PL199711B1 - Zamek bębenkowy - Google Patents

Abstract

Zamek b ebenkowy wyposa zony w korpus (5) i przynajmniej jeden zaopatrzony w kana l (27) dla klucza wa lek (8). Zastawki s a ustawiane kluczem (17) w po lo zeniach umo zliwiaj acych obrót wa lka (8). Zamek jest wyposa zony w przy- najmniej jeden element przed lu zaj acy (3), przy- mocowany do cz esci roboczej (2) b ebenka za- stawkowego, wyposa zony w korpus (14) i w obro- tow a wk ladk e (9). Przynajmniej jeden element przed lu zaj acy (3) jest umieszczony w okre slonej odleg lo sci od zabieraka (6), na zewn atrz cz esci roboczej (2) zamka. Trzpie n (19) klucza (17) jest przed lu zony odpowiednio do d lugo sci (A) tego elementu przed lu zaj acego (3). Obrotowa wk lad- ka (9) jest korzystnie profilowana. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zamek bębenkowy, wyposażony w przynajmniej jeden korpus i przynajmniej jeden wałek, zaopatrzony w kanał dla odpowiednio dobranego klucza, w zastawki ustawiane tym kluczem w położeniach umożliwiających obrót wałka, w zabierak i w przynajmniej jeden element przedłużający przymocowany do części roboczej zamka, wyposażony w korpus i w obrotową wkładkę.

Zamki bębenkowe tego rodzaju są powszechnie znane. Są one uruchamiane z jednej strony, względnie z dwóch stron. Tego rodzaju zamki bębenkowe zapewniają dużą skuteczność blokowania drzwi, względnie okien pomieszczeń.

Celem dopasowania zamka bębenkowego do różnej grubości zamykanych drzwi albo okien część roboczą bębenka uzupełnia się elementami przedłużającymi. Elementy przedłużające umieszcza się z obu stron zabieraka, wskutek czego część robocza zamka zostaje poszerzona z obu stron zabieraka. Częścią roboczą zamka jest część bębenka wyposażona w zastawki. Natomiast elementy przedłużające nie są wyposażone w zastawki i jako oddzielne elementy nie służą do uruchamiania zamka. Klucze zamków wyposażonych w przedłużenia nie muszą być zmieniane i niezależnie od długości bębenka mają zawsze te samą długość.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiego zamka bębenkowego, który jest jeszcze bardziej usprawniony, a równocześnie tani w wytwarzaniu.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji zamka bębenkowego, w którym przynajmniej jeden element przedł u ż ają cy jest umieszczony w okreś lonej odległ o ści od zabieraka, na zewnątrz części roboczej bębenka zamka, a równocześnie trzpień klucza jest przedłużony odpowiednio do długości tego elementu przedłużającego. W znanych zamkach bębenkowych po zamocowaniu elementu przedłużającego część robocza zamka jest widoczna od strony, z której jest wkładany klucz. W zamku bębenkowym według wynalazku, natomiast część robocza zamka jest usytuowana od strony bezpiecznej. W przypadku próby przewiercenia bębenka najpierw musi zostać przewiercony element przedłużający. Dla skutecznego uniemożliwienia tej operacji możliwe jest takie ukształtowanie elementu przedłużającego od strony, z której jest wkładany klucz, że nie może on zostać przewiercony. Podczas próby wykręcenia, względnie rozbicia bębenka z jego wystającej strony może zostać uszkodzony tylko element przedłużający, a nie część robocza zamka. Również próba odcięcia wystającej części zamka nie może być skuteczna, gdyż również w tym przypadku nie ma dojścia do części roboczej zamka.

Dużą zaletą rozwiązania konstrukcyjnego zamka bębenkowego jest możliwość wykonania elementu przedłużającego w systemie budowy modułowej. W takim systemie budowy modułowej elementy przedłużające mają różną długość. Wówczas tylko ze względu na różną długość trzpienia klucza mogą być takie klucze wykonane w układzie hierarchicznym. Obrotowe wkładki elementów przedłużających mogą być ponadto profilowane. W porównaniu ze znanym profilowaniem wałków bębenków oznacza to zasadnicze usprawnienie. W przeznaczeniu dla zespołu zamków zamki bębenkowe według wynalazku mogą być wyposażone dodatkowo w profilowany klucz o różnej długości jego nie roboczej części. Ilość rodzajów zamknięcia i dzięki temu ich skuteczność zostają powiększone bez znaczącego podwyższenia kosztu wytwarzania zamka.

