PL189466B1

PL189466B1 - Sposób wytwarzania maty do ochrony roślin, zwłaszcza w postaci tarczy z otworami

Info

Publication number: PL189466B1
Application number: PL98339542A
Authority: PL
Inventors: Eberhard Böhringer
Original assignee: Boehringer Eberhard
Priority date: 1997-09-26
Filing date: 1998-09-24
Publication date: 2005-08-31
Also published as: CZ295059B6; CA2304454A1; PT1017265E; ATE227927T1; CZ20001077A3; DE29717422U1; HUP0003507A3; EP1017265B1; US6640490B1; HUP0003507A2; PL339542A1; ES2187067T3; WO1999016297A1; DK1017265T3; DE59806370D1; AU9627998A; EP1017265A1

Abstract

1. Sposób wytwarzania maty do ochrony roslin, zwlaszcza w postaci tarczy z otwo- rami, która w polozeniu uzytkowym usytu- owana jest powyzej klebu korzeni rosliny jako pokrycie gruntu, znamienny tym, ze tarcze z otworami (1) ksztaltuje sie z wlók- niny kokosowej zawierajacej wlókna koko- sowe polaczone lateksem, przy czym wlók- na kokosowe tarczy z otworami (1) mocu- je sie przez tworzace zarys usztywniajace brzegi (5, 6), zas obszar górnej i dolnej stre- fy powierzchniowej (7, 8) formuje sie w po- staci porowatych struktur (P, P') o kazdora- zowo rózniacej sie szerokosci otworów. F i g . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania maty do ochrony roślin, zwłaszcza w postaci tarczy z otworami, która w położeniu użytkowym usytuowana jest powyżej kłębu korzeni rośliny jako pokrycie gruntu.

Znane maty do ochrony roślin na przykład z opisu niemieckiego DE 2537056C3 w po_t . · i . 1 1 · , . · 1 1 1 1 · rf ___ , staci tarcz z otworami siuzą do pokrycia gruntu powyżej kłęou korzeni roślin, przy czym maty pokrywające wykonane są jako i części dwuwarstwowe i zawierają spilśnioną warstwę z włókien juty i włókien kokosowych oraz dodatkową warstwę tkaniny, przy czym części te połączone są za pomocą wymaganego pikowania lub igłowania co znacznie zwiększa nakład pracy przy wytwarzaniu. Różniące się materiały mat pokrywających wymagają poza tym znacznych nakładów przy usuwaniu ich jako odpadu.

189 466

Zadaniem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania maty do ochrony roślin, zwłaszcza w postaci tarczy z otworami, którą wytwarza się przy niewielkich nakładach materiałowych i niewielkim kosztem, o dowolnej wielkości, a która to mata posiada strukturę stabilną w długim okresie czasu i dlatego stosowana może być wielokrotnie jako element ochronny magazynujący wodę i nieprzepuszczalny dla światła a przy tym są łatwo usuwalne jako odpad.

Sposób wytwarzania maty do ochrony roślin, zwłaszcza w postaci tarczy z otworami, która w położeniu użytkowym usytuowana jest powyżej kłębu korzeni rośliny jako pokrycie gruntu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że tarczę z otworami kształtuje się z włókniny kokosowej zawierającej włókna kokosowe połączone lateksem, przy czym włókna kokosowe tarczy z otworami mocuje się przez tworzące zarys usztywniające brzegi, zaś obszar górnej i dolnej strefy powierzchniowej formuje się w postaci porowatych struktur o każdorazowo różniącej się szerokości otworów.

Korzystnie, w sposobie według wynalazku tarczę z otworami tworzy się z warstwy włókniny kokosowej za pomocą procesu oddzielania formującego usztywniające brzegi, przy czym obszar dolnej strefy powierzchniowej tarczy z otworami tworzy się z zasadniczo krótkich włókien kokosowych, a obszar górnej strefy powierzchniowej tworzy się zasadniczo z długich włókien kokosowych.

Tarczę z otworami tworzy się z wielu warstw włókniny kokosowej.

