PL195807B1 - Klocek do zabawy - Google Patents

Abstract

1. Klocek do zabawy zawierajacy czesc belkowa pierwsza zplaska powierzchnia wewnetrzna i powierzchnia zewnetrzna oraz czesc belkowa dru- ga z plaska powierzchnia wewnetrzna i powierzchnia zewnetrzna, przy czym czesci belkowe pierwsza idruga sa polaczone wnarozniku z utworzeniem kata mniejszego niz 180° pomiedzy powierzchniami wewnetrznymi odpowiednio czesci belkowej pierw- szej i drugiej, a co najmniej czesc belkowa pierwsza jest wyposazona w otwór rozciagajacy sie poprzecz- nie od jej powierzchni zewnetrznej do jej powierzchni wewnetrznej, znamienny tym, ze otwór (7) jest umieszczony wobszarze naroznika z plaszczyzna powierzchni wewnetrznej (4) czesci belkowej drugiej (2; 21, 22; 31, 32) przecinajaca otwór (7) w plaszczyznie powierzchni wewnetrznej (3) czesci belkowej pierwszej (1; 23, 24; 33, 34), przy czym powierzchnia wewnetrzna (4) czesci belkowej drugiej (2; 21, 22; 31, 32) jest zakonczona z odstepem od otworu (7) zutworzeniem dookola otworu(7) luzu przy powierzchni wewnetrznej (3) czesci belkowej pierwszej (1; 23, 24; 33, 34). PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest klocek do zabawy.

Znane są klocki do zabawy zawierające część belkową pierwszą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną oraz część belkową drugą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną. Części belkowe pierwsza i druga są wtych klockach do zabawy połączone w narożniku z utworzeniem kąta mniejszego niż 180° pomiędzy powierzchniami wewnętrznymi odpowiednio części belkowej pierwszej i drugiej, przy czym co najmniej część belkowa pierwsza jest wyposażona w otwór rozciągający się poprzecznie od jej powierzchni zewnętrznej do jej powierzchni wewnętrznej.

Z opisu patentowego GB 2058590 znany jest klocek do zabawy należący do zestawu klocków do zabawy znanego pod nazwą LEGO Technic. Ten zestaw klocków do zabawy zawiera klocki do zabawy w postaci prostych belek wyposażonych w pewną ilość otworów, które rozciągają się od jednego do drugiego boku belki. Zestaw klocków do zabawy zawiera także klocki do zabawy, które składają się z dwóch części belkowych, które są połączone w narożniku, przy czym każda z części belkowych jest wyposażona wco najmniej jeden otwór, który rozciąga się poprzecznie do tej części belkowej. Na ich powierzchniach górnych klocki do zabawy są wyposażone w puste w środku kołki łączeniowe, to znaczy kołki łączeniowe, które są ukształtowane jako cylindryczne rury, podczas gdy powierzchnie dolne części belkowych są wyposażone w dopełniające elementy łączeniowe w postaci obrzeży zewnętrznych oraz, wich wnętrzu, w wystające do dołu cylindryczne czopy.

Dookoła otworów po obu stronach części belkowych wykonane są okrągłe wycięcia, przy czym wycięcia takie służą do zapewniania przestrzeni dla wystających na zewnątrz kołnierzy albo tulei, które także są elementami składowymi zestawu klocków do zabawy, a także mogą być stosowane do wzajemnego łączenia części belkowych, albo łączenia ich z innymi klockami z zestawu klocków do zabawy.

W przypadku, gdyby wtej samej części belkowej było wykonanych więcej otworów, to są one rozmieszczone w modułowej odległości od siebie nawzajem, to znaczy wtej samej odległości od siebie nawzajem co kołki łączeniowe na powierzchni górnej części belkowej. W praktyce, otwory są umieszczone centralnie pomiędzy lokalizacjami kołków łączeniowych.

W przypadku elementu kątowego, to znaczy klocka do zabawy z dwoma częściami belkowymi, które są połączone w narożniku, istnieje ograniczenie dotyczące tego, jak daleko w kierunku narożnika można usytuować otwór zanim zacznie on kolidować z powierzchnią wewnętrzną innej części belkowej w obszarze wewnątrz narożnika.

Celem wynalazku jest opracowanie klocka do zabawy o konstrukcji zapewniającej powyżej wymienione cechy, ale z otworem usytuowanym dalej w kierunku narożnika niż to dotąd było możliwe.

