PL204679B1 - Płyta nośna z tworzywa sztucznego w postaci folii do wykładania glazurą posadzek albo ścian - Google Patents

Description

Wynalazek dotyczy płyty nośnej wykonanej z tworzywa sztucznego w postaci folii tłoczonej do wykładania glazurą posadzek albo ścian.

Nakładanie wykładziny, zwłaszcza płytek ceramicznych wewnątrz albo na zewnątrz budynków jest z wielu przyczyn problematyczne. Na podstawie zróżnicowanej rozszerzalności cieplnej i związane z tym naprężenia prowadzą do powstawania rys na glazurze a także może być przyczyną odspojenia glazury. Zwłaszcza wykładziny, wykonane z płytek ceramicznych ułożone metodą cienkowarstwową wymagają zastosowania odpowiedniego środka spajającego. Z tego względu wynikają określone trudności ze względu na zróżnicowane warunki przyczepności dolnej strony płyty względem podłoża. Ponadto na te problemy nakładają się wymagania związane z uszczelnieniem wznoszonego obiektu.

Aby w tego rodzaju przypadkach zastosowań usunąć występujące różnice naprężeń względnie odprężyć obiekt od powstałych naprężeń pochodzących od podłoża, znane są płyty nośne z tworzywa sztucznego wykonane w postaci folii. Tego rodzaju płyta znana jest z niemieckiego opisu patentowego DE 33 13 476 C2. Płyta ta ma na celu poprawienie skuteczności działania drenażowego przy wykonywaniu podłoży balkonów lub tarasów a mianowicie ma zapewnić odpływ nadmiaru wody, znajdującej się powyżej określonego poziomu na zasadzie efektu kapilarnego. Płyta zbudowana jest w formie jednostronnie odpowiednio wykonanych komór spoiwowych, a z drugiej strony zawiera wiązki rowków, które na pierwszej stronie tworzą wypukłe obszary tworzące wiązki przegród, przy czym komory spoiwowe posiadają w zasadzie zarys kwadratowy z zaokrąglonymi narożami i skośnie usytuowanych ścianach bocznych, w których powyżej powierzchni dennej w tychże ściankach bocznych rozmieszczone są otwory przepuszczające wodę, wykonane w postaci szczelin względnie perforacji. Wykonane w ten sposób wytłoczenia stanowią rodzaj basenu, z którego woda spokojnie odpływa pomiędzy ściankami tychże komór spoiwowych względnie usuwa nadmiar wilgoci. Płyta ta umieszczona jest pomiędzy dolnym podłożem a warstwą górną o grubości od 5 do 10 cm, na której naniesiona zostaje wylewka względnie ułożone zostaną na niej płytki ceramiczne.

Zadanie jakie postawiono do rozwiązania polega na tym, by przy wykonywaniu podsadzki względnie ścian, na które będzie nałożona wylewka i/albo nałożone płytki ceramiczne, bezpośrednia warstwa podsadzki albo ściany była odprężona, by nałożona wylewka nie spękała a płytki wskutek naprężenia nie ulegały pęknięciu a w ostateczności nie ulegały odspajaniu od podłoża.

Zgodnie z wynalazkiem zadanie to zostało rozwiązane w ten sposób, że płyta nośna wykonana z tworzywa sztucznego w postaci folii składa się na jednej stronie z całego szeregu wklęsłych komór spoiwowych oraz z drugiej strony wiązek krzyżujących się rowków, które z kolei na pierwszej stronie tworzą wiązki krzyżujących się przegród, otaczające te komory spoiwowe, przeznaczone są do wypełnienia zaprawą budowlaną lub klejem. Na górnych krawędziach stanowiących styk ścian komór spoinowych z przegrodami są wykonane występy, stanowiące element wystający do wnętrza w górnej części komory spoiwowej. Te występy tworzą w komorach spoiwowych podcięcia, Te podcięcia mogą być utworzone przez występy na całej długości każdej krawędzi biorąc pod uwagę jedną komorę spoiwową bądź też te podcięcia mogą być wykonane na pewnym odcinku krawędzi, korzystnie pozostawiając swobodne naroża względnie mogą być wykonane tylko w samych narożach komór spoiwowych. Z kolei rowki w miejscu utworzonych przez występy podcięcia zawierają korzystnie dodatkową przestrzeń równą objętości występów odpowiadających im komór spoiwowych.

