PL192401B1 - Sposób suszenia za pomocą suszarki wstęg materiału i suszarka do wstęg materiału - Google Patents

Abstract

5. Suszarka do wsteg materialu wyposazo- na w zródlo ciepla regeneracyjnego, która po- siada wlot dla wprowadzanej wstegi i wylot dla tej wstegi usytuowany w pewnej odleglosci od wlotu oraz szereg dysz do suszenia wspomnia- nej wstegi, znamienna tym, ze suszarka jest wyposazona w zintegrowane zródlo ciepla re- generacyjnego, które zawiera co najmniej jedna kolumne wymieniajaca cieplo (15, 15’), w której znajduje sie wlot i wylot gazu, która to wspo- mniana co najmniej jedna kolumna (15, 15') jest polaczona przeplywowo ze strefa spalania (18) i zawiera material wymieniajacy cieplo; zespoly zaworowe do zmiennego kierowania gazu z suszarki do wlotu co najmniej jednej kolumny wymieniajacej cieplo (15, 15'); oraz zespoly polaczone przeplywowo ze strefa spalania (18) do kierowania czesci znajdujacego sie we- wnatrz gazu do co najmniej jednej dyszy (14). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób suszenia za pomocą suszarki wstęg materiału i suszarka do wstęg materiału.

Ze względu na potencjalne zanieczyszczenie środowiska naturalnego przez nieczystości i produkty uboczne z różnych procesów produkcyjnych przywiązuje się znaczną wagę do zachowania nad nimi kontroli i/lub ich eliminowania. Jednym z typowych sposobów eliminowania lub co najmniej zmniejszania ilości tych zanieczyszczeń jest ich utlenianie termiczne. Utlenianie termiczne występuje podczas ogrzewania zanieczyszczonego powietrza zawierającego odpowiednio dużo tlenu do temperatury na tyle wysokiej i przez czas na tyle długi, że wystarcza to do przekształcenia tych niepożądanych związków w nieszkodliwe gazy, takie jak dwutlenek węgla i para wodna.

Warunkiem sterowania działaniem urządzenia do suszenia wstęg, w tym suszarek pływających zdolnych do bezstykowego podtrzymywania i suszenia biegnącej wstęgi materiału, takiego jak papier, folia lub inny materiał arkuszowy, za pomocą ogrzanego powietrza wydmuchiwanego z szeregu typowo przeciwległych dysz powietrznych, jest istnienie źródła ciepła dla tego ogrzanego powietrza. Dodatkowo, w wyniku procesu suszenia, z biegnącej wstęgi materiału mogą uchodzić niepożądane lotne związki organiczne (VOC), zwłaszcza w przypadku suszenia powłoki farby lub podobnej substancji na wstędze. Zgodnie z prawem takie lotne substancje organiczne należy przez wydaleniem do środowiska przekształcić w nieszkodliwe gazy.

Znane dotychczas urządzenia do suszenia flotacyjnego łączy się oddzielnie z różnymi piecami do spalania lub urządzeniami dopalającymi w ten sposób, żeby gorące, utlenione gazy były odzyskiwane ze spalin utleniacza termicznego i zawracane do urządzenia suszącego. Takich instalacji nie uważa się za całkowicie zintegrowane ze względu na oddzielenie zespołów utleniacza i suszarki oraz warunek stosowania dodatkowego sprzętu grzejnego w obudowie suszącej. Inne znane dotychczas instalacje stanowią integralne wbudowanie utleniacza typu termicznego w obudowę suszarki, przy czym jako paliwo wykorzystuje się również lotne gazy odlotowe z materiału wstęgowego. Niestety, wtej tak zwanej bezpośredniej instalacji do spalania termicznego nie stosuje się żadnego typu urządzenia ani środka do odzysku ciepła oraz konieczne jest doprowadzanie stosunkowo dużych ilości paliwa uzupełniającego, zwłaszcza w przypadku małych stężeń lotnych gazów odlotowych. W jeszcze innym znanym dotychczas urządzeniu połączono suszarkę flotacyjną, w sposób całkowicie zintegrowany, ztak zwanym utleniaczem termicznym typu rekuperatywnego. Jedną z wad tych instalacji jest ograniczenie skuteczności odzyskiwania ciepła ze względu na typ używanego wymiennika ciepła, co uniemożliwia maksymalne obniżenie zużycia paliwa dodatkowego i często wyklucza jakąkolwiek gospodarkę ciepłem w trybie automatycznym. Takie ograniczenie skuteczności wynika z tego, że wymiennik ciepła o wysokiej skuteczności wstępnie podgrzewa napływające powietrze do temperatur na tyle wysokich, że wywołuje przyspieszone utlenianie rur wymiennika ciepła, w wyniku czego następują awarie rur, przecieki, spadek sprawności i stopnia zniszczenia substancji lotnych. Ogólnie, w urządzeniach termicznych typu rekuperacyjnego jest mniejsza niezawodność podzespołów, takich jak wymiennik ciepła i palnik, ze względu na to, że w warunkach eksploatacyjnych na metal działa wysoka temperatura.

W jeszcze innej całkowicie zintegrowanej instalacji do przekształcania gazów odlotowych stosuje się katalityczne urządzenie spalające, przy czym instalacja ta może zapewnić całe ciepło potrzebne do procesu suszenia. W instalacji tego typu można użyć bardzo wydajnego wymiennika ciepła, ponieważ obecność katalizatora umożliwia występowanie utleniania w niskich temperaturach. Zatem nawet wymiennik ciepła o bardzo wysokiej sprawności nie może wstępnie podgrzać napływającego powietrza do temperatur szkodliwych. Niestety, niektóre składniki gazów odlotowych są w stanie zatruć katalizator w utleniaczu katalitycznym, w wyniku czego staje się on nieskuteczny pod względem przekształcania tych gazów odlotowych w składniki nieszkodliwe. Ponadto w instalacjach katalitycznych stosuje się do podstawowych procesów odzysku ciepła wymienniki ciepła typu metalowego, których żywotność eksploatacyjna jest ograniczona ze względu na wysokie temperatury, w jakich działają.

Na przykład, w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,207,008 ujawniono powietrzną suszarkę flotacyjną z wbudowanym zespołem dopalającym. Powietrze wraz z zawartymi w nim rozpuszczalnikami pochodzącymi z procesu suszenia jest kierowane za palnik, gdzie następuje utlenianie lotnych substancji organicznych. Następnie co najmniej część powstałego w ten sposób ogrzanego powietrza ze spalin jest ponownie kierowana do dysz powietrznych do suszenia biegnącej wstęgi.

PL 192 401 B1

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,210,961 ujawniono suszarkę do wstęg wyposażoną w palnik i w rekuperacyjny wymiennik ciepła.

