PL185216B1 - Kompozycje do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków i sposób ich wytwarzania - Google Patents

Kompozycje do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków i sposób ich wytwarzania

Info

Publication number
PL185216B1
PL185216B1 PL96323594A PL32359496A PL185216B1 PL 185216 B1 PL185216 B1 PL 185216B1 PL 96323594 A PL96323594 A PL 96323594A PL 32359496 A PL32359496 A PL 32359496A PL 185216 B1 PL185216 B1 PL 185216B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
optionally substituted
group
alkyl
carbon atoms
substituted
Prior art date
Application number
PL96323594A
Other languages
English (en)
Other versions
PL323594A1 (en
Inventor
Lutz Assmann
Bernd Baasner
Axel Haberkorn
Folker Lieb
Winfried Lunkenheimer
Norbert Lui
Original Assignee
Bayer Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Bayer Ag filed Critical Bayer Ag
Publication of PL323594A1 publication Critical patent/PL323594A1/xx
Publication of PL185216B1 publication Critical patent/PL185216B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/41—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having five-membered rings with two or more ring hetero atoms, at least one of which being nitrogen, e.g. tetrazole
    • A61K31/415—1,2-Diazoles
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K45/00—Medicinal preparations containing active ingredients not provided for in groups A61K31/00 - A61K41/00
    • A61K45/06—Mixtures of active ingredients without chemical characterisation, e.g. antiphlogistics and cardiaca
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • A61K31/505—Pyrimidines; Hydrogenated pyrimidines, e.g. trimethoprim
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/53—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with three nitrogens as the only ring hetero atoms, e.g. chlorazanil, melamine
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00—Antiparasitic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00—Antiparasitic agents
    • A61P33/02—Antiprotozoals, e.g. for leishmaniasis, trichomoniasis, toxoplasmosis

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)

