PL191208B1 - Zastosowanie fanchinonu, zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12, kompozycja farmaceutyczna oraz zestaw - Google Patents

Zastosowanie fanchinonu, zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12, kompozycja farmaceutyczna oraz zestaw

Info

Publication number
PL191208B1
PL191208B1 PL338673A PL33867398A PL191208B1 PL 191208 B1 PL191208 B1 PL 191208B1 PL 338673 A PL338673 A PL 338673A PL 33867398 A PL33867398 A PL 33867398A PL 191208 B1 PL191208 B1 PL 191208B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
pharmaceutical composition
clioquinol
phanquinone
vitamin
disease
Prior art date
Application number
PL338673A
Other languages
English (en)
Other versions
PL338673A1 (en
Inventor
Michel Xilinas
Panayotis Nikolas Gerolymatos
Original Assignee
P N Gerolymatos Sa
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by P N Gerolymatos Sa filed Critical P N Gerolymatos Sa
Publication of PL338673A1 publication Critical patent/PL338673A1/xx
Publication of PL191208B1 publication Critical patent/PL191208B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • A61K31/47Quinolines; Isoquinolines
    • A61K31/4738Quinolines; Isoquinolines ortho- or peri-condensed with heterocyclic ring systems
    • A61K31/4745Quinolines; Isoquinolines ortho- or peri-condensed with heterocyclic ring systems condensed with ring systems having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. phenantrolines
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Saccharide Compounds (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie fanchinonu do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub pro- filaktyki choroby Alzheimera. 5. Zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B 12 do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera. 9. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, ze zawiera (a) ilosc fanchinonu skuteczna do leczenia lub zapobiegania chorobie Alzheimera, i (b) mieszanine kliochinolu i witaminy B 12 . PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek niniejszy dotyczy zastosowania znanego związku fanchinonu, do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub zapobiegania choroby Alzheimera. Ponadto wynalazek dotyczy kompozycji farmaceutycznej oraz zestawu do takiego leczenia lub zapobiegania.
Choroba Alzheimera (AD), która jest pojedynczą, główną przyczyną demencji u osób starszych w społeczeństwach uprzemysłowionych, jest degeneracyjnym schorzeniem mózgu, charakteryzującym się klinicznie postępującą utratą pamięci, stanami dezorientacji, otępieniem i na końcu śmiercią. Histopatologicznie choroba Alzheimera charakteryzuje się obecnością w korze nowej, zwłaszcza w hipokampie, dwóch uszkodzeń mózgu: neurofibrylarnych splotów (NFT) sparowanych włókienek helikalnych (PHF) w neuronach i zapalnych płytek neuronalnych (starczych) w przestrzeni pozakomórkowej. Tworzenie się płytek starczych jest związane z pojawieniem się objawów i oznak choroby, w tym amnezji. Po utworzeniu się płytek starczych, w ciałach neuronalnych tworzą się sploty neurofibrylarne. Tworzenie się splotów neurofibrylarnych jest związane z pogorszeniem się amnezji i innych objawów demencji.
Głównym składnikiem płytek starczych są złogi amyloidowe. Chorobą często występującą razem z chorobą Alzheimera jest zaćma. Jest ona umiejscowiona w oczach i jest także spowodowana przez złogi amyloidowe. Zatem leczenie pacjentów mających chorobę Alzheimera, ujawnione w niniejszym opisie i zastrzeżeniach może być równie dobrze zastosowane do leczenia zaćmy. Stosowane w niniejszym opisie określenie „choroba Alzheimera” obejmuje zatem także chorobę zaćmę.
Głównym składnikiem złogów amyloidowych jest polipeptyd określany tu jako Αβ (amyloid-beta).
Αβ jest normalnie rozpuszczalnym składnikiem płynu mózgowo-rdzeniowego, w którym występuje w stężeniach około 3-5 nM. Aβ może mieć w swojej formie dojrzałej 39 do 43 aminokwasów, typowo 40 aminokwasów, i jest produktem odszczepienia z powierzchni komórki białka, zwanego amyloidowym białkiem prekursorowym (APP) (Kang i in., 1987, Nature, 325:733-736).
Wiele badań wykazało, że Aβ jest toksyczny in vitro po dodaniu bezpośrednio do hodowli komórek neuronowych (Yankner BA, Duffy LK, Kirschner DA, Science 1990, 250 (4978): 279-282; Koh JY, Yang LL, Cotman CW, Brain Res. 1990, 533 (2): 315-320; i Pike CJ, Burdick D, Walencewicz AJ, Glabe CG, Cotman CW, J. Neurosci. 1993, 13(4):1676-1687).
Neurotoksyczność Aβ jest umiejscowiona w sekwencji peptydowej między resztami aminokwasowymi 25 i 35 ^(25-35)). Aβ(25-35) indukuje śmierć komórek neuronowych równie silnie jak pełnej długości Aβ(1-40) (Yankner BA, Duffy LK, Kirschner DA, Science 1990, 250 (4978): 279-282). Normalna funkcja Aβ nie jest obecnie znana, ale może to być tworzenie kanałów kationoselektywnych w błonach komórkowych (Kawahara M. I in.,1997, Biophysical Journal 73/1, 67-75).
Wykazano, że precypitacja syntetycznego Aβ jest powodowana przez kilka czynników środowiskowych, takich jak niskie pH, wysokie stężenia soli i obecność metali, np. cynku, miedzii rtęci (Bush, A.I. i in., 1995, Science 268:1921-1923). Podano, że sam Aβ specyficznie i wysycająco wiąże cynk z wysokim powinowactwem wiązania (KD = 107 nM) w stosunku molowym 1:1 (cynk: Aβ) (Bush, A.I., i in., 1994, J. Biol. Chem. 269:12152-12158). Wiązanie to ma miejsce w fizjologicznych stężeniach cynku (Bush, A.I. i in., 1994, Science265: 1464-1467).
Istnieje silne przypuszczenie, że usunięcie złogów amyloidowych u pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera zniesie objawy tej choroby. Zatem czynione są wysiłki wytworzenia takiego leku, jako że pilnie poszukuje się metod leczenia choroby Alzheimera.
W publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego WO93/10459 ujawniono sposób leczenia choroby Alzheimera przez podawanie środka wiążącego cynk. Jako korzystne związki wymieniono kwas fitynowy, desferioksaminę, cytrynian sodu, EDTA, 1,2-dietylo-3-hydroksypirydyn-4-on i 1-hydroksyetylo-3-hydroksy-2-metylopirydyn-4-on.
Niemieckie zgłoszenie patentowe nr DE 3932338 ujawnia zastosowanie środka chelatującego glin, takiego jak 8-hydroksychinolina, do leczenia choroby Alzheimera.
Opis patentowy USA nr 5373021 ujawnia zastosowanie disulfiramu i jego soli oraz analogów. Zgodnie z tym opisem, ujawnione związki mogą być stosowane w celu zmniejszenia uszkodzeń neurologicznych powodowanych przez chorobę Alzheimera.
W publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego WO98/06403 ujawniono zastosowanie kliochinolu do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia choroby Alzheimera.
Dotychczas znane związki sugerowane do leczenia choroby Alzheimera mają szereg wad, co uniemożliwia ich szerokie stosowanie. Większość ze związków nie jest w stanie przeniknąć bariery
PL 191 208 B1 krew-mózg, w związku z czym nie mogą łatwo osiągnąć obszarów, w których osadzone są amyloidy. Wada disulfiramu, który może przenikać barierę krew-mózg, jest to, że jeśli zostanie połączony przez pacjenta z alkoholem etylowym, może spowodować ciężkie działania uboczne, w tym bóle głowy, wymioty, pocenie się, pragnienie, osłabienie i niskie ciśnienie krwi. Kliochinol (5-chloro-7-jodo-8-hydroksychinolina), który także może przenikać barierę krew-mózg, ma złą historię, ponieważ jako działanie uboczne powoduje podostrą neuropatię mielo-optyczną (SMON).
Fanchinon (4,7-fenantrolino-5,6-dion) był dotychczas stosowany w leczeniu różnych chorób, takich jak amebiaza. Fanchinon jest sprzedawany przez firmę Ciba-Geigy pod nazwą handlową Entobex. W przeciwieństwie do kliochinolu, nie wykryto żadnych działań ubocznych podczas stosowania fanchinonu w normalnym zakresie dawek.
W przeszłości firma Ciba-Geigy sprzedawała pod nazwą handlową Mefaxor przeciwamebowy preparat farmaceutyczny zawierający zarówno kliochinol jak i fanchinon. Jednakże sprzedaż tego preparatu wstrzymano, gdy zdano sobie sprawę z tego, że powoduje on SMON.
Celem wynalazku jest dostarczenie nowego zastosowania znanego związku do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera. Innym celem wynalazku jest dostarczenie zwiększonej skuteczności leczenia choroby Alzheimera. Następnym celem jest uniknięcie wszelkich szkodliwych działań ubocznych leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera.
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie fanchinonu do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera.