W opisie patentowym nr EP-A-0326228 ujawniono zwarte urządzenie grzejne do suszarki. W skład tego urządzenia grzejnego wchodzi palnik i komora spalania o kształcie drogi przepływu podobnej do litery U. Komora spalania jest połączona przepływowo z rekuperacyjnym wymiennikiem ciepła.

Mając na uwadze wysoki koszt paliwa potrzebnego do wytwarzania ciepła niezbędnego do utleniania, korzystne jest odzyskiwanie możliwie maksymalnej ilości ciepła. W tym celu w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3,870,474 ujawniono regeneracyjny utleniacz termiczny złożony z trzech regeneratorów; dwa z nich pracują cały czas, natomiast trzeci przyjmuje małe ilości usuniętego oczyszczonego powietrza w celu usunięcia z niego całego nieoczyszczonego lub zanieczyszczonego powietrza i odprowadzenia go do komory spalania, gdzie następuje utlenienie zanieczyszczeń. Po zakończeniu pierwszego cyklu następuje odwrócenie kierunku przepływu zanieczyszczonego powietrza przez regenerator, z którego poprzednio odprowadzano oczyszczone powietrze w celu wstępnego podgrzania zanieczyszczonego powietrza podczas przepływu przez regenerator przed jego doprowadzeniem do komory spalania. W ten sposób osiąga się odzysk ciepła.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3,895,918 ujawniono rotacyjną termiczną instalację regeneracyjną z centralną wysokotemperaturową komorą spalania, od której biegnie ku obwodowi szereg znajdujących się w pewnych odstępach od siebie, nierównoległych złóż do wymiany ciepła. Każde złoże do wymiany ciepła jest wypełnione ceramicznymi elementami wymieniającymi ciepło. Gazy spalinowe z procesów przemysłowych są doprowadzane do kanału wlotowego, który rozprawadza je do wybranych sekcji wymieniających ciepło w zależności od tego czy jest otwarty lub zamknięty zawór wlotowy do danej sekcji.

Pożądane byłoby wykorzystanie zalet skuteczności osiąganych w regeneracyjnej wymianie ciepła we flotacyjnych suszarkach powietrznych.

Celem wynalazku jest sposób suszenia za pomocą suszarki wstęg materiału.

Celem wynalazku jest suszarka do wstęg materiału.

Sposób suszenia za jej pomocą wstęgi materiału, polegający na tym, że transportuje się wstęgę do suszarki z atmosferą do suszenia, po czym na wspomnianą wstęgę nadmuchuje się ogrzany gaz za pomocą szeregu dysz, według wynalazku charakteryzuje się tym, że odprowadza się część atmosfery z suszarki do zintegrowanego źródła ciepła regeneracyjnego, w skład którego wchodzi co najmniej jedna kolumna wymieniająca ciepło połączona przepływowo ze strefą spalania i zawierająca materiał wymieniający ciepło w celu ogrzewania wspomnianej części atmosfery w suszarce; we wspomnianym źródle ciepła regeneracyjnego spala się lotne zanieczyszczenia znajdujące się w atmosferze w suszarce, po czym kieruje się część spalonych gazów ze źródła ciepła regeneracyjnego do co najmniej jednej z szeregu dysz.

Korzystnie ponadto prowadzi się pomiar stężeń lotnych zanieczyszczeń w atmosferze w suszarce.

Korzystnie ponadto prowadzi się paliwo do co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło.

Korzystnie ilość doprowadzanego paliwa gazowego steruje się za pomocą zmierzonego stężenia lotnych zanieczyszczeń.

Suszarka do wstęg materiału wyposażona w źródło ciepła regeneracyjnego, która posiada wlot dla wprowadzanej wstęgi i wylot dla tej wstęgi usytuowany w pewnej odległości od wlotu oraz szereg dysz do suszenia wspomnianej wstęgi, według wynalazku charakteryzuje się tym, że suszarka jest wyposażona w zintegrowane źródło ciepła regeneracyjnego, które zawiera co najmniej jedną kolumnę wymieniającą ciepło, w której znajduje się wlot i wylot gazu, która to wspomniana co najmniej jedna kolumna jest połączona przepływowo ze strefą spalania i zawiera materiał wymieniający ciepło; zespoły zaworowe do zmiennego kierowania gazu z suszarki do wlotu co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło; oraz zespoły połączone przepływowo ze strefą spalania do kierowania części znajdującego się wewnątrz gazu do co najmniej jednej dyszy.

Korzystnie suszarka posiada co najmniej dwie kolumny wymieniające ciepło.

Korzystnie co najmniej niektóre z szeregu dysz są dyszami flotacyjnymi do pływającego podtrzymywania wstęgi w obudowie.

Korzystnie wspomniany materiał wymieniający ciepło stanowi kombinację czynnika upakowanego chaotycznie z czynnikiem o określonej strukturze.

Korzystnie wspomniany materiał wymieniający ciepło jest monolitem.

PL 192 401B1

Korzystnie ponadto ze wspomnianym zespołem zaworowym jest połączona przepływowo komora zatrzymująca.

Korzystnie suszarka posiada ponadto zespoły do doprowadzania paliwa do spalania do co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło.

Korzystnie w skład wspomnianego materiału wymieniającego ciepło wchodzi katalizator.

Korzystnie ponadto ze strefą spalania są połączone przepływowo zespoły redukujące.

Korzystnie zespołami redukującymi są reduktory ciśnienia.

Korzystnie zespołami redukującymi są reduktory temperatury.

Korzystnie suszarka ponadto posiada elementy pomiarowe temperatury usytuowane we wspomnianym źródle ciepła regeneracyjnego oraz sterowane przez nie zespoły bocznikujące do odłączania części gazów od wspomnianego źródła ciepła regeneracyjnego, kiedy elementy pomiarowe temperatury zmierzą z góry zadaną temperaturę.

Korzystnie suszarka zawiera ponadto czujnik do pomiaru stężeń lotnych rozpuszczalników organicznych w gazie kierowanym do wlotu.

Korzystnie suszarka zawiera ponadto czujnik do pomiaru stężeń lotnych rozpuszczalników organicznych w gazie kierowanym do wlotu oraz w którym ilość doprowadzanego paliwa jest sterowana za pomocą tego zmierzonego stężenia.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku uzyskano suszarkę do wstęg zintegrowaną z regeneracyjnym wymiennikiem ciepła, a także sposób suszenia za jej pomocą wstęgi materiału. Urządzenie i sposób według wynalazku zapewniają w całkowicie zintegrowany sposób ogrzewanie powietrza i przekształcanie lotnych składników organicznych w nieszkodliwe gazy poprzez włączenie regeneracyjnego urządzenia spalającego jako integralnego elementu urządzenia suszącego. W jednym z przykładów wykonania suszarka jest flotacyjną suszarką powietrzną wyposażoną w rury powietrzne do bezstykowego podtrzymywania biegnącej wstęgi za pomocą ogrzanego powietrza z utleniacza.

