PL194508B1 - Wyłącznik wielobiegunowy - Google Patents

Abstract

1. Wy lacznik wielobiegunowy, zawieraj acy, dla ka zdego bieguna, wylacznik maj acy izolator przepustowy, usytuowany wzd lu z kierunku g lównego, stanowi acego o s srodkow a wy lacz- nika, przy czym osie srodkowe wy laczników s a równoleg le do siebie, za s wy laczniki s a inte- gralne ze sob a nawzajem i s a zamocowane przesuwnie wzgl edem odpowiednich zewn etrz- nych styków wej sciowych i wyj sciowych w celu przeprowadzania roz laczenia linii, a zewn etrzne styki wej sciowe i wyj sciowe zawieraj a zestaw szyn zbiorczych równoleg lych do siebie, zna- mienny tym, ze zawiera zespó l (44) do prze- mieszczania wy laczników (4a, 4b, 4c) ruchem post epowym zgodnie z kierunkiem, którego sk ladnik g lówny jest równoleg ly do osi srodko- wych (A, B, C), dla po laczenia linii i roz laczenia linii, przy czym osie srodkowe (A, B, C) wy lacz- ników (4a, 4b, 4c) s a pionowe i le za na piono- wej p laszczy znie srodkowej prostopad lej do szyn zbiorczych (6a, 6b, 6c). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest wyłącznik wielobiegunowy.

Wyłącznik wielobiegunowy stosowany jest w układzie rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych.

Znany jest wyłącznik wielobiegunowy zawierający wyłączniki, z których każdy posiada izolacyjną obudowę usytuowaną wzdłuż jego głównego kierunku, tworzącą oś środkową każdego wyłącznika, przy czym osie środkowe wyłączników są równoległe do siebie, a wyłączniki mogą się przemieszczać względem odpowiedniego wejściowego i wyjściowego styku zewnętrznego w celu spowodowania rozłączenia linii.

Termin wyłącznik wielobiegunowy jest używany do oznaczenia urządzenia elektrycznego, które pełni zarówno funkcję wyłączania, to znaczy przerywania, jak i zamykania obwodu elektrycznego, w obecności normalnego prądu roboczego jak również w obecności prądu zwarciowego.

Ponadto, poprzez przemieszczanie wyłączników wykonywane jest także odłączanie podłączonej do nich sieci, na przykład odłączenie linii średniego napięcia wychodzących ze stacji pierwotnej.

Ten typ urządzenia, w zakresie tak zwanego średniego napięcia (1 - 52 kV), wykorzystuje wyłączniki zawierające nieruchomy styk wewnętrzny i ruchomy styk wewnętrzny, które mogą oddziaływać ze sobą w celu otwierania i zamykania obwodu. Oba styki wewnętrzne są połączone za pomocą odpowiednich wejściowych i wyjściowych prętów przewodzących z odpowiednimi zaciskami zewnętrznymi umieszczonymi zwykle na końcach izolacyjnej obudowy.

Urządzenia te mogą wykorzystywać wiele różnych wyłączników, które różnią się pomiędzy sobą konstrukcją i stosowanym medium dielektrycznym, w którym są zanurzone wspomniane styki wewnętrzne, które wykonują funkcję odcinania rozładowania elektrycznego, które jest wytwarzane kiedy krąży w nich prąd.

Najpowszechniejsze są wyłączniki średniego napięcia następującego typu: z olejem zredukowanym; z powietrzem, tak zwane wyłączniki z wydmuchem magnetycznym; oraz z sześciofluorkiem siarki (SF6). Kilka lat temu wprowadzono, z pewnym sukcesem, wyłączniki, w których rozdzielenie styków wewnętrznych ma miejsce w próżni, to znaczy tak zwane wyłączniki próżniowe. Ten drugi typ wyłączników jest szczególnie zwarty, lekki i umożliwia zmniejszenie rozmiarów układów rozdzielczych.

To zmniejszenie daje oczywiste korzyści ekonomiczne, umożliwiając wykonanie przenośnego układu rozdzielczego i zastosowanie go w stacjach pierwotnych, zarówno w sytuacjach awaryjnych jak i w instalacjach stacjonarnych.

W układzie rozdzielczym wyłącznik wielobiegunowy zawiera obudowę z metalowymi ściankami, w której jest on normalnie przechowywany, i która tworzy rodzaj komórki albo modułu układu rozdzielczego.

Izolacja elektryczna pomiędzy metalowymi ściankami i każdym wyłącznikiem jest zapewniona przez warstwę powietrzną oddzielającą dwa składniki, przy czym w celu zapobiegania przeskokom nagłych łuków elektrycznych pomiędzy elementami urządzenia, możliwymi w przypadku wystąpienia przepięć należy przestrzegać szczegółowych zasad zapewniających odpowiednie grubości powietrza izolacyjnego dla wyposażenia elektrycznego, które jest z tego powodu nazywane izolowanym powietrznie.

Oczywiście takie minimalne odległości izolacyjne muszą być zachowane bez względu na położenie wyłączników, które, jak napisano powyżej, są przemieszczane w celu wykonywania etapów przyłączania linii albo jej rozłączania.

Przy konieczności zachowania tych minimalnych odległości, znane wyłączniki wielobiegunowe nie umożliwiają, ze względu na swoje różne położenia, zmniejszenia wymiarów poprzecznych pól układów, które umożliwiłoby, na przykład, wytworzenie standardowych modułów układu rozdzielczego oraz ukształtowanie konstrukcji przenośnej, odpowiedniej dla różnych zastosowań jako sekcji średniego napięcia transportowanej do stacji pierwotnych.

Wyłączniki wielobiegunowe mogą być podzielone na dwie kategorie.

W pierwszej kategorii mieszczą się wyłączniki wielobiegunowe, w których położenia połączenia i rozłączenia linii są realizowane za pomocą poziomego ruchu postępowego, to znaczy ruchu prostopadłego do osi środkowych. Ten typ wyłączników posiada wymiary poprzeczne, które muszą być uwzględniane przy przesuniętych ruchem postępowym położeniach zespołu wyłączników.

W drugiej kategorii mieszczą się wyłączniki wielobiegunowe, w których wyłączniki nie przemieszczają się ruchem postępowym ale są obracane, dookoła osi obrotu zasadniczo prostopadłej do

PL 194 508 B1 osi środkowych. Obrót ten, który musi mieć miejsce wewnątrz przestrzeni znajdującej się wewnątrz obudowy, nie umożliwia optymalizacji rozmiarów tych drugich, zwłaszcza ich szerokości.

Układ tego typu jest opisany na przykład w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 0, 543, 683.

Problemem technicznym leżącym u podstawy niniejszego wynalazku jest zapewnienie takiego wyłącznika wielobiegunowego, który przezwycięża wady opisane w odniesieniu do rozwiązań wcześniejszych, optymalizując rozmiary wyłącznika i jego obudowy.

Wyłącznik wielobiegunowy, zawierający, dla każdego bieguna, wyłącznik mający izolator przepustowy, usytuowany wzdłuż kierunku głównego, stanowiącego oś środkową wyłącznika, przy czym osie środkowe wyłączników są równoległe do siebie, zaś wyłączniki są integralne ze sobą nawzajem i są zamocowane przesuwnie względem odpowiednich zewnętrznych styków wejściowych i wyjściowych w celu przeprowadzania rozłączenia linii, a zewnętrzne styki wejściowe i wyjściowe zawierają zestaw szyn zbiorczych równoległych do siebie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera zespół do przemieszczania wyłączników ruchem postępowym zgodnie z kierunkiem, którego składnik główny jest równoległy do osi środkowych, dla połączenia linii i rozłączenia linii, przy czym osie środkowe wyłączników są pionowe i leżą na pionowej płaszczyźnie środkowej prostopadłej do szyn zbiorczych.

Korzystnie zespół do przemieszczania wyłączników ruchem postępowym zawiera przynajmniej jedno urządzenie podnośnikowe wyłączników zgodnie z kierunkiem równoległym do osi środkowych wyłączników.

Korzystnie zawiera trzy bieguny, przy czym styki zewnętrzne zawierają zestaw trzech szyn zbiorczych równoległych do siebie i prostopadłych do osi środkowych.