Korzystnie, w położeniu użytkowym tarczy z otworami na dolną warstwę włókniny kokosowej o wstępnie zagęszczonej strukturze włókien przed procesem oddzielania, nakłada się nie zagęszczoną, górną warstwę włókniny kokosowej, przy czym obie te warstwy sprasowuje się po procesie oddzielania.

Tarczę z otworami w obszarze swego zarysu obwodowego, a także swego przynajmniej jednego otworu środkowego i przynajmniej jednej odchodzącej od niego promieniowej szczeliny kształtuje się jednocześnie podczas procesu oddzielania.

Tarczę z otworami mającą jedną lub wiele warstw włókniny kokosowej wycina się z jednego lub wielu pasm włókniny.

Korzystnie, usytuowane od dolnej strony porowate struktury tarczy z otworami, tworzy się każdorazowo z różniących się udziałów lateksu i/lub włókien kokosowych w warstwie względnie w warstwach włókniny kokosowej.

Szczególnie korzystnie, w sposobie według wynalazku tarczę z otworami wulkanizuje się.

Mata do ochrony roślin, wykonana sposobem według wynalazku ma postać kształtki składającej się tylko z włókien kokosowych i lateksu, której włókna kokosowe zamocowane przy tworzącym zarys usztywniającym brzegu, w powiązaniu z cząstkami lateksu włókniny kokosowej, tworzą światłoszczelne i przynajmniej miejscowo magazynujące wodę strefy powierzchniowe o porowatej strukturze ulepszającej użyfkowność maty. Ponadto, kształtka ta jest łatwa do manipulacji i zachowuje stabilność kształtu nawet w surowych warunkach stosowania, przy czym przy wystarczającej wytrzymałości na rozkład umożliwia wielokrotne i stabilne w czasie stosowanie tarcz z otworami przy jednocześnie dużym stopniu dowolności ich rozmiarów i zarysów ich obwodu. Usuwanie tego rodzaju mat do ochrony roślin jako odpadu jest proste, gdyż zawarty w nich lateks i włókno kokosowe podlegają całkowitemu rozkładowi tak, że maty te rozdrabnia się i kompostuje przy niewielkich nakładach.

Włóknina kokosowa przeznaczona do wytwarzania maty do ochrony roślin składa się korzystnie z włókien kokosowych przetwarzanych bez sortowania, które za pomocą walca igłowego lub tym podobnych uwalniane są z beli surowca i pod wpływem siły ciężkości doprowadzane są na taśmę transportową tak, że w paśmie włókniny kokosowej stanowiącej produkt , pośredni każdorazowo krótsze części włókien kokosowych tworzą strefę dolną, a dłuższe części włókien kokosowych stanowią strefę górną pasma włókniny. Pasmo włókniny natryskiwane jest środkiem wiążącym (lateks) tak, że w przekroju poprzecznym pasma tworzy się nieuporządkowane połączenie poszczególnych części włókniny. W korzystnym wykonaniu udział wagowy doprowadzanych części, to znaczy włókna kokosowego i mieszanki lateksowej jest jednakowy, to znaczy przy tworzeniu pasma włókniny doprowadza się po 50% każdego z tych składników.

W ciągłym przebiegu o krótkich czasach przebywania, pasmo włókniny doprowadza się do narzędzia tnącego dokonującego operacji oddzielania, przy czym w jednej operacji wycinania

189 466 oddziela się jednocześnie z pasma włókniny wiele tarcz z otworami. Podczas operacji oddzielania następuje kształtowanie usztywniającego brzegu tworzącego zarys tarczy, w którego obszarze włókna kokosowe i nieutwardzone do tego czasu części lateksu utwardzają się pod wpływem działania siły tnącej tak, że takie usztywnione brzegi nadają korzystną stabilność konturowi tarczy z otworami. Jednocześnie w dolnej i górnej strefie powierzchniowej wskutek zagęszczenia połączenia włókien kokosowych z lateksem tworzą się porowate struktury o różniącej się szerokości otworów, przy czym wycięte z pasma włókniny tarcze z otworami mogą być sprasowane aż do około 30% wysokości wyjściowej włókniny kokosowej.

