PL199764B1 - Sprężarka śrubowa zasilana wodą pod ciśnieniem - Google Patents

Abstract

Sprezarka srubowa zasilana wod a pod ci snie- niem, zawiera dwa wspó lpracuj ace ze sob a t loki obrotowe (2, 3), które s a zamocowane elementem no snym w obudowie (1). Ta obudowa ogranicza komor e wirnikow a, w której usytuowane s a t loki obrotowe i z której wyp lywa woda do obwodu wod- nego przeznaczonego do wtryskiwania wody. Obwód ten ma wlot i wylot a t loki obrotowe s a przymocowa- ne, zarówno po stronie wlotu, jak i wylotu, na pro- mieniowych, hydrodynamicznych lo zyskach slizgo- wych smarowanych wod a za pomoc a elementów czopów osiowych i s a tak ze u lo zyskowane osiowo po stronie wylotu. Po stronie wlotu, przeciwleg le do sci etych ko nców czopów osiowych jest utworzona przynajmniej jedna komora, która po stronie wlotu (5), jest uformowana naprzeciwko sci etych ko nców czo- pów osiowych i jest bezpo srednio polaczona ze zród lem p lynu, b ed acego pod ci snieniem w kanale wodnym (10) i komorze wirnikowej (4), przy czym ci snienie to osi aga warto sc co najmniej 70% ci snie- nia wylotowego elementu spr ezaj acego. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest sprężarka śrubowa zasilana wodą pod ciśnieniem, zawierająca dwa współpracujące ze sobą tłoki obrotowe, które są ułożyskowane w obudowie, przy czym ta obudowa ogranicza komorę wirnikową, w której tłoki obrotowe są usytuowane i do której doprowadzony jest obieg wodny do wtryskiwania wody, przy czym komora ma wlot i wylot, a tłoki obrotowe są podtrzymywane za pomocą czopów osiowych, zarówno po stronie wlotu, jak i wylotu, na poprzecznych hydrodynamicznych łożyskach ślizgowych smarowanych wodą, oraz są podparte także osiowo po stronie wylotu, przy czym, po stronie wlotu, przeciwległe do końca przecięcia czopów osiowych, jest uformowana co najmniej jedna komora.

W takiej sprężarce, elementy, do których wtryskuje się wodę , woda jest uż ywana jako smar zamiast oleju, dla tłoków obrotowych, jak i dla ich łożysk.

Do wody mogą być dodane środki, takie jak środek antykorozyjny i/albo środek, który powoduje obniżenie temperatury zamarzania.

To sprawia, że z jednej strony możliwe jest uzyskanie w prosty sposób bezolejowego sprężonego powietrza i chłodzenie tłoków obrotowych, a także może być kontrolowana temperatura sprężania, przy czym współczynnik sprężania jest duży, z drugiej strony unika się problemów związanych z uszczelnieniem, które mogł yby powstać przy posmarowaniu olejem, gdyż woda moż e nie przeniknąć do takich łożysk oraz żaden olej nie może przeniknąć do sprężonego powietrza.

Te elementy sprężarki zawierają hydrodynamiczne łożyska ślizgowe do promieniowego usytuowania i hydrostatyczne albo hydrodynamiczne łożyska ślizgowe do osiowego ustawiania tłoków obrotowych, w przeciwieństwie do sprężarek smarowanych olejem, w których zazwyczaj stosuje się łożyska toczne.

Osiowe łożyska ślizgowe do których dodawana jest woda, muszą amortyzować siłę osiową, wytworzoną na tłokach obrotowych przez sprężony gaz.

Taki element sprężający jest opisany w WO 99/13224. Po stronie wlotu, przeciwnej do każdego z koń ców przecię cia czopów osiowych jest utworzona komora, do której jest dołączona rura odprowadzająca, która otwiera się w komorze wirnikowej, niedaleko od wlotu.

Komory przeciwległe do końców przecięcia czopów osiowych gromadzą wodną, ciecz smarującą, spływającą z promieniowych łożysk przez elementy ograniczające, będące pod ograniczonym ciśnieniem.

Ponadto, także po stronie wlotu, naprzeciwko czopów osiowych albo pierścieni umocowanych na tychże czopach osiowych, są utworzone przestrzenie, do których jest dołączona rura odprowadzająca w ten sam sposób, który łączy się z komorą wirnikową w pobliżu wlotu.

