PL184986B1 - Heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne - Google Patents

Heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne

Info

Publication number
PL184986B1
PL184986B1 PL96323825A PL32382596A PL184986B1 PL 184986 B1 PL184986 B1 PL 184986B1 PL 96323825 A PL96323825 A PL 96323825A PL 32382596 A PL32382596 A PL 32382596A PL 184986 B1 PL184986 B1 PL 184986B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
amino
compound
carbonyl
butyl
methyl
Prior art date
Application number
PL96323825A
Other languages
English (en)
Other versions
PL323825A1 (en
Inventor
Costanzo┴Michael┴J.
Maryanoff┴Bruce┴E.
Original Assignee
Ortho Pharma Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Ortho Pharma Corp filed Critical Ortho Pharma Corp
Publication of PL323825A1 publication Critical patent/PL323825A1/xx
Publication of PL184986B1 publication Critical patent/PL184986B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/08—Tripeptides
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D417/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00
    • C07D417/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings
    • C07D417/06—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04—Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/06—Tripeptides
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/02—Antithrombotic agents; Anticoagulants; Platelet aggregation inhibitors
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D277/20—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D277/32—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D277/56—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/02—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing at least one abnormal peptide link
    • C07K5/022—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing at least one abnormal peptide link containing the structure -X-C(=O)-(C)n-N-C-C(=O)-Y-; X and Y being heteroatoms; n being 1 or 2
    • C07K5/0222—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing at least one abnormal peptide link containing the structure -X-C(=O)-(C)n-N-C-C(=O)-Y-; X and Y being heteroatoms; n being 1 or 2 with the first amino acid being heterocyclic, e.g. Pro, Trp
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06026—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 0 or 1 carbon atom, i.e. Gly or Ala
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06078—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aromatic or cycloaliphatic
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06086—Dipeptides with the first amino acid being basic
    • C07K5/06095—Arg-amino acid
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06139—Dipeptides with the first amino acid being heterocyclic
    • C07K5/06165—Dipeptides with the first amino acid being heterocyclic and Pro-amino acid; Derivatives thereof
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06191—Dipeptides containing heteroatoms different from O, S, or N
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Abstract

1 Zw iazek o wzorze (I) w którym A wybiera sie z grupy obejmujacej polipeptydy skladajace sie z dwóch aminokwasów, gdzie pierw szy am inokw as jest am ino- kwasem D lub L zwiazanym poprzez swoje zakonczenie karboksylowe z azotem opisanym wzorem (I) i w ybiera sie go z grupy obej- m ujacej am inokwasy, takie jak proli n a , kwas 1 -amino-1-cykloC3 - 8 alkilokarboksylowy, 1 gdzie drugi am inokw as D lub L jest zwiazany z am inowym zakonczeniem pierwszego am inokwasu 1 wybiera sie go z grupy obejmujacej am inokw asy, takie jak fenyloalanina, podstaw iona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera sie sposród jednego lub wiecej atom ów fluorow ca), cykloheksylogli- cyna, difenyloglicyna, fenyloglicyna, cykloC3 -8 -alkiloalanina, 2,2-difeny-loalanina oraz pochodnych am inokw asów alfa-podstawione grupami C 1 -5 alkilowym i, gdzie zakonczenie aminowe drugiego aminokwasu jest niepodstaw ione lub m onopodstaw ione jednym z podstaw ników wybranych sposród grup C 1 - 4 alkilow ych, R1 wybiera sie z grupy obejm ujacej atom wodoru 1 grupy C 1 -5 alkilowe, R2 wybiera sie z grupy obejmujacej grupy guanidynoC 2 -5 alkilow e, E oznacza pierscien heterocykliczny, który wybiera sie z grupy obejmujacej tiazolo-2-yl, benzotiazolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1,d]tiazolo-2-yl, naf- to [1,2,d] tiazolo-2-yl, ewentualnie podstawione, których podstawniki wybiera sie sposród grup, takich jak, C 1 -4 alkilowa, C 1 - 4 alkoksylow a, hydroksylowa, atom fluorowca, am idowa, nitrowa, aminowa, C 1 -4 alkiloam inow a, C 1 -4 dialkiloam inow a, karboksylo- wa, C 1 -4 alkoksykarbonylowa, hydroksy lub fenyloC 1 -4 alkilo-am inokarbonylowa, lub ich farm aceutycznie dopuszczalne sole 25 Kom pozycja farmaceutyczna, przeznaczona, zw laszcza do leczenia chorób w yw olyw anych trom bina u ssaków, zawieraja- ca terapeutycznie skuteczna ilosc substancji czynnej oraz farmaceutycznie dopuszczalny nosnik, znam ienna tym , ze jako substancje czynna zaw iera zwiazek o wzorze (I) w którym A wybiera sie z grupy obejmujacej polipeptydy skladajace sie z dw óch aminokwasów, gdzie pierw szy aminokwas jest aminokwasem D lub L zwiazanym poprzez swoje zakonczenie karboksylow e z azotem opisanym wzorem (I) i wybiera sie go z grupy obejmujacej am inokwasy, takie jak prolina, kwas 1 -am ino-1 -cykloC3 -8alkilokarboksylow y, 1 gdzie drugi am inokw as D lub L jest zwiazany z am inowym zakonczeniem pierwszego am inokwasu 1 w ybiera sie go z grupy obejmujacej am inokwasy, takie ja k fenyloalanina, podstawiona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera sie sposród jednego lub wiecej atom ów fluorowca, cykloheksyloglicyna, difenyloglicyna, fenyloglicyna, cykloC3 -8 alkiloalanina, 2,2-di-fenyloalanina oraz pochodne tych am inokw asów alfa-podstawione grupami C 1 -5 alkilowym i, gdzie zakonczenie aminowe drugiego am inokw asu jest niepodstawione lub m onopodstaw ione jednym z podstawników wybranych sposród grup C 1 -4 alkilowych, PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne. Związki te są inhibitorami proteaz seryny, a zwłaszcza α-trombiny i mogą być stosowane w leczeniu różnych zaburzeń związanych z trombiną, takich jak zakrzepica żylna i zakrzepica tętnicza.
Wraz z gwałtownie starzejącą, się populacjją choroby systemu naczyniowego są dużym problemem dla społeczeństwa. Zakrzepica tętnicza jest główną przyczyną śmierci w postaci ataków serca i udarów, podczas gdy zakrzepica żylna jest związana z zatorem tętnicy płucnej, który występuje po zabiegu operacyjnym lub po dłuższym okresie braku aktywności.
Trombina jest wielofunkcyjną proteazą seryny, której rola w zakrzepicy i hemostazie została udokumentowana przez liczne źródła (Patrz ogólnie, Tapparelli i wsp. TiPS, 1993, 14, 366-76). Trombina działa jako prokoagulant proteolitycznego rozszczepienia fibrynogenu, tworząc fibrynę oraz jako antykoagulant poprzez aktywację drogi białka C (a następnie poprzez inaktywację czynników krzepliwości krwi V i VIII). Stężenie aktywnej trombiny jest ograniczone przez liczne mechanizmy sprzężenia zwrotnego, obejmujące czynniki endogenne i białka. Ponadto, w stosunku do białka C, antytrombina III jest innym regulującym białkiem tworzącym kompleks z endogenną heparyną. Kompleks ten wiąże się z aktywną trombiną w ten sposób ją dezaktywując.
Aktualna terapia antykoagulacyjna obejmuje trzy klasy związków: heparyny, kumaryny oraz heparyny o niskim ciężarze cząsteczkowym. Leki te pośrednio ograniczają stężenie
184 986 aktywnej trombiny. Heparyny oraz heparyny o niskim ciężarze cząsteczkowym współdziałają z antytrombiną III, natomiast kumaryny inhibitują liczne czynniki krzepliwości krwi zależne od witaminy K. Pomimo, że leki te są przepisywane w przypadku chorób związanych z zakrzepicą żylną i zakrzepicą tętniczą, stosowanie ich jest ograniczone. Wykazują one liczne efekty uboczne, powolne działanie początkowe i tylko kumaryny są aktywne przy podawaniu doustnym (warfarin i dicumarol).
Okazało się, że pośrednie inhibitory trombiny są mniej skuteczne przy kontrolowaniu chorób towarzyszących, niż bezpośrednie inhibitory trombiny. I dlatego, poszukiwanie, aktywnych, bezpośrednich inhibitorów trombiny, do podawania doustnego, jest przedmiotem badań licznych laboratoriów.
Wysiłki te doprowadziły do otrzymania wielu małych związków peptydylowych, które bezpośrednio inhibitują trombinę. PPACK, argatroban, (D)-NAPAP oraz DUP 714, stanowią przykłady bezpośrednich inhibitorów trombiny.
NH,
Argatroban
Niestety, tylko niektóre z tych związków mają słabe działanie przy podawaniu doustnym, a większość z nich przejawia niską selektywność w stosunku do trombiny w porównaniu z innymi proteazami seryny. A zatem, istnieje zapotrzebowanie na bezpośrednie inhibitory trombiny, które przejawiałyby dobrą selektywność w porównaniu do innych proteaz seryny oraz byłyby aktywne przy podawaniu doustnym.
Europejski opis patentowy EP 504064 ujawnia pewne poliflurowane alkilowe pochodne trójpeptydów, będące inhibitorami trombiny. Okazało się jednak, że heterocykliczne związki peptydylowe mogą być bardziej skuteczne jako inhibitory proteaz seryny, a zwłaszcza α-trombiny, jak również inhibitory trypsyny.
184 986
Przedmiotem wynalazku jest związek o wzorze (I):
w którym:
A wybiera się z grupy obejmującej polipeptydy składające się z dwóch aminokwasów, gdzie pierwszy aminokwas jest aminokwasem D lub L związanym poprzez swoje zakończenie karboksylowe z azotem opisanym wzorem (I) i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak prolina, kwas 1-amino-1-cykloC3_8alkilokarboksylowy, i gdzie drugi aminokwas D lub L jest związany z aminowym zakończeniem pierwszego aminokwasu i wybiera się go grupy obejmującej aminokwasy, takie jak fenyloalanina, podstawiona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera się spośród jednego lub więcej atomów fluorowca), cykloheksyloglicyna, difenyloglicyna, fenyloglicyna, cykloC3.8alkiloalanina, 2,2difenyloalanina oraz pochodne tych aminokwasów alfa-podstawione grupami C,.5alkilowymi, gdzie zakończenie aminowe drugiego aminokwasu jest niepodstawione lub monopodstawione jednym z podstawników wybranych spośród grup C,-alkilowych;
R, wybiera się z grupy obejmującej atom wodoru i grupy C,-alkilowe;
R2 wybiera się z grupy obejmującej grupy guanidynoC2.5alkilowe;
E oznacza pierścień heterocykliczny, który wybiera się z grupy obejmującej tiazolo-2-yl, benzotiazolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1 ,d]tiazolo-2-yl, nafto[1,2,d] tiazolo-2-yl, ewentualnie podstawione, których podstawniki wybiera się spośród grup, takich jak, C,-alkilowa, C,4alkoksylowa, hydroksylowa, atom fluorowca, amidowa, nitrowa, aminowa, CMalkiloaminowa, C,-,dialkiloaminowa, karboksylowa, C,-alkoksykarbo-nylowa, hydroksy lub fenyloC-,alkiloaminokarbonylowa;
lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Korzystnie związek według wynaluzku st<u^ro\^i N-metylo-D-fenyloallmylo-N-[4[(aminoiminometylo)anino]--S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wąyalazku stoowi N-[neeylo-D-ffnyloallmylo-N--5[(amiaoiminometylo)ammo]-1S-[(benzotiakolo-2-ylo)Uarboaylo]peatylo]-L-prolmamid.
Korzystnie związek według w^malazku sltinowi N-metylo-D-fenylo-aluaylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-2S-[(6-metoUsyUarbonylobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]L-prolinamid.
Korzystnie zwiwząk według wynalazku stanowi N-metylo-D-fαayloίZlmylo-N--A [(ammoiminometylo)£anino]-1S-[(6-Uarboksybeakotiakolo-2-ylo)Uarbonylo]butylo]-L-prolmamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloalanylo-N4-[(amίaoimmometylo)ammo]-1S-[(6-UarboUtamidobeakotiakolo-2-ylo)Uarbonylo]butylo]-Lprolinamid.
Korzystnie związek według w^^i^ć^Ih^z^u ssjnowi N-meeylo-D-fenyloallmylo-[N·[4[(aminoiminometylo)amiao]-1S-[(6-hydroUsymetylobenzotiazolo-2-ylo)Uarbonylo]butylo]-Lproliaamid.
Korzystnie zwiwzek według wynalazku stanowi N-me1ylo-D-fenyloalίαlylo-N-[4[(aminoiminometylo)aιnino]-1S-[(6-fluorobeakotiakolo-2-ylo)Uarbonylo]butylo]-Lprolinamid.
Korzystnie związek według wynalaa:ku stanowi N-meeylo-D-fenyloallZlylo-N-[4[(aminoimmometylo)ianino]-1S-[(4-etoUtyUarbonylotiakolo-2-ylo)kaLrbonylo]butylo]-Lproliaamid.
Korzystnie zwiwzek według wyiaalaku silowi N-meeylo-D-fenyloaliznylo-N-[4[(amiaoiminometylo)<anino]-1S-[(4-UarboUsytiakolo-2-ylo)Uarboaylo]butylo]-L-proliaamid.
184 986
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1 S-[(6-metoksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-piOlinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)ammo]-1S-[(6-hydroksybenzotiazolo-2-ylo)kartx)nylo]butylo]-L-proli-namid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-cykloheksyloalanylo-N-[4[(aminoiminometylo)<amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N'metylo-D-fenyloalanylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1 S-[(nafto[2,1 ,d]tiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N_metylo-D-(4-fluorofenyloalanylo-N[4-[(<ammoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-proiinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloglicylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N'metylo-D-difenyloalanylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)kabonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-cykloheksyloglicylo-N-[4[(a^^^:u^ń^^!^i^t^:^o)ia^:L^^]^1S-[(be^otiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(ammoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-2S-piperydynokar-boksyamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi 2,2-difenyloglicylo-N-[4-[(aminoiminometvl^):ami^i3]^1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi a-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Korzystnie związek według wynalazku stanowi 1-(N-metyloamino)-1-cyklohe-ksylokarbonylo-N-[4-[(aminoimmometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna, przeznaczona zwłaszcza do leczenia chorób wywoływanych trombiną u ssaków, zawierająca terapeutycznie skuteczną ilość substancji czynnej oraz farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, charakteryzująca się tym, że jako substancję czynną zawiera związek o wzorze (I):
w którym:
A wybiera się z grupy obejmującej polipeptydy składające się z dwóch aminokwasów, gdzie pierwszy aminokwas jest aminokwasem D lub L związanym poprzez swoje zakończenie karboksylowe z azotem opisanym wzorem (I) i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak prolina, kwas 1-amino-1-cykloC3.8alkilokarboksylowy, i gdzie drugi aminokwas D lub L jest związany z aminowym zakończeniem pierwszego aminokwasu i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak fenyloalanina, podstawiona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera się spośród jednego lub więcej atomów fluorowca), cykloheksyloglicyna, difenyloglicyna, fenyloglicyna, cykloC3.8alkiloalanina, 2,2-difenyloalanina oraz pochodne tych aminokwasów alfa-podstawione grupami C,-alkilowymi, gdzie zakończenie aminowe drugiego aminokwasu jest niepodstawione lub monopodstawione jednym z podstawników wybranych spośród grup C, -alkilowych;
R, wybiera się z grupy obejmującej atom wodoru i grupy C-alkilowe;
R2 wybiera się z grupy obejmującej grupy guanidynoC2_5alkilowe;
184 986
E oznacza pierścień heterocykliczny, który wybiera się z grupy obejmującej tiazolo-2-yl, benzotiazolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1,d]tiazolo-2-yl, nafto[1,2,d] tiazolo-2-yl, ewentualnie podstawione, których podstawniki wybiera się spośród grup, takich jak, CMalkilowa C,_4alkoksylowa hydroksylowa, atom fluorowca, amidowa, nitrowa, aminowa, CMalkiloaminowa C, ^alkiloaminową karboksylowa, CMalkoksykarbo-nylowa hydroksy lub fenyloCMalkiloaminokarbonylowa;
lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Terminy, stosowane w niniejszym tekście są powszechnie stosowane i znane specjalistom. Tym niemniej, terminy, które mogą mieć inne znaczenia są zdefiniowane. „Niezależnie” oznacza, że jeśli jest więcej niż jeden podstawnik, to podstawniki mogą być różne. Określenie „alkil” odnosi się do prostych, cyklicznych oraz rozgałęzionych grup alkilowych, a termin „alkoksy”, odnosi się do O-alkilu, gdzie alkil oznacza jak zdefiniowano powyżej. „CBZ” oznacza benzyloksykarbonyl. „BOĆ’ oznacza t-butyloksykarbonyl, a „Ts” oznacza toluenosulfonyl. „DCC” oznacza 1,3-dicykloheksylokarbodiimid, „DMAP” oznacza 4-N,Ndimetyloaminopirydynę, a „HOBT” oznacza hydrat 1 -hydroksybenzotriazolu. „Dansyl” oznacza 5-dimetyloamino-1-naftalenosulfonamid, a „FMoc” oznacza N-(9-fluorenylometoksykarbonyl).
Związki według wynalazku mogą być wytworzone, jak zostało to pokazane na schemacie I. W zilustrowanym przykładzie przygotowuje się związek, gdzie A oznacza polipeptyd, w którym pierwszy aminokwas oznacza L-prolinę, a drugi aminokwas oznacza N-metylo-Dfenyloalaninę, R oznacza wodór, R2 oznacza amidynoC4alkil, a E oznacza benzoksazolo-2-yl. Inne związki, które mogą być wytworzone w oparciu o ten schemat ogólny są zestawione poniżej z odpowiednimi modyfikacjami.
Związkiem wyjściowym tego schematu jest naturalny lub nienaturalny aminokwas. Związek Ia wytwarza się na drodze znanych syntetycznych procedur, prowadząc do zabezpieczonego aminokwasu, w którym grupa α-amino jest zabezpieczona CBZ, a grupa ω-amino jest zabezpieczona Ts, Culvenor i wsp., J. Chem. Soc. D. 1969, 19, 1091. Grupy zabezpieczające mogą się zmieniać. Na schemacie I, grupy zabezpieczające grupy α-amino i ω-amino muszą być stabilne w umiarkowanie kwaśnych warunkach i usuwalne metodami, które się wzajemnie wykluczają. Przykłady odpowiednich grup zabezpieczających grupy α-amino i ω-amino są odpowiednio: FMOC-TS, FMOC-NO2 oraz CBZ-NO2. Jako przykłady innych grup zabezpieczających patrz, Green, Theodora, Protecting Groups in Organie Synthesis; John Wiley & Sons, Nowy Jork, 1981.
184 986
SCHEMAT I
If ig
184 986
Ii
Z zastosowaniem metody opisanej przez Greco i wsp., Jomal of The American Chemical Society, 1955, 117, 1225, sprzęga się związek Ia z 1,1'-karbonylodiimidazolem w THF, w temperaturze 0-10°C, a następnie poddaje się działaniu DIBAL/heksan w temperaturze -42°C, co prowadzi do aldehydu Ib. Bezpośrednią konwersję Ia do Ib można przeprowadzić z zastosowaniem wodorku glinowobis(N-metylopiperazynylowego) w toulenie, w temperaturze 0°C pod chłodnicą zwrotną (Hubert i wsp., Journal of Organie Chemistry, 1984, 49, 2279). W innej metodzie bezpośredniej konwersji Ia do Ib, stosuje się dimetylosulfotlenek borowodoru w THF, w temperaturze 25°C, pod chłodnicą zwrotną, Brown i wsp., Synthesis, 1979, 704. Jeszcze inną, metodą jest konwersja kwasu karboksylowego do odpowiedniego Amidu Weinreb'a z zastosowaniem trietyloaminy, BOP oraz chlorowodorku N,Odimetylohydroksyloaminy. Redukcja utworzonego amidu za pomocą LAH w THF, prowadzi do odpowiedniego aldehydu.
184 986
Cyjanohydrynę Ic wytwarza się poprzez dodanie, w temperaturze pokojowej, KCN do emulsji aldehydu w Ib w H2O, MeOH i octanu etylu. Alternatywnie, związek Ic można wytworzyć przez połączenie, w temperaturze pokojowej, aldehydu Ib, acetonu, cyjanohydryny oraz trietyloaminy w dichlorometanie. Związek Id wytwarza się działając na Ic gazowym HCl w metanolu. Benzoksazol If wytwarza się przez ogrzewanie Id z Ie w etanolu pod chłodnicą zwrotną
Aminę Ig wytwarza się poprzez hydrogenolizę If, zaś zastosowaniem Pd(OH)2/C jako katalizatorem, w temperaturze pokojowej, pod ciśnieniem atmosferycznym lub wyższym, w rozpuszczalniku wodorodonorowym. Z zastosowaniem odpowiednich warunków reakcyjnych, mogą być stosowane inne kataliizatory, takie jak Pd/C lub czarny Pd. Inne reagenty, które mogą być stosowane do usuwania grup CBZ obejmują: hydrazynę, jodotrimetylosilan, kwas metanosulfonowy/anizol oraz tribromek boru.
Związek Ig może być sprzęgany z kwasem Ih HOBT i DCC w CH3CN, w temperaturze pokojowej, co prowadzi do sprzężonego alkoholu Ii. Inne, odpowiednie reagenty sprzęgające obejmują: BOP, BOP-Cl oraz PyBrOP.
Związek Ii utlenia się do związku Ij, z zastosowaniem nadjodynanu w bezwodnym, aprotycznym rozpuszczalniku. Końcowym etapem na schemacie I jest usuniecie grupy zabezpieczającej z Ij z zastosowaniem HF w obecności i karbokationowego akceptora wolnych rodników, takiego jak anizol, tioanizol, pentametylobenzen, dimetylosiarczek i krezol, a następnie chromatografię z odwróconą fazą, co prowadzi do końcowego produktu Ik.
Aby wytworzyć związki o wzorze ogólnym (I), w któryn A oznacza CMalkil, fenyloCMalkil i podstawiony fenyloCMalkil, modyfikuje się wyjściowy materiał na schemacie I. Działanie na związek Ia dwoma równoważnikami wodorku sodu w DMF, w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej, a następnie halogenkiem alkilu, prowadzi do kwasu karboksylowego N-alkilowanego. Ten kwas może być poddany działaniom w tych samych warunkach reakcyjnych, jak na schemacie I, prowadząc do pożądanych związków, jak przedstawione na schemacie IA.
184 986
NH
184 986
Jeśli A oznacza CMalkoksykarbonyl, fenyloCMalkoksykarbonyl, CMalkilokarbonyl, C3.7cykloalkilkarbonyl, fenylokarbonyl oraz podstawiony fenylokarbonyl, to schemat I może być ponownie zmodyfikowany. Usuwa się grupę CBZ ze związku Ia i otrzymaną wolną aminę poddaje się reakcji z odpowiednim związkiem karbonylowym. Przykładami takich związków są chlorek benzoilu, chlorek propionylu, chloromrówczan metylu, chlorek cykloheksanokarbonylu, chloromrówczan benzylu i im podobne. Ten wyjściowy materiał jest stosowany w schemacie IB w tych samych warunkach jak w schemacie LA, co prowadzi do pożądanych związków.
SCHEMAT IB
TsHN
2-HF/anrzol
1-Perj odynan
-►
NH
184 986
Podobnie, jeśli A oznacza C14alkilosulfonyl, perfluoroCMalkilosulfonyl, fenylosulfonyl, podstawiony fenylosulfonyl, CMalkilosulfinyl, perfluoroClJłalkilosulfinyl, fenylosulfinyl, podstawiony fenylosulfinyl, 1-naffylosulfonyl, 2-naftylosulfonyl i podstawiony naftylosulfonyl, 1-naftylosulfinyl, 2-naftylosulfinyl i podstawiony naftylosufinyl to związki o wzorze ogólnym (I) mogą być wytworzone z ich handlowo dostępnych halogenków arylosulfonylowych i arylowych, zastosowaniem schematu IB.
Jeśli A oznacza aminokwas, którego zakończenie aminowe jest połączone z inną grupą, schemat I może być ponownie stosowany. N-sprzężony aminokwas (zabezpieczony, jeśli jest to konieczne) zastępuje Ih w schemacie I, z zastosowaniem tych samych warunków reakcyjnych. Alanina, asparagina, kwas 2-azetydynokarboksylowy, glicyna, prolina, kwas pipekolinowy, walina, metionina, cystyna, seryna, treonina, leucyna, tert-leucyna i izoleucyna, mogą być stosowane w tym schemacie, kiedy ich grupy aminowe są połączone z grupami takimi jak C1-talkil, fenyloCMalkil, podstawiony fenyloCMalkil, 1,1-difenyloCMa]kil, 3-fenylo-2-hydroksypropionyl, 2,2difenylo-1 -hydroksyetylokarbonyl, [1,2,3,4]-tetrahydroizochinolino-1 -kabronyl, [1,2,3,4]-tetrahydroizochinolino-3-karbonyl, 1-metyloamino---cykloheks<ulokatb)onyl, (--hydIΌksy---cykloheksanokarbonyl, 1-hydokyy-1-fenyloacetyl, 1-cykloheksylo-1-hydroksyacetyl, 3-fenylo-2-hydroksypropionyl, 3,3-difenylo-2-hydroksypropionyl, 3-cykłoheksylo-2-hydroksypropionyl, formyl, C—alkoksykarbonyl, C—alkilokarbonyl, perfluoroC—alkiloC(0łalkilokarbonyl, fenyloC—alkilokarbonyl, podstawiony fenyloC.—alkilokarbonyl, 1,1-difenyloC—alkilokarbonyl, podstawiony 1,1difenyloC—alkolokarbonyl, perfluoroC—alkilosulfonyl, CMalkilosulfonyl, fenylosulfonyl, podstawiony fenylosulfonyl, perfluoroC—alkilosulfinyl, C—alkilosulfinyl, fenylosulfinyl, podstawiony fenylosulfinyl, ^^l^iaftylosulfonyl, 2-naftylosulfonyl, podstawiony naftylosulfonyl, 1-naftylosulfinyl, 2-naftylosulfinyl oraz podstawiony naftylosulfinyl.
