PL166916B1 - Maszynka do golenia PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Maszynka do golenia, skladajaca sie z ramki, z co najmniej jednym nozykiem osadzonym w niej, znamienna tym, ze no- zyk (1 6 , 116, 205, 205B, 318) jest osadzony ruchomo w ramce (1 , 101, 301) wzgledem osi równoleglej do krawedzi ostrza w kierunku zmniejszajacym kat golenia nozyka. Fig 1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest maszynka do golenia, składająca się z ramki z dwoma lub więcej nożykami, osadzonymi w sposób umożliwiający im wykonywanie ruchów przeciwko powrotnym siłom sprężystości w reakcji na działanie sił napotykanych podczas golenia.

Dobrze znanym przykładem maszynki do golenia tego typu jest maszynka przedstawiona w opisie patentowym USA nr 4 492 025, w której poszczególne nożyczki, ustawione w parze,

166 916 w układzie tandem, mają możliwość przemieszczania się przeciwko działającym siłom sprężyn powrotnych, w kierunkach prostopadłych do teoretycznej płaszczyzny, stycznej do nieruchomych powierzchni, osłony i kołpaka, znajdujących' się przed i za krawędziami ostrzy, dzięki czemu podczas golenia zmniejsza się stopień obciążenia krawędzi ostrzy zwiększonymi siłami wywieranymi na nie przez skórę, wynikającymi ze zmieniającego się konturu skóry lub ze zwiększonych nacisków ręki użytkownika, albo też z obu tych powodów jednocześnie.

Celem wynalazku jest opracowanie maszynki do golenia. Maszynka do golenia, składająca się z ramki, z co najmniej jednym nożykiem osadzonym w niej według wynalazku, charakteryzuje się tym, że nożyk jest osadzony ruchomo w ramce, względem osi równoległej do krawędzi ostrza w kierunku zmniejszającym kąt golenia nożyka.

Korzystnie nożyk posiada element obrotowy osadzony w ramce. Korzystnie element obrotowy stanowią czopy obrotowe umieszczone na każdym końcu nożyka, wchodzące we współdziałające z nimi zagłębienia, umieszczone w ściankach bocznych ramki. Korzystnie zagłębienia stanowią podłużne rowki, które są ustawione w kierunku poprzecznym względem teoretycznej płaszczyzny stycznej do odpowiednich powierzchni stykających się ze skórą, zaś nożyk jest zamocowany wychylnie w kierunku ku górze i na zewnątrz ramki za pomocą sprężystych elementów. Korzystnie rowki są umieszczone w ramce w kierunku ku dołowi i do tyłu. Korzystnie maszynka posiada osłonę zamocowaną ruchomo w ramce i przesuwającą się względem ramki ku tyłowi. Korzystnie osłona jest zamocowana ruchomo wykonując ruch również ku dołowi względem ramki. Korzystnie ruch osłony w kierunku równoległym do kierunku golenia jest ograniczony.

Korzystnie maszynka posiada co najmniej dwa nożyki, z których każdy składa się z podstawy, w kształcie odwróconej litery L, do której górnego ramieniajest przymocowana taśma ostrza, przy czym ramiona podstaw są oparte na sobie. Korzystnie nożyk składa się z taśmy ostrza połączonej integralnie ze sprężystymi ramionami podpierającymi taśmy ostrza w ramce. Korzystnie nożyk jest osadzony w ramce w obudowach nośnych umożliwiających przemieszczenie kątowe wokół stałej teoretycznej osi obrotu równoległej do krawędzi ostrza. Korzystnie dwa nożyki są osadzone · w podstawie nożyka, w której skład wchodzą odpowiednie integralne sprężyny, a ponadto posiadają również osadzone sprężyście klocki z obudowami nośnymi, w których osadzone są nożyki, przy czym z kolei podstawa nożyka jest osadzona w ramce.

Dzięki przesuwnemu osadzeniu nożyka w ramce uzyskuje się to, że kąt golenia danego nożyka ulega zmniejszeniu kiedy podczas golenia maszynka napotyka na zwiększone siły oporu, to znaczy na siły działające w zasadzie równolegle do kierunku golenia.

Termin kąt golenia jest tutaj używany w swoim normalnym sensie, stosowanym w tej dziedzinie, i należy go rozumieć jako kąt ostry pomiędzy płaszczyzną środkową nożyka, a teoretyczną płaszczyzną styczną do elementów maszynki stykających się ze skórą bezpośrednio przed i za nożykiem. W przypadku maszynki jednonożykowej jest to osłona i kołpak. W przypadku maszynki dwunożykowej, w układzie tandem, odpowiednimi elementami stykającymi się z powierzchnią skóry jest osłona i krawędź drugiego nożyka, albo krawędź pierwszego nożyka i kołpak. Gdy osłona jest ruchoma względem ramki, to jej ruch ku tyłowi, przeciwko działaniu powrotnych sił sprężystych, jest przenoszony na nożyki, co wywołuje ich obrót na przegubie albo zawiasie wokół osi równoległych do krawędzi ostrzy. Ruch osłony może być ograniczony tylko do kierunków równoległych do kierunku golenia albo też można ją zamontować w taki sposób, żeby wykonywała ruchy złożone z ruchów we wspomnianych powyżej kierunkach i w kierunkach do nich prostopadłych, co umożliwia reakcję na siły oporu i siły do nich normalne.