Fanchinon może być podawany w dowolnej ilości skutecznej w leczeniu lub profilaktyce choroby Alzheimera. Korzystnie fanchinon może być podawany w ilości 5 mg do 250 mg, a najbardziej korzystnie 10 mg do 50 mg, jeden do trzech razy dziennie.
W jednej z realizacji wynalazku, przed podaniem, razem z podaniem lub po podaniu fanchinonu podaje się kombinację witaminy B12 i kliochinolu.
Przedmiotem wynalazku jest zatem także zastosowanie kombinacji fanchinonu, witaminy B12 i kliochinolu do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera.
Wynalazek dotyczy także kompozycji farmaceutycznej zawierającej skuteczną ilość fanchinonu i kombinację fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12.
Kompozycja farmaceutyczna może mieć postać do podawania doustnego, pozajelitowego lub doskórnego. Przykładem postaci jest tabletka.
Ponadto, preparat farmaceutyczny może być formułowany jako pojedyncza kompozycja farmaceutyczna albo jako dwie lub więcej oddzielnych jednostek farmaceutycznych do podawania kolejnego lub zasadniczo jednoczesnego. Korzystnie kliochinol i witamina B12 są sformułowane w odrębnych jednostkach farmaceutycznych, zaś fanchinon jest sformułowany razem z kliochinolem, witaminą B12 albo oddzielnie.
Przedmiotem wynalazku jest także zestaw zawierający w jednym lub większej ilości pojemników ilość fanchinonu i kliochinolu skuteczną do leczenia lub zapobiegania chorobie Alzheimera, oraz ilość witaminy B12 skuteczną do hamowania szkodliwego działania ubocznego podawania kliochinolu.
Figura 1 przedstawia wpływ fanchinonu na zależność dawka-odpowiedź dla Αβ (25-35) w komórkach PC12.
Figura 2 przedstawia wpływ fanchinonu na toksyczność indukowaną Aβ(25-35) w komórkach PC12.
Figura 3 przedstawia wpływ fanchinonu i kliochinolu na agregację Aβ indukowana przez Zn2+.
Figura 4 przedstawia wpływ fanchinonu i kliochinolu na agregację Aβ indukowana przez Cu2+.
Figura 5 przedstawia widma NMR trzech roztworów. Roztwóra zawiera witaminę B12 (hydroksykobalaminę) w stężeniu 2,6 mM. Roztwór b zawiera mieszaninę 2,6 mM witaminy B12 i 10 mM glukuronidu kliochinolu (stosunek molowy około 1:4). Roztwór c zawiera 10 mM glukuronidu kliochinolu.
Figura 6 przedstawia prawą połowę figury 5 rozciągniętą dla łatwiejszego porównania pozycji rezonansów.
Figura 7 przedstawia lewą połowę figury 5 rozciągniętą dla łatwiejszego porównania pozycji rezonansów.
Istnieje potrzeba wprowadzenia na rynek leku, który jest skuteczny w leczeniu lub profilaktyce choroby Alzheimera. Zgodnie z wynalazkiem sugeruje się znany lek fanchinon.
W przykładach wykazano, że Aβ(25-35) w komórkach PC12 ma wyraźny wpływ na aktywność redox komórek. W metodzie opisanej w przykładzie 2 aktywność redox komórek poddanych ekspozycji na 1 mM Aβ(25-35) zmniejszyła się do 60% normalnego poziomu (patrz fig. 2, otwarte kółko). Jednakże gdy komórki traktowane Aβ(25-35) potraktuje się fanchinonem w ilości 1 mg/ml lub więcej, od4
PL 191 208 B1 zyska się normalną aktywność redox. Wskazuje to, że fanchinon po podaniu ssakowi takiemu jak człowiek zniesie działania uboczne Αβ.
Jakkolwiek nie zamierzamy ograniczać wynalazku do jakiegokolwiek szczególnego mechanizmu działania, to uważamy obecnie, że to działanie przeciwutleniające fanchinonu jest tym czynnikiem, który zapobiega wpływowi Αβ na aktywność redox komórek.
Działanie przeciwutleniające fanchinonu można zwiększyć przez wspólne podawanie dodatkowych przeciwutleniaczy, takich jak witamina C, witamina E,witamina Q10 lub ich kombinacje. Obecność płytek starczych w przestrzeni pozakomórkowej może zapobiegać lub hamować transmisję impulsów w cholinergicznym układzie nerwowym. Funkcjonowanie układu nerwowego jest zależne od mediatora acetylocholiny. Zatem, związki zwiększające poziom acetylocholiny, takie jak związki zapobiegające normalnej hydrolizie acetylocholiny przez acetylocholinesterazę lub ją hamujące, tak zwane inhibitory antycholinesterazy, mogą być podawane razem z fanchinonem w celu poprawienia efektu. Korzystnymi inhibitorami antycholinesterazy są takryna i donepezil.
W badaniach opisanych w przykładach wykazano, że fanchinon może zmniejszyć agregację Αβ(1-40) indukowaną przez Cu2+ i Zn2+.
Poniżej opisany mechanizm działania wynalazku zaproponowano bez zamiaru ograniczania wynalazku do wymienionego mechanizmu. Obecnie zgłaszający uważa, że fanchinon i Αβ kompetycyjnie chelatują cynk, miedź i inne metale ciężkie. Fanchinon posiada zdolność przenikania bariery krew-mózg. Gdy fanchinon wychwyci jon metalu ciężkiego w przestrzeni międzykomórkowej, przechodzi on do krwi i jest usuwany z ciała. Ponieważ agregacja lub sól Aβ i jonu metalu ciężkiego jest w równowadze z wolnym Aβ i wolnym jonem metalu ciężkiego, fanchinon może nadal wychwytywać wolne jony metali i usuwać jon metalu ciężkiego do krwi tak długo jak obecny jest zagregowany Αβ, to jest amyloid. Wolny Aβ nie może przenikać bariery krew-mózg na drodze biernej dyfuzji, będąc degradowanym przez enzymy proteolityczne, normalnie obecne w przestrzeni międzykomórkowej. Zatem wolny Aβ lub jego degeneratywna część przed strawieniem do zawartości nietoksycznej mogą potencjalnie uszkadzać komórki. Niemniej jednak fanchinon będzie zapobiegał lub hamował potencjalne działanie cytotoksyczne Aβ dzięki swojej zdolności do przeciwdziałania zmniejszenia aktywności redox normalnie powodowanego przez Αβ.
Zmniejszenie agregacji powodowane przez fanchinon wynosi50-60% dla Cu2+ i 10% dla Zn2+. Wykazano także, że kliochinol wykazuje tendencję przeciwną. Kliochinol zmniejsza agregację Αβ (1-40) indukowaną przez Zn2 + o ponad 60%, zaś agregację Αβ(1-40) indukowaną przez Cu2+ o około 30%. Innymi słowy, fanchinon najlepiej zmniejsza agregację Αβ(1-40) indukowaną przez Cu2+, zaś kliochinol najlepiej zmniejsza agregację Αβ(1-40) indukowaną przez Zn2+.
Ponieważ Cu2+i Zn2+są naturalnie obecne w ciele pacjenta mającego lub mogącego mieć chorobę Alzheimera, może być pożądane zmniejszenie lub resolubilizacja agregacji indukowanej przez oba jony. Zatem może być korzystne podawanie kliochinolu przed podaniem fanchinonu, razem z podaniem fanchinonu lub po podaniu fanchinonu.
Podawanie kliochinolu stwarza jednakże problemy, ponieważ kliochinol jako efekt uboczny powoduje SMON. Wcześniejsze badania (patrz WO98/06403) wskazują na możliwość wpływu kliochinolu na witaminę B12.
Jest wiadomo, że kliochinol jest wydalany przez nerki w postaci pochodnej glukuronidowej lub siarczanu (Kotaki H., i in., Enterohepatic circulation of clioquinol in the rat, J. Pharmacobiodyn. 1984 June; 7(6); 420-5 iJurima M. I in., Metabolism of 14C-iodochlorhydroxyquinoline in the dog and the rat, J. Pharmacobiodyn. 1984 March; 7(3); 164-70), na przykład jako związek (5-chloro-7-jodochinolil-2',3',4'-tri-O-acetyloglukopiranozyd)uronian metylu. W dalszej części opisu związek ten jest określany w skrócie jako glukuronid kliochinolu.
Detoksyfikacja substancji hydrofobowych, takich jak kliochinol, zachodzi w organizmie głównie w wątrobie. Zatem przyjmuje się, że klirens kliochinolu przebiega następująco: kliochinol jest w wątrobie przekształcany w glukuronid kliochinolu. Po utworzeniu rozpuszczalny w wodzie glukuronid kliochinolu jest wydalany do żółci. Żółć przechodzi do jelita, skąd główna część glukuronidu kliochinolu jest wydalana w stolcu. Pewna ilość glukuronidu kliochinolu jest resorbowana z jelita do krwi. Glukuronid kliochinolu jest filtrowany z krwi w nerkach i pojawia się w końcowym moczu.
Traktując myszy kliochinolem i następnie podając radioizotop witaminy B12 ([57Co]-cyjanokobalamina) wykazano w publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego WO98/06403, że stężenie witaminy B12 w mózgu i wątrobie myszy traktowanych kliochinolem pozostaje na normalnym poziomie, natomiast stężenie radioizotopu witaminy B12 w nerkach takich myszy zmniejsza się w poPL 191 208 B1 równaniu z poziomem normalnym. Odkrycie to sugeruje, że metabolizm witaminy B12 jest zależny od kliochinolu. Ponadto odkrycie to sugeruje, że nerki są narządem celowym, w którym przebiega metabolizm kliochinolu.
W celu zbadania ewentualnych interakcji między glukuronidem kliochinolu a witaminą B12 zaprojektowano eksperyment, w którym glukuronid kliochinolu i witaminę B12 zmieszano z wodą. Mieszaninę zanalizowano za pomocą 1H NMR. Widmo 1H NMR, patrz fig. 5-7, wykazuje, że część sygnałów rezonansowych witaminy B12 (odpowiadających ugrupowaniu benzimidazolowemu) uległa przesunięciu, i to samo zaobserwowano dla dwóch sygnałów rezonansowych glukuronidu kliochinolu (odpowiadających ugrupowaniu chinoliny). Zgłaszający uważa, że podobnych wyników należałoby oczekiwać przy użyciu wolnego kliochinolu, jednakże kliochinol nie może być rozpuszczony w roztworach wodnych dla celów badań NMR.
