PL193076B1 - Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej - Google Patents

Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej

Info

Publication number
PL193076B1
PL193076B1 PL349489A PL34948999A PL193076B1 PL 193076 B1 PL193076 B1 PL 193076B1 PL 349489 A PL349489 A PL 349489A PL 34948999 A PL34948999 A PL 34948999A PL 193076 B1 PL193076 B1 PL 193076B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
tumor
adenovirus
patients
gene
thymidine kinase
Prior art date
Application number
PL349489A
Other languages
English (en)
Other versions
PL349489A1 (en
Inventor
Seppo Yla-Herttuala
Anu-Maaria Sandmair
Sami Loimas
Matti Vapalahti
Original Assignee
Ark Therapeutics Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=10842035&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL193076(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Ark Therapeutics Ltd filed Critical Ark Therapeutics Ltd
Publication of PL349489A1 publication Critical patent/PL349489A1/xx
Publication of PL193076B1 publication Critical patent/PL193076B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N15/00Mutation or genetic engineering; DNA or RNA concerning genetic engineering, vectors, e.g. plasmids, or their isolation, preparation or purification; Use of hosts therefor
    • C12N15/09Recombinant DNA-technology
    • C12N15/63Introduction of foreign genetic material using vectors; Vectors; Use of hosts therefor; Regulation of expression
    • C12N15/79Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts
    • C12N15/85Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts for animal cells
    • C12N15/86Viral vectors
    • C12N15/861Adenoviral vectors
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/43Enzymes; Proenzymes; Derivatives thereof
    • A61K38/45Transferases (2)
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K48/00Medicinal preparations containing genetic material which is inserted into cells of the living body to treat genetic diseases; Gene therapy

