PL181947B1 - Water-soluble azole-type antimycotic agents - Google Patents

Water-soluble azole-type antimycotic agents

Info

Publication number
PL181947B1
PL181947B1 PL95315558A PL31555895A PL181947B1 PL 181947 B1 PL181947 B1 PL 181947B1 PL 95315558 A PL95315558 A PL 95315558A PL 31555895 A PL31555895 A PL 31555895A PL 181947 B1 PL181947 B1 PL 181947B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
group
phenyl
hydrogen
triazol
Prior art date
Application number
PL95315558A
Other languages
English (en)
Other versions
PL315558A1 (en
Inventor
Jan Heeres
Leo J J Backx
Der Eycken Luc A L Van
Frank Ch Odds
Jean L Mesens
Original Assignee
Janssen Pharmaceutica Nv
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Janssen Pharmaceutica Nv filed Critical Janssen Pharmaceutica Nv
Publication of PL315558A1 publication Critical patent/PL315558A1/xx
Publication of PL181947B1 publication Critical patent/PL181947B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D249/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D249/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D249/081,2,4-Triazoles; Hydrogenated 1,2,4-triazoles
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04Antibacterial agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/10Antimycotics
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D231/00Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings
    • C07D231/02Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings
    • C07D231/10Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D231/12Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/56Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms, attached to ring carbon atoms
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic Table
    • C07F9/02Phosphorus compounds
    • C07F9/547Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/6558Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing at least two different or differently substituted hetero rings neither condensed among themselves nor condensed with a common carbocyclic ring or ring system
    • C07F9/65586Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing at least two different or differently substituted hetero rings neither condensed among themselves nor condensed with a common carbocyclic ring or ring system at least one of the hetero rings does not contain nitrogen as ring hetero atom

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Detergent Compositions (AREA)
  • Separation Of Suspended Particles By Flocculating Agents (AREA)
  • External Artificial Organs (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)
  • Footwear And Its Accessory, Manufacturing Method And Apparatuses (AREA)
  • Polysaccharides And Polysaccharide Derivatives (AREA)

Abstract

1. Nowy zwiazek, pochodna azolowa, o wzorze (I) w którym: A i B wziete razem tworza dwuwartosciowa grupe o wzorze: -CH=N- (b), D oznacza grupe o wzorze: L oznacza grupe o wzorze: w którym Alk oznacza grupe C1 - 4-alkilenowa; R 1 oznacza atom chlorowca; R2 oznacza atom wodoru lub atomu chlorowca; R3 oznacza atom wodoru lub grupe fenylowa; R4 oznacza atom wodom lub grupe fenylowa; R5 oznacza atom wodoru lub grupe C1-6-alkilowa; R6 oznacza atom wodoru lub grupe C1-6-alkilowa, albo R5 i R6 wziete razem z atomem azotu do którego sa przylaczone, tworza pierscien pirolidynowy lub pod- stawiony pierscien piperazynowy, przy czym podstawiona piperazyna jest pierscieniem piperazynowym, podstawionym w pozycji 4 pierscienia piperazynowego grupa C1-6-alkilowa lub grupa hydroksy C1-6-alkiIowa, jego sól addycyjna z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami albo jego stereoche- miczna odmiana izomeryczna PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest nowy związek, pochodna azolowa o działaniu przeciwgrzybiczym, kompozycja farmaceutyczna i sposób wytwarzania pochodnej azolowej. Nowe związki charakteryzują się rozpuszczalnością w wodzie i szerokim spektrum działania.
W krajach o umiarkowanym klimacie, ogólnoustrojowe zakażenia grzybicze u człowieka występują względnie rzadko i szereg grzybów które mogą stać się patogenne, żyje zwykle w organizmie jako drobnoustrój komensalny lub występuje powszechnie w środowisku. Jednakże, w ciągu kilku ostatnich dekad jesteśmy świadkami powiększenia się na całym świecie zasięgu licznych, ogólnoustroj owych zakażeń grzybiczych zagrażających życiu i obecnie one są głównym zagrożeniem dla wielu podatnych pacjentów, szczególnie tych już hospitalizowanych. Większość tego wzrostu może być związana z przedłużeniem życia pacjentów z obniżoną odpornością jak również ze stałym stosowaniem środków przeciwbakteryjnych. Ponadto, zmienia się także flora typowa dla wielu powszechnie występujących zakażeń grzybiczych i stanowi to wyzwanie epidemiologiczne o wzrastającym znaczeniu. Do pacjentów o największym ryzyku zalicza się tych z upośledzoną funkcją immunologiczną która albo jest bezpośrednim skutkiem immunosupresji spowodowanej lekami cytotoksycznymi albo zakażeniem wirusem HIV lub z drugiej strony tych osłabionych przez takie choroby jak nowotwór, ostra białaczka, inwazyjne zabiegi chirurgiczne lub przedłużone działanie środków przeciwbakteryjnych. Do najbardziej powszechnych ogólnoustroj owych zakażeń grzybiczych u ludzi zalicza się kandydozę, grzybicę kropidlakową histoplazmozę, kokscdioidomikozę, blastomikozę południowoamerykańską drożdżycę i kryptokokozę.
W leczeniu i profilaktyce ogólnoustrojowych zakażeń grzybiczych u pacjentów z obniżona odpornością immunologiczną wzrasta stosowanie takich środków przeciwgrzybiczych jak ketokonazol, itrakonazol i flukonazol. Jednakże, narasta problem oporności grzybów na niektóre z tych środków, szczególnie na te o węższym spektrum działania, na przykład na flukonazol. Co gorsze, z medycznych danych światowych wynika, że około 40% ludzi cierpiących na ciężkie, ogólnoustrojowe zakażenia grzybicze jest zdolnych w niewielkim stopniu lub całkowicie niezdolnych do ustnego przyjmowania leków. Ta niezdolność spowodowana jest faktem, że tacy pacjenci są w stanie śpiączki lub cierpią na ciężki niedowład żołądka. Dlatego też, stosowanie nierozpuszczalnych lub w niewielkim stopniu rozpuszczalnych środków przeciwgrzybiczych, takich jak itrakonazol lub saperkonazol, które sątrudne do podawania dożylnego, jest niezwykle uciążliwe.