Wyniki wskazują na oddziaływania hydrofobowe między glukuronidem kliochinolu a witamina B12, przypuszczalnie między ugrupowaniem benzimidazolowym witaminy B12 a ugrupowaniem chinolinowym glukuronidu kliochinolu.
Normalnie witamina B12 jest aktywnie resorbowana z osocza nerkowego po jego przefiltrowaniu. W ten sposób organizm odzyskuje większość witaminy B12, która w przeciwnym wypadku zostałaby utracona z moczem. Ostatnio wykazano, że mediatorem resorpcji witaminy B12 jest białko membranowe megalina (Moestrup S.K. i in. Proc. Natl. Acad. Sci. 1996; 93(16): 8612-7). Wykazano, że megalina ma silne powinowactwo do wiązania kompleksu utworzonego przez witaminę B12 i białko transportowe transkobalaminę.
W oparciu o opisywane tu nowe odkrycia, to jest że witamina B12 wiąże się z glukuronidem kliochinolu, uważa się że witamina B12 nie wiąże się z białkiem megaliną i/lub transkobalaminą gdy jest już związana z glukuronidem kliochinolu. Zatem, resorpcja witaminy B12 nastąpi i organizm po pewnym czasie podawania kliochinolu będzie cierpiał na niedobór witaminy B12 jeśli do organizmu nie będzie dostarczana dostateczna ilość nowej witaminy B12 poprzez normalną dietę.
Jedynym źródłem dostaw witaminy B12 dla człowieka jest pożywienie, ponieważ człowiek nie może jej syntetyzować. Zatem dieta uboga w mięso i/lub mikroorganizmy będzie ewidentnie powodować niedobór witaminy B12. Jeśli dieta osób będzie miała zbyt niską zawartość witaminy B12 to podawanie kliochinolu pogorszy stan, ponieważ resorpcji witaminy B12 zapobiega konkurencyjne wiązanie kliochinolu z megaliną. Fakt, że SMON obserwowano tylko w Japonii i że japońska dieta składa się głównie z warzyw i zbóż, zwłaszcza ryżu (Kromhout D. I in., „Food consumption pattern in the 1960s in seven contries”, Am. J. Glin. Nutr. 49: 889-894, 1989) może wyjaśnić, dlaczego choroba SMON była ograniczona do Japonii.
Dla przeciwdziałania efektom ubocznym podawania fanchinonu i/lub kliochinolu, może być pożądane wspólne podawanie metali śladowych i/lub grup prostetycznych. Korzystną grupą prostetyczną jest witamina B12 (cyjanokobalamina).
Tytułem przykładu, ale nie ograniczenia, kompozycje, ich zastosowanie i zestaw według wynalazku mogą być wskazane dla: 1) pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą Alzheimera na dowolnym stadium klinicznym choroby, 2) zapobiegania chorobie Alzheimera u pacjentów z jej wczesnymi lub prodromalnymi symptomami lub oznakami, i 3) opóźniania wystąpienia lub rozwoju lub pogorszeniu symptomów i oznak choroby Alzheimera. Sposoby i kompozycje według wynalazku będą na przykład użyteczne w leczeniu choroby Alzheimera, polepszaniu lub znoszeniu wszelkich objawów i oznak choroby Alzheimera, polepszaniu wszelkich patologicznych lub laboratoryjnych stwierdzeń choroby Alzheimera, opóźnianiu rozwoju choroby Alzheimera, opóźnianiu wystąpienia choroby Alzheimera, jej objawów i oznak, zapobieganie wystąpieniu choroby Alzheimera, oraz zapobieganie pojawieniu się wszelkich objawów i oznak choroby Alzheimera lub choroby Parkinsona.
Podmiotem lub pacjentem jest zwierzę, np. ssak, a korzystnie człowiek, i może to być płód, dziecko lub dorosły.
Dawka fanchinonu optymalna in vivo dla resolubilizacji Αβ może być ustalona przez lekarza po przeprowadzeniu rutynowych eksperymentów. Przykładem takiego eksperymentu jest monitorowanie rozpuszczalnego Aβ w płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) (WO93/10459, z dnia 27 maja 1993,
University of Melbourne). Zaczynając od stosunkowo niskich dawek (10-25 mg/dzień) lekarz może monitorować ilość solubilizowanego Aβ w CSF pacjenta. Jeśli nie ma wzrostu solubilizowanego Aβ w odpowiedzi na podawanie fanchinonu, co wskazywałoby na resolubilizację agregatów cynk Aβ, dawkę można zwiększyć aż do zaobserwowania takiego wzrostu. Innym przykładem jest monitorowa6
PL 191 208 B1 nie oznak i objawów klinicznych choroby przy użyciu obserwacji i pomiarów klinicznych, behawioralnych i psychometrycznych.
Przed podaniem ludziom, skuteczność korzystnie wykazuje się na modelach zwierzęcych. Może być zastosowany dowolny model zwierzęcy dla choroby Alzheimera znany w dziedzinie.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku korzystnie zawierają jeden lub więcej nośnik farmaceutycznie dopuszczalny i składnik(i) czynne. Nośnik(i) muszą być „dopuszczalne” w sensie bycia zgodnymi z innymi składnikami kompozycji i nie szkodliwe dla jej odbiorcy. W korzystnej realizacji kompozycja farmaceutyczna zawiera fanchinon i ewentualne dalsze składniki czynne w postaci oczyszczonej.
Należy wziąć pod uwagę, że ilość fanchinonu i ewentualnego dalszego składnika czynnego/składników czynnych wymagana do takiego leczenia lub zapobiegania będzie zmieniać się zależnie od drogi podawania, leczonego zaburzenia, stanu, wieku, historii choroby podmiotu, oraz formy galenowej kompozycji farmaceutycznej, itp. Przy leczeniu pacjenta ze zdiagnozowaną chorobą Alzheimera ilość fanchinonu jest korzystnie taka, że jest skuteczna dla zwiększenia rozpuszczalności agregatów Αβ w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjenta.
Zwykle odpowiednia skuteczna terapeutycznie ilość fanchinonu w kompozycji farmaceutycznej wynosi na przykład 5 do 250 mg, korzystnie 10 do 50 mg. Odpowiednia ilość witaminy B12i kliochinolu, w kompozycji farmaceutycznej wynosi na przykład 5 mg do 250 mg, korzystnie 0,5 do 1mg. Ilość kliochinolu korzystnie jest skuteczna w leczeniu i zapobieganiu choroby Alzheimera, a ilość witaminy B12 jest korzystnie skuteczna dla hamowania szkodliwych efektów ubocznych podawania kliochinolu. Ilości kliochinolu i witaminy B12 wynoszą korzystnie odpowiednio 5 mg do 250 mg, bardziej korzystnie 10 mg do 50 mgi 5 mg do 2 mg, bardziej korzystnie 0,5 mg do 1 mg.
Rzeczywiście podawane ilości fanchinonu i ewentualnych dalszych składników czynnych, takich jak kliochinol i witamina B12, mogą zależeć od decyzji lekarza prowadzącego. Jeśli kompozycja farmaceutyczna oprócz fanchinonu zawiera dalsze składniki czynne, to mogą być one w tej samej kompozycji do podawania w kombinacji jednocześnie, albo w różnych kompozycjach do podawania zasadniczo jednoczesnego ale oddzielnego, lub sekwencyjnego.
Formy leku obejmują formy odpowiednie do podawania pozajelitowego (w tym domięśniowego i dożylnego), doustnego, doodbytniczego lub doskórnego, jakkolwiek drogą preferowaną jest droga doustna. Zatem kompozycja farmaceutyczna może być formułowana jako tabletki, pigułki, syropy, kapsułki, czopki, preparaty do stosowania transdermalnego, proszki, zwłaszcza proszki liofilizowane do rekonstytucji nośnikiem do podawania dożylnego, itp.
Termin „nośnik” odnosi się do rozcieńczalnika, środka pomocniczego, nośnika lub podłoża, z którym środek terapeutyczny jest podawany. Nośnikami w kompozycji farmaceutycznej mogą być środek wiążący, taki jak celuloza mikrokrystaliczna, poliwinylopirolidon (polyvidone lub povidone), guma tragakanta, żelatyna, skrobia, laktoza lub monowodzian laktozy; środek rozsadzający, taki jak kwas alginowy, skrobia kukurydziana i podobne; środek smarny lub powierzchniowo-czynny, taki jak stearynian magnezu lub laurylosiarczan sodu; środek poślizgowy, taki jak krzemionka koliodalna; środek słodzący, taki jak sacharoza lub sacharyna; i/lub środek smakowo-zapachowy, taki jak mięta pieprzowa, salicylan metylu lub smak pomarańczowy.
Preparaty terapeutyczne odpowiednie do podawania doustnego, np. tabletki lub pigułki, mogą być wytworzone przez prasowanie lub formowanie, ewentualnie z jednym lub większą ilością środków pomocniczych. Tabletki prasowane mogą być wytworzone przez zmieszanie składnika(ów) i prasowanie tej mieszaniny w odpowiednim urządzeniu na tabletki mające odpowiednią wielkość. Przed zmieszaniem fanchinon może być wymieszany ze środkiem wiążącym, środkiem smarnym, obojętnym wypełniaczem i/lub środkiem rozsadzającym, a dalsze ewentualnie obecne składniki mogą być zmieszane z rozcieńczalnikiem, środkiem smarnym i/lub środkiem powierzchniowo czynnym.
W korzystnej realizacji sypki proszek fanchinonu miesza się ze środkiem wiążącym, takim jak celuloza mikrokrystaliczna, i środkiem powierzchniowo czynnym, takim jak laurylosiarczan sodu, aż do uzyskania jednorodnej mieszaniny. Następnie do mieszaniny podczas jej mieszania wprowadza się drugi środek wiążący, taki jak polyvidone. Po uzyskaniu jednorodnej dystrybucji dodaje się przy ciągłym mieszaniu wodny roztwór witaminy B12. Mieszaninę tę przepuszcza się przez sito granulujące i suszy przez odwodnienie, po czym prasuje na tabletki w standardowej aparaturze do prasowania.