Przedmiot wynalazku jest pokazany w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie i realizację sposobu, według wynalazku, schematycznie, w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 2 - monolityczne złoże według wynalazku, w rzucie perspektywicznym; fig. 3 urządzenie, według wynalazku, w drugim przykładzie wykonania, schematycznie; fig. 4 - urządzenie, według wynalazku, w trzecim przykładzie wykonania, schematycznie; fig. 5 - urządzenie, według wynalazku, w czwartym przykładzie wykonania, schematycznie; fig. 6 - urządzenie, według wynalazku, w piątym przykładzie wykonania, schematycznie; fig. 7 - utleniacz regeneracyjny z pojedynczym złożem zintegrowanym z suszarką, schematycznie; oraz fig. 8 - utleniacz regeneracyjny z pojedynczym złożem z fig. 7, schematycznie.

Fundamentalną sprawą dla realizacji całkowicie zintegrowanej suszarki i regeneracyjnego termicznego urządzenia utleniającego jest warunek, żeby cała energia potrzebna do procesu suszenia pochodziła ze spalania i przekształcania wydalanych lotnych substancji organicznych z minimalną ilością dodawanego paliwa albo bez dodawania tego paliwa. Według wynalazku możliwe jest osiągnięcie autotermicznego albo samopodtrzymującego się przebiegu procesu. Wiele lotnych substancji organicznych jest egzotermicznych w reakcjach chemicznych i jako takie można je traktować jako paliwo w zintegrowanym systemie wypierania paliwa dodatkowego, takiego jak gaz ziemny. Powstałe urządzenie zapewnia wysoką sprawność odzyskiwania ciepła wystarczającą do zapewnienia warunków autotermicznych lub co najmniej doprowadzania bardzo minimalnych ilości paliwa dodatkowego w sposób sterowany i podtrzymywany z wysoką niezawodnością składników i prawie całkowitego przekształcenia niepożądanych lotnych gazów odlotowych w nieszkodliwe składniki.

Nawiązując teraz do fig. 1, pokazano schematycznie jednostrefową suszarkę flotacyjną 10 ze zintegrowanym regeneracyjnym utleniaczem termicznym 20. W suszarce flotacyjnej 10 znajduje się szczelina wlotowa 11 wstęgi oraz szczelina wylotowa 12 wstęgi znajdująca się w pewnej odległości od szczeliny wlotowej 11 wstęgi, przez które wpływa przesuwana wstęga 13. W suszarce 10 biegnąca wstęga jest podtrzymywana pływająco za pomocą szeregu rur powietrznych 14. Chociaż, korzystnie, rury powietrzne 14 są ustawione w układzie schodkowym naprzeciwko siebie, jak pokazano, to osoby o odpowiednich umiejętnościach w tej dziedzinie zorientują się, że możliwe jest również zastosowanie innych urządzeń. W celu uzyskania dobrej flotacji i intensywnej wymiany ciepła, zaleca się stosowanie rur powietrznych Hl-FLOAT* firmy MEGTEC Systems, które podtrzymują wstęgę 13 w stanie pływającym na sinusoidalnej drodze przez suszarkę 10. Zintensyfikowane suszenie można uzyskać wprowadzając w strefę suszenia elementy grzewcze pracujące w podczerwieni. Górne i dolne zestawy rur powietrznych 14 są połączone przepływowo z odpowiednimi głowicami 16, 16', z których każda jest

PL 192 401 B1 zasilana ze źródła ogrzanego powietrza za pomocą wentylatora zasilającego 17 i kieruje je do odpowiednich rur powietrznych 14. Z wentylatorem zasilającym 17 jest połączona przepływowo przepustnica gotowego powietrza 25 do doprowadzania, w razie potrzeby, gotowego powietrza do instalacji. Osoby o odpowiednich kwalifikacjach są w stanie zorientować się, że chociaż pokazano suszarkę flotacyjną, to w zakresie wynalazku mieszczą się również suszarki, w których nie jest konieczne bezstykowe podtrzymywanie wstęgi.

Utleniacz regeneracyjny 20 zintegrowany z suszarką 10 jest, korzystnie, utleniaczem dwukolumnowym, chociaż można również używać utleniacza jednokolumnowego (fig. 7 i fig. 8) z palnikiem w komorze wlotowej albo z trzema lub więcej kolumnami albo też utleniacza rotacyjnego. W przypadku stosowania technologii termicznego utleniania regeneracyjnego, strefy wymiany ciepła w każdej kolumnie muszą być okresowo regenerowane w celu umożliwienia odnowienia środków przenoszenia ciepła, (które ogólnie mówiąc stanowi złoże z ceramicznej kamionki lub z ceramicznych elementów), w strefie o zubożonej energii. Realizuje się to poprzez okresową zmianę strefy wymiany ciepła, przez którą przepływają zimne i gorące płyny. W szczególności, kiedy gorący płyn przepływa przez matrycę wymiany ciepła, ciepło przepływa z płynu do matrycy, co powoduje chłodzenie płynu i ogrzewanie matrycy. Na odwrót, kiedy przez ogrzaną matrycę przepływa zimny płyn, ciepło płynie z matrycy do płynu, w wyniku czego następuje chłodzenie matrycy i ogrzewanie płynu. W rezultacie takiego przebiegu zjawiska matryca działa jak magazyn ciepła, na przemian odbierając ciepło z gorącego płynu, magazynując je, a następnie oddając je zimnemu płynowi.

Zamiana stref wymiany ciepła w celu regeneracji matrycy jest realizowana za pomocą odpowiednich zaworów przełączających. W jednym z przykładów wykonania wynalazku istnieje jeden zawór przełączający na strefę wymiany ciepła i, korzystnie, zawory przełączające są zaworami pneumatycznymi typu grzybkowego, dla których częstotliwość przełączania albo cykl jest funkcją objętościowego natężenia przepływu tak, że zmniejszone natężenie umożliwia dłuższe okresy pomiędzy przełączeniami. Zawory przełączające są środkami do regeneracji matrycy, natomiast wynikiem samej czynności regeneracyjnej jest krótkotrwała emisja nieoczyszczonego płynu bezpośrednio do atmosfery, co powoduje obniżenie skuteczności destrukcji lotnych substancji organicznych oraz, w przypadku lotnych substancji organicznych o wysokiej temperaturze wrzenia, pojawienie się nieprzezroczystości, oile nie zastosuje się jakiegoś sposobu zatrzymania tego powietrza przełączającego. Korzystnie, do zwiększenia skuteczności urządzenia stosuje się komorę stopującą 90.

