temperatury mięknienia jest obłożona podczas przenoszona, jak pokazano strzałką A, przez pierwszą do piątej z rolek gnących 25 do 29 oraz taśmę termoodporną 32 zespołu gnącego 24.

Jak pokazano na fig. 5B, poprzez obłożenie podczas przenoszenia przez rolki gnące od pierwszej 25 do piątej 29 (na tym rysunku pokazano tylko piątą rolkę gnącą 29) i termoodporną taśmę 32, ogrzaną szybę 11 można giąć do ustalonego z góry kształtu o promieniu R2 (1.300 mm) do postaci giętej szyby 12.

Na fig. 6A gięta szyba 12 uformowana do ustalonego z góry kształtu jest odprowadzana z zespołu gnącego 24 i przenoszona pomiędzy górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41,42 zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką B.

Ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) nadmuchu powietrznego lub strumieni z licznych dysz powietrznych 52 (patrz fig. 3) górnej skrzyni chłodzącej 48 będzie oznaczone P1 a ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) nadmuchu powietrza lub strumieni z licznych dysz powietrznych 54 dolnej skrzyni chłodzącej 49 będzie oznaczone P2. Zależność pomiędzy ciśnieniami powietrza P1 i P2 wynosi P1 < P2. Możliwe jest zatem wytworzenie intensywności chłodzenia wywieranego na dolną powierzchnię giętej szyby 12, giętej do ustalonego z góry kształtu, większej od intensywności chłodzenia wywieranej na górną powierzchnię i w rezultacie hartowanie z różnicą pomiędzy intensywnościami chłodzenia wywieranego do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12.

Zgodnie z fig. 6B, podczas hartowania górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12 z różną intensywnością chłodzenia, kształt giętej szyby 12 ogranicza się górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42. Wskutek tego zapobiega się miejscowemu odkształceniu giętej szyby 12 i naprężeniom gnącym, przez co po ochłodzeniu wytwarza się równomierne odkształcenie na całej powierzchni giętej szyby 12.

Wielkość T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a pokazanej na fig. 6A i wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b są takie same. Wielkość T1 szczeliny i wielkość T2 szczeliny ustawia się na grubość t giętej szyby 12 plus pierwszy odstęp α1 (t+a1), a pierwszy odstęp α1 ustawia się w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm.

Poprzez ustawienie pierwszego odstępu α1 w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm można powstrzymać dystorsję refleksyjności i przezroczystości giętej hartowanej szyby 10 (patrz. fig. 1) oraz wyeliminować niepożądane odkształcenie tylnego końca giętej hartowanej szyby 10.

Według fig. 6A, giętą szybę 12 przenosi się, jak pokazano strzałką C, z położenia pokazanego liniami ciągłymi (część poprzedzająca 40a) do położenia pokazanego liniami przerywanymi (część następująca 40b) i następnie przenosi się z górnej i dolnej zakrzywionej rolki podpierającej 41, 42 części następującej 40 na rolki przenośnikowe.

Zgodnie z fig. 7A wygiętą szybę 12 przenosi się z części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką, na rolki przenośnikowe 67, co kończy ograniczenie giętej szyby 12 zakrzywionymi rolkami podpierającymi górnymi i dolnymi 41, 42. Gięta szyba 12 gnie się w wyniku naprężenia gnącego wytworzonego na całej powierzchni szkła giętej szyby 12.

Zgodnie z fig. 7B gięta szyba 12 ulega zakrzywieniu pod wpływem naprężenia gnącego wytworzonego na całej powierzchni szkła giętej szyby 12, gięta szyba 12 przekształca się do postaci wygiętej, hartowanej szyby 10 dopasowanej do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

PL 204 982 B1

W szczególności, ponieważ intensywność chłodzenia wywieranego na dolną powierzchnię giętej szyby jest większa, niż intensywność chłodzenia wywieranego na górną powierzchnię, jak opisano powyżej, wygięta hartowana szyba 10 może uzyskać mały promień krzywizny R3 (1.100 mm) i promień krzywizny R3 może być mniejszy od promienia R2 (1.300 mm). Oznacza to, że za pomocą zespołu hartującego i doginającego 40 giętą szybę 12 można zakrzywić głębiej, tworząc wygiętą hartowaną szybę 10 dopasowaną do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

Następnie będzie opisany wariant pierwszego przykładu wykonania.

Choć w pierwszym wykonaniu opisano przykład, w którym zależność pomiędzy ciśnieniem powietrza P1 na górnej stronie i ciśnieniem powietrza P2 na dolnej stronie jest P1 < P2, intensywność chłodzenia wywieranego na dolną powierzchnię giętej szyby 12 jest zatem większa, w tym wariancie będzie opisany przykład, gdzie zależność pomiędzy ciśnieniem powietrza na stronie górnej P1 i ciśnieniem powietrza na stronie dolnej P2 wynosi P1 > P2 i intensywność chłodzenia doprowadzona do górnej strony giętej szyby 12 jest większa.