Część robocza zamka ma postać krótkiego bębenka. Długość krótkiego bębenka jest taka, że nie wystaje on na zewnątrz. Część robocza bębenka zastawkowego jest umieszczona w zamku w położeniu bezpiecznym i jest zasłonięta elementem przedłużają cym od strony, z której jest wkładany klucz. Ponieważ element przedłużający jest wykonany częściowo albo całkowicie na przykład z hartowanej stali, to stanowi on bardzo dobre zabezpieczenie zamka przeciw nieupoważnionym próbom jego otworzenia, gdyż część robocza jest skutecznie zabezpieczona elementem przedłużającym.

System budowy modułowej obejmuje szereg bębenków zastawkowych według wynalazku, oraz odpowiednich dla nich kluczyków. Takie kluczyki według wynalazku mają tę zaletę, że mogą być małym kosztem dodatkowo profilowane, co utrudnia ich nieuprawnione kopiowanie.

Zamek bębenkowy według wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zamek, w przekroju podłużnym, fig. 2 - krótki bę benek bez elementów przedł u ż ających, w widoku z boku, fig. 3 - krótki bębenek wedł ug fig. 2, w widoku czołowym, fig. 4 - krótki bębenek według fig. 2, w przekroju IV-IV, fig. 5 - zamek według wynalazku, z rozsuniętymi częściami, w widoku z boku, a fig. 6a do 6d - kluczyki o różnym kształPL 199 711 B1 cie, w widoku z boku dla jednego zespołu zamków i odpowiednie przedłużenia zamków w przekroju poprzecznym oraz odpowiednie kanały dla kluczyków, w widoku czołowym.

Przedstawiony na fig. 1 zamek bębenkowy 1 ma postać zamykanego i otwieranego z obydwóch stron zamka i jest wyposażony w część roboczą 2 oraz elementy przedłużające 3 i 3'. Część robocza 2 jest wyposażona w korpus 5, w którym są osadzone w znany sposób suwaki 30 dla nie pokazanych na rysunku zastawek. W korpusie jest osadzony zabierak 6, który po zwolnieniu obrotu wałka 8 może zostać obrócony celem uruchomienia pozostałych elementów zamka drzwi albo okna. Wałek 8 może być ciągły, taki jak uwidoczniony na rysunku, może ewentualnie składać się z dwóch części. Wałek 8 jest zabezpieczony przed przemieszczeniem osiowym za pomocą pierścienia zabezpieczającego 31. Elementy przedłużające 3 i 3' są wyposażone w korpusy 14, 14', które mogą mieć różną długość. Każdy korpus 14, 14' jest zaopatrzony w otwór 12, 12', do którego jest wsunięta obrotowa wkładka 9, 9'. Kołnierz 10 obrotowej wkładki 9, 9 mieści się w zagłębieniu 13, 13' tylnej powierzchni 24, 24' korpusu 14, 14'.

Do tylnej powierzchni 24, 24' korpusu 14, 14' są przymocowane wsporniki 15, 15', wsunięte w odpowiednie zagłębienie 25 korpusu 5 (fig. 1). Celem mocowania korpusu 14, wzgl ę dnie 14' do korpusu 5 wsporniki 15, 15' są zaopatrzone w poprzeczne otwory 16, w którym są umieszczone kołki 26 (fig. 1). Dzięki nim korpusy 14, 14' elementów przedłużających 3 i 3' są połączone z korpusem 5.