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie adenowirusa maj acego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej do wytwarza- nia leku do traktowania jamy po nowotworze mózgu. PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy zastosowania adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej.
Leczenie złośliwych glejaków jest wyzwaniem dla lekarzy i naukowców.
Terapia genem kinazy tymidynowej, z zastosowaniem genu kinazy tymidynowej z wirusa Herpes Simplex (HSVtk), jest jedną z najbardziej obiecujących odmian leczenia w usiłowaniach osiągnięcia zmian przeżywalności pacjentów ze złośliwym glejakiem.
Terapia genem HSVtk jest oparta na zdolności kinazy tymidynowej do katalizowania fosforylacji gancyklowiru (GCV).
Fosforylowany GCV działa jako toksyczny analog nukleotydu, prowadząc do śmierci docelowych komórek.
Zjawisko to jeszcze bardziej nasila się dzięki efektowi sąsiedztwa, gdy sąsiednie komórki są także niszczone, nawet bez transfekcji. Uważa się, że efekt ten jest spowodowany uwalnianiem toksycznych analogów nukleotydu z transfekowanych komórek do sąsiadujących komórek przez połączenia szczelinowe.
Retrowirusy i adenowirusy stosowano jako wektory w terapii genowej. Obydwa te wektory mają pewne zalety oraz ograniczenia stosowania. Transfer genów za pomocą retrowirusów jest szczególnie wskazany w przypadku nowotworów mózgu ze względu na to, że retrowirusy mogą infekować tylko komórki proliferujące, podczas gdy normalna, nie dzieląca się tkanka mózgowa, pozostaje nienaruszona. Skuteczność transferu genów przez retrowirusy jest stosunkowo niska, ale można ją zwiększyć stosując komórki pakujące retrowirusy zamiast wyizolowanych wirusów.
Czas transdukcji teoretycznie może ulec wydłużeniu, a liczba transfekowanych komórek może wzrosnąć. W przypadku zastosowania retrowirusów transfekowany gen wbudowuje się do genomu komórki docelowej i tak można osiągnąć długotrwałą ekspresję genu.
Nieoczekiwanie stwierdzono, że leczenie w przypadku nowotworów mózgu z zastosowaniem terapii genem kinazy tymidynowej można prowadzić z większą skutecznością, gdy jako środek przenoszący gen stosuje się adenowirusa.
Wynalazek dotyczy zastosowania adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej do wytwarzania leku do traktowania jamy po nowotworze mózgu.
Korzystnie adenowirus jest wolny od białek innych niż naturalnie związane z adenowirusem.
Korzystnie gen kinazy tymidynowej stanowi gen kinazy tymidynowej wirusa Herpes Simplex.
Korzystnie lek zawiera stabilizator, przy czym korzystnym stabilizatorem jest gliceryna.
Wynalazek dotyczy zastosowania adenowirusa szczególnie w przypadku, gdy nowotworem mózgu jest złośliwy glejak.
Zgodnie z wynalazkiem adenowirus zawierający gen kodujący kinazę tymidynową oraz zawierające go leki znajdują zastosowanie zwłaszcza w traktowaniu jamy po nowotworze mózgu. W szczególności stosuje się również gangcyklowir lub równoważny związek w trakcie terapii.
Genem kinazy tymidynowej jest zazwyczaj gen pochodzący z wirusa Herpes Simplex (HSVtk).
Wykazano, że genowy konstrukt adenowirus/gen kinazy tymidynowej lepiej nadaje się do transferu genów niż retrowirusy.
Konstrukt ten można stosować w leczeniu nowotworów. Leczenie może obejmować następujące etapy:
(i) podawanie adenowirusa zawierającego gen kodujący kinazę tymidynową do ściany jamy po nowotworze; oraz (ii) podawanie związku tworzącego po ufosforylowaniu związek cytotoksyczny.
Związkiem stosowanym w etapie (ii) może być gancyklowir lub jego pochodna. Ten sposób można stosować w zwalczaniu nowotworów, w szczególności nowotworu mózgu, np. złośliwego glejaka. Środek stosowany w punkcie (i) można podawać wielokrotnie, korzystnie osobno 40-80 razy.
