PL204618B1 - Urządzenie i sposób ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia, z elementem grzejnym i/lub chłodzącym oraz powierzchnią promieniowania, oddającą ciepło lub zimno. Przedmiotem wynalazku jest także sposób ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia, zwłaszcza eksploatacji urządzenia do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia według wynalazku.

Tego typu urządzenia grzejne lub chłodzące są znane. Powierzchnie grzania lub chłodzenia tych urządzeń wymieniają energię z otoczeniem głównie w drodze promieniowania. Poza tą wymianą w drodze promieniowania zachodzi również wymiana energii w drodze swobodnej konwekcji na powierzchniach grzania lub chłodzenia. Z reguły tego typu urządzenia są zaopatrzone w powierzchnie grzania lub chłodzenia zasilane wodą.

Ponadto znane są tak zwane powietrzne stropy chłodzące, w których temperaturę powierzchni obniża się za pomocą chłodzonego powietrza, cyrkulującego przez przestrzeń pomiędzy stropem masywnym i stropem chłodzącym. Jeżeli powierzchnia jest nieprzepuszczalna dla powietrza, wówczas wydajność chłodzenia takich stropów powietrznych jest porównywalna z wydajnością chłodzenia wodnych stropów chłodzących. Jeżeli powietrzne stropy chłodzące są zaopatrzone w perforowane powierzchnie, wówczas przez powierzchnię stropu do pomieszczenia tłoczy się chłodzony strumień powietrza.

Niekorzystne we wspomnianych wyżej urządzeniach są ich stosunkowo niewielkie wydajności, w związku z czym zadane temperatury można osiągnąć powoli jedynie przy niezbyt duż ych obciążeniach cieplnych pomieszczenia. Przy wyższych obciążeniach cieplnych można utrzymać tylko stosunkowo wysokie temperatury maksymalne (na przykład 27°C).

Znane są ponadto urządzenia klimatyzacyjne w postaci klimakonwektorów wentylatorowych, zasilanych wodą lub czynnikiem chłodzącym i charakteryzujących się bardzo dużą mocą chłodzenia konwekcyjnego. Urządzenia te nie pozwalają jednak na długotrwałe przebywanie ludzi w obszarze bardzo silnie ochłodzonych strumieni powietrza (nawet poniżej 8°C), co oznacza, że komfort termiczny z uwagi na moż liwe przeciągi jest nie zawsze zadowalający.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia, które przy zachowaniu żądanego zadowalającego komfortu zapewnia w sposób optymalny ogrzewanie lub chłodzenie, dostosowane do wymagań.

Urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia, zawierające jednostkę tłoczącą powietrze do dostarczania strumienia powietrza do wewnątrz urządzenia, element grzejny lub chłodzący do ogrzewania i/lub chłodzenia strumienia powietrza dla utworzenia, odpowiednio, strumienia powietrza ciepłego lub strumienia powietrza zimnego oraz zawierające oddającą ciepło lub zimno powierzchnię promieniowania, mającą pierwszą stronę która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia i drugą powierzchnię, która jest skierowana do pomieszczenia, przy czym druga strona oddziałuje, podczas pracy, na stan temperatury w pomieszczeniu za pomocą wymiany energii poprzez promieniowanie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w pierwszym trybie pracy, to jest w trybie promieniowania, bez przepł ywów powietrza od urzą dzenia, powierzchnia promieniowania jest poddawana działaniu strumienia powietrza ciepłego lub zimnego podczas jego cyrkulacji tylko wewnątrz urządzenia, tak że strumień powietrza nie wpływa do pomieszczenia, lecz zamiast tego oddziałuje na stronę powierzchni promieniowania, która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia, zaś w drugim trybie pracy strumień powietrza ciepłego lub zimnego przechodzi, przynajmniej częściowo, do pomieszczenia przez co najmniej jeden otwór należący do urządzenia, który to otwór jest otworem wylotowym dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu, a następny otwór należący do urządzenia tworzy otwór wlotowy dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu.

Korzystnie, strumień powietrza ciepłego lub zimnego jest tłoczony przez wentylator.

Korzystnie, strumień powietrza ciepłego lub zimnego jest tłoczony przez dysze indukcyjne powietrza.

Korzystnie, strumień powietrza ciepłego lub zimnego jest przenoszony przez swobodną konwekcję.

Korzystnie, element grzejny i/lub chłodzący stanowi wymiennik ciepła, zwłaszcza wymiennik ciepła woda/powietrze lub czynnik chłodzący/powietrze.

PL 204 618 B1

Korzystnie, element grzejny i/lub chłodzący i wprawiająca w ruch strumień ciepłego lub zimnego powietrza jednostka tłocząca powietrze stanowią część konwektora wentylatorowego lub klimakonwektora.

Korzystnie, przełączanie trybów pracy odbywa się za pomocą mechanicznego przełączania członów konstrukcyjnych.

Korzystnie, człony konstrukcyjne mają postać klap nawiewnych i/lub klap recyrkulacyjnych lub temu podobnych.

Korzystnie, otworowi wylotowemu i/lub otworowi wlotowemu przyporządkowane są otwieralne elementy zamykające.

Korzystnie, otworowi wylotowemu przyporządkowana jest klapa nawiewna, zaś otworowi wlotowemu klapa recyrkulacyjna.

Korzystnie, otwór wlotowy jest niezamykalny i jest usytuowany wysoko na urządzeniu, to jest w kierunku góry urządzenia, tak że, podczas eksploatacji, w pierwszym trybie pracy strumień powietrza zimnego w urządzeniu wskutek siły ciężkości pozostaje, cyrkulując, we wnętrzu urządzenia.

Korzystnie, element grzejny i/lub chłodzący wraz z wytwarzającą strumień powietrza ciepłego lub zimnego jednostką tłoczącą powietrze tworzy zespół konstrukcyjny, który zawiera należący do urządzenia otwór i/lub człony konstrukcyjne cło przełączania trybów pracy.

Sposób ogrzewania lub chłodzenia pomieszczenia, polegający na tym, że zasila się pojedyncze urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia i będące w stanie pracować w dwóch różnych trybach, które to urządzenie ma powierzchnię promieniowania, mającą pierwszą stronę która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia i drugą powierzchnię, która jest skierowana do pomieszczenia, przy czym druga strona oddziałuje na stan temperatury w pomieszczeniu za pomocą wymiany energii poprzez promieniowanie, oraz ma jednostkę tłoczącą powietrze, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy tryb pracy jest pierwszym wariantem sposobu, w którym powierzchnię promieniowania poddaje się działaniu strumienia powietrza ciepłego lub zimnego, dostarczanego przez jednostkę tłoczącą powietrze, na stronie skierowanej odwrotnie względem pomieszczenia, przy czym strumień powietrza cyrkuluje tylko wewnątrz urządzenia, tak że strumień powietrza nie wpływa do pomieszczenia, zaś drugi tryb pracy jest drugim wariantem sposobu, w którym strumień powietrza ciepłego lub zimnego przepuszcza się, przynajmniej częściowo, do pomieszczenia przez co najmniej jeden otwór należący do urządzenia, który to otwór jest otworem wylotowym dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu, i strumień powietrza wprowadza się z powrotem, przynajmniej częściowo, do urządzenia przez następny otwór należący do urządzenia, który to następny otwór stanowi otwór wlotowy dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu.

