PL201575B1

PL201575B1 - Pochodne N-deacetylotiokolchicyny i kompozycje farmaceutyczne je zawierające

Info

Publication number: PL201575B1
Application number: PL357375A
Authority: PL
Inventors: Enzio Bombardelli; Alessandro Pontiroli
Original assignee: Indena Spa
Priority date: 2000-03-17
Filing date: 2001-03-12
Publication date: 2009-04-30
Also published as: AU4834101A; DE60139306D1; PL357375A1; NO329428B1; KR20020091123A; KR100761577B1; IL151715A0; ITMI20000554A1; JP4614608B2; HK1052168A1; CN1418190A; AU2001248341B2; JP2003527371A; WO2001068597A1; HUP0300557A2; IT1318401B1; PT1263719E; CA2403110C; IL151715A; RU2002124524A

Abstract

1. Zwi azki o wzorze (I) w którym: n jest liczb a ca lkowit a od 0 do 8; Y jest grup a CH 2 lub, gdy n jest 1, mo ze by c równie z grup a o wzorze NH. PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA POLSKA	(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 357375	(11) 201575 (13) B1
fB\|\|	(22) Data zgłoszenia: 12.03.2001	(51) Int.Cl. C07C 323/30 (2006.01)
	(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:	C07C 323/41 (2006.01)
	12.03.2001, PCT/EP01/02739	A61K 31/10 (2006.01)
Urząd Patentowy	(87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:	A61K 31/17 (2006.01)
Rzeczypospolitej Polskiej	20.09.2001, WO01/68597	A61P 35/00 (2006.01)
	PCT Gazette nr 38/01	A61P 19/02 (2006.01)

(54) Pochodne N-deacetylotiokolchicyny i kompozycje farmaceutyczne je zawierające

(30) Pierwszeństwo: 17.03.2000,IT,MI2000A000554	(73) Uprawniony z patentu: INDENA S.P.A.,Mediolan,IT
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 26.07.2004 BUP 15/04	(72) Twórca(y) wynalazku: Enzio Bombardelli,Mediolan,IT Alessandro Pontiroli,Mediolan,IT
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.2009 WUP 04/09	(74) Pełnomocnik: Zofia Lipska-Trych, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.

(57)

n jest liczbą cał kowitą od 0 do 8;

Y jest grupą CH2 lub, gdy n jest 1, może być również grupą o wzorze NH.

PL 201 575 B1

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy pochodnych N-deacetylotiokolchicyny lub jej izomeru sterycznego o wzorze (I)

n jest liczbą całkowitą od 0 do 8;

Y jest grupą CH2 lub, gdy n jest 1, może być również grupą o wzorze NH.

Kolchicyny i tiokolchicyny są znanymi związkami antyblastycznymi zdolnymi stabilizować mikrotubule dzięki wzajemnemu oddziaływaniu z tubuliną.

Kolchicynę stosuje się obecnie do leczenia dny i pokrewnych stanów zapalnych, ale jej użycie jest ograniczone do faz ostrych w związku z jej wysoką toksycznością żołądkowo-jelitową.

Badano liczne pochodne kolchicyny i tiokolchicyny z punktu widzenia możliwości ich stosowania jako leki nowotworowe, lecz wysiłki badaczy dotychczas nie zostały uwieńczone powodzeniem z powodu często bardzo ograniczonego indeksu terapeutycznego tych związków.

Tylko jedną pochodną kolchicyny, demokolcynę, stosowano w przeszłości do klinicznego leczenia białaczek, ale z nienajlepszym powodzeniem.

Obecnie stwierdzono, że związki o wzorze (I) wykazują aktywność antyproliferacyjną, zwłaszcza w stosunku do komórek o ekspresji fenotypu MDR (oporność na wiele leków) ze stosunkiem aktywności w stosunku do wrażliwych komórek do aktywności w stosunku do opornych komórek wynoszącym około 1:1.

Związki według niniejszego wynalazku posiadają rzeczywiście wysoką aktywność antymitotyczną i charakteryzują się korzystnym indeksem terapeutycznym, co powoduje, że nadają się do leczenia różnych postaci nowotworów, jak również zwyrodnieniowego reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby znamiennej przez nadmierną proliferację i nietypową migrację leukocytów.

Związki (I) wykazują cytoksyczność porównywalną z cytoksycznością najbardziej skutecznych leków przeciwnowotworowych, posiadając znacznie szersze spektrum działania, zwłaszcza w stosunku do komórek opornych na znane leki.

