PL204950B1 - Sposób i układ do wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących,materiał wyjściowy do wytwarzania języczków łączących, języczek łączący oraz wyrób chłonny - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ do wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących, materiał wyjściowy do wytwarzania języczków łączących, języczek łączący oraz wyrób chłonny. Wynalazek dotyczy sposobu i układu do wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do produkcji języczków łączących przeznaczonych do mocowania ze sobą bocznych części wyrobów chłonnych, takich jak pieluchy lub podobne wyroby, w skład których wchodzi część przednia, część tylna i pośrednia część krokowa tak, żeby wyrób miał ukształtowanie podobne do majtek. Wynalazek dotyczy również takiego podstawowego materiału wyjściowego oraz języczka łączącego wytwarzanego z takiego materiału.

Języczki łączące wyrobów chłonnych używane do mocowania ze sobą części bocznych wyrobów tak, żeby wyrób po założeniu miał konfigurację podobną do majtek, są znane w różnych odmianach. Na przykład, języczki te mogą być typu mechanicznego, w skład których wchodzą haczyki zapięcia typu dotknij i zamknij albo podobnego, jak opisano, na przykład, w EP-A1-0 235 014. Języczki łączące tego typu są jednak drogie i trudne w nanoszeniu przy dużych prędkościach w procesie produkcji wyrobów chłonnych. Dlatego takie języczki mają ograniczone zastosowanie. W WO-A1-95/05140 opisano sposób wytwarzania języczka łączącego, gdzie stwierdzono, że uniknięto tych problemów.

W dziedzinie tej znane są również inne typy elementów łączących, które są lepiej dostosowane do nakładania z dużymi prędkościami. Na przykład, powszechnie wiadomo, że można stosować pieluchę z taśmami samoprzylepnymi do mocowania pieluchy wokół talii użytkownika, za pomocą których łączy się przednią i tylną stronę pieluchy ze sobą w celu uzyskania ukształtowania podobnego do majtek. Taśmy te są często wykonane z materiału papierowego i dlatego są zazwyczaj stosunkowo sztywne. Taśmy te są często zaopatrzone w pewną postać folii ochronnej, którą trzeba usunąć przed użyciem.

W obecnym kontekś cie są również znane elastyczne urzą dzenia łączące. Na przykł ad, w patencie US-A-3,800,796 opisano pieluchę jednorazowego użytku, w skład której wchodzą półelastyczne języczki łączące. Języczki łączące mogą zawierać materiał elastyczny, który tworzy elastyczną strefę otoczoną przez materiał nieelastyczny tworzący dwie strefy nieelastyczne, albo, alternatywnie, mogą zawierać wyłącznie materiał elastyczny, któremu nadano właściwości nieelastyczne w jego obszarach krawędziowych w pewien odpowiedni sposób. Na przykład, jedna z takich nieelastycznych stref języczków łączących jest przymocowana do pieluchy, a druga jest pokryta substancją przylepną.

Jeden z problemów technicznych dotyczy zdolności równoczesnego wytwarzania zarówno lewych, jak i prawych języczków łączących, co jest pożądane ze względu na to, że pary lewych i prawych języczków łączących są często łączone równocześnie do kolejnych półwyrobów wyrobów chłonnych w procesie ciągłej produkcji takich wyrobów. Ponadto powinno być możliwe wytwarzanie wyrobów chłonnych zaopatrzonych w takie języczki łączące przy wysokich prędkościach produkcji. Na trudności można się natknąć w procesie powlekania klejem i innymi substancjami przylepnymi.

Języczki łączące muszą również być miękkie, częściowo przepuszczalne dla powietrza i nie mogą obcierać skóry użytkownika.

Ponadto pożądane jest żeby elastyczne urządzenia łączące miały funkcję stopującą z wyraźnym zatrzymaniem sygnalizującym użytkownikowi albo opiekunowi kiedy część elastyczna została rozciągnięta do maksimum, tj. zawiera materiał osłonowy zapobiegający dalszemu rozciąganiu elastycznych arkuszy lub warstw. Można to osiągnąć za pomocą rozciągniętego elementu elastycznego połączonego z nieelastycznym materiałem osłonowym. Alternatywnie, materiał osłonowy można pofałdować i przyłączyć do gładkiego materiału osłonowego, który może być w stanie rozciągniętym albo wolnym od naprężeń.

W kontekście wspomnianych powyżej problemów, zalecanym sposobem jest laminowanie, podczas którego rozciąga się element elastyczny, a materiały osłonowe są gładkie, i podczas którego materiały osłonowe łączy się ze sobą, korzystnie techniką zgrzewania termicznego lub ultradźwiękowego.

W EP-A1-0 494 941 opisano sposób wytwarzania materiał u elastycznego poprzez łączenie dwóch arkuszy materiału nierozciągliwego, który otacza rozciągnięty elastyczny arkusz, poprzez perforacje w elastycznym arkuszu. W dokumencie tym ujawniono również, że strefy o zróżnicowanych właściwościach elastycznych można wytwarzać stosując różne wzory perforacji oraz że można również wytwarzać strefy nieelastyczne, gdzie strefy nieelastyczne stanowią części, które początkowo były elastyczne, ale które usztywniono stosując intensywną obróbkę cieplną albo zgrzewanie ultradźwiękowe. Powstałe w ten sposób strefy nieelastyczne są stosunkowo gęste, chociaż są w pewnym

PL 204 950 B1 stopniu przepuszczalne dla powietrza. Ponadto intensywna obróbka ma negatywny wpływ na materiały osłonowe, które stają się twarde. Traci się pożądaną gładką powierzchnię, a powstające twarde krawędzie powodują obcieranie skóry użytkownika po zetknięciu się z nią. Dalsze przykłady podobnych materiałów elastycznych można znaleźć, na przykład, w WO-A1-92/15444.

Trudno jest fałdować materiały osłonowe przed ich złączeniem z materiałem elastycznym, ze względu na wymaganą dużą dokładność. Trudność ta jest wyraźniejsza przy wysokich prędkościach produkcji. Nakładanie kleju staje się trudne. Kiedy materiały nie mieszają się ze sobą termicznie, to pojawiają się również problemy w procesach termozgrzewania.

Zatem występują problemy, których znane technologie nie są w stanie rozwiązać.

Powyższe problemy całkowicie eliminuje niniejszy wynalazek. Celem wynalazku jest zapewnienie sposobu i układu do wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących o różnych stopniach rozciągliwości w różnych kierunkach oraz przeznaczonych do mocowania wyrobów chłonnych wokół talii użytkownika, oraz które można wytwarzać parami z dużymi prędkościami produkcji i w których można ograniczyć stosowanie środków klejących. Języczki łączące powinny również spełniać warunek miękkości, być przepuszczalne dla powietrza i nie obcierać skóry.