Jeśli A oznacza dipeptyd, którego zakończenie aminowe jest połączone z inną grupą, to schemat I może być stosowany do otrzymywania związków według wynalazku. Jednym z przykładów jest zastąpienie Ih przez kwas N-metylo-N-CBZ-D-fenyloalanylo-L-azetydynokarboksylowy, co prowadzi do odpowiedniego produktu końcowego, z zastosowaniem zasadniczo tych samych warunków reakcyjnych, jak w wyżej opisanym schemacie I.
Schemat I może być także stosowany aby wytworzyć związki o wzorze ogólnym (I), w którym R1 oznacza H, a R2 oznacza aminoC2.5alkil, guanidynoC2_5alkil, amidynoC2_5alkil, C-3alkoksyC2.5alkil, fenyl, podstawiony fenyl (gdzie podstawniki wybiera się spośród takich jak amidyno, guanidyno, C—alkiloamino, halogen, perfluoroC—alkil, C—ałkil, C—alkoksy oraz nitro), benzyl, benzyl podstawiony arylem, (gdzie podstawniki wybiera się spośród takich jak, amidyno, guanidyno, C—alkiloamino, halogen, perfluoroC—alkil, C-alkil, C^alkoksy oraz nitro), (pirydyno-4-ylo)aminoC—alkil, (pirydyno-3-ylo)aminoC—alkil, C,.5alkiloaminoC2_5alkil oraz C,_5alkil. Materiał wyjściowy Ia może być zastąpiony przez handlowo dostępne aminokwasy, takie jak: arginina, leucyna, fenyloalanina, lizyna, p-amidynofenyloalanina, metoksypropyloglicyna oraz 2-(3-pirydylo)alanina, kiedy grupa α-amino, jak również jakikolwiek inny z reaktywnych podstawników jest zabezpieczony za pomocą CBZ, Ts lub FMOC, jako odpowiednich. Jeśli pożądane podstawniki nie są handlowo dostępne, jak ma to miejsce w przypadku, gdy R2 oznacza podstawiony fenyl i podstawiony benzyl, to pożądany aminokwas może być syntetyzowany w oparciu o literaturowe chemiczne procedury. Patrz D.A. Evans i wsp., (Tetrahedron 1988, 44, 5525-5540).
Schemat I może być stosowany aby wytworzyć związki o wzorze ogólnym (I), w którym E oznacza 4-okso-2-chinoksalino-2-yl, benzimidazolo-2-yl i benzotiazolo-2-yl. Zastąpienie związku Ie przez 2-aminotiofenol, prowadzi do pochodnych benzotiazolu, w tych samych warunkach reakcyjnych jak w schemacie I, przy czym nie można stosować Pd do usuwania grup CBZ. Tym niemniej mogą być tutaj stosowane dowolne z pozostałych, przedstawionych wcześniej sposobów.
Jeśli E oznacza 5-karboetoksytiazolo-2-yl, to schemat I może być modyfikowany, prowadząc do otrzymania związku według wynalazku, jak przedstawione na schemacie IC. Zastąpienie związku Ie przez chlorowodorek estru etylowego cysteiny, prowadzi do pochodnej tiazoliny II, w temperaturze pokojowej z zastosowaniem CH2Cl2, jako rozpuszczalnika. Utlenianie pierścienia tiazolinowego związku II za pomocą MnO2, w temperaturze pokojowej
184 986 prowadzi do tiazolu Im. Utlenianie grupy hydroksylowej Im, a następnie usunięcie grup zabezpieczających amino za pomocą HF/aaizol, prowadzi do pochodnej karboetoksy Ia.
Aby wytworzyć estrowe pochodne In, grupa karboetoksy, albo w Il, In albo w Im, może być modyfikowana znanymi w chemii metodami. W tea spoób można wytworzyć następujące estrowe pochodne: karboksy, fenyloC—alklioamiaokarbonylo, amido, formylo i innych alkoksyC,-, karbonylowych grup.
SCHEMAT IC ąN^-OC^Et
HS
Id
II
Im
In
Iaay sposób wytwarzania związków o wzorze ogólnym (I) jest przedstawiony na schemacie II. Zilustrowano przykład wytwarzania związku o wzorze ogólnym (I), w którym A oznacza L-proliaę, która aa swoim N-zakończeniu jest związana z (1,1-difeayloC2al^ilokarboaylem), R1 oznacza wodór, R2 oznacza guanidyaoC3al^il, a E oznacza tiazolo^-yl. Iane związki, w tym związki według wynalazku, które mogą być wytworzone w oparciu o poniższy schemat ogólny są zestawione poniżej z odpowiednimi modyfikacjami.
184 986
SCHEMAT II
Cl
Ts
Eh
IIj
O
184 986
Kwas IIa, rozpoczynający schemat II, jest związkiem handlowo dostępnym. Wymieniony kwas konwertuje się do zaktywowanej pochodnej estrowej IIb, poprzez działanie za pomocą DCC i 2,4,5-trichlorofenolu, w temperaturze od -20°C do 0°C, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF. Pochodną proliny IId wytwarza się przez działanie na związek IIb związkiem IIc, SrieSyloammą i pirydyną. Alternatywnie, IId może być wytworzony poprzez bezpośrednie działanie na kwas IIa aminokwasem IIc, w obecności dowolnych, peptydowych środków sprzęgających przedstawionych na schemacie I.
Amid Weinrab'a N-aBoc-^-tosyloargininy, IIe, został wytworzony z zabezpieczonego kwasu, w oparciu o znane z literatury metody, DiMaio i wsp., Journal of Medicinal Chemistry 1992, 35, 3331. Po działaniu na ten amid związkiem IIf, w temperaturze -78°C, w THF, otrzymuje się keton IIg. Keton ten może być zredukowany za pomocą czynnika redukującego typu wodorku, takiego jak borowodorek sodowy, w temperaturze od -20°C do temperatury pokojowej, a następnie poddany działaniu TFA, w temperaturze pokojowej, co prowadzi do odpowiedniej aminy IIh.
Sprzęganie związku IIh i i IId w obecności DCC i HOBT, w temperaturze pokojowej w acetonitrylu, prowadzi do sprzężonego alkoholu IIi. Inne regenty sprzegające peptydy, które mogą być stosowane do tej reakcji obejmują: heksafluorofosforan benzotriazolo-1-yloksy-tris (dlmJSyloamino)fosfonlowy, chlorek bis(2-okso-3-oks;azolidynylo)fosfmowy, chlorowodorek chlorku 2-dimetyloaminoizopropylu i heksafluorofosforan bromo-tris-pirolidynofosfoniowy. Utlenianie związku Ili do ketonu z zastosowaniem perjodynanu, w CH2Cl2, a następnie usunięcie grupy zabezpieczającej ω-amino za pomocą HF i anizolu, prowadzi do pożądanego produktu IIj.
Aby wytworzyć związki o wzorze ogólnym (I), w którym A oznacza CMalkil, fenylo CMalkil lub podstawiony fenyloC.^alkil, materiał wyjściowy w schemacie II może być modyfikowany i stosowany, jak to zostało przedstawione na schemacie IIA.
SCHEMAT IIA
184 986
Materiał wyjściowy do schematu IIA wytwarza się z zabezpieczonego amidu Weinerab'a, IIe. Z amidu usuwa się grupę zabezpieczającą za pomocą TFA, alkiluje redukująco właściwym substratem oraz cyjanoborowodorkiem sodowym i zabezpiecza BOC do N-alkilowanego materiału wyjściowego. W zilustrowanym przykładzie stosuje się benzaldehyd jako substrat do redukującego alkilowania. Materiał po zalkilowaniu może być poddany działaniu tych samych reagentów i w tych samych warunkach, jak w schemacie II, co prowadzi do pożądanych związków.
Jeśli A oznacza formyl, CMalkoksykarbonyl, fenyloCMalkoksykarbonyl, CMalkilokarbonyl, C3_7cykloalkilokarbonyl, fenylokarbonyl oraz podstawiony fenylokarbonyl, to schemat II może być ponownie zmodyfikowany. Usuwa się grupę bOc ze związku IIe za pomocą TFA, w temperaturze pokojowej i otrzymaną wolną aminę poddaje się reakcji z właściwym, dostępnym handlowo związkiem karbonylowym. Przykładami takich związków są kwas mrówkowy/bezwodnik octowy, chlorek benzoilu, chlorek propionylu, chloromrówczan metylu, chlorek cykloheksanokarbonylu i im podobne. Ten wyjściowy materiał jest stosowany w tych samych warunkach jak w schemacie IIA, co prowadzi do pożądanych związków.
Podobnie, jeśli A oznacza CMalkilosulfonyl, perfluoroC1 ^alkilosulfonyl, fenylosulfonyl, podstawiony fenylosulfonyl, CMalkilosulfmyl, perfluoroC1-1alkilosulfinyl, fenylosulfinyl, podstawiony fenylosulfinyl, 1-naftylosulfonyl, 2-naftylosulfonyl i podstawiony naftylosulfonyl, 1-naftylosulfinyl, 2-naftylosulfinyl i podstawiony naftylosulfinyl, to pożądane związki mogą być wytworzone z ich odpowiednich, handlowo dostępnych halogenków arylosulfonylowych i arylosulfinylowych, z zastosowaniem schematu IIA.
Jeśli A oznacza aminokwas, którego zakończenie aminowe jest połączone z inną grupą, schemat II może być ponownie stosowany. N-sprzężony aminokwas może być nabyty lub wytworzony znanymi sposobami. Ten aminokwas zastąpi związek IId w schemacie II, z zastosowaniem tych samych warunków reakcyjnych. Alanina, asparagina, kwas 2-azetydynokarboksylowy, glicyna, prolina, kwas pipekolinowy, walina, metionina, cystyna, seryna, treonina, leucyna, tert-leucyna i izoleucyna, mogą być stosowane w tym schemacie, kiedy ich grupy aminowe są połączone z grupami takimi jak CMalkil, fenyloCMalkil, podstawiony fenyloCnalkil, 1,1-difenyloC1_4alkil, 3-fenylo-2-hydroksypropionyl, 2,2-difenylo-1-hydroksyetylokarbonyl, [1,2,3 AFtetrahydroizochinolino-1 -karbonyl, [1,2,3,4]-tetrahydroizochinolino-3 -karbonyl), 1 -metyloamino-1 -cykloheksmookarbonyl , 1 -hydroksy11-cykloheksanokarbonyl, 1lhydroksy-1ffenylosκetyl , 1-cykioheksyio-1-hydroksyaesSyl, 3ffanyio-2-hydroksypropionyl, 3,3ldifenyinl2-hydrnkkcprnpinayil 3lCyylnhfykyln-2lhydirokkcprnpionyl, formyj CMalyn-yky karbonyl, C,..4slkiloykrronyl, perflunroCl.4slkiloCo,klkilnyaιrronyl, fenyioCMalOiloysrbnayl, podstawiony fencloC,.4klyiloykrbonyll 1,1ldifenyinC,_4alyiinksrbonyl, podstawiony 1,1-difenylnCl.4klyiloykrbonyll perfiuoroClJ^klkilokulfnnyl, Cl_4alyilosulfoncll fenylnsulfnncl, podstawiony fenylnkulfonyll perfiuoroCMalkilosulfinyl, CMaikilosulfinyl, fenylnkulfinyll podstawiony fenylnsulfinyll 1-nafylosulfonyl, 2lnaftclokulfonyl, podstawiony nkftylokulfonyl, 1-naftclokulfincl, 2-nkftylosulfinyl oraz podstawiony nkftyinkulfiayl.
Jeśli A oznacza dipeptyd, którego zakończenie aminowe jest połączone z inną grupą, schemat II może być stosowany do otrzymywania związków według wynalazku. Jednym z przykładów jest zastąpienie IId przez kwas N-metylnfenylo-klsnOlpipekniinowCl co prowadzi do odpowiedniego produktu końcowego, z zastosowaniem zasadniczo tych samych warunków reakcyjnych, jak w schemacie II.
Aby wytworzyć związki o wzorze ogólnym (I), w którym R1 oznacza H, a R2 oznacza kmiaoC2..5klyil, gukaidcaoC2.5alkil, kmidcaoC2.5 alkU , CMalkoksyCMalkU, feny,, podsaawiony fenyl (gdzie podstawniki wybiera się spośród takich jak amidyno, guanidyno, Cl-,alyilosmian, halogen, pfrfluornC,-,alyil, CMaikil, C,.3alynksy oraz nitro), benzyl, benzyl podstawiony arylem, (gdzie podstawniki wybiera się spośród takich jak amidyno, guanidyno, C,.4siyilosmino, halogen, perfiunroCl.4kiyil, CmaHil, Cl.3alknksy oraz nitro), (pirydcaOl4lcln)sminnCl..4alkil, (pirydynnl3-yin)sminnC,_4 a^ikii, Cl·5alyilosmiaoC25klkil oraz ^.^ιΟΠ, schemat II może być ponownie stosowany. Z zastosowaniem sposobów opisanych przez DiMaio i wsp., w Jo^nal of Medicinal Chemistry, 1992, 35, 3331, mogą być wytworzone amidy WeinreNa, znanego
184 986 zabezpieczonego aminokwasu. Związki te zastępują związek IIe w schemacie II i są poddane działaniom w tych samych warunkach reakcyjnych jak przedstawione na schemacie II.
Schemat II może być ponownie wykorzystany do wytwarzania związków o wzorze ogólnym (I), w którym E oznacza oksazolo-2-yl, tiazolo-2-yl, tiazolo-5-yl, tiazoIo-4-yl, 1-alkiloimidazolo-2-yl, 2-pirydyl, 3-pirydyl, 4-pirydyl, benzo[b]tiofeno-2-yl, benzoksazolo-2-yl, 1 -alkilobernzimidazolo-1-yl, benzotiazolo-2-yl, 1-alkiloindolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1-d]tiazolo-2-yl, nafto[1,2-d]tiazolo-2-yl, pirymidyno-2-yl, chinoksalino-2-yl, bemzo[b]furano-2-yl, pirazyno-2-yl, chinazolino-2-yl, izotiazolo-5-yl, izotiazolo-3-yl. Kiedy azot w pozycji 1 jest zabezpieczony grupą zabezpieczającą stabilną w środowisku zasad (np. TMS, Boc, Ts, itd.), schemat II może być stosowany do wytwarzania związków o wzorze ogólnym (I), w którym E oznacza imidazolo-2-yl, pirazolo-2-yl, triazolo-2-yl, triazolo-4-yl, triazolo-6-yl, tetrazolo-2-yl, chinolino-2-yl, indolo-2-yl, izochinolino-1-yl, izochinolino-3-yl oraz puryno-8-yl (wymaga zabezpieczenia w pozycji 7 zamiast 1). Zastąpienie związku IIf dowolnym, znanym litowanym heterocyklem, prowadzi do pożądanych związków.
Inny sposób wytwarzania związków o wzorze ogólnym (I) jest przedstawiony na schemacie III. Zilustrowano przykład wytwarzania związku o wzorze ogólnym (I), w którym A oznacza polipeptyd, w którym pierwszym aminokwasem jest L-prolina, a drugim aminokwasem jest N-metylo-D-fenyloalanina, R1 oznacza wodór, R2 oznacza guanidynoC3alkil, R3 oznacza wodór, a E oznacza tiazolo-2-yl.
SCHEMAT III
IIIi
NH
184 986
Związki o wzorze ogólnym (I), w którym E oznacza pirazo-S-yl, mogą być wytwarzane via 1,3-dipolaraą addycję diazoketonów do alkiaów (Padwa i wsp., „1,3-Dipolar Cycloaddition Chemistry”, 2 tom, Wiley, Nowy Jork, 1984), która jest zilustrowana aa schemacie IV. Pośredni diazoketon IVa (Opis patentowy US 4 318 904), może być poddany reakcji z alkiaem IVb we wrzącym benzenie, co prowadzi do pirazolu IVc, który może być dalej przetwarzany do pirazolu IVd, jak zostało to wcześniej opisane.
SCHEMAT IV
HgN NH IVd
Związki o wzorze ogólnym (I), w którym E oznacza tiazolo^-yl i oksazolo-3-yl, mogą być wytwarzane, jak zostało to przedstawione na schemacie V. Cyklizacja alkoholi Va oraz Vb za pomocą odczynnika Burgess'a, do odpowiedniej tiazoliny i oksazoliny, a następnie utleniania za pomocą MnO2 lub N1O2 prowadzi do Vc i Vd (P.Wipf i wsp., Tetrahedron Letters, 1992, 33, 6267-6270). Podobnie, aldehyd Ve może być skonwertowany do Vd za pomocą trifenylofosfiny/jod, w obecności trietyloaminy (P. Wipf i wsp. J. Org. Chem. 1993, 58, 3604-3603).
184 986
SCHEMAT V
TsHN NH
Va
CMe
2) MnOc
THF, 70°C
--►
Ctfe
Vc
CMe
2) NiO2
THF, 70°C
-►
Vd
CNfe
Ve
Związki według wynalazku są przydatne jako inhibitory trombiay lub trypsyny. Związki o wzorze ogólnym (I) szczególnie przydatne do tych zastosowań obejmują:
184 986
184 986
Szczególnie przydatne jako inhibitory trombiny lub trypsyny mogą okazać się związki o wzorze ogólnym (I), w którym „A” oznacza:
1-nafylosulfonyl, 2-naftylosulfonyl, podstawione naftylosulfonyle (w których podstawniki wybiera się spośród takich jak, C,-alkil, pJrfluoroC,.4alkll, CMalkoksy, hydroksy, halogeno, amldo, nitro, amino, CM alkiloamino, C1-dialkiloamino, karboksy oraz CMalkoksykarbonyl);
L aminokwas, taki jak glicyna lub prolina, w których zakończenie jest niepodstawione lub monopodstawione podstawnikiem takim jak, 1 -naftylosulfonyl, 2-naftylosulfonyl oraz podstawione naftylosulfonyle (w których podstawniki wybiera się spośród takich jak, CMalkil, perfluoroC14alkil, CMalkoksy, hydroksy, halogeno, amido, nitro, amino, C1-alkiloamino, C1-dialkiloamino, karboksy oraz CMalkoksykarbonyl), formyl, fenylkarbonyl; lub polipeptyd zawierający dwa aminokwasy (tak jak dla związków według wynalazku), w którym pierwszym aminokwasem jest L-prolina lub kwas L-pipekolinowy, a drugim jest D-fenyloalanina, D-cykloheksyloalanina, D-difenyloalanina lub (2,3,4,5,6-pentafluorofenylo)alanlna, przy czym zakończenie aminowe wymienionego drugiego aminokwasu jest niepodstawione lub monopodstawione podstawnikiem z grupy obejmującej C-alkll, perfluoroC1-alkil lub formyl.
Szczególnie korzystnie „R,” oznacza wodór lub metyl.
Szczególnie przydatne mogą okazać się związki o wzorze ogólnym (I), w którym „R2” wybiera się z grupy obejmującej ammoC2.5alkil, guanidynoCh-alkil, amidyno C2..5alkil; C^alkiloaminoC2_5alkil, C15dlalkiloaminoC2.5alkil, 4-aminoc^^kloheksyloC0_2alkil, 3-aminocykloheksyloC02alkil oraz C^alkU.
Szczególnie przydatne mogą okazać się związki o wzorze ogólnym (I), w którym „E” oznaczają heteOcykle, wybrane z grupy obejmującej tiazolo-2-yl, tiazolo-5-yl, tiazolo-4-yl, tiazolino-2-yl, benzoksazolo-2-yl, bJnzlmidazolo-2-yl, imidazolo-2-yl, 4-okso-2-chinoksa-lino-2-yl, benzotiazolo-2-yl, triazolo-4-yl, triazolo-6-yl, tetrazolo-2-yl, pirymidyno-2-yl, chinolino-2-yl, pirazolo-2-yl, [4,5,6,7]-SJtrahydrobenzo-tiazolo-2-yl, nafto[2,1-d]tiazolo-2-yl, nato[1,2-d] tiazolo-2-yl, chinazolino-2-yl, izotiazolo-5-yl, izotiazolo-3-yl, puryno-8-yl oraz podstawiony heterocykl, w którym podstawniki wybiera się z grupy obejmującej następujące: CMalkil, prefluoroC14alkil, C-alkoksy, hydroksy, halogeno, amido, nitro, amino, CMalkiloamino, C-iiialkiloamino, karboksy, C11talkoksykarbony1 oraz hydroksy.
Związki według wynalazku przebadano co do ich zdolności hamowania hydrolizy wywoływanej przez trombinę. Zostało przeprowadzone doświadczenie z enzymem zarówno in vitro, jak i in vivo.
Ponadto, związki według niniejszego wynalazku zostały przetestowane in vitro, co do ich zdolności inhibitowania trypsyny, kako wskazanie ich selektywności.
Szybkości hydrolizy katalizowanej trombiną były mierzone spJkSrofotomJSryczniJ z zastosowaniem ludzkiej alfa-trombiny (American Diagnostica), chromogenicznego podłoża (Spectozyme® TH(H-D-HHT-Ala-Arg-pNA-2AcOH), American Diagnostica), w wodnym buforze (10 mM Tris, 10 mM Hepes, 150 mM NaCl, 0,1%PEG; pH 7,4) oraz czytnika mikropłykowego (Molecular Djv1cjs). Zmiany w absorbancji były monitorowane (Softmax, Molecular Djv1cjs) podczas dodawania enzymu, zarówno z inhibitorem, jak i bez inhibitora, w temperaturze 37°C, w ciągu 30 minut. IC50 były oznaczane przy ustalonych stężeniach
184 986 enzymu i podłoża i zmiennych stężeniach inhibitora (1 nM trombiny, 5-100 μΜ Spectozyme® TH). Do początkowego nachylenia krzywej reakcyjnej zastosowano kinetykę Michaelis'aMenton'a. Stałe zahamowania (KI) były oznaczane przy ustalonych stężeniach enzymu i inhibitora i zmiennym stężeniu podłoża (1 nM trombiny, 5-100 μΜ Spectozyme® TH). Do początkowego nachylenia krzywej reakcyjnej zastosowano kinetykę Michaelis^-Mentoba z programem K-Cat (Bio Metallics Inc.).
Szybkości hydrolizy katalizowanej trypsyną były mierzone z zastosowaniem tej samej metody, jak w przypadku trompiny. Trypsyna typu Bovine 1 (Sigma) oraz Spectozyme® TRY(Cbj-Gly-D-AIa-Arg-pNA-AjOH, American Diagnostics), zastąpiły ich ekwiwalenty trombiny w stężeniach 3,2 U/ml trypsyny oraz 0,1-0,3 mM Spectozyme.
Wartości IC50 dla reprezentatywnych związków są przedstawione w Tabeli A. Dla wybranych związków są podane wartości Ki w miejsce IC50. N-Me PPACK aldehydu oraz argatrobanu zostały zastosowane jako substancje referencyjne i ich wartości są przedstawione poniżej. Numery związków w tabeli odpowiadają przykładom opisanym dalej.
Badania ex vivo zostały przeprowadzone w celu określenia czasu trwania działania związków o wzorze 1. Dla przeprowdzenia badania i.v., osobnikom męskim uśpionych (pentobarbital i.p. 35 mg/kg) szczurów (Long Evans, 350-500 g) _ wszczepiono teflonową kaniulę przez żyłę udową. Po zabiegu zwierzęta były przechowywane osobno w standardowych klatkach, odżywiane karmą dla szczurów (hanian, #8604) i w sposób ciągły podawano im wlewkę z soli fizjologicznej dla utrzymania drożności tętniczej (0,5 ml/godz., wewnątrztętniczo) z zastosowaniem pętli obracającej się na osłoniętej sprężynie, połączonej z systemem infuzyjnym. Zwierzętom pozwalano odpocząć przez co najmniej 24 godziny po zabiegu.
Próbki krwi były pobierane od zwierząt na 15 minut przed podaniem inhibitora (pobrano 0,25 ml krwi za pomocą strzykawki zawierającej 0,025 ml Sigma cytrynianu sodu). Badane związki były zdyspergowane w wodzie i dostarczone zwierzętom (0,25 ml) poprzez żyłę udową Inhibitor został podany w stężeniu (mg/ml), które wywołuje 80% zahamowanie V0 w plazmie próbki w 5 minut po infuzji. Krew była pobierana z lini tętniczej (krew: cytrynianu sodu,0,25/0,025 ml), w regularnych odstępach czasu po podaniu (5, 10, 15, 30, 60 i 120 minut) i umieszczana w wirówce. Próbki plazmy zostały otrzymane przez odwirowanie krwi przy 10 000 obr/min, w ciągu 5 minut. Próbki te były analizowane, jeśli chodzi o zahamowanie tromboliny, z zastosowaniem badania chromogenicznego, jak opisane poniżej.
Szybkość wzrostu absorbancji przy 405 nm syntetycznych peptydów (50 μM Spectozyme® TH (H-D-HHT-Ala-Arg-pNA-2AcOH), American Diagnostica), mierzy się w obecności plazmy za pomocą czytnika mikropłytkowego (Molecular Devices), w temperaturze 37°C, z zastosowaniem wodnego buforu (10 mM Tris, 10 mM Hepes, 150 mM NaCl, 0,1% PEG; pH 7,4). Bufor dodaje się do próbek plazmy (1:1), po uprzednim rozcieńczeniu, przed wprowadzeniem na mikropłytkę (1:5 i 1:50 dla końcowych rozcieńczeń plazmy od 1:10 i 1:100, odpowiednio), a następnie enzym (1 nM ludzkiej α-trombiny). Dane zbiera się w ciągu 30 minut, a początkową szybkość hydrolizy podłoża (V0(mOD/min)) oblicza się programem analitycznym (Softmax, Molecular Devices).
Czas usunięcia połowy plazmy (tl/2) został obliczony z nachylenia krzywej Vo w stosunku do czasu, z zastosowaniem następującego równania: tl/2= 1,6 tangensa kąta nachylenia. Dane te są przedstawione w Tabeli A.
