PL201677B1

PL201677B1 - Zespół złącza rurowego

Info

Publication number: PL201677B1
Application number: PL362432A
Authority: PL
Inventors: Paul Anthony Davidson
Original assignee: Europower Group Ltd
Priority date: 2001-03-14
Filing date: 2002-03-14
Publication date: 2009-04-30
Also published as: GB0106268D0; ATE313037T1; PL362432A1; JP2004527700A; CN1496462A; CA2439251A1; SK12602003A3; ZA200306512B; DE60207999D1; CN1227471C; RU2003130274A; US20040178630A1; EP1368590B1; CZ20032754A3; WO2002073079A1; YU71903A; MXPA03007925A; CZ299513B6; NZ527681A; KR20030094273A

Abstract

Zespó l z lacza rurowego z lo zony z pierwsze- go cz lonu stanowi acego rodzaj korpusu wzgl ednie obudowy i zaopatrzonego w komor e, w której jest osadzony koniec drugiego cz lonu, zw laszcza w postaci przewodu, którego koniec jest zaopatrzony w odcinek, stanowi acy posze- rzenie albo rowek, o srednicy zewn etrznej ró z- ni acej si e od srednicy zewn etrznej pozosta lej cz esci tego drugiego cz lonu, przy czym zespó l ten jest wyposa zony w uk lad elementów mocu- j acych z lo zony przynajmniej z pierwszego ele- mentu mocuj acego koniec drugiego cz lonu i ustalaj acego jego po lo zenie w komorze pierw- szego cz lonu, znamienny tym, ze ten pierwszy element mocuj acy (171, 221, 271, 321) jest dzielony i z lo zony przynajmniej z dwóch od- dzielnych cz esci. PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 201677 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 362432 ⁽¹³⁾ (22) Data zgłoszenia: 14.03.2002 ^{(51) Int.Cl.}

F16L 37/088 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

14.03.2002, PCT/GB02/01160 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

19.09.2002, WO02/73079 PCT Gazette nr 38/02 (54)

Zespół złącza rurowego (30) Pierwszeństwo:

14.03.2001,GB,0106268.6 (43) Zgłoszenie ogłoszono:

02.11.2004 BUP 22/04 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

30.04.2009 WUP 04/09 (73) Uprawniony z patentu:

EUROPOWER GROUP LIMITED,Leeds,GB (72) Twórca(y) wynalazku:

Paul Anthony Davidson,Prestbury,GB (74) Pełnomocnik:

Kamiński Zbigniew, Kancelaria Patentowa, Dr inż. Zbigniew Kamiński i Syn ⁽⁵⁷⁾ Zespół złącza rurowego złożony z pierwszego członu stanowiącego rodzaj korpusu względnie obudowy i zaopatrzonego w komorę, w której jest osadzony koniec drugiego członu, zwłaszcza w postaci przewodu, którego koniec jest zaopatrzony w odcinek, stanowiący poszerzenie albo rowek, o średnicy zewnętrznej różniącej się od średnicy zewnętrznej pozostałej części tego drugiego członu, przy czym zespół ten jest wyposażony w układ elementów mocujących złożony przynajmniej z pierwszego elementu mocującego koniec drugiego członu i ustalają cego jego poł o ż enie w komorze pierwszego członu, znamienny tym, że ten pierwszy element mocujący (171, 221, 271, 321) jest dzielony i złożony przynajmniej z dwóch oddzielnych części.

PL 201 677 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół złącza rurowego złożony z pierwszego członu stanowiącego rodzaj korpusu względnie obudowy i zaopatrzonego w komorę, w której jest osadzony koniec drugiego członu, zwłaszcza w postaci przewodu, którego koniec jest zaopatrzony w odcinek, stanowiący poszerzenie albo rowek, o średnicy zewnętrznej różniącej się od średnicy zewnętrznej pozostałej części tego drugiego członu, przy czym zespół ten jest wyposażony w układ elementów mocujących złożony przynajmniej z pierwszego elementu mocującego koniec drugiego członu i ustalającego jego położenie w komorze pierwszego członu.