W drugiej korzystnej realizacji, sypki proszek fanchinonu miesza się ze środkami powierzchniowo czynnymi i/lub środkami emulgującymi, takimi jak Sapamine® (sól N-(4^stearoliloaminofenylo)trimetyloamoniowa kwasu metylosiarkowego) i monowodzianem laktozy aż do uzyskania jednorodnej
PL 191 208 B1 dystrybucji składników. Do mieszaniny fanchinonu podczas ciągłego mieszania dodaje się drugi preparat, zawierający środek rozsadzający taki jak skrobia kukurydziana. Taki drugi preparat może być wytworzony przez dodanie nadmiaru wrzącej wody do skrobi kukurydzianej zawieszonej w zimnej wodzie. Finalną mieszankę granuluje się i suszy tak jak podano powyżej i miesza się ze skrobią kukurydzianą i stearynianem magnezu i na końcu prasuje na tabletki w typowej aparaturze.
Tabletka może być powlekana lub nie powlekana. Tabletka nie powlekana może być dzielona. Tabletka powlekana może być powlekana powłoką cukrową, szelakiem, filmem lub innymi dojelitowymi środkami powlekającymi.
Preparaty terapeutyczne odpowiednie do podawania pozajelitowego obejmują jałowe roztwory lub zawiesiny składników czynnych. Może być stosowany nośnik wodny lub olejowy. Takimi nośnikami farmaceutycznymi mogą być jałowe ciecze, takie jak woda i oleje, w tym oleje naftowe, zwierzęce, roślinne lub syntetyczne, takie jak olej arachidowy, olej sojowy, olej mineralny, olej sezamowy i podobne. Do preparatów do podawania pozajelitowego należą także liofilizowane proszki, zawierające fanchinon i ewentualnie dalsze składniki czynne, które są przeznaczone do rekonstytucji przez rozpuszczenie w dopuszczalnym farmaceutycznie nośniku, rozpuszczającym składniki czynne, np. wodnym roztworze karboksymetylocelulozy i laurylosiarczanu.
Gdy kompozycja farmaceutyczna ma postać kapsułki, może zawierać ciekły nośnik, taki jak olej tłuszczowy, np. masło kakaowe.
Do odpowiednich dopuszczalnych farmaceutycznych substancji pomocniczych należą skrobia, glukoza, laktoza, sacharoza, żelatyna, syrop skrobiowy, mączka ryżowa, mąka, kreda, żel krzemionkowy, stearynian sodu, monostearynian glicerolu, talk, chlorek sodu, odtłuszczone mleko w proszku, glicerol, glikol propylenowy, woda, etanol itp. Kompozycje te mogą mieć nadaną formę roztworów, zawiesin, emulsji, tabletek, pigułek, kapsułek, proszków, preparatów o przedłużonym uwalnianiu itp. Kompozycja może być formułowana w postaci czopka, przy użyciu tradycyjnych środków wiążących i nośników, takich jak triglicerydy.
W jeszcze innej realizacji, związek czynny może być dostarczany za pomocą systemu kontrolowanego uwalniania. W jednej z realizacji może być użyta pompa (patrz Langer, supra; Sefton, CRC Crit. Ref. Biomed. Eng. 14: 201 (1987); Buchwald i in., Surgery 88: 507 (1980); Saudek i in., N. Eng. J. Med. 321: 574 (1989)). W innej realizacji mogą być użyte materiały polimeryczne (patrz Medical Applications of Controlled Release, Langer and Wise (eds), CRC Press, Boca Raton, Florida (1974); Controlled Drug Bioavailability, Drug Product Design and Performance, Smole and Ball (eds) Wiley, New York (1984); Ranger and Peppas, J. Macromol. Sci. Rev. Macromol. Chem. 23:61 (1983); patrz także Levy i in., Science 228:190 (1985); During i in, Ann. Neurol. 25: 351 (1989); Howard i in., J. Neurosurg. 71: 105 (1989). W jeszcze innej realizacji w pobliżu celu terapeutycznego, np. ośrodkowego układu nerwowego, może być umieszczony system kontrolowanego uwalniania, tak więc będzie wymagany tylko ułamek dawki systemicznej (patrz np. Goodson, w Medical Applications of Controlled Release, supra, vol. 2, str. 115-138 (1984)).
Inne systemy kontrolowanego uwalniania są omówione w przeglądzie Langera (Science 249: 1527-1533 (1990)).
W jednej z realizacji kompozycji farmaceutycznej według wynalazku fanchinon i dalsze składniki czynne są zawarte jako odrębne jednostki farmaceutyczne. Przykładowo, jedna jednostka może zawierać fanchinon i kliochinol, a druga jednostka może zawierać witaminę B12. Dwie jednostki mogą być podawane jednocześnie lub sekwencyjnie. Na przykład jednostka zawierająca fanchinon i kliochinol może być podana, a po niej witamina B12 podana w dzień, tydzień, lub miesiąc od podania fanchinonu i kliochinolu. Jeśli dwie jednostki są podawane sekwencyjnie, to jednostka zawierająca fanchinon i kliochinol jest korzystnie podawana przez jeden do trzech tygodni, po czym następuje okres wymywania trwający od jednego do czterech tygodni, podczas którego podawana jest jednostka zawierająca witaminę B12 ale nie jednostka zawierająca kliochinol. Po okresie wymywania terapię można powtórzyć.
Przedmiotem wynalazku jest także zestaw farmaceutyczny lub opakowanie farmaceutyczne, zawierające jeden lub więcej niż jeden pojemnik napełniony jednym lub więcej niż jednym składnikiem czynnym kompozycji farmaceutycznej według wynalazku. Z takim pojemnikiem (pojemnikami) może być ewentualnie połączona notka w formie wymaganej przez agencje rządowe, regulujące wytwarzanie, stosowanie i sprzedaż środków farmaceutycznych i produktów biologicznych, która to notka odzwierciedla rejestrację przez agencję wytwarzanie, stosowanie i sprzedaż do podawania ludziom.
PL 191 208 B1
Inne cechy i zalety wynalazku staną się widoczne na podstawie zamieszczonych poniżej przykładów, które w połączeniu z załączonymi rysunkami ilustrują zasadę wynalazku.
Przykłady
Przykład 1
Wpływ fanchinonu na zależność dawka-odpowiedź dla Aβ(25-35) w komórkach PC12.
Aβ(25-35) pochodzący z firmy Bachem (CH) lub Sigma (USA) 2 godziny przed zastosowaniem rozpuszczano w solance buforowanej fosforanem (PBS) w pH 7,4. Neurotoksyczność Aβ jest umiejscowiona w sekwencji między resztami aminokwasowymi 25 a 35 ^β(25-35)), a dekapeptyd obejmujący ten region indukuje neuronalną śmierć komórek równie silnie jak pełnej długości Aβ(1-40) (Yankner, Duffy LK, Kirschner DA: Neurotrophic and neurotoxic effects of amyloid b protein: reversal by tachykinin neuropeptides., Science 1990;250(4978):279-282).
Szczurze komórki feochromocytomalne PC12 namnażano w pożywce Eagle'a zmodyfikowanej przez Dulbecco (DMEM), zawierającej 1% penicyliny-streptomycyny, 5% cielęcej surowicy płodowej i 10% surowicy końskiej w nawilżanym inkubatorze z 5% CO2.
Komórki PC12 wysiano na 96-studzienkowych płytkach do mikromiareczkowań w 100 ml odpowiedniej pożywki. Po 24 godzinach dodawano wskazane stężenia peptydu Aβ(25-35) samego lub razem z fanchinonem w oznaczonych stężeniach. Inkubowanie kontynuowano przez 24 godziny. Po inkubacji mierzono redukcję MTT, stosując dostępny w handlu test zgodnie ze wskazówkami producenta (Boehringer Mannheim). Wyniki testu otrzymane dla samego nośnika zdefiniowano jako 100%.
MTT jest substratem dla oksydoreduktaz wewnątrzkomórkowych i membran osocza i jest szeroko stosowany do pomiaru zmniejszenia aktywności redox komórek. Jest stwierdzone, że zmniejszenie aktywności redox komórek stanowi wczesny wskaźnik śmierci komórek wywołanej przez Aβ (Shearman MS, Ragan CI, Iversen LL: Inhibition of PC12 cell redox activity is a specific, early indicator of the mechanism of b-amyloid mediated celldeath, Proc. Natl. Acad. Sci. USA 1994:91(4):1470-1474.
Dla zbadania wpływu fanchinonu na Aβ(25-35) indukowaną toksyczność w komórkach PC12, komórki PC12 poddano ekspozycji na stężenia peptydu Aβ(25-35) w zakresie od 0 do 10 mM. Pod nieobecność fanchinonu (to jest dodany tylko nośnik) Aβ(25-35) powoduje zależne od dawki hamowanie redukcji MTT (Fig. 1, wypełnione kółka). Stężenia Aβ(25-35) już tak niskie jak 0,01 mM powodują znaczną redukcję, a przy stężeniu Aβ(25-35) równym lub wyższym od 0,1 mM redukcja MTT była zmniejszona do maksymalnego poziomu około 50%.
W obecności 10 mg fanchinonu na ml efekt toksyczny Aβ(25-35) był zasadniczo stłumiony (fig. 1, otwarte kółka). Nawet przy stężeniach Aβ tak wysokich jak 1 mM obecność fanchinonu całkowicie przeciwdziałała toksycznemu efektowi Aβ. Tylko przy najwyższych stężeniach Aβ(10 mM) było niewielkie hamowanie redukcji MTT przez Aβ. Hamowanie to było jednakże umiarkowane, tylko 10% w porównaniu z około 50% pod nieobecność fanchinonu.
Przykład 2
Wpływ fanchinonu na toksyczność indukowaną przez Aβ(25-35) w komórkach PC12.
