PL188677B1

PL188677B1 - Złączka zaworu do pojemników

Info

Publication number: PL188677B1
Application number: PL98339955A
Authority: PL
Inventors: Bernt Ipsen
Original assignee: Micro Matic As
Priority date: 1997-09-22
Filing date: 1998-09-17
Publication date: 2005-03-31
Also published as: EP1017612A1; US6367667B1; ES2207857T3; PL339955A1; EP1017612B1; JP2001517589A; DE69820088D1; AU9153698A; DE69820088T2; WO1999015457A1; CN1271328A; CN1134373C

Abstract

1 Zlaczka zaworu do pojemników, sluzaca do lacze- nia podwójnego zaworu, okreslajacego os i umieszczo- nego na pojemniku pod cisnieniem, zawierajacym spre- zony gaz, taki jak CO2 i plyn, np piwo, ze zródlem sprezonego gazu, i, odpowiednio, z zaworem do wycia- gania plynu, gdzie zawór zawiera mozliwy do zabloko- wania przewód przeplywu gazu i plynu, i zlaczka zawie- ra obudowe do wspólosiowego mocowania na górnej kryzie zaworu, prowadnik, który umieszczony jest w obudowie i który moze byc przesuwany za pomoca uchwytu recznego pomiedzy górna pozycja, w której zawór jest zamkniety i pozycja dolna, w której zawór jest otwarty, elastomerowa tuleje osadzona w prowadniku i tworzaca uszczelnienie pomiedzy prowadnikiem i kryza zaworu, gdy zlaczka znajduje sie w pozycji zamontowa- nej, cylindryczny suwak osadzony w prowadniku, oraz komore gazowa utworzona pomiedzy suwakiem tuleja i wewnetrzna sciana prowadnika, gdzie suwak sluzy do otwierania zaworu w dolnej pozycji prowadnika, wytwa- rzajac polaczenie pomiedzy kanalem przeplywu plynu w zaworze i otworem wylotowym plynu na prowadniku poprzez komore suwaka i wytwarzajac polaczenie po- miedzy kanalem przeplywu gazu w zaworze i otworem wylotowym gazu na prowadniku poprzez komore gazo- wa, znamienna tym ze gniazdo (33) pierscienia uszczelniajacego (27) wykonane jest na suwaku. FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest złączka zaworu do pojemników, służąca do łączenia podwójnego zaworu wyznaczającego oś i umieszczonego na pojemniku pod ciśnieniem, zawierającym sprężony gaz, taki jak CO2 lub płyn, np. piwo, ze źródłem sprężonego gazu, i zaworem do wyciągania płynu, gdzie zawór zawiera odpowiednio możliwy do zablokowania przewód przepływu gazu i płynu, a złączka zawiera obudowę do współosiowego przytwierdzenia na górnej kryzie zaworu; prowadnik, który znajduje się w obudowie i który może być poruszany za pomocą uchwytu ręcznego pomiędzy górną pozycją, w której zawór jest zamknięty i pozycją dolną, w której zawór jest otwarty, elastomerową tuleję osadzoną w prowadniku i stanowiącą uszczelnienie pomiędzy prowadnikiem i kryzą zaworu, gdy złączka znajduje się w pozycji zamontowanej, cylindryczny suwak osadzony w prowadniku; oraz komorę gazową utworzoną pomiędzy suwakiem, tuleją i wewnętrzną ścianą prowadnika; za pomocą której suwak służy do otwierania zaworu w dolnej pozycji prowadnika, żeby wytworzyć połączenie pomiędzy przepływem płynu w zaworze i otworem wylotowym płynu na prowadniku poprzez komorę suwaka, i wykonane jest połączenie pomiędzy przepływem gazu w zaworze i otworem wylotowym gazu na prowadniku poprzez komorę gazową.

Złączka zgodna ze wstępem opisana jest w patencie US 4,125,209.