Człony rurowe są często wzajemnie ze sobą łączone za pomocą łącznika przymocowanego do każdego z nich. Na przykład przewody przyłączone do korpusu cylindra hamulcowego względnie innego zespołu samochodu są wyposażone w łączniki przymocowane do końca przewodu oraz do korpusu cylindra i wzajemnie ze sobą połączone.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 771 989 B1 znane jest złącze rurowe zł o ż one z dwóch czł onów, z których pierwszy cz ł on jest zaopatrzony w pierścieniowy wystę p wystają cy promieniowo z jego powierzchni zewnętrznej, natomiast drugi człon - w kształtowy otwór, w którego węższej części jest osadzona przesuwnie końcówka pierwszego członu, zaś w szerszej części jego pierścieniowy występ. Obrzeże otworu drugiej części jest stożkowo ścięte do środka, tworząc nachyloną powierzchnię wewnętrzną, współpracującą z nachyloną powierzchnią zewnętrzną przeciętego, sprężystego pierścienia, nasuwanego zaciskowo na wspomniany występ pierwszego członu. Pierścień ten służy do wzajemnego zaciskowego połączenia pierwszego i drugiego członu złącza.

Drugi człon złącza, mający korzystnie zewnętrzną postać nakrętki połączonej ze śrubą, ma w swym kształtowym otworze dwa wewnętrzne pierścieniowe rowki, z których pierwszy, o mniejszej średnicy, stanowi gniazdo uszczelki oraz pierścienia ustalającego, osadzonych na końcówce pierwszego członu, natomiast drugi rowek, o większej średnicy, stanowi gniazdo, w które wchodzi przecięty pierścień sprężysty w trakcie rozłączania obydwu członów złącza.

Złącza rurowe uzupełnia tuleja kołnierzowa, osadzona przesuwnie na pierwszym członie, przed jego pierścieniowym występem, i zaopatrzona na swym końcu w nachyloną powierzchnię stożkową, współpracującą z tylną stożkową powierzchnią pierścieniowego występu pierwszego członu. W taką samą wewnętrzną powierzchnię stożkową jest zaopatrzony przerwany pierścień sprężysty, który pod naciskiem przesuwanej tulei kołnierzowej ślizga się po stożkowej powierzchni wewnętrznej obrzeża otworu drugiego członu i stożkowej tylnej powierzchni pierścieniowego występu pierwszego członu, dzięki czemu rozpręża się wchodząc do pierścieniowego rowka kształtowego otworu drugiego członu.

Niedogodnością tego rozwiązania jest konstrukcja elementu mocującego pierwszy człon złącza, stanowiącego pojedynczą integralną część, co uniemożliwia regulację wzajemnego połączenia obydwu członów i powoduje różnicę ciśnień w różnych punktach otworu drugiego członu. Ma to szczególne znaczenie w przypadku, gdy złącze służy do połączenia przewodów, przez które przepływa czynnik o wysokim ciśnieniu.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji zespołu takiego złącza rurowego, stanowiącego bezpośrednie połączenie członów i zapewniającego szczelność i skuteczność tego połączenia również w warunkach wysokich ciśnień przewodzonych czynników hydraulicznych.

Cel ten realizuje zespół złącza rurowego według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że ten pierwszy element mocujący jest dzielony i złożony przynajmniej z dwóch oddzielnych części.

Przynajmniej pierwszy element mocujący jest korzystnie odkształcalny promieniowo.

Układ mocujący zespołu składa się korzystnie przynajmniej z dwóch elementów mocujących, przy czym przynajmniej jeden z tych dwóch elementów mocujących jest sztywny i nieodkształcalny.

Pierwszy element mocujący składa się korzystnie z trzech części.

Przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie umieszczony całkowicie albo przynajmniej częściowo wewnątrz komory korpusu, stanowiącego pierwszy człon zespołu.

Przynajmniej jeden element mocują cy jest korzystnie osadzony w komorze korpusu przed osadzeniem w niej końca drugiego członu zespołu złącznego.

Przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie osadzony w komorze korpusu zespołu złącznego na końcu drugiego członu zespołu.

Przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie umieszczony całkowicie albo częściowo poza komorą korpusu zespołu.

PL 201 677 B1

Drugi element mocujący układu elementów mocujących jest korzystnie sprzęgnięty poprzez pierwszy element z drugim członem zespołu złącznego.

Drugi element mocujący ma korzystnie postać pierścienia, kołnierza albo przykrywki.

Drugi element mocujący jest korzystnie osadzony przesuwnie wzdłuż osi końca drugiego członu, do położenia, w którym koniec tego drugiego członu zostanie unieruchomiony w komorze pierwszego członu zespołu złącznego.

Drugi element mocujący jest korzystnie zaopatrzony przynajmniej w jeden występ osadczy obwodowe żebro, względnie zaczep albo inny podobny element, łączący ten drugi element mocujący z pierwszym czł onem zespoł u stanowią cym korpus.

Drugi element mocujący jest korzystnie zaopatrzony w gwint łączący go z pierwszym członem zespołu stanowiącym korpus.