Sposób wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego, który zawiera część przednią, część tylną i pośrednią część krokową tak, aby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że rozciąga się pierwszą wstęgę z materiał u elastycznego w pierwszym kierunku, nakł ada się drugą i trzecią wstęg ę z materiał u na odpowiednie przeciwległe strony pierwszej wstęgi, łączy się ze sobą te trzy wstęgi materiałowe w co najmniej dwóch oddzielonych od siebie strefach, które biegną równolegle do siebie w drugim kierunku prostopadłym do pierwszego kierunku, dzieli się pierwszą wstęgę w każdym obszarze pomiędzy dwiema strefami poprzez osłabienie pierwszej wstęgi wzdłuż linii perforacji, która leży pomiędzy tymi strefami za pomocą energii cieplnej lub ultradźwiękowej dla umożliwienia sile elastycznej w rozciągniętej wstędze rozdzielenia tej wstęgi wzdłuż linii perforacji, w wyniku czego pierwsza wstęga w każdym obszarze pomiędzy dwiema strefami kurczy się do stanu nierozciągniętego, a następnie łączy się te trzy wstęgi ze sobą w każdym obszarze pomiędzy dwiema strefami.

Korzystnie łączy się ze sobą pierwszą, drugą i trzecią wstęgę w dwóch obszarach krawędziowych, które biegną w drugim kierunku i które biegną w pierwszym kierunku na zewnątrz najbliższej strefy, w której druga i trzecia wstęga są połączone z pierwszą wstęgą, która jest stanie rozciągniętym, po spowodowaniu skurczu pierwszej wstęgi do stanu nierozciągniętego w strefach, w których druga i trzecia wstęga są połączone z pierwszą wstęgą, która jest w stanie rozciągniętym.

Układ do ciągłego wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobów chłonnych, które zawierają część przednią, część tylną i pośrednią część krokową tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że układ zawiera urządzenie do przemieszczania wstęgi mające wejście, urządzenie do rozciągania wstęgi, rozciągające elastyczną wstęgę w kierunku poprzecznym względem kierunku podawania, pierwsze urządzenie do nakładania wstęgi umieszczone nad urządzeniem do przemieszczania wstęgi i w sąsiedztwie jego wejścia, drugie urządzenie do nakładania wstęgi umieszczone pod urządzeniem do przemieszczania wstęgi i w sąsiedztwie jego wejścia, urządzenie do łączenia wstęg, umieszczone za urządzeniami do nakładania wstęgi i łączące wstęgę z każdego urządzenia do nakładania wstęgi z wstęgą z urządzenia do przemieszczania wstęgi w co najmniej dwóch oddzielonych od siebie strefach biegnących równolegle do siebie w kierunku podawania, zespół do dzielenia wstęgi, umieszczony za urządzeniem do łączenia wstęg i dzielący rozciągniętą elastyczną wstęgę w każdym obszarze pomiędzy dwiema strefami, w których te trzy połączone wstęgi są złączone razem, poprzez wykonanie w pierwszej wstędze linii perforacji, która leży pomiędzy strefami, za pomocą energii cieplnej lub ultradźwiękowej, oraz zespół do łączenia wstęg, umieszczony za zespołem do dzielenia wstęgi, łączący wstęgi ze sobą w każdym obszarze pomiędzy strefami.

Korzystnie urządzenie do łączenia wstęg oraz zespół do łączenia wstęg składają się z ultradźwiękowych zespołów zgrzewających lub termicznych zespołów zgrzewających.

Korzystnie urządzenie do łączenia wstęg, łączące wstęgi ze sobą w oddzielonych od siebie strefach, składa się z zespołów klejących.

Korzystnie zespół do dzielenia wstęgi zawiera urządzenie perforujące.

PL 204 950 B1

Materiał wyjściowy do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia ze sobą części bocznych przedniej i tylnej części wyrobów chłonnych zawierających część przednią, część tylną oraz pośrednią część krokową, tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, przy czym materiał wyjściowy ma kierunek podłużny i kierunek poprzeczny oraz co najmniej dwie elastyczne strefy, które biegną w kierunku podłużnym tego materiału i które są oddzielone od siebie w kierunku poprzecznym przez pośrednią strefę nieelastyczną, według wynalazku charakteryzuje się tym, że elastyczne strefy zawierają arkusz materiału elastycznego, który jest umieszczony w stanie rozciągniętym pomiędzy dwoma arkuszami materiału i zamocowany do nich, bezpośrednio albo pośrednio, przy czym te dwa arkusze materiału biegną przez każdą elastyczną i nieelastyczną strefę, zaś arkusz materiału elastycznego biegnie od elastycznych stref i wchodzi w każdą nieelastyczną strefę, przy czym część każdej nieelastycznej strefy nie zawiera materiału elastycznego, oraz stosunek pomiędzy wymiarem poprzecznym elastycznych stref w stanie maksymalnie rozciągniętym i w stanie wolnym od naprężeń, jest mniejszy niż, albo równy, stosunkowi wymiaru poprzecznego pośredniej strefy nieelastycznej do sumy wymiaru poprzecznego tych kawałków materiału elastycznego, które wchodzą w nieelastyczną strefę.

Pod pojęciem połączone bezpośrednio należy rozumieć, że arkusze, albo warstwy, są połączone bezpośrednio ze sobą za pomocą, na przykład, kleju lub techniką zgrzewania ultradźwiękowego, natomiast pod pojęciem połączone pośrednio należy rozumieć, że dwa arkusze lub dwie warstwy są połączone ze sobą za pomocą perforacji w arkuszu pośrednim, w sposób opisany we wspomnianym opisie EP-A1-0 404 941. W skład co najmniej jednego z dwóch arkuszy materiału pomiędzy, którymi jest zamontowany arkusz elastyczny w strefach elastycznych wchodzi w przybliżeniu nierozciągliwy materiał, korzystnie materiał włókninowy, w skład którego wchodzą, dogodnie, włókna termoplastyczne.

Korzystnie co najmniej jeden z dwóch arkuszy materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz materiału elastycznego w elastycznych strefach, składa się z materiału nierozciągliwego.

Korzystnie materiał nierozciągliwy jest materiałem włókninowym.

Korzystnie te dwa arkusze materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz materiału elastycznego w elastycznych strefach, są złożone z materiału włókninowego, oraz te dwa arkusze mają wzajemnie taki sam ciężar na jednostkę pola powierzchni.

Korzystnie te dwa arkusze materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz materiału elastycznego w elastycznych strefach, są złożone z materiału włókninowego, oraz te dwa arkusze mają wzajemnie różne ciężary na jednostkę pola powierzchni.

Korzystnie jeden z dwóch arkuszy materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony elastyczny materiał w elastycznych strefach, ma ciężar na jednostkę pola powierzchni 5-50 g/m², natomiast drugi ze wspomnianych arkuszy materiału ma ciężar na jednostkę pola powierzchni pomiędzy 10-80 g/m².

Korzystnie że co najmniej jeden z arkuszy materiału z zasadniczo nierozciągliwego materiału składa się z włókninowego materiału typu spunbond, a każda elastyczna strefa zawiera arkusz z elastycznej folii, elastycznej pianki, elastycznego materiału siatkowego albo laminat, który zawiera co najmniej jeden elastyczny składnik.

