PL183343B1

PL183343B1 - Zespół ostrza do golenia

Info

Publication number: PL183343B1
Application number: PL97329246A
Authority: PL
Inventors: Domenic V. Apprille Jr.
Original assignee: Gillette Co
Priority date: 1996-04-10
Filing date: 1997-03-04
Publication date: 2002-06-28
Also published as: DE69739857D1; WO1997037818A1; NO984648L; KR20000005314A; EP1356901B1; JP4391739B2; NO984648D0; HUP9902871A2; DE69738659D1; US5661907A; KR100435822B1; PT102365A; BR9708764A; SK286885B6; ID16576A; AR006573A1; HU222060B1; EP1356901B9; CA2322548A1; JP3401016B2

Abstract

1. Zespól ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rekojesci, zawierajacy obudowe posiadajaca z przodu oslone, pokrywke z tylu, czesc do mocowania ostrzy, umieszczona pomiedzy oslo- na i pokrywka, górne powierzchnie na bokach cze- sci do mocowania ostrzy, pierwsze, drugie i trzecie ostrze zamontowane w czesci do mocowania ostrzy z pierwszym ostrzem zamontowanym najblizej oslony i trzecim ostrzem zamontowanym najblizej pokrywki, przy czym pierwsze, drugie i trzecie ostrze posiada krawedz natarcia skierowana w stro- ne oslony, a ponizej czesci do mocowania ostrzy sa usytuowane lukowe powierzchnie lozyskowe, zna- mienny tym, ze lukowe powierzchnie lozyskowe maja promien krzywizny tworzacy wychylne zamo- cowanie na rekojesci wokól osi P przegubu umiesz- czonej ponizej lukowych powierzchni lozyskowych, a krawedzie natarcia (29) w polozeniu nieobciazo- nym leza nizej niz powierzchnie górne i os (P) prze- gubu jest umieszczona w regionie (80) utworzonym przez obszar rozciagajacy sie od krawedzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) do krawedzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) w polozeniu nieobciazonym, rozciagajacy sie w góre i w tyl od krawedzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) d o .......................... F I G . 3 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół ostrza do golenia przeznaczony do zamontowania na rękojeściach na wychylnych złączach.

Z opisów patentowych USA nr 4,573,266 i 4,586,255, znany jest zespół ostrza do golenia, posiadający uginany sprężyście człon osłony z przodu tego zespołu, część pokrywki paska smarującego z tyłu tego zespołu i dwa sprężyście odchylane człony ostrza między nimi.

Z opisu patentowego USA nr 5,249,361 znany jest podobny zespół ostrza do golenia z nieruchomą osłoną. Zespoły według obu rozwiązań posiadają szyny i kołowe powierzchnie służące do utworzenia wychylnych połączeń z płaskościennymi łożyskami na rękojeściach maszynek. Sprężyście dociskane popychacze krzywkowe w rękojeściach oddziały wuj ą na powierzchnie krzywkowe w dolnych częściach zespołu ostrza golenia, powodując ich ustawienie w neutralnym położeniu względem rękojeści. Podczas golenia zespół ten może wychylać się w przód (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) lub w tył (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) z neutralnego położenia względem rękojeści, a ostrza mogą przemieszczać się w obudowie względem powierzchni skóry w celu dostosowania do konturów skóry podczas golenia. Płaskościenne łożyska umożliwiają wychylanie wokół osi umieszczonej pomiędzy i powyżej dwóch sprężyście przemieszczanych ostrzy (przyjmując ich nieobciążony stan jako punkt odniesienia). Mianowicie, oś przegubu jest umieszczona w środku geome183 343 trycznym wycięcia, w którym pierwszy (przedni) człon podtrzymujący jest umieszczony na wierzchu zacisku mocującego człony ostrzy do obudowy wkładki. A zatem oś przegubu jest umieszczona powyżej krawędzi tnącej i powyżej obudowy. Takie umieszczenie osi przegubu można więc uznać jako umieszczone wewnątrz twarzy (tzn. powyżej członów stykających się ze skórą) podczas golenia twarzy. Zespoły ostrzy do golenia są wyrzucane po pewnej ilości goleń a z rękojeściami posiadającymi płaskościenne łożyska i dociskane sprężyną popychacze krzywkowe stosowane są zamienne zespoły ostrzy. Ta sama rękojeść maszynki do golenia może być zastosowana z obiema wersjami zespołu ostrza do golenia, ponieważ w obu z nich występują szyny o tej samej wielkości i kołowe powierzchnie.

Dodatkową poprawę wygody golenia można byłoby uzyskać przez zastosowanie trzech ostrzy.

Jednakże zwykłe umieszczenie trzeciego ostrza w poszerzonej konwencjonalnej obudowie wkładki dwóch ostrzy, która utrzymuje również osłonę stykającą się ze skórą i pokrywkę, prowadzi do kolizji geometrycznej pomiędzy płaskościennymi łożyskami rękojeści i obudową wkładki podczas obracania wkładki w następstwie oddziaływania sił występujących przy goleniu.

Celem wynalazku jest opracowanie zespołu ostrza mającego trzy ostrza we wkładce z uwzględnieniem prawidłowego obracania wkładki.

Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści zawierający obudowę posiadającą z przodu osłonę, pokrywkę z tyłu, część do mocowania ostrzy, umieszczoną pomiędzy osłoną i pokrywką górne powierzchnie na bokach części do mocowania ostrzy, pierwsze, drugie i trzecie ostrze zamontowane w części do mocowania ostrzy z pierwszym ostrzem zamontowanym najbliżej osłony i trzecim ostrzem zamontowanym najbliżej pokrywki, przy czym pierwsze, drugie i trzecie ostrze posiada krawędź natarcia skierowaną w stronę osłony, a poniżej części do mocowania ostrzy są usytuowane łukowe powierzchnie łożyskowe, według wynalazku charakteryzuje się tym, że łukowe powierzchnie łożyskowe mają promień krzywizny tworzący wychylne zamocowanie na rękojeści wokół osi przegubu umieszczonej poniżej łukowych powierzchni łożyskowych, a krawędzie natarcia w położeniu nieobciążonym leżą niżej niż powierzchnie górne i oś przegubu jest umieszczona w regionie utworzonym przez obszar rozciągający się od krawędzi natarcia pierwszego ostrza do krawędzi natarcia drugiego ostrza w położeniu nieobciążonym, rozciągający się w górę i w tył od krawędzi natarcia drugiego ostrza do położenia nieco powyżej górnej powierzchni obudowy w miejscu z przodu krawędzi natarcia trzeciego ostrza, rozciągający się wzdłuż i nieco powyżej górnej powierzchni obudowy do położenia przed krawędzią natarcia pierwszego ostrza, rozciągający się w dół i w przód do położenia wewnątrz osłony poniżej i z przodu względem krawędzi natarcia pierwszego ostrza i rozciągający się od położenia wewnątrz osłony do góry i w tył do krawędzi natarcia pierwszego ostrza.

Korzystnie, oś przegubu jest usytuowana poniżej górnych powierzchni obudowy.

Korzystnie, w przedniej skrajnej części regionu występuje środkowe położenie pomiędzy krawędzią natarcia pierwszego ostrza i krawędzią natarcia drugiego ostrza, a w tylnej skrajnej części występuje środkowe położenie pomiędzy krawędziami natarcia drugiego i trzeciego ostrza oraz w górnej skrajnej części występuje środkowe położenie pomiędzy krawędziami natarcia i górnymi powierzchniami na bokach obudowy.

Korzystnie, w przedniej skrajnej części regionu jest usytuowana płaszczyzna krawędzi natarcia pierwszego ostrza.

Korzystnie, w tylnej skrajnej części regionu jest usytuowana płaszczyzna krawędzi natarcia a w dolnej skrajnej części jest usytuowany obszar rozciągający się od krawędzi natarcia pierwszego ostrza do krawędzi natarcia drugiego ostrza gdy obie z nich są w nieobciążonym położeniu.

Korzystnie, oś przegubu jest umieszczona na lub ponad płaszczyzną przechodzącą przez co najmniej dwie krawędzie natarcia w położeniu nieobciążonym i przed lub w położeniu środkowym pomiędzy powierzchniami zetknięcia ze skórą osłony i pokrywki.

Korzystnie, ostrza pierwsze, drugie, trzecie są usytuowane na obudowie klipsami.

183 343

Korzystnie, każde pierwsze, drugie, trzecie ostrze zawiera część nośną krawędzi natarcia zamocowaną na kątowej części podstawowej i platformie.

Korzystnie, oś przegubu jest usytuowana w regionie pomiędzy krawędzią natarcia pierwszego i drugiego ostrza i górnymi powierzchniami obudowy.

Korzystnie, oś przegubu jest umieszczona na krawędzi natarcia drugiego ostrza.

Korzystnie, łukowe powierzchnie łożyskowe posiadają stały promień krzywizny.

Korzystnie, powierzchnie oporowe na obudowie stanowią ogranicznik położenia przedniego i tylnego wychylenia.

Korzystnie, osłona posiada wystające ku górze żebra, których końce znajdują się powyżej płaszczyzny przechodzącej poprzez krawędzie natarcia w położeniach nieobciążonych.

Korzystnie, końce żeber leżą w przybliżeniu w połowie odległości pomiędzy płaszczyzną przechodzącą poprzez krawędzie natarcia i płaszczyzną przechodzącą poprzez górne powierzchnie.

Korzystnie, łukowe powierzchnie łożyskujące wystają pomiędzy położeniem przedniego ogranicznika i położeniem tylnego ogranicznika, a pośrednie położenie pomiędzy położeniem przednim i tylnym jest położeniem środkowym, zaś obudowa jest ponadto wyposażona w powierzchnię krzywkową posiadającą wierzchołek.

Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści, zawierający obudowę posiadającą z przodu osłonę, pokrywkę, część do mocowania ostrzy umieszczoną pomiędzy osłoną i pokrywką górne powierzchnie na bokach części mocowania ostrzy, pierwsze, drugie i trzecie ostrze zamontowane w części do mocowania ostrza z pierwszym ostrzem zamontowanym w pobliżu osłony i trzecim ostrzem zamontowanym w pobliżu pokrywki, przy czym pierwsze, drugie i trzecie ostrze posiada krawędź natarcia skierowaną w stronę osłony, według wynalazku charakteryzuje się tym, że łukowe powierzchnie łożyskowe są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy i mają promień krzywizny, tworzący wychylne zamocowanie rękojeści wokół osi przegubu, przy czym oś przegubu jest umieszczona w regionie utworzonym przez obszar rozciągający się na lub powyżej płaszczyzny przechodzącej przez co najmniej dwie krawędzie natarcia w nieobciążonym położeniu i na lub przed środkowym położeniem pomiędzy powierzchniami zetknięcia ze skórą osłony i pokrywki.

Korzystnie, oś przegubu jest umieszczona zasadniczo w środkowym położeniu.

Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści i ze sprężynowo dociskanym popychaczem krzywkowym, zawierający obudowę posiadającą osłonę na przedzie, pokrywkę z tyłu, część do mocowania ostrzy umieszczoną pomiędzy osłoną oraz pokrywką i przynajmniej jedno ostrze zamontowane na części do mocowania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy i tworzą wychylne zamocowanie wokół osi przegubu umieszczonej ponad łukowymi powierzchniami łożyskującymi pomiędzy przednim ogranicznikiem położenia i tylnym ogranicznikiem położenia, położenie pomiędzy przednim i tylnym ogranicznikiem jest położeniem środkowym, a obudowa posiada powierzchnię krzywkową zawierającą wierzchołek umieszczony względem konstrukcji wychylnego połączenia obudowy.

Korzystnie, powierzchnia krzywkowa ponadto zawiera dwie wzajemnie pochylone powierzchnie, pomiędzy którymi umieszczony jest krzywkowy popychacz, obie te wzajemnie pochylone powierzchnie przecinają się w wierzchołku.