Abstract

1 Kompozycje do zwalczania pasozytniczych pierwotniaków, a zwlaszcza kokcydium u zywego in- wentarza, znam ienne tym , ze zaw ieraja mieszaniny podstawionych benzim idazoli o wzorze I w którym R 1 , R2, R3 i R4 w kazdym przypadku niezaleznie od siebie oznaczaja atom w odoru, chlorowca, w kazdym przypadku ewentualnie podstaw iona grupe alkilowa, alkoksylowa, alkilotio, alkilosulfinylowa, alkilosulfonylow a albo ewentualnie podstawione wbudowane ugrupowanie dioksyalkilenowe, przy czym co najmniej jeden z podstawników R 1 R 2, R3 i R4 ma znaczenie inne niz atom wodoru i chlorowca, R5 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakow o albo róznie pod- staw iona grupa OH, CN, N H 2, grupa alkilowa, cykloalkilowa, alkenylowa, alkinylowa, alkoksylow a, chlo- rowcoalkoksylowa, alkilotio, chlorowcoalkilotio, alkenoksylowa, alkinoksylowa, am inokarbonylow a, ew en- tualnie podstawiona grupa alkilokarbonylowa, ewentualnie podstaw iona grupa (hetero)arylokarbonylowa, ewentualnie podstaw iona grupa alkoksykarbonylowa, ewentualnie podstaw iona grupa alkoksykarbonylow a (A lkO -CO-), ewentualnie podstawiona grupa alkoksykarbonyloksylowa (AlkOCOO-), PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kompozycji do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków u żywego inwentarza, charakteryzujący się tym, ze benzimidazole o wzorze I, w którym podstawniki mają wyżej podane znaczenie miesza się z polieterowymi antybiotykami wybranymi z grupy obejmującej maduramycynę, lasalocyd, monensynę, narasynę, salinomycynę.
Benzimidazole, które można stosować według wynalazku, są znane. Ogólnie określa je wzór I. Korzystnymi związkami o wzorze I są te, w których
Rj, R2, R3 i R4 w każdymi przypadku niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, fluoru, chloru, bromu, jodu, w każdym przypadku nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfinylową, alkilosulfenylową, w każdym przypadku o 1-8 atomach węgla, grupę cykloalkilowa o 3-8 atomach węgla, w każdym przypadku nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę chlorowcoalkilową, chlorowcoalkoksylową, chlorowcoalkilotio, chlorowcoalkilosulfinylową, chlorowcoalkilosulfonylową, w każdym przypadku o 1-6 atomach węgla i o 1-13 jednakowych albo różnych atomach chlorowca, bądź też oznaczają ewentualnie jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawione przez 1-10 atomów chlorowca i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę alkilową o 1-4 atomach węgla i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę chlorowcoalkilową o 1-4 atomach węgla i 1 -9 atomach chlorowca związane dwoma wiązaniami ugrupowanie dioksyalkilenowe o 1-5 atomach węgla, przy czym co najmniej jeden z podstawników R1 R2, R3 i R4 ma znaczenie inne niż atom wodoru i chlorowca,
R5 oznacza atom wodoru, grupę alkilową o 1-4 atomach węgla jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawioną grupą OH, CN, NH2, grupą alkilową o 1-4 atomach węgla, cykloalkilowa o 3-10 atomach węgla, alkenylową o 2-6 atomach węgla, alkinylową o 2-6 atomach węgla, alkiloksylową o 1 -6 atomach węgla, chlorowcoalkoksylową o 1 -6 atomach węgla i 1-5 atomach chlorowca, alkilotio o 1-6 atomach węgla, chlorowcoalkilotio o 1-6 atomach węgla i 1-5 atomach chlorowca, alkenyloksylową o 2-6 atomach węgla, alkinyloksylową o 3-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilokarbonylową o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą fenylo- lub heteroarylokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonyiową o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonyloksylową o 1-6 atomach węgła, grupą aminosulfonylową (NH2SO2-), ewentualnie podstawioną grupą mono- lub dialkiloaminosulfonylową o 1 -6 atomach węgla, acylowaną grupą, aminową [AlkOCON/Ry/-] lub [AlkCONR/-], gdzie R7, oznacza atom wodoru albo grupę alkilową o 1-6 atomach węgla lub grupę cykłoalkilową o 3-8 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonyloaminową o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonylo-N-alkiloaminową o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonyloaminową, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonylo-N-alkiloaminową o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą dialkiloaminową o 1-8 atomach węgla; ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawiony rodnik alkiloksykarbonylowy o 1-6 atomach węgla, rodniki alkilosulfonylowy lub alkenylosulfonylowy o 1-6 atomach węgla, ewentualnie podstawione przez 1-13 atomów chlorowca, ewentualnie podstawiony rodnik fenylosulfonylowy, ewentualnie podstawiony rodnik heteroarylosulfonylowy, fenoksykarbonylowy, albo rodnik -SO2NR8R9, -CONRsRę lub -P(O) (NRgR^, przy czym Rs i R9 oznaczają atom wodoru albo grupę alkilową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną jednym z rodników wymienionych uprzednio w odniesieniu do R5.
Można wymienić następujące podstawniki ewentualnie podstawionych rodników: atom chlorowca, grupa OH, NH2, grupa alkiloaminowa o 1-6 atomach węgla, grupa cyjanowa, nitrowa, COOH, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa alkilowa, alkoksylowa, alkilotio, alkilosulfinylowa lub alkilosulfonylowa zawierająca w każdym przypadku 1-6 atomów węgla, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa
185 216 chlorowcoalkilowa, chlorowcoalkoksylowa, chlorowcoalkilotio, ehlorowcoaikiiosulfinylowa lub chlorowcoaikiiosulfonylowa, zawierająca w każdym przypadku 1-6 atomów węgla i 1-13 jednakowych albo różnych atomów chlorowca, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa aikoksyaikilowa, alkoksyalkoksylowa, alkanoilowa, alkoksykarbonylowa lub alkoksyiminoalkilowa, zawierająca w każdym przypadku 1-6 atomów węgla w indywidualnym fragmencie alkilowym, związane dwoma wiązaniami ugrupowanie dioksyalkilenowe, które jest ewentualnie od jednokrotnie do sześciokrotnie, jednakowo albo różnie podstawione atomem chlorowca i/lub nierozgałezioną albo rozgałęzioną grupą alkilową o 1 -6 atomach węgla i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupą chlorowcoalkilową o 1 -6 atomach węgla i 1 ilj jednakowych albo różnych atomaac clhorowcca i kttót; zawiera i-6 atomów węgla, grupa fenylowa lub fenoksylowa, która jest ewentualnie od jednokrotnie do pięciokrotnie, jednakowo albo różnie podstawiona atomem chlorowca i/lub niearzrałezioną albo rozgałęzioną grupą alkilową o 1-4 atomach węgla i 1-9 jednakowych albo różnych atomach chlorowca, z których każda może z kolei zawierać poprzednio wspomniane rodniki.
Jako rodniki acylowe spośród wspomnianych rodników można wymienić następujące: rodnik alkrksykaabonylowc o 1-6 atomach węgla, alkilokarbrnylowc o 1-6 atomach węgla, alkoksykaaboncloksylowc o 1-6 atomach węgla, alkilrsulfonylrwc o 1-6 atomach węgla, benzoilowy, który jest ewentualnie podstawiony jednym z wymienionych uprzednio rodników, alkenclokaabonylowc o 2-6 atomach węgla;
IR oznacza grupę fluorr-Cl-C7-alkilową o 1-15 atomach fluoru.
Podstawniki w związkach o wzorze I mają zwłaszcza korzystnie następujące znaczenia:
R1, R2, R3 i R4 w każdym przypadku niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, fluoru, chloru lub bromu, w każdym przypadku nierozgałezioną albo rozgałęzioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfinclową, alkilosulfonylową, w każdym przypadku o 1-4 atomach węgla, grupę cckloalkilową o 3-6 atomach węgla, w każdym przypadku nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę chlrroweoalkilową, ehlorrweralkrksclową, ehlorowcralkilrtio, ehloaowcoalkilosulfinclową, chloaoweoalkilosulfonylową, w każdym przypadku o 1-4 atomach węgla i 1-9 jednakowych albo różnych atomach chlorowca, w szczególności atomach fluoru i chloru, bądź też oznaczają ewentualnie jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawione przez 1-6 atomów chlorowca, w szczególności atomów fluoru i chloru, i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę alkilową o 1-4 atomach węgla i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę chloroweralkilrwą o 1-4 atomach węgla i 1-6 atomach chlorowca, związane dwoma wiązaniami ugrupowanie diokscalkilenrwe o 1-3 atomach węgla, przy czym co najmniej jeden z podstawników R1, R2, R3 i R4 ma znaczenie inne niż atom wodoru i chlorowca;
R5 oznacza atom wodoru, grupę alkilową o 1-3 atomach węgla, w szczególności grupę metylową i etylową, podstawioną grupą OH, CN, NH2, grupą alkilową o 1 -4 atomach węgla, w szczególności grupą metylową lub etylową, grupą alkenylową o 2-4 atomach węgla, grupą alkinylową o 2-4 atomach węgla, grupą alkilrksclrwą o 1 -4 atomach węgla, w szczególności grupą alkoksylową taką jak grupa metoksylowa, etoksylowa, propoksylowa oraz ilproprksyiowa, grupą chlorowcoaikrksylową o 1-4 atomach węgla i 1-5 atomach chlorowca, w szczególności grupa trifluorometoksclową, pentafluoroetoksylową i fluoropropoksylową, grupą alkilotio o 1-4 atomach węgla, grupą o 1-4 atomach węgla i 1-5 atomach chlorowca, grupą alkenyloksylową o 2-4 atomach węgla, grupą alkincΊΌksclową o 3 lub 4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą aikiiokarbonclrwą o 1 -4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą fenclokarbrnclową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową o 1-4 atomach węgla, w szczególności taką grupą alk(rksckarbonylową jak grupa metoksykarbonylowa, etoksckarbrncirwa, propoksckarbonclrwa, i-proprksckarbonclowa oraz tlbutoksckarbrnclrwa, ewentualnie podstawioną grupą alkoksckarbrncloksylową o 1-4 atomach węgla, grupą ammrsulfonclrwą (NH2SO2-), ewentualnie podstawioną grupą mono- lub dialkiioaminosuifonclową o 1-4 atomach węgla, acylowaną grupą aminową o 1-6 atomach węgla, gdzie R7, oznacza atom wodoru albo grupę alkilową o 1-4 atomach węgla albo grupę cckiraikiiową o 3-6 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonyloammową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonylo-N185 216
-alkiloaminową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonyloaminową, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonylo-N-alkiloaminową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą dialkiloaminową o 1 -4 atomach węgla; ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawiony rodnik alkiloksykarbonylowy o 1-4 atomach węgla, rodniki alkilosulfonylowy lub alkenylosulfonylowy o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawione przez 1-9 atomów chlorowca, ewentualnie podstawiony rodnik fenylosulfonylowy, rodnik heteroarylosulfonylowy, gdzie fragment heteroarylowy oznacza 5- lub 6-członowy fragment heterocykliczny, który jest ewentualnie podstawiony grupą alkilową o 1-4 atomach węgla lub chlorowcem lub podstawnikiem wymienionym w odniesieniu do R5. albo oznacza rodnik fenoksykarbonylowy, albo rodnik -SOjNRsRy-. -CONRgRęi lub -P(O) (NRgR^, przy czym R8 i R9 oznaczają atom wodoru albo grupę alkilową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną jednym z rodników wymienionych uprzednio w odniesieniu do R5.