To znaczy, że poprzez zastosowanie tych samych zabiegów sposobu wytwarzania według pierwszego przykładu wykonania opisanego powyżej przy ustawionym ciśnieniu P1 > P2, a zatem większej intensywności chłodzenia doprowadzonego do górnej powierzchni giętej szyby 12, gięta i wygięta hartowana szyba 10 może uzyskać duży promień krzywizny (1.600 mm), i może to być promień krzywizny większy od promienia R2 (1.300 mm).

Za pomocą zespołu hartującego i doginającego 40 gięta szyba 12 może być tak zakrzywiona, że jej krzywizna staje się mała, z możliwością uzyskania wygiętej hartowanej szyby 10 dopasowanej do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

Jak opisano powyżej, w sposobie wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według pierwszego przykładu wykonania, poprzez zróżnicowanie intensywności chłodzenia doprowadzanych do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12, z giętej szyby 12 (grubość t mniejsza, niż 3 mm, promień R2 1.300 mm) można uzyskać wygiętą hartowaną szybę 10 o promieniu krzywizny zmienionym w zakresie od 1.100 do 1.600 mm.

W pierwszym przykładzie wykonania po gięciu szyby 11 do postaci zakrzywionej giętej szyby 12 o ustalonym z góry kształcie giętą szybę 12 do ustalonego z góry kształtu można formować do dalszego ustalonego z góry kształtu poprzez regulację stopni lub poziomów chłodzenia. W rezultacie nie jest potrzebne wykonywanie różnych form dla każdego innego kształtu giętej, hartowanej szyby, jak miało to miejsce dotychczas.

Podczas hartowania górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12 chłodzenia kształt giętej szyby 12 ogranicza się zróżnicowaniem mocy. Wskutek tego zapobiega się miejscowemu odkształceniu giętej szyby 12 i naprężeniom gnącym, przez co po ochłodzeniu wytwarza się równomierne odkształcenie na całej powierzchni giętej szyby 12.

Po wytworzeniu naprężenia gnącego w całej powierzchni giętej szyby 12 szyba jest uwalniania z ograniczenia kształtu, aby umożliwić dalsze gięcie giętej szyby 12 w wyniku oddziaływania naprężenia gnącego wytwarzanego na całej powierzchni szyby. Umożliwia to dopasowanie wygiętej szyby do ustalonego z góry lub żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szyby.

Następnie będzie opisany drugi do piątego przykład wykonania, w odniesieniu do fig. 8 do fig. 18. Te same części w drugim do czwartego przykładu wykonania jak pierwszym przykładzie będą oznaczone tymi samymi numerami odnośników, z pominięciem ich powtórnego opisu.

Na fig. 8 pokazano urządzenie 20 do wytwarzania giętej hartowanej szyby według drugiego przykładu wykonania obecnego wynalazku.

Urządzenie 20 do wytwarzania giętej hartowanej szyby według drugiego przykładu wykonania jak pokazano na fig. 8, różni się od urządzenia według pierwszego przykładu tylko tym, że wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40 jest większa, niż wielkość T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a, tj. że ustawiono T1 < T2, a pozostała część konstrukcji jest taka sama jak w pierwszym przykładzie wykonania.

Różnica pomiędzy pierwszym przykładem wykonania i drugim przykładem wykonania będzie szczegółowo opisana w odniesieniu do fig. 9A i 9B. Na fig. 9A jest pokazana część następująca 40 zespołu hartującego i doginającego 40 według drugiego przykładu wykonania, natomiast na fig. 9A jest pokazana część następująca 40b zespołu hartującego i doginającego 40 według pierwszego przykładu wykonania.

PL 204 982 B1

Zgodnie z fig. 9A wirujące wałki 44 górnych zakrzywionych rolek podpierających 41 w części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40 zostały uniesione przez mechanizmy unoszące i opuszczające, jak np. śruby kulkowe (nie pokazano) do górnych części rowków 64. Dzięki temu górne zakrzywione rolki podpierające 41 w części następującej 40b mogą być ustawione wyżej, i szczelina T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b może być duża. Wskutek tego zależność pomiędzy szczeliną T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b i szczeliną T1 (patrz fig. 8 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a może wynosić T1 < T2.

Zgodnie z fig. 9B wirujące wałki 44 górnych zakrzywionych rolek podpierających 41 w części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40 są umieszczone w dolnej części rowków 64, a szczelina T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b mechanizmu 40 w pierwszym przykładzie wykonania jest mniejsza, niż w drugim przykładzie wykonania. Zależność pomiędzy wielkością T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a i wielkością T2 szczeliny (pokazaną na fig. 8) pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b jest utrzymywana jako T1 = T2.

