PL204872B1 - Złączka hydrauliczna węża i sposób wytwarzania złączki hydraulicznej węża - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest złączka hydrauliczna węża i sposób wytwarzania złączki hydraulicznej węża.

Ze stanu techniki, np. z opisu EP 0151017 są znane rozmaite złączki hydrauliczne węża. Zwykle tego rodzaju złączki węża mogą zawierać rurę lub trzpień, kołnierz lub dowolnie tuleję. Kołnierz umocowany jest w środkowym obszarze części rurowej i jest dociśnięty lub unieruchomiony w ten sposób, aby pozostawał w jednym miejscu. Z opisu EP 0151017 są też znane rozmaite elementy mocujące kołnierz, takie jak obwodowe występy, nagwintowania i spawy. Tuleja, jeżeli występuje, może również być unieruchomiona w okolicy części kołnierza tak, aby pozostawała w jednym miejscu. Część rurowa posiada część umożliwiającą nałożenie węża, który jest wprowadzany do otwartego zakończenia węża. Tuleja jest następnie dociśnięta, lub też sfałdowana wokół zakończenia węża, posiadającego wejście utrzymujące przewód pomiędzy tuleję, a częścią umożliwiającą nałożenie węża. To sprawia, że wszystkie części są stale szczelnie połączone i umocowane, dla zabezpieczenia ruchów osiowych i obrotowych zakończenia węża. Ponadto, połączenie węża może być wyposażone w odpowiednio ukształtowaną część przyłączeniową różnego rodzaju: gwintowaną, dociskową , wtykową i typu gniazda. Określone, odpowiednio ukształtowane części przyłączeniowe wymagają zastosowania kołnierzy dla utworzenia właściwych sprzężonych połączeń. Dopasowanie tych połączeń z częścią współpracującą węża, połączonego z określonym uchwytem, maszyną lub wyposaż eniem dopełnia zespół hydrauliczny, który umożliwia w sposób szczelny przepływ płynu.

Dla połączeń mających gwintowane odpowiednio ukształtowane części przyłączeniowe, kołnierz zwykle zawiera powierzchnie skrętne dla stabilizacji połączenia przed obracaniem się, gdy odpowiednio ukształtowana część przyłączeniowa jest naciągnięta, dla dopasowania jej do części współpracującej z połączeniem uchwytu. Tuleje są umieszczane w konstrukcjach, w których łącznik i przewód giętki pracują pod ciężkimi osiowymi obciążeniami, co moż e być spowodowane duż ym naciskiem działania lub rozciągającymi siłami przyłożonymi do węża giętkiego.

W konstrukcji tego rodzaju koł nierza tuleja jest utrzymywana na zakoń czeniu połączenia węża dla zabezpieczania znaczących wzdłużnych obciążeń. Jednakże, tego rodzaju konstrukcja kołnierza obraca się względem trzpienia nawet przy niskich wartościach momentu obrotowego.

Na wewnętrznym wypuście znajdującym się na kołnierzu zostało zastosowane radełkowanie dla stawiania oporu wysokiemu momentowi obrotowemu. Jednakże, taka konstrukcja nie może być zastosowana w przypadku obciążeń wysokoobrotowych, gdzie wymagane jest stosowanie tulei.

Ze stanu techniki znane jest także lutowanie kołnierza do trzpienia, dzięki czemu otrzymuje się połączenie z bardzo dobrze zabezpieczonym kołnierzem, aczkolwiek występują wówczas trudności związane z wytworzeniem twardej lutowiny, co przyczynia się do wzrostu kosztów produkcji.

Celem wynalazku jest opracowanie złączki hydraulicznej węża, wyposażonej w oddzielny kołnierz, który zapewni zwiększenie odporności kołnierza wobec skręcania względem trzpienia przy przyłożeniu momentu obrotowego do części skrętnych kołnierza, oraz wobec osiowych przesunięć względem trzpienia, spowodowanych obecnością tulei reagującej na siły pochodzące od węża, bez zastosowania lutowania twardego.

