PL199115B1 - Część ramowa zawiasu drzwiowego lub okiennego - Google Patents

Abstract

Cz esc ramowa (10) zawiasu drzwiowego lub okiennego, zw laszcza zawiasu obrotowego, z pio- now a mocowan a wkr etami do o scie znicy (11) listw a przykr ecan a (12), z któr a czes c do zamocowania osi (13) wystaj aca prostopadle do o scie znicy (11) nad listw a przykr ecan a (12) jest jednocz esciowa w miejscu przej scia (14), która posiada wybranie do ustalenia cz esci przegubu, za pomoc a którego cz esc skrzyd lowa jest podparta na czesci do mocowania osi (13). Ponadto, przynajmniej cz esc do moco- wania osi (13) posiada wk ladk e wzmacniaj ac a jej miejsce przej scia (14) w listw e przykr ecan a (12). Aby cz esc ramow a udoskonali c w taki sposób, ze oprze si e ona z pewno scia przez d lu zszy czas tak ze obci azeniom udarowym, zaproponowano, ze wk ladka (15) ma posta c oddzielnej cz esci osadzonej w wybraniu (16), cz esci ramowej (10), otwartym od strony o scie znicy i korzystnie zbiegaj acej si e z powierzchni a przylegania (10') cz esci ramowej (10). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest część ramowa zawiasu drzwiowego lub okiennego, zwłaszcza zawiasu obrotowego, z pionową listwą przykręcaną wkrętami do ościeżnicy.

Z opisu niemieckiego DE 198 54 980 B1 jest znana taka część ramowa z pionową listwą przykręcaną wkrętami do ościeżnicy, z którą część do zamocowania osi, wystająca prostopadle do ościeżnicy nad listwą przykręcaną wkrętami, jest jednoczęściowa w miejscu przejścia, i która posiada wybranie do ustalenia osi części przegubu, za pomocą którego część skrzydłowa jest podparta na części do mocowania osi, przy czym co najmniej część do mocowania osi posiada wkładkę wzmacniającą jej miejsce przejścia w listwę przykręcaną.

Zawiasy drzwiowe i okienne służą do tego, aby przenosić ciężar skrzydła drzwiowego lub okiennego na ościeżnicę drzwi lub okna. W tym celu muszą one być tak wykonane, aby sprostać obciążeniom, które pochodzą od skrzydła, zwłaszcza od jego ciężaru i od obciążeń dynamicznych występujących w następstwie ruchów skrzydła. Obciążenia dynamiczne dochodzą do skutku zwłaszcza wtedy, gdy skrzydło porusza się w sposób mimowolny. Na przykład przy zatrzaskiwaniu się skrzydła drzwi wskutek przeciągu występują duże siły udarowe, którym musi sprostać zawias drzwi. Te dynamiczne obciążenia wywierają wpływ, zwłaszcza w obszarze przejścia listwy przykręcanej wkrętami w część do mocowania osi wspomnianej na wstępie części ramowej.

Celem wynalazku jest udoskonalenie części ramowej w taki sposób, że z pewnością przez dłuższy czas oprze się ona także obciążeniom udarowym.

Część ramowa zawiasu drzwiowego lub okiennego, zwłaszcza zawiasu obrotowego, z pionową listwą przykręcaną wkrętami do ościeżnicy, z którą część do zamocowania osi wystająca prostopadle do ościeżnicy nad listwą przykręcaną wkrętami jest jednoczęściowa w miejscu przejścia, która posiada wybranie do ustalenia osi części przegubu, za pomocą którego część skrzydłowa jest podparta na części do mocowania osi, przy czym przynajmniej część do mocowania osi posiada wkładkę wzmacniającą jej miejsce przejścia w listwę przykręcaną, charakteryzuje się według wynalazku tym, że wkładka ma postać oddzielnej części osadzonej w wybraniu części ramowej, otwartym od strony ościeżnicy i korzystnie leżącej w jednej płaszczyźnie z powierzchnią przylegania części ramowej.

