PL197611B1 - Prefabrykowany element pokrycia - Google Patents

Abstract

1. Prefabrykowany element pokrycia stanowi acy za- sadniczo p lyt e o kszta lcie czworoboku z dwoma po- wierzchniami i przeciwleg lymi bokami, maj ac a na tych dwóch przeciwleg lych bokach ko lnierz, przy czym jeden z tych ko lnierzy ma wolny brzeg, a ko lnierze te maj a ko nce i s a usytuowane w przybli zeniu na ca lej d lugo sci tych dwóch boków, a ponadto, te dwa ko lnierze wychodz a z tej samej powierzchni p lyty i zawieraj a elementy pozwalaj ace laczy c ko lnierz pierwszej p lyty z s asiednim ko lnierzem drugiej do laczanej p lyty, zorientowanej w tym samym kie- runku i umieszczonej w tej samej p laszczy znie co pierwsza plyta, znamienny tym, ze p lyta (1) ma zasadniczo kszta lt trapezu równoramiennego, maj acego dwie podstawy (6, 7) i dwa nierównoleg le przeciwleg le boki (2, 3) wyposa zone w ko lnierze (4, 5), przy czym d lugosc jednej z tych podstaw (6) trapezu jest w przybli zeniu równa d lugo sci drugiej pod- stawy (7) zwi ekszonej o dwukrotn a grubosc scianki tych ko lnierzy (4, 5), i p lyta (1) ma na wspomnianej powierzchni, w pobli zu jej d lu zszej podstawy (6), cz lon mocuj acy (10), za s wysokosc wspomnianych ko lnierzy (4, 5) w pobli zu krótszej podstawy (7) jest w przybli zeniu równa wysoko sci ko lnierza na poziomie tego cz lonu mocuj acego (10), zmniejszonej co najmniej o trzykrotn a grubosc p lyty. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest prefabrykowany element pokrycia.

Znany jest prefabrykowany element pokrycia stanowiący zasadniczo płytę o kształcie czworoboku mającą na dwóch przeciwległych bokach kołnierz biegnący w przybliżeniu na całej długości tych boków. Te dwa kołnierze wychodzą z tej samej powierzchni płyty i zawierają elementy pozwalające łączyć kołnierz pierwszej płyty z sąsiednim kołnierzem drugiej dołączanej płyty, zorientowanej w tym samym kierunku i umieszczonej w tej samej płaszczyźnie co pierwsza płyta.

Stosowanie znanych elementów tego typu wymaga na ogól specjalizowanych pracowników. Jest też na ogół konieczne stosowanie na placu budowy urządzenia obciskającego, dla łączenia tych elementów bokiem przy boku i/lub połączenie w kierunku wzdłużnym dwóch kolejnych elementów musi być wykonane siłowo, co w pewnych przypadkach stwarzać problem wyrównania i dokładnego ustawienia.

Jednym z zasadniczych celów wynalazku jest zaproponowanie elementu pokrycia, który może być produkowany przemysłowo w wielkiej serii i z dużą dokładnością w warsztacie, po niskiej cenie, porównywalnej z ceną znanych prefabrykowanych elementów pokrycia i którego położenie nie wymaga fachowej robocizny i specjalnego sprzętu, co pozwala na instalowanie przez jedną osobę niewykwalifikowaną.

Dokument BE-A528371 ujawnia elementy pokrycia wykonane z prostokątnego arkusza metalowego. Te elementy są wyposażone na swoich podniesionych brzegach w uchwyt i obrzeże blokujące umożliwiające wprowadzenie sąsiednich korytek, zagięcie tworzy połączenie nakładkowe. Nie ma więc potrzeby zaciskania sąsiednich elementów, ale problemy związane z montażem siłowym nie są rozwiązane.

Dokument FR-A-927893 opisuje arkusze pokrycia metalowego z bocznymi brzegami zawiniętymi łączącymi się z odpowiednimi brzegami sąsiedniego arkusza. Przewidziane jest urządzenie spinające utworzone z poprzecznej taśmy przyspawanej na górnej części każdego arkusza i przeznaczone do przyjęcia zagięcia arkusza bezpośrednio wyższego. Te arkusze są prostokątne nie mają podniesionych brzegów bocznych tworzących połączenia stojące zapewniające szczelność przy silnych opadach.

