PL183775B1

PL183775B1 - Pokrywka pojemnika rozpyłowego i sposób wytwarzania pokrywki pojemnika rozpyłowego

Info

Publication number: PL183775B1
Application number: PL96324659A
Authority: PL
Inventors: George B. Diamond; Ralph Helmrich; Gerald P. Hawkins
Original assignee: Dispensing Containers Corp
Priority date: 1995-07-25
Filing date: 1996-07-22
Publication date: 2002-07-31
Also published as: CN1196022A; MX9800676A; EG21116A; DK0885155T3; EP0885155A2; US5865337A; ZA966194B; DE69626861D1; EP1034860A2; US5676512A; PT885155E; HK1016139A1; ATE234776T1; UA46787C2; DE69626861T2; EP0885155A4; US5704513A; EP1034860A3; ES2193251T3; RU2208567C2

Abstract

1. Pokrywka pojemnika rozpylowego w ksztalcie zaokraglonej kopulki wyposazona od góry w centralny otwór ograniczony we- wnetrznym obrzezem oraz majaca zewne- trzne obrzeze i zakonczona zawinieciem mo- cujacym ja do korpusu pojemnika, znamien- na tym, ze zewnetrzne obrzeze (12) kopulki jest bezposrednio polaczone z zawinieciem (15, 70). PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pokrywka pojemnika rozpyłowego i sposób wytwarzania pokrywki pojemnika rozpyłowego preparatu aerozolowego, zarówno typu barierowego, jak i niebarierowego, a zwłaszcza pokrywka cienkościenna pojemnika preparatu aerozolowego.

Pojemniki rozpyłowe preparatu aerozolowego stosowane są szeroko od dziesięcioleci. Pojemniki takie typowo wykonane są z metalu, takiego jak stal lub aluminium, dozują zarówno materiały ciekłe, jak i materiały lepkie, i są zarówno typu niebarierowego, jak i barierowego. Wiele materiałów ciekłych, zwłaszcza o niskich lepkościach, dozuje się z ciśnieniowych pojemników preparatu aerozolowego typu niebarierowego, przy czym w pojemniku nie ma rozdziału pomiędzy dozowanym materiałem ciekłym i wypierającym go gazem pędnym. W przeciwieństwie do tego, pojemnik dozujący typu barierowego wyposażony jest w ruchomą przeponę wewnątrz pojemnika, taką jak elastyczna przepona lub tłok, w którym dozowany materiał znajduje się po stronie bariery zwróconej w kierunku wylotu, natomiast wypierający go gaz pędny jest po drugiej stronie bariery i naciskając barierę wyciska ciekłe materiały o wysokich lepkościach przez zawór dozownika.

Pojemnik preparatu aerozolowego złożony jest w ogólności z korpusu o kształcie cylindrycznym, z otwartym końcem, oraz z pokrywki połączonej z otwartym końcem zwykle przez rąbkowanie lub obciskanie, jakkolwiek czasami stosowane jest zgrzewanie lub klejenie. W pokrywce umieszczona jest dysza rozpyłowa, pianowa lub strumieniowa, która łączy się z zawartością pojemnika, do dozowania zawartości przez dyszę po jej uruchomieniu.

Znana pokrywka większości pojemników preparatów aerozolowych ma rowek stożkowy, który zwrócony jest do korpusu pojemnika i rozciąga się obwodowo w promieniowym sąsiedztwie miejsca połączenia pokrywki z korpusem pojemnika. Pokrywka wyposażona jest w zaokrągloną, w ogólności wypukłą kopułkę, skierowaną promieniowo do rowka. Stożkowy rowek przeznaczony jest do umieszczenia w nim uchwytu rąbkującego, stosowanego w procesie łączenia pokrywki z korpusem pojemnika. Jednakże rowek jest najsłabszą, a zatem najłatwiej deformującą się częścią pokrywki, gdy pojemnik znajduje się pod ciśnieniem. Stąd pokrywki pojemników preparatów aerozolowych muszą mieć stosunkowo grube ścianki zabezpieczające je przed odkształceniem pod działaniem ciśnienia. Osłabienie miejsca rowka pokrywki jest szczególnie istotne, gdy ciśnienie w pojemniku preparatu aerozolowego wzrasta wskutek wzrostu temperatury otoczenia w czasie magazynowania, transportu lub produkcji.