Ponadto krawędzie nożyków wykrywają zwiększone siły oporu, co powoduje zmniejszenie ich kątów golenia.

Podstawowym czynnikiem wpływającym na wielkość sił oporu jest kierunek, w którym biegną włosy brody. Jest on różny w różnych miejscach twarzy. U wielu osób włosy na policzkach wyrastają ze skóry pod pewnym kątem, odchylając się ku dołowi. Zatem golenie w dół w tych miejscach jest w zasadzie goleniem z włosem. W celu uzyskania lepszych efektów wielu mężczyzn woli golić się i w dół i w górę /pod włos/.Maszynka napotyka na większe siły oporu podczas golenia pod włos. Podczas ruchu maszynki w górę również skóra na twarzy

166 916 wykazuje większą skłonność do fałdowania się, zwłaszcza na policzkach, co również zwiększa działające na nie siły oporu.

W nowoczesnych maszynkach kąt golenia nożyków jest zazwyczaj ustawiany fabrycznie na wartość około 22°-25°, co uznano, z punktu widzenia skuteczności golenia, za optymalny kąt natarcia krawędzi nożyka na włosy. Jednakże niezbędny jest pewien kompromis uwzględniający fakt, iż większość włosów nie wyrasta ze skóry pod kątem prostym do niej. Wskutek tego, podczas golenia w dół, kiedy krawędzie nożyków poruszają się z włosem, pożądane jest ustawienie nożyków pod stosunkowo dużym kątem, natomiast podczas golenia pod górę, kiedy krawędzie nożyków poruszają się pod włos, pożądane jest ustawienie nożyków pod mniejszym kątem. W przypadku ustawienia nożyków pod stałym kątem należy skompensować sprzeczne wymagania różnych warunków golenia i zaakceptować rozwiązanie kompromisowe.

W maszynkach do golenia według niniejszego wynalazku, w wyniku zmniejszenia kąta golenia w reakcji na zwiększony opór powstający podczas golenia pod włos, krawędzie nożyków ustawiają się pod kątem zbliżonym do optymalnego kąta natarcia.

W maszynce według niniejszego wynalazku nóżyki mogą być usytuowane w taki sposób, żeby wychylały się do położenia, w którym ich krawędzie ustawiają się pod optymalnym kątem golenia w chwili gdy siły oporu są małe, to jest podczas golenia z włosem, natomiast zmieniają swoje położenie w reakcji na duże siły oporu, wskutek czego następuje zmniejszenie kątów golenia nożyków w taki sposób, żeby były dostosowane do warunków istniejących podczas golenia pod włos. W wyniku takiego rozwiązania wyeliminowano wadę związaną z ustawianiem nożyków pod stałym, kompromisowym kątem golenia, wybranym z przedziału kątów optymalnych.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rozłożoną na zespoły głowicę maszynki do golenia, według wynalazku, w widoku perspektywicznym; fig. 2 - powiększoną, zmodyfikowaną głowicę maszynki z fig. 1, w przekroju poprzecznym poprowadzonym na fig. 1 wzdłuż linii II-II; fig. 3 - zmodyfikowaną wersję głowicy maszynki w przekroju poprzecznym, podobnym do pokazanego na fig. 2; fig. 4 - inny przykład wykonania głowicy maszynki w stanie rozłożonym na zespoły, w rzucie perspektywicznym; fig. 5 i 6 - przekroje poprzeczne poprowadzone na fig. 4 wzdłuż linii V-V z częściami pokazanymi w różnych sytuacjach roboczych; fig. 7 i 8 - odpowiednio rzut boczny i perspektywiczny integralnego zespołu dwunożykowego przeznaczonego do głowicy maszynki pokazanej na fig. 9 i 10; fig. 9 i 10 - kolejny przykład wykonania głowicy maszynki do zespołu nożyków z fig. 7 i 8, w przekroju poprzecznym; fig. 11, 12 i 13 - rzuty odpowiadające rzutom z fig. 4, 5 i 6, przedstawiające jeszcze inny przykład wykonania głowicy maszynki według wynalazku, przy czym przekroje poprzeczne pokazane na fig. 12 i 13 są poprowadzone wzdłuż linii XII-XII na fig. 11.

Głowica maszynki do golenia pokazana na fig. 1 i 2 ma postać wymiennego pakietu z nożykami, składającego się z, w przybliżeniu prostokątnej, ramki 1, w której jest osadzony kołpak 2, osłona 3, para nożyków 4 oraz para obejm mocujących 6.