Złączka zaworu została opisana również w patencie GB No. 1 239 908. W tym przypadku, w komorze gazowej złączki umieszczono metalową rurkę; rurka przymocowana jest do dołu złączki tulei z elastomerów za pomocą skierowanej na zewnątrz kryzy. Metalowa rurka rozciąga się w górę wzdłuż wewnętrznej strony tulei i ma zwrócony do wewnątrz kołnierz oparty na elastomerowym pierścieniu w pierścieniowym rowku suwaka w pozycji zdemontowanej złączki. Podczas mocowania tuleja jest ściśnięta, dzięki czemu zwrócony do wewnątrz kołnierz metalowej rurki podnosi się z miejsca oparcia na elastomerycznym pierścieniu, zeby otworzyć wlot gazu dla przejścia gazu w zaworze i tym samym do pojemnika pod ciśnieniem. Przedmiotem konstrukcji jest wyeliminowanie możliwości wypływu gazu ze zdemontowanej złączki.

Jednakże, struktura ta jest skomplikowana i droga, jako ze składa się z kilku komponentów i oprócz tego efekt uszczelniania jest niebezpieczny w położeniu zdemontowanej złączki. To ostatnie jest przede wszystkim wynikiem faktu, iz elastomeryczna uszczelka jest położona luźno w rowku suwaka i łatwo mogą wystąpić przecieki między suwakiem a wystającym elastomerycznym pierścieniem, gdy metalowa rurka oddziałuje na tę uszczelkę w momencie, w którym - jak pokazano na przekroju - prawdopodobnie zniekształci elastomeryczny pierścień. Moment ten spowodowany jest dość znacznymi, w proporcji do wielkości konstrukcji, siłami osiowymi, wytworzonymi z powodu wzrostu ciśnienia gazu w komorze gazowej i dekompresji tulei, oddziałujących na elastyczną uszczelkę poprzez metalową rurkę.

188 677

Konstrukcja oznacza ponadto, że metalowa rurka musi rozciągać się w komorze gazowej, a zatem już wąskie przejście jest jeszcze bardziej redukowane. Aby gaz mógł przepłynąć, metalowa rurka musi być dodatkowo tak delikatna, ze sprawia niebezpieczne osłabienie uszczelnienia pomiędzy elastomerycznym pierścieniem oraz zwróconym do wewnątrz kołnierzem metalowej rurki w zdemontowanej złączce.

Celem wynalazku jest pokazanie złączki podobnej do wspomnianej w paragrafie wstępnym, która, gdy złączka jest zdemontowana, z zastosowaniem prostej i niedrogiej konstrukcji daje o wiele lepszą od znanych dotychczas rozwiązań gwarancję zapobieżenia wypływowi gazu.

Nowatorskimi i wyjątkowymi cechami wynalazku, dzięki którym osiąga się wspomniany wyżej efekt jest fakt, że znana elastomeryczna uszczelka, która ma zasadniczo kształt rurki, i która wspólnie z suwakiem i wewnętrzną ścianką prowadnika tworzy komorę gazową, w której tuleja - ukazana w pozycji roboczej - jest w górnej części ściśle połączona z wymienialnym prowadnikiem i od dołu, zakończona jest krawędzią uszczelniającą w pozycji zamontowanej, tworząc uszczelnienie w stosunku do kołnierza zaworu, w którym prowadnik powyżej uszczelniającego kołnierza posiada skierowany do wewnątrz pierścień uszczelniający, który jest wykonany jako jedna część z prowadnikiem, który jest tak ułożony, że pierścień uszczelniający podnosi się swobodnie z gniazda w warunkach, gdy złączka jest zamontowana, i opiera się o gniazdo w warunkach, gdy złączka jest zdemontowana.

W wyjątkowo prostym przykładzie wykonania wynalazku, zwrócony na zewnątrz kołnierz może być umieszczony na dolnej stopce ciśnieniowej suwaka do aktywacji zaworu; górna strona kołnierza stanowi gniazdo dla uszczelki. Powyżej gniazda suwak może ponadto mieć pierwszy, korzystnie cylindryczny odcinek, a w dalszej części drugi, korzystnie cylindryczny odcinek o mniejszej średnicy niż pierwszy odcinek. W zdemontowanej pozycji złączki, uszczelka może w bardzo korzystny sposób otoczyć pierwszą cylindryczną część stykając się z nią lub będąc w bliskiej odległości, w której złączka jest zdemontowana i uszczelka styka się z gniazdem na suwaku. Skutkiem tego jest, że pierwszy odcinek cylindryczny we współpracy z uszczelką przyczynia się do uszczelnienia przed wypływem gazu w stanie, gdy złączka jest zdemontowana.