Korzystnie, wkładka wchodzi w część do mocowania osi, oraz w listwę przykręcaną i/lub wkładka posiada płytkę nakładaną na miejsce przejścia między częścią do mocowania osi i listwą przykręcaną wkrętami, korzystnie wykonaną jako płytka płaska.

Wkładka, w obszarze części do mocowania osi części ramowej może posiadać co najmniej jeden występ wzmacniający, wystający prostopadle do ościeżnicy, przy czym zwłaszcza część do mocowania osi ma otwór dla osi, równoległy do listwy przykręcanej, ustalający sworzeń przegubu, przy czym wkładka posiada dwa występy wzmacniające otaczające otwór dla osi. Występy wzmacniające mogą być wykonane jako płytki równoległe do otworu.

Korzystnie, wkładka ma otwory przelotowe zbiegające się z otworami dla wkrętów listwy przykręcanej.

Część ramowa może być wykonana z tworzywa sztucznego i zawierać wkładkę z metalu, zwłaszcza ze stali lub może być wykonana jako odlew ciśnieniowy z cynku i również zawierać wkładkę z metalu, zwłaszcza ze stali.

Korzystnie, wkładka ma otwory przelotowe dla kołków nośnych części ramowej lub może mieć kołki nośne od strony ościeżnicy, przy czym zwłaszcza kołki nośne są zamocowane na wkładce jako części wytwarzane oddzielnie. Korzystnie, kołki nośne znajdują się na wysokości części do mocowania osi.

Otwory przelotowe wkładki i/lub jej otwory dla kołków nośnych mogą być wybraniami współdziałającymi z występami ustalającymi narzędzia odlewniczego.

Korzystnie, wkładką są dwa równoległe do siebie kołki rozciągające się od powierzchni zewnętrznej części ramowej.

Korzystnie, wkładka ma postać naroża, którego pierwsze ramię kątowe wchodzi w listwę przykręcaną wkrętami a drugie ramię kątowe wchodzi w część do mocowania osi, przy czym zwłaszcza drugie ramię kątowe wkładki ma wybranie dostosowane do otworu dla osi części do mocowania osi.

Korzystnie, wkładka posiada otwór do wprowadzenia środka łączącego w część ramową.

W rozwiązaniu według wynalazku najbardziej istotne jest to, ż e wkładka wzmacniająca znacznie wzmacnia miejsce przejścia między częścią do zamocowania osi i listwą przykręcaną wkrętami.

W tym wypadku obciążenia udarowe części ramowej nie mogą prowadzić do tego, że w miejscu przejPL 199 115 B1 ścia wystąpią rysy lub nawet pęknięcia. Przy tym specjalne wykonanie części do zamocowania osi ma mniejsze znaczenie. Wykonanie według wynalazku nadaje się nie tylko do zawiasów obrotowych, w których część skrzydłowa jest wahliwie połączona z częścią ramową za pomocą sworznia przegubu, lecz i do zawiasów obrotowo-wychylnych, w których skrzydło może zrealizować nie tylko ruchy obrotowe, lecz także ruchy wychylne i dlatego połączenie przegubowe części skrzydłowej z częścią ramową wymaga odpowiedniego wykonania. W każdym wypadku jest ważne, że wkładka wzmacniająca umacnia miejsce przejścia, w którym jak wynika z doświadczeń, występują największe jednostkowe obciążenia materiału spowodowane, na przykład naprężeniami wywołanymi karbem. Część ramy jest przy tym tak ukształtowana, że wkładka jest osadzona w wybraniu części ramowej, otwartym od strony ościeżnicy i korzystnie zbiega się z powierzchnią przylegania części ramowej. Dzięki temu wkładka może być osadzona w otwartym wybraniu, przez co zostaje znacznie uproszczone połączenie wkładki z częścią ramy. Kiedy wkładka od strony ramy zbiega się z powierzchnią przylegania części ramowej, zostaje równocześnie zapewnione optymalne zamocowanie lub przyleganie wkładki z ościeżnicą. Również to wpływa korzystnie w sensie stabilizacji miejsca przejścia pomiędzy elementem zamocowania osi i listwą przykręcaną części ramy.