W konsekwencji tego, powstaje zapotrzebowanie na nowe środki przeciwgrzybicze, korzystnie o szerokim spektrum działania przeciwgrzybiczego, przeciwko którym nie istnieje oporność i które można podawać dożylnie. Korzystnie, środek przeciwgrzybiczy winien być dostępny także w postaci faramceutycznej odpowiadającej do podawania doustnego. Umożliwi to lekarzowi kontynuowanie leczenia przy zastosowaniu tego samego leku, po tym gdy pacjent zostanie wyprowadzony ze stanu, który wymagał dożylnego podawania tego leku.
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4267179 ujawnia się heterocykliczne pochodne (4-fenylopiperazyn-l-iloaryloksymetylo-l,3-dioksolan-2-ilo)-metylo- IH-imidazoli i 1H-1,2,4-triazoli, użytecznychjako środki przeciwgrzybicze i przciwbakteryjne. Ten opis patentowy obejmuje itrakonazol, który obecnie dostępny jest na całym świecie jako środek przeciwgrzybiczy o szerokim spektrum działania.
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4916134 przedstawia się nowe 4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-azolilometylo)-l,3-dioksolan-4-ilo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]triazolony, posiadające ulepszone właściwości przeciwbakteryjne. Ten opis patentowy obejmuje saperkonazol.
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4791111 ujawniono pochodne [[4-[4(4-fenylo-l-piperazynylo)fenoksymetylo]-l,3-dioksolan-2-ilo]metylo]-lH-imidazoli i lH-l,2,4-triazoli, podobnych strukturalnie do niektórych związków według obecnego wynalazku, które jak się uważa posiadają korzystne właściwości przeciwbakteryjne.
181 947
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US-5039676 ujawniono tetrahydrofurany podstawione metylowanym azolem, które jak się uważa wykazują aktywność przeciwgrzybieżą, jak również w europejskim zgłoszeniu patentowym numer 0539938 przedstawia się analogiczny trójpodstawiony tetrahydrofuran wykazujący właściwości przeciwgrzybicze.
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US-5039676 ujawniono trójpodstawione tetrahydrofurany o działaniu grzybiczym. Najbliższym stanem techniki ujawnionym w tym opisie jest związek: 2,4-dihydro-2-(l-metylopropylo)-3J7-l,2,4-triazol-3-on (kolumna 29, przykład 10). Związek ten jest analogiem tetrahydrofuranu wykazującym działanie grzybobójcze o nazwie rodzajowej itrakonazol.
W europejskim opisie patentowym nr EP-A-0539938 także ujawniono trójpodstawione tetrahydrofurany o działaniu grzybobójczym. Najbliższym stanem techniki ujawnionym w tym patencie są wszystkie pochodne 2,4-dihydro-2-(l-metylopropylo)-377-l,2,4-triazol-3-onu, mające tę samą podstawową budowę ale o innej stereochemii (str. 24, przykłady 23-26). Wspomnianą podstawową budowę stanowi analog tetrahydrofuranu, wykazujący działanie grzybobójcze, o nazwie rodzajowej saperkonazol.
Związki według niniejszego wynalazku są trójpodstawionymi 1,3-dioksolanami wykazującymi szerokie spektrum działania grzybobójczego. Różnią się one od związków ujawnionych w dwóch wyżej omówionych opisach (a) rodzajem podstawnika w ugrupowaniu 3/7-l,2,4-triazol-3-onu;
(b) ich znacznie większą rozpuszczalnością w wodzie.
Zasadniczym problemem niniejszego wynalazku jest znalezienie nowych środków grzybobójczych o szerokim spektrum działania do leczenia układowych zakażeń grzybiczych, które mogły by być podawane dożylnie. Znane ze stanu techniki środki grzybobójcze, takie jak itrakonazol i saperkonazol, wykazują niekorzystną właściwość, jaką jest słaba rozpuszczalność w wodzie. Właściwość ta przeszkadza drastycznie w możliwości podawania tych środków drogą dożylną. Tak wiec, poszukiwane są środki o korzystnych właściwościach fizykochemicznych odnoszących się do rozpuszczalności.
Związki według wynalazku są nieoczywistymi modyfikacjami związków znanych ze stanu techniki, które rozwiązują problem, przez to, że wykazują szerokie spektrum działania oraz mają zdolność do rozpuszczania się w wodzie. W opisie, przykład 20, przedstawiono dane dotyczące rozpuszczalności kilku związków, przy różnych wartościach pH i rozpuszczalność tych związków mieści się w zakresie od 0,35 mg/ml do powyżej 30 mg/ml.
W opisach patentowych nr US-5039676 i EP-A-0539938 nie ujawniono danych dotyczących rozpuszczalności tych najbliższych znanych ze stanu techniki związków. Jednakże, rozpuszczalność tych związków można oszacować na podstawie ich najbliższego strukturalnego podobieństwa z itrakonazolem i saperkonazolem, których rozpuszczalność w wodzie, obydwóch związków, jest mniejsza niż 0,0001 mg/1.