Można wymienić następujące podstawniki ewentualnie podstawionych rodników: atom chlorowca, w szczególności atom fluoru lub chloru, grupa OH, NH2, grupa alkiloaminowa o 1 -4 atomach węgla, w szczególności grupa metyloaminowa, etyloaminowa, dimetyloaminowa, dietyloaminowa lub bis/trifluorometylo/aminowa, grupa cyjanowa, nitrowa, COOH, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa alkilowa, alkoksylowa, alkilotio, alkilosulfmylowa lub alkilosulfonylowa, zawierająca w każdym przypadku 1-4 atomy węgla, w szczególności grupa metylowa, etylowa, metoksylowa, etoksylowa lub metylomerkaptanowa, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa chlorowcoalkilowa, chlorowcoalkoksylowa, chlorowcoalkilotio, chlorowcoalkilosulfmylowa lub chlorowcoalkilosulfonylowa, zawierająca w każdym przypadku 1-4 atomy węgla i 1-9 jednakowe albo różne atomy chlorowca, w szczególności grupa trifluorometylowa, pentafluoroetylowa, fluorochloroetylowa, trichloroetylowa, trifluorometoksylowa, trichlorometoksylowa lub trifluorometylomerkaptanowa, w każdym przypadku nierozgałęziona albo rozgałęziona grupa alkoksyalkilowa, alkoksyalkoksylowa, w szczególności grupa metoksyetoksylowa, etoksyetoksylowa i etoksyetylowa, grupa alkanoilowa, alkoksykarbonylowa lub alkoksyiminoalkilowa, zawierająca w każdym przypadku 1-4 atomy węgla w indywidualnym fragmencie alkilowym, w szczególności grupa acetylowa, grupa fenylowa lub fenoksylowa, która jest ewentualnie od jednokrotnie do pięciokrotnie, jednakowo albo różnie podstawiona atomem chlorowca i/lub nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupą alkilową o 1-4 atomach węgla i 1-9 jednakowych albo różnych atomach chlorowca, w szczególności grupa fenylowa lub fenoksylowa, z których każda może z kolei zawierać poprzednio wspomniane rodniki.
R& oznacza grupę fluoro-Cj-Ca-alkilową zawierającą 1-7 atomów fluoru.
Najkorzystniejszymi związkami o wzorze I są te, w których rodniki mają następujące znaczenia:
R1, R2, R3 i R4 oznaczają atom wodoru, chlorowca, w szczególności atom chloru lub bromu, w każdym przypadku nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfinylową, alkilosulfonylową, w każdym przypadku o 1-4 atomach węgla, w szczególności grupę metylową, metoksylową, metylotio, metylosulfinylową lub metylosulfonylową, w każdym przypadku nierozgałęzioną albo rozgałęzioną grupę chlorowcoalkilową, chlorowcoalkoksylową, chlorowcoalkilotio, chlorowcoalkilosulfinylową, chlorowcoalkilosulfonylową. w każdym przypadku o 1-4 atomach węgla i 1-9 jednakowych albo różnych atomach fluoru lub chloru, w szczególności grupę trifluorometylową, trifluorometoksylową trifiuorometylotio, trifluorometylosulfinylową i trifluorometylosulfonylową, bądź tez oznaczają związane dwoma wiązaniami ugrupowanie dioksyalkilenowe, które jest ewentualnie podstawione atomami fluoru i/lub chloru i zawiera 1 albo 2 atomy węgla, w szczególności oznaczają ugrupowanie -OCH2O-, -OCH2CH2O-, -OCF2CF2O-, -OCF2O-, -OCC1FCC1FO-;
R5 oznacza atom wodoru, grupę metylową lub etylową, podstawione grupą CN, grupą alkilową o 1-4 atomach węgla, w szczególności grupą metylowa, grupą alkenylową o 2-4 atomach węgla, w szczególności -CH=CH2 lub -CH=CHMe, grupą alkinylową o 2-4 atomach węgla, w szczególności -CCH lub -CCMe, grupą alkoksylową o 1-4 atomach węgla, w szczególności grupą alkoksylową taką jak grupa metoksylowa, etoksylowa, propoksylowa oraz i-propoksylowa, grupą alkinyloksylową o 3 lub 4 atomach węgla, w szczególności
185 216
-OCH2CCH lub -OCH2CCMe, grupą alkilokarbonylową o 1-4 atomach węgla, w szczególności grupą, acetylową, propionylową, i-propionylową lub t-butionylową, ewentualnie podstawioną grupą, fenylokarbonylową, w szczególności grupą benzoilową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową o 1-4 atomach węgla, w szczególności -CO2Me, -COzEt, -CO2Pr, -CO2 i -Pr lub -CO2t-Bu, acylowaną grupą aminową o 1 -6 atomach węgla, gdzie R7 oznacza atom wodoru albo grupę alkilową o 1-4 atomach węgla albo grupę cykloalkilową o 3-6 atomach węgla, w szczególności -N(Me)CO2Me, -N(Me)CO2Et, -N(Et)CO2Et, -N(Et)CO2Me, -N(Pr)CO2Et, -N(Bu)CO2Me, -N(t-Bu)CO2Me, -N/Bu/CO2Et, -N(C6Hn)COiEt, -NHCOMe, -NHCOEt lub -NHCOPr, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonyloaminową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonylo-N-alkiloaminową, w szczególności -NMeSO2Me, -NEtSO2Et, -NMeSO2Et lub -NEtSO2Me, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonyloaminową, ewentualnie podstawioną grupą fenylosulfonylo-N-alkiloaminową o 1-4 atomach węgla, w szczególności -NMeSO2Ph lub -NEtSO2Ph; ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawiony rodnik alkiloksykarbonylowy o 1-4 atomach węgla, rodniki alkilosulfonylowy lub alkenydosulfonylowy o 1-4 atomach węgla, w szczególności MeSO2-, EtSO2-, PrSO2- lub CH2=CMeCH2SO2-, ewentualnie podstawiony rodnik fenylosulfonylowy, w szczególności rodnik fenylosulfonylowy lub 2,4,6-trimetylofenylosulfonylowy, ewentualnie podstawiony rodnik heteroarylosulfonylowy, gdzie fragment heteroarylowy oznacza 5- lub 6-członowy fragment heterocykliczny, który jest podstawiony fluorem, chlorem albo bromem i/lub jest podstawiony grupą alkilową o 1-4 atomach węgla, w szczególności grupą metylową, i/lub jest podstawiony podstawnikiem wymienionym w odniesieniu do R5, w szczególności MeO2C, oraz zawiera 1-3 jednakowe albo różne heteroatomy, w szczególności azot, siarkę i/lub tlen, albo oznacza rodnik fenoksykarbonylowy, albo rodnik -SChNRgRę, -CONR8R9 lub -P(O) (NR8R9)2, przy czym Rs i R9 oznaczają atom wodoru albo grupę alkilową o 1-4 atomach węgla, ewentualnie podstawioną jednym z rodników wymienionych uprzednio w odniesieniu do R5, w szczególności oznaczają -SO2NMe2 lub -SO2NEt2, -P(O) (NMe2)2, -CONMe2 albo -CONi-Pr2;
R.6 oznacza CF3, CHF2 lub C2F5.
W szczególności można wymienić następujące podstawione benzimidazole o wzorze ogólnym I zawarte w tabeli 1:
185 216
Tabela 1
Nr R. R2 R3 R4 Rs R6
1 H Br CF3 H H cf3
2 H Br CF3 H CH2CN cf3
3 H cf3 Br H ch2cn cf3
4 H Br CF3 H CH2OEt cf3
5 H CF3 Br H CH2OEt cf3
6 H Br CF3 H CHOiPr cf3
7 H cf3 Br H CH2OiPr CF3
8 H Br CF3 H CH2COMe CF3
9 H cf3 Br H CH2COMe CF3
10 H Br CF3 H CH2OCH(CH2F)2 CF3
11 H CF3 Br H CH2OCH(CH2F)2 CF3
12 H Br CF3 H CH2N(Me)CO^!Me CF3
13 H CF3 Br H CH2N(Me)CO2Me CF3
14 H Br CF3 H CH2N(BEi)CO2Et CF3
15 H CF3 Br H CH2N(Bu)CO2Et CF3
16 H Br CF3 H CH,N(t-Bu)CO2Et CF3
185 216
Nr R R2 R3 R R5 R6
17 H cf3 Br H CHJNCt-BujCOzEt CF3
18 H Br CF3 H CH2N(C6Hn)-CO2Et CF3
19 H cf3 Br H CH2N(C6H„1-CO2Et CF3
20 H Cl CF3 H H CF3
21 H Cl CF3 H CH2CN CF3
22 H CF3 Cl H ch2cn CF3
23 H Cl CF3 H CH2OEt CF3
24 H cf3 Cl H CH2OEt CF3
25 H Cl CF3 H CH2COMe CF3
26 H cf3 Cl H CH2COMe CF3
27 H Cl CF3 H CH(Me)COMe CF3
28 H CF3 Cl H CH(Me)COMe CF3
29 H Cl CF3 H CH2COtBu CF3
30 H CF3 Cl H CH2COtBu CF3
31 H Cl CF3 H CH2COPh CF3
32 H CF3 Cl H CH2COPh CF3
33 H Cl CF3 H CH2CCH CF3
34 H CF3 Cl H ch2cch CF3
35 H Cl CF3 H CH2NHCOMe CF3
36 H CF3 Cl H CH2NHCOMe CF3
37 H Cl CF3 H CH?N(tBu)CO2Me CF3
38 H CF3 Cl H CH2N(tBu)CO2Me CF3
185 216
NT Ri R2 R4 R5 Rs
39 H Cl CF3 H CH2N(Me)CO^lMe CF3
40 H CF3 Cl H CH2N(Me)CO^IMe CF3
41 H CF3 Cl H CH2N(Et)CO^]Me CF3
42 H Cl CF3 H CH2N(Et)CO2Me CF3
43 H CF3 Cl H CH2N(Me)SO2Ph CF3
44 H Cl CF3 H CH2N(Me)SOPh CF3
45 H CF3 Cl H CEĘN(Me)S(OMe CF3
46 H Cl CF3 H CH2N(Me)SO2Me CF3
47 H SOCF3 Cl H H CF3
48 H SO2CF3 Cl H H CF3
49 H OCF3 Cl H H CF3
50 H OCF3 Cl H CH2N(Bu)CO2Et CF3
51 H Cl OCF3 H CH2N(Bu)CO2Et CF3
52 H OCF3 Cl H CH2N(Pr)C02Et CF3
53 H Cl OCF3 H CH2N(Pr)CO2f.t CF3
54 H OCF3 Cl H CH2N(Me)CO2Me CF3
55 H Cl OCF3 H CH2N(Me)C.X)2Me CF3
56 H OCF3 Cl H CH2CN CF3
57 H Cl OCF3 H CH2CN CF3
58 H Br OCF3 H H CF3
59 H Br OCF3 H CH2CN CF3
60 H OCF3 Br H . CH2CN CF3
185 216
Nr Ri r2 R3 R4 R5 R6
61 H Br OCF3 H CH2OEt CF3
62 H OCF3 Br H CH2OEt CF3
63 H OCF3 Br H SO2NMe2 CF3
64 H Br OCF3 H CH2N(Me)CO2Me CF3
65 H OCF3 Br H CH2N(Me)CO2Me CF3
66 H Br OCF3 H CH2N(Et)CO2Et CF3
67 H OCF3 Br H CH2N(Et)CO2Et CF3
68 H Br OCF3 H CH2N(Me)^;O2Et CF3
69 H CF3O OCH3 H H CF3
70 H CF3 OCH3 H H CF3
71 H OCF3 OCF3 H SONMe2 CF3
72 H CF3O OCF3 H CH2OCH2CCH CF3
73 H OCF2O H H CF3
74 H ocf2cf2o H H CF3
75 H ocf2cf2o H H chf2
76 H OCF2CF2O H H C2Ę
77 H OCF2CF2O H CH2CN CF3
78 H OCF2CF2O H CH2OEt CF3
79 H OCF2CF2O H CH2OiPr CF3
80 H OCF2CF2O H CH2N(Me)CO2Et CF3
81 H OCF2CF2O H CH2N'(Me)CO2Me CF3
82 H ocf2cf2o H CH2N(C6Hł)CO2Et CF3
185 216
Nr R. R2 Ri R4 R5 Rs
83 H OCF2CF2O H CH2N(C6Hn)CO2Et chf2
84 H ocfhcf2o H H CF3
85 H (OCCIFRO H H CF3
86 H OCCCIF^O H CH2OEt CF3
87 H O(CCIF)2O H CH2N(Me)CO2It CF3
88 H ckccifio H CH2CN CF3
89 H O(CH2)2O H CH2OEt CF3
90 Cl H SOCF3 H H CF3
91 Cl H SąCFf H H CHF2
92 Br H CF3 H CH2COtBu CF3
93 Br H CF3 H CH2OEt CF3
94 Br H CF3 H CH2CO2Bu CF3
95 Br H CF3 H CH2N(Me)CO2Me CF3
96 Br H CF3 H CH2CH=CH2 CF3
97 Br H CF3 H H CF3
98 Br H CF3 H CH2N(iPr)CO2Et CF3
99 Br H CF3 H CH2N(C6H11)CO2Et CF3
100 Br H SOMe H H CF3
101 Br H SCŁCFg H H CF3
102 cf3 H Cl H H CF3
103 CF3 H Cl H CH2CN CF3
104 CF3 H Cl H CH2COPh CF3
185 216
Nr R. r2 R3 R4 R5 R
105 CF3 H Cl H CH2OEt CF3
106 CF3 H Cl H CH2N(Me)CO2Me CF3
107 CF3 H Cl H CH2N(Me)CO,Et CF3
108 CF3 H Cl H CH2N(tI3u)CO2Et CF3
109 CF3 H Cl H CH2N(Bu)COJit CF3
110 CF3 H Cl H CH2N(Et)CO2Et CF3
111 CF3 H Cl H CH2N(C6H1,)CO2Et CF3
112 CF3 H Br H H CF3
113 CF3 H Br H H chf2
114 CF3 H Br H CH2CN CF3
115 CF3 H Br H CH2N(Me)SO2Me CF3
116 CF3 H Br H CH2OPr CF3
117 CF3 H Br H CH.2N(Me)CO2Me CF3
118 CF3 H Br H CH2N(Pr)CO2Et CF3
119 CF3 H Br H CH2N(Et)CO2Et CF3
120 CF3 H Br H CHjN(C6Hn)CO2Et CF3
121 CF3 H CF3 H H CF3
122 CF3 H CF3 H H CHF2
123 CF3 H CF3 H CH2CN CF3
124 CF3 H CF3 H CH2N(Et)CO2Et CF3
125 CF3 H CF3 H CH2N(Pr)CO2Et CF3
126 CF3 H CF3 H CH2N(C6Hn)CO2Et CF3
185 216
Nr R. r2 R3 R4 R5 R6
127 Br H SCF3 H H CF3
128 Br H SCF3 H CH2N(Pr)CO,Et cf3
129 CN H CF3 H H CF3
130 CN H CF3 H H CHF2
131 CF3 ocf2- CHFCF3 H H SONMe2 CF3
132 H scf3 H H CF3
133 H scf3 CH2OR CF3
134 H SOMe H CF3
135 H SOCF3 H cf3
136 H OCF3 H H H CF3
137 Br H CF3 H CON(CH3)2 CF3
138 Br H CF3 H S0!^XSX^-CI Y© CF3
139 Br H CF3 H SO2CH2C(CH3)CH2 CF3
140 Br H cf3 H SOiYS> CF3
141 Br H cf3 H M Br cf3
185 216
Nr R. R2 R3 R4 R5 R6
142 Br H CF3 H CH, h3c CF3
143 Br H CF3 H COOCH(CH3)2 CF3
144 Br H CF3 H SO2-CH3 CF3
145 Br H CF3 H PO(N(CH3)^ CF3
146 H OCF2O H s°2\^\ XVch3 h3cooc/ s CF3
147 H ocf2o H so2X__ \ N—CH, N^/ 3 CF3
148 H OCF2OCF2O H S02\^S L/-Cl CF3
149 H OCF2OCF2O H CON(C(CH322 CF3
150 H ocf2ocf2o H CH, h3c 0 CF3
Nr Ri r2 R3 R4 R5 R6
151 H OCF2OCF2O H CH, s°2yS CF3
152 H ocf2o H CH, s°2v\ HaC^^^CHa cf3
153 H ocf2ocf2o H CH, h3c 0 CF3
154 H ocf2o H SO2CH,C'(CH3)CH2CF3 CF3
155 H OCF2O H S02\^-S CF3
156 H OCF2OCF2O H S02\^S X CF3
157 H OCF2O H S02\^S X? CF3
185 216
Nr Ri R2 R3 R4 R5 R6
158 H OCF2OCF2O H CH, ciAf\ ch3 CF3
159 H ocf2o H SO,K Br CF3
160 H OCF2CF2O H SO2, Τβ- Br CF3
161 H OCF2O H CH, H3C 0 CF3
162 H Br CF3 H SO2CH3 CF3
163 H Br CF3 H ch3 ”'4· h3c 0 CF3
164 H Br CF3 H SO2N(CH3)2 CF3
165 H OCF2CF2O H SO2CH2C(CH3)CH2 CF3
185 216
Nr R. r2 R3 R4 R5 R6
166 H OCF2CF2O H SO2CH.3 CF3