Korzystnie wyłączniki są usytuowane w ochronnej skrzyni obudowy z metalowymi ściankami, przy czym wyłączniki są oddalone od metalowych ścianek skrzyni i powietrze stanowi warstwę izolacyjną w położeniu rozłączenia, w położeniu połączenia, oraz wzdłuż toru roboczego pomiędzy tymi położeniami.

Korzystnie obudowa zawiera pierwszą skrzynię, zawierającą wyłączniki, oraz drugą skrzynię, zawierającą szyny zbiorcze, przy czym pierwsza skrzynia i druga skrzynia są oddzielone poprzeczną przegrodą posiadającą, dla każdego wyłącznika, odpowiedni otwór przejściowy i przynajmniej jedną przegrodę ruchomą, sprzężoną z wyłącznikami, zamykającą otwory przejściowe w położeniu rozłączenia wyłączników.

Korzystnie każdy wyłącznik posiada element uszczelniający przylegający do poprzecznej przegrody w położeniu połączenia wyłączników i uszczelniający otwory przejściowe.

Korzystnie elementy uszczelniające mają kubkowy kształt.

Korzystnie druga skrzynia jest umieszczona wyżej od pierwszej skrzyni i jest przecięta kanałem kominowym posiadającym przynajmniej jeden przewód wentylacyjny usytuowany pomiędzy pierwszym otworem wentylacyjnym, ukształtowanym w przegrodzie poprzecznej, oraz drugim otworem wentylacyjnym, ukształtowanym na górze obudowy, wychodzącym na zewnątrz i zamkniętym przynajmniej jedną klapą.

Korzystnie druga skrzynia jest od góry ograniczona wierzchem posiadającym przynajmniej jeden dalszy otwór wentylacyjny otwierający się na zewnątrz i zamknięty przynajmniej jedną dalszą klapą.

Korzystnie każdy z wyłączników zawiera pierwszy zacisk zewnętrzny usytuowany na jego górze, ustawiony w jednej linii z osią środkową, oraz drugi zacisk zewnętrzny, umieszczony z boku odpowiedniego wyłącznika na jego dole.

Korzystnie wyłączniki są wyłącznikami próżniowymi i są usytuowane w izolatorze przepustowym posiadającym cylindryczne przedłużenie wyznaczające oś środkową każdego wyłącznika.

Korzystnie wyłączniki i napęd są umieszczone na podtrzymującym elemencie platformowym, przy czym urządzenie podnośnikowe jest umieszczone poniżej podtrzymującego elementu platformowego.

Korzystnie urządzenie podnośnikowe ma napęd mechaniczny.

Korzystnie urządzenie podnośnikowe zawiera system pantografowy z wahadłami skrzyżowanymi, o dużym kącie otwarcia, napędzany przynajmniej jednym wałem śrubowym.

Korzystnie w obudowie jest ukształtowany otwór napędowy do uruchamiania urządzenia podnośnikowego.

Korzystnie w położeniu rozłączenia wyłączniki należą do wyciąganego urządzenia, przy czym wyłącznik wielobiegunowy zawiera elementy napędowe do wyciągania i wkładania.

PL 194 508 B1

Korzystnie element ruchomy zawiera wózek wyposażony w elementy przesuwne, usytuowane w żłobkowanych prowadnicach elementów napędowych do wyciągania i wkładania, tworzących tor wkładania i wyciągania.

Korzystnie wzdłuż toru wkładania i wyciągania usytuowane są elementy ustawiające.

Korzystnie elementy ustawiające zawierają ruchome elementy zatrzaskowe, integralne z wyłącznikami, oraz nieruchome elementy zatrzaskowe, integralne z elementami napędowymi do wyciągania i wkładania, przy czym ruchome elementy zatrzaskowe i nieruchome elementy zatrzaskowe są ze sobą połączone w pozycji wyłączników, wzdłuż toru wkładania i wyciągania, przy stykach zewnętrznych.

Korzystnie w pozycji połączenia ruchomych elementów zatrzaskowych i nieruchomych elementów zatrzaskowych wyłączniki są ruchome ruchem postępowym.

Korzystnie wyłącznik zawiera ponadto drugie elementy ustawiające usytuowane wzdłuż toru roboczego pomiędzy położeniem rozłączenia i położeniem połączenia wyłączników.

Korzystnie drugie elementy ustawiające zawierają drugie ruchome elementy zatrzaskowe, integralne z wyłącznikami, oraz drugie nieruchome elementy zatrzaskowe, przy czym drugie ruchome elementy zatrzaskowe i drugie nieruchome elementy zatrzaskowe są ze sobą wzajemnie połączone w położeniu połączenia wyłączników.

Korzystnie w pozycji połączenia drugich ruchomych elementów zatrzaskowych i drugich nieruchomych elementów zatrzaskowych obwód elektryczny jest zamknięty.

Korzystnie wyłącznik stanowi podzespół w zespole rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych, zawierającym przynajmniej dwa wyłączniki wielobiegunowe.

Korzystnie przynajmniej jeden wyłącznik wielobiegunowy w zespole rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych stanowi układ transformatorowy, zaś co najmniej dwa wyłączniki wielobiegunowe działające w tym zespole rozdzielczym stanowią układy liniowe, przy czym układy liniowe i transformatorowe przechodzą przez te same szyny zbiorcze.

Korzystnie układy transformatorowe i liniowe są umieszczone w odpowiednich obudowach ustawionych z kolei bok przy boku w dwóch rzędach, zajmujących szerokość równą co najwyżej szerokości prześwitu drogowego.

Główną zaletą wyłącznika wielobiegunowego według wynalazku jest możliwość zamknięcia go w metalowej obudowie posiadającej zmniejszone wymiary poprzeczne, utrzymując jednak wymagane izolacyjne odległości w powietrzu, z czego wynika możliwość wykonania układu rozdzielczego, który jest modułowy i zwarty, jak również szczególnie odpowiedni dla stacji pierwotnych odpowiednich dla rozwiązań przenośnych.

To zmniejszenie wymiarów poprzecznych obudowy jest zapewnione przez fakt, że wyłączniki przemieszczają się pionowo względem styków zewnętrznych, a także dzięki prostopadłemu ustawieniu osi środkowych tych wyłączników względem zewnętrznych szyn zbiorczych.

W szczególności, poprzez zastosowanie wyłączników próżniowych, które są zwarte i lekkie, możliwe jest rozmieszczenie układów w typie modułowym dla układu rozdzielczego średniego napięcia.

Rozmieszczenie wyłączników w każdym układzie, powodujące że osie środkowe wyłączników leżą na płaszczyźnie pionowej prostopadłej do zewnętrznych szyn zbiorczych, ułatwia dostęp od frontu do połączeń ze stykami zewnętrznymi. Cecha ta zapewnia możliwość rozmieszczenia obudów w dwóch rzędach umieszczonych bok przy boku, uzyskując kompletną sekcję średniego napięcia, pozostając w granicach zwykłej szerokości drogi, to znaczy przy szerokości nie przewyższającej 2,5 m.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia częściowo wycięty widok perspektywiczny wyłącznika wielobiegunowego według niniejszego wynalazku, znajdującego się w pierwszym położeniu operacyjnym nazywanym rozłączeniem; fig. 2 - częściowo wycięty widok perspektywiczny wyłącznika z fig. 1, znajdującego się w drugim położeniu operacyjnym nazywanym połączeniem; fig. 3 - częściowo wycięty widok perspektywiczny wyłącznika z fig. 1, ze szczególnym uwzględnieniem detali zewnętrznych; fig. 4 - schemat jednoprzewodowy układu rozdzielczego średniego napięcia zawierającego wyłącznik według figur wcześniejszych; oraz fig. 5 - częściowo wycięty widok perspektywiczny układu rozdzielczego z fig. 4 posiadającego strukturę modułową.