Gdy w urządzeniu według wynalazku w pierwszym trybie pracy powierzchnia promieniowania jest zasilana od wewnątrz urządzenia strumieniem ciepłego lub zimnego powietrza, zaś w drugim trybie pracy strumień ciepłego lub zimnego powietrza przedostaje się co najmniej częściowo przez co najmniej jeden, należący do urządzenia otwór do pomieszczenia, to wówczas użytkownik pomieszczenia może swobodnie wybierać pomiędzy dwoma trybami pracy, przy czym pracy na zasadzie promieniowania (pierwszy tryb pracy) nie towarzyszą przeciągi, dzięki czemu możliwe jest długotrwałe przebywanie w pobliżu urządzenia klimatyzacyjnego według wynalazku. Jeżeli użytkownik pomieszczenia decyduje się szybko podwyższyć lub obniżyć temperaturę, wówczas wybiera drugi tryb pracy, to znaczy tryb konwekcyjny, i akceptuje przeciągi, a nawet życzy sobie tego typu przepływu powietrza. Oczywiście ten tryb konwekcyjny można również zrealizować przy tak skierowanym lub impulsowym strumieniu ciepłego lub zimnego powietrza, że w pomieszczeniu występują stosunkowo niewielkie prędkości powietrza. Za pomocą jednego i tego samego urządzenia można zatem realizować różne tryby ogrzewania lub chłodzenia, mianowicie - jak wspomniano - tryb promieniowania i tryb konwekcji, przy czym w trybie konwekcyjnym występuje korzystnie dodatkowo pewne promieniowanie. W komfortowym, to jest pierwszym trybie pracy strumień ciepłego lub zimnego powietrza jest prowadzony wewnątrz urządzenia, co oznacza, że nie wchodzi on do pomieszczenia, a jedynie działa na odwrotną względem pomieszczenia stronę powierzchni promieniowania, w związku z czym zwrócona ku pomieszczeniu strona powierzchni promieniowania oddziałuje na klimat pomieszczenia w drodze wymiany energii promieniowania. W drugim trybie pracy co najmniej część strumienia ciepłego lub zimnego powietrza jest kierowana do pomieszczenia, co zapewnia dużą wydajność.

W innej postaci wykonania wynalazku, w której należący do urządzenia otwór stanowi otwór wylotowy dla strumienia recyrkulacyjnego, zaś następny, należący do urządzenia otwór stanowi otwór wlotowy dla strumienia recyrkulacyjnego, tłoczony za pomocą odpowiedniego źródła strumień powie4

PL 204 618 B1 trza ciepłego lub zimnego opuszcza urządzenie przez otwór wylotowy i wchodzi do pomieszczenia, a tam zachodzi intensywne mieszanie powietrza, korzystnie przy duż ym udziale indukcji. Strumień powietrza recyrkulacyjnego, dostosowany do strumienia powietrza doprowadzanego, opuszcza obszar przebywania ludzi i przechodzi w ramach wspomnianej recyrkulacji przez otwór wlotowy z powrotem do urządzenia celem ponownej obróbki.

W jednej z postaci wykonania wynalazku strumień powietrza ciepłego lub zimnego jest tł oczony przez wentylator. Dodatkowo lub alternatywnie strumień ten można tłoczyć przez dysze indukcyjne. Wreszcie dodatkowo lub alternatywnie strumień powietrza ciepłego lub zimnego można tłoczyć w drodze swobodnej konwekcji.

Element grzejny i/lub chłodzący stanowi korzystnie wymiennik ciepła. W szczególności stosuje się wymienniki ciepła woda/powietrze lub czynnik chłodzący/powietrze.

Element grzejny i/lub chłodzący i, wprawiająca w ruch strumień powietrza ciepłego lub zimnego, jednostka tłocząca mogą stanowić korzystnie część konwektora wentylatorowego lub klimakonwektora.

Przełączanie trybów pracy odbywa się zwłaszcza za pomocą mechanicznego przełączania członów konstrukcyjnych, przy czym w przypadku tych członów konstrukcyjnych może chodzić korzystnie o klapy nawiewne, klapy recyrkulacyjne lub temu podobne. Pod pojęciem „klapy należy rozumieć także inne elementy zamykające, za pomocą których można otwierać lub zamykać drogi przepływu powietrza. Według wynalazku nie chodzi przy tym o ruch uchylny, lecz jedynie o otwieranie i zamykanie. Oczywiście zarówno przy otwieraniu, jak też przy zamykaniu można realizować położ enia pośrednie, zatem wynalazek nie jest ograniczony do całkowitego zamknięcia maksymalnego otwarcia dróg przepływu powietrza, lecz obejmuje również ich częściowe otwieranie i zamykanie. Może się to odbywać za pomocą sterowania lub regulacji.

W korzystnej postaci wykonania wynalazku otworowi wylotowemu i/lub otworowi wlotowemu przyporządkowane są otwieralne elementy zamykające. Gdy otworowi wylotowemu przyporządkowana jest klapa nawiewna, zaś otworowi wlotowemu klapa recyrkulacyjna, wówczas otwór wylotowy można przykładowo otwierać i zamykać za pomocą klapy nawiewnej, a decydujący o przepływie powietrza przekrój otworu wlotowego jest zależny od położenia klapy recyrkulacyjnej.

W korzystnej postaci wykonania wynalazku otwór wlotowy nie jest zaopatrzony w element zamykający, co oznacza, że jest; niezamykalny, i jest usytuowany tak wysoko, że w pierwszym trybie pracy, czyli w trybie komfortowym, pochodzący z urządzenia strumień powietrza zimnego wskutek siły ciężkości pozostaje w dużej mierze, cyrkulując, we wnętrzu urządzenia. W obszarze zwrotnym można umieścić blachy kierujące. Strumień zimnego powietrza nie wchodzi zatem do pomieszczenia. Występuje tutaj „jezioro zimnego powietrza o zamkniętych drogach przepływu, które w dużej mierze pozostaje w urządzeniu i którego powierzchnia leży niżej niż otwór wlotowy. W tym stanie zasilana jest powierzchnia promieniowania, w zwią zku z czym oddziałuje ona na klimat w pomieszczeniu. Jeżeli następuje przejście do drugiego trybu pracy, wówczas strumień powietrza ciepłego lub zimnego co najmniej częściowo opuszcza urządzenie przez otwór wylotowy i przedostaje się do ogrzewanego lub chłodzonego pomieszczenia. Aby wyrównać ciśnienie, w drugim trybie pracy przez usytuowany na odpowiedniej wysokoś ci otwór wlotowy powietrze z pomieszczenia wchodzi z powrotem do urzą dzenia, co oznacza, ż e moż na realizować okreś lony tryb chłodzenia bez konieczności przyporządkowywania klapy otworowi wlotowemu, co upraszcza konstrukcję.