Korzystnie, obudowa posiada ponadto powierzchnie górne na bokach części do mocowania ostrzy, pierwszego, drugiego i trzeciego, z których każdy posiada krawędź tnącą skierowaną w stronę osłony i w stanie nieobciążonym leżącą na lub poniżej osi przegubu, przy czym pierwsze ostrze jest zamontowane w pobliżu osłony, a trzecie ostrze jest zamontowane w pobliżu pokrywki, zaś oś przegubu jest umieszczona w regionie utworzonym przez obszar rozciągający się od krawędzi natarcia pierwszego ostrza do krawędzi natarcia drugiego ostrza w stanie nieobciążonym tych krawędzi natarcia, rozciągającym się w górę i w tył od krawędzi natarcia drugiego ostrza do położenia nieco powyżej górnej powierzchni obudowy w miejscu krawędzi natarcia trzeciego ostrza, rozciągającym się wzdłuż i nieco powyżej górnej powierzchni obudowy do położenia przed krawędzią natarcia pierwszego ostrza, rozciągającym się w dół i w przód do położenia wewnątrz osłony poniżej i w przód względem krawędzi na183 343 tarcia pierwszego ostrza i rozciągający się z położenia wewnątrz osłony do góry i w tył do krawędzi natarcia pierwszego ostrza.

Korzystnie, pierwsze, drugie, i trzecie ostrze jest sprężyście zamontowane w części do ich mocowania.

Korzystnie, wierzchołek jest umieszczony w pobliżu przedniej części obudowy, a zespół ostrza do golenia jest odchylony w przód do położenia spoczynkowego.

Korzystnie, wierzchołek jest umieszczony w pobliżu tylnej części obudowy, a zespół ostrza do golenia jest odchylony do tyłu w położeniu spoczynkowym.

Korzystnie, ostrza pierwsze, drugie, trzecie są sprężyście zamontowane w części do ich mocowania.

Korzystnie, przynajmniej dwie krawędzie natarcia są zaostrzonymi krawędziami tnącymi.

Korzystnie, trzy krawędzie natarcia są zaostrzonymi krawędziami tnącymi.

Korzystnie, pokrywka zawiera ponadto pasek smarujący.

Korzystnie, łukowe powierzchnie łożyskujące posiadają promień krzywizny mniejszy niż około 6 mm.

Korzystnie, łukowe powierzchnie łożyskujące mają promień większy niż około 4 mm.

Korzystnie, łukowe powierzchnie łożyskujące zawierają zakrzywione dolne powierzchnie obudowy i leżące naprzeciwko zakrzywione szyny, przy czym szyny w zależności od obudowy są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym, fig. 1 przedstawia zespół ostrza maszynki do golenia według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - zespół ostrza do golenia według fig. 1, w rzucie z tyłu, fig. 3 - zespół ostrza do golenia według fig. 1, w pionowym przekroju poprowadzonym wzdłuż linii 3-3 według fig. 2, fig. 4 - zespół ostrza do golenia według fig. 1, w pionowym przekroju poprowadzonym wzdłuż linii 4-4 według fig. 2, fig. 5 - drugi przykład wykonania zespołu ostrza do golenia w pionowym przekroju, takim jak pokazano linią 5-5 na fig. 2, fig. 6 - inny przykład zespołu ostrza do golenia w pionowym przekroju takim jak pokazano linią 6-6 na fig. 2, fig. 7 zespół ostrza do golenia według fig. 3 z częściami rękojeści i popychaczem krzywkowym pokazanymi linią przerwaną w położeniu spoczynkowym, w przekroju pionowym, fig. 8 zespół ostrza do golenia i rękojeści według fig. 7 z zespołem ostrzy w odchylonym położeniu w przekroju pionowym, fig. 9 - zespół ostrza do golenia według fig. 5, z częściami rękojeści i popychaczem pokazanymi liniami przerywanymi w położeniu spoczynkowym, w przekroju pionowym, fig. 10 - zespół ostrza do golenia i rękojeści według fig. 9, z zespołem ostrzy w odchylonym położeniu w przekroju pionowym.

Na fig. 1, 2, 3 przedstawiono zespół 10 ostrza do golenia przeznaczony do montowania na rękojeści. Zespół 10 ostrza do golenia 10 składa się z plastikowej obudowy 12, osłony 14 na przedzie obudowy 12, pokrywki 2 w tyle obudowy 12 posiadającej umieszczony wewnątrz pasek smarujący 16 w tylnej części obudowy 12 i trzy ostrza pierwsze 18, drugie 20 i trzecie 22 w części obudowy 12 przeznaczonej do ich mocowania i pomiędzy osłoną 14 i paskiem smarującym 16. Pierwsze ostrze 18 znajduje się najbliżej osłony 14, drugie ostrze 20 zajmuje drugie miejsce od osłony 14, a trzecie ostrze 22 leży najdalej od osłony 14. Pokrywka 2 posiada część górną 3 i część tylną 4. Pokrywka 2 posiada podłużne wgłębienie 5 utworzone częściowo przez część górną 3 i część tylną 4. Pasek smarujący 16 posiada podstawę 15 umieszczoną we wgłębieniu 5 w tylnej części 4 obudowy 12. Pasek smarujący posiada powierzchnię górną 17 przechodzącą w powierzchnię tylną 19 dla utworzenia ciągłości górnej 17 i tylnej 19 powierzchni. Każde z ostrzy pierwsze 18, drugie 20, trzecie 22 zawiera część nośną 23 krawędzi natarcia 29, która jest podparta na kątowo ukształtowanym członie posiadającym platformę 25 i część podstawową 27. Każda część nośna 23 posiada krawędź natarcia 29 zwróconą w kierunku osłony 14.