Na fig. 4, przedstawiony jest schematycznie układ rozdzielczy 51 średniego napięcia dla stacji pierwotnych, zawierający wyłączniki wielobiegunowe oznaczone linią kropkową i numerami odnośników 1a i 1b. Układ z fig. 4 jest typu jednoprzewodowego, to znaczy linia MT średniego napięcia, zasiPL 194 508 B1 lana przez transformator AT/MT wysokiego napięcia - średniego napięcia poprzez układ 1a wyłącznika wielobiegunowego transformatora zasila z kolei pojedynczy szereg układów 1b wyłączników wielobiegunowych. Na figurze przedstawione są dwa odgałęzienia wspomnianej linii MT średniego napięcia, zasilane przez równoległe transformatory AT/MT, zwykle podczas działania oddzielone przez odpowiedni łącznik 53 szyn zbiorczych. Wszystkie układy 1a, 1b układu rozdzielczego 51 są typu, który może być wyjęty i zdalnie sterowany, to znaczy zawierają zespół wyłączników, wyszczególniony poniżej, który może być wyjęty z odpowiednich obudów kiedy układ 1a, 1b znajduje się w trybie rozłączenia. Każdy układ 1a, 1b posiada parę pomiarowych i ochronnych przekładników prądowych 49, dzięki którym czerpany jest prąd o niskim napięciu, używany do różnych pomiarów i ochrony, oraz uziemienie posiadające odpowiedni przełącznik 37 ostrza uziemienia (fig. 1 i 2). Za przekładnikami prądowymi 49 dla pomiarów i ochrony układ rozdzielczy 51 zawiera dla każdego układu 1a, 1b odpowiedni przekładnik prądowy 55 dla ochrony kierunkowej uziemienia, to znaczy zdolny do wykrycia awarii jednofazowego uziemienia w każdym liniowym układzie 1b. Oczywiście jest to rysunek czysto schematyczny i przykładowy: układy 1a, 1b mogą być ustawione w więcej szeregów, a zwłaszcza w dwa umieszczone obok siebie szeregi, co poniżej zostanie wyjaśnione bardziej szczegółowo.

Przedmiotem niniejszego wynalazku są zarówno układy transformatorowe 1a jak i układy liniowe 1b. Nie różnią się one napięciami, które oczywiście są takie same, ale prądami znamionowymi, dla których zostały zwymiarowane. W szczególności, prąd znamionowy dla układów transformatorowych 1a będzie w przybliżeniu dwukrotnie większy w stosunku do prądu dla układów liniowych: dla napięcia znamionowego 24 kV prądy znamionowe powinny wynosić odpowiednio 1250 A i 630 A. Z tego powodu wspomniane układy 1a, 1b będą posiadały tę samą konstrukcję, ale inne wielkości elektryczne. W szczególności, będzie się zmieniał wymiar szerokości z powodu większej ilości przewodów wejściowych używanych w układzie transformatorowym 1a.

Na fig. 1, wyłącznik wielobiegunowy jest jako całość oznaczony numerem 1. Jest on typu trój-biegunowego, zawierającego obudowę 2, ze ściankami metalowymi, zwykle stosowanym w układzie rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych. Dla średniego napięcia jest przeznaczone, ogólnie, napięcie pochodzące z przekształcenia wysokiego napięcia z długich linii przesyłowych i posiadające wielkość 10-20 kV, a w każdym razie mieszczące się w zakresie pomiędzy 1 i 52 kV. Taki wyłącznik 1 odpowiada opisanemu powyżej układowi liniowemu 1b.

Na fig. 3, obudowa 2 stanowi osłonę typu pudełkowego o wydłużonym na wysokości, równoległościennym kształcie, i składa się z trzech nałożonych na siebie skrzyń: pierwszej dolnej skrzyni 3 przechowującej zestaw trzech wyłączników 4, oznaczonych odpowiednio jako 4a, 4b i 4c, drugiej pośredniej skrzyni 5 przechowującej odpowiedni zestaw trzech szyn zbiorczych 6, oznaczonych odpowiednio jako 6a, 6b i 6c, oraz górnej skrzyni 7 posiadającej przedziały 27, 28 dla kabli roboczych, które zostaną szczegółowo opisane poniżej.

Dolna skrzynia 3 zawiera uziemienie 8 znajdujące się na jej spodzie, oraz, na jej przednim dostępnym boku, drzwi 9, zamocowane poprzecznie na czopach, zawierające, od góry do dołu: oprawkę na etykietę 10 do identyfikacji linii; płytkę 11 pokazującą kolejność etapów i schemat synoptyczny; pierwszy otwór inspekcyjny 12 zwykle zamknięty metalową pokrywką, który może być używany do optycznego sprawdzania temperatury przewodów; oraz okienko inspekcyjne 13 dolnej skrzyni 3 służące do wizualnego sprawdzania położenia wyłączników i przełącznika 50 ostrza uziemienia znajdujących się wewnątrz; oraz rączkę 14. Oprócz drzwi 9 dolna skrzynia 3 posiada, na tym samym przednim dostępnym boku, detektory świetlne 85 wykrywające obecność albo nieobecność napięcia w kablach średniego napięcia.

Rączka 14 jest rączką zagłębioną, znajdującą się na tym samym poziomie co powierzchnia drzwi 9 w celu ograniczenia wymiarów.

Pomiędzy metalowymi ściankami dolnej skrzyni 3 i wyłącznikami 4a, 4b, 4c, jak również pomiędzy wszystkimi wyłącznikami 4a, 4b, 4c, potrzebna wytrzymałość dielektryczna, wymagana przez obowiązujące zasady bezpieczeństwa, jest zapewniana przez odpowiednie grubości izolacyjnej warstwy powietrznej, które powinny być ściśle przestrzegane bez względu na położenie operacyjne wyłączników 4a, 4b, 4c.

Pośrednia skrzynia 5 zawiera, przechodzące przez nią poprzecznie szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c, które są równoległe do ścianki tylnej i górnej. Szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c są zasilane przez transformator AT/MT wysokiego napięcia - średniego napięcia (fig. 4) kończący się w wyłączniku 1 linią wysokiego napięcia. Szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c zasilają z kolei odpowiednie linie średniego napięcia MT (patrz układy 1b - fig. 4).

PL 194 508 B1

Pośrednia skrzynia 5 jest oddzielona od dolnej skrzyni 3 przegrodą poprzeczną 15, służącą za wierzch dolnej skrzyni 3, przez którą przechodzi do góry komin 16, zawierający kanał wentylacyjny 17 rozciągający się od pierwszego otworu wentylacyjnego 18, ukształtowanego w pierwszej przegrodzie poprzecznej 15, do drugiego otworu wentylacyjnego 19, ukształtowanego na wierzchu obudowy 2, prowadzącego na zewnątrz obudowy i zamkniętego pierwszą klapą 20. Pierwsza klapa 20 może się otwierać na zewnątrz obudowy 2, umożliwiając wydmuch produktów ewentualnego wybuchu, spowodowanego niekontrolowanym wyładowaniem w dolnej skrzyni 3. Przy braku wewnętrznego nadciśnienia, pierwsza klapa 20 utrzymuje komin 16 w zamknięciu, w ten sposób zapobiegając dostępowi czynników zewnętrznych. Komin 16 jest przedłużony nie pokazanym kanałem wentylacyjnym, w celu odprowadzania do bezpiecznego obszaru gazów ewentualnie wytworzonych przez wspomniane wyładowanie. Pośrednia skrzynia 5, tworząca komorę dla szyn zbiorczych 6a, 6b, 6c jest od góry ograniczona prostokątnym wierzchem 21, do którego jest przymocowany zestaw trzech izolatorów, oznaczonych jako 22a, 22b, 22c, rozmieszczonych poprzecznie i zwróconych do dołu, podtrzymujących odpowiednie szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c. Ponadto wierzch 21 posiada trzeci i dalszy otwór wentylacyjny 23 prowadzący na zewnątrz, który jest zamknięty drugą klapą 24 i dalszą. Druga klapa 24 także może się otwierać na zewnątrz obudowy 2, umożliwiając wydmuch produktów ewentualnego wybuchu w pośredniej skrzyni 5. Przy braku wewnętrznego nadciśnienia, druga klapa 24 utrzymuje trzeci otwór wentylacyjny 23 w zamknięciu, zapobiegając dostępowi czynników zewnętrznych. Dla wspomnianego otworu 23 będzie istniał kanał wentylacyjny odpowiadający kanałowi wspomnianemu powyżej, a nie przedstawionemu. Ponadto pośrednia skrzynia 5 posiada, na jej przednim dostępnym boku, który jest współpłaszczyznowy z bokiem dolnej skrzyni 3, skrzydło rewizyjne 25 dla komory szyn zbiorczych 6a, 6b, 6c, zawierające drugi otwór inspekcyjny 26, który może być używany do optycznego sprawdzania temperatury przewodów wewnętrznych, zwykle zamkniętych metalową ścianką.