Tuleja ponadto może być ułożona w taki sposób, ze zmienia się jej kształt, kiedy łącznik zostaje zamontowany i tym samym uszczelka jest przesunięta wzdłuż osi za pierwszy cylindryczny odcinek na suwaku, zwiększając tym samym wolne miejsce przepływał gazu.

Tworząc elastomeryczną tuleję o przekroju w kształcie litery V z promieniowo, na zewnątrz skierowanym wierzchołkiem, tuleja zyskuje korzystnie cechę płaskiej sprężalności, pozwalającą szczególnie na znaczne osiowe ściśnięcie tulei bez jednoczesnego wzrostu sił użytych do ściśnięcia tulei.

Efektywne i bezpieczne uszczelnienie pomiędzy prowadnikiem i kołnierzem zaworu uzyskuje się jeśli tuleja ma ponadto zbiegającą w dół krawędź uszczelnienia pod pierścieniem uszczelniającym.

Pierścień uszczelniający, który wykonany jest jako jedna część z elastomeryczną tuleją może być korzystnie ustabilizowany i usztywniony poprzez włożenie wzmacniającego pierścienia np. ze stali nierdzewnej.

Gdy złączka jest rozmontowana, płyn w komorze suwaka może płynąć bądź wyciekać i zanieczyszczać otoczenie. Aby uniknąć tej wady stopka ciśnieniowa może mieć zwrócony do wewnątrz kołnierz tworzący gniazdo dla klapy zwrotnej, umieszczonej w cylindrycznym suwaku razem z umieszczoną powyżej sprężyną dociskową, by utrzymać tę klapę w styku ze wspomnianym gniazdem. Klapa zwrotna działa jako zawór zwrotny podczas pracy, ale jest zamknięta dla powrotnego przepływu, kiedy złączka jest rozłączona.

Zazwyczaj otwór wylotowy płynu przebiega wzdłuz osi poprzez korpus, ale w korzystnym przykładzie wykonania według wynalazku, otwór wylotowy płynu wraz z wlotem gazu poprowadzony jest bokiem poprzez ułożone osiowo gniazdo czopa na bocznej ścianie korpusu. Tym samym otrzymuje się dogodne połączenie rurowe do źródła gazu i do kranu beczki, o atrakcyjnym wyglądzie. W tym samym czasie komorę w korpusie powyżej prowadnika pozostawia się wolną dla uchwytu ręcznego.

188 677

Uchwyt ręczny może być ponadto zamocowany przegubowo na osi wahań w korpusie i może być uruchamiany poprzez kołki ciśnieniowe w poprzek zakrzywionych powierzchni ciśnieniowych na każdej stronie prowadnika, gdy uchwyt ręczny jest naciskany w dół i tym samym powierzchnie ciśnieniowe mają taki kształt, że kołki najpierw ściągają suwak w dół do pozycji zamontowanej, aby później ostatecznie zamknąć ręczny uchwyt. Powierzchnie ciśnieniowe mogą ponadto być uformowane jako dolna strona łukowych torów umieszczonych na każdej stronie prowadnika, służąc jako prowadnice kołków ciśnieniowych. Aby można było prowadzić kołki w dół do zaczepienia z głównymi prowadnicami, można również wykonać osiowe prowadnice wprowadzające, które rozciągają się od torów naprowadzających prowadnic do górnej części prowadnika.

Konwencjonalna złączka ma centralnie umieszczoną sprężynę dociskową, która utrzymuje prowadnik w górnej pozycji. Złączka według wynalazku może mieć zamiast tego przynajmniej jedną sprężynę rozpierającą, działającą pomiędzy korpusem i prowadnikiem, sprężyna rozpierająca jest przemieszana promieniowo w stosunku do osi korpusu, tak że uchwyt ręczny może przesunąć się w poprzek osi i tym samym uzyskuje się korzystny kąt obrotu uchwytu ręcznego.