Krawędzie natarcia 29 mogą być wykonane jako zaostrzone krawędzie tnące. Metalowe klipsy 24, 26 na dwóch bokach obudowy 12 utrzymują końce ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22. Ostrze pierwsze 18, drugie 20, trzecie 22 ma być trwale zamocowane w obudo

183 343 wie 12, lecz korzystnie są zamontowane sprężyście, i są odchylone do swych uniesionych położeń spoczynkowych (tzn. nieobciążonych siłami golenia) przez platformę 25 plastikowych płaskich sprężyn pierwszej 28, drugiej 30, trzeciej 32, które są integralne z obudową 12 i wy stają do wewnątrz z obu boków.

Osłona 14 jest niepodzielnie zaformowana i zawiera część dolną 58 ze sztucznego tworzywa, i część górną 60 z materiału elastomerowego. Dolna część 58 posiada pryzmową część 62 oraz wystającą w przód platformę 64 posiadającą liczne otwory rozmieszczone na jej długości. Część górna 60 jest formowana w połączeniu z częścią dolną 58 i jest wykonana z materiału elastomerowego dostosowanego do uzyskania elastyczności żeber 66. Końce żeber 66 leżą w płaszczyźnie, która znajduje się w około połowie odległości pomiędzy płaszczyzną przechodzącą przez krawędzie natarcia 29 ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22 i wierzchem klipsów 24, 26. Uniesione końce żeber 66 tworzą skuteczną osłonę ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22. Żebra 66 rozciągają skórę golącego i stawiają zarost przed pierwszym ostrzem 18, co ułatwia golenie.

Dzięki zastosowaniu trzech ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22 uzyskuje się większą dokładność golenia. Jednakże zwykłe dodanie trzeciego ostrza 22 może niekorzystnie zwiększyć siły ciągnienia golonej skóry, które wynikają z siły ścinania występującej na większej ilości ostrzy. Pożądane jest, aby obudowa 12 była na tyle duża, aby mieściła oprócz trzech ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22 również osłonę 14 z elastomerowymi żebrami 66 i pasek smarujący 16 mający na celu zmniejszenie sił ciągnienia.

Jak pokazano na fig. 2 w dolnej części obudowy 12 umieszczone są przedłużenia 34, 36, w których występują wystające do wewnątrz przeciwnie zakrzywione szyny 38, 40 posiadające zakrzywione powierzchnie 42, 44. Podobnie zakrzywione są dolne powierzchnie 46, 48 obudowy 12, tworzące wraz z przedłużeniami 34, 36 konstrukcję wychylnego połączenia, która współpracuje z elementami rękojeści.

Jak wynika z fig. 2, 3 i 4 szyny 38, 40 zespołu 10 ostrza w połączeniu z dolnymi powierzchniami 46, 48 obudowy 12 tworzą łukowe szczeliny 98, 100 przystosowane do umieszczenia płaskościennych łożysk rękojeści maszynki do golenia (nie pokazano). Na fig. 4 pokazano łukową szczelinę 98 umieszczoną pomiędzy zakrzywioną powierzchnią dolną 46 i zakrzywioną szyną 38, wraz z osią symetrii 99. Łożyska płaskościenne tworzą konstrukcję wychylnego zamocowania zespołu 10 ostrza przystosowaną do współpracy z konstrukcją wychylnego zamocowania rękojeści maszynki do golenia.

Płaskościenne łożysko rękojeści (nie pokazano) maszynki do golenia posiada powierzchnie oporowe, które zapobiegają dalszemu ruchowi w górę tylnej powierzchni 39 przedłużenia 34 (jak pokazano na fig. 1 i 3) tworząc ograniczenie przedniego położenia przegubu, i ruchowi w dół przedniej powierzchni 41 przedłużenia 34 tworząc ograniczenie tylnego położenia przegubu. Płaskościenne łożyska na rękojeści (nie pokazano) posiadają wgłębienia współpracujące z powierzchniami oporowymi 35,37 (fig. 2 i 3) utworzonymi na odnośnych zakrzywionych dolnych powierzchniach 46, 48 obudowy 12 tworząc ogranicznik dolnego położenia zapobiegający ruchowi w dół.

Jak pokazano na fig. 3 i 4, na górnych powierzchniach szyny 38, 40 i dolnych powierzchniach 46, 48 obudowy 12 występuje krzywizna o promieniu odchodzącym od osi P przegubu leżącej na krawędzi natarcia 29 drugiego ostrza 20. Zakrzywione powierzchnie 42, 44 przedłużeń 34, 36 są podobnie zatoczone wokół osi P przegubu. Promień krzywizny górnych zakrzywionych powierzchni szyn 38, 40 wynosi 5,82 mm, jak pokazano strzałką wychodzącą z osi P przegubu na fig. 3, a promień krzywizny dolnej powierzchni 46, 48 wynosi 4,88 mm, jak pokazano strzałką odchodzącą od osi P przegubu fig. 4, i są to te same wymiary, jakie mają stosowane już zespoły ostrza co umożliwia stosowanie zespołu 10 ostrza do golenia z istniejącymi rękojeściami. Zastosowanie trzech ostrzy pierwszego 18, drugiego 20, trzeciego 22 umożliwia odmienne ustawienie odległości pomiędzy parami przyległych ostrzy 18, 20, 22. Odstęp pomiędzy ostrzami powszechnie występujący w sprężyście przemieszczanych ostrzach leży w zakresie od 0,5 mm do 2,0 mm i średnio wynosi około 1,5 mm. Zwiększona część montażowa ostrzy w zespole 10 powoduje odsunięcie paska smarującego 16 dla dogodnego umieszczenia go w zespole 10 i zajęcia tego obszaru, który w istniejących zespołach

183 343 dwuostrzowych zajęłaby łukowa powierzchnia wychylnego połączenia co powodowałoby zetknięcie z płaskościennymi łożyskami rękojeści maszynki do golenia, jeśli zespół 10 obraca się po typowym łuku kątowym 40° do 45° dopuszczonym w znanej wkładce. Dopasowano do znanej rączki zespół 10 mający większy obszar montażowy ostrzy 18, 20, 22, z utrzymaniem paska smarującego 16 i tego samego promienia krzywizny, oraz dopuszczalnego obrotu całkowitego na łuku około 45° i bez wystąpienia kolizji geometrycznej poprzez obniżenie osi P przegubu od wierzchu klipsów 24 pomiędzy dwoma ostrzami (jak w istniejących konstrukcjach dwuostrzowych potraktowanych jako punkt odniesienia) do krawędzi tnącej środkowego drugiego ostrza 20.