W konsekwencji siły osiowe na każdym tłoku obrotowym muszą być amortyzowane prawie wyłącznie przez osiowe łożyska po stronie wylotu, gdzie osiowe łożysko jest połączonym hydrodynamicznym/hydrostatycznym łożyskiem.

Ponieważ średnice osiowych łożysk są ograniczone przez centralną odległość pomiędzy tłokami obrotowymi, wielkość siły reakcji, którą możną wytworzyć w łożysku jest określona przez ciśnienie wody w łożysku.

W przypadku hydrostatycznych łożysk osiowych, ciśnienie zasilania wymagane do amortyzowania wyżej wymienionej siły osiowej, będzie większe niż ciśnienie wylotu elementu sprężającego i do takich łożysk jest wymagana, dodatkowa pompa dla zwiększenia ciśnienia doprowadzającego wody do łożysk hydrostatycznych.

W przypadku hydrodynamicznych łożysk osiowych, szybkość musi być wystarczająco wysoka, w celu umoż liwienia wytworzenia dostatecznego ciś nienia hydrodynamicznego, które z jednej strony powoduje, że uruchomienie przy tym ciśnieniu jest niemożliwe, i które silnie ogranicza wielkość prędkości oraz w związku z tym pole działania sprężarki.

Jak w elemencie sprężającym zgodnie z WO/9913224, osiowe łożyska po stronie wylotu są połączonymi łożyskami hydrodynamiczne/hydrostatycznymi, wyżej wymienione mankamenty są niejako zmniejszone, ale w praktyce wydaje się, że pompa jest konieczna dla doprowadzania osiowych łożysk i element sprężający nie może działać pod wysokim ciśnieniem.

Celem wynalazku jest element sprężarki śrubowej zasilanej wodą pod ciśnieniem z łożyskami smarowanymi wodą, która nie posiada wyżej wymienionych mankamentów i w konsekwencji pozwala na bardziej skuteczne podparcie, przy czym, w rezultacie, z jednej strony pompa nie jest wymagana do dostarczania łożysk hydrostatycznych, a z drugiej strony, w przypadku osiowych łożysk hydrodynamicznych, element sprężający posiada większe pole działania.

PL 199 764 B1

Sprężarka śrubowa zasilana wodą pod ciśnieniem, zawierająca dwa współpracujące ze sobą tłoki obrotowe, które są zamocowane elementem nośnym w obudowie, przy czym ta obudowa ogranicza komorę wirnikową, w której usytuowane są tłoki obrotowe i z której wypływa woda do obwodu wodnego przeznaczonego do wtryskiwania wody, przy czym obwód ten ma wlot i wylot a tłoki obrotowe są przymocowane, zarówno po stronie wlotu, jak i wylotu, na promieniowych, hydrodynamicznych łożyskach ślizgowych smarowanych wodą za pomocą elementów czopów osiowych i są także ułożyskowane osiowo po stronie wylotu, przy czym, po stronie wlotu, przeciwległe do ściętych końców czopów osiowych jest utworzona przynajmniej jedna komora, według wynalazku charakteryzuje się tym, że tylko po stronie wlotu, komora, która jest uformowana naprzeciwko ściętych końców czopów osiowych jest bezpośrednio połączona ze źródłem płynu, będącym pod ciśnieniem, w kanale wodnym i komorze wirnikowej, przy czym ciśnienie to osiąga wartość co najmniej 70% ciśnienia wylotowego elementu sprężającego.

Po stronie wlotu, przeciwległe do każdego czopu osiowego, jest uformowana komora, przy czym każda komora jest bezpośrednio połączona ze źródłem płynu, będącym pod ciśnieniem w kanale wodnym i w komorze wirnikowej, przy czym ciśnienie to osiąga wartość co najmniej 70% ciśnienia.

Komora przeciwległa do ściętych końców czopów osiowych po stronie wlotu jest podłączona do kanału wodnego będącego częścią obwodu wodnego, w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu elementu sprężającego, formujące, płyn tworzący wtrysk wody do tłoków obrotowych.