Pokrywki mogą mieć także mały występ podłużny wystający do wewnątrz z rowka, przeznaczony do utrzymania kołpaka pokrywki.

183 775

Ciśnienie wewnętrzne w pojemniku, któremu poddana jest pokrywka, a zwłaszcza jej osłabiony obszar przy rowku stożkowym, wymaga, aby ścianka pokrywki wykonana była ze stosunkowo grubego materiału i nie uległa ciągłemu odkształceniu, odwinięciu lub pęknięciu na skutek wysokiego ciśnienia w czasie napełniania, przechowywania, transportu, stosowania i testowania, zwłaszcza, że podczas składowania i transportu pojemnik preparatu aerozolowego wystawiony jest na podwyższone temperatury otoczenia, które zwiększają ciśnienie wewnętrzne w pojemniku, a to powoduje naprężenie ścianek rowka pokrywki.

Z powodu potencjalnego niebezpieczeństwa pęknięcia lub odkształcenia pojemnika preparatu aerozolowego, wymagane jest aby pojemniki miały szczególną wytrzymałość lub odporność na odkształcenie lub rozerwanie.

Aby spełnić te wymagania wytrzymałościowe dla podwyższonego ciśnienia wewnętrznego, pokrywka konwencjonalnego pojemnika preparatu aerozolowego wykonana ze stali ma grubość ścianki od 0,305 do 0,330 mm, podczas gdy grubość pokrywki wykonanej z aluminium, w zależności od stopu, wynosi 0,305 do 0,457 mm. Takie wymagania co do grubości ścianki pokrywki dają pokrywkę, która waży od 16 do 20 gramów, jeżeli jest wykonana ze stali i ma średnicę w przybliżeniu 61,2 mm (2,47 cala), albo która ma ciężar 14,7 grama, jeżeli wykonana jest ze stopu aluminiowego, ma średnicę 61,2 mm (2,47 cala) i grubość ścianki około 0,406 mm.

Gdyby nie było naturalnego osłabienia obszaru rowka dla uchwytu w pokrywce pojemnika aerozolu, to pokrywki mogłyby być wykonane z metalu o cieńszych ściankach, co dałoby istotne korzyści zarówno ekonomiczne, jak i dla środowiska. Z ekonomicznego punktu widzenia łatwo zrozumieć, że zmniejszenie grubości pokrywki pojemnika preparatu aerozolowego może mieć decydujące znaczenie dla zmniejszenia zapotrzebowania na rudy i minerały wykorzystywane przy produkcji takich pokrywek, zwłaszcza że zmniejsza się ich podaż.

Ponadto ponieważ stożkowe rowki w pokrywkach pojemników są miejscami gromadzenia się pyłu i kurzu, dalszą korzyść można uzyskać przez wyeliminowanie takich rowków i wytworzenia pojemnika bardziej czystego lub pojemnika z łatwiejszym dostępem do odsłoniętych powierzchni w celu ich oczyszczenia. Co więcej, jednym ze sposobów zwalczania w przemyśle problemów zanieczyszczeń jest zastosowanie kołpaka o szerokim występie dla zapobieżenia gromadzeniu się pyłu i brudu w stożkowym rowku. Jednakże takie kołpaki powodują niepotrzebne dodatkowe koszty pojemnika preparatu aerozolowego i stwarzają dodatkowe problemy związane ze skażeniem środowiska. Jeżeli zatem wyeliminuje się rowek, to nie sąjuż konieczne kołpaki o szerokim zgrubieniu.

Z opisu patentowego USA nr 2 715 481 znany jest pojemnik mający cylindryczną ściankę boczną ku górze przechodzącą w pochyloną ku środkowi pojemnika stożkową szyjkę mającą środkowy otwór, w którym umieszczony jest zawór dozujący. Zawór dozujący zamocowany jest na oddzielnej płytce umieszczonej wewnątrz pojemnika i do niego przymocowanej.