W tym badaniu użyto tych samych materiałów i metod jak w przykładzie 1, z tym że komórki PC12 poddano ekspozycji na ustalone stężenie Aβ równe 1 mM, zaś stężenie fanchinonu zmieniano w zakresie między 0 a 10 mg/ml. Pod nieobecność fanchinonu Aβ(25-35) powodował hamowanie redukcji MTT w około 40% (fig. 2, otwarte kółka). To hamowanie utrzymywało się w obecności do 0,1 mg fanchinonu na ml. Wzrost stężenia fanchinonu powyżej 0,1 ng/ml powodował drastyczne zmniejszenie toksycznego efektu Aβ(25-35). Przy stężeniach fanchinonu 1 mg/ml i powyżej toksyczny efekt Aβ(25-35) całkowicie zanikał.
Przykład 3
Wpływ fanchinonu i kliochinolu na agregację Aβ indukowaną przez Zn2+ i Cu2+.
Przed każdym eksperymentem sporządzano świeży roztwór podstawowy Aβ (1-40) (z firmy Bachem, CH) o stężeniu 5 mg/ml, przez rozpuszczenie liofilizowanego peptydu w 0,01M HCl, następnie rozcieńczenie w stosunku 1:1 0,01M NaOH do pH obojętnego. Próbki Aβ(1-40) rozcieńczano w PBS (pH 7,4) do stężenia 100 mM i inkubowano w całkowitej objętości 30 ml przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. W eksperymentach ko-inkubacji dodawano wskazane stężenia jonów metali i/lub próbki związków testowych. Związki testowe dodawano do stężenia końcowego 10 mg/ml.
Tworzenie amyloidów oznaczano ilościowo za pomocą testu fluorometrycznego z tioflawiną T. Tioflawina wiąże się specyficznie z amyloidem, co wprowadza przesunięcie w jej widmie emisyjnym i sygnał fluorescencyjny proporcjonalny do ilościutworzonego amyloidu. Po inkubacji do PBS (pH 6,0) dodawano peptydy Aβ(1-40) i 3 mM tioflawiny T do objętości końcowej 1 ml. Fluorescencję monitoroPL 191 208 B1 wano przy wzbudzeniu 454 nm i emisji 482 nm, stosując fluorometr Fluoroscan II (Molecular devices, UK). Przeprowadzano skanowanie czasowe fluorescencji i uśredniano trzy wartości po osiągnięciu plateau zaniku (około 5 minut), po odjęciu tła fluorescencyjnego 3 mM tioflawiny T. W eksperymentach koinkubacji oznaczano fluorescencję samego związku testowego. Przeprowadzano trzy próby dla każdej próbki. Średnia ±SD dla typowego eksperymentu jest pokazana na figurach (fig. 3 i 4).
Fanchinon i kliochinol testowano pod względem zdolności do zapobiegania agregacji Αβ(1-40) w struktury amyloidowe. Kliochinol jest znanym związkiem do leczenia choroby Alzheimera (patrz zgłoszenie międzynarodowe WO98/06403) i był pierwotnie testowany w niniejszym eksperymencie dla celów porównawczych.
Zbadano, czy dwa związki mają jakikolwiek wpływ na agregację Αβ katalizowaną jonami metali, zwłaszcza agregację katalizowaną przez Zn2* i Cu2+. Wyniki eksperymentów przedstawiono na fig. 3 i 4.
Na figurach 3 i 4 ujawniono, że Cu2+ i w mniejszym stopniu Zn2+ zwiększają agregację Αβ do struktur amyloidowych w stosunku do agregacji spontanicznej. W obecności fanchinonu i kliochinolu w stężeniach 10 mg/ml agregacja Αβ indukowana przez jony metali była znacznie zmniejszona.
W testowanych stężeniach 10 mg/ml fanchinon zmniejszał agregację katalizowaną przez Cu2+ o 50-60%, zaś agregację katalizowaną przez Zn2+ tylko wniewielkim stopniu o około 10%. Nieoczekiwanie kliochinol wykazał tendencję przeciwną. Kliochinol zmniejszał agregację Αβ(1-40) katalizowaną przez Zn2+ o ponad 60%, zaś agregację katalizowaną przez Cu2+o około 30%. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca fanchinon w kombinacji z kliochinolem może zatem mieć dużo szersze zastosowanie niż kompozycja farmaceutyczna zawierająca jeden ze związków sam.
Przykład 4
W tymprzykładzie zsyntetyzowano metabolit kliochinolu.
Jest wiadomo, że kliochinol jest wydalany poprzez nerki w postaci pochodnych glukuronidowych kliochinolu (Kotaki H., i in.: „Enterohepatic circulation of clioquinol in the rat”, J. Pharmacobiodyn. 1984 June; 7(6):420-5 i Jurima M. I in.: “Metabolism of 14C-iodochlorhydroxyquinoline in the dog and the rat”, J. Pharmacobiodyn. 1984 March; 7(3) 164-70). Transformacja kliochinolu w odpowiadający glukuronid przypuszczalnie ma miejsce w wątrobie. Po wytworzeniu glukuronidu kliochinolu w wątrobie jest on ostatecznie transferowany do nerek do wydalenia w moczu.
Pochodną glukuronidową kliochinolu w postaci (5-chloro-7-jodo-chinolilo-2',3',4-tri-O-acetyloglikopiranozydo)-uronianu metylu wytworzono zgodnie z następującym schematem.
PL 191 208 B1
Mieszaninę 5-chloro-8-hydroksy-7-jodochinoliny (50 mg, 0,164 mmoli),1-bromo-1-deoksy-2,3,4-tri-O-etylo-D-glukopiranozydouronianu metylu (65 mg, 0,164 mmoli), CaSO4-H2O (35 mg) i pirydyny (1,5 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 min. Do mieszaniny reakcyjnej dodano świeżo sporządzony Ag2CO3 (35 mg) i zawiesinę mieszano w ciemności w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Następnie produkt reakcji deacetylowano za pomocą 1N NaOH.
Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono CH2Cl2 (10 ml), przesączono i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Powyższy produkt oczyszczono za pomocą chromatografii flash (TLC: CH2Cl2/MeOH 99/1, eluent CH2Cl2/MeOH 99,5/0,5). NMR (400 MHz, CDCl3) 2,04 (s, 3H, Ac), 2,09 (s, 3H, Ac), 2,13 (s, 3H, Ac), 3,68 (s, 3H, Me), 3,99 (d, 1H, 5'-H), 5,40-5,52 (m, 3H, 2',3',4'-H), 6,29 (d, 1H, 1'-H), 7,56 (m, 1H, 3H), 7,99 (s, 1H, 6-H), 8,52 (d, 1H, 4-H), 8,93 (s, 1H, 2-H).
Związek ten określany jest w dalszej części opisu jako glukuronid kliochinolu.
Przykład 5
Interakcję witaminy B12 z glukuronidem kliochinolu wytworzonym w przykładzie 4 badano za pomocą spektroskopii magnetycznego rezonansu jądrowego.
Ponieważ glukuronid kliochinolu jest rozpuszczalny w wodzie, badania prowadzono w buforowanej wodzie przy pH=6,5. Przygotowano trzy różne roztwory i zarejestrowano ich widma 1HNMR za pomocą spektrometru DRX 400 MHz w 20°C. Roztwór a) zawierał wolną witaminę B12 (hydroksykobalaminę) w stężeniu 2,6 mM. Roztwór b) zawierał mieszaninę 2,6 mM witaminy B12 i 10 mM glukuronidu kliochinolu (stosunek molowy około 1:4). Roztwór c) zawierał 10 mM glukuronidu kliochinolu.
Na figurze 5 przedstawiono widma trzech roztworów w obszarze aromatycznym (5,5-9,8 ppm). Różnice są dość małe, ale oczywiste na widmie rozciągniętym przedstawionym odpowiednio na fig. 6 i fig. 7. Niektóre z rezonansów witaminy B12 (odpowiadające grupie benzimidazolowej) uległy przesunięciu (patrz fig. 6) i to samo zaobserwowano dla dwóch rezonansów glukuronidu kliochinolu (odpowiadających grupie chinoliny) (patrz fig. 7).
Wyniki sugerują interakcję między glukuronidem kliochinolu a witaminą B12, prawdopodobnie natury hydrofobowej, między grupą chinoliny glukuronidu kliochinolu a grupą benzimidazolu witaminy B12.
Uważa się, że hydrofobowe wiązanie witaminy B12 glukuronidem kliochinolu powoduje wydalanie witaminy B12 organizmu razem z glukuronidem kliochinolu, co przeciwdziała resorpcji witaminy B12 i może ostatecznie prowadzić do niedoboru witaminy B12. Zatem niedobór witaminy B12 jest uważany, przy najmniej w pewnym stopniu, za przyczynę SMON. W konsekwencji, w każdym przypadku podawania kliochinolu należy zapewnić u leczonego podmiotu odpowiedni poziom witaminy B12 dla uniknięcia niedoboru. Można to zapewnić przez wspólne podawanie kliochinolu i witaminy B12.
Przykład 6
Wytwarzanie kompozycji farmaceutycznej zawierającej fanchinon
250 g fanchinonu mieszano z 200 g Sapamine® (sól N-(4^stearoliloaminofenylo)trimetyloamoniowa kwasu metylosiarkowego) i 1025 g monowodzianu laktozy przez okres 5 minut. Do mieszaniny 100 g skrobi kukurydzianej w 100 g zimnej wody dodano w jednej porcji 300 g wrzącej wody. Zawiesinę skrobi ochłodzoną do 40°C dodano przy ciągłym mieszaniu do mieszanki proszkowej zawierającej fanchinon. Mieszaninę granulowano stosując sito 2,5 mm i suszono przez 18 godzin w 40°C. Suche granulki zmieszano z 400 g skrobi kukurydzianej i 20 g stearynianu magnezu. Końcową mieszankę formułowano na tabletki o średnicy 8,0 mm i wadze 200 mg.
Przykład 7
Wytwarzanie kompozycji farmaceutycznej zawierającej fanchinon, kliochinol i witaminę B12
250 g fanchinonu i 250 g kliochinolu zmieszano z 200 g Sapamine® (sól N-(4^stearoliloaminofenylo)trimetyloamoniowa kwasu metylosiarkowego) i 1025 g monowodzianu laktozy przez okres 5 minut. Do mieszaniny 100 g skrobi kukurydzianej w 100 g zimnej wody dodano w jednej porcji 300 g wrzącej wody. Zawiesinę skrobi ochłodzoną do 40°C dodano przy ciągłym mieszaniu do mieszanki proszkowej zawierającej fanchinon i kliochinol. Mieszaninę granulowano stosując sito 2,5 mm i suszono przez 18 godzin w 40°C. Suche granulki zmieszano z 400 g skrobi kukurydzianej i 20 g stearynianu magnezu. Końcową mieszankę formułowano na tabletki o średnicy 8,0 mm i wadze 200 mg.