Dostępność biologiczna została określona na podstawie badań ex vivo, które obejmują szybkości hydrolizy z leku podawanego zarówno i.v. jak i p.o. W badaniu tym, męskie osobniki szczurów zostały przygotowane, jak opisano powyżej, z rurką teflonową wszczepioną do ich żyły udowej. Próbki krwi były pobierane od zwierząt na 15 minut przed podaniem inhibitora (pobierano 0,25 ml krwi za pomocą strzykawki zawierającej 0,025 ml Sigma cytrynianu sodu) i odstawiane do analizy. Testowany związek był zdyspergowany w wodzie (0,3-3,0 mg/ml stęż. końcowe) i dostarczony zwierzętom (0,25 ml), bądź i.v., bądź p.o. Krew była pobierana z lini tętniczej (krcwicytrynian sodu, 0,25/0,025 ml), w regularnych odstępach czasu po podaniu (0,25, 0,5, 1,0 2,0 i 3,0 godziny), a plazmę otrzymywano przez odwirowanie krwi przy obrotach 10 000 na minutę, w ciągu 5 minut. Próbka ta była analizowana, jeśli chodzi o zahamowanie trombiny z zastosowaniem badania chromogenicznego, jak opisane poniżej.
184 986
Szybkość wzrostu absorbancji przy 405 nm syntetycznych peptydów (50 μΜ Spectozyme® TH^-D-HHT-Ala-Arg-pNA-ŻAcOH), American Diagnostica), mierzy się w obecności plazmy za pomocą czytnika mikropłytkowego (Molecular Devices), w temperaturze 37°C, z zastosowaniem wodnego buforu (10 mM Tris, 10 mM Hepes, 150 mM NaCl, 0,1%PEG; pH 7,4). Bufor dodaje się do próbek plazmy (1:1), po uprzednim rozcieńczeniu, przed wprowadzeniem na mikropłytkę (1:5 i 1:50 dla końcowych rozcieńczeń plazmy od 1:10 i 1:100, odpowiednio), a następnie dodaje się enzym (1 aM ludzkiej α-trombiny). Dane zbiera się w ciągu 30 minut, a początkową szybkość hydrolizy podłoża (V0(mOD/min)) oblicza się programem analitycznym (Softmax, Molecular Devices).
Standardową krzywą tworzy się poprzez dodawanie leku lub nośnika (100 μ^ do całej krwi (900 μΐ), a następnie poprzez inkubowanie w ciągu 5 minut i odwirowanie w celu otrzymania plazmy. Procent zahamowania trombiny oblicza się przez porównanie Vo nośnika z wartością tejże dla próbki po działaniu leku. Dane z kilku przebiegów były znormalizowane za pomocą statystycznego zestawu (SAS), aby utworzyć krzywą standardową.
Procent zahamowania trombiny u badanych zwierząt obliczano przez porównanie wartości Vo przed podaniem leku z wartością Vo otrzymaną z zebranych próbek po podaniu leku. Procent zahamowania był nanoszony na krzywą standardową (utworzona jak wyżej) z zastosowaniem statystycznego zestawu (SAS), a ilość leku w próbce była ekstrapolowana.
Dostępność biologiczna (Dost.biol.), została obliczona z wykresu krzywej ekstrapolowanej dla leku w stosunku do czasu, zarówno dla podawania i.v. jak i p.o., z zastosowaniem następującego równania:
% Dost. biol.= (dawka podana i. v./dawka podana p. o.) x (pole powierzchni pod krzywą p.o./pole powierzchni pod krzywą i.v.).
Tabela A
Związek Thr Trp Tl/2 Dost. biol.
1 2 3 4 5
# IC55(gM) ICsotgM) (mia) (%)
1 Ki=0,00023 Ki=0,0031 19 1,2
2 Ki=0,0009 Ki=0,013
3 0,011 Ki=0,022 6
4 0,019 0,006 16
5 0,11 0,28 18
6 42,0 6,34
7 26 50
8 3,5 19
9 4,0 0,012
10 40,15 7,74
11 Ki=0,42 Ki=6,01
12 0,003 0,003 43
13 0,0070 0,002 25
14 0,005 0,0030
15 0,0070 0,0030 16
16 0,6830 0,2380
17 0,007 0,004 8
18 0,21 0,13
19 0,026 0,005 14
184 986 cd. tabeli
1 2 3 4 5
20 0,45 0,058
21 0,024 0,051 5
22 1,519 18,404
23 0,928 0,238
24 0,106 0,014
25 0,003 0,003 14
26 Ki=38 Ki=180
27 Ki=1,2 Ki=12
28 0,111 1,199 15
29 0,003 0,002 14
30 0,029 0,002 6
31 50,0 0,0800
32 0,0020 0,0020 19
33 0,0070 0,0020 18
34 0,0380 0,0030 26
35 0,2010 0,0020 11
36 0,001 0,001
37 0,0020 0,0010 42
38 29,9 38,7
39 100 100
40 20,5 7,01
41 0,002 0,001
42 0,0040 0,0020
43 0,200 0,0020
44 50,0 4,38
45 0,371 0,009
46 0,015 0,003
47 0,003 0,004
48 100 0,684
49 12,9 6,88
50 0,002 Ki=0,0020
51 0,0170 0,0070 17
52 0,012 0,005 8
53 45,5 7,44
54 0,11 0,013 15
55 0,83 0,0086
56 21,0 0,02790
57 19,6 0,182
184 986 cd. tabeli
1 2 3 4 5
N-MePPACK Ki=0,010 Ki=0,0039
Argatroban Ki=0,010 Ki=2,9
Jak wskazano poprzez dane w Tabeli A, związki o wzorze 1 mogą być stosowane w kompozycjach farmaceutycznych do leczenia pacjentów (ludzi i innych naczelnych) z zaburzeniami zakrzepowymi, w podobny sposób, jak znanymi heparynami i kumarynami. Związki te mogą być podawane dowolną drogą pozajelitową (dożylnie, wewnątrzotrzewnowo, podskórnie, drogą skórną), przy czym preferowanym sposobem podawania jest infuzja dożylna. Dawki infuzyjne mogą zmieniać się od około 0,1-300 pg/kg/min, inhibitora zmieszanego z farmaceutycznym nośnikiem, w czasie zmieniającym się od kilku minut do kilku dni. Wybrane związki mogą być również podawane doustnie, w dawkach od 1-100 mg/kg.
Kompozycje farmaceutyczne mogą być wytwarzane z zastosowaniem konwencjonalnych zarobek i technik mieszania. Dawki doustne mogą mieć postać eliksirów, syropów, kapsułek, tabletek i im podobnych. Przy czym, typowym nośnikiem w postaci ciała stałego jest substancja obojętna, taka jak laktoza, skrobia, glukoza, metyloceluloza, stearynian magnezu, fosforan diwapniowy, mannit i im podobne; a typową ciekłą zaróbką do podawania doustnego jest etanol, gliceryna, woda i im podobne.
Wszystkie zarobki mogą być mieszane ze środkami dezintegrującymi, rozcieńczalnikami, środkami granulującymi, smarującymi, wiążącymi oraz im podobnymi, z zastosowaniem konwecjonalnych sposobów, znanych specjalistom z dziedziny wytwarzania form leków. Postaci dawek do podawania pozajelitowego mogą być wytwarzane z zastosowaniem wody lub innego sterylnego nośnika.
Zazwyczaj, związki o wzorze I, są wyodrębniane i stosowane w postaci ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli. Przykłady takich soli obejmują sole kwasów, takich jak bromowodorowy, jodowodorowy, chlorowodorowy, nadchlorowy, siarkowy, maleinowy, fumarowy, jabłkowy, winowy, cytrynowy, benzoesowy, migdałowy, metanosulfonowy, hydroetanosulfonowy, benzenosulfonowy, szczawiowy, 4,4'-metylenobis(3-hydroksy-2-naftoesowy), 2-naftalenosulfonowy, p-toluenosulfonowy, cyklohesanosulfonowy oraz kwas cukrowy.
Poza leczeniem zaburzeń zakrzepowych, związki o wzorze 1, mogą być stosowane do zapobiegania krzepnięciu przechowywanych próbek krwi oraz jako powłoki do urządzeń medycznych, takich jak rurki umieszczane w przewodach dla utrzymania ich drożności oraz urządzeń ortopedycznych.
Na ogół, mogą być one stosowane w każdych warunkach, kiedy należy zapobiegać koagulacji, kontaktując związki z medium zawierającym trombinę. Specjaliści doświadczeni w stosowaniu środków przeciwzakrzepowych, mogą określić bardzo różnorodne, inne zastosowania dla inhibitorów trombiny według niniejszego wynalazku. Zastosowania te objęte są zakresem niniejszego wynalazku, ponieważ niniejszy wynalazek przewiduje stosowanie związków o wzorze I, jako środków przeciwzakrzepowych.
Jeszcze innym zastosowaniem związków według niniejszego wynalazku jest stosowanie ich jako inhibitorów trypsyny. Inhibitory trypsyny były stosowane klinicznie w leczeniu zaburzeń trzustkowych, takich jak zapalenie trzustki. Wartości ICM związków według niniejszego wynalazku wypadają pomyślnie w porównaniu z wartościami dla kamostatowych i nafamostatowych środków trzustkowych (IC50, 1x10- i 1,3x108, odpowiednio). Związki o wzorze I mogą być stosowane w ten sam sposób jak wymienione środki terapeutyczne.
Dalej przedstawione przykłady są ilustracją wynalazku. Przykłady te nie stanowią ograniczenia wynalazku, a jedynie sugestię sposobu praktycznego wprowadzania wynalazku. Specjaliści mogą znaleźć inne sposoby praktycznego stosowania wynalazku, które są dla nich oczywiste.
Przykłady 1 oraz 2
N-metylo-lD-'fei^;^l^i^^:^:a^^lo-N-[4-[(ia^:^:^(^:ii^iu^(^]^(^1^t^l^io)ia^i^]^o]^1S-[(benzotiazolo-2-ylo) karbonylo]butylo]-L-prolinamid
Związek#1
184 986
N-metylo-D-feayloalanylo-N-[4- [(aminoiminometylo)amino]- 1R-[(benzotiakolo-2-ylo) Uarbonylo]butylo]-L-prollaamid
ZwiązeU#2
ETAP a
1a
Prowadzi się mieszanie w ciągu trzech godzin, w atmosferze argonu, w temperaturze pokojowej, aldehydu N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanylo-L-prolilo-NG-CBZ-L-argmiaowego (9,92 g, 14,5 mmola; Opis patentowy US 4703 036), CH2Cl2 (48 ml), cyjanohydryny acetonu (4,0 ml, 43,4 mmola) oraz trietyloaminy (1,2 ml, 8,7 mmola). Następnie, dodaje się dodatkową porcję cyjanohydryny acetonu (1,3 ml, 14,2 mmola), po czym miesza się przez kolejną godzinę. Po zateżeniu mieszaniny pod zmniejszonym ciśnieniem, dzieli się pomiędzy wodę i octan etylu. Otrzymaną warstwę organiczną przemywa się wodą i solanką, suszy (Na2SO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość uciera się z kilkoma porcjami heksanu, a otrzymany stały osad suszy się pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się przej ściowącyjaaohydryaę 1a, w postaci ciała stałego.
ETAP b
HN'
NH-CBZ lb
Przez roztwór cyjanohydryny 1a (9,3 g, 13,1 mmola) w MeOH (200 ml), w temperaturze od -50°C do -70°C i w atmosferze argonu, przepuszcza się gazowy HCl (51 g), w ciągu ponad 1,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną umieszcza się w lodówce, w temperaturze 0°C, monitoruje (TLC i NMR), w ciągu 3 dni, po czym przenosi się do rozdzielacza w atmosferze argonu. Następnie, mieszaninę reakcyjną wkrapla się do mieszaniny wody (700 ml), octanu etylu (250 ml) i NaHCO3 (159g, 1,4 mola), prowadząc mieszanie w temperaturze 0-6°C. Wartość pH szybko chłodzonego roztworu monitoruje się i aie pozwala aa spadek poniżej
184 986 wartości równej 6,8. W tym celu dodaje się dodatkowe porcje wody i NaHCO3 (według wskazań pomiarów pH), do czasu zneutralizowania mieszaniny. Otrzymaną, mieszaninę filtruje się, pozostawiając filtrat, który przemywa się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone warstwy organiczne przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się chlorowodorek 1b, w postaci ciała stałego.
NH-CBZ
1c
Do odgazowanego roztworu związku 1b (7,23 g, 9,26 mmola) w absolutnym etanolu (290 ml), dodaje się w temperaturze pokojowej, w atmosferze argonu, 2-aminotiofenol (18,53, 18,52 mmola). Następnie, otrzymaną mieszaninę reakcyjną ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 4,75 godziny, po czym schładza do temperatury pokojowej, wystawia na działanie tlenu atmosferycznego w temperaturze pokojowej na okres 18 godzin, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl3/metanol (95:5), w wyniku czego otrzymuje się przejściowy związek 1c- hydroksybeakotiazol, w postaci białej piany.
Id
Do roztworu związku 1c (3,08 g, 3,76 mmola) w CH2Cl2 (40 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się perjodynanu Dess-Martia' a (1,59 g, 3,76 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 45 minut, po czym wprowadza się dodatkową porcję peijodynanu (1,2 g, 2,83 mmola), po czym miesza się przez dalsze 15 minut. Nadmiar peijodynanu zostaje wyeliminowany poprzez dodanie 3 ml roztworu przerywającego reakcję (25 g Na2S2O3, w 100 ml wodnego, nasyconego roztworu NaHCO3), rozcieńcza za pomocą octanu etylu (300 ml), po czym miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 15 minut. Otrzymaną warstwę wodną oddziela się i ekstrahuje kilkoma porcjami octanu etylu, a następnie połączone ekstrakty wodne przemywa się sukcesywnie porcjami wody i solanki, suszy (Na^OJ, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 1d w postaci białej piany.
184 986
ETAP e
Związek 1
Związek 2
Przejściowy keton 1d (2,97 g, 3,63 mmola) oraz anizol (10 ml) umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatury Hf, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, do rury reakcyjnej oddestylowuje się (15-20 ml) HF i po zakończonej destylacji podnosi się temperaturę mieszaniny reakcyjnej do 0°C. Po 2 godzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się żółte ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, stosując woda/acetonitryl/TFA (70:30:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związki 1 i 2. Każdy z diastereomerów liofilizuje się, w wyniku czego otrzymuje się pożądane produkty w postaci białej piany, przy czym związek 1 stanowi 91,5% zebranego materiału. Związek 1 (diastereomer L-argininy): FAB-MS m/z 550(MH+); [a]D 20=-72,5°, (c, 1,00, MeOH).
C28^5S^7O3^-^T^5 TTA-0,5H2O:
C , 46> 12; H, 4,47 ; N,11,24; H2O, 1,03.
C,46»13; H,4,37 ; N,11,35 ; H20,1,27.
Związek 2 (diastereomer D-argininy): FAB-MS m/z 550(MH+); [a^0=-67,5° (c, 0,67, MeOH).
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 3
C28H35N7O3S-3 ΊΤΑ-2 H2O:
C; 41,01 ; H; 4,56 ; N; 10,57 ; H2O,3,88. C; 4^ 11 ; H, 4,34 ; N; 10,96 ; H2O,3,80.
3a
Do mieszanego roztworu kwasu 3,3-difenylopropionowego 20,0 g, 88,4 mmola), 2,4,5trichlorofenolu (17,45 g, 88,4 mmola) i THF (50 ml), w atmosferze argonu, w temperaturze 20°C, wkrapla się roztwór dicykloheksylokarbodiimidu (18,24 g, 88,4 mmola) w (35 ml) THF. Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 2,5 godziny, w temperaturze -20°C, po czym mieszaninę reakcyjną umieszcza się w lodówce na okres 16 godzin, w temperaturze 0°C i filtruje. Macierzysty roztwór zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i po rekrystalizacji z etanolu otrzymuje się aktywowany ester 3a, w postaci ciała stałego.
184 986
ETAP b
Do mieszaniny L-proliny (4,26 g, 37,0 mmola), trietyloaminy (5,15 ml) oraz pirydyny (45 ml), w temperaturze 5°C, w atmosferze argonu, dodaje się aktywowany ester 3a (15,0 g, 37,0 mmola). Następnie, mieszaninę reakcyjną doprowadza się do temperatury pokojowe] i miesza się w ciągu 76 godzin, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodaje się wodny roztwór NaHCO2 (3,42 g w 130 ml) oraz eter (100 ml) i prowadzi się mieszanie w ciągu 45 minut w temperaturze pokojowej. Otrzymaną warstwę organiczną ekstrahuje się kilkakrotnie wodą Połączone warstwy wodne ekstrahuje się dwukrotnie eterem, zakwasza 1N HCl, a następnie ekstrahuje się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się solanką suszy (MgSO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się przejściową prolinę 3b, w postaci ciała stałego.
ETAP c
NH-Ts
3c
Do roztworu benzotiazolu (3,7 ml, 33,9 mmola) i bezwodnego THF (114 ml), w temperaturze -78°C, w atmosferze argonu, dodaje się 1,6M n-butylolit w heksanie (16 ml, 25,6 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie w temperaturze -78°C, w ciągu 15 minut, po czym dodaje się roztwór Nl0'^'^dimktyloamidu N-α-Boc-NG-tosylo-L-argininy (800 mg, 1,69 mmola; DiMaio i wsp., Journal of Medicinal Chemistry, 1992, 35, 3331) w THF (43 ml), wprowadzając go przez rurkę, a jednocześnie utrzymując temperaturę poniżej -70°C. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 1,66 godziny w temperaturze -78°C, po czym przelewa się do nasyconego, wodnego roztworu NH4Cl (600 ml), miesza intensywnie w ciągu 15 minut, a następnie ekstrahuje się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się sukcesywnie wodą i solanką suszy (Na2SO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan ecylu/heksan (5:2), w wyniku czego otrzymuje się pochodną benzotiazolu 3c w postaci oleju.
184 986
ETAP d
ΠΝ NH-Ts
3d
Do roztworu benzotiazolu 3c (307 mg, 0,563 mmola) w MeOH (10 ml), w temperaturze -20°C, w atmosferze argonu, wkrapla się borowodorek sodu (63,8 mg, 1,69 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 40 minut, w temperaturze około 20°C, po czym powoli dodaje się 2 ml acetonu. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną doprowadza się do temperatury pokojowej w ciągu ponad 1,25 godziny, a następnie zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i dzieli pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę wodną ekstrahuje się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się alkohol 3d, w postaci bladożóltej piany.
ETAP e
NH-Ts
Htr
3e
Roztwór alkoholu 3d (0,27g, 0,49 mmola) w 10 ml TFA/CH2Cl2 (1:4), miesza się w ciągu 1,5 godziny w temperaturze pokojowej, w atmosferze argonu. Otrzymaną, mieszaninę zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, wyniku czego otrzymuje się sól TFA 3e w postaci oleju.
184 986
ETAP f
3f
Roztwór soli TFA. aminy 3e (0,49 mmola), trietyloaminy (0,25 ml), związku przejściowego 3b (158 mg, 0,49 mmola), hydratu hydroksybenzotiazolu (111 mg, 0,54 mmola) w acetonitrylu (10 ml), poddaje się działaniu DCC (73 mg, 0,54 mmola), po czym miesza się w atmosferze argonu w ciągu 20 godzin, w temperaturze pokojowej. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną filtruje się, a ciało stałe przemywa się kilkoma porcjami acetonitrylu, Następnie, łączy się filtrat i acetonitryl, którym przemywana się osad, zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem i dzieli pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę organiczną przemywa się sukcesywnie porcjami 1N HCl, wodą, nasyconym, wodnym NaHCO3 i solanka, suszy (Na2SO..,), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się z zastosowaniem TLC na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CHCl3/metanol, w wyniku czego otrzymuje się benzotiazol 3f w postaci lepkiego ciała stałego.
ETAP g
3g
Mieszaninę związku 3f (7,2 mg, 0,0096 mmola) w CH2C1 (1 ml) i peijodynanu DessMartin'a (8,1 mg, 0,019 mmola), miesza się w ciągu 1 godziny, w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, po czym przemywa się reakcję za pomocą 4 ml roztworu (25 g Na2S2O3 w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3) i rozcieńcza za pomocą wody i CH2C1. Otrzymaną warstwę organiczną przemywa się wodą, suszy (Na^OJ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 3g, w postaci piany.
184 986
ETAP h
Związek 3
Mieszaninę anizolu (1 ml) i ketonu 3g (137 mg, 0,17 mmola) umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej przyłączonej do aparatu HF, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, do rury reakcyjnej oddestylowuje się (5 ml) HF i prowadzi mieszanie w ciągu 3 godzin, w temperaturze 0°C. Następnie, usuwa się HF pod zmneijszonym ciśnieniem, a mieszaniną uciera się z trzema porcjami eteru. Otrzymany osad odfiltrowuje się, suszy aa powietrzu, rozpuszcza w mieszaninie acetoaitryl/woda (1:1), po czym oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, stosując jako elueat mieszaninę CH3CN + 2%TFA/H2O + 0,016% TFA. Poszukiwane frakcje zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i liofilizuje, w wyniku czego otrzymuje się związek 3 w postaci mieszaniny 1:3 diastereomerów D oraz L-argiainy; IR (KBr, cm- 1674, 1450, 1204, 1135; [a]D”=- 74,0°, (c, 0,60, MeOH); ^=106-120^.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 4 c'33H336N66O33S
1,'75 TFA -0,33 H2O: C,52,96; H,5,02, 1^11^,5 5 ;H2O,3,81. C,53,27; HA 13; NU 0,34; H2O,3,86.
ETAP a H O
CBZ-HNNH-CBZ
4a
Do mieszaniny N-a-Boc-NGNG-di-CBZ-L-argininy (92,0 g, 3,69 mmola) i TKF, dodaje się, w temperaturze 0°C i w atmosferze argonu, -,-'-Uarboaylodiimidakol; 0,65 g, 4,05 mmola), po czym prowadzi się mieszanie otrzymanej mieszaniny reakcyjnej w ciągu 1 godziny, w temperaturze 0°C. Następnie, mieszaninę reakcyjną schładza się do temperatury -48°C
184 986 i dodaje roztwór 1 M DIBAL/heksan (10,3 ml, 10,3 mmola), z szybością pozwalającą utrzymać temperaturę pomiędzy -48°C a -42°C. Uzyskaną mieszaninę reakcyjną miesza się jeszcze w ciągu 15 minut w temperaturze -48°C, po czym dodaje się wodny roztwór KHSO4 i l,4g/5,0 ml), w temperaturze pomiędzy -40°C a -28°C. Po ogrzaniu się mieszaniny do temperatury pokojowej, dodaje się CH2C^ i otrzymane ciało stałe odfiltrowuje się i przemywa dodatkowymi porcjami Ch2C12. Następnie, zebrane filtraty przemywa się wodą, suszy (MgSO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się przez krystalizacje z i-PrOH i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się aldehyd 4a, w postaci ciała stałego.
ETAP b
4b
Miesza się w ciągu 16 godzin, w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, aldehyd 4a (0,765 g, 1,36 mmola), CH2Cl2 (5 ml) i 2-(trimetylosililo)tiazol (1,07 g, 6,8 mmola). W wyniku zatężenia mieszaniny reakcyjnej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymuje się związek 4b, w postaci oleju.
ETAP c
NH-CBZ
4c
Prowadząc mieszanie roztworu tiazolu 4b (1,36 mmola) w CH2Cl2 (30 ml), wprowadza się powoli, w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, kwas trifluorooctowy (6 ml). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 6 godzin, po czym zatęża się mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/metanol/NH4OH(95:4,5:0,5), w wyniku
184 986 czego otrzymuje się pojedynczy diasSJrJomJr. Wydzielony produkt rozpuszcza się w CH.2Cl2, suszy (K2Co3), filtruje, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się alkohol 4c, w postaci szklistego oleju.
ETAP d
NH-CBZ
4d
Do mieszaniny alkoholu 4c (0,18 g, 0,35 mmola), (CBZ)-N-metylo-D-fenyloalanylo-Lproliny (0,14 g, 0,35 mmola; opis patentowy US 4703036), hydratu hydroksybenzotriazolu (0,053 g, 0,38 mmola) i CH3CN (4,5 ml), dodaje się w temperaturze pokojowej DCC (0,079 g, 0,38 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 3,5 godziny, a otrzymany osad przemywa porcjami CH3CN. Połączone filtraty zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym dzieli się pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę organiczną przemywa się sukcesywnie wodą i solanką, suszy (MgSO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie (żel krzemionkowy, CHjCł/MeOH (95/5), w wyniku czego otrzymuje się sprzężony alkohol 4d, w postaci białej piany.
ETAP e
4e
Roztwór alkoholu 4d (0,14 g, 0,15 mmola) w CH2Cl2 dodaje się jednorazowo, w temperaturze pokojowej, do mieszaniny perjodynanu Dess-Martinia (76 mg, 0,179 mmola) i CH2Cl2 (4 ml). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 35 minut, po czym dodaje się kilka dodatkowych miligramów perjodynanu Dess-Martlria. Otrzymaną mieszaninę miesza się przez, kolejne 10 minut, po czym dodaje się roztwór zatrzymujący reakcję (25 g Na,S2O-. w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3), po czym miesza się dodatkowo przez 10 minut.
184 986
Otrzymaną mieszaninę reakcyjną dzieli się pomiędzy octan etylu i wodę i miesza przez dalsze 5 minut. Warstwę organiczną przemywa się kilkoma porcjami wody i solanki, suszy (MgSO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 4e, w postaci bezbarwnego szkła.
ETAP f
Związek 4 (RWJ 50026)
Keton 4e (0,13 g, 0,144 mmola) oraz anizol umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, bezpośrednio do rury reakcyjnej oddestylowuje się (5-10 ml) HF, po czym podnosi się temperaturę mieszaniny reakcyjnej do 0°C. Po 1,5 godzinnym mieszaniu, HF usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, stosując, jako eluent, mieszaninę woda/acktonitryl/TFA (50:50:0,2) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w wodzie i koryguje wartość pH do 6,48 za pomocą świeżo przemytego AmberlSee® IRA-400 (OH)żywicy jonowymiennej i wodnego 0,1M TFA. Wytrącony osad oddziela się przez filtrację i w wyniku liofilizacji filtratu otrzymuje się związek 4, w postaci białego ciała stałego.
Anal. Oblicz, dla: C24H33N7O3-2 CHF3C4 · 0,2H2O:
Obliczona: CM88; Η,5,03·, ν, 13,08, H2O,2,88.