Środek terapeutyczny korzystnie formułuje się bez dodatku białek (innych niż białka związane z adenowirusem). Uważ a się , ż e jest to korzystne szczególnie w przypadku ś rodków, do których dodaje się albuminę dla zmniejszenia działania enzymów rozkładających na składniki czynne. Korzystnie środek ten zawiera glicerynę jako stabilizator.
Ilość produktów czynnych, którą należy podać pacjentowi, może określić fachowiec w oparciu o podaną tu informację oraz czynniki zwykle brane pod uwagę, takie jak droga podawania, leczony stan oraz jego nasilenie, itd.
Następujący przykład ilustruje wynalazek.
PL 193 076 B1
P r z y k ł a d
W tym przykł adzie porównano bezpieczeń stwo i skuteczność terapii genem HSVtk z zastosowaniem komórek pakujących retrowirusy i z zastosowaniem adenowirusów w leczeniu złośliwych glejaków. W testach terapia genowa z zastosowaniem komórek pakujących retrowirusy nie spowodowała wzrostu przeżywalności pacjentów ze złośliwymi glejakami w porównaniu z grupą kontrolną poddaną transfekcji z użyciem lacZ.
Progresję nowotworu stwierdzono u wszystkich pacjentów z zastosowaniem obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (MRI) w trzy miesiące po usunięciu nowotworu i transferze genów. Jednakże terapia genowa z zastosowaniem adenowirusów znacznie polepszyła wyniki pacjentów. Także u trzech z siedmiu pacjentów leczonych z zastosowaniem adenowirusów badanie metodą MRI wykazało, że nowotwory pozostały stabilne.
Retrowirusy i linia komórek pakujących retrowirusy
Linię komórek pakujących PA317/tk przygotowano w sposób opisany w Poptani i inni, Cancer Gene Ther. 5: 101-109 (1998). Pokrótce, 1,2 kb HSV1-TK cDNA (McKnight, Nucleic Acid Res. 8: 5949-5964 (1980)) podklonowano do retrowirusowego plazmidu pLXSN (Miller i inni, Mol. Cell. Biol., 5: 2985-3902 (1986)) aby stworzyć plazmid pLTKSN. Ekspresja HSV1-TK jest kierowana przez 5' LTR mysiego wirusa mięsaka Moloneya. Wektor zawiera także wewnętrzny promotor SV40, który kieruje ekspresją genu oporności na neomycynę (NEO). Linię komórkową PA317 stransfekowano plazmidem pLTKSN drogą wytrącania fosforanem wapnia. Linia komórkowa PA317/3.0D5 (PA317/tk) wytworzyła
106 cfu/ml retrowirusów, co oznaczono w teście fibroblastów 209F (Yla-Herttuala i inni, J. Clin. Invest. 95: 2692-2698 (1995)). Przed iniekcjami komórki pakujące namnożono, trypsynizowano i rozcieńczono do 109 komórek/10 ml Optimem (Gibco BRL). Stwierdzono, że komórki były wolne od mykoplazmy, innych zanieczyszczeń mikrobiologicznych oraz wirusów typu dzikiego.
Retrowirusy BAG zawierające β-galaktozydazę (lacZ) wytworzono w φCRIP. Miana retrowirusów wynosiły 6 x 105 cfu/ml i stosowano je w postaci niezagęszczonego supernatantu hodowli (DMEM, 0,5% NCS, Gibco).
Adenowirusy
W adenowirusach HSVtk, kasetę ekspresyjną zawierającą wzmacniacz ludzkiego wirusa cytomegalii (hCMV) oraz element promotorowy - cDNA HSV 1-TK - sygnał poliadenylacji małpiego wirusa 40 (SV40) podklonowano do plazmidu pAdenogal (Barr i inni, Gene Ther. 1: 51-58 (1994)) aby stworzyć plazmid pAdCMVTK. Zlinearyzowany pAdCMVTK i sub360 DNA adenowirusowy (McClane i inni, Hum. Gene Ther. 8: 739-746 (1997)) kotransfekowano do komórek 293 (ATCC CRL1573) i zrekombinowany adenowirus, AdCMVTK, powstał na drodze rekombinacji homologicznej. Klon wirusa oczyszczono przeprowadziwszy trzy rundy testu łysinkowego i po każdej rundzie potwierdzano obecność kasety ekspresyjnej TK w genomie adenowirusa metodą PCR. AdCMVTK na dużą skalę wytworzono w komórkach 293 i lizat wirusa oczyszczono i zagęszczono w gradiencie CsCl, poddano dializie i przechowywano w -80°C.
Miana wirusów oznaczono w teście łysinkowym w komórkach 293. Preparat wirusa zanalizowano pod względem integralności ekspresji kasety TK drogą trawienia enzymami restrykcyjnymi, a następnie analizy metodą Southerna. Brak kompetentnych replikacyjnie wirusów typu dzikiego potwierdzono stosując test cytopatyczny wobec komórek Hela (ATCC CCL-2) i A549 (ATCC CC185). Stwierdzono także, że preparat wirusa był wolny od zanieczyszczeń mikrobiologicznych oraz lipopolisacharydu (test Limulus, Sigma).