Na figurze 1 pokazano ogólnie, oznaczając numerem 20, dwukolumnowy regeneracyjny utleniacz termiczny. Przeznaczony do obróbki gaz jest kierowany z obudowy 10 suszarki do utleniacza 20 za pomocą wentylatora wydechowego 30 i odpowiednich kanałów, poprzez zawór lub zawory przełączające 21 i do (albo z) jednej z wypełnionych czynnikiem do wymiany ciepła kolumn 15, 15' do regeneracyjnej wymiany ciepła. Z każdą kolumną 15, 15' do regeneracyjnej wymiany ciepła, a także z wentylatorem 17 zasilającym suszarkę jest połączona przepływowo strefa spalania 18 z odpowiednimi dla niej środkami ogrzewającymi, takimi jak jeden lub więcej palnik gazowy 22 ze związaną z nim dmuchawą 23 spalin i zaworami w instalacji gazowej. W idealnych warunkach środki ogrzewające w strefie spalania muszą pracować tylko podczas rozruchu w celu doprowadzenia do temperatury roboczej strefy spalania 19 i kolumn 15, 15' do wymiany ciepła. Po osiągnięciu temperatury roboczej, korzystnie, środki ogrzewające są wyłączane (albo przestawiane w tryb pilotowy) i są utrzymywane warunki autotermiczne. Odpowiednie temperatury robocze w strefie spalania 18 wynoszą na ogół 1400-1800°F (760-982°C). Osoby o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie są w stanie ocenić, że chociaż termin strefa spalania stosuje się na ogół w przemyśle do identyfikowania elementu 18, to większość lub całe spalanie może przebiegać w złożach do wymiany ciepła, natomiast w strefie spalania 18 może przebiegać w rzeczywistości mała część spalania albo też spalanie może się w ogóle nie odbywać. W związku z tym, stosowanie tego terminu w opisie i zastrzeżeniach nie powinno być interpretowane jako implikujące konieczność spalania w tej strefie.

Korzystnie, ze względu na ekonomiczne wykorzystanie miejsca kolumny 15, 15' do wymiany ciepła są ustawione w urządzeniu poziomo (tj. przepływ gazu przez nie odbywa się wzdłuż drogi poziomej). W celu minimalizacji niepożądanego gromadzenia się gazu technologicznego i wzbudzania równomiernego rozprowadzania tego gazu przez czynnik do wymiany ciepła, stosuje się, korzystnie, kombinację chaotycznie upakowanego czynnika, w którym znajdują się puste przestrzenie umożliwiające przepływ gazu pomiędzy cząstkami czynnika oraz czynniki o odpowiedniej strukturze. W zalecanym przykładzie wykonania, puste przestrzenie w chaotycznie upakowanym czynniku są większe niż puste przestrzenie istniejące w przestrzeniach między cząstkami czynnika. Jeżeli te puste przestrze6

PL 192 401B1 nie są zbyt małe, to gaz wykazuje skłonność do wpływania w przestrzenie międzycząstkowe a nie w puste przestrzenie w cząstkach. Takie cząstki do wymiany są wytwarzane z jednego materiału icechują się tym, że znajdują się w nich występy lub łopatki biegnące od środka cząstki. Przestrzenie pomiędzy występami stanowią idealną frakcję pustych przestrzeni dla przepływu gazów, co poprawia charakterystyki spadku ciśnienia w złożu do wymiany ciepła, złożonym ze zagregowanych cząstek. Na powierzchni tego chaotycznie upakowanego czynnika może być również naniesiony katalizator.

Osoby o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie zorientują się, że istnieje możliwość stosowania chaotycznie upakowanych czynników według wynalazku o innych, odpowiednich kształtach, takich jak siodełka, korzystnie siodełka o wymiarach 1/2, (około 12,7 mm) itp.

Druga część czynnika do wymiany ciepła jest strukturą monolityczną stosowaną w połączeniu ze wspomnianym powyżej chaotycznie upakowanym czynnikiem. Korzystnie, ta struktura monolityczna ma około 50 komórek/cal² i umożliwia przepływ laminarny oraz niski spadek ciśnienia. Znajduje się w niej szereg małych kanalików lub korytarzy umożliwiających gazowi przepływ przez strukturę wzdłuż z góry zadanych dróg. Odpowiednimi strukturami monolitycznymi są ceramiczne mullity o budowie plastra miodu z 40 komórkami na element (o średnicy zewnętrznej 150mm x 150 mm), które można zakupić w firmie Porzellanfabrik Frauenthal GmbH. W zalecanym przykładzie wykonania wynalazku zalecane wymiary struktur monolitycznych wynoszą około 5,91 x 5,91 x 12,00 (150,11 mm x

150,11 mm x 304,8 mm). W takich blokach znajduje się szereg równoległych kwadratowych kanałów ₂ (40-50 kanałów na cal kwadratowy) -6,2-7,8 kanałów na cm², każdy pojedynczy kanał o przekroju poprzecznym około 3mm x 3mm otoczony ścianką o grubości około 0,7 mm. Zatem można wyznaczyć, że przekrój swobodny wynosi około 60 - 70% a pole powierzchni właściwej około 850 do 1000 m²/m³. Zaleca się również bloki monolityczne o wymiarach 5,91 x 5,91 x 6 (150,11 mm x 150,11 mm x 152,4 mm). W niektórych dziedzinach zastosowań na powierzchnię monolitu jest nakładany katalizator.

Korzystnie, w tych miejscach, w których przeznaczony do przetwarzania gaz technologiczny wpływa do kolumny do wymiany ciepła, umieszcza się stosunkowo silnie odporną na strumień część chaotycznie upakowanego czynnika, skutecznie wspomagając w ten sposób rozprowadzanie gazu w przekroju poprzecznym kolumny. Korzystnie, stosunkowo słabo odporną na przepływ część monolityczną czynnika umieszcza się na wylocie z chaotycznie upakowanego czynnika w tych miejscach, w których nastąpiło już rozprowadzanie gazu. Wewnątrz złoża regeneracyjnego, gdzie nastąpiło już utlenienie, temperatury płynu w sekcji wylotowej złoża są wyższe niż w sekcji wlotowej. Wyższe temperatury oznaczają zarówno zwiększoną lepkość jak i zwiększoną prędkość rzeczywistą płynu, który następnie powoduje większy spadek ciśnienia. Zatem korzystne jest zastosowanie w tej części kolumny czynnika o odpowiedniej strukturze o naturalnie mniejszym spadku ciśnienia.