W korzystnym wykonaniu, tarcza z otworami może być wykonana z dwóch warstw włókniny kokosowej połączonych w obszarze usztywniających brzegów, przy czym warstwa włókniny kokosowej w położeniu użytkowym usytuowana na dole za pomocą procesu sprasowania zachodzącego już przed operacją wycinania, przygotowana jest w postaci usztywnionego pasma włókniny tworząc dolną strefę powierzchniową z otworami o stosunkowo małej szerokości. Na tę warstwę włókniny kokosowej nałożona jest druga pasmowa warstwa włókniny kokosowej składająca się z luźno powiązanych włókien kokosowych i lateksu, po czym następuje wspólny proces oddzielania, względnie wycinania tak, że uzyskuje się tarczę z otworami o stabilnym zarysie i dwóch strefach powierzchniowych.

Przy opisanym wytwarzaniu tarcz z otworami, sposobem według wynalazku następuje również proces oddzielania w celu utworzenia promieniowej szczeliny wychodzącej od otworu środkowego, przy czym w jednym suwie roboczym urządzenia do wycinania wytwarza się zarys tarczy, otwór środkowy i promieniową szczelinę, wskutek czego proces wytwarzania jest ułatwiony.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, przedstawiającym maty do ochrony roślin zwłaszcza w postaci tarczy z otworami, wytworzone sposobem według wynalazku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry na matę do ochrony roślin według wynalazku, o kolistym zarysie zewnętrznym, fig. 2 - przekrój według linii II-II z fig. 1, fig. 3 - widok z góry na matę do ochrony roślin podobną do maty z fig. 1, lecz o prostokątnym zarysie zewnętrznym tarczy z otworami a fig. 4 przedstawia przebieg etapu wycinania podczas wytwarzania tarczy z otworami.

Na fig. 1 przedstawiona jest w widoku z góry matą do ochrony roślin w postaci tarczy z otworami 1, przy czym wewnątrz jej kolistego zarysu obwodowego (średnica D) widoczny jest otwór środkowy 2 oraz wychodzące od niego promieniowe szczeliny 3 i 4. Przelotowa szczelina 3 umożliwia usytuowanie tarczy z otworami 1 w jej położeniu użytkowym, powyżej kłębu korzeni rośliny, która osadzona jest w obszarze otworu 'środkowego 2 tak, że otaczający kłąb korzeni jest tą tarczą pokryty. Za pomocą krótkich szczelin 4 uzyskuje się dopasowanie do różnych średnic rośliny.

Tarcza z otworami 1 wykonana według wynalazku, ukształtowana jest z włókniny kokosowej, zawierającej tylko włókna kokosowe i lateks, przy czym włókna kokosowe tarczy z otworami 1 zamocowane są w obszarze wszystkich usztywniających brzegów 5, 6 tworzących zarys tarczy a ponadto w obszarze górnych i dolnych stref powierzchniowych 7, 8 tworzą porowate struktury P, P’, mające różniącą się szerokość otworów.

Tarcza z otworami 1 ze względów technologicznych, w .obszarze dolnej strefy powierzchniowej 8 zawiera zasadniczo krótkie włókna kokosowe, a w obszarze górnej strefy powierzchniowej P zawiera zasadniczo długie włókna kokosowe, przy czym włókna te zahaczone są w obu strefach z łączącymi częściami składowymi lateksu, tworząc gęste struktury, które są nieprzepuszczalne dla światła i mają własności gromadzenia cieczy.

Przy wytwarzaniu tarczy z otworami 1 materiał wyjściowy stanowi pasmo włókniny z włókien kokosowych (fig. 4) zawierające niesortowane i tanie w przeróbce włókna kokosowe, które na przykład za pomocą uiglonego walca lub tym podobnych wyrywane są z beli surowca i nieuporządkowane spadając swobodnie przechodzą na zespół transportowy tak, że w sposób optymalny dla końcowego produktu (tarczy z otworami) krótkie części włókien kokosowych skoncentrowane są na dolnej stronie zespołu transportowego a długie części włókien kokosowych pozostają w górnym obszarze warstwy pasma włókniny 14. Przy wytwarzaniu takiego pasma włókniny jako środek wiążący doprowadza się bez przerwy mieszankę lateksową tak, że zawsze w paśmie włókniny znajduje się 50% wagowych włókien i 50% wagowych

189 466 środka wiążącego. W razie potrzeby można stosować dowolne kombinacje udziału tych składników tak, że wytwarza się odpowiednie do potrzeb klientów tarcze z otworami 1o różnym ciężarze powierzchniowym.