W dolnej części obudowy 12 wykonana jest powierzchnia krzywkowa 50 (fig. 3). Powierzchnia krzywkowa 50 posiada dwie przeciwległe pochylone powierzchnie o tej samej wielkości oraz wierzchołek 52 znajdujący się w środkowym położeniu pomiędzy przednią i tylną powierzchnią krzywkową. Powierzchnia krzywkowa 50 umożliwia wychylenie zespołu 10 w przód lub w tył podczas golenia o tę samą wielkość i jest przystosowana do współpracy z popychaczem krzywkowym w celu odchylania zespołu 10 w zakresie łuku obrotu od 40° do 45°.

Według fig. 5 zespół ostrza do golenia 10' posiada powierzchnię krzywkową 54 z wierzchołkiem umieszczonym w jej przedniej części, a poza tym ma tę samą budowę jak zespół 10. Powierzchnia krzywkowa 54 jest ukształtowana w taki sposób, że popychacz 70 jest dociskany jak w przypadku współpracy z powierzchnią krzywkową 50 w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 3 w położeniu spoczynkowym i w położeniu pełnego wychylenia na łuku obrotu. Ponieważ popychacz 70 krzywkowy jest dociskany sprężyną w przykładach wykonania według fig. 3 i 5 występuje podobna siła przywracająca położenie w położeniu początkowym i w położeniu pełnego wychylenia.

Na fig. 7 i 9 pokazano spoczynkowe położenia zespołów 10, 10' ostrzy do golenia a na fig. 8 i 10 przedstawiono wychylone położenia, jakie mogą wystąpić podczas golenia. Odległość od powierzchni krzywkowej 54 do płaskościennego łożyska w położeniu spoczynkowym lub w położeniu pełnego wychylenia jest taka sama jak od powierzchni krzywkowej 50. W położeniu spoczynkowym odległość od P osi przegubu do miejsca styku popychacza krzywkowego 70 na powierzchni krzywkowej 54 jest taka sama, jak odległość do miejsca styku popychacza krzywkowego 70 na powierzchni krzywkowej 50. W położeniu pełnego obrócenia powierzchnia krzywkowa 54 w miejscu zetknięcia z popychaczem 70 jest przemieszczona pionowo względem punktu styku w położeniu spoczynkowym o tę samą wielkość, jak przy tym samym położeniu na powierzchni krzywkowej 50 stykającej się z popychaczem krzywkowym 70.

Dla zespołu ostrza 10 (fig. 7), położenie spoczynkowe jest położeniem neutralnym. W tym położeniu płaszczyzna przechodząca poprzez tnące krawędzie natarcia 29 jest prostopadła do osi 74, wzdłuż której ślizga się popychacz krzywkowy 70. W położeniu spoczynkowym dociskany sprężyną popychacz krzywkowy 70 spoczywa na wierzchołku 52 w położeniu, w którym jest on najbardziej wysunięty z rękojeści 72. Zespół 10 może być obrócony z tego położenia spoczynkowego w przód (w górę) lub w tył (w dół).

Na fig. 8 pokazano zespół ostrza do golenia 10 obrócony w górę (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara od położenia pokazanego na fig. 6) do przedniego położenia, jakie może wynikać z sił skierowanych w dół, występujących głównie na osłonie 14 podczas golenia. Oś odniesienia 75 poprowadzona poprzez oś P przegubu prostopadle do zespołu ostrza 10 została odchylona względem osi odniesienia 74 na łuku obrócenia a około 22,5°.

Jak pokazano na fig. 10, zespół ostrza do golenia 10'jest pochylony w przód (odchylony ku górze) w swym położeniu spoczynkowym, a dociskany sprężyną popychacz krzywkowy 70 spoczywa w wierzchołku 56 w położeniu największego wysunięcia z rękojeści 72. Zespół 10' może być jedynie obrócony w dół (zgodnie z ruchem wskazówek zegara w stosunku do położenia na fig. 9) do położenia tylnego z tego położenia spoczynkowego, jak pokazano na fig. 10 i nie może być obrócony w przód (do góry). Takie odchylone ku górze położenie przedstawia mniej skuteczny kąt natarcia ostrzy 18, 20, 22 na początku, co daje większy

183 343 komfort początkowy i zmniejsza prawdopodobieństwo punktowego kaleczenia skóry podczas golenia.

Podczas golenia ostrza 18, 20, 22 są niezależnie przemieszczane sprężyście względem obudowy 12, a obudowa 12 wychyla się względem rękojeści 72 w wyniku czego tnące krawędzie natarcia 29 ustawiają się w dostosowaniu do konturów skóry twarzy. Wszystkie trzy ostrza 18, 20, 22 zawierają ostre tnące krawędzie natarcia 29 w celu ścinania owłosienia skóry na ciele lub zarostu na twarzy w trzech miejscach. Ponadto korzystne może być ustawienie różnego wystawania ostrzy 18, 20, 22 na przykład stopniowe zwiększenie wystawania począwszy od ostrza pierwszego 18 do trzeciego 22. Alternatywnie jedno z ostrzy, na przykład drugie 20 lub trzecie 22, może posiadać stosunkowo wąską, tępą krawędź natarcia 29 przewidzianą do wchodzenia w zarost. Również alternatywnie jedno z ostrzy, na przykład ostrze pierwsze 18 lub drugie 20 może być stępione, pełniąc rolę jedynie sprężyście przemieszczanej osłony.