Związek z opisu patentowego nr US-5039676 różni się od intrakonazolu tym, że pierścień 1,3 -dioksolanowy intrakonazolu został zastąpiony przez pierścień tetrahydrofuranu. Z tego samego powodu, związki z opisu patentowego nr EP-A-0539938 różnią się strukturalnie od saperkonazolu. Związane z opisem patentowym nr EP-A-0539938 związki różnią się także stereochemicznie, ponieważ sąone pojedynczymi enancjomerami, podczas gdy saperkonazol jest mieszaniną jego 4 cw-izomerów.
Niżej przedstawiono wpływ nieznacznych modyfikacji strukturalnych na rozpuszczalność związków. Przedstawiono dane dotyczące rozpuszczalności kilku pochodnych 1,3-dioksolanu i tetrahydrofuranu, przy czym niektóre z nich są objęte zakresem niniejszego wynalazku. Porównanie miedzy związkiem a i b w załączniku II wskazuje na to, że zastępując pierścień 1,3-dioksolanu tetrahydrofuranem nie poprawia się rozpuszczalności w wodzie. Przeciwnie rozpuszczalność ma tendencję malejącą. Z porównania miedzy związkami a i b, oraz d i e można wywnioskować, że zmieniając atomy chloru na atomy fluorku okazuje się, że poprawia się rozpuszczalność o około 1 rząd wielkości.
181 947
Stąd też, należy uznać za uzasadnione przypuszczenie, że rozpuszczalność najbliższych strukturalnie związków z opisów patentowych US-5039676 i EP-A-0539938 powinna być tego samego rzędu wielkości co itrakonazolu i saperkonazolu, która jest co najmniej 3 do 4 rzędów wielkości mniejsza niż rozpuszczalność związków według niniejszego zgłoszenia.
Wpływ pewnych modyfikacji strukturalnych na rozpuszczalność
Zw. R1 R2 R3 R4 X Postać soli Stereochemia Rozpuszczalność w wodzie
a F F H H ch2 NH/ 4 izomery cis ~ 5 mg/ml (pH=6,05)
b F F H H o NH? 4 izomery cis 31,93 g/ml (pH=6,95)
c Cl Cl H H o NH/ 4 izomery cis 3,00 mg/ml (pH=6,05)
d Cl H H H 0 NH/ 4 izomery cis 0,35 mg/ml (pH=6,80)
e F H H H 0 NH? 4 izomery cis 2,65 mg/ml (pH=6,65)
R1
Związek R1 R2 Stereochemia Rozpuszczalność w wodzie (pH około 7)
intrakonazol Cl Cl 4 izomery cis <0,0001 mg/ml
saperkonazol F F 4 izomery cis <0,0001 mg/ml
181 947
Przedmiotem wynalazku są nowe związki o wzorze (I):
w którym A i B wzięte razem tworzą dwu wartościową grupę o wzorze:
-CH=N- (b),
D oznacza grupę o wzorze:
L oznacza grupę o wzorze:
O
II —P—OR3
I
OR4 (¼)
O tl —C—Alk—N
Alk oznacza grupę CM-alkilenową
R1 oznacza atom chlorowca;
R2 oznacza atom wodoru lub atom chlorowca;
R3 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
R4 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową
R5 oznacza atom wodoru, grupę Cj^-alkilową
R6 oznacza atom wodoru, grupę C1.6-alkilową albo
R5 i R6 wzięte razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub podstawiony pierścień piperazyno wy, przy czym podstawiona piperazyna jest pierścieniem piperazynowym, podstawionym w pozycji 4 pierścienia piperazynowego grupą Cb6-alkilowąlub grupąhydroksy C,.6-alkilową sole addycyjne z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami oraz ich stereochemiczne odmiany izomeryczne. W powyższych i dalszych definicjach określenie atom chlorowca oznacza atom fluoru, atom chloru, atom bromu i atom jodu; określenie grupa C^alkilowa oznacza grupy węglowodorowe o łańcuchach prostych
181 947 lub rozgałęzionych posiadające od 1 do 6 atomów węgla, takie jak na przykład metyl, etyl, propyl, butyl, pentyl lub heksyl oraz ich możliwe rozgałęzione izomery.
Wyżej wymienione sole addycyjne z kwasami dopuszczonymi do stosowania w farmacji, obejmują terapeutycznie aktywne postacie leku, które związek o wzorze (I) jest w stanie utworzyć,. Te ostatnie można łatwo uzyskać działając na zasadę takimi odpowiednimi kwasami jak kwasy nieorganiczne, na przykład kwasy chlorowcowodorowe, takie jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy i tym podobne; kwas siarkowy; kwas azotowy; kwas fosforowy i tym podobne; albo takimi kwasami jak kwasy organiczne, na przykład kwas octowy, kwas propionowy, kwas hydroksyoctowy, kwas 2-hydroksypropionowy, kwas 2-oksopropionowy, kwas etanodiowy, kwas propanodiowy, kwas butanodiowy, kwas (Z) -2-butanodiowy, kwas (E) -2-butanodiowy, kwas 2-hydroksybutanodiowy, kwas 2,3 dihydroksybutanodiowy, kwas 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowy, kwas metanosulfonowy, kwas etanosulfonowy, kwas benzenosulfonowy, kwas 4-metylobenzenosulfonowy, kwas cykloheksanoamidosulfonowy, kwas 2-hydroksybenzoesowy, kwas 4-amino-2-hydroksybenzoesowy i tym podobne kwasy. Odwrotnie, forma soli może zostać przekształcona w formę wolnej zasady poprzez działanie alkaliami. Związki o wzorze (I) zawierające protony pochodzące od kwasu można także przekształcić w ich aktywne terapeutycznie, nie toksyczne formy leku w postaci soli addycyjnej z metalem lub aminą, na drodze działania odpowiedniej zasady organicznej i nieorganicznej. Odpowiednie formy wpostaci soli zasadowej, zawierają na przykład sole amoniowe, sole metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych, takie jak sole litu, sodu, potasu, magnezu, wapnia i tym podobne, sole z zasadami organicznymi takie jak sole z benzatyną N-metylo-D-glukaminą, 2-amino-2-(hydroksymetylo)-l,3-propanodiolem i z hydrabaminą, jak również sole z takimi aminokwasami jak na przykład arginina, lizyna i tym podobne. Odwrotnie, działając kwasem, postać soli można przekształcić w postać wolnego kwasu.