Włókninę kokosową w postaci pasma włókniny 14 doprowadza się do tłocznika powierzchniowego 9 (fig. 4), który w korzystnym wykonaniu wyposażony jest w narzędzie tnące wielokrotnego użytku 10, które za pomocą linii wyznaczonej przez linie stempla tnącego 10 nadaje żądany kształt zarysu tarczy z otworami 1. Linie stempli tnących 10 w obszarze górnej płyty wsporczej 12 wspierają się w rowkach zarysu odpowiednio do żądanego zarysu obwodu D tarczy (fig. 1) względnie L, L' (fig. 3), w których obszarze z niewielkim nakładem środków uzyskuje się szybką zmianę zarysu dopasowanego do wymagań klienta i do zastosowania.

W jednym suwie roboczym (strzałka K, fig. 4) płyta wsporcza 12 z liniami stempli tnących 11 porusza się do dołu w kierunku płyty podstawy 13, a włóknina kokosowa mająca wysokość wyjściową E ulega rozdzieleniu w obszarze zarysu obwodowego 5 względnie brzegu otworu z jednoczesnym ściśnięciem na całej powierzchni do wysokości E' tak, że we wspomnianych obszarach tworzą się usztywniające brzegi 5, 6 (fig. 1). Po przeprowadzeniu tego suwu roboczego K tarcza z otworami 1 i pozostały materiał resztkowy 15 w postaci siatki z otworami po wyciętych tarczach, odtransportowuje się z tłocznika powierzchniowego 9, a materiał resztkowy 15 można ponownie przetworzyć i stosować jako materiał wyjściowy tak, że uzyskuje się całkowite wykorzystanie surowca.

Opisany powyżej proces uwidacznia, że tarcza z otworami · 1 w obszarze jej konturów obwodowych i brzegu otworu, stanowiących usztywniające brzegi 5, 6 jej otworu środkowego 2 oraz promieniowych szczelin 3, 4, podczas procesu oddzielania jest jednocześnie kształtowana i dlatego w tych obszarach następuje jednocześnie zarówno ściśnięcie jak i utwardzenie mieszanki lateksu oraz włókien kokosowych powodowane przebiegiem cięcia. Części składowe maty są więc na brzegach jakby sklejone i odporne na obciążenia. Tego rodzaju tarcza z otworami 1 o sztywnych zarysach, przy użytkowaniu zgodnie z przeznaczeniem przyjmuje wodę do swej porowatej struktury, jednocześnie unika się jednak na długo niepożądanego dużego napęczniania lub rozerwania maty na usztywniających brzegach 5, 6 i nawet po późniejszym rozluźnieniu się wiążącej struktury w obszarze usztywniających brzegów 5, 6 ochronne działanie tarczy z otworami 1 pozostaje ogólnie utrzymane.

W innym wykonaniu, tarcza z otworami 1 składa się z wielu warstw włókniny kokosowej odpowiadających strefom powierzchniowym 7, 8, przy czym warstwy włókniny kokosowej wykonane są również z wykonanych już wstępnie pasm włókniny 14. Dolna warstwa 8 włókniny kokosowej (w położeniu użytkowym), wykonana jest z wstępnie zagęszczonego pasma włókniny, na które nakłada się nie zagęszczone pasmo włókniny. Następnie, tarczę z otworami 1 kształtuje się za pomocą wspólnej operacji wycinania odpowiednio do opisanego powyżej, a obie warstwy wyjściowe stanowią później integralną część składową dwuwarstwowej tarczy z otworami.