Wykonanie wkładki jest zasadniczo dowolne, o ile stabilizuje ona opisane miejsce przejścia. Jednakże jest korzystne wykonanie części ramowej, w którym wkładka nie tylko wchodzi w część do zamocowania osi, lecz także w listwę przykręcaną wkrętami. W tym wypadku można miejsce przejścia umacniać za pomocą wkładki od części do zamocowania osi, jak również od listwy przykręcanej wkrętami. W części do zamocowania osi i w listwie przykręcanej wkrętami są wystarczająco duże obszary, aby można było w tym miejscu wykonać stabilizującą wkładkę.

Ze względu na konstrukcję szczególnie łatwe wykonanie części ramowej ma miejsce wtedy, gdy wkładka posiada płytkę nakładaną na miejsce przejścia między częścią do zamocowania osi i listwą przykręcaną wkrętami lub jest wykonana jako płaska płytka. Płaska płytka może być wykonana, na przykład z materiału na zawias i w każdym wypadku jest wytwarzana w produkcji masowej. Odpowiada ona w szczególności wymaganiom, które są stawiane wkładce przy różnych wielkościach części ramowej, przy czym w szczególności kładzie się nacisk na łatwą obróbkę jej długości.

Znaczną poprawę wzmocnienia części ramowej można osiągnąć dzięki temu, że wkładka posiada w części do zamocowania osi co najmniej jeden wystający prostopadle do ościeżnicy występ wzmacniający. Występy wzmacniające stabilizują część do zamocowania osi, zwłaszcza w obszarach, w których ona sama wystaje prostopadle do oś cież nicy nad listwą przykrę caną wkrę tami. Ma to znaczenie w szczególności przy cienkościennych częściach ramowych lub w wypadku takich, które są wykonane z materiałów o mniejszej wytrzymałości.

Wyżej opisane występy wzmacniające mogą w taki sposób udoskonalić część ramową, że część do zamocowania osi ma równoległy do listwy przykręcanej wkrętami otwór dla osi ustalający sworzeń przegubu, i że wkładka posiada dwa występy wzmacniające otaczające otwór dla osi. Tym samym są zapewnione występy wzmacniające wystające optymalnie daleko. Wzmocnienie części do zamocowania osi za pomocą dwóch równoległych do siebie występów wzmacniających zwiększa odpowiednio zdolność do przenoszenia obciążeń części do zamocowania osi.

Dostosowując do geometrii części do zamocowania osi można część ramową wykonać w taki sposób, że występy wzmacniające są wykonane jako płytki równoległe do otworu. Wskutek tego część do zamocowania osi mimo dwóch znajdujących się występów wzmacniających może być wąska.

Wkładka może być dostosowana do długości zamocowania części ramowej. W tym celu jest ona wykonana w taki sposób, że wkładka posiada otwory przelotowe zbiegające się z otworami dla wkrętów listwy przykręcanej wkrętami. Wskutek tego nie ma potrzeby niczego zmieniać na zamocowaniu części ramowej. Wkręty mocujące w zwykły sposób wkręca się w ościeżnicę, przez co dociskają one wkładkę z ramieniem mocującym do ościeżnicy. Obecność wkładki nie odbija się na procesie mocowania.

Wkładka może być dopasowana do elementu mocującego części ramy. W tym celu została ona tak ukształtowana, że wkładka ma przelotowe otwory leżące w jednej linii z otworami na śruby listwy przykręcanej. Dzięki temu nic nie musi być dostosowywane do zamocowania części ramy. Śruby mocujące są wkręcane w normalny sposób w ościeżnicę i naciskają wkładkę ramieniem mocującym do ościeżnicy. Istnienie wkładki nie wpływa na przebieg mocowania.

Część ramową można dostosować do każdorazowych warunków użycia odpowiednio do zamocowania w taki sposób, że jest ona wykonana tak, że wykonuje się ją z tworzywa sztucznego lub jako odlew ciśnieniowy z cynku, przy czym znajduje się w niej wkładka z metalu lub ze stali. Przy wykonaniu

PL 199 115 B1 jako część z tworzywa sztucznego część ramowa korzystnie ma wkładkę metalową, na przykład wkładkę z blachy stalowej, podczas gdy przy wykonaniu jako odlewu ciśnieniowego z cynku część ramowa korzystnie ma wysokoobciążalną wkładkę ze stali.

