PL200158B1 - Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim - Google Patents

Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim

Info

Publication number
PL200158B1
PL200158B1 PL361956A PL36195601A PL200158B1 PL 200158 B1 PL200158 B1 PL 200158B1 PL 361956 A PL361956 A PL 361956A PL 36195601 A PL36195601 A PL 36195601A PL 200158 B1 PL200158 B1 PL 200158B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
color
spectral reflectance
values
correction
printing
Prior art date
Application number
PL361956A
Other languages
English (en)
Other versions
PL361956A1 (pl
Inventor
David Brydges
Erik Tobiason
Original Assignee
Avt Advanced Vision Technology
Avt Advanced Vision Technology Inc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Avt Advanced Vision Technology, Avt Advanced Vision Technology Inc filed Critical Avt Advanced Vision Technology
Priority claimed from PCT/US2001/023788 external-priority patent/WO2002045963A1/en
Publication of PL361956A1 publication Critical patent/PL361956A1/pl
Publication of PL200158B1 publication Critical patent/PL200158B1/pl

Links

Classifications

    • H—ELECTRICITY
    • H04—ELECTRIC COMMUNICATION TECHNIQUE
    • H04N—PICTORIAL COMMUNICATION, e.g. TELEVISION
    • H04N1/00—Scanning, transmission or reproduction of documents or the like, e.g. facsimile transmission; Details thereof
    • H04N1/46—Colour picture communication systems
    • H04N1/56—Processing of colour picture signals
    • H04N1/60—Colour correction or control
    • H04N1/603—Colour correction or control controlled by characteristics of the picture signal generator or the picture reproducer
    • H04N1/6033—Colour correction or control controlled by characteristics of the picture signal generator or the picture reproducer using test pattern analysis
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B41—PRINTING; LINING MACHINES; TYPEWRITERS; STAMPS
    • B41F—PRINTING MACHINES OR PRESSES
    • B41F33/00—Indicating, counting, warning, control or safety devices
    • B41F33/0036—Devices for scanning or checking the printed matter for quality control
    • B41F33/0045—Devices for scanning or checking the printed matter for quality control for automatically regulating the ink supply