Wynalazek będzie wyjaśniony bardziej szczegółowo poniżej, w opisie przykładu wykonania wynalazku w odniesieniu do rysunku, w którym:

Figura 1 jest przekrojem osiowym wzdłuż osi przez złączkę według wynalazku, umieszczoną na podwójnym zaworze pojemnika ciśnieniowego, fig. 2 - osiowym przekrojem przez złączkę z fig. 1 w pozycji, gdy jest ona zdemontowana, fig. 3 - osiowym przekrojem w większej skali elastomerowej tulei złączki z fig. 1 i 2, fig. 4 - widokiem złączki z fig. 1 i 2 z częściowym przekrojem osiowym, i fig. 5 - przekrojem wzdłuż linii V-V z fig. 4.

Na fig. 1 widać złączkę 1 zamontowaną na podwójnym zaworze 2, ściśle przymocowaną w elemencie łączącym 3 na pojemniku ciśnieniowym 4, używanym do dystrybucji płynów takich jak piwo lub napoje bezalkoholowe, pod ciśnieniem gazu, którym zazwyczaj jest CO2. Pojemnik oraz podwójny zawór są pokazane we fragmentach.

U góry zawór ma kołnierz 5 a złączka ma szczękę zaciskową 6 dla uchwytu pod kołnierz 5 do rozłącznego mocowania złączki na zaworze. Operacja ta odbywa się poprzez popchnięcie złączki w poprzek kołnierza zaworu.

Złączka zawiera obudowę 7 z prowadnikiem 8, który może być sprowadzony z pozycji górnej (fig. 2 i 4) do pozycji dolnej pokazanej na fig. 1 za pomocą uchwytu ręcznego 9.

Zasadniczo rurowy suwak 10 ze stopką ciśnieniową 11 jest umieszczony w prowadniku 8, który może być wykonany na przykład z plastiku. Na górze suwak jest połączony z otworem wylotowym płynu 12. Suwak 10 może być przykładowo wykonany z metalu.

Miska 13 przymocowana jest ponadto w prowadniku. Miska posiada stosunkowo niewielką grubość i jest korzystnie wykonana ze stali nierdzewnej.

Brzeg miski jest zawinięty wzdłuz kołnierza 15 na elastomerycznej tulei 16, służąc tym samym do utworzenia uszczelnienia prowadnika 8 i zaworu 2 w sytuacji pokazanej na fig. 1, gdzie złączka 1 jest przymocowana do kołnierza 5 zaworu 2, a prowadnik 8 jest wciśnięty w dół do dolnej pozycji poprzez użycie uchwytu ręcznego 9.

Zawór otwiera się w niższej pozycji, w miarę jak suwak 10 ze swoją stopką ciśnieniową 11 naciska obręcz zaworu 17 osiowo w dół, odkrywając otwór 18 w rurze pionowej 19. Następnie płyn jest przeciskany przez sprężony gaz do góry przez rurę pionową 19 i przez otwory 18 w rurze pionowej i dalej przez rurowy suwak 10 do otworu wylotowego płynu 12, który poprzez wężyk, bądź rurkę (co nie jest pokazane) jest połączony z zaworem (nie pokazanym) służącym do odciągania płynu.

Komora gazowa 20 jest ograniczona przez suwak 10, tuleję 16 i wewnętrzną ścianę 21 w misce 13. Wlot gazu 22, który poprzez wężyk, bądź rurkę (nie pokazane) jest połączony ze źródłem sprężonego gazu, np. butlą gazową (nie pokazano), wprowadza się do komory gazowej 20. Gaz może teraz płynąć do pojemnika poprzez komorę gazową 20 oraz przestrzeń pomiędzy tuleją 16 i suwakiem 10.

W położeniu pokazanym na fig 1 złączka znajduje się w pozycji roboczej. Gdy złączka 1 ma być zdemontowana, prowadnik 8 podnosi się przy pomocy uchwytu ręcznego 9, po czym

188 677 złączka może być demontowana. Figura 2 pokazuje zdemontowaną złączkę, przy czym zakłada się, ze jest ona w ciągłym otwartym kontakcie z źródłem sprężonego gazu. Jednakże tuleja odcina odpływ gazu do otoczenia, gdzie nagromadzenie gazu może być szkodliwe, a nawet śmiertelne dla osób, które przebywają w pobliżu.