Komora przeciwległa do ściętych końców czopów osiowych po stronie wlotu jest połączona z wnętrzem komory wirnikowej.

Komora jest połączona z komorą wirnikową za pomocą kanału, który jest przyłączony do ściany komory wirnikowej, w takim miejscu, ze mieszanina gazu i wody przepłynie przez ten kanał, który ciągle zawiera stosunkowo dużo wody.

Komora przeciwległa do ściętych końców czopów osiowych po stronie wlotu jest podłączona do wnętrza komory wirnikowej w małej odległości od wylotu, widziana z kierunku osiowego tłoków obrotowych.

Hydrodynamiczne łożyska ślizgowe mają dwie części po stronie wlotu, przy czym część po stronie komory wirnikowej tworzy rzeczywiste łożysko i jest połączone ze źródłem wody, pod ciśnieniem, w kanale wodnym będącego częścią obwodu wodnego, w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu elementu sprężającego, gdzie inne części hydrodynamicznych łożysk ślizgowych, tworzą uszczelniacz a pomiędzy częściami każdego z hydrodynamicznych łożysk ślizgowych jest umieszczony wypływ dla przeciekającej wody i gazu.

Osiowe elementy nośne czopów osiowych po stronie wylotu zawiera hydrodynamiczne łożyska ślizgowe, które są połączone z kanałem wodnym będącym częścią obwodu wodnego, w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu.

Osiowe łożyska czopów osiowych po stronie wylotu są hydrostatycznymi łożyskami, gdzie każdy zawiera pierścień otaczający czop osiowy i dostosowujący się do kołnierza po stronie korpusów tłoków obrotowych, z komorą w kształcie pierścienia wypełniona wodą, będąca pod ciśnieniem na każdej ze stron obudowy, która jest połączona z kanałem wodnym będącym częścią obwodu wodnego, w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu.

Wylot elementu sprężającego wpływa do separatora wodnego i kanału wodnego, w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotowe, przy czym znajduje się w nim przewód, który jest połączony z częścią gromadzą c ą wodę wspomnianego separatora wodnego.

Wewnętrzny tłok obrotowy jest poprowadzony poprzez część wylotową.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie sprężarkę śrubową według wynalazku, fig. 2 - część, która jest oznaczona przez F2 na fig. 1 w powiększeniu, fig. 3 - analogiczną część do tej z fig. 2, ale w związku z innym wykonaniem, a fig. 4 - schematycznie sprężarkę śrubową, analogiczną do tej z fig. 1, ale odnoszącą się do innego wykonania wynalazku.

Sprężarka śrubowa zasilana wodą od ciśnieniem, przedstawioną na fig. 1 i 2, głównie składa się z obudowy 1 i dwóch współ pracują cych ze sobą tł oków obrotowych, odpowiednio tł oka obrotowego zewnętrznego 2 i tłoka obrotowego wewnętrznego 3, których łożyska są zamocowane w obudowie 1.

Tak jak już wspomniano, mogą być dołączane do wody dodatki.

Obudowa 1 obejmuje komorę wirnikową 4, która jest usytuowana na jednym końcu, zwaną stroną wlotu, z wlotem 5 składającą się z otworu wlotu gazu, do sprężania i na drugim końcu, zwanym stroną wylotu, z wylotem 6 dla sprężonego gazu i wtryskiwanej wody.

Na wylocie 6 jest dołączony kanał wylotu 7, który prowadzi do separatora wodnego 8, do którego wchodzi kanał odprowadzający 9 dla sprężonego gazu na górze i do którego połączony jest kanał

PL 199 764 B1 wodny 10, na dole do przenoszenia wody z powrotem do komory wirnikowej 4, którym woda z kanału wodnego 10 wypływa przez otwory 10A i 10B.

Separator wodny 8 i kanał wodny 10 są częściami obiegu wodnego 11. Ponieważ ciśnienie, a zwłaszcza ciśnienie wylotu, w kanale wylotu 7 jest odpowiednio wysokie podczas normalnego funkcjonowania elementu sprężarki śrubowej, praktycznie to samo ciśnienie wylotu przeważy w separatorze wodnym 8, a kanał wodny 10 tworzy część obiegu wodnego 11, który jest praktycznie usytuowany na wylocie ciśnieniowym elementu sprężarki śrubowej.