Górna skrzynia 7 jest zamontowana na górze obudowy 2, to znaczy na wierzchu 21, i zawiera przedział kabli roboczych 27 albo tunelową osłonę kablową o położeniu poprzecznym i centralnym, zawierającą przewody niskiego napięcia używane do napędzania i sterowania niniejszym układem; oraz przedział panelu ochronnego i kontrolnego 28, zawierający zwykłe przyrządy ochronne i kontrolne. Wspomniane przedziały 27, 28 zawierają ukształtowanie typu pudełkowego, niezależne od obudowy 2, które może być mocowane na wierzchu 21 w zwykłych warsztatach.

Wszystkie wspomniane powyżej skrzynie 3, 5, 7 są ukształtowane jako komory z metalową osłoną, w celu skutecznego powstrzymywania ewentualnych łuków powstających wewnątrz obudowy 2.

Wewnątrz dolnej skrzyni 3 wyłącznik wielobiegunowy 1 według niniejszego przykładu wykonania zawiera zestaw wyłączników, po jednym dla każdego bieguna, to znaczy zestaw trzech wyłączników 4a, 4b, 4c ustawionych pionowo i leżących na pionowej płaszczyźnie środkowej, która jest prostopadła do kierunku szyn zbiorczych 6a, 6b, 6c. Każdy wyłącznik 4a, 4b, 4c zawiera izolator przepustowy 29, korzystnie wykonany z materiału organicznego, na przykład z żywicy albo elastomeru, posiadający cylindryczny kształt i usytuowany wzdłuż kierunku głównego tworzącego oś środkową wyłącznika 4a, 4b, 4c. Izolator przepustowy 29 jest ponadto wyposażony w odpowiednie żebra polepszające jego izolacyjność elektryczną. Osie środkowe, oznaczone odpowiednio jako A, B, C, wyłączników 4a, 4b, 4c są równoległe do siebie i tworzą płaszczyznę środkową prostopadłą do szyn zbiorczych 6a, 6b, 6c. Według niniejszego korzystnego przykładu wykonania, wyłączniki 4a, 4b, 4c są wyłącznikami próżniowymi, to znaczy są umieszczone wewnątrz izolatora przepustowego 29 i są wykonane z materiału nieorganicznego, to znaczy na przykład z ceramiki. Butla próżniowa jest osłonięta płytami metalowymi i zawiera pierwszy pręt przewodzący zawierający, na końcu znajdującym się wewnątrz butli próżniowej, nieruchomy styk wewnętrzny, a na drugim końcu połączony z pierwszym zewnętrznym zaciskiem szczękowym 30, umieszczonym na górze odpowiedniego wyłącznika 4a, 4b, 4c i w jednej linii z odpowiednimi osiami środkowymi A, B, C. Ponadto, butla próżniowa zawiera drugi pręt przewodzący posiadający na końcu znajdującym się wewnątrz butli próżniowej ruchomy styk wewnętrzny, a na drugim końcu połączony z drugim zewnętrznym zaciskiem szczękowym 31, umieszczonym poprzecznie na dole odpowiedniego wyłącznika 4a, 4b, 4c. Każdy wyłącznik 4a, 4b, 4c jest wyposażony w elementy napędowe 56 do przerywania i zamykania odpowiedniego obwodu, to znaczy do kontrolowania położenia ruchomego styku wewnętrznego względem nieruchomego styku wewnętrznego. Elementy napędowe 56 są typu wahaczowego i są połączone z drugim prętem przewodzącym. Elementy napędowe 56 są sterowane w celu połączenia przez regulator 32, sąsiadujący z wyłącznikami 4a, 4b, 4c.

PL 194 508 B1

Wyłączniki są podtrzymywane i połączone z regulatorem 32 za pomocą poprzecznego ramienia podtrzymującego 33 z nim integralnego, zawierającego także wał sterujący, schematycznie przedstawiony i oznaczony jako 57, łączący regulator 32 i elementy napędowe każdego wyłącznika 4a, 4b, 4c. Regulator 32 jest zwrócony w kierunku drzwi 9 w celu uzyskania szybszego i bardziej praktycznego dostępu przez operatora. Wyłączniki 4a, 4b, 4c mogą się przemieszczać względem wejściowych i wyjściowych styków zewnętrznych w celu wykonania odłączenia linii. W niniejszym przykładzie wykonania zewnętrzny styk wyjściowy wyłącznika 1 składa się z szyn zbiorczych 6a, 6b, 6c, które są umieszczone na płaszczyźnie pionowej, to znaczy na osi środkowej każdego pierwszego zewnętrznego zacisku szczękowego 30. W związku z ruchem realizującym rozłączenie, na ramieniu podtrzymującym 33 wyłącznik 1 zawiera z boku przynajmniej jedną tuleję 74 wystającą na zewnątrz, połączoną z odpowiednią prowadnicą 75 równoległą do osi środkowych A, B, C. Prowadnica 75 jest przymocowana do metalowych ścianek obudowy 2 tak, aby utrzymywać określone wcześniej położenie, w ten sposób definiując tor roboczy, po którym podążają wyłączniki 4a, 4b, 4c, które przemieszczają się z położenia rozłączenia do położenia połączenia i vice versa.

Wyłącznik 1 zawiera ponadto drugie styki zewnętrzne 34, umieszczone z boku odpowiedniego wyłącznika 4a, 4b, 4c, zasilane przez specjalnie dostarczony przewód elektryczny 35, to znaczy kable średniego napięcia wychodzące ze stacji pierwotnej. W przypadku układu liniowego 1b (fig. 4) takiego jak w niniejszym przykładzie wykonania, każdy przewód elektryczny jest skierowany do sieci średniego napięcia i dlatego jest zwymiarowany dla określonego prądu znamionowego (na przykład 630 A przy 24 kV); w tym przypadku drugie styki zewnętrzne 34 będą musiały być uważane za styki wyjściowe. Z drugiej strony, w przypadku układu transformatorowego 1a (fig. 4), taki przewód 35 będzie podwojony w celu zapewnienia w przybliżeniu podwójnej wydajności (1250 A przy 24 kV). W tym przypadku wspomniane drugie styki zewnętrzne 34 musiałyby być uważane za styki wejściowe. Para przewodów 35 wychodzi na zewnątrz obudowy 2 osiągając odpowiednie przekładniki prądowe pomiarowe i ochronne 49. Drugie styki zewnętrzne 34 są umieszczone na linii pionowej, to znaczy na osi środkowej, odpowiedniego drugiego zewnętrznego styku szczękowego 31. Inaczej mówiąc, wspomniane wyłączniki 4a, 4b, 4c są umieszczone uprzednio tak, że ich zaciski zewnętrzne 30, 31 znajdują się na prostoliniowej drodze, równoległej do osi środkowych A, B, C wyłączników 4a, 4b, 4c, przecinając odpowiednie zewnętrzne styki wejściowe i wyjściowe 6a, 6b, 6c i 34 wyłącznika 1.

Opisana droga zasadniczo wypełnia tor roboczy fizycznie określony przez prowadnice 75 i tuleje 74. Kable średniego napięcia 35 są podtrzymywane na metalowych ściankach dolnej skrzyni 3 obudowy 2 przez specjalnie zastosowaną podporę, która nie jest pokazana. Drugi styk zewnętrzny 34 jest z kolei podtrzymywany na metalowych ściankach obudowy 2 przez izolator naciągowy, oznaczony odpowiednio jako 36a, 36b i 36c, posiadający przełącznik ostrza uziemienia przewodu elektrycznego 35 oznaczony na fig. 4 numerem 50. Taki wyłącznik ostrza uziemienia zawiera ostrze rozłączające 37 zamocowane zawiasowo na metalowych ściankach, które może być obracane przez otwór kontrolny 38 umieszczony z boku drzwi 9. Ostrze 37 tworzy wyłącznik uziemienia 50 przedstawiony na fig. 4.

