PL202965B1

PL202965B1 - Urządzenie do uszczelniania i napełniania obiektu nadmuchiwalnego oraz sposób uszczelniania i napełniania obiektu nadmuchiwalnego

Info

Publication number: PL202965B1
Application number: PL356441A
Authority: PL
Inventors: Steen Eriksen; Henrik-Gerner Olrik; Joachim Georg Lodemann
Original assignee: Continental Ag
Priority date: 2001-02-16
Filing date: 2002-01-14
Publication date: 2009-08-31
Also published as: SK12522002A3; EP1372941B9; DE50203007D1; ES2242014T3; US20030056851A1; SK286672B6; PL356441A1; CZ20022938A3; WO2002066236A8; ATE294697T1; HUP0302195A2; MXPA02010095A; JP3582731B2; EP1372941A1; NO322534B1; EP1372941B1; WO2002066236A1; US6736170B2; NO20024025L; EP1372941B3

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy urządzenia do uszczelniania i napełniania przedmiotu nadmuchiwalnego, który zaopatrzony jest w zawór powietrzny, np. opon, a także sposobu uszczelniania i napełniania obiektu nadmuchiwalnego przy pomocy urządzenia według wynalazku.

Opony samochodowe, motocyklowe oraz rowerowe są zagrożone, szczególnie w czasie jazdy, możliwością przebicia przez ostre przedmioty znajdujące się na drodze.

Jeżeli opona w rowerze zostanie przebita, może dojść do niedogodnej sytuacji, w której rowerzysta nie może lub tylko z trudnością może kontynuować jazdę, ponieważ nie jest możliwa naprawa przebitej opony na miejscu.

Aby unikać trudności z rozwiązaniem takich poważnych sytuacji, samochody są zatem zazwyczaj zaopatrzone w koło zapasowe, przeznaczone do zastąpienia przebitego koła. Jednakże wielu kierowców nie jest w stanie wykonać takiej zmiany koła, a inni traktują tę czynność jako trudną i nieprzyjemną.

Obecność koła zapasowego, które kierowca zatem zawsze posiada w samochodzie stwarza ponadto znaczący problem, ponieważ koło zapasowe zmniejsza ładowność samochodu i zajmuje poza tym nadającą się do użytku przestrzeń.

W celu wyeliminowania powyższych problemów, przez lata opracowywano urządzenia, które mają umożliwić naprawienie przebitej opony na miejscu w łatwy i kontrolowany sposób.

Głównymi składnikami takich urządzeń jest źródło gazu pod ciśnieniem, na przykład kompresor oraz pojemnik zawierający czynnik uszczelniający, na przykład dyspersję kauczukową.

Urządzenie takie znane jest z dokumentu DE 195 45 935 C2, które jako źródło ciśnienia wykorzystuje kompresor lub cylinder zawierający propelent pod ciśnieniem. Źródło ciśnienia jest połączone z pojemnikiem, które przy stosowaniu łączy się z zaworem przebitej opony poprzez rurkę. Tym samym czynnik uszczelniający wprowadza się do opony, którą następnie nadmuchuje się do wymaganego ciśnienia. Urządzenie nie jest skomplikowane, lecz z drugiej strony trudne w stosowaniu.

Lepsze rozwiązanie znane jest z dokumentu DE 2297 16 453 U1, który opisuje zintegrowane urządzenie posiadające elastyczny pojemnik umieszczony w komorze ciśnieniowej, który w czasie stosowania może być napełniona sprężonym gazem przez kompresor. Urządzenie posiada pierwszy punkt złamania powyżej pojemnika i drugi punkt złamania w bezpośrednim połączeniu pomiędzy kompresorem i oponą, którą uszczelnia się i nadmuchuje.

W czasie stosowania tego znanego urzą dzenia kompresor utrzymuje zwiększone ciś nienie w komorze ciś nieniowej. Ciś nienie przekazywane jest do czynnika uszczelniają cego w elastycznym pojemniku. Tym samym czynnik uszczelniający złamie pierwszy punkt złamania i teraz zostanie wprowadzony do przebitej opony poprzez powstały otwór. Gdy pojemnik jest pusty, drugi punkt złamania zostanie złamany, a tym samym opona napompuje się.

Takie urządzenie posiada wadę tkwiącą w tym, że jego stosowanie jest ograniczone przez możliwość wytrzymania przez dwa punkty złamania pewnego oporu i nie da się go zatem zastosować uniwersalnie.

Inne urządzenie do uszczelniania i napełniania przebitej opony znane jest z dokumentu patentowego US 4,765,367. W tym przypadku pojemnik jest pojemnikiem aerozolowym zawierającym np. lateks, a urządzenie zaopatrzone jest w zawór zmiany kierunku przepływu, który może być ustawiany w dwu pozycjach. W jednej pozycji, otwiera się połączenie pomię dzy przebitą oponą i pojemnikiem aerozolowym, który tym samym zostaje opróżniony z jego zawartości, tj. czynnik uszczelniający zostaje wprowadzony do opony. W pozycji drugiej, połączenie otwiera się pomiędzy oponą i kompresorem, który teraz może nadmuchać oponę. Jednakże pozostałości powietrza z trudem spuszcza się z opony zanim czynnik uszczelniający może zostać wprowadzony do opony, i takie urządzenie jest zatem również trudne w stosowaniu.

Wspólną rzeczą dla powyższych urządzeń jest to, że ich zastosowanie ograniczone jest do napełniania opony z jednoczesnym wypełnieniem opony czynnikiem uszczelniającym.

Celem wynalazku jest urządzenie w rodzaju wspomnianego w wstępnym akapicie, które może być stosowane łatwo i bez wysiłku do uszczelnienia i napełniania przebitego przedmiotu.

Drugim celem wynalazku jest urządzenie w rodzaju wspomnianego w akapicie wstępnym, które przeznaczone jest do napełniania przedmiotu do wymaganego ciśnienia.

Trzecim celem wynalazku jest urządzenie w rodzaju wspomnianego w akapicie wstępnym, które może zmienić działanie z trybu działania napełniania przedmiotu, który utracił powietrze na inny tryb

PL 202 965 B1 działania, w którym urządzenie jest dostosowane jest do uszczelniania i napełniania przebitego przedmiotu.

Nowymi i unikalnymi cechami wynalazku, dzięki którym został on osiągnięty jest to, że urządzenie posiada zawór zmiany kierunku przepływu dla otwierania, w pierwszym położeniu, pierwszego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem i zaworu powietrznego przedmiotu oraz w drugim położeniu - do otwierania drugiego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem i pojemnikiem, a następnie pomię dzy tym pojemnikiem i zaworem powietrznym przedmiotu.

Urządzenie według wynalazku do uszczelniania i napełniania obiektu nadmuchiwalnego zaopatrzonego w zawór powietrzny obejmuje źródło gazu pod ciśnieniem i pojemnik zawierający czynnik uszczelniający, i posiada zawór zmiany kierunku przepływu do otwierania pierwszego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem i zaworem powietrznym obiektu w pozycji pierwszej i otwierania drugiego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem i pojemnikiem oraz następnie pomiędzy tym pojemnikiem i zaworem powietrznym obiektu nadmuchiwalnego w pozycji drugiej. Korzystnie, gdy zaworem zmiany kierunku przepływu jest zawór obrotowy posiadający przesuwne przeciwległe powierzchnie czołowe na pierwszej i drugiej części zaworu, wyposażonych w pierwszy i drugi zestaw kanałów w pierwszej wzajemnej kątowej pozycji dwu części zaworu, tworzących otwór przez zawór w pierwszym połączeniu i w drugiej ką towej pozycji, tworzą cych otwór przez zawór w drugim połączeniu, przy czym kanały otwierają się do czołowych powierzchni przesuwnych w taki sposób, że połączone kanały łączą się w dwu pozycjach zaworu obrotowego. Pierwszy i drugi kanał są umieszczone w pierwszej części zaworu, a trzeci, czwarty i piąty kanał są umieszczone w drugiej części zaworu, przez co pierwszy, drugi i trzeci kanał tworzą otwór przez zawór obrotowy w pierwszym połączeniu, podczas gdy pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał tworzą otwór przez zaworu obrotowy w drugim połączeniu. Każda część zaworu jest zasadniczo ukształtowana w formie krążka, a pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał są kanałami poprzecznymi, biegnącymi prosto przez odpowiadające im części zaworu, podczas gdy trzeci kanał biegnie pomiędzy dwoma otworami wylotowymi w przesuwnej powierzchni czołowej drugiej części zaworu. Pierwsza, ukształtowana w formie krążka część zaworu wzdłuż obrzeża posiada pierścieniowy kołnierz wystający z przesuwnej powierzchni czołowej tej części, i że druga, ukształtowana w formie krążka część zaworu jest obrotowo włożona w ten kołnierz. Na kołnierzu pierwszej części zaworu w pewnej odległości od przesuwnej powierzchni czołowej znajduje się przynajmniej jedna skierowana do wewnątrz wystająca część, a przynajmniej jedna skierowana na zewnątrz, obrzeżna wystająca część zamontowana w przestrzeni pomiędzy przesuwną powierzchnią czołową pierwszej części zaworu i skierowana do wewnątrz wystająca część na jej kołnierzu znajduje się na drugiej części zaworu, przy czym wspomniana wystająca część posiada odcinek wycięcia, biegnący ponad taką samą albo większą długością łuku niż wystająca część kołnierza. Obie części zaworu zaopatrzone są w ograniczniki określające pierwszą i drugą pozycję zaworu obrotowego, które składają się z końcówek umieszczonych we współosiowym rowku w jednej z części zaworu i kołka, w postaci na przykład śruby wkręconej na drugiej części zaworu, i biegnącego w rowku.