Znaleziona: 11,4,93,-1,12,98, H2O,2,<41.
Przykład 5
ETAP a
Λ
CBZ
NH
Ts-HN
NH
5a
184 986
Do mieszanego roztworu N-α-CBZ-NGlSnsyinlLlkrgiaiay (25,2 g, mmol) w THF (160 mi), dodaje się w temperaturze od 0-10°C, 1,1'-yarronylndiimidszol (9,89 g, 0,053 mmola). Po upływie 1 godziny, mieszaninę reakcyjną schładza się do temperatury -42°C i dodaje roztwór 1M DEBAL/heksan (130 ml, 130 mmoli) w ciągu 30 minut. Następnie, miesza się w ciągu kolejnych 30 minut, w temperaturze -42°C, po czym przerywa się reakcję, dodając powoli 1,2M HCl (365 ml) i ogrzewa mieszninę rekcySnądn temperatury pokojowej. Na tę mieszaninę działa się 0,6M HCl (360 ml) oraz CHCI3 (400 ml), po czym miesza w temperaturze pokojowej w ciągu
2,5 godziny. Fazę wodną przemywa się kilkoma porcjami CHCI3, a połączone warstwy organiczne przemywa się kilka razy wodą, suszy (Na2SO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się aldehyd 5a w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 447 (MH)+.
ETAP b
OH
CBZ ,N.
CN
H
NH
NH
5b
Do roztworu aldehydu 4a (22,0 g, 49 mmoli) w MeOH (60 ml), H2O (60 ml) i octanie etylu (110 mi), mieszając, dodaje się KCN (6,0 g, 92 mmole), po czym prowadzi się mieszanie w ciągu 16 godzin, w temperaturze 22°C. Otrzymaną warstwę wodną ekstrahuje się za pomocą kilku porcji octanu etylu, a połączone ekstrakty organiczne przemywa się wodą, suszy (Ns2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się nitryl 5b, w postaci piany: FAB-MS m/z 474 (Mh)+.
ETAP c
Ts-NH v
NH
5c
184 986
Przez roztwór nitrylu 5b (8,0 g, 16, 9 mmola) w bezwodnym MeOH (162 ml), w temperaturze -78°C, przepuszcza się bezwodny HCl (g), z taką szybkością, aby temperatura nie przekroczyła -40°C. Po dodaniu, prowadzi się mieszanie w ciągu 30 minut w temperaturze 0°C. Następnie, mieszaninę reakcyjną dodaje się do intesywnie mieszanego wodnego roztworu nasyconego NaHCO3, utrzymując jednocześnie pH powyżej 6. Po neutralizacji, pH koryguje się do wartości 4 za pomocą lodowatego kwasu octowego i octanu etylu (350 ml). Po 4 godzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną rozdziela się i warstwę wodną ekstrahuje się za pomocą octanu etylu trzykrotnie. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się wodą, wodnym, nasyconym roztworem NaHCO3, jak również solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 5c, w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 507 (MH)+.
ETAP d
Ts-HNV NH
5d
Roztwór związku 5c (1,00 g, 1,84 mmola), 2-aminofenolu (0,22 g, 2,03 mmola) w absolutnym EtOH (40 ml) ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, w atmosferze azotu, w ciągu 24 godzin, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CHjCf/MeOH (95:5), w wyniku czego otrzymuje się benzoksazol 5d, w postaci białej piany; t.t. 81-91°C; [α ]D5=-2,9, (c, 0,68, CHCl3).
Anal. Oblicz, dla: C^HuNjOgS -0,6H2O:
Obliczona: C,58,34; H£14; ^1245; H2O,1,87.
Znaleziona: C,58,32; H,5,14;N,11,97 ; H2O,1,61.
5e
184 986
Mieszaninę związku 5d (0,87 g, 1,53 mmola), 20% Pd(OH)4/C (0,21 g) i absolutnego EtOH (19 ml) umieszcza się w aparacie do uwodarniania pod ciśnieniem atmosferycznym i prowadzi się mieszanie w atmosferze wodoru w ciągu 16 godzin. W wyniku odfiltrowania uzyskanej mieszaniny i zatężenia pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymuje się wolną aminę 5e, w postaci żółtej piany.
Ts-HN v NH
5f
Do roztworu hydratu 1-hydroksybenztriazolu (0,16 g, 1,2 mmola), aminy 5e (0, 47 g, 1,1 mmola), CBZ-N-metylo-fenyloalanylo-proliny (0,44 g, 1,1 mmola) i CH3CN (15 ml), dodaje się kroplami, w atmosferze azotu, roztwór DCC (0,25 g, 1,1 mmola). Następnie, mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 3,5 godziny, filtruje, a otrzymany placek filtracyjny przemywa się kilkoma porcjami CH3CN. Połączone filtraty zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszcza w octanie etylu, przemywa sukcesywnie porcjami wody i solanki, suszy (MgSO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH^CUMeOH (93:7), w wyniku czego otrzymuje się alkohol 5f, w postaci żółtego szkła.
ETAP g
Ts-HN \
NH _5g
Roztwór alkoholu 5f (0,45 g, 0,56 mmola), w bezwodnym CH2Cl2 (5 ml) dodaje się do miesznego peijodynanu Dess-Martin'a (300 mg, 0,73 mmola) i bezwodnego CH2Cl2 (20 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 30 minut, po czym dodaje się dodatkową porcję perjodynanu Dess-Martin'a (50 mg, 0,12 mmola). Otrzymaną mieszaninę miesza się przez kolejne 10 minut, w temperaturze pokojowej, po czym
184 986 dodaje się 30 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na2S2O2 w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3), a następnie porcję octanu etylu. Warstwę organiczną przemywa się sukcesywnie nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3 i solanką, suszy (MgSO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 5g, w postaci piany: FABMS m/z 882 (MH)+.
ETAP h
NH tyr
Związek 5
Keton 5g (0,45 g, 0,54 mmola) oraz anizol (ca.2 ml) umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury 78°C. Następnie, bezpośrednio do rury reakcyjnej oddestylowuje się (0,5-1,0 ml) HF, po czym miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 4 godzin. Następnie, HF usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się żółte ciało stałe, które oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, stosując jako eluent, mieszaninę woda/acetonitryl/ TFA (70:30:0,2). Frakcje zawierające pożądany produkt zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i liofilizuje, w wyniku czego otrzymuje się związek 5, w postaci proszku; t.t. 81-91°C; [a]D=-63,3 (c, 0,58, MeOH) ; FAB-MS m/z 534 (MH)+.
Anal. Oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 6
C28H35N7O4-4 C2HF3O2-2,5H2O: C,41,97; H,4,25; N,9,52; H2O,3,93. C,42,26; H,4,42; N,9,87; H2O,4,27.
ETAP a
NH
Ts-HN
NH
6a
Do roztworu N-α-Fmoc-NG-tosylo-L-argininy (6,0 g, 10,0 mmola) w bezwodnym THF (30 ml), dodaje się w temperaturze 0°C i w atmosferze argonu, 1,1'-karbonylodiimidazol (1,8 g,
184 986
11,0 mmola), po czym miesza się w tej temperaturze w ciągu 1,5 godziny. Następnie, mieszaninę reakcyjną schładza się do temperatury -48°C i dodaje kroplami roztwór 1M DIBAL (28 ml, 28 mmoli) w ciągu 20 minut. Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 1,5 godziny, po czym w dalszym ciągu mieszając dodaję się 1,2N HCl (67 ml), a następnie podnosi się temperaturę do temperatury pokojowej i dzieli się mieszaninę pomiędzy 0,6N HCl (65 ml), a chloroform. Fazę wodną przemywa się kilkoma porcjami chloroformu, a połączone warstwy organiczne przemywa się kilka razy wodą i solanką, suszy (Na2SO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się aldehyd 6a, w postaci białego płatkowatego ciała stałego.
ETAP b
H
Etnoc—N.
OH
H
CN
NH
Ts-HN
NH
6b
Do roztworu aldehydu 6a (5,9 g, 11,0 mmoli) w octanie etylu (250 ml), dodaje się roztwór KCN (1,44 g, 22 mmole) w H2O (125 ml), po czym prowadzi się mieszanie w ciągu 40 godzin, w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Następnie, oddziela się warstwę organiczną a warstwę wodną przemywa trzema porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się solanką suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem i przechowuje w lodówce pod argonem. Pozostałość dzieli się pomiędzy octan etylu (100 ml), a nasycony, wodny roztwór NaHCO3(200 ml), utrzymując jednocześnie pH na poziomie 7,0, poprzez dodawanie NaHCO3 w postaci ciała stałego. Nadmiar NaHCO3 usuwa się poprzez filtrację, a pozostałą warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone warstwy organiczne przemywa się dwukrotnie solanką suszy (MgSO4), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się cyjanohydrynę 6b, w postaci białego ciała stałego: FAB-MS m/z 562 (MH)+
ETAP C
NH
Ts-HN \\
NH
6c
184 986
Przez roztwór nitrylu 6b (3,0 g, 5,34 mmola) w MeOH (53 ml), w temperaturze poniżej -40°C i w atmosferze argonu, przepuszcza się HCl (21g), w ciągu ponad 20 minut. Następnie, naczynie reakcyjne zamyka się pod azotem i umieszcza w zamrażarce w temperaturze -15°C na okres 46 godzin. Po upływie tego okresu mieszaninę reakcyjną zatęża się w temperaturze pokojowej. Pozostałość dzieli się pomiędzy nasycony, wodny roztwór NaHCO3 (250 ml), a octan etylu. Warstwę organiczną przemywa się dwoma porcjami solanki, suszy (MgSO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 6c, w postaci ciała stałego.
Ts-HN
NH
6d
Do roztworu związku 6c (3,30 g, 5,3 mmola) w CH2Cl2 (100 ml), dodaje się chlorowodorek estru etylowego cysteiny (1,97 g, 10,6 mmola) i uzyskaną mieszaninę reakcyjną miesza się w atmosferze argonu, w temperaturze pokojowej, w ciągu 3 godzin. Następnie, osad oddziela się przez filtrację, a filtrat zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się HPLC, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/metanol (97:3), w wyniku czego otrzymuje się pochodną tlazoliny 6d, w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 694 (MH)+
ETAP e
NH y
Ts-HN v
NH
6e
Do mieszanego roztworu pochodnej 6d (2,20 g, 3,17 mmola) w bezwodnym acetonitrylu (50 ml), dodaje się kroplami dietyloaminę (2,5 ml, 24,2 mmola), w temperaturze -5°C, a następnie w ciągu 18 godzin doprowadza się do temperatury pokojowej. Pozostałość zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszcza w bezwodnym CH2Cl2 i ponownie zatęża się
184 986 pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość uciera się z kilkoma porcjami heksanu i zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się aminę 6e, w postaci oleju; FAB-MS m/z 472 (MH). f
6f
Do roztworu aminy 6e (2,21 g, 3,1 mmola) w CH2Cl2, w temperaturze -5°C i w atmosferze argonu, dodaje się chlorku dansylu (890 mg, 3,2 mmola), po czym miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 1 godziny. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i dzieli pomiędzy CHCI3, a nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Warstwę organiczną przemywa się solanką, suszy (K2CO3) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/MeOH (97:3), w wyniku czego otrzymuje się zabezpieczoną aminę 6f; FABMS m/z 705 (MH)+.
v 7 ETAP t
NH
TsH-NNH
6g
Do roztworu aminy 6f (0,70 g, 1,49 mmola) w CH2Cl2 (25ml) dodaje się aktywowany MnO2 (0,75 g), po czym miesza się przez całą noc w temperaturze pokojowej. Po dodaniu kolejnej porcji MnO2 (0,75 g), ponownie miesza się w ciągu 4 godzin w temperaturze pokojowej. Po dodaniu jeszcze jednej porcji MnO2 (0,75 g), ponownie miesza się w ciągu 16 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie, filtruje się mieszaninę reakcyjną, najpierw przez pomocniczy materiał filtracyjny, a następnie przez Nylon 66 (0,45 pm), z zastosowaniem CHCf/MeOH do przemywania placków filtracyjnych. Połączone popłuczyny suszy się
184 986 (Na2SO4) izatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się HPLC aa żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny C^CR/MeOH (97:3), w wyniku czego otrzymuje się tiazol 6g, w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 701 (MH)+.
ETAP h
Związek 6
Roztwór tiazolu 6g (141 mg, 0,20 mmola) w anizolu umieszcza się w zbiorniku aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, bezwodny HF oddestylowuje się (4,5-6,0 ml) do zbiornika i po doprowadzeniu temperatury do 5°C miesza się w tej temperaturze w ciągu 3,5 godziny. Następnie, HF usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe, które oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny H2O/CH3CN/TFA (30:20:0,2), w wyniku czego otrzymuje się olej. Olej ten rozpuszcza się w wodzie destylowanej i doprowadza pH do wartości 6,20 za pomocą żywicy Amberiiee® IRA 400 (OH-).
Roztwór filtruje się i liofilizuje, w wyniku czego otrzymuje się związek 6, w postaci ciała stałego; t.t. 90-98 °C; FAB-MS m/z 547 (MH)+
Przykład 7
ETAP a
Związek 7a
Do (trimetylosililo)tiazolu (2,03 g, 11,0 mmoli), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się (±)-N-tert-butoUsykarbonylo-2-piperydynokarboksyaldehyd (2,13 g, 10,0 mmoli; Hassner i wsp., Journal of Organie Chemistry, 1991, 56, 2775). Prowadzi się mieszanie w ciągu 6 godzia, po czym rozcieńcza się bezwodnym THF (100 ml) i 5 ml 1,0M fluorku teirabuiyloamoaiowego w THF i miesza w ciągu kolejnych 40 minut. Po zatężeaiu pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozpuszcza się w octanie etylu i przemywa nasyconym, wodnym roztworem NaHCO„ suszy (Na2SO44 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się tiazol 7a, w postaci ciała stałego; FAB MS m/z 299 (MH)+
184 986
Roztwór tiazolu 7a (3,22 g, 9,0 mmoli) w CHjC^ (100 ml) i TFA (20 ml), miesza się w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu w ciągu 3 godzin, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość dzieli się pomiędzy CHCI3 (100 ml), a 50% wodny roztwór NaOH (20 ml), a następnie miesza się w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Po dodaniu kolejnej porcji CHCI3 (100 ml), prowadzi się dalsze mieszanie. Po usunięciu warstwy organicznej, otrzymaną warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami CHCI3. Połączone popłuczyny organiczne suszy (K2CO3) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu yrzfmionyowcm, eluując za pomocą mieszaniny EtOAc/MeOH/N^OH (97:3:1), w wyniku czego otrzymuje się pochodne piperydyny 7b w postaci rozdzielonych diaktereomfrów.
ETAP c
hnA
NH(NO2)
7c
Do mieszaniny N-α-Boc-NG-niSro-L-αrgiaiac · 2/3 Et2O T/4EtOAc w bezwodnym THF (20 ml), dodaje się w temperaturze -20°C, N-metylomorfoliaę (0,48 g, 4,68 mmola). Następnie, do tej mieszaniny, w temperaturze od -15°C do -20°C, dodaje się kroplami chloromrówczan iznrutylu, po czym miesza się w ciągu 35 minut, po czym dodaje się, w temperaturze 20°C i w atmosferze argonu, roztwór pochodnej piperydyny 7b (0,85 g, 4,2 mmola) w bezwodnym THF (30 ml). Tę mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 45 minut w temperaturze -15°C, po czym w ciągu 3 godzin doprowadza się ją do temperatury pokojowej, a następnie umieszcza w lodówce, w temperaturze 0°C, na okres 16 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną filtruje się, a filtrat zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w CHCI3, a warstwę organiczną przemywa kolejno za pomocą nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3 i kolaayil suszy (Ns2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną argininy 7c w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 500 (MH)+.
184 986
I 0 OH
ETAP d
HN
NH(ND2)
7d
Do roztworu pochodnej argininy 7c (1,75 g, 3,5 mmola), w bezwodnym THF (30 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się 6n HCl/EtOH (40 ml). Po mieszaniu w ciągu 1 godziny, dodaje się kolejną porcję 6N HCl/EtOH (10 ml) i prowadzi dalsze mieszanie w ciągu 2 godzin. Po dodaniu kolejnej porcji 6N HCl/EtOH (10 ml) prowadzi dalsze mieszanie w ciągu 1 godziny. Następnie, mieszaninę reakcyjną, zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym uciera z THF, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. Porcję tego ciała stałego (1,26 g, 2,36 mmola) miesza się z bezwodnym THF (45 ml) i trietyloaminą (0,75 ml). Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodaje się chlorku dansylu (0,63 g, 2,33 mmola) i miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 3 godzin. Po dodaniu kolejnych porcji trietyloaminy (0,25 g) i chlorku dansylu (0,20 g), miesza się w temperaturze pokojowej jeszcze w ciągu 1 godziny. Następnie, mieszaninę reakcyjną filtruje się, zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe, które oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny EtOAc/ MeOH/ NH4OH (96:3:1), w wyniku czego otrzymuje się 7d w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 633 (MH)+.
ETAP e
NH
HN
Związek 7
184 986
Do mieszanego roztworu pochodnej 7d (0,19 g, 0,30 mmola) w CH2Cl2 (10 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się peijodynanu Dess-Martiha. Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 1,5 godziny, po czym dodaje się 30 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na2S2O3 w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3). Warstwę organiczną przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość umieszcza się w zbiorniku reakcyjnym aparatu HF z anizolem i schładza się do temperatury -78°C. Następnie, HF oddestylowuje się do zbiornika reakcyjnego i po doprowadzeniu temperatury do 5°C, utrzymuje się zbiornik reakcyjny w tej temperaturze w ciągu 40 minut. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera się z eterem, w wyniku czego otrzymuje się kleiste ciało stałe. Ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny H2O/CH3CN/TFA (60:40:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 7 w postaci mieszaniny diastereomerów: t.t. 85-100°C; [a]D^= =60,4 (c, 0,95, MeOH); FAB-MS m/z 586 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: C27H35N7O4S2· C2HF3O2-O,2H2O:
Obliczona: C,44,44; H,4,53; N,11,52; H2O,1,05.
Znaleziona: C,4M,,36; H[^^,44ł; Ni; 11,541; H2O,0,92.
Przykład 8
ETAP a
Do roztworu (±)-N-(tert-butoksykarbonylo)piperydyno-2-karboksyaldehydu (3,12 g, 14,6 mmola) w bezwodnym THF (30 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się porcjami (trifenylofosforanylideno)octanu metylu (4,89 g, 114,6 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie, w temperaturze pokojowej, w ciągu 16 godzin, po czym mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. W wyniku dodania do pozostałości eteru (25 ml), wytrącony osad filtruje się, a filtrat zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny heksan/eter (4:1), w wyniku czego otrzymuje się pochodną estru 8a w postaci oleju.
ETAP b
8b
Do roztworu estru 8a (2,20 g, 8,2 mmola) w bezwodnym THF (24 ml), dodaje się chlorek litu (1,04g, 24,5 mmola). Następnie, do tej mieszaniny dodaje się borowodorku sodu (0,93 g,
24,5 mmola), absolutnego etanolu (29 ml) i prowadzi się mieszanie w ciągu 48 godzin. Po schłodzeniu mieszaniny reakcyjnej do temperatury 0°C, dodaje się 10% roztworu wodnego kwasu cytrynowego, dla uzyskania pH o wartości 4,0. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszcza się w wodzie (40 ml), po czym koryguje się wartość pH za pomocą 10% roztworu wodnego kwasu cytrynowego do wartości równej 4.
184 986
Warstwę wodną ekstrahuje się kilkoma porcjami CH2Cl2, a połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną alkoholu 8b w postaci oleju; GC/mS (E1) m/z 227 (M)+.
ETAP c
Roztwór alkoholu 8b (2,06 g, 8,2 mmola) w CH2Cl2 (20 ml) dodaje się w ciągu 2 minut, w temperaturze pokojowej, do mieszaniny chlorochromianu pirydyniowego (2,64 g, 12,3 mmola) w CH2Cl2. Po 30 minutowym mieszaniu, dodaje się eter (200 ml) i odsącza powstały osad. Osad ten przemywa się kilkoma porcjami eter/CH2Cl2 (2:1), a filtrat połączony z popłuczynami organicznymi filtruje się przez żel krzemionkowy. Roztwór organiczny suszy się (Na2SO44 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną aldehydu 8c w postaci oleju.
ETAP d
Do aldehydu 8c (1,93 g, 8,0 mmola) dodaje się w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, 2-trimetylosililotiazol (1,63 g, 8,8 mmola). Po 3,25 godzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się bezwodnym THF i dodaje 1,0M fluorku tetrabutyloamoniowego /THF (4,0 ml), po czym miesza się w ciągu 30 minut i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w octanie etylu, przemywa nasyconym roztworem NaHCO3, suszy (NajSO^ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną tiazolu 8d w postaci oleju.
ETAP e
Do roztworu pochodnej tiazolu 8d (2,48 g, 7,6 mmola) w CH2Cl2 (50 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się kwas trifluorooctowy (16 ml). Po 2 godzinnym mieszaniu zatęża się mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszcza w CHCl3 (60 ml). Nastepnie, roztwór ten alkalizuje się 50% wodnym roztworem NaOH (20 ml),
184 986 po czym warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami CHCl3/propanol-2 (20:1). Połączone ekstrakty organiczne suszy się (K2CO3) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się olej. Olej ten oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan Jtylu/MeOH/NH4OH (97:3:1 do 90:7:3), w wyniku czego otrzymuje się tiazol 8e z usuniętą grupą zabezpieczającą; FAB-MS m/z 227 (MH+).
ETAP f
NH(NO;)
8f
Do roztworu N-a-Boc-NGnltro-L-arglnlny2/3Et2O· 1/4EtOAc (1,12 g, 2,87 mmola) i N-metylomorfoliny (0,32 g, 3,20 mmola) w bezwodnym THF (20 ml), dodaje się w temperaturze -20°C i w atmosferze argonu, chloromrówczan izobutylu (0,39 g, 2,87 mmola), po czym miesza się w ciągu 30 minut w temperaturze pomiędzy -5°C a -10°C i schładza do temperatury -20°C. Następnie dodaje się kroplami, w ciągu 2-3 minut, roztwór pochodnej tiazolu 8e (0,65 g, 2,87 mmola) w THF (20 ml). Tę mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 45 minut w temperaturze -15°C do -10 °C, po czym w temperaturze pokojowej w ciągu 16 godzin. Przygotowuje się inną porcję N-aBoc-NG-nitno-L-argininy·2/3 EtAOlMEtOAc (0,56 g, 1,44 mmola) i N-metylomorfo-llny (0,16 g, 1,6 mmola) i chloromrówczanu izobutylu (0,195 g, 1,44 mmola), jak zostało to wyżej opisane, po czym miesza się w ciągu 1 godziny w temperaturze od -15°C do -10°C, po czym dodaje się do wyjściowej mieszaniny reakcyjnej. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze od -15°C do -10°C; w ciągu 1 godziny, a następnie w temperaturze pokojowej przez kolejne 16 godzin. Następnie, mieszaninę reakcją filtruje się i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozpuszcza się w CHCI3. Roztwór organiczny przemywa kolejno za pomocą nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3 i solanki, suszy (Na^OJ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się HPLC, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/MeOH/NH4OH (30:3:1), w wyniku czego otrzymuje się pochodną argininy 8f w postaci ciała stałego.
ETAP g
NHd»,)
8g
184 986
Do mieszanego roztworu pochodnej argiainy 8f (0,87 g, 1,65 mmola) w bezwodnym THF (15 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się powoli 6N etanolowy roztwór HCl (20 ml). Po 45 minutowym mieszaniu zatęża się mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym rozpuszcza się w THF (20 ml). Następnie, dodaje się trietyloaminę (0,75 g, 7,4 mmola) i chlorek dansylu (0,46 g, 1,70 mmola), po czym prowadzi się mieszanie w ciągu 18 godzin, w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Po dodaniu kolejnych porcji trietyloamiay (0,50 g, 4,9 mmola) i chlorku dansylu (0,23 g, 8,5 mmola), prowadzi się mieszanie w ciągu 24 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną filtruje się, a filtrat zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. W wyniku ucierania z kilkoma porcjami eteru otrzymuje się pochodną dansylu 8g w postaci ciała stałego, którą stosuje się bez dalszego oczyszczania; FAB-MS m/z 661 (MH)+
ETAP h
NH
HN
NH(NO2)
8h
Do mieszanego roztworu pochodnej dansylu 8f (1,20 g, 1,36 mmola) w bezwodnym CH2Cl2 (40 ml), w temperaturze 5°C i w atmosferze argonu, dodaje się porcjami perjodynanu Dett-Martin'a (0,72 g, 1,70 mmola). Następnie, mieszaninę reakcyjną doprowadza się do temperatury pokojowej, wprowadza mieszanie w ciągu 1,5 godziny, po czym dodaje się 100 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na2S2O3 w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3) i ekstrahuje CHCl (50 ml). Otrzymaną warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami CHCU Połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/MeOH/NH4OH (95:5:1). Poszukiwane frakcje zatęża się pod zmniejszonym, ciśnieniem, rozpuszcza w CH2Cl2, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną ketonu 8h w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 882 (MH)+
184 986
ETAP i
Związek 8
Roztwór pochodnej ketonu 8h (160 mg, 0,2 mmola) w bezwodnym anizolu (2 ml), umieszcza się w zbiorniku reakcyjnym aparatu HF, po czym schładza się do temperatury 73°C. Następnie, HF oddestylowuje się (5 ml) do zbiornika reakcyjnego i ogrzewa się do temperatury 0°C. Po upływie godziny KF usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a do pozostałości dodaje się eteru (25 ml) i mieszaninę przechowuje się w lodówce w temperaturze 0°C, w atmosferze argonu w ciągu 16 godzin. Po usunięciu eteru stałą pozostałość uciera z kilkoma porcjami eteru, oddziela i suszy pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej (z odwróconą fazą), eluując za pomocą mieszaniny CH3CN/H2O/TFA (93:7:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 8, jako mieszaninę 1:1 diastereomerów; t.t. 65-70°C; [a]D25=+35,6 (c, 0,52, MeOH); FAB-MS m/z 614 (MH)+
C29H39N7O4S2-3,5C2HF3O2-O,5H2O: C,42,71; H,4,29; N,9,59; H2O,0,88. C,42,76; H,4,44; N,9,67; H2O, 0,81.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 9
ETAP a
Do mieszanego roztworu glicyny (1,5 g, 20 mmola) w 1N NaOH (40 ml), w temperaturze pokojowej, dodaje się roztwór chlorku 2-naftalknosulfonylu (4,52 g, 20 ml) w eterze (50 ml). Po 6 godzinnym mieszaniu, oddziela się warstwę eterową a warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami eteru. Wartość pH warstwy wodnej doprowadza się do 1 za pomocą 1N HCl, po czym rozcieńcza się wodą (50 ml). Otrzymany osad oddziela się przez filtrację i suszy pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się kwas 9a w postaci ciała stałego.