Z opisu patentowego USA nr 4 775 071 znana jest pokrywka pojemnika rozpyłowego w kształcie zaokrąglonej kopułki. Pokrywka ma centralny otwór ograniczony wewnętrznym obrzeżem oraz mająca zewnętrzne obrzeże. Pokrywka jest także wyposażona w zawinięcie mocujące ją do pojemnika, przy czym pomiędzy zawinięciem a zewnętrznym obrzeżem kopułki pokrywka ma wgłębienie umożliwiające mocowanie pokrywki do pojemnika. Wgłębienie to powoduje osłabienie pokrywki, która, aby spełnić wymagania wytrzymałościowe musi być wykonywana z grubej blachy.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie pokrywki pojemnika preparatu aerozolowego i sposobu wytwarzania pokrywki, w której jest wyeliminowane naturalne jej osłabienie związane z rowkiem, gdy pojemnik znajduje się pod ciśnieniem.

183 775

Pokrywka pojemnika rozpyłowego w kształcie zaokrąglonej kopułki wyposażona od góry w centralny otwór ograniczony wewnętrznym obrzeżem oraz mająca zewnętrzne obrzeże i zakończona zawinięciem mocującym ją do korpusu pojemnika według wynalazku charakteryzuje się tym, że zewnętrzne obrzeże kopułki jest bezpośrednio połączone z zawinięciem. Kopułka pokrywki ma zarys paraboliczny albo eliptyczny.

Sposób wytwarzania pokrywki pojemnika rozpyłowego polegający na tym, że pokrywkę kształtuje się wstępnie, formuje się w niej wgłębienie pomiędzy zewnętrznym obrzeżem i zawinięciem i mocuje się pokrywkę na pojemniku według wynalazku charakteryzuje się tym, że po zamocowaniu pokrywki na pojemniku wywija się wgłębienie usuwając je.

Zaletą pokrywki według wynalazku jest możliwość wykonywania jej z cieńszego materiału, co, przy masowej produkcji pojemników rozpyłowych, pozwala na uzyskanie ogromnych oszczędności ekonomicznych jak i chroni środowisko naturalne.

Oszczędność materiału przy zmniejszeniu grubości pokrywki o połowę w skali światowej sięga 100 tysięcy ton stali rocznie. Porównywalne oszczędności uzyskuje się dla okrywek aluminiowych.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedsawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia, w widoku z boku i w przekroju częściowym, pokrywkę pojemnika preparatu aerozolowego według wynalazku, fig. 2 - pokrywkę przedstawioną na fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 i 4 - sposób formowania pokrywki pojemnika preparatu aerozolowego według niniejszego wynalazku w przekroju poprzecznym i w widoku z boku, fig. 4A - inne rozwiązanie korpusu pojemnika przedstawionego na fig. 3 i 4 w częściowym widoku poprzecznym, fig. 5 i 7 - inny sposób formowania pokrywki pojemnika preparatu aerozolowego według wynalazku w widoku z boku, a na fig. 6 w widoku z góry, fig. 8, 9 i 11 - sposób łączenia pokrywki według niniejszego wynalazku, bez stożkowego wgłębienia, z korpusem pojemnika, w częściowym przekroju poprzecznym i w widoku z boku, fig. 11A - alternatywne rozwiązanie kołnierza obrotowego, przedstawionego na fig. 8, 9 i 11, fig. 10 - mechanizm dźwigniowo-łącznikowy, stosowany w sposobie łączenia przedstawionym na fig. 8, 9 i 11, w widoku od dołu wzdłuż linii 10-10 na fig. 9.