167 H OCF2CF2O H PO4N(CH^ CF3
168 H Br CF3 H CO-OCH(CH3)2 CF3
169 H Br CF3 H con(ch3)2 CF3
170 H Br CF3 H PiO-RCHU CF3
185 216
Jako szczególnie korzystne związki z serii podstawionych beooimidkzoli można wymienić zwłaszcza związki zawarte w tabeli 2.
Ta b e l a 2
Nr R. r2 - 11,— · R3 R4 R5 R6
1 H Br CF3 H H CF3
2 H Br CF3 H CH2CN CF3
3 H CF3 Br H CH2CN CF3
4 H Br CF3 H CH2OEt CF3
5 H CF3 Br H CH2OEt CF3
58 H Br OCF3 H H CF3
59 H Br OCF3 H CH2CN CF3
60 H OCF3 Br H CH2CN CF3
74 H OCF2-CF2O H H CF3
83 H OCF2-CF2O H CH2N(C6Hn)-CO2Et CF3
92 Br H CF3 H CH2COtBu CF3
95 Br H CF3 H CH2N(Me)CO2Me CF3
96 Br H CF3 H CIUCHCK CF3
99 Br H CF3 H CH2N(C6H„)-CO2Et CF3
102 CF3 H Cl H H CF3
185 216
Nr Ri r2 Ra R4 R R
103 CF3 H Cl H ch2cn CF3
105 CF3 H Cl H CH2OEt CF3
107 CF3 H Cl H CH2N(Me)CO2Et CF3
108 cf3 H Cl H CH2N(tBu)CO2Et CF3
112 cf3 H Br H H CR
120 CF3 H Br H CH2N(C6Hu)-CO2Et CR
185 216
Jako syntetyczne substancje kokcydiostatyczne i polieterowe antybiotyki korzystnie stosowane w mieszaninach według wynalazku można wymienić:
amprolium (w niektórych przypadkach w połączeniu z antagonistami kwasu foliowego), robenidynę, toltrazuril, monensynę, salinomycynę, maduramycynę.
Mieszaniny według wynalazku nie zagrażają pod względem toksyczności zwierzętom ciepłokrwistym, są więc odpowiednie do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków występujących u hodowanego i poddanego opiece inwentarza żywego, jak również u zwierząt użytkowych, hodowlanych, przebywających w ogrodach zoologicznych, laboratoryjnych, używanych do doświadczeń oraz zwierząt - hobby.
Wykazują one ponadto aktywność w stosunku do wszystkich lub indywidualnych etapów rozwoju szkodników oraz w stosunku do szczepów opornych i typowo wrażliwych. Cel zwalczania pasożytniczych pierwotniaków stanowi ograniczenie zachorowalności i śmiertelności oraz przeciwdziałanie spadkowi produktywności (na przykład w produkcji mięsa, mleka, wełny, skóry, jaj, miodu itp.); dzięki temu zastosowanie substancji czynnych zwiększa opłacalność i upraszcza hodowanie żywego inwentarza.
Do pasożytniczych pierwotniaków zalicza się:
Mastigophora (Flagellata), takie jak na przykład Trypanosomatidae, na przykład Trypanosoma b. brusei, T.b. gambiense, T.b. rhodesiense, T. congolense, T. cruzi, T. evansi, T. equinum, T. lewisi, T. percae, T. simiae, T. vivax, Leishmania brasiliensis, L. donovani, L. tropica, takie jak na przykład Trichomonadidae, na przykład Giardia lamblia, G. canis.
Sarcomastigophora (Rhizopoda), takie jak Entamoebidae, na przykład Entamoeba histolytica, Hartmanellidae, na przykład Acanthamoeba sp., Hartmanella sp. Apicomplexa (Sporozoa) takie jak Eimeridae, na przykład Eimeria acervulina, E. adenoides, E. alabahmensis, E. anatis, E. anseris, E. arloingi, E. ashata, E. auburnensis, E. bovis, E. brunetti, E. canis, E. chinchillae, E. clupearum, E. columbae, E. contorta, E. crandalis, E. debliecki, E. dispersa, E. ellipsoidales, E. falciformis, E. faurei, E. flavescens, E. gallopavonis, E. hagani, E. intestinalis, E. iroquoina, E. irresidua, E. labbeana, E. leucarti, E. magna, E. maxima, E. media, E. meleagridis, E. meleagrimitis, E. mitis, E. necatrix, E. ninakohlyakimovae, E. ovis, E. parva, E. pavonis, E. perforans, E. phasani, E. piriformis, E. praecox, E. residua, E. scabra, E. spec , E. stiedai, E. suis, E. tenella, E. truncata, E. truttae, E. zuemii, Globidium spec., Isospora belli, I. canis, I. felis, I. ohioensis I. rivolta, I. spec., I. suis, Cyslisospora spec., Cryptosporidium spec. takie jak Toxoplasmadidae, na przykład Toxoplasma gondii, takie jak Sarcocystidae, na przykład Sarcocystis bovicanis, S. bovihominis, S. ovicanis, S. ovifelis, S.spec , S. suihominis takie jak Leucozoidae, na przykład Leucozytozoon simondi, takie jak plasmodiidae, na przykład Plasmodium berghei, P. falciparum, P. malariae, P. ovale, P. vivax, P. spec., takie jak Piroplasmea, na przykład Babesia argentina, B. bovis, B. canis, B. spec., Theileria parva, Theileria spec., takie jak Adeleina, na przykład Hepatozoon canis, H spec.
Do użytkowego i hodowanego inwentarza żywego zalicza się ssaki, takie jak na przykład bydło, konie, owce, świnie, kozy, wielbłądy, bawoły indyjskie, osły, króliki, daniele, renifery, zwierzęta futerkowe, takie jak na przykład norki, szynszyle, szopy, ptaki, takie jak na przykład kurczaki, gęsi, indyki, kaczki, gołębie, gatunki ptaków hodowane w domach i przebywające w ogrodach zoologicznych. Do zwierząt laboratoryjnych i używanych do celów doświadczalnych zalicza się myszy, szczury, świnki morskie, chomiki syryjskie, psy i koty. Zwierzęta-hobby to psy i koty.
Możliwe jest stosowanie zarówno zapobiegawcze, jak i lecznicze. Substancje czynne stosuje się bezpośrednio albo w postaci odpowiednich preparatów i podaje je dojelitowo, pozajelitowo, na skórę, do nosa. Dojelitowe podawanie substancji czynnych polega na przykład na podawaniu doustnym w postaci proszków, tabletek, kapsułek, past, napojów, granulek, wlewania lekarstwa do gardła, drażetek, jak również na stosowaniu czopków oraz zawierajęcego leki pokarmu i wody pitnej. Zastosowanie na skórę odbywa się na przykład na drodze zanurzenia, opryskania, kąpieli, przemywania, oblewania lub nakrapiania oraz opylania. Podawanie pozajelitowe to na przykład podawanie w postaci zastrzyków (domięśniowych, podskórnych, dożylnych, dootrzewnowych) albo w postaci implantów.
Odpowiednie preparaty to:
185 216 roztwory, takie jak roztwory do zastrzyków lub do podawania doustnego, koncentraty do podawania doustnego po uprzednim rozcieńczeniu, roztwory do stosowania na skórę lub w jamach ciała, preparaty do polewania, żele;
emulsje i zawiesiny do podawania doustnego, na skórę lub w postaci zastrzyków; preparaty półstałe;
preparaty, w których substancję czynną wprowadza się do maści bądź też do emulsji typu olej w wodzie lub woda w oleju;
preparaty stałe, takie jak proszki, przedmieszki lub koncentraty, granulki, pigułki, tabletki, drażetki, kapsułki;
aerozole i preparaty do inhalacji oraz kształtki zawierające substancję czynną.
Roztwory do zastrzyków podaje się dożylnie, domięśniowo i podskórnie Roztwory te otrzymuje się rozpuszczając substancję czynną w odpowiednim rozpuszczalniku i, ewentualnie, wprowadzając takie dodatki, jak środki ułatwiające rozpuszczanie, kwasy, zasady, sole buforujące, przeciwutleniacze, środki konserwujące. Roztwory sterylizuje się w wyniku filtrowania i butelkuje.
Rozpuszczalnikami, które można wymienić są fizjologicznie dopuszczalne rozpuszczalniki takie jak: woda, alkohole, na przykład etanol, butanol i alkohol benzylowy, gliceryna, węglowodory, glikol propylenowy, glikol poliokscetyienowy, N-metylopirolidon i ich mieszaniny. Stosownie do potrzeby, substancje czynne można tez rozpuścić w fizjologicznie dopuszczalnych olejach roślinnych lub syntetycznych odpowiednich do zastrzyków.
Jako środki ułatwiające rozpuszczanie można wymienić rozpuszczalniki sprzyjające rozpuszczeniu substancji czynnej w podstawowym rozpuszczalniku lub zapobiegające jej wytrąceniu. Przykłady to: poliwinciopiroiidon, polioksyetylenowany olej rycynowy, poliokscetylenowane estry sorbitanu.
Środki konserwujące stanowią: alkohol benzylowy, trichloaobutanoi, estry kwasu p-hydroksybenzoesowego, n-butanol.
Roztwory do podawania doustnego stosuje się bezpośrednio. Koncentraty podaje się doustnie po uprzednim rozcieńczeniu do zalecanego stężenia. Roztwory do podawania doustnego i koncentraty otrzymuje się w sposób opisany uprzednio w odniesieniu do roztworów do zastrzyków z tym, że można pominąć operację sterylizacji.
Roztwory stosowane na skórę nakrapia się, nakłada, wciera, stosuje metodą natryskiwania lub opryskiwania bądź też używa do zanurzania, kąpieli albo przemywania. Roztwory te otrzymuje się w sposób opisany uprzednio w odniesieniu do roztworów do zastrzyków.
Korzystne może być dodawanie zagęszczaczy podczas otrzymywania preparatów. Zagęszczaczami są zagęszczacze nieorganiczne, takie jak bentonity, krzemionka koloidalna, monostearynian glinu oraz zagęszczacze organiczne, takie jak pochodne celulozy, polialkohol winylowy) i kopolimery alkoholu winylowego, polimery akrylanów i metakrylanów.
Żele wprowadza się do jam ciała lub nanosi na nie. Żele wytwarza się w wyniku dodania wystarczającej ilości zagęszczacza do roztworów otrzymanych w sposób opisany w odniesieniu do roztworów do zastrzyków; otrzymuje się klarowną kompozycję o konsystencji maści. Stosowanymi zagęszczaczami są wymienione uprzednio zagęszczacze.
Preparatami do polewania polewa się lub natryskuje ograniczone powierzchnie skóry; w tym przypadku substancja czynna penetruje przez skórę i działa systemicznie bądź tez zostaje zdyspergowana na powierzchni ciała. Preparaty do polewania otrzymuje się w wyniku rozpuszczenia, zemulgowania lub sporządzenia zawiesiny substancji czynnej w odpowiednich rozpuszczalnikach tolerowanych przez skórę albo w mieszaninach takich rozpuszczalników. Stosownie do potrzeby wprowadza się inne środki pomocnicze, takie jak barwniki, środki ułatwiające absorpcję, przeclwutleniaezr, stabilizatory nadfioletu, środki zwiększające przyczepność.
Jako rozpuszczalniki można wymienić: wodę, alkanole, glikole, glikole poliokscrtclenowe, glikole polioksypropclrnowe, glicerynę, alkohole aromatyczne, takie jak alkohol benzylowy, fenylo etanol i frnokscetanrl, estry, takie jak octan etylu, octan butylu i benzoesan benzylu, etery, takie jak etery alkilowe glikoli alkiirnowcch, np. eter monometylowy glikolu
185 216 dipropylenowego i eter monobutylowy glikolu dietylenowego, ketony, takie jak aceton i keton metylowoetylowy, aromatyczne i/lub alifatyczne węglowodory, oleje roślinne albo syntetyczne, dimetyloformamid (DMF), dimetyloacetamid, N-metylopirolidon, 2-dimetylo-4-oksy-metyleno-l ,3-dioksolan.
Jako barwniki stosuje się wszystkie barwniki dopuszczone do kontaktu z inwentarzem żywym, które można rozpuścić lub z których można sporządzić zawiesinę.
Środki ułatwiające absorpcję to, na przykład, sulfotlenek dimetylowy (DMSO), rozpływające się oleje, takie jak mirystynian izopropylu, pelargonian glikolu dipropylenowego, oleje silikonowe, estry kwasów tłuszczowych, triglicerydy, alkohole tłuszczowe.
Przeciwutleniaczami są siarczyny lub pirosiarczyny, takie jak pirosiarczyn potasu, kwas askorbinowy, butylowany hydroksytoluen, butylowany hydroksyanizol, tokoferol.
Stabilizatory nadfioletu stanowią, na przykład, związki z grupy benzofenonów lub kwas 1H-benzimidazolo-5-sultonowy.
Środki zwiększające przyczepność to, na przykład, pochodne celulozy, pochodne skrobi, poliakrylany, polimery pochodzenia naturalnego, takie jak alginiany i żelatyna.
Emulsje można stosować doustnie, na skórę lub w postaci zastrzyków. Typy emulsji to bądź woda woleju, bądź też olej w wodzie. Otrzymuje się je w wyniku rozpuszczenia substancji czynnej w fazie hydrofobowej albo hydrofitowej i homogenizacji tej fazy z rozpuszczalnikiem pozostałej fazy za pomocą odpowiednich emulgatorów; stosownie do potrzeby dodaje się inne środki pomocnicze, takie jak barwniki, środki ułatwiające absorpcję, środki konserwujące, przeciwutleniacze, stabilizatory nadfioletu, środki zwiększające lepkość.