184 986
ETAP b
HNA
NH-Ts
9b
Do roztworu hydratu 1 -hydroksybenzotriazolu (0,49 g, 3,64 mmola), epimeru Dargininy aminy 6e (1,43 g, 2,43 mmola), kwasu 9a (0,64 g, 2,43 mmola) w CH3CN (20 ml) w atmosferze argonu, wkrapla się roztwór DCC (0,55 g, 2,67 mmola) w CH3CN (10 ml). Po 2 godzinnym mieszaniu w temperaturze pokojowej, mieszaninę reakcyjną filtruje się i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w wodzie, przemywa sukcesywnie wodnym roztworem NaHCO3 i solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/MeOH/NH4OH (95:5:1). Poszukiwane frakcje łączy się, suszy (Na2SO4), zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się sprzężony związek przejściowy 9b, w postaci mieszaniny diastereomerów; FAB-MS m/z 719 (MH+).
σο,οΗ,ας
HN'
NH-Ts
9c
Do mieszanego roztworu związku przejściowego 9b (0,85 g, 1,18 mmola) w CH2Cl2 (35 ml), w temperaturze pokojowej, dodaje się aktywowany MnO2 (0,90 g, 10,4 mmola), po czym miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 48 godzin, a następnie filtruje się przez Filtr Nylon 66 (0,45 μm) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/MeOH (95:5). Poszukiwane frakcje łączy się, rozpuszcza się w CH2Cl2, suszy (Na2SO4), zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną tiazolu 9c jako mieszaninę diastereomerów; FAB-MS m/z 717 (MH+).
184 986
ETAP d
HN'
NH-Ts
9d
Do mieszanego roztworu tiazolu 9c (160 g, 0,0246 mmola) w CHjCf (5 ml), w temperaturze pokojowej, dodaje się perjodynanu Dess-Martin' a (105 mg, 0,248 mmola). Następnie, prowadzi mieszanie w ciągu 1 godziny w temperaturze pokojowej, po czym dodaje się 5 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na2S2O3 w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3), octanu etylu (20 ml), a następnie prowadzi się mieszanie przez kolejne 40 minut. Oodiela się warstwę organiczną, warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się sukcesywnie porcjami nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3 i solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 9d, jako mieszaninę diastereomerów; FAB-MS m/z 715 (MH)+.
COjCHjCHj
HN
Ną
Związek 9
Keton 9d (190 mg, 0,26 mmola) i anizol (2 ml) łączy się w teflonowej rurze reakcyjnej i umieszcza w aparacie HF. Następnie, HF oddestylowuje się (10 ml) do kolby w temperaturze -78°C i otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury do 0°C i miesza się w tej temperaturze w ciągu 3 godzin. Po usunięciu HF pod zmniejszonym ciśnieniem, dodaje się 25 ml eteru i umieszcza się w kolbie z doszlifowanym korkiem w lodówce na 16 godzin. Otrzymany osad oddziela się przez filtrację, przemywa kilkoma porcjami eteru i suszy w strumieniu azotu. Otrzymane ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując mieszaniną H2O/CH3CN/TFA (60:40:0,2), w wyniku czego otrzymme się ciało stałe, które liofilizuje się i otrzymuje związek 9 w postaci ciała stałego; t.t. 105-110°C;
Anal. oblicz, dla: C24H28N6C>6S2C2HF3O2-H2O:
Obliczona: C,45,08; H,4,51; N,12,13; ^0,2,60.
Znaleziona: C,44,96; H,4,26; N; 11,97; ^0,2,99.
184 986
Przykład 10
Do mieszanego roztworu (±)-2lpipercdcnofSαaoiu (12,9 g, 0,10 mola) w CH2Cl2 (200 ml), w temperaturze 0°C i w atmosferze argonu, dodaje się kroplami, w ciągu 30 minut, roztwórdiwęglkau dilSerS-butclu (21,8 g, 0,10 mola) w bezwodnym Ch2CF (200 ml). Po doprowadzeniu do temperatury pokojowej, prowadzi się mieszanie w ciągu 5 godzin. Następnie, ekstrahuje się mieszaninę reakcyjną dwukrotnie za pomocą 1N HCl, a następnie nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3 i solarką, po czym suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się zabezpieczoną aminę 10a w postaci oleju.
ETAP b
10b
Do mieszanego roztworu chloroc0romiaau pirydynowego (14,5 g, 67,5 mmola) w temperaturze pokojowej, w ciągu ponad 15 minut, dodaje się roztwór aminy 10a (10,3 g, 45 mmoli) w CH2Cl2 (100 ml). Po 4 godzinnym mieszaniu, rozcieńcza się mieszaninę reakcyjną eterem (600 ml). W wyniku filtracji całej mieszaniny reakcyjnej i zatężenia pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymuje się aldehyd 10b w postaci oleju.
Do roztworu aldehydu 10b (9,14 g, 40,3 mmola) w THF (100 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się porcjami (trifenylofosforanylideao) octan metylu (13,46 g, 40,3 mmola). Po 16 godzinach mieszania, środowisko reakcyjne zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość uciera się z kilkoma porcjami eteru. Połączone ekstrakty eterowe suszy (Ns2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się ester 10c w postaci oleju.
184 986
ETAP d
Roztwór 10c (7,75g, 27,3 mmola) oraz LiCl (3,49 g, 82 mmole) w bezwodnym THF (80 ml), poddaje się działaniu NaBH4 (3,12 g, 82 mmole), mieszając w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Następnie, dodaje się EtOH (97 ml) i miesza w temperaturze pokojowej w ciągu 62 godzia. Po schłodzeniu do temperatury 0°C, doprowadza się pH mieszaniny reakcyjnej do wartości 4,0 za pomocą 10% wodnego roztworu kwasu cytrynowego. Następnie, zatęża się mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem, aby uzyskać warstwę wodną. Następnie, koryguje się pH tej warstwy wodnej za pomocą 10% kwasu cytrynowego do wartości równej 4, po czym miesza się przez 30 miaut, a następnie ekstrahuje kilkakrotnie za pomocą CH^Cf. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką, suszy, zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się alkohol 10d w postaci oleju.
ETAP e
Dla mieszaniny chlorochromianu pirydyniowego (7,60 g, 35,3 mmola) i CH2Cl2 (150 ml), dodaje się w ciągu ponad 10 minut, roztwór alkoholu 10d (6,06 g, 23,5 mmola) w CH2Cl2 (50 ml), po czym prowadzi się mieszanie w temperaturze pokojowej, w ciągu 2 godzia. Następnie, dodaje się eter dietylowy (250 ml) i powstałą mieszaninę reakcyjną filtruje się przez żel krzemionkowy, który przemywa się za pomocą mieszaniny CH2Cl2/Et2O(1:1). Filtrat suszy się (Na2SO4), zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octaa etylu/heksan, w wyniku czego otrzymuje się aldehyd 10e w postaci oleju.
184 986
Do aldehydu 10e (2,07 g, 8,1 mmola), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się 2-(trimetyosililo)tiazol (1,70g , 9,2 mmola). Po 4 godzinnym mieszaniu, rozcieńcza się mieszaninę reakcyjną za pomocą THF (60 ml), a następnie dodaje się 1,0M fluorku tetrabutyloamoniowego/THF, po czym miesza się przez kolejne 15 minut. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozcieńcza octanem etylu, przemywa sukcesywnie kilkoma porcjami nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3 i solanki, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną tiazolu 10f w postaci oleju.
10g
Do mieszanego roztworu tiazolu 10f (2,90 g, 8,0 mmola) w CH2Cl2 (90 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się kwas trifluorooctowy (16 ml). Po 1 godzinnym mieszaniu i zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem, mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się CH2Cl2 (150 ml). Następnie, mieszaninę reakcyjną neutralizuje się (K2CO3), filtruje i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/ MeOH/NH4OH (95:5:2). Poszukiwane frakcje zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszcza w CH2Cl2, suszy (K2CO3), po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się aminę 10g w postaci mieszaniny diastereomerów.
184 986
ΠΝ ΧΝΗ(ΝΟ2) 10g
Do mieszaniny N-α-Boc-NG-nitro-L-argininy · 2/3Et2O4/4EtOAc (1,56 g, 4,0 mmole), /-metylomorfoliny (0,44 g, 4,4 mmola) w bezwodnym THF (25 ml), mieszając, dodaje się w temperaturze od -20°C do -15°C, w atmosferze argonu, chioromrowczan izobutylu (0,55 g, 4,0 mmole), po czym utrzymuje się temperaturę w zakresie od -15°C do -10°C w ciągu 1,5 godziny. Następnie, do tej mieszaniny, w temperaturze od -10°C, w ciągu powyżej 60 sekund, dodaje się roztwór aminy 10f (0,85 g, 3,54 mmola) w THF (5 ml). Po 1 godzinnym mieszaniu w temperaturze -10°C, podnosi się temperaturę mieszaniny reakcyjnej do temperatury pokojowej, po czym miesza się przez kolejne 16 godzin. Następnie, dodaje się kroplę DMF i miesza się w ciągu 2 godzin w temperaturze pokojowej. Po filtracji, filtrat zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszcza w CHCI3. Warstwę organiczną przemywa się sukcesywnie porcjami nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3 i solanki, suszy (Na,SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się sprzężoną pochodną 10g, w postaci ciała stałego.
XNH(NO2)
10h
184 986
Do roztworu pochodnej 10g (1,60 g, 2,95 mmola) w THF (30 ml), dodaje się w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, etanolowy roztwór 6N HCl. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 2,5 godziny, po czym zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszcza w THF (25 ml) i ponownie zatęża, w wyniku czego otrzymuje się olej. Pozostałość rozpuszcza się w tHf (40 ml) razem z trietylo;aniną(15 ml) i poddaje działaniu chlorku dansylu (0,84 g, 3,1 mmola). Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 16 godzin. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną filtruje się, filtrat zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość uciera dwukrotnie z eterem, w wyniku czego otrzymuje się pochodną dansylu 10h, w postaci białego ciała stałego, którą stosuje się w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
101 'ΝΗ(ΝΙ,)
10i
Do mieszanego roztworu pochodnej 10h (1,02 g, 1,5 mmola) w CH2Cl2 (30 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, dodaje się perjodynanu Dess-Martiria (0,90 g, 2,1 mmola). Następnie, prowadzi mieszanie w ciągu 1,5 godziny w temperaturze pokojowej, po czym dodaje się 50 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na^Ą w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3), a następnie prowadzi się miJszaniJ przez kolejne 40 minut. Oddziela się warstwę organiczną, a warstwę wodną ekstrahuje się dwukrotnie CH2Cl2. Połączone ekstrakty CH2Cl2 przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym, ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w octanie etylu (10 ml) i MeOH (3 ml), oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan JtyWMeOH/NH4OH (95:5:1). Poszukiwane frakcje łączy się, rozpuszcza w CH2Cl2, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 10i w postaci ciała stałego.
HN hm,
Związek 10
184 986
Keton 10i (0,32 g, 0,47 mmola) i anizol (5 ml) umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -73°C. Następnie, HF oddestylowuje się (20 ml) bezpośrednio do tej kolby i doprowadza temperaturę do 0°C. Po 1 godzinnym mieszaniu, HF usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a stała pozostałość rozpuszcza się w eterze (25 ml) i przechowuje mieszaninę w lodówce, w bezwodnych warunkach, przez całą noc. Po usunięciu eteru, stałą pozostałość uciera się z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą eluując za pomocą mieszaniny H2O/CH,CN/TFA (60:40:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 10, w postaci mieszaniny diastereomerów; t.t. 81-91°C; [a]D25=+25,9 (c, 0,26, MeOH); FAB-MS m/z 628,9 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: C00H41N7O4S2-3C,lFf3O2-H2O
Obliczona: 0,4377 ; H,4»69; N,9,92; H20,1,82.
Znaleziona: C,43,77; ; N,10,00 ; H2O,1,82.
Przykład 11
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[5 -(aminoiminomety lo)<mnno] - 1S- [(benzotiazolo-2-ylo) karbonylo]pentylo]-L-prolinamid
ETAP a
Boc
OH
NH-CBZ
11a
Zawiesinę L-O-a-metyloornityny-2HCl (7,03 g, 35 mmoli; Zhenping, Z; Edwards, P; Roeske, R. W., Int.J.Peptide Protein Res. 1992,40,119-126) w 60 ml wody, schładza się do temperatury 5°C i koryguje pH do wartości równej 11,0 za pomocą NaOH. Następnie, w temperaturze 5°C i w atmosferze argonu, mieszając, dodaje się kroplami, w ciągu ponad 4 godzin, chloromrówczan benzylu (6,00 ml, 42 mmole). Po powolnym podniesieniu temperatury do 22°C, co zachodzi w ciągu ponad 16 godzin, ekstrahuje się mieszaninę reakcyjną trzykrotnie eterem. Następnie, warstwę wodną schładza się do temperatury 5°C, koryguje wartość pH do 2,0 za pomocą 3N HCl, po czym ekstrahuje się trzema porcjami octanu etylu. Wartość pH zimnej, wodnej, warstwy kwaśnej koryguje się, tym razem do wartości równej 11, za pomocą 3N NaOH, po czym rozcieńcza się 175 ml dioksanu. Następnie, mieszając, jednorazowo dodaje się w temperaturze 5°C i w atmosferze argonu, diwęglan di-tert-butylu (38,2 g, 175 mmoli). Po powolnym ogrzewaniu do temperatury 22°C, w ciągu ponad 16 godzin, koryguje się pH Do wartości równej 11,0 za pomocą 3N NaOH, po czym dodaje się kolejną porcję diwęglanu di-tert-butylu (38,2 g, 175 mmoli) i miesza przez ponad 24 godziny w temperaturze 22°C. Następnie, dioksan usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C, a pH mieszaniny reakcyjnej koryguje się do wartości równej 11,0 za pomocą 3N NaOH, schładza do temperatury 5°C, ektrahuje trzykrotnie za pomocą eteru i nasyconego NaCl. Następnie, dodaje się octan etylu (100 ml) i koryguje pH warstwy wodnej do wartości równej 4,0, za pomocą 25% wodnego roztworu kwasu cytrynowego (UWAGA: wydzielanie CO2), utrzymując temperaturę 5°C. Po rozdzieleniu warstw, warstwę wodną ektrahuje się pięciokrotnie za pomocą octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe suszy się (MgSO4), filtruje przez Celatom FW-14, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 11a, w postaci przezroczystego szkła; FAB-MS m/z 381 (MH)+
184 986
NH,
11b
Związek 11a (6,86 g, 18 mmoli) rozpuszcza się w 180 ml metanolu i łączy z 1,37 g 20% Pd(OH^/C, po czym umieszcza w aparacie do uwsdsraikaia Parr'a, pod ciśnieniem 60 psig H2 i pozostawia na okres 18 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną filtruje się, a placek filtracyjny fktrαOuje się za pomocą czterech 150 ml porcji gorącego metanolu (UWAGA). Połączone ekstrakty metanolowe filtruje się przez Chatom FW-14, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C, w wyniku czego otrzymuje się 3,50 g (79%) związku 11b, w postaci białego ciała stałego; FAB-Ms m/z 247 (MH)+.
ETAP c
Boć
CH
NH cbz-hn Xn-CBZ
11c
Związek 11b (3,40 g, 13,8 mmola) łączy się z trieSylokminą (5,77 ml, 41,4 mmola) w DMF (75 ml) i otrzymaną zawiesinę dodaje się do N,N'lbik(bfnzylnksyksrbonylo)lSmfScloSiomocznika ( 7,42 g, 20,7 mmola; ibid.). Po 40 godzinnym mieszaniu w temperaturze 22°C i w atmosferze azotu, na mieszaninę reakcyjną działa się ponownie SrieSclokmiaą (2,0 ml, 14,4 mmola) i N,N'-ris(bfnzciokkcykrboacio)-S-metylotiomocznikiem (1,48 g, 4,1 mmola), po czym miesza się w temperaturze 22°C w ciągu 3 dni. Surowa mieszaninę reaOccjl na filtruje się przez Celatom FW-14 i usuwa DMF pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Oleistą pozostałość dzieli się pomiędzy 200 mi 0,1N NaOH i 200 ml eteru. Zasadową warstwę wodną ekSrkOuje się czSerokroSaie za pomocą octanu etylu. Połączone ekstrakty octanowe suszy się (Na^O^), filtruje przez Celatom FW-14 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Pozostałość oczyszcza się HPLC na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Ci2/MeOH (95:5), w wyniku czego otrzymuje się 5,94 g (77%) związku 11c, w postaci białej piany; FAB-MS m/z 557 (MH)+.
184 986
ETAP d
NH XNH
11d
Do roztworu związku 11c (5,86 g, 10,5 mmola) w 210 ml metanolu dodaje się 20% Pd(OH)2/C (1,47 g), po czym umieszcza się mieszaninę reakcyjną w aparacie do uwadarniania Parr'a, pod ciśnieniem 414 kPa wodoru. Po 24 godzinach dodaje się kolejną porcję 20%Pd (OH)2/C (0,74 g) i umieszcza się mieszaninę reakcyjną w aparacie do uwadamiania Parr'a, pod ciśnieniem 60 psi wodoru aa 6 godzin. Surową mieszaninę reakcyjną filtruje się przez Celatom FW-14, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się 3,03 g (100%) związku 11d, w postaci białej piany; FAB-MS m/z 289 (MH)+
ETAP e
11e
Związek 11d (519 mg, 1,80 mmola) rozpuszcza się w 2,7 ml 4N KOH i rozcieńcza 9,0 ml acetonu, po czym schładza się do temperatury -18°C. Do tego roztworu, mieszając inteasywie, dodaje się, w ciągu poaad 15 minut, roztwór chlorku p-toluenosulfonylu (686 g, 3,6 mmola) w 3,6 ml acetonu. Po utrzymywaniu mieszaniny reakcyjnej w ciągu 1 godziny w temperaturze od -18 do -15°C, powoli, w czasie 2,5 godziny, doprowadza się jej temperaturę do 22°C. Następnie, aceton usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 20°C i rozcieńcza wodaą pozostałość 25 ml wody, po czym ekstrahuje się trzykrotnie eterem. Warstwę wodaą nasyca się NaCl, przemywa octanem etylu, schładza do temperatury 5°C, po czym koryguje się pH do 3,5 za pomocą 1N HCl. Kwaśną warstwę wodną ekstrahuje się jeszcze czterokrotnie octanem etylu, a połączone ekstrakty octanowe przemywa się dwukrotnie solanką, suszy (NąSO.,) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się 720 mg (90%) związku 11e w postaci białej piany; FAB-MS m/z 443 (MH)+.
184 986
ETAP f
NH
Ts-HN-k XNH llf
Do mieszanego roztworu związku 11e w 29 ml CH2CV MeOH (9:1), schłodzonego do temperatury 5°C, dodaje się kroplami, w ciągu ponad 10 minut, 2M roztwór (trimetylosililo)diazometanu w heksanach (4,3 ml, 8,63 mmola). Po 10 minutach mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 22°C, a pozostałość oczyszcza się HPLC na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/heksan (3:2), w wyniku czego otrzymuje się 1,06 g (81%) związku 11f w postaci białej piany; FAB-MS m/z 457 (MH)+.
ETAP g
TsHN-k XNH lig
Roztwór benzotiazolu (2,63 g, 19,5 mmola) w 20 ml THF schładza się do temperatury -75°C w atmosferze azotu, po czym mieszając i utrzymując temperaturę w zakresie -75°C do -65°C, wkrapla się, w ciągu ponad 15 minut, n-butylolit (1,6M w heksanie, 9,46 ml, 15,1 mmola) i miesza się jeszcze w ciągu 15 minut w temperaturze od -75°C do -65°C. Następnie, do tego roztworu, mieszając i utrzymując temperaturę w zakresie -75°C do -70°C, wkrapla się w ciągu ponad 15 minut, roztwór związku 11f (461 mg, 1,0 mmol) w 10 ml THF. Po 2 godzinnym mieszaniu w temperaturze -75°C, przerywa się reakcję dodając 160 ml nasyconego, wodnego roztworu NH4Cl, nasyconego NaCl, a następnie ekstrahuje się trzykrotnie octanem etylu. Połączone ekstrakty octanowe przemywa się trzykrotnie solanką, suszy (Na^25O4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość uciera się trzykrotnie z heksanem, rozpuszcza w 150 ml mieszaniny octan etylu/heksan (3:2), filtruje poprzez Celatom FW-14, po czym oczyszcza HPLC na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/heksan (3:2), w wyniku czego otrzymuje się 0,42g (74%) związku 11g, w postaci przezroczystego szkła; FAB-MS m/z 560 (MH)+.
184 986
ETAP h
11h
Związek 11g (0,389 g, 6,93 mmola) rozpuszcza się w 14 ml CF3CO2H/CH2Cl2 (1:4), po czym miesza się w ciągu 2 godzin w temperaturze 22°C i w atmosferze azotu, a następnie zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 10°C. Pozostałość dzieli się pomiędzy 20 ml wodnego roztworu 1N NaOH, uprzednio nasyconego NaCl, a 20 ml CH2Cl2. Zasadową warstwę wodną ekstrahuje się trzykrotnie za pomocą CH2Cl2, a połączone ekstrakty CH2Cl2 przemywa się solanką, suszy (Na.2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się 319 mg (100%) związku 11h, w postaci brązowego, amorficznego ciała stałego; FAB-MS m/z 462 (MH)‘.
ETAP i
HN
NH-Ts
11i
Roztwór (CBZ)-N-metylo-D-fenyloalanylo-L-proliny (0,309 g, 0,753 mmola; opis patentowy US 4703036) oraz diizopropyloetyloaminy (132 gl, 0,758 mmola) w 10 ml bezwodnego CHjCU, mieszając, schładza się do temperatury 5°C w atmosferze argonu. Następnie, dodaje się chlorek bis(2-okso-3-oksazolidynylo)fosfoniowy (BOP-Cl; 0,193 g, 0,758 mmola) i prowadzi mieszanie w ciągu 15 minut. Do tej mieszaniny reakcyjnej dodaje się, w ciągu ponad 10 minut, w temperaturze 5°C, roztwór związku 10h (0,316 g, 0,685 mmola) oraz diizopropyloetyloaminy (119 gl, 0,684 mmola) w 10 ml bezwodnego CH2Cl2, po czym w ciągu ponad 4,5 godziny, doprowadza się do temperatury 22°C. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C, a pozostałość dzieli się pomiędzy octan etylu, a 1M wodny roztwór KHSO4. Warstwę organiczną ekstrahuje się jeszcze dwukrotnie za pomocą wodnego roztworu 1M KHSO4, a następnie trzykrotnie za pomocą wodnego, nasyconego roztworu NaHCO,, a potem jeszcze dwukrotnie solanką. Po wysuszeniu
184 986 (Na2SO4), zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny octan etylu/ heksan (4:1), w wyniku czego otrzymuje się 0,381 g (65%) i związku 11i w postaci białej piany; fAb-MS m/z 855 (MH)+.
ETAP j
HN'
NH-Ts
112
Związek 11i (0,359 g, 0,420 mmola) rozpuszcza się w 6 ml bezwodnego CH2Cl2. Po dodaniu perjodynanu Dess-Martin'a (0,304 g, 0,717 mmola) miesza się w ciągu 3 godzin w temperaturze 22°C i w atmosferze argonu. Nadmiar perjodynanu eliminuje się, dodając 20 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na^Oj w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3), rozcieńcza octanem etylu (60 ml), a następnie miesza w temperaturze pokojowej w ciągu 15 minut. Następnie, oddziela się otrzymaną warstwę wodną_ i ekstrahuje kilkoma porcjami octanu etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się sukcesywnie porcjami wody i solanki, suszy (Na3SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się 0,336 g (94%) ketonu 11j w postaci białej piany; FAB-MS m/z 853 (MH)+.
ETAP k
HN\
1¾
Związek 11
Związek 11j (0,336 g, 0,394 mmola) rozpuszcza się w 3 ml bezwodnego tioanieolu, umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, bezwodny HF (3-4 ml) oddestylowuje się do tej rury reakcyjnej i po zakończeniu dodawania, doprowadza się temperaturę mieszaniny do 0°C. Po 4 godzinnym mieszaniu, w temperaturze 0°C zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem,
184 986 po czym uciera się z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się białe ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HpLC z odwróconą fazą eluując za pomocą mieszaniny H^/acetonitryl/TFA (60:40:0,2). Następnie, łączy się frakcje zawierające związek 11, zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie liofilizuje się, w wyniku czego otrzymuje się 0,094 g (28%) związku 11, w postaci białego ciała stałego; t.t. 122-130°C; [α],·, ς=-85,3 [c, 0,26, MeOH); FAB-MS m/z 853 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: C29H37N7O3S-2,3ITA · 1,9F2O:
Obliczona: C,46,92;H,5,05 ; N,11,40; F , 15,24; H2O,3,93
Znaleziona: C,46,59;H,5,00; N,ll,17 ; F3; H2O,3440
Przykład 12
N-metylo-D-feayloalanylo-N-[4[[(amlnoiminometylo)ammo]-2S-[(6-metoksyUarboaylobeazotiazolo-2-ylo) Uarboaylo]buiylo]-L-prollnamid, Związek #12
ETAP a
HN NH-Ts
12a
Do mieszanego roztworu kwasu benzotiazolo-6-UarboUsylowego (11,5 g, 64,17 mmola) w THF (100 ml), w temperaturze -78°C i w atmosferze azotu, dodaje się kroplami 1,6M n-butylolit (80,3 ml, 128,4 mmola), z taką szybkością, aby utrzymać temperaturę reakcji poniżej -70°C. Po 30 minutowym mieszaniu w temperaturze -78°C, dodaje się roztwór N,Odimetyloamidu N-α-Boc-NG-tosylo-L-argininy (800 mg, 1,69 mmola; DiMaio i wsp., Journal of Mediciaal Chemistry, 1992, 35, 3331) (2,52 g, 5,35 mmola) w TKF (150 ml), z taką szybkością, aby utrzymać temperaturę reakcji poniżej -70°C. Po 2 godzinnym mieszaniu w temperaturze -78°C, mieszaninę reakcyjną. ogrzewa się do temperatury -20°C i rozcieńcza nasyconym roztworem NH4Cl (700 ml). Następnie, oddziela się warstwę organiczną, a warstwę wodną przemywa się kilkoma porcjami EtOAc. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się wodą i solad^ią suszy (Na^55O4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę oczyszcza się chromatograficznie aa żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/MeOH (8:1), w wyniku czego otrzymuje się pochodną sprzężonego benzotiazolu 12a w postaci ciała stałego.