Prefabrykowany element pokrycia stanowiący zasadniczo płytę o kształcie czworoboku z dwoma powierzchniami i przeciwległymi bokami, mającą na tych dwóch przeciwległych bokach kołnierz, przy czym jeden z tych kołnierzy ma wolny brzeg, a kołnierze te mają końce i są usytuowane w przybliżeniu na całej długości tych dwóch boków, a ponadto, te dwa kołnierze wychodzą z tej samej powierzchni płyty i zawierają elementy pozwalające łączyć kołnierz pierwszej płyty z sąsiednim kołnierzem drugiej dołączanej płyty, zorientowanej w tym samym kierunku i umieszczonej w tej samej płaszczyźnie co pierwsza płyta, według wynalazku charakteryzuje się tym, że płyta ma zasadniczo kształt trapezu równoramiennego, mającego dwie podstawy i dwa nierównoległe przeciwległe boki wyposażone w kołnierze, przy czym długość jednej z tych podstaw trapezu jest w przybliżeniu równa długości drugiej podstawy zwiększonej o dwukrotną grubość ścianki tych kołnierzy, i płyta ma na wspomnianej powierzchni, w pobliżu jej dłuższej podstawy, człon mocujący, zaś wysokość wspomnianych kołnierzy w pobliżu krótszej podstawy jest w przybliżeniu równa wysokości kołnierza na poziomie tego członu mocującego, zmniejszonej co najmniej o trzykrotną grubość płyty.

Człon mocujący ma postać uchwytu skierowanego w stronę krótszej podstawy elementu, na którym się znajduje, przy czym ta podstawa ma brzeg co najmniej częściowo zagięty w kształcie uchwytu, w stronę powierzchni przeciwnej do tej, na której jest umieszczony człon mocujący.

Dłuższa podstawa ma brzeg, co najmniej częściowo zagięty w stronę przeciwną do zagiętego brzegu drugiej podstawy.

Wolny brzeg kołnierza jest zagięty w stronę drugiego kołnierza, zaś ten drugi kołnierz jest zagięty na zewnątrz elementu.

Kołnierz, którego wolny brzeg jest zagięty w stronę drugiego kołnierza, ma przekrój poprzeczny w kształcie uchwytu, zaś ten drugi kołnierz, jest wyposażony w zawinięcie wyznaczające wzdłużne wydrążenie cylindryczne, tworzące szczelinę biegnącą wzdłuż zewnętrznej krawędzi bocznej kołnierza, przy czym przekrój poprzeczny części zawinięcia w pobliżu dłuższej podstawy, jest mniejszy od przekroju poprzecznego części zawinięcia i szczeliny w pobliżu krótszej podstawy.

PL 197 611 B1

Część zawinięcia w pobliżu dłuższej podstawy ma ogranicznik pozwalający ograniczyć długość wprowadzenia części zawinięcia umieszczonej w pobliżu krótszej podstawy, wokół części zawinięcia umieszczonej w pobliżu dłuższej podstawy.

Kołnierze są nieco pochylone na zewnątrz.

Element stanowi cienka, prefabrykowana płyta metalowa.

Płyta metalowa jest wykonana z cynku, miedzi, stali nierdzewnej lub stali zabezpieczonej galwanicznie.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny elementu pokrycia według tego szczególnego przykładu wykonania wynalazku, fig. 2 przedstawia przekrój wzdłuż linii II-II z fig. 1, fig. 3 przedstawia przekrój wzdłuż linii III-III z fig. 1, fig. 4 przedstawia widok perspektywiczny części dachu utworzonej z elementów pokrycia według tego przykładu wykonania wynalazku, z połączeniami wyrównanymi, fig. 5 przedstawia widok analogiczny do przedstawionego na fig. 4, z połączeniami przesuniętymi, fig. 6 przedstawia przekrój wzdłuż linii VI-VI, z wyrwaniami, z fig. 4, fig. 7 przedstawia częściowy przekrój wzdłuż linii VII-VII z fig. 4, fig. 8 i 9 przedstawiają w uproszczeniu, na płaszczyźnie dwa możliwe sposoby montażu.

Na różnych figurach te same oznaczenia odsyłające dotyczą tych samych elementów.