Określenie sól addycyjna obejmuje również hydraty i formy addycyjne z rozpuszczalnikiem (solwaty), które związki o wzorze (I) sąw stanie utworzyć. Przykładami takich form są hydraty, alkoholaty i tym podobne.
Użyte w niniejszym określenie “stereochemiczne odmiany izomeryczne”, oznacza wszystkie możliwe odmiany izomeryczne jakie związki o wzorze (I) mogą posiadać. Jeżeli nie wspomniano lub określono inaczej, chemiczne oznaczenie związków dotyczy wszystkich możliwych stereochemicznych odmian izomerycznych, przy czym wyżej wymienione mieszaniny zawierają wszystkie diastereoizomery i enancjomery podstawowej struktury cząsteczkowej. Rozpatrując bardziej szczegółowo, centra przestrzenne mogąposiadać konfigurację R lub S; podstawniki lub dwuwartościowe, cykliczne, nasycone grupy węglowodorowe, w szczególności pierścień dioksolanowy lub tetrahydrofuranowy mogąposiadać konfigurację cis lub trans. Stereochemiczne odmiany izomeryczne związków o wzorze (I), są oczywiście objęte zakresem tego wynalazku.
Alk oznacza odpowiednio grupę metylenową lub grupę etylenową;
R1 oznacza odpowiednio atom fluoru, atom chloru lub atom bromu, korzystnie atom fluoru;
R2 oznacza odpowiednio atom wodoru, atom fluoru, atom chloru lub atom bromu, korzystnie atom fluoru
R3 oznacza odpowiednio atom wodoru lub grupę fenylową, korzystnie atom wodoru;
R4 oznacza odpowiednio atom wodoru lub grupę fenylową, korzystnie atom wodoru;
R5 oznacza odpowiednio atom wodoru, grupę metylową, lub grupę etylową;
R6 oznacza odpowiednio atom wodoru, grupę metylową, lub grupę etylową; albo;
R5 i R6 wzięte razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą odpowiednio pierścień pirolidynowy lub podstawiony pierścień piperazynowy.
A i B wzięte razem oznaczają grupę o wzorze (b).
Szczególnymi związkami są te związki o wzorze (I), w którym L oznacza grupę o wzorze (L^, w której R5 i R6 każdy niezależnie oznacza atom wodoru lub grupę C^-alkilową; albo gdy wzięte są razem z atomem azotu do którego sąprzyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub pierścień piperazynowy podstawiony grupą C ^-alkilową lub grupą C^-alkoksyIową w pozycji 4 pierścienia piperazy nowego.
181 947
Bardziej interesującymi związkami są takie interesujące związki, w których L jest grupą o wzorze (L,).
Korzystnymi związkami o wzorze (I) są takie związki o wzorze (I), w którym D oznacza grupę o wzorze (D j) w którym R1 oznacza atom chloru lub atom fluoru i R2 oznacza atom wodoru, atom chloru lub atom fluoru; L oznacza grupę o wzorze (LJ, w którym R3 i R4 każdy niezależnie oznacza grupę fenylową lub atom wodoru.
Korzystne sązwiązki o wzorze (I), w którym podstawniki dioksolanu lub tetrahydrofuranu posiadają konfigurację cis, to znaczy w którym postawnik triazolometylowy i podstawiony podstawnik fenyloksymetylowy, znajdują się po tej samej stronie płaszczyzny pierścienia dioksolanu lub tetrahydrofuranu.
Bardziej korzystne związki wybrane są z grupy zawierającej:
fosforan (±) -cw-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylo-amoniowy;
fosforan (±) -cis-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-dichlorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazyny lo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylo-amoniowy;
fosforan (±) -cis-1 - [[4-[4- [4-[4- [[2-(4-chlorofenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3 -dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylo-amoniowy monohydrat;
fosforan (±)-cw-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(4-fluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylo-amoniowy;
4-metylo-l -piperazynooctan (±) -cis-1 -[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(l Η-1,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylu monochlorowodorek; oraz (±) -cis-1 -[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-( 1H-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-(fosfonoksy)butylo]-2,4-dihydro-3H-1,2,4-triazol-3-on hemihydrat.
Najbardziej korzystnym związkiem jest:
(±) -cis-1 - [[4-[4- [4- [4- [[2-(2,4-difluorofenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3 -dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-(fosfonoksy)butylo]-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-on, jego stereochemiczne odmiany izomeryczne i jego sole addycyjne z zasadami.
Przedmiotem wynalazku są także nowe związki o wzorze (II):
O OH
N N—CH2—CH-C(CH3)3 (W
A—B w którym: A i B wzięte razem tworzą dwuwartościową grupę o wzorze: -CH=N- (b),
D oznacza grupę o wzorze:
Pi)
181 947 w którym
R1 oznacza atom chlorowca; oraz
R2 oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, jego sól addycyjna z kwasem dopuszczonym do stosowania w farmacji lub jego stereochemiczna odmiana izomeryczna.
Szczególnie korzystnym związkiem o wzorze (II) jest (±) -cw-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluoro-fenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l,2,4-triazol-3-on, jego sól addycyjna z kwasem dopuszczonym do stosowania w farmacji lub jego stereochemiczna odmiana izomeryczna.