Na fig. 1 i 2 pokrywka 10 pojemnika preparatu aerozolowego według wynalazku ma w ogólności kształt wypukłej kopułki i jest uformowana ze stosunkowo cienkościennego powlekanego lub niepowlekanego metalu, tworzywa sztucznego lub tworzywa warstwowego metal-tworzywo sztuczne. Pokrywka 10 ma zewnętrzne obrzeże 12 z zawinięciem 15 uformowanym wzdłuż jego krawędzi dla umożliwienia połączenia z korpusem 20 pojemnika preparatu aerozolowego, pokazanego w zarysie na fig. 1. Pokrywka 10 wyposażona jest także w centralny otwór 14 wyznaczony przez wewnętrzne obrzeże 16 z zawiniętą krawędzią 17 do umieszczenia w nim dyszy aerozolowej. W miarę przechodzenia od obrzeża zewnętrznego 12 do obrzeża wewnętrznego 16 pokrywka 10 zaokrągla się i ma w ogólności kształt półkulisty, paraboliczny lub eliptyczny. Taka konfiguracja pokrywki 10 umożliwia jej wytrzymanie znacznego ciśnienia z wnętrza pojemnika preparatu aerozolowego 20, nawet gdy ma stosunkowo cienką ściankę. W rzeczywistości pokrywka 10 jest odporna na odkształcenia przy ciśnieniach pojemnika większych niż te, które normalnie powodują rozerwanie rąbka pojemnika preparatu aerozolowego, to jest przy ciśnieniu ponad 20,7 · 10⁵ Pa.

Pokrywkę 10 formuje się typowo z cienkościennego metalu, takiego jak stal lub stop aluminiowy. Jeżeli pokrywka 10 wykonana jest ze stali, to grubość jej ścianki wynosi od 0,127 do 0,330 mm przy średnicy od 45 do 76,2 mm i ciężarze od 4 do 21 gramów'. Jeżeli pokrywka 10 wykonana jest ze stopu aluminiowego, to grubość jej ścianki wynosi od 0,127 do 0,457 mm, przy średnicy od 45 do 76,2 mm i ciężarze od 1,5 do 11 gramów.

Ścianki o takiej grubości są cieńsze od ścianek konwencjonalnej pokrywki. Jest to możliwe, ponieważ pokrywkę 10 wstępnie odkształca się i wywija przed napełnieniem pojemnika. Wywinięta, cieńkościenna pokrywka 10 nie podlega już odkształceniu lub wywinięciu przy minimalnym lub wyższym ciśnieniu.

183 775

Znaczącą cechą charakterystyczną pokrywki 10 pojemnika preparatu aerozolowego jest brak stożkowego wgłębienia dla uchwytu rąbkującego, tak jak jest to w przypadku licznych konwencjonalnych pokrywek pojemników preparatów aerozolowych. Jak omówiono poprzednio stożkowe wgłębienie w konwencjonalnych pokrywkach jest typowo najsłabszym obszarem pokrywki i ma skłonność do wywijania się, gdy pojemnik preparatu aerozolowego poddawany jest wysokim ciśnieniom wewnętrznym w czasie produkcji, transportu lub magazynowania. Zatem pokrywka 10 według wynalazku nie ma tej niedogodności i jest wytrzymała na odkształcenie lub bardziej odporna na odkształcenie niż konwencjonalne pokrywki pojemników o grubszej ściance.

Pokrywkę pojemnika preparatu aerozolowego mającą inny kształt niż pokrywka 10 można uformować albo przed jej połączeniem z korpusem 20 pojemnika lub po jej połączeniu z tym korpusem 20, jak opisano niżej. Sposób w jaki formuje się pokrywkę 10 oraz sposób w jaki formuje się pojemniki preparatów aerozolowych wyposażone w pokrywkę 10 zależy od takich czynników jak: materiał, z którego formuje się pokrywkę 10, środki za pomocą których pokrywkę 10 łączy się z korpusem 20 pojemnika, oraz gdy wykonuje się rąbek, od typu stosowanych maszyn rąbkujących, a zatem od kosztów.

