PL194855B1 - Zestaw co najmniej jednego elementu elektrycznego i zacisku łączącego, zacisk łączący do łączenia pojedynczych elementów elektrotechnicznych i element elektrotechniczny - Google Patents

Abstract

1. Zestaw co najmniej jednego elementu elek- trycznego i zacisku laczacego, w którym zacisk la- czacy ma ksztalt kotwicy, a element elektrotechniczny zawiera obudowe z uksztaltowanym uchwytem do zacisku laczacego, znamienny tym, ze zacisk lacza- cy (1) sklada sie z drazka (3), obrotowej stopki (2) wykonanych na jednym koncu drazka (3), preta kotwicowego (4) wykonanego na drugim koncu drazka (3), który jest usytuowany poprzecznie do drazka (3), przy czym obrotowa stopka (2) sa usytu- owane poprzecznie do kierunku preta kotwicowe- go (4), jak równiez poprzecznie do kierunku draz- ka (3), a uchwyt mocujacy do zacisku laczacego (1) jest uksztaltowany w obudowie elementu elektrycz- nego (13, 14) jako rowek (7) otwarty przynajmniej na jednym koncu do prowadzenia drazka (3) zacisku laczacego (1), posiadajacy wyciecie (9), które jest zakonczone przed otwartym koncem rowka (7) two- rzac powierzchnie przylegania w postaci pierwszego odcinka (12a) scianki i tworzac osadcze gniazdo (12) dla obrotowej stopki (2) zacisku laczacego (1). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zestaw elementu elektrycznego i zacisku łączącego, zacisk łączący do łączenia pojedynczych elementów elektrotechnicznych i element elektrotechniczny. Wynalazek dotyczy w szczególności zestawu dwóch lub więcej pojedynczych elementów elektrotechnicznych albo urządzeń elektrycznych połączonych ze sobą za pomocą zacisku łączącego.

Znany jest zespół co najmniej jednego elementu elektrotechnicznego i zacisku łączącego, w którym zacisk łączący ma kształt kotwicy, a element elektrotechniczny zawiera obudowę z ukształtowanym uchwytem do zacisku łączącego. Taki zespół jest wykorzystywany przy instalowaniu elementów elektrotechnicznych, które trzeba połączyć ze sobą, ponieważ albo działają łącznie albo muszą zostać zainstalowane w większej liczbie obok siebie w skrzynkach rozdzielczych itd.

Należy tutaj jednak zauważyć, że zastosowanie nie jest ograniczone do łączenia elementów elektrotechnicznych, które są przykładowo omawiane. Na przykład w elektrotechnice typowe jest łączenie ze sobą dwóch elementów pojedynczych klamrami sprężyn pałąkowych albo tak zwanymi sprężynami okularowymi. Taka sprężyna pałąkowa albo okularowa jest wykonana ze stali sprężynowej, która na obu końcach jest zwinięta w spiralę. Te oba zwinięte odcinki końcowe wkłada się następnie do odpowiednich wgłębień wykonanych w elementach pojedynczych do połączenia, przy czym wymiary są tego rodzaju, że włożenie jest możliwe tylko pod pewnym naciskiem tak, że sprężyna pałąkowa albo okularowa pozornie zatrzaskuje się we wgłębieniach, aby zapewnić niezawodne połączenie.

Montaż takiej konstrukcji ze sprężyną pałąkową jest jednak trudny i wymaga zręczności rzemieślniczej, co prowadzi do dłuższego czasu montażu i przez to do większych kosztów produkcji. Ponadto potrzebne są części mocujące (na przykład pierścienie albo krążki) pomiędzy przyrządami do połączenia, które powodują dodatkowe koszty. Oprócz tego sprężynę pałąkową można łatwo zgubić, ponieważ jest małym oddzielnym elementem, który aż do montażu jest luźno przenoszony.

Celem niniejszego wynalazku jest, więc, utworzenie zestawu elementu elektrotechnicznego i zacisku łączącego, który w łatwy sposób zapewnia rozłączalne połączenie pomiędzy pojedynczymi elementami.

Ponadto o ile to możliwe zestaw powinien być wielofunkcyjny, aby można było zawrzeć w nim większą liczbę różnych elementów łączeniowych.

Zestaw co najmniej jednego elementu elektrycznego i zacisku łączącego, w którym zacisk łączący ma kształt kotwicy, a element elektrotechniczny zawiera obudowę z ukształtowanym uchwytem do zacisku łączącego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zacisk łączący składa się z drążka, obrotowej stopki wykonanych na jednym końcu drążka, pręta kotwicowego wykonanego na drugim końcu drążka, który jest usytuowany poprzecznie do drążka, przy czym obrotowa stopka są usytuowane poprzecznie do kierunku pręta kotwicowego, jak również poprzecznie do kierunku drążka, a uchwyt mocujący do zacisku łączącego jest ukształtowany w obudowie elementu elektrycznego jako rowek otwarty przynajmniej na jednym końcu do prowadzenia drążka zacisku łączącego, posiadający wycięcie, które jest zakończone przed otwartym końcem rowka tworząc powierzchnię przylegania w postaci pierwszego odcinka ścianki i tworząc osadcze gniazdo dla obrotowej stopki zacisku łączącego.

Korzystne jest, gdy obudowa składa się z dwóch połówek obudowy, przy czym zacisk łączący jest umieszczony pomiędzy połówkami obudowy przed zmontowaniem.