W ściankach bocznych ramki 1 znajdują się rowki 7 do wsuwania i prowadzenia nożyków

4. Poniżej rowków 7, w jednej płaszczyźnie z nimi, znajdują się integralne sprężyste palce 8, pochylone w taki sposób, że ich swobodne końce sterczą do góry. Końce te oddziałują na nożyki 4, zmuszając je do unoszenia się ku górze w rowkach 7. Jak widać na fig. 1, rowki 7 biegną w przybliżeniu pionowo, to jest prostopadle do płaszczyzny, w której leżą krawędzie nożyków 4 w swoim położeniu spoczynkowym.

Natomiast w konstrukcji zmodyfikowanej, pokazanej na fig. 2, rowki 7 biegną w dół i są pochylone do tyłu względem tej płaszczyzny. Skutek takiego rozwiązania opisano poniżej. Zadaniem rowków 7 jest umożliwienie pionowego mchu nożyka 4, ale nie stanowią one istoty niniejszego wynalazku. W alternatywnym przykładzie wykonania głowicy maszynki według niniejszego wynalazku /nie pokazanym na oddzielnym rysunku/, jak widać na fig. 1 i 2, nożyki 4 są osadzone w ramce 1 w sposób umożliwiający im wykonanie tylko ruchów obrotowych. W ramce 1 nie ma żadnych rowków ani innych elementów umożliwiających im poruszanie się w pionie.

166 916

W komorze 9, znajdującej się w tylnej podłużnej ściance ramki, osadzony jest kołpak 2. W przedniej ściance ramki 1 znajdują się integralne sprężyste palce albo pręty 11, do których, w kilku miejscach, jest przymocowana osłona 3, co najlepiej widać na fig. 2. Dzięki temu osłona 3 może sprężyście przesuwać się względem ramki 1, wskutek wygięcia palców 11, zarówno w tył jak i w dół.

Na tylnej, wewnętrznej powierzchni osłony 3 znajduje się sterczący ku tyłowi nosek albo zderzak 12, współdziałający, jak to opisano poniżej, z nożykami 4.

Każdy nożyk 4 składa się z wygiętej podstawy metalowej 13 przypominającej kształtem odwróconą literę L. Na każdym końcu podstawy 13 znajduje się czop 14, wchodzący w odpowiedni rowek 7 w ściance bocznej. Do górnego, pochylonego ramienia podstawy 13, jest przymocowane w znany sposób wąskie taśmowe ostrze 16. Sprężyste palce 8 działają na spodnią powierzchnię tych części podstawy 13, na których osadzone są ostrza, zmuszając je do przesuwania się ku górze, wskutek czego końcówki ostrzy 16 opierają się na obejmach 6, ograniczających zatem ich ruch ku górze.

W centralnej części podstawy 13 znajdują się obejmy, zbliżone kształtem do litery U, posiadające występy oporowe albo zderzaki 17, których położenie jest zgrane z położeniem zderzaków 12 na osłonie 3.

Jak widać na fig. 2, tylna powierzchnia podstawy 13 jest oparta na integralnych sprężynach 10, uformowanych w tylnej ściance raaml<i 1, wskutek czego ell^r^t^i^t ten wykazuje skłonność do obracania się w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Ogranicznikiem tego ruchu jest występ 18, stanowiący część ramki 1. Zderzak 17 tylnego nożyka 4 jest oparty na zderzaku nożyka przedniego 4, zmuszając nożyk przedni 4 do oparcia się na własnym występie 18 i na zderzaku 12 osłony 3. Tylne powierzchnie występów 18, na których są oparte nożyki 4, są równoległe do rowków 7 i dzięki temu, w przypadku głowicy maszynki pokazanej na fig. 1, są w przybliżeniu ustawione pionowo. Natomiast w przypadku zmodyfikowanej głowicy maszynki, pokazanej na fig. 2, są pochylone w dół i ku tyłowi. Podobnie, powierzchnia oporowa zderzaka 12 jest w przybliżeniu równoległa do rowków 7 i tylnych powierzchni występów 18.

Na figurze 2 pokazano wszystkie zespoły w ich normalnym albo spoczynkowym położeniu, kiedy nie działają na nie żadne siły zewnętrzne.

Zakładając najpierw, że osłona 1 jest nieruchoma, nożyki 4 mogą swobodnie przesuwać się wzdłuż rowków 7, pokonując sprężyste siły powrotne wywierane przez palce sprężyste 8, co umożliwia ich ścisłe dopasowanie się do zmieniających się kształtów golonej skóry. W takim przypadku maszynka działa w taki sam sposób jak maszynka przedstawiona w opisie patentowym USA nr 4 492 025. W związku z ustawieniem równoległym rowków 7 i powierzchni oporowych występów 18 i zderzaków 12, nożyki 4 nie wykazują ruchu obrotowego.