Claims (20)

1. Zastosowanie fanchinonu do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym fanchinon jest podawany w ilości 5 mg do 250 mg jeden do trzech razy dziennie.
3. Zastosowanie według zastrz. 2, w którym fanchinon jest podawany w ilości 10 mg do 50 mg jeden do trzech razy dziennie.
4. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, w którym kompozycja farmaceutyczna jest sformułowana do podawania doustnego, pozajelitowego lub doskórnego.
5. Zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12 do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia lub profilaktyki choroby Alzheimera.
6. Zastosowanie według zastrz. 5, w którym kompozycja farmaceutyczna jest sformułowana do podawania doustnego, pozajelitowego lub doskórnego.
7. Zastosowanie według zastrz. 6, w którym kompozycja farmaceutyczna jest sformułowana jako pojedyncza kompozycja farmaceutyczna.
8. Zastosowanie według 5 albo 6, albo 7, w którym kompozycja farmaceutyczna jest sformułowana jako dwie lub więcej jednostki farmaceutyczne do sekwencyjnego lub jednoczesnego podawania.
9. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera (a) ilość fanchinonu skuteczną do leczenia lub zapobiegania chorobie Alzheimera, i (b) mieszaninę kliochinolu i witaminy B12.
10. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9, znamienna tym, że dodatkowo zawiera dopuszczalny farmaceutycznie nośnik.
11. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9 albo 10, znamienna tym, że ilość fanchinonu wynosi 5 mg do 250 mg.
12. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 11, znamienna tym, że ilość fanchinonu wynosi 10 mg do 50 mg.
13. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9, znamienna tym, że ilość kliochinolu wynosi 5 mg do 250 mg.
14. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 13, znamienna tym, że ilość kliochinolu wynosi 10 mg do 50 mg.
15. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9, znamienna tym, że ilość witaminy B12 wynosi 5 mg do 2 mg.
16. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 15, znamienna tym, że ilość witaminy B12 wynosi 0,5 mg do 1 mg.
17. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9, znamienna tym, że ma postać sformułowaną do podawania pozajelitowego, podawania doskórnego lub podawania doustnego.
18. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 17, znamienna tym, że ma postać tabletki.
19. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9 albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, znamienna tym, że kliochinol i witamina B12 są sformułowane w odrębnych jednostkach farmaceutycznych, zaś fanchinon jest sformułowany razem z kliochinolem, witaminą B12allbo oddzielnie.
20. Zestaw zawierający w jednym lub większej ilości pojemników ilość fanchinonu i kliochinolu skuteczną do leczenia lub zapobiegania chorobie Alzheimera, oraz ilość witaminy B12 skuteczną do hamowania szkodliwego działania ubocznego podawania kliochinolu.
PL338673A 1997-08-21 1998-07-17 Zastosowanie fanchinonu, zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12, kompozycja farmaceutyczna oraz zestaw PL191208B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GR97100330 1997-08-21
GR97100507 1997-12-31
PCT/IB1998/001095 WO1999009981A1 (en) 1997-08-21 1998-07-17 Use of phanquinone for the treatment of alzheimer's disease