ETAP b
HN NH-Ts
12b
184 986
Do roztworu związku 12a (3,5 g, 5,9 mmola) w MeOH (130 ml), w temperaturze od -25°C do -20°C, jednorazowo dodaje się borowodorek sodowy (1,42 g, 37,6 mmola) i miesza w ciągu 40 minut. Następnie, dodaje się aceton (20 ml) i po doprowadzeniu do temperatury pokojowej zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w wodzie, zakwasza kwasem octowym do pH 3-4, po czym ekstrahuje za pomocą kilku porcji EtOAc. Połączone ekstrakty przemywa się wodą i solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w CH2Cl2/MeOH (6:1) i schładza do temperatury 0°C. Następnie, dodaje się kroplami, w ciągu ponad 5 minut, roztwór trlmetylosililodiazomJtanu (2M w heksanach), do czasu uzyskania trwałego żółtego koloru, po czym prowadzi się mieszanie przez kolejne 25 minut. Otrzymaną, mieszaninę reakcyjną zatęża pod zmnięjszonym ciśnieniem, oczyszcza się chromatograficznie eluując za pomocą mieszaniny EtOAc/heksan (3:1 do 6:1), w wyniku czego otrzymuje się alkohol 12b w postaci ciała stałego.
ETAP c
12c
Roztwór związku 12b (3,1 g, 4,56 mmola), TFA (26 ml) w CH2Cl2 (104 ml) miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 1 godziny, po czym zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozcieńcza się CH2Cl2 i zatęża pod wysoką próżnią, w wyniku czego otrzymuje się surowy produkt 12c w postaci oleju.
NH
12d
Roztwór 12c (2,3 g, 4,56 mmola) i HOBT (1,32 g, 9,12 mmola) w CH3CN (210 ml) neutralizuje się przez dodanie trietyloaminy (około 5 ml) w atmosferze azotu. Następnie, do tego roztworu dodaje się jednorazowo DCC (1,41 g, 6,84 mmola) i N-metylo-N-CBZ-Dfenyloalanlno-L-prolinę, po czym miesza się w ciągu 2 godzin w temperaturze pokojowej i odfihrowuje. Następnie, filtrat zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszcza w EtOAc. Roztwór organiczny przemywa się nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wodą i solanką
184 986 suszy (NajSO^ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się sprzężony produkt 12d w postaci ciała stałego.
12e
Do roztworu związku 12d (720 mg, 3,76 mmola) w CH2C1 (40 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu, dodaje się peijodynanu Dess-Martin'a (680 mg, 1,60 mmola) i miesza się w ciągu 25 minut. Nadmiar perjodynanu eliminuje się, dodając 30 ml roztworu zatrzymującego reakcję (25 g Na^S^ w 100 ml nasyconego, wodnego roztworu NaHCO,) do mieszaniny reakcyjnej, którą w tym czasie miesza się. Następnie, oddziela się otrzymaną warstwę wodną i ekstrahuje kilkoma porcjami CH2C1, a połączone ekstrakty organiczne przemywa się sukcesywnie kilkoma porcjami wody i solanki, suszy (Na^OJ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się keton 12e w postaci ciała stałego.
Η,ίΓ^
NH
Związek 12
Przejściowy keton 12e (730 mg, 0,81 mmola) i anizol (3 ml) umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, HF oddestylowuje się (15-20 ml) do rej rury reakcyjnej i po zakończeniu dodawania doprowadza się temperaturę do 0°C. Po 3,5 godzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny woda/acetonitryl/TFA (70:30:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 12, w postaci ciała stałego; t.t. 125°C; [α ]D5=-82,6 (c, 0,5, MeOH); FAB-MS m/z 608,3 (MH)+.
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
C30H37N7O5S-2,5CF3CO2H· l,7H20: C,45,53;H,4,68; F45,43; N10,62; H2O,3?32. C,45,51;H,4,53; F35.19; N, 10,54; H2O,332.
184 986
Przykład 13
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-karboksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
Związek 13
Związek 13 wytwarza się poprzez modyfikację przykładu 12. Do mieszanego roztworu związku 12d (5,0 g, 5,57 mmola); w dioksanie (100 ml), w temperaturze pokojowej, dodaje się roztwór bezwodnego LiOH (400 mg, 16,7 mmola) w wodzie (12 ml). Po 4 godzinnym mieszaniu dodaje się kolejną porcję LiOH (300 mg, 12,5 mmola) w wodzie (7 ml) i ponownie miesza w ciągu 3 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną zakwasza się HOAc (pH 3-4), po czym ekstrahuje się kilkakrotnie za pomocą EtOAc. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się wodą i solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się pochodną
6-karboksybenzotiazolu. Tę pochodną przekształca się w poszukiwany związek przez następujący etap e (zatrzymując reakcję przy pomocy 25% wodnego roztworu Na,S;,O3) oraz etap f z przykładu 12, w wyniku czego otrzymuje się związek 13, w postaci ciała stałego; t.t. 125°C;
[α]ο25=-79,6 (c, 1,0, MeOH); FAB-MS m/z 594/4 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
C29H35N7O5S-2,5CF3CO2HH2O:
F, 15,89; N,10,93; H20,2,01. F, 15,60; N, 10,76; H2O,2,09.
Przykład 14
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-j(aminoi:mi^<^i^(^l^;^:^i^))ću^i^i^o]^1S-[(6-karboksyamidobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
Związek 14 wytwarza się poprzez modyfikację przykładu 12. Do mieszanego roztworu związku 12c (30 mg, 0,034 mmola) w CHjCUDMF (4:1, 2 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu, dodaje się HOBT (138 mg, 0,102 mmola) oraz DCC (14 mg, 0,068 mmola). Po 30 minutowym mieszaniu dodaje się wodny 29% roztwór NH4OH (50 μΐ, 0,38 mmola),
184 986 po czym miesza się w ciągu 5 godzin i dodaje kolejną porcję HOBT (7 mg) oraz DCC (7 mg) i wodnego 29% roztworu NH4OH (20 pl). Po następnych 2 godzinach mieszania, mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się CH2Ch. Otrzymaną warstwę organiczną przemywa się sukcesywnie porcjami wody i solanki, suszy (Na2SO4) i zatęża w wyniku czego otrzymuje się odpowiednią pochodną 6-karboksyamidobenzotiazolu. Tę pochodną przekształca się w poszukiwany związek przez etapy e i f z przykładu 12, w wyniku czego otrzymuje się związek 14 w postaci ciała stałego; t.t. 130-143°C;
[aD*--76,0 (c, 0,3, MeOH); FAB-MS m/z 593 (MH)+.
Anal. Oblicz, dla: 029^-^0^-2,9^1^(21-3,2^0:
Obliczona: 0,42,61, H,4,65 , F,16,85 , N,11,42 , H2O,5,87.
Znaleziona: CA 16i H,4,35 , ^16-9 , N, 11,45 , H2O,5,37.
Przykład 15 i 16
NImetylo-D-fenyloalianylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-hydroksymktylobeneotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid, Związek #15
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1R-[(6-hydroksymktylobeneotiaeolo-2-ylo)karbonylo] butylo]-L-prolinamid. Związek #16
ETAP a
NH
15a;X=0 15e;X=H,H
Związek 15 wytwarza się poprekz modyfikację Przykładu 12. Do mieszanego roztworu związku 12c (1,5 g, 1,67 mmola) w suchym CH9Cl2 (160 ml), w temperaturze -78°C i w atmosferze azotu, dodaje się kroplami 1,0M DIBAL (10 ml, 10 mmoli). Podczas tego dodawania utrzymuje się temperaturę mieszaniny reakcyjnej poniżej -74°C. Po 45 minutowym, mikseniu zatrzymuje się reakcję, dodając stężony, wodny roztwór NH„OH (50 ml). Następnie, dodaje się porcję 1N HCl, w celu ułatwienia rozdziału warstwy wodnej i warstwy organicznej i otrzymaną warstwę wodną przemywa się CH2Cl2. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się sukcesywnie porcjami nasyconego NaHCO3, wodą i solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się związek 15a oraz odpowiednią metylenową pochodną zwiąZku 15e, w postaci mieszaniny, którą stosuje się bez oczyszczania.
ETAP b
15b;X=0
15f;X=H,H
184 986
Do mieszanego roztworu związków 15a i 15e (9,2 mg), w temperaturze 0°C i w almo^ ferze azotu, dodaje się DMAP (61,2 mg, 0,50 mmola) oraz trietyloaminę (140 μΐ, 1,00 mmol). Następnie, jednorazowo dodaje się roztwór chlorku SerSlrutylotrimetylokililu (45,3 mg, 0,30 mmola) w CH2Cl2 (15 mi) i doprowadza się mieszaninę reakcyjną do temperatury pokojowej, po czym miesza w ciągu 8 godzin. Następnie, rozcieńcza się mieszaninę rfαkccsaą za pomocą CH2Cl2 i przemywa sukcesywnie porcjami 10% kwasu cctryanwfgo, nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, wody i solanki. Otrzymaną, warstwę organiczną suszy się (Na2SO44 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się mieszaninę związku 15b i odpowiednią metylenową pochodną związku 15f, którą stosuje się bez dalszego oczyszczania.
ETAP c
15c;X=0
15g;X=H,H
Do roztworu związków 15b i 15f (160 mg) w CHCk (20 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu, dodaje się perjodcnαa DekklMkrtia'a (142 mg, 0,334 mmola) i miesza się w ciągu 30 minut. Nadmiar perjodynanu eliminuje się, dodając 10 mi roztworu zatrzymującego reakcję (25g NąS^ w 100 mi nasyconego, wodnego roztworu NaHCO3) do mieszaniny reakcyjnej, którą w tym czasie miesza się. Następnie, oddziela się otrzymaną warstwę wodną i ekstrahuje kilkoma porcjami CH2Ci2, a połączone ekstrakty organiczne przemywa się sukcesywnie kilkoma porcjami nasyconego NaHCO3 i solanki, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się mieszaninę ketonu 15c i odpowiednią metylenową pochodną związku 15 g, w postaci ciała stałego.
ETAP d
NH
Związek 15
Związek 16
184 986
Związki przejściowe 15c i 15g (170 mg, 0,17 mmola) i anizol (2,5 ml) umieszcza się w teflonowej iuizj reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -78°C. Następnie, HF oddestylowuje się (5 ml) do rury reakcyjnej i doprowadza się temperaturę do 0°C. Po 3,5 godzinnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną, zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. To ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny woda/acetonitnyl/TFA (70:30:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związki 15 i 16, jako czyste ciała stałe.
Związek 15: FAB-MS m/z 580 (MH)+.
Związek 16: t.t. 75-85°C; [a]D5=-82,6 (c, 0,32, MeOH); FAB-M3 m/z 530 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: C3H37N^7O^5S2,5C:F3CO>2H· 1,7^O:
Obliczona: C,43,74; H,4,85; N, 10,09;
Znaleziona: C,43,96; Η,4·,76; N,9,95.
Przykład 17 i 18
N-metylo-D-fJnyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-fluorobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamld. Związek #17
N-mJSylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(ammoiminometylo)amino]-1S-[(6-fluorobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid, Związek:# 1 8
Związek 17
Związki 17 i 18 wytwarza się poprzez modyfikację przykładu 12. Wyjściowy benzotiazol 12 Etapu a zastępuje się 6-fluorobenzotiazolJm, a pozostałe etapy sekwencji reakcyjnych przeprowadza się tylko z niewielkimi zmianami. 6-fluorobenzotiazol wytwarza się następująco. Do mieszanego roztworu 2-amlno-6-fluorobenzotiazoiu (10,0 g, 59,5 mmola) w 85% H/PO4, temperaturze -10°C, dodaje się kroplami roztwór azotynu sodu (24,6 g, 35,7 mmola) w wodzie (80 ml), w taki sposób, aby temperatura reakcji nie przekroczyła -4°C. Następnie, mieszaninę reakcyjną utrzymuje się w temperaturze -8°C w ciągu 1 godziny, po czym przelewa do 50% H3PO4 w temperaturze 0°C i pozostawia do ogrzania do temperatury pokojowej w ciągu 2 godzin. Po uzupełnieniu wodą do całkowitej objętości 3 l, mieszaninę reakcyjną neutralizuje się za pomocą Na2CO3. Warstwę wodną i stały osad ekstrahuje się za pomocą kilku porcji mieszaniny CHCl3/EtOAc (1:1), a połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką, suszy (Na^OJ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się
6-fluorobenzotiazol w postaci ciała stałego.
Związek 17: t.t. 65-80°C; [a]D5=-72,9 (c=0,32, MeOH); FAB-MS m/z 568 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: C23H34FN7O3S-3,0CF3CO2H1,1H2O:
Obliczona: C,43,94· F· 20,Ψ1;Η,4,25 · N1l0,55;H2O,21l3
Znaleziona: C,43,961 F,20,57;H,4,22 · N10,82;H2O,2,22.
Związek 18: t.t. 85-100°C; [a]D2=-61,6 (c-0,85, MeOH); FA-B-MS m/z 568 (MH)+.
Anal. oblicz,, ddl: C28H34FN7O3S-2,7CF3CO2HO,9H2O:
184 986
Obliczona: C,44,99; F,19,39;H,4,35; N,10,99;H2O,1,82
Znaleziona: C,45,01; F; 19,61 ;H,4,24; N,11,15;H2O,1,84.
Przykład 19 i 20
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4-etoksykarbonylotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid. Związek #19
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4-etoksykarbonylotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid. Związek #20
NH
Związek 20
NHgg
NH
Związek 19
Związki 19 i 20 wytwarza się poprzez modyfikację sposobu z przykładu 9. Zamiast związku przejściowego 9a stosuje się N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanylo-L-prolinę, a pozostały etapy sekwencji reakcyjnych przeprowadza się na odpowiednich epimerach argininy, tylko z niewielkimi modyfikacjami, w wyniku czego otrzymuje się związki w postaci ciał stałych:
Związek 19: t.t.85-100°C; [a]D25=-61,6 (c=0,85, MeOH); FAB-MS m/z 572 (MH)+
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
Związek 20: t.t. 85-100°C; [αυΜ=-ό1,6 (c=0,85, MeOH); FAB-MS m/z 572 (Mn)+ Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
C27H37N7O5S-2,3CF3CO2H-1,5H2O: C4U,08;H,4,95; N; 11; 39; H2O; 3; 14 C ; 41,25;H,4,68; N,11,29;H2O,3,29.
C27H37N7O5S-2,7CF3CO2H-2,OH2O,0,2C2H3N: C,42,51 ;H,4,81; N,10,85;H2O,3,88 C,42,17;H,4,66 ; N, 10,88;H2O,4,21.
Związek 21
184 986
Związek 21 wytwarza się poprzez modyfikację sposobu z przykładu 5. 1,2-fenylenodiamina zastępuje na Etapie d tego przykładu, 2-aminofenol, w wyniku czego otrzymuje się odpowiednią pochodną benzimidazolu. Tę pochodną przeprowadza się przez pozostałe etapy tylko z niewielkimi modyfikacjami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t.70-80°C;
[a]D25=-63,1 (c=1,00, H2O); FAB-MS m/z 533 (MH)+.
Anal. Oblicz, dla: C28H36N8O3-3,75CF3CO2H-H2O:
Obliczona: C,43,59;H,4,30 ; N ; 11,45;H2O,1,84
Znaleziona: C,43,66;H,4,37;N,1-,45 ;H2O,1,84.
Przykład 22
Związek 22
Związek 22 wytwarza się poprzez modyfikację sposobu z przykładu 12. Zamiast beazotiazolu, stosuje się aa Etapie a, N-metyloimidazol, w wyniku czego otrzymuje się analog imidazolu związku przejściowego 12a. Tea związek przejściowy przeprowadza się przez pozostałe etapy, w wyniku czego otrzymuje się związek 22 w postaci ciała stałego: 1.1. 85-100°C; [a]D25=-61,6 (c=0,85, MeOH); FAB-MS m/z 497 (MH)+
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 23
C28H34FN7O3S-2,7CF3CO2HO,9H2O: C,44,99;F,19,39;H,4,35; N,10,99;H2O,1,82 C,45,01;F, 19,61 ;H,4,24; N, 11,15;H20,1,84.
nhTA
NH
Związek 23
Związek 23 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu beazotiazolo-6karboksylowego, stosuje się 2-bromopirydynę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t.40-68°C; FAB-Ms m/z 494(MH)+.
184 986
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 24
C28H34FN7O3S-2,7CF3CO2H-O,9H2O: C,44,99;F,19,39;H,4,35; N; 10,99;H2O,1,82 C,45,01 ;F, 19,61 ;H,4,24; N, 11,15 ;H20,1,84.
Związek 24
Związek 24 wytwarza się sposobem z przykładu 5, zastępując 2-aminofenol kwasem antranilowym, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 122-138°C; FAB-MS m/z 561 (MH)+.
C29H36N8O4-2,6CF3C2H2O4-3,0H2O:
C; 45,08;H; 4,93; N; 12,30;H2O,5,93 C,45,05;H,4,79 ; N,12,57;H2O,5,99.
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
Przykład 25
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoimmometylo)amino]-1S-[(6-hydroksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
Związek 25 wytwarza się sposobem z przykładu 12, zastępując kwas benzotiazolo-6karboksylowy, 5-(tert-butylodifenylosililoksy)benzotiazolem, w wyniku czego obrzymuje się ciało stałe: t.t. 118-128°C; FAB-MS m/z 566 (MH)+.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
C28H35N7O4S-2C2H2O4-1,5H2O: C,46,83;H,4,79 ; N,11,95;H2O,3,29 C,46,79;H,4,79;N,12115;H2O,3,29.
184 986
Przykład 26
NH,
Związek 26
Związek 26 wytwarza poprzez dalsze rozdzielanie poszczególnych diastereomerów związku 8 za pomocą HPLC z odwróconą fazą, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 90-110°C; FAB-MS m/z 614(MH)+.
Przykład 27
HN
Związek 27
Związek 27 wytwarza poprzez dalsze rozdzielanie poszczególnych diastereomerów związku 8 za pomocą HPLC z odwróconą fazą w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 60-75°C; FAB-MS m/z 614 (MH)+.
184 986
Przykład 28
NHJ
NH
Związek 28
Związek 28 wytwarza się sposobem z przykładu 12, zastępując kwas bfazoSiazolo-6karboksylowy, 1-metylobenzimidazolem, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe: t:.t. 118128°C; FAB-MS m/z 566 (MH)+; [α]„25=-57,8 (c=1,0, MeOH);
Anal. oblicz, dla: C29H38N8O3-3,2C2H2O4· 1,1Hi2O:
C,45,65;F, 19,58; H,4,70; N, 12,03, H2O,2,13 C,45,66, 1,,1919, H,4,51, N,12,02 , H2O,1,77.
Obliczona: Znaleziona: Przykład 29
N-mfSyln-D-cyklnheksyloalαaylo-N-[4-[(aminoiminometylo)knino]-1S-[(bfnzoSiszolo2lclo)kkrronylo]butylo]lLlproiinamid
Związek 29 wytwarza się postępując według ogólnej metodyki z przykładu 12. Zamiast kwasu bfazoSiazoinl6-karboksclowfgo stosuje się, na Etapie a, bfnzoSiaznl i zamiast N-CBZN-mfSylo-D-ffnyloalaayio-L-proliny stosuje się, na Etapie d, N-Boc-N-metylo-D-cyklohekkcloalanylOlLlproliaę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 90-100^ [a]D5=-40,96 (c=0,708, Me OH); FAB-MS m/z 497 (MH)+;
Anal. oblicz, dia: Obliczona: Znaleziona:
C28H41N7O3S-3CF3CO2H-0,75H^2O:
C.44,81; F, 18,76; H,4,35; N, 10,76; H2O,1,48 C,44,92; F,18,83; H,5,03; N,10,80; Η,Ο,Ι^.
184 986
Przykład 30
NH
Związek 30
Związek 30 wytwarza się postępując według ogólnej metodyki z przykładu 12. Zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanylo-L-proliny stosuje się N-Boc-N-metylo-D-(pentafluorofenylo)alanylo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t.98-125°C; FAB-MS m/z 640 (MH)+;
C28H3()FlN7Ο3S·2,25CF3CΟ2H·1,25H2Ο: C,42,48;F,24,29; H,3,81; N40,67 ; ^2O^^4^5 C,42,75; ; H,3,85 N,10,66; H2O,2,61.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 31
Związek 31
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
Związek 31 wytwarza się postępując według ogólnej metodyki z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6-karboksylowego stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-Dfenyloalanylo-L-proliny stosuje się kwas cyklopentanokarboksylowy, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t.60-70°C; [α]0 2ί-+5,1 (c=0,68, MeOH); FAB-MS m/z 388 (MH)+
C^OjS ; 1,25CF3CO2HO,75H2O:
C,47,50;F4340; H,544; N42,88;H2O,2,48 C,47,50;F4349; H,4,99; N4349;H2O,2,37.
Przykład 32
N-metylo-D-(4-iiuoaofenylo)alanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)ammo]-1S-[(benzotiazoio-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
184 986
Związek 32
Związek 32 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-meSylo-D-fenyloalanylo-Lproliny stosuje się N-Boc-N-metylo-D-(4-fluorofenylo)alanylo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 70-125°C; [a]D25=-79,7 (c=1,0, MeOH); FAB-MS m/z 568 (MH)';
Anal. oblicz, dla: C28H34N7O3S-2,1CF3CO2H-1,15H2O:
Obliczona: C,46,77;F, 16,77; H,4,67;N, 11,86^20,2,40
Znaleziona: C, 46,42, F, 16,69, ^4,67, Ni, 11,82 , H2O,2,54.
Przykład 33 i 34
N-metylo-D-fknyloglicylo-N-[4- [(aminoiminometylo)amino] - 1S - [(beneotiϊeolo-2-ylo) karbonylo]butylo]iL-prolinamid, Związek #33. Związek #34
Związek 33 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-meSylo-D-fenyloalanylo-Lproliny stosuje się N-Boc-N-meSylo-D,L-fknyloglicylo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się diastereomery 33 i 34, które rozdziela się z zastosowaniem HPLC z odwróconą fazą:
Związek 33: t.t. 65(s)-125°C; [a]D2O=-43,0 (c=1,0, MeOH); FAB-MS m/z 536 (MH)’;
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
Związek 34: t.t. 65 (s )-125°C; [a]D2u=-1,3 (c=1,0, MeOH); FAB-MS m/z 536 (MH)+;
C27H33N7O3S-2,1CI;3CO2H· 1,9H2O: C,46,30;F, 14,178, H,4,84iN,12,11i H2O,4,23 C,46,52;F, 15,09, 12,219), H2O,4,53.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
C^27H^33N7C^3S^^,2^^C^F3C^C^2H^1,75H^2O: C,45,93;F, 15,517, N, 11,90, ^0,3,83
0,46,21;F, 15,67, H.4,90; N, 12,09, H2C,4,22.
184 986
Przykład 35
N-metylo-D-(difenylo)alanylo-N-[4-[(arninoiminometylo)amino]-1S-[(benzotlakolo-2ylo)Uarbonylo]butylo- -L-proliaamid
ąN\\
NH
Związek 35
Związek 35 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiakolo-6karboksylowego stosuje się beazotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalaaylo-Lproliay stosuje się N-acetylo-D-feayloalanylo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 65-125°C; FAB-MS m/z 578 (MH)+;
C^H^N^S- 1,4CF3CO2HH2O:
C,50,57;F, 10,56; H, 5, 12; N,12,98; H2O,2,38 C,50,77;F, 10,39; H,5,03; N,13,17; H2O,2,7O.
Aaal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 36
Związek 36
Związek 36 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu beazotiakolo-6karboksylowego stosuje się benkotiakol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-feayloalaaylo-Lproliny stosuje się N-Boc-N-metylo-D-difenyloalanylo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 65-125°C; FAB-MS m/z 578 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: C^jNAS^SCFjCOH l^HO):
Obliczona: ; H,4,95 ;N,10,69 ; H2O,3,73
Znaleziona: €,50,20^40,70; ^4,^77^; N,13,62; H2O,3,34.
Przykład 37
N-metylo-D-cyUloheUsylogllcylo-N-[4-[(aminonninometylo]amino]--S-[(beazotiazolo2-ylo) Uarbonylo]butylo]-L-prollnamld
184 986
Związek 37
Związek 37 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benznSiszoio-6ysrbokkclowego stosuje się benzotiazoi i zamiast NlCBZ-N-mfSclo-D-ffnyloalαaclo-Llproliac stosuje się N-Boc-NlmetylOlD-ccyinheksyloglicyio-Llproiiaę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 65-125°C; FAB-Ms m/z 542 (MH)+;
C27H39N7O3S-2,0CF3CO2H-20)H2O:
C, 466,21, F,14, 15 N,12,17, H2O,4,47
C,45,96;F,14,39, H,5,71, N,12,07, H2O,4,41.
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
Związek 38 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo^karboksylowego stosuje się, na Etapie a, benzotiazoi i zamiast N,O-dimftylokmidu N-a-BocNGlSosclolL-argiaiay stosuje się N,OldimfScioαmid N-BoClL-rencloaiaainc. Pozostałe etapy sekwencji reakcyjnych przeprowadza się z niewielkimi tylko zmianami, w wyniku czego otrzymuje się sCsułnwc związek w postaci ciała stałego: t.S.78-95°C; [α]D 25=l45,3 (c=1,00, MeOH); FAB-MS n/z 541(MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 39
C3,H32N4O31,5CF3CO2HO,7H2O:
C,56,38;F,11,8, H,4,86, N,7,73, H2O,1,74 C, 56, 62, F, 11, 48, N,7,61, H2O,1,76.