Załóżmy teraz, że w reakcji na normalne siły występujące podczas golenia, osłona 3 jest odchylana ku dołowi. W takiej sytuacji, zderzak 12 na osłonie 3 będzie się ślizgał po zderzakach 17 na ostrzach 16. Z kolei ostrza 16 mogą poruszać się w rowkach 7, ale znowu nie występuje ruch obrotowy, ponieważ opierają się i są blokowane przez występy 18.

Jednakże w rzeczywistości na osłonę również działają siły oporu. Jeżeli siły te są wystarczające do pokonania sił sprężyn, działających na osłonę 3 za pośrednictwem znajdujących się na niej palców 11 i połączonych integralnie z ramką 1 sprężyn 10 działających ku przodowi na osłonę 3 za pośrednictwem podstaw nożyków 4 i zderzaków 17,12, to osłona 3 również zostanie przesunięta ku tyłowi. Ruch osłony 3 ku tyłowi zostanie przeniesiony za pośrednictwem zderzaków 12 i 17 na dolne ramiona podstaw 13 nożyków 4, co spowoduje ich odsunięcie się od występów 18, a tym samym wywoła ich obrót w kierunku przeciwnym od ruchu wskazówek zegara wokół osi czopów 14, a w rezultacie spowoduje zmniejszenia kątów golenia nożyków 4. Stopień zmniejszenia kątów ustawienia zależy od ruchu osłony 3 ku tyłowi, a tym samym od sił oporu.

Jak wspomniano powyżej, w głowicy maszynki pokazanej na fig. 1, rowki 7 są ustawione pionowo, wskutek czego ruch osłony 3 ku tyłowi wywoła obrót nożyków 4. W takim przypadku ruchy osłony 3 są ograniczone. Może się ona poruszać tylko do przodu i do tyłu, tojest równolegle do kierunku golenia.

166 916

W głowicy maszynki pokazanej na fig. 2 powierzchnia zderzaka 12 na osłonie 3, opierająca się na zderzaku 17 na przednim nożyku 4, jest pochylona względem pionu w taki sposób, że ruch obrotowy nożyków 4 zależy od kierunku, w którym jest przesuwana osłona 3 ze swojego położenia spoczynkowego. Kąt pochylenia powierzchni zderzaka 12 nie jest sam w sobie czynnikiem krytycznym i może zmieniać się w szerokim zakresie. Wynika to z tego, że kierunek ruchu osłony 3 pod działaniem siły będzie zależał nie tylko od kierunku działania tej siły, ale również od innych czynników, takich jak względne wielkości sił sprężyn 10 działających na osłonę 3 zarówno w czasie jej ruchu do tyłu jak i do przodu. Ponadto na wybrane pochylenie będzie miała wpływ pożądana zmiana kąta golenia nożyka 4 w reakcji na ruch osłony 3. W praktyce na osłonę 3 działają nie tylko siły oporu /równoległe do kierunku golenia/, ale również siły normalne skierowane prostopadle do nich. W wyniku tego podczas golenia, na osłonę 3 działa siła wypadkowa skierowana zarówno w dół jak i ku tyłowi. W związku z tym, że podczas golenia siły oporu i normalne do nich ulegają zmianom, kąt siły wypadkowej również będzie się zmieniał, ale optymalny kąt krytyczny może być określony empirycznie. W sytuacji, kiedy siła wypadkowa działa pod kątem większym od kąta krytycznego, co wskazuje, że siły oporu są znacznie większe od sił normalnych, następuje wymuszony obrót nożyków 4 w kierunku zmniejszenia ich kątów golenia, spowodowany odpowiednim doborem pochylenia powierzchni oporowej zderzaka 12 na osłonie 3. Jeżeli siły wywierane przez sprężyny 10 na osłonę 3, przeciwdziałające jej ruchowi do tyłu, są równe siłom działającym podczas normalnego ruchu, to kąt pochylenia tylnej powierzchni zderzaka 12 do normalnej będzie, w przybliżeniu, taki sam jak zadany kąt krytyczny siły wypadkowej, i jak widać na fig. 2, kąt ten wynosi około 30°, to pokazana lekka, wypukła, krzywizna umożliwia skręcenie palców 11 osłony 3. Dla wygody rowki 7 są pochylone pod odpowiednim kątem, wskutek czego odchylenie przedniego nożyka 4 od jego spoczynkowego ku dołowi nie spowoduje obrotu nożyka 4, ze względu na wpływ pochylonej tylnej powierzchni zderzaka 12. Z podobnych przyczyn powierzchnie oporowe występów 18 są również pochylone pod takim samym kątem, to jest równolegle do rowków

7. Należy zrozumieć, że po przesunięciu osłony 3 w dół i ku tyłowi w kierunku tworzącym z pionem kąt większy niż ten, pod którym tylna powierzchnia zderzaka 12 jest pochylona do pionu, to jest kąt krytyczny, zderzak 12 spowoduje obrót nożyków 4 w kierunku zmniejszającym ich kąty golenia.