Abstract

Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim prasy drukarskiej, w którym porównuje si e zmierzone para- metry koloru, zwi azanego z drukowanym arkuszem, z docelowymi parametrami koloru, dla wyznaczenia ró znicy parametrów koloru i okre sla si e, czy ró znica parametrów koloru jest zawarta w granicach tolerancji, polega na tym, ze dokonuje si e pomiaru warto sci wspó lczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, a je zeli ró znica parametrów koloru nie jest zawarta w granicach tolerancji, przekszta lca si e zmierzone warto sci wspó lczynnika odbicia widmowego bezpo srednio na parametr korekcji i steruje si e przep lywem farby drukar- skiej w prasie drukarskiej przy u zyciu parametru korekcji. W innym wariancie wynalazku dokonuje si e pomiaru warto- sci wspó lczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, porównuje si e zmie- rzone warto sci wspó lczynnika odbicia widmowego z doce- lowymi warto sciami wspó lczynnika odbicia widmowego dla wyznaczenia ró znicy warto sci widmowego wspó lczynnika odbicia, przekszta lca si e ró znic e warto sci wspó lczynnika odbicia widmowego bezpo srednio na parametr korekcji i reguluje si e przep lyw farby do prasy drukarskiej przy uzyciu parametru korekcji. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim w prasach drukarskich.
Znane jest optyczne kontrolowanie podczas drukowania przez operatora drukowanych wzorów i regulowanie przepł ywu farby drukarskiej do prasy tak, aby został o osią gnię te dopasowanie wizualne. Pomocniczo stosowana jest odbitka próbna albo wstępnie drukowany arkusz prawidłowego koloru, które wskazują docelową postać druku. Ze względu na istotne różnice w postrzeganiu koloru, zarówno przez te same osoby pracujące w różnych okresach czasu, jak i przez różne osoby, procedura ta jest podatna na dużą zmienność i jest czasochłonna.
Znany jest w przemyśle graficznym sposób pomiaru i sterowania podstawowymi farbami drukarskimi przy zastosowaniu densytometrii. Densytometr jest stosowany do pomiaru warstwy farby, jednak nie jest w stanie opisać koloru w taki sposób, aby odpowiadał optycznemu odbiorowi koloru.
Znane są sposoby sterowania kolorem podczas pracy prasy drukarskiej, umożliwiające utrzymanie optycznej zgodności pomiędzy ustalonym kolorem docelowym na kolejnych arkuszach druku tak, że nie są widoczne różnice koloru, pojawiające się podczas drukowania, przy zastosowaniu kolorymetrów i spektrofotometrów, które dostarczają dane dotyczące gęstości, jak i dane kolorymetryczne, obliczone zgodnie ze standardowymi procedurami.
Pomiary dokonywane w związku ze sterowaniem kolorem są wykonywane zwykle przy zastosowaniu kontrolnych pasków kolorów, które zawierają wiele elementów podlegających badaniu. Sterowanie kolorem w oparciu o pomiary pasków kolorów zapewnia wysoki poziom druku, który jest również możliwy do osiągnięcia za pomocą pomiaru odwzorowania opartego na wewnątrzobrazowych pomiarach koloru albo w połączeniu z pomiarami uwzględniającymi pasek kolorów lub nie uwzględniającymi go.
Znane sposoby sterowania kolorem na arkuszu drukarskim polegają zwykle na sterowaniu nakładaniem farby drukarskiej, które reguluje przepływ farby drukarskiej do prasy. Za pomocą zmiany ilości farby drukarskiej wpływającej do prasy uzyskuje się zmianę grubości warstwy farby nakładanej na papier, co wpływa na kolor druku.
Sposoby sterowania kolorem, przy zastosowaniu pomiarów stałych - 100% pokrycia obszaru próbek, są bezpośrednimi środkami sterowania, a gęstość stałej farby drukarskiej jest jedyną zmienną, która jest regulowana bezpośrednio w czasie rzeczywistym. Sposoby te mają ograniczone zastosowanie ze względu na kilka cech związanych z jakością obrazu, takich jak zwiększenie głębi odcienia wzmocnienie punktu, które mają wpływ na reprodukcję obrazu, oprócz wpływu na zmiany gęstości stałej farby drukarskiej. W wyniku tego, przy sterowaniu kolorem wyłącznie w oparciu o gęstości farby, drukowany obiekt może znacznie różnić się od tego, który został przyjęty jako kolor prawidłowy, chociaż pomiary gęstości stałej farby wskazują inaczej.
Ważne jest więc wybieranie próbek i/albo obszarów obrazu, które albo wykazują maksymalną wrażliwość na zmiany istotnych cech jakości druku, albo stanowią znaczącą optycznie cechę druku. Ponadto, aby zmniejszyć ilość pomiarów, które są niezbędne do sterowania, jest stosowana minimalna ilość próbek.
Znane sposoby sterowania kolorem w prasach drukarskich przy zastosowaniu spektrometru są przedstawione w opisach patentowych USA nr 4 975 862, 5 182 721 i 6 041 708, w których steruje się pracą pras drukarskimi za pomocą współrzędnych kolorymetrycznych, uzyskiwanych z danych o widmowym współczynniku odbicia, a nie bezpośrednio za pomocą danych o widmowym współczynniku odbicia. Modele kolorymetryczne, w porównaniu z modelami widmowymi, zapewniają mniej dokładne sterowanie, głównie w sytuacjach, w których różnica widmowego współczynnika odbicia pomiędzy dwoma ustawieniami farby drukarskiej nie może być opisana za pomocą stałej albo współczynnika. Tego rodzaju sposoby uwzględniają stan układu tylko dla jednego punktu czasowego, natomiast jest wskazane zastosowanie dynamicznych sposobów wykonywanych w czasie rzeczywistym podczas działania prasy drukarskiej.
Znany jest z opisu patentowego USA nr 5 357 448 sposób sterowania drukowaniem, w którym układ sterowania oblicza wartość błędu w oparciu o różnicę pomiędzy rzeczywistymi wartościami i żądanymi wartościami tego błędu. Układ sterowania generuje sygnały sterowania farbą drukarską dla regulacji ilości użytej farby w oparciu o wartość gęstości farby, otrzymywaną ze współczynników odbicia widmowego, a więc nie bezpośrednio w oparciu o te współczynniki.
PL 200 158 B1
Znany jest z opisu patentowego USA nr 4 660 159 sposób regulacji dostarczania farby drukarskiej oparty również na pomiarach za pomocą gęstościomierza.
Sposób sterowania kolorem według wynalazku charakteryzuje się tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, a jeż eli róż nica parametrów koloru nie jest zawarta w granicach tolerancji, przekształ ca się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametr korekcji i steruje się przepływem farby drukarskiej w prasie drukarskiej przy użyciu parametru korekcji.
Sposób sterowania kolorem według drugiego wariantu wykonania wynalazku charakteryzuje się tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, porównuje się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego z docelowymi wartoś ciami współczynnika odbicia widmowego dla wyznaczenia róż nicy wartoś ci widmowego współczynnika odbicia, przekształca się różnicę wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametr korekcji i reguluje się przepływ farby do prasy drukarskiej przy użyciu parametru korekcji.
Korzystnie określa się przed etapem przekształcania, czy różnice wartości współczynnika odbicia widmowego są zawarte w granicach tolerancji i dokonuje się przekształcenia tylko wtedy, jeżeli różnice wartości współczynnika odbicia widmowego nie są zawarte w granicach tolerancji.
Korzystnie podczas przekształcania stosuje się równanie liniowe do przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego na parametr korekcji.
Korzystnie podczas przekształcania wyznacza się dynamicznie i wprowadza się macierz korekcji do równania liniowego dla wytworzenia parametru korekcji.