W każ dej obrotowej wkł adce 9, 9' jest wykonany kanał 11, 11', 11, 11', do którego wsuwa się przedłużenie 21, 21', 21, 21' klucza 17, 17', 17, 17' zaopatrzonego w uchwyt 18 i trzpień 19, 19', 19, 19'. Kanał 11 do 11' jest przelotowy i jest przedłużony odpowiednim kanałem 27 (fig. 3) wałka 8. Kanały 11, 11', 11, 11' są korzystnie profilowane tak jak to przedstawiono na fig. 6a do 6d i są zaopatrzone w wystające do wewnątrz żebra 28, które odpowiadają rowkom 22, 22', 22, 22' klucza 17, 17', 17, 17'. Do kanałów 11 wkładki 9 klucz 17 może zostać tylko wówczas całkowicie wsunięty, gdy przedłużenie 21 klucza 17 ma rowki 22 zgodne z żebrami 28. Żebra 28 mogą być różnie rozmieszczone (fig. 6a do 6d). Takie zróżnicowane rozmieszczenie żeber 28 umożliwia hierarchiczną strukturę kluczyków 17 do 17' jednego zespołu zamków, co uwidoczniają również fig. 6a do 6d.

Elementy przedłużające 3 i 3' mają długość A albo A', określoną przez odległość między tylną powierzchnią 24 i przednią powierzchnią 29 korpusu 14. Ta odległość A albo A' odpowiada zasadniczo przedstawionej na fig. 6a do 6d długości B, B', B, B' przedłużenia 21 klucza 17. Długości A i odpowiednio dł ugoś ci B dla zamków jednego zespoł u zamków budowy moduł owej mogą być róż ne, co uwidoczniają fig. 6a do 6d.

Figury 6a do 6d przedstawiają przykłady możliwego profilowania klucza 11. Rowki 22 klucza 17 mogą mieć różne położenie, głębokość oraz przekrój. Możliwe jest jednak również takie rozwiązanie konstrukcyjne, w którym klucz 17 w swym przedłużeniu 21 nie jest profilowany. Przedłużenia 21 klucza 17 nie profilowanego może być zmienne pod względem przekroju. Na przykład przedłużenie 21 różnych kluczy 17 może mieć różną szerokość. Odpowiednio kanały 31 odpowiednich bębenków zastawkowych l mają zróżnicowaną szerokość. Rowki 22 klucza 17 mogą, jak to uwidoczniają fig. 6a do 6d, rozciągać się na trzpień 19. Trzpień 19 może być wówczas również profilowany.

Figury 6a do 6d przedstawiają klucze 17 do 17' jednego zespołu zamków. Klucze 17 do 17' różnią się długością przedłużenia 21. Te długości są na fig. 6a do 6d oznaczone jako B do B'. Jeżeli zamek bębenkowy 1 jest wyposażony w element przedłużający 3, którego długość A jest równa długości B, to taki zamek bębenkowy 1 może być uruchamiany wszystkimi kluczami 17 do 17'. Jeżeli jednak element przedłużający 3 ma długość A, która jest równa długości B, to ten zamek nie może być uruchamiany za pomocą klucza 17 (fig. 6a). Ten zamek może być uruchamiany za pomocą kluczy 17' do 17'. Jeżeli inny zamek bębenkowy jest wyposażony w element przedłużający 3, w którym długość A jest równa długości B', to taki zamek bębenkowy 1 może być uruchamiany tylko kluczem 17'. W ten sposób zespół zamków może być skonstruowany tylko na bazie zmiennej długości B. Ten zespół zamków może być jeszcze poszerzony przez omówione powyżej profilowanie.

Figura 1 przedstawia zamek bębenkowy 1, w którym część robocza 2 ma postać krótkiego bębenka. Długość D tego krótkiego bębenka jest znacznie mniejsza od znanych obracanych z dwóch stron zamków bębenkowych i jest zasadniczo równa grubości znanej skrzynki zamka skrzynkowego. Część robocza 2, mająca postać krótkiego bębenka, na swych obydwóch końcach jest przedłużona elementem przedłużającym 3, albo 3'. Wałek 8 części roboczej 2 jest korzystnie przelotowy. Na fig. 1 klucz 17 jest włożony do bębenka zastawkowego 1 z jego lewej strony. Klucz 17, celem odpowiedniego ustawienia nie uwidocznionych na rysunku zastawek, może być włożony również z drugiej strony.