Języczek łączący przeznaczony do łączenia z jedną częścią boczną wyrobu chłonnego, który zawiera część przednią, część tylną oraz pośrednią część krokową, tak, żeby połączył ze sobą współpracujące części boczne przedniej i tylnej części wyrobu, nadając w ten sposób wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, przy czym języczek łączący ma koniec użytkowy i koniec fabryczny, według wynalazku charakteryzuje się tym, że języczek łączący jest wytworzony z materiału wyjściowego jak opisano powyżej i zawiera warstwę materiału elastycznego, która jest umieszczona pomiędzy i połączona w stanie rozciągniętym z dwiema warstwami z materiału nierozciągliwego, przy czym te dwie nierozciągliwe warstwy wychodzą poza warstwę elastyczną tworząc nierozciągliwą końcową część, która zawiera koniec użytkowy, a warstwa elastyczna rozciąga się w stanie wolnym od naprężeń w nierozciągliwej końcowej części, przy czym część końcowej części nie zawiera elastycznej warstwy, oraz na nierozciągliwej końcowej części na jednej z dwóch nierozciągliwych warstw są zamontowane elementy łączące.

Korzystnie nierozciągliwe warstwy składają się z materiałów włókninowych o wzajemnie różnych ciężarach na jednostkę pola powierzchni, a elementy łączące są zamontowane na zewnętrznej stronie tej warstwy włókninowej, która ma najmniejszy ciężar na jednostkę pola powierzchni.

Wyrób chłonny, taki jak pielucha albo wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, zawierający część przednią, część tylną i pośrednią część krokową, oraz co najmniej jeden

PL 204 950 B1 języczek łączący przeznaczony do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wyrób zawiera języczek łączący jak opisano powyżej.

Wyrób chłonny, taki jak pielucha albo wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, zawierający część przednią, część tylną i pośrednią część krokową, oraz języczek łączący przeznaczony do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wyrób zawiera języczek łączący wykonany z materiału wyjściowego jak opisano powyżej.

Podstawowy materiał wyjściowy wytwarzany sposobem i za pomocą układu według wynalazku umożliwia zatem wytwarzanie lewych i prawych języczków łączących z wysoką wydajnością produkcyjną, zapewniając równocześnie uzyskiwanie miękkich i wygodnych wyrobów.

Ważną właściwością języczków łączących i podstawowego materiału wyjściowego jest istnienie w strefie elastycznej wyraź nego zatrzymania w stanie maksymalnego wydłu ż enia lub rozcią gnię cia. Ponadto, nieelastyczna strefa na zewnątrz strefy elastycznej na języczkach łączących oraz odpowiednio, pomiędzy elastycznymi strefami podstawowego materiału wyjściowego, powinna być gładka tak, żeby ułatwiała nakładanie elementów łączących, takich jak wtykowe elementy łączące albo gniazdowe elementy łączące we wspomnianej strefie. Wytwarzany podstawowy materiał wyjściowy jest ciągły. Ciągła wstęga materiału jest korzystna głównie ze względu na aspekty procesowe i techniczne, chociaż niekoniecznie tylko z tych względów.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na których fig. 1 przedstawia schematycznie i w widoku z góry przykład wykonania układu według wynalazku, przeznaczonego do wytwarzania podstawowego materiału na języczki łączące, chociaż nie pokazano na niej stosowanego w układzie ultradźwiękowego zespołu zgrzewającego, fig. 2 - przedstawia częściowy przekrój perspektywiczny z jednej strony układu pokazanego na fig. 1 oraz przedstawia schematycznie ultradźwiękowy zespół zgrzewający stosowany w układzie, fig. 3-8 - widoki przekrojów poprzecznych wzdłuż linii III-III do VIII-VIII włącznie z fig. 1, fig. 9 - przekrój poprzeczny zespołów do silnego trzymania wstęgi z materiału elastycznego wchodzących w skład układu z fig. 1, fig. 10 - walec przeciwciśnieniowy lub oporowy w zespole do dzielenia wstęgi w układzie pokazanym na fig. 1, fig. 11 - inny przykład wykonania podstawowego materiału wyjściowego według wynalazku, fig. 12 - pierwszy przykład wykonania podstawowego materiału wyjściowego według wynalazku wytwarzanego w układzie pokazanym na fig. 1-10, fig. 13 - schematyczną ilustrację wytwarzania języczków łączących z materiału pokazanego na fig. 12, fig. 14 - języczek łączący według jednego z przykładów wykonania wynalazku, oraz fig. 15 -schematyczną ilustrację pieluchy z języczkami łączącymi według wynalazku.

Na fig. 1-10 pokazano schematycznie jeden przykład wykonania układu urządzeń według wynalazku do wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do produkcji elastycznych języczków łączących przeznaczonych do mocowania do wyrobów chłonnych, takich jak pieluchy lub wyroby ochronne dla osób nie panujących nad wydalaniem, tak, żeby po nałożeniu wyrobu przez użytkownika nadać wyrobowi konfigurację podobną do majtek.

Pierwszą wstęgę 1 z materiału elastycznego podaje się ze zwoju magazynowego 2 w kierunku podawania M i przemieszcza do układu według wynalazku. Po wprowadzeniu do wspomnianego układu, krawędzie wstęgi 1 są silnie zaciskane za pomocą urządzenia do rozciągania wstęgi w postaci urządzenia zaciskowego 5, 6. Urządzenie zaciskowe 5, 6 według opisanego przykładu wykonania składa się z dwóch oddzielnych rzędów płytek bazowych 3, 4, każda osadzona na odpowiednim urządzeniu łańcuchowym biegnącym w torowisku, którego nie pokazano na figurach. Jak widać na fig. 9, każda płytka bazowa 3, 4 podtrzymuje, za pomocą ramienia nośnego, dźwignię 7, która działa w ten sposób, że silnie zaciska krawędzie wstęgi 1 pomiędzy sobą a odpowiednimi płytkami bazowymi 3, 4 w wyniku działania siły sprężystej. Dźwignie 7 są samoblokujące, w wyniku czego siła zaciskająca, która silnie trzyma wstęgę 1 przy płytkach bazowych będzie wzrastała, gdy wstęga 1 będzie rozciągana w kierunku poprzecznym T. Urządzenie zaciskowe oznaczono strzałkami na fig. 3.

Po silnym zaciśnięciu krawędzi wstęgi 1 w opisanym powyżej urządzeniu zaciskowym 5, 6, torowisko, które prowadzi ogniwa systemu ogniw łańcuchowych, rozchodzi się w sposób pokazany na fig. 1. W wyniku tego wstęga 1 jest stopniowo rozciągana w kierunku poprzecznym T. Następnie ogniwa w systemie ogniw łańcuchowych biegną równolegle do siebie, a także równolegle do kierunku podawania M. W celu zapobiegania działaniu sił skręcających na krawędzie wstęgi 1 w wyniku zmian kierunkowych płytek bazowych podczas wchodzenia i wychodzenia z tych części zespołu zaciskowego, które są rozbieżne i równoległe względem kierunku podawania M, dźwignie 7 mogą być zaopa6

PL 204 950 B1 trzone w elementy oporowe 8, które to elementy są osadzone obrotowo na końcach oporowych dźwigni 7 i są, wykonane z materiału, który ma wysoki współczynnik tarcia względem materiału wstęgi 1. Jednakże na ogół nie jest to konieczne, ponieważ giętki materiał, który jest rozciągany w układzie, jest w stanie stosunkowo łatwo skompensować niewielkie zmiany kierunku, o które tu chodzi.