Korzystnie elementy macierzy korekcji wyznacza się przy użyciu metody najmniejszych kwadratów.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, poza którym umieszcza się badany obszar.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar zawierający pierwszy obszar, który jest zawarty w obrazie i drugi obszar, który jest poza obrazem.
Korzystnie jako drugi obszar stosuje się pasek kolorów.
Korzystnie różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji gęstości stałej farby drukarskiej.
Korzystnie różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji grubości warstwy farby drukarskiej.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające części stałe.
Korzystnie jako części stałe stosuje się farbę stałą o specjalnym kolorze.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, mające odcienie półtonowe.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające kombinacje nadruków farb drukarskich.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający występujące na przemian próbki testowe trzech odcieni neutralnych kolorów i półtonów koloru czarnego.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pierwszy i drugi pasek kolorów, przy czym pierwszy pasek kolorów komponuje się wyłącznie z trójkolorowego neutralnego zabarwienia półtonowego, a drugi pasek kolorów z czarnego zabarwienia pół tonowego.
Korzystnie pomiary dokonuje się przy użyciu spektrofotometru.
Korzystnie stosuje się spektrofotometr z siatką widmową i matrycą czujników pomiarowych z analizą komputerowa.
Korzystnie za pomocą spektrofotometru wytwarza się na wyjściu zbiór wartości współczynnika odbicia widmowego, za pomocą których opisuje się względne charakterystyki odbicia światła obszaru badanego powyżej pasma widzialnego, w określonym z góry przedziale długości fal o stałej szerokości.
Korzystnie wartości współczynnika odbicia widmowego uzyskuje się przez obliczanie współczynnika odbicia widmowego dla kolejnych długości fal w całym widmie widzialnym.
Korzystnie wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na parametry densytometryczne.
PL 200 158 B1
Korzystnie parametry densytometryczne oblicza się na podstawie wartości współczynnika odbicia widmowego.
Korzystnie wartości docelowe ustawia się przez operatora prasy drukarskiej.
Korzystnie wartości docelowe otrzymuje się z arkusza wzorcowego koloru prawidłowego. Korzystnie wartości docelowe otrzymuje się z układów drukowania wstępnego.
Korzystnie podczas przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji, stosuje się liniowe równanie macierzowe.
Korzystnie jako liniowe równanie macierzowe stosuje się
ΔR(λ)1
' aCq αιι α12 α13 ... ... aim ΔR(λ)2
ΔCM = α 21 α22 α 23 ... ... α 2m
Δ£γ _α31 α32 α33 ... ... a3m _ _W)„ _
C = J' · R gdzie R jest wektorem różnicy współczynnika odbicia widmowego, zawierającym różnice DRX) współczynnika odbicia widmowego, C jest wektorem korekcji, zawierającym obliczone korekcje ΔΟ::, Δ^ i ΔΟ.· dla farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej, zmierzone przez filtry ich podstawowego koloru, a J' jest macierzą korekcji 3 x m, dotyczącą dwóch wektorów, gdzie m jest liczbą przedziałów długości fali.
Korzystnie macierz korekcji tworzy się w trybie on-line, podczas działania prasy, na zasadzie strefa koloru po strefie koloru.
Korzystnie oszacowane parametry lub macierz korekcji aktualizuje się podczas działania prasy.
Korzystnie stosuje się arkusz drukarski zawierający wiele stref drukowania i podczas sterowania przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej steruje się przepływem farby drukarskiej na zasadzie strefa po strefie na podstawie pomiarów badanego obszaru w określonej strefie, dla której koryguje się przepływ farby.
Sposób sterowania kolorem według trzeciego wariantu wykonania wynalazku charakteryzuje się tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, przekształca się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego na opowiadające im współrzędne kolorymetryczne badanego obszaru, porównuje się współrzędne kolorymetryczne badanego obszaru z docelowymi współrzędnymi kolorymetrycznymi dla określenia różnic wartości parametrów koloru, a jeżeli różnice wartości parametrów koloru nie są zawarte w granicach tolerancji, porównuje się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego z docelowymi wartościami współczynnika odbicia widmowego dla wyznaczenia różnic wartości współczynnika odbicia widmowego, przekształca się różnicę wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji i steruje się przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej przy u ż yciu parametrów korekcji.
Korzystnie podczas przekształcania stosuje się równanie liniowe do przekształcenia różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego na parametr korekcji.
Korzystnie podczas przekształcania wyznacza się dynamicznie i wprowadza się macierz korekcji do równania liniowego dla wytworzenia parametru korekcji.
Korzystnie elementy macierzy korekcji wyznacza się przy użyciu metody najmniejszych kwadratów.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, poza którym umieszcza się badany obszar.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów.
Korzystnie na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar zawierający pierwszy obszar, który jest zawarty w obrazie i drugi obszar, który jest poza obrazem.
Korzystnie jako drugi obszar stosuje się pasek kolorów.
Korzystnie różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji gęstości stałej farby drukarskiej.
Korzystnie różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji grubości warstwy farby drukarskiej.
PL 200 158 B1
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające części stałe.
Korzystnie jako części stałe stosuje się farbę stałą o specjalnym kolorze.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, mające odcienie półtonowe.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające kombinacje nadruków farb drukarskich.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający występujące na przemian próbki testowe trzech odcieni neutralnych kolorów i półtonów koloru czarnego.
Korzystnie jako badany obszar stosuje się pierwszy i drugi pasek kolorów, przy czym pierwszy pasek kolorów komponuje się wyłącznie z trójkolorowego neutralnego zabarwienia półtonowego, a drugi pasek kolorów z czarnego zabarwienia pół tonowego.
Korzystnie pomiary dokonuje się przy użyciu spektrofotometru.
Korzystnie stosuje się spektrofotometr z siatką widmową i matrycą czujników pomiarowych z analizą komputerową.
Korzystnie za pomocą spektrofotometru wytwarza się na wyjściu zbiór wartości współczynnika odbicia widmowego, za pomocą których opisuje się względne charakterystyki odbicia światła obszaru badanego powyżej pasma widzialnego, w określonym z góry przedziale długości fal o stałej szerokości.
Korzystnie wartości współczynnika odbicia widmowego uzyskuje się przez obliczanie współczynnika odbicia widmowego dla kolejnych długości fal w całym widmie widzialnym.
Korzystnie wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na parametry densytometryczne.
Korzystnie parametry densytometryczne oblicza się na podstawie wartości współczynnika odbicia widmowego.
Korzystnie zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na współrzędne kolorymetryczne poprzez krzywe widmowe układu barw albo kombinację liniową krzywych widmowych układu barw.