Jako fazę hydrofobową (olejową) można wymienić: oleje parafinowe, oleje silikonowe, naturalne oleje roślinne, takie jak olej sezamowy, olej migdałowy, olej rycynowy, syntetyczne triglicerydy, takie jak bigliceryd kwasu kaprylowego i kaprynowego, mieszanina triglicerydów z roślinnymi kwasami tłuszczowymi o łańcuchu zawierającym 8-12 atomów C albo z innymi specjalnie dobranymi naturalnymi kwasami tłuszczowymi, mieszaniny częściowych glicerydów nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych, ewentualnie zawierających grupy hydroksylowe, mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych o 8-10 atomach węgla; estry kwasów tłuszczowych, takie jak stearynian etylu, adypinian di-n-butyrylu, laurynian heksylu, pelargonian glikolu dipropylenowego, estry rozgałęzionych kwasów tłuszczowych o pośredniej długości łańcucha z nasyconymi alkoholami tłuszczowymi o łańcuchu zawierającym 16-18 atomów C, mirystynian izopropylu, palmitynian izopropylu, estry kwasu kaprylowego i kapronowego z nasyconymi alkoholami tłuszczowymi o łańcuchu zawierającym 12-18 atomów C, stearynian izopropylu, oleinian oleilu, oleinian decylu, oleinian etylu, mleczan etylu, woskowate estry kwasów tłuszczowych, takie jak ftalan dibutylowy, adypinian diizopropylowy i zbliżone do nich mieszaniny estrów obejmujące alkohole tłuszczowe, takie jak alkohol izotridecylowy, 2-oktylododekanol, alkohol cetylostearylowy, alkohol oleilowy; kwasy tłuszczowe, takie jak na przykład kwas oleinowy, oraz ich mieszaniny.
Następujące substancje można wymienić jako fazę hydrofitową: woda, alkohole, takie jak na przykład glikol propylenowy, gliceryna, sorbit oraz ich mieszaniny.
Jako emulgatory można wymienić:
niejonowe środki powierzchniowo czynne, na przykład polioksyetylenowany olej rycynowy, polioksyetylenowany monooleinian sorbitanu, monostearynian sorbitanu, monostearynian gliceryny, stearynian glikolu polioksyetylenowego, alkilofenolowy eter poliglikolu; amfolityczne środki powierzchniowo czynne, takie jak dwusodowa sól laurylo-(3-iminodipropionianu albo lecytyna, anionowe środki powierzchniowo czynne, takie jak sól sodowa laurylosiarczanu, siarczany eterów alkoholi tłuszczowych, sole monoetanoloaminy z ortofosforanami mono- i dialkilowych eterów poliglikoli;
kationowe środki powierzchniowo czynne, takie jak chlorek cetylotrimetyloamoniowy.
Jako inne środki pomocnicze można wymienić: środki zwiększające lepkość i stabilizujące emulsje, takie jak karboksymetyloceluloza, metyloceluloza oraz inne pochodne celulozy i skrobi, poliakrylany, alginiany, żelatyna, guma arabska, poliwinylopirolidon, poli/alkohol
185 216 winylowy/, kopolimery eter metylowowinylowy/bezwodnik maleinowy, glikole polioksyetylenowe, woski, krzemionka koloidalna albo mieszaniny wymienionych substancji.
Zawiesiny można stosować doustnie, na skórę lub w postaci zastrzyków. Wytwarza się je w wyniku sporządzenia zawiesiny substancji czynnej w ciekłym nośniku, stosownie do potrzeby z dodatkiem innych środków pomocniczych, takich jak środki ułatwiające zwilżanie, barwniki, środki ułatwiające absorpcję, środki konserwujące, przeciwutleniacze, stabilizatory nadfioletu.
Jako ciekłe nośniki można wymienić wszystkie homogeniczne rozpuszczalniki i mieszaniny rozpuszczalników. W charakterze środków ułatwiających zwilżanie (dyspergatorów) można wymienić wszystkie wspomniane uprzednio środki powierzchniowo czynne. Innymi środkami pomocniczymi, jakie można wymienić są wspomniane uprzednio środki pomocnicze.
Preparaty półstałe można podawać doustnie lub na skórę. Różnią się one od opisanych uprzednio zawiesin i emulsji jedynie większą lepkością.
Aby otrzymać preparaty stałe, substancję czynną miesza się z odpowiednimi zarobkami, stosownie do potrzeby z dodatkiem środków pomocniczych, i nadaje odpowiednią postać. Jako zarobki można wymienić wszystkie dopuszczalne fizjologicznie obojętne substancje stałe. Jako takie stosuje się substancje nieorganiczne i organiczne. Substancjami nieorganicznymi są, na przykład, chlorek sodu, węglany, takie jak węglan wapnia, wodorowęglany, tlenki glinu, krzemionki, strącany lub koloidalny dwutlenek krzemionki, fosforany. Substancje organiczne to, na przykład, cukry, celuloza, artykuły żywnościowe i pasze, takie jak mleko w proszku, mączki zwierzęce, mączki zbożowe i mączki gruboziarniste, skrobia. Jako środki pomocnicze służą wymienione już uprzednio środki konserwujące, przeciwutleniacze i barwniki. Innymi odpowiednimi środkami pomocniczymi są smary i środki poślizgowe, takie jak na przykład stearynian magnezu, kwas stearynowy, talk, bentonity, środki ułatwiające rozdrabnianie, takie jak skrobia lub usieciowany poliwinylopirolidon, środki wiążące, takie jak na przykład skrobia, żelatyna lub liniowy poliwinylopirolidon, oraz suche środki wiążące, takie jak mikrokrystaliczna celuloza.
Substancje czynne mogą też występować w preparatach w postaci mieszaniny z substancjami o działaniu synergicznym albo z innymi substancjami czynnymi.
Stężenie substancji czynnych w gotowych do użytku preparatach wynosi od 10 ppm do 20% masowych, korzystnie 0,1-10% masowych. W tym przypadku stosunek masowy benzimidazolu o wzorze I do syntetycznych substancji kokcydiostatycznych lub do polieterowych antybiotyków wynosi 1:0,1-10, korzystnie 1:1-10.
Preparaty rozcieńczane przed użyciem zawierają substancje czynne w stężeniu 0,5-90% masowych, korzystnie 1-50% masowych.
Aby osiągnąć pożądane wyniki, okazało się na ogół korzystne podawanie substancji czynnych w ilości od około 0,5 do około 50 mg, korzystnie 1-20 mg w przeliczeniu na kg masy ciała i na dobę.
Substancje czynne można tez podawać żywemu inwentarzowi razem z pokarmem lub z wodąpitną. Artykuły żywnościowe i pasze zawierają 0,01-250 ppm, korzystnie 0,5-100 ppm substancji czynnej w mieszaninie z odpowiednim materiałem jadalnym. Tego rodzaju pasze i artykuły żywnościowe można stosować zarówno do celów leczniczych, jak i zapobiegawczych. Te pasze i artykuły żywnościowe otrzymuje się w wyniku zmieszania typowych pasz z koncentratem lub przedmieszką zawierającą 0,5-30%, korzystnie 1-20% masowych substancji czynnej zmieszanej z jadalnym nośnikiem organicznym lub nieorganicznym. Jadalne nośniki to na przykład mączka kukurydziana lub mączka kukurydziana i sojowa lub sole mineralne, które korzystnie zawierają niewielką ilość jadalnego oleju przeciwdziałającego pyleniu, na przykład oleju kukurydzianego lub oleju sojowego. Uzyskane w taki sposób przedmieszki można dodawać do gotowej paszy przed karmieniem nią żywego inwentarza. Jako przykład można przedstawić zastosowanie w przypadku kokcydiozy.
W celach leczniczych i zapobiegawczych, na przykład w razie wystąpienia kokcydiozy u drobiu, w szczególności u kurczaków, kaczek, gęsi i indyków, miesza się 0,1-100 ppm, korzystnie 0,5-100 ppm substancji czynnej z odpowiednim materiałem jadalnym, na przykład odżywczą paszą. W razie potrzeby ilości te mogą być zwiększone, zwłaszcza gdy substancja
185 216 czynna jest dobrze tolerowana przez biorcę. Można tez odpowiednio stosować podawanie z wodą pitną.
W razie leczenia pojedynczych zwierząt, na przykład w przypadku leczenia kokcydiozy u ssaków albo leczenia toksoplazmozy, aby osiągnąć pożądane wyniki korzystnie podaje się każdego dnia substancję czynną w ilości 0,5-100 mg/kg masy ciała. Niekiedy może się jednak okazać konieczne odstąpienie od podanych ilości, w szczególności zależnie od masy ciała zwierzęcia doświadczalnego, od charakteru sposobu podawania, ale również i od rodzaju zwierzęcia i jego indywidualnej reakcji na substancję czynną, od rodzaju preparatu oraz od czasu lub przerw w podawaniu. W niektórych przypadkach może więc okazać się wystarczająca ilość mniejsza od wymienionej powyżej ilości minimalnej, podczas gdy winnych przypadkach trzeba przekroczyć podaną ilość maksymalną. W razie podawania większej ilości może być wskazane podzielenie jej na kilka porcji podawanych odrębnie w ciągu doby.
Skuteczność mieszanin według wynalazku można na przykład wykazać w teście klatkowym polegającym na tym, ze inwentarzowi żyjącemu podaje się w szczególności indywidualne składniki i mieszaninę indywidualnych składników.
Test klatkowy na kokcydiozę/pisklęta kurcząt
Pisklętom kurcząt (samcom) (na przykład LSL Brinkschulte/Senden) wyhodowanym w nieobecności kokcydium i liczącym 8-12 dni podaje się z pokarmem związki według wynalazku (substancje testowane) w stężeniu liczonym w ppm w okresie od 3 dób (-3 doby) przed zarażeniem (= a. i.) do 8/9/ dób po zarażeniu (= p.i.). W każdej klatce przetrzymuje się trzy ptaki. Każdą dawkę substancji podaje się jednej albo większej liczbie takich grup. Zarażenie odbywa się za pomocą sondy bezpośrednio ze zbioru liczącego około 50 000 zarodkowanych oocytów Eimeria acervulina oraz w każdym przypadku około 20 000 zarodkowanych oocytów E. maxima i E. tenella. Stosuje się przy tym ich wysoce złośliwe szczepy. Dokładną dawkę zarażającą określa się w taki sposób, aby, jeżeli to możliwe, jedno z trzech doświadczalnie zarażonych kurcząt, którym nie podano testowanej substancji, padło w wyniku zarazenia. Oceniając skuteczność, uwzględnia się następujące kryteria: zwiększenie ciężaru od początku do końca testu, śmiertelność spowodowaną przez zarażenie, makroskopową ocenę kału pod względem biegunki i wydzielania krwi w 5. i 7. dobie p.i. (skala 0-6), makroskopową ocenę błony śluzowej jelit, zwłaszcza jelita ślepego (skala 0-6) i wydzielania się oocytów oraz udział (w %) oocytów zarodkujących w ciągu 24 godzin. Liczbę oocytów w kale ocenia się z zastosowaniem komory liczącej Mc Master [patrz Engelbrecht i współpracownicy „Parazytologiczne metody pracy w medycynie i weterynarii”, Akademie-Verlag, Berlin (1965)]. Poszczególne wyniki porównuje się z wynikami dotyczącymi nie zarażonych grup kontrolnych, którym nie podawano substancji testowanej i oblicza łączny rezultat [porównaj A. Haberkom (1986), strony 263-270 w „Badania kokcydiozy u ptaków”, redaktorzy L.R.McDougald, L.P.Joyner, P.L.Long, Materiały z konferencji poświęconej kokcydiozie w Georgii, 18-20 listopada 1985 roku, Athens/Georgia, USA],
Pokarm zawierający substancję czynną przygotowuje się w taki sposób, ze wymaganą ilość substancji czynnej starannie miesza się z paszą zwierzęcą, zbilansowaną z odżywczego punktu widzenia, na przykład ze wskazanym w dalszym tekście pokarmem dla piskląt kurcząt.
Jeżeli należy przygotować koncentrat lub przedmieszkę i następnie rozcieńczyć ją tak, aby w pokarmie występowały podane w teście zawartości substancji czynnej, to na ogół około 1-30%, korzystnie 10-20% masowych substancji czynnej miesza się z jadalnym organicznym albo nieorganicznym nośnikiem, na przykład z mączką kukurydzianą i sojową lub z solami mineralnymi, które zawierają niewielką ilość oleju jadalnego przeciwdziałającego pyleniu, na przykład oleju kukurydzianego albo oleju sojowego Tak otrzymaną przedmieszkę można dodać do gotowego pokarmu dla drobiu przed karmieniem.
