PL200251B1 - Kształtownik rurowy do zastosowania w układzie rusztowań, sposób wytwarzania kształtownika rurowego oraz rama rusztowania - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy kszta ltownika rurowego (10) do za- stosowania w uk ladzie rusztowa n, posiadaj acego górny odcinek skrajny (20) oraz dolny odcinek skrajny (22), przy czym kszta ltownik rurowy (10) ma jednoznacznie okre slon a srednic e zewn etrzn a (DA) i grubosc scianki rury (t), gdzie srednica zewn etrzna (DA) górnego odcinka skrajnego (20) jest zmniejszona w porównaniu z srednic a zewn etrzn a dolnego odcinka skrajnego (22), za s górny odcinek skrajny (20) w po lozeniu z laczonym wprowadzony jest na g lebo- kosc zderzaka (24) do wn etrza dolnego odcinka skrajnego (22) s asiedniego kszta ltownika rurowego, a mi edzy sciank a zewn etrzn a górnego odcinka skrajnego (20) i sciank a we- wn etrzn a dolnego odcinka skrajnego (22) tworzy si e szcze- lina o dopuszczalnej wielko sci (S), przy czym dolny odcinek skrajny (22) kszta ltownika rurowego (10) co najmniej w wybranych obszarach posiada zw ezenia przekroju (30.1, 30.2, 30.3) co najmniej tego rodzaju, ze w po lozeniu pola- czonych ze sob a przez na lozenie lub przez w lozenie do wewn atrz kszta ltowników rurowych (10), szczelina pomi e- dzy sciank a wewn etrzn a dolnego odcinka skrajnego (22) w obszarze zw ezen przekroju (30.1, 30.2, 30.3) a sciank a zewn etrzn a górnego odcinka skrajnego (20) ma wielko sc równ a lub mniejsz a od wielko sci dopuszczalnej (S). Wyna- lazek cechuje si e tym, ze zw ezenie przekroju (30.1) ma posta c pasmowego wyt loczenia w kierunku wzd luznym ksztaltownika rurowego (10), przy czym zw ezenia przekroju (30.1) s a rozmieszczone równomiernie na obwodzie . . . PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy kształtownika rurowego do zastosowania jako elementu konstrukcyjnego w układzie rusztowań, a także sposobu wytwarzania takiego kształtownika rurowego i ramy rusztowania zawierającej ten kształtownik.

W stosowanym od dziesięcioleci sprawdzonym układzie rusztowań typu LAYHER przystosowanym do szybkiego montażu (LAYHER-Blitz-Gerust) jako elementy pionowe ram rusztowań stosowane są kształtowniki rurowe, z których każdy posiada górny odcinek skrajny, w szczególności łącznik rurowy, oraz dolny odcinek skrajny. Taki kształtownik rurowy ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną grubość ścianki rury, przy czym średnica zewnętrzna górnego odcinka skrajnego jest zmniejszona w porównaniu z średnicą zewnętrzną dolnego odcinka skrajnego, zaś górny odcinek skrajny w położeniu złączonym wprowadzony jest na głębokość zderzaka do wnętrza dolnego odcinka skrajnego sąsiedniego kształtownika rurowego, a między ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego i ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego tworzy się szczelina o dopuszczalnej wielkości. Przy montażu segmentowe ramy rusztowań nakładane są na siebie w prosty sposób oraz unieruchamiane są w kierunku wzdłużnym za pomocą deskowania rusztowania oraz usztywnie ń skośnych.

Tego rodzaju kształtowniki rurowe stosowane są w bardzo dużej liczbie. Grubość ścianek tego rodzaju znanych kształtowników rurowych stosowanych w opisanym systemie rusztowań wynosi 3,2 mm. Jako materiał na kształtowniki rurowe używana jest przykładowo stal gat. St37. Wielkość luzu między nakładanymi na siebie segmentami rusztowań ma istotny wpływ na nośność całego systemu, ponieważ wynikający z wielkości luzu kąt wyboczenia między poszczególnymi składanymi ze sobą elementami ma wpływ na model statyczny układu.