Na fig. 10A i 10B pokazano część poprzedzającą 40a i część następującą 40b, w tej kolejności, zespołu hartującego i doginającego 40 według fig. 8, zgodnie z drugim przykładem wykonania.

Jak pokazano na fig. 10A, pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a zespołu hartującego i doginającego 40 występuje szczelina T1. Szczelina T1, jak w pierwszym przykładzie wykonania, jest utworzona dla grubości t giętej szyby 12 plus odstęp α1 (t+a1), a pierwszy odstęp α1 leży w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm.

Poprzez ustawienie pierwszego odstępu α1 w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm, tak jak w pierwszym przykładzie wykonania, można ograniczyć dystorsję refleksyjności i dystorsję przezroczystości wygiętej, hartowanej szyby 10 według fig. 1, a także można wyeliminować niepożądane odkształcenie tylnego końca wygiętej, hartowanej szyby 10.

Jak pokazano na fig. 10B, pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40 występuje szczelina T2. Szczelina T2 jest utworzona dla grubości t giętej szyby 12 plus drugiego odstępu α2 (t+a2), a zależność pomiędzy pierwszym odstępem α1 i drugim odstępem α2 jest wyrażona nierównością α1 < a2.

Przyczyna utworzenia odstępu α1 < α2 (T1 < T2) jest tu następująca.

Przy zastosowaniu różnych intensywności chłodzenia na powierzchni górnej i dolnej dla gięcia zakrzywionej giętej szyby 12 do kształtu różnego od kształtu górnych i dolnych zakrzywionych rolek podpierających 41, 42, podczas chłodzenia gięta szyba 12 zakrzywia się głębiej lub płycej, niż górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42. Jednakże, ponieważ gięta szyba 12 jest kształtowo ograniczona górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41,42, gięta szyba 12 nie może się zakrzywić i w giętej szybie 12 powstaje naprężenie gnące.

Gdy naprężenie gnące powstające w giętej szybie 12 przekroczy wytrzymałość szkła, gięta szyba 12 pęka. Taka tendencja występuje tym bardziej zauważalnie, im większa jest grubość giętej szyby 12, im większa jest dodatkowa krzywizna giętej szyby 12 oraz im większe są wymiary wygiętej szyby 12. Gdy grubość t giętej szyby 12 jest duża, nawet jeśli gięta szyba 12 nie pęknie, ponieważ siła gnąca giętej szyby 12 staje się duża, odkształca górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42, a to powoduje utrudnienie wirowania górnych i dolnych rolek podpierających 41, 42.

Aby tego uniknąć, pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 wykonuje się większy odstęp α2 w części szczeliny o wymiarze T2 dla części następującej 40b, niż pierwszy odstęp α1 w części szczeliny o wymiarze T1 w części poprzedzającej 40, przez co kompensuje się pewną wielkość giętej szyby 12, i przez co zmniejsza się siłę powodującą zakrzywienie giętej szyby 12. Możliwe jest zatem zapobieżenie pęknięciu giętej szyby 12 oraz utrudnieniu przenoszenia giętej szyby 12.

Nawet, gdy wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 jest duża w części następującej 40b, możliwe jest dopasowanie wygiętej, hartowanej szyby 10 o ustalonym z góry kształcie do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

Następnie będzie opisany przykład, w którym sposób wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według drugiego przykładu wykonania stosuje się do szyby 11, której grubość t jest większa od 4 mm, opis podano w odniesieniu do fig. 8 i fig. 11A do 12B.

PL 204 982 B1

Najpierw wykonuje się szczelinę o większym wymiarze T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b, jak pokazano na fig. 8, niż wymiar T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a, przez co T1 < T2.

W tym stanie szybę 11 wewnątrz pieca 21 ogrzewa się do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia, podczas przenoszenia na rolkach przenośnikowych 22. Ogrzewaną szybę 11 przenosi się w kierunku rolek gnących od pierwszej do piątej 25 do 29 za pomocą zespołu gnącego 24.

Ogrzana szyba 11 jest obłożona podczas przenoszenia do odprowadzenia za pomocą rolek gnących od pierwszej do piątej 25 do 29 oraz termoodpornej taśmy 32 zespołu gnącego 24, jak pokazano na fig. 5A.

Dzięki obłożeniu podczas przenoszenia przez rolki gnące od pierwszej do piątej 25 do 29 oraz termoodporną taśmę 32, jak pokazano na fig. 5B, taflę szkła 11 gnie się do postaci zakrzywionej giętej szyby 12 według ustalonego z góry kształtu o promieniu R2 (1.300 mm).

Zgodnie z fig. 11A gięta szyba 12 zakrzywiona do ustalonego z góry kształtu jest przenoszona z zespołu gnącego 24 i wprowadzana pomiędzy górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42 zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką D.

Ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) P1 nadmuchu lub strugi z licznych dysz powietrznych 52 górnej skrzyni chłodzącej 48 (patrz fig. 8) będzie oznaczone P1 a ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) nadmuchu powietrza lub strumieni z licznych dysz powietrznych 2 dolnej skrzyni chłodzącej 54 (patrz fig. 8) będzie oznaczone P2. Zależność pomiędzy ciśnieniami powietrza P1 i P2 wynosi P1 < P2. W ten sposób intensywność chłodzenia po stronie dolnej powierzchni giętej szyby 12 do ustalonego z góry kształtu może być większa, niż intensywność chłodzenia po stronie górnej powierzchni, co umożliwia hartowanie z różną intensywnością chłodzenia doprowadzonego do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12.

Zgodnie z fig. 11B, podczas hartowania z różną intensywnością chłodzenia doprowadzonego do górnej i dolnej strony giętej szyby 12, gięta szyba 12 jest ograniczona przez górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42. Wskutek tego, podczas hartowania giętej szyby 12 zapobiega się odkształceniu giętej szyby 12 w jej każdej części, gdy każda część jest hartowana, i wytwarza się naprężenie gnące na całej powierzchni giętej szyby 12.

Wielkość T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a ustawia się na grubość t giętej szyby 12 powiększonej o pierwszy odstęp α1 (t+a1), a pierwszy odstęp α1 ustawia się w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm. Poprzez ustawienie pierwszego odstępu α1 w zakresie 0 mm < α1 < 10 mm można powstrzymać dystorsję refleksyjności i przezroczystości wygiętej hartowanej szyby 10 (patrz. fig. 1) oraz można wyeliminować niepożądane odkształcenie tylnego końca wygiętej hartowanej szyby 10.

Według fig. 12A, gięta szyba 12 jest przenoszona z części poprzedzającej 40a do części następującej 40b, jak pokazano strzałką E. Wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40b zespołu hartującego i doginającego 40 jest grubością t wygiętej szyby 12 powiększona o drugi odstęp α2 (t+a2), a zależność pomiędzy pierwszym odstępem α1 i drugim odstępem α2 jest wyrażona jako α1 < α2.

Na fig. 12B poprzez ustawienie α1 < α2, tj. T1 < T2, pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 powstała duża szczelina T2. W ten sposób, poprzez kompensację pewnej wielkości odkształcenia giętej szyby 12 i umożliwienie rozproszenia szczątkowego naprężenia gnącego w giętej szybie 12 zapobiega się pękaniu giętej szyby 12 i utrudnieniu przenoszenia giętej szyby 12.

Ponieważ, jak wspomniano powyżej, intensywność chłodzenia na dolnej stronie jest większa, niż intensywność chłodzenia na górnej stronie, promień krzywizny R4 giętej szyby 12 staje się mniejszy i krzywizna staje się głębsza.

Jak pokazano na fig. 12A, 12B, giętą szybę 12 przenosi się z górnych i dolnych zakrzywionych rolek podpierających 41, 42 w części następującej 40b na rolki przenośnikowe 67 (patrz fig. 7A) umieszczone na wyjściu zespołu hartującego i doginającego 40. W wyniku przeniesienia giętej szyby 12 na rolki przenośnikowe 67 następuje całkowite usunięcie ograniczenia giętej szyby 12 górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42. Wskutek tego, gięta szyba 12 zakrzywia się pod wpływem naprężenia gnącego wytworzonego na całej powierzchni szkła giętej szyby 12. W ten sposób gięta szyba staje się wygiętą, hartowaną szybą 10 dopasowaną do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła, jak pokazano na fig. 7B.

PL 204 982 B1

W szczególności, ponieważ jak opisano powyżej, intensywność chłodzenia na dolnej stronie wygiętej szyby jest większa, niż intensywność chłodzenia na górnej stronie, promień krzywizny wygiętej, hartowanej szyby 10 może być małym promieniem krzywizny R3 (1.100 mm), mniejszym, niż promień R2 (1.300 mm). Oznacza to, że za pomocą zespołu hartującego i doginającego 40 giętą szybę 12 można zakrzywić głębiej, tworząc wygiętą, hartowaną szybę 10 dopasowaną do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

W przypadku drugiego przykładu wykonania wygiętą, hartowaną szybę 10 o ustalonym z góry kształcie można dopasować do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

Jak opisano powyżej, w drugim przykładzie wykonania można także uzyskać te same efekty jak w pierwszym przykładzie wykonania.

Dodatkowo, w drugim przykładzie wykonania zależność pomiędzy wielkością T1 szczeliny między górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a, i wielkością T2 szczeliny między górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b zachodzi zależność T1 < T2. Tak więc można zapobiec pękaniu giętej szyby 12 podczas chłodzenia nawet, gdy grubość giętej szyby 12 jest duża, gdy dodatkowa krzywizna giętej szyby 12 jest duża lub gdy duże są wymiary giętej szyby 12. Gdy grubość tafli t giętej szyby 12 jest duża, choć niewykluczone jest, że siła gnąca giętej szyby 12 będzie duża oraz że będzie do prowadzić do utrudnienia obrotu górnych i dolnych rolek podpierających 41, 42, problem ten można również wyeliminować poprzez zależność pomiędzy wielkością T1 szczeliny i wielkością T2 szczeliny w zakresie T1 < T2.