PL 199 711 B1

Elementy przedłużające 3 i 3' mogą być ewentualnie złożone z kilku krótszych elementów. Te elementy mogą mieć przykładowo grubość 5 mm, 10 mm albo 15 mm i wówczas są umieszczone jeden za drugim. Za pomocą mniejszej ilości elementów można uzyskać w ten sposób różne długości zestawu. Dzięki temu magazynowanie zamków może być znacznie uproszczone a koszty wytwarzania mogą być utrzymane na niskim poziomie. Ponieważ część robocza 2, mająca postać krótkiego bębenka, zapewnia dużą skuteczność zamykania, to elementy przedłużające 3 i 3' mogą być wytwarzane z taniego materiału, przykładowo z cynku, tworzywa sztucznego albo mosiądzu.

Claims (14)

1. Zamek bębenkowy, wyposaż ony w przynajmniej jeden korpus i przynajmniej jeden wałek zaopatrzony w kanał dla odpowiednio dobranego klucza, w zastawki ustawiane tym kluczem w położeniach umożliwiających obrót wałka, w zabierak i w przynajmniej jeden element przedłużający, przymocowany do części roboczej zamka, wyposażony w korpus i w obrotową wkładkę, znamienny tym, że przynajmniej jeden element przedłużający (3) jest umieszczony w określonej odległości od zabieraka (6), na zewnątrz części roboczej (2) zamka, a równocześnie trzpień (19) klucza (17) jest przedłużony odpowiednio o długość (A) tego elementu przedłużającego (3).

2. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że obrotowa wkładka (9) elementu przedłuż ającego (3) jest profilowana.

3. Zamek według zastrz. 2, znamienny tym, że obrotowa wkładka (9) elementu przedłuż ającego (3) oraz ewentualnie korpus (14) elementu przedłużającego (3) jest wykonany z twardego materiału, zwłaszcza z hartowanej stali albo ze stopu twardego, albo jest wykonany z taniego materiału, przykładowo cynku, tworzywa sztucznego albo mosiądzu.

4. Zamek według zastrz. 3, znamienny tym, że część robocza (2) zamka ma postać uruchamianego z obydwóch stron krótkiego bębenka, wyposażonego w przelotowy wałek (8).

5. Zamek według zastrz. 4, znamienny tym, że bębenek zastawkowy na swych obydwóch końcach jest zaopatrzony w element przedłużający (3').

6. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że w systemie budowy modułowej długości (A) elementów przedłużających (3) i odpowiednio długości (B) podporządkowanych im kluczy (17) są zróżnicowane.

7. Zamek według zastrz. 6, znamienny tym, że trzpienie (19) kluczy (17) są zaopatrzone w roboczy obszar (20) z otworami (23) oraz w odpowiednie do długości (A) elementu przedłużającego (3) przedłużenie (21).

8. Zamek wedł ug zastrz. 7, znamienny tym, ż e obrotowe wkł adki (9') elementów przedł u ż ają cych (3) są profilowane w sposób zróżnicowany.

9. Zamek wedł ug zastrz. 8, znamienny tym, ż e obrotowe wkł adki (9') elementów przedł u ż ają cych (3) są różnej długości.

10. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że trzpień (19) klucza (17) jest zaopatrzony w przedni obszar roboczy (20) oraz w umieszczone mię dzy tym przednim obszarem roboczym (20) i uchwytem (18) przedłużenie (21).

11. Zamek według zastrz. 10, znamienny tym, że przedłużenie (21) jest szersze niż obszar roboczy (20).

12. Zamek według zastrz. 11, znamienny tym, że przedłużenie (21) trzpienia (19) klucza (17) jest profilowane.

13. Zamek według zastrz. 12, znamienny tym, że przedłużenie (21) trzpienia (19) klucza (17) jest profilowane w kierunku wzdłuż trzpienia (19) klucza (17).

14. Zamek według zastrz. 12, znamienny tym, że przedłużenie (21) trzpienia (19) klucza (17) jest zaopatrzone w rowki (22), usytuowane w kierunku wzdłuż trzpienia (19) klucza (17).