Korzystnie zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na współrzędne kolorymetryczne zgodnie z jedną z przestrzeni układu barw.
Korzystnie wartości docelowe ustawia się przez operatora prasy drukarskiej.
Korzystnie wartości docelowe otrzymuje się z arkusza wzorcowego koloru prawidłowego.
Korzystnie wartości docelowe otrzymuje się z układów drukowania wstępnego.
Korzystnie podczas przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji, stosuje się liniowe równanie macierzowe.
Korzystnie jako liniowe równanie macierzowe stosuje się
ΔR(λ)1
αιι α12 α13 ... ... aim ΔR(λ)2
ΔCM = α 21 α22 α 23 ... ... α 2m
UCy _α31 α32 α33 ... ... a3m _ _Δ^λ)„ _
C = J' · R gdzie R jest wektorem różnicy współczynnika odbicia widmowego, zawierającym różnice ΔR(λ) współczynnika odbicia widmowego, C jest wektorem korekcji, zawierającym obliczone korekcje ΔΟ::, Δ^ i ΔΟ.· dla farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej, zmierzone przez filtry ich podstawowego koloru, a J' jest macierzą korekcji 3 x m, dotyczącą dwóch wektorów, gdzie m jest liczbą przedziałów długości fali.
Korzystnie macierz korekcji tworzy się w trybie on-line, podczas działania prasy, na zasadzie strefa koloru po strefie koloru.
Korzystnie oszacowane parametry lub macierz korekcji aktualizuje się podczas działania prasy.
Korzystnie stosuje się arkusz drukarski zawierający wiele stref drukowania i podczas sterowania przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej steruje się przepływem farby drukarskiej na zasadzie strefa po strefie na podstawie pomiarów badanego obszaru w określonej strefie, dla której koryguje się przepływ farby.
PL 200 158 B1
Zaletą sterowania kolorem według wynalazku jest znacznie większa skuteczność i dokładność. Wynalazek zapewnia sposób sterowania kolorem dla pras drukarskich poprzez bezpośrednie użycie danych o widmowym współczynniku odbicia, umożliwiając sterowanie zarówno przetwarzanych, jak i nie przetwarzanych kolorów.
Przedmiot wynalazku jest pokazany w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1A przedstawia układ typowej próbki testowej do tworzenia paska kolorów, fig. 1B - inny układ paska kolorów, fig. 1C - jeszcze inny układ paska kolorów, fig. 2 - dopasowanie farby drukarskiej w sąsiednich strefach do sterowania kolorem, fig. 3 - schemat technologiczny przedstawiający sposób sterowania kolorem według wynalazku, fig. 4 - wykres korekcji grubości warstwy farby drukarskiej w funkcji pomiarów widmowego współczynnika odbicia.
Wynalazek wykorzystuje dane uzyskane z pomiarów spektralnych, wykonywanych zarówno na próbkach pasków koloru, obszarach obrazu drukowanego produktu albo w połączeniu zarówno próbek paska kolorów, jak i obszarów obrazu produktu poddanego sterowaniu kolorami.
Figura 1 przedstawia pasek kolorów do sterowania procesem, złożony z elementów testowych ułożonych w szereg. Pasek kolorów, wydrukowany prostopadle do kierunku drukowania jest najczęściej umieszczony na wierzchołku, w środku albo u podstawy drukowanego arkusza drukarskiego, w przycinanym albo ł amanym obszarze, co pokazano na fig. 2.
Próbki testowe spotykane zwykle w paskach kolorów zawierają stałe kolory - 100% pokrycia obszaru 1, półtonowe zabarwienia różnych obszarów pokrycia dla każdej podstawowej farby drukarskiej - czarnej, niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej 2 oraz dwu- i trójbarwne nadruki podstawowych chromatycznych farb drukarskich niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej 3.
W przypadku drukowania gazet, gdzie nie wystę puje obszar odcinany, pasek kolorów jest czę sto umieszczany w układzie strony w taki sposób, że wizualnie nie przeszkadza czytelnikowi.
Figury 1B i 1C przedstawiają drukowanie zarówno pojedynczego paska kolorów, złożonego z wystę pują cych na przemian próbek trójkolorowych o zabarwieniu neutralnym 4 i zabarwieniu pół tonowym czarnym 5 albo dwu pasków kolorów, gdzie jeden pasek w całości składa się z trójkolorowego półtonowego zabarwienia neutralnego 4, a drugi z półtonowego zabarwienia czarnego 5. We właściwych warunkach drukowania trójkolorowe neutralne próbki półtonowe i czarne próbki półtonowego zabarwienia z fig. 1B i 1C mają optycznie ten sam odcień i jasność. Różnice w jasności, które występują na rysunkach, wprowadzono wyłącznie dla wyjaśnienia.
Sterowanie nakładaniem farby w większości pras drukarskich jest przeprowadzane na zasadzie strefa po strefie, gdzie każda strefa odpowiada szerokości, np. 32 mm, co pokazano na fig. 1. W każdej strefie 10 przełącznik farby, sterowany przez siłownik albo przez podobne środki zautomatyzowanego układu sterowania nakładaniem farby, jest używany do regulacji ilości farby wpływającej do tego obszaru prasy, który będzie wpływał w różnym stopniu na kolor próbek umieszczonych w określonej strefie i w sąsiednich strefach, przedstawionych na fig. 2. W ten sposób jest regulowane nakładanie farby, w celu wytworzenia pożądanych kolorów próbek. Dla dokładnego sterowania kolorem jest ważny wybór próbek koloru i/albo obszarów obrazu, które są bardzo wrażliwe na zmiany cech jakości druku, a także na położenie próbek sterowania w całym pasku kolorów i/albo obszarach obrazu całego drukowanego obszaru.
Do ustalenia koloru próbki testowej albo obszaru obrazu jest konieczny przyrząd pomiarowy do detekcji światła odbitego od miejsca pomiaru, na przykład spektrofotometr, z zastosowaniem siatki spektralnej i matrycy czujników pomiarowych wraz z analizą komputerową. Wyjście stanowi zestaw wartości widmowego współczynnika odbicia, które opisują względne charakterystyki odbicia światła w całym widmie widzialnym, z niewielkim przedziałem wartoś ci współczynnika. Wartości współczynnika odbicia są uzyskiwane za pomocą obliczania widmowego współczynnika odbicia, który jest stosunkiem ilości światła odbitego od próbki do światła odbitego od standardowego materiału odniesienia podobnie oświetlanego, za pomocą kolejnych długości fal w zakresie widma widzialnego. Spektrofotometry mają zaletę, że wartości widmowego współczynnika odbicia są przekształcane zarówno na parametry kolorymetryczne, jak i densymetryczne, zgodnie ze standardowymi obliczeniami. W tym opisie termin gęstość” odnosi się do gęstości obliczonej według standardowej procedury, a termin kolorymetryczny” jest używany w odniesieniu do współrzędnych obliczonych zgodnie ze standardową procedurą.
Figura 3 przedstawia schemat technologiczny dla sposobu według wynalazku, w którym przy użyciu spektrofotometru jest mierzony widmowy współczynnik odbicia próbki testowej albo obszaru obrazu 100. Wartości widmowego współczynnika odbicia są przekształcane na współrzędne koloPL 200 158 B1 ru/parametry koloru 102 w jednym z zalecanych przez układ barw jednolitych obszarów koloru, których główne zadanie polega na zdolności określania koloru w warunkach zbliżonych do optycznych. Współrzędne kolorymetryczne są obliczane z wartości widmowego współczynnika odbicia, zgodnie ze standardowymi obliczeniami. Aby uzyskać wartości określające różnicę parametru koloru, współrzędne kolorymetryczne próbki testowej albo obszaru obrazu są porównywane z tymi współrzędnymi, które odpowiadają próbce docelowej albo obszarowi obrazu odwzorowanemu w tej samej przestrzeni kolorów. Docelowe wartości kolorymetryczne, które są obliczane z docelowych wartości widmowego współczynnika odbicia, mogą być uzyskiwane na kilka sposobów, wliczając w to pomiar wykonany na wcześniej wydrukowanym arkuszu o kolorze prawidłowym.