Opis sposobu wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według trzeciego przykładu wykonania obecnego wynalazku podano w odniesieniu do fig. 8 i fig. 13 do fig. 15B. Trzeci przykład wykonania różni się od drugiego tylko tym, że zależność pomiędzy ciśnieniem powietrza nadmuchu na górną powierzchnię P1 i dolną powierzchnię P2 wynosi P1 > P2, natomiast budowa urządzenia jest taka sama jak w drugim przykładzie wykonania. W trzecim przykładzie wykonania grubość t szyby jest większa od 4 mm.

Po pierwsze, tak jak w drugim przykładzie wykonania, ustawia się szczelinę o większym wymiarze T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b pokazanej na fig. 8, niż wymiar T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej, przez co T1 < T2.

Podczas przenoszenia szyby 11 wewnątrz pieca 21 na rolkach przenośnikowych 22, szybę 11 ogrzewa się w pobliże temperatury mięknienia. Ogrzewaną szybę 11 przenosi się w kierunku pierwszej do piątej rolki gnącej 25 do 29 za pomocą zespołu gnącego 24.

Jak pokazano na fig. 13, szyba 11 ogrzana do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia jest obłożona podczas przenoszenia przez pierwszą do piątej rolki gnącej 25 do 29 zespołu gnącego 24 i termoodporną taśmę 32, jak pokazano strzałką F. Dzięki usytuowaniu podczas przenoszenia pomiędzy rolkami gnącymi od pierwszej do piątej 25 do 29 zespołu gnącego 24 i termoodporną taśmę 32, ogrzaną szybę 11 gnie się do ustalonego z góry kształtu o promieniu R2 (1.300 mm) tworząc giętą szybę 12, jak pokazano na fig. 5B.

Zgodnie z fig. 14A gięta szyba 12 wygięta do ustalonego z góry ustalonego kształtu jest odprowadzana z zespołu gnącego 24 i przenoszona pomiędzy górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42 zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką G.

Ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) nadmuchu lub strugi z licznych dysz powietrznych 52 górnej skrzyni chłodzącej 48 (patrz fig. 8) będzie oznaczone P1 a ciśnienie strumienia (ciśnienie powietrza) nadmuchu powietrza lub strumieni z licznych dysz powietrznych 54 dolnej skrzyni chłodzącej 49 (patrz fig. 8) będzie oznaczone P2. Zachowuje się zależność P1 > P2. Dzięki temu intensywność chłodzenia odniesiona do strony górnej powierzchni giętej szyby 12 zakrzywionej do ustalonego z góry kształtu może być większa lub wyższa, niż intensywność chłodzenia odniesiona do strony dolnej powierzchni, a hartowanie wykonuje się z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12.

Zgodnie z fig. 14B, podczas hartowania z różną intensywnością chłodzenia doprowadzonego do górnej i dolnej strony giętej szyby 12, gięta szyba 12 jest ograniczona przez górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42. Wskutek tego, podczas chłodzenia giętej szyby 12 zapobiega się odkształceniom giętej szyby 12, ponieważ chłodzi się każdą jej część i powstaje naprężenie gnące na całej powierzchni giętej szyby 12.

Wielkość T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 12a ustawia się na grubość t wygiętej szyby 12 powiększonej o pierwszy

PL 204 982 B1 odstęp α1 (t+a1), a pierwszy odstęp α1 ustawia się w zakresie 1 mm < α3 < 3 mm. Poprzez ustawienie pierwszego odstępu α1 w zakresie 0 mm < α1 < 3 mm można powstrzymać dystorsję refleksyjności i przezroczystości wygiętej hartowanej szyby 10 (patrz. fig. 10) oraz wyeliminować niepożądane odkształcenie tylnego końca giętej hartowanej szyby 10.

Zgodnie z fig. 15A, gięta szyba 12 jest przenoszona z części poprzedzającej do części następującej, jak pokazano strzałką H. Wielkość T2 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej zespołu hartującego i doginającego 40 jest grubością t giętej szyby 12 powiększonej o drugi odstęp α2, (t+a2), i zachodzi zależność α1 < α2.

Zgodnie z fig. 15B, poprzez zależność α1 < α2 dla kompensacji pewnej wielkości odkształcenia giętej szyby 12 oraz umożliwienie rozproszenia szczątkowego naprężenia gnącego w giętej szybie 12, zapobiega się pękaniu giętej szyby 12 i utrudnieniu przenoszenia wygiętej szyby.

Ponieważ, jak wspomniano powyżej, intensywność chłodzenia na górnej stronie jest większa, niż intensywność chłodzenia na dolnej stronie, promień krzywizny R5 giętej szyby 12 staje się większy i krzywizna staje się płytsza.