W lacZ, skierowany do materiału genetycznego adenowirusa cDNA β-galaktozydazy pod promotorem β-aktynowym i wzmacniaczem CMV, wklonowano do E1-wydeletowanego regionu genomu adenowirusa metodą rekombinacji homologicznej. Adenowirusy zagęszczono do miana 3 x 1010 pfu/ml przez ultrawirowanie. Oczyszczone wirusy zebrano i poddano dializie wobec 5 mM Hepes (pH 7,8) i ostatecznie wobec 5 mM Hepes (pH 7,8) zawierającego 20% gliceryny.
Pacjenci
Piętnaście nowotworów u 14 pacjentów poddano terapii genem HSVtk. Ponadto 7 pacjentów kontrolnych transfekowano kontrolnym znacznikowym genem lacZ 4-5 dni przed usunięciem nowotworu. Wszyscy pacjenci mieli wynik w skali Kamofskyiego powyżej 70. Średni wiek pacjentów wynosił 51 lat (zakres 20 -70 lat). Nowotwór był nawracający w 13 przypadkach (59%). Wszyscy pacjenci otrzymywali kortykosteroidy i leki przeciwpadaczkowe oraz stosowano radioterapię w przypadku nowotworów de novo.
PL 193 076 B1
Operacja i transfer genów
Wszystkich pacjentów poddano krianiotomii i usunięto nowotwory. Usunięcie było tak radykalne, jak tylko było to możliwe pod mikroskopem. Diagnozę złośliwych glejaków potwierdzono zbadawszy zamrożone skrawki histologiczne podczas operacji. Po usunięciu nowotworów komórki pakujące retrowirusy HSVtk (109 komórek/10 ml) lub adenowirusy (3 x 1010 pfu/10 ml) wstrzyknięto do ściany jamy po nowotworze w objętościach 0,1-0,3 ml, na głębokość 10 mm, drogą 30-70 iniekcji/pacjenta. Leczenie z zastosowaniem GCV (5 mg/kg/dzień) prowadzono podając dożylnie GCV przez żyłę podobojczykową dwa razy na dzień przez 14 dni. Leczenie rozpoczęto w 14 lub 5 dni po usunięciu nowotworu i transferze genów odpowiednio u pacjentów, którym podano retrowirusy lub adenowirusy. Gen β -galaktozydazy podano siedmiu pacjentom z grupy kontrolnej przez cewnik, który umieszczono stereotaktycznie w nowotworze. Cewnik pozostawiono na miejscu do czasu usunięcia nowotworu podczas kraniotomii. Wektory do transferu genów (retrowirusowy BAG, miano 6 x 105 cfu i adenowirusowy, miano x 108-3 x 1010 pfu) wstrzykiwano do nowotworu przez trzy kolejne dni, a nastę pnie nowotwór usunię to po 1-2 dniach. Pacjenci ze znacznikowym genem β-galaktozydazy nie byli leczeni GCV. Wszyscy pacjenci byli leczeni z zastosowaniem radioterapii zgodnie ze standardową praktyką kliniczną.
Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego
Pacjentów leczonych HSVtk badano metodą MRI w pierwszym dniu po operacji, 4, 8 i 12 tygodni po transferze genów oraz w późniejszym okresie co dwa miesiące. Obrazowanie MRI przeprowadzano z użyciem 1,5 T Magnetom Vision (Siemens) i obejmowało ono T1-ważone (580/14/1 = czas powtarzania/czas echa/dostęp) sekwencje osiowe, koronowe i strzałkowe także po środku kontrastującym (gadopentetatodimeglumina 0,1 mmol/kg); turbo-T2-ważone (5400/99/2) i FLAIR (osłabiony płynem odzysk inwersji; TR = 9000, TE = 119, AC = 1) sekwencje. Wszystkie obrazy uzyskiwano badając ciągłe przekroje w odstępie co 5 mm i matrycę 256 x 256. Na podstawie MRI wykonanego w pierwszym dniu po operacji, usunięcie chirurgiczne nowotworu określano jako całkowite usunięcie, gdy usunięto ponad 98% objętości nowotworu; subtotalne usunięcie nowotworu, gdy usunięto ponad 66%, ale mniej niż 98% objętości nowotworu; oraz częściowe usunięcie nowotworu, gdy usunięto mniej niż 66% objętości nowotworu. Na podstawie kolejnych wyników MRI określano zachowanie nowotworu jako: progresywne, gdy zaobserwowano nawet niewielkie oznaki odrostu nowotworu, stabilne, gdy stan nowotworu pozostawał taki sam oraz regresywne gdy objętość nowotworu zmniejszała się.
Analiza próbek krwi, moczu i tkanek