Zespół według wynalazku jest korzystnie zaopatrzony w pierścień sprężynujący, przytrzymujący drugi element mocujący i umieszczony za tym elementem.

Drugi element mocujący jest korzystnie umieszczony między pierwszym elementem mocującym a korpusem stanowią cym pierwszy czł on zespoł u.

Pierwszy element mocujący jest korzystnie umieszczony między drugim elementem mocującym a korpusem stanowią cym pierwszy czł on zespoł u.

Korpus stanowiący pierwszy człon zespołu jest korzystnie umieszczony między pierwszym i drugim elementem mocują cym.

Przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie wykonany z materiału sprężystego.

Materiał sprężysty, z którego jest wykonany przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie wybrany z grupy zawierającej gumę, elastomer i tworzywa sztuczne.

Przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących jest korzystnie zaopatrzony we wkładkę metalową względnie jest wykonany z metalu.

Przynajmniej część końca drugiego członu różni się korzystnie średnicą swego obwodu od jego pozostałej części

Przynajmniej część końca drugiego członu zespołu, o średnicy różnej od średnicy jego pozostałej części, ma korzystnie postać obwodowego poszerzenia.

Część końca drugiego członu zespołu ma korzystnie postać obwodowego zagłębienia względnie rowka.

Część drugiego członu zespołu, o średnicy różnej od pozostałej części tego członu, znajduje się korzystnie w pobliżu otwartego końca tego drugiego członu.

Osadzony w komorze koniec drugiego członu zespołu jest korzystnie wyposażony w umieszczoną na jego obwodzie uszczelkę, osadzoną w odpowiednim zagłębieniu części komory korpusu stanowiącego pierwszy człon zespołu.

Uszczelka ma korzystnie postać typu O-ring.

Pierwszy człon zespołu stanowi korzystnie część zespołu roboczego, zwłaszcza hamulcowego.

Pierwszy człon zespołu ma korzystnie postać adaptera, złączki albo łącznika, którego korpus łączy drugi człon z kolei z dalszym członem.

Drugi człon zespołu według wynalazku ma korzystnie postać przewodu względnie drążka.

Drugi człon ma korzystnie postać elementu rurowego względnie kanału.

Komora korpusu jest korzystnie złożona z części poszerzonej o większej średnicy oraz z części o mniejszej ś rednicy.

Koniec drugiego członu o zewnętrznej średnicy różniącej się od średnicy pozostałej jego części jest korzystnie umieszczony całkowicie albo częściowo w powiększonej części komory.

Komora zespołu jest korzystnie zaopatrzona od strony wlotowej w otwór o zewnętrznej średnicy większej od średnicy pierwszego elementu mocującego, nasadzonego na drugi człon zespołu w miejscu, w którym ten drugi człon zespołu ma najmniejszą średnicę.

Pierwszy element mocujący, po wprowadzeniu do jego wnętrza poszerzenia drugiego członu zespołu, jest korzystnie umieszczony przynajmniej częściowo w powiększonej części komory, której średnica jest większa od średnicy tego pierwszego elementu mocującego w stanie rozprężonym.

Drugi człon wraz z jego częścią o średnicy różnej od średnicy jego pozostałej części jest korzystnie całkowicie umieszczony w poszerzonej części komory, przy czym pierwszy element mocujący, po osadzeniu w nim końca tego drugiego członu, jest zaciśnięty na zewnętrznej powierzchni poszerzenia względnie obwodowego rowka końca tego drugiego członu.

PL 201 677 B1

Komora jest korzystnie zaopatrzona w otwór o takiej samej średnicy jak średnica połączonej z nim drugiej komory.

Przynajmniej pierwszy element mocujący jest korzystnie osadzony na drugim członie zespołu przed wsunięciem jego końca do komory, stykając się z częścią tego drugiego członu o mniejszej średnicy.

Średnica poszerzonej części komory jest korzystnie równa zewnętrznej średnicy pierwszego elementu mocującego w położeniu jego przylegania do powierzchni zewnętrznej drugiego członu w miejscu, w którym jego średnica róż ni się od średnicy pozostałej części tego członu.

Drugi element mocujący jest korzystnie osadzony na drugim członie zespołu, zamykając otwór komory i równocześnie utrzymując, osadzony na tym drugim członie zespołu, pierwszy element mocujący w nastawionym położeniu w komorze.

Drugi element mocujący składa się korzystnie z pierścienia oraz ze stykającego się z nim powierzchnią czołową dodatkowego pierścienia sprężynującego.