W szczególnym wariancie wykonania ką t pomię dzy pierwsz ą i drugą pozycją zaworu zmiany kierunku przepływu wynosi pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° i 140° i szczególnie korzystnie pomiędzy 80° i 100°. Również korzystnie, gdy przynajmniej drugi kanał w pierwszej części zaworu znajduje się we wkładce zdejmowalnie montowanej w tej części zaworu.

W innym, korzystnym wariancie wykonania zawór zmiany kierunku przepływu jest zaworem obrotowym posiadającym przeciwległe przesuwne powierzchnie czołowe na pierwszej i drugiej części zaworu i część wkładaną, posiadającą pierwszy i drugi zestaw kanałów, w pierwszej wzajemnej kątowej pozycji trzech części zaworu tworzących otwór przez zawór w pierwszym połączeniu i w drugiej kątowej pozycji, do utworzenia otworu przez zawór w drugim połączeniu, i kanały łączące się w taki sposób w przesuwnych powierzchniach czołowych, że połączone kanały łączą się w dwu pozycjach zaworu obrotowego. Pierwszy i drugi kanał znajdują się w pierwszej części zaworu, a połączona wkładana część oraz trzeci, czwarty i piąty kanał znajdują się w drugiej części zaworu, tym samym pierwszy, drugi i trzeci kanał tworzą otwór przez zawór obrotowy w pierwszym połączeniu, podczas gdy pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał tworzą otwór przez zawór obrotowy w drugim połączeniu. W wariancie tym pierwsza część zaworu urządzenia według wynalazku ma postać cylindrycznej obudowy korzystnie wyposażonej w dno, a ścianka w osłonie części zaworu posiada szczelinę do włożenia części wkładanej, która jest ukształtowana tak, aby wypełniała tę szczelinę, a druga część zaworu ma kształt zasadniczo cylindryczny i uzupełniający względem wewnętrznej komory w osłonie pierwszej części zaworu. Pierwszy kanał biegnie promieniowo przez pierwszą część zaworu, stanowiącą obudowę cylindryczną,

PL 202 965 B1 drugi kanał biegnie wewnątrz części wkładanej promieniowo na powierzchni obudowy cylindrycznej i osiowo w odniesieniu do obudowy cylindrycznej w kierunku otworu wylotowego na boku obiektu, trzeci kanał biegnie promieniowo i środkowo przez drugą część zaworu, a czwarty kanał i piąty kanał posiadają otwory wylotowe od czoła i obwodu odpowiednio drugiej części zaworu. W wariancie wykonania pierwszy ukształtowany w formie tulei zawór wzdłuż swojego wewnętrznego obrzeża posiada pierścieniową szczelinę wyżłobioną w jego przesuwnej powierzchni czołowej, a druga cylindryczna część zaworu jest obrotowo włożona w szczelinę pierścieniową i obudowę przy pomocy wystających części. W celu ułatwienia obsługi obie części zaworu zaopatrzone są w ograniczniki określające pierwszą i drugą pozycję zaworu obrotowego. Korzystnie ograniczniki składają się z końcówek na współosiowym rowku wykonanych na jednej z części zaworu i z kołka zamocowanego na drugiej części zaworu, biegnącego w rowku. Korzystnie, gdy kąt pomiędzy pierwszą i drugą pozycją zaworu zmiany kierunku przepływu wynosi pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° a 140°, oraz szczególnie korzystnie pomiędzy 80° i 100°.

Urządzenie według wynalazku ma cylinder pneumatyczny posiadający podstawę z jednej strony i otwór z drugiej strony oraz trzpień ruchomy zdolny do przesuwania się w kierunku otworu, oraz pojemnik zaopatrzony w uszczelnienie do hermetycznego uszczelnienia pojemnika, który zamontowany jest na cylindrze pneumatycznym w otworze tego cylindra, który to otwór tym samym zakryty jest uszczelnieniem, a trzpień ruchomy biegnie szczelnie przez przegrodę dzielącą cylinder pneumatyczny na pierwszą komorę umieszczoną najbliżej uszczelnienia i łączy z piątym kanałem, i drugą komorę, umieszczoną na przeciwległej stronie przegrody, i łączy z czwartym kanałem. Trzpień ruchomy w czasie stosowania przemieszcza się z pozycji wyjściowej, w której jego zakończenie stykające się z uszczelnieniem pojemnika znajduje się na zewną trz uszczelnienia, do pozycji końcowej, w której zakończenie znajduje się wewnątrz uszczelnienia. Trzpień ruchomy posiada osiowy kanał przepływowy, a w cylindrze pneumatycznym znajduje się kołek wypełniający ten kanał dopóki wspomniane zakończenie w czasie stosowania nie znajdzie się przynajmniej w przestrzeni wewnątrz uszczelnienia.

W korzystnym wariancie wykonania wynalazku urzą dzenie według wynalazku zaopatrzone jest w cylinder pneumatyczny posiadający podstawę z jednej strony i otwór z drugiej strony oraz trzpień ruchomy zdolny do przesuwania się w kierunku otworu. Pojemnik wyposażony jest w uszczelnienie do hermetycznego uszczelnienia pojemnika, i pojemnik zamontowany jest na cylindrze pneumatycznym w otworze tego cylindra, który to otwór tym samym zakryty jest uszczelnieniem, dzię ki któremu trzpień ruchomy dzieli cylinder pneumatyczny na pierwszą komorę umieszczoną najbliżej uszczelnienia połączoną z piątym kanałem oraz drugą komorę łączy z czwartym kanałem. Trzpień ruchomy w czasie stosowania przemieszcza się z pozycji wyjściowej, w której jego zakończenie stykające się z uszczelnieniem pojemnika znajduje się na zewnątrz uszczelnienia, do pozycji końcowej, w której zakończenie znajduje się wewnątrz uszczelnienia. Trzpień ruchomy posiada osiowy kanał przepływowy oraz posiada skierowany w dół kołek na swojej dolnej ścianie. Tuleję umieszcza się w cylindrze pneumatycznym, w którym tuleja koł ka prowadzona jest dopóki wspomniane zakończenie nie znajdzie się co najmniej w przestrzeni wewną trz uszczelnienia, dzię ki któremu zawór jednokierunkowy ustawia się wewną trz kanału przepływowego i otwiera się w kierunku przepływu do pojemnika, natomiast kołek w jego niższym miejscu posiada otwory łączące kanał przepływowy z drugą komorą, gdy wspomniane zakończenie w czasie stosowania umieszcza się z wewnątrz uszczelnienia. Trzpień ruchomy posiada prowadnice do prowadzenia trzpienia ruchomego wzdłuż wewnętrznej ściany cylindra pneumatycznego, korzystnie w postaci klapek biegnących wzdłuż trzpienia ruchomego. Zakończenie trzpienia ruchomego stanowi perforator posiadający przynajmniej jeden nożyk i/albo ostrze.

Cylinder pneumatyczny jest rozłącznie połączony z drugą częścią zaworu poprzez część pośrednią, posiadającą kanały tworzące przedłużenie czwartego - i piątego kanału. Źródło gazu pod ciśnieniem umieszcza się w pierwszej obudowie, a pojemnik w drugiej obudowie, obrotowo połączonej z pierwszą poprzez zawór obrotowy.

Każda obudowa jest określona przez dwie korzystnie równoległe ściany boczne biegnące zasadniczo w tym samym kierunku co oś obrotu zaworu obrotowego, dwie poprzeczne ściany, biegnące pomiędzy ścianami bocznymi, i dwie korzystnie równoległe ściany czołowe biegnące w poprzek osi obrotu, a przynajmniej ściany boczne obudowy biegną głównie posobnie jedna na drugiej w pierwszej pozycji zaworu obrotowego. Przynajmniej jedna z poprzecznych ścian w każdej z osłon biegnie zasadniczo wzdłuż powierzchni cylindrycznej posiadającej taką samą oś, jak zawór obrotowy.

Korzystnie, urządzenie według wynalazku posiada dalej pierwszą obudowę źródła gazu sprężonego i drugą obudowę zbiornika, a te obydwie obudowy połączone są ze sobą obrotowo za pomocą

PL 202 965 B1 zaworu obrotowego. Obydwie obudowy posiadają jedną stronę, która przy wyłącznym zastosowaniu urządzenia jako pompy służy do tego, aby wesprzeć je na podstawie, a strona podpierająca pierwszej obudowy służy do podparcia urządzenia na podstawie, gdy stosowane jest ono alternatywnie do uszczelniania i napompowania nieszczelnego obiektu nadmuchiwalnego, podczas gdy strona podpierająca drugiej obudowy skręcona jest przy tym pod kątem w stosunku do strony podpierającej pierwszej obudowy.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób napełniania obiektu nadmuchiwalnego za pomocą urządzenia według wynalazku, który obejmuje następujące etapy postępowania:

- zawór przełączający ustawia się w pierwszym położeniu,

- przewód połączony z drugim kanałem pierwszej części zaworu podłącza się w sposób odłączalny do zaworu pompującego obiektu nadmuchiwalnego,

- aktywuje się ź ródło gazu sprężonego, i

- źródło gazu sprężonego dezaktywuje się, gdy obiekt nadmuchiwalny zostanie napełniony.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób uszczelniania obiektu nadmuchiwalnego przy pomocy urządzenia według wynalazku, który obejmuje następujące etapy postępowania:

- zawór przełączający ustawia się w drugim położeniu,

- przewód połączony z drugim kanałem pierwszej części zaworu podłącza się w sposób odłączalny do zaworu pompującego obiektu nadmuchiwanego,

- aktywuje się źródło gazu sprężonego, i

- ź ródło gazu sprężonego dezaktywuje się, gdy obiekt nadmuchiwalny zostanie napełniony.