Przykł a d:
Następujący przykład przedstawia kompozycję odpowiednią do zastosowania substancji według wynalazku w pokarmie dla drobiu.
52,00% gruboziarnistej zbozowej mączki paszowej, w szczególności 40% kukurydzy, 12% pszenicy
17,00% ekstraktu gruboziarnistej mączki sojowej
185 216
5,00% glutenowej paszy kukurydzianej 5,00% paszowej mączki pszenicznej 3,00% mączki rybiej
3,00% mieszanki mineralnej
3,00% mączki z lucerny
2,50% przedmieszki witaminowej
2,00% rozdrobnionych kiełków pszenicznych
2,00% oleju sojowego
2,00% mączki mięsnej i kostnej
1,50% serwatki w proszku
1,00% melasy
1,00% drożdży browarnianych związanych z ziarnem słodowniczym
100,00
Pokarm taki zawiera 18% surowych protein, 5% surowych włókien, 1% Ca, 0,7% P oraz, na 1 kg, 1200 jednostek (LU.) witaminy A, 1200 jednostek witaminy D3, 10 mg witaminy E, 20 mg bacytracyny cynkowej.
Tabele 3-11 zawierają dla przykładu wyniki testowania kompozycji według wynalazku. Synergizm wykazywany przez kompozycje w porównaniu zdziałaniem poszczególnych składników ujawnia się zwłaszcza zmniejszeniem wydzielania oocytów, ale również w ocenie pośmiertnej, w przybytku ciężaru i w lepszym tolerowaniu kompozycji.
W tabelach 3-11 poszczególne wiersze w kolumnie „Sposób potraktowania” mają następujące znaczenia:
n.inf.contr. = nie zarażona grupa kontrolna inf.contr. = zarażona grupa kontrolna amprol.comb. = amprolium w mieszaninie z sulfachinoksaliną i etopabatem = benzimidazol nr 1 (z tabeli 1)
Kolumna „ppm” dotyczy stężenia w ppm w pokarmie użytej substancji czynnej.
W kolumnie „śmiertelność” „%” oznacza procent ptaków, które padły, zaś „n” - stosunek liczby ptaków, które padły do liczby ptaków wykorzystanych w teście.
Kolumna „Ciężar w % nie zaraz. gr. kontr.” podaje procentowy stosunek ciężaru ptaków, którym podano substancję czynną do ciężaru ptaków z nie zarażonej grupy kontrolnej.
W kolumnach „Ocena padnięć”, „Ocena zmian fizjolog.” oraz „Oocyty w % zaraz. gr. kontr.” podane są wyniki dotyczące poszczególnych efektów.
Kolumna „Ogólna skuteczność, %” dotyczy ogólnej oceny; 0% oznacza brak efektów, 100% oznacza całkowitą skuteczność.
185 216
Doświadczalne zarażenie piskląt kurzych przez Eimeria acervulina, E. maxima i E tenella
β 1 Ό C5 ®XO -Μ ΟΐΛ Ό 3 C l«24 N O CO O 100 o tn CM 'M* σ\ cn 82 98
• +» Λ c o 24 !>i Pi +-> bo ?»> Ci · O *J O ® p. • t)0 O o * O o o os —- -4· CM cm 00 t- cn M· tn 0,29
ten. o *0251 001 46 o o CM cn O
• X α a o 001 | VO tn so CA 100 CM o
• o o * O liA o — — os ca SO 001 LiA liA SO CM O
β c < G « ·' Φ ·Η 1 O Sy O Nł •iw— log. o sO t * o o o 0,7
Ocena pad- nięć o so b- o~ 0 so 1 4· o o
Ciężar w % nie zaraź, gr. kontr. 100 46 r- LfA 80 CTs OO tn σχ
Śmiertelność 1 G 1 0/6 1_ 3/6 CA \ O CA X o CA O CA \ O CA \ O
o o LfA o o o o O
ppm o O 50 UA C^- liA 50 + 5 75 + 5
Spoaób potrak- towania n. inf. contr. inf. contr. amprol. comb. _1 • + r-ł O « Pt 9« β a o <0 <j V—
000 1
185 216
Tabela 4
β 1 Ό cj φ H-P ό α α 60» N O 03 O 100 o Γ— CA un cn Os SO CU OS CU CN ol OS 98 96
• G -P G o > · G ?-j 60 +» Pi 1 O -N O (0 O G 0 N o o fc o o o ο- — CU r- co CU CSJ cn •k OJ o CU CU ·» o o V * o V
• o Φ •P o fc o o o co — os CU o o Os CN O CU ♦» o «. o V » o V
• M 0 a o fc o o O 00 -- -fc o o cn cn 00 cn CN O OS CU «. o V o o
• o 0 o fc o o o -— ω CA M- CA SO *> o O CN «t o V o «* o V
» 0 α o cj 0·»-3 · Φ ·Η N t£ O 0·Η O O Ν=ΗΗ o SO so SO SO r- UN UN ·> CN SO cS 0- o CN «» O
0 G 1 Ό ® Ό Φ· O 0·Η O O.G o SO SO CU 1 O SO CU 1 O CU 1 o
Ciężar w % ni© zaraź, gr. kontr. o o SO 00 00 CN 00 SO W o o SO SO cd O CU o V·· t- OS
o AD O G i—ł Φ P G Φ •H a 'W G so o SO o CA X. o CA Ά, O CN \ CA X. O fc fc CA X CA X» O CA X O CA X O CA X O
ΐΛ o o o o CN CN O CN CN O o O O
ppm 1 o o un CU o LfN UN ·* CU UN o UA UA UA CU CU + UA UA cu + UA O CU — ♦ UN O * UN CU
Sposób potrak- towania n. inf. contr. • G • +» <w C G O •H O 1 G Φ 0 G G 2 a ω 1 + G Φ 0 G G 2 a β »- 1
χ 1 000 ** = Ze względu na toksyczność
185 216
Tabela
MD
® 1 Ό Ct ffl O> r-l -P O># Ό 3 G t>0» N O ffl O O o o o KO 40 t— 88 ’Φ σ\
Oocyty w % zaraź, gr. kontr. ώ o o o o o o — CM . u\ Je CA CM CM 00 o OK o O X- V
• G ffl +> o * O O O ko — ιτκ ΓΛ CA CM KO et o CM o
• W ffl a o O O O CM — CM * σ» LfA C7K et o Tf o
• o CO o O O O CM *& - * OO CA - 00 ·» o CM ♦ o o
« α < G ffl·' ffl ·Η o a ·» O N<t 3 3 · -4 tlO d O Ί r—ł o KO UA KO KO CA ’φ
ffl G 1 X> ffl Ό ffl· O ffl Ή o o. a o KO — KO KO o o
ifi · · •N G £ ffl -P G £ G ffl o Sn» •n ffl. ffl « •Η *H G O c hC o o Tł· MO LfK σ> Γ- ΟΟ CA 00 KO OK
Śmiertelność G Ό X o KO X ir\ o X o O X CM * Je CA X σλ X O * * σκ X
o CA 00 o t-- KO CA CA o CA CA
ppm o o LfA KO UA o 16,5 ♦ 5 LfK O Ο» KO ·- +
Sposób potrak- towania n. inf. contr» inf. contr. 1 •H G a* o X» G O ?G Ό 1 •H + G ffl ffl X) G O Λ go·-
= Ze względu na toksyczność.
185 216
Tabela ό
CIO β φό> «Η -t-> o$ft o a β to Λ) tSł O e O o o o 8 88 O M, t— CM t— 98
• β +> c o i · -P Ρϊ · O *i o ® O β (0 N to O o 100 5200* CA CA ·» O CM 0,8 •k o
• α © +> o * o o O MD ·— ma CA - o - MD O 9*0 o
• ® a o 100 220* o UA 6‘0 CM o
• o (0 o 100 ! 1430* CA 0,6 - 0,8 t— «k O o
1 « β o β «·ο · Φ·Η Ν <Ο Ο 0 Ή Ο Ο o MD KO CA CA MD MD MD CA •w
Ocena pad- nięć o MD CA ΙΛ MD MD MD o
Ciężar w % nie zaraź, gr. kontr. i 100 KO Μ- 00 106 Γ- ΟΟ CA 00 76 94
Śmiertelność β 9/0 5/6 CA O CA 'χ O CA X CM * * CA X CA \ O CA O
<Λ o CA co o O r- KO CA CA o o
ppm o o o IZA m. o O tft + 15 + 10
Sposób potrak- towania _1 n. inf. contr. inf. contr. 1 α * £ o £ -P N 1 + ® β r-t -P P-: 3 £ -P H —
.Si ’ο s
οΰ
C
O en
N £
185 216
T a b e 1 a 7
ca i ό β r-ł +-> 0 5« Ό 3 β b£JM N O CO O 100 o o O CA «Τ» SO CA •k UA r- GO UA os SO 98 100
• β 4-> β O aft jm » · * +» 5>t « O -N O C0 O β CD N ώ o o 4< o o o ua — o CA ua σ\ UA UA CA 80 1 OS - so o 0,07 UA OJ w O
• β +* o 100 1640* >100 00 CA 20 00 K OJ UA Os « o CA «* O UA O •k o
CO a o * o o O u\ o o A CA cn 5 CO OS o o o
ac. o 100 1260* 86 UA CA - >100 i- •k O 00 - 0,08 t- o
1 CD Ci O β « -rs · Φ ·Η N t>0 o a -H O O Ν'ΗΗ o SO CA •k ua so t- Ο» OJ SO UA •k CA *. UA CA * CA * OJ UA A O
Ocena pad- nięć o SO SO o SO o o O o
aft · · -N C, £ 03 4-> β α β « o CO « JM •N φ. Φ · •Η -H β o α tc o o OJ SO OJ i- 78 OJ co CA UA 80 1 CA 00 80 06 86
Śmiertelność β 9/0 SO O co X o 0/3 CA X O CA X O * * CA X 0/3 CA X o CA X o * * CA X
aft o O O o o o CA CA o o o CA CA
ppm o O UA CM O ua 100 UA o ♦ UA OJ UA + UA O OJ — ΙΟ ua UA 50 + 10
Sposób potrak- towania n. inf. contr. inf. contr. 1 c Φ CO β β o a ® 74 -r o- 1 + β φ ββ β β 2 a η
185 216
Tabela 7cd.
α i ό β ®α» r-ł +> Oift Ό 3 C 60 Al N O to O ua 00 Γ- αο
• (m +J to O ?ft Al > · +» ?> * O -N O to O P β N ώ o σ\ «h 0,01
Φ +> 0,02
W to a r— ·* o o
• o to - o
» «co to ®·ο · to ·Η N 60 O a-rł O O νΆη ca «k r- •k o
Ocena pad- nięć o o
eft · · •N Ci s to +· R cs Cł to o ® N Aj *ł jj> · •rl Ή □ α nc σ\ co Γ- ΟΟ
z Śmiertelność cs CA o CA \ O
o o
ppm o m o — + O IfA O — +
Sposób potrak- towania
o o
o x
II rd
C
O
Οβ
N $
185 216
Tabela
OO
ffl 1 Ό Ej φ'φ ό 3 α b044 N O to O 100 o 26 1 70 M t— σ> ir\ u\ 00
• P G O ΪΛΧ ? · &C -P ?ϊ · O -N O « N i o o 100 I 4780* CO CO OC CO t- σ> VO CM W t— r— * CM
ten. o o o O CM — oo CO Oc o\ u\ ·*φ 'Φ Φ tr\
• X « a o 100 V. I 200* O m o o ^ł- CO o
• o ffl o * o o O CO — ΓCM o UX u> M- 00 o o Łf\ CU σ\
1 « G o a «·ο · CD-rl N b0 O a-H O O N <H <—1 o CO CM ί- ο co CO t— w o o
ffl G 1 Ό Φ TJ 0»· O O -H O O.C o CO CM o CO CO o o
Sft · · •N G £ ffl -P G c G ffl O ffl N 44 •N Φ. Φ · •Η ·Η G O G bt o o *“· cr> irx r- CO CM t- CO <n 00 'φ tr> ir\ VO
Ό X0 O α r-H Φ M G Φ -H a 'CO 3 9/0 co O σχ \ O cx X o σχ \ O σ\ \ 0/3 0/3
<Λ o O o O O σ\ σ> o o
1 ppm o o — 0Λ ux o + — o m + r>
Sposób potrak- towania n. inf. eontr. • Li • -P łn G G O •H O halo- fuginon M- C- halo- fuginont 74
x 1 000
185 216
Tabela σ\
β 1 Ό to φαπ rH -P Ό 3 Ci 6OA4 N O ® O O o o Ό 74 90 UA KO Ό CU CA c- CA 100 100
• Cl 4-> to o iR Al * · Ci r*) 60 -p ?*> · O -N o α O Ci α (4 ώ o o 001 ua o ca KO σ\ E— 00 E— CA UA O UA E— OJ •K o O
• to φ +» o * O ua O ko —· CO 00 ua OJ OJ O o CA UA UA KO OJ E— o -J- CA UA OJ o o
• X β a o * O UA o — Γ- ΟΟ O UA o r- o o kT“ O O Γ- ΟΟ o E— UA * O o
• o <0 o 100 645* ω σ\ UA * C\1 σ\ UA E— OJ KO ca 00 04 l 60*0 o
β to < to «·' a> ·η o a·. O Nł 1 3 ~3 · 4 60 H O H i-l o KO κθ ca ·> CU O Ό KO KO CA *> CU CA CU CA O CA o
Ocena pad- nięć o KO KO UA 1 ca o KO KO KO ko 1 KO o o
Ciężar w % nie zaraź, gr. kontr. o o Ol KO ua co o o OJ UA MO KO CO UA GO ”4* 00 o o kT“ o o 00 σκ
Śmiertelność to 9/0 2/6 CA O CA X. O CA X. O CA \ O CA \ O CA \ O CA \ O CA X. O CA \ O CA
* o CA ca O o o o o O o o o o
1 i ppm o o ua o ca o Tt o UA CU UA o CU + UA O + UA c UA OJ + O O CA --
Sposób potrak- towania • » 3 Ci •Η -P to o O to o inf. contr. 1 o α to to •H PA I-I O « ?5 « a o Ό 1 O (0 to to •H o rH O KO ffl PA <n a +
185 216
Tabela 9 c.d.
® 1 Ό G ®xn <-) -H o sft Ό □ G «24 N O ro o 100 SO OS 98 100 m cn o o
* G +> G O ΪΛ24 £ · G PA « +J Ρί · O +J o ro O G Φ N ύ O 0,07 O o cn O •s o o o
ten. o O o o o o
• X ro a CM O O o o o o
• o ro o O o <n O •a o o o
1 ro g o G β,Γτ · ® ·Η N bo O S-H O O NGr-l o - c- o o o 0,7 o
Ocena pad- nięć o - o o CM o
· · •N G & β -p G G G ® o ro n 24 •N Q> φ · •Η ·Η G O G W SO os CA O o o o cn t os
Śmiertelność G CA X O CA X O CA X O CA X o CA X O CA X O
Λ O o o o o o
ppm i + liA O OJ cn «— + O lfA CA — + o o CA CM 40 + 10 + UA * O cj 40 + 20
Sposób potrak- towania
185 216
Tabela 10
CD 1 Ό G ®xn rH +> Ό 3 G Β0» N O «0 o o o o CM o OK t-· UA CA o o
• G +» G o ΪΛ» W · G r>> 60 -P · O -N O cc O G cc N ώ O o 001 - o o ·> o o
ten. o 100 2550* - 66 CM «· O CM o
« K β a o 100 220* ok 001 o OK o
• o <o o * o o o co — o CM OK o - o
Ocena zmian fizjo- log. o KO CA LfA KO LfA *· ua CM
Ocena pad- nięć o KO KO KO KO O
· · •N G > ® -P G <3 O <0 Ν» •N ffl, ffl · •Η ·Η G O G « o o KO σ\ ΙΧΑ KO 84 OK KO CM OK
Śmiertelność G 0/6 KO X ca X O ca X O % *. CA X 0/3 0/3
Kft o t— o o CA CA o o
a a a o o UA ·> CM UA UA CM ♦ UA UA CM + UA UA » CM CM
Sposób potrak- towania n. inf. contr. inf. c cntr. 1 o G r4 -P Ρϊ 3 ź -P N σ\ IfA 59 + toltra- zur.yl
185 216
® 1 Ό β ΦΑΒ <-t +» OSR O 3 β bO Λ4 N ono o o o CU cr* o r- P- o CA 96 σ* 00
• β •P β o * · β Ps b£ -P Pi · O *ł O ® O β « N • bo o o 100 2697* CA MD «fc o V CA GO -M- CA 0,6 1*0
ten. o 100 1057* Os Ok o V σ* Ok CU r— P- Ok o CM «* o
• X ® a o * o o o p- o o o Ρ- ΙΓΑ o *— O o o 0,6
ac. o o o o p- r- UA -M- ot o V 100 0,8 CM «— kR· o V
1 « β O β ®·η> · Φ ·Η N bfl Ο g-H Ο Ο Ν «β r-t o MD MD o MD MD MD o P- *-
Oc ena padnięć o MD MD t •M· o MD CM 1 o MD o o
Ciężar w % nie zaraź, gr. kontr. o o -4- UA CO 87 88 ! 88 102 CA CO
Śmiertelność β 9/0 0/6 CA X CA X o 0/3 CA X o 1/3 ' CA \ O CA Ά» O
o o CA CA o o o CA CA o o
ppm o o CA - UA + + CA UA + CA
Sposób potrak- towania n. inf. contr. inf. contr. halofu- ginon 112 halofu- ginon Ί· 112 _
χ 1 000
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.
Cena 6,00 zł.