Urządzenie zaciskowe 5, 6 może, na przykład, składać się z systemu ogniw łańcuchowych firmy Flexlink, w skład którego wchodzą dwa łańcuchy, których ogniwa przenoszą płytki bazowe 3, 4. W pokazanym przykładzie wykonania, każdy łańcuch ma długość około 5 m i jest zaopatrzony w 75 płytek bazowych. Dźwignie 7 na płytkach bazowych są zazwyczaj zamknięte i napięte sprężyną. Oczywiście, długość łańcucha można wybrać zgodnie z zapotrzebowaniem.

Rozumie się samo przez się, że wynalazek nie jest ograniczony do wspomnianego powyżej układu rozciągającego oraz, że inne typy urządzeń lub układów rozciągających mogą być stosowane. Na przykład, w EP-A1-0 443 244 opisano układ rozciągający, w skład którego wchodzą dwa koła umieszczone skośnie względem siebie oraz które są przeznaczone do rozciągania elastycznej folii. Elastyczna folia jest wprowadzana na koła w miejscu, w którym odległość pomiędzy nimi jest mała, i schodzi z kół w miejscu, w którym odległość pomiędzy nimi jest duża, co powoduje rozciąganie elastycznej folii.

Po rozciągnięciu wstęgi 1 w pożądanym stopniu, na odpowiednie przeciwległe strony wstęgi 1 nakłada się wstęgę 9, 10 materiału, co najlepiej widać na fig. 2 i 4.

Następnie wstęgi 1, 9 i 10 przepuszcza się przez urządzenie do łączenia wstęg w postaci ultradźwiękowego zespołu zgrzewającego 11, który zawiera ramię zgrzewarki 12 i walec oporowy 13. Walec oporowy 13 biegnie poprzecznie przez połączone wstęgi materiału i znajdują się na nim dwa obszary wystających na zewnątrz elementów oporowych, które są oddzielone osiowo i symetrycznie rozmieszczone względem podłużnej linii symetrii A-A wstęgi 1. Elementy oporowe w tych obszarach składają się z oddzielonych osiowo rzędów występów, które biegną obwodowo wokół obwodu walca oporowego 13. Zatem, po przejściu przez ultradźwiękowy zespół zgrzewający 11, wstęgi 1, 9, 10 są połączone ze sobą w dwóch oddzielonych od siebie strefach 14, 15, które biegną w kierunku podawania M, jak widać na fig. 1 i 5. Wygodnie, ultradźwiękowy zespół zgrzewający jest napędzany, w sposób opisany w EP-A1-0 494 941 tak, że wstęgi 9, 10 będą łączone ze sobą przez otwory we wstędze 1. Sposób, w jaki jest realizowane zgrzewanie, jest powszechnie znany w tej dziedzinie, i dlatego nie zostanie opisany bardziej szczegółowo.

Na fig. 5 pokazano sposób, w jaki wstęgi są połączone ze sobą po przejściu przez ultradźwiękowy zespół zgrzewający 11. Wstęgi są połączone ze sobą na całych swoich odpowiednich powierzchniach, z wyjątkiem centralnego obszaru 16 i obszarów krawędziowych 17, 18. W pokazanym przypadku, szerokość środkowego obszaru 16 odpowiada jednej trzeciej całej szerokości, podczas gdy obszary krawędziowe 17, 18 odpowiadają z grubsza jednej dziesiątej całej szerokości. Szerokość obszarów, które powinny być połączone ze sobą, zależy od danego zastosowania i w związku z tym jest zmienna.

Po połączeniu ze sobą w strefach 14, 15 podczas przechodzenia przez zespół ultradźwiękowy 11, wstęgi 1, 9, 10 przechodzą przez zespół 19 do dzielenia wstęgi. W skład zespołu dzielącego 19 wchodzi urządzenie perforujące zawierające ultradźwiękowy zespół zgrzewający z ramieniem zgrzewarki 20 współdziałającym z walcem oporowym 21, na którym znajdują się wystające na zewnątrz elementy oporowe 21 rozmieszczone we wzorze półciągłym, jak pokazano schematycznie na fig. 10. Pod pojęciem wzoru półciągłego należy tutaj rozumieć powierzchnię, której topografia jest tak skonstruowana, że jeden punkt wzdłuż szerokości wzoru zawsze opiera się o ultradźwiękowe ramię zgrzewarki, natomiast dowolna wybrana linia obwodowa opiera się o ultradźwiękowe ramię zgrzewarki w sposób nieciągły. Wzory tego typu można wytworzyć, na przykład, techniką moletowania, chociaż można również stosować inne techniki, takie jak frezowanie, obróbka elektroiskrowa albo trawienie. Taki wzór jest przystosowany do pożądanej perforacji wstęgi 1 i w taki sposób, że odległość pomiędzy sąsiednimi perforacjami będzie tak mała, żeby umożliwić sile elastycznej w rozciągniętej wstędze 1 rozdzielenie wstęgi w każdym obszarze pomiędzy dwoma perforacjami. Perforacje są wytwarzane podczas równoczesnego przemieszczania się trzech wstęg 1, 9, 10 przez szczelinę lub zacisk pomiędzy ramieniem 20 zgrzewarki, a wystającym na zewnątrz elementem oporowym 21'. Energia ultradźwięków jest przenoszona na trzy wstęgi 1, 9, 10 w tych miejscach, w których półciągły wzór leży na ultradźwiękowym ramieniu 20 zgrzewarki. Ponieważ pośrednia wstęga 1 jest elastyczna i znajduje się w stanie rozciągniętym, ilość energii ultradźwięków, jaką wstęga ta może zmagazynować, jest mniejsza niż ilości energii, jakie mogą zmagazynować nieobciążone wstęgi 9, 10 na odpowiednich stronach

PL 204 950 B1 wspomnianej pośredniej wstęgi 1, co oznacza, że ultradźwiękowy zespół zgrzewający może działać tak, żeby perforował wyłącznie pośrednią rozciągniętą wstęgę 1. Ponieważ elastycznie rozciągnięta wstęga 1 pochłania energię, która na nią działa w wyniku ruchów w górę i w dół ultradźwiękowego ramienia zgrzewarki, dwa różne zjawiska mogą powodować lokalne pękanie wstęgi. Albo następuje lokalny wzrost temperatury, powodujący zmiękczenie elastycznej wstęgi 1 oraz siła rozciągająca w otaczających częściach wstęgi ciągnąca ku sobie zmiękczony materiał tak, że powstaje perforacja. Alternatywnie, energia ultradźwiękowa pomaga w nabraniu kruchości przez materiał w elastycznej i rozciągniętej wstędze 1 w wyniku tak zwanej bezwładności lepko sprężystej, a tym samym w pęknięciu w miejscu perforacji. Można sobie również oczywiście wyobrazić kombinację tych zjawisk. Na wstęgi 9, 10 działa również energia ultradźwięków łącznie z perforowaniem wstęgi 1. Jednakże wstęgi 9, 10 nie są obciążone i dlatego są zdolne do pochłonięcia większej ilości doprowadzonej energii bez pękania. Jednakże również te wstęgi są zmiękczane przez doprowadzaną energię ultradźwięków, i są również łączone ze sobą w otworach perforacyjnych wstęgi 1 bezpośrednio po utworzeniu wspomnianych otworów w opisany powyżej sposób. Ponieważ odległość pomiędzy sąsiednimi perforacjami jest mała, materiał elastycznej wstęgi 1 pomiędzy ostatnio wytworzonymi otworami i najbliższymi poprzednimi otworami będzie rozrywany przez siłę rozciągającą w rozciągniętym materiale elastycznym bezpośrednio po utworzeniu otworu. Po podzieleniu, wstęga 1 kurczy się w centralnym obszarze 16 do stanu całkowicie wolnego od naprężeń, co oznacza, że po wspomnianym podziale duża część centralna obszaru centralnego 16 składa się wyłącznie z dwóch arkuszy albo warstw. Na fig. 6 pokazano schematycznie widok wstęg 1, 9, 10 po ich przejściu przez zespół dzielący 19.