Wracając do fig. 15A, giętą szybę 12 przenosi się z górnych i dolnych rolek podpierających 41, 42 w części następującej 40b na rolki przenośnikowe 67, jak pokazano na fig. 7A.

W wyniku przeniesienia giętej szyby 12 na rolki przenośnikowe 67 następuje całkowite usunięcie ograniczenia giętej szyby 12 górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającym 41, 42. Wskutek tego, gięta szyba 12 zakrzywia się pod wpływem naprężenia gnącego wytworzonego na całej powierzchni szkła giętej szyby 12. W ten sposób, hartowana gięta szyba 12 staje się wygiętą, hartowaną szybą 10 dopasowaną do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła, jak pokazano na fig. 7B.

W szczególności, ponieważ jak opisano powyżej, intensywność chłodzenia górnej strony giętej szyby jest większa, niż intensywność chłodzenia dolnej strony, promień krzywizny R5 wygiętej hartowanej szyby 10 może być większy, niż promień R2 (1.300 mm), i może przykładowo wynosi 1.600 mm.

To znaczy, poprzez znaczną zmianę promienia krzywizny giętej szyby 12 za pomocą zespołu hartującego i doginającego 40 wytwarza się wygiętą hartowaną szybę 10 dopasowaną do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

W przypadku trzeciego przykładu wykonania wygiętą, hartowaną szybę 10 o ustalonym z góry kształcie można dopasować do żądanego kształtu konstrukcyjnego na całej powierzchni szkła.

Jak opisano powyżej, w trzecim przykładzie wykonania można również uzyskać te same efekty jak w pierwszym i drugim przykładzie wykonania.

Dodatkowo w trzecim przykładzie wykonania zależność pomiędzy wielkością T1 szczeliny między górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a, i wielkością T2 szczeliny między górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b wynosi T1 < T2. Dzięki temu nawet, gdy grubość giętej szyby 12 jest duża lub gdy duże są wymiary giętej szyby 12, można zapobiec pękaniu giętej szyby 12 podczas chłodzenia.

Gdy grubość giętej szyby 12 jest duża, choć niewykluczone jest, że dodatkowe gięcie giętej szyby 12 głębiej lub płycej będzie prowadzić do utrudnienia obrotu górnych i dolnych rolek podpierających 41, 42, problem ten również można wyeliminować poprzez zależność pomiędzy wielkościami T1 i T2 szczeliny w zakresie T1 < T2.

Jak objaśniono powyżej, w sposobach wytwarzania wygiętej, hartowanej szyby w drugim i trzecim przykładzie wykonania, poprzez zróżnicowanie intensywności chłodzenia doprowadzanych do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby 12, z giętej szyby 12 (grubość szyby t ponad 4 mm, promień R2 1.300 mm) można uzyskać wygiętą hartowaną szybę 10 o promieniu krzywizny zmienionym w zakresie pomiędzy 1.100 do 1.600 mm.

W sposobach wytwarzania wygiętej hartowanej szyby poprzez regulację intensywności chłodzenia w pierwszym do trzeciego przykładzie wykonania, choć możliwa jest regulacja krzywizny w kierunku prostopadłym do kierunku przenoszenia, występuje tu możliwość poprawy w odniesieniu do krzywizny w kierunku przenoszenia.

W związku z tym, według fig. 16 do fig. 18 obecnie opisano sposoby wytwarzania, w których reguluje się krzywiznę w kierunku przenoszenia.

Na fig. 16 pokazano urządzenie 70 do wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według czwartego przykładu wykonania obecnego wynalazku.

W urządzeniu 70 zastosowano środki wychylne (nie pokazano) dla zespołu hartującego i doginającego 40 urządzenia 20 wytwarzającego wygiętą, hartowaną szybę w pierwszym przykładzie wyPL 204 982 B1 konania. Środki wychylne zespołu hartującego i doginającego 40 wychylają zespół hartujący i doginający 40 w kierunku strzałki X (w górę) i strzałki Y (w dół), wokół wejścia 72 zespołu hartującego i doginającego 40.

Poprzez wychylanie zespołu hartującego i doginającego 40 w kierunku strzałki X (w górę) uzyskuje się głębszą krzywiznę giętej szyby 12 (patrz fig. 2) w kierunku przenoszenia.

Poprzez wychylanie zespołu hartującego i doginającego 40 w kierunku strzałki Y (w dół) uzyskuje się płytszą krzywiznę giętej szyby 12 (patrz fig. 2) w kierunku przenoszenia.

Następnie będzie opisany sposób wytwarzania wygiętej hartowanej szyby według czwartego przykładu wykonania, w odniesieniu do fig. 17 i fig. 18.