Związki (I), w których Y jest CH2, otrzymuje się przez poddawanie reakcji N-deacetylotiokolchicyny z reaktywnymi pochodnymi kwasów dekarboksylowych w suchych rozpuszczalnikach. Przykłady odpowiednich reaktywnych pochodnych kwasów dekarboksylowych zawierają chlorki, reaktywne bezwodniki lub estry, zwłaszcza diestry N-hydroksybursztynowe otrzymywane w reakcji takich kwasów z N-hydroksysukcynimidem. Reakcję tę korzystnie jest prowadzić w rozpuszczalnikach takich jak eter etylowy, dioksan lub tetrahydrofuran w obecności zasad, na przykład trietyloaminy.

Z kolei związki (I), w których Y jest NH, a n jest 1, można otrzymać przez poddawanie reakcji N-deacetylotioklolchicyny z N-hydroksysukcynimidem w obecności amin i środków kondensujących, takich jak dicykloheksylokarbodiimid (DCC), w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, korzystnie chlorowanym węglowodorze (chlorku metylenu, chloroformie). Takie związki można także otrzymać jako produkty uboczne w reakcji pomiędzy diestrami N-hydroksybursztynowymi kwasów dikarboksylowych i N-deacetylotiokolchicyną.

Aktywność tych związków oceniano na wielu opornych komórkach nowotworowych o ekspresji fenotypu MDR; związki te okazały się szczególnie aktywnie w stosunku do różnych wrażliwych linii komórek okrężnicy o ekspresji MDR.

Następująca Tablica podaje przykładowo aktywność tych dwóch związków, porównując ich biologiczną aktywność z tiokolchicyną i taksolem jako cząsteczkami odniesienia.

PL 201 575 B1

T a b l i c a

Związki	IC50 nM
MCF7	MCF7-ADRr	MCF7-ADRr/MCF7
Tiocol 39 (Przykł. 1)	12	43	3,58
Tiocol 43 (Przykł. 4)	21	36	1,71
Tiocol 54 (Przykł. 2)	2,6	2,8	1,07
Tiokolchicyna	0,02	400	20000

Aktywność cytoksyczną oceniano według M.C.Alley et al., Cancer Research, 48, 589-601, 1998.

Wyżej podane dane świadczą o wysokiej aktywności cytostatycznej związków według niniejszego wynalazku zarówno w stosunku do wrażliwych linii komórkowych i różnych linii komórkowych opornych na różne leki przeciwnowotworowe.

Tak więc związki według niniejszego wynalazku są przydatne w leczeniu patologii proliferacyjnych i poszczególnych nowotworów różnego pochodzenia, reumatoidalnego zapalenia stawów i innych patologii zwyrodnieniowych, w których wskazane jest działanie antyproliferacyjne i przeciwzapalne.

W tym celu związki (I) bę d ą podawane w postaci kompozycji farmaceutycznych nadaj ą cych się do podania doustnego, pozajelitowego, naskórnego lub przezskórnego. Dawka związku (I) będzie sięgała od 1 do 100 mg/m² powierzchni ciała, zależnie od drogi podania. Związki te korzystnie będzie się podawać doustnie.

Przykłady kompozycji zawierają kapsułki, tabletki, fiolki, kremy, roztwory, granulaty.

Następujące przykłady ilustrują niniejszy wynalazek bardziej szczegółowo.

P r z y k ł a d 1

Otrzymywanie związku (I), w którym Y jest CH2, a n jest 2 (Tiocol 39)

100 mg N-deacetylotiokolchicyny (masa cząsteczkowa = 373 g/mol, 0,27 mmol) rozpuszcza się w 6 ml suchego dioksanu w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Dodaje się 46 mg kwasu adypinowego aktywowanego jako diester N-hydroksybursztynowy (masa cząsteczkowa = 340 g/mol,

0,135 mmol) i 40 μΐ suchej trietyloaminy (masa cząsteczkowa = 101 g/mol, d = 0,726 g/ml, 0,27 mmol). Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 48 godzin (kontrola TLC: CHCl3:MeOH = 95:5). Odparowuje się rozpuszczalnik, a produkt odzyskuje się za pomocą szybkiej chromatografii na krzemionce (eluent: CHCl3:MeOH = 75:1).

Wydajność: 85%.

P r z y k ł a d 2

Otrzymywanie związku (I), w którym Y jest NH, a n jest 1 (Tiocol 54).

Roztwór 1 g deacetylotiokolchicyny w 40 ml suchego CH2Cl2 dodaje się do 154 mg N-hydroksysukcynimidu, 276 mg DDC i 476 μl diizopropyloetyloaminy. Mieszaninę ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną, pod azotem, przez co najmniej 2 dni. Postęp reakcji monitoruje się za pomocą TLC (CH2Cl2-EtOH = 95/5). Mieszaninę zatęża się do małej objętości i pozostałość przenosi się do octanu etylu. Produkt pozostawia się w celu krystalizacji, a następnie dalej oczyszcza za pomocą szybkiej chromatografii (eluent AcOEt-heksan 7/3 lub CH2Cl-EtOH = 95/5). Otrzymuje się 500 mg produktu.