Związek 39
184 986
Związek 39 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksyłowego stosuje się, na Etapie a, benzotiazol i zamiast N,O-dlmetyloamidu N-a-BocNG-tosylo-L-argininy stosuje się N,O-aimetyloa.mid N-Boc-L-norleucynę. Pozostałe etapy sekwencji reakcyjnych przeprowadza się z niewielkimi tylko zmianami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: [a^5=-80,7 (c=1,00, MeOH); FABMS m/z 507 (MH)+
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 40
C28H34N4O3· 1,5CF3CO2H-0,3H2O:
C· 54,511 F· 12,52i H,5,33i N,8,2· H2O,0,79 C,54,6;F· 12,28· H,5,38i N,8,18i H20,0,60.
NH
Związek 40
Związek 40 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotlazolo-6karboksylowego stosuje się, na Etapie a, benzotiazol i zamiast N,O-dimetyloamidu N-a-BocNG-tosylo-L-anginlny stosuje się N,O-aimJtyloamid N-a-Boc-N-a-metylo-NG-tosylo-Langininy i przeprowadza się Etapy b i c. Etap d wymaga stosowania chlorku bis(2-okso-3oksazoliaynylo)fosfoniowJgo (BOP-Cl), jako czynnika sprzęgającego. Pozostałe etapy sekwencji przeprowadza się się z niewielkimi tylko zmianami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego:[a]D25=-91,3 (c=1,00, MeOH); FAB-MS m/z 564 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: C29H37N7O3S-2,3CF3CO2H1,1H2O:
Obliczona: C,477724,1545i H,4,95i N,11,59 i H2O,2,34
Znaleziona: C,47,5814,· 15,69· H,4,89 i N,11,58i H2O,2,36.
Przykład 41
D-fenyloal;alylo-N-[4-[(iaminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)kanbonylo] butylo]-L-prolinamid
NH
Związek 41
Związek 41 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanylo-Lproliny stosuje się N-CBZ-D-fenyloalanylo-L-prolmę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 540 (MH)+;
184 986
Anal. oblicz, dla: C77H33N7O3S2,4CF3CO2H-0,9H2O:
Obliczona: C,46,27^16,57 NJ 1,8 ; H2O,1,96
Znaleziona: 0,46,22; F,16,01;H,4,59 ; N, 12,02; HOMA
Przykład 42
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminomeeylo)iamino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo) karbonylo]butylo]-2S-piperydynokarboksamid
NH
Związek 42
Związek 42 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast, kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanyloL-proliny, na Etapie d, stosuje się N-Boc-N-metylofenyloalanylo-L-homoprolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 564 (MH)+
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 43
C29H37N7O3S-2,4CF3CO2H· 1,3H2O:
C; 47,16; F, 15,89; Hi, 4,92; 5, 11,39; H2O,2,72 0,4-6,16; F; 15,62; H,4,95; N,11,39; H2O,2,28.
NH
Związek 43
Związek 43 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanylo-L-proliny, na Etapie d, stosuje się N-Boc-N-me^^.li^-D-walilo-L-prolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 552 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
C22H37N7O3S·2,3CF3CO2H·H2O:
C4^^0^^F7; 15,76; H,5,00; N,11,78; Η2Ο,246 C,46,89;F; 16,22; H,5,06; N,12,l 1; H2O,2,76.
184 986
Przykład 44
HN=<^
Ną
Związek 44
Związek 44 wytwarza się ogrzewając pod chłodnicą zwrotną związek przejściowy 3e z mrówczanem etylu, utleniając otrzymany produkt za pomocą perjodynanu Dess-Martin'a i usuwając grupę zabezpieczającą z ketonu za pomocą HF, co prowadzi do tytułowego związku w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 560 (MH)';
Anal. oblicz, dla: ^4^17N55C^2Sl-1,3^C^I^3C^O2^-0^^1^2O:
Obliczona: C ; 41,39;F,15,60 ; H,4,12 ; N, 14,50 ; H2O,2,66
Znaleziona: C; 41,04 ; F , 15,49 ; H,3,97; N, 14,84; H2O,2,26.
Przykład 45
-(-N-metyloamino)-1 -cykloheksylokarbonylo-N-[4-[(iOTiinoiminometylo)ćmino]-1 S[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
Ną
Związek 45
Związek 45 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanyloL-proliny, na Etapie d, stosuje się 1-(N-Boc-N-metyloamino)-1-cykloheksylokarbonylo-L-prolinę. Pozostałe Etapy przeprowadza się z tylko małymi modyfikacjami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 528 (MH)'
Anal. oblicz, dla: C^HNyO.SUUCF.CO/HMHO:
Obliczona: C,44,69; F, 15,94; H,5,26; N,11,92; ^0,3,94
Znaleziona: C; 44,37; F, 15,8; H,4,89; N,11,75>; ^0,3,11.
Przykład 46
2,2-difenyloglicylo-N-[4-[(aminoimmometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
184 986
NHj
Związek 46
Związek 46 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-Dfenyloalanylo-L-proliny, na Etapie d, stosuje się N-CBZ-d^fenyloglicyloprolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postoC ciałastałego; FAB-MS m/z 598 (MHf;
Anal. oblicz, dla: C32Hl5N7O3S·2,6CF3CO2H · 1,2H2O:
Obliczona: C,48,79; F!6,88; ; N; 10,71 ; H2O,2,36
Znaleziona: C,48/00; FaSje; ; N, 10,63 ; H2O,1,37
Przykład 47.
a-metylo-D-feny loalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)imimo] - 1S-[(benzotiίZłoło-2-yło) karbonylo^utylolL-prolinamid
HN=<
Ną
Związek 47
Związek 47 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzotiazol i zamiast N-CBZ-N-metylo-D-fenyloaianyloL-proliny, na Etapie d, stosuje się N-Boc-a-metylo-D-fenyloalanyloprolinę, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 550 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 48
C28H3lN7O3S·2,6CF3CO2H·l,5H2O:
C ; 45,67; F; 16,97; H; 4,69 ; N; 11,23; C,45,28;F,16,91; H,4,46; N, 11,00.
ΗΝ=ς
NH,
Związek 48
184 986
Związek 48 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzoSiazol i zamiast N-Boc-L-proliny, na Etapie d, stosuje się N-CBZ-N-metylo-D-fenyloalanyloiL-prolinę, w wyniku czego otrZymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: FAB-MS m/z 389(MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 49
C18H24NftO2S· 1,9CF3CO2HO,95H2O: C,42,14;F,17,43; H,4,49; N,13,53; H2O,2,58 C,42,30;F,17,69, N,13,18, H2O,2,61.
1¾
NH
Związek 49
Związek 49 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się benzo [b] tiofen, a pozostałe Etapy przeprowadza się tylko z niewielkimi modyfikacjami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: [a]D25=-78,3; (C=1,00, MeOH) ; FAB-MS m/z 549 (MH)’
Anal. oblicz, dla: 4CF3CO2H·1l5H2O:
Obliczona: C, 47,80; F, 16,10; H,4,91; N,9,89; H2O,3,18
Znaleziona: C,47,68; I7, 15,81; N,9,74, H2O,3,18.
Przykład 50
N-metylo-D-fknyloalanylo-N-[4-[(aminoiminomktylo)amino]-1S-[(6-mktoksybknzotiazolo-D-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
nh2
NH
Związek 50.
Związek 50 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiazolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się (-metoksybenzotiazol. Pozostałe Etapy przeprowadza się tylko z niewielkimi modyfikacjami, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: ^^= -76,6; (C=0,73, MeOH); FAB-MS m/z 549 (MH)’
Anal. oblicz, dla:
Obliczona:
Znaleziona:
Przykład 51
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-D-ylo)karbonylo]butylo-L-prolinamid ąH37N7O4S-2,3CF3CO2H4,75H2O:
C,47,80; F,16,10; H,4,91; N,9,89;H2O,3,18 C , 47,68; F, 15, 81; H,4,82; N,9,74;H2O,3,18.
184 986
Μ
NH
Związek 51
Związek 51 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast kwasu benzotiakolo-6karboksylowego, na Etapie a, stosuje się 4,5,6,7-tetrahydrobeakotiakol. Pozostałe Etapy przeprowadza się zgodnie z sekwencjami reakcyjnymi, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: t.t. 50-60°C; FAB-MS m/z 554 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: C28H39N7O3S-2,6CF3CO2H-1,4H2O:
Obliczona: C,45,55;F ; 16,93 ; H,5,11; Nr1ll920;H2O,2,88
Znaleziona: C,45,71 ;F ; ^ 16 ; H,5,31 ; N ,11,34;H2O,2,96.
Przykład 52
N-metylo-D-fenyloalanylo-N[[4-[(aminoiminometylo)amino]-1 S-[(nafto[2,1 -Diiiιz-olo2-ylo)Uarboaylo]butylo]-L-prolinamZd
Związek 52
Związek 52 wytwarza się sposobem z przykładu 12. Zamiast 6-Uarboksybenzotiazolu, stosuje się nafto[2,1-D] tiazol, w wyniku czego otrzymuje się tytułowy związek w postaci ciała stałego: [a]D25=-103,0; (C-1,00, MeOH); FAB-MS m/z 560 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 53
C32H77N7O3S-3,46CF3CO2H· 1,3H2O: C,45,93;F ; 19,38 ; H,4,26 ;N,9,36;H2O,2,30 C,45,60;F 19,06 ; H,4,03 ; WOHOW
53a
184 986
Roztwór kwasu 5-metokscpeaSaaowfgo (6,80 g, 0,052 mola; Kirmse, K., Jansen, U., Chem.Ber. 1985, 118, 2607-2625) i Srietclnαminc (6,80 g, 0,067 mola) w 100 ml bezwodnego THF schładza się do Semperat:urs -78°C, mieszając w atmosferze argonu. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodaje się kroplami, w ciągu ponad 15 minut, chlorek piwaloilu (6,80 g, 0,057 mola), w temperaturze -78°C. Po 15 minutach, mieszaninę reakcyjną ogrzewa się do temperatUl ry 0°C, miesza w ciągu 1,5 godziny, a następnie ochładza do temperatury -78°C. W międzyczasie, do roztworu (8S,5R)-(l)-4-metSSlo-5-ffnylOl2-okkαzolidmonu (16,4 g, 0,093 mola) w 100 mi bezwodnego THF, mieszając, w temperaturze -73°C i w atmosferze argonu, dodaje się kroplami, w ciągu ponad 30 minut, n-BuLi (58 ml 1,6 M w heksanach, 0,093 mola). Po upływie 15 minut, tę mieszaninę reakcyjną dodaje się, powoli, do wyżej wymienionej mieszaniny reakcyjnej bezwodnika, jednocześnie mieszając w temperaturze -78°C i w atmosferze argonu. Następnie, w ciągu 18 godzin, doprowadza się temperaturę mieszaniny reakcyjnej do temperatury pokojowej, po czym przerywa się reakcje za pomocą 1N wodnego roztworu KHSO4 i usuwa rozpuszczaimi pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Pozostałość dzieli się pomiędzy wodę, a CH2Cl2, po czym warstwę wodną ekstrahuje się 3xCH2Cl2. Połączone ekkSrketc CH2Cl2 przemywa się dwukrotnie solanką suszy nad bezwodnym Ns2SO4 i zatęża pod zmaifjl szonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/EtOAc (95:5), w wyniku czego otrzymuje się 8,2 g (55%) związku 53a w postaci ciała stałego; FAB-MS m/z 292 (MH)+;
ETAP b
Przeprowadza się reakcję związku 53a (3,81 g, 0,013 mola) z azodikαrbokkclsnfm ditert-butylu (0,48 g, 0,015 mola), zgodnie z ogólną procedurą opisaną przez D.A. Eys^^ i wsp., (Tetrahedron, 1988, 44, 5525-5540), w wyniku czego otrzymuje się surowy 53b. Surowy produkt oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2/heykaa/aceSonitrcl (70:30:7), w wyniku czego otrzymuje się czysty 53b (2,33 g, 33%) w postaci białego ciała stałego; FaB-MS m/z 522 (MH)+;
ETAP c
Boc
H3CO
53c
Związek 53b (2,33 g, 0,0045 mola) rozpuszcza się w 18 ml THF, schładza do temperatury 0°C i poddaje działaniu LiOHH2O (0,46 g, 0,0107 mola) w 9 ml H20. Po dodaniu wodnego roztworu Hity (1,1 ml 30%, 0,010 mola), prowadzi się mieszanie, w temperaturze 0°C
184 986 w ciągu 3 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną dzieli się pomiędzy wodny roztwór 1N HCl, a CH2Cl2 i kwaśną warstwę wodaą ekstrahuje się za pomocą CH2Cl2. Połączone ekstrakty Ciel przemywa się solanką, suszy nad bezwodnym MgSO, i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krkemioaUowym, eluując za pomocą mieszaniny EtOAc/heksa^ HOAc, w wyniku czego otrzymuje się związek 53c w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 363 (MH)+;
ETAP d H O
Związek 53c (2,15 g, 0,0593 mola) rozpuszcza się w 215 ml TFA/CH2Cl2, (1:4 obj./obj.), po czym miesza się w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu w ciągu 1,5 godziny. Następnie, rozpuszczalniki usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 20°C, w wyniku czego otrzymuje się związek 53d (2,07 g); FAB-MS m/z 163 (MH)+;
ETAP e o
53e
Związek 53d rozpuszcza się w absolutnym etanolu (100 ml), łączy z PtO2 (0,300 g) i umieszcza w aparacie do uwadarniania Parr'a, pod ciśnieniem wodoru (55 psig) w temperaturze pokojowej aa 24 godklay.Nattępnie, mieszaninę reakcyjną filtruje się przez filtr pomocniczy i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszcza się w metanolu (50 ml) i koryguje wartość pH do 8 za pomocą Et3N (około 2 ml). Następnie, roztwór schładza się do temperatury 0°C, poddaje działaniu diwęglanu di-tert-butylu (2,0 g, 0,009 mola), po czym powoli ogrzewa się do temperatury pokojowej, w ciągu ponad 20 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną, zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C i dzieli pomiędzy EtOAc (50 ml) i zimny (5°C) wodny roztwór 1N HCl (50 ml), przemywa solanką, suszy nad bezwodnym Na^O, i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C, w wyniku czego otrzymuje się związek 53e (2,15 g) w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 248 (MH)+;
184 986
ETAP f O
Boc-HNx^JkN^OCą
Związek 53e (1,48 g, 0,0060 mola) rozpuszcza się w 70 ml bezwodnego CH2Cl2 i łączy z chlorowodorkiem N,O-dimetylohydroksyloaminy (0,878 g, 0,0090 mola). Koryguje się pH otrzymanej mieszaniny reakcyjnej do 8 za pomocą Et3N, po czym działa się na nią chlorkiem bis(2-okso-3-oksazolidynylo)fosfoniowym (BOP-Cl; 2,29 g, 0,0090 mola), jednocześnie mieszając w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu. Po upływie 2 godzin, mieszaninę reakcyjna dzieli się pomiędzy CH2Cl2 i zimny, wodny roztwór 1N HCl. Następnie, warstwę organiczną ekstrahuje się nasyconym, wodnym roztworem NaHCC3, solanką, suszy nad bezwodnym MgSO4 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość częściowo rozpuszcza się w metanolu, a część nierozpuszczalną, usuwa się przez filtrację. Następnie, filtrat zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 53f (1,00 g, 57%) w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 291 (MH)'
ETAP g
Amid 53f przekształca się na związek 53 postępując zgodnie z ogólną metodyką przykładu 3. Przeprowadza się reakcję związku 53f z 2-litobenzotiazolem, jak zostało to opisane dla związku 3c. Otrzymany keton przejściowy poddaje się procedurom stosowanym do wytwarzania związków 3d i 3e, a następnie otrzymany aminoalkohol sprzęga się z (CBZ)-Nmetylc-D-fenyloalanylo-L-prolina, zgodnie ze sposobem etapu 3f. Ten związek przejściowy przeprowadza się analogicznie przez pozostałe etapy z przykładu 3, w wyniku czego otrzymuje się związek 53, który oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny H^/acetonitryl/TFA (50:50:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 53 w postaci białego ciała stałego; [α]β25=-85,3 ; (c=0,26, MeOH); FAB-MS m/z 853 (MH)'
Anal. oblicz, dla: C.HLNUO.S^,153^-11^0:
Obliczona: 0,5142 ; H,5,33; N,7,85 ; F,11,98; H2O,2,77
Znaleziona: 0,5146 ; H,547; N/7,87 ; F,11,58; H2O,2,45.
Przykład 54
N-metylo-D-fenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4-karboksylotiazolo2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid
184 986
ETAP a
Związek 54a
Prowadzi się mieszanie związku przejściowego 1b (5,09 g, 6,52 mmola) i chlorowodorku estru etylowego L-cysteiny (2,42 g, 13,05 mmola) w bezwodnym CH2Cl2 (127 ml), w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, w ciągu 16 godzin. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną filtruje się przez filtr pomocniczy, zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym dzieli się pomiędzy solankę i octan etylu. Warstwę wodną ekstrahuje się kilkoma porcjami octanu etylu i połączone ekstrakty organiczne suszy (Na^OJ i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CH2Cl2MeOH: NH4OH (90:9:1), w wyniku czego otrzymuje się związek 54a w postaci białej piany.
ETAP b
CBZ-N\\
H NH
54b
Miesza się w ciągu 4,5 godziny, w temperaturze pokojowej i w atmosferze argonu, roztwór związku 54a (1,0 g, 1,18 mmola) i MnO (1,00 g, 14,38 mmola) w bezwodnym CH2C1 (28 ml). Po dodaniu kolejnej porcji MnO2 (0,25 g) miesza się w ciągu dalszych
2,5 godziny. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną filtruje się przez filtr pomocniczy i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuj się tiazol 54b w postaci surowego ciała stałego.
184 986
ETAP c
Miesza się LiOH (65 mg, 2,64 mmola) i H2O (0,1 ml) w dioksanie (0,9 ml), w ciągu 3 godzin w atmosferze argonu. Następnie, otrzymaną, mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się H2O, po czym ekstrahuje kilkoma porcjami eteru. Warstwę wodną, oddziela się i po zakwaszeniu do pH 4, za pomocą 1N HCl ekstrahuje się kilkoma porcjami CH2Cl2. Połączone ekstrakty CH2Cl2 przemywa się solanką, suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się kwas 54b, w postaci ciała stałego.
ETAP d
CBZ-N\\
H NH
54d
Mieszaninę 54c (252 mg, 0,31 mmola) oraz perjodynanu (197 mg, 0,464 mmola) w CH2Cl2 (10 ml) miesza się w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu w ciągu 1 godziny. Następnie, w ciągu ponad 3 godzin, wprowadza się dodatkową porcję perjodynanu (132 mg, 0,31 mmola), po czym przerywa się reakcję za pomocą wodnego roztworu Na2S2O.,. Warstwę wodną zakwasza się za pomocą kwasu octowego do pH równego 3,0, a następnie przemywa kilkoma porcjami CH2Cl2. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się solanką, filtruje przez ziemię okrzemkową i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny CH3CN:H2O:TFA (50:50:0,2), w wyniku czego otrzymuje się keton 54d w postaci ciała stałego.
184 986
ETAP e
ą:
NH
Związek 54
Przejściowy keton 54d (140 mg, 0,17 mmola) i anizol (4 ml), umieszcza się w teflonowej rurze reakcyjnej aparatu HF, w bezwodnych warunkach, po czym schładza się do temperatury -73°C. Następnie, do tej rury reakcyjnej oddestylowuje się Hf (8 ml) i po zakończeniu dodawania doprowadza się temperaturę do -10°C. Następnie, prowadzi się mieszanie w ciągu 1 godziny, w zakresie temperatur od -20°C do -10°C, po czym zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i uciera z kilkoma porcjami eteru, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe. Ciało stałe oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą, eluując za pomocą mieszaniny woda/acetonitryl/TFA (70:30:0,2) i liofilizuje, w wyniku czego otrzymuje się związek 54 w postaci ciała stałego: [a]D25=-86,5; (c=0,65, H2O); FAB-MS m/z 860 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: C25H33N7O5S-2,5CF3CO2H· 1,7O2O:
Obliczona: C,41,93; H,4,56 ;N,11,41; H2O,3,56
Znaleziona: C,41,59 ; H,4,53; N,11,84;
Przykład 55 i 56
Związek 55 Związek 56
Związki 55 i 56 wytwarza się modyfikując przykład 54. Do mieszanego roztworu związku przejściowego 54c (21,8 mg, 0,027 mmola), trietyloaminy (5,6 μΐ, 0,077 mmola), DMF (1,5 ml) oraz feayloetyloamiay (5 μ! 0,041 mmola), dodaje się, w temperaturze 5°C i w atmosferze argonu, BOP-Cl (13 mg, 0,03 mmola). Po 16 godzinnym mieszaniu, otrzymaną mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem i dzieli pomiędzy octan etylu i nasycony, wodny roztwór NaHCO,. Warstwę wodną ekstrahuje się za pomocą kilku porcji octanu etylu i połączone ekstrakty organiczne suszy (Na2SO4) i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się zabezpieczony amid. Usuwanie grupy zabezpieczającej z tego amidu przeprowadza się sposobem, jak w przykładzie 54, w wyniku czego otrzymuje się odpowiednie tytułowe związki w postaci ciał stałych:
184 986
Związek 55: [a]1D5=-(^'7,,^;(C-0),74, MeOH); FAB-MS m/z 647 (MH)+;
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona:
C33H42N8O4S-2,6CF3CO2H· 1,2H2O: C,41,93i i N,114H i H2O,3,56
0,41,59i H,4,53i N11,84 i H2O,3,40
Związek 56: FAB-MS m/z 647 (MH)+ Przykład 57
ETAP a
O
Łączy się L-4-cyjanofenyloalanlnę (36,1 g, 0,19 mola; EP 0513675 Al) z Et3N (26 ml, 0,19 mola) w 550 ml H2O. Otrzymany roztwór poddaje się działaniu diwęglanu di-tert-butylu (68,0 g, 0,31 mola), mieszając w temperaturze pokojowej w ciągu ponad 18 godzin, po czym schładza się do temperatury 5°C. Po skorygowaniu, za pomocą, stężonego, wodnego HCl, pH roztworu do wartości 1, kwaśną warstwę wodną ekstrahuje się dwukrotnie EtOAc (500 ml). Połączone warstwy EtOAc przemywa się dwukrotnie solanką (200 ml), suszy nad bezwodnym NaiSO,; i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość uciera się z heksanem, w wyniku czego otrzymuje się związek 57a w postaci jasnoróżowego ciała stałego (50,0 g, 87%); t.t.= 145-147°C(nozkład); [a^2-3,3; (c=1,0, MeOH); FAB-MS m/z 291(MH)+.
ETAP b
Roztwór związku 57a (25g, 0,086 mola), chlorowodorku N,O-dimetylohydroksyloaminy (12,7 g, 0,130 mola) w bezwodnym DMF (50 ml) schładza się do temperatury 0°C, jednocześnie mieszając w atmosferze argonu, po czym działa się na ten roztwór Et3N (23,3 g, 0,230 mola). Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodaje się porcjami, w ciągu ponad 10 minut, heksafluorofosforan benzotriazolo-1-yloksy-tπs(aimetyloammo)fosfomowy (BOP; 42,1 g, 0,095 mola) i miesza się w temperaturze 0-5°C w ciągu ponad 18 godzin, utrzymując jednocześnie wartość pH w zakresie 8-9, poprzez dodawanie Et3N. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość dzieli się pomiędzy CHfCF (500 ml) i H2O (250 ml). Warstwę organiczną przemywa się 50 ml 5% wodnego roztworu NaHCO,, 50 ml wodnego roztworu 1N HCl, 100 ml H2O, suszy nad bezwodnym. Na2SO, i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny CHCF/MeOH (95:5), w wyniku czego otrzymuje się związek 57b, w postaci żółtego ciała stałego (22,1 g, 70%); FAB-MS m/z 334 (MH)+.
184 986
ETAP C
O
S c
Rozpuszcza się w pirydynie (400 ml), związek 57b (28,7 g, 0,0861 mola) oraz ES3N (100 ml, 0,72 mola). Następnie, przez ten roztwór przepuszcza się w temperaturze pokojowej, w ciągu ponad 3 godzin, bezwodny H2S. Po zamknięciu zbiornika reakcyjnego doszlifowanym korkiem, pozostawia się go w temperaturze pokojowej na 60 godzin, po czym zatęża się mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 30°C. Pozostałość rozcieńcza się H2O (500 ml), schładza do temperatury 5°C, zakwasza do pH 4-5 za pomocą stężonego, wodnego roztworu HCl, po czym ekstrahuje EtOAc (500 ml). Warstwę organiczną ekstrahuje się dwukrotnie 250 ml wodnego 1N roztworu HCl, dwukrotnie 200 ml solanki, suszy nad bezwodnym MgSO, i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 57c (27,8 g, 88%); FAB-MS m/z 368 (MH)+.
ETAP d
O
HJ- HN
SCBj
57d
W ciągu 1 godziny, ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, w atmosferze argonu, roztwór związku 57c (27,0 g, 0,074 mola) i jodku metylu (75 ml) w acetonie (750 ml), jednocześnie prowadząc mieszanie. Po schłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się surowy związek 57d, w postaci brunatnego szkła, który stosuje się bezpośrednio w następnym etapie; FAB-MS m/z 381 (MH)+.
ETAP e
NH
57e
II
184 986
Do mieszanego roztworu octanu amonu (8,70 g, 0,112 mola) w metanolu (200 ml), dodaje się związek 57d (38,0 g, 0,075 mola), po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w atmosferze argonu, w ciągu 3,5 godziny. Po schłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę reakcyjną zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem, i pozostałość dzieli się pomiędzy CHCLj (500 ml), a nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Warstwę CHCł, filtruje się, przemywa solanką, suszy nad bezwodnym NąSO, i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 57e w postaci jasnożółtego szkła; FAB-MS m/z 351 (MH)+.