Podczas golenia kąt siły wypadkowej ulega ciągłym zmianom. Jeżeli jest on zbliżony do kierunku normalnego, to zderzak 12 nie styka się ze zderzakiem 17 przedniego ostrza 16, w związku z czym nożyki 4 nie obracają się i nie następuje zmiana kąta golenia. W sytuacji, kiedy kąt siły wypadkowej jest taki sam jak kąt rowków 7, zderzak 12 na osłonie 3 ślizga się po zderzaku 17 na nożyku przednim 4, nie wywierając na niego siły skierowanej ku tyłowi, w związku z czym również w tym przypadku nie następuje obrót nożyków 4. Jednakże w przypadku, kiedy siła wypadkowa jest skierowana pod kątem większym od kąta krytycznego, to ruch osłony 3 ku tyłowi jest przenoszony na nożyki 4, co powoduje ich obrót wokół osi czopów 14 i zmniejszenie kątów golenia, proporcjonalnie do rzeczywistego kąta siły wypadkowej.

Z powyższego opisu wynika, że istnieje możliwość takiego usytuowania nożyków 4 w ich położeniu spoczynkowym, że ich kąt goleniajest optymalny do warunków golenia w przypadku, gdy działają małe siły oporu, tak jak to ma miejsce podczas golenia się z włosem. Z drugiej strony, w przypadku pojawienia się stosunkowo dużych sił oporu, np. w wyniku ruchu pod włos, nożyki 4 automatycznie ustawią się pod zmniejszonym kątem, dostosowując się do takich warunków. W związku z tym wyeliminowano konieczność stosowania rozwiązań kompromisowych, polegających na wyborze jednego kąta golenia dostosowanego do wszystkich warunków.

Maszynka w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 3, ma podobną konstrukcję do pokazanej na fig. 2 i podobnie działa, natomiast ma zmodyfikowaną osłonę. W szczególności, przedstawiona tutaj osłona 3 posiada przesuwną przednią sekcję 3A, oraz nieruchomą sekcję tylną 3B. Przednia sekcja 3A może poruszać się w opisany powyżej sposób, to jest do tyłu pod wpływem sił oporu oraz w dół, pod wpływem sił normalnych. Znajduje się na niej zderzak 12, którego powierzchnia oporowa jest ustawiona równolegle do rowków 7. Wąska sekcja tylna 3B jest przymocowana do ramki 1, dzięki czemu pomiędzy nią a przednim nożykiem 4 jest zachowana pewna minimalna odległość. Istnieje możliwość alternatywnego ograniczenia ruchu sekcji tylnej 3B w pionie /normalnego/ i wymuszania jej pionowego położenia za pomocą sprężyny.

Pokazane zderzaki 17, przymocowane do podstaw nożyków 4, mają inny kształt, w tym przypadku są to kołeczki albo płytki przymocowane do podstaw, natomiast działają dokładnie w taki sam sposób jak zderzaki 17 w głowicy maszynki pokazanej na fig. 2. Zatem po przesunięciu przedniej sekcji 3A osłony 3 w kierunku tworzącym kąt większy od kąta, pod jikim biegną rowki 7, i jaki tworzą powierzchnie robocze zderzaka 12 i występów 18 z normalną, nożyki 4 są zmuszane do wykonania obrotu, co zmniejsza ich kąt golenia.

Na figurach 4, 5 i 6 pokazano kolejny przykład wykonania maszynki według wynalazku, podobnej w zasadzie do pokazanej na fig. 2, ale posiadającej osłonę dwuczęściową, zmodyfikowane zderzaki i zmienione położenie czopów obrotowych.

W szczególności, osłona 103 składa się z nieruchomej sekcji przedniej 103A, stanowiącej integralną część ramki 101, oraz z sekcji 103B, która ma możliwość poruszania się zarówno do tyłu jak i w dół od położenia pokazanego na fig. 5. Ruchom tym przeciwdziała opór sprężystych sekcji 111 stanowiących integralną część sekcji 103B, które są odpowiednikami funkcjonalnymi palców 11 z fig. 1 i 2.

Znajdujący się na osłonie 109 zderzak 112 jest ukształtowany w taki sposób, żeby w położeniu spoczynkowym, pokazanym na fig. 5, stykał się swoją powierzchnią roboczą ze zderzakiem 117 zespołu nożyka 104. Wspomniane powierzchnie robocze zderzaków 117 są w przybliżeniu równoległe do rowków 107 w ściankach bocznych ramki 101, w które wchodzą czopy 114 nożyków 104. Występy 118 pełnią taką samą funkcję jak występy 18 z fig. 2 i 3 i podobnie ich powierzchnie oporowe są równoległe do rowków 107.