Alternatywnie, układ oporowy na walcu oporowym może być nieciągły, zamiast półciągłego. Istnieje również możliwość zastosowania wzoru całkowicie ciągłego, chociaż w tym ostatnim przypadku istnieje poważne ryzyko podzielenia również wstęg 9, 10, ponieważ na wstęgi te działa siła rozciągająca z elastycznej wstęgi 1 w tych strefach 14, 15, w których te trzy wstęgi są ze sobą połączone, po podziale wstęgi 1. Z tego względu zaleca się używanie walca oporowego z półciągłym wzorem oporowym.

Rozumie się samo przez się, że znacznie mniej energii potrzeba do perforowania rozciągniętej elastycznej wstęgi 1, niż tej zużywanej do perforowania wstęg 9, 10. Ilość energii zużywanej do perforowania wstęgi 1 zależy od doboru materiał elastycznego oraz stopnia rozciągnięcia materiału elastycznego. Zatem istnieje możliwość takiego napędzania zespołu dzielącego 19, żeby energia doprowadzona do wstęg 9, 10 nie była na tyle duża, żeby spowodowała lokalne stopienie tych wstęg w procesie dzielenia, ale na tyle duża, żeby spowodowała perforację elastycznej wstęgi 1, dzięki czemu wstęgi 9, 10 pozostaną nie połączone ze sobą po procesie dzielenia elastycznej wstęgi 1.

Po przejściu wstęg 1, 9, 10 przez zespół dzielący 19, przechodzą one przez zespół do łączenia wstęg w postaci ultradźwiękowego zespołu zgrzewającego 22 usytuowanego w centralnym obszarze 16. W skład tego zespołu wchodzi ramię 23 zgrzewarki współdziałające z walcem oporowym 24, na którym znajdują się wystające na zewnątrz elementy oporowe, w skład których wchodzą, korzystnie, obwodowe rzędy występów tak, że możliwe jest uzyskanie zgrzewania punktowego w centralnym obszarze 16. Zespół 22 powinien znajdować się w pewnej odległości od zespołu dzielącego 19, takiej, żeby części wstęgi 1, znajdujące się w centralnym obszarze, miały czas na całkowite skurczenie się przed połączeniem wstęg 1, 9, 10 ze sobą w centralnym obszarze 16. Po przejściu przez zespół 22, wstęgi 1, 9, 10 zostaną połączone ze sobą również w centralnym obszarze, jak pokazano schematycznie na fig. 7.

Po tym połączeniu wstęg 1, 9, 10 w centralnym obszarze 16, tory z ogniwami łańcucha zbiegają się ku sobie, w wyniku czego krawędzie wstęg zbliżają się do siebie i tym samym umożliwiają wstędze 1 kurczenie się w strefach 14, 15, w których wstęga 1 jest nadal rozciągnięta, oraz w obszarach krawędziowych 17, 18.

Skurcz wstęgi 1 w strefach 14, 15 powoduje fałdowanie się wstęg 9, 10 w miękkie fałdy. Kiedy odległość pomiędzy krawędziami została zmniejszona w takim stopniu, że wstęga 1 przemieszcza się ogólnie w stanie wolnym od naprężeń, dźwignie 7 zespołu zaciskowego zostają wychylone ku górze, zwalniając w ten sposób krawędzie wstęgi 1.

W przypadku przykładu wykonania pokazanego na figurach, wstęgi 1, 9, 10 są następnie łączone ze sobą w obszarach krawędziowych 17, 18 za pomocą ultradźwiękowego zespołu zgrzewającego 25 i wstęgi zyskują ukształtowanie pokazane na fig. 8 po przejściu przez zespół 25. Jeżeli stwierdzi się, że po zwolnieniu przez dźwignie 7 te części wstęgi 1, które znajdują się w obszarach krawędziowych, nie skurczą się w stopniu wystarczającym do tego, żeby wspomniane części leżały równo z albo

PL 204 950 B1 wewnętrznie względem krawędzi zewnętrznych wstęg 9, 10, wystające poprzecznie na zewnątrz części wstęgi 1 są odpowiednio odcinane. Zgrzewanie krawędziowe nie jest bezwzględnie konieczne, ponieważ połączone ze sobą wstęgi mają być użyte do produkcji języczków łączących, przy czym obszary krawędziowe 17, 18 tworzą te części języczków, które są trwale przymocowane do wyrobów chłonnych, co oznacza, że arkusze albo warstwy materiału można ze sobą łączyć we wspomnianych obszarach krawędziowych w powiązaniu z mocowaniem takiego języczka do wyrobu chłonnego.

Zgrzewanie centralnego obszaru 16 można alternatywnie wykonywać po zluzowaniu wstęgi 1 do stanu beznaprężeniowego i zwolnieniu jej krawędzi, co umożliwia równoczesne wykonanie zgrzewania krawędziowego i centralnego.

Nie jest również bezwzględnie konieczne sterowanie skurczem wstęgi 1 po złączeniu ze sobą wstęg we wspomnianym centralnym obszarze, ponieważ zespół zaciskowy może być skonstruowany tak, żeby zwalniał krawędzie wstęgi natychmiast po złączeniu wstęg w centralnym obszarze. Jednakże raptowne zwolnienie wstęg może spowodować pofałdowanie lub pomarszczenie zespolonej wstęgi powstałej ze wspomnianych trzech wstęg w niepożądany sposób i dlatego nie jest zalecane.

Kiedy połączone ze sobą wstęgi 1, 9, 10 wychodzą ze wspomnianego powyżej układu, są nawijane na szpulę magazynową 26 albo przenoszone na linię technologiczną, na której są wytwarzane języczki łączące wyrobu chłonnego z podstawowego materiału wyjściowego wytwarzanego we opisanym powyżej układzie, przy czym wspomniana linia technologiczna jest ewentualnie zintegrowana z linią technologiczną do wytwarzania wyrobów chłonnych.

W skład takiej linii technologicznej może wchodzić, na przykład, nanoszenie oddzielnych i biegnących podłużnie pasm elementów wtykowych i gniazdowych, takich jak pasma elementów haczykowych w tak zwanych łącznikach typu dotknij i zamknij, a następnie cięcie z tak uformowanej wstęgi par przeciwległych względem siebie języczków łączących.