Związek o wzorze (I) można zwykle otrzymywać na drodze O-acylacji lub O-fosforylacji stanowiącego półprodukt alkoholu o wzorze (II), z acylowanym lub fosfbrylowanym reagnetem o wzorze (III), w którym W1 oznacza reaktywną grupę odszczepialną, takąjak grupa wodorotlenowa lub atom chlorowca. Omawianą reakcję można przeprowadzić znanymi metodami acylowania lub fosforylowania, na przykład mieszając reagenty w obojętnym dla reakcji rozpuszczalniku, opcjonalnie z domieszką zasady w celu wychwycenia tworzącego się podczas reakcji kwasu.
(Π)
W1—L (HI) (I)
Związki o wzorze (I) można także wytwarzać na drodze O-alkilowania fenolu o wzorze (IV) przy użyciu reagenta alkilującego o wzorze (V), w którym W2 oznacza reaktywną grupę odszepialną, takąjak atom chlorowca lub grupa sulfony loksy. Omawianą reakcję można przeprowadzić mieszając reagenty w rozpuszczalniku obojętnym dla reakcji, opcjonalnie z domieszką odpowiedniej zasady, w celu wychwycenia tworzącego się podczas reakcji kwasu. Jeżeli nie podano inaczej, w wyżej wymienionych związkach i półproduktach podstawniki są takie jak zdefiniowano powyżej.
(IV)
W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4267179 ujawniono sposób wytwarzania półproduktów o wzorze (V), w którym D oznacza grupę o wzorze Dp
Związki o wzorze (I), w którym L oznacza grupę o wzorze L2, które to związki opisane są wzorem (I-b), można także wytwarzać na drodze O-acylowania półproduktu o wzorze (II) z reagentem o wzorze (VI) i następnie reakcji tak otrzymanego półproduktu o wzorze (VII) z aminą o wzorze (VIII), otrzymując tym samym związek o wzorze (I-b).
(I-b)
181 947
Związki o wzorze (I) można także przekształcić w inny związek, stosując znane metody transformacji grup funkcyjnych. Na przykład, związki w których L oznacza grupę o wzorze L j, to jest związki reprezentowane przez wzór (I-a), można poddać konwersji w następujący sposób. Związki o wzorze (I-a), w którym R3 i/lub R4 oznaczają grupę fenylową można przekształcić w związki o wzorze (I-a), w którym R3 i/lub R4 oznaczają atom wodoru, stosując znane metody hydrolizy, to jest reakcję z wodorotlenkiem sodowym w odpowiednim rozpuszczalniku, na przykład w wodzie lub w 1,4-dioksanie.
Związki o wzorze (Ib.) można poddawać wewnętrznej konwersji w następujący sposób. Związki o wzorze (I-b), w którym R5 i/lub R6 oznaczają atom wodoru, można przekształcić w związki o wzorze (I-b), wktórym Rs i/lub R6 oznaczajągrupę C ^-alkilową, na drodze znanych reakcji N-alkilowania. Związki o wzorze (I-b), w którym R6 oznacza grupę CI.6-alkoksykarbonylową, można przekształcić w związki o wzorze (I-b), w którym R6 oznacza atom wodoru, stosując znane reakcje hydrolizy.
Półprodukty o wzorze (II) można wytwarzać poddając reagent o wzorze (IX) O-alkilowaniu z reagentem alkuilującym o wzorze (V), stosując metody O-alkilo wania przedstawione powyżej w opisie wytwarzania związków o wzorze (I).
(Π)
Półprodukty o wzorze (II), można także wytwarzać poddając reagent o wzorze (X) O-alkilowaniu ze środkiem alkilującym o wzorze (V), stosując metody O-alkilowania przedstawione powyżej w opisie otrzymywania związków o wzorze (I) i następnie poddając redukcji otrzymany produkt o wzorze (XI). Redukcję tą można przeprowadzić mieszając półprodukt o wzorze (XI) ze środkiem redukującym takim jak na przykład borowodorek sodowy w rozpuszczalniku obojętnym dla reakcji, takim jak na przykład chlorowcowany węglowodór, na przykład dichlorometan, alkohol, na przykład metanol oraz ich mieszaniny.
(Π) (XI)
Sposób otrzymywania półproduktów o wzorze (X) ujawniony jest w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki numer 4931444.
Półprodukty o wzorze (XI) można także wytwarzać na drodze N-alkilowania półproduktu o wzorze (XII), stosując znane metody N-alkilowania z reagentem alkilującym o wzorze (XIII), w którym W3 oznacza grupę odszczepialną, na przykład chlorowiec.
O + W3—CH2—C—C(CH3)3 (ΧΙΠ)
----- (XI) (XII)
181 947
Czyste stereochemiczne odmiany izomeryczne związków i półproduktów według tego wynalazku, można otrzymać stosując znane sposoby postępowania. Diastereoizomery można wydzielać takimi fizycznymi metodami separacji jak selektywna krystalizacja i techniki chromatograficzne, na przykład chromatografia cieczowa. Enancjomery można oddzielać od siebie na drodze selektywnej krystalizacji ich soli distereoizomerycznych z optycznie czynnymi kwasami. Postępując odmiennie, enancjomery można rozdzielać stosując techniki chromatograficzne z użyciem chiralnej fazy stacjonarnej. Te czyste stereochemicznie odmiany izomeryczne, można także otrzymywać z odpowiednich czystych stereochemicznie odmian izomerycznych odpowiednich substratów, umożliwiających stereospecyficzny przebieg reakcji. Korzystnie, jeżeli wymagany jest określony stereoizomer, tego typu związki powinny być syntetyzowane z zastosowaniem stereospecyficznych metod wytwarzania. W metodach tych stosuje się korzystnie surowce czyste enancjomerycznie. Stereochemiczne odmiany izomeryczne związków o wzorze (I) mieszczą się oczywiście w zakresie wynalazku.