Ze względu na znaczne uproszczenie konstrukcji urządzenia, a także obniżenie kosztów wytwarzania i lepsze rozgraniczenie robót z zakresu klimatyzacji i suchego montażu budynku, korzystne jest rozwiązanie, w którym element grzejny i/lub chłodzący wraz z wytwarzającą strumień ciepłego lub zimnego powietrza, jednostką tłoczącą powietrze tworzy zespół konstrukcyjny, który jako całość zawiera należący do urządzenia otwór i/lub człony konstrukcyjne do przełączania trybów pracy. Zgodnie z tym zespół konstrukcyjny zawiera wszystkie lub w zasadzie wszystkie podzespoły klimatyzacyjne, wytwarzane i montowane przez specjalizujące się w tym zakresie przedsiębiorstwo. Zespół konstrukcyjny tworzy korzystnie całkowicie autonomiczny, samodzielnie działający klimatyzator. Zespół ten przyporządkowuje się wykonanej korzystnie metodą montażu na sucho obudowie, przy czym obudowa ta tworzy lub może tworzyć kompletny korpus. Kompletny korpus jest korzystnie umieszczony w obszarze sufitu ogrzewanego lub chłodzonego pomieszczenia w budynku, względnie wykonany w tym miejscu w ramach montażu na sucho. Korzystnie zatem podzespoły klimatyzacyjne i budowlane wykonuje się oddzielnie, w związku z czym praPL 204 618 B1 cownik budowlany nie musi uwzględniać elementów przełączeniowych lub temu podobnych dla pierwszego i drugiego trybu pracy, ponieważ są one konstrukcyjnie przyporządkowane zespołowi konstrukcyjnemu, czyli należą do oddzielnego klimatyzatora.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pomieszczenie budynku lub temu podobnego, wyposażone w urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia, przy czym urządzenie znajduje się w pierwszym trybie pracy, fig. 2 - urządzenie z fig. 1 w drugim trybie pracy, fig. 3 do 5 - różne konstrukcje urządzenia, fig. 6 - urządzenie z dwiema klapami powietrznymi, fig. 7 i 8 - urządzenie z jedną klapą powietrzną, fig. 9 - urządzenie z wewnętrzną przegrodą, fig. 10 - urządzenie z jednostką prowadzenia powietrza, fig. 11 i 12 - urządzenie, w którym jednostka tłoczenia powietrza jest usytuowana oddzielnie względem elementu grzejnego i/lub chłodzącego, fig. 13 - urządzenie o poziomo podzielonych komorach powietrznych, fig. 14 do 16 - urządzenie, w którym poprzez regulowaną wielkość strumienia objętościowego w jednostce do tłoczenia powietrza reguluje się napływ powietrza do pomieszczenia, fig. 16a do 16c - kolejny przykład wykonania urządzenia, ukształtowanego odpowiednio do fig. 14, fig. 17 - urządzenie z otworem wylotowym w postaci wylotu szczelinowego, zapewniają ce prowadzenie powietrza w pomieszczeniu, fig. 18 przykład prowadzenia powietrza w pomieszczeniu, fig. 19 do 21 - urządzenie z klapą nawiewną, umożliwiającą prowadzenie powietrza w pomieszczeniu, fig. 22, 23 - urządzenie zaopatrzone w klimakonwektor, fig. 24 - urządzenie z klimakonwektorem, przyporządkowane stropowi częściowemu, fig. 25 - urządzenie z klimakonwektorem, przyporządkowane zamkniętemu stropowi podwieszanemu, fig. 26, 27 urządzenie zaopatrzone w pionową powierzchnię promieniowania, fig. 28 - urządzenie, w którym tł oczenie powietrza zachodzi na zasadzie swobodnej konwekcji, a fig. 29 do 31 - inne przykłady wykonania urządzenia.

Na fig. 1 ukazane jest pomieszczenie 1 budynku. Pomieszczenie 1 ma masywny strop 2, posadzkę 3 i ściany boczne 4, 5. Wewnątrz pomieszczenia 1 znajduje się urządzenie 6 do ogrzewania lub chłodzenia. Jest ono umieszczone poniżej masywnego stropu 2 i ma obudowę 7 tworzącą kompletny korpus 8. Obudowa 7 ma na swej dolnej powierzchni 9 ściankę emitującą 10, zaś na swej górnej powierzchni 11 ściankę stropową 12. Ponadto obudowa 7 ma boczne ścianki 13, przy czym w przypadku obudowy prostopadłościennej ma ona łącznie cztery boczne ścianki 13. Sąsiednie boczne ścianki 13 tworzą ze sobą kąt 90°. Na każdej z dwóch, leżących naprzeciw siebie, widocznych na fig. 1, bocznych ściankach 13 (pierwsza boczna ścianka 14 i druga boczna ścianka 15) znajduje się po jednym otworze 16 względnie 17, przy czym otwór 16 jest otworem wylotowym 18, zaś otwór 17 jest otworem wlotowym 19. Otwór wylotowy 18 jest zamykany stanowiącą człon konstrukcyjny 20 klapą nawiewną 21, zaś otwór wlotowy 19 jest zamykany, również stanowiącą człon konstrukcyjny 22, klapą recyrkulacyjną 23. Klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są osadzone uchylnie wokół środkowych, biegnących poziomo osi 24.

We wnętrzu 25 obudowy 7 umieszczony jest element grzejny i/lub chłodzący 26 w postaci wymiennika ciepła 27. Ponadto we wnętrzu 25 obudowy 7 znajduje się jednostka tłocząca 28, która służy do tłoczenia powietrza i ma postać wentylatora 29.

Działanie urządzenia jest następujące: wentylator 29 tłoczy strumień powietrza, który przechodzi przez wymiennik ciepła 27, wskutek czego - zależnie od trybu pracy wymiennika ciepła 27 (ogrzewanie lub chłodzenie) - przedstawia strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego. W pierwszym trybie pracy klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są zamknięte, w związku z czym strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego biegnie we wnętrzu kompletnego korpusu 8 tak, że omywa wewnętrzną powierzchnię 31 ścianki emitującej 10, następnie - w obszarze otworu wylotowego 18 - jest kierowany do góry, płynie z powrotem pod ścianką stropową 12, w obszarze otworu wlotowego 19 jest kierowany w dół i przechodzi z powrotem do wentylatora 29. Ponieważ ścianka emitująca 10 dobrze przewodzi ciepło, leżąca na zewnątrz powierzchnia promieniowania 32 wypromieniowuje ciepło względnie zimno (strzałka 33) do pomieszczenia 1.