Alternatywnie, docelowe wartości kolorymetryczne są ustawiane ręcznie przez operatora, który korzysta z różnych środków obejmujących podręczny spektrofotometr albo automatycznie za pomocą układów, w procesie produkcji próbnej albo drukowania wstępnego. Różnice parametrów koloru są ponadto używane do obliczania całkowitej różnicy kolorów przy użyciu jednego z powszechnie znanych równań, takich jak ΔΕ*α:., ΔΕ*υν, ΔΕ*94 itd. Aby określić, czy wymagana jest korekcja nakładania farby, porównywane są różnice parametrów koloru, aby ustalić granice tolerancji koloru docelowego. Granice tolerancji kolorów dla próbki docelowej albo obszaru obrazu są ustalane przed drukowaniem i są oparte np. na normach przemysłowych lub normach określonego zakładu drukarskiego. Jeżeli różnice parametrów kolorymetrycznych są poza granicami tolerancji, to niezbędna jest korekcja. Jeżeli korekcja jest niezbędna, to odrzucane jest użycie współrzędnych kolorymetrycznych, a do obliczania korekcji nakładania farby używane są dane widmowego współczynnika odbicia. Wykonuje się to poprzez porównywanie wartości widmowego współczynnika odbicia obszaru badanego z odpowiadającymi mu docelowymi wartościami widmowego współczynnika odbicia, aby uzyskać różnice wartości widmowego współczynnika odbicia, które są następnie przekształcane, przy użyciu liniowego macierzowego równania 1, bezpośrednio na korekcje gęstości stałej farby drukarskiej.
Równanie 1:
ΔR(λ)1
' ΔΥ αιι α12 α13 ... ... aim ΔR(λ)2
ΔCM = α21 α22 α23 ... ... α 2m
Δ£γ _α31 α32 α33 ... ... a3m _ _W)„ _
C = J' · R gdzie R jest wektorem różnicy widmowego współczynnika odbicia, zawierającym widmowe różnice współczynnika odbicia ΔR(λ), C jest różnicą gęstości stałej farby drukarskiej albo wektorem korekcji, obejmującym obliczone różnice gęstości farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej, odpowiednio ΔDc, ΔDm i ΔDγ, zmierzone przez filtry ich głównego koloru, a J' jest macierzą korekcji 3 x m tych dwóch wektorów, gdzie m jest liczbą przedziałów długości fali. Pomimo tego, że większość spektrofotometrów wydaje raporty dotyczące około 31 widmowych wartości współczynnika odbicia, opisujących widmowy współczynnik odbicia danego obiektu, w wielu przypadkach widmo współczynnika odbicia może być przedstawione za pomocą mniejszej ilości wartości widmowego współczynnika odbicia, z dokładną selekcją długości fal, w zależności od rozważanego widma albo widm. Dla sterowania częściami stałymi chromatycznego koloru jednorodnego, przedmiotem zainteresowania będą długości fal w obszarze o maksymalnej absorpcji. Zmniejszenie ilości wartości widmowych współczynników odbicia używanych do obliczeń zwiększa szybkość obliczania i zmniejsza ilość pomiarów niezbędnych do oszacowania współczynników macierzy J.
Poprzez zastosowanie postaci równania 1 jest możliwe także obliczanie korekcji grubości warstwy farby zamiast korekcji gęstości stałej farby, bezpośrednio z różnic wynikających z widmowego współczynnika odbicia. Takie przekształcenie ma zalety przy sterowaniu kolorami nie przetwarzanymi, kolorami przetwarzanymi wyłącznie w oparciu o pomiary wewnątrzobrazowe i w takich przypadkach, jak drukowanie gazet, gdzie są dostępne dla pomiarów kontrolnych tylko półtonowe trójkolorowe elementy testowe, neutralny i czarny.
Figura 4 przedstawia, że przy sterowaniu kolorami nie przetwarzanymi, zaletą takiego podejścia do zagadnienia jest to, że dla wielu nie przetwarzanych kolorów obszar o maksymalnej absorpcji jest nienajlepiej dopasowany do obszaru o maksymalnej transmitancji zarówno dla filtrów stanu T, jak
PL 200 158 B1 i stanu E, które są powszechnie stosowane w dziedzinie grafiki. Ten brak dostosowania wpływa na wartość gęstości, wykazującą zmniejszoną wrażliwość na zmiany grubości warstwy farby. Na fig. 4 jest widoczne wykreślenie niebieskiego, zielonego i czerwonego filtru stanu T wraz z widmem współczynnika odbicia nie przetwarzanej farby.
Powracając do schematu technologicznego z fig. 3, macierz korekcji zawiera pochodne cząstkowe zmiennej zależnej w związku ze zmienna niezależną. Elementy macierzy korekcji są bardzo zależne od kilku czynników, które obejmują warunki drukowania - farbę, papier, prasę itd. i obszar pokrycia podstawowymi farbami. W wyniku tego, aby dostosować się do wyżej wymienionych sytuacji, dla każdego badanego obszaru jest wymagana macierz korekcji. Dodatkowo, ze względu na zmiany warunków pracy prasy podczas drukowania nakładu, które mogą mieć wpływ na cechy charakterystyczne druku, wyznaczona początkowo macierz transformacji wymaga aktualizacji, dopóki warunki pracy nie ustabilizują się.
Macierz korekcji przedstawiona w równaniu l ustala zależność zachodzącą pomiędzy różnicami widmowego współczynnika odbicia i odpowiadającymi im różnicami gęstości stałej farby. Macierz korekcji jest także używana do ustalania zależności pomiędzy różnicami widmowego współczynnika odbicia a różnicami grubości warstwy farby. Elementy poniższej macierzy są pochodnymi cząstkowymi gęstości stałej farby w związku z widmowym współczynnikiem odbicia.
’ dDc dDc dDc
dR(X\ dR^\ dR(Ą
dDm dDm dDm
dR(2\ sx(Ą dR(x\
dDy dDy dDy
dR^\ dR(Ą δφ)3
dDc
3R<A dDm
3R(A,
SDy
3Φ),
Elementy w pierwszym wierszu opisują wielkość zmiany wartości gęstości niebiesko-zielonej stałej farby określonego elementu testowego dla jednostkowej zmiany współczynnika odbicia przy danej długości fali. Pozostałe dwa wiersze opisują tę samą zależność dla różnic gęstości, odpowiednio dla farby w kolorze fuksji i żółtej. Jednym ze sposobów uzyskiwania tych elementów jest niezależna regulacja wartości gęstości stałej farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej oraz pomiar zmiany wartości widmowego współczynnika odbicia. Ograniczenie wynikające z takiego podejścia do zagadnienia polega na tym, że będzie to wymagało zmian gęstości stałej farby, wykonywanych podczas drukowania, co może być sprzeczne z tymi zmianami gęstości, które w tym momencie są konieczne do sterowania, co zmniejsza skuteczność sterowania. Proponowany sposób, który pokonuje to ograniczenie, szacuje elementy macierzy korekcji przy użyciu metody najmniejszych kwadratów. Oszacowania elementów macierzy korekcji metodą najmniejszych kwadratów są obliczane według równania 2.
Równanie 2:
J = (X'X)-1 ·Χ'Υ gdzie X jest macierzą n x m wartości zmiennej niezależnej, Y jest macierzą n x 3 wartości zmiennej zależnej i n jest liczbą próbek użytych do oszacowania. Elementy macierzy korekcji są wyznaczane z gęstości stałej farby albo z wartości grubości warstwy farby i różnic widmowego współczynnika odbicia, dostępnych podczas wstępnego procesu przyrządzania. W ten sposób nie są potrzebne dodatkowe zmiany gęstości stałej farby albo grubości warstwy farby, a oszacowane elementy macierzy wyjaśniają ponadto skutki wtórne, które mogą pojawiać się, gdy jednocześnie jest regulowana więcej niż jedna farba.
Oszacowania najmniejszych kwadratów elementów macierzy korekcji są wyznaczane w taki sam sposób, jak przedstawiony w równaniu 2, ze zmienną niezależną, stanowiącą różnicę widmowego współczynnika odbicia i zmienną zależną, będącą albo gęstością stałej farby albo różnicami grubości warstwy farby. Zastosowanie obliczonych korekcji minimalizuje zmianę koloru.