W sposobie wytwarzania pokrywki 10, pokrywka 10 ma początkowo kształt konwencjonalnej pokrywki wstępnie uformowanej 60 pojemnika preparatu aerozolowego ze stożkowym wgłębieniem 62 do umieszczenia w nim uchwytu rąbkującego. Jednocześnie jest ona wykonana z cienkościennego metalu, tak jak jest to wymagane w pokrywce 10 według niniejszego wynalazku. Taka pokrywka wstępnie uformowana 60, zawierająca stożkowe wgłębienie 62, przedstawiona jest na fig. 3. Wgłębienie 62 w pokrywce wstępnie uformowanej 60 znajduje się pomiędzy przeciwnymi, promieniowo odsuniętymi od siebie, zewnętrzną ścianką 64 wgłębienia 62 i wewnętrzną ścianką 66 wgłębienia 62, które łączą się ze sobą denkiem 68 wgłębienia 62. Jeżeli pokrywka 60 wykonana jest ze stali, to grubość jej ścianki wynosi od 0,127 do 0,330 mm (od 0,005 do 0,013 cala).

W zależności od grubości ścianki i pożądanego ciśnienia wywijania oraz typu rąbka wgłębienie 62 może być węższe szersze, płytsze lub głębsze.

Ponieważ pokrywka wstępnie uformowana 60 zawiera stożkowe wgłębienie 62 do umieszczenia w nim uchwytu rąbkującego, to pokrywkę wstępnie uformowaną 60 łączy się z korpusem 20 pojemnika drogą konwencjonalnego rąbkowania, jak pokazano za pomocą zawinięcia 70 na fig. 3.

Korpus 20 pojemnika można wykonać z cienkościennego materiału, takiego jak stal lub aluminium, lecz także może on mieć budowę o grubszej ściance, takąjak budowa konwencjonalnych korpusów pojemników rozpyłowych preparatów aerozolowych. Korpus 20 pojemnika przedstawiono na fig. 3 i 4 w postaci zwężającej się, lecz może być on również pionowy pod zawinięciem 70, jak przedstawiono na fig. 1.

Element uszczelniający 72, taki jak elastyczna gumowa uszczelka, pasuje ściśle do centralnego otworu 74 pokrywki wstępnie uformowanej 60, jak przedstawiono na fig. 3. Element uszczelniający 72 powinien mieć dostateczną elastyczność dla zapewnienia hermetycznego uszczelnienia dookoła wywinięcia 73 przy otworze 74. Przez element uszczelniający 72 ciągnie się i może częściowo wchodzić w obszar wewnętrzny pojemnika 20 rurka 76, przez którą może przepływać płyn pod ciśnieniem, taki jak powietrze. Z elementem uszczelniającym 72 styka się ponadto człon napinający 78, taki jak sprężyna, przeznaczony do stabilnego utrzymywania elementu uszczelniającego 72 w centralnym otworze 74 pokrywki wstępnie uformowanej 60. Jakkolwiek sprężyna pokazana jest w postaci członu napinającego 78, to można zastosować cylinder powietrzny lub inne podobne urządzenie.

Sprężone powietrze płynie przez rurkę 76 i wchodzi do wnętrza pojemnika uformowanego z pokrywki wstępnie uformowanej 60 i korpusu 20 i uszczelnionego za pomocą elementu uszczelniającego 72. Jeżeli pokrywka wstępnie uformowaną 60 wykonana jest z cienkiej stali o grubości od 0,127 do 0,330 mm (od 0,005 do 0,013 cala), to ciśnienie powietrza w korpusie 20 pojemnika zwiększa się w przybliżeniu od 3,45 do 10,34 • 10⁵ Pa, co jest wystar6