Celem przedmiotowego wynalazku było opracowanie konstrukcji kształtownika rurowego i/lub segmentu rusztowania w kształcie ramy, które można by wytwarzać w sposób efektywny ekonomicznie, zapewniając jednocześnie wysoką niezawodność w zakresie jego nośności przy zastosowaniach do montażu rusztowań. Wśród pożądanych cech takiego kształtownika wskazano małą masę własną, możliwość prostego i szybkiego montażu lub demontażu, podobnie jak w przypadku znanych układów rusztowań, a także kompatybilność z istniejącymi kształtownikami rurowymi i ramowymi segmentami rusztowań.

Przedmiotem wynalazku jest zatem kształtownik rurowy do zastosowania w układzie rusztowań, posiadający górny odcinek skrajny, w szczególności łącznik rurowy, oraz dolny odcinek skrajny, przy czym kształtownik rurowy ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną i grubość ścianki rury, gdzie średnica zewnętrzna górnego odcinka skrajnego jest zmniejszona w porównaniu z średnicą zewnętrzną dolnego odcinka skrajnego, zaś górny odcinek skrajny w położeniu złączonym wprowadzony jest na głębokość zderzaka do wnętrza dolnego odcinka skrajnego sąsiedniego kształtownika rurowego, a między ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego i ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego tworzy się szczelina o dopuszczalnej wielkości, przy czym dolny odcinek skrajny kształtownika rurowego co najmniej w wybranych obszarach posiada zwężenia przekroju co najmniej tego rodzaju, że w położeniu połączonych ze sobą przez nałożenie lub przez włożenie do wewnątrz kształtowników rurowych, szczelina pomiędzy ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego w obszarze zwężeń przekroju a ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego ma wielkość równą lub mniejszą od wielkości dopuszczalnej. Istota wynalazku polega na tym, że zwężenia przekroju mają postać wytłoczeń pasmowych w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego i są rozmieszczone równomiernie na obwodzie kształtownika rurowego, przy czym każde zwężenie przekroju jest przemieszczone względem sąsiedniego w kierunku obwodowym o kąt wynoszący 90° lub mniej. W jednym z korzystnych wariantów realizacji kształtownika według wynalazku każde zwężenie przekroju jest przemieszczone względem sąsiedniego w kierunku obwodowym o kąt wynoszący 60° lub mniej, a w szczególności - o kąt wynoszący 45° lub mniej.

W innym korzystnym wariancie realizacji kształtownika rurowego według wynalazku zwężenie przekroju występuje na zasadniczo całej długości dolnego odcinka skrajnego kształtownika rurowego. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji kształtownika rurowego według wynalazku grubość ścianki kształtownika rurowego mieści się w przedziale od 2,5 do 3,0 mm, a w szczególności wynosi 2,7 mm. W następnym korzystnym wariancie realizacji kształtownik rurowy według wynalazku jest wykonany ze stali gatunkowej St52. W kolejnym korzystnym wariancie realizacji kształtownik rurowy według wynalazku stanowi pionowy słup układu rusztowań albo pionowy słup ramy rusztowania.