Przy zastosowaniu tarcz z otworami 1 według wynalazku jako pokrycia gruntu, strefy powierzchniowe 7, 8 tworzą wystarczającą strukturę nieprzepuszczalną dla światła, która zapobiega wzrostowi chwastów i jednocześnie tworzy gęstszą porowatą strukturę P' w obszarze dolnej strefy 8 tworzącą ochronę przed parowaniem a także rezerwuar cieczy i/lub pożywki. Ciężar powierzchniowy tarcz z otworami 1 korzystnie jest tak dobrany, że zwłaszcza przy ich zastosowaniu na glebach lekkich, podłożach uprawnych lub tym podobnych unika się erozji powodowanej wiatrem, występującej w obszarze kłębu korzeni.

Dla polepszenia długotrwałości stabilności tarczy z otworami 1, po przeprowadzeniu procesu jej wycinarna można poddać j<ą wulkanizacji t«ii<, ze za pomocą połączeń części lateksowych z włóknami kokosowymi tarcza z otworami 1 wykazuje przy korzystnych własnościach sprężystych, lepszą długotrwałość stabilności, a ponadto zwiększoną wytrzymałość na rozrywanie, zwłaszcza w obszarze szczelin 4, a manipulacja tarczą z otworami 1 jest ułatwiona nawet przy powtarzającym się zastosowaniu do różnych upraw roślinnych. Usuwanie tarcz z otworami 1 jako odpadu jest łatwe, gdyż można je łatwo rozdrobnić i poddać rozkładowi biologicznemu.

189 466

Tarcza z otworami 1 w obszarze swych wymiarów zarysu D; L, L' łatwo daje się dopasować do odpowiedniej średnicy otworu doniczki lub tym podobnych tak, że w obszarze kłębu korzenia jest ona całkowicie przykryta. Dla celów dekoracyjnych widoczną powierzchnię tarczy z otworami 1 w obszarze strefy powierzchniowej 8 można pomalować, pokryć napisami reklamowymi, nazwą firmy lub tym podobnymi, albo przekazać użytkownikowi bezpośrednie informacje o sposobie użytkowania tarczy z otworami 1.

-*

189 466

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania maty do ochrony roślin, zwłaszcza w postaci tarczy z otworami, która w położeniu użytkowym usytuowana jest powyżej kłębu korzeni rośliny jako pokrycie gruntu, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) kształtuje się z włókniny kokosowej zawierającej włókna kokosowe połączone lateksem, przy czym włókna kokosowe tarczy z otworami (1) mocuje się przez tworzące zarys usztywniające brzegi (5, 6), zaś obszar górnej i dolnej strefy powierzchniowej (7, 8) formuje się w postaci porowatych struktur (P, P') o każdorazowo różniącej się szerokości otworów.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) tworzy się z warstwy włókniny kokosowej za pomocą procesu oddzielania formującego usztywniające brzegi (5, 6).
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że obszar dolnej strefy powierzchniowej (8) tarczy z otworami (1) tworzy się z zasadniczo krótkich włókien kokosowych, a obszar górnej strefy powierzchniowej (1) tworzy się zasadniczo z długich włókien kokosowych.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) tworzy się z wielu warstw włókniny kokosowej.
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że w położeniu użytkowym tarczy z otworami (1) na dolną warstwę włókniny kokosowej o wstępnie zagęszczonej strukturze włókien przed procesem oddzielania nakłada się nie zagęszczoną, górną warstwę włókniny kokosowej, przy czym obie te warstwy sprasowuje się po procesie oddzielania.
6. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) w obszarze swego zarysu obwodowego (D; L, L'), a także swego przynajmniej jednego otworu środkowego (2) i przynajmniej jednej odchodzącej od niego promieniowej szczeliny (3, 4) kształtuje się jednocześnie podczas procesu oddzielania.
7. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 5, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) mającą jedną lub wiele warstw włókniny kokosowej wycina się z jednego względnie wielu pasm włókniny (14).
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że usytuowane od górnej strony i od dolnej strony porowate struktury (P, P') tarczy z otworami (1), tworzy się każdorazowo z różniących się udziałów lateksu i/lub włókien kokosowych w warstwie, względnie w warstwach włókniny kokosowej.
9. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 8, znamienny tym, że tarczę z otworami (1) wulkanizuje się.