Pierwszy człon zespołu ma korzystnie postać korpusu części urządzenia hydraulicznego, zaopatrzonego z jednej strony w komorę do osadzenia w niej końca drugiego członu, natomiast z drugiej strony w gwint, zwłaszcza w gwint zewnętrzny, współpracujący z gwintowanym otworem innego członu.

Dzięki zastosowaniu w zespole złącza rurowego według wynalazku pierwszego elementu mocującego, w postaci dzielonego pierścienia ustalającego położenie końca drugiego członu w komorze, uzyskuje się, zwłaszcza w przypadku ośrodków hydraulicznych o wysokich ciśnieniach, równomierny rozkład ciśnień we wszystkich punktach komory korpusu, eliminując możliwość „skoszeń elementów mocujących i zapewniając osiowe i stałe położenie końca przewodu, stanowiącego drugi człon zespołu wewnątrz komory korpusu, będącego jego pierwszym członem.

Zespół złącza rurowego według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: fig. 1 - przedstawia rozwiązanie konstrukcyjne złącza rurowego w osiowym przekroju podłużnym; fig. 1A - pierwszy element mocujący zespołu w postaci dwudzielnego pierścienia ustalającego; fig. 2 - odmienne rozwiązanie złącza rurowego w osiowym przekroju podłużnym; fig. 3 - inne rozwiązanie złącza rurowego w osiowym przekroju podłużnym; fig. 4 - dodatkowy element mocujący złącza rurowego w przekroju podłużnym; fig. 5 - jeszcze inne rozwiązanie złącza rurowego w osiowym przekroju podłużnym.

Fig. 1 przedstawia rozwiązanie konstrukcyjne zespołu złącza rurowego według wynalazku, w którym korpus 151, będący pierwszym członem zespołu i stanowiący na przykład część cylindra hamulcowego, jest zaopatrzony w komorę 157, w której jest umieszczony koniec przewodu 155, stanowiącego drugi człon zespołu. Komora 157 jest zaopatrzona w cylindryczny otwór 161 o stosunkowo niedużej średnicy, przy czym koniec przewodu 155 jest wsunięty do części 162 komory 157 o znacznie mniejszej średnicy od średnicy komory 157 i uszczelniony w niej za pomocą uszczelki 167 typu O-ring, osadzonej w zagłębieniu 164 na obwodowej powierzchni tej części 162 komory 157. Koniec przewodu 155 jest zaopatrzony w poszerzenie 163, mające średnicę większą od średnicy części 162 komory 157, lecz mniejszą od średnicy otworu 161.

Przewód 155 jest wsunięty do komory 157 zajmując w niej takie położenie, w którym powierzchnia czołowa poszerzenia 163 styka się z powierzchnią czołową tej komory 157. Przewód 155 jest ustalony w tym położeniu za pomocą pierwszego elementu mocującego w postaci dwudzielnego pierścienia ustalającego 171 i drugiego elementu mocującego w postaci kołnierzowej przykrywki 181, obejmującej cylindryczną część tego pierścienia ustalającego 171. Przykrywka 181 winna być odpowiednio sztywna i jest wykonana ze stali lub innego metalu. Pierścień ustalający 171, przedstawiony oddzielnie na fig. 1A, składa się przynajmniej z dwóch części, mających w przekroju kształt kątownika zaopatrzonego w narożu w podcięcie 172, dostosowane swym kształtem do zewnętrznego kształtu poszerzenia 163 przewodu 155. Każda z oddzielnych części pierścienia ustalającego 171 składa się z wycinka czołowej tarczy 173 oraz ze stanowiącej z nią jedną całość - wycinka tulei 174. Po wsunięciu przewodu 155 do wnętrza komory 157, wsuwa się przez otwór 161 poszczególne części pierścienia ustalającego 171, osadzonego na zewnętrznej powierzchni przewodu 155 i przez nasunięcie ich na poszerzenie 163 uzyskuje się złącze w położeniu przedstawionym na fig. 1, po czym otwór 161 zamyka się za pomocą przykrywki 181. Utworzoną przez połączenie poszczególnych części tego pierścienia ustalającego 171 tuleję 174 wsuwa się do wnętrza pierścieniowej szczeliny utworzonej między wewnętrzną powierzchnią otworu przykrywki 181 a zewnętrzną powierzchnią przewodu 155, którego położenie względem korpusu 151 zostaje ustalone przez zaciśnięcie na końcu tego przewodu 155, w miejscu jego poszerzenia 163, pierścienia ustalającego 171. Przykrywka 181 jest korzystnie zaopaPL 201 677 B1 trzona w pierścieniowy występ mocujący, wchodzący do odpowiedniego pierścieniowego zagłębienia na powierzchni obwodowej otworu 161. Wewnętrzna średnica otworu przykrywki 181 jest większa od średnicy poszerzenia 163 przewodu 155.