Jeżeli wkładka albo ma otwory przelotowe dla kołków nośnych części ramowej, albo jest zaopatrzona w kołki nośne od strony ościeżnicy to kołki nośne mogą wchodzić w ościeżnicę i przejmują funkcję nośną, którą zresztą część ramowa musi zapewnić wskutek tego, że posiada odpowiednie kołki nośne. Przy tym montaż znanych kołków nośnych ze znanymi częściami ramowymi jest niczym nie zagrożony. Po pierwsze znane części ramowe muszą mieć odpowiednią długość materiału, aby objąć kołki nośne i po drugie zamocowanie znanych kołków nośnych w znanych częściach ramowych musi być zapewnione dzięki odpowiednim środkom zaradczym, jak na przykład dzięki ukształtowaniem na końcach kołków nośnych, aby połączyły się one wystarczająco mocno z częścią ramową. Przy rozmieszczeniu kołków nośnych według wynalazku na wkładce, obydwie części mogą lepiej być dostosowane do siebie.

Wkładka może być wytwarzana w produkcji masowej i kołki nośne są również wykonywane w zwykły sposób, mianowicie z metalu i mogą być mocowane na wkładce w odpowiedni sposób, na przykład przez spawanie lub nitowanie. Dzięki temu uzyskuje się zamocowanie, które może przewyższać znane techniki łączenia w znanych częściach ramowych.

Jeżeli kołki nośne znajdują się na wysokości części do zamocowania osi, to znajdują się one tam, gdzie w bezpośredniej bliskości występują obciążenia części do zamocowania osi.

W celu osiągnięcia niezawodnego połączenia części ramowej z jej wkładką, część ramowa jest wykonana w taki sposób, że wkładka jest zalana w części ramowej. Część ramowa jest więc wytwarzana w zwykły sposób w wyniku odlewania ciśnieniowego. W zamkniętej, pustej przestrzeni formy przewidzianej do odlewania ciśnieniowego, przed rozpoczęciem odlewania ciśnieniowego jest umieszczona wkładka i następnie bezpośrednio wspólnie odlewana przez wtrysk. Przy odpowiednim wykonaniu za pomocą złącza kształtowego wkładki i części ramowej są one ze sobą połączone nierozłącznie. Nie może zatem dojść do utraty wkładki lub do użycia części ramowej bez wkładki.

W sensie korzystnej zdolności do wytwarzania części ramowej jest ona wykonana w taki sposób, że otwory przelotowe wkładki i/lub jej otwory dla kołków nośnych są wybraniami współdziałającymi z występami ustalającymi narzędzia odlewniczego. Wprowadzenie wkładki do formy służącej do odlewania ciśnieniowego następuje więc w taki sposób, że otwory przelotowe wkładki służą do zamocowania tej wkładki w narzędziu odlewniczym. Przy tym nie jest konieczna przebudowa formy odlewniczej w celu zamocowania wkładki, ponieważ jej kołki nośne muszą się znajdować tak, aby otwory dla wkrętów listwy przykręcanej wkrętami lub wybrania dla kołków nośnych można było wytwarzać w części ramowej nie uzbrojonej we wkładkę.

Wyżej opisaną część ramową można najczęściej udoskonalić w tym sensie, że wkładkę stanowią dwa wzajemnie równoległe kołki, przebiegające od powierzchni zewnętrznej części ramowej. Za pomocą dwóch kołków można osiągnąć skuteczne wzmocnienie miejsca przejścia także wtedy, gdy część ramowa w tym obszarze jest stosunkowo szeroka. Kołki mogą być włożone od powierzchni zewnętrznej części ramowej, na przykład za pomocą wciskania.

Następny korzystny wariant wykonania części ramowej powstaje wtedy, gdy jako wkładka służy naroże, którego jedno ramię kątowe wchodzi w listwę przykręcaną wkrętami i którego drugie ramię kątowe wchodzi w część do zamocowania osi. Taka wkładka jest optymalnie dopasowana, zwłaszcza do zwykłego wykonania miejsca przejścia w kształcie naroża.