Zacisk łączący do łączenia pojedynczych elementów elektrotechnicznych, mający kształt kotwicy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że składa się z drążka, obrotowej stopki wykonanej na jednym końcu drążka, pręta kotwicowego wykonanego na drugim końcu drążka, który jest usytuowany poprzecznie do drążka, przy czym oś obrotowej stopki jest usytuowana poprzecznie do kierunku pręta kotwicowego, jak również poprzecznie do kierunku drążka.

Obrotowa stopka może wystawać w kierunku jej osi przynajmniej na jedną stronę względem drążka. Drążek i pręt kotwicowy korzystnie mają płaską postać, a jeszcze korzystniej pręt kotwicowy na każdym końcu posiada wypukły odcinek zatrzaskowy, a także korzystnie drążek posiada czop wystający równolegle do kierunku osi obrotowej stopki. Pręt kotwicowy na boku przeciwległym do drążka może posiadać karb.

Element elektrotechniczny, posiadający obudowę z ukształtowanym uchwytem mocującym do mocowania zacisku łączącego posiadającego drążek mający na jednym końcu stopkę, a na drugim pręt kotwicowy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że uchwyt mocujący jest ukształtowany jako rowek otwarty przynajmniej na jednym końcu do prowadzenia drążka zacisku łączącego, posiaPL 194 855 B1 dający wycięcie, które jest zakończone przed otwartym końcem rowka tworząc powierzchnię przylegania w postaci pierwszego odcinka ścianki i tworząc osadcze gniazdo dla stopki zacisku łączącego.

Wycięcie rowka korzystnie jest zakończone przed każdym z bocznych końców rowka, i na obu końcach jest utworzony pierwszy odcinek oraz osadcze gniazdo dla obrotowej stopki zacisku łączącego.

Uchwyt mocujący może posiadać wgłębienie mocujące, które ma postać przeciwną do odcinka powierzchni mocującej połowy pręta kotwicowego zacisku łączącego. Korzystnie, wgłębienie znajduje się w obydwu częściach narożnych obudowy elementu elektrotechnicznego. Wgłębienie może posiadać wycięcie.

Uchwyt mocujący korzystnie ma odcinkowe obniżenie ukształtowane na zewnętrznej ścianie elementu elektrotechnicznego, przylegającej do elementu elektrotechnicznego z nim łączonego. Odcinkowe obniżenia zestawionych dwóch sąsiadujących elementów elektrotechnicznych tworzą wspólny rowek. W wejściowej części odcinkowe obniżenie ma pomocnicze montażowe ścięcie.

Odcinkowe obniżenie może tworzyć rowek, który ma odcinek wprowadzania i szerszy odcinek zatrzaskowy tworzący wycięcie na odcinku wprowadzania, a równolegle obok rowka jest ukształtowany uchwyt wtykowy, który biegnie do wnętrza obudowy elementu elektrotechnicznego. Na swoim otwartym końcu rowek może mieć parę pomocniczych montażowych ścięć usytuowanych na przeciwległych swoich ściankach.

Dzięki temu, że stopka obrotowa zacisku łączącego zestawu jest zamontowana wstępnie w pojedynczych elementach elektrotechnicznych, które mają być łączone, i jest tak osadzona, że nie może wypadać, nie jest możliwe zgubienie zacisku łączącego. Dzięki korzystnemu przykładowi wykonania, w którym zacisk łączący jest zamontowany z możliwością przesuwania w rowku w elemencie pojedynczym do połączenia, wyciętym od jego jednej krawędzi, jednego boku aż do drugiej krawędzi tego boku, potrzebny jest tylko jeden zacisk łączący, za pomocą którego można wybrać podłączenie elementu pojedynczego po jednej albo po drugiej stronie, zależnie od tego, po której stronie faktycznie potrzebne jest połączenie.

Dzięki zastosowaniu czopa ograniczającego na drążku zacisku łączącego, wystającego na więcej niż grubość zacisku łączącego, pręt kotwicowy zacisku łączącego nie może w całości wchodzić do wyciętego rowka wewnątrz elementu do połączenia. Poza tym czop ograniczający może służyć do określania ruchu przy zaciskaniu ze sobą dwóch elementów do połączenia.

Zacisk łączący może korzystnie mieć taką postać, że można się nim łatwo posługiwać także przy odłączaniu przyrządu łączącego. Następuje to na przykład dzięki odpowiedniemu kształtowi pręta kotwicowego, na przykład za pomocą karbu na środku pręta kotwicowego, do którego podczas demontażu przyrządu można na przykład przyłożyć końcówkę śrubokręta i przez to łatwo odłączyć zacisk łączący.

Uchwyt zacisku łączącego można tak ukształtować w procesie formowania, żeby miał przynajmniej dwie strony montażowe do podłączenia kolejnego elementu, zarówno z prostokątną powierzchnią przylegania dla obrotowej stopki zacisku łączącego, jak również z wycięciem pasującym do odcinka zatrzaskowego pręta kotwicowego zacisku łączącego. Dzięki temu przyrząd łączący jest wielofunkcyjny, ponieważ zależnie od potrzeby może służyć jako uchwyt zacisku łączącego do chwytania zatrzaskowej części pręta kotwicowego zacisku łączącego albo jako uchwyt dla stopki obrotowej zacisku łączącego. Dzięki temu uproszczona zostaje produkcja przyrządu łączącego i można zmniejszyć koszty produkcji.