183 775 czające do spowodowania odkształcenia cienkościennej pokrywki wstępnie uformowanej 60 do góry, ściskając człon napinający 78, jak pokazano za pomocą strzałek 80 na fig. 3. Powoduje to ponadto ruch do góry ścianek zewnętrznej 64 i wewnętrznej 66 wgłębienia 62 do takiego punktu, w którym wgłębienie 62 zostaje całkowicie lub częściowo wyeliminowane, jak przedstawiono na fig. 4. Poddając pokrywkę wstępnie uformowaną 60 takiemu ciśnieniu wewnętrznemu, nadaje się jej pożądaną konfigurację wypukłej kopułki 10, jak przedstawiono na fig. 4, o generalnie zakrzywionym, wypukłym przekroju poprzecznym lub prawie półkulistym kształcie, rozciągającym się od zewnętrznego obrzeża 12 do wewnętrznego obrzeża 16. Taka uformowana pokrywka 10 jest z natury swojej konfiguracji odporna na dalsze odkształcenie wynikające z ciśnienia wewnętrznego pojemnika, a nawet ciśnień, które mogą rozerwać zawinięcia 70 pojemnika. Jest ona także odporna na skierowane do dołu ciśnienie napotykane przy obciskaniu przez rolowanie lub przy gazowaniu.

Po uformowaniu pokrywki 10 usuwa się z otworu centralnego 74 element uszczelniający 72, a korpus 20 pojemnika z przyłączoną pokrywką 10 można już napełniać materiałem płynnym lub lepkim, a następnie umieścić w centralnym otworze 74 dyszę pojemnika aerozolu.

Jeżeli jest to pożądane, to bardziej płaska część pokrywki 10 przy zawinięciu 70 może być wykonana w kształcie bardziej półkolistym przez zaprojektowanie wgłębienia 62 oraz ewentualnie przez zwiększenie ciśnienia wywijania. Jeżeli tak jest, to może okazać się konieczne wzmocnienie podwójnego zawinięcia 70 stosując obwodowe, rozciągające się na zewnątrz zgrubienie 77 w korpusie 20 pojemnika, jak przedstawiono na fig. 4A.

Alternatywny sposób formowania pokrywki 10 według niniejszego wynalazku przedstawiono na fig. 5, 6 i 7. Pokrywkę wstępnie uformowaną 60 wyposażoną w stożkowe wgłębienie 62 do umieszczenia w nim uchwytu rąbkującego łączy się drogą konwencjonalnego procesu rąbkowania z korpusem 20 pojemnika. Wywinięcie 73 otaczające centralny otwór 74 pokrywki wstępnie uformowanej 60 umieszcza się warstwowo pomiędzy dwoma członami kołnierza 90 i jest ono albo oparte na płycie podstawy obciążonej sprężyną albo jest zawieszone na płycie podstawy. Każdy człon kołnierza 90 zawiera wgłębienie 92, które jest zakrzywione i pasuje do krzywizny wywinięcia 73. Chociaż kołnierz 90 przedstawiono w dwóch członach, to można stosować także tylko jeden człon kołnierza.

Na wywinięciu 73 przy centralnym otworze 74 pokrywki wstępnie uformowanej 60 umieszcza się w ogólności cylindrycznie ukształtowany zespół zamykający przekrój w kształcie odwróconej litery U. Zespół zamykający 96 zawiera na swoim dolnym końcu sprężynujący pierścień elastyczny 100, tak że pomiędzy zespołem zamykającym 96 i wywinięciem 73 centralnego otworu 74 można utworzyć hermetyczne uszczelnienie. Pusta rurka 102 rozciąga się centralnie przez zespół zamykający 96 i łączy ze źródłem płynnego materiału pod ciśnieniem. Gdy zespół zamykający 96 raz już utworzył hermetyczne uszczelnienie dookoła wywinięcia 73 pokrywki wstępnie uformowanej 60, to wnętrze wyznaczone przez korpus 20 pojemnika i pokrywkę wstępnie uformowaną 60 poddaje się ciśnieniu przez wpuszczenie przez rurkę 102 płynnego materiału pod ciśnieniem. Ciśnienie, któremu poddane jest wnętrze pojemnika, zależy, jak już omówiono wcześniej, od materiału, z którego uformowana jest pokrywka wstępnie uformowana 60. Gdy do wnętrza już raz wprowadzono ciśnienie, to pokrywka wstępnie uformowana 60 wywija się aż do całkowitego lub prawie całkowitego wyeliminowania wgłębienia 62, co powoduje ogólną zmianę konfiguracji pokrywki wstępne uformowanej 60 do takiego punktu, w którym nabywa ona wytrzymałą na ciśnienie konfigurację pokrywki 10, jak przedstawiono na fig. 7.

