PL185776B1 - Zespół obrazowy - Google Patents

Abstract

1. Zespól obrazowy definiujacy kierunek obserwacji, zawierajacy podpore i element ruchomy selektywnie miedzy pozycja „wla- czony”, w której jasna strona elementu ru- chomego jest ustawiona w kierunku obser wacji, a pozycja „wylaczony”, w której ciem- na strona elementu ruchomego jest ustawio- na w kierunku obserwacji, i wyposazony w element oswietlajacy, znamienny tym, ze element oswietlajacy (32) jest zamoco- wany na podporze (10) i powierzchnia oswie- tlajaca elementu oswietlajacego (32) jest skie- rowana na jasna strone (22B) elementu ru- chomego (22) w pozycji „wlaczony”. FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół obrazowy, który może być używany sam jako wskaźnik, albo częściej jako piksel w układzie takich elementów w celu tworzenia zmiennego znaku świetlnego, zwłaszcza w formie napisów i obrazów, a które muszą być oglądane w szerokim zakresie kątów, na przykład, na szybie autobusu dla określenia celu podróży.

Z opisów patentowych US 4,974,353, US 5,022,171 i US 5,055,832 znane są zespoły obrazowe z dyskiem, którego widok jest wzmocniony przez światło emitowane z zakończenia światłowodów.

Jednakże zastosowanie światłowodów, chociaż odpowiednie przy stosunkowo wąskim kącie obserwacji, nie zapewnia dobrej obserwacji w szerokim zakresie kątów, tak jak zastosowanie diod elektroluminescencyjnych (LED-ich). Ponadto, LED-y są tańsze w wystarczającym stopniu, aby ich zastosowanie do tworzenia napisów było praktyczne, podczas gdy podobne zastosowanie światłowodów jest niepraktyczne.

Z opisu patentowego US 5,050,325 znany jest zespół obrazowy z obrotowym dyskiem i LED-em.

W tym rozwiązaniu LED-y nie są maskowane przez sam dysk, ani nie ma szerokiego kąta obserwacji Zatem LED musi być wyłączany w stanie „wyłączony”. Zgodnie z korzystnym

185 776 przykładem wykonania tego rozwiązania zespołu obrazowego LED jest stale włączona, podczas gdy dysk jest przełączany między pozycjami „włączony” i „wyłączony”, co pozwala uniknąć kosztu indywidualnego układu przełączającego dla każdego LED-u. Takie przełączanie wymaga skomplikowanej i kosztownej konstrukcji.

W rozwiązaniach według europejskich zgłoszeń patentowych 401,980 i 556,954 widok odpowiedniej jasnej strony dysku w pozycji „włączony” jest wzmocniony w kierunku obserwatora przez światłowód dołączony do każdego zespołu obrazowego. Jednakże światło ze światłowodu nie oświetla w pozycji „włączony” jasnej strony dysku. Zatem w pozycji „włączony” i bez jasnego światła otoczenia lub światła pochodzącego z zewnątrz zespołu obrotowego, obserwator widzi jedynie światło ze światłowodu.

Należy zauważyć, że w rozwiązaniu według opisu patentowego US 5,050,325 LED świeci w kierunku obserwatora, kiedy powierzchnia dysku dla stanu „włączony” jest zwrócona w stronę obserwatora. Jednakże światło z LED-u nie oświetla powierzchni dysku odpowiadającej stanowi „włączony”. Zatem przy braku jasnego światła otoczenia lub światła pochodzącego z zewnątrz zespołu obrazowego obserwator nie widzi powierzchni dysku odpowiadającej stanowi „włączony”, ale jedynie światło LED-u.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie zespołu obrazowego do użytku indywidualnie lub w układzie takich zespołów obrazowych i o konstrukcji umożliwiającej oświetlenie w ograniczonym obszarze jasnej strony tylko tego elementu ruchomego, z którym element oświetlający jest związany.

Zespół obrazowy definiujący kierunek obserwacji, zawierający podporę i element ruchomy selektywnie między pozycją „włączony”, w której jasna strona elementu ruchomego jest ustawiona w kierunku obserwacji, a pozycją „wyłączony”, w której ciemna strona elementu ruchomego jest ustawiona w kierunku obserwacji, i wyposażony w element oświetlający, odznacza się według wynalazku tym, że element oświetlający jest zamocowany na podporze i powierzchnia oświetlająca elementu oświetlającego jest skierowana na jasną stronę elementu ruchomego w pozycji „włączony”.