W położeniu pierwszym użytkownik może stosować urządzenie jako pompę np. do napełniania opony, która tylko utraciła powietrze. Kierowca prowadzący pojazd z urządzeniem według wynalazku będzie tym samym zawsze posiadał skuteczne środki do zapewnienia takiej oponie utrzymania wymaganego ciśnienia wskazanego właśnie dla danego typu opony. Tym samym uzyskuje się korzyść, że samochód stale porusza się bezpiecznie i bardziej ekonomicznie.

Jedynie wykonując przełączenie zaworu do położenia drugiego, użytkownik może teraz stosować to samo urządzenie do uszczelniania i napełniania np. przebitej opony w szybki i łatwy sposób. W czasie stosowania źródło gazu pod ciśnieniem wysyła sprężony gaz do pojemnika zawierającego czynnik uszczelniający, który tym samym zostaje wprowadzony do przebitej opony. Następnie sprężony gaz, biegnąc poprzez pojemnik, bezpośrednio wpływa do opony, aż połączenie ze źródłem gazu pod ciśnieniem rozłączy się w momencie, gdy opona zostanie napompowana do wymaganego ciśnienia. Czynność taka nie wymaga stosowania pojemników aerozolowych lub punktów złamania, które ograniczają stosowanie powyższych znanych urządzeń.

Kierowca może skutecznie zapewnić, że przebicie zostało uszczelnione przez przejechanie krótkiego dystansu natychmiast po powyższej operacji, tak, że czynnik uszczelniający jest rozprowadzony wszędzie po wewnętrznej powierzchni opony.

W korzystnym wariancie wykonania wynalazku, zawór zmiany kierunku przepływu może być zaworem obrotowym posiadającym przeciwległe przesuwne powierzchnie czołowe na pierwszej i drugiej części zaworu posiadającego pierwszy i drugi zestaw kanałów, które w pierwszym wzajemnym kątowym położeniu dwu części zaworu tworzą otwór przez zawór w pierwszym połączeniu, a w drugim położeniu kątowym tworzą otwór przez zawór w drugim połączeniu, w miarę jak kanały otwierają się w przesuwnych powierzchniach czołowych, w taki sposób, że połączone kanały doprowadzają do połączenia w dwu wzajemnie kątowych położeniach części zaworu.

Bardziej szczegółowo, pierwszy i drugi kanał mogą być umieszczone w pierwszej część zaworu, a trzeci, czwarty i piąty kanał - w drugiej część zaworu, dzięki czemu pierwszy, drugi i trzeci kanał tworzą otwór przez zawór w pierwszym połączeniu, podczas gdy pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał tworzą otwór przez zawór w drugim połączeniu.

W prostym i praktycznym wariancie wykonania wynalazku, każda część zaworu może być ukształtowana w formie krążka, a pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał może być kanałem poprzecznym, biegnącym prosto przez odpowiadające mu części zaworu, podczas gdy trzeci kanał biegnie pomiędzy dwoma otworami wylotowymi na przesuwnej powierzchni czołowej drugiej części zaworu.

Nowy pojemnik wypełniony czynnikiem uszczelniającym może być korzystnie zaopatrzony w uszczelnienie dla zapewnienia utrzymania konsystencji czynnika uszczelniają cego, dopóki nie zostanie zastosowany do uszczelniania przebitego przedmiotu, kiedy uszczelnienie to musi być złamane.

Do tego celu urządzenie można zaopatrzyć w trzpień w ruchomym w cylindrze pneumatycznym połączonym z pojemnikiem na otwartym końcu w taki sposób, że uszczelnienie przykrywa otwór, podczas

PL 202 965 B1 gdy cylinder dzieli się dzięki przegrodzie na pierwszą komorę przy uszczelnieniu i drugą komorę na przeciwległym boku przegrody; pierwsza komora następnie może być zdolna do połączenia z piątym kanałem drugiego zaworu, a druga komora - z jej czwartym kanałem zaworu.

Gdy zawór zmiany kierunku przepływu ustawiony jest w drugim położeniu, działa druga komora, która jest wypełniana przez jej pierwszy i czwarty kanał sprężonym gazem, który przepcha trzpień ruchomy poprzez uszczelnienie pojemnika, dzięki czemu przełamuje uszczelnienie. Sprężony gaz może następnie wpłynąć do pojemnika poprzez osiowy kanał w trzpieniu ruchomym i wprowadzić czynnik uszczelniający do zaworu łączącego z przedmiotem, poprzez pierwszą komorę cylindra oraz drugi i piąty kanał. Gdy pojemnik jest pusty, sprężony gaz nadal wpływa poprzez pojemnik do przedmiotu, który tym samym zostaje napompowany.

W takim połączeniu trzpień ruchomy projektuje się ze stosownymi prowadnicami, które będą środkować i prowadzić go wzdłuż wewnętrznej ściany cylindra pneumatycznego. Te prowadnice korzystnie stanowią lekkie konstrukcje z klapkami biegnącymi wzdłuż trzpienia ruchomego.

Ogólne działanie prowadnicy i cylindra pneumatycznego, jak i przesuwnego trzpienia ruchomego zostało ulepszone przez trzpień ruchomy w dolnej ścianie posiadającej skierowaną w dół szpilkę, która w swoim zwrocie zostaje wprowadzona do tulei na dnie cylindra.

Dodatkowo trzpień ruchomy posiada osiowy kanał przepływowy zaopatrzony w zawór jednokierunkowy. Otwory w niższym miejscu kurka łączą drugą komorę, w której najpierw wytworzyło się ciśnienie przez kanał przepływowy, dzięki czemu uzyskuje się przejście dla czynnika pod ciśnieniem w pojemniku.

Trzpień ruchomy będzie przesuwał się tak daleko w jego górnej pozycji, w której uszczelnienie pojemnika pęka, aż otwory zostaną udrożnione, lecz szpilka nadal jest prowadzona w tulei, która znajduje się na dnie cylindra pneumatycznego.

Gdy przebity przedmiot uszczelnia się czynnikiem uszczelniającym z pojemnika i następnie pompuje, niezawodną i skuteczną perforację uszczelnienia pojemnika uzyskuje się, gdy trzpień ruchomy jest zaopatrzony również w perforator w postaci na przykład przynajmniej jednego nożyka i/lub ostrza, stykający się uszczelnieniem.

Ponadto cylinder może być rozłącznie połączony z drugą częścią zaworu poprzez część pośrednią, posiadającą kanały tworzące przedłużenie czwartego i piątego kanału. Tym samym otrzymuje się proste przedłużenie pomiędzy cylindrem pneumatycznym i drugą częścią zaworu zmiany kierunku przepływu.

Gdy urządzenie stosuje się do uszczelniania i napełniania przebitego przedmiotu, pozostałość czynnika uszczelniającego zostanie w większym lub mniejszym stopniu pozostawiona w elemencie pośrednim i cylindrze, którą tym samym wraz z cylindrem można łatwo usunąć i wymienić na nowe części, tak żeby urządzenie było gotowe do ponownego uruchomienia.

Pozostałość czynnika uszczelniającego może również pozostać w drugim kanale pierwszej części zaworu, tym samym kanał można zaprojektować we wkładce, którą rozłącznie montuje się w części zaworu, i dlatego może być on wymieniony na nowy.

W szczególnie korzystnym wariancie wykonania wynalazku, ź ródł o gazu pod ciś nieniem moż e być wbudowane w pierwszą obudowę, podczas gdy pojemnik może być wbudowany w drugą obudowę połączoną z pierwszą zaworem zmiany kierunku przepływu, tak aby zawór działał całkiem prosto, zaledwie przez obrócenie dwu osłon względem siebie.

Obudowy można umieścić w taki sposób, żeby były zasadniczo w jednej linii gdy urządzenie będzie używane do napełniania np. opony, która utraciła powietrze, i obracane o wzajemny kąt, np. 90°, gdy urządzenie stosuje się do uszczelniania i napełniania przebitej opony.

We wspomnianym ostatnio przypadku pierwsza obudowa może stać na podstawie, na przykład gruncie, a druga obudowa z pojemnikiem może być ustawiona w pozycji pionowej, tak aby czynnik uszczelniający korzystnie mógł wypływać z pojemnika, gdy pęknie uszczelnienie.