W nieco odmiennym rozwiązaniu konstrukcyjnym w porównaniu do przedstawionego na fig. 1 uszczelka 167 typu O-ring jest umieszczona między poszerzeniem 163 przewodu 155 a czołową powierzchnią 168 komory 157.

Fig. 2 przedstawia inne rozwiązanie konstrukcyjne zespołu złącza rurowego według wynalazku, w którym korpus 201, stanowiący pierwszy człon zespołu, jest zaopatrzony w komorę 207 z pierścieniowym zagłębieniem 232, które sąsiaduje z otworem 211 tej komory 207.

Wewnątrz komory 207 oraz w przedłużającej ją części 212 o mniejszej średnicy jest osadzony koniec przewodu 205, zaopatrzony w poszerzenie 213 i stanowiący drugi człon zespołu. Koniec przewodu 205 jest uszczelniony względem korpusu 201 za pomocą osadzonej na nim uszczelki 217 typu O-ring, osadzonej w zagłębieniu pierwszego elementu mocującego w postaci pierścienia ustalającego 214, do wnętrza którego jest wsunięty ten koniec przewodu 205. Poszerzenie 213 oraz znajdująca się po jego obydwu stronach zewnętrzna powierzchnia przewodu 205 znajdują się wewnątrz dzielonego pierścienia 221, składającego się z dwóch części i zaopatrzonego w obwodowy rowek 222 o kształcie stanowiącym odwzorowanie negatywowe kształtu poszerzenia 213 przewodu 205. Dzielony pierścień 221 nasadza się na przewód 205 tak, aby jego rowek 222 stykał się z powierzchnią poszerzenia 213 przewodu 205, po czym razem z tym przewodem 205 wsuwa się go przez otwór 211 do komory 207 w położenie, w którym powierzchnia czołowa dzielonego pierścienia 221 styka się z powierzchnią czołową pierścienia ustalającego 214 (fig. 2). W tym położeniu powierzchnia czołowa 223 dzielonego pierścienia 221 pokrywa się z wewnętrzną powierzchnią czołową pierścieniowego zagłębienia 232, natomiast zewnętrzna powierzchnia obwodowa dzielonego pierścienia 221 styka się z wewnętrzną powierzchnią obwodową komory 207. Następnie otwór 211 komory 207 zamyka się za pomocą drugiego elementu mocującego, wykonanego ze sprężystego tworzywa sztucznego względnie stali sprężynującej w postaci przykrywki 231, zaopatrzonej w sprężysty obwodowy zaczep 234, zapobiegający jej wysunięciu z otworu 211. Dzięki swej sprężystości obwodowy zaczep 234 może być w stanie promieniowo ściśniętym wsunięty przez otwór 211 w położenie, w którym po rozprężeniu znajdzie się wewnątrz pierścieniowego zagłębienia 232 komory 207, zapobiegając wyciągnięciu przewodu 205 z korpusu 201.

W odmiennym rozwiązaniu konstrukcyjnym, nie przedstawionym na rysunku, przewód 205 może być również zaopatrzony w rowek zastępujący jego poszerzenie 213, zaś dzielony pierścień 221 zaopatrzony w odpowiednio dopasowane do kształtu tego rowka obwodowe żebro.

Jeszcze inną odmianę konstrukcyjną zespołu złącza rurowego przedstawia fig. 3, na której korpus 251, stanowiący pierwszy człon zespołu i będący na przykład częścią cylindra hamulcowego, jest zaopatrzony w komorę 253 z dwoma obwodowymi zagłębieniami 257 i 258, natomiast stanowiący drugi człon zespołu i stanowiący koniec przewodu 255 jest zaopatrzony w pierścieniowe poszerzenie 263. Po umieszczeniu w komorze 253 koniec przewodu 255 jest uszczelniony za pomocą dwóch uszczelek 267 typu O-ring, osadzonych w zagłębieniach 264, wykonanych na obwodowej powierzchni części 262 komory 253 o mniejszej średnicy.