Drugi tryb pracy urządzenia 6 jest przedstawiony na fig. 2, przy czym oznaczenie części jest analogiczne do fig. 1. Na fig. 2 klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są otwarte. Ponieważ otwór wylotowy 18 i otwór wlotowy 19 leżą w odstępie względem bocznych ścian 4 i 5 pomieszczenia 1, strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego wychodzi z tych otworów i przedostaje się do pomieszczenia 1. Tam zachodzi silne wymieszanie konwekcyjne. Powietrze z pomieszczenia przechodzi jako powietrze recyrkulacyjne przez otwór wlotowy 19 z powrotem do wnętrza 25 urządzenia 6. Ponieważ strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego również w drugim trybie pracy, uwidocznionym na fig. 2, omywa wewnętrzną powierzchnię 31 ścianki emitującej 10, jej powierzchnia promieniowania 32 rów6

PL 204 618 B1 nież wymienia ciepło lub zimno (strzałka 33) z pomieszczeniem 1. Wymiana ta jest jednak słabsza niż w trybie pracy ukazanym na fig. 1.

Na fig. 3 ukazane jest pomieszczenie 1 z układem widocznym na fig. 1 i fig. 2, co oznacza, że urządzenie 6 znajduje się w odstępie poniżej masywnego stropu 2. Urządzenie 6 jest, na przykład za pomocą jednostki podwieszeniowej 34, zamocowane na masywnym stropie 2. Jak widać na fig. 4, można również zamiast płatu sufitowego z fig. 3 zastosować zamknięty sufit 35, co oznacza, że pod masywnym stropem 2 pomieszczenia 1 znajduje się podwieszany sufit 35, zaopatrzony w otwór wylotowy 18, otwór wlotowy 19, klapę nawiewną 21 i klapę recyrkulacyjną 23. W przestrzeni pomiędzy stropem 2 i sufitem 35, czyli we wnętrzu 25, umieszczony jest wymiennik ciepła 27 i wentylator 29.

Na fig. 5 ukazany jest przykład wykonania, w którym częściowy sufit 36 jest ukształtowany w pomieszczeniu 1, zatem tylko część zarysu pomieszczenia 1 ma kompletny korpus 8, przy czym otwór wylotowy 18 i klapa nawiewna 21 znajdują się na pionowej ściance 37, zaś otwór wlotowy 19 oraz klapa recyrkulacyjna 23 znajdują się na poziomej ściance 38, przy czym pozioma ścianka 38 stanowi zarazem ściankę emitującą 10.

Na fig. 6 widać, że - podobnie jak w przykładzie wykonania z fig. 1 i fig. 2 - urządzenie 6 jest zaopatrzone w klapę nawiewną 21 i klapę recyrkulacyjną 23. Ścianka stropowa 12 jest zamknięta. W przeciwieństwie do tego na fig. 7 ukazane jest urządzenie 6, którego obudowa 7 jest usytuowana w odstępie względem masywnego stropu 2 i które w obszarze swej ścianki stropowej 12 ma otwór wlotowy 19, który nie jest zamykany, zatem nie ma klapy lub temu podobnego elementu. Poza tym budowa przykładu wykonania z fig. 7 odpowiada budowie przykładu wykonania z fig. 6. Z fig. 7 i fig. 8 wynika zasada działania tego przykładu wykonania. Jeżeli - zgodnie z fig. 7 - w trybie chłodzenia zgodnie z pierwszym trybem pracy klapa nawiewna 21 jest zamknięta, wówczas wentylator 29 tłoczy chłodzony przez wymiennik ciepła 27 strumień 30 zimnego powietrza, który obiega wnętrze 25 obudowy 7 i pozostaje w nim wskutek działania siły ciężkości. Jeżeli natomiast - zgodnie z fig. 8 - klapa nawiewna 21 zostanie otwarta, wówczas strumień 30 powietrza zimnego wchodzi do pomieszczenia 1. Celem wyrównania ciśnienia odpowiednia ilość powietrza wpływa z pomieszczenia 1 przez otwór wlotowy 19 do wnętrza 25 urządzenia 6.

Na fig. 9 ukazane jest urządzenie 6, które odpowiada urządzeniu 6 z fig. 8. Różnica polega jedynie na tym, że we wnętrzu 25 urządzenia 6 znajduje się pozioma przegroda 39, która dzieli wewnętrzny strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego na odnogę płynącą do klapy nawiewnej 21 i odnogę płynącą do wentylatora 29. Dodatkowo można zastosować jednostkę 40 kierowania powietrzem, która - jak ukazano w widoku z góry na fig. 10 - rozprowadza wachlarzowato powietrze, napływające z wymiennika ciepła 27. Do tego celu służą odpowiednio ukształtowane blachy kierujące 41, które powodują poziome ustawienie wachlarzowego strumienia powietrza. W przykładzie wykonania z fig. 9 i fig. 10 występują zatem pionowo podzielone komory powietrzne 42, 43. Jak widać na fig. 10, klapa nawiewna 21 jest obracana wokół swej osi 24 za pomocą napędu 44.

Także w przykładzie wykonania z fig. 11 i fig. 12 kompletny korpus 8 jest częściowo otwarty z uwagi na leżący na górnej powierzchni 11 urządzenia 6, pozbawiony klapy, otwór wlotowy 19. Wentylator 29 i wymiennik ciepła 27 są ustawione w takim odstępie względem siebie, że wentylator 29 znajduje się pod otworem wlotowym 19, zaś wymiennik ciepła 27 leży pod ścianką stropową 12 obudowy 7. Zgodnie z fig. 12 w pierwszym trybie pracy powstaje strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego, który wychodzi z wentylatora 29, przechodzi przez wymiennik ciepła 27 i tam zostaje podzielony. Oba strumienie częściowe zostają zawrócone (przyjęto, że klapa nawiewna 21 jest zamknięta, inaczej niż to zaznaczono linią przerywaną na fig. 12), w związku z czym oba strumienie częściowe przechodzą ponownie przez wymiennik ciepła 27 i wchodzą z powrotem do wentylatora 29.

W przykładzie wykonania z fig. 13 urządzenie 6 zawiera podzielone poziomo komory powietrzne 45 i 46. Jest to zrealizowane tak, że - wychodząc z wymiennika ciepła 27 - we wnętrzu 25 obudowy 7 umieszczona jest przegroda 47. Otwór wylotowy 18 i otwór wlotowy 19 są przesunięte względem osi symetrii 48, aby utworzyć komorę powietrzną 46. W drugim trybie pracy skierowany na otwór wylotowy 18 strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego dochodzi do otworu 49, usytuowanego pomiędzy czołową powierzchnią przegrody 47 i obudową 7. Tam powietrze zostaje odpowiednio zawrócone, wskutek czego wchodzi do komory powietrznej 46. Stamtąd strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego płynie z powrotem do wentylatora 29.

