PL202980B1

PL202980B1 - Samonośna skrzynka drewniana do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika i zbiornik membranowy

Info

Publication number: PL202980B1
Application number: PL372745A
Authority: PL
Inventors: Jacques Dhellemmes; Gery Canler
Original assignee: Gaztransp Et Technigaz
Priority date: 2004-03-17
Filing date: 2005-02-11
Publication date: 2009-08-31
Also published as: PL372745A1; FR2867831B1; RO122407B1; FI20050137A0; US20050204665A1; TWI296257B; US7555991B2; CN100585256C; KR20060043695A; CN1670421A; FR2867831A1; ES2285887B2; ITTO20050168A1; ES2285887A1; DE102005008288A1; FI20050137A; TW200533559A; JP2005263322A

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest samonośna skrzynka drewniana do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika i zbiornik membranowy.

Wynalazek dotyczy dziedziny technicznej zbiorników membranowych, przeznaczonych do umieszczania w nich zimnej cieczy i utworzonych przez ścianki zbiornika zamocowane na konstrukcji nośnej statku oraz samonośnych drewnianych skrzynek służących do podtrzymywania i termicznego izolowania membran takich zbiorników.

W dziedzinie transportu morskiego pł ynnych gazów, zwłaszcza gazów o duż ej zawartoś ci metanu, znany jest zbiornik membranowy przeznaczony do umieszczenia w nim zimnej cieczy i utworzony przez ścianki zbiornika zamocowane na strukturze nośnej statku, przy czym wyżej wspomniane ścianki zbiornika zawierają, w poprzek grubości od zewnątrz w stronę wnętrza zbiornika, drugą przegrodę izolacyjną zamocowaną na konstrukcji nośnej, drugą szczelną membranę zamocowaną na drugiej przegrodzie izolacyjnej, pierwszą przegrodę izolacyjną zamocowaną na drugiej szczelnej membranie i pierwszą szczelną membranę zamocowaną na pierwszej przegrodzie izolacyjnej. W dokumentach FR 2 105 710, FR 2 146 612, FR 2 629 897 i FR 2 683 786, między innymi, opisano zbiorniki tego typu, w których jedna lub obie przegrody izolacyjne są wykonane za pomocą samonośnych drewnianych skrzynek wypełnionych wykładziną termoizolacyjną.

Podczas pracy, skrzynki ścianki zbiornika poddawane są siłom ściskającym powodowanym przez ciśnienie statyczne i uderzenia dynamiczne cieczy zawartej w zbiorniku, który jest wprawiany w ruch zwł aszcza przez pionowe i poziome koł ysanie statku. Skrzynki muszą być wytrzymał e na te sił y podczas długiego czasu, biorąc pod uwagę ryzyko zerwania membrany, kiedy jedna skrzynka ułożona pod spodem załamie się i koszty naprawy w celu zastąpienia skrzynki.

Celem niniejszego wynalazku jest zaoferowanie samonośnej drewnianej skrzynki przystosowanej do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika i odpowiadającej tym wymogom. Celem wynalazku jest również zaoferowanie zbiornika, który będzie miał ulepszoną trwałość i niezawodność.

Samonośna drewniana skrzynka do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika, przeznaczonego do umieszczenia w nim zimnej cieczy, zawierająca płytę spodnią, osłony boczne zamocowane do tej spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony spodniej płyty, aby odgraniczyć zarys wewnętrznej przestrzeni skrzynki, zestaw wielu ścianek wewnętrznych wzajemnie równoległych i prostopadłych do spodniej płyty, które są ułożone pomiędzy osłonami bocznymi, tak, aby podzielić przestrzeń wewnętrzną na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy podtrzymywaną i zamocowaną na górnej krawędzi osłon bocznych i ścianek wewnętrznych równolegle do spodniej płyty i w odsunięciu od tej płyty, aby zamknąć przestrzeń wewnętrzną skrzynki, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera ona co najmniej jeden element usztywniający, który jest ułożony w przestrzeni wewnętrznej poprzecznie do ścianek wewnętrznych i który zawiera strefę połączenia z każdą z ścianek wewnętrznych, aby zwiększyć wytrzymałość ścianek wewnętrznych na wyboczenie, przy czym ta strefa połączeniowa znajduje się na wysokości większej lub równej połowie odległości pomiędzy płytą spodnią i pł ytą pokrywy, korzystnie wię kszej lub równej dwie trzecie odległ o ś ci pomię dzy pł ytą spodnią i pł ytą pokrywy.

Połączenie pomiędzy elementem usztywniającym i każdą ze ścianek wewnętrznych w tak ułożonej strefie połączeniowej, ciągłej lub nieciągłej, umożliwia rozłożenie sił wyboczeniowych na element usztywniający i znaczne zmniejszenie strzałki ugięcia ścianki wewnętrznej pod działaniem danej siły ściskającej.

Korzystnie, element usztywniający jest ułożony pomiędzy dwiema osłonami bocznymi naprzeciwległymi i równoległymi do ścianek wewnętrznych, przy czym dwie końcówki elementu usztywniającego są odpowiednie zamocowane do bocznych osłon. W ten sposób, element usztywniający łączy ścianki wewnętrzne nie tylko między sobą, ale również z dwiema naprzeciwległymi osłonami bocznymi, co jeszcze wzmacnia wytrzymałość ścianek wewnętrznych na wyboczenie.