Przewód 255 znajduje się w komorze 253 w położeniu, w którym powierzchnia czołowa jego pierścieniowego poszerzenia 263 styka się z wewnętrzną powierzchnią czołową 268 komory 253 (fig. 3). W położeniu tym przewód 255 jest ustalony za pomocą pierwszego elementu mocującego, w postaci dzielonego pierścienia ustalającego 271, którego każda z dwóch części ma w przekroju kształt kątownika, podobnego do pierścienia 171 przedstawionego na fig. 1A. Dzielony pierścień ustalający 271 jest osadzony na przewodzie 255 w taki sposób, że jego tarcza 273 znajduje się wewnątrz obwodowego zagłębienia 257 i styka się swą powierzchnią czołową z drugą powierzchnią czołową poszerzenia 263 przewodu 255, natomiast jego tuleja 274, przylegająca do zewnętrznej powierzchni przewodu 255, jest osadzona w otworze otaczającego ją drugiego elementu mocującego, mającego postać zwykłego pierścienia 281. Położenie pierścienia 281 jest ustalone za pomocą dodatkowego elementu mocującego w postaci sprężynującego pierścienia 283, który po promieniowym ściśnięciu zostaje wprowadzony przez otwór 261, o mniejszej od niego średnicy, do wnętrza obwodowego zagłębienia 258 komory 253, w którym zostaje rozprężony.

W rozwiązaniu konstrukcyjnym zespołu złącza rurowego przedstawionym na fig. 3, przewód 255 może się obracać wewnątrz korpusu 251.

PL 201 677 B1

W alternatywnym rozwiązaniu konstrukcyjnym położenie pierścienia 281 może być ustalone za pomocą przedstawionego na fig. 4 zagłębienia 285 w przewodzie 295, w którym jest osadzony dodatkowy zewnętrzny element mocujący w postaci sprężynującego pierścienia 284.

Fig. 5 przedstawia jeszcze inne rozwiązanie konstrukcyjne zespołu złącza rurowego według wynalazku, służące do osadzenia w korpusie drugiego członu zespołu w postaci pełnego pręta lub drążka 305. Korpus, stanowiący pierwszy człon zespołu, jest w tym celu wyposażony w komorę 303, w której jest współosiowo osadzony koniec drążka 305, zaopatrzony w obwodowy rowek 331. Na końcu drążka 305 jest osadzony pierwszy element mocujący w postaci dwuczęściowego pierścienia osadczego 321, którego otwór jest zaopatrzony w obwodowy występ 322, współpracujący z tym obwodowym rowkiem 331 drążka 305. Każda z części pierścienia osadczego 321 złożona jest z tulei oraz z wystającego z niej kołnierza, umieszczonego w obwodowym zagłębieniu komory 303. Z zewnątrz komora 303 jest zamknięta za pomocą drugiego elementu mocującego w postaci przykrywki 323, w której czołowym zagłębieniu jest osadzony wystający koniec tulei pierścienia osadczego 321, zaś w jej otworze - drążek 305. W tym rozwiązaniu konstrukcyjnym nie jest konieczny żaden element uszczelniający, ponieważ nie ma tu przepływu cieczy. Koniec 306 drążka 305 jest osadzony w czołowym zagłębieniu 304 komory 303.

Ochronie niniejszego wynalazku podlegają wszystkie odmiany rozwiązań konstrukcyjnych mieszczące się w ramach idei wynalazku i określone zastrzeżeniami patentowymi. Przykładowe rozwiązania konstrukcyjne omówione w opisie mogą zostać oczywiście zastąpione przez spełniające ten sam cel rozwiązania alternatywne.

Wszystkie cechy charakterystyczne rozwiązań konstrukcyjnych według wynalazku mogą dotyczyć obydwu członów zespołu złącza rurowego i mogą być przy tym dowolnie łączone.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół złącza rurowego złożony z pierwszego członu stanowiącego rodzaj korpusu względnie obudowy i zaopatrzonego w komorę, w której jest osadzony koniec drugiego członu, zwłaszcza w postaci przewodu, którego koniec jest zaopatrzony w odcinek, stanowiący poszerzenie albo rowek, o średnicy zewnętrznej różniącej się od średnicy zewnętrznej pozostałej części tego drugiego członu, przy czym zespół ten jest wyposażony w układ elementów mocujących złożony przynajmniej z pierwszego elementu mocującego koniec drugiego członu i ustalającego jego położenie w komorze pierwszego członu, znamienny tym, że ten pierwszy element mocujący (171, 221, 271, 321) jest dzielony i złożony przynajmniej z dwóch oddzielnych części.
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej pierwszy element mocujący (171, 221,271,321) jest odkształcalny promieniowo.
3. Zespół według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jego układ mocujący składa się przynajmniej z dwóch elementów mocujących (171, 221, 271, 321) oraz (181, 231, 281, 283, 323), przy czym przynajmniej jeden z tych dwóch elementów mocujących jest sztywny i nieodkształcalny.
4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy element mocujący (171, 221, 271, 321) składa się z trzech części.
5. Zespół według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171,221,271, 321) oraz (181,231,281,283, 323) jest umieszczony całkowicie albo przynajmniej częściowo wewnątrz komory (157, 207, 253, 303) korpusu (151, 201, 251, 301), stanowiącego pierwszy człon zespołu.
6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że ten przynajmniej jeden element mocujący (171, 221, 271, 321) jest osadzony w komorze (157, 207, 253, 303) korpusu (151, 201, 251, 301) przed osadzeniem w niej końca drugiego członu (155, 205, 255, 295) zespołu złącznego.
7. Zespół według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171, 221, 271, 321) oraz (181, 231, 281, 283, 323) jest osadzony w komorze (157, 207, 253, 303) korpusu (151,201,251, 301) zespołu złącznego na końcu drugiego członu (155, 205, 255, 295) zespołu.
8. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171,221, 271, 321) oraz (181,231,281,283, 323) jest umieszczony całkowicie albo częściowo poza komorą (157, 207, 253, 303) korpusu (151,201,251,301) zespołu.