PL 204 618 B1

Na fig. 14 do fig. 16 ukazany jest przykład wykonania urządzenia 6 nie zawierającego klap. W obudowie 7 umieszczony jest wymiennik ciepła 27 i wentylator 29. Ścianka stropowa nie jest zamknięta, lecz zaopatrzona w otwór wlotowy 19, który - co jest omówione poniżej - stanowi jednocześnie otwór wylotowy 18. Jeżeli - zgodnie z fig. 14 - wentylator 29 obraca się z niską prędkością obrotową, wówczas strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego, zwłaszcza strumień powietrza zimnego, pozostaje we wnętrzu 25 urządzenia 6. Jeżeli wentylator 29 zostanie nastawiony na większą liczbę obrotów, wówczas strumień 30 ciepłego lub zimnego powietrza wychodzi z otworu wylotowego 18. Celem wyrównania ciśnienia do pokrywającego się z otworem wylotowym 18 otworu wlotowego 19 napływa odpowiedni strumień powietrza. Pewna część powietrza podlega recyrkulacji jedynie we wnętrzu 25 urządzenia 6, wskutek czego ścianka emitująca 10 oddaje energię promieniowania do pomieszczenia 1.

Na fig. 16a, fig. 16b i fig. 16c ukazany jest przykład wykonania urządzenia 6, którego konstrukcja jest w zasadzie analogiczna do urządzenia z fig. 14. W tym urządzeniu zastosowano jednak klapę. Ścianka stropowa 12 w położonym po stronie wydmuchu obszarze zwrotnym 86 jest zaopatrzona w klapę kierującą 85. Zwrócona ku obszarowi zwrotnemu 85 obudowy 7 krawędź klapy kierującej 85 jest za pomocą zawiasu 87 osadzona przegubowo ściance stropowej 12; przeciwległa krawędź klapy kierującej 85 jest krawędzią swobodną, ograniczającą lokalnie kombinowany otwór wylotowo-wlotowy 18/19. Ścianka stropowa 12 rozciąga się jedynie na stosunkowo krótkim odcinku poziomym (wychodząc z obszaru zwrotnego 86 względnie pierwszej bocznej ścianki 14). Gdy klapa kierująca 85 zajmuje położenie ukazane na fig. 16a, w którym pokrywa się ze ścianką stropową 12, wówczas zasada działania jest analogiczna do opisanej w odniesieniu do fig. 14. Gdy jednak klapa kierująca 85 jest zgodnie z fig. 16b przechylona w górę, to znaczy rozciąga się - wychodząc z zawiasu 87 ukośnie do góry - wówczas strumień 30 powietrza zimnego może - zwłaszcza pod działaniem zawracania w obszarze zwrotnym 86 - wychodzić z otworu wylotowego 18 do góry. Z pomieszczenia 1 odpowiednia część powietrza płynie przez otwór wlotowy 19 z powrotem do wnętrza 25 obudowy 7. Gdy klapa kierująca 85 jest opuszczona, jak pokazano na fig. 16c, czyli - wychodząc z zawiasu 87 - jest skierowana ukośnie do dołu, sięgając korzystnie do wewnętrznej powierzchni ścianki emitującej 10, wówczas tworzy ona w tym położeniu skos naprowadzający dla strumienia 30 powietrza zimnego, wskutek czego zostaje on skierowany do pomieszczenia 1. Przez kombinowany otwór wylotowo-wlotowy 18/19 odpowiednia część powietrza wychodzi z pomieszczenia 1 z powrotem do wnętrza 25 obudowy 7.

Z fig. 16a, fig. 16b i fig. 16c wynika, że wymiennik ciepła 27, wentylator 29 i klapa kierująca 85 stanowią integralne części zespołu konstrukcyjnego 90, zaopatrzonego w obudowę 91. Ten zespół klimatyzacyjny jest zatem oddzielony od obudowy 7, tworzącej kompletny korpus. Korzystnie zespół konstrukcyjny 90 wytwarza się w fabryce produkującej urządzenia klimatyzacyjne, natomiast kompletny korpus (obudowę 7) wytwarza się korzystnie w ramach montażu budynku na sucho, zatem należy ono do innej grupy robót. Ta koncepcja zespołu konstrukcyjnego 90, w którym w obudowie 91 mieszczą się elementy związane z klimatyzacją, może być realizowana jako dodatkowa alternatywa także we wszystkich innych przykładach wykonania niniejszego zgłoszenia. Nie jest ona tam przedstawiona szczegółowo na figurach rysunku, jednak jest krótko opisana i skonstruowana odpowiednio do fig. 16a do fig. 16c, nawet jeżeli dodatkowe elementy, jak klapy i inne. We wszystkich przykładach wykonania przedstawionych w tym zgłoszeniu konstrukcję można zrealizować albo bez zespołu konstrukcyjnego i bez jego obudowy, albo - alternatywnie z zespołem konstrukcyjnym i jego obudową. I tak w przykładzie wykonania z fig. 1 element grzejny i/lub chłodzący 26 można wraz z jednostką tłoczącą 28 i klapą nawiewną 21 oraz klapą recyrkulacyjną 23 połączyć w zespół konstrukcyjny 90, umieszczony w obudowie 91. Także w przykładzie wykonania z fig. 2 wymiennik ciepła 27, wentylator 29 i klapę nawiewną 21 oraz klapę recyrkulacyjną 23 można w postaci zespołu konstrukcyjnego 90 umieścić w obudowie 91. Obudowa 91 zespołu ma oczywiście wówczas - podobnie jak we wszystkich innych przykładach wykonania tego zgłoszenia, w których występuje zespół konstrukcyjny 90 - odpowiednie otwory, umożliwiające wychodzenie względnie wchodzenie strumieni powietrza. W przykładach wykonania z fig. 3 do fig. 6 można zastosować zespół konstrukcyjny 90 z obudową 91, przy czym zespół konstrukcyjny 90 zawiera wentylator 29, wymiennik ciepła 27 oraz klapę nawiewną 21 i klapę recyrkulacyjną 23. W przykładach wykonania z fig. 7 i fig. 8 zespół konstrukcyjny 90 z obudową 91 może zawierać wymiennik ciepła 27, wentylator 29 i klapę nawiewną 21. Wymiennik ciepła 27, wentylator 29, klapa nawiewna 21 z napędem 44 i jednostka 40 kierowania powietrzem należą w przykładzie

PL 204 618 B1 wykonania z fig. 9 i fig. 10 do zespołu konstrukcyjnego 90, który - dla trzymania go w całości - jest zaopatrzony w obudowę 91. W przykładach wykonania z fig. 11 i fig. 12 zespół konstrukcyjny 90 z obudową 91 może zawierać wymiennik ciepła 27, wentylator 29 i klapę nawiewną 21 z napędem 44. W przykładzie wykonania z fig. 13 zespół konstrukcyjny 90 z obudową 91 może zawierać wymiennik ciepła 27, wentylator 29, klapę nawiewną 21 i napęd 44. Przykład wykonania z fig. 14 do fig. 16 może obejmować zespół konstrukcyjny 90 z obudową 91, przy czym wymiennik ciepła 27 i wentylator 29 stanowią integralną część zespołu konstrukcyjnego 90. W przykładzie wykonania z fig. 16a do fig. 16c można - w odróżnieniu od przedstawionego przykładu wykonania - nie zastosować zespołu konstrukcyjnego 90 i obudowy 91, co oznacza, że wymiennik ciepła 27, wentylator 29 i klapa kierująca 85 nie należą do żadnej integralnej całości, lecz są umieszczone oddzielnie w urządzeniu.