Według innego aspektu wynalazku jest możliwe, aby uchwyt zacisku łączącego miał postać wielofunkcyjną. Dzięki temu można wybierać różne zaciski łączące do zastosowania, aby połączyć ze sobą dwa elementy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zacisk łączący w widoku perspektywicznym, fig. 2 - dwa pojedyncze elementy do połączenia oraz zacisk łączący w widoku perspektywicznym, przy czym oba elementy pojedyncze są pokazane jako częściowo rozłamane, a ponadto jeden z elementów pojedynczych jest pokazany tylko częściowo, fig. 3 - to samo co fig. 2, ale zacisk łączący znajduje się w stanie zatrzaśniętym, fig. 4 - to samo co fig. 3 w widoku perspektywicznym z innej strony, fig. 5 - zacisk łączący w drugim przykładzie wykonania, w widoku perspektywicznym, fig. 7 - zacisk łączący z fig. 5 i uchwyt zacisku łączącego według drugiego przykładu wykonania w widoku perspektywicznym, fig. 7 - dwa elementy do połączenia, które są połączone zaciskiem łączącym z fig. 5, w przekroju.

Na figurach 1 do 4 jest ukazany zacisk łączący według pierwszego przykładu wykonania.

Jak pokazano na fig. 1 zacisk łączący 1 ma konstrukcję w zasadzie w kształcie kotwicy, która posiada drążek 3 oraz pręt kotwicowy 4, który jest usytuowany poprzecznie na końcu drążka 3.

PL 194 855 B1

Zarówno drążek 3, jak i pręt kotwicowy 4 mają postać płaską i mają prostokątny przekrój poprzeczny. Na drugim końcu drążka, przeciwległym do pręta kotwicowego 4, znajduje się obrotowa stopka 2, która jest wykonana jako okrągły odcinek wału, który wystaje w bok na obie strony od drążka 3. Oś obrotowej stopki 3 jest prostopadła do wzdłużnej osi pręta kotwicowego 4. Poza tym oś obrotowej stopki 2 jest skierowana prostopadle do wzdłużnego kierunku pręta kotwicowego 4. W przybliżeniu na środku drążka 3 znajduje się czop 5, który jest ułożony równolegle do osi obrotowej stopki 2 i również wystaje nieco w bok od drążka 3. Pręt kotwicowy 4 ma lekko zakrzywiony wypukły odcinek zatrzaskowy 4a, który zakrzywia się ku drążkowi 3. Ten odcinek zatrzaskowy 4a służy jako element zatrzaskowy przy montażu. Dalej, w środku pręta kotwicowego 4, po stronie przeciwnej do drążka 3, znajduje się karb 6.

Jak widać na fig. 2 są ukazane dwa elementy 13 i 14 do połączenia, przy czym na przykład element 14 jest elementem głównym, a element 13 jest elementem pomocniczym, który musi zostać przymocowany do elementu głównego.

W każdym z obydwu elementów 13 i 14 do połączenia znajduje się po jednym uchwycie zacisku łączącego oraz po dwa wgłębienia mocujące 11 w uchwycie zacisku łączącego, po stronie lewej i prawej.

Jak wynika z fig. 2, na jednym boku elementów 13 i 14 znajduje się rowek 7, który biegnie na całej długości boku elementów. Rowek 7 jest otwarty na obu bocznych końcach elementów do połączenia. W rowku wykonane jest wycięcie 9 tak, że rowek 7 wraz z wycięciem 9 tworzy pewien rodzaj rowka prowadzącego, w którym jest umieszczona obrotowa stopka 2 zacisku łączącego 1 zamontowana tak, że można ją przesuwać ślizgowo w lewo i w prawo. Obrotowa stopka 2 jest umieszczona w wycięciu 9, podczas gdy drążek 3 jest prowadzony w rowku 7. Pręt kotwicowy 4 znajduje się na zewnątrz rowka 7. Dzięki temu, że obrotowa stopka 2 jest prowadzona w wycięciu 9, niemożliwe jest wypadnięcie zacisku łączącego z rowka prowadzącego, tak więc nie można go zgubić. Czop 5 zapobiega temu, aby pręt kotwicowy 4 przez przeoczenie przedostał się poprzez rowek 7 do wnętrza elementu 13, gdyż wtedy nie byłby dostępny od zewnątrz.

Wgłębienia mocujące 11 ukształtowane w elementach 13 i 14 służą do tego, aby mieścić i przytrzymywać odcinek zatrzaskowy 4a zacisku łączącego 1. W tym celu wgłębienie mocujące 11 wykonane jest we wnętrzu rowka 7 elementów 13 i 14, po stronie lewej i prawej na jego boku. To wgłębienie mocujące 11 w zasadzie odpowiada kształtowi odcinka zatrzaskowego 4a pręta kotwicowego 4. Ma ono powierzchnię przylegania, która biegnie w przybliżeniu prostopadle do rowka 7 do wnętrza elementu 13, 14. Ta powierzchnia przylegania ma na końcu wycięcie, które odpowiada kształtowi wypukłego odcinka zatrzaskowego 4a zacisku łączącego 1. Przy montażu obydwu elementów 13 i 14 do połączenia odcinek zatrzaskowy 4a może zatrzasnąć się we wgłębieniu mocującym 11 i zablokować się w wycięciu. Zależnie od kształtu wgłębienia i dobrania elastyczności materiału zacisku łączącego 1 funkcję blokującą można ustalić od bardzo trwałej i trudnej do odłączenia do bardzo słabej i prostej do odłączenia.