Claims (66)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim prasy drukarskiej, w którym porównuje się zmierzone parametry koloru, związanego z drukowanym arkuszem, z docelowymi parametrami koloru, dla wyznaczenia różnicy parametrów koloru i określa się, czy różnica parametrów koloru jest zawarta w granicach tolerancji, znamienny tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, a jeżeli różnica parametrów koloru nie jest zawarta w granicach tolerancji, przekształca się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametr korekcji i steruje się przepływem farby drukarskiej w prasie drukarskiej przy użyciu parametru korekcji.
  2. 2. Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim prasy drukarskiej, w którym porównuje się zmierzone parametry koloru, związanego z drukowanym arkuszem, z docelowymi parametrami koloru, dla wyznaczenia różnicy parametrów koloru i określa się, czy różnica parametrów koloru jest zawarta w granicach tolerancji, znamienny tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, porównuje się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego z docelowymi wartościami współczynnika odbicia widmowego dla wyznaczenia różnicy wartości widmowego współczynnika odbicia, przekształca się różnicę wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametr korekcji i reguluje się przepływ farby do prasy drukarskiej przy użyciu parametru korekcji.
  3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że określa się przed etapem przekształcania, czy różnice wartości współczynnika odbicia widmowego są zawarte w granicach tolerancji i dokonuje się przekształcenia tylko wtedy, jeżeli różnice wartości współczynnika odbicia widmowego nie są zawarte w granicach tolerancji.
  4. 4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że podczas przekształcania stosuje się równanie liniowe do przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego na parametr korekcji.
  5. 5. Sposób wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e podczas przekształ cania wyznacza się dynamicznie i wprowadza się macierz korekcji do równania liniowego dla wytworzenia parametru korekcji.
  6. 6. Sposób wedł ug zastrz. 5, znamienny tym, ż e elementy macierzy korekcji wyznacza się przy użyciu metody najmniejszych kwadratów.
  7. 7. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, ż e na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar.
  8. 8. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, poza którym umieszcza się badany obszar.
  9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów.
  10. 10. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar zawierający pierwszy obszar, który jest zawarty w obrazie i drugi obszar, który jest poza obrazem.
  11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że jako drugi obszar stosuje się pasek kolorów.
  12. 12. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji gęstości stałej farby drukarskiej.
  13. 13. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji grubości warstwy farby drukarskiej.
  14. 14. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające części stałe.
  15. 15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że jako części stałe stosuje się farbę stałą o specjalnym kolorze.
  16. 16. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, mające odcienie półtonowe.
  17. 17. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające kombinacje nadruków farb drukarskich.
  18. 18. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający występujące na przemian próbki testowe trzech odcieni neutralnych kolorów i półtonów koloru czarnego.
  19. 19. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pierwszy i drugi pasek kolorów, przy czym pierwszy pasek kolorów komponuje się wyłącznie z trójkolorowego neutralnego zabarwienia półtonowego, a drugi pasek kolorów z czarnego zabarwienia półtonowego.
    PL 200 158 B1
  20. 20. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że pomiary dokonuje się przy użyciu spektrofotometru.
  21. 21. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że stosuje się spektrofotometr z siatką widmową i matrycą czujników pomiarowych z analizą komputerowa.
  22. 22. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że za pomocą spektrofotometru wytwarza się na wyjściu zbiór wartości współczynnika odbicia widmowego, za pomocą których opisuje się względne charakterystyki odbicia światła obszaru badanego powyżej pasma widzialnego, w określonym z góry przedziale długości fal o stałej szerokości.
  23. 23. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że wartości współczynnika odbicia widmowego uzyskuje się przez obliczanie współczynnika odbicia widmowego dla kolejnych długości fal w całym widmie widzialnym.
  24. 24. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na parametry densytometryczne.
  25. 25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że parametry densytometryczne oblicza się na podstawie wartości współczynnika odbicia widmowego.
  26. 26. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wartości docelowe ustawia się przez operatora prasy drukarskiej.
  27. 27. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wartości docelowe otrzymuje się z arkusza wzorcowego koloru prawidłowego.
  28. 28. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że wartości docelowe otrzymuje się z układów drukowania wstępnego.
  29. 29. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że podczas przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji, stosuje się liniowe równanie macierzowe.
  30. 30. Sposób według zastrz. 29, znamienny tym, że jako liniowe równanie macierzowe stosuje się ΔR(λ)1 αιι α12 α13 ... ... aim ΔR(λ)2 ΔCM = α21 α22 α23 ... ... α 2m Δ£γ _α31 α32 α33 ... J2 3 1_ .W)„
    C = J' · R gdzie R jest wektorem różnicy współczynnika odbicia widmowego, zawierającym różnice ΔR(λ) współczynnika odbicia widmowego, C jest wektorem korekcji, zawierającym obliczone korekcje ΔΟ::, Δ^ i Δ^ dla farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji i żółtej, zmierzone przez filtry ich podstawowego koloru, a J' jest macierzą korekcji 3 x m, dotyczącą dwóch wektorów, gdzie m jest liczbą przedziałów długości fali.
  31. 31. Sposób według zastrz. 30, znamienny tym, że macierz korekcji tworzy się w trybie on-line, podczas działania prasy, na zasadzie strefa koloru po strefie koloru.
  32. 32. Sposób według zastrz. 30, znamienny tym, że oszacowane parametry lub macierz korekcji aktualizuje się podczas działania prasy.
  33. 33. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że stosuje się arkusz drukarski zawierający wiele stref drukowania i podczas sterowania przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej steruje się przepływem farby drukarskiej na zasadzie strefa po strefie na podstawie pomiarów badanego obszaru w określonej strefie, dla której koryguje się przepływ farby.