Oś P przegubu w korzystnym przykładzie wykonania leży na tnącej krawędzi natarcia 29 drugiego ostrza 20. Gdy oś P przegubu jest umieszczona na poziomie członu stykającego się ze skórą, jak na przykład krawędź tnąca ostrza, -wtedy podczas golenia oś P przegubu leży na powierzchni skóry. Podczas golenia obudowa 12 wychyla się wokół osi P przegubu, która jest celowo umieszczona na powierzchni skóry, dzięki czemu uniknięto łopotania ostrzy i uzyskano wydatne prowadzenie trzech ostrzy 18, 20, 22 na golonej powierzchni skóry, umożliwiając jednocześnie obrót zespołu 10 w łukowych szczelinach 98, 100 współpracujących z płaskościennymi łożyskami na rękojeści 72 maszynki do golenia w zakresie pożądanego ruchu łukowego około 40° do 45°. Mianowicie, gdy zespół 10 ostrza do golenia zostanie obrócony na przykład w szczelinie 98 względem stałej powierzchni łukowej przebiegającej wzdłuż osi symetrii 99, nie występuje geometryczne blokowanie obudowy 12 na powierzchni łukowej. Umieszczenie faktycznej osi P przegubu na twarzy (zakładając, że twarz jest goloną powierzchnią) powoduje przeciąganie pracujących krawędzi po twarzy (w odróżnieniu od wciskania w skórę twarzy) w celu uniknięcia miejscowych skaleczeń. Korzystnie oś P przegubu nie leży z tyłu trzeciego ostrza 22 i w kierunku twarzy, dla uniknięcia wchodzenia wszystkich ostrzy 18, 20, 22 w twarz i prawdopodobnych skaleczeń.

Oś P przegubu mogłaby być również przemieszczona w kierunku przed krawędź tnącą drugiego ostrza 20, z kierunku krawędzi tnącej pierwszego ostrza 18, mogłaby być umieszczona powyżej tych dwóch członów ostrzy, na przykład nieco powyżej górnej powierzchni obudowy, o ile zespół ostrza 10 obraca się na łukowych szczelinach 98, 100 współpracujących z płasko ściennymi łożyskami na rękojeści maszynki do golenia w zakresie pożądanego łuku na przykład około 40° do 45°, bez wpływu płaskościennych łożysk (które przebiegają wzdłuż wyobrażalnej powierzchni łukowej będącej przedłużeniem łukowych szczelin 98,100) na obudowę 12, a zwłaszcza na człon pokrywki 2 w regionie paska smarującego 16 lub innych niezbędnych elementów konstrukcyjnych. Gdyby człon pokrywy paska smarującego 16 był przesunięty lub miał zmieniony kształt, będąc na przykład bardzo cienkim, powinna być wtedy zastosowana oś P przegubu leżąca wyżej w stosunku do ostrzy.

Oś P przegubu może być również przemieszczona poniżej przedniej części pierwszego ostrza 18 (do położenia wewnątrz członu osłony). Generalnie oś P przegubu powinna być umieszczona w regionie wyznaczonym przez obszar 80 pokazanym na fig. 3 liniami przerywanymi, o ile ma być utrzymany promień krzywizny nie kolidujący z niezbędnymi elementami konstrukcyjnymi. Obszar 80 przebiega od pierwszej krawędzi tnącej do drugiej krawędzi tnącej (gdy obie z nich znajdują się w uniesionym położeniu pokazanym na fig. 3), przebiega do góry i w tył od drugiej krawędzi nieco powyżej górnej powierzchni obudowy 12 przed trzecią krawędzią tnącą, przebiega wzdłuż (i nieco powyżej) górnej powierzchni obudowy 12 do miejsca przed pierwszym ostrzem 18 przebiega w dół i w przód do miejsca wewnątrz osłony 14, w górę i w przód do pierwszej krawędzi tnącej i przebiega od miejsca wewnątrz części osłony w górę i w tył do pierwszej krawędzi tnącej. Jak pokazano na fig, 3 i 4 i opisano powyżej, łukowate powierzchnie obudowy 12, jak na przykład szyny 38, 40 i dolne powierzchnie 46, 48 posiadają promień krzywizny rozpoczynający się w przybliżeniu w dowol

183 343 nym punkcie wzdłuż osi P przy zachowaniu takich samych wartości liczbowych promienia krzywizny dla każdej odnośnej powierzchni łukowej.

W celu uzyskania relatywnie równomiernie rozłożonych sił na krawędziach tnących z utrzymaniem żądanego łuku ruchu wkładki, oś P przegubu powinna być umieszczona na lub powyżej płaszczyzny przechodzącej przez przynajmniej dwie krawędzie tnące ostrzy w stanie nieobciążonym (spoczynkowym), (co odpowiada uniesionemu położeniu sprężyście poruszających się ostrzy) oraz na lub przed punktem leżącym w przybliżeniu w połowie odległości pomiędzy roboczymi powierzchniami stykającymi się ze skórą pokrywki 2 i osłony 14 (gdy obciążenie jest rozłożone na powierzchni osłony 14 lub pokrywki 2, należy przyjąć środkowy punkt odnośnej powierzchni stykającej się ze skórą). Umieszczenie osi P przegubu w płaszczyźnie przechodzącej poprzez krawędzie tnące i w bezpośredniej bliskości środkowego punktu pomiędzy pokrywką 2 i osłoną 14 przyczynia się do zrównoważenia sił golenia występujących na krawędziach tnących, i korzystnie utrzymuje wszystkie elementy golące, mianowicie osłonę 14, pokrywkę 2 i ostrza 18, 20, 22 na powierzchni skóry podczas czynności golenia.