PL 200 251 B1

W dalszym korzystnym wariancie realizacji kształtownik rurowy według wynalazku ma postać rury o przekroju okrągłym. W innym korzystnym wariancie realizacji kształtownika rurowego według wynalazku długość dolnego odcinka skrajnego o zwężonym przekroju mieści się w przedziale od 100 do 200 mm, a w szczególności wynosi 150 mm. W następnym korzystnym wariancie realizacji kształtownika rurowego według wynalazku dolny odcinek skrajny w zakresie poza zwężeniem przekroju ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kształtownika rurowego posiadającego górny odcinek skrajny, dolny odcinek skrajny oraz zwężenia przekroju w postaci pasmowych wytłoczeń w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego rozmieszczonych równomiernie na obwodzie tego kształtownika rurowego i w szczególności ukształtowanych pod kątem obwodowym o wartości 90° lub mniejszej, w którym to sposobie zwężenie przekroju formuje się metodą obróbki plastycznej na zimno i/lub na gorąco. Korzystnie, w sposobie według wynalazku zwężenie przekroju formuje się przez wprowadzenie trzpienia do wnętrza otworu dolnego odcinka skrajnego, przy czym trzpień ma odwzorowane kształty wewnętrzne kształtownika rurowego w obszarze zwężenia przekroju w formie negatywowej, a następnie odcinek skrajny formuje się przy użyciu matrycy umieszczonej na obwodzie zewnętrznym metodą obróbki plastycznej na zimno.

Przedmiotem wynalazku jest również rama rusztowania składająca się z dwóch równolegle umieszczonych słupów pionowych, które poniżej górnego odcinka skrajnego połączone są za pomocą leżni oraz w dolnym ich obszarze za pomocą pręta poprzecznego, charakteryzująca się tym, że każdy słup pionowy ma postać kształtownika rurowego posiadającego górny odcinek skrajny, w szczególności łącznik rurowy, oraz dolny odcinek skrajny, przy czym kształtownik rurowy ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną i grubość ścianki rury, gdzie średnica zewnętrzna górnego odcinka skrajnego jest zmniejszona w porównaniu z średnicą zewnętrzną dolnego odcinka skrajnego, zaś górny odcinek skrajny w położeniu złączonym wprowadzony jest na głębokość zderzaka do wnętrza dolnego odcinka skrajnego sąsiedniego kształtownika rurowego, a między ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego i ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego tworzy się szczelina o dopuszczalnej wielkości, przy czym dolny odcinek skrajny kształtownika rurowego co najmniej w wybranych obszarach posiada zwężenia przekroju co najmniej tego rodzaju, że w położeniu połączonych ze sobą przez nałożenie lub przez włożenie do wewnątrz kształtowników rurowych, szczelina pomiędzy ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego w obszarze zwężeń przekroju a ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego ma wielkość równą lub mniejszą od wielkości dopuszczalnej, przy czym zwężenia przekroju mają postać pasmowych wytłoczeń w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego i są rozmieszczone równomiernie na obwodzie kształtownika rurowego, a w szczególności są ukształtowane pod kątem obwodowym o wartości 90° lub mniejszej.

Kształtownik rurowy według wynalazku przy zachowaniu jednoznacznie zdefiniowanej średnicy zewnętrznej, w odróżnieniu od znanego kształtownika rurowego stosowanego dotychczas w układach rusztowań, ma zmniejszoną grubość ścianki oraz jego dolny odcinek skrajny wykazuje co najmniej na części powierzchni ograniczenie przekroju poprzecznego, tego rodzaju, że w przypadku zestawionych ze sobą kształtowników rurowych między ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego na długości odpowiadającej zmniejszeniu przekroju a ścianką zewnętrzną górnego odcinka złącza nasadzonego kształtownika rurowego uzyskuje się dopuszczalny wymiar szczeliny lub też wymiar szczeliny mniejszy od dopuszczalnego.

Konstrukcja kształtownika rurowego według wynalazku umożliwia zastosowanie kształtownika o takiej samej średnicy zewnętrznej lecz o mniejszej grubości ścianki, przy czym w szczególności wchodzi w grę stosowanie materiałów o większej wytrzymałości. W szczególności na nośność całego systemu rusztowań wpływa odpowiednio zestawiony odcinek skrajny łączonych ze sobą kształtowników rurowych. Wielkość luzu w obszarze ich połączenia ograniczana jest do wymiaru minimalnego poprzez uwzględnienie zmniejszenia wielkości przekroju w przypadku montażu mieszanego znanych dotychczas kształtowników rurowych z kształtownikami według wynalazku. Spełniony zostaje przy tym wymóg prostoty wykonania oraz montażu względnie demontażu konstrukcji. Dzięki zmniejszeniu grubości ścianek wyraźnie zostaje ograniczona masa kształtownika. Przyczynia się to do oszczędności kosztów oraz ułatwia wykonawcom rusztowania jego montowanie względnie demontaż. Również w przypadku jednoczesnego zastosowania w ramach jednego układu rusztowań kształtowników znanych i kształtowników według wynalazku możliwe jest łatwe uzyskanie wymaganej nośności układu rusztowań.