Elastomerowa tuleja 16 jest najlepiej widoczna na fig. 3 i, jak wspomniano, posiada kołnierz 15, wokół którego wywinięta jest krawędź 14 miski 13; na rysunku miska widziana jest tylko we fragmentach. Tuleja ma pierwszy stożkowy odcinek 23, który sięga od kołnierza 15 i drugi stożkowy odcinek 24, który sięga od pierwszego odcinka 23. Widziane w przekroju oba odcinki 23 i 24 tworzą wspólnie punkt V, którego ramiona rozchodzą się promieniście na zewnątrz. W przejściu pomiędzy obiema częściami znajduje się wykonany wewnątrz rowek pierścieniowy 25, żeby tuleja miała w tym miejscu jak najmniejszą grubość ściany.

Drugi odcinek 24 prowadzony jest do trzeciego odcinka 26, o nieco zwiększonej stożkowatości w stosunku do innych odcinków. Co więcej, pomiędzy drugim i trzecim odcinkiem znajduje się pierścień uszczelniający 27 połączony z tuleją pierścieniem wzmacniającym 28, który może być wykonany np. z metalu.

Powyżej stopki ciśnieniowej 11 suwak 10 ma cylindryczny odcinek 29 o średnicy odpowiadającej średnicy otworu 30 tulei.

Długość osiowa pierwszego odcinka cylindrycznego 29 jest tak obliczona, że uszczelka kołowa, wprowadzona do części otaczającej drugi cylindryczny odcinek 31, jest ściśnięta po montowaniu, jak pokazano na fig. 1. Tym samym tworzy się odstęp 32 pomiędzy suwakiem 8 i pierścieniem uszczelniającym 27, i, jak wspomniano wcześniej, przestrzeń ta umożliwia przepływ gazu.

Tuleja wykonana z elastomerów, takich jak guma, może być ściśnięta do bardzo zredukowanej wysokości bez gwałtownego wzrostu sił ściskających, co spowodowane jest ukształtowaniem jej przekroju w formie litery V, który powoduje że tuleja spełnia funkcję szczególnego rodzaju miecha z właściwością sprężyny rozpręznej, gdy jego ściana w czasie kompresji jest ściskana promieniście na zewnątrz z jednoczesnym zgięciem pomiędzy dwoma odcinkami 23 i 24 w cieńszej części ścianki rowka 25. W tym samym czasie trzeci odcinek 26 działa jak krawędź uszczelniająca 26 zapewniając skuteczne uszczelnienie pomiędzy prowadnikiem 8 i kołnierzem zaworu 5, kiedy złączka 1 jest zamocowana na zaworze 2 i zawór jest otwarty.

W pozycji rozmontowanej pokazanej na fig. 2, tuleja 16 jest jednakże zdekompresowana, tak aby pierścień uszczelniający 27 w konsekwencji efektu sprężynowania tulei przylegał ściśle do gniazda 33 na zewnątrz skierowanego pierścienia zewnętrznego 11’ utworzonego na stopce ciśnieniowej 11, tworząc miejsce dla pierścienia uszczelniającego. W ten sposób złączka odcina teraz i uniemożliwia odpływ gazu.

Jak pokazano na fig. 4 i 5, uchwyt ręczny 9 ma kształt widełek z dwoma występami 34 umieszczonymi osiowo na łożysku 35 wewnątrz obudowy 7, a dźwignia operacyjna 36 wychodzi na zewnątrz poprzez gniazdo czopa 37 w obudowie.

Jak pokazano na fig. 4, występy 34 widełek tworzą kąt z dźwignią operacyjną. Na końcu, każdy występ 34 ma do wewnątrz zwrócony kołek 38 przechodzący przez łukowe prowadnice 39; prowadnice wykonane są po każdej stronie prowadnika 8.