Poniżej opisane jest połączenie obydwu elementów 13, 14 za pomocą zacisku łączącego 1.

Figura 2 pokazuje układ, w którym zacisk łączący 1 jest umieszczony w elemencie 13 do połączenia i znajduje się w położeniu otwartym. Element 14 do połączenia z elementem 13 znajduje się w pozycji przylegania, w której oba elementy mają zostać połączone ze sobą. Mówiąc dokładniej obrotowa stopka 2 zacisku łączącego 1 jest umieszczona w prostokątnym gnieździe osadczym 12 w elemencie 13 do połączenia. Aby uprościć zrozumienie, górna pokrywa elementu 13 do połączenia, w którym znajduje się zacisk łączący 1, jest częściowo odłamana tak, że zacisk łączący 1 widać w całości. W rzeczywistości drążek 3 zacisku łączącego 1 znajduje się oczywiście wraz ze swoją obrotową stopką 2 we wnętrzu elementu 13 do połączenia i tylko część drążka 3 i pręt kotwicowy 4 wystają ze szczelinowego otworu rowka 7 w elemencie 13 do połączenia. Zacisk łączący można obracać wokół jego obrotowej stopki 2. Jeżeli zacisk łączący 1 zostanie obrócony wokół obrotowej stopki 2 w kierunku strzałki A z fig. 2, zacisk łączący zetknie się z drugim elementem 14 do połączenia, co pokazano na fig. 3. Na fig. 3 zacisk łączący 1 znajduje się w położeniu zatrzaśniętym.

Jak widać na fig. 2 i 3, obydwa elementy 13 i 14 mają jednakowy kształt jeżeli chodzi o uchwycenie zacisku łączącego. Tak, więc, zupełnie swobodnie można wybierać, czy zacisk łączący 1 elementu 13 do połączenia z elementem 14 zostanie złączony z wykonanym w nim odpowiednim uchwytem, czy też na odwrót zacisk łączący 14 znajdujący się w elemencie 14 zostanie złączony z uchwytem znajdującym się w elemencie 13. Gniazdo osadcze 12 stanowi podparcie obrotowej stopki, które służy do tego, aby podpierać obrotową stopkę 2 z dwóch stron, przy czym zacisk łączący 1 nadal ma możliwość obrotu wokół osi obrotowej stopki 2. Gniazdo osadcze 12 obrotowej stopki tworzy pierwszy odcinek 12a ścianki i drugi odcinek 12b ścianki. Pierwszy odcinek 12a ścianki jest niższy od drugiego

PL 194 855 B1 odcinka 12b ścianki. Pierwszy odcinek 12a ścianki jest utworzony w ten sposób, że wycięcie 9 rowka 7 kończy się przed końcem rowka. Pierwszy odcinek 12a ścianki jest potrzebny, aby można było przyłożyć do niego obrotową stopkę 2, ale żeby drążek 3 mógł się ślizgowo na nim przesuwać i można było tak odchylić obrotowo zacisk łączący 1, żeby w ogóle można było zamocować element 14 (patrz fig. 2 i 3). Drugi odcinek 12b ścianki jest na tyle wysoki, aby również drążek 3 mógł się z nim zetknąć tak, aby drugi odcinek ścianki ograniczał obrót zacisku łączącego. Dzięki temu zapewnia się to, że zacisk łączący nie będzie odchylany dalej do wewnątrz, gdzie w pewnych okolicznościach mógłby być już niedostępny dla personelu montującego.

Z drugim odcinkiem 12b ścianki sąsiaduje usytuowane pod kątem prostym wgłębienie mocujące 11 z wycięciem, które ma postać odpowiadającą bokowi odcinka zatrzaskowego 4a pręta kotwicowego 4 zacisku łączącego 1. Gdy zacisk łączący 1 zostanie obrócony wokół osi obrotowej jego stopki obrotowej 2, jak widać na fig. 2 i 3, zacisk łączący można tak długo obracać, aż powierzchnia przylegania jego drążka 3 zetknie się z drugim odcinkiem 12b ścianki i zakrzywiony odcinek zatrzaskowy 4a zatrzaśnie się w wycięciu wgłębienia mocującego 11. Stan ten pokazany jest na fig. 3. W tym stanie, według niniejszego przykładu wykonania, trwale łączy się ze sobą elementy główny 13 i pomocniczy 14. Wymiary zacisku łączącego, w połączeniu z odpowiednim doborem wymiarów wgłębienia mocującego 11, są tak dobrane dla elementów do połączenia, że zacisk łączący przy wprowadzeniu łączy oba te elementy naprężając je.

Jak widać na fig. 3, odcinek zatrzaskowy przeciwległy do zatrzaśniętego odcinka zatrzaskowego 4a pręta kotwicowego zacisku łączącego wystaje z rowka 7 elementu pomocniczego 14 i dzięki niemu zacisk łączący 1 mógłby zostać odchylony obrotowo do wewnątrz. Dzięki temu zacisk łączący również w położeniu zamkniętym pozostaje dostępny od zewnątrz, przynajmniej dla narzędzia pomocniczego, takiego jak mały śrubokręt. Można, więc, rozłączyć oba połączone elementy.