Korzystnie element ruchomy jest dyskiem obrazowym mającym oś obrotu, która jest usytuowana wzdłuż trzpienia elementu ruchomego poprzecznie do kierunku obserwacji.

Korzystnie element ruchomy jest zamontowany na podporze obrotowo z kątem obrotu między 160° do 180° pomiędzy pozycjami „włączony” i „wyłączony”.

Korzystnie powierzchnia oświetlająca elementu oświetlającego jest skierowana na jasną stronę elementu ruchomego w pozycji „wyłączony”.

Korzystnie element oświetlający jest zamocowany na, wysuniętej do przodu w kierunku obserwacji, bocznej ściance podpory i przed elementem ruchomym w pozycji „włączony”.

Korzystnie element oświetlający jest zamocowany na ściance blokującej jego światło poprzecznie do kierunku obserwacji.

Korzystnie ścianka jest płytką drukowaną (PCB).

Korzystnie element oświetlający jest diodą elektroluminescencyjną (LED).

Korzystnie element oświetlający jest umieszczony w nieprzezroczystej obudowie z odkrytą powierzchnią oświetlającą skierowaną na jasną stronę elementu ruchomego.

Zespół obrazowy ma obrotowy element ruchomy, posiadający powierzchnię środkową mającą przeciwległe strony jasną i ciemną, których kolor odpowiednio kontrastuje lub zlewa się z tłem, element ruchomy jest obracany wokół osi obrotu w przybliżeniu równoległej do jego powierzchni środkowej w celu ustawiania jasnej lub ciemnej strony elementu obrazowego w kierunku obserwacji, za który uważana jest oś stożka obserwacji (który nie musi odpowiadać powierzchni obrotu), otaczającego kierunek obserwacji. Zespół statyczny, który tworzy tło dla każdego elementu ruchomego, jest zabarwiony na ciemny kolor w celu uzyskania kontrastu z jasną stroną elementu ruchomego oraz uzyskania zlewania się z kolorem ciemnej strony elementu ruchomego. Strony jasna i ciemna są ustawiane odpowiednio w pozycjach „włączony” i „wyłączony”.

Element oświetlający odnosi się do każdego zespołu obrazowego i korzystnie stanowi diodę elektroluminescencyjną (LED) dla oświetlania jasnej strony, kiedy element ruchomy jest w pozycji ..włączony”. Element oświetlający (korzystnie LED) jest korzystnie stale włączony,

185 776 więc musi być maskowany od strony obserwatora, kiedy element ruchomy jest w pozycji „wyłączony”. Zatem jasna strona elementu ruchomego jest oświetlona przez LED w pozycji „włączony” i maskuje LED w kierunku obserwacji w pozycji „wyłączony”.

„LED” odnosi się tutaj do chipu, który jest zamontowany w soczewce, chociaż chip plus soczewka mają gdzie indziej często wspólną nazwę „LED”.

„Przód” i „tył” są odpowiednio kierunkami od zespołu obrazowego w kierunku obserwatora i w przeciwnym kierunku.

„Układem” jest cały napis na tablicy autobusowej lub inny znak, złożony z „podukładów”, z których każdy jest wykonany z pojedynczych zespołów obrazowych lub z kolumn zespołów obrazowych.

Określenie „LED” obejmuje wówczas zespół LED-ów.

„Kierunek obserwacji” jest ogólnie środkiem fragmentu przestrzeni (rzutowanym na płaszczyznę prostopadłą do kierunku obserwacji), z której jest widoczny zespół obrazowy lub dowolny układ zespołów obrazowych.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku, kąt pod jakim oświetlone elementy ruchome mogą być widoczne jest równy około 150° w przybliżeniu symetrycznie względem wzdłuznej osi autobusu, na którym umieszczony jest układ. Jednakże bezpośrednie światło z LED-u może być widoczne pod kątem równym około 75° od wzdłużnej osi z boku autobusu, w stronę którego jest skierowane światło LED-u. Jest to użyteczne, gdyż znak autobusu jest często oglądany z chodnika. Zatem, dla autobusów używanych w większości krajów poza Anglią i Australią, sektor 75° będzie po prawej strome od środkowej linii autobusu, zaś w Anglii i w Australii - po lewej stronie.