Tłok obrotowy zewnętrzny 2 zawiera korpus śrubowy 12 i dwa czopy osiowe 13 i 14, a tłok wewnętrzny 3, także ma korpus w kształcie śruby 15 i dwa czopy osiowe 16 i 17.

Po stronie wlotu, czopy osiowe 13 i 16 tłoków obrotowych 2 i 3 są promieniowo zamontowane w łoż yskach w obudowie 1 za pomocą hydrodynamicznych łoż ysk ślizgowych 18 i 19 smarowanych wodą. W miejscach, gdzie hydrodynamiczne łożyska ślizgowe 18 i 19 są umieszczone, czopy osiowe 13 i 16 są zaopatrzone w specjalną powłokę.

Przeciwległe do końców przecięcia czopów osiowych, odpowiednio 13 i 16, zamknięte komory 20 i 21 są utworzone na końcu jednej części 22 obudowy 1 które są połączone bezpośrednio z kanałem wodnym 10, i w rezultacie do części obiegu wodnego 11, który jest usytuowany na wylocie ciśnieniowym, poprzez odgałęzienia, odpowiednio 23 i 24, tak że ciśnienie jest wytworzone na końcach przecięcia czopów osiowych 13 i 16, podczas działania elementu sprężającego.

Woda wyciekająca z komór 20 i 21 przez czopy osiowe 13 i 16, wpływa do komory wirnikowej 4 i dostarcza wodę do promieniowych łożysk ślizgowych 18 i 19.

Po stronie wylotu, czopy osiowe 14 i 17, tłoków obrotowych 2 i 3 w obudowie 1 są promieniowo wsparte na hydrodynamicznych łożyskach ślizgowych, odpowiednio 25 i 26, i osiowo wsparte na hydrostatycznych łożyskach ślizgowych, odpowiednio 27, 28.

Każde z hydrostatycznych, osiowych łożysk ślizgowych 21 i 28 zawiera pierścień 29, który dopasowuje się do kołnierza 30, czopu osiowego 14 albo 17 po stronie korpusu 12 i 15, i zawiera komorę w kształcie pierścienia, odpowiednio 31, 32, utworzoną w obudowie 1 na obu promieniowo skierowanych stronach pierścienia 29.

Dwie komory w kształcie pierścienia 31 i 32 są połączone z kanałem wodnym 34 przez kanał, odpowiednio 33, 33A, który jest naprzemiennie połączony do wyżej wymienionego kanału wodnego 10 i w konsekwencji do części wylotu ciś nieniowego wylotu obiegu wodnego 11.

W każdym z kanałów 33 i 33A jest umieszczony, jak zazwyczaj w hydrostatycznych łożyskach ślizgowych, element ograniczający 35.

Czop osiowy 17 jest przedłużony na zewnątrz obudowy 1, gdzie może być sprzęgnięty z napędem, który nie jest przedstawiony na fig. 1.

Tłok obrotowy zewnętrzny 2 nie jest połączony do tego napędu, ale jest napędzany przez tłok obrotowy wewnętrzny 3.

Na zewnątrz, w związku z osiowym hydrostatycznym łożyskiem ślizgowym 28, czop osiowy 17 jest uszczelniany w odniesieniu do obudowy 1 przez wargową uszczelkę 36, w celu zatrzymania przecieku wody z komory w kształcie pierścienia 32.

Wyciekająca woda przenikając do środka, dostaje się do promieniowego, hydrodynamicznego łożyska ślizgowego 26 czopu osiowego 17.

W analogiczny sposób, wyciekająca woda z osiowego hydrostatycznego łożyska ślizgowego 27 dostaje się do promieniowego hydrodynamicznego łożyska ślizgowego 25.

Ponieważ czop osiowy 17 wystaje na zewnątrz obudowy 1, żadna komora nie może być utworzona na końcu ścięcia tego czopu osiowego 17, na żadnym z przeciwnych końców ścięcia czopu osiowego 14, będzie znajdować się komora, która jest bezpośrednio połączona z częścią obiegu wodnego 11, w którym praktycznie przeważa ciśnieniowy wylot elementu sprężającego.