Claims (2)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Kompozocjp do zwalozzmia pasoaytnic7.\;cn pierwotniaków, σι zwłaszzza kokzadium u żywego inwentarza, znamienne tym, ze zawierają mieszanino podstawionych benzimidaooli o wzorze I (I) w którym
    Ri, R-2, R3 iR4 wkażdym przypadku niezależnie od siebie oznaczają atom wodoru, chlorowca, w każdym przypadku ewentualnie podstawioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfinylową, alkilosulfonyluwą albo ewentualnie podstawione wbudowane ugrupowanie dioksyslkilenume, przy czym ko najmniej jeden z podstawników Ri, R2, R3 i R4 ma znaczenie inne niż stom wodoru i chlorowca,
    R5 oznacza stom wodoru, grupę alkilową. jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawioną grupą OH, CN, NH2, grupą alkilową, cykluαlkilową, alkenylomą, alkinylową, αlkuksolomą, chloaowcoalkuksylow¾ alkilotio, chloruwcoalkilutio, alkenoksylową, alkinoksylową, aminokarbonylową. ewentualnie podstawioną grupą alkilokarbonoluwą, ewentualnie podstawioną grupą (hetero)αryloOαabunyluwą, ewentualnie podstawioną grupą alkoksokαrbonylową, ewentualnie podstawioną grupą αlk()kkokαt·bunol(^u\zą (AlkO-CO-), ewentualnie podstawioną grupą αlkoOkoOίsrboooloOsolową (AlkOCOO-), grupą αminusulfonyluwą (-SO2NH2), ewentualnie podstawioną grupą mono- lub dialkiloαminukulfonolową, αcolowαną grupą aminową [AlkCON(R?)- lub AlkOCON(R7)-], gdzie R7 oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub cokloalkiluwą, albo ewentualnie podstawioną grupą αlkilosulfonoluαminową (AlkSO2NH-) lub alkilokulfonylo-N-alkiloaminową (AlkSO2NAlk-), ewentualnie podstawioną grupą arolosulfboyloammum'ą. (ArylSO2NH-) lub sayIokulfonolo-N-αlkiloaminomą (ArylSC>2NAlk-), ewentualnie podstawioną grupą dialkiloaminową i ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawioną grupę alkoksykαabonylową, ewentualnie podstawioną grupę (hetero)aryloksyksabunoluwą, αlOilosulfbnylową, αlkenolusulfunylową, (heteau)aa^dusulfonolomą, albo grupę -SO2NR8R9, -CONRgRę lub -P(O) (NRgR^, -CONR8R9 lub -P(O) (NRjfoh, przy czym R8 i R9 oznaczają atom H lub grupę alkilową ewentualnie podstawioną jednym albo większą liczbą rodników.
    Rć oznacza grupę fluuaoαlkilomą z jednym lub z większą liczbą następujących związków:
    polieterowokh antybiotyków, wybranych z grupy obejmującej maduaamykonę, lasalocyd, monensynę, naradę, salinumyconę.
  2. 2. Sposób» wztwaroakia kompoom^ do zwulczznia paiozyaniczych picΓzvoinikkóWi a zwłaszcza OoOkoaium u żywego inwentarza, znamienny tym, ze benoimiaαzule o wzorze I
    185 216 (I) w którym
    Ri, R2, R3 i R4 w każdym przypadku niezależnie od siebie oznaczają atom wodom, chlorowca, w każdym przypadku ewentualnie podstawioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfinylową, alkilosulfonylową albo ewentualnie podstawione wbudowane ugrupowanie dioksyalkilenowe, przy czym co najmniej jeden z podstawników Ri, R2, R3 i R4 ma znaczenie inne niż atom wodoru i chlorowca,
    R5 oznacza atom wodoru, grupę alkilową jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawioną grupą OH, CN, NH2, grupą alkilową, cykloalkilową, alkenylową, alkinylową, alkoksylową, chlorowcoalkoksylową, alkilotio, chlorowcoalkilotio, alkenoksylową, alkinoksylową, aminokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkilokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą (hetero)arylokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową (AlkO-CO-), ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonyloksylową (AlkOCOO-), grupą aminosulfonylową (-SO2NH2), ewentualnie podstawioną grupą mono- lub dialkiloaminosulfonylową, acylowaną grupą aminową [AlkCON(Ry)- lub AlkOCON(Ry)-], gdzie R7 oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub cykloalkilową, albo ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonyloaminową (AlkSO2 NH-) lub alkilosulfonylo-N-alkiloaminową (AlkSONAlk-), ewentualnie podstawioną grupą arylosulfonyloaminową (ArylSO2NH-) lub arylosulfio^^^^dl^b^^^-^idl^iilounii^rowuą (ArylSO2NAlk-), ewentualnie podstawioną grupą dialkiloaminową i ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawioną grupę alkoksykarbonylową, ewentualnie podstawioną grupę (hetero)aryloksykarbonylową, alkilosulfonylową, alkenylosulfonylowa. (hetero)arylosulfonylową, albo grupę -SO2NR8R9, -CONRgRę lub -P(O) (NRgR^h, -CONRgRp lub -P(O) (NRgRęh, przy czym Rs i R9 oznaczają atom H lub grupę alkilową ewentualnie podstawioną jednym albo większą liczbą rodników.
    Rs oznacza grupę fluoroalkilową miesza się z polieterowymi antybiotykami wybranymi z grupy obejmującej maduramycynę, lasalocyd, monensynę, narasynę, salinomycynę.
    Niniejszy wynalazek dotyczy mieszanin podstawionych benzimidazoli z polieterowymi antybiotykami jako kompozycji do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków, a w szczególności kokcydium oraz pasożytów ryb i pasożytów owadów.
    Ujawniono juz podstawione benzimidazole oraz ich zastosowanie w charakterze środków owadobójczych, grzybobójczych i chwastobójczych (europejskie opisy patentowe nr 87375, 152360, 181826, 239508, 260744 i 266984 oraz opisy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3418318, 3472865, 3576818 i 3728994). Ujawniono tez chlorowcowane benzimidazole oraz ich działanie robakobójcze, kokcydiostatyczne i szkodnikobójcze (niemieckie opisy patentowe nr 2047369 i 4237617). Niniejsze zgłoszenie nie obejmuje jak w DE 4237617 tylko
    185 216 zastosowania samych benzimidazoli, lecz w przeciwieństwie do opisu DE 4237617 dotyczy ich mieszanin z antybiotykami jako środków do zwalczania kokcydiozy [Anticococcida].
    W charakterze substancji kokcydiostatycznych ujawniono mieszaniny nitropodstawionych benzimidazoli z polieterowymi antybiotykami (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5331003), których działanie nie jest we wszystkich przypadkach zadawalające. Niniejsze zgłoszenie różni się od opisu US 5 331 003 poprzez podstawnik - grupę nitrową, która w opisie US 5 331 003 występuje w sposób przymusowy na pierścieniu benzylowym benzimidazolu. Znane kompozycje zawierające te związki chemiczne pokazują efekt rozpoznawany poprzez słabą redukcję objawów, zwłaszcza przy niskich proporcjach stosowania.
    Kokcydioza jest chorobą wywołaną przez jednokomórkowe pasożyty(pierwotniaki). Może ona powodować duże straty, zwłaszcza w hodowli drobiu. Aby uniknąć tego zjawiska, żywemu inwentarzowi podaje się profilaktycznie substancje kokcydiostatyczne. Rozwój oporności na zastosowane kompozycje już po stosunkowo niewielu latach staje się poważnym problemem. Z drugiej strony, w wyniku użycia całkowicie nowych pod względem chemicznym substancji kokcydiostatycznych, w szczególności mieszanin, jest możliwe zwalczanie nawet wielokierunkowo opornych szczepów pasożytów.
    Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji zawierających mieszaniny podstawionych benzimidazoli o wzorze I (I) w którym Rj, R2, R3 i R4 w każdym przypadku niezaleznie od siebie oznaczają atom wodoru, chlorowca, w każdym przypadku ewentualnie podstawioną grupę alkilową, alkoksylową, alkilotio, alkilosulfmylową, alkilosulfonylową albo ewentualnie podstawione wbudowane ugrupowanie dioksyalkilenowe, przy czym co najmniej jeden z podstawników Rb R2, R3 i R4 ma znaczenie inne niz atom wodoru i chlorowca,
    R5 oznacza atom wodoru, grupę alkilową jednokrotnie lub wielokrotnie, jednakowo albo różnie podstawioną grupą OH, CN, NH2, grupą alkilową, cykloalkilową, alkenylową, alkinylową, alkoksylową, chlorowcoalkoksylową, alkilotio, chlorowcoalkilotio, alkenoksylową, alkinoksylową, aminokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkilokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą (hetero)arylokarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową, ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonylową (AlkO-CO-), ewentualnie podstawioną grupą alkoksykarbonyloksylową (AlkOcOO-), grupą aminosulfonylową (-SO2NH2), ewentualnie podstawioną grupą mono- lub dialkiloaminosulfonylową, acylowaną grupą aminową [AlkCON(R2)- lub AlkOCON(R2)-j, gdzie R7 oznacza atom wodoru, grupę alkilową lub cykloalkilową, albo ewentualnie podstawioną grupą alkilosulfonyloaminową (AlkSO2NH-) lub alkilosulfonylo-N-alkiloaminową (AlkSO2NAlk-), ewentualnie podstawioną grupą arylosulfonyloaminową (ArylSO2NH-) lub arylosulfonylo-N-alkiloaminową (ArylSO2NAlk-), ewentualnie podstawioną grupą dialkiloaminową i ponadto R5 oznacza ewentualnie podstawioną grupę alkoksykarbonylową, ewentualnie podstawioną grupę (hetero)aryloksykarbonylową, alkilosulfonylową, alkenylosulfonylową, (hetero)arylosulfonylową, albo grupę -SO2NR8R9, -CONRgRg lub -P(O) (NRsRęh, -CONRgRę lub -P(O) (NR8R9)2, przy czym Rg i R9 oznaczają atom H lub grupę alkilową ewentualnie podstawioną jednym albo większą liczbą rodników.
    Ró oznacza grupę fluoroalkilową z jednym lub z większą liczbą następujących związków:
    185 216 polieterowych antybiotyków, wybranych z grupy obejmującej maduramycynę, lasalocyd, monensynę, narasynę, salinomycynę jako kompozycji do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków, a zwłaszcza kokcydium u żywego inwentarza.
PL96323594A 1995-05-31 1996-05-20 Kompozycje do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków i sposób ich wytwarzania PL185216B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE19519821A DE19519821A1 (de) 1995-05-31 1995-05-31 Mittel gegen parasitäre Protozoen
PCT/EP1996/002164 WO1996038140A1 (de) 1995-05-31 1996-05-20 Mittel gegen parasitäre protozoen