Przez „kierunek obserwacji” rozumie się kierunek w przybliżeniu prostopadły do średniej orientacji oświetlonego elementu ruchomego w pozycjach „włączony” i „wyłączony” i prostopadły do osi obrotu elementu ruchomego. Nie jest on równoległy do elementu ruchomego w pozycjach „włączony” i „wyłączony”, ponieważ położenia elementu ruchomego w tych pozycjach są nieco przesunięte względem siebie, by w przypadku zastosowania napędu magnetycznego i z powodów związanych z tym napędem zredukować obrót poniżej 180°. W przypadku układu zespołów obrazowych, kierunek obserwacji jest prostopadły do płaszczyzny przechodzącej przez układy.

Przez „rzut prostopadły” rozumiem widok w kierunku prostopadłym do kierunku obserwacji i równoległym do średniej płaszczyzny układu. Rzut prostopadły w przypadku układu zespołów obrazowych na szybie autobusu jest zatem w przybliżeniu rzutem pionowym, ale w innych zastosowaniach może mieć dowolną orientację rzeczywistą.

Z tego, co juz zostało powiedziane, wynika że dla napisu podającego cel podróży autobusu lub innego pojazdu rzut prostopadły będzie w przybliżeniu w płaszczyźnie poziomej, podobnie jak miejsca obserwacji dla kierunku obserwacji oświetlonych elementów obrazowych.

Wynalazek dostarcza zespół obrazowy odpowiedni do użytku jako piksel w układzie pikseli, zawierający dysk obrazowy przemieszczający się między pozycją „włączony”, w której jego jasna strona jest ustawiona w kierunku obserwacji, a pozycją „wyłączony”, w której jego ciemna strona jest ustawiona w kierunku obserwacji, z diodą elektroluminescencyjną w celu oświetlania jasnej strony dysku w pozycji „włączony”. Zespół obrazowy lub układ zespołów obrazowych może być umieszczony w bezpośredniej bliskości przedniej szyby autobusu (lub innego pojazdu), tak aby był widoczny przez przechodniów. Odległość zespołu obrazowego od przedniej szyby jest określona tylko przez wymiar przestrzeni niezbędnej do umożliwienia swobodnego ruchu części ruchomej zespołu obrazowego, korzystnie dysku obrazowego, między pozycjami „włączony” i wyłączony” i przez interakcję ładunku elektrostatycznego między dyskiem obrazowym a przednią szybą.

Im układ zespołów obrazowych jest bliżej umieszczony przedniej szyby, tym szerszy może być kąt obserwacji.

Konstrukcja zespołu obrazowego według wynalazku pozwala na uzyskanie dużych układów zespołów obrazowych tworzących piksele, na przykład 20 na 40 pikseli, o dobrej rozdzielczości dzięki dostarczeniu piksela mającego stosunkowo dużą powierzchnię efektywną, a małego w stosunku do rozmiarów zespołów obrazowych układu.

185 776

Przez „powierzchnię efektywną” rozumie się stosunek powierzchni znaku, utworzonego przez jasne pola jasnych stron, korzystnie, dysków obrazowych, kiedy wszystkie są w pozycji „włączony”. Jest to miara efektywności znaku, nawet jeśli nie jest ona ściśle dokładna, pod względem efektów świetlnych z elementów oświetlających i korzystnego kąta jasnych stron dysku obrazowego w kierunku obserwacji. Potrzeba posiadania możliwie dużej powierzchni efektywnej wymusza użycie korzystnie prostoliniowych zespołów obrazowych, ponieważ posiadają one najlepszy „współczynnik upakowania”, a zatem dostarczają w układzie zespołów obrazowych największej powierzchni w pozycji „włączony”. Potrzeba dostarczania pikseli mających małą powierzchnię w stosunku do rozmiarów układu zespołów obrazowych sugeruje zatem używanie kwadratowych pikseli.