Przyrząd pomocniczy można łatwo przymocować do przyrządu głównego i równie łatwo go odłączyć.

Jak pokazano na przykład z fig. 1 i 2 zacisk łączący 1 w środku pręta kotwicowego 4, naprzeciwko drążka 3, posiada karb 6 w kształcie litery V. Ten karb 6 umożliwia jeszcze prostsze odłączenie zacisku łączącego za pomocą narzędzia pomocniczego, za pomocą którego można przemieścić odcinki zatrzaskowe 4a zatrzaśnięte w wycięciu mocującym 11 z położenia zamkniętego do położenia otwartego. Na przykład można łatwo włożyć mały śrubokręt do karbu 6 i wypchnąć zacisk łączący 1 na zewnątrz.

Jak ponadto wynika na przykład z fig. 4, na której pokazany jest w całości element pomocniczy (czyli bez częściowych ubytków), zacisk łączący wewnątrz rowka 7 można swobodnie przesuwać od prawej do lewej i na odwrót, tak więc można go przesunąć od jednego gniazda osadczego 12 obrotowej stopki na jednym boku do kolejnego na drugim boku. Dzięki temu można wybrać montaż elementu głównego 14 przy elemencie pomocniczym 13 po jego lewej i/lub po prawej stronie. Dzięki temu zapewnia się maksymalną elastyczność montażu.

Jak ponadto wynika z fig. 2, czop 5 przy zacisku łączącym 1 służy do zapobiegania przypadkowemu wchodzeniu zacisku łączącego w całości do rowka 7 elementu 13, gdy zacisk łączący znajduje się gdzieś na środku rowka 7, ponieważ czop 13 przylega do tworzących rowek 7 ścianek elementu 13. Dzięki temu pręt kotwicowy 4 zacisku łączącego 1 nie może zostać wsunięty w całości do wnętrza elementu 13, a zakres jego obrotu jest zakresem pośrednim, bardziej ograniczonym niż zakresy obrotu zacisku łączącego przy usytuowaniu go z boku, w którym otwarty rowek 7 umożliwia obrotowe wychylenie zacisku łączącego 1 aż do styku drążka 3 z powierzchnią drugiego odcinka 12b ścianki.

Dodatkowo na każdym boku graniczących bocznych powierzchni elementów 13, 14 na pewnym odcinku znajduje się obniżenie 8. Jeżeli dwa elementy do połączenia zostaną przyłożone do siebie, z obydwu graniczących obniżeń 8 powstaje rowek pośredni 10. Jeżeli zacisk łączący 1 zostanie przestawiony do położenia zamkniętego, czyli zacisk łączący 1 zostanie obrócony do położenia zamkniętego (w kierunku strzałki A na fig. 2), opisany już czop 5 wchodzi do tego rowka pośredniego 10. Dzięki temu czop 5 po pierwsze nie przeszkadza w montażu obydwu elementów 13, 14, a po drugie może dodatkowo służyć do prowadzenia. Aby w ogóle umożliwić wsunięcie czopa 5 do rowka pośredniego 10, na rogach zastosowane są pomocnicze ścięcia montażowe 15. Oczywiście nie muszą to być zwykłe ścięcia pomocnicze. Można zastosować zaokrąglenie albo dowolną inną odpowiednie ukształtowanie, aby czop 5 bez przeszkód mógł przejść do położenia wsuniętego do rowka pośredniego 10.

W drugim przykładzie wykonania, zacisk łączący ma postać umożliwiającą wielokrotne stosowanie zacisku łączącego. Nie zawsze trzeba koniecznie stosować zacisk łączący według niniejszego wynalazku. Aby to umożliwić, już opisany uchwyt; zacisku łączącego jest ukształtowany w taki sposób, że można stosować zarówno zacisk łączący typu opisywanego dotychczas, jak i zacisk łączący innego

PL 194 855 B1 typu. Ten inny zacisk łączący jest przedstawiony na fig. 5. Fig. 6 pokazuje, jak zacisk łączący według fig. 5 zostaje wstawiony do uchwytu w elemencie do połączenia, a fig. 7 pokazuje w przekroju, zacisk łączący wstawiony do tego uchwytu, w przekroju.

W drugim przykładzie wykonania, zacisk łączący 1-1 według fig. 5 ma w zasadzie kształt kotwicy. Składa się z drążka 2-1 i pręta kotwicowego 3-1, który jest wykonany jako całość na jednym końcu drążka i poprzecznie do niego. Drążek 2-1 i pręt kotwicowy 3-1 mają w zasadzie prostokątny przekrój poprzeczny i są tak rozmieszczone, że drążek 2-1 jest usytuowany na sztorc względem pręta kotwicowego 3-1.