Osoby o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie zorientują się, że wielowarstwowe złoże czynnika wymieniającego ciepło może składać się z więcej niż dwóch różnych warstw czynników. Na przykład, chaotycznie upakowany czynnik na wlocie kolumny może stanowić kombinację siodełek o różnych wymiarach, takich jak pierwsza warstwa siodełek o wymiarach 1/2 (12,7 mm), za którą znajduje się druga warstwa siodełek o wymiarach 1 (25,4 mm). Ta warstwa monolityczna może następnie ciągnąć się do wylotu kolumny. Podobnie, albo dodatkowo, warstwa monolityczna może być, np. pierwszą warstwą monolitów z kanałami o przekrojach poprzecznych 3mm x 3mm, za którą znajduje się druga warstwa monolitów z kanałami o przekrojach 5mm x 5mm. W instalacji, w której stosuje się tylko pojedynczą kolumnę wymiennika ciepła, wielowarstwowe złoże czynnika może składać się z pierwszej warstwy chaotycznie upakowanego czynnika, drugiej warstwy czynnika monolitycznego oraz trzeciej warstwy czynnika upakowanego chaotycznie. Osoby o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie zorientują się, że konkretna budowa wielowarstwowego złoża zależy od potrzebnego spadku ciśnienia, sprawności termicznej i dopuszczalnych kosztów.

Najbardziej zaleca się strukturę w 100% monolityczną, jak widać na fig. 2. W pokazanym układzie poziomym, bloki są ułożone w stos, w wyniku czego powstaje pożądane pole powierzchni przekroju poprzecznego strumienia oraz pożądana długość drogi strumienia. W celu skonstruowania zintegrowanej suszarki z utleniaczem regeneracyjnym wyposażonej w komorę zatrzymującą, która będzie pasowała do istniejących linii technologicznych, takich jak linie do drukowania grafiki artystycznej, potrzebne jest zwarte złoże do wymiany ciepła, które najlepiej uzyskać za pomocą złoża monolitycznego. W złożu monolitycznym o alternatywnej budowie na powierzchnię monolitu można nanieść katalizator. W przypadku struktury w 100% monolitycznej, krytycznym czynnikiem dla parametrów technicznych wymiennika ciepła jest równomierność strumienia powietrza wpływającego do monolitu.

PL 192 401 B1

Na fig. 1, na wlocie i wylocie każdej kolumny umieszczono urządzenie 95 do rozpraszania lub rozprowadzania strumienia, takie jak perforowane płyty, którego zadaniem jest równomierne rozprowadzanie strumienia powietrza przez złoże wymiennika ciepła. Takie rozprowadzacze strumienia stają się opcjonalne w tych sytuacjach, w których stosuje się chaotycznie upakowany czynnik, ponieważ chaotycznie upakowany czynnik pomaga w rozprowadzaniu strumienia powietrza.

Do kierowania gazów do atmosfery albo do ich oczyszczania wewnątrz obudowy urządzenia (lub komory zatrzymującej 90) w celu optymalnej skuteczności rozkładu służą zawory 40.

W tym celu można zastosować, jak pokazano, odpowiednie reduktory 92 ciśnienia i/lub temperatury do obniżania skutków przełączania zaworów podczas realizacji cyklu pracy regeneracyjnego wymiennika ciepła. Takie przełączanie zaworu może wytwarzać impulsy ciśnienia i/lub skoki temperatury, które mogą negatywnie wpływać na pracę suszarki. Impulsy ciśnienia mogą być przesyłane do suszarki przewodem doprowadzającym gorące powietrze i mogą zakłócać lekkie podciśnienie (względem atmosferycznego) występujące w obudowie suszarki. To mogłoby umożliwić wydostawanie się powietrza z rozpuszczalnikami przez szczeliny wlotowe i wylotowe wstęgi w suszarce. Wahania temperatury, jakie mogłyby pojawić się podczas procesu przełączania mogłyby utrudnić sterowanie temperaturą powietrza w suszarce w pożądanym zadanym punkcie roboczym. Reduktor 92 mógłby zmniejszać impulsy ciśnienia stanowiąc opór dla przepływu w przewodzie zasilającym obudowę suszarki. Wahania temperatury zmniejsza się stosując urządzenie o dużym polu powierzchni i dużej pojemności termicznej umieszczone w przewodzie przepływowym do obudowy suszarki.

Utleniacz jest zintegrowany z suszarką w sensie technologicznym: to jest urządzenie jest zwarte, w wyniku czego suszarka jest zależna od utleniacza ze względu na ciepło oraz oczyszczanie lotnych substancji organicznych. Można to zrealizować zamykając utleniacz i suszarkę w jednej obudowie, albo sprzęgając utleniacz z suszarką, albo umieszczając go w pobliżu suszarki. Utleniacz może być również izolowany termicznie od suszarki. Korzystnie, pomiędzy suszarką a złożem (złożami) wymieniającym ciepło w utleniaczu znajduje się wspólna ścianka.

W jednym z przykładów wykonania wynalazku, powietrze chłodzące można zasysać przez utleniacz i doprowadzać do środka suszarki jako powietrze gotowe. Rezultatem takiego przebiegu procesu jest chłodzenie utleniacza i wstępne ogrzewanie gotowego powietrza, co zwiększa sprawność instalacji.

Na figurze 3 pokazano suszarkę flotacyjną ze zintegrowanym regeneracyjnym utleniaczem termicznym jak na fig. 1, z tym wyjątkiem, że suszarka jest suszarką dwustrefową z nawrotem gorącego powietrza. W każdej strefie znajdują się środki recyrkulacyjne 17, 17' takie jak wentylator do zasilania rur powietrznych 14 impulsami ogrzanego powietrza suszącego za pomocą odpowiednich kanałów połączonych przepływowo z głowicami 16, 16'. Większość gorącego powietrza doprowadzanego do pierwszej strefy pochodzi z regeneracyjnego utleniacza termicznego, regulowanego za pomocą zaworu 41 do sterowania przepływem gorącego powietrza. Gorące powietrze do drugiej strefy pochodzi z recyrkulacji.

Na figurze 4 pokazano suszarkę flotacyjną zintegrowaną z regeneracyjnym utleniaczem termicznym jak na fig. 1, z tym wyjątkiem, że suszarka ta jest suszarką wielostrefową (pokazano trzy strefy) z nawrotem gorącego powietrza. W każdej strefie znajdują się środki recyrkulacyjne 17, 17', takie jak wentylator do zasilania rur powietrznych 14 impulsami ogrzanego powietrza suszącego za pomocą odpowiednich kanałów połączonych przepływowo z głowicami 16, 16'. Wszystkie strefy, z wyjątkiem ostatniej, otrzymują większość gorącego powietrza z regeneracyjnego utleniacza termicznego, regulowanego za pomocą zaworu 41 do sterowania przepływem gorącego powietrza. Gorące powietrze do ostatniej strefy pochodzi z recyrkulacji.