W opisywanym przykładzie wykonania, czopy obrotowe 114 są przymocowane do zespołów nożyków 104 ponad płytkami ostrzy 116 w taki sposób, żeby mogły opierać się na spodniej powierzchni obejm mocujących 106. Sprężyny 108 naciskają na spodnie powierzchnie płytek ostrzy 113 w kierunku ku górze w miejscu znajdującym się pomiędzy czopami 114 a krawędziami nożyków 104, które również opierają się na obejmach 106, dzięki czemu zespoły nożyków 104 są utrzymywane pod pewnym kątem, w stałym .położeniu spoczynkowym, pokizaanym na fig. 5.

Na figurze 5 zespoły maszynki do golenia pokazano w ich normalnym położeniu spoczynkowym, natomiast na fig. 6 widać je w położeniu wychylonym, powstałym w wyniku ruchu części 103B osłony 103 zarówno w dół jak i ku tyłowi, to jest wskutek działania sił normalnych i oporu. Podobnie jak w przypadku rozwiązań pokazanych na fig. 2 i 3, skutkiem przemieszczenia części 103B osłony 103 w kierunku pochylonym do normalnego pod kątem większym od kąta, pod jakim biegną rowki 107 i jaki tworzą powierzchnie oporowe występów 118 i zderzaków 112 z kierunkiem normalnym, jest obrót nożyków 104 wokół osi czopów 114, w kierunku zmniejszenia kątów golenia nożyków 104, co wyraźnie widać na fig. 6.

W maszynce pokazanej na fig. 7 do 9 konstrukcja nożyków jest zupełnie inna. Dzięki ugięciu sprężystych ramion, stanowiących integralne części nożyków, wykonują one ruchy obrotowe wokół osi równoległych do ich krawędzi, a nie jak poprzednio - wokół stałych osi wyznaczonych przez czopy.

Na figurze 7 pokazano rzut boczny, natomiast na fig. 8 - widok w perspektywie jednego z zespołów maszynki dwunożykowej. Składa się on z dwóch oddzielnych nożyków 200A i 200B, posiadających ostre krawędzie tnące, odpowiednio 201A i 201B, stanowiących fragmenty taśm 205A, 205B, oraz z biegnących ku dołowi ramion 202A, 202B, które usztywniają części taśmy 205A i 205B. Tylne półki 203A i 203B nożyków 200A, 200B leżą jedna na drugiej i są do siebie bezpośrednio przymocowane, np. metodą zgrzewania punktowego. Półki 203A, 203B łączą się z taśmami 205a, 205B ostrz 201 A, 201B tylko za pośrednictwem sprężystych ramion 209A, 209B, znajdujących się po przeciwnych stronach każdej z nich. W stanie swobodnym oba elementy są w przybliżeniu płaskie, z wyjątkiem ramion 202A, 202B, które są wychylone ku dołowi od głównej płaszczyzny. Istnieje jednak możliwość oddzielenia części 205A, 205B od siebie wskutek ugięcia się ramion 209A, 209B. Na fig. 7 pokazano również taśmę 205 z materiału smarnego przymocowaną za pomocą obejm 204.

166 916

Na figurze 9 pokazano opisany powyżej zespół dwunożykowy osadzony w ramce maszynki 210, którego zawiasowy kołpak 211 jest przytrzymywany obejmami 206 /podobnymi do obejm pokazanych na fig. 1/. W sytuacji, kiedy kołpak 211 jest w położeniu zamkniętym, co pokazano na fig. 9, tylne półki 203A, 203B są przekręcone ku dołowi i zablokowane, natomiast ostre krawędzie taśmy ostrza 205A, 205B są przytrzymywane obejmami 206, do których są dociskane sprężyście, dzięki energii odkształcenia postaciowego sprężystych ramion 209A, 209B.

W skład maszynki wchodzi również sprężysta, ruchoma część osłony 212B, mająca możliwość przesuwania się podczas golenia od tyłu i w dół, w taki sam sposób jak część osłony 103B na fig. 4, 5 i 6, oraz przednia, nieruchoma część osłony 212A, będąca odpowiednikiem części 103A na fig. 5 i 6.

W centralnym obszarze części osłony 212B znajduje się wystający ku tyłowi zderzak 213, współdziałający ze zderzakiem 218, przymocowanym, do ramienia 202A przedniego ostrza, współdziałającym z kolei z ramieniem 202B ostrza tylnego.

Podobnie jak w poprzednim przykładzie wykonania, skutkiem przemieszczenia części osłony 212B ku tyłowi, spowodowanego napotkaniem dużych sił oporu, jest naciśnięcie jej zderzaka 213 na zderzak 218, który z kolei naciska na ramię 202B, powodując wychylenie obu ramion 202A, 202B ku tyłowi, czemu towarzyszy ugięcie się ramion sprężystych 209A, 209B, i w rezultacie odchylenie albo przekręcenie się taśm ostrzy 205A, 205B w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, co pokazano na fig. 9 i 10, to jest w taki sposób, żeby krawędzie nożyków 200A, 200B przesunęły się w dół i ku tyłowi, wskutek czego nastąpi odpowiednie zmniejszenie ich kątów golenia.