Dolna część każdej prowadnicy tworzy powierzchnię ciśnieniową 40 na prowadniku 8. Kiedy ręczny uchwyt 9 wychyla się z pozycji pokazanej na fig. 2 i 4 do pokazanej na fig. 1, kołki biegną w poprzek powierzchni ciśnieniowej 40, zeby docisnąć prowadnik 8 do pozycji nizszej, w której uchwyt ręczny jest ostatecznie unieruchomiony z powodu kształtu powierzchni ciśnieniowej.

Kiedy ręczny uchwyt 9 wychyla się z pozycji pokazanej na fig. 1 do pokazanej na fig. 2 i 4, kołki 38 biegną po górnej stronie 41 prowadnic 39, żeby podnieść prowadnik 8.

Sprężyny rozpierające 42, działające pomiędzy prowadnikiem 8 a obudową 1 i które są przesunięte względem osi złączki, służą również do podnoszenia prowadnika i przytrzymania go w górnej pozycji pokazanej na fig. 2 i 4.

Za pomocą osiowo umieszczonych prowadnic wprowadzających 43 ciągnących się od prowadnic 39 do górnej części prowadnika 8, kołki mogą być wepchnięte w prowadnice 39, gdy ręczny uchwyt znajduje się w swym dolnym wychyleniu.

188 677

Jak pokazano, zarówno otwór wylotowy płynu 12 jak i wlot gazu 22 wychodzą z boku obudowy poprzez osiowo umieszczone gniazdo czopa 44 wykonane w ściance bocznej obudowy i pozwalają na to, że wylot płynu i wlot gazu porusza się osiowo w stosunku do obudowy, gdy prowadnik jest przesuwany tam i z powrotem pomiędzy swoimi dwoma pozycjami.

Jak opisano powyżej tuleja zapewnia, że gaz nie wypłynie z rozmontowanej złączki. Płyn, który nadal znajduje się w rurowym suwaku 10 podczas rozłączania a także w połączeniach do zaworu nadal może wyciec lub kapać z rozmontowanej złączki i zanieczyścić otoczenie.

W celu zapobieżenia tej wadzie umieszczono zawór zwrotny w postaci klapy zwrotnej umieszczonej w nurniku. Klapa zwrotna 45 podtrzymywana jest na oparciu zwróconego przeciwnie i wewnętrznie skierowanego kołnierza 11 ” stopki ciśnieniowej 11 za pomocą sprężyny dociskowej 46, gdy złączka jest demontowana i zwalnia się w położeniu zamontowanym złączki w pozycji roboczej, pozwalając na przepływ płynu.