Jak pokazano najpierw na fig. 17, wykonuje się szczelinę o większym wymiarze T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 42b zespołu hartującego i doginającego 40, niż wymiar T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części poprzedzającej 40a.

Następnie, za pomocą środków wychylnych zespołu hartującego i doginającego zespół hartujący i doginający 40 wychyla się lub obraca w górę, jak pokazano strzałką X wokół wejścia 72 zespołu hartującego i doginającego 40.

W tym stanie szybę 11 ogrzaną do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia w piecu 21 przenosi się, jak pokazano strzałą J, z pieca 21 do zespołu gnącego 24. Dzięki usytuowaniu podczas przenoszenia pomiędzy rolkami gnącymi 25 do 29 i termoodporną taśmą 32 zespołu gnącego 24 ogrzaną szybę 11 gnie się do ustalonego z góry kształtu, jak przykładach wykonania od pierwszego do trzeciego.

Giętą szybę 12 zakrzywioną do ustalonego z góry kształtu wyprowadza się z zespołu gnącego 24 i przenosi pomiędzy górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42 zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką K.

Zespół hartujący i doginający 40 został wychylony lub obrócony w górę, jak pokazuje strzałka X, wokół wejścia 72 zespołu hartującego i doginającego 40. Wskutek tego, gdy giętą szybę 12 przemieszcza się pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42, część przesuniętą unosi się w górę.

Odnośne dysze powietrzne 52, 54 wydmuchują powietrze na górne i dolne powierzchnie uniesionej części i hartują zakrzywioną szybę 12, a zakrzywioną szybę 12 można głębiej zakrzywić w kierunku przenoszenia.

W czasie dochodzenia giętej szyby 12 od części poprzedzającej 40a zespołu hartującego i doginającego 40 do części następującej 40b giętą szybę 12 hartuje się w stanie głębokiego zakrzywienia w kierunku przenoszenia. Poprzez utworzenie szczeliny o większym wymiarze T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b, niż w wymiar T1 szczeliny w części poprzedzającej 40a gięta szyba 12 głębiej zakrzywiona w kierunku przenoszenia może być dogodnie przenoszona w hartowanym stanie.

Następnie opisano sposób płytszego zakrzywiania ogrzanej szyby 11 w kierunku przenoszenia, według fig. 18.

Najpierw wykonuje się szczelinę o większym wymiarze T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 42, 40 w części następującej 40b zespołu hartującego i doginającego 40, niż wymiar T1 szczeliny pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41,42 w części poprzedzającej 40a.

Następnie, za pomocą środków wychylnych zespołu hartującego i doginającego zespół hartujący i doginający 40 wychyla się lub obraca w dół, jak pokazano strzałką Y, wokół wejścia 72 zespołu hartującego i doginającego 40.

W tym stanie szybę 11 ogrzaną do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia w piecu 21 przenosi się jak pokazano strzałą L z pieca 21 do zespołu gnącego 24. Dzięki usytuowaniu podczas przenoszenia pomiędzy rolkami gnącymi 25 do 29 i termoodporną taśmą 32 zespołu gnącego 24, ogrzaną szybę 11 gnie się do ustalonego z góry kształtu, jak pierwszym do trzeciego przykładzie wykonania.

Giętą taflę szklaną 12 zakrzywioną do ustalonego z góry wyprowadza się z zespołu gnącego 24 i przenosi się pomiędzy górne i dolne zakrzywione rolki podpierające 41, 42 zespołu hartującego i doginającego 40, jak pokazano strzałką M.

Zespół hartujący i doginający 40 został wychylony lub obrócony w dół, jak pokazuje strzałka Y, wokół wejścia 72 zespołu hartującego i doginającego 40. Wskutek tego, gdy giętą szybę 12 prze16

PL 204 982 B1 mieszcza się pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42, część przesuniętą przemieszcza się w dół.

Z odnośnych dysz nadmuchu powietrza 52, 54 wydmuchuje się powietrze na górną i dolną powierzchnię części przemieszczonej w dół i hartuje się giętą szybę 12, natomiast krzywizna giętej szyby 12 w kierunku przenoszenia jest płytsza.

W czasie dochodzenia giętej szyby 12 od części poprzedzającej 40a zespołu hartującego i doginającego 40 do części następującej 40b, giętą szybę 12 hartuje się w stanie głębokiego zakrzywienia w kierunku przenoszenia. Poprzez utworzenie większej szczeliny T2 pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi 41, 42 w części następującej 40b, niż szczelina T1 w części poprzedzającej 40a gięta szyba 12 płycej zakrzywiona w kierunku przenoszenia może być dogodnie przenoszona w hartowanym stanie.

Choć powyżej opisano wygięte, hartowane szyby 10 według pierwszego do czwartego przykładu wykonania, gdzie wklęsła krzywizna w kierunku prostopadłym do kierunku przenoszenia tworzy łuk kołowy R2, krzywizny w kierunku prostopadłym do kierunku przenoszenia nie ogranicza się do wklęsłego łuku kołowego. To znaczy, że krzywizna dwukierunkowo wygiętej szyby 10 w kierunku prostopadłym do kierunku przenoszenia może mieć dowolny, wypukłe zakrzywiony kształt.