PL 200 251 B1

W sposobie według wynalazku obróbka plastyczna na zimno może być realizowana w szczególności poprzez dogniatanie powierzchniowe lub spęczanie. Ponadto, sposób według wynalazku w korzystnym wariancie realizacji (z wprowadzaniem trzpienia) umożliwia znaczące zmniejszenie tolerancji (odchyłek od założonych wymiarów) wykonania. Zwykle podawane przez producentów wartości tolerancji dla odcinka rury obejmują grubość ścianek, owalizacje oraz zgrubienia spowodowane przez spoiny spawalnicze. Sposobów wytwarzania kształtowników rurowych pozwala na znaczne ograniczenie tych wartości tolerancji. W szczególności jest nawet możliwe dodatkowe ograniczenie wielkości szczeliny, co wyraźnie zwiększa nośność całego układu rusztowań.

Alternatywne kolejne rozwiązanie konstrukcyjne również zapewniające przyłączenie górnego lub dolnego odcinka skrajnego kształtownika rurowego do sąsiadujących z nim kształtowników rurowych prawie bez wystąpienia luzu odznacza się tym, że zmniejszenie przekroju ukształtowane jest w postaci zagłębień punktowych, które korzystnie rozmieszczone są w równomiernych odstępach na całym obwodzie i/lub w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego. Wgłębienie punktowe wykonać można w szczególnie prosty oraz ekonomiczny sposób. Korzystne okazało się rozmieszczenie punktowych wgłębień w kierunku obwodowym w liczbie czterech, sześciu względnie ośmiu. Rozwiązanie szczególnie korzystne z punktu widzenia optymalizacji dotyczącej liczby wgłębień wykonywanych w procesie kształtowania złącza charakteryzuje się tym, że wgłębienia te rozmieszczane są jedynie w górnej i dolnej części dolnego odcinka skrajnego.

Kolejny korzystny wariant wykonania wynalazku obejmuje kształtownik rurowy, w którym zwężenie przekroju ma postać pasmowych wgłębień wzdłużnych rozmieszczonych co najmniej miejscowo w kierunku obwodowym. Szczególnie korzystnie wgłębienia te mają postać obwodowych wgłębień pierścieniowych.

Również w tym przypadku możliwe jest, dla ograniczenia nakładu pracy niezbędnego przy wykonywaniu wgłębień, rozmieszczanie wgłębień jedynie w dolnym i górnym obszarze skrajnym, dzięki czemu wielkość luzu w obszarze połączenia ulega znacznemu ograniczeniu a równocześnie zapewniona jest zwiększona nośność konstrukcji.

Licznie stosowane znane kształtowniki rurowe mają grubość ścianki wynoszącą 3,2 mm oraz wykonywane są ze stali St37. W przypadku kształtowników rurowych według wynalazku możliwe jest ograniczenie grubości ścianek do 2,7 mm, bez zmniejszenia nośności wykonanych z nich ramowych zespołów rusztowania. Tym samym kształtowniki rurowe według wynalazku montować można bez ograniczeń w zestawieniu z znanymi już kształtownikami rurowymi, co nie spowoduje utrudnień związanych z montażem oraz nie ucierpi na tym nośność rusztowania.

Preferowane jest stosowanie kształtowników rurowych jako pionowych elementów składowych integralnych systemów rusztowań lub też stosowanie ich jako pionowych elementów ram rusztowań wchodzących następnie w skład systemów rusztowań.