Na fig. 17 ukazany jest przykład wykonania urządzenia 6, w którym otwór wylotowy 18 ma postaci szczeliny wylotowej 50, czyli ma kształt liniowy. Taki kształt można zastosować przykładowo w rozwiązaniach uwidocznionych na fig. 19 do fig. 21, o czym będzie jeszcze mowa poniżej.

Na fig. 18 widać jedynie, że z uwagi na umieszczenie urządzenia 6 w pomieszczeniu 1 nie ma potrzeby stawiania typowego grzejnika w narożu 51 pomieszczenia. Jeżeli przykładowo strumień 30 powietrza ciepłego opuszcza z wystarczającym impetem urządzenie 6 w temperaturze około 25°C i płynie w kierunku naroża 51, a następnie wzdłuż posadzki 3 pomieszczenia 1, wówczas strumień powietrza w obszarze posadzki 3 ma przykładowo nadal temperaturę około 20°C. W związku z tym urządzenie 6 nadaje się do ogrzewania pomieszczenia 1.

Na fig. 19 do fig. 21 ukazany jest specjalnie ukształtowany otwór wylotowy 18 i odpowiednio ukształtowana klapa nawiewna 21 Dzięki temu klapę można wykorzystać do kierowania powietrzem w pomieszczeniu 1. Pierwsza boczna ścianka 14 obudowy 7 jest w tym celu w obszarze klapy nawiewnej 21 zaopatrzona we wchodzącą ukośnie do wnętrza 25 obudowy 7, górną ściankę 52, zakończoną wygięciem 53. Dolna ścianka 54 pierwszej bocznej ścianki 14 ma krótki pionowy odcinek 55 i połączony z nim, zagięty, krótki poziomy odcinek 56. Wygięcie 53 i poziomy odcinek 56 służą zwłaszcza do mechanicznego usztywnienia konstrukcji. Pomiędzy poziomym odcinkiem 55 i górną ścianką 52 znajduje się otwór wylotowy 18. Oś 24 klapy nawiewnej 21 jest usytuowana na zewnątrz obudowy 7, przy czym klapa nawiewna 21 ma postać klapy kątowej 57, zawierającej pierwsze ramię 58 i drugie ramię 59, przy czym oba ramiona tworzą ze sobą kąt mniejszy niż 180°. Krawędzie klapy kątowej 57 są zaopatrzone w zagięcia 60, 61. Na fig. 19 klapa nawiewna 21 jest ukazana w pozycji zamkniętej. Jeżeli - zgodnie z fig. 19 - zostanie ona wychylona za pomocą nie przedstawionego napędu w kierunku strzałki 62 w kierunku ruchu wskazówek zegara, wówczas zajmie położenie ukazane na fig. 20. Pierwsze ramię 58 oddala się wtedy od górnej ścianki 52, tworząc jedną część otworu wylotowego 18. Ponadto drugie ramię 59 oddala się od dolnej ścianki 54, tworząc tam drugą część otworu wylotowego 18. Ponieważ konstrukcja ma odpowiednie ścianki ukośne - jak opisano powyżej - powietrze jest wdmuchiwane z urządzenia 6 do pomieszczenia 1 nie pionowo w dół, lecz lekko ukośnie w dół. Jedynie niewielki strumień powietrza opuszcza urządzenie 6 przez górny obszar otworu wylotowego 18. Jeżeli - zgodnie z fig. 21 - klapa nawiewna 21 zostanie przechylona jeszcze dalej w kierunku ruchu wskazówek zegara, wówczas powietrze będzie wychodziło z otworu wylotowego 18 z jeszcze większym odchyleniem od pionu. Strumień powietrza z górnego otworu wylotowego 18 powiększa się.

W specjalnym przykładzie wykonania wynalazku, w przedstawionym na fig. 19 położeniu klapy nawiewnej 21 z urządzenia 6 wychodzi strumień powietrza doprowadzanego. Korzystnie zachodzi naprzemienne wychodzenie z liniowego wylotu powietrza (patrz fig. 19), aby można było zrealizować podstawową wentylację.

Na fig. 22 ukazany jest przykład wykonania urządzenia 6, odpowiadający przykładowi wykonania z fig. 1. Różnica polega jedynie na tym, że nie ma tutaj wentylatora, lecz zastosowany jest klimakonwektor 68. Zawiera on dysze 64, zasilane powietrzem pierwotnym 65. Powietrze pierwotne 65 podaje się korzystnie centralnie. Po wyjściu z dysz 64 powietrze pierwotne 65 wchodzi do komory mieszania 66 i łączy się tam, z uwagi na swe działanie indukcyjne, z powietrzem zasysanym przez wymiennik ciepła 27 (strzałka 67). Zasada działania urządzenia 6 z fig. 22 odpowiada poza tym zasadzie działania urządzenia z fig. 1 i fig. 2.

Na fig. 23 uwidocznione jest urządzenie z fig. 22 w widoku z góry. Liniami przerywanymi przedstawiona jest klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 (każda w położeniu otwartym). Zamiast lub alternatywnie względem klapy recyrkulacyjnej 23 można również zastosować otwór wlotowy 19, jak to

PL 204 618 B1 zaznaczono liniami przerywanymi na fig. 23. Także w przykładzie wykonania z fig. 23 występuje klimakonwektor 68 i nie ma wentylatora 29.

Na fig. 24 przedstawione jest urządzenie 6, zaopatrzone w klimakonwektor 68. Sufit częściowy 69, umieszczony za pomocą jednostki podwieszeniowej 70 w odstępie względem masywnego stropu 2, rozciąga się tylko na części zarysu pomieszczenia 1. Klapa nawiewna 21 ma wielkość odpowiadającą odstępowi sufitu częściowego 69 od masywnego stropu 2. Otwór wylotowy 18 jest zatem ustawiony pionowo. Jak widać z prawej strony fig. 24, sufit częściowy 69 nie sięga do bocznej ściany 5 pomieszczenia 1, w związku z czym może się tam wydostawać strumień powietrza (strzałka 71).

Przykład wykonania z fig. 25 odpowiada przykładowi wykonania z fig. 24 i różni się od niego jedynie tym, że zamiast sufitu częściowego 69 zastosowany jest tutaj zamknięty sufit 72, w którym znajduje się otwór wylotowy 18 - ustawiony w pozycji poziomej.