Związki o wzorze (I), dopuszczone do stosowania w farmacji sole addycyjne z kwasem lub zasadą oraz ich stereochemiczne odmiany izomeryczne, są użytecznymi środkami do zwalczania grzybów i bakterii in vitro. Ponadto, związki o wzorze (I) są rozpuszczalne w roztworach wodnych, co czyni je odpowiednimi do podawania dożylnego. Stwierdzono, że związki te wykazują aktywność w szerokim zakresie przeciwko takim grzybom jak Candida albicans, Asper- gillusfumigatus, Cryptococcusneoformans, Coccidioides immitis, Histoplazmacapsulatum, Blastomyces dematitidis, Sporothrix schenkii, Fonsecaeasp., Microsporum canis, Paracoccidioides immitis, Trichophyton sp., Cladosporium carrionii i przeciwko takim bakteriom jak na przykład Erysipelotrix insidiosa, przeciwko takim gronkowcom jak Staphylococcus haemolyticus i przeciwko takim paciorkowcom jak Streptococcus pyogenes.
Związki o wzorze (II), sole addycyjne z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasem lub zasadą oraz ich stereochemiczne odmiany izomeryczne, są także użyteczne w leczeniu i zapobieganiu chorobom wywołanym zakażeniami grzybiczymi i tym samym stanowią dalszą odmianę obecnego wynalazku. Do interesującej grupy związków o wzorze (II) zalicza się cis-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l ,2,4-triazol-3-on, jego sole addycyjne z dopuszczonym do stosowania w farmacji kwasem i jego stereochemiczne odmiany izomeryczne.
Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna, zawierająca substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, która według wynalazku jako substancję czynną zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku o wzorze (I), w którym A, B, D i L mają wyżej podane znaczenie, jego sól addycyjnąz dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami albo jego stereochemiczną odmianę izomeryczną.
Z uwagi na ich użyteczne właściwości farmakologiczne, omawiane związki można stosować do sporządzania różnych form farmaceutycznych nadających się do podawania leku. W celu wytworzenia kompozycji farmaceutycznych według tego wynalazku, skutecznąilość określonego związku, w postaci soli addycyjnej z zasadą lub kwasem, łączy się jako aktywny składnik w jednorodną mieszaninę z nośnikiem dopuszczonym do stosowania w farmacji, który to nośnik może przybierać szeroki zakres postaci, w zależności od formy preparatu niezbędnej do podawania leku. Pożądane jest, aby te kompozycje farmaceutyczne były w postaci dawek jednostkowych, odpowiednich korzystnie do podawania doustnego, doodbytniczego, przezskómego lub przez iniekcję pozajelitową. Na przykład, przy wytwarzaniu kompozycji w postaci dawek doustnych, można wykorzystywać dowolną, zwykłą substancję farmaceutyczną, taką jak na przykład woda, glikole, oleje, alkohole i tym podobne, w przypadku takich ciekłych preparatów do podawania doustnego jak zawiesiny, syropy, eliksiry i roztwory lub takie stałe nośniki jak skrobie, cukry, kaolin, smary, substancje wiążące, środki dyspergujące i tym podobne, w przypadku proszków, pigułek, kapsułek i tabletek. Z powodu ich łatwego podawania, tabletki i kapsułki reprezentująkorzystnąpostać dawek jednostkowych do podawania doustnego, w którym to przypadku wykorzystuje się oczywiście stałe nośniki dopuszczone do stosowania w farmacji. W przy
181 947 padku kompozycji do podawania pozajelitowego, nośnik powinien zwykle zawierać co najmniej w dużej części sterylną wodę, jakkolwiek można dodawać inne składniki, na przykład do ułatwienia rozpuszczlaności, takie jak cyklodekstryny. Można na przykład wytwarzać roztwory iniekcyjne, w których nośnik stanowi roztwór soli, roztwór glukozy lub mieszaninę roztworu soli i glukozy. Można także wytwarzać zawiesiny do iniekcji, w którym to przypadku można stosować odpowiednie, ciekłe nośniki, środki dyspergujące i tym podobne. W przypadku kompozycji odpowiednich do podawania przezskómego, nośnik korzystnie zawiera środek ułatwiający penetracje i/lub odpowiedni środek zwilżający, połączony dowolnie z odpowiednimi dodatkami jakiegokolwiek rodzaju w mniejszych proporcjach, które to dodatki nie powodują znaczącego podrażnienia skóry. Omawiane dodatki mogą ułatwić podawanie leku przez skórę i/lub pomagać przy wytwarzaniu żądanych kompozycji. Kompozycje te można podawać różnymi drogami, na przykład jako plaster przezskórny, jako środek domiejscowy i jako maść. Jest specjalnie korzystne wytwarzać wyżej wymienione kompozycje farmaceutyczne w postaci dawek jednostkowych w celu łatwego podawania i ujednolicenia dawkowania. Jak to użyto w niniejszym opisie i zastrzeżeniach, określenie dawka jednostkowa odnosi się do fizycznie nieciągłych jednostek odpowiednich jako dawki jednostkowe, każda jednostka zawierająca wcześniej określoną ilość składnika aktywnego, obliczona dla wytworzenia pożądanego efektu terapeutycznego, w połączeniu z niezbędnym nośnikiem dopuszczonym do stosowania w farmacji. Przykładami takich postaci leku w dawkach jednostkowych są tabletki (wliczając w to tabletki nacinane lub powlekane), kapsułki, pigułki, proszki w saszetkach, proszki w opłatkach, roztwory lub zawiesiny do iniekcji, leki przyjmowane przez dawkowanie łyżeczkąi tym podobne oraz ich określone wielokrotności.