Z drugiej strony, co do styków i zacisków górnych 6a, 6b, 6c, 30, każdy pierwszy zacisk szczękowy 30 jest ukształtowany na przedłużeniu odpowiedniego pierwszego pręta przewodzącego, który jest umieszczony, kiedy znajdzie się na zewnątrz odpowiedniego izolatora przepustowego 29, wewnątrz powłoki izolacyjnej 39, która jest cylindryczna, wydłużona i współosiowa z izolatorem przepustowym 29.

Pośrednia przegroda poprzeczna 15 posiada, na i nad osią pionową pierwszego zacisku szczękowego 30 i powłoki izolacyjnej 39, odpowiednie otwory przejściowe 40, które posiadają kształt kołowy i umożliwiają przechodzenie powłok izolacyjnych 39 z minimalnym luzem. Takie przechodzenie, jak to zostanie poniżej szczegółowo opisane, jest zdeterminowane przez podnoszenie wyłączników 4a, 4b, 4c, to znaczy przez ich pionowy ruch postępowy z położenia rozłączenia do położenia połączenia. W położeniu pośrednim każdy wyłącznik 4a, 4b, 4c posiada na powłoce izolacyjnej 39 element uszczelniający 41, posiadający kształt kubkowy i korzystnie wykonany z przynajmniej częściowo elastycznego materiału izolacyjnego, na przykład z półsztywnej gumy, w celu ochrony przed ewentualnymi łukami wewnętrznymi. Krawędzie elementów uszczelniających 41 mogą w położeniu połączenia przylegać do pierwszej pośredniej przegrody wewnętrznej 15, uszczelniając otwory przejściowe 40, aby zapobiegać rozchodzeniu się nadciśnień i/lub wyładowań pochodzących z łuku wewnętrznego, które mogą wywierać wpływ zarówno na dolną skrzynię 3 jak i na pośrednią skrzynię 5. Tak więc, kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c są podniesione i znajdują się w położeniu połączenia, to dolna skrzynia 3 i pośrednia skrzynia 5 są oddzielone i odizolowane od siebie przegrodą poprzeczną 15 i wzajemnie

PL 194 508 B1 współpracującymi elementami uszczelniającymi 41. Ponadto, przegroda poprzeczna 15 posiada przegrodę ruchomą 42, to znaczy metalową płytę, która przemieszcza się równocześnie z ruchem wyłączników 4a, 4b, 4c dzięki łańcuchowi kinematycznemu symbolicznie reprezentowanemu przez popychacz 58, który może zamknąć wspomniane otwory przejściowe 40 kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c są opuszczone, to znaczy w położeniu rozłączenia. Wyłączniki 4a, 4b, 4c i regulator 32 są podtrzymywane przez podtrzymujący element platformowy 43.

Wyłącznik 1 według wynalazku zawiera ponadto elementy do przemieszczania ruchem postępowym wyłączników 4a, 4b, 4c wzdłuż kierunku posiadającego główny składnik równoległy do osi środkowych A, B, C, w celu realizacji rozłączenia i połączenia linii. W szczególności, kierunek ten jest pionowy i równoległy do osi środkowych A, B, C, w celu realizacji ruchu zacisków zewnętrznych 30, 31 wzdłuż toru przecinającego zewnętrzne styki wejściowe i wyjściowe 6a, 6b, 6c - 34. Elementy do przemieszczania ruchem postępowym obejmują urządzenie podnośnikowe 44 umieszczone pod podtrzymującym elementem platformowym 43. W niniejszym przykładzie wykonania takie urządzenie podnośnikowe 44 jest napędzane mechanicznie i zawiera system pantografowy z wahadłami 45 skrzyżowanymi względem kołków 59, przy czym system jest napędzany poprzez poruszanie wału śrubowego 46, który umożliwia szerokie otwarcie wspomnianych wahadeł 45 posiadających odpowiedni koniec 60 zamocowany zawiasowo i końce ruchome 61, wyposażone w odpowiednie elementy rolkowe poruszające się po specjalnie wykonanych torach górnych 62 i torach dolnych 63 urządzenia podnośnikowego 44. Oczywiście można stosować wiele alternatywnych urządzeń podnośnikowych 44 odpowiednich do tego zastosowania, napędzanych ręcznie albo w podobny sposób. Możliwe jest zastosowanie na przykład systemu wykorzystującego krążki albo różne systemy mechaniczne z napędami ślimakowymi albo zębatymi, itp. W niniejszym przykładzie wykonania wał śrubowy 46 jest napędzany ręcznie przez drzwi 9, dzięki pierwszemu otworowi napędowemu 64 w nich wykonanemu, za pomocą korby 47, dzięki umiarkowanej wadze wyłączników 4a, 4b, 4c, zwykle nie przewyższającej 100 kg. W tym celu wał śrubowy 46 posiada odpowiednie gniazdo 48 dla mechanicznego połączenia z korbą 47, umieszczone poniżej regulatora 32, oraz jest połączony z przekładnią redukcyjną 65. Kiedy system pantografowy znajduje się w położeniu wciągniętym, to znaczy zestaw wyłączników 4a, 4b, 4c i regulator 32 są obniżone do położenia rozłączenia, to cały układ tworzony przez wyłączniki 4a, 4b, 4c, regulator 32, ramię podtrzymujące 33, oraz element platformowy 43 może być wyciągnięty z obudowy 2 przez drzwi 9. W tym celu urządzenie podnośnikowe 44 posiada górne elementy napędowe do wyciągania i wkładania elementu platformowego 43, zawierające parę żłobkowanych, równoległych, przeciwległych prowadnic 66, składających się z belek ceownikowych zwróconych w kierunku siebie nawzajem, przymocowanych do górnych końców 61 wahadeł skrzyżowanych 45. Na zewnątrz każdej ceownikowej belki 66 ukształtowany jest odpowiedni tor górny 62 dla odpowiednich ruchomych końców 61. Prowadnice 66 tworzą drogę wyciągania i wkładania dla wyłączników 4a, 4b, 4c, a zwłaszcza dla elementu platformowego 43, który jest umieszczony poprzecznie do elementów przesuwnych, to znaczy kółek podporowych 67, które mogą być wkładane do wspomnianych prowadnic 66, tworzących środki przesuwające wspomniany element platformowy 43 względem elementów napędowych urządzenia podnośnikowego 44. Inaczej mówiąc, element platformowy 43 wyposażony w kółka 67 tworzy wózek ruchomego urządzenia który, jak to zostanie szczegółowo opisane poniżej, może być wyciągany, zawierający części integralne ze sobą, które zostaną w pełni wyszczególnione poniżej. Na elemencie platformowym 43 wyłącznik 1 zawiera pierwsze elementy ustawiające 68 wyłączników 4a, 4b, 4c ustawione wzdłuż drogi wkładania i wyciągania. Pierwsze elementy ustawiające 68 zawierają odpowiednie ruchome elementy zatrzaskowe 69 tak wykonane, aby były integralne z elementem platformowym 43, oraz nieruchome elementy zatrzaskowe 70 tak wykonane, aby były integralne z elementami napędowymi do jego wyciągania i wkładania, to znaczy z prowadnicami 66, przy czym ruchome i nieruchome elementy zatrzaskowe 69, 70 mogą się wzajemnie łączyć ze sobą, kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c są ustawione wzdłuż drogi wkładania i wyciągania w otworach przejściowych 40, to znaczy otworach dla pierwszych styków zewnętrznych 6a, 6b, 6c. Według niniejszego przykładu wykonania wyłącznika 1, ruchome elementy zatrzaskowe 69 zawierają odpowiedni kołek zatrzaskowy, oznaczony tym samym numerem odnośnika, zamontowany na pierwszym pręcie podporowym 71 obrotowo połączonym z elementem platformowym 43. Każdy kołek zatrzaskowy 69 jest zwrócony w kierunku odpowiednich prowadnic 66 i popychany w ich kierunku przez pierwszy sprężysty element elastyczny 72, to znaczy w niniejszym przykładzie wykonania sprężynę, opierającą się na elemencie platformowym 43. Na ich wolnych końcach, pręty podporowe 71 zawierają odpowiednie rączki do wkładania 73, umieszczone na przednim boku elementu platformowego 43. Nieruchome