Rozumie się samo przez się, że układ według wynalazku może zawierać więcej zespołów dzielących i zespołów zgrzewających niż te wymienione powyżej, tak, żeby umożliwić formowanie bardziej elastycznych stref odpowiadających strefom 14, 15 i obszarowi 16. W takich układach może być odpowiednie podtrzymywanie wstęg za ich krawędzie zewnętrzne tak, żeby zapewnić, że zespolona wstęga nie będzie przemieszczała się poprzecznie podczas dzielenia rozciągniętej wstęgi w każdym obszarze pomiędzy dwiema elastycznymi strefami. Takie podpory mogą mieć postać kół albo współbieżnych taśm. Na fig. 11 pokazano przekrój wstęgi z materiału, która ma cztery strefy odpowiadające strefom 14, 15 oraz trzy strefy odpowiadające centralnemu obszarowi 16. Taką wstęgę można następnie podzielić na dwie wstęgi odpowiadające wstędze wytworzonej za pomocą układu według wynalazku pokazanego na fig. 1-10.

Na fig. 12 pokazano schematycznie i w perspektywie przekrój podstawowego materiału wyjściowego przeznaczonego do wytwarzania języczków łączących wyrobu chłonnego i wytwarzanego za pomocą układu pokazanego na fig. 1-10, przy czym wspomniany materiał wyjściowy ma kierunek podłużny L, kierunek poprzeczny T, dwa elastyczne arkusze 1' oraz co najmniej dwa dalsze arkusze 9', 10', które, korzystnie składają się z materiału włókninowego. Arkusze Γ, 9', 10' są połączone ze sobą w opisany powyżej sposób tak, że powstają dwie strefy 14', 15', dwa obszary krawędziowe 17', 18' oraz centralna strefa 16'. Strefy 14', 15' są elastyczne w kierunku poprzecznym T, natomiast pozostałe strefy są nieelastyczne w wyniku tego, że arkusze 9', 10' są wykonane z materiału w zasadzie nierozciągliwego. Stosunek pomiędzy wymiarem poprzecznym elastycznych stref 14', 15' w stanie maksymalnie rozciągniętym i w stanie wolnym od naprężeń jest mniejszy lub równy stosunkowi wymiaru poprzecznego pośredniej nieelastycznej strefy 16' do sumy wymiaru poprzecznego tych kawałków materiału elastycznego, które wchodzą we wspomnianą strefę, ponieważ materiał elastyczny jest w stanie swobodnie skurczyć się w strefie nieelastycznej, podczas gdy część siły kurczącej nieelastyczne arkusze 9', 10' jest zużywana w strefie elastycznej, oraz w konsekwencji, materiał elastyczny pozostanie nieco rozciągnięty w strefie elastycznej.

Języczki łączące można łatwo wytwarzać z podstawowego materiału wyjściowego, łącząc biegnące podłużnie i oddzielone od siebie pasma 27, 28 elementów haczykowych na materiale w centralnej strefie 16', a następnie wycinając z materiału prawe i lewe języczki łączące. Na fig. 13 pokazano schematycznie sposób wycinania języczków łączących tak, żeby umożliwić zużycie materiału wyjściowego bez żadnych znaczących odpadów. Najpierw tnie się materiał wzdłuż linii 30, która ma zmodyfikowany kształt prostokątnej fali i która biegnie w kierunku podłużnym L materiału wyjściowego w środku strefy 16', po czym wykonuje się cięcia wzdłuż kolejnych linii cięcia 29, które biegną w kierunku poprzecznym T wspomnianego materiału od jego wspomnianych odpowiednich krawędzi do

PL 204 950 B1 podłużnej linii 30, tak, że każda linia 29 przecina grzbiet fali albo dolinę fali linii falistej 30 w jej środku. Linie cięcia 29 po odpowiednich stronach wspomnianej linii podłużnej 30 są przesunięte względem siebie o odległość odpowiadającą jednej połowie długości fali tak, że sekwencja linii cięcia 29 po jednej stronie linii cięcia 30, np. z prawej strony na figurze, przecina grzbiety fal, natomiast linie cięcia po drugiej stronie linii cięcia 30, z lewej strony na figurze, przecinają doliny fal. Jak widać na fig. 13, z materiału wyjściowego wycina się w ten sposób pary lewych i prawych języczków łączących, przy czym języczki w każdej parze języczków są przesunięte względem siebie w kierunku podłużnym wspomnianego materiału.

Oczywiście, istnieje możliwość użycia innych regularnych kształtów fal na linię cięcia 30, np. fali sinusoidalnej albo fali o kształcie czysto kwadratowym.

Na fig. 14 pokazano schematycznie jeden taki języczek łączący 31, w skład którego wchodzi warstwa ciągła materiału, która zawiera centralną część elastyczną 32 oraz dwie nieelastyczne części 33, 34, z których część 33 jest końcem fabrycznym języczka 31 i jest przeznaczona do mocowania do jednej części bocznej wyrobu chłonnego, takiego jak pielucha. Druga nieelastyczna część 34 znajduje się na końcu użytkowym języczka, tj. na tym końcu języczka, który jest chwytany przez użytkownika w celu połączenia ze sobą części bocznych wykonanej pieluchy. Centralna część elastyczna 32 jest utworzona tak, żeby była elastyczna w kierunku poprzecznym T i zasadniczo nieelastyczna w kierunku podłużnym L.

Wygodnie, część nieelastyczna 34 jest zaopatrzona w pewną postać elementów łączących 27', zwłaszcza takich które można silnie zablokować, a następnie odblokować. Przykłady odpowiednich elementów łączących to wtykowe i gniazdowe części łączników typu dotknij i zamknij, guziki lub tym podobne, które są przeznaczone do współdziałania z komplementarnymi elementami znajdującymi się na zewnątrz pieluchy. Istnieje również możliwość użycia klejących lub kohezyjnych środków wiążących jako elementów łączących.

W skład pieluch często wchodzi arkusz zewnętrzny z materiału włókninowego, do którego można z łatwością mocować pewne typy elementów haczykowych, w związku z czym korzystne jest stosowanie elementów łączących 27' w postaci takich elementów haczykowych. Istnieje również możliwość zapewnienia pieluchy ze specjalnymi elementami pętelkowymi, z którymi można łączyć elementy łączące 27'.

Chociaż w niniejszym dokumencie przedstawiono języczki łączące 31 mające ogólnie prostokątny kształt, ale rozumie się samo przez się, że języczki te mogą mieć dowolny inny odpowiedni kształt.

Chociaż powyżej opisano wynalazek w odniesieniu do pieluchy, ale rozumie się samo przez się, że wynalazek nie jest ograniczony tylko do niej i można go stosować z dowolnym typem wyrobu chłonnego.

Dla zapewnienia użytkownikowi pieluchy wysokiego stopnia komfortu, jest odpowiednie, aby języczki łączące miały daną sztywność, zwłaszcza w kierunku podłużnym L. Ważne jest również, żeby języczki nie obcierały użytkownika. Materiał nieelastyczny wybiera się odpowiednio tak, żeby laminat miał odpowiednią sztywność z równoczesnym zachowaniem przez niego miękkości i delikatności dla skóry użytkownika. Korzystnie, takim materiałem będzie materiał włókninowy.