Drążek 2-1 na swoim drugim końcu ma element zatrzaskowy 5-1. Element zatrzaskowy 5-1 posiada wgłębienie 7-1 w kształcie V, które jest otwarte na dolnym końcu drążka 2-1 i jest zbieżne do wewnątrz. Dzięki temu powstaje podzielona na połówki stopka. Te połówki stopki mają noski zatrzaskowe 11-1, które wystają po stronie drążka 2-1 przeciwległej do wgłębienia 7-1 w kształcie V. Te noski zatrzaskowe 11-1 mają montażowe nacięcia pomocnicze 6-1 do ułatwiania wsunięcia zacisku łączącego do odpowiedniego rowka poszczególnych elementów do połączenia podczas późniejszego montażu. Dzięki wgłębieniu 7-1 w kształcie V drążek 2-1 w dolnej części jest elastyczny i przy wsuwaniu do rowka, który jest nieco mniejszy niż stopka, może zostać trochę ściśnięty. Dzięki temu możliwe jest wsunięcie stopki do wgłębienia, którego szerokość jest nieco mniejsza niż szerokość, jaką ma stopka wraz z noskami zatrzaskowymi, ponieważ noski zatrzaskowe są po prostu odchylane do wewnątrz, aby dopasować się do szerokości rowka.

Pręt kotwicowy 3-1 w obu swoich częściach końcowych ma odcinek wtykowy 4-1 w kształcie kołka, który jest zagięty pod kątem około 90 stopni w taki sposób, że biegnie w przybliżeniu równolegle do drążka 2-1. W obszarze zagięcia po wewnętrznej stronie znajduje się wgłębienie 10-1, aby nadać odcinkom wtykowym 4-1 w kształcie kołka pewną elastyczność.

Poniżej, w odniesieniu głownie do fig. 6, zostanie opisany dokładniej uchwyt zacisku łączącego, który jest zastosowany w elemencie A, B do połączenia i który służy do osadzania zacisku łączącego w elemencie.

Uchwyt zacisku łączącego jest ukształtowany w dwóch miejscach na przeciwległych bokach elementu do połączenia A, B. Dzięki temu dołączany element może być dosunięty po prawej albo lewej stronie albo też jednocześnie po obu stronach elementu głównego. Bok dołączanego elementu A zostaje przyłożony do odpowiedniego boku kolejnego elementu B i za pomocą zacisku łączącego 1-1 mocuje się te oba elementy ze sobą (patrz fig. 7).

Uchwyt zacisku łączącego 1-1 stanowi rowek 20-1, który jest wykonany na bocznej powierzchni danego elementu A do połączenia i jest otwarty na jednym końcu. Ten rowek 20-1 przebiega w zasadzie wzdłużnie i jest otwarty od strony wsuwania zacisku łączącego. Na otwartym początku rowka 20-1 znajduje się montażowe ścięcie pomocnicze 23-1, które służy do ułatwienia wsunięcia zacisku łączącego 1-1. Dalej rowek ma odcinek wprowadzania 21-1, którego szerokość odpowiada szerokości wsuwanego drążka 2-1 zacisku łączącego 1-1. Ponieważ zacisk łączący 1-1 ma nosek zatrzaskowy 11-1, którego szerokość jest większa niż zwykła szerokość drążka 2-1, noski zatrzaskowe 11-1 zostają nieco ściśnięte przy przejściu przez odcinek wprowadzania 21-1. To ściśnięcie jest możliwe dzięki wgłębieniu 7-1 w kształcie V. Do odcinka wprowadzania 21-1 przylega odcinek zatrzaskowy 22-1. Odcinek zatrzaskowy 22-1 ma wycięcie, którego szerokość jest większa niż szerokość odcinka wprowadzania 21-1. Dzięki temu element zatrzaskowy po stanie ściśniętym w odcinku wprowadzania 21-1 może się znowu rozszerzyć się zatrzaskując się w wycięciu 24-1.

Według fig. 6 rowek 20-1 ma głębokość d/2, która odpowiada w przybliżeniu połowie grubości d drążka 2-1 tak, że przy wsuwaniu zacisku łączącego 1-1 tylko połowa drążka 2-1 w kierunku odpowiadającym grubości zostaje zamocowana w rowku 20-1 uchwytu zacisku łączącego. Druga połowa wystaje do zewnątrz.

Poniżej opisane jest łączenie dwóch pojedynczych elementów. Dwa elementy A, B do połączenia przykłada się do siebie tymi ich bokami (patrz fig. 7), które posiadają uchwyt zacisku łączącego. Dzięki temu z połączenia dwóch rowków 20-1 powstaje ślepy otwór, który na swoim końcu jest poszerzony przez wycięcie 24-1 do odcinka zatrzaskowego 22-1. Gdy zacisk łączący zostanie wsunięty do rowka 20-1, noski zatrzaskowe 11-1 elementu zatrzaskowego 5-1 zostają elastycznie ściśnięte. Zacisk łączący wsuwa się tak długo, aż noski zatrzaskowe 11-1 zatrzasną się w wycięciu 24-1 rowka 20-1 w uchwycie zacisku łączącego, czyli noski zatrzaskowe 11-1 z położenia ściśniętego przejdą z powrotem do zwykłego położenia.

PL 194 855 B1

Jednocześnie odcinki wtykowe 4-1 pręta kotwicowego 3-1, mające kształt kołka, zostają wsunięte do uchwytów wtykowych 25-1, które są wykonane dodatkowo w uchwycie zacisku łączącego w elemencie. Wyrównuje się przy tym ewentualne niedokładności wymiarowe zacisku łączącego oraz uchwytu zacisku łączącego dzięki elastyczności odcinka wtykowego 4-1 w kształcie kołka. Elastyczność jest uzyskiwana dzięki karbowi 9-1.

Przez to, że noski zatrzaskowe 11-1 zacisku łączącego 1-1 zatrzaskują się w odcinku zatrzaskowym 22-1 rowka 20-1 uchwytu zacisku łączącego, połączenia nie można już przerwać, ponieważ noski zatrzaskowe w wycięciu są niedostępne. Dzięki jednoczesnemu wprowadzaniu odcinków wtykowych 4-1 w kształcie kołka do odpowiednich uchwytów wtykowych 25-1 wszystkie części zostają dociągnięte do siebie.

Zacisk łączący możną wykonać z tworzywa sztucznego. Można zastosować technikę wtryskiwania tworzywa sztucznego, która umożliwia wykonanie zacisku łączącego jako jednej części i która zapewnia niedrogą produkcję. Tak samo jest przy kształtowaniu uchwytu zacisku łączącego, który można wykonać od razu przy produkcji elementu do połączenia.

Dzięki odpowiedniemu wyborowi tworzywa sztucznego zacisk łączący może mieć pożądaną elastyczność. Dzięki zastosowaniu uchwytów zacisku łączącego na każdym z dwóch przeciwległych boków elementu A, B można łączyć szeregowo dowolną liczbę elementów pojedynczych.

Jak wynika z porównania pierwszego przykładu wykonania z fig. 1 do 4 z drugim przykładem wykonania z fig. 5 do 7, uchwyty zacisku łączącego są wykonane jednakowo w obu przykładach wykonania. Mają taki kształt, że zależnie od wyboru można umieścić zacisk łączący w każdym z dwóch położeń. Oznacza to, że kilka powierzchni uchwytów zacisku łączącego ukształtowanych w elemencie ma podwójną funkcję, czyli jedną do mocowania zacisku łączącego z pierwszego przykładu wykonania i drugą do mocowania zacisku łączącego z drugiego przykładu wykonania.

Na przykład fragmenty rowka 10 z pierwszego przykładu wykonania odpowiadają fragmentom rowka 22-1 z drugiego przykładu wykonania. Ponadto na przykład na fig. 7 widać, że uchwyt wtykowy 25-1 do mocowania odcinka wtykowego 4-1 zacisku łączącego z drugiego przykładu wykonania ma wycięcie 27-1, które odpowiada wycięciu 11 uchwytu zacisku łączącego z pierwszego przykładu wykonania. Ponadto na fig.- 6 widać, że uchwyt zacisku łączącego z drugiego przykładu wykonania posiada rowek z wycięciem, taki jak potrzebny do zamocowania zacisku łączącego 1 z pierwszego przykładu wykonania, który jest tam oznaczony liczbą 7.

Podsumowując można powiedzieć, że uchwyt zacisku łączącego z obu opisanych powyżej przykładów wykonania ma wszelkie cechy, które są potrzebne do selektywnego mocowania pierwszego zacisku łączącego albo, drugiego zacisku łączącego. Konstrukcja uchwytu zacisku łączącego jest, więc, wielofunkcyjna.

Opisany wyżej wynalazek jest przewidziany szczególnie dla elektrycznych przyrządów wyłączających, jak wyłącznik zabezpieczenia linii, wyłącznik ochronny prądowy, wyłącznik pomocniczy albo podobne. Jest korzystne, jeżeli wszystkie przyrządy w szeregu są wyposażone w uchwyty zacisku łączącego typu podanego wyżej tak, że można je zestawiać w dowolne zespoły funkcyjne.

Jeżeli na przykład zespół funkcyjny ma zostać zbudowany z trzech albo czterech wyłączników zabezpieczenia linii, te przyrządy łączy się za pomocą nierozłączalnych zacisków łączących według drugiego przykładu wykonania. Aby uzyskać pożądaną stabilność, wszystkie wyłączniki zabezpieczenia linii posiadają na przykład trzy uchwyty zaciskowe. Można umieścić po jednym w obszarze zacisków przyłączeniowych, jak pokazano na figurach, a jeden na spodzie przyrządu.

Jeżeli natomiast wyłącznik pomocniczy ma zostać połączony z wyłącznikiem zabezpieczenia linii, wyłącznik pomocniczy jest po stronie roboczej wyposażony na przykład w dwa odłączalne zaciski łączące według pierwszego przykładu wykonania, więc może zostać zaciśnięty w uchwytach zacisku łączącego wyłącznika zabezpieczenia linii.

Oczywiście wszystkie uchwyty zaciskowe przyrządów w jednym szeregu muszą znajdować się na tej samej wysokości, ponieważ łączone przyrządy umieszcza się wtedy na tej samej szynie kontrolnej.

Claims (18)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zestaw co najmniej jednego elementu elektrycznego i zacisku łączącego, w którym zacisk łączący ma kształt kotwicy, a element elektrotechniczny zawiera obudowę z ukształtowanym uchwytem do zacisku łączącego, znamienny tym, że zacisk łączący (1) składa się z drążka (3), obrotowej stopki (2) wykonanych na jednym końcu drążka (3), pręta kotwicowego (4) wykonanego na drugim końcu drążka (3), który jest usytuowany poprzecznie do drążka (3), przy czym obrotowa stopka (2) są usytuowane poprzecznie do kierunku pręta kotwicowego (4), jak również poprzecznie do kierunku drążka (3), a uchwyt mocujący do zacisku łączącego (1) jest ukształtowany w obudowie elementu elektrycznego (13, 14) jako rowek (7) otwarty przynajmniej na jednym końcu do prowadzenia drążka (3) zacisku łączącego (1), posiadający wycięcie (9), które jest zakończone przed otwartym końcem rowka (7) tworząc powierzchnię przylegania w postaci pierwszego odcinka (12a) ścianki i tworząc osadcze gniazdo (12) dla obrotowej stopki (2) zacisku łączącego (1).
2. 2. Zestaw według zastrz. j, znamienny tym, że obudowa składa się z dwóch połówek obudowy, przy czym zacisk łączący (1) jest umieszczony pomiędzy połówkami obudowy przed zmontowaniem.
3. 3. Zaciskjączącydojączeniapołedynczych elementówelekłro-echnicznych, mający kształt kotwicy, znamienny tym, że składa się z drążka (3), obrotowej stopki (2) wykonanej na jednym końcu drążka (3), pręta kotwicowego (4) wykonanego na drugim końcu drążka (3), który jest usytuowany poprzecznie do drążka (3), przy czym oś obrotowej stopki (2) jest usytuowana poprzecznie do kierunku pręta kotwicowego (4), jak również poprzecznie do kierunku drążka (3).
4. 4. Zaccsk jączący według 3, znamienny tym, że obrotowa stopka(2) wysSaje w kierunku jej osi przynajmniej na jedną stronę względem drążka (3).
5. 5. Zacćsk jączący we dług zasąz. 3, znamię nny tym, że drążek (3) i pręę ko-wicowy mają płaską postać.
6. 6. Zacisk według z^^t^i^^. 5, zi^^r^i^i^i^^ tym, że pręt koltwicowy (4) na każdym końcu posiada wypukły odcinek zatrzaskowy (4a).
7. 7. Zacćsk jączący według 5, znamienny tym, że (3) posśada czop (5) wyssający równolegle do kierunku osi obrotowej stopki (2).
8. 8. Zacćsk jączący według zasąz. 6, znamienny tym, że pręt ko-wicowy (4) na boku przeciwległym do drążka (3) posiada karb (6).
9. 9. Element elektro-echniczny, posiadający obudowę z ukształtowanym uchwytem mocującym do mocowania zacisku łączącego posiadającego drążek mający na jednym końcu stopkę, a na drugim pręt kotwicowy, znamienny tym, że uchwyt mocujący jest ukształtowany jako rowek (7) otwarty przynajmniej na jednym końcu do prowadzenia drążka (3) zacisku łączącego, posiadający wycięcie (9), które jest zakończone przed otwartym końcem rowka (7) tworząc powierzchnię przylegania w postaci pierwszego odcinka (12a) ścianki i tworząc osadcze gniazdo (12) dla stopki (2) zacisku łączącego (1,1-1).
10. 10. Elemeni elekłro-ec^^niczny według zasąz. 9, znamienny tym. że wy^ęcce (9) (7) jesS zakończone przed każdym z bocznych końców rowka, i na obu końcach jest utworzony pierwszy odcinek (12a) oraz osadcze gniazdo (12) dla obrotowej stopki (2) zacisku łączącego (1,1-1).
11. 11. Elemenn elekłro-ec^^niczny według zastrz. 9, zi^^r^i^i^i^^ tym, że uchwyt mocujący posiada wgłębienie mocujące (11), które mą postać przeciwną do odcinka powierzchni mocującej połowy pręta kotwicowego (4) zacisku łączącego (1,1-1).
12. 12. Eleme^ elekłro-ec^^niczny według zasąz. 11, tym, że wgłębienie (111 znajdąje się w obydwu częściach narożnych obudowy elementu elektrotechnicznego (13, 14).
13. 13. Elemeni elekłro-echniczny według zastoz. 11 albo 12, znamienny tym. że wgłębienie (111 posiada wycięcie.
14. 14. Element elektro-echniczny według 9, znamienny tym. że uchwyt ma odcinkowe obniżenie (8) ukształtowane na zewnętrznej ścianie elementu elektrotechnicznego (13, 14) przylegającej do elementu elektrotechnicznego (13, 14) z nim łączonego.
15. 15. Element elekłro-echniczny według zastrz. 14, tym, że odccnkowe obniżenia (8) zestawionych dwóch sąsiadujących elementów elektrotechnicznych (13, 14) tworzą wspólny rowek (10).
16. 16. Hemeni elektrotechniczny według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że w wejściowej części odcinkowe obniżenie (8) ma pomocnicze montażowe ścięcie (16).
17. 17. Hemeni elektrotechniczny według zastrz. 14, znamienny tym, że odcinkowe obniżenie tworzy rowek (20-1), przy czym rowek (20-1) ma odcinek wprowadzania (21-1) i szerszy odcinek zatrzaskowy (22-1) tworzący wycięcie (24-1) na odcinku wprowadzania (21-1), a równolegle obok

    PL 194 855 B1 rowka (20-1) jest ukształtowany uchwyt wtykowy (25-1), który biegnie do wnętrza obudowy elementu elektrotechnicznego (13, 14; A, B).
18. 18. Elementelektrotecchincznwedłuuzzstrz.17, z namiennytym. żena swoim otwartym końcu rowek (20-1) ma parę pomocniczych montażowych ścięć (23-1) usytuowanych na przeciwległych swoich ściankach.