Wyżej opisany wariant wykonania można następnie wykonać w taki sposób, że ramię kątowe wkładki posiada wybranie dostosowane do otworu dla osi części do zamocowania osi. W tym wypadku część do zamocowania osi także w obszarze wokół jej otworu dla osi jest uzbrojona we wkładkę.

Zamocowanie wkładki na części ramowej jest korzystnie osiągane zwłaszcza dzięki temu, że wkładka posiada otwór mocujący elementu mocującego zamocowanego na części ramowej. W tym miejscu następuje więc zamocowanie wkładki z częścią ramową bezpośrednio za pomocą dodatkowego elementu łączącego, który albo jest częścią składową części ramowej, albo jest zamocowany na części ramowej, na przykład za pomocą wtłaczania, połączenia śrubami lub nitowania.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie przekrój wzdłużny części ramowej, która jest osadzona na ościeżnicy, fig. 2 - przekrój poprzeczny odpowiadający linii II-II, fig. 3 - perspektywiczny schematyczny widok części ramowej według wynalazku, fig. 4 - perspektywiczny schematyczny rysunek płytki wpuszczanej, którą po obróceniu o 180° można zmontować z częścią ramową przedstawioną na fig. 3, fig. 5 - widok

PL 199 115 B1 odpowiadający fig. 3 z wybraniem od strony ramy służącym do wmontowania wkładki różniącej się od przedstawionej na fig. 4, fig. 6 - widok wkładki odpowiadający fig. 4, którą można zmontować z częścią ramową z fig. 5, fig. 7 - widok odpowiadający fig. 3 z wybraniami służącymi do włożenia wkładek w postaci koł ków, fig. 8 - widok odpowiadają cy fig. 3 z wybraniem w kształcie naroż a sł u żącym do zamocowania odpowiedniej wkładki w kształcie naroża i fig. 9a oraz fig. 9b - różne wkładki w kształcie naroża służące do wzmocnienia części ramowej.

Wszystkie części ramowe przedstawione na figurach rysunku składają się z części do zamocowania osi 13, która jest wykonana jednoczęściowo z przykręcaną wkrętami listwą przykręcaną 12 i w kierunku prostopadłym wystaje ku ościeżnicy 11 dalej niż ta listwa przykręcana 12. Podstawę dla takiego ukształtowania stanowi otwór dla osi 19, który jest przeznaczony do wmontowania, nie przedstawionego, sworznia przegubu, za pomocą którego jest podparta wahliwie na części ramowej 10, również nie przedstawiona, część skrzydłowa. Część skrzydłowa ma wychylną oś 24.

Wskutek wystawania części do zamocowania osi 13 powstaje miejsce przejścia 14 między nią i listwą przykręcaną 12. Ze względu na geometrię wykonania, w tym miejscu występują największe obciążenia, które pojawiają się w wyniku podparcia części skrzydłowej na części do zamocowania osi 13. Te obciążenia w dużej części są przenoszone na ościeżnicę 11 przez kołki nośne 23, ale także przez wkręty mocujące 25, za pomocą których część ramowa 10 jest zamocowana na ościeżnicy 11. Wkręty mocujące 25 przechodzą przez otwory dla wkrętów 20 listwy przykręcanej 12.

Dla wszystkich przedstawionych wykonań części ramowej 10 jest wspólne to, że istnieje wkładka 15. Wkładka 15 jest różnorodnie ukształtowana, jak to w szczególności wynika z porównania fig. 4 i fig. 6.