PL 194 508 B1 elementy zatrzaskowe 70 zawierają odpowiedni otwór zatrzaskowy, oznaczony tym samym numerem odnośnika, który przyjmuje i łączy się z kołkiem zatrzaskowym 69 kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c są ustawione, na drodze wkładania i wyciągania, we wspomnianych otworach przejściowych 40, to znaczy otworach dla pierwszych styków zewnętrznych 6a, 6b, 6c. Otwory zatrzaskowe są bezpośrednio ukształtowane na odpowiednich prowadnicach 66. Kiedy kołki 69 są połączone z odpowiednimi otworami 70, to znaczy kiedy pręty podporowe 71 i rączki do wkładania 73 znajdują się w położeniu nadanym przez położenie połączenia, to odpowiedni układ, nie pokazany, zapewnia luz dla wyłączników 4a, 4b, 4c podnoszonych przez urządzenie podnośnikowe 44. Ponadto zamknięcie drzwi 9 jest możliwe tylko z kołkami zatrzaskowymi 69 w stanie połączonym. Odpowiednio, dla wspomnianego ramienia podtrzymującego 33, wyłącznik 1 zawiera drugie elementy ustawiające 76 wyłączników 4a, 4b, 4c, ustawione wzdłuż toru roboczego pomiędzy położeniem rozłączenia, obniżonym, oraz położeniem połączenia, podniesionym. Drugie elementy ustawiające 76 zawierają odpowiednie drugie ruchome elementy zatrzaskowe 77, tak ukształtowane, aby były integralne z ramieniem podtrzymującym 33, to znaczy z wyłącznikami 4a, 4b, 4c, oraz drugie nieruchome elementy zatrzaskowe 78, tak ukształtowane, aby były integralne ze środkami napędowymi do rozłączania i łączenia, to znaczy z prowadnicą 75, przy czym drugie ruchome elementy zatrzaskowe 77 i drugie nieruchome elementy zatrzaskowe 78 mogą się łączyć wzajemnie ze sobą kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c są ustawione w położeniu połączenia. Drugie ruchome elementy zatrzaskowe 77 zawierają odpowiednią zapadkę, oznaczoną tym samym numerem odnośnika, umieszczoną na drugim pręcie podporowym 79 obrotowo połączonym z ramieniem podtrzymującym 33 za pomocą połączenia 80. Każda zapadka stanowiąca ruchomy element zatrzaskowy 77 jest zwrócona w kierunku odpowiedniej prowadnicy 75 i jest do niej dociskana przez drugi sprężysty element elastyczny 81, to znaczy w niniejszym przykładzie wykonania sprężynę, opierającą się o ramię podtrzymujące 33. Na prowadnicy 75 usytuowany jest drugi nieruchomy element zatrzaskowy 78, zawierający szczelinę oznaczoną tym samym numerem odnośnika, która przyjmuje i łączy się z zapadką stanowiącą drugi ruchomy element zatrzaskowy 77 kiedy wyłączniki 4a, 4b, 4c znajdują się w podniesionym położeniu połączenia. Wyłącznik 1 zawiera ponadto pręt napędowy 82 połączony z połączeniem 80 i kończący się końcem napędowym 83 na przedniej metalowej ściance obudowy 2. Drzwi 9, w miejscu przechodzenia przez nie końca napędowego 83, posiadają drugi otwór napędowy 84 (fig. 3), służący do napędzania drugich elementów ustawiających za pomocą nie pokazanego odpowiedniego narzędzia. Kiedy zapadka czyli drugi ruchomy element zatrzaskowy 77 jest połączona z odpowiednią szczeliną 78, to odpowiedni układ, nie pokazany, zapewnia luz do napędzania elementów napędowych 56 w celu utworzenia obwodu wewnątrz izolatorów przepustowych, tworzonego przez wyłączniki 4a, 4b, 4c.

Poniżej zostanie opisane, w odniesieniu do fig. 1 i 2, działanie wyłącznika 1. Na fig. 1 wyłączniki 4a, 4b, 4c znajdują się w położeniu rozłączenia: urządzenie podnoszące jest obniżone, z wahadłami 45 nałożonymi na siebie. Zaciski 30, 31 wyłączników 4a, 4b, 4c znajdują się na prostoliniowym torze posiadającym jego składnik główny równoległy do osi środkowych A, B, C, to znaczy tor zacisków zewnętrznych 30, 31 tworzony przez urządzenie podnośnikowe 44 jest zasadniczo pionowy i równoległy do osi środkowych A, B, C. Tor przecina odpowiednie styki zewnętrzne, na przykład szyny zbiorcze 6a, 6b, 6 c albo drugi styk zewnętrzny 34. W szczególności, pomiędzy każdym zaciskiem zewnętrznym 30, 31 i odpowiednim wejściowym i/lub wyjściowym stykiem zewnętrznym 6a, 6b, 6c, 34 znajduje się określony odcinek rozłączenia 54, określany przez wymagania bezpieczeństwa. W opisanym powyżej przypadku odcinek taki wynosi około 30 cm, co jest także długością toru roboczego pomiędzy położeniem rozłączenia i położeniem połączenia. Na fig. 1 przedstawiony jest wyłącznik 1 z wyłącznikami 4a, 4b, 4c w położeniu włożenia odpowiadającym położeniu rozłączenia. W celu przejścia z położenia wyciągniętego do położenia włożenia, konieczne jest włożenie kółek podtrzymujących 67 do wnętrza prowadnic 66; popchnięcie elementu platformowego 43 wzdłuż drogi wkładania i wyciągania; przesunięcie rączek do wkładania 73 wbrew działaniu pierwszego elementu elastycznego 72 w celu umożliwienia przejścia kołków zatrzaskowych 69 wewnątrz prowadnic 66; oraz, zawsze przesuwając rączki 73, zwolnienie połączenia kołków 69 z odpowiednimi otworami zatrzaskowymi 70. Teraz zaciski zewnętrzne 30, 31 i styki zewnętrzne 6a, 6b, 6c, 34 znajdują się w opisanym powyżej położeniu. Tak więc możliwe jest zamknięcie drzwi 9: następne etapy mogą być wykonywane przy zamkniętych drzwiach 9, dzięki otworom napędowym 64, 84 i odpowiednim narzędziom, zwłaszcza korbie 47 do podnoszenia wyłączników 4a, 4b, 4c.

W celu realizacji połączenia linii, po pierwsze te konieczne jest odcięcie wyłącznika 50 ostrza uziemienia. Następnie urządzenie podnośnikowe 44 jest napędzane za pomocą korby 47 do czasu

PL 194 508 B1 ustania działania ręcznego podnoszenia elementu platformowego 43 oraz zestawu trzech wyłączników 4, do czasu aż zostanie uzyskane zasadnicze połączenie pomiędzy każdym zaciskiem zewnętrznym 30, 31 i odpowiednim wejściowym albo wyjściowym stykiem zewnętrznym 6a, 6b, 6c, 34. Ustawianie jest wykonywane za pomocą drugich elementów ustawiających 76. Kiedy zapadka czyli drugi ruchomy element zatrzaskowy 77 jest połączona z odpowiednią szczeliną zatrzaskową 78, wtedy zacisk szczękowy 30, 31 i styki zewnętrzne 6a, 6b, 6c, 34 się stykają tak, aby bez problemów umożliwić przepływ dostarczonego prądu, to znaczy jego wartości znamionowej.