Przykładem odpowiedniego materiału nieelastycznego jest 20 gramowy materiał spunbond (włóknina) i 30 gramowy materiał spunbond (włóknina) jako materiałowe warstwy, korzystnie dwie włókninowe warstwy zawierające włókna termoplastyczne, np. włókna polipropylenowe.

Cieńsza warstwa włókninowa (20 gramów) jest bardziej miękka i odpowiednio układa się na skórze użytkownika. Grubsza warstwa (30 gramów) zapewnia sztywność. Zastosowanie różnych grubości umożliwia wyginanie języczków łączących podczas nakładania na wyrób chłonny. Języczek łączący automatycznie wygina się ku cieńszej warstwie włókninowej, w wyniku tego, że elastyczna warstwa usytuowana pomiędzy warstwami włókninowymi i wmontowana w stanie rozciągniętym jest w stanie skurczyć się bardziej w tę stronę, do której jest przyłączona najcieńsza warstwa włókniny. Dlatego, korzystnie, element łączący 27' będzie zamocowany do najcieńszej warstwy włókninowej. Jest to korzystne, kiedy języczek łączący będzie przymocowany do pieluchy i złożony w stronę wnętrza wspomnianej pieluchy.

Warstwa elastyczna lub elastyczny arkusz 1 może być wykonany z folii elastycznej, pianki elastycznej, elastycznego materiału siatkowego albo laminatu zawierającego co najmniej jeden elastyczny składnik.

PL 204 950 B1

Na fig. 15 pokazano schematycznie pieluchę, której części boczne przymocowano do siebie za pomocą języczków łączących 31 takiego typu jak pokazano na fig. 14.

Wyroby chłonne mają na ogół arkusz powierzchniowy, arkusz odbiorczy/transportowy, tylny arkusz nieprzepuszczalny dla cieczy, albo arkusz podkładowy, oraz wkład chłonny. Arkusz odbiorczy/transportowy może zawierać materiał silnie wypiętrzony. Wkład chłonny takich wyrobów może być wykonany z pulpy celulozowej. Te warstwy lub arkusze nie będą opisane dokładniej, ponieważ są one powszechnie znane specjalistom z tej dziedziny.

Rozumie się samo przez się, że opisane przykłady wykonania można modyfikować na kilka sposobów w ramach zakresu wynalazku. Na przykład, walec oporowy 13 może być złożony z dwóch lub więcej oddzielnych walców, każdy współdziałający ze swoim własnym ultradźwiękowym ramieniem zgrzewarki. Ponadto łączenie wstęg w różnych strefach, a dla materiałów termoplastycznych również dzielenie rozciągniętej wstęgi 1, można wykonać za pomocą termicznych zespołów zgrzewających zamiast ultradźwiękowych zespołów zgrzewających. Zgrzewanie termiczne można wykonać z pomocą dużego nacisku mechanicznego, stosowanego oprócz ogrzewanych walców lub tym podobnych. Wstęgi można również łączyć ze sobą za pomocą zespołów klejących zamiast ultradźwiękowych zespołów zgrzewających. Ponadto, można stosować wzory oporowe inne niż opisane rzędy występów, a także możliwe jest stosowanie na walcu oporowym w zespole dzielącym wzorów innych niż wzory półciągłe. Chociaż zaleca się stosowanie zasadniczo nierozciągliwego materiału we wstęgach materiału, z którymi jest połączona rozciągnięta wstęga, to rozumie się samo przez się, że istnieje również możliwość stosowania zamiast tego materiału elastycznego w tych wstęgach, jeżeli pożądane jest wytworzenie materiału o różnych stopniach elastyczności w różnych strefach. Pomimo, że elastyczna wstęga jest podzielona centralnie pomiędzy elastyczne strefy w pokazanym przykładzie wykonania, to rozumie się samo przez się, że linia podziału może znajdować się bliżej jednej elastycznej strefy niż innej.

Claims (17)

1. Sposób wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego, który zawiera część przednią, część tylną i pośrednią część krokową tak, aby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, znamienny tym, że rozciąga się pierwszą wstęgę (1) z materiału elastycznego w pierwszym kierunku (T), nakłada się drugą i trzecią wstęgę (9, 10) z materiału na odpowiednie przeciwległe strony pierwszej wstęgi (1), łączy się ze sobą te trzy wstęgi materiałowe w co najmniej dwóch oddzielonych od siebie strefach (14, 15), które biegną równolegle do siebie w drugim kierunku (M) prostopadłym do pierwszego kierunku (T), dzieli się pierwszą wstęgę (1) w każdym obszarze pomiędzy dwiema strefami (14, 15) poprzez osłabienie pierwszej wstęgi (1) wzdłuż linii perforacji, która leży pomiędzy tymi strefami (14, 15) za pomocą energii cieplnej lub ultradźwiękowej dla umożliwienia sile elastycznej w rozciągniętej wstędze (1) rozdzielenia tej wstęgi wzdłuż linii perforacji, w wyniku czego pierwsza wstęga (1) w każdym obszarze (16) pomiędzy dwiema strefami (14, 15) kurczy się do stanu nierozciągniętego, a następnie łączy się te trzy wstęgi (1, 9, 10) ze sobą w każdym obszarze (16) pomiędzy dwiema strefami (14, 15).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że łączy się ze sobą pierwszą, drugą i trzecią wstęgę (1, 9, 10) w dwóch obszarach krawędziowych (17, 18), które biegną w drugim kierunku (M) i które biegną w pierwszym kierunku (T) na zewnątrz najbliższej strefy (14, 15), w której druga i trzecia wstęga (9, 10) są połączone z pierwszą wstęgą (1), która jest w stanie rozciągniętym, po spowodowaniu skurczu pierwszej wstęgi (1) do stanu nierozciągniętego w strefach (14, 15), w których druga i trzecia wstęga (9, 10) są połączone z pierwszą wstęgą (1), która jest w stanie rozciągniętym.

3. Układ do ciągłego wytwarzania podstawowego materiału wyjściowego do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobów chłonnych, które zawierają część przednią, część tylną i pośrednią część krokową tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, znamienny tym, że układ zawiera urządzenie do przemieszczania wstęgi mające wejście, urządzenie (5, 6) do rozciągania wstęgi, rozciągające elastyczną wstęgę (1) w kierunku poprzecznym (T) względem kierunku podawania (M), pierwsze urządzenie do nakładania wstęgi umieszczone nad urządzeniem do przemieszczania wstęgi i w sąsiedztwie jego wejścia, drugie urządzenie do nakładania wstęgi umieszczone pod urządzeniem do przemieszczania

PL 204 950 B1 wstęgi i w sąsiedztwie jego wejścia, urządzenie (11) do łączenia wstęg, umieszczone za urządzeniami do nakładania wstęgi i łączące wstęgę (9, 10) z każdego urządzenia do nakładania wstęgi z wstęgą (1) z urządzenia do przemieszczania wstęgi w co najmniej dwóch oddzielonych od siebie strefach (14, 15) biegnących równolegle do siebie w kierunku podawania (M), zespół (19) do dzielenia wstęgi, umieszczony za urządzeniem (11) do łączenia wstęg i dzielący rozciągniętą elastyczną wstęgę (1) w każdym obszarze (16) pomiędzy dwiema strefami (14, 15), w których te trzy połączone wstęgi (1, 9, 10) są złączone razem, poprzez wykonanie w pierwszej wstędze (1) linii perforacji, która leży pomiędzy strefami (14, 15), za pomocą energii cieplnej lub ultradźwiękowej, oraz zespół (22) do łączenia wstęg, umieszczony za zespołem (19) do dzielenia wstęgi, łączący wstęgi (1, 9, 10) ze sobą w każdym obszarze (16) pomiędzy strefami (14, 15).

4. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że urządzenie (11) do łączenia wstęg oraz zespół (22) do łączenia wstęg składają się z ultradźwiękowych zespołów zgrzewających lub termicznych zespołów zgrzewających.

5. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że urządzenie (11) do łączenia wstęg, łączące wstęgi (1, 9, 10) ze sobą w oddzielonych od siebie strefach (14, 15), składa się z zespołów klejących.

6. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że zespół (19) do dzielenia wstęgi zawiera urządzenie perforujące (20, 21).

7. Materiał wyjściowy do wytwarzania języczków łączących przeznaczonych do łączenia ze sobą części bocznych przedniej i tylnej części wyrobów chłonnych zawierających część przednią, część tylną oraz pośrednią część krokową, tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, przy czym materiał wyjściowy ma kierunek podłużny (L) i kierunek poprzeczny (T) oraz co najmniej dwie elastyczne strefy (14', 15'), które biegną w kierunku podłużnym (L) tego materiału i które są oddzielone od siebie w kierunku poprzecznym (T) przez pośrednią strefę nieelastyczną (16'), znamienny tym, że elastyczne strefy (14', 15') zawierają arkusz (1') materiału elastycznego, który jest umieszczony w stanie rozciągniętym pomiędzy dwoma arkuszami (9', 10') materiału i zamocowany do nich, bezpośrednio albo pośrednio, przy czym te dwa arkusze (9', 10') materiału biegną przez każdą elastyczną (14', 15') i nieelastyczną strefę (16'), zaś arkusz (1') materiału elastycznego biegnie od elastycznych stref (14', 15') i wchodzi w każdą nieelastyczną strefę (16'), przy czym część każdej nieelastycznej strefy (16') nie zawiera materiału elastycznego, oraz stosunek pomiędzy wymiarem poprzecznym elastycznych stref (14', 15') w stanie maksymalnie rozciągniętym i w stanie wolnym od naprężeń, jest mniejszy niż, albo równy, stosunkowi wymiaru poprzecznego pośredniej strefy nieelastycznej (16') do sumy wymiaru poprzecznego tych kawałków materiału elastycznego, które wchodzą w nieelastyczną strefę (16').

8. Materiał według zastrz. 7, znamienny tym, że co najmniej jeden z dwóch arkuszy (9', 10') materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz (1) materiału elastycznego w elastycznych strefach (14', 15'), składa się z materiału nierozciągliwego.

9. Materiał według zastrz. 8, znamienny tym, że materiał nierozciągliwy jest materiałem włókninowym.

10. Materiał według zastrz. 9, znamienny tym, że te dwa arkusze (9', 10') materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz (1) materiału elastycznego w elastycznych strefach (14', 15'), są złożone z materiału włókninowego, oraz te dwa arkusze (9', 10') mają wzajemnie taki sam ciężar na jednostkę pola powierzchni.

11. Materiał według zastrz. 9, znamienny tym, że te dwa arkusze (9', 10') materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony arkusz (1) materiału elastycznego w elastycznych strefach (14', 15'), są złożone z materiału włókninowego, oraz te dwa arkusze (9', 10') mają wzajemnie różne ciężary na jednostkę pola powierzchni.

12. Materiał według zastrz. 11, znamienny tym, że jeden z dwóch arkuszy (9', 10') materiału, pomiędzy którymi jest umieszczony elastyczny arkusz (1) w elastycznych strefach (14', 15'), ma ciężar na jednostkę pola powierzchni 5-50 g/m², natomiast drugi ze wspomnianych arkuszy (9 10') materiału ma ciężar na jednostkę pola powierzchni pomiędzy 10-80 g/m².

13. Materiał według zastrz. 7 albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, znamienny tym, że co najmniej jeden z arkuszy (9', 10') materiału z zasadniczo nierozciągliwego materiału składa się z włókninowego materiału typu spunbond, a każda elastyczna strefa (14', 15') zawiera arkusz (1) z elastycznej folii, elastycznej pianki, elastycznego materiału siatkowego albo laminat, który zawiera co najmniej jeden elastyczny składnik.

PL 204 950 B1

14. Języczek łączący przeznaczony do łączenia z jedną częścią boczną wyrobu chłonnego, który zawiera część przednią, część tylną oraz pośrednią część krokową, tak, żeby połączył ze sobą współpracujące części boczne przedniej i tylnej części wyrobu, nadając w ten sposób wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, przy czym języczek łączący ma koniec użytkowy i koniec fabryczny, znamienny tym, że języczek łączący (31) jest wytworzony z materiału wyjściowego określonego zastrz. 7 i zawiera warstwę materiału elastycznego, która jest umieszczona pomiędzy i połączona w stanie rozciągniętym z dwiema warstwami z materiału nierozciągliwego, przy czym te dwie nierozciągliwe warstwy wychodzą poza warstwę elastyczną tworząc nierozciągliwą końcową część (34), która zawiera koniec użytkowy, a warstwa elastyczna rozciąga się w stanie wolnym od naprężeń w nierozciągliwej końcowej części (34), przy czym część końcowej części (34) nie zawiera elastycznej warstwy, oraz na nierozciągliwej końcowej części (34) na jednej z dwóch nierozciągliwych warstw są zamontowane elementy łączące (27').

15. Języczek według zastrz. 14, znamienny tym, że nierozciągliwe warstwy składają się z materiałów włókninowych o wzajemnie różnych ciężarach na jednostkę pola powierzchni, a elementy łączące (27') są zamontowane na zewnętrznej stronie tej warstwy włókninowej, która ma najmniejszy ciężar na jednostkę pola powierzchni.

16. Wyrób chłonny, taki jak pielucha albo wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, zawierający część przednią, część tylną i pośrednią część krokową, oraz co najmniej jeden języczek łączący przeznaczony do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, znamienny tym, że wyrób zawiera języczek łączący według zastrz. 14 albo zastrz. 15.

17. Wyrób chłonny, taki jak pielucha albo wyrób ochronny dla osób nie panujących nad wydalaniem, zawierający część przednią, część tylną i pośrednią część krokową, oraz języczek łączący przeznaczony do łączenia części bocznych przedniej i tylnej części wyrobu chłonnego tak, żeby nadać wyrobowi ukształtowanie podobne do majtek, znamienny tym, że wyrób zawiera języczek łączący wykonany z materiału wyjściowego według dowolnego jednego z zastrz. 7-13.