Szczególny sposób wykonania prefabrykowanego elementu pokrycia, taki jak pokazano na figurach, stanowi zasadniczo płytę 1 o kształcie trapezu równoramiennego, którego dwa nie równoległe boki 2 i 3 są wyposażone w kołnierze 4, 5, wychodzące z tej samej powierzchni płyty 1.

Długość dłuższej podstawy 6 trapezu jest w przybliżeniu równa długości krótszej podstawy 7 zwiększonej o dwukrotną grubość ścianki tych kołnierzy 4 i 5. Ponadto kołnierze 4 i 5 mają taką geometrię, że jest możliwe wprowadzenie końców 8 kołnierzy od strony krótszej podstawy 7 jednego określonego elementu pokrycia w przeciwne końce 9 umieszczonych od strony dłuższej podstawy 6 drugiego elementu biegnącego w przedłużeniu tego pierwszego elementu.

Płyta 1 ma na swojej górnej powierzchni, w pobliżu dłuższej podstawy 6 człon mocujący 10 pozwalający unieruchomić względem siebie nawzajem w określonej pozycji, na dachu, dwa kolejne elementy pokrycia umieszczone w przedłużeniu jednego przez drugi w kierunku wzdłużnym ich kołnierzy 4, 5.

Człon mocujący 10 ma postać płytki biegnącej na całej długości powierzchni górnej płyty 1 równolegle do dłuższej podstawy 6 i ma przekrój poprzeczny w przybliżeniu w kształcie litery Z, taki, że tworzy dwa skrzydła 10 a i 10b które są połączone ze sobą przez obszar pośredni 10c, utrzymujący te dwa skrzydła 10a i 10b w odległości od siebie nieco większej od grubości płyty 1.

Skrzydło 10a, które jest skierowane w stronę dłuższej podstawy 6 jest przymocowane do płyty 1 za pośrednictwem odpowiednich mocowań, takich jak zakładka lub nity, w taki sposób, że pomiędzy płytą 1 i skrzydłem 10b znajduje się szczelina 12.

Krótsza podstawa 7 ma zawinięty bok w formie uchwytu od strony tylnej powierzchni płyty 1, podczas gdy dłuższa podstawa 6 ma bok 14 zawinięty w stronę powierzchni górnej lub przedniej płyty 1, którego zadaniem jest zasadniczo umożliwienie mocowania płyty, przez zastosowanie uchwytów uniemożliwiających penetrację wody wskutek zjawiska włoskowatości, jak to będzie wyjaśnione poniżej.

Wolny brzeg 4' kołnierza 4 jest zagięty w stronę drugiego kołnierza 5, podczas gdy wolny brzeg tego ostatniego jest zagięty na zewnątrz elementu pokrycia, tworząc zawinięcie 5'.

Dokładniej, wolny brzeg 4' ma przekrój poprzeczny w postaci uchwytu, podczas gdy wolny bok drugiego kołnierza 5 ma kształt zawinięcia 5' wyznaczającego wzdłużne cylindryczne wydrążenie 15, mające szczelinę 16 biegnącą wzdłuż zewnętrznej krawędzi bocznej kołnierza 5.

Przekrój poprzeczny części zawinięcia 5' w pobliżu dłuższej podstawy 6, jak również przekrój poprzeczny zawinięcia 5' i szczeliny 16 w pobliżu krótszej podstawy 7 są takie, że części zawinięcia 5' w pobliżu dłuższej podstawy 6 może połączyć się z częścią zawinięcia w pobliżu krótszej podstawy 7.

Tak więc wysokość kołnierza 5 w pobliżu krótszej podstawy 7 jest w przybliżeniu równa wysokości kołnierza na poziomie członu mocującego 10, zmniejszonej o wysokość tego członu mocującego 10. Ta wysokość odpowiada co najmniej podwójnej grubości płyty powiększonej o grubość płytki tworzącej człon mocujący 10.

Ponadto wysokość kołnierza 4 w pobliżu krótszej podstawy 7 jest taka, że umożliwia jego wprowadzenie pod odpowiednią część kołnierza umieszczoną w pobliżu dłuższej podstawy 6. Ta operacja jest ułatwiona przez ukos 22 wolnego brzegu 4' kołnierza 4 w pobliżu dłuższej podstawy 6.