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL323594A1 PL323594A1 (en) 1998-04-14
PL185216B1 true PL185216B1 (pl) 2003-04-30

Family

ID=7763229

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96323594A PL185216B1 (pl) 1995-05-31 1996-05-20 Kompozycje do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków i sposób ich wytwarzania

Country Status (21)

Country Link
US (1) US6034116A (pl)
EP (1) EP0828487B1 (pl)
JP (1) JPH11505854A (pl)
KR (1) KR100424610B1 (pl)
CN (1) CN1196485C (pl)
AR (1) AR003421A1 (pl)
AT (1) ATE254917T1 (pl)
AU (1) AU694663B2 (pl)
BR (1) BR9608594B1 (pl)
CZ (1) CZ290157B6 (pl)
DE (2) DE19519821A1 (pl)
DK (1) DK0828487T3 (pl)
ES (1) ES2211962T3 (pl)
HU (1) HUP9802292A3 (pl)
NO (1) NO320712B1 (pl)
NZ (1) NZ308526A (pl)
PL (1) PL185216B1 (pl)
SK (1) SK284508B6 (pl)
TW (1) TW403651B (pl)
WO (1) WO1996038140A1 (pl)
ZA (1) ZA964415B (pl)

Families Citing this family (15)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6562829B1 (en) * 1997-05-23 2003-05-13 Hadasit Medical Research Services & Development Co., Ltd. Treatment of hepatic cirrhosis
DE19824483A1 (de) * 1998-06-02 1999-12-09 Bayer Ag Halbfeste wäßrige Zubereitungen für orale Applikation von Toltrazuril-Sulfon
DE19831985A1 (de) * 1998-07-16 2000-01-20 Bayer Ag Substituierte Benzimidazole, ihre Herstellung und ihre Verwendung als Mittel gegen parasitäre Protozoen
BR9914385A (pt) * 1998-10-08 2001-07-17 New Ace Res Company Composição útil para o tratamento e prevenção de infecções protozoárias no homem e em animais, e, método de tratamento de uma infecção protozoária no homem e em animais
DE19958388A1 (de) * 1999-12-03 2001-06-07 Bayer Ag Triazinonverbindungen zur Behandlung von durch den Befall mit parasitischen Protozoen bedingten Krankheiten
DE10049468A1 (de) * 2000-10-06 2002-04-11 Bayer Ag N-Alkoxyalkyl-substituierte Benzimidazole, ihre Herstellung und ihre Verwendung als Mittel gegen parasitäre Protozoen
US20030179058A1 (en) * 2002-01-18 2003-09-25 Microlab, Inc. System and method for routing input signals using single pole single throw and single pole double throw latching micro-magnetic switches
DE102004042958A1 (de) * 2004-09-02 2006-03-09 Bayer Healthcare Ag Neue antiparasitäre Kombination von Wirkstoffen
DE102005000746A1 (de) * 2005-01-05 2006-07-13 Bayer Healthcare Ag Bekämpfung der Histomoniasis
DE102007025908A1 (de) 2007-06-01 2008-12-04 Bayer Healthcare Ag Formulierungen enthaltend Triazinone und Eisen
DE102009038950A1 (de) 2009-08-26 2011-03-03 Bayer Animal Health Gmbh Neue antiparasitäre Kombination von Wirkstoffen
AU2017310506B2 (en) 2016-08-11 2019-11-21 Dmk Pharmaceuticals Corporation Drug compositions
US11564910B2 (en) 2017-12-08 2023-01-31 Adamis Pharmaceuticals Corporation Drug compositions
US20220000876A1 (en) * 2018-11-02 2022-01-06 Adamis Pharmaceuticals Corporation Drug compositions
JP7514930B2 (ja) * 2020-07-03 2024-07-11 日本農薬株式会社 コクシジウム症防除剤及びコクシジウム症防除剤の使用方法

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE4237617A1 (de) * 1992-11-06 1994-05-11 Bayer Ag Verwendung von substituierten Benzimidazolen
US5331003A (en) * 1993-03-26 1994-07-19 Eli Lilly And Company Anticoccidial methods

Also Published As

Publication number Publication date
KR100424610B1 (ko) 2004-07-27
TW403651B (en) 2000-09-01
HUP9802292A3 (en) 2001-04-28
JPH11505854A (ja) 1999-05-25
BR9608594A (pt) 1999-01-05
AR003421A1 (es) 1998-08-05
DE59610836D1 (de) 2004-01-08
ZA964415B (en) 1997-01-09
NO320712B1 (no) 2006-01-23
KR19990022045A (ko) 1999-03-25
NO975433L (no) 1998-01-20
AU694663B2 (en) 1998-07-23
PL323594A1 (en) 1998-04-14
CN1196485C (zh) 2005-04-13
BR9608594B1 (pt) 2010-07-27
AU5819396A (en) 1996-12-18
ATE254917T1 (de) 2003-12-15
CN1192682A (zh) 1998-09-09
SK159897A3 (en) 1998-09-09
WO1996038140A1 (de) 1996-12-05
ES2211962T3 (es) 2004-07-16
SK284508B6 (sk) 2005-05-05
DE19519821A1 (de) 1996-12-05
CZ378997A3 (cs) 1998-03-18
HUP9802292A2 (hu) 1999-05-28
CZ290157B6 (cs) 2002-06-12
MX9709187A (es) 1998-03-31
DK0828487T3 (da) 2004-04-05
US6034116A (en) 2000-03-07
NZ308526A (en) 1999-05-28
EP0828487B1 (de) 2003-11-26
EP0828487A1 (de) 1998-03-18
NO975433D0 (no) 1997-11-26

Similar Documents

Publication Publication Date Title
CA2660762C (en) Transdermal application of triazines for controlling infections with coccidia
PL185216B1 (pl) Kompozycje do zwalczania pasożytniczych pierwotniaków i sposób ich wytwarzania
HU209595B (en) Process for producing substituted 1,2,4-triazindiones and pharmaceutical preparations against parasite protozoa containing them
AU2001278522B9 (en) Use of triazinetrione sulfones for combating coccidiosis
US20070232609A1 (en) Novel Antiparasitic Combination of Active Compounds
US20030181451A1 (en) Use of triazinetrione sulfoxides for controlling coccidioses
CA2222517C (en) Agents for use against parasitic protozoa
AU709882B2 (en) Use of substituted aryl imidazoles
MXPA97009187A (en) Agents against parasi protocols
WO2011023304A2 (de) Neue antiparasitäre kombination von wirkstoffen

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20100520