W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 5 zespół 10' ostrza do golenia posiada położenie spoczynkowe, w którym jest odchylony do góry (pochylony w przód). Daje to mniejszy kąt skuteczny ostrzy 18, 20, 22 względem twarzy w momencie pierwszego zetknięcia z twarzą i ogranicza obrót tylko do tylnego położenia kątowego. Golona skóra styka się najpierw z powierzchnią pokrywki 2, następnie siły występujące przy goleniu powodują obrócenie zespołu 10', ustawiając go pod dobrym kątem golenia we właściwej orientacji. (W zwykłych przypadkach może to być położenie mniej obrócone niż przedstawiono na fig. 10). Przy odchyleniu do góry krawędzie ostrzy 18, 20, 22 nie są początkowo ustawione prostopadle do rękojeści maszynki do golenia. Wierzchołek 56 może być przemieszczony pomiędzy przednie położenie (jak pokazano na fig. 5) i neutralne położenie (pokazane dla wierzchołka 52 na fig. 3), umożliwiając niewielki obrót w przód i znacznie większy obrót w tył. Ustawienie neutralne lub z odchyleniem do góry daje podobne wyniki golenia.

Alternatywnie, w przykładzie wykonania według fig. 6 zespół 10 ostrza do golenia posiada powierzchnię krzywkową 58 z wierzchołkiem 59 umieszczonym w jej tylnym końcu, a poza tym mającą tę samą budowę jak zespół 10 lub 10'. Po zamontowaniu na rękojeści zespół 10' posiada w położeniu spoczynkowym przeciwne pochylenie niż pokazano na fig. 9. Jest to odchylenie w dół (pochylenie w tył) w jego położeniu spoczynkowym. W tym przypadku zespół 10' ostrza może być jedynie obrócony w górę (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara od położenia pokazanego położenia na fig. 9). Osłona 14 styka się z twarzą jako pierwsza, stwarzając wrażenie naciągania skóry przed goleniem. Gdyby występował tu większy początkowy kąt ostrza, osłona 14 zasłaniałaby ostrza 18, 20, 22. Może być również pożądane przesunięcie wierzchołka 59 do punktu pomiędzy tylnym położeniem (jak na fig. 6) i neutralnym położeniem (wierzchołek 52 na fig. 3), w celu uzyskania początkowej orientacji z częściowym odchyleniem w dół.

183 343

FIG. 10 L—U.-J

183 343

FIG.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści, zawierający obudowę posiadającą z przodu osłonę, pokrywkę z tyłu, część do mocowania ostrzy, umieszczoną pomiędzy osłoną i pokrywką górne powierzchnie na bokach części do mocowania ostrzy, pierwsze, drugie i trzecie ostrze zamontowane w części do mocowania ostrzy z pierwszym ostrzem zamontowanym najbliżej osłony i trzecim ostrzem zamontowanym najbliżej pokrywki, przy czym pierwsze, drugie i trzecie ostrze posiada krawędź natarcia skierowaną w stronę osłony, a poniżej części do mocowania ostrzy są usytuowane łukowe powierzchnie łożyskowe, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskowe mają promień krzywizny tworzący wychylne zamocowanie na rękojeści wokół osi P przegubu umieszczonej poniżej łukowych powierzchni łożyskowych, a krawędzie natarcia (29) w położeniu nieobciążonym leżą niżej niż powierzchnie górne i oś (P) przegubu jest umieszczona w regionie (80) utworzonym przez obszar rozciągający się od krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) do krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) w położeniu nieobciążonym, rozciągający się w górę i w tył od krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) do położenia nieco powyżej górnej powierzchni obudowy (12) w miejscu z przodu krawędzi natarcia (29) trzeciego ostrza (22), rozciągający się wzdłuż i nieco powyżej górnej powierzchni obudowy (12) do położenia przed krawędzią natarcia pierwszego ostrza (18), rozciągający się w dół i w przód do położenia wewnątrz osłony (14) poniżej i z przodu względem krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) i rozciągający się od położenia wewnątrz osłony (14) do góry i w tył do krawędzi natarcia pierwszego ostrza (18).
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest usytuowana poniżej górnych powierzchni obudowy (12).
3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że w przedniej skrajnej części regionu (80) występuje środkowe położenie pomiędzy krawędzią natarcia (29) pierwszego ostrza (18) i krawędzią natarcia (29) drugiego ostrza (20), a w tylnej skrajnej części występuje środkowe położenie pomiędzy krawędziami natarcia drugiego (20) i trzeciego (22) ostrza oraz w górnej skrajnej części występuje środkowe położenie pomiędzy krawędziami natarcia (29) i górnymi powierzchniami na bokach obudowy (12).
4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że w przedniej skrajnej części regionu (80) jest usytuowana płaszczyzna krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18).
5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że w tylnej skrajnej części regionu (80) jest usytuowana płaszczyzna krawędzi natarcia (29), a w dolnej skrajnej części jest usytuowany obszar rozciągający się od krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) do krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) gdy obie z nich są w nieobciążonym położeniu.
6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest umieszczona na lub ponad płaszczyzną przechodzącą przez co najmniej dwie krawędzie natarcia (29) w położeniu nieobciążonym i przed lub w położeniu środkowym pomiędzy powierzchniami zetknięcia ze skórą osłony (14) i pokrywki (2).
7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że ostrza pierwsze (18), drugie (20), trzecie (22) są usytuowane na obudowie (12) klipsami (24, 26).
8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każde pierwsze (18), drugie (20), trzecie (22) ostrze zawiera część nośną (23) krawędzi natarcia (29) zamocowaną na kątowej części podstawowej (27) i platformie (25).
9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest usytuowana w regionie pomiędzy krawędzią natarcia (29) pierwszego (18) i drugiego (20) ostrza i górnymi powierzchniami obudowy (12).