Próbki krwi i moczu analizowano standardowymi metodami przed transferem genów, w pierwszym dniu po operacji oraz co tydzień podczas hospitalizacji, z wyjątkiem różnicowego zliczania leukocytów, które wykonywano co drugi dzień podczas podawania GCV. Przeciwciała przeciwwirusowe oznaczano przed transferem genów i w dwa tygodnie po transferze genów. PCR i testy na obecność wirusów typu dzikiego wykonano pobrawszy próbki osocza i moczu przed transferem genów i w 3, 5, 7 i 21 dni po transferze genów.
Diagnozę histologiczną wykonano z użyciem zamrożonych skrawków histologicznych podczas operacji i później potwierdzono z użyciem parafinowych skrawków histologicznych metodą barwienia hematoksyliną-eozyną i GFAP (Boehringer). Aktywność proliferacyjną nowotworów zmierzono przez barwienie Ki67 (Dako). Po wycięciu nowotwory transferowane lacZ zanalizowano przez wybarwienie X-gal w sposób opisany w Puumalainen i inni, Hum. Gene Ther., 9: 1769-1774 (1998).
Neuropsychologia
Testy neuropsychologiczne wykonano w celu określenia funkcji poznawczych oraz jakości życia przed operacją i co drugi miesiąc po leczeniu. Funkcje pamięciowe określano z zastosowaniem skali Wechsler Memory Scale (WMS), która zawiera siedem podtestów badających zdolności pamięci krótkotrwałej, test uczenia skojarzeniowego, opóźnienie przypominania sobie, skupienie i elastyczność procesów umysłowych. Jakość życia oceniono według standaryzowanej oceny zaburzeń snu, podatności na zmęczenie, funkcji pamięciowych, zaburzeń somatycznych, nastroju, funkcji czuciowych i ruchowych, napięcia, aktywności, depresji, podrażnienia, braku efektywności oraz niepewności. Pacjentów transfekowanych LacZ nie poddawano testom neuropsychologicznym.
Statystyka
Analizę statystyczną wyników MRI wykonano z zastosowaniem testu Kruskala Wallisa dla
SPSS. Wyniki pacjentów analizowano dokładnym testem Fishera dla SPSS. Statystykę analiz laboratoryjnych i neuropsychologicznych wykonano z zastosowaniem Anova dla SPSS.
PL 193 076 B1
Wyniki
W poniższej tabeli zestawiono wyniki doś wiadczeń terapii genowej. Wszystkich pacjentów leczono przez usunięcie nowotworu. Komórki pakujące retrowirusy (PA317/tk) zastosowano u siedmiu pacjentów, a adenowirusy (Adv/tk) u siedmiu pacjentów. Jeden pacjent (#) był poddany powtórzonemu leczeniu komórkami PA317/tk dla dwóch różnych nowotworów.
W sześciu przypadkach nowotwory były powstałymi de novo, w innych przypadkach były one nawrotami po poprzednich operacjach (op), radioterapii (rd) lub chemioterapii (ch). Nowotwory były umiejscowione w płacie skroniowym (temp), potylicznym (occ), czołowym (front) lub ciemieniowym (pariet). (Sin) oznacza stronę lewą, a (dx) stronę prawą. Przeciwciała przeciwko wirusowi oznaczono w krwi obwodowej przed terapią i w dwa tygodnie po terapii genowej.
Diagnoza potwierdziła glejaka (gb) u 82% pacjentów, u dwóch pacjentów stwierdzono gwiaździaka anaplastycznego (aa) i u dwóch stwierdzono skąpodrzewiaka anaplastycznego (ao). Aktywność proliferacyjną nowotworów oceniono przez immunohistochemiczne wybarwienie ki67. Tożsamość nowotworów potwierdzono przez barwienie immunologiczne kwaśnego włóknistego białka glejowego (GFAP).
Wyniki podano w miesiącach i (*) wskazuje śmierć pacjenta. Różnica według dokładnego testu Fishera pomiędzy pacjentami leczonymi retrowirusami i adenowirusami pod względem przeżywalności była znacząca (p < 0,05).
Pierwsze pooperacyjne badanie metodą MRI (poop.) wykonywano w 1 lub 2 dni po operacji wycięcia nowotworu i podaniu terapii genowej, a drugie pooperacyjne badanie metodą MRI wykonywano w 3 miesią ce póź niej. Usunię cie nowotworu był o cał kowite (cał k.), gdy usunię to ponad 98% masy nowotworu, subtotalne (subtot.), gdy usunięto 66%-98% i częściowe (część.), gdy usunięto mniej niż 66% nowotworu.
W kolejnych badaniach metodą MRI wzrost nowotworu okreś lano jako progresywny (prog.), gdy stwierdzono nawet niewielkie oznaki odrostu nowotworu. Różnice w progresywnym wzroście pomiędzy pacjentami leczonymi z użyciem retrowirusów i adenowirusów według wyników MRI były znaczące (p < 0,05); Kruskal Wallis test. NA = nie analizowano.