Na fig. 4 wkładka 15 jest przedstawiona jako płaska płytka 17. Odpowiednio część ramowa 10 na fig. 3 posiada wybranie 16 w kształcie płytki, które od strony ościeżnicy 11 jest otwarte w ten sposób, że wkładka 15 od strony powierzchni przylegania ościeżnicy 11 może być wmontowana w wybranie 16. Taki montaż może nastąpić w wyniku oddzielnego wytwarzania wkładki 15 i części ramowej 10. Ale zamiast tego jest także możliwe wytwarzanie wkładki 15 i części ramowej 10 dzięki temu, że wkładka 15 jest wbudowana w narzędzie odlewnicze. Wtedy jest ona obtryskiwana przez materiał części ramowej 10 podczas jej odlewania wtryskowego w taki sposób, że powstaje zespolenie, które na przykład można wzmocnić przez odpowiednie ukształtowanie przekroju poprzecznego płytki 17, w którym jedna z powierzchni brzegowych zwęża się ku powierzchni przylegania ramy 10' części ramowej 10. Na fig. 1 jest przedstawione linią kreskową takie zwężenie powierzchni brzegowej 15' wkładki 15.

Przy wytwarzaniu części ramowej 10 wmontowanie wkładki 15 w narzędzie do odlewania wtryskowego części ramowej 10 nie budzi wątpliwości. Albowiem wkładka 15 ma dwa otwory przelotowe 21, które muszą leżeć na jednej linii z otworami dla wkrętów 20 listwy 12, aby mogły zostać przepchnięte wkręty mocujące 25. W celu wytwarzania otworów dla wkrętów 20 i tak są jednak potrzebne w narzędziu kołki ustalające, na których przed procesem wtryskiwania jest osadzona wkładka 15. Wytwarzanie części ramowych jest odpowiednio uproszczone i w każdym wypadku bardziej niezawodne, niż gdyby montaż wkładki 15 i części ramowej 10 musiał być przeprowadzony po ich dokonanym oddzielnie wytwarzaniu.

To co wyżej opisane obowiązuje w takim samym stopniu dla wkładki 15 na fig. 6, która w swoim obszarze, za pomocą którego jest umieszczona w listwie przykręcanej wkrętami 12, również posiada otwory przelotowe 21, które leżą na jednej linii z otworami dla wkrętów 20. Odmienne w tej wkładce 15 jest to, że posiada ona występy wzmacniające 18. Te występy wzmacniające 18 rozciągają się według fig. 1 i fig. 2 do obszaru otworu dla osi 19 części do zamocowania osi 13. Na fig. 2 pokazano, że występy wzmacniające 18 otaczają z obydwóch stron otwór do zamocowania osi 19. Są one wykonane jako płytki równoległe do otworu w taki sposób, że wkładka 15 w obszarze otworu dla osi 19 ma widoczny na fig. 2 przekrój poprzeczny w kształcie litery U. W obszarze listwy przykręcanej 12 wkładka 15 jest natomiast wykonana również w postaci płytki, jak ta na fig. 4. Część ramowa 10 na fig. 5 w celu zamocowania wkładki 15 z fig. 6 jest zaopatrzona w przedstawione wybranie 16 lub to wybranie 16 jest tą przestrzenią, która przy montażu części ramowej 10 i wkładki 15 jest przejęta od tej ostatniej.

Kołki nośne 23 przedstawione na figurach w sposób odmienny od stanu techniki nie są połączone bezpośrednio z częścią ramową 10, lecz z wkładką 15. Według fig. 2 wkładka 15 w obszarze pionowym części do mocowania osi 13 posiada wybrania do zamocowania kołków 26, w które są wmontowane zakończenia mocujące 23' kołków nośnych 23. Na fig. 1 i fig. 2 przedstawiono ukształ6

PL 199 115 B1 towanie lub rowkowanie wzdłużne tych zakończeń, które zapewniają wystarczająco niezawodne zamocowanie z wkładką 15. Kołki nośne 23 wystają poza wkładkę 15 od strony ościeżnicy 11 tak daleko, że wchodzą one, jak pokazano na fig. 1, wystarczająco głęboko w ościeżnicę 11. W celu przejmowania sił pochodzących z części do mocowania osi 13 w jednej płaszczyźnie i w płaszczyźnie wkrętów mocujących 25 znajdują się dwa umieszczone jeden nad drugim kołki nośne 23.