W zespole obrazowym, według wynalazku, część statyczną korzystnie stanowi podpora, zwykle posiadająca w przybliżeniu kwadratowy kształt, a element ruchomy, zaprojektowany jest tak, ze może być obracany wokół osi w celu pokazywania jasnej lub ciemnej strony w kierunku obserwacji (tło dla elementu ruchomego, korzystnie widocznego w kierunku obserwacji, jest zwykle zabarwione w celu uzyskania kontrastu z jasną stroną elementu ruchomego i w celu uzyskania zlewania się koloru z ciemną stroną elementu ruchomego). LED związany z podporą jest umieszczony na ściance, tak że promienie LED-u oświetlają jasną stronę elementu ruchomego dla obserwatorów po każdej stronie kierunku obserwacji. Ścianka zapobiega wydostawaniu się promieni LED-u w kierunkach poprzecznych do kierunku obserwacji.

Korzystnie, napęd elementu ruchomego jest elektromagnetyczny, chociaż również inne napędy mogą być używane.

Korzystnie, ściankę stanowi płytka drukowana („PCB”), która jest zamontowana po jednej stronie elementu ruchomego, zaś LED jest zamontowany tak, że jego promienie oświetlająjasną stronę elementu ruchomego, kiedy jest on w pozycji „włączony”. Jest to zależne od położenia elementu ruchomego w pozycji „włączony”. Korzystnie, w pozycji „włączony” jasna strona elementu ruchomego jest pochylona nieco w kierunku LED-u, zaś promienie LED-u są skierowane poprzecznie do kierunku obserwacji. Obudowa po bokach elementu oświetlającego stanowiącego LED (w stosunku do pożądanego kierunku propagacji promieni LED-u) i PCB z tyłu, zapobiegają ucieczce promieni odchylonych znacznie od pożądanego kierunku. Dostateczne odchylenie promieni LED-u od pożądanego kierunku oświetlania elementu ruchomego występuje wówczas, kiedy obserwatorzy na chodniku przed autobusem (po wybranej stronie) mogą widzieć bezpośrednie promienie z LED-u, kiedy element ruchomy jest w pozycji „włączony”.

Ścianka nie musi być wykonana PCB. Jednakże, uważa się to za korzystne, gdyż wygodnie jest wówczas wyposażyć ją w metalowe pola na PCB, do których można przy lutować LED.

Korzystnie, tylko jedna boczna ścianka jest dostarczona raczej niz dwie dla każdego zespołu obrazowego lub kolumny wykonanej z zespołów obrazowych. Przeciwna ścianka jest wówczas dostarczona przez sąsiedni zespół obrazowy lub kolumnę złożoną z zespołów obrazowych, a położoną w kierunku promieniowania LED.

W przeciwieństwie do znanych rozwiązań zespołów obrazowych, element oświetlający korzystnie (LED) w zespole obrazowym, według wynalazku, oświetla jasną powierzchnię elementu ruchomego, kiedy jest on w pozycji „włączony”. Zatem w pozycji „włączony” i bez jasnego światła otoczenia lub światła pochodzącego z zewnątrz zespołu obrazowego, obserwator widzi nie tylko element oświetlający, ale także jasną stronę elementu ruchomego, oświetloną przez element oświetlający.

Element oświetlający w postaci diody elektroluminescencyjnej LED nie wymaga w zasadzie konserwacji i jest tani w porównaniu ze znanymi konstrukcjami.

Ponadto, w przeciwieństwie do znanych rozwiązań zespołów obrazowych, w zespole obrazowym, według wynalazku, LED oświetla jasną stronę elementu ruchomego, tak że obserwator widzi jego kształt.

Inną zaletą wynalazku jest to, Że umożliwia w pozycji „włączony” - oglądanie, zaś w pozycji „wyłączony” - maskowanie, promieni w szerokim zakresie kątów, przy czym promienie odbite od oświetlonego elementu ruchomego są widoczne z sektora rzutu prostopadłego, symetrycznego względem kierunku „w przód”.