Ramy rusztowań według wynalazku, z dwoma równolegle względem siebie rozmieszczonymi elementami pionowymi, które połączone są ze sobą poniżej górnego odcinka skrajnego za pomocą rygla poprzecznego oraz na dolnym odcinku za pomocą pręta poprzecznego, charakteryzują się tym, że jako element pionowy stosowany jest kształtownik rurowy powyżej opisanego rodzaju. Dzięki temu możliwe jest przykładowo ograniczenie masy zespołu ramy w porównaniu z ramą stosowaną w rusztowaniu typu LAYHER-Blitz-Gerust o około 2 kg, bez jednoczesnego zmniejszenia nośności rusztowania.

Kolejne wariantowe rozwiązania oraz zalety wynalazku wynikają z przedstawionych dalej cech sformułowanych w zastrzeżeniach jak również z przedstawionych poniżej przykładów rozwiązań konstrukcyjnych. Cechy sformułowane w zastrzeżeniach kojarzyć można ze sobą w dowolny sposób, oczywiście o ile się one wzajemnie nie wykluczają.

Przedstawiony wynalazek w przykładach realizacji zilustrowano na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematyczny widok ramy rusztowania z boku z słupami pionowymi wykonanymi jako kolejno rozmieszczone nad sobą kształtowniki rurowe, jednak przedstawione w położeniu rozmontowanym, fig. 2 przedstawia schematyczny przekrój przez fragment skrajny zmontowanych ze sobą kształtowników rurowych, fig. 3a przedstawia schematyczny widok z boku dla pierwszego przykładu wykonania elementu E według fig. 1, fig. 3b przedstawia schematyczny przekrój poprzeczny w płaszczyźnie I - I według fig. 3a, fig. 4a przedstawia schematyczny widok z boku dla drugiego przykładu wykonania elementu E według fig. 1, fig. 4b przedstawia schematyczny przekrój poprzeczny w płaszczyźnie II - II według fig. 4a, fig. 5a przedstawia schematyczny widok z boku dla trzeciego przykładu wykonania elementu E według fig. 1, fig. 5b przedstawia schematyczny przekrój

PL 200 251 B1 poprzeczny w płaszczyźnie III - III według fig. 5a, zaś fig. 5c przedstawia schematyczny przekrój poprzeczny elementu A według fig. 5b.

Przedstawione na fig. 1 w widoku bocznym trzy ramy rusztowania 50 układu rusztowań obejmują zasadniczo znane rozwiązania konstrukcyjne. Występują w nich dwa oddalone od siebie elementy pionowe mające postać kształtowników rurowych 10, połączone ze sobą w górnej części za pomocą górnych leżni 14. W obszarze narożnika między leżnią 14 a kształtownikiem rurowym 10 wspawano odpowiednio węzłówkę blaszaną 18. Każdy z kształtowników rurowych 10 charakteryzuje się usytuowanym powyżej leżni 14 górnym odcinkiem skrajnym 20, który w odróżnieniu od pozostałej części kształtownika rurowego ma średnicę pomniejszoną w ten sposób, że wspomniany górny odcinek skrajny 20 można wprowadzić do wewnątrz dolnego odcinka skrajnego 22 odpowiedniej znajdującej się powyżej ramy rusztowania 50. Dolne odcinki skrajne 22 dwóch kształtowników rurowych 10 ramy rusztowania 50 również połączone są za pomocą dolnego pręta poprzecznego 16. Daje to w konsekwencji zwartą konstrukcję zespołu ramy.

Na figurze 1 podano długość górnego odcinka skrajnego 20 jako EO oraz odpowiednio długość dla dolnego odcinka skrajnego jako EU. Obie te długości zasadniczo są sobie równe. Dolny odcinek skrajny 22 wkładany jest przy montażu do wewnątrz znajdującego się pod nim kształtownika rurowego 10 względnie do zespołu ramy rusztowania 50, do oporu do zderzaka 24 znajdującego poniżej górnego odcinka skrajnego 20 kształtownika rurowego 10.