Na fig. 26 i fig. 27 ukazane jest urządzenie 6 z pionową ścianką emitującą 10, co oznacza, że kompletny korpus 8 jest utworzony z bocznej ściany pomieszczenia 1, części masywnego stropu 2_i posadzki 3 oraz wspomnianej już ścianki emitującej 10. Ścianka emitująca 10 ma w obszarze posadzki 3 otwór wylotowy 18, zaś w obszarze masywnego stropu 2 otwór wlotowy 19. Można tutaj umieścić kratki wentylacyjne. Odpowiednie położenia ma klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23. Wymiennik 27 i wentylator 29 są umieszczone jeden nad drugim, przy czym wentylator 29 znajduje się nad wymiennikiem ciepła 27. Obie części są umieszczone we wnętrzu 25 urządzenia 6. W pierwszym trybie pracy zachodzi przepływ powietrza według fig. 26 we wnętrzu 25. Odpowiednio do tego powierzchnia promieniowania 32 oddaje energię do pomieszczenia 1. Jeżeli klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 zostaną otwarte, wówczas do pomieszczenia 1 napływa strumień 30 powietrza ciepłego lub zimnego. W przypadku fig. 26 występuje zatem czysta ściana chłodząca lub grzejna, zaś w przypadku pracy ukazanej na fig. 27 urządzenie działa na zasadzie konwekcji.

Na fig. 28 widoczny jest układ, odpowiadający fig. 26 i fig. 27. Nie ma tu jednak wentylatora 29. W następstwie tego przepływ zachodzi jedynie w wyniku swobodnej konwekcji. Jeżeli klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są zamknięte, wówczas wewnątrz urządzenia 6 zachodzi swobodna konwekcja, w związku z czym ścianka emitująca 10 emituje promieniowanie do pomieszczenia 1. Jeżeli wspomniane klapy zostaną otwarte, wówczas nastąpi przepływ powietrza przedstawiony na fig. 28, przy czym przerywana strzałka oznacza pracę w trybie ogrzewania, zaś punktowa strzałka pracę w trybie chłodzenia. Przy ogrzewaniu powietrze wchodzi u góry do pomieszczenia 1, zaś przy chłodzeniu zimne powietrze wchodzi do pomieszczenia na dole. W przykładzie wykonania z fig. 29 również zastosowana jest konstrukcja o pionowej powierzchni ogrzewania/chłodzenia. Ma to miejsce także w przykładach wykonania z fig. 30 i fig. 31. W przykładzie wykonania z fig. 29 we wnętrzu 25 urządzenia 6 umieszczona jest pionowa przegroda 73. Poza tym budowa odpowiada przykładowi wykonania z fig. 26. Jeżeli klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 zostaną przechylone jedynie do położeń zaznaczonych na fig. 29 linią ciągłą, wówczas dochodzą one do przegrody 73, co oznacza, że przez leżącą za przegrodą 73 strefę 74 nie przepływa powietrze. Wentylator 29 i wymiennik ciepła 27 znajdują się w strefie 75 leżącej po drugiej stronie przegrody 73, zatem w pobliżu ścianki emitującej

10. Przy zamkniętej klapie nawiewnej 21 i klapie recyrkulacyjnej 23 wytwarza się opisany już wewnętrzny przepływ wokół przegrody 73. Przy otwarciu obu wspomnianych klap w położenia zaznaczone na fig. 29, we wnętrzu 25 urządzenia 6 zachodzi zarówno działanie konwekcyjne, jak też obieg pewnej części powietrza.

W przykładzie wykonania z fig. 30 wymiennik ciepła 27 jest usytuowany w strefie 74 (porównaj z fig. 29). Wentylator 29 znajduje się na czole przegrody 73 w dolnym obszarze 76 urządzenia 6. Poza tym budowa odpowiada przykładowi wykonania z fig. 29, z tym wyjątkiem, że klapa nawiewna 21 jest w górnej części osadzona przegubowo i w położeniu otwartym może dochodzić do przegrody 73. Wskutek tego w strefie 75 nie może zachodzić przepływ powietrza. W przykładach wykonania z fig. 29 i fig. 30 występuje dzielony kompletny korpus 8.

Wreszcie w przykładzie wykonania z fig. 31 ukazana jest ściana boczna 4 pomieszczenia 1 w widoku z góry. Również tutaj zastosowane jest urządzeniem 6 z dzielonym kompletnym korpusem 8. W tym celu w obszarze masywnego stropu 2 i w obszarze posadzki 3 znajduje się klapa recyrkulacyjna 23 względnie klapa nawiewna 21. Obie klapy 21, 23 są obrzeżone pionowymi ściankami częściowymi 77, 78. Na przedłużeniu ścianek częściowych 77 i 78 znajdują się ścianki środkowe 79 i 80, ustawione tak, że powstają otwory wentylacyjne 81 i 82. Pomiędzy obiema ściankami środkowymi 79 i 80 znajduje się wentylator 29 i wymiennik ciepła 27. Nie przedstawiona bliżej ścianka emitująca 10

PL 204 618 B1 biegnie równolegle do przedstawionej ściany bocznej 4 i ma zaznaczone liniami przerywanymi klapy 21 i 23. Jeżeli klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są zamknięte, wówczas zachodzi rozkład powietrza zgodnie ze strzałkami 83 z fig. 31, co oznacza, że powietrze tłoczone przez wentylator przechodzi przez wymiennik ciepła 27 i rozprowadza się po całej powierzchni, co oznacza, że w pierwszym trybie pracy występuje bardzo duża powierzchnia promieniowania. Powietrze przechodzi przez otwory wentylacyjne 81 i 82, w związku z czym również boczne strefy są dobrze wentylowane. Jeżeli klapa nawiewna 21 i klapa recyrkulacyjna 23 są otwarte, wówczas większa część tłoczonego powietrza wychodzi z otworu wylotowego 18, przechodzi do pomieszczenia 1 i stamtąd wchodzi z powrotem przez otwór wlotowy 19 do kompletnego korpusu 8. Boczne strefy nie są już w tym przypadku zasilane tak mocno strumieniem powietrza, wskutek czego zmniejsza się wydajność promieniowania całego układu, natomiast wydajność konwekcji przybiera wartość odpowiednią do ustawienia klapy.

Z powyższego widać wyraźnie, że celem przestawienia z pierwszego trybu pracy w drugi tryb pracy należy odpowiednio zmienić ustawienie klap. Można to zrobić ręcznie lub przy użyciu napędu silnikowego. Można także zastosować regulator lub sterowany ręcznie sygnał (metodą przewodową lub bezprzewodową). Korzystnie ścianka emitująca, czyli powierzchnia zwrócona w stronę pomieszczenia, przewodzi ciepło i pochłania dźwięki. W tym celu może ona być zaopatrzona w dodatkowy, mikroperforowany panel metalowy. W powierzchnię zwróconą w stronę pomieszczenia można wbudować oświetlenie (na przykład oprawy wbudowane lub nabudowane). Można także wykonać powierzchnię odblaskową, oświetlaną światłem odpowiednich opraw oświetleniowych lub promienników.