¹H-NMR (DMSO-d6-300 Mhz): 8,80 d, 7,82 szeroki s; 7,75-7,60 S; 7,37; 7,18; 6,59; 4,90 m; 4,66 m; 4,52 dd; 3,96 s ppm.

¹³C-NMR (CDCl3): 182,5; 181,9; 172,2; 158,0; 175,5; 157,1; 153,8; 153,7; 153, 152,3; 151,3; 151,2; 141,6; 141,5; 139,4; 139,3; 135,5; 135,5 d; 134,8; 134,7; 129,0; 128,4 (d).

MS (m/z) 866,4 [(M+Na)⁺].

P r z y k ł a d 3

Otrzymywanie związku (I), w którym Y jest CH2, a n jest 6 (Tiocol 33)

200 mg N-deacetylotiokolchicyny (masa cząsteczkowa = 373 g/mol, 0,54 mmol) rozpuszcza się w 12 ml suchego dioksanu, w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Dodaje się 91,8 mg kwasu sebacynowego aktywowanego jako diester N-hydroksybursztynowy (masa cząsteczkowa = 396 g/mol, 0,27 mmol) i 75 μl suchej trietyloaminy (masa cząsteczkowa = 101 g/mol, d = 0,726 g/mol, 0,54 mmol). Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 48 godzin (kontrola

PL 201 575 B1

TLC CHCl3:MeOH = 95:5), a następnie po 20 godzinach ogrzewa się do 50°C i odparowuje się rozpuszczalnik. Surowy produkt reakcyjny oczyszcza się za pomocą szybkiej chromatografii na krzemionce (eluent: CHCl3:MeOH = 40:1) uzyskując 30 mg mieszaniny tytułowego związku (o Rf = 0,3) i zwią zku z przykł adu 2.

P r z y k ł a d 4

Otrzymywanie związku (I), w którym Y jest CH2, a n jest 0 (Tiocol 43)

Procedura A

190 mg N-deacetylotiokolchicyny (masa cząsteczkowa = 373 g/mol, 0,512 mmol) rozpuszcza się w 6 ml suchego dioksanu w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Dodaje się 80 mg kwasu bursztynowego aktywowanego jako diester N-hydroksybursztynowy (masa cząsteczkowa = 312 g/mol,

0,256 mmol) i 70 μΐ suchej trietyloaminy (masa cząsteczkowa = 101 g/mol, d = 0,726 g/mol, 0,512 mmol). Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 48 godzin (kontrola TLC CHCl3:MeOH = 95:5). Odparowuje się rozpuszczalnik, pozostałość przenosi do AcOEt w celu usunięcia resztkowej N-deacetylotiokolchicyny i trietyloaminy (produkt jest nierozpuszczalny).

Wydajność: 45%

Procedura B

100 mg N-deacetylo-N-sukcynylotiokolchicyny (masa cząsteczkowa = 473 g/mol, 0,21 mmol) rozpuszcza się w 8 ml suchego CH2Cl2 w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Dodaje się 93 g BOP (masa cząsteczkowa = 442,3 g/mol, 0,21 mmol) i 60 μl suchej trietyloaminy (masa cząsteczkowa = 101 g/mol, d=0,726 g/ml, 0,42 mmol). Po 10 minutach dodaje się do tej mieszaniny 80 mg N-deacetylotiokolchicyny (masa cząsteczkowa = 101 g/mol, d = 0,726 g/ml, 0,42 mmol), miesza się w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 48 godzin (kontrola TLC: CHCl3:MeOH = 95:5). Odparowuje się rozpuszczalnik, a pozostałość przenosi do AcOEt w celu usunięcia resztkowej N-deacetylotiokolchicyny i trietyloaminy (produkt jest nierozpuszczalny).

Wydajność: 45%

Claims

Zastrzeżenia patentowe n jest liczbą całkowitą od 0 do 8;

Y jest grupą CH2 lub, gdy n jest 1, może być również grupą o wzorze NH.
2. Związki według zastrz. 1, w których Y jest CH2.
3. Związki według zastrz. 1, w których Y jest NH.
4. Kompozycje farmaceutyczne zawierające związek określony w zastrzeżeniach 1 - 3.
5. Zastosowanie związków określonych w zastrzeżeniach 1 - 3 do otrzymywania leków do leczenia nowotworów i reumatoidalnego zapalenia stawów.