Kiedy element sprężający jest uruchomiony, wysokie ciśnienie po stronie wylotu, a mianowicie ciśnieniowego wylotu, które praktycznie zbiega się z ciśnieniem w separatorze wodnym 8, wytworzy siłę osiową działającą na korpusach tłoków obrotowych 12 i 15, skierowane w stronę wlotu. Siły te są w większości wyrównywane za pomocą przeciwciśnienia na głowicy czopów osiowych 13 i 16 po stronie wlotu, gdyż ciśnienie wody w komorach 20 i 21 jest równe ciśnieniu wylotu.

To sugeruje, że pozostaje niewielka siła do pokonania dla osiowych łożysk ślizgowych 27 i 28 i ż e woda z ciśnieniowego wylotu elementu sprężającego wystarczy do przedostania się do hydrostatycznych łożysk ślizgowych, tak że żadna dodatkowa pompa nie jest wymagana.

PL 199 764 B1

Spadek ciśnienia w elementach ograniczających 35, w kanale 33 albo 33A zależy od natężenia przepływu przechodzącego przez nie, w którym natężenie samego przepływu zależy od położenia pierścienia 29. Kiedy nie jest wywierana żadna siła osiowa na łożysko, pierścień 29 i w związku z tym czop osiowy 14 albo 17 zajmie położenia równowagi, przy czym natężenie przepływu na każdej stronie pierścienia 29 jest prawie równe, i spadek ciśnienia w dwóch elementach ograniczających 35 w kanałach 33 i 33A czopu osiowego 14 albo 17 są prawie równe.

Każde przemieszczenie czopu osiowego 14 albo 17 zakłóca wspomnianą równowagę i jest natychmiast wyrównana, gdy różnica ciśnień jest wytworzona w dwóch komorach w kształcie pierścienia 31 i 32, które należą do czopu osiowego 14 albo 17.

Tylko wyciekająca woda wypływać może na zewnątrz z osiowych łożysk ślizgowych 27 i 28 dookoła czopów osiowych 14 i 17. Stąd, ma wargową uszczelkę 36 umieszczoną dookoła czopu osiowego 17 nie działa żadne ciśnienie.

Wykonanie przedstawione na fig. 3 tylko tym różni się od wyżej opisanego wykonania, że czopy osiowe 14 i 17 są osiowo wsparte po stronie wylotu na hydrodynamicznych łożyskach ślizgowych, odpowiednio 37, 38.

Także te hydrodynamiczne łożyska ślizgowe 37 i 38 mogą być znanej konstrukcji. Kiedy tłoki obrotowe 2 i 3 są obracane, podkładka wyrównawcza podniesie czop osiowy 14 albo 17. Pomimo, że ciśnienie wody nie jest bardzo istotne, jest korzystne z konstrukcyjnego punktu widzenia, aby także połączyć te hydrodynamiczne łożyska ślizgowe 37 i 38 do kanału wodnego 10 przez kanały 33 i 33A, w których nie są usytuowane żadne elementy ograniczające, jednakże, przez kanał wodny 34, tak że mogą być zaopatrywane w wodę, która jest praktycznie na ciśnieniowym wylocie elementu sprężarki śrubowej.

Wykonanie przedstawione na fig. 4 różni się od wykonania przedstawionego na fig. 1 głównie tym, że dwie komory 20 i 21 po stronie wewnętrznej, naprzeciwko końców ścięcia czopów osiowych 13 i 16, nie są bezpośrednio połączone do części gromadzącej wodę separatora wodnego 8 przez odgałęzienia 23 i 24, ale są bezpośrednio dostarczone ponieważ z komory wirnikowej 4 przez oddzielny kanał 39, tak że te komory 20 i 21 są pod ciśnieniem równym 70%, i korzystnie nawet większym, ciśnieniowego wylotu elementu sprężającego.

Ten kanał jest połączony z wnętrzem komory wirnikowej 4 przez ścianę, blisko końca strony wylotu, tak że mieszanina wody i sprężonego powietrza, która przepływa do komór 20 i 21 przez kanał 39 znajduje się pod ciśnieniem nie mniejszym niż 70% ciśnieniowego wylotu, i korzystnie tak blisko jak to możliwe wspomnianego ciśnieniowego wylotu.