183 343
10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest umieszczona na krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20).
11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskowe posiadają stały promień krzywizny.
12. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnie oporowe (35, 37) na obudowie (12) stanowią ogranicznik położenia przedniego i tylnego wychylenia.
13. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że osłona (14) posiada wystające ku górze żebra (66), których końce znajdują się powyżej płaszczyzny przechodzącej poprzez krawędzie natarcia (29) w położeniach nieobciążonych.
14. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że końce żeber (66) leżą w przybliżeniu w połowie odległości pomiędzy płaszczyzną przechodzącą poprzez krawędzie natarcia (29) i płaszczyzną przechodzącą poprzez góme powierzchnie.
15. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące wystają pomiędzy położeniem przedniego ogranicznika i położeniem tylnego ogranicznika, a pośrednie położenie pomiędzy położeniem przednim i tylnym jest położeniem środkowym, zaś obudowa (12) jest ponadto wyposażona w powierzchnię krzywkową (50) posiadającą wierzchołek (52).
16. Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści, zawierający obudowę posiadającą z przodu osłonę, pokrywkę, część do mocowania ostrzy umieszczoną pomiędzy osłoną i pokrywką góme powierzchnie na bokach części mocowania ostrzy, pierwsze, drugie i trzecie ostrze zamontowane w części do mocowania ostrza z pierwszym ostrzem zamontowanym w pobliżu osłony i trzecim ostrzem zamontowanym w pobliżu pokrywki, przy czym pierwsze, drugie i trzecie ostrze posiada krawędź natarcia skierowaną w stronę osłony, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskowe są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy (18, 20, 22) i mają promień krzywizny, tworzący wychylne zamocowanie rękojeści wokół osi (P), przy czym oś (P) przegubu jest umieszczona w regionie (80) utworzonym przez obszar rozciągający się na lub powyżej płaszczyzny przechodzącej przez co najmniej dwie krawędzie natarcia (29) w nieobciążonym położeniu i na lub przed środkowym położeniem pomiędzy powierzchniami zetknięcia ze skórą osłony (14) i pokrywki (2).
17. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest umieszczona zasadniczo w środkowym położeniu.
18. Zespół ostrza do golenia do wychylnego zamontowania na rękojeści i ze sprężynowe dociskanym popychaczem krzywkowym, zawierający obudowę posiadającą osłonę na przedzie, pokrywkę z tyłu, część do mocowania ostrzy umieszczoną pomiędzy osłoną oraz pokrywką i przynajmniej jedno ostrze zamontowane na części do mocowania, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy (18, 20, 22) i tworzą wychylne zamocowanie wokół osi (P) przegubu umieszczonej ponad łukowymi powierzchniami łożyskującymi pomiędzy przednim ogranicznikiem położenia i tylnym ogranicznikiem położenia, położenie pomiędzy przednim i tylnym ogranicznikiem jest położeniem środkowym, a obudowa (12) posiada powierzchnię krzywkową (50) zawierającą wierzchołek (52) umieszczony względem konstrukcji wychylnego połączenia obudowy (12).
19. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że powierzchnia krzywkowa (50) ponadto zawiera dwie wzajemnie pochylone powierzchnie, pomiędzy którymi umieszczony jest krzywkowy popychacz (70), obie te wzajemnie pochylone powierzchnie przecinają się w wierzchołku (52).
20. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że obudowa (12) posiada ponadto powierzchnie góme na bokach części do mocowania ostrzy, pierwszego (18), drugiego (20) i trzeciego (22), z których każdy posiada krawędź tnącą(29) skierowaną w stronę osłony (14) i w stanie nieobciążonym leżącą na lub poniżej osi (P) przegubu, przy czym pierwsze ostrze (18) jest zamontowane w pobliżu osłony (14), a trzecie ostrze (22) jest zamontowane w pobliżu pokrywki (2), zaś oś (P) przegubu jest umieszczona w regionie utworzonym przez obszar rozciągający się od krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) do krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) w stanie nieobciążonym tych krawędzi natarcia (29), rozciągającym się

183 343 w górę i w tył od krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20) do położenia nieco powyżej górnej powierzchni obudowy (12) w miejscu krawędzi natarcia (29) trzeciego ostrza (22), rozciągającym się wzdłuż i nieco powyżej górnej powierzchni obudowy (12) do położenia przed krawędzią natarcia (29) pierwszego ostrza (18), rozciągającym się w dół i w przód do położenia wewnątrz osłony (14) poniżej i w przód względem krawędzi natarcia (29) pierwszego ostrza (18) i rozciągający się z położenia wewnątrz osłony (14) do góry i w tył do krawędzi natarcia pierwszego ostrza (18).
21. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że pierwsze (18), drugie (20), i trzecie (22) ostrze jest sprężyście zamontowane w części do ich mocowania.
22. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że wierzchołek jest umieszczony w pobliżu przedniej części obudowy (12), a zespół (10) ostrza do golenia jest odchylony w przód do położenia spoczynkowego.
23. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że wierzchołek jest umieszczony w pobliżu tylnej części obudowy (12), a zespół (10) ostrza do golenia jest odchylony do tyłu w położeniu spoczynkowym.
24. Zespół według zastrz. 2 lub 17, znamienny tym, że oś (P) przegubu jest umieszczona na krawędzi natarcia (29) drugiego ostrza (20).
25. Zespół według zastrz. 1 albo 16, znamienny tym, że ostrza pierwsze (18), drugie (20), trzecie (22) są sprężyście zamontowane w części do ich mocowania.
26. Zespół według zastrz. 1 albo 16, znamienny tym, że przynajmniej dwie krawędzie natarcia (29) są zaostrzonymi krawędziami tnącymi.
27. Zespół według zastrz. 26, znamienny tym, że trzy krawędzie natarcia (29) są zaostrzonymi krawędziami tnącymi.
28. Zespół według zastrz. 1 albo 17, znamienny tym, że pokrywka (2) zawiera ponadto pasek smarujący (16).
29. Zespół według zastrz. 1 albo 16, albo 18, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące posiadają promień krzywizny mniejszy niż około 6 mm.
30. Zespół według zastrz. 29, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące mają promień większy niż około 4 mm.
31. Zespół według zastrz. 1 albo 16, albo 18, znamienny tym, że łukowe powierzchnie łożyskujące zawierają zakrzywione dolne powierzchnie (46, 48) obudowy (12) i leżące naprzeciwko zakrzywione szyny (38, 40), przy czym szyny (38, 40) w zależności od obudowy (12) są umieszczone poniżej części do mocowania ostrzy.

* * *