ii

FIG. 2

188 677

FIG.4

188 677

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Złączka zaworu do pojemników, służąca do łączenia podwójnego zaworu, określającego oś i umieszczonego na pojemniku pod ciśnieniem, zawierającym sprężony gaz, taki jak CO2 i płyn, np. piwo, ze źródłem sprężonego gazu, i, odpowiednio, z zaworem do wyciągania płynu,, gdzie zawór zawiera możliwy do zablokowania przewód przepływu gazu i płynu, i złączka zawiera obudowę do współosiowego mocowania na górnej kryzie zaworu; prowadnik, który umieszczony jest w obudowie i który może być przesuwany za pomocą uchwytu ręcznego pomiędzy górną pozycją, w której zawór jest zamknięty i pozycją dolną, w której zawór jest otwarty, elastomerową tuleję osadzoną w prowadniku i tworzącą uszczelnienie pomiędzy prowadnikiem i kryzą zaworu, gdy złączka znajduje się w pozycji zamontowanej, cylindryczny suwak osadzony w prowadniku; oraz komorę gazową utworzoną pomiędzy suwakiem, tuleją i wewnętrzną ścianą prowadnika; gdzie suwak służy do otwierania zaworu w dolnej pozycji prowadnika, wytwarzając połączenie pomiędzy kanałem przepływu płynu w zaworze i otworem wylotowym płynu na prowadniku poprzez komorę suwaka, i wytwarzając połączenie pomiędzy kanałem przepływu gazu w zaworze i otworem wylotowym gazu na prowadniku poprzez komorę gazową, znamienna tym, ze gniazdo (33) pierścienia uszczelniającego (27) wykonane jest na suwaku, a pierścień uszczelniający (27) wykonany jest w jednym kawałku z tuleją (16) i oparty jest na gnieździe (33) w stanie, gdy złączka (1) jest zdemontowana.
2. Złączka według zastrz. 1, znamienna tym, ze suwak ma dolną stopkę ciśnieniową (11) do aktywacji zaworu, która posiada skierowany na zewnątrz pierścień zewnętrzny (11 ’), przy czym górna strona kołnierza tworzy gniazdo (33).
3. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że suwak (10), powyżej gniazda (33) ma pierwszy, korzystnie cylindryczny odcinek (29), a w dalszej części drugi, korzystnie cylindryczny, odcinek (31) o mniejszej średnicy niz pierwszy odcinek, i że w zdemontowanej pozycji złączki (1), pierścień uszczelniający (27) otacza pierwszy cylindryczny odcinek (29), stykając się z nim lub pozostając w bliskiej odległości względem niego, gdy złączka (1) jest zdemontowana i pierścień uszczelniający (27) opiera się w gnieździe (33) na suwaku (10).
4. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, ze elastomerowa tuleja (16) jest odkształcona gdy złączka (1) jest zamontowana, a jej pierścień uszczelniający (27) osadzony jest przesuwnie osiowo na pierwszym odcinku cylindrycznym (29) suwaka (10).
5. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, ze tuleja (16) ma pierwszy stożkowy odcinek (23) biegnący na zewnątrz od połączenia z tuleją (16), i drugi stożkowy odcinek (24) biegnący na zewnątrz od pierwszego stożkowego odcinka (23) i w dół do pierścienia uszczelniającego (27).
6. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że tuleja (16) ma trzeci odcinek (26) tworzący krawędź uszczelniającą i biegnący na zewnątrz od pierścienia uszczelniającego (27).
7. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że pierścień wzmacniający (28), na przykład ze stali nierdzewnej, włożony jest w pierścień uszczelniający (27).
8. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że stopka ciśnieniowa (11) suwaka (10) ma zwrócony wewnętrznie kołnierz (11”) tworzący gniazdo (33) dla klapy zwrotnej (45) umieszczonej w cylindrycznym suwaku razem z razem z umieszczoną powyżej sprężyną dociskową (46).
9. Złączka według zastrz 1 albo 2, znamienna tym, ze otwór wylotowy płynu (12) wraz z wlotem gazu (22) poprowadzony jest bokiem poprzez ułożone osiowo gniazdo czopa (44) w bocznej ścianie obudowy (7).
10. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że uchwyt ręczny (9) jest zamocowany przegubowo na osi odchyleń w obudowie (7), i ze ma dźwignię operacyjną (36), wychodzącą na zewnątrz poprzez gniazdo czopa (37) w ścianie obudowy (7), i ramię ciśnieniowe

188 677 z dwoma występami (34) z ciśnieniowymi kołkami (38) biegnącymi wzdłuż zakrzywionej powierzchni ciśnieniowej (40), gdy dźwignia operacyjna (36) jest zwrócona w dół, przy czym powierzchnie ciśnieniowe (40) wykonane są po każdej strome prowadnika (8) i mają taki kształt, że przesuwające się kołki (38) najpierw popychają suwak (10) w dół do pozycji zamontowanej i ostatecznie zamykają ręczny uchwyt (9).
11. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że powierzchnie ciśnieniowe (40) utworzone są jako dolna strona wykrzywionych torów wykonanych na każdej stronie prowadnika (8), i służą jako prowadnice (39) ciśnieniowych kołków (38), oraz że osiowo biegnące wprowadzające łukowe prowadnice (39) są ponadto umieszczone po każdej stronie prowadnika (8) i rozciągają się od torów naprowadzających prowadnic do górnej części prowadnika (8) i zapewniając wprowadzenie przesuwnych kołków (38) w zaczep torów naprowadzających.
12. Złączka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera przynajmniej jedną sprężynę rozciągającą (42), działającą pomiędzy korpusem i prowadnikiem (8) i przemieszczaną promieniowo w stosunku do osi obudowy (7).