W przykładzie wykonania wynalazku pokazanym na figurach część zawinięcia 5' w pobliżu dłuższej podstawy 6 ma ogranicznik 17 w postaci zaciśnięcia pozwalającego ograniczyć długość

PL 197 611 B1 wprowadzenia części zawinięcia 5' umieszczoną w pobliżu krótszej podstawy 7 drugiej płyty, wokół części zawinięcia 5' umieszczonej w pobliżu dłuższej podstawy 6 pierwszej płyty.

Luz rzędu kilku milimetrów jest korzystnie przewidziany pomiędzy dwoma kolejnymi elementami pokrycia w kierunku wzdłużnym, w taki sposób, aby umożliwić przejęcie skutków dylatacji termicznej tych elementów w tym kierunku.

Aby móc przejąć skutki dylatacji termicznej płyt w kierunku poprzecznym w stosunku do kołnierzy 4, 5, te ostatnie są nieco nachylone do wewnątrz w taki sposób, aby utworzyć pomiędzy dwoma elementami pokrycia odstęp 20 rzędu kilku milimetrów, którego wielkość zmienia się w funkcji temperatury.

Wymiary i kształt kołnierzy 4, 5 zmieniają się stopniowo i ciągle pomiędzy dwoma podstawami 6, 7 płyty 1.

Chociaż element pokrycia może zasadniczo być wykonany z dowolnego materiału odpornego na złą pogodę i odpowiedniego do zastosowania na dachu, korzystne jest użycie prefabrykowanego elementu pokrycia utworzonego z blachy cynkowej, miedzianej, ze stali nierdzewnej lub stali zabezpieczonej galwanicznie.

Specjalna geometria elementu pokrycia według wynalazku bardzo ułatwia pokrywanie dachu.

Rzeczywiście, zapewnia ona połączenie bez odkształceń tych elementów w kierunku wzdłużnym i blokowanie automatyczne w doskonałej pozycji, bez potrzeby podejmowania specjalnych środków ostrożności i bez potrzeby dysponowania wykwalifikowanymi pracownikami i specjalistycznym sprzętem.

Podczas pokrywania dachu elementami opisanymi powyżej można to robić różnymi sposobami.

Można więc wykonywać montaż z połączeniami wyrównanymi, jak przedstawiono na fig. 4 i z połączeniami przesuniętymi, jak przedstawiono na fig. 5. Podczas montażu z połączeniami przesuniętymi stosuje się połówki elementów pokrycia, umożliwiające utworzenie przesunięcia. Te ostatnie mają taką samą geometrię jak elementy standardowe, za wyjątkiem długości użytkowej ograniczonej o połowę. Kładzenie elementów w przypadku połączeń wyrównanych lub przesuniętych jest wykonywane z dołu do góry bądź w ukośną szachownicę, przesuwając się ukośnie na konstrukcji nośnej, bądź pionowymi rzędami równoległymi. W przypadku montażu z połączeniami przesuniętymi rozpoczyna się od całego elementu pokrycia następnie kładzie się element połówkowy.

Rozpoczyna się kładzenie po wykonaniu trasowania na konstrukcji nośnej. Nie ma przy tym obawy odchylenia, ponieważ geometria elementów jest wystarczająco dokładna dla uniknięcia luzu pomiędzy montowanymi elementami.

Załóżmy, że jak pokazano na fig. 8, kładzie się elementy w pionowych rzędach równoległych, od prawej do lewej, jeśli zawinięcie 5' jest przewidziane na prawym kołnierzu 5. W przykładzie wykonania pokazanym na figurze 8 widać te elementy pokrycia w pozycji już położonej.

Po położeniu pierwszego elementu 1a w dolnym prawym rogu konstrukcji nośnej 21, wzdłuż nie pokazanego trasowania na konstrukcji nośnej, z dłuższą podstawą 6 skierowaną ku górze, nakłada się drugi element 1b na element 1a, przy czym w momencie nakładania ten element powinien być chwilowo nachylony pod kątem w przybliżeniu 45 stopni względem elementu 1a, w taki sposób, aby ich odpowiednie zawinięcia 5' układały się jedno w przedłużeniu drugiego i aby krawędź drugiego elementu 1b była umieszczona na pierwszym elemencie 1a. Następnie trzeba przesunąć drugi element 1 b do dołu, jak pokazuje strzałka 18, aby jego zawinięcie 5' mogło być wprowadzone w zawinięcie elementu 1a, aż do oparcia na zaciśnięciu 17 umieszczonym na tym zawinięciu 5'. Połączenie dwóch zawinięć 5' tworzy oś obrotu, jest więc możliwe wykonanie obrotu drugiego elementu 1b w taki sposób, aby wprowadzić jego wolny brzeg 4' pod brzeg elementu 1a, co daje w efekcie zaciskanie. Ta operacja jest ułatwiona przez ukośne wycięcie 22 wolnego brzegu 4' elementu 1a na poziomie dłuższej podstawy 6. Następnie trzeba przesunąć element 1b do góry, jak pokazuje strzałka 19, co pozwala wprowadzić jego zagięty brzeg 13 w szczelinę 12 członu mocującego 10 elementu 1a, jak pokazano dokładniej na fig. 6. To wprowadzenie nie jest dokonywane do samego ogranicznika, aby zostawić luz kilku milimetrów pomiędzy dwoma elementami 1a, 1b pokrycia.

Jak dla klasycznych elementów pokrycia trzeba oczywiście przewidzieć elementy mocujące elementy pokrycia do nośnika. Te elementy mocujące nie zostały pokazane na figurach, ale znajdują się w obszarze płyty 1 znajdującym się pobliżu dłuższej podstawy 6. Po położeniu każdego elementu należy przymocować go do nośnika. W tym celu można zastosować tradycyjne dla pokryć cynkowych uchwyty mocujące, mogące uchwycić zagięty brzeg 14.

PL 197 611 B1

Po położeniu pierwszego pionowego rzędu elementów pokrycia, przystępuje się do kładzenia elementów drugiego rzędu, zaczynając ponownie od dołu. Aby to uczynić należy przesunąć zawinięcie 5' elementu 2a nad wolnym brzegiem 4' zagiętym w uchwyt elementu 1a, trzymając element 2a w pozycji odchylonej w stosunku do elementu 1a, na przykład o kąt 120° w stosunku do górnej powierzchni płyty 1 elementu 1a, robiąc to w taki sposób, aby zagięty wolny brzeg 4' kołnierza 4 elementu 2a mógł zostać wprowadzony w cylindryczne wydrążenie 15 zawinięcia 5' elementu 1a przechodząc poprzez szczelinę 16 tego zawinięcia. Gdy ten zagięty wolny brzeg 4' został wprowadzony, płyta 1 elementu 2 a jest sprowadzona do tej samej płaszczyzny co płyta 1 elementu 1a, następnie dokładnie w tej pozycji, powodując ślizganie się jej na kołnierzu 4 elementu 1a, to znaczy z odpowiednimi podstawami 6, 7 w przedłużeniu jednych i drugich, w przypadku układu z połączeniami wyrównanymi. W przypadku układu z połączeniami przesuniętymi, przesuniecie między podstawami odpowiada połowie długości standardowego elementu pokrycia.

Dla położenia elementu 2b postępuje się najpierw jak z elementem 2a w sposób właśnie opisany, następnie jak z elementem 1b na elemencie 1a dla umożliwienia wprowadzenia zagiętego brzegu 13 w szczelinę 12 członu mocującego 10 elementu 2a.

Te operacje są w ten sposób powtarzane aż do pokrycia całego dachu 21 przez elementy pokrycia.

Zagięty wolny brzeg 4', w postaci uchwytu, kołnierza 4 tworzy z tym ostatnim kąt mniejszy od 90° w taki sposób, aby uniemożliwić penetrację wody przez włoskowatość w połączeniach bocznych pomiędzy dwoma sąsiednimi rzędami elementów pokrycia. Tak samo jest dla zagiętego brzegu 14 przy dłuższej podstawie 6, który uniemożliwia, aby woda przenikająca przez włoskowatość pomiędzy nałożonymi częściami dwóch kolejnych elementów mogła przedostać się powyżej dłuższej podstawy 6.

Minimalne nachylenie tych elementów jest korzystnie równe lub większe od 15%.

Te elementy mogą również być stosowane jako szalunek, to znaczy w położeniu w przybliżeniu pionowym, na przykład jako pokrycie elewacji budynku.