Powierzchnia oporowa zderzaka 213 jest w przybliżeniu ustawiona pionowo, wskutek czego przemieszczenie się części osłony 212B ku dołowi nie powoduje żadnego ruchu nożyków 200A, 200B. Alternatywnym rozwiązaniem jest pochylenie tej powierzchni, tak jak w głowicach maszynek pokazanych na fig. 2-6, wskutek czego ruch nożyków 200A, 200B w kierunku zmniejszenia ich kątów golenia zależy od kierunku przemieszczenia części osłony 212B pod wpływem wypadkowej sił oporu i normalnej.

We wszystkich opisanych powyżej przykładach wykonania, siły oporu są w zasadzie wykrywane przez przesuwającą się po skórze osłonę, która ma możliwość przemieszczania się ku tyłowi, przeciwko działającym na nią sprężystym siłom powrotnym, przy czym ruch ten jest przenoszony na nożyki, powodując zmniejszenie ich kątów golenia.

Natomiast w maszynce pokazanej na fig. 11 do 13, osłona jest /albo może być/ sztywna a zmniejszenie kąta golenia uzyskuje się wskutek działania na krawędzie nożyków sił oporu, pod warunkiem, że są one wystarczająco duże. Inaczej mówiąc, rezultat taki uzyskano dzięki osadzeniu nożyków w taki sposób, że mają one możliwość obracania się wokół osi leżących ponad krawędziami ostrzy i równoległe do nich, przy czym termin ponad należy rozumieć jako wyżej niż nożyki, w przypadku kiedy maszynka stoi pionowo, a jej powierzchnie stykające się ze skórą znajdują się w najwyższym położeniu.

Jak widać na fig. 11 do 13 pokazana głowica maszynki ma postać wymiennego pakietu z nożykami, w którego skład wchodzą głównie: prostokątna ramka nośna 301 z kołpakiem 302, osłona 303, leżące naprzeciwko siebie nakładki 304, podstawa nośna 306 nożyków oraz para nożyków 307.

Osłona 303 jest umieszczona w rowkach prowadzących, znajdujących się w końcówkach ramki 301, i jest przytrzymywana w znany sposób za pomocą nakładek 304. W rowku, w ramce 301 jest osadzona taśma smarująca 302A przytrzymywana za pomocą występów 305.

Podstawa nośna 306 nożyków 307 jest jednolitą wytłoczką składającą się z ramki centralnej 308, w której znajdują się biegnące w przeciwnych kierunkach sprężyste ramiona 309 ze sterczącymi pionowo na ich swobodnych, wewnętrznych końcach elementami oporowymi 311. Na obu końcach ramki 301 znajdują się integralne pary sprężystych palców 312 biegnących na zewnątrz i ku górze. Na ich zewnętrznych końcach znajdują się odpowiednie klocki nośne 313, posiadające na swoich powierzchniach wewnętrznych łukowate rowki 314 oraz występy 316 nożyków 307.

166 916

Każdy nożyk 307 składa się z wygiętej metalowej podstawy 317, do której górnego ramieniajest przymocowana wąska taśma ostrza 318? ostrą biegnącą podłużnie krawędzią tnącą. Dodatkowo, w każdym końcu podstawy 317 znajduje się integralny występ oporowy 319 o kształcie łuku.

W pakiecie, w stanie złożonym, podstawa nośna 306 jest trwale osadzona w ramce 301, natomiast nożyki 307 są oparte na swoich występach oporowych 319, które znajdują się w rowkach 314 w klockach 313. Występy oporowe 319 wraz z łukowymi rowkami 314 w klockach 313 tworzą obudowę nośną, stanowiącą prowadnicę obrotowego ruchu nożyków 307. Elementy oporowe 311 naciskają od tyłu na odpowiednie podstawy 317 nożyków 307, zmuszając je do obracania się w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, jak widać na fig. 12 i 13, do jednego ze skrajnych położeń obrotowych, przy czym obrót odbywa się wokół teoretycznej osi P przechodzącej przez środki krzywizny łukowatych rowków 314 i występów oporowych 319. W takim położeniu, pokazanym na fig. 12, podstawy 317 nożyków 307 opierają się na występach 316.

Podczas golenia, po napotkaniu przez poszczególne nożyki 307 sił oporu wystarczających do przezwyciężenia sił wywieranych na nie przez sprężyste ramiona 309, nożyki 307 są przesuwane ku tyłowi i w wyniku łukowatego kształtu występów oporowych 319 i rowków są obracane wokół osi P w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, dzięki czemu następuje zmniejszenie kątów golenia nożyków 307. W skrajnym przypadku, pokazanym na fig. 13, koniec ruchu następuje po dojściu występów oporowych 319 do końców łukowatych rowków 314. W normalnym albo początkowym położeniu, kąt golenia każdego nożyka 307 jest ustawiony na wartość około 28°, natomiast w położeniu skrajnym ulega zmniejszeniu do 15°.