185 776

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania wynalazku na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia fragment kolumny zespołów obrazowych według wynalazku, fig. 2A przedstawia zestaw złożony z elementu oświetlającego w postaci LED-u, soczewki i obudowy według wynalazku, fig. 2B przedstawia szczegół obudowy LED-u i ściankę w postaci PCB, fig. 3 A przedstawia przekrój wzdłuż linii 3A-3A z fig. 1, pokazujący przekrój elementu ruchomego w pozycji „włączony” z wyeksponowaną jasną stroną, fig. 3B przedstawia przekrój wzdłuż linii 3B-3B z fig. 1 pokazujący przekrój elementu ruchomego w pozycji „wyłączony”, z wyeksponowaną ciemną stronę, fig. 4 przedstawia widok z przodu kolumny zespołów obrazowych, fig. 5 przedstawia schematycznie widok przodu autobusu z nazwą celu podróży utworzoną przez układ zespołów obrazowych według wynalazku, fig. 6 przedstawia schematycznie przekrój części autobusu i napisu w rzucie pionowym wzdłuż osi wzdłużnej autobusu, fig. 7 przedstawia kąty obserwacji dla oświetlonego punktu i bezpośrednio LED-u, fig. 8 przedstawia rozmieszczenie układu zespołów obrazowych, według wynalazku, dla porównania z pos. I i z alternatywnym rozmieszczeniem przedstawionym na fig. 6.

Natomiast, pos. I i pos. II przedstawiają usytuowanie układu znanych zespołów obrazowych względem szyby w autobusie,

Figura 1 przedstawia fragment kolumny zespołów obrazowych według wynalazku. Część statyczną każdego zespołu obrazowego stanowi podpora 10 z otwartym przodem, z podstawą 12, bocznymi ściankami 14S i krańcowymi ściankami 14E rozciągającymi się w przód od podstawy 12 z utworzeniem kwadratowego zespołu obrazowego, o dobrym współczynniku upakowania pozwalającym na efektywne wykorzystanie powierzchni zajmowanej przez kolumnę zespołów obrazowych.

Słupki 16, znajdujące się w rogach na przeciwnych końcach przekątnych kwadratowego zespołu obrotowego, mają otwory 18, w które wkładane są trzpienie 20 elementu ruchomego 22 w postaci obrazowego dysku, mającego ciemną stronę 22D i jasną stronę 22B. Element ruchomy 22 ma wycięcie 31 umożliwiające obracanie go obok sąsiadującego rdzenia 26 pomiędzy granicznymi pozycjami.

Napęd jest, korzystnie, magnetyczny i magnes 24 ma oś N-S poprzeczną do osi obrotu elementu ruchomego 22 i jest napędzany przez rdzenie 26B i 26D, które mają zawsze przeciwną polaryzację, przełączaną w celu obracania elementu ruchomego 22. Stały magnes 29 z osią w kierunku obserwacji V, wycentrowany w podstawie 12 dla modyfikacji pola wytwarzanego przez rdzenie 26 w celu dostarczenia lepszego początkowego momentu obrotowego. Polaryzacje rdzeni 26 są przełączane przez otaczające cewki 28 ze źródła prądowego (nie pokazane).

Magnetycznie napędzany element ruchomy 22 zwykle obraca się o 160° do 180° między granicznymi pozycjami „włączony” i „wyłączony”, ponieważ pełny obrót o 180° jest trudny do uzyskania ze względu na brak początkowego (magnetycznego) momentu obrotowego.

Magnes 24 jest korzystnie umieszczony w centralnej warstwie warstwowego elementu ruchomego 22 chociaż może być zainstalowany lub zmontowany w inny sposób.

Napęd może być magnetyczny lub niemagnetyczny.

Po jednej stronie każdego zespołu obrazowego jest umieszczona boczna ścianka 30 rozciągająca się w przód od ścianek 22E i ścianek 22s. Jak pokazano na fig. 4, wszystkie ścianki 30 podpór 10 kolumny indywidualnych zespołów obrazowych mogą być połączone w jedną ściankę, zaś podpory 10 umieszczone w jednej wyprasce. Ścianka 30 jest korzystnie płytką drukowaną (PCB). Na powierzchni ścianki 30 zwróconej w stronę elementu ruchomego 22 zamontowany jest element oświetlający 32 z chipem (nie pokazany) i soczewką oraz w obudowie 34. Element oświetlający 32 jest zamontowany w bocznej ściance 31 swoimi elektrodami: anodą 36 i katodą 38 przy pomocy powłok przewodzących 40. Obudowa 34 ma otwory, przepuszczające promienie LED-u w mały stożek wokół osi promieni LED-u, poprzecznie do kierunku obserwacji i skierowany w stronę elementu ruchomego 22. Element ruchomy 22 (w pozycji „włączony”) jest pochylony nieco w stronę LED-u (przez dobranie długości rdzenia 26B, którego zakończenie działa jako ogranicznik w pozycji „włączony”), tak ze jasna strona 22B elementu ruchomego 22 jest oświetlana przez stożek promieni LED-u wokół osi promieni LED-u. Ucieczka promieni w niepożądanych kierunkach