Wynalazek nie ogranicza się oczywiście do określonego przykładu opisanego powyżej, lecz liczne odmiany mogą być tu wprowadzone, pozostając wciąż w zakresie wynalazku.

W pewnych przypadkach również, zależnie na przykład od materiałów zastosowanych do wykonania elementów pokrycia, wolne brzegi kołnierzy 4, 5 mogą przyjmować inne kształty.

Claims (9)

1. Prefabrykowany element pokrycia stanowiący zasadniczo płytę o kształcie czworoboku z dwoma powierzchniami i przeciwległymi bokami, mającą na tych dwóch przeciwległych bokach kołnierz, przy czym jeden z tych kołnierzy ma wolny brzeg, a kołnierze te mają końce i są usytuowane w przybliżeniu na całej długości tych dwóch boków, a ponadto, te dwa kołnierze wychodzą z tej samej powierzchni płyty i zawierają elementy pozwalające łączyć kołnierz pierwszej płyty z sąsiednim kołnierzem drugiej dołączanej płyty, zorientowanej w tym samym kierunku i umieszczonej w tej samej płaszczyźnie co pierwsza płyta, znamienny tym, że płyta (1) ma zasadniczo kształt trapezu równoramiennego, mającego dwie podstawy (6, 7) i dwa nierównoległe przeciwległe boki (2, 3) wyposażone w kołnierze (4, 5), przy czym długość jednej z tych podstaw (6) trapezu jest w przybliżeniu równa długości drugiej podstawy (7) zwiększonej o dwukrotną grubość ścianki tych kołnierzy (4, 5), i płyta (1) ma na wspomnianej powierzchni, w pobliżu jej dłuższej podstawy (6), człon mocujący (10), zaś wysokość wspomnianych kołnierzy (4, 5) w pobliżu krótszej podstawy (7) jest w przybliżeniu równa wysokości kołnierza na poziomie tego członu mocującego (10), zmniejszonej co najmniej o trzykrotną grubość płyty.

2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, ze człon mocujący (10) ma postać uchwyyuskierowanego w stronę krótszej podstawy (7) elementu, na którym się znajduje, przy czym ta podstawa (7) ma brzeg (13) co najmniej częściowo zagięty w kształcie uchwytu, w stronę powierzchni przeciwnej do tej, na której jest umieszczony człon mocujący (10).

3. Elemern według zas^z. 2, t^r^, że dłuższa podssawa (6) ma brzeg (14), co najmniej częściowo zagięty w stronę przeciwną do zagiętego brzegu (13) drugiej podstawy (7).

4. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że wolny brzeg (4') kołnierza (4) jest zagięty w stronę drugiego kołnierza (5), zaś ten drugi kołnierz (5) jest zagięty na zewnątrz elementu.

PL 197 611 B1

5. Elemern według zastrz. 4, znamienny tym, że kołnierz (4), którego wolny brzeg (4') jest zagięty w stronę drugiego kołnierza (5), ma przekrój poprzeczny w kształcie uchwytu, zaś ten drugi kołnierz (5), jest wyposażony w zawinięcie (5') wyznaczające wzdłużne cylindryczne wydrążenie (15), tworzące szczelinę (16) biegnącą wzdłuż zewnętrznej krawędzi bocznej kołnierza (5), przy czym przekrój poprzeczny części zawinięcia (5') w pobliżu dłuższej podstawy (6), jest mniejszy od przekroju poprzecznego części zawinięcia (5') i szczeliny (16) w pobliżu krótszej podstawy (7).

6. Element według z^^sr^^. 5, znamienny tym, że część zawinięcia (5'' w pobllżu dłuższee podstawy (6) ma ogranicznik (17) pozwalający ograniczyć długość wprowadzenia części zawinięcia (5') umieszczonej w pobliżu krótszej podstawy (7) wokół części zawinięcia (5') umieszczonej w pobliżu dłuższej podstawy (6).

7. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że kołnierze (4, 5) są nieco pochylone na zewnątrz.

8. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go cienka, prefabrykowana płyta metalowa.

9. Elemenn według zas^z. 8, znamienny tym. że płyya metalowa jess wykonana z cynku, miedzi, stali nierdzewnej lub stali zabezpieczonej galwanicznie.