Również w przykładach wykonania z fig. 18 do fig. 31 można - alternatywnie względem przedstawionych wariantów wykonania - zastosować rozwiązania, w których określone elementy wentylacyjne są ujęte w zespół konstrukcyjny 90 i umieszczone w obudowie 91 I tak w przykładzie wykonania z fig. 18 można utworzyć zespół konstrukcyjny 90 z wentylatora, wymiennika ciepła i klapy, przy czym elementy te są uwidocznione na fig. 18. Zespół konstrukcyjny 90 ma obudowę 91. W przykładzie wykonania z fig. 19 do fig. 21 można utworzyć zespół konstrukcyjny 90 z wymiennika ciepła 27, wentylatora 29 oraz klapy kątowej 57. Do tych zespołów konstrukcyjnych 90 należy integralnie także górna ścianka 52 i wygięcie 53 oraz odcinki 55 i 56 ścianek. Wszystko znajduje się w obudowie 91 zespołu. W przykładzie wykonania z fig. 22 można utworzyć zwarty, zaopatrzony w obudowę 91, zespół konstrukcyjny 90 z klimakonwektora 68 wraz z klapą nawiewną 21 i klapą recyrkulacyjną 23. W przykładach wykonania z fig. 24 i fig. 25 zespół konstrukcyjny 90 może tworzyć klimakonwektor 68 wraz z klapą nawiewną 21. W tym celu zastosowana jest obudowa 91 zespołu. Na fig. 26 i fig. 27 może występować integralny zespół konstrukcyjny 90 zawierający wymiennik ciepła 27, wentylator 29 oraz klapę nawiewną 21 i klapę recyrkulacyjną 23. Korzystnie przewidziana jest tutaj obudowa 91 Na fig. 29 do fig. 31 przedstawione są przykłady wykonania mogące zawierać zespoły konstrukcyjne 90, z których każdy ma wymiennik ciepła 27, wentylator 29 oraz klapę nawiewną 21 i klapę recyrkulacyjną 23, dla których przeznaczona jest obudowa 91.

Claims (13)

1. Urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia, zawierające jednostkę tłoczącą powietrze do dostarczania strumienia powietrza do wewnątrz urządzenia, element grzejny lub chłodzący do ogrzewania i/lub chłodzenia strumienia powietrza dla utworzenia, odpowiednio, strumienia powietrza ciepłego lub strumienia powietrza zimnego oraz zawierające oddającą ciepło lub zimno powierzchnię promieniowania, mającą pierwszą stronę która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia i drugą powierzchnię, która jest skierowana do pomieszczenia, przy czym druga strona oddziałuje, podczas pracy, na stan temperatury w pomieszczeniu za pomocą wymiany energii poprzez promieniowanie, znamienne tym, że w pierwszym trybie pracy, to jest w trybie promieniowania, bez przepływów powietrza od urządzenia, powierzchnia promieniowania (32) jest poddawana działaniu strumienia (30) powietrza ciepłego lub zimnego podczas jego cyrkulacji tylko wewnątrz urządzenia, tak że strumień powietrza nie wpływa do pomieszczenia, lecz zamiast tego oddziałuje na stronę powierzchni promieniowania (32), która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia, zaś w drugim trybie pracy strumień powietrza ciepłego lub zimnego przechodzi, przynajmniej częściowo, do pomieszczenia przez co najmniej jeden otwór nalePL 204 618 B1 żący do urządzenia, który to otwór jest otworem wylotowym dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu, a następny otwór należący do urządzenia tworzy otwór wlotowy dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że strumień (30) powietrza ciepłego lub zimnego jest tłoczony przez wentylator (29).

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że strumień (30) powietrza ciepłego lub zimnego jest tłoczony przez dysze indukcyjne powietrza.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że strumień (30) powietrza ciepłego lub zimnego jest przenoszony przez swobodną konwekcję.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element grzejny i/lub chłodzący (26) stanowi wymiennik ciepła (27), zwłaszcza wymiennik ciepła woda/powietrze lub czynnik chłodzący/powietrze.

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element grzejny i/lub chłodzący (26) i wprawiająca w ruch strumień (30) ciepłego lub zimnego powietrza jednostka tłocząca (28) powietrze stanowią część konwektora wentylatorowego lub klimakonwektora.

7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że przełączanie trybów pracy odbywa się za pomocą mechanicznego przełączania członów konstrukcyjnych (20, 22).

8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że człony konstrukcyjne (20, 22) mają postać klap nawiewnych i/lub klap recyrkulacyjnych (21,23) lub temu podobnych.

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otworowi wylotowemu (18) i/lub otworowi wlotowemu (19) przyporządkowane są otwieralne elementy zamykające.

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że otworowi wylotowemu (18) przyporządkowana jest klapa nawiewna (21), zaś otworowi wlotowemu (19) klapa recyrkulacyjna (23).

11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otwór wlotowy (19) jest niezamykalny i jest usytuowany wysoko na urządzeniu, to jest w kierunku góry urządzenia, tak że, podczas eksploatacji, w pierwszym trybie pracy strumień (30) powietrza zimnego w urządzeniu wskutek siły ciężkości pozostaje, cyrkulując, we wnętrzu (25) urządzenia (6).

12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element grzejny i/lub chłodzący (26) wraz z wytwarzającą strumień (30) powietrza ciepłego lub zimnego jednostką tłoczącą (28) powietrze tworzy zespół konstrukcyjny (90), który zawiera należący do urządzenia otwór (16, 17) i/lub człony konstrukcyjne (20, 22) do przełączania trybów pracy.

13. Sposób ogrzewania lub chłodzenia pomieszczenia, polegający na tym, że zasila się pojedyncze urządzenie do ogrzewania i/lub chłodzenia pomieszczenia i będące w stanie pracować w dwóch różnych trybach, które to urządzenie ma powierzchnię promieniowania, mającą pierwszą stronę która jest skierowana odwrotnie względem pomieszczenia i drugą powierzchnię, która jest skierowana do pomieszczenia, przy czym druga strona oddziałuje na stan temperatury w pomieszczeniu za pomocą wymiany energii poprzez promieniowanie, oraz ma jednostkę tłoczącą powietrze, znamienny tym, że pierwszy tryb pracy jest pierwszym wariantem sposobu, w którym powierzchnię promieniowania (32) poddaje się działaniu strumienia powietrza ciepłego lub zimnego, dostarczanego przez jednostkę tłoczącą powietrze, na stronie skierowanej odwrotnie względem pomieszczenia, przy czym strumień powietrza cyrkuluje tylko wewnątrz urządzenia, tak że strumień powietrza nie wpływa do pomieszczenia, zaś drugi tryb pracy jest drugim wariantem sposobu, w którym strumień powietrza ciepłego lub zimnego przepuszcza się, przynajmniej częściowo, do pomieszczenia przez co najmniej jeden otwór należący do urządzenia, który to otwór jest otworem wylotowym dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu, i strumień powietrza wprowadza się z powrotem, przynajmniej częściowo, do urządzenia przez następny otwór należący do urządzenia, który to następny otwór stanowi otwór wlotowy dla strumienia powietrza recyrkulacyjnego w pomieszczeniu.