Figura 2 pokazuje schematycznie przekrój wykonany w płaszczyźnie A - A dla elementu E według fig. 1 w stanie zmontowanym górnego odcinka skrajnego 20 oraz dolnego odcinek skrajnego 22, przy czym za punkt wyjścia przyjęto zależności wymiarowe kształtownika rurowego 10 o podanej wstępnie średnicy zewnętrznej DA odcinka wzdłużnego kształtownika oraz podanej wstępnie (zmniejszonej) średnicy zewnętrznej DR dla górnego odcinka skrajnego 22 który jest odpowiednio określony względnie ustalony z uwzględnieniem już znanego, stosowanego na rynku kształtownika rurowego.

Jeśli w tej sytuacji zastosowany zostanie kształtownik rurowy 10, który w odróżnieniu od znanych kształtowników rurowych ma niniejszą grubość ścianki t, przy czym ze względu na kompatybilność zachowane będą średnice zewnętrzne DA oraz DR, to wówczas w obszarze narożnika E powstanie zwiększona szczelina SS między wewnętrzną ścianką dolnego odcinka skrajnego 22 a zewnętrzną ścianką górnego odcinka skrajnego 20. Wspomniana szczelina SS spowodowałaby normalnie w konsekwencji zwiększony luz i w sumie doprowadziłaby do tego, że odbiłoby się to niekorzystnie na zależnościach geometrycznych oraz nośności całego układu rusztowania.

Spełnienie warunku niezmienności średnicy zewnętrznej w stosunku do znanego układu rusztowań gwarantuje, że w dolnym odcinku skrajnym, pomimo zmniejszenia przekroju, mogą być zastosowane zwykłe elementy łączące rury służące do przyłączania kolejnych elementów rusztowania, np. wzmocnień przekątnych.

Oddziaływania niekorzystne w rozwiązaniu według wynalazku eliminowane są ten sposób, że w dolnym skrajnym odcinku 22 przewidziano zmniejszenia przekroju, przykłady zastosowania których przedstawione są na poniżej opisanych fig. 3 do 5.

Zgodnie z fig. 3a zwężenie przekroju 30.1 w pierwszym wariancie wykonania uformowane jest w kierunku wzdłużnym, zasadniczo na całej długości EU dolnego odcinka skrajnego 22, w kształcie podłużnego paska 30.1 o głębokości na tyle dużej, aby pozwalała uzyskać dopuszczalną szerokość szczeliny S. W kierunku obwodowym zwężenie przekroju 30.1 przesunięty jest odpowiednio o 90°.

Drugi przykład wykonania przedstawiono na fig. 4. Zmniejszenie przekroju ukształtowane jest w tym przypadku w kierunku obwodowym w formie wgłębienia pierścieniowego 30.2, wykonanego odpowiednio w górnej i w dolnej części odcinka skrajnego 22. Również tu pierścieniowe wgłębienie ukształtowane jest w ten sposób, że między ścianką wewnętrzną wgłębienia pierścieniowego 30.2 w położeniu nasadzonego górnego odcinka skrajnego 20 a ścianką wewnętrzną usytuowanego poniżej kształtownika rurowego 10 występuje dopuszczalny wymiar szczeliny S.

Trzeci przykład wykonania przedstawiono na fig. 5a i 5b. Zwężenie przekroju przedstawiono tu w postaci wgłębień punktowych 30.3, które występują zarówno w górnej, jak i w dolnej części dolnego odcinka skrajnego 22 w kierunku obwodowym, z przesunięciem o 90°.

Również w tym przypadku głębokość wytłoczenia wgłębień punktowych 30.3 wybrano w ten sposób, że między ich ścianką wewnętrzną a ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego 20 położonego poniżej kształtownika rurowego 10 tworzy się szczelina S o dopuszczalnej wielkości.