  34. 34. Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim prasy drukarskiej, w którym porównuje się zmierzone parametry koloru, związanego z drukowanym arkuszem, z docelowymi parametrami koloru, dla wyznaczenia różnicy parametrów koloru i określa się, czy różnica parametrów koloru jest zawarta w granicach tolerancji, znamienny tym, że dokonuje się pomiaru wartości współczynnika odbicia widmowego badanego obszaru utworzonego na arkuszu drukarskim, przekształca się zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego na opowiadające im współrzędne kolorymetryczne badanego obszaru, porównuje się współrzędne kolorymetryczne badanego obszaru z docelowymi współrzędnymi kolorymetrycznymi dla określenia różnic wartości parametrów koloru, a jeżeli różnice wartości parametrów koloru nie są zawarte w granicach tolerancji, porównuje się zmierzone wartości
    PL 200 158 B1 współczynnika odbicia widmowego z docelowymi wartościami współczynnika odbicia widmowego dla wyznaczenia różnic wartości współczynnika odbicia widmowego, przekształca się różnicę wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji i steruje się przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej przy użyciu parametrów korekcji.
  35. 35. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że podczas przekształcania stosuje się równanie liniowe do przekształcenia różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego na parametr korekcji.
  36. 36. Sposób według zastrz. 35, znamienny tym, że podczas przekształcania wyznacza się dynamicznie i wprowadza się macierz korekcji do równania liniowego dla wytworzenia parametru korekcji.
  37. 37. Sposób według zastrz. 36, znamienny tym, że elementy macierzy korekcji wyznacza się przy użyciu metody najmniejszych kwadratów.
  38. 38. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar.
  39. 39. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, poza którym umieszcza się badany obszar.
  40. 40. Sposób według zastrz. 39, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów.
  41. 41. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że na arkuszu drukarskim drukuje się obraz, w którym umieszcza się badany obszar zawierający pierwszy obszar, który jest zawarty w obrazie i drugi obszar, który jest poza obrazem.
  42. 42. Sposób według zastrz. 41, znamienny tym, że jako drugi obszar stosuje się pasek kolorów.
  43. 43. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji gęstości stałej farby drukarskiej.
  44. 44. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że różnice wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się bezpośrednio na parametry korekcji grubości warstwy farby drukarskiej.
  45. 45. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające części stałe.
  46. 46. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że jako części stałe stosuje się farbę stałą o specjalnym kolorze.
  47. 47. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, mające odcienie półtonowe.
  48. 48. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający próbki testowe, zawierające kombinacje nadruków farb drukarskich.
  49. 49. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pasek kolorów zawierający występujące na przemian próbki testowe trzech odcieni neutralnych kolorów i półtonów koloru czarnego.
  50. 50. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że jako badany obszar stosuje się pierwszy i drugi pasek kolorów, przy czym pierwszy pasek kolorów komponuje się wyłącznie z trójkolorowego neutralnego zabarwienia półtonowego, a drugi pasek kolorów z czarnego zabarwienia półtonowego.
  51. 51. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że pomiary dokonuje się przy użyciu spektrofotometru.
  52. 52. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że stosuje się spektrofotometr z siatką widmową i matrycą czujników pomiarowych z analizą komputerową.
  53. 53. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że za pomocą spektrofotometru wytwarza się na wyjściu zbiór wartości współczynnika odbicia widmowego, za pomocą których opisuje się względne charakterystyki odbicia światła obszaru badanego powyżej pasma widzialnego, w określonym z góry przedziale długości fal o stałej szerokości.
  54. 54. Sposób według zastrz. 53, znamienny tym, że wartości współczynnika odbicia widmowego uzyskuje się przez obliczanie współczynnika odbicia widmowego dla kolejnych długości fal w całym widmie widzialnym.
  55. 55. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na parametry densytometryczne.
  56. 56. Sposób według zastrz. 55, znamienny tym, że parametry densytometryczne oblicza się na podstawie wartości współczynnika odbicia widmowego.
  57. 57. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na współrzędne kolorymetryczne poprzez krzywe widmowe układu barw albo kombinację liniową krzywych widmowych układu barw.
    PL 200 158 B1
  58. 58. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że zmierzone wartości współczynnika odbicia widmowego przekształca się na współrzędne kolorymetryczne zgodnie z jedną z przestrzeni układu barw.
  59. 59. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że wartości docelowe ustawia się przez operatora prasy drukarskiej.
  60. 60. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że wartości docelowe otrzymuje się z arkusza wzorcowego koloru prawidłowego.
  61. 61. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że wartości docelowe otrzymuje się z układów drukowania wstępnego.
  62. 62. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że podczas przekształcania różnicy wartości współczynnika odbicia widmowego bezpośrednio na parametry korekcji, stosuje się liniowe równanie macierzowe.
  63. 63. Sposób według zastrz. 62, znamienny tym, że jako liniowe równanie macierzowe stosuje się ΔR(λ)1 αιι α12 α13 ... ... aim ΔR(λ)2 ΔCM = α21 α22 α23 ... ... α 2m Δ£γ _α31 α32 α33 ... J2 3 1_ .W)„
    C = J' · R gdzie R jest wektorem różnicy współczynnika odbicia widmowego, zawierającym różnice ΔR(λ) współczynnika odbicia widmowego, C jest wektorem korekcji, zawierającym obliczone korekcje ΔΟ::, Δ^ i Δ^ dla farby niebiesko-zielonej, w kolorze fuksji żółtej, zmierzone przez filtry ich podstawowego koloru, a J' jest macierzą korekcji 3 x m, dotyczącą dwóch wektorów, gdzie m jest liczbą przedziałów długości fali.
  64. 64. Sposób według zastrz. 63, znamienny tym, że macierz korekcji tworzy się w trybie on-line, podczas działania prasy, na zasadzie strefa koloru po strefie koloru.
  65. 65. Sposób według zastrz. 63, znamienny tym, że oszacowane parametry lub macierz korekcji aktualizuje się podczas działania prasy.
  66. 66. Sposób według zastrz. 34, znamienny tym, że stosuje się arkusz drukarski zawierający wiele stref drukowania i podczas sterowania przepływem farby drukarskiej do prasy drukarskiej steruje się przepływem farby drukarskiej na zasadzie strefa po strefie na podstawie pomiarów badanego obszaru w określonej strefie, dla której koryguje się przepływ farby.
PL361956A 2000-12-06 2001-07-27 Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim PL200158B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US25169900P 2000-12-06 2000-12-06
PCT/US2001/023788 WO2002045963A1 (en) 2000-12-06 2001-07-27 Spectral color control method