Na figurze 5 pokazano suszarkę flotacyjną ze zintegrowanym regeneracyjnym utleniaczem termicznym jak na fig. 1, z tym wyjątkiem, że suszarka ta jest suszarką wielostrefową (pokazano trzy strefy) z nawrotem gorącego powietrza, przy czym strefa końcowa jest strefą kondycjonującą. W każdej strefie znajdują się środki recyrkulacyjne 17, 17', takie jak wentylator do zasilania rur powietrznych 14 impulsami ogrzanego powietrza suszącego za pomocą odpowiednich kanałów połączonych przepływowo z głowicami 16, 16'. Zintegrowana strefa kondycjonowania jest taka, jaką ujawniono w opisie do patentu Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,579,590, do którego odwołuje się niniejszy dokument. W strefie kondycjonowania znajduje się kondycjonowane powietrze, w którym prawie nie ma zanieczyszczeń i którego temperatura jest na tyle niska, żeby mogło odbierać ciepło od wstęgi, obniżając skutecznie wydajność parowania rozpuszczalnika i zmniejszając skraplanie. W skład urządzenia wchodzą elementy 45 do regulacji ciśnienia tak, żeby pary rozpuszczalnika nie mogły wydostać się

PL 192 401B1 poza obudowę suszarki itak, żeby gotowe powietrze z otoczenia mogło w razie potrzeby być regulowane za pomocą elementów sterujących 46.

Na figurze 6 pokazano przykład wykonania podobny do widocznego na fig. 5, z tym wyjątkiem, że nie ma w nim oczyszczania utleniacza do komory zatrzymującej suszarki (i odpowiedniego zaworu). Dalszy rozkład lotnych substancji organicznych wydalanych do atmosfery jest realizowany za pomocą opcjonalnego katalitycznego oczyszczacza kominowego 50, co zwiększa całkowitą sprawność urządzenia.

Nawiązując teraz do fig. 7, widać na niej utleniacz z jednym złożem zintegrowany z dwustrefową powietrzną suszarką flotacyjną. Wentylator wydechowy 30 wyciąga powietrze zawierające rozpuszczalniki z obudowy suszarki i kieruje je do utleniacza regeneracyjnego w celu obróbki. Zawór (zawory) przełączający 21 kieruje powietrze na wlotową stronę złoża 15 z czynnikiem wymieniającym ciepło. (Wlotowa strona złoża 15 czynnika zmienia się w zależności od z góry zadanego czasu przełączania). Złoże 15 czynnika wymieniającego ciepło jest jednorodnym nagromadzeniem materiału niezatykającego komory spalania. Wewnątrz złoża, w miejscu gdzie występują odpowiednio wysokie temperatury umożliwiające przekształcanie lotnych substancji organicznych w produkty końcowe, takie jak dwutlenek węgla i para wodna, znajduje się strefa spalania. Położenie i wymiary strefy spalania mogą zmieniać się w złożu 15 czynnika w zależności od konkretnej kombinacji proporcji rozpuszczalnika do paliwa, masowego natężenia przepływu powietrza i czasu przełączania. W skład czynnika wymieniającego ciepło mogą wchodzić w całości dowolne różnorodne typy chaotycznego materiału wypełniającego albo kombinacja materiału o nadanej strukturze z materiałem upakowanym chaotycznie. Zalecany przykład wykonania stanowi kombinację typów czynników, w których znajduje się czynnik o nadanej strukturze na tak zwanych zimnych powierzchniach złoża, natomiast materiał upakowany chaotycznie znajduje się w środkowej sekcji złoża. Zatem, korzystnie, nagromadzenie czynnika wymieniającego ciepło w postaci pojedynczego złoża składa się, w układzie płaskim, normalnym do kierunku przepływu powietrza, z pierwszej warstwy czynnika o określonej strukturze, za którą znajduje się sekcja czynnika upakowanego chaotycznie, bezpośrednio za którą z kolei znajduje się druga sekcja czynnika o określonej strukturze o takiej samej grubości jak pierwsza. Orientacja złoża może być taka, żeby strumień był pionowy lub poziomy, ale musi być normalny do płaszczyzn różnych sekcji czynnika.

W środku sekcji chaotycznie upakowanego czynnika znajduje się odpowiednie źródło ciepła, takie jak rurociąg z paliwem gazowym albo, korzystnie, grzałka elektryczna, w celu wstępnego ogrzania złoża do wymiany ciepła. Grzałka elektryczna powinna być wyłączona w czasie, kiedy w złożu znajduje się rozpuszczalnik i/lub paliwo. Korzystnie, przed wprowadzeniem gazu przeznaczonego do obróbki do złoża wymieniającego ciepło, do gazu tego dodaje się paliwo, takie jak gaz ziemny, w celu podtrzymania temperatur w złożu jeżeli ilość dostępnych rozpuszczalników technologicznych nie wystarcza do zapewnienia wymaganych temperatur spalania.

Część gazów spalinowych jest odsysana ze środka złoża wymieniającego ciepło w celu wymieszania go i ogrzania powietrza zasilającego, które jest kierowane na wstęgę materiału 13. Gorący gaz jest odsysany z sekcji środkowej chaotycznie upakowanego materiału za pomocą komory 75 gromadzącej gorące powietrze, która biegnie podłużnie wzdłuż środkowej sekcji z chaotycznie upakowanym czynnikiem. Zadaniem tej komory jest odsysanie równomiernej ilości gazu z przekroju poprzecznego złoża czynnika wymieniającego ciepło w celu zapobiegnięcia wahaniom temperatury wewnątrz złoża powodowanym przez nierównomierny przepływ.

Końcowa temperatura strumienia powietrza uderzającego we wstęgę materiału 13 zależy od ilości gorących gazów zmieszanych z powietrzem recyrkulacyjnym przed wentylatorem zasilającym 17. Ilość gorących gazów jest regulowana za pomocą zaworu 4' sterującego dopływem gorącego powietrza, który to zawór jest połączony przepływowo z komorą 75 gromadzącą gorące powietrze przymocowaną do złoża wymieniającego ciepło.

Opisane źródło ciepła regeneracyjnego jest zdolne do doprowadzania wystarczającej ilości ciepła do suszarki złożonej z jednej lub więcej (pokazano dwie) różnych stref sterowania, jak oddzielono za pomocą indywidualnych wentylatorów zasilających. Ciepło z sekcji utleniacza można kierować, w zależności od potrzeb i stanu sterowania procesem, do jednej lub więcej poszczególnych stref. W suszarce może znajdować się jedna lub więcej strefa chłodzenia działająca w połączeniu ze sterowaniem strefą ogrzewania i zintegrowana z nią. Atmosfera wewnątrz suszarki jest aktywnie regulowana za pomocą przepustnicy 25 gotowego powietrza.