Tworzenie rozgałęzień z samego kanału wylotu 7 nie jest pożądane, gdyż praktycznie tylko sprężone powietrze i niewielka ilość wody może być dostarczona do komór 20 i 21. Poprzez odgałęzienie blisko wylotu 6, z osiowego punktu widzenia, ale na obudowie komory wirnikowej 4, w miejscu gdzie jest odpowiednio dużo wody, można mieć pewność, że powyżej wymieniona mieszanina powietrza i wody zawiera odpowiednio dużo wody, co jest dobre dla smarowania czopów osiowych 13, 16.

Zważywszy, że w wykonaniach zgodnie z fig. 1 do 3, promieniowe hydrodynamiczne łożyska ślizgowe 18 i 19 mogą być przemieszczane po stronie wlotu za pomocą przecieku wody z komór 20 i 21, ten sposób przemieszczania łożysk ślizgowych 18 i 19, nie jest wskazany, kiedy mieszanina powietrza i wody jest dostarczana do komór 20 i 21, tak jak opisano powyżej w związku z fig. 4.

Ciśnienie hydrodynamiczne może się szybko zmieniać i jako że powietrze w mieszaninie może być sprężane, wahania ciśnień spowodują sprężenie, albo rozprężanie powietrza, które może uszkodzić powierzchnię łożyska.

To jest przyczyna, dla której na fig. 4, łożyska 18 i 19 są przedzielone na dwie części, odpowiednio część 18A, 19A, po stronie komory wirnikowej 4, i części, odpowiednio, 18B, 19B, po stronie komór 20 i 21, z rowkiem w kształcie pierścienia 40, pomiędzy częściami 18A i 18B, który jest usytuowany dookoła czopu osiowego 13 w środku obudowy 1, i rowku w kształcie pierścienia 41, pomiędzy częściami 19A i 19B, który jest usytuowany dookoła czopu osiowego 16 wewnątrz obudowy.

Części 18A i 19A tworzą rzeczywiste łożysko ślizgowe i są dołączone do kanału wodnego 10 obiegu wodnego 11, przez odpowiednio kanał 42, 43, w których praktycznie przeważa ciśnienie wylotu, i są one wyłącznie podawane z wodą pod ciśnieniem z kanału wodnego 10.

Części 18B i 19B łożysk ślizgowych 18 i 19 funkcjonują jako uszczelka, aby zapobiec wypływowi zbyt dużej ilości powietrza z wypływem wody z komory wirnikowej 4 przez kanał 39, co mogłoby sugerować zmniejszenie efektywności.

PL 199 764 B1

Dwa rowki 40 i 41 są połączone z wlotem komory wirnikowej 4 przez częściowo wspólny kanał 41, tak że powietrze i woda, która mogłaby wyciekać przez części 18B i 19B wypływa do wlotu komory wirnikowej 4.

Wynalazek nie jest w żaden sposób ograniczony do powyżej opisanego wykonania przedstawionego na towarzyszących rysunkach.

Claims (11)

1. Sprężarka śrubowa zasilana wodą pod ciśnieniem, zawierająca dwa współpracujące ze sobą tłoki obrotowe, które są zamocowane elementem nośnym w obudowie, przy czym ta obudowa ogranicza komorę wirnikową, w której usytuowane są tłoki obrotowe i z której wypływa woda do obwodu wodnego przeznaczonego do wtryskiwania wody, przy czym obwód ten ma wlot i wylot a tłoki obrotowe są przymocowane, zarówno po stronie wlotu, jak i wylotu, na promieniowych, hydrodynamicznych łożyskach ślizgowych smarowanych wodą za pomocą elementów czopów osiowych i są także ułożyskowane osiowo po stronie wylotu, przy czym, po stronie wlotu, przeciwległe do ściętych końców czopów osiowych jest utworzona przynajmniej jedna komora, znamienna tym, ze tylko po stronie wlotu (5), komora (20, 21), która jest uformowana naprzeciwko ściętych końców czopów osiowych jest bezpośrednio połączona ze źródłem płynu, będącego pod ciśnieniem w kanale wodnym (10) i komorze wirnikowej (4), przy czym ciśnienie to osiąga wartość co najmniej 70% ciśnienia wylotowego elementu sprężającego.