W związku z niezależnym osadzeniem obu nożyków, mogą one przyjmować różne kąty golenia, odpowiednio do różnych, działających sił.

W przypadku takiego rozwiązania kąty golenia nożyków są zmniejszane w reakcji na wystąpienie stosunkowo dużych sił oporu, wynikających z pracy nożyków w danym miejscu pod włos albo z miejscowego sfałdowania skóry lub też z obu tych przyczyn jednocześnie, dzięki czemu następuje optymalizacja kąta natarcia nożyków na włosy i minimalizacja uszkodzeń powierzchni skóry w tym obszarze.

Nożyki mają również możliwość niezależnego przemieszczania się w kierunkach prostopadłych do kierunków golenia pod wpływem spotykanych w praktyce sił normalnych, powstających głównie w wyniku dociskania maszynki do golenia do skóry użytkownika. Ruchy tego typu są kompensowane przemieszczeniami poszczególnych klocków 313, pokonujących sprężyste siły powrotne palców sprężystych 312.

Każdy z opisanych powyżej przykładów wykonania może być oczywiście w różny sposób modyfikowany bez naruszania istoty niniłeszego wynalazku. Przykładowo, każda z głowic maszynki może być trwale połączona z uchwytem, zamiast stanowić wymienny pakiet. Można również zastosować jeden nożyk albo trzy lub więcej.

Claims (12)

1. Maszynka do golenia, składająca się z ramki, z co najmniej jednym nożykiem osadzonym w niej, znamienna tym, że nożyk (16,116, 205, 205B, 318) jest osadzony ruchomo w ramce (1,101,301) względem osi równoległej do krawędzi ostrza w kierunku zmniejszającym kąt golenia nożyka.

2. Maszynka według zastrz. 1, znamienna tym, że nożyk (1<^, 116, 205A, 205B, 307) posiada element obrotowy (14,114,319) osadzony w ramce (1, 101,301).

3. Maszynka według zastrz. 2, znamienna tym, że wspomniany element obrotowy stanowią czopy obrotowe (14,114) umieszczone na każdym końcu nożyka (4,104), wchodzące we współdziałające z nimi zagłębienia umieszczone w ściankach bocznych ramki (1,101).

4. Maszynka według zastrz. 3, znamienna tym, że zagłębienia stanowią podłużne rowki (7, 107), które są ustawione w kierunku poprzecznym względem teoretycznej płaszczyzny stycznej do odpowiednich powierzchni (2,3,102,103) stykających się ze skórą, zaś nożyk (4, 104) jest zamocowany wychylnie w kierunku ku górze i na zewnątrz ramki (1,101) za pomocą sprężystych elementów (8,108).

5. Maszynka według zastrz. 4, znamienna tym, że rowki (7,107) są umieszczone w ramce (1,101) w kierunku ku dołowi i do tyłu.

6. Maszynka według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada osłonę (3, 3A, 103B, 212B) zamocowaną ruchomo w ramce (1,101,301) i przesuwającą się względem ramki (1,101, 301) ku tyłowi.

7. Maszynka według zastrz. 6, znamienna tym, że osłona (3,103B, 212B) jest zamocowana ruchomo wykonując ruch również ku dołowi względem ramki.

8. Maszynka według zastrz. 6, znamienna tym, że ruch osłony (3,103B, 212B) w kierunku równoległym do kierunku golenia jest ograniczony.

9. Maszynka według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada co najmniej dwa nożyki (4), z których każdy składa się z podstawy (13), w kształcie odwróconej litery L, do której górnego ramienia jest przymocowana taśma ostrza (16), przy czym ramiona podstaw (13) są oparte na siebie.

10. Maszynka według zastrz. 1, znamienna tym, że nożyk (200A, 200B) składa się z taśmy ostrza (205A, 205B) połączonej integralnie ze sprężystymi ramionami (209A, 209B) podpierającymi taśmy ostrza (205A, 205B) w ramce (210,211).

11. Maszynka według zastrz. 2, znamienna tym, że nożyk (307) jest osadzony w ramce (301,306) w obudowach nośnych (314,319) umożliwiających przemieszczenie kątowe wokół stałej teoretycznej osi obrotu (P) równoległej do krawędzi ostrza (317).

12. Maszynka według zastrz. 11, znamienna ₍tym, że dwa nożyki (307) są osadzone w podstawie (306) nożyka, w której skład wchodzą odpowiednie integralne sprężyny (309), a ponadto posiada również osadzone sprężyście klocki (313) z obudowami nośnymi (314), w których osadzone są nożyki (307), przy czym z kolei podstawa (306) nożyka (307) jest osadzona w ramce (301).