185 776 jest uniemożliwiona w kierunku poprzecznym przez nieprzezroczyste ścianki obudowy 34 (która ma otwarty tył, umożliwiający podłączenie LED-u), a w kierunku wstecznym przez ściankę 30.

Kierunek osi promieni LED-u jest wzajemnie zależny od położenia elementu ruchomego 22 w pozycji „włączony”, tak że w ramach wynalazku możliwa jest zmiana kąta nachylenia elementu ruchomego 22 i jego jasnej strony 22B. W takim przypadku obudowa 34 powinna być obrócona tak, aby promienie na osi A oświetlały jasną stronę 22B.

Należy również zauważyć, że niektóre promienie z elementu oświetlającego 32 w postaci LED-u mogą przejść przed jasną stroną 22B elementu ruchomego 22 (tylko w pozycji „włączony”), docierając bezpośrednio do obserwatorów (patrz łuk DIR na fig. 7 (około 75°).

Z drugiej strony jasna strona 22B elementu ruchomego 22 oświetlona przez LED może być widoczna wewnątrz symetrycznego łuku I.DISK równego około 150°.

Soczewki elementu oświetlającego 32 w postaci LED-u mają konstrukcję umożliwiającą zakres kątów obserwacji DIR około 75° na prawo od wzdłużnej osi autobusu (fig. 9) i zakres kątów obserwacji I.DISK około 150° w przybliżeniu symetrycznie wokół wzdłużnej osi.

Należy zauważyć, że element ruchomy 22 maskuje w pozycji „wyłączony” w dostatecznym stopniu ucieczkę światła w kierunku obserwacji lub w stożku obserwacji. Zakończenie rdzenia 26D zatrzymuje element ruchomy 22 w pozycji „wyłączony”. Ścianka 30 w postaci płytki drukowanej PCB uniemożliwia ucieczkę promieni z elementu oświetlającego 32 w bok w obu pozycjach elementu ruchomego 22.

Chociaż ścianka może być umieszczona po drugiej stronie zespołu obrazowego, to korzystne jest posiadanie tylko jednej ścianki 30, ponieważ unika się ucieczki światła przez ściankę 30A, pokazaną na fig. 1 i 6 linią przerywaną, która jest ścianką 30 następnego sąsiedniego zespołu obrazowego umieszczonego naprzeciw ścianki 30 danego zespołu obrazowego.

Figura 4 przedstawia siedmioelementową kolumnę z pięcioma elementami ruchomymi 22 pokazującymi jasną stronę 22B i dwoma elementami ruchomymi 22 pokazującymi ciemną stronę 22D. Fig. 6 pokazuje również ściankę 30A następnego zespołu obrazowego w układzie zespołów obrazowych.

Figura 5 przedstawia autobus posiadający układ zespołów obrazowych pokazujący cel podróży. Schematyczny fig. 5 nie pokazuje stosunku rozmiarów pojedynczego piksela do rozmiarów całego układu zespołów obrazowych. W rzeczywistości, znak powinien mieć, na przykład, wysokość 20 pikseli i szerokość 40 pikseli.

Figura 6 pokazuje, jak blisko układ A zespołów obrazowych może być przedniej szyby C autobusu B dla lepszej jego widoczności dla przechodniów przez przednią szybę C. Ta „bezpośrednia bliskość” może być uzyskana, ponieważ oświetlenie jest dostarczane wewnątrz zespołu obrazowego przez element oświetlający 32.

Na pos. I i pos. II przedstawiono odległość znanego układu zespołów obrazowych tworzących napis od przedniej szyby CA w autobusie BA lub innym pojeździe (dotychczasowy stan techniki).

Natomiast fig. 8 przedstawia usytuowanie układu AB zespołów obrazowych, według wynalazku, względem szyby CB autobusu BB.