Zastosowanie przemysłowe

Poprzez hartowanie giętej szyby zakrzywionej do ustalonego z góry kształtu, z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do górnej i dolnej jej powierzchni, podczas mechanicznego ograniczenia szyby wytwarza się hartowaną szybę zakrzywioną do żądanego kształtu. Taka wygięta hartowana szyba jest odpowiednia do zastosowania jako np. szyba bocznego okna samochodu.

Claims (9)

1. Sposób wytwarzania wygiętej, hartowanej szyby, w którym ogrzewa się szybę w piecu do temperatury bliskiej jej temperatury mięknienia i gnie się ogrzaną szybę do ustalonego z góry kształtu, dla wytworzenia wygiętej szyby, znamienny tym, że zmienia się zakrzywiony kształt giętej szyby (12) przy kształtowym ograniczaniu giętej szyby (12) za pomocą wielu par górnych i dolnych rolek podpierających (41, 42) i jednocześnie przenosi się giętą szybę (12) zasadniczo w poziomym kierunku oraz hartuje się giętą szybę (12) z różną intensywnością chłodzenia doprowadzanego do górnej i dolnej powierzchni giętej szyby (12).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że kształt giętej szyby (12) zmienia się za pomocą górnych i dolnych rolek podpierających (41, 42), z których każde zawierają liczne segmentowe rolki (45, 47) o dużej średnicy, umieszczone na wałku (44, 46) rolek w postaci zakrzywionego rdzenia podparcia, a powierzchnię rolek (45, 47) o dużej średnicy pokrywa się materiałem termoodpornym.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że doprowadza się do zmiany kształtu giętej szyby (12) poprzez nadmuch powietrza o różnych ciśnieniach na górną i dolną powierzchnię wygiętej szyby.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że gięcie szyby (11) do ustalonego z góry kształtu realizuje się przy wykorzystaniu formy gnącej (30) ponad giętą szybą (12) i taśmy termoodpornej (32) pomiędzy formą gnącą (30) i giętą szybą (12), przy czym podczas przenoszenia gnie się szybę (12) do ustalonego z góry kształtu poprzez dociśnięcie jej wraz z taśmą termoodporną (32) do formy gnącej (30).

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do gięcia w części poprzedzającej (40a) pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi (41, 42) ustawia się szczelinę o wielkości T1 określonej jako (t+a1) poprzez dodanie pierwszego odstępu a1 do grubości t giętej szyby (12), a w części następującej (40b) pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi (41, 42) ustawia się szczelinę o wielkości T2 określonej jako (t+a2) poprzez dodanie drugiego odstępu a1 do grubości t giętej szyby (12), przy czym stosuje się odstęp a1 mniejszy od odstępu a2.

6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że stosuje się pierwszy odstęp a1 zakresie 0 mm < a1 < 3 mm.

7. Urządzenie do wytwarzania giętej, hartowanej szyby, zawierające piec do ogrzewania szyby do temperatury bliskiej temperaturze mięknienia, zespół gnący do wstępnego gięcia szyby ogrzanej w piecu do ustalonego z góry kształtu, znamienne tym, że zawiera zespół hartujący i doginający (40) do zmiany zakrzywionego kształtu giętej szyby (12) posiadający zakrzywione rolki podpierające górne i dolne (41, 42) do kształtowego ograniczania giętej szyby (12) podczas gięcia, przy czym zespół hartujący i doginający (40) zawiera elementy do chłodzenia górnej i dolnej powierzchni giętej szyby (12)

PL 204 982 B1 z różną intensywnością przy ograniczeniu wygiętej wstępnie giętej szyby (12) za pomocą zakrzywionych rolek podpierających górnych i dolnych (41, 42) i przy przemieszczaniu jej w zasadniczo w poziomym kierunku.

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że zespół hartujący i doginający (40) zawiera zespół hartujący (43) do zmiany kształtu giętej szyby (12) za pomocą powietrza o różnych ciśnieniach wydmuchiwanego na górną i dolną powierzchnię giętej szyby (12).

9. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że jest zaopatrzone w zespół regulacji szczeliny (60), przy czym szczelina w części poprzedzającej (40a) pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi (41, 42) ma wielkość T1 określoną jako (t+a1) poprzez dodanie pierwszego odstępu a1 do grubości t giętej szyby (12), a szczelina w części następującej (40b) pomiędzy górnymi i dolnymi zakrzywionymi rolkami podpierającymi (41, 42) ma wielkość T2 określoną jako (t+a2) poprzez dodanie drugiego odstępu a1 do grubości t giętej szyby (12), w których odstęp a1 mniejszy od odstępu a2.