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL338673A1 PL338673A1 (en) 2000-11-20
PL191208B1 true PL191208B1 (pl) 2006-03-31

Family

ID=26316681

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL338673A PL191208B1 (pl) 1997-08-21 1998-07-17 Zastosowanie fanchinonu, zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12, kompozycja farmaceutyczna oraz zestaw

Country Status (25)

Country Link
US (2) US6670369B1 (pl)
EP (1) EP1007040B1 (pl)
JP (1) JP2001513558A (pl)
CN (1) CN1145482C (pl)
AT (1) ATE217191T1 (pl)
AU (1) AU741782B2 (pl)
BG (1) BG64300B1 (pl)
BR (1) BR9814945A (pl)
CA (1) CA2301706C (pl)
CZ (1) CZ299739B6 (pl)
DE (1) DE69805305T2 (pl)
DK (1) DK1007040T3 (pl)
EA (1) EA002526B1 (pl)
ES (1) ES2177024T3 (pl)
HK (1) HK1029937A1 (pl)
HU (1) HUP0004331A3 (pl)
IL (1) IL134263A (pl)
IS (1) IS1910B (pl)
NO (1) NO317770B1 (pl)
NZ (1) NZ502565A (pl)
PL (1) PL191208B1 (pl)
PT (1) PT1007040E (pl)
SK (1) SK284708B6 (pl)
TR (1) TR200000455T2 (pl)
WO (1) WO1999009981A1 (pl)

Families Citing this family (13)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US7045531B1 (en) 1997-03-11 2006-05-16 The General Hospital Corporation Composition comprising a metal chelator and a method of treating amyloidosis by administering the metal chelator
US5994323A (en) * 1997-12-31 1999-11-30 P.N. Gerolymatos S.A. Pharmaceutical compositions comprising clioquinol in combination with vitamin B12 and therapeutic and prophylactic uses thereof
US6323218B1 (en) * 1998-03-11 2001-11-27 The General Hospital Corporation Agents for use in the treatment of Alzheimer's disease
US6638711B1 (en) 1999-04-29 2003-10-28 The General Hospital Corporation Methods for identifying an agent that inhibits oxygen-dependent hydrogen peroxide formation activity but does not inhibit superoxide-dependent hydrogen peroxide formation
CA2358487C (en) * 1999-01-07 2008-11-18 P.N. Gerolymatos S.A. Use of phanquinone for the treatment or prevention of memory impairment
AU2001250571A1 (en) * 2000-04-28 2001-11-12 P.N. Gerolymatos S.A. Treatment of pathological conditions influenced by the action of matrix metalloproteinases (mmps) using clioquinol
AU2001250573A1 (en) * 2000-04-28 2001-11-12 Michel Xilinas Treatment of pathological conditions influenced by the action of matrix metalloproteinases (mmps) using phanquinone
CA2452346A1 (en) 2000-08-18 2002-02-28 The General Hospital Corporation Method for the identification of agents that inhibit or promote cataracts and uses thereof
FR2818551B1 (fr) * 2000-12-22 2007-06-01 Claude Marc Pierre Hannoun Utilisation de chelateurs pour le traitement des maladies a prions
AU2002950217A0 (en) * 2002-07-16 2002-09-12 Prana Biotechnology Limited 8- Hydroxy Quinoline Derivatives
EP1602286B1 (en) * 2003-03-11 2009-10-28 Kaneka Corporation Oil-in-water type emulsion containing coenzyme q10 and process for producing the same
WO2006117660A2 (en) * 2005-05-04 2006-11-09 Clio Pharmaceutical Corporation Method for treating cancer, coronary, inflammatory and macular disease, combining the modulation of zinc- and/or copper dependent proteins
EP3137093B1 (en) * 2014-04-29 2017-09-13 Affiris AG Treatment and prevention of alzheimer's disease (ad)