Kołki nośne 23 mogą być zamocowane na wkładce 15 także w odmienny sposób. Na fig. 4 i fig. 6 jest na przykład przedstawione, że kołki nośne 23 są połączone z wkładką 15 na stałe za pomocą spawania. Jest to korzystne wtedy, gdy wkładka 15 jest połączona z częścią ramową 10 za pomocą odlewania wtryskowego i na wkładce 15 nie powinny znajdować się żadne wykonane przed montażem otwory 26. Takie zespawanie kołków nośnych 23 z wkładką 15 nie budzi wątpliwości wtedy, gdy część ramowa 10 jest wykonana z odlewu ciśnieniowego z cynku, który jest niczym nie zagrożony w wyniku obciąże ń cieplnych występują cych przy spawaniu. Dla wszystkich wkł adek obowiązuje, ż e muszą być one wykonane z odpowiedniego materiału dostosowanego do materiału części ramowej 10, który może przejąć zwiększone obciążenia zginające oddziałujące na część do mocowania osi 13. Gdy więc część ramowa 10 jest wtryskiwana, na przykład z tworzywa sztucznego, wtedy może wystarczyć wykonanie wkładki 15 z blachy, która jest wtedy na przykład wytłoczką, która posiada kształt jak na fig. 6, aby za pomocą swoich występów 18 dostatecznie wzmocnić, zwłaszcza miejsce przejścia 14.

Jeśli część ramowa 10 jest wytworzona jako odlew ciśnieniowy z cynku może wystarczyć wykonanie wkładki 15 jako płaskiej płytki 17 według fig. 4, która jednakże ma dostateczną grubość, aby wzmocnić miejsce przejścia 14 na występujące obciążenia zginające.

Figura 7 przedstawia część ramową 10, w której znajdują się dwa równoległe do siebie wybrania 16, które począwszy od powierzchni spodniej 13' części do mocowania osi 13 ciągną się w przybliżeniu do środka listwy przykręcanej 12. Obydwa wybrania 16 w kształcie kołków znajdują się w takim samym odstępie od miejsca przejścia 14. Włożone w nie, nie przedstawione kołki, wzmacniają niezawodnie stosownie do tego także szersze miejsca przejścia. Wybrania 16 są umieszczone w taki sposób, że kołek jest otoczony ze wszystkich stron przez materiał części ramowej 10.

Na fig. 8 przedstawiono wybranie 16 w kształcie naroża umieszczone w pobliżu miejsca przejścia 14 części ramowej 10. W to wybranie 16 jest wkładana przedstawiona na fig. 9a wkładka 15 w kształcie naroża, która posiada jedno ramię kątowe 27 i umieszczone pod kątem prostym do niego drugie ramię kątowe 28. Ramię kątowe 27 jest zaopatrzone w otwory dla wkrętów 20 służące do przechodzenia na wskroś przez wkręty mocujące 25. To obowiązuje także dla części kątowej przedstawionej na fig. 9b. Ponadto część kątowa przedstawiona na fig. 9a ma w ramieniu kątowym 28 otwór do mocowania 30, który jest umieszczony w taki sposób, że jest on umieszczony od strony części skrzydłowej pod powierzchnią czołową 31 części do mocowania osi 13. Odpowiednio część do mocowania osi 13 może posiadać w swojej powierzchni czołowej 31 również nie przedstawiony otwór, w którym można umieścić kołek mocujący, który ustala wkładkę 15. W tym wypadku wybranie 16 od strony ramy mogłoby być otwarte. Montaż wkładki 15 może wtedy być dokonany od otwartej od strony ramy powierzchni przylegania 10' części ramowej 10.

Wyżej opisany montaż może być zastosowany także dla wkładki 15 przedstawionej na fig. 9b. Ta wkładka 15 ma w porównaniu do wkładki 15 na fig. 9a dłuższe ramię kątowe 28, w którym dodatkowo jest umieszczone wybranie 29. Wybranie 29 jest dostosowane do otworów dla osi 19 części do mocowania osi 13. Na przykład jest ono tej samej wielkości. W tym wypadku sworzeń przegubu przechodzący przez wybranie lub tulejka jego osi mogą zapewniać ustalenie wkładki 15 w części ramowej 10. Ale w tym wypadku jest możliwe także dodatkowe zamocowanie za pomocą otworu do mocowania 30. Mogą być zastosowane znane środki łączące, jak nity lub śruby. Na części ramowej można wykonać także rozpórkę, która przy spinaniu wkładki 15 z częścią ramową 10 wchodzi w specjalnie do tego przewidziany otwór łączący, na przykład w otwór łączący ramienia kątowego 27. Zarazem lub także zamiast tego jest możliwe sklejanie wkładki 15 z częścią ramową 10.