Wynalazek zostanie bardziej szczegółowo wyjaśniony poniżej. Będą to wyłącznie przykładowe opisy wykonania wynalazku w odniesieniu do rysunków, w których:

Fig. 1 pokazuje schemat urządzenia według wynalazku działającego jako pompa;

Fig. 2 przedstawia schemat urządzenia z fig. 1, lecz działającego dla uszczelnienia i napełniania przebitej opony,

Fig. 3 jest w większej skali rzutem perspektywicznym zaworu zmiany kierunku przepływu dla urządzenia z fig. 1 i 2 w stanie rozmontowanym,

Fig. 4 pokazuje przekrój osiowy zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 3 w stanie złożonym,

PL 202 965 B1

Fig. 5 stanowi widok urządzenia z fig. 1 i 2 z zaworem zmiany kierunku przepływu z fig. 3 i 4 w pozycji, w której urządzenie może działać tylko jako pompa,

Fig. 6 pokazuje urządzenie z fig. 5 w widoku z boku,

Fig. 7 jest widokiem urządzenia z fig. 5 i 6, lecz z zaworem zmiany kierunku przepływu w pozycji, w której urządzenie może być stosowane do uszczelniania i napełniania przebitej opony,

Fig. 8 pokazuje widok urządzenia z fig. 7 z boku,

Fig. 9 ukazuje półprzekrój urządzenia z fig. 1 - 8 działającego jako pompa,

Fig. 10 pokazuje przekrój urządzenia z fig. 9, lecz z zaworem zmiany kierunku przepływu ustawionym w pozycji, w której urządzenie działa dla uszczelnienia i napełniania opony z fig. 1 - 2 i podczas tego znajduje się w pozycji pierwszej,

Fig. 11 pokazuje przekrój urządzenia z fig. 9 w drugim etapie procesu,

Fig. 12 pokazuje przekrój urządzenia z fig. 9 w trzecim etapie procesu,

Fig. 13 przedstawia w przekroju część urządzenia w zmodyfikowanym przykładzie wykonania cylindra pneumatycznego i trzpienia ruchomego i w pierwszym etapie procesu z zaworem zmiany kierunku przepływu, znajdującym się w pozycji drugiej,

Fig. 14 jest przekrojem urządzenia z fig. 13 w drugim etapie procesu,

Fig. 15 jest przekrojem urządzenia z fig. 13 w trzecim etapie procesu,

Fig. 16 pokazuje rzut perspektywiczny zaworu zmiany kierunku przepływu w stanie rozmontowanym według drugiego przykładu wykonania wynalazku,

Fig. 17 jest widokiem perspektywicznym zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 15 w stanie złożonym, z zaworem zmiany kierunku przepływu znajdującym się w pozycji pierwszej,

Fig. 18 jest widokiem perspektywicznym zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 15 w stanie złożonym, z zaworem zmiany kierunku przepływu w jego pozycji drugiej,

Fig. 19 pokazuje przekrój pionowy zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 17, znajdującym się w pozycji pierwszej,

Fig. 20 pokazuje przekrój pionowy zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 18, znajdującym się w pozycji pierwszej, i

Fig. 21 stanowi przekrój poziomy zaworu, przeprowadzony wzdłuż linii XXI - XXI z fig. 19.

Fig. 1 i 2 przedstawiają podstawową konstrukcję urządzenia 1 według wynalazku. Na fig. 1 urządzenie stosuje się do napełniania opony, z której uszło powietrze, a na fig. 2 - do uszczelniania i napełniania przebitej opony. W tym przypadku zakłada się, że opona jest oponą samochodową.

Głównymi składnikami urządzenia 1 są źródło gazu pod ciśnieniem 2, z założenia będące kompresorem 2 w przedstawionym przypadku, pojemnika 3 zawierającego czynnik uszczelniający 4 na przykład dyspersję kauczukową, oraz zawór zmiany kierunku przepływu 5 połączony z kompresorem 2 poprzez pierwszą rurkę 6, z pojemnikiem 3 poprzez drugą i trzecią rurkę 7 i 8, a z oponą 9 poprzez czwartą rurkę 10 połączoną rozłącznie z zaworem powietrznym 11 opony 9. Ponadto na zaworze zmiany kierunku przepływu 5 przewidziano pierwszy zestaw kanałów 12 i drugi zestaw kanałów 13.

Zawór zmiany kierunku przepływu 5 przedstawiony schematycznie na fig. 1 i 2 może być faktycznie jakiegokolwiek rodzaju w zakresie wynalazku, lecz rozumie się tutaj, że jest nim zawór obrotowy, który można obracać pomiędzy pozycją pierwszą z fig. 1 i pozycją drugą z fig. 2, jak wskazuje strzałka.

Gdy zawór zmiany kierunku przepływu 5 znajduje się w pozycji pierwszej, opona 9 jest, jak przedstawiono na fig. 1, połączona z kompresorem 2 poprzez pierwszą rurkę 6, pierwszy zestaw kanałów 12 zaworu zmiany kierunku przepływu 5 i czwartą rurkę 10. W tej pozycji urządzenie stosuje się do napełniania opony do pożądanego ciśnienia, gdy opona utraciła powietrze.

Gdy zawór zmiany kierunku przepływu 5 znajduje się w pozycji drugiej, kompresor 2 jest, jak przedstawiono na fig. 2, połączony z pojemnikiem 3 poprzez pierwszą rurkę 6, zestaw kanałów 13 i drugą rurkę 7, podczas gdy pojemnik 3 łączy się z oponą 9 poprzez trzecią rurkę 8, zestaw kanałów 13, czwartą rurkę 10 i zawór powietrzny 11 opony.

W tej pozycji urządzenie stosuje się w przypadku przebicia do uszczelnienia i napełniania opony 9; sprężone powietrze wytworzone przez kompresor wpływa do pojemnika 3 poprzez drugą rurkę 7 i wprowadza czynnik uszczelniający do opony 9 poprzez trzecią rurkę 8, czwartą rurkę 10 i zawór powietrzny 11.

Gdy pojemnik 3 jest pusty, kompresor wysyła sprężone powietrze bezpośrednio do opony 9 poprzez pusty teraz pojemnik 3. Tym samym opona zostaje napompowana do pożądanego ciśnienia.

PL 202 965 B1

Następnie kierowca może korzystnie przejechać odpowiedni dystans w samochodzie dla rozprowadzenia czynnika uszczelniającego na wewnętrznej powierzchni opony, dzięki czemu zapewnia, że czynnik uszczelniający dotrze do pojedynczej dziury lub wszystkich dziur w przebitej oponie.

Fig. 3 jest rzutem perspektywicznym korzystnego przykładu wykonania zaworu obrotowego 14 według wynalazku w stanie rozmontowanym, a fig. 4 jest osiowym przekrojem tego zaworu obrotowego w stanie złożonym.

Zawór obrotowy 14 składa się z pierwszej części zaworu 15 i drugiej części zaworu 16. Obydwie części zaworu 15 i 16 ukształtowane są zasadniczo w formie krążka i każdy zaopatrzona jest odpowiednio z przesuwną powierzchnią czołową 17 i 18. Dwie części 15 i 16 zaworu obrotowego 14 można, wraz z przesuwnymi powierzchniami czołowymi 17 i 18 we wzajemnym styku ślizgowym, obracać o kąt na przykład 90°, we wzajemnym odniesieniu do osi obrotu 19.

Na pierwszej części zaworu 15, zaprojektowano pierścieniowy kołnierz 21, który biegnie na zewnątrz przesuwnej powierzchni czołowej 17. Na kołnierzu 21 przewidziano ponadto dwie przeciwległe wystające części 22, które biegną w kierunku do wewnątrz względem osi obrotu 19.

Na drugiej części zaworu 16 przewidziano ponadto dwie przeciwległe wystające części 23, które biegną w kierunku na zewnątrz osi obrotu 19.

Skierowane na zewnątrz wystające części 23 biegną wzdłuż okręgu o średnicy odpowiadającej lub niewiele mniejszej od wewnętrznej średnicy kołnierza 21 pierwszej części zaworu 15, i posiadają one osiową szerokość odpowiadającą lub niewiele mniejszą niż osiowy rozstaw pomiędzy skierowanymi do wewnątrz wystającymi częściami 22 i pierwszą przesuwną powierzchnią czołową 17 na pierwszej części zaworu 15.

Każda wystająca część 23 biegnie ponadto w poprzek długości łuku odpowiadającego lub niewiele mniejszego niż długość łuku pomiędzy dwiema skierowanymi do wewnątrz wystającymi częściami 22 na pierwszej części zaworu 15.

Składanie dwu części zaworu odbywa się teraz przez osiowe dociśnięcie dwu wystających części 22 i 23 do siebie, i następnie obrócenie części zaworu względem siebie tak, aby skierowana na zewnątrz wystająca część 23 na drugiej części zaworu 16 była prowadzona za skierowaną do wewnątrz wystającą częścią 22 na pierwszej części zaworu 15.

Wystające części 22 i 23 biegną wzdłuż takich długości łuku, aby nie rozłączyły się, gdy dwie części zaworu 15 i 16 zaworu obrotowego 14 obracają się prostopadle pomiędzy pierwszą i drugą pozycją.

Kąt pomiędzy pierwszą i drugą pozycją może korzystnie wynosić pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° i 140° i szczególnie pomiędzy 80° i 100°. Kąty określa się przez ogranicznik składający się ze kołka lub śruby 25 przewidziany na pierwszej części zaworu 15 i biegnący do lub przez koliście biegnący rowek 24 w drugiej część zaworu 16. Na przedstawionym przykładzie kąt wynosi 90°.

Oczywiście kołek można również zaprojektować jako kołek sprężynowy w pierwszej części zaworu i może on być przesunięty o zakres sprężyny przy montażu części zaworu, po czym części zaworów wkłada się w siebie i wystające części 22 i 23 łączy się ze sobą. Sprężynowy kołek następnie spoczywa w biegnących półkoliście rowkach, wypełniając te rowki natychmiast po włożeniu do rowka.