Klocek do zabawy, według niniejszego wynalazku, zawiera część belkową pierwszą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną oraz część belkową drugą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną, przy czym części belkowe pierwsza i druga są połączone w narożniku z utworzeniem kąta mniejszego niż 180^o pomiędzy powierzchniami wewnętrznymi odpowiednio części belkowej pierwszej i drugiej, a co najmniej część belkowa pierwsza jest wyposażona w otwór rozciągający się poprzecznie od jej powierzchni zewnętrznej do jej powierzchni wewnętrznej, a charakteryzuje się tym, że otwór jest umieszczony w obszarze narożnika z płaszczyzną powierzchni wewnętrznej części belkowej drugiej przecinającą otwór w płaszczyźnie powierzchni wewnętrznej części belkowej pierwszej, przy czym powierzchnia wewnętrzna części belkowej drugiej jest zakończona z odstępem od otworu z utworzeniem dookoła otworu luzu przy powierzchni wewnętrznej części belkowej pierwszej.

Korzystnie, otwór ma okrągły przekrój, a dookoła otworu jest wykonane wycięcie wobu z powierzchni zewnętrznej i powierzchni wewnętrznej części belkowej pierwszej.

Korzystnie, wycięcie w powierzchni wewnętrznej rozciąga się kołowo dookoła połowy pierwszej otworu, a następnie dookoła części pozostałej otworu i na zewnątrz w kierunku krawędzi klocka z zachowaniem szerokości i głębokości odpowiadających szerokości i głębokości kołowej części wycięcia.

Korzystnie, powierzchnia wewnętrzna części belkowej drugiej jest przedłużona przez część łukową, która jest zagięta do wewnątrz i jest oparta o powierzchnię wewnętrzną części belkowej pierwszej w obszarze otworu.

PL 195 807 B1

Korzystnie, klocek do zabawy zawiera połączone z utworzeniem zamkniętej ramy razem cztery części belkowe pierwsze i drugie, w których są wykonane otwory.

Korzystnie, klocek do zabawy jest wyposażony w rozciągające się do góry kołki łączeniowe oraz w rozciągające się do dołu obrzeża i czopy, które stanowią dopełniające do kołków łączeniowych elementy łączeniowe.

Klocek do zabawy, według niniejszego wynalazku, ma konstrukcję, która pozwala uzyskać dodatkowe opcje zabawy i budowania, ponieważ możliwe jest wzajemne łączenie z niniejszym klockiem do zabawy innych klocków i dalej w kierunku narożnika niż to było dotąd możliwe.

Wycięcie wykonane wokół otworu zapewnia konieczną przestrzeń dla wystających na zewnątrz kołnierzy znajdujących się na, przykładowo, tulejach, które są składowymi zestawu klocków do zabawy.

Korzystnie, wycięcie w powierzchni wewnętrznej części belkowej rozciąga się kołowo dookoła jednej połowy otworu, a następnie dookoła części pozostałej otworu i na zewnątrz, w kierunku krawędzi, z szerokością i głębokością, które odpowiadają szerokości i głębokości okrągłej części wycięcia. To ukształtowanie wycięcia jest zastosowane wcelu uniknięcia konieczności zapewniania urządzeń do usuwania rdzenia w narzędziu do wytwarzania klocka do zabawy, co w innym przypadku znacznie zwiększyłoby koszt narzędzia. To ukształtowanie jest szczególnie korzystne w przypadku klocków do zabawy z większą ilością części belkowych, które są ustawione pod kątem względem siebie nawzajem, ponieważ w innym przypadku należałoby zastosować więcej urządzeń do usuwania rdzeni w różnych kierunkach. Wycięcie ma kształt łuku rzymskiego dookoła otworu, który, poza ulepszeniem jego funkcjonalności, nadaje mu także harmonijny wygląd.

W korzystnym przykładzie wykonania płaska powierzchnia wewnętrzna części belkowej drugiej jest przedłużona przez część łukową, która wygina się do wewnątrz i koliduje z płaską powierzchnią wewnętrzną części belkowej pierwszej w obrębie otworu. Przedłużenie części płaskiej o część łukową ukształtowaną wtaki sposób umożliwia to, aby powierzchnie wewnętrzne części belkowych pierwszej i drugiej związały się ze sobą, wten sposób nadając klockowi do zabawy dodatkową wytrzymałość wjego obszarze narożnym w porównaniu z przypadkiem, w którym powierzchnie wewnętrzne nie były związane.

Według konkretnej postaci wykonania klocka do zabawy, według wynalazku, zawiera on cztery części belkowe, które są połączone ze sobą z utworzeniem zamkniętej ramy, przy czym we wszystkich częściach belkowych wykonane są otwory. Ponieważ wynalazek umożliwia wykonanie otworów w pobliżu narożników klocków do zabawy, to taki klocek do zabawy w postaci zamkniętej ramy może być dość zwarty, a ponadto może być wyposażony w stosunkowo wiele otworów.

Korzystnie, klocek do zabawy jest wyposażony w wystające do góry kołki łączeniowe i w wystające do dołu obrzeża i czopy, które tworzą elementy łączeniowe, które są dopełniane przez wystające do góry kołki łączeniowe, co czyni je kompatybilnymi z innymi klockami do zabawy z powszechnie dostępnych zestawów klocków do zabawy.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny zgóry pierwszego klocka do zabawy, według wynalazku, fig.2 - widok perspektywiczny zdołu drugiego klocka do zabawy, według wynalazku, oraz fig.3 - widok perspektywiczny z dołu trzeciego klocka do zabawy, według wynalazku.

Figura 1 przedstawia pierwszy klocek do zabawy, według wynalazku. Klocek do zabawy zawiera dwie części belkowe, odpowiednio, pierwszą 1 i drugą 2, z których każda posiada powierzchnię wewnętrzną, odpowiednio, 3, 4 i powierzchnię zewnętrzną, odpowiednio, 5, 6. Powierzchnie zewnętrzne nie są widoczne na fig. 1.

Części belkowe pierwsza 1 i druga 2 są także wyposażone w otwory 7, które są ukształtowane jako cylindryczne rury, które rozciągają się poprzecznie do części belkowych pierwszej 1 i drugiej 2 od powierzchni zewnętrznej, odpowiednio, 5, 6 do powierzchni wewnętrznej, odpowiednio, 3, 4. Część belkowa pierwsza 1 jest wyposażona wpięć takich otworów 7 podczas gdy część belkowa druga 2 jest wyposażona w jeden otwór 7.

Otwory 7 są tak ukształtowane, że mogą one przyjmować i zatrzaskowo mocować tuleje, które znajdują się w zestawie klocków do zabawy, którego elementami składowymi są klocki do zabawy. Tuleje są rurowe i wyposażone w rozciągający się na zewnątrz kołnierz, który stanowi końcowy zderzak dla tulei, która może być wsuwana do otworu 7a na tej odległości. Na zewnętrznym krańcu tulei umieszczony jest, jemu odpowiadający, a rozciągający się na zewnątrz kołnierz, który jest jednak

PL 195 807 B1 ukształtowany jako sprężysty, przy czym tuleja jest wtym przypadku rozcięta w kierunku wzdłużnym.

Tak więc, tuleja może być wciskana do otworu 7, ze ściśniętym jej końcem zewnętrznym, do czasu aż oprze się o końcowy zderzak. Wtym położeniu koniec zewnętrzny osiąga drugą stronę otworu 7, a rozciągający się na zewnątrz kołnierz jest zaczepiony za otworem 1.

W celu udostępnienia przestrzeni dla dwóch rozciągających się na zewnątrz kołnierzy tulei, bez ich wychodzenia poza powierzchnie wewnętrzne, odpowiednio, 3, 4 i zewnętrzne, odpowiednio, 5, 6 klocka do zabawy, te wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie są wyposażone w wycięcia 8, które rozciągają się dookoła otworów 7.

Wycięcia 8 mogą być ukształtowane jako wycięcia okrągłe, które rozciągają się dookoła otworów 7, jak pokazano na powierzchniach zewnętrznych klocków do zabawy przedstawionych na fig.2 i3, przy czym są one ukształtowane z głębokością, która odpowiada lub nieco przewyższa wysokość rozciągającego się na zewnątrz kołnierza tulei, oraz średnicą, która odpowiada albo nieco przewyższa średnicę zewnętrzną rozciągającego się na zewnątrz kołnierza tulei.

Alternatywnie, wycięcia 8 mogą być ukształtowane tak, jak pokazano na powierzchniach wewnętrznych, odpowiednio, 3, 4 klocka do zabawy pokazanego na fig. 1, to znaczy jako kombinacja prostokąta i półokręgu, który rozciąga się dookoła otworu 7iaż do krawędzi powierzchni wewnętrznej, odpowiednio, 3, 4. Wycięcia 8 pełnią tę samą funkcję, co wspomniane powyżej wycięcia okrągłe, a mianowicie dostarczają przestrzeń dla rozciągających się na zewnątrz kołnierzy tulei.

Na jego powierzchni górnej klocek do zabawy jest wyposażony w rozciągające się do góry kołki łączeniowe 9, które są, w niniejszym przypadku, puste w środku, to znaczy każdy znich ma kształt cylindrycznej rury. Spód klocka do zabawy jest otwarty, podobnie do klocków pokazanych na fig. 2 i 3, iza pomocą ścianek zewnętrznych i rozciągających się do dołu czopów tworzy on elementy łączeniowe, które są dopełniające dla kołków łączeniowych 9.

Kołki łączeniowe 9 są rozmieszczone w modułowych odległościach od siebie nawzajem, co oznacza, że klocek do zabawy jest kompatybilny z innymi klockami do zabawy z kołkami łączeniowymi rozmieszczonymi wtych samych modułowych odległościach. W odpowiedni sposób otwory 7 są rozmieszczone w modułowych odległościach od siebie nawzajem, a w przypadku specyficznym otwory 7 są umieszczone pomiędzy kołkami łączeniowymi 9.

Jak widać jeden otwór 7 w części belkowej pierwszej 1 jest umieszczony daleko w kierunku narożnika pomiędzy dwoma częściami belkowymi pierwszą 1 a drugą 2. Ten otwór 7jest umieszczony tak daleko w kierunku narożnika, że normalnie kolidowałby on z powierzchnią wewnętrzną 4 części belkowej drugiej 2. W celu uniknięcia powyższego, płaska część powierzchni wewnętrznej 4 jest przerwana w pewnej odległości od powierzchni wewnętrznej 3, dzięki czemu dookoła tego otworu 7 zapewniony jest luz.

W klocku do zabawy przedstawionym na fig. 1, powierzchnia wewnętrzna 4 przechodzi w część łukową 10, która jest wygięta do wewnątrz i przylega do płaskiej powierzchni wewnętrznej 3 części belkowej pierwszej 1 w obrębie otworu 7.

Cienka listwa 11 materiału rozciąga się wzdłuż przestrzeni pomiędzy częścią łukową 10 apowierzchnią wewnętrzną 3, przy czym wspomniana listwa 11 z jednej strony nadaje klockowi do zabawy wytrzymałość i sztywność w obszarze narożnika, a z drugiej ukrywa przestrzeń pomiędzy częścią łukową 10 a powierzchnią wewnętrzną 3, kiedy patrzy się od góry na klocek do zabawy.

Figura 2 przedstawia dalszy klocek do zabawy, według wynalazku. Przedstawiony klocek do zabawy zawiera cztery części belkowe 21, 22, 23, 24, z których każda jest wyposażona w jeden albo więcej otworów 7, przy czym cztery części belkowe 21, 22, 23, 24 są połączone w celu ukształtowania zamkniętej ramy. W każdej z części belkowych 23, 24 wykonane są trzy otwory 7, podczas gdy w każdej z dwóch pozostałych częściach belkowych 21, 22 wykonany jest jeden otwór 7. Powierzchnie zewnętrzne części belkowych 21, 22, 23, 24 są wyposażone w kołowe wycięcia 25 wykonane dookoła otworów 7, podczas gdy powierzchnie wewnętrzne są wyposażone w wycięcia 8, które są ukształtowane jako połączenie prostokąta i półkola, które rozciąga się dookoła otworu 7 iaż do krawędzi powierzchni wewnętrznych.

Zestaw klocków do zabawy przedstawiony na fig. 2 jest pokazany od spodu, który jest otwarty, przy czym ścianki wewnętrzne i zewnętrzne klocka do zabawy są połączone z czopami 26 wcelu utworzenia elementów łączeniowych, które są dopełniające dla kołków łączeniowych 9 umieszczonych na powierzchni górnej klocka do zabawy.

Narożniki klocka do zabawy są ukształtowane tak, jak narożnik klocka do zabawy przedstawionego na fig. 1, to znaczy z częściami łukowymi 10 umieszczonymi na przedłużeniu płaskich

PL 195 807 B1 powierzchni wewnętrznych części belkowych 21, 22. Figura 2 wyraźnie pokazuje, wjaki sposób części łukowe 10 przylegają do powierzchni wewnętrznych na sąsiednich częściach belkowych 23, 24 w obrębie otworów.

Wszystkie cztery narożniki ukształtowane wten sposób umożliwiają wyposażenie przedstawionego klocka do zabawy w całkowitą ilość ośmiu otworów 7, tak jak pokazano, pomimo jego zwartości.

Figura 3 przedstawia dalszy klocek do zabawy, według wynalazku, z czterema częściami belkowymi 31, 32, 33, 34. Także wtym klocku do zabawy dwie części belkowe 33, 34 są wyposażone wtrzy otwory 7, podczas gdy każda z dwóch pozostałych części belkowych 31, 32 jest wyposażona w jeden otwór 7. Powierzchnie zewnętrzne części belkowych 31, 32, 33, 34 są wyposażone w okrągłe wycięcia 25 dookoła otworów 7, podczas gdy powierzchnie wewnętrzne są wyposażone w wycięcia 8, które są ukształtowane jako połączenie prostokąta i półokręgu, które rozciąga się dookoła otworu 7 i aż do krawędzi powierzchni wewnętrznych.

Klocek do zabawy przedstawiony na fig.3 posiada także otwarty spód, przy czym jego powierzchnie wewnętrzne i zewnętrzne wraz z czopami 26 tworzą elementy łączeniowe, które są dopełniające dla kołków łączeniowych 9 umieszczonych na powierzchni górnej klocka do zabawy.

W przeciwieństwie do klocków do zabawy opisanych powyżej, ten klocek do zabawy nie jest wyposażony w łukowe przedłużenie na niektórych jego powierzchniach wewnętrznych. Przeciwnie, powierzchnie wewnętrzne części belkowych 31, 32 są po prostu przerwane w pewnej odległości od otworów 7 ukształtowanych w narożnikach poprzecznie do części belkowych 33, 34. Zatem, pomiędzy przylegającymi powierzchniami wewnętrznymi znajduje się szczelina 27, przy czym wspomniana szczelina 27 posiada odpowiednią szerokość, na przykład, co najmniej odpowiadającą wysokości wystającego kołnierza na tulei dla zestawu klocków do zabawy.

Ukształtowanie to umożliwia także wyposażenie przedstawionego klocka do zabawy w całkowitą ilość ośmiu otworów 7, tak jak pokazano, pomimo jego zwartości.

Claims (6)

1. Klocek do zabawy zawierający część belkową pierwszą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną oraz część belkową drugą z płaską powierzchnią wewnętrzną i powierzchnią zewnętrzną, przy czym części belkowe pierwsza i druga są połączone w narożniku z utworzeniem kąta mniejszego niż 180° pomiędzy powierzchniami wewnętrznymi odpowiednio części belkowej pierwszej i drugiej, a co najmniej część belkowa pierwsza jest wyposażona w otwór rozciągający się poprzecznie od jej powierzchni zewnętrznej do jej powierzchni wewnętrznej, znamienny tym, że otwór (7) jest umieszczony w obszarze narożnika z płaszczyzną powierzchni wewnętrznej (4) części belkowej drugiej (2; 21, 22; 31, 32) przecinającą otwór (7) w płaszczyźnie powierzchni wewnętrznej (3) części belkowej pierwszej (1; 23, 24; 33, 34), przy czym powierzchnia wewnętrzna (4) części belkowej drugiej (2; 21, 22; 31, 32) jest zakończona z odstępem od otworu (7) z utworzeniem dookoła otworu(7) luzu przy powierzchni wewnętrznej (3) części belkowej pierwszej (1; 23, 24; 33, 34).

2. Klocek według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór (7) ma okrągły przekrój, a dookoła otworu(7) jest wykonane wycięcie (8) wobu z powierzchni zewnętrznej (5) i powierzchni wewnętrznej (3) części belkowej pierwszej (1; 23, 24; 33, 34).

3. Klocek według zastrz. 2, znamienny tym, że wycięcie (8) w powierzchni wewnętrznej (3) rozciąga się kołowo dookoła połowy pierwszej otworu (7), a następnie dookoła części pozostałej otworu(7) i na zewnątrz w kierunku krawędzi klocka z zachowaniem szerokości i głębokości odpowiadających szerokości i głębokości kołowej części wycięcia (8).

4. Klocek według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia wewnętrzna (4) części belkowej drugiej (2; 21, 22; 31, 32) jest przedłużona przez część łukową (10), która jest zagięta do wewnątrz i jest oparta o powierzchnię wewnętrzną (3) części belkowej pierwszej (3) w obszarze otworu (7).

5. Klocek według jednego z zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera połączone z utworzeniem zamkniętej ramy razem cztery części belkowe pierwsze (23, 24; 33, 34) i drugie (21, 22; 31, 32), w których są wykonane otwory (7).

6. Klocek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienny tym, że jest wyposażony w rozciągające się do góry kołki łączeniowe (9) oraz w rozciągające się do dołu obrzeża i czopy (26), które stanowią dopełniające do kołków łączeniowych (9) elementy łączeniowe.