Na pos. I pokazany jest układ zespołów obrazowych według dotychczasowego stanu techniki. Tutaj autobus Ba ma przednią szybę CA i punktowy (lub dyskowy) układ AA zespołów obrazowych, umieszczony tak, aby był widoczny przez przednią szybę CA. Jednakże układ AA musi być odsunięty od szyby CA w celu umożliwienia oświetlenia jasnych stron dysków przez lampę lub lampy DA. Na fig. 8 punktowy (lub dyskowy) układ AB może być umieszczony tak blisko przedniej szyby CB autobusu BB, na ile pozwala ruch elementów ruchomych 22, uwzględniając ich poprawne działanie i unikając oddziaływania ładunków elektrostatycznych między elementami ruchomymi 22 a przednią szybą CB, jak będzie poniżej omówione (ponieważ każdy element ruchomy 22, według wynalazku, jest oświetlony przez swój własny element oświetlający 32). Należy zauważyć, że rozmieszczenie możliwe w przypadku zespołów obrazowych, według wynalazku, umożliwia kąt obserwacji układu AB we wszystkich kierunkach szerszy niż w przypadku znanego układu Aa. Inny przykład z dotychczasowego stanu techniki jest przedstawiony na pos. II, gdzie lampa halogenowa jest

185 776 umieszczona obok lub za układem AA i skierowana tak, aby oświetlała zwierciadło EC, które jest nachylone pod odpowiednim kątem i/lub uformowane w celu rozdzielania odbitych promieni na napisie. Z geometrii łatwo zauważyć, że w układzie zespołów obrazowych z dotychczasowego stanu techniki z pos. II kąt obserwacji jest znacznie węższy niż na fig. 8B. Podobnie układ zespołów obrazowych ma węższy kąt obserwacji niż w przypadku rozwiązania pos. I według wynalazku z fig. 8.

Ponadto w obu układach, przestawionych na pos. I i pos. II, można zauważyć, że dyski będą oświetlone niejednorodnie, ponieważ promienie świetlne muszą przebyć dłuższą drogę od źródła do góry (lub strony oddalonej od lampy) układu niż do dołu układu. Przeciwnie, w układzie zespołów obrazowych, według wynalazku, przedstawionym na fig. 8, oświetlenie jest bardziej jednorodne, ponieważ każdy element ruchomy 22 jest oświetlony przez związany z nim element oświetlający 32. Odległość układu od szyby jest zdeterminowana dwoma ograniczeniami.

Po pierwsze, w pewnych przypadkach, nieprzewodząca przednia szyba, w szczególności wykonana z tworzywa sztucznego, może zgromadzić znaczny ładunek elektrostatyczny, który, jeśli znajdzie się zbyt blisko elementu ruchomego 22, może oddziaływać z elektrycznością statyczną wytworzoną na izolowanych jego częściach i wpływać na jego działanie. Zatem element ruchomy 22 musi być dostatecznie oddalony od szyby, aby to zjawisko nie występowało. Przykładowo, dla elementów ruchomych 22 o średnicy 1,27 cm (0.5 cala), odległość między osią obrotu elementu ruchomego 22 a szybą C (lub CB) powinna być równa 2,54 cm (1 cal) (patrz również fig. 3A i 3B, które nie są narysowane w skali).

Po drugie, musi być pewien odstęp między obracanym elementem ruchomym 22 a przednią szybą (patrz łuk eA na fig. 3A i 3B), aby mógł się on obracać.

Określenie „bezpośrednia bliskość” jest zatem objęta ograniczeniami pierwszym i drugim.

Zatem, jest oczywiste z prostej geometrii, że lepsze (bliższe) umieszczenie układu zespołów obrazowych względem przedniej szyby rozszerza możliwy kąt obserwacji napisu.

Pionowy układ z fig. 8 może kontrastować z nieco pochylonym układem z fig. 6, chociaż w każdym przypadku występuje poszerzony kąt obserwacji. Kontrastuje to z większą odległością między układem znanych zespołów obrazowych, a przednią szybą, który musi być bardziej odsunięty od szyby, aby zamontowane w autobusie oświetlenie mogło świecić wstecz na układ.