PL 192 401 B1

Na figurze 8 pokazano zalecany przykład wykonania złoża wymieniającego ciepło zawierającego jednolite nagromadzenie materiału wymieniającego ciepło bez zwiększonego włączania do komory spalania. Wewnątrz złoża, wokół i w pobliżu jego środka w kierunku przepływu, znajduje się opisana strefa spalania. Wymiary i położenie strefy spalania wynikają ze znaczącego i wystarczającego wzrostu gradientu temperatury wewnątrz złoża, takiego, żeby mogło wystąpić spalanie i przekształcanie lotnych gazów. Wlotowa/wylotowa komora 76 rozprowadzająca powietrze zapewnia równomierne profile prędkości na zimnych powierzchniach złoża 15 wymieniającego ciepło. Bezpośrednio przed zimnymi strefami, w kierunku napływu strumienia powietrza, może znajdować się perforowana płyta rozprowadzająca 77 zapewniająca dalsze wyrównywanie profilu prędkości przed wpłynięciem do złoża wymieniającego ciepło. W skład złoża wymieniającego ciepło wchodzą, korzystnie, czynnik 15A o określonej strukturze, który ma znakomitą sprawność pod względem spadku ciśnienia, oraz chaotycznie upakowany czynnik 15B umożliwiający łatwość wbudowywania tam wężownic grzejnych oraz umożliwiający usuwanie gorącego gazu w celu ogrzania powietrza zasilającego w sekcji suszącej. Grzałka 60, korzystnie elektryczna grzałka oporowa, jest sterowana za pomocą regulatora 61 i ogrzewa złoże podczas rozruchu. Zawory 9 wtryskujące gazowe paliwo regulują ilość paliwa wtryskiwanego do gazów spalinowych w celu podtrzymania w strefie spalania minimalnej atmosfery spalania tak, żeby podtrzymać przekształcanie rozpuszczalnika i paliwa w dwutlenek węgla i parę wodną.

W dowolnym z pokazanych przykładów wykonania, w celu poprawy sprawności rozkładu lotnych substancji organicznych i eliminacji nieprzezroczystości wydalanych gazów wynikającej z regeneracji matrycy, nieoczyszczony płyn można odprowadzać z komina utleniacza i kierować do zbiornika magazynowego albo do komory 90 zatrzymującej lotne substancje organiczne. Zadaniem komory zatrzymującej 90 jest magazynowanie resztek nieoczyszczonego płynu, jakie pojawiają się podczas procesu regeneracji matrycy, przez okres czasu na tyle długi, żeby jego większość można było powoli zawrócić (tj. przy bardzo małym natężeniu przepływu) z powrotem do wlotu utleniacza w celu obróbki, albo można było go dostarczyć do dmuchawy 23 w postaci powietrza do spalania, albo powoli wydalić do atmosfery przez komin spalinowy. Nieoczyszczony płyn w komorze zatrzymującej 90 musi być całkowicie odprowadzony w ciągu czasu upływającego pomiędzy cyklami regeneracji matrycy, ponieważ proces musi powtarzać się samoczynnie dla wszystkich następnych regeneracji matrycy.

Oprócz swojej wydajności objętościowej, krytycznym czynnikiem dla zdolności komory do gromadzenia i zwracania nieoczyszczonego płynu do wlotu utleniacza w celu jego oczyszczenia w ciągu czasu upływającego pomiędzy cyklami regeneracji matrycy wymiennika ciepła jest konstrukcja wewnętrznych elementów komory zatrzymującej 90. Każda nieoczyszczona ilość, która nie zostanie zawrócona podczas tego cyklu jest wydalana do atmosfery przez komin wydechowy, co zmniejsza sprawność urządzenia zatrzymującego oraz zmniejsza całkowitą sprawność zespołu utleniacza.

W pewnych warunkach roboczych ilość lotnych rozpuszczalników w strumieniu wylotowym z suszarki będzie mniejsza niż potrzebna do działania autotermicznego. W celu uniknięcia stosowania komory spalania do zapewniania dodatkowej energii, do instalacji, na przykład do strumienia wylotowego, można doprowadzić dodatkowe paliwo, zapewniając w ten sposób potrzebną energię. Zalecanym paliwem jest gaz ziemny albo inne konwencjonalne paliwa gazowe lub ciekłe. Eliminacja działania palnika jest korzystna z tego względu, że powietrze do spalania potrzebne do pracy palnika zmniejsza sprawność utleniacza i może powodować powstawanie NOX. Doprowadzanie paliwa gazowego można zrealizować w ten sposób, że mierzy się temperaturę w niektórych miejscach, na przykład w kolumnach wymieniających ciepło. Na przykład, czujniki temperatury można umieścić w każdym złożu wymieniającym ciepło, w odległości około 18 cali (457,2 mm) poniżej szczytu czynnika wymieniającego ciepło w każdym złożu. Bezpośrednio po rozpoczęciu pracy urządzenia, do gazu technologicznego wprowadza się paliwo gazowe za pomocą trójnika przed wpłynięciem tego gazu do kolumny wymieniającej ciepło, na podstawie średnich temperatur wykrytych przez czujniki w każdym złożu wymieniającym ciepło. Jeżeli średnia zmierzona temperatura spada poniżej zadanej wartości, do zanieczyszczonych spalin wpływających do utleniacza dodaje się dodatkowe paliwo gazowe. Podobnie, jeżeli średnia zmierzona temperatura rośnie powyżej zadanej wartości, następuje zatrzymanie dodawania paliwa gazowego.

Alternatywnie, temperatura w strefie spalania może być regulowana pośrednio poprzez pomiar i sterowanie ilością energii w wydalanym powietrzu doprowadzanym do utleniacza. Do pomiaru całkowitej ilości rozpuszczalnika plus paliwa w wydalanym powietrzu w odpowiednim punkcie następującym po wtryśnięciu dodatkowego paliwa nadaje się czujnik Dolnej Granicy Wybuchowości (LEL), taki jaki można zakupić w Control Instruments Corporation. Pomiar ten jest następnie używany do modulowa10

PL 192 401B1 nia za pomocą odpowiednich środków regulacyjnych wydajności wtryskiwania paliwa w celu utrzymania stałego, z góry zadanego poziomu całkowitej zawartości paliwa, zazwyczaj w przedziale od 5 do 35% LEL, korzystnie w przedziale 10 do 20% LEL. Jeżeli wartość LEL zmierzona za pomocą czujnika jest mniejsza od wymaganej zadanej wartości, to następuje zwiększenie ilości wtryskiwanego dodatkowego paliwa poprzez, na przykład, otwarcie zaworu regulacyjnego 9. Jeżeli zmierzona wartość LEL jest powyżej zadanej wartości, to następuje zmniejszenie wydajności wtryskiwania dodatkowego paliwa poprzez zamknięcie zaworu przepływowego 9. W przypadku wyższej zawartości rozpuszczalnika pochodzącego z procesu suszenia od pożądanej wartości LEL, nawet kiedy nie wtryskuje się paliwa, można zwiększyć wydajność odprowadzania z procesu suszenia w celu zmniejszenia wartości LEL poprzez regulację natężenia przepływu przez wentylator wydechowy 30. Taka regulacja natężenia przepływu jest dobrze znana osobom o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie i, korzystnie, jest realizowana poprzez zmianę prędkości obrotowej wentylatora 30 albo za pomocą dławicy regulującej natężenie przepływu.