Po uformowaniu pokrywki 10 drogą takiego zwiększonego ciśnienia przerywa się hermetyczne uszczelnienie pomiędzy zespołem zamykającym 96 i pokrywką 10 przez przesunięcie do góry zespołu zamykającego 96. Następnie kołnierz 90 umieszcza pokrywkę 10 i korpus 20 pojemnika na płycie podstawy w miejscu, gdzie zostały one zawieszone, a następnie zwalnia pokrywkę 10 i korpus 20 pojemnika do dalszego przetwarzania w pojemnik preparatu aerozolowego.

183 775

Pokrywka 10 pojemnika preparatu aerozolowego według niniejszego wynalazku może być także formowana konwencjonalnymi sposobami wytłaczania. W takim przypadku jednak, z powodu braku stożkowego wgłębienia dla uchwytu rąbkującego, nie mogą być zastosowane konwencjonalne środki do łączenia rąbkowego pokrywki 10 z korpusem 20 pojemnika.

Jeden ze sposobów łączenia rąbkowego pokrywki 10 z korpusem 20 pojemnika polega na zastosowaniu czteroprętowego mechanizmu dźwigniowo-łącznikowego 200, przedstawionego na fig. 8, 9, 10 i 11. Czteroprętowy mechanizm dźwigniowo-łącznikowy 200 złożony jest z dwóch zespołów łączników prętowych. Każdy zespół zawiera podzespół łącznikowy pierwszy 202 i drugi 204. Podzespoły łącznikowe pierwszy 202 i drugi 204 mają taką samą długość i łączą się ze sobą za pomocą łącznika 206, który podpiera wałki łożyskowe 208. Pierwszy podzespół łącznikowy 202 łączy się końcem przeciwnym do łącznika 206 ze stacjonarnym wałkiem 210, natomiast drugi podzespół łącznikowy 204 łączy się końcem przeciwnym do łącznika 206 z tarczowo ukształtowanym jarzmem 212. Dwa wciągane wałki 214 umocowane są po przeciwnych stronach jarzma 212, rozciągają się przez otwory w stacjonarnym wałku 210 i są przystosowane do posuwisto-zwrotnego ruchu przez stacjonarny wałek 210. Alternatywnie można zastosować cieńszy, pojedynczy wałek centralny.

Obrotowy kołnierz 216 usytuowany jest na zewnętrznym obrzeżu stacjonarnego wałka 210 i umieszczony jest nad podzespołem łącznikowym 202. Obrotowy kołnierz 216 jest typowo uformowany z metalu i zawiera wgłębienie 218, które rozciąga się dookoła górnego, wewnętrznego obrzeża obrotowego kołnierza 216 i przyległego stacjonarnego wałka 210. Pozostała część wewnętrznego obrzeża obrotowego kołnierza 216 jest tak ukształtowana, że współpracuje z krzywizną pokrywki 10.

Jak przedstawiono na fig. 11 A, obrotowy kołnierz 216 może zawierać także wkładkę 215 z nieścierającego się materiału, takiego jak guma łub tworzywo sztuczne. Wkładka 215 rozciąga się wzdłuż wewnętrznego obrzeża obrotowego kołnierza 216 i to właśnie ona styka się z pokrywką 10 w procesie łączenia rąbkowego.

Czteroprętowy mechanizm dźwigniowo-łącznikowy 200, a zwłaszcza średnica jarzma 212 i stacjonarnego wałka 210 muszą mieć takie wymiary, aby mogły przechodzić przez otwór centralny 14 pokrywki 10.