Transfer genów był bezpieczny klinicznie zarówno w przypadku wektorów retrowirusowych, jak i adenowirusowych i nie stwierdzono żadnych poważ nych skutków ubocznych. Jednakże napady padaczkowe wzrosły u dwóch pacjentów otrzymujących adenowirusy, ale obu tych pacjentów doświadczyło wcześniej objawów padaczkowych.
U jednej pacjentki odnotowano częściowy odwracalny niedowład połowiczny i afazję jako powikłania powstałe w wyniku usunięcia dwuogniskowego guza czołowego. Poddano ją terapii genowej z uż yciem komórek pakujących retrowirusy, w połączeniu z usunięciem nowotworu. U dwóch pacjentów stwierdzono reakcje gorączkowe po transferze genów za pomocą adenowirusa z otwarciem komory. Temperatura ciała wzrosła do 39,0°C, ale reakcje te były krótkotrwałe i odwracalne bez jakichkolwiek pozostających objawów.
Nie stwierdzono większych zmian w rutynowych pomiarach laboratoryjnych. Tylko u jednego pacjenta zaobserwowano łagodną i odwracalną leukopenię podczas leczenia GCV bez objawów. Przeciwciała przeciw adenowirusowi wzrosły znacząco u 3 z 7 pacjentów leczonych Adv/tk; u dwóch także obserwowano reakcje gorączkowe.
Nie stwierdzono znaczących zmian w działaniu wątroby i nerek. Nie stwierdzono dostarczenia ogólnoustrojowego wirusów w próbkach osocza i moczu metodą PCR i w testach na obecność wirusów typu dzikiego. Próbki pośmiertne od jednego pacjenta zanalizowano metodą PCR, co wykazało, że nowotwór i wszystkie inne zbadane tkanki dawały wynik negatywny względem transgenu 6 miesięcy po transferze genu.
Wyniki kolejnych MRI wykazały brak skuteczności lub niewielką skuteczność terapii genowej z uż yciem komórek pakującymi retrowirusy. U wszystkich pacjentów zanotowano progresywną chorobę w trzy miesiące po wycięciu nowotworu i terapii genowej. W przypadku terapii genowej z zastosowaniem adenowirusów wyniki MRI były znacząco (p < 0,05) lepsze ze stabilną chorobą u 3 z 7 pacjentów w trzy miesiące po leczeniu.
W porównaniu z grupą kontrolną leczoną lacZ, nie stwierdzono jakiegokolwiek wzrostu prze ż ywalności pacjentów w grupie, której podano retrowirusy. Różnica pomiędzy wynikami dla pacjentów, którym podano retrowirusy i adenowirusy, była znacząca (p < 0,05).
PL 193 076 B1
Nr pa- cjenta Wiek/ /płeć Dg Umiejscowienie guza Ki67 GFAP Wcześniejsze leczenie Terapia genowa Wirus ab 1 .poop MRI 2.poop. MRI Miesiące przeżycia
1 67/M gb occ dx 20% + - Retro/LacZ rubella NA NA 3*
2 37/M gb front sin 20% + op+rad+ch Retro/LacZ - NA NA 10*
3 63/K gb temp dx 25% + - Adv/LacZ - NA NA 7*
4 44/K ao front sin 25% + op+rad Adv/LacZ - NA NA 5*
5 45/M gb temp sin 40% + - Adv/LacZ - NA NA 12*
6 32/M ao front dx 14% + op+rad+ch Adv/LacZ adeno64 NA NA 10*
7 39/K aa temp dx 15% + op+rad Adv/LacZ - NA NA 11*
8 36/M gb temp sin 15% + - PA317/tk - część. prog. 13*
9# 64/M gb occ sin 14% + - PA317/tk - subtot. prog. -
10 44/K gb temp dx 15% + op+rad PA317/tk - subtot. prog. 7*
11# 65/M gb occ sin 14% + op+rad PA317/tk - subtot. prog. 8*
12 45/K gb temp dx 20% + op+rad PA317/tk - subtot. prog. 9*
13 70/K gb front sin, multif 25% + - PA317/tk adeno64 subtot. prog. 4*
14 20/K gb temp et pariet dx 30% + op+rad PA317/tk - subtot. prog. 7*
15 56/M gb temp et pariet dx 25% + op+rad PA317/tk - subtot. prog. 4*
16 49/K gb temp dx 10% + op+rad Adv/tk adeno64 część. prog. 12*
17 60/M gb temp dx 20% + - Adv/tk - subtot. prog. 10
18 61/M gb pariet sin 30% + - Adv/tk ade- no>256 część. prog. 9
19 39/M aa front sin 40% + op+rad Adv/tk ade- no128 część. stabilny 8*
20 65/M gb parietoocc dx 20% + - Adv/tk - całk. stabilny 8
21 59/K gb fronto- pariet sin <1% + op+rad Adv/tk - subtot. stabilny 7
22 56/M gb pariet sin 20% + op+rad Adv/tk - subtot. prog. o
Zastrzeżenia patentowe