Przedstawione zmniejszenia przekroju stanowią jedynie przykładowe formy ich wykonania. Jako zmniejszenia przekroju brane są pod uwagę poszczególne rozwiązania, które zapewniają uzyskanie

PL 200 251 B1 dopuszczalnej wielkości wymiarowej szczeliny S oraz pomimo to zapewniają łatwość nasadzania na siebie sąsiadujących kształtowników rurowych 10 lub ram 50 składających się na całość rusztowania.

Dzięki preferowanemu sposobowi wykonania zmniejszenia przekroju z zastosowaniem wprowadzanego do otworu trzpienia oraz matrycy dociskanej od zewnątrz uzyskać można znacznie korzystniejsze tolerancje wykonania niż w sposobach stosowanych dotychczas. Przyczynia się to do tego, że dopuszczalną dotychczas wielkość szczeliny S zmniejszyć można w jeszcze większym stopniu, co w efekcie pozytywnie oddziałuje na nośność układu rusztowań.

Claims (13)

1. I. Kształtownik rurowy (10) do zzstosowania w ukłaadie rusztowań, ppsiaadjącc ggrny oddinek skrajny (20), w szczególności łącznik rurowy, oraz dolny odcinek skrajny (22), przy czym kształtownik rurowy (10) ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną (DA) i grubość ścianki rury (t), gdzie średnica zewnętrzna (DA) górnego odcinka skrajnego (20) jest zmniejszona w porównaniu z średnicą zewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22), zaś górny odcinek skrajny (20) w położeniu złączonym wprowadzony jest na głębokość zderzaka (24) do wnętrza dolnego odcinka skrajnego (22) sąsiedniego kształtownika rurowego, a między ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego (20) i ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22) tworzy się szczelina o dopuszczalnej wielkości (S), przy czym dolny odcinek skrajny (22) kształtownika rurowego (10) co najmniej w wybranych obszarach posiada zwężenia przekroju (30.1, 30.2, 30.3) co najmniej tego rodzaju, że w położeniu połączonych ze sobą przez nałożenie lub przez włożenie do wewnątrz kształtowników rurowych (10), szczelina pomiędzy ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22) w obszarze zwężeń przekroju (30.1, 30.2, 30.3) a ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego (20) ma wielkość równą lub niniejszą od wielkości dopuszczalnej (S), znamienny tym, że zwężenia przekroju (30.1) mają postać wytłoczeń pasmowych w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego (10) i są rozmieszczone równomiernie na obwodzie kształtownika rurowego (10), przy czym każde zwężenie przekroju (30.1) jest przemieszczone względem sąsiedniego w kierunku obwodowym o kąt wynoszący 90° lub mniej.
2. 2. Kształtownik rurowy według zastrz. 1, znamienny tym, że każde zwężenie przekroju (30.1) jesS przemieszczone względem sąsiedniego w kierunku obwodowym o kąt wynoszący 60° lub mniej.
3. 3. Kształtownik rurowy według zastrz. 2, znamienny tym, że każde zwężenie przekroju (30.1) jesS względem sąsiedniego w kierunku obwodowym o kąt wynoszący 45° lub mniej.
4. 4. Kształtownik rurowy według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że zwężenie przekroju (30.1) występuje na zasadniczo całej długości (EU) dolnego odcinka skrajnego (22) kształtownika rurowego (10).
5. 5. Kszta^ΐownik rurowy według zasSrz. 1 albo 2, albo 3, znamien ny tym, że grubość ścćanki kształtownika rurowego (10) mieści się w przedziale od 2,5 do 3,0 mm, a w szczególności wynosi 2,7 mm.
6. 6. K^^zi^łłf^t^r^ii^ rurowy według zasSrz. 1 albo 2, albo 3, tym, że (esS wykonany ze stali gatunkowej St52.
7. 7. Kształłownik rurowy według zasSrz. 1 albo 2, albo 3, tym, ze sSanowi pionowy słup układu rusztowań.
8. 8. rurowy według 1 albo 2, albo 3, znamienny t^r^, że sSanowi pionowy słup ramy rusztowania (50).
9. 9. Kształtownik rurowy według zasSrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny t^r^, że mil posSać tuio o przekroju okrągłym.
10. 10. Kszta^townik rurowy według zasSrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym. że długość (EU) dolnego odcinka skrajnego (22) o zwężonym przekroju (30.1) mieści się w przedziale od 100 do 200 mm, a w szczególności wynosi 150 mm.