Złączka hydrauliczna węża, zawierająca przyłącze węża w postaci trzpienia posiadającego część wkładaną do wnętrza węża, przechodzącą w kołnierzową część wsporczą z dopasowaną do niej częścią przyłączeniową oraz kołnierzem mającym część przenoszącą moment obrotowy i tulejową część wsporczą, przez które przechodzi wewnętrzna część brzegowa, według wynalazku charakteryzuje się tym, że kołnierzowa część wsporczą ma radełkowanie oraz osiowy pierścień, zaś odcinek wewnętrznej części brzegowej kołnierza, przechodzący przez część przenoszącą moment obrotowy, jest połączony z tym radełkowaniem kołnierzowej części wsporczej trzpienia nieobrotowo, a odcinek przechodzący przez tulejową część wsporczą opiera się o osiowy pierścień, ograniczający ruch osiowy kołnierza.

Do trzpienia przyłącza węża jest zamocowany wąż i kształtka mocująca w postaci nakrętki, która szczelnie przylega do części przyłączeniowej trzpienia przyłącza węża.

Na tulejowej części wsporczej kołnierza korzystnie jest podparta tuleja a pod tą tuleją jest obciśnięty wąż.

Sposób wytwarzania złączki hydraulicznej węża, polegający na tym, że dostarcza się przyłącze węża w postaci trzpienia posiadającego część wkładaną do wnętrza, przechodzącą w kołnierzową część wsporczą, i w pobliżu wspólnych brzegów kołnierzowej części wsporczej oraz części wkładanej

PL 204 872 B1 do wnętrza węża, formuje się pierścieniowe wgłębienie, po czym wokół kołnierzowej części wsporczej trzpienia umieszcza się kołnierz z częścią przenoszącą moment obrotowy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że radełkuje się kołnierzową część wsporczą trzpienia, i na tym radełkowaniu osadza się część kołnierza przenoszącą moment obrotowy dla przytwierdzenia kołnierza na trzpieniu nieobrotowo.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złączkę hydrauliczną według korzystnego przykładu wykonania wynalazku w widoku perspektywicznym, fig. 2 - korzystny przykład wykonania złączki hydraulicznej w częściowym przekroju, fig. 3 - trzpień złączki hydraulicznej w widoku perspektywicznym, fig. 4 - rzut pionowy trzpienia złączki według wynalazku w częściowym przekroju, fig. 5 - kołnierz złączki hydraulicznej w widoku perspektywicznym, fig. 6 - kołnierz złączki w częściowym przekroju, fig. 7 - częściowy widok złączki hydraulicznej w częściowym przekroju, zawierającej kształtkę mocującą, fig. 8 - częściowy widok w przekroju złączki hydraulicznej zawierającej tuleję oraz kształtkę mocującą, a fig. 9 - widok w częściowym przekroju złączki hydraulicznej w innym korzystnym przykładzie wykonania wynalazku.

Na fig. 1 i 2 przedstawiono złączkę hydrauliczną węża 10 w korzystnym przykładzie wykonania wynalazku, zawierającą trzpień 12 mający karby 14, ponad którymi znajduje się kołnierz 16 wyposażony w skrętne powierzchnie 18. Ponadto, na trzpieniu 12 znajduje się nakrętka 20 wyposażona w występ oporowy 44. Proces umieszczania kołnierza 16 względem trzpienia 12 pozostawia znaczniki 22. Trzpień 12 w sposób bardziej szczegółowy przedstawiono na fig. 3 i 4. Pokazano na nich radełkowanie 24, pierścień 26 ograniczający ruch osiowy 26, pierścień zatrzymujący 28, pochylnię 30 oraz występ oporowy 32. Kołnierz 16 został przedstawiony w sposób bardziej szczegółowy na fig. 5 i 6, na których pokazano obniżenie 34, osiowy występ zatrzymujący 36, występ 38, powierzchnię 40 dopasowaną do radełkowania 24 oraz wolną powierzchnię 42. Powierzchnia wsporcza kołnierza 16 jest wyposażona w część przenoszącą moment obrotowy D oraz tulejową część wsporczą E.

Na złączkę według wynalazku nakłada się nakrętkę 20 która osadza się na trzpieniu 12 aż do momentu, gdy występ oporowy 32 nakrętki znajdzie się blisko lub w kontakcie z występem oporowym 44 trzpienia, jak przedstawiono na fig. 2. Następnie na trzpieniu 12 umieszcza się kołnierz 16 aż do momentu, w którym występ 38 opiera się o pierścień zatrzymujący 28 trzpienia 12. Zastosowanie pierścienia zatrzymującego 28 jest opcjonalne. W niektórych przypadkach średnice karbów 14 oraz części trzpienia 12 zawierającej radełkowanie 24 są zbyt podobne, aby było możliwe wyróżnienie pierścienia zatrzymującego 28, wówczas ten pierścień zatrzymujący 28 oraz występ 38, wspomagany przez pochylnię 30, stanowią elementy do właściwego zlokalizowania kołnierza 16 względem trzpienia 12. Na fig. 7 przedstawiono trzy części złączki, zgrupowane razem i umieszczone w kształtowniku (nie pokazanym), wyposażonym w wiele matryc spęczających 46. Dla opisanej złączki według wynalazku, liczba matryc spęczających 46 wynosi zwykle osiem. Kształtownik wywiera nacisk na matryce spęczające 46 względem kołnierza 16 po obydwu stronach skrętnych powierzchni 18 z odpowiednią siłą, jednocześnie dociskając kołnierz 16 do punktu, w którym osiowy występ zatrzymujący 36 osiąga średnicę mniejszą niż średnica pierścienia 26 ograniczającego ruch osiowy, a powierzchnia 40, dopasowana do radełkowania 24 jest całkowicie dociśnięta względem radełkowania 24, jak przedstawiono na fig. 2. Potwierdzeniem tego działania są pozostawione znaczniki 22. W ten sposób, podczas pojedynczego działania gwint 20 jest unieruchomiona na trzpieniu 12, zaś kołnierz 16 jest umocowany do trzpienia 12 w sposób zasadniczo nieobrotowy względem trzpienia 12 a jednocześnie ze znacznym stopniem odporności na przesuwanie osiowe. Otrzymuje się w ten sposób złączkę hydrauliczną węża, która jest bardzo wytrzymała względem zastosowań wymagających przykładania do złączki kolejnych momentów obrotowych podczas dopasowywania jej do urządzenia przyłączeniowego (nie przedstawionego) jak również podczas przykładania odpowiednich obrotowych obciążeń podczas stosowania.

Trzpień 12 złączki jest wyposażony w część A wkładaną do wnętrza węża oraz kołnierzową część wsporczą B, za którą znajduje się odpowiednio ukształtowana część przyłączeniowa C.

Podczas użycia, część A wkładana do wnętrza węża jest wprowadzana w (nie pokazane) otwarte zakończenie węża (przewodu hydraulicznego). Wąż jest szczelnie umocowany w miejscu osadzenia. Dla zwiększenia wytrzymałości, do węża zastosowano tuleję 48 jako element mocujący. Tuleja 48 może być unieruchomiona względem kołnierza 16 w obniżeniu 34 tulejowej części wsporczej E. Następnie tuleję 48 poddaje się sfałdowaniu względem zakończenia połączenia węża. Tuleja 48 może również być sfałdowana względem kołnierza 16 przed, po lub w czasie fałdowania względem węża. Uzyskanie całkowicie szczelnego połączenia wymaga przyłączenia tulei 48 do maszyny obciskającej lub innego podobnego urządzenia (nie przedstawionego). Taka maszyna lub podobne urządzenie powinny być wyposażone w elementy (nie opisane) dostosowane do współpracy ze złączką 10. Na4

PL 204 872 B1 krętka 20 na odpowiednio ukształtowanej części przyłączeniowej C jest ściśle przykręcana za pomocą urządzenia mocującego, korzystnie klucza do nakrętki 20 dla przyłożenia odpowiedniego napinającego momentu obrotowego do nakrętki 20 oraz dla przyłożenia do skrętnych powierzchni 18 trzpienia 12 stabilizującego momentu obrotowego celem uniknięcia skręcania się węża lub złączki 10.

Złączka według wynalazku umożliwia ciągłość zastosowania stabilizującego momentu obrotowego, co było niemożliwe do uzyskania w złączkach wyposażonych w kołnierze 16 oddzielone od trzpieni 12, a ponadto jest wytrzymała na oddziaływanie ciągłych obciążeń obrotowych.

Korzystny przykład wykonania złączki według wynalazku zawiera wolną powierzchnię 42 na kołnierzu 16, która upraszcza proces mocowania przez wyeliminowanie potrzeby stosowania niestandardowych sześciopalczastych kształtek mocujących oraz potrzeby indeksowania płaskich powierzchni skrętnych 18. W niektórych przypadkach umożliwia to uzyskanie większej przestrzeni dla nakrętki 20 dokręcanej za pomocą urządzenia mocującego (nie przedstawionego). Jednocześnie umożliwia to uwidocznienie znaczników 22 w części przenoszącej moment obrotowy D.

Inny korzystny przykład wykonania złączki według wynalazku został przedstawiony na fig. 8 i fig. 9. W tym przykładzie wykonania kołnierz nie zawiera wolnej powierzchni 42. Przestrzeń dostępna dla ruchu odkręcania nakrętki 20 jest ograniczona przez całkowitą długość złączki 10. Proces łączenia może polegać na skręcaniu płaskich powierzchni skrętnych 18 z pozostawieniem wystarczającej przestrzeni dla zapobieżenia pozostawianiu niewidocznych znaczników 22. Jednakże w tym przypadku konieczne jest stosowanie standardowych sześciopalczastych kształtek mocujących. Na fig. 8 przedstawiono złączkę 10 w momencie tuż przed procesem łączenia, która to złączka zawiera tuleję 48. Na fig. 9 przedstawiono złączkę 10 po zakończeniu procesu łączenia. Podobnie jak w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki, w tym przykładzie wykonania może być ewentualnie wykorzystana tuleja 48.

Według wynalazku otrzymano złączkę hydrauliczną wyposażoną w kołnierz, który stawia opór oddziaływaniu zarówno ciągłego momentu obrotowego jak i siły osiowej względem trzpienia, która to złączka nie wymaga stosowania lutowania twardego przy jej wytwarzaniu.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Złączka hydrauliczna węża, zawierająca przyłącze węża w postaci trzpienia posiadającego część wkładaną do wnętrza węża, przechodzącą w kołnierzową część wsporczą z dopasowaną do niej częścią przyłączeniową oraz kołnierzem mającym część przenoszącą moment obrotowy i tulejową część wsporczą, przez które przechodzi wewnętrzna część brzegowa, znamienna tym, że kołnierzowa część wsporczą (B) ma radełkowanie (24) oraz osiowy pierścień (26), zaś odcinek wewnętrznej części brzegowej kołnierza (16), przechodzący przez część przenoszącą moment obrotowy (D), jest połączony z tym radełkowaniem (24) kołnierzowej części wsporczej (B) trzpienia (12) nieobrotowo, a odcinek przechodzący przez tulejową część wsporczą (E) opiera się o osiowy pierścień (26), ograniczający ruch osiowy kołnierza (16).
2. 2. Złączka według zastrz. 1, znamienna tym, że na tulejowej części wsporczej (E) kołnierza (16) jest zamocowana tuleja (48).
3. 3. Złączka według zastrz. 1, znamienna tym, że do trzpienia (12) przyłącza węża jest zamocowany wąż i kształtka mocująca w postaci nakrętki (20), która szczelnie przylega do części przyłączeniowej (C) trzpienia (12) przyłącza węża.
4. 4. Złączka według zastrz. 3, znamienna tym, że na tulejowej części wsporczej (E) kołnierza (16) jest podparta tuleja (48) a pod tą tuleją (48) jest obciśnięty wąż.
5. 5. Sposób wytwarzania złączki hydraulicznej węża, polegający na tym, że dostarcza się przyłącze węża w postaci trzpienia posiadającego część wkładaną do wnętrza, przechodzącą w kołnierzową część wsporczą, i w pobliżu wspólnych brzegów kołnierzowej części wsporczej oraz części wkładanej do wnętrza węża, formuje się pierścieniowe wgłębienie, po czym wokół kołnierzowej części wsporczej trzpienia umieszcza się kołnierz z częścią przenoszącą moment obrotowy, znamienny tym, że radełkuje się kołnierzową część wsporczą trzpienia, i na tym radełkowaniu osadza się część kołnierza przenoszącą moment obrotowy dla przytwierdzenia kołnierza na trzpieniu nieobrotowo.