PL 201 677 B1
9. Zespół według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że drugi element mocujący (181,231,281, 283, 323) układu elementów mocujących jest sprzęgnięty poprzez pierwszy element mocujący (171, 221,271,321) z drugim członem (155, 205, 255, 295, 305) zespołu złącznego.
10. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że drugi element mocujący (181, 231, 281,283, 323) ma postać pierścienia (281,283), kołnierza albo przykrywki (181,231,323).
11. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi element mocujący (181, 231, 281,283, 323) jest osadzony przesuwnie wzdłuż osi końca drugiego członu (155, 205, 255, 295), do położenia, w którym koniec tego drugiego członu zostanie unieruchomiony w komorze (157, 207, 253, 303) pierwszego członu (151,201,251,301) zespołu złącznego.
12. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi element mocujący (181, 231, 281,283, 323) jest zaopatrzony przynajmniej w jeden występ osadczy obwodowe żebro, względnie zaczep (234) albo inny podobny element, łączący ten drugi element mocujący z pierwszym członem zespołu stanowiącym korpus (151,201,251,301).
13. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi element mocujący (181, 231, 281,283, 323) jest zaopatrzony w gwint łączący go z pierwszym członem zespołu stanowiącym korpus (151, 201,251,301).
14. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że jest zaopatrzony w pierścień sprężynujący (283, 284), przytrzymujący drugi element mocujący (281) i umieszczony za tym elementem.
15. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi element mocujący (181, 231, 281,283, 323) jest umieszczony między pierwszym elementem mocującym (171, 221, 271, 321) a korpusem (151,201,251,301) stanowiącym pierwszy człon zespołu.
16. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że pierwszy element mocujący (171, 221, 271, 321) jest umieszczony między drugim elementem mocującym (181, 231, 281, 283, 323) a korpusem (151,201,251,301) stanowiącym pierwszy człon zespołu.
17. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że korpus (151, 201, 251, 301) stanowiący jego pierwszy człon jest umieszczony między pierwszym elementem mocującym (171, 221, 271, 321) i drugim elementem mocującym (181,231,281,283, 323).
18. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171,221,271,321) oraz (181,231,281,283, 323) jest wykonany z materiału sprężystego.
19. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że materiał sprężysty, z którego jest wykonany przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171, 221, 271, 321) oraz (181, 231, 281, 283, 323) jest wybrany z grupy zawierającej gumę, elastomer i tworzywa sztuczne.
20. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że przynajmniej jeden z dwóch elementów mocujących (171, 221,271,321) oraz (181, 231, 281, 283, 323) jest zaopatrzony we wkładkę metalową względnie wykonany z metalu.
21. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że przynajmniej część (163, 213, 263, 331) końca drugiego członu (155, 205, 255, 295, 305) różni się średnicą swego obwodu od jego pozostałej części.
22. Zespół według zastrz. 21, znamienny tym, że przynajmniej część końca drugiego członu (155, 205, 255, 295) zespołu, o średnicy różnej od średnicy jego pozostałej części, ma postać obwodowego poszerzenia (163, 213, 263).
23. Zespół według zastrz. 21, znamienny tym, że część końca drugiego członu (205) zespołu ma postać obwodowego zagłębienia względnie rowka (331).
24. Zespół według zastrz. 21, znamienny tym, że część drugiego członu (155, 205, 255, 295) zespołu, o średnicy różnej od pozostałej części tego członu, znajduje się w pobliżu otwartego końca tego drugiego członu.
25. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że osadzony w komorze (157, 207, 253, 303) koniec drugiego członu (155, 205, 255, 295) zespołu jest wyposażony w umieszczoną na jego obwodzie uszczelkę (167, 217, 267), osadzoną w odpowiednim zagłębieniu (164, 264) części (162, 212, 262) komory (157, 207, 253, 303) korpusu (151,201,251,301) stanowiącego pierwszy człon zespołu.
26. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że uszczelka ma postać typu O-ring.
27. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że pierwszy człon (151, 201, 251, 301) zespołu stanowi korzystnie część zespołu roboczego, zwłaszcza hamulcowego.
28. Zespół według zastrz. 27, znamienny tym, że pierwszy człon zespołu ma postać adaptera, złączki albo łącznika, którego korpus (151, 201, 251, 301) łączy drugi człon (155, 205, 255, 295) z kolei z dalszym członem.