Do bezpieczniejszego wprowadzenia podczas montażu, można na przykład zaopatrzyć jedną z części zaworu w dodatkowy, centralny kołek do wyśrodkowania i można wprowadzić inny zawór z uzupełniającym naprowadzaczem takiego kołka.

W zaworze obrotowym 14 przewidziane są kanały do otwierania w pozycji pierwszej pierwszego połączenia z fig. 1 pomiędzy kompresorem 2 i oponą 9, a w pozycji drugiej - otwierania drugiego połączenia z fig. 2 pomiędzy kompresorem 2 i oponą 9 poprzez pojemnik 3.

Do tego celu, pierwszy i drugi kanał 26 i 27 przewidziano w pierwszej części zaworu 15, a trzeci, czwarty i piąty kanał 28, 29 i 30 w drugiej część zaworu 16. Kanały 26, 27 i 29, 30 biegną prosto przez odpowiadające im części zaworu 15 i 16, podczas gdy trzeci kanał 28 biegnie wewnątrz drugiej części zaworu 16 i kończy się w dwu miejscach na przesuwnej powierzchni czołowej 18 tej części zaworu. Położenie kanałów względem siebie w dwu pozycjach zaworu i tym samym otrzymany sposób działania urządzenia zostanie opisany szczegółowo poniżej.

Fig. 5 - 8 przedstawiają półprzekrój korzystnego przykładu wykonania urządzenia 1 według wynalazku. W tym przypadku urządzenie posiada pierwszą obudowę 31 z kompresorem 2 i drugą obudowę 32 z pojemnikiem 3. Pierwsza obudowa 31 jest ściśle połączona z pierwszą częścią zaworu 15 zaworu obrotowego 14, a druga obudowa 32 z drugą częścią zaworu 16. Zawór obrotowy 14 tworzy

PL 202 965 B1 w ten sposób przegub pomiędzy dwiema obudowami 31 i 32, którym tym samym pozwala się na obrót o kąt 90° w tym przypadku względem siebie dookoła osi obrotu 19 zaworu obrotowego.

Przez proste obracanie dwu osłon 31 i 32 o kąt 90° względem siebie, urządzenie w ten sposób zmienia tryb działania z trybu działania jako pompa z fig. 1 na tryb działania z fig. 2, w którym urządzenie może być dogodnie stosowane do uszczelniania i następnie napełniania przebitej opony.

Widoczne na przekroju poprzecznym dwie obudowy 31 i 32 posiadają zasadniczo taki sam układ. Na fig. 5 i 6 zawór obrotowy 14 znajduje się w pozycji pierwszej, a obudowy biegną posobnie względem siebie w tym samym kierunku co oś obrotu 19 zaworu obrotowego odpowiednio z dwu przeciwległych, głównie płaskich, równoległych boków 33 i 34, i odpowiednio dwu przeciwległych, cylindrycznie ukształtowanych powierzchni czołowych poprzecznych boków 35 i 36, posiadającym taką samą oś, jak oś obrotu 19 zaworu obrotowego.

W tej pozycji urządzenie stosuje się jako pompę do napełniania opony 9, z której uszło powietrze, do pożądanego ciśnienia. Podczas tego urządzenie może dogodnie stać na podstawie, na przykład gruncie (nie przedstawiono), na jednym z poziomych boków 33 i 34 obu osłon.

W pozycji z fig. 7 i 8 dwie obudowy 31 i 32 zostają teraz obrócone o kąt 90° względem siebie i następnie zawór obrotowy 14 znajduje się pozycji drugiej, w której urządzenie przechodzi do uszczelnienia i napełniania przebitej opony.

Podczas takiej operacji, urządzenie może stać na podstawie, na przykład gruncie (nie przedstawiono), na jednym z poziomych boków 33 pierwszej obudowy 31 i jedną ukształtowaną cylindrycznie powierzchnią czołową poprzecznych boków 36 drugiej obudowy 32, podczas tego poprzeczny bok następuje przyległą cylindrycznie ukształtowaną powierzchnię czołową poprzecznego boku pierwszej obudowy 31 tak, aby obydwie obudowy 31 i 32 stały bezpiecznie na podstawie (nie przedstawiono).

Jak przedstawiono, pojemnik stoi pionowo w pozycji stosowania jak na fig. 7 i 8, a tym samym uzyskuje się korzyść w tym, że czynnik uszczelniający łatwo wypływa z pojemnika.

Fig. 9 jest bardziej dokładnym częściowym widokiem urządzenia 1 z zaworem obrotowym 14 w pozycji pierwszej, w której urządzenie, jak przedstawiono na fig. 5 i 6, stosuje się tylko jako pompę do napełniania opony, z której uszło powietrze.

Pierwsza rurka 6, która łączy się z kompresorem 2, łączy się z pierwszym kanałem 26 w pierwszej części zaworu 15, podczas gdy czwarta rurka 10, która łączy się z oponą 9, łączy się z drugim kanałem 27. Kanały 26 i 27 łączy się wzajemnie w przedstawionej pierwszej pozycji zaworu poprzez trzeci kanał 28 w drugiej części zaworu 16. Tym samym, w czasie stosowania sprężone powietrze z kompresora wprowadza się w kierunku strzałek poprzez pierwszą rurkę 6, pierwszy kanał 26, trzeci kanał 28, drugi kanał 27 i czwartą rurkę 10 do nie pokazanej opony, którą tym samym pompuje się.

Na fig. 10, 11 i 12 dwie obudowy 31 i 32 są obrócone o kąt 90° względem siebie tak, aby zawór obrotowy 14 znajdował się w pozycji drugiej, w której urządzenie może być stosowane do uszczelniania i napełniania przebitej opony.

Podczas takiej operacji, urządzenie umieszcza się w sposób przedstawiony na fig. 7 i 9, gdzie pojemnik 3 korzystnie znajduje się w pozycji pionowej, pozwalając aby czynnik uszczelniający 4 łatwo wypłynął z pojemnika.

W tym przypadku pojemnik 3 zaprojektowano jako butlę z szyjką 37, uszczelnioną uszczelnieniem 38. Dzięki środkom zewnętrznego gwintu 39, szyjka szczelnie połączona jest śrubowo z wewnętrznym gwintem 40 cylindra pneumatycznego 41 podzielonego na górną i dolną komorę 43 i 44 przez przegrodę 42.

Poprzez część pośrednią 45 cylinder pneumatyczny 41 zamocowany jest na drugiej części zaworu 16 zaworu obrotowego 14, czwarty kanał 29 tej części zaworu zostaje połączony z dolną komorą 44 cylindra pneumatycznego 41, a piąty kanał 30 połączony z górną komorą 43 cylindra pneumatycznego 41.

W cylindrze pneumatycznym 41 umieszczony jest przesuwnie trzpień ruchomy 46, który biegnie szczelnie przez otwór 48 w przegrodzie 42 z dzwonową częścią środkową 47.

Na dole, cylinder pneumatyczny 41 zamknięty jest podstawą 49 wyposażoną w kołek 50 biegnący w górę kanału przepływowego 56 w trzpieniu ruchomym 46. W pierwszym odcinku, kołek jest szczelnie zamknięty na wewnętrznej powierzchni czołowej dzwonowatej części środkowej, podczas gdy w dalszym odcinku zaprojektowano go z podłużnymi rowkami 51. Na górze trzpień ruchomy przewidziano jako perforator 52 z nożykami lub ostrzami 53 przecinającymi uszczelnienie 38 butli.

W pozycji drugiej zaworu obrotowego 14 z fig. 10, 11 i 12, pierwszy kanał 26 pierwszej części zaworu łączy się z czwartym kanałem 29 drugiej części zaworu, i co za tym idzie - z dolną komorą 44

PL 202 965 B1 cylindra pneumatycznego 41, podczas gdy drugi kanał 27 pierwszej części zaworu łączy się z piątym kanałem 30 drugiej części zaworu, a co za tym idzie - z górną komorą 43 cylindra pneumatycznego 41.

Podczas gdy pierwszy kanał 26 pierwszej części zaworu jest połączony z kompresorem 2 poprzez rurkę 6, sprężone powietrze przepłynie w czasie stosowania, jak wskazują strzałki, do dolnej komory 44 cylindra pneumatycznego 41, gdzie powyżej przegrody 42 wytworzy się różnica ciśnień, które to ciśnienie działa na trzpień ruchomy 26 z ze skierowaną ku górze siłą.

Siła ta powoduje, że trzpień ruchomy 46 działa ku górze jako perforator 52 perforując uszczelnienie 38 butli i trzpień ruchomy 46 odsłania podłużne rowki 51 kołka 50.

Sytuację taką przedstawiono na fig. 11. Kompresor wysyła teraz, jak wskazują strzałki, sprężone powietrze do butli 3 w postaci skierowanego ku górze strumienia powietrza poprzez rurkę 6, pierwszy kanał 26, drugi kanał 29, dolną komorę 44, rowki 51 kołka 50 i kanał przepływowy 56 ukształtowanego w formie rurki trzpienia ruchomego 46. Sprężone powietrze przenosi tym samym czynnik uszczelniający z butli 3 i poprzez górną komorę 43, piąty kanał 30, drugi kanał 27 i rurkę 10 i do przebitej opony.