    II. Sształłownik rurowy według zasltrz. 1 albo 2, albo 3, tym, że doony skrajny (22) w zakresie poza zwężeniem przekroju ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną (DA).

    PL 200 251 B1
11. 12. Sposób wytwarzania kształtownika rurowego (10) posiadającego górny odcinek skrajny (:20), dolny odcinek skrajny (22) oraz zwężenia przekroju (30.1) w postaci pasmowych wytłoczeń w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego (10) rozmieszczonych równomiernie na obwodzie tego kształtownika rurowego (10) i w szczególności ukształtowanych pod kątem obwodowym o wartości 90° lub mniejszej, znamienny tym, że zwężenie przekroju (30.1) formuje się metodą obróbki plastycznej na zimno i/lub na gorąco.
12. 13. Sposób według zastóz. 12, znamiennytym, że zwężenie przekroju (30.11 formuje się przez wprowadzenie trzpienia do wnętrza otworu dolnego odcinka skrajnego, przy czym trzpień ma odwzorowane kształty wewnętrzne kształtownika rurowego (10) w obszarze zwężenia przekroju w formie negatywowej, a następnie odcinek skrajny formuje się przy użyciu matrycy umieszczonej na obwodzie zewnętrznym metodą obróbki plastycznej na zimno.
13. 14. Rama rusztowania (50) skkadająca się z dwóch równolegle umieszczonych stopów pionowych, które poniżej górnego odcinka skrajnego (20) połączone są za pomocą leżni (14) oraz w dolnym ich obszarze za pomocą pręta poprzecznego (16), znamienna tym, że każdy słup pionowy ma postać kształtownika rurowego (10) posiadającego górny odcinek skrajny (20), w szczególności łącznik rurowy, oraz dolny odcinek skrajny (22), przy czym kształtownik rurowy (10) ma jednoznacznie określoną średnicę zewnętrzną (DA) i grubość ścianki rury (t), gdzie średnica zewnętrzna (DA) górnego odcinka skrajnego (20) jest zmniejszona w porównaniu z średnicą zewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22), zaś górny odcinek skrajny (20) w położeniu złączonym wprowadzony jest na głębokość zderzaka (24) do wnętrza dolnego odcinka skrajnego (22) sąsiedniego kształtownika rurowego, a między ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego (20) i ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22) tworzy się szczelina o dopuszczalnej wielkości (S), przy czym dolny odcinek skrajny (22) kształtownika rurowego (10) co najmniej w wybranych obszarach posiada zwężenia przekroju (30.1, 30.2, 30.3) co najmniej tego rodzaju, że w położeniu połączonych ze sobą przez nałożenie lub przez włożenie do wewnątrz kształtowników rurowych (10), szczelina pomiędzy ścianką wewnętrzną dolnego odcinka skrajnego (22) w obszarze zwężeń przekroju (30.1, 30.2, 30.3) a ścianką zewnętrzną górnego odcinka skrajnego (20) ma wielkość równą lub mniejszą od wielkości dopuszczalnej (S), przy czym zwężenia przekroju (30.1) mają postać pasmowych wytłoczeń w kierunku wzdłużnym kształtownika rurowego (10) i są rozmieszczone równomiernie na obwodzie kształtownika rurowego (10), a w szczególności są ukształtowane pod kątem obwodowym o wartości 90° lub mniejszej.