PL 201 677 B1
29. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że jego drugi człon (155, 205, 255, 295) zespołu ma korzystnie postać przewodu względnie drążka.
30. Zespół według zastrz. 29, znamienny tym, że jego drugi człon (155, 205, 255, 295) ma postać elementu rurowego względnie kanału.
31. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że komora (157, 207, 253, 303) korpusu (151, 201, 251, 301) jest złożona z części poszerzonej o większej średnicy oraz z części (162, 212, 262) o mniejszej średnicy.
32. Zespół według zastrz. 31, znamienny tym, że koniec drugiego członu o zewnętrznej średnicy różniącej się od średnicy pozostałej jego części jest umieszczony całkowicie albo częściowo w powiększonej części komory (157, 207, 253, 303).
33. Zespół według zastrz. 31 albo 32, znamienny tym, że jego komora (157, 207, 253, 303) jest zaopatrzona od strony wlotowej w otwór (161,211,261) o zewnętrznej średnicy większej od średnicy pierwszego elementu mocującego, nasadzonego na drugi człon (155, 205, 255, 295) zespołu w miejscu, w którym ten drugi człon zespołu ma najmniejszą średnicę.
34. Zespół według zastrz. 31, znamienny tym, że pierwszy element mocujący (171, 221,271, 321), po wprowadzeniu do jego wnętrza poszerzenia (163, 213, 263) drugiego członu (155, 205, 255) zespołu, jest umieszczony przynajmniej częściowo w powiększonej części komory (157, 207, 253, 303), której średnica jest większa od średnicy tego pierwszego elementu mocującego w stanie rozprężonym.
35. Zespół według zastrz. 34, znamienny tym, że jego drugi człon (155, 205, 255, 295) wraz z jego częścią o średnicy różnej od średnicy jego pozostałej części jest całkowicie umieszczony w poszerzonej części komory (157, 207, 253, 303), przy czym pierwszy element mocujący, po osadzeniu w nim końca tego drugiego członu, jest zaciśnięty na zewnętrznej powierzchni poszerzenia (163, 213, 263) względnie obwodowego rowka (331) końca tego drugiego członu.
36. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że jego komora (207) jest zaopatrzona w otwór (211) o takiej samej średnicy jak średnica połączonej z nim komory (207).
37. Zespół według zastrz. 36, znamienny tym, że przynajmniej pierwszy element mocujący (171,221,271,321) jest osadzony na drugim członie (155, 205, 255, 295) zespołu przed wsunięciem jego końca do komory (157, 207, 253, 303), stykając się z częścią tego drugiego członu o mniejszej średnicy.
38. Zespół według zastrz. 35, znamienny tym, że średnica poszerzonej części komory (157, 207, 253, 303) jest równa zewnętrznej średnicy pierwszego elementu mocującego (171, 221, 271, 321) w położeniu jego przylegania do powierzchni zewnętrznej drugiego członu (155, 205, 255, 295) w miejscu, w którym jego średnica różni się od średnicy pozostałej części tego członu.
39. Zespół według zastrz. 37, znamienny tym, że drugi element mocujący (231) jest osadzony na drugim członie (205) zespołu, zamykając otwór (211) komory (207) i równocześnie utrzymując, osadzony na tym drugim członie zespołu, pierwszy element mocujący (221), w nastawionym położeniu w komorze (207).
40. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że jego drugi element mocujący składa się z pierścienia (281) oraz ze stykającego się z nim powierzchnią czołową dodatkowego pierścienia sprężynującego (283).
41. Zespół według zastrz. 27, znamienny tym, że jego pierwszy człon zespołu ma postać korpusu (151,201,251,301) części urządzenia hydraulicznego, zaopatrzonego z jednej strony w komorę (157, 207, 253, 303) do osadzenia w niej końca drugiego członu (155, 205, 255, 295), natomiast z drugiej strony w gwint, zwłaszcza w gwint zewnętrzny, współpracujący z gwintowanym otworem innego członu.