Na fig. 12 całkowita zawartość czynnika uszczelniającego z butli zostaje teraz wprowadzona do opony, dzięki czemu przepływ czynnika uszczelniającego zastępuje się przez przepływ sprężonego powietrza, które napompuje oponę do pożądanego ciśnienia.

Następnie, rurkę 10 usuwa się z zaworu powietrznego 11 opony 9, po czym kierowca przejeżdża odpowiedni dystans w celu rozprowadzenia czynnika uszczelniającego wewnątrz powierzchni opony, obracając przebitą oponę tak, aby czynnik ten osiągnął i uszczelnił z całą pewnością pojedynczą dziurę lub dziury w przebitej oponie.

Na koniec urządzenie obraca się ponownie do pierwszej pozycji, w której zajmie ono bardzo małą przestrzeń i zatem dogodnie może leżeć, np. w bagażniku samochodowym.

Gdy urządzenie zostało zastosowane do uszczelniania dziur w przebitej oponie, reszta czynnika uszczelniającego pozostanie, w większym lub mniejszym stopniu, w jego poszczególnych częściach, przez które przeszedł czynnik uszczelniający. Aby sprawić, żeby urządzenie było w pełni sprawne do następnego działania, części te należy zamienić na nowe i zmienić butlę na nową, szczelną butlę z czynnikiem uszczelniającym.

W przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku z fig. 9 - 12, cylinder pneumatyczny 41, pośredni element 45 i drugą część zaworu 16 zaworu 14 wykonuje się w jednym kawałku, to jest jako jedną, pojedynczą część składową połączoną z pierwszą częścią zaworu 15 zaworu obrotowego w prosty, opisany powyżej sposób. Po zastosowaniu, taką część składową można zatem wraz z pustą butlą szybko i łatwo oddzielić od części pierwszej zaworu 15 i zastąpić przez nową część składową z nową butlą.

Drugi kanał 27 w pierwszej części zaworu 15 również wypełnia się czynnikiem uszczelniającym i jest dlatego skonstruowany we wkładce 54, którą rozłącznie montuje się w pierwszej części zaworu 15 i dlatego można ją łatwo usuwać z tej części zaworu wraz z rurką 10 i zamieniać na nową wkładkę 54 i nową rurkę 10.

Fig. 13, 14 i 15 przedstawia część urządzenia w zmodyfikowanym przykładzie wykonania cylindra pneumatycznego 41 i trzpienia ruchomego 46 z fig. 10, fig. 11 i fig. 12. Te same odnośniki liczbowe zastosowano do odpowiadających sobie części, lecz części zmodyfikowane oznaczono przez odnośniki cyfrowe, które zmieniono tylko przez dodanie apostrofu.

Co więcej, urządzenie działa w taki sam sposób, jak opisano w odniesieniu do fig. 10, fig. 11 i fig. 12, na których zawór zmiany kierunku przepływu znajduje się w pozycji drugiej, a urządzenie w przypadku przebicia stosuje się do uszczelniania i napełniania opony.

Trzpień ruchomy 46' posiada prowadnicę 60 do prowadzenia trzpienia ruchomego wzdłuż wewnętrznej ściany cylindra pneumatycznego 41. W tym przypadku prowadnice stanowią klapki 60 biegnące wzdłuż trzpienia ruchomego.

Trzpień ruchomy 46' posiada ponadto osiowy kanał przepływowy 56' i skierowany w dół kołek 57 na dolnej ścianie, jak również otwory u dołu.

Zawór jednokierunkowy 61 umieszczony jest ponadto wewnątrz kanału przepływowego 56 i otwiera się w kierunku pojemnika zgodnie z kierunkiem przepływu i służy do zabezpieczenia czynnika uszczelniającego 4 w pojemniku 3 przed docieraniem do kompresora 2 poprzez dolną komorę 44, czwarty kanał 29 i rurkę 6.

PL 202 965 B1

Dodatkowo w cylindrze pneumatycznym 41 założono tuleję 58, w której to tulei poprowadzono kołek 57, aż perforator 52 trzpienia ruchomego 46 znajdzie się w czasie stosowania w przestrzeni z uszczelnieniem 38.

Fig. 13 przedstawia pozycję wyjściową do uszczelniania i napełniania przebitej opony z zaworem w jego pozycji drugiej. Trzpień ruchomy znajduje się w jego dolnej pozycji, w której tuleja 58 blokuje otwory 59 kołka 57.

Na fig. 14 sprężone powietrze z kompresora doprowadza się do dolnej komory 44 poprzez czwarty kanał 29, dzięki czemu różnica ciśnień ponad przegrodą 42 przenosi trzpień ruchomy do jego pozycji górnej.

W takiej górnej pozycji, perforator 52 trzpienia ruchomego perforuje uszczelnienie 38 i tuleja 58 jednocześnie pozostawia otwory 59 kołka 57 czyste, tak aby sprężone powietrze zostało doprowadzone do pojemnika 3 poprzez otwory 59 i osiowy kanał przepływowy 56'.

Sprężone powietrze przenosi tym samym czynnik uszczelniający z pojemnika do nieszczelnej opony poprzez piąty kanał 30, aż do opróżnienia pojemnika.

Sytuację taką zilustrowano na fig. 15, na którym sprężone powietrze doprowadzone zostaje poprzez pusty teraz pojemnik do opony, pompując tym samym oponę.

Fig. 16 jest półprzekrojem drugiego przykładu wykonania zaworu zmiany kierunku przepływu z fig. 3, fig. 4, fig. 9, fig. 10, fig. 11 oraz fig. 12. Podobne części zostały oznaczone tymi samymi odnośnikami cyfrowymi, podczas gdy odpowiednie, lecz zmodyfikowane części oznaczono przez odnośniki cyfrowe z dodaniem apostrofu.

Fig. 17 i fig. 19 są rzutem bocznym i przekrojem poprzecznym odpowiednio zaworu zmiany kierunku przepływu w stanie złożonym z zaworem zmiany kierunku przepływu znajdującym się w pozycji pierwszej, a fig. 18 i fig. 20 są rzutem bocznym i przekrojem poprzecznym odpowiednio zaworu zmiany kierunku przepływu w stanie złożonym z zaworem zmiany kierunku przepływu w jego pozycji drugiej, podczas gdy fig. 21 jest rzutem w przekroju poprzecznym prostopadle do pierwszego przekroju poprzecznego zmontowanego zaworu zmiany kierunku przepływu.

Zawór zmiany kierunku przepływu jest zaworem obrotowym 14' z pierwszą i drugą częścią zaworu 15', 16' i częścią wkładaną 54' do włożenia w pierwszą część zaworu. Te części zaworu 15', 16', 54' odpowiadają częściom zaworów 15, 16 oraz części wkładanej 54 z pierwszego przykładu wykonania wynalazku.

Części zaworów 15' i 16' posiadają przeciwlegle, cylindrycznie przesuwną powierzchnię czołową 17' i 18. Przesuwną powierzchnię czołową 17' umieszcza się na części zaworu 15' i części wkładanej 54' pierwszej części zaworu.

Zawór obrotowy 14' ponadto wyposażono w pierwszy zestaw kanałów 26', 27' w pierwszej części zaworu 15', 54', i drugi zestaw kanałów 28', 29', 30' w drugiej część zaworu 161

W kątowej pozycji zaworu obrotowego 14' przedstawionej na fig. 17, fig. 19 i fig. 21, pierwszy kanał 26' i drugi kanał 27' pierwszej części zaworu 151 54' łączą się wzajemnie poprzez trzeci kanał 28' drugiej część zaworu 16'. Tak jak w pierwszym przykładzie wykonania wynalazku, w takiej pierwszej pozycji, w drugim przykładzie wykonania wynalazku urządzenie działa tylko jako pompa do napełniania opony, która utraciła powietrze.

W drugiej kątowej pozycji zaworu obrotowego 14' przedstawionej na fig. 18 i fig. 20, pierwszy kanał 26' i drugi kanał 27' pierwszej części zaworu 15', 54' łączą się wzajemnie poprzez czwarty kanał 29', pojemnik 3 i piąty kanał 30'. Tak jak w pierwszym przykładzie wykonania wynalazku, w drugim przykładzie wykonania wynalazku urządzenie działa do uszczelnienia i następnie napełniania nieszczelnej opony.

Następnie zostanie opisany drugi przykład wykonania wynalazku zaworu obrotowego 14'.

Pierwszą część zaworu 15' stanowi cylindryczna obudowa i zaopatrzona jest w dno 62. Ściana obudowy posiada szczelinę 63 do włożenia części wkładanej 541 która jest ukształtowana tak, aby wypełniała tę szczelinę, i która wyposażona jest w dwa wystające kliny 64 dopasowane do dwu szczelin 65 wyżłobionych w osłonie ścianki.

Druga część zaworu 16' jest cylindryczna i stanowi uzupełnienie względem wewnętrznej komory w osłonie pierwszego zaworu 15', 54' i może być obracana w tej wewnętrznej komorze w osłonie pomiędzy pierwszą i drugą pozycją kątową.