ETAP f
Roztwór związku 57e (24,3 g, 0,069 mola) i chlorku tosylu (14,6 g, 0,076 mola) w acetonie (500 ml), schładza się do temperatury -15°C. Następnie, w ciągu ponad 45 minut, mieszając, w temperaturze -15°C, dodaje się kroplami l,8-diazabicyklo[5,4,0]undec-7-en (DBU; 21,4 g, 0,139 mola), po czym otrzymaną mieszaninę reakcyjną powoli ogrzewa się do temperatury pokojowej, w ciągu ponad 3 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się 100 ml metanolu i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszcza się chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą mieszaniny EtOAc/heksan (3:1), w wyniku czego otrzymuje się związek 57f (14,4 g, 41%), w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 505 (MH)+.
Amid 57f przekształca się do związku 57 z zastosowaniem ogólnych procedur z przykładu 3. Przeprowadza się reakcję związku 57f z 2-litobenzotiazolem, jak zostało to opisane dla związku 3c. Otrzymany keton przejściowy przeprowadza się przez etapy stosowane dla związków 3d i 3e i otrzymany aminoalkohol sprzęga się z (CBZ)-N-metylo-D-fenyloalanyloL-proliną, zgodnie ze sposobem etapu 3f. Ten związek przejściowy przeprowadza się analogicznie przez pozostałe etapy przykładu 3; należy odnotować, że etap rozszczepienia HF (ETAP h), wymaga 6 godzin w temperaturze pokojowej, zamiast 3 godzin w temperaturze 0°C. Wytworzony związek 57 oczyszcza się HPLC z odwróconą fazą eluując za pomocą
184 986 mifszkaiay H2O/acetoniSrcl/TFA (65:35:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 57 w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 583 (MH)+
Anal. oblicz, dla: Obliczona: Znaleziona: Przykład 58
C^NAS^SITA · 1,0H2O:
C, 551141, H, 4,50, N, 9,80, F, 14,9)(5, S, 3,74, H2O,2,10 C, 50,96;H, 4,39;N, 9,60, F,14,66, S,3,77, H2O,1,72.
ETAP a O
Boc-1 co2h
58a
Przeprowadza się reakcję N-ε-metclo-Lllizyny z chlorkiem 4-meSokky-2l3,6Srimetclobfnzenokulfonylu (Mtr), zgodnie ze sposobem stosowanym do wytwarzania N-εMń-L-lizyny, opisanym przez M. Fujino i wsp., w Chem. Pharm. Bull.Jpc.,1982, 30, 2766. Następnie, wytworzoną Nlε-mfSclo-Nlε-MSr-Lllizyaę (5,00 g, 0,0134 mola) rozpuszcza się w dioksanie (52 ml), rozcieńcza H2O (52 ml), schładza do temperatury 0°C i koryguje pH do wartości równej 11, za pomocą wodnego roztworu 3N NaOH. Po dodaniu diwęglanu di-tertbutyiu (8,79 g, 0,040 mola), miesza się w temperaturze 0°C, w ciągu ponad 18 godzin, utrzymując jednocześnie wartość pH w zakresie 10-11. Następnie, usuwa się rozpuszczalniki pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość dzieli się pomiędzy H2O (100 ml) i eter. Zasadową warstwę wodną (pH 11) ekstrahuje się ponownie eterem (2x), schładza do temperatury 0°C, koryguje, za pomocą wodnego roztworu 3N HCl, wartość pH do 3, po czym ekstrahuje EtOAc (3x). Połączone ekstrakty EtOAc przemywa się solanka, suszy nad bezwodnym Ns2SO4 i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się związek 58a (3,34 g, 53%) w postaci białej piany; FAB-MS m/z 473 (MH)+.
ETAP b
O
58b
184 986
Przeprowadza się reakcję związku 58b z chlorowodorkiem N,O-dimetylohydroksyloaminy, zgodnie z ogólną procedurą, stosowaną do wytwarzania związku 57b, w wyniku czego otrzymuje się związek 58b w postaci białego ciała stałego; FAB-MS m/z 516 (MH)+
ETAP c
Amid 58b przekształca się do związku 58d z zastosowaniem ogólnych procedur z przykładu 3. Przeprowadza się reakcje związku 58b z 2-litobenzotiazolem, jak zostało to opisane dla związku 3c. Otrzymany keton przejściowy przeprowadza się przez etapy stosowane dla związków 3d i 3e i otrzymany aminoaikohol sprzęga się z (CBZ)-N-metylo-D-fenyloalanyloL-proliną, zgodnie ze sposobem etapu 3f. Ten związek przejściowy utlenia się perjodynanem Dess-Martin'a, jak zostało to opisane dla związku 3g, w wyniku czego otrzymuje się związek 58d; m/z 883 (MH)+
ETAP d
Rozpuszcza się związek 58d (0,025 g, 0,028 mmola), pentametylobenzen (0,32 g) oraz dimetylosiarczek (0,63 ml) w 3 ml bezwodnego kwasu trifluorooctowego, po czym schładza się Do temperatury 5°C, mieszając w atmosferze argonu. Następnie, przepuszcza się przez roztwór, w ciągu ponad 15 minut, bezwodny, gazowy HBr, po czym powoli ogrzewa się
184 986 mieszaninę reakcyjną do temperatury pokojowej, w ciągu ponad 15 godzin. Po usunięciu rozpuszczalników pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość uciera się z bezwodnym eterem i oczyszcza HPLC z odwrócona fazą, eluując za pomocą mieszaniny H2O/acktoniSryl/TFA (60:40:0,2), w wyniku czego otrzymuje się związek 58 w postaci białego ciała stałego; FABMS m/z 536 (MH)+.
184 986
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (25)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związek o wzorze (I):
    A
    E w którym:
    A wybiera się z grupy obejmującej polipeptydy składające się z dwóch aminokwasów, gdzie pierwszy aminokwas jest aminokwasem D lub L związanym poprzez swoje zakończenie karboksylowe z azotem opisanym wzorem (I) i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak prolina, kwas 1-amino-1 -cykloC3.8alkilokarboksylowy, i gdzie drugi aminokwas D lub L jest związany z aminowym zakończeniem pierwszego aminokwasu i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak fenyloalanina, podstawiona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera się spośród jednego lub więcej atomów fluorowca), cykloheksyloglicyna, difenyloglicyna, fenyloglicyna, cykloC,-,.-alkiloalanina, 2,2-difenyloalanina oraz pochodnych aminokwasów alfa-podstawione grupami C-alkilowymi, gdzie zakończenie aminowe drugiego aminokwasu jest niepodstawione lub monopodstawione jednym z podstawników wybranych spośród grup CMalkilowych·,
    R, wybiera się z grupy obejmującej atom wodoru i grupy C,.5alkilowe;
    R2 wybiera się z grupy obejmującej grupy guanidynoC2.5alkilowe;
    E oznacza pierścień heterocykliczny, który wybiera się z grupy obejmującej tiazolo-2-yl, benzotiazolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1,d]tiazolo-2-yl, nafto[1,2,d] tiazolo-2-yl, ewentualnie podstawione, których podstawniki wybiera się spośród grup, takich jak, C-alkilowa, CMalkoksylowa, hydroksylowa, atom fluorowca, amidowa, nitrowa, aminowa, CMalkiloaminowa, CMdialkiloaminowa, karboksylowa, CMalkoksykarbonylowa, hydroksy lub fenyloCwalkiloaminokarbonylowa;
    lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(ianinoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo)L-prolinamid.
  3. 3. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go N-metylo-Dfenyloal&nylo-N-[5-[(!aninoiminometylo)amino]-1S-[(benzotia2:olo-2-ylo)karbonylo]pentylo]L-prolinamid.
  4. 4. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, stanowi go N-metylo-D-fenyloalanyloN-[4-[(aminoiminometylo)amino]-2S-[(6-metoksykarbonylobenzotiazolo-2-ylo)-karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  5. 5. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, stanowi go N-metylo-D-fenyloalanyloN-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-karboksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-Lprolinamid.
  6. 6. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, stanowi go N-metylo-D-fenyloalanyloN-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-karboksamidobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo] -L-prolinamid.
    184 986
  7. 7. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, stanowi go N-metylo-D-fenyloalanylo-N[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-hydroksymetylobenotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  8. 8. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(6-fluorobenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  9. 9. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, stanowi go N-metylo-D-fenyloalanyloN-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(4-etoksykarbonylotiiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L.prolinamid.
  10. 10. Związek według zioitrz. 1 , znamienny tym, że stmowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(cuninoimmometylo)ammo]-1S-[(4-km-boksytiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  11. 11. Zwiiązek według ziastrz. 1 , znamienny tym, że stimowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoimmometylo)amino]-1S-[(6-metoksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  12. 12. Zwiiązek według ząstrz. 1 , znamienny tym, że st:mowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminomttylo)amino]-1S-[(6-hydroksybenzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  13. 13. Związek według zastrz. 1 , znamienny tym, że sanowi go N-metylo-Dcyklohkk.syloalanylo-N-[4-[(ammoiminomktylo)amino]-1S-[(beneotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  14. 14. Związek według zastrz. 1 , znaimiimy tym, że samów i go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoimi.nometylo)amino]-1 S-[(nafSo [2,1 ,d]tiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  15. 15. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go N-metylo-D-(4fluorofenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  16. 16. Zwiąąek według zastrz. 1, znymiinyy tym, że samowi go Ν--ηε1ό4ο-Οfenyloolicylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]L-prolinamid.
  17. 17. Zwiąąek według zastrz. 1, znamiinnn tym, że samców i go N-^i^^IS^Ii^--Ddifenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  18. 18. Zwiąąek w^eiciług zastrz. 1 i znymiinyy tym, że sanowi go N-metylo-Dcyklohektyloglicylo-N-[4-[(ammoiminometylo)amino]-1S-[(beneotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  19. 19. Zwiąąek wedbrg zastrz. 1 , znymiinyy tym, że samowi go N-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoiminomktylo)amino]-1S-[(4,5,6,7-tetrahydrobenzotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  20. 20. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go D-fenyloalanylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(beneotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolinamid.
  21. 21. Zwiąąek według zastrz. 1 i znamin^ tym, że samowi go N-metylo-Dfknyłoalanylo-N-[4-[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(benzotiazolo-2-ylo)karbonylo]butylo]2S-piperydyno-ktrboksytmid.
  22. 22. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go 2,2-difenyloglicylo-N-[4[(aminoiminometylo)amino]-1S-[(beneotiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]-L-prolintmid.
  23. 23. Zwiąąek według zastrz. , , znaimenny tym, że samowi go a-metylo-Dfenyloalanylo-N-[4-[(aminoimmometylo)amino]-1S-[(beneotiiaeolo-2-ylo)karbonylo]butylo]L-prolinamid.
  24. 24. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że stanowi go 1-(N-metyloamino)-1cyklohektylokarbonylo-N-[4-[(aminoiminomktylo)amino]-1S-[(benzotiaeolo-2-ylo)karbonylo]buSylo]-L-prolinamid.
  25. 25. Kompozycja farmaceutyczna, przeznaczoną zwłaszcza do leczenia chorób wywoływanych trombiną u ssaków, zawierająca terapeutycznie skuteczną ilość substancji czynne]
    184 986 oraz farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera związek o wzorze (I):
    E w którym:
    A wybiera się z grupy obejmującej polipeptydy składające się z dwóch aminokwasów, gdzie pierwszy aminokwas jest aminokwasem D lub L związanym poprzez swoje zakończenie karboksylowe z azotem opisanym wzorem (I) i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak prolina, kwas 1-amino-1-cykloC3.8alkilokarboksylowy, i gdzie drugi aminokwas D lub L jest związany z aminowym zakończeniem pierwszego aminokwasu i wybiera się go z grupy obejmującej aminokwasy, takie jak fenyloalaniną, podstawiona fenyloalanina (w której podstawniki fenylu wybiera się spośród jednego lub więcej atomów fluorowca, cykloheksyloglicyna difenyloglicyna fenyloglicyna, cykloC3.8alkiloalanina, 2,2-difenyloalanina oraz pochodne tych aminokwasów alfa-podstawione grupami C,.5alkilowymi, gdzie zakończenie aminowe drugiego aminokwasu jest niepodstawione lub monopodstawione jednym z podstawników wybranych spośród grup C,^alkilowych;
    R, wybiera się z grupy obejmującej atom wodoru i grupy C,.5alkiiowe;
    R2 wybiera się z grupy obejmującej grupy guanidyno C2.5alkilowe;
    E oznacza pierścień heterocykliczny, który wybiera się z grupy obejmującej tiazolo-2-yl, benzotiazolo-2-yl, 4,5,6,7-tetrahydrobenzotiazolo-2-yl, nafto[2,1,d]tiazolo-2-yl, nafto[1,2,d]tiazolo-2-yl, ewentualnie podstawione, których podstawniki wybiera się spośród grup, takich jak, C-alkilowa, CMalkoksylowa, hydroksylowa, atom fluorowca, amidowa, nitrowa, aminowa, C,..-alkiloam.inową CMdialkiloaminowa, karboksylowa, Cb4alkoksykarbonylowa, hydroksy lub fenyloCMalkiloaminokarbonylowa;
    lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
PL96323825A 1995-06-07 1996-06-03 Heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne PL184986B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US08/486,473 US5523308A (en) 1995-06-07 1995-06-07 Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders
PCT/US1996/008456 WO1996040748A1 (en) 1995-06-07 1996-06-03 Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL323825A1 PL323825A1 (en) 1998-04-27
PL184986B1 true PL184986B1 (pl) 2003-01-31

Family

ID=23932026

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96323825A PL184986B1 (pl) 1995-06-07 1996-06-03 Heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne

Country Status (21)

Country Link
US (1) US5523308A (pl)
EP (1) EP0833839B1 (pl)
JP (1) JPH11506762A (pl)
KR (1) KR100434667B1 (pl)
CN (1) CN1146575C (pl)
AT (1) ATE230757T1 (pl)
AU (1) AU721079B2 (pl)
CA (1) CA2224110A1 (pl)
CZ (1) CZ386997A3 (pl)
DE (1) DE69625691T2 (pl)
DK (1) DK0833839T3 (pl)
ES (1) ES2191102T3 (pl)
IL (1) IL122436A (pl)
MX (1) MX9709915A (pl)
NO (1) NO975747L (pl)
NZ (1) NZ309523A (pl)
PL (1) PL184986B1 (pl)
RU (1) RU2181125C2 (pl)
TW (1) TW470751B (pl)
WO (1) WO1996040748A1 (pl)
ZA (1) ZA964759B (pl)

Families Citing this family (64)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4857633A (en) * 1984-06-25 1989-08-15 Exxon Research & Engineering Company Method for high temperature phase separation of solutions containing polymers
US5827866A (en) * 1995-06-07 1998-10-27 Ortho Pharmaceutical Corporation Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders
US5919765A (en) * 1995-06-07 1999-07-06 Cor Therapeutics, Inc. Inhibitors of factor XA
US5721214A (en) * 1995-06-07 1998-02-24 Cor Therapeutics, Inc. Inhibitors of factor Xa
US6022861A (en) * 1995-06-07 2000-02-08 Cor Therapeutics, Inc. Ketoheterocyclic inhibitors of factor Xa
US6211154B1 (en) 1995-06-07 2001-04-03 Cor Therapeutics, Inc. Ketoheterocyclic inhibitors of factor Xa
US6069130A (en) * 1995-06-07 2000-05-30 Cor Therapeutics, Inc. Ketoheterocyclic inhibitors of factor Xa
US6046169A (en) * 1995-06-07 2000-04-04 Cor Therapeutics, Inc. Inhibitors of factor XA
US5827860A (en) * 1995-06-07 1998-10-27 Ortho Pharmaceutical Corporation Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders
IL119466A (en) * 1995-11-03 2001-08-26 Akzo Nobel Nv Thrombin inhibitors, their preparation and pharmaceutical compositions containing them
US5811402A (en) * 1996-03-22 1998-09-22 Eli Lilly And Company Antithrombotic diamides
US6245743B1 (en) 1996-06-05 2001-06-12 Cor Therapeutics, Inc. Inhibitors of factor Xa
CA2268381A1 (en) * 1996-10-11 1998-04-23 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor xa inhibitors
US6369080B2 (en) 1996-10-11 2002-04-09 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor Xa inhibitors
US6262047B1 (en) 1996-10-11 2001-07-17 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor Xa inhibitors
CA2268270A1 (en) * 1996-10-11 1998-04-23 Cor Therapeutics, Inc. Heterocyclic derivatives as factor xa inhibitors
JP2001502674A (ja) * 1996-10-11 2001-02-27 シーオーアール・セラピューティックス・インコーポレーテッド 選択的Ｘａ因子阻害物質
US6194435B1 (en) * 1996-10-11 2001-02-27 Cor Therapeutics, Inc. Lactams as selective factor Xa inhibitors
US6063794A (en) * 1996-10-11 2000-05-16 Cor Therapeutics Inc. Selective factor Xa inhibitors
AU6896298A (en) 1997-04-14 1998-11-11 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor xa inhibitors
AU6896398A (en) 1997-04-14 1998-11-11 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor xa inhibitors
US6133256A (en) * 1997-04-14 2000-10-17 Cor Therapeutics Inc Selective factor Xa inhibitors
US5877156A (en) * 1997-04-24 1999-03-02 Akzo Nobel, N.V. Thrombin inhibitors
EP0884325A1 (en) * 1997-04-24 1998-12-16 Akzo Nobel N.V. Thrombin inhibitors containing a peptidyl heterocycle
WO1998051684A1 (en) * 1997-05-15 1998-11-19 Eli Lilly And Company Antithrombotic compound
AU2006252275A1 (en) * 1997-07-28 2007-01-25 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Methods for treating skin pigmentation
US8039026B1 (en) * 1997-07-28 2011-10-18 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc Methods for treating skin pigmentation
US6218382B1 (en) 1997-08-11 2001-04-17 Cor Therapeutics, Inc Selective factor Xa inhibitors
US6333321B1 (en) 1997-08-11 2001-12-25 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor Xa inhibitors
US6228854B1 (en) 1997-08-11 2001-05-08 Cor Therapeutics, Inc. Selective factor Xa inhibitors
US6323219B1 (en) 1998-04-02 2001-11-27 Ortho-Mcneil Pharmaceutical, Inc. Methods for treating immunomediated inflammatory disorders
US8106094B2 (en) 1998-07-06 2012-01-31 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Compositions and methods for treating skin conditions
US8093293B2 (en) * 1998-07-06 2012-01-10 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Methods for treating skin conditions
US6750229B2 (en) 1998-07-06 2004-06-15 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Methods for treating skin pigmentation
SK10742001A3 (sk) * 1999-01-27 2002-08-06 Ortho-Mcneil Pharmaceutical, Inc. Peptidylové heterocyklické ketóny použiteľné ako inhibítory tryptázy
US7985404B1 (en) 1999-07-27 2011-07-26 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Reducing hair growth, hair follicle and hair shaft size and hair pigmentation
US7309688B2 (en) * 2000-10-27 2007-12-18 Johnson & Johnson Consumer Companies Topical anti-cancer compositions and methods of use thereof
GB0004686D0 (en) * 2000-02-28 2000-04-19 Aventis Pharma Ltd Chemical compounds
SI20582A (sl) 2000-05-05 2001-12-31 Univerza V Ljubljani Novi inhibitorji trombina, njihova priprava in uporaba
US6960597B2 (en) * 2000-06-30 2005-11-01 Orth-Mcneil Pharmaceutical, Inc. Aza-bridged-bicyclic amino acid derivatives as α4 integrin antagonists
US8431550B2 (en) 2000-10-27 2013-04-30 Johnson & Johnson Consumer Companies, Inc. Topical anti-cancer compositions and methods of use thereof
US6555143B2 (en) 2001-02-28 2003-04-29 Johnson & Johnson Consumer Products, Inc. Legume products
US7192615B2 (en) 2001-02-28 2007-03-20 J&J Consumer Companies, Inc. Compositions containing legume products
KR20030080810A (ko) * 2002-04-11 2003-10-17 주식회사 엘지생명과학 아미노피리도아릴 그룹을 가진 선택적 트롬빈 억제제
JP2005526830A (ja) * 2002-04-16 2005-09-08 アクシス・ファーマシューティカルズ・インコーポレイテッド ヘテロアリール及び不飽和ヘテロシクロアルキルマグネシウム試薬の製造方法及び使用
US7375093B2 (en) 2002-07-05 2008-05-20 Intrexon Corporation Ketone ligands for modulating the expression of exogenous genes via an ecdysone receptor complex
US20040063593A1 (en) * 2002-09-30 2004-04-01 Wu Jeffrey M. Compositions containing a cosmetically active organic acid and a legume product
US7393920B2 (en) 2003-06-23 2008-07-01 Cem Corporation Microwave-assisted peptide synthesis
US20050176755A1 (en) * 2003-10-31 2005-08-11 Dyatkin Alexey B. Aza-bridged-bicyclic amino acid derivatives as alpha4 integrin antagonists
BRPI0506676A (pt) * 2004-02-10 2007-05-15 Janssen Phamaceutica N V piridazinona uréias como antagonistas de integrinas alfa4
GB0507577D0 (en) 2005-04-14 2005-05-18 Novartis Ag Organic compounds
PL2019837T3 (pl) * 2006-05-23 2011-09-30 Irm Llc Związki i kompozycje jako inhibitory proteazy aktywującej kanały
CA2651762A1 (en) * 2006-05-23 2007-11-29 Irm Llc Compounds and compositions as channel activating protease inhibitors
TWI389899B (zh) * 2006-08-08 2013-03-21 Msd Oss Bv 具口服活性之凝血酶抑制劑
MX2009008493A (es) * 2007-02-09 2009-08-20 Irm Llc Compuestos y composiciones como inhibidores de la proteasa activadora de canal.
MX2009008518A (es) * 2007-02-09 2009-08-20 Irm Llc Compuestos y composiciones como inhibidores de la proteasa activadora de canal.
WO2012162828A1 (en) * 2011-06-02 2012-12-06 Socpra Sciences Santé Et Humaines S.E.C. Matriptase inhibitors and uses thereof against orthomyxoviridae infections
CN104003984B (zh) * 2014-06-16 2016-03-02 山东大学 噻唑-4-甲酰基哌嗪衍生物及其制备方法与应用
DK3204352T3 (da) 2014-10-06 2020-09-28 Cortexyme Inc Hæmmere af lysin-gingipain
JP6877424B2 (ja) * 2015-11-09 2021-05-26 コーテクシーミー， インコーポレイテッド アルギニンジンジパインの阻害剤
AU2017326466B2 (en) 2016-09-16 2021-11-11 Lighthouse Pharmaceuticals, Inc. Ketone inhibitors of lysine gingipain
US20190309020A1 (en) * 2016-11-22 2019-10-10 Ohio State Innovation Foundation Cell-penetrating peptide sequences
WO2019217682A1 (en) 2018-05-09 2019-11-14 Ohio State Innovation Foundation Cyclic cell-penetrating peptides with one or more hydrophobic residues
CN117143179B (zh) * 2023-09-18 2024-07-12 安徽峆一药业股份有限公司 一种凝血酶发色底物s-2238的合成方法

Family Cites Families (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
EP0503203A1 (en) * 1991-03-15 1992-09-16 Merrell Dow Pharmaceuticals Inc. Novel thrombin inhibitors
JP3357879B2 (ja) * 1992-02-13 2002-12-16 メレルダウファーマス−ティカルズ インコーポレイテッド ピペリジニルチア環状誘導体類
JPH0820597A (ja) * 1994-07-07 1996-01-23 Meiji Seika Kaisha Ltd トロンビン阻害作用を有する複素環カルボニル化合物

Also Published As

Publication number Publication date
DK0833839T3 (da) 2003-04-14
CA2224110A1 (en) 1996-12-19
ATE230757T1 (de) 2003-01-15
MX9709915A (es) 1998-08-30
PL323825A1 (en) 1998-04-27
IL122436A (en) 2004-06-20
AU5971396A (en) 1996-12-30
ZA964759B (en) 1997-12-08
JPH11506762A (ja) 1999-06-15
DE69625691T2 (de) 2003-10-23
NO975747D0 (no) 1997-12-05
KR100434667B1 (ko) 2004-09-24
CN1146575C (zh) 2004-04-21
EP0833839A1 (en) 1998-04-08
NZ309523A (en) 1999-11-29
EP0833839B1 (en) 2003-01-08
KR19990022568A (ko) 1999-03-25
CN1192747A (zh) 1998-09-09
CZ386997A3 (cs) 1998-07-15
RU2181125C2 (ru) 2002-04-10
NO975747L (no) 1998-02-03
US5523308A (en) 1996-06-04
DE69625691D1 (de) 2003-02-13
TW470751B (en) 2002-01-01
AU721079B2 (en) 2000-06-22
WO1996040748A1 (en) 1996-12-19
ES2191102T3 (es) 2003-09-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL184986B1 (pl) Heterocykliczne związki peptydowe oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne
AU630386B2 (en) Enzyme-inhibiting urea derivatives of dipeptides, a process for the preparation thereof, agents containing these, and the use thereof
EP0820287B1 (en) Thrombin inhibitors
EP0772590B1 (en) Thrombin inhibitors
US5827866A (en) Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders
US5827860A (en) Peptidyl heterocycles useful in the treatment of thrombin related disorders
JPS5951936B2 (ja) ペプチジル−ｎｇ−カルボキシ−アルギニンアルデヒド誘導体
TW523513B (en) Serine protease inhibitors
HRP970441A2 (en) New thrombin inhibitors
KR100689923B1 (ko) 트롬빈 억제제
US7144902B1 (en) Prodrugs of thrombin inhibitors
AU709088B2 (en) Thrombin inhibitors
JPH02204475A (ja) 酵素‐阻害アミノ酸誘導体およびその製法
US5798377A (en) Thrombin inhibitors
JP2002501044A (ja) カリクレインプロテアーゼ阻害剤としての複素環アミジン
US5877156A (en) Thrombin inhibitors
EP0884325A1 (en) Thrombin inhibitors containing a peptidyl heterocycle
AU3659200A (en) Prodrugs of thrombin inhibitors
CZ20002463A3 (cs) Nové inhibitory trombinu

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20080603