2. Sprężarka, wedł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e po stronie wlotu, przeciwległ e do każ dego czopu osiowego (13, 16), jest uformowana komora (20, 21), przy czym każda komora (20, 21) jest bezpośrednio połączona ze źródłem płynu, będącego pod ciśnieniem w kanale wodnym (10) i w komorze wirnikowej (4), przy czym ciśnienie to osiąga wartość co najmniej 70% ciśnienia

3. Sprężarka, według zastrz. 1, znamienna tym, że komora (20, 21) przeciwległa do ściętych końców czopów osiowych (13, 16) po stronie wlotu (5) jest podłączona do kanału wodnego (10) będącego częścią obwodu wodnego (11), w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu elementu sprężającego, formujące, płyn tworzący wtrysk wody do tłoków obrotowych (2-3) .

4. Sprężarka, według zastrz. 1, znamienna tym, że komora (20, 21) przeciwległa do ściętych końców czopów osiowych (13, 16) po stronie wlotu (5) jest połączoną z wnętrzem komory wirnikowej (4).

5. Sprężarka, według zastrz. 4, znamienna tym, że komora (20, 21) jest połączona z komorą wirnikową (4) za pomocą kanału (39), który jest przyłączony do ściany komory wirnikowej (4), w takim miejscu, że mieszanina gazu i wody przepłynie przez ten kanał, który ciągle zawiera stosunkowo dużo wody.

6. Sprężarka, wedł ug zastrz. 4, znamienna tym, ze komora (20, 21) przeciwległ a do ś cię tych końców czopów osiowych (13, 16) po stronie wlotu (5) jest podłączona do wnętrza komory wirnikowej (4) w małej odległości od wylotu (6), widziana z kierunku osiowego tłoków obrotowych (2, 3).

7. Sprężarka, według zastrz. 4, znamienna tym, że hydrodynamiczne łożyska ślizgowe (18, 19) mają dwie części (18A, 18B, 19A, 19B) po stronie wlotu (5), przy czym część (18A, 19A) po stronie komory wirnikowej (4) tworzy rzeczywiste łożysko i jest połączone ze źródłem wody, pod ciśnieniem, w kanale wodnym (10) bę d ą cego częścią obwodu wodnego (11), w którym praktycznie przewa ż a ciśnienie wylotu elementu sprężającego, gdzie inne części (18B, 19B) hydrodynamicznych łożysk ślizgowych (18, 19), tworzą uszczelniacz a pomiędzy częściami (18A, 18B, 19A, 19B) każdego z hydrodynamicznych łożysk ślizgowych (18, 19) jest umieszczony wypływ dla przeciekającej wody i gazu.

8. Sprężarka, według zastrz., 1 znamienna tym, ż e osiowe elementy noś ne czopów osiowych (14, 17) po stronie wylotu (6) zawiera hydrodynamiczne łożyska ślizgowe (37, 38), które są połączone z kanałem wodnym (10) będącym częścią obwodu wodnego (11), w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu.

9. Sprężarka, według zastrz. 8, znamienna tym, że osiowe łożyska czopów osiowych (14, 17) po stronie wylotu (6) są hydrostatycznymi łożyskami (27, 28), gdzie każdy zawiera pierścień (29) otaczający czop osiowy (14, 17) i dostosowujący się do kołnierza (30) po stronie korpusów (12, 15) tłoków obrotowych (2, 3), z komorą w kształcie pierścienia (31, 32) wypełniona wodą, będąca pod ciśnieniem na każdej ze stron obudowy, która jest połączona z kanałem wodnym (10) będącym częścią obwodu wodnego (11), w którym praktycznie przeważa ciśnienie wylotu.

10. Sprężarka, według zastrz. 8 albo 9, znamienna tym, że wylot (6) elementu sprężającego wpływa do separatora wodnego (8) i kanału wodnego (10), w którym praktycznie przeważa ciśnienie

PL 199 764 B1 wylotowe, przy czym znajduje się w nim przewód, który jest połączony z częścią gromadzącą wodę wspomnianego separatora wodnego (8).

11. Sprężarka, według zastrz. 3 albo 9 znamienna tym, że wewnętrzny tłok obrotowy (3) jest poprowadzony poprzez część wylotową.