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL361956A1 PL361956A1 (pl) 2004-10-18
PL200158B1 true PL200158B1 (pl) 2008-12-31

Family

ID=22953044

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL361956A PL200158B1 (pl) 2000-12-06 2001-07-27 Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim

Country Status (3)

Country Link
US (1) US6802254B2 (pl)
PL (1) PL200158B1 (pl)
WO (1) WO2002072355A1 (pl)

Families Citing this family (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US7728845B2 (en) 1996-02-26 2010-06-01 Rah Color Technologies Llc Color calibration of color image rendering devices
EP1248087B1 (de) * 2001-04-05 2006-05-31 Gretag-Macbeth AG Verfahren zur Erzeugung einer Farbpalette
EP1420233A1 (en) * 2002-11-12 2004-05-19 Gretag-Macbeth AG Digital color standard
US7233397B2 (en) * 2003-12-22 2007-06-19 Electronics For Imaging, Inc. Methods and apparatus for colorimetrically characterizing color deviation in color imaging devices
DE102004009271A1 (de) * 2004-02-26 2005-09-15 Man Roland Druckmaschinen Ag Verfahren zur Farbregelung an Druckmaschinen
JP2005246839A (ja) * 2004-03-05 2005-09-15 Mitsubishi Heavy Ind Ltd 印刷機における色調制御方法及び装置
JP4700293B2 (ja) * 2004-05-25 2011-06-15 株式会社小森コーポレーション 印刷機のインキ供給量調整方法および装置
US20060170996A1 (en) 2005-02-02 2006-08-03 Steven Headley Color control of a web printing press utilizing intra-image color measurements
CN101237992A (zh) * 2005-05-17 2008-08-06 戴维·约翰·高尔顿 用于测量图像印刷质量的方法和装置
DE102009040056B4 (de) 2008-09-24 2019-10-17 Heidelberger Druckmaschinen Ag Verfahren zur Steuerung des Farbauftrags in einer Druckmaschine
DE102009046853A1 (de) * 2009-11-19 2011-05-26 Manroland Ag Verfahren zur Bestimmung von Eigenschaften eines bedruckten Bedruckstoffs

Family Cites Families (18)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CH538680A (de) * 1971-11-03 1973-06-30 Gretag Ag Verfahren und Vorrichtung zur maschinellen Messung der Farbdichte von auf eine laufende Bahn aufgebrachten Druckfarben, insbesondere beim Mehrfarben-Tiefdruck
US4439038A (en) 1981-03-03 1984-03-27 Sentrol Systems Ltd. Method and apparatus for measuring and controlling the color of a moving web
ATE29434T1 (de) 1983-11-04 1987-09-15 Gretag Ag Verfahren und vorrichtung zur regelung der farbfuehrung bei einer offset-druckmaschine und mit einer entsprechenden vorrichtung ausgestattete offset-druckmaschine.
EP0196431B1 (de) 1985-03-21 1992-11-11 Felix Brunner Verfahren, Regelvorrichtung und Hilfsmittel zur Erzielung eines gleichförmigen Druckresultats an einer autotypisch arbeitenden Mehrfarbenoffsetdruckmaschine
US5182721A (en) * 1985-12-10 1993-01-26 Heidelberger Druckmaschinen Aktiengesellschaft Process and apparatus for controlling the inking process in a printing machine
ATE47564T1 (de) 1985-12-10 1989-11-15 Heidelberger Druckmasch Ag Verfahren zur farbauftragssteuerung bei einer druckmaschine, entsprechend ausgeruestete druckanlage und messvorrichtung fuer eine solche druckanlage.
EP0324718B1 (de) 1988-01-14 1992-07-08 GRETAG Aktiengesellschaft Verfahren und Vorrichtung zur Farbregelung einer Druckmaschine
DE3830121A1 (de) 1988-09-05 1990-03-15 Felix Brunner Verfahren und vorrichtung zur einstellung eines vorgegebenen, durch ein wertepaar volltondichte/rasterpunktaenderung definierten druckstandards bei einem autotypischen druckvorgang
DE59003421D1 (de) 1989-07-14 1993-12-16 Gretag Ag Verfahren zur Bestimmung der Farbmasszahldifferenzen zwischen zwei mit hilfe einer Druckmaschine gedruckten Rasterfeldern sowie Verfahren zur Farbsteuerung oder Farbregelung des Druckes einer Druckmaschine.
US5357448A (en) 1993-02-02 1994-10-18 Quad/Tech, Inc. Method and apparatus for controlling the printing of an image having a plurality of printed colors
DE4343905C2 (de) * 1993-12-22 1996-02-15 Roland Man Druckmasch Verfahren zur Steuerung der Farbführung bei einer Druckmaschine
US5781206A (en) * 1995-05-01 1998-07-14 Minnesota Mining And Manufacturing Company Apparatus and method for recalibrating a multi-color imaging system
JP3714701B2 (ja) * 1995-06-22 2005-11-09 富士写真フイルム株式会社 色変換方法
DE19617016A1 (de) * 1996-04-27 1997-11-27 Thomas Fuchs Verfahren zur Steuerung der Farbgebung einer Druckmaschine
US6278533B1 (en) * 1996-11-29 2001-08-21 Fuji Photo Film Co., Ltd. Method of processing image signal
US6024018A (en) * 1997-04-03 2000-02-15 Intex Israel Technologies Corp., Ltd On press color control system
US5967050A (en) * 1998-10-02 1999-10-19 Quad/Tech, Inc. Markless color control in a printing press
US6564714B2 (en) * 2000-12-06 2003-05-20 Delaware Capital Formation, Inc. Spectral color control method

Also Published As

Publication number Publication date
US6802254B2 (en) 2004-10-12
WO2002072355A9 (en) 2003-05-01
WO2002072355A1 (en) 2002-09-19
PL361956A1 (pl) 2004-10-18
US20020124757A1 (en) 2002-09-12

Similar Documents

Publication Publication Date Title
CA2428040C (en) Spectral color control method
AU2001278064A1 (en) Spectral color control method
JP2505434B2 (ja) 印刷機のインキづけ制御方法およびそれに関連する装置
JP2895404B2 (ja) ハーフトーン階調印刷機のインキ供給制御方法
EP0136542B1 (en) Color printing control using halftone control areas
JP2782217B2 (ja) 印刷機のインク制御のための方法及び装置
US5182721A (en) Process and apparatus for controlling the inking process in a printing machine
PL200158B1 (pl) Sposób sterowania kolorem na arkuszu drukarskim
US5551342A (en) Method for controlling the ink guidance in a printing machine
US20160284101A1 (en) Method for correcting deviations of measured image data
JPH02175155A (ja) オフセット印刷機の多色刷り原稿の印刷品質を監視する方法と機構
US7586656B2 (en) Process for producing optimised printing forms
JP2003191442A (ja) 印刷機における色調制御方法
US6469804B1 (en) Method of obtaining colorimetric values
FI111140B (fi) Laatutietojen keruu offsetrotaatiopainossa
RU2278788C2 (ru) Способ спектрального контроля цвета
US5673112A (en) Method for detecting color contamination
EP0649743A1 (de) Verfahren zur Steuerung der Farbführung einer autotypisch arbeitenden Druckmaschine
Dinesh Comparative analysis of densitometric tonal value increase and colorimetric tonal value increase
WO2023104966A1 (de) Verfahren zur spektralen farbdichtemessung im farbdruck
RU2003120090A (ru) Способ спектрального контроля цвета
EP4311673A1 (de) Verfahren zur prüfung des farbübertragungsverhaltens von formzylindern
JPH1199629A (ja) 色調制御方法及び装置
JPH0732585A (ja) 印刷物の色調制御方法

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20100727