Ponieważ układ zespołów obrazowych, według wynalazku, może być umieszczony bliżej przedniej szyby, musi być często wyginany w rzucie prostopadłym w celu dopasowania do wykrzywionego profilu szyby. Zatem, korzystnie, układ jest złożony z kolumn, które są szerokie tylko na jeden zespół obrazowy, jak na fig. 6 i z pojedynczych zespołów obrazowych w takiej ilości, aby uzupełnić moduł.

Figura 7 wskazuje korzystny zakres kątów obserwacji: I.DISK rzędu 150° dla oświetlonych elementów ruchomych 22 i asymetryczny zakres kątów obserwacji DIR rzędu 75° dla bezpośredniej obserwacji elementów oświetlających 32.

Pokazana asymetria jest zastosowana w przypadku, gdy najbliższy chodnik jest usytuowany z prawej strony autobusu, jak ma to miejsce w większości krajów poza Wielką Brytanią i Australią. Autobusy w Wielkiej Brytanii i Australii mogą być produkowane z zespołami obrazowymi rozmieszczonymi zgodnie z lustrzanym odbiciem pokazanego rozmieszczenia. W pewnych przypadkach można po prostu odwrócić pokazane zespoły obrazowe.

Nie ma ograniczeń co do kształtu elementu ruchomego 22, ale kwadratowe lub prostokątne elementy ruchome 22 dają bardziej efektywne wykorzystanie przestrzeni.

Chociaż osie obrotu elementów ruchomych 22 są pokazane jako przekątne to w ramach wynalazku, mogą być użyte pionowe lub poziome osie. Zatem wynalazek obejmuje przykłady z elementami ruchomymi 22 mającymi pionowe osie i wydłużone kształty.

Chociaż końce rdzeni 26B i 26d dzialająjako ograniczniki ruchu elementu ruchomego 22 odpowiednio w pozycjach „włączony” i „wyłączony”, definiującego położenie w tych pozycjach, to można wykonać ograniczniki w inny sposób, zaś rdzenie 26B i 26D użyć tylko do napędu magnetycznego.

185 776

185 776

185 776

FIG.4.

185 776

FIG.5.

FIG. 6.

185 776

FIG. 8

STAN TECHNIKI

pos. I

pos. II

185 776

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz

Cena 4,00 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół obrazowy definiujący kierunek obserwacji, zawierający podporę i element ruchomy selektywnie między pozycją „włączony”, w której jasna strona elementu ruchomego jest ustawiona w kierunku obserwacji, a pozycją „wyłączony”, w której ciemna strona elementu ruchomego jest ustawiona w kierunku obserwacji, i wyposażony w element oświetlający, znamienny tym, że element oświetlający (32) jest zamocowany na podporze (10) i powierzchnia oświetlająca elementu oświetlającego (32) jest skierowana na jasną stronę (22B) elementu ruchomego (22) w pozycji „włączony”.
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że element ruchomy (22) jest dyskiem obrazowym mającym oś obrotu, która jest usytuowana wzdłuż trzpienia (20) elementu ruchomego (22) poprzecznie do kierunku obserwacji (V).
3. 3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że element ruchomy (22) jest zamontowany na podporze (10) obrotowo z kątem obrotu między 160° do 180° pomiędzy pozycjami „włączony” i „wyłączony”.
4. 4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia oświetlająca elementu oświetlającego (32) jest skierowana na jasną stronę (22B) elementu ruchomego (22) w pozycji „wyłączony”.
5. 5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że element oświetlający (32) jest zamocowany na, wysuniętej do przodu w kierunku obserwacji (V), bocznej ściance (30) podpory (10) i przed elementem ruchomym (22) w pozycji „włączony”.
6. 6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że element oświetlający (32) jest zamocowany na ściance (30) blokującej jego światło poprzecznie do kierunku obserwacji (V).
7. 7. Zespół według zastrz. 5 albo 6, znamienny tym, że ścianka (30) jest płytką drukowaną (PCB).
8. 8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, ze element oświetlający (32) jest diodą elektroluminescencyjną (LED).
9. 9. Zespół według zastrz. 2 albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 8, znamienny tym, ze element oświetlający (32) jest umieszczony w nieprzezroczystej obudowie (34) z odkrytą powierzchnią oświetlającą skierowaną na jasną stronę (22B) elementu ruchomego (22).