Claims (6)

1. Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej do wytwarzania leku do traktowania jamy po nowotworze mózgu.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym adenowirus jest wolny od białek innych niż naturalnie związane z adenowirusem.
3. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, w którym gen kinazy tymidynowej stanowi gen kinazy tymidynowej wirusa Herpes Simplex.
4. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym lek zawiera stabilizator.
5. Zastosowanie według zastrz. 4, w którym stabilizatorem jest gliceryna.
6. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym nowotworem mózgu jest złośliwy glejak.
PL349489A 1998-11-06 1999-11-05 Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej PL193076B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GBGB9824437.9A GB9824437D0 (en) 1998-11-06 1998-11-06 Gene therapy
PCT/EP1999/009017 WO2000028059A1 (en) 1998-11-06 1999-11-05 Adenovirus-mediated gene therapy

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL349489A1 PL349489A1 (en) 2002-07-29
PL193076B1 true PL193076B1 (pl) 2007-01-31

Family

ID=10842035

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL349489A PL193076B1 (pl) 1998-11-06 1999-11-05 Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej

Country Status (18)

Country Link
US (1) US6579855B1 (pl)
EP (1) EP1135513B2 (pl)
JP (1) JP4733833B2 (pl)
KR (1) KR20020013473A (pl)
CN (1) CN1184321C (pl)
AT (1) ATE341639T1 (pl)
AU (1) AU749451B2 (pl)
CA (1) CA2348624C (pl)
CY (1) CY1106198T1 (pl)
DE (1) DE69933468T3 (pl)
DK (1) DK1135513T4 (pl)
ES (1) ES2273521T5 (pl)
GB (1) GB9824437D0 (pl)
HU (1) HUP0104046A3 (pl)
NO (1) NO330776B1 (pl)
PL (1) PL193076B1 (pl)
PT (1) PT1135513E (pl)
WO (1) WO2000028059A1 (pl)

Families Citing this family (13)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0910950D0 (en) 2009-06-24 2009-08-05 Ark Therapeutics Ltd Filtration
GB0916997D0 (en) 2009-09-28 2009-11-11 Ark Therapeutics Ltd Combination therapy
US20130296407A1 (en) * 2011-01-18 2013-11-07 Ark Therapeutics, Ltd. Combination Therapy for Cancer
GB201100804D0 (en) * 2011-01-18 2011-03-02 Ark Therapeutics Ltd Drug combination
CN110917362A (zh) 2012-02-07 2020-03-27 全球生物疗法有限公司 核酸输送的区室化方法及其组合物和应用
WO2014193622A2 (en) * 2013-05-08 2014-12-04 Finvector Vision Therapies Limited Treatment of operable high-grade glioma with sitimagene ceradenovec gene therapy and ganciclovir
CA2920261C (en) 2013-08-08 2018-04-03 Global Bio Therapeutics, Inc. Clamp device for minimally invasive procedures and uses thereof
DE102019000490A1 (de) 2019-01-23 2020-07-23 HAEMES Verwaltungsgesellschaft mbH Verwendung von Oligonukleotiden für die Behandlung von Tumoren
JP2023510115A (ja) 2019-12-20 2023-03-13 リジェネロン・ファーマシューティカルズ・インコーポレイテッド 新規il2アゴニストおよびそれらの使用方法
US11673930B2 (en) 2020-05-12 2023-06-13 Regeneran Pharmaceuticals, Inc. IL10 agonists and methods of use thereof
CN117597365A (zh) 2021-05-04 2024-02-23 再生元制药公司 多特异性fgf21受体激动剂及其应用
WO2023004282A2 (en) 2021-07-19 2023-01-26 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. Il12 receptor agonists and methods of use thereof
WO2023086812A1 (en) 2021-11-11 2023-05-19 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. Cd20-pd1 binding molecules and methods of use thereof