Claims (18)

1. Część ramowa zawiasu drzwiowego lub okiennego, zwłaszcza zawiasu obrotowego, z pionową listwą przykręcaną wkrętami do ościeżnicy, z którą część do zamocowania osi wystająca prostopadle do ościeżnicy nad listwą przykręcaną wkrętami jest jednoczęściowa w miejscu przejścia, która posiada wybranie do ustalenia osi części przegubu, za pomocą którego część skrzydłowa jest

PL 199 115 B1 podparta na części do mocowania osi, przy czym przynajmniej część do mocowania osi posiada wkładkę wzmacniającą jej miejsce przejścia w listwę przykręcaną, znamienna tym, że wkładka (15) ma postać oddzielnej części osadzonej w wybraniu (16) części ramowej (10), otwartym od strony ościeżnicy i korzystnie leżącej w jednej płaszczyźnie z powierzchnią przylegania (10') części ramowej (10).

2. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) jest zagłębiona w części do mocowania osi (13), jak również w listwie przykręcanej (12).

3. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) posiada płytkę (17) nakładaną na miejsce przejścia (14) między częścią do mocowania osi (13) i listwą (12) przykręcaną wkrętami (25), korzystnie wykonaną jako płytka płaska.

4. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) w obszarze części do mocowania osi (13) części ramowej (10) posiada co najmniej jeden występ wzmacniający (18) wystający prostopadle do ościeżnicy (11).

5. Część ramowa według zastrz. 4, znamienna tym, że część do mocowania osi (13) ma otwór dla osi (19) o osi równoległej do listwy przykręcanej (12) ustalający sworzeń przegubu, przy czym wkładka (15) posiada dwa występy wzmacniające (18) otaczające otwór dla osi (19).

6. Część ramowa według zastrz. 5, znamienna tym, że występy wzmacniające (18) są wykonane jako płytki równoległe do osi otworu dla osi (19).

7. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) posiada otwory przelotowe (21) zbiegające się z otworami dla wkrętów (20) listwy przykręcanej (12).

8. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wykonana z tworzywa sztucznego i zawiera wkładkę z metalu, zwłaszcza ze stali.

9. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wykonana jako odlew ciśnieniowy z cynku i zawiera wkładkę z metalu, zwłaszcza ze stali.

10. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) ma otwory przelotowe dla kołków nośnych (23) części ramowej.

11. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) jest zaopatrzona w kołki nośne (23) od strony ościeżnicy.

12. Część ramowa według zastrz. 10 albo 11, znamienna tym, że kołki nośne (23) są zamocowane na wkładce (15) jako części wytwarzane oddzielnie.

13. Część ramowa według zastrz. 10 albo 11, znamienna tym, że kołki nośne (23) znajdują się na wysokości części do mocowania osi (13).

14. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że otwory przelotowe (21) wkładki (15) i/lub jej otwory dla kołków nośnych (23) są wybraniami współdziałającymi z występami ustalającymi narzędzia odlewniczego.

15. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładką (15) są dwa równoległe do siebie kołki, rozciągające się od powierzchni zewnętrznej (13') części ramowej (10).

16. Część ramowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) ma postać naroża, którego pierwsze ramię kątowe (27) wchodzi w listwę przykręcaną wkrętami (12) a drugie ramię kątowe (28) wchodzi w część do mocowania osi (13).

17. Część ramowa według zastrz. 16, znamienna tym, że drugie ramię kątowe (28) wkładki (15) posiada wybranie (29) dostosowane do otworu dla osi (19) części do mocowania osi (13).

18. Część ramowa według, zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (15) posiada otwór (30) do wprowadzenia środka łączącego w część ramową (10).