Ponadto do dolnej strony płyty nośnej przymocowana jest znana włóknina albo drobno oczkowa tkanina ażurowa, która przeznaczona jest do scalenia płyty nośnej z podłożem.

Wypełnione komory spoiwowe zaprawą budowlaną lub klejem powodują w poszczególnych komorach w ich górnej warstwie wskutek różnicy przekrojów podczas twardnienia zaprawy budowlanej lub kleju pojawienie się całych wiązek spękań wskutek nierównomiernego kurczenia się substancji znajdującej się w komorach spoiwowych. Te spękania dzięki równomiernemu rozmieszczeniu komór spoiwowych i przegród mają zdolność odprężania a więc kompensacji naprężeń, w co najmniej dwóch kierunkach. Sama płyta jest tak dobrana pod względem struktury i rodzaju materiału, by w wystarczającej mierze mogła wchłonąć różnice naprężeń występujące pomiędzy podłożem a wykładziną.

Wynalazek jest bliżej przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1a przedstawia schematycznie wycinek płyty nośnej w widoku z góry,

Fig. 1b wycinek płyty przedstawionej na Fig. 1a, wzdłuż linii A-B w rzucie aksonometrycznym,

Fig. 2a wycinek innej płyty nośnej schematycznie w widoku z góry,

Fig. 2b wycinek płyty nośnej pokazanej na Fig. 2a, wzdłuż linii C - D w rzucie aksonometrycznym.

PL 204 679 B1

Fig. 3a wycinek kolejnej płyty nośnej schematycznie w widoku z góry,

Fig. 3b wycinek płyty nośnej pokazanej na Fig. 3a, wzdłuż linii E-F w rzucie aksonometrycznym, a

Fig. 4 przedstawia płytę pokazaną na Fig. 1, w stanie zabudowanym.

Płyta nośna 1 wykonana jest z tworzywa sztucznego drogą formowania próżniowego w postaci folii (fig. ia) i składa się z szeregu wklęsłych komór spoiwowych Mi a z drugiej strony wiązek rowków Ni i N2 zwróconych do siebie pod kątem prostym. Rowki Ni i N2 są otwarte z jednej strony płyty 1 przez co stanowią wypukłe przegrody Si względnie S2. Przegrody Si przebiegają w kierunku wzdłużnym płyty i a przegrody S₂ w kierunku poprzecznym. Rowki Ni i N₂ przecinają się pod kątem prostym, przy czym wiązki rowków Ni i N2 i przegród Si, S2 zachowują względem siebie jednakowy odstęp i mają w przekroju poprzecznym kształt zbliżony do prostokąta.

Przegrody Si i S2 ograniczają komorę spoiwową Mi do której wprowadza się zaprawę budowlaną 7 w celu przytwierdzenia płytek glazurowych 8. Komora spoiwowa Mi zawiera w górnej części wzdłuż całego obwodu podcięcia Hi utworzone przez występy wykonane na obrzeżu komory spoiwowej Mi z przegrodami Si i S2, wnikające w komory spoiwowe Mi przy czym rowki Ni i N2 w miejscu utworzonych podcięć Hi zawierają dodatkową przestrzeń równą objętości występów odpowiadających im komór spoiwowych Mi a wprowadzona do komory spoiwowej Mi zaprawa budowlana ulega w niej stwardnieniu i spaja się tym samym z płytkę i (fig. ib). Z dolnej strony płyty i umieszczona jest włóknina 2, która służy do spojenia płyty i w warstwie kontaktowej naniesionej na podłoże 6. Ponadto włóknina 2 albo drobno oczkowa tkanina ażurowa służy zapobieżeniu przepełnienia wiązek rowków Ni i N2 otwartych z dolnej strony. Włóknina 2 jest mocowana do dolnej strony płyty i przez przyklejenie względnie wprasowanie w stanie plastycznym.