Family Cites Families (22)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE1617417A1 (de) * 1966-12-08 1971-03-25 Ciba Geigy Pharmazeutisches Praeparat
DE1804736A1 (de) * 1967-11-02 1969-06-26 Ciba Geigy Pharmazeutisches Praeparat
IL40311A (en) 1972-09-06 1973-04-30 Pharmaplantex Ltd Pharmaceutical preparation for the treatment of gastro-intestinal troubles containing phanquone and furazolidone
GB1472257A (en) 1973-09-10 1977-05-04 Christiaens Sa A Derivative of 4-hydroxy-5-azacoumarin
US5656286A (en) * 1988-03-04 1997-08-12 Noven Pharmaceuticals, Inc. Solubility parameter based drug delivery system and method for altering drug saturation concentration
US5719197A (en) * 1988-03-04 1998-02-17 Noven Pharmaceuticals, Inc. Compositions and methods for topical administration of pharmaceutically active agents
US4981844A (en) * 1988-10-04 1991-01-01 University Of Cincinnati Method to improve immune response and resistance to infection following surgery by diet composition
US5091391A (en) 1990-08-16 1992-02-25 University Of Pittsburgh Of The Commonwealth System Of Higher Education Method of resisting neurodegenerative disorders
US6165500A (en) * 1990-08-24 2000-12-26 Idea Ag Preparation for the application of agents in mini-droplets
AP387A (en) * 1991-09-13 1995-07-31 Siegbert Heinrich Bissbort Therapeutical uses of L-methionine and compositions thereof.
AU669493B2 (en) 1991-11-12 1996-06-13 University Of Melbourne, The A method for assaying and treating Alzheimer's disease
GB9126874D0 (en) * 1991-12-18 1992-02-19 Wellcome Found Medicaments
AU6580494A (en) * 1994-05-11 1995-12-05 P.N. Gerolymatos S.A. Use of clioquinol for treating helicobacter, including (h. pylori), infections and related diseases
WO1997046526A1 (en) 1996-06-07 1997-12-11 Eisai Co., Ltd. Stable polymorphs of donepezil (1-benzyl-4-[(5,6-dimethoxy-1-indanon)-2-yl]methylpiperidine) hydrochloride and process for production
JP2000516606A (ja) 1996-08-13 2000-12-12 ピー・エヌ・ゲロリマトス・ソシエテ・アノニム アルツハイマー病の処置用医薬組成物の製造におけるキレート化剤クリオキノールの使用
EP1007048A4 (en) 1997-03-11 2004-09-22 Gen Hospital Corp IDENTIFICATION OF AGENTS USEFUL IN THE TREATMENT OF ALZHEIMER'S DISEASE
US5980882A (en) * 1997-04-16 1999-11-09 Medeva Pharmaceuticals Manufacturing Drug-resin complexes stabilized by chelating agents
US5980914A (en) 1997-08-22 1999-11-09 P.N. Gerolymatos S.A. Clioquinol for the treatment of Parkinson's disease
US5994323A (en) 1997-12-31 1999-11-30 P.N. Gerolymatos S.A. Pharmaceutical compositions comprising clioquinol in combination with vitamin B12 and therapeutic and prophylactic uses thereof
CA2358487C (en) * 1999-01-07 2008-11-18 P.N. Gerolymatos S.A. Use of phanquinone for the treatment or prevention of memory impairment
AU2001250573A1 (en) 2000-04-28 2001-11-12 Michel Xilinas Treatment of pathological conditions influenced by the action of matrix metalloproteinases (mmps) using phanquinone
AU2001250571A1 (en) 2000-04-28 2001-11-12 P.N. Gerolymatos S.A. Treatment of pathological conditions influenced by the action of matrix metalloproteinases (mmps) using clioquinol

Also Published As

Publication number Publication date
NO20000771L (no) 2000-04-25
CA2301706A1 (en) 1999-03-04
BG104179A (en) 2000-10-31
NO317770B1 (no) 2004-12-13
IS1910B (is) 2003-12-31
IL134263A (en) 2006-04-10
CN1145482C (zh) 2004-04-14
US7629354B2 (en) 2009-12-08
DK1007040T3 (da) 2002-08-26
CZ2000611A3 (cs) 2000-08-16
BR9814945A (pt) 2000-09-05
ES2177024T3 (es) 2002-12-01
CZ299739B6 (cs) 2008-11-05
TR200000455T2 (tr) 2000-09-21
DE69805305T2 (de) 2002-12-05
CA2301706C (en) 2005-10-04
PL338673A1 (en) 2000-11-20
EA002526B1 (ru) 2002-06-27
SK284708B6 (sk) 2005-09-08
IS5366A (is) 2000-01-28
SK2062000A3 (en) 2000-08-14
AU8124198A (en) 1999-03-16
JP2001513558A (ja) 2001-09-04
WO1999009981A1 (en) 1999-03-04
NZ502565A (en) 2002-03-01
DE69805305D1 (de) 2002-06-13
CN1267218A (zh) 2000-09-20
EP1007040A1 (en) 2000-06-14
HUP0004331A2 (hu) 2001-05-28
EA200000242A1 (ru) 2000-08-28
NO20000771D0 (no) 2000-02-16
US6670369B1 (en) 2003-12-30
HUP0004331A3 (en) 2001-09-28
HK1029937A1 (en) 2001-04-20
EP1007040B1 (en) 2002-05-08
PT1007040E (pt) 2002-10-31
ATE217191T1 (de) 2002-05-15
US20050003018A1 (en) 2005-01-06
AU741782B2 (en) 2001-12-06
BG64300B1 (bg) 2004-09-30
IL134263A0 (en) 2001-04-30

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US6001852A (en) Clioquinol for the treatment of Alzheimer's disease
KR101694136B1 (ko) Sglt2 억제제, dpp-iv 억제제 및 임의로 추가의 당뇨병 치료제를 포함하는 약제학적 조성물 및 이의 용도
EP1741447B1 (en) Combinations comprising dipeptidylpeptidase-IV inhibitors and antidiabetic agents
RU2469728C2 (ru) Способ лечения дефицита витамина b12
US5980914A (en) Clioquinol for the treatment of Parkinson's disease
PL191208B1 (pl) Zastosowanie fanchinonu, zastosowanie kombinacji fanchinonu, kliochinolu i witaminy B12, kompozycja farmaceutyczna oraz zestaw
JP2002533415A (ja) 心臓血管に適用するための回腸胆汁酸輸送阻害剤およびニコチン酸誘導体の組み合わせ
EP2627331A1 (en) Methods for treating hyperuricemia and related diseases
US20090143335A1 (en) Modified absorption formulation of gaboxadol
US5994323A (en) Pharmaceutical compositions comprising clioquinol in combination with vitamin B12 and therapeutic and prophylactic uses thereof
US20080051428A1 (en) Pyrroloquinoline quinone drugs and methods of use thereof
EP3302483B1 (en) Pharmaceutical compositions and use thereof
EP2262501B1 (en) Treatment of sepsis with 5-ethyl-1-phenyl-2(1h)-pyridone
JP2021088576A (ja) ピコリン酸マグネシウム組成物および使用方法
US20070287685A1 (en) Medicinal composition containing FBPase inhibitor
KR20050084250A (ko) 알츠하이머병의 예방 및 치료
KR100515554B1 (ko) 알츠하이머병의 치료를 위한 판퀴논의 사용
MXPA00001459A (en) Use of phanquinone for the treatment of alzheimer's disease
WO2022075540A1 (ko) 글루타민을 유효성분으로 함유하는 뇌손상 및 경도 인지장애의 예방, 개선 또는 치료용 조성물
EP0597415B1 (en) Iron therapy using Saccharose octasulfate ferric complex
EA042299B1 (ru) Фармацевтические композиции и их применения
JPH06211657A (ja) 尿酸排泄剤
CA2861688A1 (en) Methods for treating hyperuricemia and related diseases

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20100717