Połączenie pomiędzy zapadką stanowiącą drugi ruchomy element zatrzaskowy 77 i szczeliną 78 pojawia się automatycznie z mechanicznym zwolnieniem: położenie szczeliny 78 zapewnia wypełnienie wspomnianych wymagań. W szczególności, szerokość szczeliny 78 określa, w zewnętrznych stykach elektrycznych, optymalną strefę styku bez względu na możliwe tolerancje, zapewniając odpowiednie określone wejście zacisków szczękowych 30, 31 do odpowiednich styków zewnętrznych 6a, 6b, 6c, 34. Teraz obwód może być zamknięty poprzez działanie na styki wewnętrzne butli próżniowej, dzięki działaniu układu, który wykrywa położenie zapadki stanowiącej drugi ruchomy element zatrzaskowy 77 wewnątrz szczeliny 78. Odbywa się to za pomocą zdalnego napędzania elementów napędowych 56 przez regulator 32. Etapy te są wykonywane odwrotnie niż w przypadku przeprowadzania rozłączania. Kiedy obwód w butlach próżniowych jest przerwany, zawsze za pomocą napędu zdalnego, możliwe jest oddziaływanie odpowiednim narzędziem przez drugi otwór napędowy 84 w celu uwolnienia zapadki drugiego ruchomego elementu zatrzaskowego 77 ze szczeliny 78. Odpowiedni mechaniczny układ sterujący zapewnia, że zwolnienie takie jest możliwe wyłącznie w przypadku braku prądu. Teraz porusza się korbą 47 w celu uzyskania obniżenia elementu platformowego 43 aż do ponownego nastawienia odcinka rozłączenia 54. Kiedy obniżanie jest zakończone, po zamknięciu przełącznika 50 ostrza uziemienia, możliwe jest otwarcie drzwi 9; przemieszczanie rączek do wkładania 73 w celu zwolnienia kołka zatrzaskowego 69 z otworu zatrzaskowego 70; wywieranie na rączki 73 siły pociągowej w celu wyciągnięcia całego wyposażenia tworzonego przez wyłączniki 4a, 4b, 4c, element platformowy 43, regulator 32 ze środkami napędowymi 56 oraz drugie środki ustawiające 76. Jest zrozumiałe, że wyciąganie, tak jak wkładanie, może na przykład przebiegać za pomocą zsuwni, nie pokazanego układu albo równoważnego przyrządu, używanego do ustawienia urządzenia z przodu urządzenia podnośnikowego 44, z kółkami podtrzymującymi 67 elementu platformowego 43 umieszczonymi na wysokości odpowiedniej do włożenia.

Figura 5 przedstawia układ rozdzielczy średniego napięcia 51 zawierający układ 1a, 1b wyłącznika wielobiegunowego opisanego powyżej w odniesieniu do fig. 1 i 2. Układy 1a, 1b są umieszczone w dwóch rzędach, oznaczonych jako 51a, 51b, obudów 2 umieszczonych z ich odpowiednimi tylnymi bokami przylegającymi do przeciwległej obudowy 2 z jej tylnej strony, w układzie nazywanym bok przy boku. Tak więc, drzwi 9 każdej dolnej skrzyni 3, jak również panele rewizyjne 25 każdej pośredniej skrzyni 5, są zwrócone w kierunku zewnętrznych boków dwóch ustawionych obok siebie rzędów 51a, 51b. To ukształtowanie typu bok przy boku jest możliwe dzięki temu, że osie środkowe wyłączników leżą na pionowej płaszczyźnie środkowej prostopadłej do przednich drzwi obudowy. W ten sposób kable 35, styk zewnętrzny 34 i przełączniki 50 ostrzy uziemienia są umieszczone na poprzecznym boku obudowy i można do nich uzyskać dostęp od przodu przez drzwi 9. W niniejszym przykładzie wykonania, układ rozdzielczy 51 zawiera całkowitą ilość dziesięciu obudów 2, to znaczy po pięć obudów 2 dla rzędów 51 a, 51 b. Układ rozdzielczy zawiera układ transformatorowy 1a znajdujący się w narożniku, bezpośrednio zasilany przez transformator AT/MT znajdujący się za odgromnikiem przepięciowym 52 przedstawionym na fig. 4. Układ rozdzielczy 51 zawiera ponadto szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c biegnące z układu transformatorowego 1a wzdłuż rzędu pierwszego 51a, do którego on należy. Po osiągnięciu przeciwległego końca układu 51, szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c przybierają kształt U i odwrotnie przechodzą przez rząd drugi 51b. Na ich drodze szyny zbiorcze 6a, 6b, 6c przechodzą przez dziewięć innych układów liniowych 1b, przy czym układ rozdzielczy 51 składa się z układu transformatorowego 1a. Tych dziewięć układów liniowych 1b jest całkowicie niezależnych od siebie i jest zasilanych równolegle przez układ transformatorowy 1a. Z tego powodu, w normalnych warunkach pracy, mogą one być przerwane, połączone, rozłączone, wyciągnięte bez wpływania na pozostałe. Należy zauważyć, że dzięki temu, że wyłączniki przechowywane w układzie 51 są w celu ich rozłączenia i połączenia przemieszczane ruchem postępowym wzdłuż kierunku, który jest prostopadły do płaszczyzny tworzonej przez cały system 51, przemieszczanie ruchem postępowym w żaden sposób nie wpływa na wymiary poprzeczne całego układu rozdzielczego, przy jednoczesnym zachowaniu stałych odpowiednich grubości izolacyjnych wewnątrz każdej obudowy 2. Z tego powodu układ rozdzielczy 51

PL 194 508 B1 posiada wymiary poprzeczne zredukowane do minimum, a zwłaszcza wymiar szerokości mieści się w obrębie tak zwanego prześwitu drogowego, to znaczy 2,5 m, umożliwiając stosowanie układu rozdzielczego 51 dla zastosowań przenośnych, służących do rozwiązywania sytuacji awaryjnych, uszkodzeń i tym podobnych. Ponadto, powyższe ukształtowanie obudów typu bok przy boku umożliwia dalsze zmniejszenie wymiaru poprzecznego układu rozdzielczego. Ponadto działanie układu staje się niezwykle proste, a szczególnie łatwy jest dostęp do wszystkich elektrycznych przyrządów sterujących i środków podnoszących układów 1a, 1b. Ponadto należy zauważyć, że etapy wkładania i wyciągania opisanego powyżej urządzenia dla wyłączników okazują się być wyjątkowo proste, umożliwiając etapy szybkiej kontroli, konserwacji i wymiany. Właściwe ustawienie urządzenia wewnątrz każdej obudowy przebiega dzięki tym samym etapom, przemieszczaniu ruchem postępowym po torze poziomym do wkładania i wyciągania, oraz podnoszeniu, które umożliwiają samo wkładanie. Ponadto realizacja opisanego powyżej układu może być wykonana za pomocą wyłączników dostępnych na rynku, ze szczególnymi zaletami dotyczącymi wymiarów, lekkości i łatwości przenoszenia występującymi dzięki zastosowaniu wyłączników próżniowych.

Jeśli chodzi o opisany powyżej wyłącznik wielobiegunowy, jego zastosowania, zwłaszcza w dziedzinie układu rozdzielczego średniego napięcia dla stacji pierwotnych, oraz o sposób działania układu rozdzielczego średniego napięcia zawierającego ten wyłącznik, to osoba znająca temat, w celu wypełnienia dalszych i innych niespodziewanych wymagań, będzie mogła wykonać kilka dalszych modyfikacji i wariantów, z których wszystkie są jednak zawarte w zakresie ochronnym niniejszego wynalazku zdefiniowanym w dołączonych zastrzeżeniach patentowych.