Jeżeli stężenie palnych składników gazu przeznaczonego do oczyszczania staje się za wysokie, to w urządzeniu występują wysokie temperatury, co może być szkodliwe. Dla uniknięcia takich nadmiernych temperatur w strefie spopielania wysokotemperaturowego lub w strefie spalania, można mierzyć tę temperaturę za pomocą, na przykład, termopary usytuowanej odpowiednio w strefie spalania i/lub w jednej lub więcej kolumnie wymieniającej ciepło, i w razie dojścia temperatury do z góry zadanej wysokiej wartości, gazy, które w normalnych warunkach płyną przez chłodzącą kolumnę wymieniającą ciepło, można zamiast tego skierować z ominięciem tej kolumny. W przypadku umieszczenia w kolumnach wymieniających ciepło, konkretne położenie czujników temperatury nie jest absolutnie krytyczne; można je umieścić, na przykład, w odległościach sześciu cali, dwunastu cali, osiemnastu cali, dwudziestu czterech cali, (152,4 mm, 304,8 mm, 459,2 mm, 609,6 mm) poniżej górnej powierzchni czynnika. Korzystnie, czujniki te umieszcza się w odległości od około 12 do około 18 cali (około 304,8 mm do około 459,2 mm) od górnej powierzchni czynnika. Każdy z tych czujników jest sprzężony elektrycznie z urządzeniem sterującym. Przepustnica/kanał bocznikowy gorących gazów odbiera sygnał od zespołu sterującego, który moduluje jej położenie w taki sposób, żeby podtrzymać temperaturę mierzoną za pomocą czujnika na zadanym poziomie. Osoby o odpowiednich kwalifikacjach w tej dziedzinie zorientują się, że zastosowana rzeczywista wartość zależy częściowo od rzeczywistej głębokości usytuowania czujnika temperatury w kamionce, jak również od zadanej temperatury w komorze spalania. Odpowiednia zadana temperatura mieści się w przedziale od około 1600°F do około 1650°F (około 871°C do około 899°C). Płynące bocznikiem gazy można wydalić do atmosfery, wymieszać z innymi gazami, które zostały już ochłodzone w wyniku ich normalnego przepływu przez kolumnę wymieniającą ciepło albo użyte do jakiegoś innego celu.

Claims (18)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób suszenia za pomocą suszarki wstęg materiału, polegający na tym, że transportuje się wstęgę do suszarki z atmosferą do suszenia, po czym na wspomnianą wstęgę nadmuchuje się ogrzany gaz za pomocą szeregu dysz, znamienny tym, że odprowadza się część atmosfery z suszarki do zintegrowanego źródła ciepła regeneracyjnego, w skład którego wchodzi co najmniej jedna kolumna wymieniająca ciepło połączona przepływowo ze strefą spalania i zawierająca materiał wymieniający ciepło w celu ogrzewania wspomnianej części atmosfery w suszarce; we wspomnianym źródle ciepła regeneracyjnego spala się lotne zanieczyszczenia znajdujące się w atmosferze w suszarce; po czym kieruje się część spalonych gazów ze źródła ciepła regeneracyjnego do co najmniej jednej z szeregu dysz.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ponadto prowadzi się pomiar stężeń lotnych zanieczyszczeń w atmosferze w suszarce.

3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że ponadto prowadzi się paliwo do co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło.

4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że ilość doprowadzanego paliwa gazowego steruje się za pomocą zmierzonego stężenia lotnych zanieczyszczeń.

5. Suszarka do wstęg materiału wyposażona w źródło ciepła regeneracyjnego, która posiada wlot dla wprowadzanej wstęgi i wylot dla tej wstęgi usytuowany w pewnej odległości od wlotu oraz szereg dysz do suszenia wspomnianej wstęgi, znamienna tym, że suszarka jest wyposażona w zinPL 192 401 B1 tegrowane źródło ciepła regeneracyjnego, które zawiera co najmniej jedną kolumnę wymieniającą ciepło (15, 15'), w której znajduje się wlot i wylot gazu, która to wspomniana co najmniej jedna kolumna (15, 15') jest połączona przepływowo ze strefą spalania (18) i zawiera materiał wymieniający ciepło; zespoły zaworowe do zmiennego kierowania gazu z suszarki do wlotu co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło (15, 15'); oraz zespoły połączone przepływowo ze strefą spalania (18) do kierowania części znajdującego się wewnątrz gazu do co najmniej jednej dyszy (14).

6. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że posiada co najmniej dwie kolumny wymieniające ciepło (15, 15') .

7. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że co najmniej niektóre z szeregu dysz (14) są dyszami flotacyjnymi do pływającego podtrzymywania wstęgi (13) w obudowie.

8. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że wspomniany materiał wymieniający ciepło stanowi kombinację czynnika upakowanego chaotycznie z czynnikiem o określonej strukturze.

9. Suszarka według zastrz. 8, znamienna tym, że wspomniany materiał wymieniający ciepło jest monolitem.

10. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że ponadto ze wspomnianym zespołem zaworowym jest połączona przepływowo komora zatrzymująca (90).

11. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że posiada ponadto zespoły do doprowadzania paliwa do spalania do co najmniej jednej kolumny wymieniającej ciepło (15, 15').

12 Suszarka według zastrz. 9, znamienna tym, że w skład wspomnianego materiału wymieniającego ciepło wchodzi katalizator.

13. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że ponadto ze strefą spalania (18) są połączone przepływowo zespoły redukujące (92).

14. Suszarka według zastrz. 13, znamienna tym, że zespołami redukującymi (92) są reduktory ciśnienia.

15. Suszarka według zastrz. 13, znamienna tym, że zespołami redukującymi (92) są reduktory temperatury.

16. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że ponadto posiada elementy pomiarowe temperatury usytuowane we wspomnianym źródle ciepła regeneracyjnego oraz sterowane przez nie zespoły bocznikujące do odłączania części gazów od wspomnianego źródła ciepła regeneracyjnego, kiedy elementy pomiarowe temperatury zmierzą z góry zadaną temperaturę.

17. Suszarka według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera ponadto czujnik do pomiaru stężeń lotnych rozpuszczalników organicznych w gazie kierowanym do wlotu.

18. Suszarka według zastrz. 11, znamienna tym, że zawiera ponadto czujnik do pomiaru stężeń lotnych rozpuszczalników organicznych w gazie kierowanym do wlotu oraz w którym ilość doprowadzanego paliwa jest sterowana za pomocą tego zmierzonego stężenia.