W poniższym przykładzie wykonania płyty nośnej (fig. 2a, 2b), płyta 3 zawiera komory spoiwowe M2, które posiadają obszerniejsze podcięcia H₂. Podcięcia H₂ w komorze spoiwowej M₂ są w danym przypadku przyporządkowane odcinkom przegrody S3, S4. Obszary przegrody Sg względnie S4 z podcięciem H2 są ukształtowane przez występy (nie oznaczone na rysunku) skierowane do komory spoiwowej M2, przy czym występy te są usytuowane na środkowych częściach krawędzi, pozostawiając wolne naroża komory spoiwowej M2.

W kolejnym przykładzie wykonania płyty nośnej (fig. 3a, 3b), płyta 4 zaopatrzona jest w komorę spoiwową M3, która z kolei wyznaczona jest przez przegrody S5 i Sg. Podcięcia Hg, usytuowane są w narożach komory spoiwowej przez występy przegród S5 i Sg ukosujące naroża tejże komory spoiwowej M3 w jej górnej części.

Płyta i w stanie zabudowanym (fig. 4) zamocowana jest do podłoża 6 za pomocą kleju albo zaprawy budowlanej 5. Klej albo zaprawa budowlana 5, która przeniknęła do włókniny 2 stanowi wystarczające spoiwo do związania płyty i z podłożem 6. Po zamocowaniu płyty i do podłoża 6, płytę i pokrywa się klejem albo zaprawą budowlaną 7, którą wprowadza się do komór spoiwowych Mi i również nanosi się nieco powyżej podcięcia Hi. Na zaprawę budowlaną 7 nakłada się ostatecznie płytki glazurowe 8. Istotne jest, że górne strony przegród Si, S2 pokrywa się tylko cienką warstwą zaprawy budowlanej 7. W przypadku nakładania glazury podłogowej przylegają płytki 8 dolną stroną do cienkiej warstwy utwardzonej zaprawy budowlanej 7 ponad umieszczoną w komorach spoiwowych Mi zaprawą budowlaną 7, oddzieloną od siebie w komorach spoiwowych Mi rowkami Ni, N2. Występujące siły tnące pomiędzy podłożem 6 a płytkami glazurowymi 8 są w ten sposób skutecznie kompensowane przez płytki 8 wskutek stosownego usytuowania rowków Ni, N2.

Claims (5)

1. i. Płyta nośna wykonana z tworzywa sztucznego w postaci folii do wyłożenia posadzek albo ścian glazurą, przy czym płyta posiada strukturę składającą się z wklęsłych komór spoiwowych w zasadzie o jednakowej głębokości a z drugiej strony zawiera wiązki krzyżujących się rowków, tworzące na pierwszej stronie wypukłe obszary w postaci wiązek krzyżujących się przegród w zasadzie o jednakowej wysokości, otaczające te komory spoiwowe przeznaczone do wypełnienia substancją wiążącą w postaci zaprawy budowlanej lub kleju, zaś do dolnej strony płyty nośnej przymocowana jest włóknina lub tkanina siatkowa, znamienna tym, że komory spoiwowe (Mi, M2, Mg) zaopatrzone są w podcięcia (Hi, H2, H3) utworzone przez występy, stanowiące część przegród (Si - S₆), zaś rowki (Ni - N) w miejscu utworzonych podcięć (Hi, H2, H3) zawierają korzystnie dodatkową przestrzeń równą objętości występów odpowiadających im komór spoiwowych (Mi, M2, Mg).

   PL 204 679 B1
2. 2. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że rowki (Ni - N) względnie przegrody (Si - S6) zawierają w przekroju poprzecznym w przybliżeniu kształt prostokątny.
3. 3. Płyta według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że podcięcia (Hi) usytuowane są na całym obwodzie komory spoiwowej (Mi).
4. 4. Płyta według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że podcięcia (H₂) usytuowane są na pewnych odcinkach obwodu komory spoiwowej (Mi) korzystnie pozostawiając wolne naroża w tejże komorze spoiwowej (M₂).
5. 5. Płyta według zastrz. i lub 2, znamienna tym, że podcięcia (H3) usytuowane są w narożach komory spoiwowej (M3) i są usytuowane symetrycznie względem krawędzi tworzących te naroża komory spoiwowej (M3).