Claims (26)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wyłącznik wielobiegunowy, zawierający, dla każdego bieguna, wyłącznik mający izolator przepustowy, usytuowany wzdłuż kierunku głównego, stanowiącego oś środkową wyłącznika, przy czym osie środkowe wyłączników są równoległe do siebie, zaś wyłączniki są integralne ze sobą nawzajem i są zamocowane przesuwnie względem odpowiednich zewnętrznych styków wejściowych i wyjściowych w celu przeprowadzania rozłączenia linii, a zewnętrzne styki wejściowe i wyjściowe zawierają zestaw szyn zbiorczych równoległych do siebie, znamienny tym, że zawiera zespół (44) do przemieszczania wyłączników (4a, 4b, 4c) ruchem postępowym zgodnie z kierunkiem, którego składnik główny jest równoległy do osi środkowych (A, B, C), dla połączenia linii i rozłączenia linii, przy czym osie środkowe (A, B, C) wyłączników (4a, 4b, 4c) są pionowe i leżą na pionowej płaszczyźnie środkowej prostopadłej do szyn zbiorczych (6a, 6b, 6c).
2. 2. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół (44) do przemieszczania wyłączników (4a, 4b, 4c) ruchem postępowym zawiera przynajmniej jedno urządzenie podnośnikowe wyłączników (4a, 4b, 4c) zgodnie z kierunkiem równoległym do osi środkowych (A, B, C) wyłączników (4a, 4b, 4c).
3. 3. Wyłącznik według zastrz. 2, znamienny tym, że zawiera trzy bieguny, przy czym styki zewnętrzne zawierają zestaw trzech szyn zbiorczych równoległych do siebie i prostopadłych do osi środkowych (A, B, C).
4. 4. Wyłącznik według zastrz. 3, znamienny tym, że wyłączniki (4a, 4b, 4c) są usytuowane w ochronnej skrzyni (3) obudowy (2) z metalowymi ściankami, przy czym wyłączniki (4a, 4b, 4c) są oddalone od metalowych ścianek skrzyni (3) i powietrze stanowi warstwę izolacyjną w położeniu rozłączenia, w położeniu połączenia, oraz wzdłuż toru roboczego pomiędzy tymi położeniami.
5. 5. Wyłącznik według zastrz. 4, znamienny tym, że obudowa (2) zawiera pierwszą skrzynię (3), zawierającą wyłączniki (4a, 4b, 4c), oraz drugą skrzynię (5), zawierającą szyny zbiorcze (6a, 6b, 6c), przy czym pierwsza skrzynia (3) i druga skrzynia (5) są oddzielone przegrodą poprzeczną (15) posiadającą, dla każdego wyłącznika (4a, 4b, 4c), odpowiedni otwór przejściowy (40) i przynajmniej jedną przegrodę ruchomą (42), sprzężoną z wyłącznikami (4a, 4b, 4c), zamykającą otwory przejściowe (40) w położeniu rozłączenia wyłączników (4a, 4b, 4c).
6. 6. Wyłącznik według zastrz. 5, znamienny tym, że każdy wyłącznik (4a, 4b, 4c) posiada element uszczelniający (41) przylegający do przegrody poprzecznej (15) w położeniu połączenia wyłączników (4a, 4b, 4c) i uszczelniający otwory przejściowe (40).
7. 7. Wyłącznik według zastrz. 6, znamienny tym, że elementy uszczelniające (41) mają kubkowy kształt.
8. 8. Wyłącznik według zastrz. 5, znamienny tym, że druga skrzynia (5) jest umieszczona wyżej od pierwszej skrzyni (3) i jest przecięta kanałem kominowym (16) posiadającym przynajmniej jeden

   PL 194 508 B1 przewód wentylacyjny (17) usytuowany pomiędzy pierwszym otworem wentylacyjnym (18), ukształtowanym w przegrodzie poprzecznej (15), oraz drugim otworem wentylacyjnym (19), ukształtowanym na górze obudowy (2), wychodzącym na zewnątrz i zamkniętym przynajmniej jedną klapą (20).
9. 9. Wyłącznik według zastrz. 8, znamienny tym, że druga skrzynia (5) jest od góry ograniczona wierzchem (21) posiadającym przynajmniej jeden otwór wentylacyjny (23) otwierający się na zewnątrz i zamknięty przynajmniej jedną dalszą klapą (24).
10. 10. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z wyłączników (4a, 4b, 4c) zawiera pierwszy zacisk zewnętrzny (30) usytuowany na jego górze, ustawiony w jednej linii z osią środkową (A, B, C), oraz drugi zacisk zewnętrzny (31), umieszczony z boku odpowiedniego wyłącznika (4a, 4b, 4c) na jego dole.
11. 11. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że wyłączniki (4a, 4b, 4c) są wyłącznikami próżniowymi i są usytuowane w izolatorze przepustowym (29) posiadającym cylindryczne przedłużenie wyznaczające oś środkową (A, B, C) każdego wyłącznika (4a, 4b, 4c).
12. 12. Wyłącznik według zastrz. 11, znamienny tym, że wyłączniki (4a, 4b, 4c) i napęd (32) są umieszczone na podtrzymującym elemencie platformowym (43), przy czym urządzenie podnośnikowe (44) jest umieszczone poniżej podtrzymującego elementu platformowego (43).
13. 13. Wyłącznik według zastrz. 12, znamienny tym, że urządzenie podnośnikowe (44) ma napęd mechaniczny.
14. 14. Wyłącznik według zastrz. 13, znamienny tym, że urządzenie podnośnikowe (44) zawiera system pantografowy (45) z wahadłami skrzyżowanymi, o dużym kącie otwarcia, napędzany przynajmniej jednym wałem śrubowym (46).
15. 15. Wyłącznik według zastrz. 13 albo 14, znamienny tym, że w obudowie (2) jest ukształtowany otwór napędowy (64) do uruchamiania urządzenia podnośnikowego (44).
16. 16. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że w położeniu rozłączenia wyłączniki (4a, 4b, 4c) należą do wyciąganego urządzenia, przy czym wyłącznik wielobiegunowy (1) zawiera elementy napędowe do wyciągania i wkładania.
17. 17. Wyłącznik według zastrz. 16, znamienny tym, że element ruchomy zawiera wózek (43, 67) wyposażony w elementy przesuwne (67), usytuowane w żłobkowanych prowadnicach (66) elementów napędowych do wyciągania i wkładania, tworzących tor wkładania i wyciągania.
18. 18. Wyłącznik według zastrz. 17, znamienny tym, że wzdłuż toru wkładania i wyciągania usytuowane są elementy ustawiające (68).
19. 19. Wyłącznik, według zastrz. 18, znamienny tym, że elementy ustawiające (68) zawierają ruchome elementy zatrzaskowe (69), integralne z wyłącznikami (4a, 4b, 4c), oraz nieruchome elementy zatrzaskowe (70), integralne z elementami napędowymi do wyciągania i wkładania, przy czym ruchome elementy zatrzaskowe (69) i nieruchome elementy zatrzaskowe (70) są ze sobą połączone w pozycji wyłączników (4a, 4b, 4c), wzdłuż toru wkładania i wyciągania, przy stykach zewnętrznych (6a, 6b, 6c, 34).
20. 20. Wyłącznik według zastrz. 19, znamienny tym, że w pozycji połączenia ruchomych elementów zatrzaskowych (69) i nieruchomych elementów zatrzaskowych (70) wyłączniki (4a, 4b, 4c) są ruchome ruchem postępowym.
21. 21. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera ponadto drugie elementy ustawiające (76) usytuowane wzdłuż toru roboczego pomiędzy położeniem rozłączenia i położeniem połączenia wyłączników (4a, 4b, 4c).
22. 22. Wyłącznik według zastrz. 21, znamienny tym, że drugie elementy ustawiające (76) zawierają drugie ruchome elementy zatrzaskowe (77), integralne z wyłącznikami (4a, 4b, 4c), oraz drugie nieruchome elementy zatrzaskowe (78), przy czym drugie ruchome elementy zatrzaskowe (77) i drugie nieruchome elementy zatrzaskowe (78) są ze sobą wzajemnie połączone w położeniu połączenia wyłączników (4a, 4b, 4c).
23. 23. Wyłącznik według zastrz. 22, znamienny tym, że w pozycji połączenia drugich ruchomych elementów zatrzaskowych (77) i drugich nieruchomych elementów zatrzaskowych (78) obwód elektryczny jest zamknięty.
24. 24. Wyłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi podzespół w zespole rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych, zawierającym przynajmniej dwa wyłączniki wielobiegunowe.
25. 25. Wyłącznik według zastrz. 24, znamienny tym, że przynajmniej jeden wyłącznik wielobiegunowy w zespole rozdzielczym średniego napięcia dla stacji pierwotnych stanowi układ transformatoPL 194 508 B1 rowy (1a), zaś co najmniej dwa wyłączniki wielobiegunowe działające w tym zespole rozdzielczym stanowią układy liniowe (1b), przy czym układy liniowe i transformatorowe (1a, 1b) przechodzą przez te same szyny zbiorcze (6a, 6b, 6c).
26. 26. Wyłącznik według zastrz. 25, znamienny tym, że układy transformatorowe i liniowe (1a, 1b) są umieszczone w odpowiednich obudowach (2) ustawionych bok przy boku w dwóch rzędach (51a, 51b), zajmujących szerokość równą co najwyżej szerokości prześwitu drogowego.