Korzystnie, element usztywniający ma kształt płyty, prostopadłej do spodniej płyty, współpracującej przez nałożenie z każdą ze ścianek wewnętrznych w strefie połączeniowej. Usztywniacz o tym kształcie umożliwia również właściwe ustawienie ścianek wewnętrznych jednych w stosunku do drugich.

Korzystnie, element usztywniający zawiera odpowiednie wycięcie do umieszczenia w nim każdej ze ścianek wewnętrznych, przy czym każda ze ścianek wewnętrznych zawiera wycięcie do

PL 202 980 B1 umieszczenia w nim fragmentu elementu usztywniającego usytuowane w przedłużeniu odpowiedniego wycięcia elementu usztywniającego. Tak więc, strefa połączenia pomiędzy elementem usztywniającym i ścianką wewnętrzną jest utworzona z dwóch przyległych do siebie stref określonych odpowiednio przez wycięcie elementu usztywniającego mieszczące w sobie ściankę wewnętrzną i przez wycięcie ścianki wewnętrznej mieszczące w sobie element usztywniający.

Korzystnie, wycięcie każdej ze ścianek wewnętrznych jest płytsze niż odpowiadające mu wycięcie elementu usztywniającego. Tak więc, połączenie wykonane jest tak, że wycięcie każdej ścianki wewnętrznej nie osłabia w znaczący sposób tej ścianki w stosunku do siły zginającej równoległej do elementu usztywniającego.

Według szczególnego sposobu wykonania, osłony boczne i ścianki wewnętrzne zawierają otwory umożliwiające cyrkulację gazu poprzez skrzynkę, przy czym te otwory są usytuowane bliżej spodniej płyty niż płyty pokrywy. Ta właściwość ma na celu oddalenie otworów od strefy bocznych osłon i ścianek wewnętrznych, w których ugięcie powodowane przez siłę ściskającą jest największe. Wzmacnia to wytrzymałość na wyboczenie bocznych osłon i ścianek wewnętrznych. Korzystnie, ale nie obowiązkowo, otwory są usytuowane w płaszczyźnie równoległej do spodnich płyt i pokrywy.

Korzystnie, płaszczyzna, w której umieszczone są te otwory przecina strefę połączenia elementu usztywniającego z każdą ze ścianek wewnętrznych, korzystnie wyraźnie w połowie wysokości tej strefy. Tak więc, otwory umieszczone są na poziomie, na którym zmniejszenie ugięcia ścianek przez element usztywniający jest efektywne, a nawet maksymalne.

Korzystnie, skrzynka ma kształt równoległościanu, przy czym boczne osłony składają się z dwóch naprzeciwległ ych osł on bocznych równoległ ych do ś cianek wewnę trznych i dwóch naprzeciwległych osłon bocznych prostopadłych do ścianek wewnętrznych, do których zamocowane są końcówki ścianek wewnętrznych. Korzystnie, ścianki wewnętrzne i osłony boczne równoległe do tych ścianek wewnętrznych mają grubość większą niż osłony boczne prostopadłe do ścianek wewnętrznych. Osłony boczne prostopadłe do ścianek wewnętrznych są usztywnione przez ścianki, które są do nich zamocowane, tak, że można zmniejszyć ich grubość i ich koszt, aby otrzymać określoną wytrzymałość na wyboczenie.

Wynalazek oferuje również zbiornik membranowy przeznaczony do umieszczenia w nim zimnej cieczy i utworzony przez ścianki zbiornika podtrzymywane na konstrukcji nośnej statku, przy czym wyżej wspomniane ścianki zbiornika zawierają, w poprzek grubości od zewnątrz w stronę wnętrza zbiornika, drugą przegrodę izolacyjną zamocowaną na konstrukcji nośnej, drugą szczelną membranę zamocowaną na drugiej przegrodzie izolacyjnej, pierwszą przegrodę izolacyjną zamocowaną na drugiej szczelnej membranie i pierwszą szczelną membranę zamocowaną na pierwszej przegrodzie izolacyjnej, charakteryzujący się tym, że druga przegroda izolacyjna jest zasadniczo utworzona z wyżej wspomnianych skrzynek ułożonych obok siebie i wypełnionych wykładziną termoizolacyjną. Stosowanie takich skrzynek wzmacnia wytrzymałość ścianki zbiornika na siły ściskające powodowane przez ciśnienie statyczne i dynamiczne cieczy zawartej w zbiorniku, która jest poddawana ruchom powodowanym przez kołysanie.

Korzystnie, pierwsza przegroda izolacyjna jest zasadniczo utworzona z samonośnych drewnianych skrzynek ułożonych obok siebie i wypełnionych wykładziną termoizolacyjną, przy czym każda z tych skrzynek zawiera płytę spodnią, osłony boczne zamocowane do tej spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony spodniej płyty, aby odgraniczyć zarys wewnętrznej przestrzeni skrzynki, co najmniej jedną ściankę wewnętrzną zamocowaną prostopadle do spodniej płyty i ułożoną pomiędzy osłonami bocznymi, tak, aby podzielić wewnętrzną przestrzeń na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy podtrzymywaną i zamocowaną na górnej krawędzi bocznych osłon i do co najmniej wyżej wspomnianej jednej ścianki wewnętrznej równolegle do spodniej płyty i odsuniętą od tej płyty, aby zamknąć wewnętrzną przestrzeń skrzynki, przy czym płyta pokrywy składa się z dwóch płyt sklejonych i połączonych ze sobą metalowymi zszywkami. Takie połączenie dwóch płyt pokrywy poprawia sztywność pokrywy przy zginaniu i ogranicza ślizganie się płyt jednej na drugiej, co również poprawia wytrzymałość pokrywy na ścinanie. Pokrywa staje się w ten sposób bardziej wytrzymała na sił y zlokalizowane, zwł aszcza na uderzenia hydrodynamiczne powodowane przez ruchy cieczy zawartej w zbiorniku, zarówno w kierunku ściskania zgodnym z normalną do pokrywy jak i w kierunku ścinania stycznym do pokrywy.

Korzystnie, w skrzynkach tworzących pierwszą przegrodę izolacyjną, pierwsza płyta pokrywy jest połączona metalowymi zszywkami z górnym brzegiem bocznych osłon i z co najmniej jedną ścianką wewnętrzną niezależnie od drugiej płyty, która jest następnie przyklejana i łączona metalo4

PL 202 980 B1 wymi zszywkami na pierwszej płycie. Wykonana w ten sposób pokrywa pozwala uniknąć stosowania długich zszywek, które musiałyby przechodzić przez dwie płyty, co jest korzystne, ponieważ takie długie zszywki mają znaczne odchylenia podczas ich umieszczania i mają przez to słabą skuteczność zamocowania, jak również znaczny stopień nieudanych połączeń (kiedy końcówka zszywki przechodzi obok górnego brzegu, w który powinna się zagłębić).

Wynalazek oferuje również samonośną drewnianą skrzynkę przystosowaną do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika przeznaczonego do umieszczenia w nim zimnej cieczy, przy czym skrzynka zawiera płytę spodnią, boczne osłony zamocowane do spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony spodniej płyty, aby odgraniczyć zarys wewnętrznej przestrzeni tej skrzynki, co najmniej jedną ściankę wewnętrzną zamocowaną prostopadle do spodniej płyty i ułożoną pomiędzy bocznymi osłonami, tak, aby podzielić przestrzeń wewnętrzną na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy podtrzymywaną i zamocowaną metalowymi zszywkami na górnej krawędzi bocznych osłon i co najmniej jednej ścianki wewnętrznej równolegle do spodniej płyty i odsuniętą od tej płyty, aby zamknąć przestrzeń wewnętrzną skrzynki, charakteryzującą się tym, że płyta pokrywy zawiera dwie płyty sklejone i spięte ze sobą metalowymi zszywkami.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok cząstkowy z wyrwaniem ścianki zbiornika według sposobu wykonania wynalazku, fig. 2 przedstawia skrzynkę tworzącą drugą przegrodę izolacyjną zbiornika z fig. 1, w widoku bocznym zgodnie ze strzałką II z fig. 4, fig. 3 przedstawia skrzynkę z fig. 2 w widoku bocznym zgodnie ze strzałką III, fig. 4 przedstawia skrzynkę z fig. 2 w widoku z góry zgodnie ze strzałką IV, fig. 5 przedstawia w perspektywie widok cząstkowy ścianek wewnętrznych i usztywniającej płyty grzebieniowej skrzynki z fig. 2, fig. 6 przedstawia skrzynkę tworzącą pierwszą przegrodę izolacyjną zbiornika z fig. 1, w widoku bocznym zgodnie ze strzałką VI z fig. 7, fig. 7 przedstawia skrzynkę z fig. 6 w widoku bocznym zgodnie ze strzałk ą VII, fig. 8 przedstawia skrzynkę z fig. 7 w widoku z góry zgodnie ze strzałką VIII, fig. 9 przedstawia drugą płytę pokrywy skrzynki z fig. 7, fig. 10 przedstawia w perspektywie widok cząstkowy ścianek wewnętrznych i ustawiającej płyty grzebieniowej skrzynki z fig. 7, fig. 11 przedstawia w powiększeniu przekrój detalu stref XI z fig. 7.

Ogólna konstrukcja zbiornika szczelnego i izolowanego termicznie, zintegrowana i zamocowana do podwójnego kadłuba statku typu zbiornikowca do przewozu skroplonego metanu, jest dobrze znana jako taka i ma kształt wielościenny. W opisie omówiono więc tylko strefę ścianki zbiornika, przedstawionej na fig. 1, przy czym jest oczywiste, że wszystkie ścianki zbiornika mają podobną budowę.

Na figurze 1 widać strefę podwójnego kadłuba statku oznaczoną cyfrą 1. Ścianka zbiornika składa się kolejno w poprzek grubości z drugiej przegrody izolacyjnej 2, która jest utworzona ze skrzynek 3 ułożonych obok siebie na podwójnym kadłubie 1 i przytwierdzonych do tego kadłuba przez drugie elementy mocujące 4; następnie z drugiej szczelnej membrany 5 podtrzymywanej przez skrzynki 3; następnie z pierwszej przegrody izolacyjnej 6, utworzonej ze skrzynek 7 ułożonych obok siebie i zamocowanych na drugiej szczelnej membranie 5 przez pierwsze elementy mocujące 8, które same są zamocowane do drugich elementów mocujących 4 i, wreszcie, z pierwszej szczelnej membrany 9 podtrzymywanej przez skrzynki 7.

Membrany 5 i 8 są identyczne i utworzone z ciągłej warstwy pasów poszycia ze stali o wysokiej zawartości niklu, na przykład 37%, znanej pod nazwą invar, które są przyspawane w szczelny sposób poprzez ich brzegi boczne uniesione na równoległe podpórki spajające zamocowane za każdym razem odpowiednio na pokrywach skrzynek 3 i 7, według znanej techniki.

Z odniesieniem do fig. 2 do 5, opisana zostanie skrzynka 3 drugiej przegrody izolacyjnej 2. Skrzynka 3 ma kształt ogólny prostopadłościanu o, na przykład, długości 1,2 m, szerokości 1 m i wysokości 300 mm. Jest ona wykonana z płyt ze sklejki, które są połączone metalowymi zszywkami. Spodnia płyta 11 ma kształt prostokątny z, na jej czterech narożach, małymi prostokątnymi wycięciami 19 przeznaczonymi do przepuszczenia drugich elementów mocujących 4. Po górnej stronie spodniej płyty 11 zamocowane są cztery boczne osłony naprzeciwległe dwie po dwie, to znaczy dwie boczne osłony 12 w kierunku szerokości skrzynki 3 i dwie boczne osłony 13 w kierunku długości skrzynki 3. Boczne osłony 12 i 13 zamocowane są prostopadle do spodniej płyty 11 i są łączone dwie po dwie na końcówkach. Boczne osłony 13 są ułożone wzdłuż odpowiednich krawędzi spodniej płyty 11, podczas gdy osłony boczne 12 są lekko odsunięte od odpowiednich krawędzi spodniej płyty 11, tak, że spodnia płyta zawiera obrzeże 25, wysunięte w stosunku do każdej z bocznych osłon 12. Na każdym obrzeżu 25 umieszczone są dwie nakładki mocujące 15, zamocowane przez przyklejenie

PL 202 980 B1 i spięcie metalowymi zszywkami na zewnętrznej powierzchni bocznych osłon 12. Nakładki mocujące 15 służą jako powierzchnia podparcia dla drugich elementów mocujących 4, tak jak opisano w FR 2 629 897.

W wewnętrznej przestrzeni prostopadłościennej 26 skrzynki 3 otoczonej bocznymi osłonami 12 i 13, umieszczono zestaw wielu ścianek wewnętrznych 14, w liczbie sześciu w przedstawionym przykładzie, które są ułożone równolegle do bocznych osłon 12 pomiędzy dwiema naprzeciwległymi osłonami bocznymi 13.

Ścianki wewnętrzne 14 są połączone metalowymi zszywkami równocześnie z płytą spodnią 11 i na ich końcówkach, z bocznymi osłonami 13.

Ścianki 14 są rozmieszczone w regularnych odstępach wzdłuż kierunku podłużnego skrzynki 3. Ścianki wewnętrzne 14 mają taką samą wysokość jak boczne osłony 12 i 13 i dzielą w ten sposób przestrzeń wewnętrzną 26 na identyczne przegródki.

Usztywniająca płyta grzebieniowa 16 jest umieszczona prostopadle do ścianek wewnętrznych 14 w połowie długości tych ścianek i jest ułożona pomiędzy dwiema bocznymi osłonami 12, do których zamocowana jest metalowymi zszywkami. Na wysokości przecięć pomiędzy ściankami wewnętrznymi 14 i usztywniającą płytą grzebieniową 16, jak to jest lepiej widoczne na fig. 5, usztywniająca płyta grzebieniowa 16 i ścianki wewnętrzne 14 zachodzą na siebie nawzajem przez wycięcia 17 i 18. Wycięcia 17 są wykonane w usztywniającej płycie grzebieniowej 16 w jej górnej krawędzi 27 i są ułożone pionowo na około 3/4 wysokości usztywniającej płyty grzebieniowej 16. Wycięcia 18 są wykonane w dolnej krawędzi 28 ścianek wewnętrznych 14 i ułożone na niewielkiej wysokości, na przykład około 1/6 wysokości ścianek wewnętrznych 14. Usztywniająca płyta grzebieniowa 16 ma wysokość mniejszą niż ścianki 14, na przykład mieszczącą się pomiędzy połową i dwie trzecie wysokości ścianek 14. Kiedy już ścianki 14 i usztywniająca płyta grzebieniowa są ze sobą połączone, współpracują w strefie połączenia, która odpowiada skumulowanej wysokości wycięć 17 i 18. Wysokość wycięć 18 odpowiada odległości pomiędzy spodem wycięcia 17 i dolną krawędzią 29 usztywniającej płyty grzebieniowej 16, tak, że ścianki 14 są dociśnięte do spodniej płyty 11, po wsunięciu w usztywniającą płytę grzebieniową 16.

Aby spełniać swoją funkcję izolacji termicznej, skrzynka 3 jest wypełniona wykładziną termoizolacyjna, na przykład perlitem ekspandowanym lub innym, zwłaszcza materiałami aerożelowymi w postaci cząsteczkowej lub włóknistej.

Dla umożliwienia cyrkulacji obojętnego gazu w drugiej przegrodzie izolacyjnej 2, skrzynki 3 wyposażone są w otwory 20 wykonane w bocznych osłonach 12 i otwory 22 wykonane w ściankach wewnętrznych 14. Jak widać na fig. 4, otwory 20 i 22 są rozmieszczone wzdłuż kilku linii podłużnych równoległych do spodniej płyty 11, które wyznaczają też przejścia dla cyrkulacji gazu. Aby uniknąć przedostawania się wykładziny termoizolacyjnej przez otwory 20, zwłaszcza kiedy jest ona w postaci cząsteczkowej, nakleja się kawałek materiału z włókien szklanych 21 na wewnętrzną powierzchnię bocznych osłon 12 przed otworami 20, co tworzy zatyczki przepuszczalne dla gazu.

Otwory 20 i 22 są usytuowane w płaszczyźnie poziomej i w sposób nieunikniony osłabiają wytrzymałość na wyboczenie bocznych osłon 12 i ścianek wewnętrznych 14. Aby zminimalizować to osłabienie, otwory 20 i 22 są umieszczone na poziomie bliższym spodniej płyty 11 niż pokrywy 23 skrzynki 3. Na przykład, otwory 20 i 22 są na około 1/3 wysokości skrzynki 3, licząc od spodniej płyty 11. Z tego powodu, płaszczyzna, w której znajdują się otwory 20 i 22 przecina strefę połączenia pomiędzy usztywniającą płytą grzebieniową 16 i ściankami wewnętrznymi 14.

Korzystnie, poziom przebić 20 i 22 znajduje się mniej więcej w połowie wysokości usztywniającej płyty grzebieniowej 16.

Kiedy skrzynka 3 jest już wypełniona wykładziną termoizolacyjną, jest ona zamykana prostokątną płytą pokrywy 23, która jest spinana metalowymi zszywkami na górnej krawędzi bocznych osłon 12 i 13 i ścianek wewnętrznych 14, to znaczy w płaszczyźnie równoległej do spodniej płyty 11. Dwa rowki 24 o przekroju w kształcie litery L lub odwróconego T są wykonane w górnej powierzchni płyty pokrywy 23 równolegle do kierunku podłużnego skrzynki 3, aby umieścić w nich podpórki spajające przeznaczone do zamocowania drugiej szczelnej membrany 5. Odległość pomiędzy dwoma rowkami 24 odpowiada szerokości pasa poszycia z invaru, a odległość pomiędzy każdym rowkiem 24 i sąsiednią osłona boczną 13 odpowiada mniej więcej połowie tej szerokości. Jeśli chodzi o zamocowanie skrzynek 3 na podwójnym kadłubie 1 i zamocowanie membrany 5 na skrzynkach 3, można odnieść się do FE 2 629 897.

PL 202 980 B1

Tabela I podaje wymiary elementów skrzynki 3 w korzystnym przykładzie wykonania.

T a b e l a I

Wymiary	(mm)
Grubość spodu	6,5
Grubość pokrywy	12
Grubość osłony 13	9
Grubość osłony 12	12
Grubość ścianki 14	12
Grubość usztywniającej płyty grzebieniowej 16	15
Wysokość ścianki 14	300
Wysokość usztywniającej płyty grzebieniowej 16	200
Głębokość wycięcia 18	51
Głębokość wycięcia 17	151
Wysokość nakładki 15	220
Grubość nakładki 15	15
Średnica otworów 20 i 22	20

Z odniesieniem do fig. 6 do 11, opisano poniżej skrzynkę 7 przegrody izolacyjnej 6.

Skrzynka 7 ma kształt ogólny prostopadłościanu o, na przykład, długości około 1,2 m, szerokości około 1 m i wysokości około 200 mm. Zawiera ona prostokątną płytę spodnią 31, mającą małe prostokątne wycięcia 35 na jej czterech narożach. Ogólna konstrukcja skrzynki 7 jest zbliżona do konstrukcji skrzynki 3. Skrzynka 7 również jest utworzona z płyt ze sklejki łączonych metalowymi zszywkami. Cztery boczne osłony zamocowane są prostopadle do spodniej płyty 31, tak, aby otoczyć przestrzeń wewnętrzną skrzynki 7 w kształcie prostopadłościennym. Boczne osłony składają się z dwóch osłon 32 ułożonych wzdłuż podłużnych krawędzi spodniej płyty 31 i dwóch osłon 33 ułożonych w kierunku szerokości spodniej płyty 31 i lekko odsuniętych od jej odpowiednich brzegów. W ten sposób utworzone są dwa obrzeża 30 płyty 31, na których ułożone są dwie nakładki mocujące 42, które są przyklejone i zamocowane metalowymi zszywkami do osłon bocznych 33. Nakładki mocujące 42 służą jako powierzchnia oporowa dla pierwszych elementów mocujących 8.

Skrzynka 7 zawiera równoległe ścianki wewnętrzne dwóch typów, to znaczy ścianki wewnętrzne cienkie 34 i ścianki wewnętrzne grube 40. Wszystkie te ścianki wewnętrzne zamocowane są prostopadle do spodniej płyty 31 i są ułożone równolegle do bocznych osłon 32 pomiędzy bocznymi osłonami 33, do których również są zamocowane na końcówkach. Ścianki wewnętrzne mają taką samą wysokość jak osłony boczne 32 i 33 i dzielą w ten sposób przestrzeń wewnętrzną skrzynki 7 na identyczne przegródki. Te przegródki wypełnia się wykładziną termoizolacyjną, taką jak perlit ekspandowany lub każdym innym odpowiednim materiałem.

W wariancie według stosowanego sposobu wykonania można umieścić ustawiającą płytę grzebieniową 36 prostopadle do ścianek wewnętrznych 34 i 40 w połowie ich długości. Taka płyta grzebieniowa jest przedstawiona na fig. 8 i 10. Składa się ona z trzech części i jest ułożona między bocznymi osłonami 32 prostopadle do spodniej płyty 31. Na poziomie jej przecięcia z cienkimi ściankami wewnętrznymi 34, zawiera ona wycięcia 39, aby utworzyć przez nałożenie połączenie z tymi ściankami, które zawierają wycięcia 38 w odpowiedniej strefie. Wycięcie 39 jest wykonane w górnej krawędzi 37 ustawiającej płyty grzebieniowej 36, podczas gdy wycięcie 38 jest wykonane w dolnej krawędzi ścianki wewnętrznej 34. Na wysokości grubych ścianek wewnętrznych 40 ustawiająca płyta grzebieniowa 36 jest przerwana. Ustawiająca płyta grzebieniowa 36 zapewnia wyłącznie funkcję ustawienia i do tego celu nie musi mieć dużej wysokości, jak widać na fig. 7.

Na figurze 1 widoczne jest, że skrzynki 7 są rozmieszczone w stosunku do skrzynek 3 w taki sposób, że ich odpowiednie ścianki wewnętrzne są wzajemnie prostopadłe, co zapewnia lepszy rozkład nacisków, które są przekazywane przez skrzynki 7 skrzynkom 3. Przewiduje się umożliwienie

PL 202 980 B1 cyrkulacji obojętnego gazu w pierwszej przegrodzie izolacyjnej 6, tak jak w drugiej przegrodzie izolacyjnej 2 i w tym samym kierunku. W tym celu wykonane są otwory 43 w osłonach bocznych 33 skrzynki 7, a korek przepuszczalny na gaz 44, z materiału z włókien szklanych jest naklejony przed każdym otworem 43 na wewnętrznej powierzchni osłony 33, aby uniknąć przedostawania się ziarnistej wykładziny.

Na figurze 1 widać również, że podniesione brzegi pasów poszycia tworzących drugą szczelną membranę 5 i odpowiednie podpórki spajające wystają poza spód skrzynek 7 wzdłuż linii równoległych do kierunku podłużnego skrzynek 7. Aby umieścić te wystające fragmenty drugiej szczelnej membrany 5, przewidziano ustawienie grubych ścianek wewnętrznych 40 wzdłuż tych samych linii i wykonanie wycięcia 41 w spodniej płycie 31 i w dolnej krawędzi ścianki wewnętrznej 40, jak widać na fig. 11. Podpórki spajające do zamocowania pierwszej szczelnej membrany 9 są ustawione wzdłuż tych samych linii i, w tym celu, wykonano odpowiednie wycięcia 48 w pokrywie skrzynki 7.

Aby uzyskać optymalną sztywność przy zginaniu skrzynki 7, jej pokrywa jest wykonana z dwóch oddzielnych płyt, które są ze sobą połączone. Pierwsza płyta 45 jest nałożona i spięta metalowymi zszywkami na górnej krawędzi bocznych osłon 32 i 33 i ścianek wewnętrznych 34 i 40, równolegle do spodniej płyty 31. Na wysokości grubych ścianek wewnętrznych 40, w płycie 45 umieszczone są dwa podłużne rzędy zszywek 50 i 51 przedstawione na fig 11. Następnie, druga płyta 46 zamocowana jest na płycie 45 za pomocą kleju i metalowych zszywek. Płyta 46 zawiera na swoich czterech narożach prostokątne wycięcia 47, które tworzą pogłębienia czołowe do umieszczenia płytek 52, widocznych na fig. 1, przeznaczonych do przykrycia stref połączeniowych na wysokości naroży płyt 7, aby zapewnić ciągłą powierzchnię oporową dla pierwszej membrany 9. Kiedy już podwójna pokrywa 45, 46 jest ułożona na miejscu i zamocowana, wykonuje się w niej dwa podłużne rowki 48, które przechodzą przez płyty 46 i 45 i górną część każdej grubej ścianki 40 między dwoma rzędami zszywek 50 i 51. Rowki 48 służą do zamocowania podpórki spajającej do zamocowania pierwszej szczelnej membrany 9. Dla ułożenia takiej podpórki spajającej, można odnieść się do FR 2 105 710, a zwłaszcza do fig. 7. Dla wykonania pierwszych elementów mocujących 8, można odnieść się do FR 2 527 544.

W tabeli II podano wymiary elementów skrzynki 7 w korzystnym sposobie wykonania.

T a b e l a II

Wymiary	(mm)
Grubość płyty 45	12
Grubość płyny 46	12
Grubość spodu 31	9
Grubość osłon 33	9
Grubość osłon 32	9
Grubość ścianek 34	12
Grubość ścianek 40	24
Wysokość ustawiającej płyty grzebieniowej 36	30
Wysokość wycięć 38 i 39	16
Grubość ustawiającej płyty grzebieniowej 36	12

Chociaż wynalazek został opisany w powiązaniu ze szczególnym sposobem wykonania, jest oczywiste, że nie jest on ograniczony do tego przykładu i że obejmuje wszystkie techniczne ekwiwalenty opisanych środków, jak również ich kombinacje, jeśli nie wykraczają one poza zakres wynalazku.

Claims

1. Samonośna skrzynka drewniana do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika, przeznaczonego do umieszczenia w nim zimnej cieczy, zawierająca płytę spodnią, boczne osłony zamocowane do tej spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony

PL 202 980 B1 spodniej płyty aby odgraniczyć zarys przestrzeni wewnętrznej skrzynki, zestaw wielu ścianek wewnętrznych wzajemnie równoległych i prostopadłych do spodniej płyty, które są ułożone pomiędzy bocznymi osłonami, tak, aby podzielić wewnętrzną przestrzeń na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia w nich wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy podtrzymywaną i zamocowaną na górnej krawędzi bocznych osłon i ścianek wewnętrznych równolegle do spodniej płyty i odsuniętą od tej płyty aby zamknąć przestrzeń wewnętrzną skrzynki, znamienna tym, że zawiera ona co najmniej jeden element usztywniający (16), który jest ułożony w przestrzeni wewnętrznej (26) poprzecznie do ścianek wewnętrznych (14) i strefa połączeniowa (17, 18) elementu usztywniającego (16) z każdą ze ścianek wewnętrznych (14), zwiększająca wytrzymałość ścianek wewnętrznych (14) na wyboczenie, znajduje się na wysokości większej lub równej połowie odległości pomiędzy płytą spodnią (11) i płytą pokrywy (23).

2. Skrzynka według zastrz. 1, znamienna tym, że strefa połączeniowa (17, 18) znajduje się na wysokości większej lub równej dwie trzecie odległości pomiędzy płytą spodnią (11) i płytą pokrywy (23).

3. Skrzynka według zastrz. 1, znamienna tym, że element usztywniający (16) jest ułożony pomiędzy dwiema bocznymi osłonami (12) naprzeciwległymi i równoległymi do ścianek wewnętrznych (14), przy czym dwie końcówki elementu usztywniającego (16) są odpowiednio zamocowane do bocznych osłon (12).

4. Skrzynka według zastrz. 1, znamienna tym, że element usztywniający (16) ma kształt płyty, prostopadłej do płyty spodniej (11), współpracującej przez nałożenie z każdą ze ścianek wewnętrznych (14) w strefie połączeniowej.

5. Skrzynka według zastrz. 4, znamienna tym, że element usztywniający (16) zawiera odpowiednie wycięcie (17), do umieszczenia w nim każdej ze ścianek wewnętrznych (14), przy czym każda ze ścianek wewnętrznych (14) zawiera wycięcie (18) do umieszczenia w nim fragmentu elementu usztywniającego (16) usytuowane w przedłużeniu odpowiedniego wycięcia elementu usztywniającego (16).

6. Skrzynka według zastrz. 5, znamienna tym, że wycięcie (18) każdej ze ścianek wewnętrznych (14) jest płytsze niż odpowiadające mu wycięcie (17) elementu usztywniającego (16).

7. Skrzynka według zastrz. 1, znamienna tym, że osłony boczne (12) i ścianki wewnętrzne (14) zawierają otwory (20, 22) umożliwiające cyrkulację gazu poprzez skrzynkę (3), przy czym te otwory są usytuowane bliżej płyty spodniej (11) niż płyty pokrywy (23), korzystnie w płaszczyźnie równoległej do płyty spodniej (11) i płyty pokrywy (23).

8. Skrzynka według zastrz. 7, znamienna tym, że płaszczyzna, w której usytuowane są otwory (20, 22) przecina strefę połączeniową (17, 18) elementu usztywniającego (16) z każdą ze ścianek wewnętrznych (14).

9. Skrzynka według zastrz. 1, znamienna tym, że ma ona kształt równoległościanu, przy czym boczne osłony składają się z dwóch naprzeciwległych bocznych osłon (12) równoległych do ścianek wewnętrznych (14) i dwóch naprzeciwległych bocznych osłon (13) prostopadłych do ścianek wewnętrznych (14), do których zamocowane są końcówki ścianek wewnętrznych (14), a ścianki wewnętrzne (14) i osłony boczne (12) równoległe do tych ścianek wewnętrznych (14) mają grubość większą niż osłony boczne (13) prostopadłe do ścianek wewnętrznych (14).

10. Zbiornik membranowy przeznaczony do umieszczenia w nim zimnej cieczy i utworzony przez ścianki zbiornika zamocowane na konstrukcji nośnej statku, przy czym wyżej wspomniane ścianki zbiornika zawierają, w poprzek grubości od zewnątrz w stronę wnętrza zbiornika, drugą przegrodę izolacyjną zamocowaną na konstrukcji nośnej, drugą szczelną membranę zamocowaną na drugiej przegrodzie izolacyjnej, pierwszą przegrodę izolacyjną zamocowaną na drugiej szczelnej membranie i pierwszą szczelną membranę zamocowaną na pierwszej przegrodzie izolacyjnej, znamienny tym, że druga przegroda izolacyjna (2) jest zasadniczo utworzona z ułożonych obok siebie i wypełnionych wykładziną termoizolacyjną samonośnych skrzynek drewnianych (3) i każda samonośna skrzynka drewniana (3) do podtrzymywania i termicznego izolowania membrany szczelnego zbiornika (5) przeznaczonego do umieszczenia w nim zimnej cieczy, zawiera płytę spodnią (11), boczne osłony (12, 13) zamocowane do tej spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony spodniej płyty, aby odgraniczyć zarys wewnętrznej przestrzeni (26) skrzynki, zestaw wielu ścianek wewnętrznych (14) wzajemnie równoległych i prostopadłych do spodniej płyty, które są ułożone pomiędzy osłonami bocznymi tak, aby podzielić wewnętrzną przestrzeń na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia w nich wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy (23) podtrzymywaną i zamocowaną na górnej krawędzi osłon bocznych i ścianek wewnętrznych równolegle do spodniej płyty i odsuniętą

PL 202 980 B1 od tej płyty, aby zamknąć przestrzeń wewnętrzną skrzynki oraz zawiera ona co najmniej jeden element usztywniający (16), który jest ułożony w przestrzeni wewnętrznej poprzecznie do ścianek wewnętrznych i który zawiera strefę połączeniową (17, 18) z każdą ze ścianek wewnętrznych, aby zwiększyć wytrzymałość ścianek wewnętrznych na wyboczenie, przy czym ta strefa połączeniowa (17, 18) znajduje się na wysokości większej lub równej połowie odległości pomiędzy płytą spodnią (11) i płytą pokrywy (23).

11. Zbiornik według zastrz. 10, znamienny tym, że strefa połączeniowa (17,18) znajduje się na wysokości większej lub równej dwie trzecie odległości pomiędzy płytą spodnią (11) i płytą pokrywy (23).

12. Zbiornik według zastrz. 10, znamienny tym, że element usztywniający (16) jest ułożony pomiędzy dwiema bocznymi osłonami (12) naprzeciwległymi i równoległymi do ścianek wewnętrznych (14), przy czym dwie końcówki elementu usztywniającego (16) są odpowiednio zamocowane do bocznych osłon (12).

13. Zbiornik według zastrz. 10, znamienny tym, że element usztywniający (16) ma kształt płyty, prostopadłej do płyty spodniej (11), współpracującej przez nałożenie z każdą ze ścianek wewnętrznych (14) w strefie połączeniowej.

14. Zbiornik według zastrz. 13, znamienny tym, że element usztywniający (16) zawiera odpowiednie wycięcie (17), do umieszczenia w nim każdej ze ścianek wewnętrznych (14), przy czym każda ze ścianek wewnętrznych (14) zawiera wycięcie (18) do umieszczenia w nim fragmentu elementu usztywniającego (16) usytuowane w przedłużeniu odpowiedniego wycięcia elementu usztywniającego (16).

15. Zbiornik według zastrz. 14, znamienny tym, że wycięcie (18) każdej ze ścianek wewnętrznych (14) jest płytsze niż odpowiadające mu wycięcie (17) elementu usztywniającego (16).

16. Zbiornik według zastrz. 10, znamienny tym, że osłony boczne (12) i ścianki wewnętrzne (14) zawierają otwory (20, 22) umożliwiające cyrkulację gazu poprzez skrzynkę (3), przy czym te otwory są usytuowane bliżej płyty spodniej (11) niż płyty pokrywy (23), korzystnie w płaszczyźnie równoległej do płyty spodniej (11) i płyty pokrywy (23).

17. Zbiornik według zastrz. 16, znamienny tym, że płaszczyzna, w której usytuowane są otwory (20, 22) przecina strefę połączeniową (17, 18) elementu usztywniającego (16) z każdą ze ścianek wewnętrznych (14).

18. Zbiornik według zastrz. 10, znamienny tym, że ma ona kształt równoległościanu, przy czym boczne osłony składają się z dwóch naprzeciwległych bocznych osłon (12) równoległych do ścianek wewnętrznych (14) i dwóch naprzeciwległych bocznych osłon (13) prostopadłych do ścianek wewnętrznych (14), do których zamocowane są końcówki ścianek wewnętrznych (14), a ścianki wewnętrzne (14) i osłony boczne (12) równoległe do tych ścianek wewnętrznych (14) mają grubość większą niż osłony boczne (13) prostopadłe do ścianek wewnętrznych (14).

19. Zbiornik membranowy według zastrz. 10, znamienny tym, że pierwsza przegroda izolacyjna (6) jest zasadniczo utworzona z samonośnych drewnianych skrzynek (7) ułożonych obok siebie i wypełnionych wykładziną termoizolacyjną, przy czym każda z tych skrzynek zawiera spodnią płytę (31), osłony boczne (32, 33) zamocowane do tej spodniej płyty i wystające prostopadle z jednej strony spodniej płyty, aby odgraniczyć zarys wewnętrznej przestrzeni skrzynki, co najmniej jedną ściankę wewnętrzną (34) zamocowaną prostopadle do spodniej płyty i ułożoną pomiędzy osłonami bocznymi tak, aby podzielić wewnętrzną przestrzeń na wiele przegródek przeznaczonych do umieszczenia w nich wykładziny termoizolacyjnej i płytę pokrywy podtrzymywaną i zamocowaną na górnej krawędzi osłon bocznych i wyżej wspomnianej co najmniej jednej ścianki wewnętrznej (34) równolegle do spodniej płyty (31) i w odległości od tej płyty, aby zamknąć przestrzeń wewnętrzną skrzynki, przy czym płyta pokrywy składa się z dwóch płyt (45, 46) sklejonych i połączonych ze sobą metalowymi zszywkami.

20. Zbiornik membranowy według zastrz. 19, znamienny tym, że w skrzynkach (7) tworzących pierwszą przegrodę izolacyjną (6), pierwsza płyta (45) pokrywy jest połączona zszywkami metalowymi z górną krawędzią bocznych osłon (32, 33) i co najmniej jedną ścianką wewnętrzną (34) niezależnie od drugiej płyty (46), która jest następnie przyklejana i łączona metalowymi zszywkami na pierwszej płycie.