Pierwszy kanał 26' biegnie promieniowo przez pierwszą część zaworu 15'. Drugi kanał 27' biegnie wewnątrz części wkładanej 54' promieniowo na powierzchni obudowy cylindrycznej i osiowo w odniesieniu do obudowy cylindrycznej w kierunku otworu wylotowego na boku przedmiotu. Trzeci

PL 202 965 B1 kanał 28' biegnie promieniowo i środkowo przez drugą część zaworu 161. A czwarty kanał 29' i piąty kanał 30' posiadają otwory wylotowe od czoła po obwodzie, odpowiednio do drugiej części zaworu 16'.

W celu obrotowego utrzymania drugiej części zaworu 16' w poprawnej pozycji w pierwszej części zaworu 15', w osłonie ścian wzdłuż wewnętrznego obrzeża żłobiona jest pierścieniowa szczelina 21' (fig. 21), a druga część zaworu 16' wyposażona jest w dwie wystające części 66 i obrotowo wkłada się w tę szczelinę 21' i w obudowę poprzez szczeliny 67 wyżłobione w osłonie ścian w poprzek szczeliny 211 Oprócz tego, część wkładaną 54' zaopatrzona jest w łukowatą klapkę 68, włożoną w ścianę obudowy pierwszej części zaworu.

Gdy urządzenie do uszczelniania i napełniania nieszczelnej opony zostanie zastosowane, wymienia się części, które miały kontakt z czynnikiem uszczelniającym, między innymi drugą część zaworu 16' i część wkładaną 54'.

Obwodowy wylot otworu piątego kanału 30, przez który wypłynął czynnik uszczelniający porusza się jednakże tylko wzdłuż klapki części wkładanej 541 podczas, gdy druga część zaworu 16' obraca się z pozycji stosowania do pozycji demontażowej.

W ten sposób pierwsza część zaworu 15' nie będzie miała kontaktu z czynnikiem uszczelniającym i nie jest zatem wymieniana.

Obie części zaworu 15', 16' wyposażone są w ograniczniki 241 25' określające pierwszą i drugą pozycję zaworu obrotowego 152, 16' przy czym ograniczniki składają się z końcówek o współosiowym rowku 24', wykonanych w pierwszej części zaworu 15' i kołku 25' zamocowane na gwincie 69 na drugiej części zaworu 16' i biegnące do rowka 241

Ograniczniki 24' i 25' rozmieszczone są w taki sposób, że kąt pomiędzy pierwszą i drugą pozycją zaworu zmiany kierunku przepływu mieści się pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° i 140°, a szczególnie pomiędzy 80° i 100°.

Urządzenie według wynalazku jest małe, poręczne, szybkie i łatwe do zastosowania i takim, które czyni, że ciężkie i zajmujące wiele miejsca tradycyjne koło zapasowe przewożone w samochodach staje się zbyteczne. Dzięki stosowaniu urządzenia według wynalazku można wykorzystać dodatkową przestrzeń i ładowność, uzyskane w wyniku pozbycia się koła zapasowego.

Urządzenie według wynalazku, opisane powyżej i przedstawione na rysunku, z założenia było stosowane do napełniania opony samochodowej, z której uszło powietrze lub do uszczelniania i napełniania przedziurawionej opony samochodowej.

Oczywiście jest to wyłącznie przykład urządzenia wchodzącego w zakres wynalazku, lecz równie dobrze może być ono stosowane do wykonywania tych samych czynności przy innych oponach lub innych przedmiotach pompowanych.

Claims

1. Urządzenie do uszczelniania i napełniania obiektu nadmuchiwalnego zaopatrzonego w zawór powietrzny, które obejmuje źródło gazu pod ciśnieniem i pojemnik zawierający czynnik uszczelniający, znamienne tym, że urządzenie (1) ponadto obejmuje zawór zmiany kierunku przepływu (14) do otwierania pierwszego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem (2) i zaworem powietrznym (11) obiektu (9) w pozycji pierwszej i otwierania drugiego połączenia pomiędzy źródłem gazu pod ciśnieniem (2) i pojemnikiem (3) oraz następnie pomiędzy tym pojemnikiem i zaworem powietrznym (11) obiektu (9) w pozycji drugiej.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zaworem zmiany kierunku przepływu jest zawór obrotowy (14) posiadający przesuwne przeciwległe powierzchnie czołowe (17; 18) na pierwszej i drugiej części zaworu (15; 16) posiadających umieszczony pierwszy i drugi zestaw kanałów (26, 27; 28, 29, 30), w pierwszej wzajemnej kątowej pozycji dwu części zaworu (15; 16), tworząc otwór przez zawór (14) w pierwszym połączeniu i w drugiej kątowej pozycji, tworząc otwór przez zawór (14) w drugim połączeniu, kanały (26, 27; 28, 29, 30) otwierające się do czołowych powierzchni przesuwnych (17; 18) w taki sposób, że połączone kanały łączą się w dwu pozycjach zaworu obrotowego (14).

3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że pierwszy i drugi kanał (26, 27) są umieszczone w pierwszej części zaworu, a trzeci, czwarty i piąty kanał (28, 29, 30) są umieszczone w drugiej części zaworu, przez co pierwszy, drugi i trzeci kanał (26, 27, 28) tworzą otwór przez zawór obrotowy (14) w pierwszym połączeniu, podczas gdy pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał (26, 27, 29, 30) tworzą otwór przez zawarty obrotowy (14) w drugim połączeniu.

PL 202 965 B1

4. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że każda część zaworu (15; 16) jest zasadniczo ukształtowana w formie krążka i że pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał (26, 27; 29, 30) są poprzecznymi kanałami, biegnącymi prosto przez odpowiadające im części zaworu (15; 16), podczas gdy trzeci kanał (28) biegnie pomiędzy dwoma otworami wylotowymi w przesuwnej powierzchni czołowej (18) drugiej części zaworu (16).

5. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienne tym, że pierwsza ukształtowana w formie krążka część zaworu (15) wzdłuż obrzeża posiada pierścieniowy kołnierz (21) wystający z przesuwnej powierzchni czołowej (17) tej części, i że druga ukształtowana w formie krążka część zaworu (16) jest obrotowo włożona w ten kołnierz (21).

6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 5, znamienne tym, że na kołnierzu (21) pierwszej części zaworu (15) w pewnej odległości od przesuwnej powierzchni czołowej (17) znajduje się przynajmniej jedna skierowana do wewnątrz wystająca część (22), i że przynajmniej jedna skierowana na zewnątrz, obrzeżna wystająca część (23) zamontowana w przestrzeni pomiędzy przesuwną powierzchnią czołową pierwszej części zaworu (15) i skierowana do wewnątrz wystająca część (22) na jej kołnierzu (21) znajduje się na drugiej części zaworu (16) i wspomniana wystająca część posiada odcinek wycięcia, biegnący ponad taką samą albo większą długością łuku niż wystająca część (22) kołnierza (21).

7. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że dwie części zaworu (15; 16) zaopatrzone są w ograniczniki (24; 25) określające pierwszą i drugą pozycję zaworu obrotowego (14).

8. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że ograniczniki składają się z końcówek umieszczonych we współosiowym rowku (24) w jednej z części zaworu (15; 16) i kołka (25) w postaci śruby wkręconej na drugiej części zaworu (15; 16) i biegnącego w rowku (24).

9. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że kąt pomiędzy pierwszą i drugą pozycją zaworu zmiany kierunku przepływu wynosi pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° i 140° i szczególnie korzystnie pomiędzy 80° i 100°.

10. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że przynajmniej drugi kanał (27) w pierwszej część zaworu (15) znajduje się we wkładce (54) zdejmowalnie montowanej w tej części zaworu (15).

11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawór zmiany kierunku przepływu jest zaworem obrotowym (14') posiadającym przeciwległe przesuwne powierzchnie czołowe (17'; 18') na pierwszej i drugiej części zaworu (15; 16') i część wkładaną (54') posiadającą pierwszy i drugi zestaw kanałów (26', 27'; 28/, 29', 30'), w pierwszej wzajemnej kątowej pozycji trzech części zaworu (15^, 16/, 54') tworząc otwór przez zawór (14') w pierwszym połączeniu i w drugiej kątowej pozycji, do utworzenia otworu przez zawór (14') w drugim połączeniu, kanały (26' ,27'; 28', 29', 30') łączące się w taki sposób w przesuwnych powierzchniach czołowych (17'; 18'), że połączone kanały łączą się w dwu pozycjach zaworu obrotowego (14').

12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że pierwszy i drugi kanał (26', 27') znajdują się w pierwszej części zaworu (15') a połączona wkładana część (54') oraz trzeci, czwarty i piąty kanał (28', 29', 30') znajdują się w drugiej części zaworu (16') tym samym pierwszy, drugi i trzeci kanał (261, 27^, 28') tworzą otwór przez zawór obrotowy (14') w pierwszym połączeniu, podczas gdy pierwszy, drugi, czwarty i piąty kanał (26., 27', 29/, 30') tworzą otwór przez zawór obrotowy (14') w drugim połączeniu.

13. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, znamienne tym, że pierwsza część zaworu (15') ma postać cylindrycznej obudowy korzystnie wyposażonej w dno (62), że ścianka w osłonie części zaworu (15') posiada szczelinę (63) do włożenia części wkładanej (54'), która jest ukształtowana tak, aby wypełniała tę szczelinę, a druga część zaworu (16') ma kształt zasadniczo cylindryczny i uzupełniający względem wewnętrznej komory w osłonie pierwszej części zaworu (15').

14. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, albo 13, znamienne tym, że

- pierwszy kanał (26') biegnie promieniowo przez pierwszą część zaworu (15'), stanowiącą obudowę cylindryczną,

- drugi kanał (27') biegnie wewnątrz części wkładanej (54') promieniowo na powierzchni obudowy cylindrycznej i osiowo w odniesieniu do obudowy cylindrycznej w kierunku otworu wylotowego na boku obiektu,

- trzeci kanał (28') biegnie promieniowo i środkowo przez drugą część zaworu (16'), i

- czwarty kanał (29') i piąty kanał (30') posiadają otwory wylotowe od czoła i obwodu odpowiednio drugiej części zaworu (16').

PL 202 965 B1

15. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że pierwszy ukształtowany w formie tulei zawór (15') wzdłuż swojego wewnętrznego obrzeża posiada pierścieniową szczelinę (21') wyżłobioną w jego przesuwnej powierzchni czołowej (17'), i że druga cylindryczna część zaworu (16') jest obrotowo włożona w szczelinę pierścieniową (21') i obudowę przy pomocy wystających części (66).

16. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że obie części i zaworu (151, 16') zaopatrzone są w ograniczniki (24'; 25') określające pierwszą i drugą pozycję zaworu obrotowego (14').

17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że ograniczniki składają się z końcówek na współosiowym rowku (24') wykonanych na jednej z części zaworu (15'; 16') i z kołka (25') zamocowanego na drugiej części zaworu (15'; 16') i biegnącego w rowku (24').

18. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kąt pomiędzy pierwszą i drugą pozycją zaworu zmiany kierunku przepływu wynosi pomiędzy 10° i 170°, korzystnie pomiędzy 30° i 140°, oraz szczególnie korzystnie pomiędzy 80° i 100°.

19. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że urządzenie (1) obejmuje cylinder pneumatyczny (41) posiadający podstawę (49) z jednej strony i otwór (55) z drugiej strony oraz trzpień ruchomy (46) zdolny do przesuwania się w kierunku otworu (55), że pojemnik (3) zaopatrzony jest w uszczelnienie (38) do hermetycznego uszczelnienia pojemnika (3), że ten pojemnik zamontowany jest na cylindrze pneumatycznym (41) w otworze (55) tego cylindra, który to otwór tym samym zakryty jest uszczelnieniem (38), że trzpień ruchomy (46) biegnie szczelnie przez przegrodę (42) dzielącą cylinder pneumatyczny (41) na pierwszą komorę (43) umieszczoną najbliżej uszczelnienia (38) i łączy z piątym kanałem (30), i drugą komorę (44) umieszczoną na przeciwległej stronie przegrody (42) i łączy z czwartym kanałem (29), że trzpień ruchomy (46) w czasie stosowania przemieszcza się z pozycji wyjściowej, w której jego zakończenie stykające się z uszczelnieniem (38) pojemnika (3) znajduje się na zewnątrz uszczelnienia (38), do pozycji końcowej, w której zakończenie znajduje się wewnątrz uszczelnienia (38), że trzpień ruchomy (46) posiada osiowy kanał przepływowy (56), i że w cylindrze pneumatycznym (41) znajduje się kołek (50) wypełniający ten kanał (56) dopóki wspomniane zakończenie w czasie stosowania nie znajdzie się przynajmniej w przestrzeni wewnątrz uszczelnienia (38).

20. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że urządzenie (1) obejmuje cylinder pneumatyczny (41) posiadający podstawę (49) z jednej strony i otwór (55) z drugiej strony oraz trzpień ruchomy (46') zdolny do przesuwania się w kierunku otworu (55), że pojemnik (3) wyposażony jest w uszczelnienie (38) do hermetycznego uszczelnienia pojemnika (3), że ten pojemnik zamontowany jest na cylindrze pneumatycznym (41) w otworze (55) tego cylindra, który to otwór tym samym zakryty jest uszczelnieniem (38), dzięki któremu trzpień ruchomy dzieli cylinder pneumatyczny na pierwszą komorę (43) umieszczoną najbliżej uszczelnienia (38) połączoną z piątym kanałem (30) oraz drugą komorę (44) łączy z czwartym kanałem, że trzpień ruchomy (46') w czasie stosowania przemieszcza się z pozycji wyjściowej, w której jego zakończenie stykające się z uszczelnieniem (38) pojemnika (3) znajduje się na zewnątrz uszczelnienia (38), do pozycji końcowej, w której zakończenie znajduje się wewnątrz uszczelnienia (38), że trzpień ruchomy (46') posiada osiowy kanał przepływowy (56'), że trzpień ruchomy (46') ponadto posiada skierowany w dół kołek (57) na swojej dolnej ścianie, i że tuleję (58) umieszcza się w cylindrze pneumatycznym (41), w którym tuleja kołka (57) prowadzona jest dopóki wspomniane zakończenie nie znajdzie się co najmniej w przestrzeni wewnątrz uszczelnienia (38), dzięki któremu zawór jednokierunkowy (61) ustawia się wewnątrz kanału przepływowego (56') i otwiera się w kierunku przepływu do pojemnika (3), i że kołek (50) w jego niższym miejscu posiada otwory (59) łączące kanał przepływowy z drugą komorą (44), gdy wspomniane zakończenie w czasie stosowania umieszcza się z wewnątrz uszczelnienia (38).

21. Urządzenie według zastrz. 1 albo 19, albo 20, znamienne tym, że trzpień ruchomy (46') posiada prowadnice (60) do prowadzenia trzpienia ruchomego (60') wzdłuż wewnętrznej ściany cylindra pneumatycznego (41), korzystnie w postaci klapek biegnących wzdłuż trzpienia ruchomego.

22. Urządzenie według zastrz. 1 albo 9, albo 20, albo 21, znamienne tym, że zakończenie trzpienia ruchomego (46) stanowi perforator (52) posiadający przynajmniej jeden nożyk i/albo ostrze (53).

23. Urządzenie według zastrz. 1 albo 19, albo 20, albo 21, znamienne tym, że cylinder pneumatyczny (41) jest rozłącznie połączony z drugą częścią zaworu (16) poprzez część pośrednią (45) posiadającą kanały tworzące przedłużenie czwartego - i piątego kanału (29, 30).

24. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że źródło gazu pod ciśnieniem (2) umieszcza się w pierwszej obudowie (31) i pojemnik (3) w drugiej obudowie (32) obrotowo połączonej z pierwszą poprzez zaworu obrotowy (14).

PL 202 965 B1

25. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że każda obudowa (31; 32) jest określona przez dwie korzystnie równoległe ściany boczne (33; 34) biegnące zasadniczo w tym samym kierunku co oś obrotu (19) zaworu obrotowego (14), dwie poprzeczne ściany (35; 36) biegnące pomiędzy ścianami bocznymi (33; 34), i dwie korzystnie równoległe ściany czołowe biegnące w poprzek osi obrotu (19), i że przynajmniej ściany boczne (33; 34) obudowy (31; 32) biegną głównie posobnie jedna na drugiej w pierwszej pozycji zaworu obrotowego (14).

26. Urządzenie według zastrz. 24 albo 25, znamienne tym, że przynajmniej jedna z poprzecznych ścian (35; 36) w każdej z osłon (31; 32) biegnie zasadniczo wzdłuż powierzchni cylindrycznej posiadającej taką samą oś (19), jak zawór obrotowy (14).

27. Urządzenie według zastrz. 24 albo 25, albo 26, znamienne tym, że urządzenie (1) obejmuje dalej pierwszą obudowę (31) źródła gazu sprężonego (2) i drugą obudowę (32) zbiornika (3), i że obydwie obudowy (31, 32) połączone są ze sobą obrotowo za pomocą zaworu obrotowego (14).

28. Urządzenie według zastrz. 27, znamienne tym, że obydwie obudowy (31; 32) wykazują jedną stronę (33; 34), która przy wyłącznym zastosowaniu urządzenia (1) jako pompy służy do tego, aby wesprzeć je na podstawie, i że strona podpierająca (33) pierwszej obudowy (31) służy do podparcia urządzenia (1) na podstawie, gdy stosowane jest ono alternatywnie do uszczelniania i napompowania nieszczelnego obiektu (9), podczas gdy strona podpierająca (34) drugiej obudowy (32) skręcona jest przy tym pod kątem w stosunku do strony podpierającej (33) pierwszej obudowy (31).

29. Sposób napełniania obiektu nadmuchiwalnego za pomocą urządzenia według zastrz. 1 - 28, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy postępowania:

- zawór przełączający (5) ustawia się w pierwszym położeniu,

- przewód (10) połączony z drugim kanałem (27) pierwszej części zaworu (15) podłącza się w sposób odłączalny do zaworu pompującego (11) obiektu nadmuchiwalnego,

- aktywuje się źródło gazu sprężonego (2), i

- źródło gazu sprężonego (2) dezaktywuje się, gdy obiekt nadmuchiwalny zostanie napełniony.

30. Sposób uszczelniania obiektu nadmuchiwalnego przy pomocy urządzenia według zastrz. 1 - 28, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy postępowania:

- zawór przełączający (5) ustawia się w drugim położeniu,

- przewód (10) połączony z drugim kanałem (27) pierwszej części zaworu (15) podłącza się w sposób odłączalny do zaworu pompującego (11) obiektu nadmuchiwalnego (9),

- aktywuje się źródło gazu sprężonego (2), i

- źródło gazu sprężonego (2) dezaktywuje się, gdy obiekt nadmuchiwalny (9) zostanie napełniony.