W procesie łączenia przez rąbkowanie pokrywki 10 z korpusem 20 pojemnika pokrywkę 10 umieszcza się na otwartym końcu korpusu 20 pojemnika, tak że wywinięcie zewnętrznego obrzeża 12 przylega do kołnierza otwartego końca korpusu 20 pojemnika. Co się tyczy fig. 9, to czteroprętowy mechanizm dźwigniowo-łącznikowy 200 usytuowany jest w centralnym otworze 14 pokrywki 10, tak że obrotowy kołnierz 216 spoczywa pewnie na pokrywce 10. Wałki 214 wyciąga się do góry, co powoduje opadnięcie czteroprętowego mechanizmu dźwigniowo-łącznikowego 200, tak że podzespoły łącznikowe pierwszy 202 i drugi 204 przyjmują położenie równoległe względem siebie, co z kolei tak ustawia wałki łożysko 208, że stykają się one z wewnętrznym obrzeżem otwartego końca korpusu 20 pojemnik, jak przedstawiono na fig. 11. Pierwszy wałek rąbkujący 220, wyposażony w rowek kształtowy 222, usytuowany jest naprzeciw zawiniętej, zewnętrznej krawędzi pokrywki 10. Zatem zawinięcie pokrywki 10 oraz kołnierz korpusu 20 pojemnika umieszczone są warstwowo pomiędzy pierwszym wałkiem rąbkującym 220 i jednym z wałków łożyskowych 208. Pierwszej operacji łączenia dokonuje się na pokrywce 10 i korpusie 20 pojemnika, obracanych za pomocą kołnierza 216, z wykorzystaniem siły ściskania wywieranej przez pierwszy wałek rąbkujący 220, skierowanej przeciwnie do wałka łożyskowego 208. Wykorzystana może być także napędzana płyta podstawy.

Po zakończeniu pierwszej operacji łączenia przez rąbkowanie wyciąga się pierwszy wałek rąbkujący 220, a drugi wałek rąbkujący 224, wyposażony w rowek kształtowy 226, który jest bardziej płaski niż rowek kształtowy 222, umieszcza się naprzeciw pierwszego rąbka i w taki sam sposób przeprowadza drugą operację łączenia przez rąbkowanie. W tym czasie kołnierz 216 obraca pokrywkę 10 i korpus 20 pojemnika poprzez dociskanie drugiego wałka rąbkującego 224 i wałka łożyskowego 208.

183 775

Po zakończeniu drugiej operacji rąbkowania wciągane wałki 214 są całkowicie wyciągnięte, a mechanizm dźwigniowo-łączeniowy 200 przyjmuje oryginalną konfigurację i można go wysunąć z wnętrza korpusu pojemnika 20 przez otwór centralny pokrywki 10. Po połączeniu pokrywki 10 według wynalazku z korpusem pojemnika 20 można kontynuować operację uzupełniania, napełniając korpus pojemnika 20 płynnym materiałem i gazem pędnym oraz montując dyszę aerozolową w centralnym otworze 14 pokrywki 10.

183 775

214

183 775

-/τ-ζ; Ζ=Ξ~_ 3 .

214

200

183 775

I';

183 775

2: τ,ίΣΣπ-. 1

__FF S

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pokrywka pojemnika rozpyłowego w kształcie zaokrąglonej kopułki wyposażona od góry w centralny otwór ograniczony wewnętrznym obrzeżem oraz mająca zewnętrzne obrzeże i zakończona zawinięciem mocującym ją do korpusu pojemnika, znamienna tym, że zewnętrzne obrzeże (12) kopułki jest bezpośrednio połączone z zawinięciem (15, 70).
2. Pokrywka według zastrz. 1, znamienna tym, że jej kopułka ma zarys paraboliczny.
3. Pokrywka według zastrz. 1, znamienna tym, że jej kopułka ma zarys eliptyczny.
4. Sposób wytwarzania pokrywki pojemnika rozpyłowego polegający na tym, że pokrywka kształtuje się wstępnie, formuje się w niej wgłębienie pomiędzy zewnętrznym obrzeżem i zawinięciem i mocuje się pokrywkę na pojemniku, znamienny tym, że po zamocowaniu pokrywki (10) na pojemniku wywija się wgłębienie (62) usuwając je.