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPH0662441B2 (ja) * 1986-02-18 1994-08-17 花王株式会社 抗腫瘍物質徐放性製剤
US5631236A (en) * 1993-08-26 1997-05-20 Baylor College Of Medicine Gene therapy for solid tumors, using a DNA sequence encoding HSV-Tk or VZV-Tk

Also Published As

Publication number Publication date
NO330776B1 (no) 2011-07-11
PT1135513E (pt) 2006-12-29
CY1106198T1 (el) 2011-06-08
CA2348624A1 (en) 2000-05-18
CN1325450A (zh) 2001-12-05
DE69933468D1 (de) 2006-11-16
PL349489A1 (en) 2002-07-29
CN1184321C (zh) 2005-01-12
CA2348624C (en) 2012-07-31
AU1385100A (en) 2000-05-29
WO2000028059A1 (en) 2000-05-18
GB9824437D0 (en) 1999-01-06
DE69933468T3 (de) 2012-01-19
DK1135513T3 (da) 2006-11-27
HUP0104046A2 (hu) 2002-01-28
DK1135513T4 (da) 2011-11-21
JP4733833B2 (ja) 2011-07-27
DE69933468T2 (de) 2007-01-11
US6579855B1 (en) 2003-06-17
ATE341639T1 (de) 2006-10-15
JP2002529097A (ja) 2002-09-10
KR20020013473A (ko) 2002-02-20
EP1135513A1 (en) 2001-09-26
AU749451B2 (en) 2002-06-27
HUP0104046A3 (en) 2003-09-29
ES2273521T3 (es) 2007-05-01
NO20012220D0 (no) 2001-05-04
EP1135513B1 (en) 2006-10-04
ES2273521T5 (es) 2011-12-28
NO20012220L (no) 2001-05-04
EP1135513B2 (en) 2011-08-10

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP4213201B2 (ja) 固型腫瘍、乳頭腫および疣贅の遺伝子治療
US6979677B1 (en) Inhibition of vascular smooth muscle cell proliferation
Germano et al. Adenovirus/herpes simplex-thymidine kinase/ganciclovir complex: preliminary results of a phase I trial in patients with recurrent malignant gliomas
US7182944B2 (en) Methods of increasing distribution of nucleic acids
Tai et al. Gene transfer of glial cell line-derived neurotrophic factor promotes functional recovery following spinal cord contusion
US20040229833A1 (en) Therapeutic use of cis-element decays in vivo
Goodman et al. Adenoviral-mediated thymidine kinase gene transfer into the primate brain followed by systemic ganciclovir: pathologic, radiologic, and molecular studies
JP2003277272A (ja) DNA損傷剤およびр53を含有する組成物
US9149543B2 (en) Methods and models for rapid, widespread delivery of genetic material to the CNS using non-viral, cationic lipid-mediated vectors
PL193076B1 (pl) Zastosowanie adenowirusa mającego funkcjonalny gen kinazy tymidynowej
JP2022504260A (ja) GM1ガングリオシドーシスおよびGM2ガングリオシドーシスの処置のためのrAAVベクター
US6423692B2 (en) Method of enhancing the effectiveness of DCK phosphorylated molecules
JP2003518077A (ja) 血管形成および血管透過性の調節剤および阻害剤
Maria et al. Gene therapy for pediatric brain tumors
US20230190959A1 (en) Nucleic acid-based compositions and methods for treating small vessel diseases
CA2332634A1 (en) Repression of cell transformation with human pea3
MXPA01004410A (es) Terapia de gen mediada por adenovirus
Davidson et al. Adenoviral-mediated gene transfer: potential therapeutic applications
Duzgunes Sitimagene ceradenovec, a gene therapeutic for the treatment of glioma
ES2354811T3 (es) Factor inductor del factor nuclear kb.
Leone et al. Aspartoacylase Gene Transfer to the Mammalian Central Nervous System with Therapeutic Implications for

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification