PL185802B1

PL185802B1 - Jadalna folia płaska lub w kształcie rękawa

Info

Publication number: PL185802B1
Application number: PL97335061A
Authority: PL
Inventors: Klaus-Dieter Hammer; Gerhard Grolig; Michael Ahlers; Ulrich Delius
Original assignee: Kalle Nalo Gmbh & Co Kg
Priority date: 1997-02-07
Filing date: 1997-12-19
Publication date: 2003-07-31
Also published as: US6902783B1; RU2223653C2; DE19704737A1; ATE235155T1; CZ280499A3; EP0959685A1; HUP0001047A2; AU5762598A; PL335061A1; DE59709651D1; HUP0001047A3; EP0959685B1; ES2194239T3; BR9714560A; WO1998034490A1

Abstract

1. Jadalna folia plaska lub w ksztalcie rekawa do opakowania srocucow spozywczych, zwlaszcza miesa i wedlin, na bazie biopolimerów nadajacych sie do plastyfikacji, wzgled- nie produktów ich rozkladu lub ich pochodnych i/lub polimerów syntetycznych z natural- nych monomerów, znamienna tym, ze wytworzona jest sposobem obejmujacym nastepu- jace etapy: a) zmieszanie biopolimeru, produktów jego rozkladu lub jego pochodnych i/lub po- limerów syntetycznych z przynajmniej jednym jadalnym zmiekczaczem, przynajmniej jednym srodkiem przeciwprzyczepnym i przynajmniej jednym srodkiem sieciujacym, b) stapianie tak uzyskanej mieszaniny do postaci termoplastycznej masy c) wytlaczanie masy i d) kalandrowanie i/lub rozciaganie lub rozdmuchiwanie produktu uzyskanego pod- czas wytlaczania do postaci jadalnej folii o grubosci od 2 0 do 60 µm. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są jadalne folia płaska lub w kształcie rękawa na bazie nadających się do plastyfikacji biopolimerów, produktów ich rozkładu lub pochodnych bio-polimerów i/lub polimerów syntetycznych z naturalnych monomerów. Stosowane są one głównie jako folie opakowaniowe i osłonki wędlin.

Dawniej., jako jadalne osłonki do wędlin, obok naturalnych jelit (dla parówek przede wszystkim z jagniąt), okazały się przydatne jedynie folie i w kształcie rękawa z kolagenu (DE-B 17 92 627 i US-A-3 535 125). Jadalne osłonki na bazie alginianu wapnia (DE-B 12 13 211) nie mogły zyskać uznania.

Jadalne folie i w kształcie rękawa z kolagenu wytwarza się ze skór bydlęcych sposobem bardzo uciążliwym i obciążającym środowisko. Skóry rozpuszcza się za pomocą kwasów (np. kwasu mlekowego) do fibryli; masę o wysokiej lepkości wytłacza się i wytrąca oraz zestala powoli i do zwartej postaci za pomocą gazowego NH₃ lub NH₄OH. Następnie podczas suszenia prowadzi się usieciowanie (utwardzanie), które tak wzmacnia produkt, że może on przetrzymać proces parzenia bez istotnej utraty trwałości mechanicznej.

Nie udało się natomiast nadać potrzebnej trwałości osłonkom wędlin na bazie alginianów. W przypadku tych osłonek, pod działaniem pieczenia i zalewy (solanki) do peklowania mięsa, trudno rozpuszczalna sól wapniowa przechodzi prawie całkowicie w łatwo rozpuszczalną sól kwasu alginowego. Osłonki tracą przez to swoją wytrzymałość.

Z opisu patentowego EP-A-709 030 znane są osłonki wędlin w postaci rękawa, na bazie termoplastycznej skrobi. W celu ich wytworzenia, naturalną skrobię, taką jak skrobia ziemniaczana, kukurydziana lub zbożowa, poddaje się najpierw plastyfikacji ze środkiem plastyfikującym, takim jak woda, butan-diol-1,3, gliceryna, digliceryna, Ν,Ν-dimetylomocznik, sorbit lub cytrynian, następnie wytłacza się i rozdrabnia do postaci granulatu. Po plastyfikacji a-stniktura podwójnej spirali - helix dla skrobi praktycznie w pełni znika. Także podczas

185 802 dłuższego składowania granulatu zachowana zostaje amorficzna struktura skrobi. Termoplastyczną skrobię (TPS) miesza się następnie w dalszym etapie przetwórstwa z włóknami wzmacniającymi, białkiem oraz środkami sieciującymi, mieszaninę ogrzewa się, wytłacza przez dyszę pierścieniową i na koniec kształtuje przez rozdmuchiwanie.

W opisie DE 43 09 528 opisano folie i rękawy foliowe z kazeiny. W celu ich wytworzenia miesza się proszek kazeiny z roztworem, zawierającym wodę, częściowo lotny kwas karboksylowy i zmiękczacz. Po spęcznianiu 30 do 90 minut, wodną mieszaninę formuje się w temperaturze 60 do 100°C do folii lub do folii rękawowej. Folię lub folię rękawową utrwala się następnie poprzez obróbkę wodnym roztworem hartującym i ewentualnie poprzez działanie dymu na zimno. Woda musi być na koniec usuwana z produktu przez suszenie.

Zadaniem wynalazku było opracowanie jadalnych folii płaskich i rękawowych, które nie wykazują już wyżej wspomnianych wad. Powinny być one przy tym możliwe do wytworzenia w prosty sposób, korzystny cenowo i przyjazny dla środowiska i z naturalnych surowców. Folie rękawowe do zastosowania na osłonki wędlin powinny posiadać ponadto wymagane własności użytkowe. Oprócz własności mechanicznych, własności pęcznienia i skurczu należą do nich przede wszystkim wystarczająca stabilność na ciepło, gotowanie i hydrolizę. Oznacza to, że muszą one być odporne także na gorącą wodę lub gorącą parę, stosowaną do parzenia.

Zadanie to rozwiązano przez oddanie do dyspozycji jadalnej folii płaskiej lub rękawowej na bazie biopolimerów nadających się do plastyfikacji, ewentualnie produktów ich rozkładu (rozszczepienia) lub ich pochodnych i/lub polimerów syntetycznych z naturalnych monomerów, charakteryzującej się tym, że wytwarzana jest sposobem obejmującym następujące etapy:

a) zmieszanie biopolimeru, produktów jego rozkładu lub pochodnych i/lub polimerów syntetycznych z przynajmniej jednym jadalnym zmiękczaczem, przynajmniej jednym środkiem przeciwprzyczepnym (poślizgowym) i przynajmniej jednym środkiem sieciującym,

b) stapianie tak uzyskanej mieszaniny do postaci termoplastycznej masy

c) wytłaczanie tej masy i

d) kalandrowanie i/lub rozciąganie lub rozdmuchiwanie produktu uzyskanego podczas wytłaczania do postaci jadalnej folii o grubości od 20 do 60 pm.

W korzystnej postaci wykonania miesza się najpierw biopolimer, produkty jego rozkładu lub pochodne i/lub polimery syntetyczne ze zmiękczaczem i środkiem przeciwprzyczepnym i przerabia w termoplastyczną masę. Dopiero potem masę miesza się ze środkiem sieciującym i wytłacza.

Jadalne kształtki mogą posiadać także inną postać niż folie płaskie i rękawowe (rury, węże). W miejsce etapu d) lub w tym etapie mogą występować ewentualnie następnie inne metody formowania, takie jak wtrysk lub głębokie ciągnienie. Przykład dla wytwarzanych w ten sposób kształtek stanowią jadalne naczynia kuchenne.

Etapy sposobu c) i d) nie muszą następować bezpośrednio po sobie. Możliwe jest także składowanie między operacyjne wytłoczonej masy, np. w postaci granulatu. O ile dla danego rodzaju zastosowania jest to pożądane lub wymagane, te folie płaskie lub rękawowe według wynalazku mogą być częściowo lub całkowicie termostabilizowane.

Stosownie do kształtu dyszy (pierścieniowa lub szczelinowa). Podczas wytłaczania mieszaniny termoplastycznej stosownie do kształtu dyszy (pierścieniowa lub szczelinowa) tworzą się płyty lub rury, które dają się następnie przekształcać w folie płaskie lub folie rękawowe bez szwu przez kalandrowanie i/lub wyciąganie w kierunku wzdłużnym i/lub poprzecznym względnie przez rozdmuchiwanie. O ile jest to wymagane, materiał podczas rozdmuchiwania, kalandrowania lub rozciągania jest (ponownie) ogrzewany. Jadalne folie płaskie łub rękawowe według wynalazku posiadają ogólnie grubość wzgl. grubość ścianek od 20 do 120 pm, korzystnie 30 do 60 pm. W przypadku folii rękawowych grubość ścianek ogólnie wzrasta wraz ze wzrostem średnicy wewnętrznej. Przez rozciąganie lub rozdmuchiwanie kształtka uzyskuje dodatkową wytrzymałość mechaniczną.

Kształtka według wynalazku umożliwia osiągnięcie szczególnego efektu, gdyż daje się wytworzyć w sposób szczególnie przyjazny dla środowiska, bez specjalnych kąpieli strącają

185 802 cych i myjących lub jakichkolwiek pozostałych kąpieli. W procesie wytwarzania można stosować ogólne, zwykłe urządzenia do mieszania i wytłaczania, w szczególności ugniatarki oraz wytłaczarki jedno- i dwuślimakowe.

Korzystne przykłady dla dających się płastyfikować bio-polimerów, dla ich również plastyfiko walnych produktów rozkładu (rozszczepienia) lub pochodnych i dla dających się płastyfikować polimerów syntetycznych stanowią: termoplastyczna skrobia, pochodne skrobi (zwłaszcza estry skrobi, szczególnie octany i propioniany skrobi; ponadto także etery skrobi, szczególnie alkilowe etery skrobi), wytłaczalna żelatyna i inne naturalne białka, takie jak białko kukurydziane, pszeniczne i rzepakowe, kazeina i jej pochodne, chityna i chitozany, kwasy alginowe i alginiany, karrageenan (polisacharyd z galaktozy uzyskiwany z alg morskich), dekstran, galaktomannan (z mąki z chleba świętojańskiego, żywica guarowa), pektyny (kwasy poligalaktouronowe i ich estry metylowe) i poli(kwas mlekowy) (= polilaktydy). Istnieje zatem w dyspozycji duży wybór materiałów wyjściowych pochodzenia roślinnego i zwierzęcego na kształtki według wynalazku. Kolagen nie jest odpowiedni. Nie dysponuje on dostatecznie jednolitą jakością Udział biopolimerów wzgl. produktów ich rozkładu lub pochodnych i/lub polimerów syntetycznych wynosi ogólnie 10 do 90% wag., korzystnie 15 do 80% wag, w przeliczeniu na łączną masę kształtki.

Korzystnie stosuje się łącznie dwa lub więcej materiałów wyjściowych. Celowo miesza się je w wytłaczarce dwuślimakowej ze zmiękczaczem, środkiem plastyfikującym (= środek przeciwprzyczepny), utwardzaczem (= środek sieciujący) i ewentualnie napełniaczem i plastyfikuje.

Jako zmiękczacze wchodzą w grę: gliceryną digliceryną sorbit, estry sorbitu, triglikoł, karboksymetyloceluloza i inne substancje dopuszczalne prawnie do środków żywnościowych, korzystnie związki już dopuszczone prawnie. Udział zmiękczacza wynosi ogólnie 0,5 do 50% wag., korzystnie 2 do 25% wag., każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kształtki.

Jako plastyfikatory lub środki przeciwprzyczepne nadają się przede wszystkim oleje roślinne, w szczególności olej słonecznikowy, olej rzepakowy, olej z oliwek i olej z maku. Można stosować także związki prawnie dopuszczalne dla środków żywnościowych, takie jak lecytyną ester trietylowy kwasu acetylocytrynowego, estry sacharozy, laktony (jak lakton kwasu 12-hydroksy-stearynowego), laktamy i syntetyczne trójglicerydy. Udział środków(a) przeciwprzyczepnych(ego) wynosi ogólnie 2 do 30% wag., korzystnie 5 do 20% wag, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kształtki.

Jako utwardzacze lub środki sieciujące można stosować karmel (karmelizowany cukier, maillozę), kondensat dymu drzewnego, aldehydy cukrowe, dialdehydy (szczególnie glioksal i aldehyd głutarowy), kwasy dwukarboksylowe (szczególnie alifatyczne kwasy dwukarboksylowe, takie jak kwas szczawiowy, malonowy, adypinowy i bursztynowy), bezwodniki kwasów dikarboksylowych (szczególnie bezwodnik kwasu adypinooctowego -diacetyloadypinian), di- lub tri-izocyjaniany (szczególnie diizocyjanian heksametylenu) oraz di- i triepoksydy, aldechydy polisacharydów (szczególnie dialdehydy skrobi, dialdehydy kwasu alginowego, dialdehydy kwasów pektynowych, dialdehydy gumy tragantowej i dialdehydy gumy arabskiej). Ogólnie, jako utwardzacze, odpowiednie są związki zawierające przynajmniej dwie grupy zdolne do reakcji. Udział środka(ów) sieciującego(ych) wynosi ogólnie 0,2 do 30% wag., korzystnie 0,5 do 25% wag., a szczególnie korzystnie 1 do 10% wag, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kształtki.

Dla jadalnych folii, które powinny być stosowane np. do owijania szynki gotowanej, a przez to takich, które nie są poddawane żadnym silnym narażeniom mechanicznym, wystarczą środki sieciujące działające stosunkowo słabo, takie jak kwasy dikarboksylowe, aldehydy cukrowe (mono i disacharydów) lub karmel. Osłonki kiełbas, które poddawane są silnym narażeniom mechanicznym, szczególnie podczas napełniania i muszą wytrzymać proces parzenia w stanie nieuszkodzonym, powinny być przez to rzeczywiście silniej usieciowane, co można wykonać szczególnie dobrze przez dodatek większej ilości środków sieciujących. Do tego celu można uwzględnić dodatkowo dialdehydy, takie jak glioksal lub aldehyd głutarowy, di- lub triizocyjaniany lub di- lub triepoksydy.

185 802

W celu wzmocnienia kształtek według wynalazku mieszanina może ewentualnie jeszcze zawierać włókna, korzystnie włókna z masy celulozowej drzewnej lub lintersy bawełniane i/lub pigmenty - w szczególności pigmenty nieorganiczne, takie jak węglan wapnia.

Szczególnie nadają się włókna drzewne o długości 0,2 do 5 mm, korzystnie od 0,5 do 2 mm. Udział włókien wynosi celowo 2 do 30% wag., korzystnie 5 do 20% wag, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kształtki.

Krótkie włókna celulozowe, służące do wzmacniania, nie są wprawdzie przyswajalne, lecz są jednak wymagane przy trawieniu jako materiały balastowe. Są one korzystnie nakładane za pomocą specjalnej dyszy w postaci zwartej międzywarstwy, tzn. między dwie warstwy polimeru nie zawierającego włókien wytłaczana jest warstwa brei polimerowej, zawierająca włókna. Możliwe jest jednak także rozprowadzenie włókien w całym przekroju, tzn. wytłaczanie tylko mieszaniny polimeru, zawierającej włókna. Często korzystne jest wprowadzanie obok włókien także napełniaczy, takich jak wiórki skórzane.

Jako polimeryczny materiał wyjściowy szczególnie korzystne są mieszaniny termoplastycznej skrobi z wytłaczalnym białkiem, szczególnie korzystnie z żelatyną Proporcja ilościowa skrobi do białka wynosi przy tym ogólnie 95:5 do 5:95. W celu polepszenia odporności na wilgoć i temperaturę można dodać dodatkowo chitozan lub pektynę w ilości od 3 do 30% wag., korzystnie 5 do 20% wag., każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę mieszaniny polimerowej. Można uzyskać dalsze polepszenie trwałości mechanicznej, jeśli skrobię termoplastyczną zastąpi się całkowicie lub częściowo octanem skrobi. Przez ugniatanie 5 do 25%, korzystnie 8 do 22% wag. gliceryny (każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę) i 2 do 20% wag., korzystnie 5 do 15% wag. naturalnego oleju, np. oleju słonecznikowego nastawia się konsystencję mieszaniny na miękką i jednorodną, aby ułatwić wytłaczanie.

W celu utwardzenia w jednej z korzystnych postaci wykonania miesza się 0,8 do 5% wag., korzystnie 1 do 3% wag. karmelu i dodatkowo 0,5 do 10% wag., korzystnie 1 do 5% wag. kwasu dikarboksylowego, takiego jak kwas szczawiowy, malonowy lub bursztynowy.

Dla jadalnych osłonek kiełbas właściwy jest dodatek od 1 do 10% wag., korzystnie 2 do 6% wag. (w przeliczeniu na całkowitą masę wszystkich składników) dialdehydu, takiego jak glioksal lub aldehyd glutarowy, diizocyjanianu, takiego jak n.p. diizocyjanian heksametylenu, diketenu, diepoksydu, laktamu lub laktonu (np. laktonu kwasu δ-glukonowego). Mieszaninę stapia się przez długotrwałe ugniatanie w 90 do 170°C, korzystnie 95 do 150°C i miesza do jednorodności. Stop następnie albo od razu wytłacza się albo granuluje w celu przygotowania do dalszej obróbki.

Jadalne rękawy (węże, rury) bez szwu o kalibrze w zakresie 15 do 50, korzystnie 18 do 30, wytwarza się celowo przez wytłaczanie przez dyszę pierścieniową, poprzedzające rozdmuchiwanie. Współczynnik rozciągania powierzchni podczas rozdmuchiwania wynosi ogólnie w zakresie 1:5 do 1:20, korzystnie 1:6 do 1:10, a szczególnie korzystnie około 1:8.

Węże (rękawy) można w następującym dalej etapie preparować wewnętrznie lub wewnętrznie i zewnętrznie, a przez to dalej modyfikować ich własności. W szczególności można tu prowadzić dodatkowe hartowanie, które można prowadzić zarówno z pomocą promieniowania jonizującego, np. promieniami Roentgena, jak też za pomocą wymienionych wyżej środków hartujących i sieciujących. Mogą być one następnie stosowane w postaci roztworów lub dyspersji. Węże można następnie (jak zwykle) wysuszyć między dwoma parami walców odżymających w rozdmuchanym stanie. Potem następuje ogólnie znany etap konfekcjonowania. Z reguły węże fałdowane są piętrowo odcinkami i tak otrzymane gąsiennice przerabiane są na zwykłych maszynach. Folie rękawowe bez szwu nadają się szczególnie jako osłonki wędlin, w szczególności parówek. Kształtki według wynalazku nadają się ponadto do pakowania innych środków spożywczych, np. serów.

Szeroka baza naturalnych polimerów wyjściowych, dodatków i środków sieciujących umożliwia ponadto otrzymanie szerokiego asortymentu własności oczekiwanych od osłonek środków spożywczych. Kształtki można dokładnie i ściśle dopasować do szczególnych wymagań, jak to pokażą następujące dalej przykłady. Procenty oznaczają procenty wagowe, o ile inaczej nie podano.

185 802

Przykład 1

a) Wytwarzanie termoplastycznej skrobi:

100 kg skrobi ziemniaczanej suszy się do zawartości wody mniejszej niż 0,3% pod zmniejszonym ciśnieniem i wraz z 50 kg gliceryny (99%) stapia się w ugniatarce w temperaturze 160 do 190°C i dobrze miesza; w celu zwiększenia udziału struktury „helix” skrobi, stop utrzymuje się przez 2 godziny w 170°C; masę następnie wytłacza się i granuluje. W czasie następującego dalej składowania granulatu, skrobia pozostaje w stanie amorficznym.

b) Mieszanie i wytwarzanie folii

Do 50 kg granulatu z punktu a) (33,3 kg skrobi + 16,7 kg gliceryny) dodaje się:

kg wytłaczalnej żelatyny kg włókien z masy celulozowej drzewnej kg sorbitu kg kwasu malonowego kg oleju słonecznikowego i kg karmelu.

Mieszaninę stapia się w wytłaczarce w 160°C, równomiernie rozprowadza i wytłacza przez dyszę szczelinową o szerokości 40 cm, rozciąga (współczynnik rozciągania w kierunku przesuwu 1:4, w kierunku poprzecznym 1:10), chłodzi, kondycjonuje do zawartości 8% wilgoci i zwija. Własności tak otrzymanej folii można znaleźć w następującej tabeli:

Ciężar	Grubość	Wytrzymałość na rozrywanie (sucha) w N/mm²	Wydłużenie przy zerwaniu w %	Pęcznienie
g/m²	μιη	wzdłuż	poprzecznie	wzdłuż	poprzecznie	%
42	35	28	18	15	22	180

Produkty mięsne, w szczególności szynka gotowana, owijane są tą folią i pokrywane siatką. Po gotowaniu siatka daje się bez problemu usunąć. Szynkę kroi się następnie wraz z osłonką. Folia jest przepuszczalna dla tlenu i dymu lecz tylko niewiele przepuszczalna dla cieczy i tłuszczu.

Przykład 2.

kg częściowo acetylowanej skrobi o stopniu podstawienia kg wytłaczalnej żelatyny kg chitozanu 20 kg gliceryny kg karmelu kg diizocyjanianu heksametylenu i kg oleju słonecznikowego miesza się dobrze. Mieszaninę stapia się w temperaturze między 170 a 180°C, utrzymuje potem 30 minut w 175°C i następnie wytłacza przez dyszę szczelinową o szerokości 80 cm w postaci folii, rozciąga (wzdłuż 1:6, w kierunku poprzecznym 1:8), termostabilizuje, kondycjonuje (na zawartość 10% wilgoci) i zwija. Własności tak otrzymanej folii można znaleźć w następującej dalej tabeli:

Ciężar	Grubość	Wytrzymałość na rozrywanie(sucha) N/mm²	Wydłużenie przy zerwaniu w %	Pęcznienie
g/m²	μπι	wzdłuż	poprzecznie	wzdłuż	poprzecznie	%
48	40	35	24	12	26	168

Folię stosuje się do owijania różnych produktów mięsnych i można ją razem zjeść.

Przykład 3

a) Wytwarzanie termoplastycznej skrobi:

kg skrobi ziemniaczanej suszy się do zawartości wody mniejszej niż 0,3% pod zmniejszonym ciśnieniem i wraz z 25 kg gliceryny (99%) stapia się w ugniatarce dwuwałowej

185 802 w temperaturze 160 do 190°C i dobrze miesza. Stop utrzymuje się przez 2 godziny w 175°C, wytłacza i granuluje.

b) Mieszanie i wytwarzanie węży

Do 51 kg granulatu z punktu a) dodaje się:

kg wytłaczalnej żelatyny kg chitozanu kg oleju słonecznikowego kg kwasu malonowego kg glioksalu kg karmelu.

Mieszaninę stapia się w wytłaczarce w 175°C, równomiernie miesza i wytłacza przez dyszę pierścieniową o średnicy 20 mm; między dyszą a pierwszym walcem zwrotnym wąż rozdmuchuje się wzdłużnie i w kierunku poprzecznym 1:8 (w przeliczeniu na powierzchnię), chłodzi, składa na płasko i zwija.

W stanie nawodnionym wąż (rękaw) posiada ciśnienie rozpękania 32 kPa i wydłużenie statyczne przy 21 kPa 23 mm. Grubość ścianki wynosi 30 pm i ciężar 40g/m². Gąsienice napełniano na maszynie do napełniania farszem kiełbasianym, parzono, wędzono i pakowano.

Przykład 4

Mieszaninę z kg wytłaczalnej żelatyny kg granulatu skrobi jak w pkt. 3b) kg częściowo acetylowanej skrobi (®Sconacell S) kg gliceryny kg oleju słonecznikowego kg glioksalu kg karmelu.

stapia się. Jedną trzecią tego stopu miesza się w oddzielnej wytłaczarce z włóknami z masy celulozowej drzewnej o długości 0,5 do 1,5 mm. Za pomocą specjalnej dyszy o średnicy 18 mm wytwarza się następnie przez współwytłaczanie trój warstwowy wąż, którego warstwa wewnętrzna i zewnętrzna nie zawierają włókien, podczas gdy środkowa warstwa posiada włókna. Osłonka wężowa zawiera 12% włókien w przeliczeniu na jej łączną masę.

Między dyszą a pierwszym walcem zwrotnym wąż rozdmuchuje się, chłodzi, kondycjonuje (zawartość wilgoci 10 %) zwija i składa. W stanie nawodnionym wąż posiada ciśnienie rozpękania 36 kPa i wydłużenie statyczne przy 21 kPa 22 mm. Grubość ścianki wynosiła 32 pm i ciężar 38 g/m².

Gąsienice napełniano na automatycznej maszynie do napełniania farszem kiełbasianym, parzono, wędzono i pakowano.

Przykład 5

Wytwarza się stop z kg wytłaczalnej żelatyny kg częściowo acetylowanej skrobi kg pektyny kg gliceryny kg oleju z oliwek kg aldehydu glutarowego i kg CaCO₃ i wytłacza się do'węża o kalibrze 20 jak to opisano w przykładzie 3. Posiada on takie same własności jak wąż z przykładu 3.

Przykład 6 kg skrobi ziemniaczanej (nie suszonej) oraz kg wody i kg gliceryny ugniata się przez 2 godziny w 100 do 120°C. Odparowuje przy tym większa część wody. Otrzymaną masę miesza się z 10 kg gliceryny i 1 kg glioksalu i wytłacza w 140°C, jak to

185 802 9 wyżej opisano, przez dyszę pierścieniową o średnicy 20 mm i rozdmuchuje (powierzchniowy współczynnik rozdmuchu 1:6). Własności tak otrzymanej folii można znaleźć w następującej tabeli:

Ciężar	Grubość	Wytrzymałość na rozrywanie (sucha) N/mm²	Wydłużenie przy zerwaniu w %	Pęcznienie
g/m²	μπι	wzdłuż	poprzecznie	wzdłuż	poprzecznie	%
38	40	32	24	15	20	120

185 802

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Jadalna folia płaska lub w kształcie rękawa do opakowania środków spożywczych, zwłaszcza mięsa i wędlin, na bazie biopolimerów nadających się do plastyfikacji, względnie produktów ich rozkładu lub ich pochodnych i/lub polimerów syntetycznych z naturalnych monomerów, znamienna tym, że wytworzona jest sposobem obejmującym następujące etapy:

a) zmieszanie biopolimeru, produktów jego rozkładu lub jego pochodnych i/lub polimerów syntetycznych z przynajmniej jednym jadalnym zmiękczaczem, przynajmniej jednym środkiem przeciwprzyczepnym i przynajmniej jednym środkiem sieciującym,

b) stapianie tak uzyskanej mieszaniny do postaci termoplastycznej masy

c) wytłaczanie masy i

d) kalandrowanie i/lub rozciąganie lub rozdmuchiwanie produktu uzyskanego podczas wytłaczania do postaci jadalnej folii o grubości od 20 do 60 pm.
2. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że dające się plastyfikować biopolimery, jak też uzyskiwane z nich także dające się plastyfikować produkty rozkładu lub pochodne względnie dające się plastyfikować polimery syntetyczne stanowi: termoplastyczna skrobia, pochodne skrobi, wytłaczalne naturalne białka, kazeina i pochodne kazeiny, chityna, chitozan, kwas alginowy, alginiany, karrageenan, dekstran, galaktomannan, pektyny lub poli(kwas mlekowy).
3. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że udział biopolimerów nadających się do plastyfikacji, ich produktów rozkładu lub pochodnych i polimerów syntetycznych z naturalnych monomerów wynosi 10 do 90% wagowych, korzystnie 15 do 80% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
4. Folia według zastrz. 2, znamienna tym, że udział biopolimerów nadających się do plastyfikacji, ich produktów rozkładu lub pochodnych i polimerów syntetycznych z naturalnych monomerów wynosi 10 do 90% wagowych, korzystnie 15 do 80% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
5. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że zmiękczacz stanowi gliceryna, digliceryna, sorbit, estry sorbitu, triglikol lub karboksymetyloceluloza.
6. Folia według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienna tym, że udział zmiękczacza(y) wynosi 0,5 do 50% wagowych, korzystnie 2 do 25% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
7. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że środek przeciwprzyczepny stanowi olej roślinny, przy czym korzystne są w szczególności olej słonecznikowy, olej rzepakowy, olej z oliwek i olej z maku, lub lecytyna, ester trietylowy kwasu acetylocytrynowego, ester sacharozy, lakton, laktam i syntetyczny trójgliceryd.
8. Folia według zastrz. 6, znamienna tym, że środek przeciwprzyczepny stanowi olej roślinny, przy czym korzystne są w szczególności olej słonecznikowy, olej rzepakowy, olej z oliwek i olej z maku, lub lecytyna, ester trietylowy kwasu acetylocytrynowego, ester sacharozy, lakton, laktam i syntetyczny trójgliceryd.
9. Folia według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, znamienna tym, że udział środków przeciwprzyczepnych wynosi 2 do 30% wagowych, korzystnie 5 do 20% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
10. Folia według zastrz. 6, znamienna tym, że środek sieciujący stanowi karmel, kondensat dymu drzewnego, aldehyd cukrowy, dialdehyd, kwas dwukarboksylowy, bezwodnik kwasów di-karboksylowych, di- lub tri-izocyjanian, di- i triepoksyd lub dialdehyd polisacharydu.
11. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że środek sieciujący stanowi karmel, kondensat dymu drzewnego, aldehyd cukrowy, dialdehyd, kwas dwukarboksylowy, bezwodnik kwasów dikarboksylowych, di- lub tri-izocyjanian, di- i triepoksyd lub dialdehyd polisacharydu.

185 802
12. Folia według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, albo 10, albo 11, znamienna tym, że udział środków(a) sieciujących(ego) wynosi 0,2 do 30% wagowych, korzystnie 0,5 do 25% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kształtki.
13. Folia według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, albo 10, albo 11, znamienna tym, że zawiera włókna, korzystnie włókna z masy celulozowej drzewnej lub lintersy bawełniane.
14. Folia według zastrz. 13, znamienna tym, że zawiera włókna z masy celulozowej drzewnej o długości 0,2 do 5 mm, korzystnie 0,5 do 2 mm.
15. Folia według zastrz. 13, znamienna tym, że udział włókien wynosi 2 do 30% wagowych, korzystnie 5 do 20% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
16. Folia według zastrz. 14, znamienna tym, że udział włókien wynosi 2 do 30% wagowych, korzystnie 5 do 20% wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączny ciężar folii.
17. Folia według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera pigmenty.
18. Folia według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, albo 10, albo 11, albo 14, albo 15, znamienna tym, że jej grubość względnie grubość ścianki wynosi 30 do 60 pm.
19. Folia według zastrz. 13, znamienna tym, że obejmuje trzy warstwy, przy czym tylko środkowa warstwa zawiera włókna.
20. Folia według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, albo 10, albo 11, albo 14, albo 15, albo 19, znamienna tym, że obejmuje trzy warstwy, przy czym tylko środkowa warstwa zawiera włókna.
21. Folia według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 7, albo 8, albo 10, albo 11, albo 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 19, znamienna tym, że jest dodatkowo hartowana.
22. Folia według zastrz. 20, znamienna tym, że jest dodatkowo hartowana.
23. Zastosowanie folii określonej jak w zastrz. 1 do pakowania mięsa lub wędlin, szczególnie korzystnie w postaci osłonki do wędlin bez szwu.

* * *