Do odpowiednich pochodnych cyklodekstryn zalicza się α-,β-,γ-cyklodekstryny lub ich etery i mieszane etery, w których jedna lub więcej grup hydroksylowych ogniw glikozowych cyklodekstryny sąpodstawione grupąC^-alkilową, szczególnie grupąmetylową, etylową lub grupą propylową; grupą hydroksyC].6-alkilową, szczególnie grupą hydroksyetylową, grupą hydroksypropylowąlub grupą hydroksybutyIową; grupą karboksy C1.6-alkilową, szczególnie grupąkarboksymetylowąlub grupąkarboksyetylową; grupąCi.6-alkilokarbonylową, szczególnie grupa acetylową; grupąC1.6-alkoksykarbonyloC1.6-alkilowąlub grupą karboksyC^-alkiloksyC].6-alkilową, szczególnie grupą karboksymetoksypropylową lub grupą karboksyetoksypropylową; grupą C].6-alkilkarbonyloksy C^g-alkilową, szczególnie grupą 2-acetyloksypropylową. Szczególnie godne uwagi jako związki kompleksujące i/lub rozpuszczalniki są: β-cyklodekstryna, 2,6-dimetylo-β-cyklodekstryna, 2-hydroksyetylo-β-cyklodekstryna, 2-hydroksyetylo-y-cyklodekstryna, 2-hydroksypropylo-y-cyklodekstryna i (2-karboksymetoksy)propylo-β-cyklodekstryna i w szczególności 2-hydroksypropylo-β-cyklodekstryna.
Określenie eter mieszany odnosi się do pochodnych cyklodekstryny w których co najmniej dwie grupy hydroksylowe cyklodekstryny sązeteryfikowane różnymi grupami, takimi jak na przykład grupa hydroksypropylowa i grupa hydroksyetylową.
Specjaliści zajmujący się leczeniem cieplokrwistych zwierząt, cierpiących na schorzenia spowodowane przez grzyby i/lub bakterie, mogą łatwo określić skuteczną ilość na podstawie wyników badań podanych w niniejszym. Ogólnie, przewiduje się że skuteczna ilość będzie wynosić od 0,01 mg/kg do 50 mg/kg wagi ciała, korzystniej od 0,05 mg/kg do 20 mg/kg wagi ciała.
Część doświadczalna
Absolutna konfiguracja stereochemiczna niektórych związków o wzorze (I), nie została oznaczona doświadczalnie. W tych przypadkach stereochemiczna odmiana izomeryczna, która została najpierw wyizolowana oznaczona jest jako “A” a w drugim jako “B”.
A. Wytwarzanie półproduktów
Przykład 1
Do mieszaniny 2-(2,4-difluorofenylo)-3-(lH-l,2,4-triazol-l-ilo)-l,2-propanodiohi (30 g) kwasu metanosulfonowego (50 ml) i dichlorometanu (500 ml), wkroplono w trakcie mieszania i chłodzenia (łaźnia lodowa) l-bromo-2,2-dietoksyetan (17 ml). Po trzygodzinnym mieszaniu w temperaturze 0°C, mieszaninę reakcyjną wlano do wodnego roztworu wodorowęglanu sodowego.
181 947
Produkt wyekstrahowano dichlorometanem, ekstrakt osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość oczyszczono dwukrotnie na kolumnie chromatograficznej (żel krzemionkowy; CHC13/CH3OH 99:1; CHCl3/CH3OH/heksan/CH3COOC2H5 49:1:20:30). Eluent z pożądanej frakcji odparowano, otrzymując 8 g (19,0%) cw-l-[[2-(bromometylo)-4-(2,4-difluorofenylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metylo]-lH-l,2,4-triazolu; t.t.76,3°C (półprodukt. 1).
Przykład 2
Mieszaninę 2-(3,3-dimetylo-2-oksobutylo)-2,4-dihydro-4-[4-[4-(4-hydroksyfenylo)-1 -piperazynylo-fenylo]-3H-1,2,4-triazol-3-onu (0,01 mola) i wodorku sodowego (0,12 mola) w N, //-dimetyloformamidzie (100 ml), mieszano w atmosferze azotu w temperaturze 70°C. Dodano półprodukt (1) (0,012 mola) i całość mieszano dalej przez okres nocy. Ponownie dodano półprodukt (1) (2g) i mieszaninę mieszano przez 6 godzin w temperaturze 70°C i następnie w temperaturze pokojowej przez okres nocy. Po odparowaniu mieszaniny pozostałość wprowadzono do dichlorometanu i przemyto. Warstwę ograniczoną wysuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: CH2Cl2/heksan/octan etylu 50/20/30). Czyste frakcje zbierano i odparowano. Pozostałość oczyszczano dalej na filtrze szklanym na układzie żel krzemionko wy/NH2 (eluent: CH2CH2). Zebrane czyste frakcje odparowano. Pozostałość krystalizowano z octanu etylu, otrzymując 2,2 g (31%) (±) -c«-4-[4-[4-[4-[[4-(2,4-difluorofenylo)-4-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-2-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-oksobutylo)-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu; tt 197,1°C (półprodukt 2).
Przykład 3
a) Mieszaninę cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolano-4-metanolu (0,2 mola) w pirydynie (400 ml) i dichlorometanie (250 ml) mieszano w temperaturze pokojowej. Wkroplono roztwór chlorku 4-cyjanobenzoilu (0,22 mola) w dichlorometanie (150 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 godziny.
Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą. Warstwę organiczną oddzielono, wysuszono (MgSO4), przefiltrowano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość przekrystalizowano z metylobenzenu. Kryształy odfiltrowano i wysuszono. Tąfrakcję oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na kolumnie Chiracell OD (eluent: C2H5OH). Frakcje pierwszego piku połączono i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu. Kryształy odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 21,2 g (24,9%) 4-cyjanobenzoesanu (+)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilometylo) -1,3-dioksolan -4-ylo]metylu; t.t.l46,3°C; [a]D 20 = +22,71 °(stęż.=0,5% w metanolu); (półprodukt. 3). Frakcje drugiego piku połączono i rozpuszczalnik odparowano. Pozostałość przekiystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu. Kryształy odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 21,4 g (25,1%) (-)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilo-metylo)-l ,3-dioksolan-4-ylo]metylu; tt. 144,0° C; [a]D 20 = -22,64° (stęż. = 0,5% w metanolu); (półprodukt. 4).
b) Mieszaninę półproduktu (3) (0,049 mola), 50% wodnego roztworu wodorotlenku sodowego (0,059 mola) (300 ml) i 1,4-dioksanu (300 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 godziny. Rozpuszczalnik odparowano. Pozostałość rozdzielono pomiędzy wodę i dichlorometan. Warstwę organicznąoddzielono, wysuszono (MgSO4), przefiltrowano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu. Kryształy odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 10,1 g (70%) (+)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-traizol-l-ilomety 1 o)-1,3 -dioksolano-4-metanolu; t.t 123,0°C; [a]D 20 =+16,5 8° (stęż. = 0,5% w metanolu); (półprod.5).
Podobnym sposobem wytworzono także:
(-)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-traizol-l-ilo-metylo)-l,3-dioksolano-4-metanol; t.t. 123,2°C; [a]D 20 = -15,97° (stęż. = 0,5% w metanolu); półprod. 6).
c) Mieszaninę półproduktu (5) (0,02 mola) i /VW-dietyloetanoloaminy (0,03 mola) w dichlorometanie (50 ml) mieszano w temperaturze pokojowej. Wkroplono chlorek metanosulfonylu (0,03 mola) i następnie mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez okres nocy. Odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość rozdzielono pomiędzy metylobenzen i wodę.
181 947
Wytrącił się osad który odfiltrowano, wysuszono i rekrystalizowano z mieszaniny 2,2'-oksybispropanu i 4-metylo-2-pentanonu. Wytrącony osad odfiltrowano i wysuszono (próżnia; 40°C), otrzymując dwie frakcje. Frakcje te połączono i rekrystalizowano z mieszaniny 2,2'-oksybispropanu i 4-metylo-2-pentanonu. Wytrącony osad odfiltrowano i wysuszono (próżnią; 40°C), otrzymując 5,88 g (78,3%) metano sulfonianu (+)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l ,2-4-triazol-1 -ilometylo)-l ,3-dioksolano-4-metylu; [a]D 20=+15,50° (stęż.=0,2% w metanolu); (półprod. 7).
W podobny sposób wytworzono także:
metanosulfonian (-)-cis-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3dioksolaηο-4-metylu; [a]D 20 = 14,50°(stęż. = 0,5% w metanolu); (półprod. 8).
Przykład 4
a) Mieszaninę 2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-4-[4-[4-(4-hydroksyfenylo)-l-piperazynylo]-fenylo]-3H-l,2-4-triazol-3-onu (0,046 mola), 2-chlorodimetylosililo)-2-metylopropanu (0,063 mola) i IH-imidazolu (0,19 mola) w A/AMimetyloformamidzie (300 ml), mieszano przez 4 godziny w temperaturze 50°C. Mieszaninę reakcyjną wylano do wody. Wytrącony osad przefiltrowano i wysuszono, otrzymując 21 g (83%) produktu. Próbkę (Ig) roztarto w 2,2-oksybispropanie, odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 0,7 g (±) -4-[4-[4-[4-[[(l, 1-dimety loetylo)dimetylosililo]-oksy]fenylo] -1 -piperazyny lo] feny lo]-2-(hy droksy-3,3 -dimety lobuty-. lo)-2,4dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu; tt. 196,1°C; (półprod. 9),
b) Półprodukt (9) (0,036 mola, mieszanina enancjomerów) rozdzielono na jego enecjomeryczny metodąchromatografii kolumnowej na kolumnie Chiracel® OD (eluent: n-heksany/2-propanol 65/35). Frakcję odpowiadającą pierwszemu pikowi chromatograficznemu zebrano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość przekrystalizowano z acetonitrylu. Wytrącony osad przefiltrowano i wysuszono (próżnia; 50°C), otrzymując 1,56 g (7,8%) (-)-4-[4-[4-[4-[4-[[(l,l-dimetyloetylo)dimetylosililo]oksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu (półprod. 10). Frakcję odpowiadającą drugiemu pikowi chromatograficznemu zebrano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość przekrysalizowano z acetonitrylu. Wytrącony osad przefiltrowano i wysuszono (próżnia; 50°C) otrzymując 2,28 g (11,4%) (+)-4-[4-[4-[4-[[l,l-dimetyloetylo)-dimetylosililo]oksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu (półprod. 11).
c) Mieszaninę półproduktu (10) (0,0135 mola) w dichlorometanie (150 ml), mieszano aż do całkowitego rozpuszczenia. Dodano w jednej porcji roztwór fluorku tetrabutyloamoni owego w tetrahydrofuranie (0,015 mola) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszaninę rozcieńczono wodą(l 50 ml) i mieszano przez 1 godzinę. Wytrącony osad przefiltrowano i rekrystalizowano z 2-metoksyetanolu. Produkt odfiltrowano i wysuszono (próżnia; 60°C), otrzymując 4,7 g (79,6%) (-)-2,4-dihydro-2-(2-hy droksy-3,3 dimetylobutylo) -4-[4-[4-(4-hydroksyfenylo)-l-piperazynylo]fenylo] -3H-l,2,4-triazol-3-onu; [a]D 20 = -3,14° (stęż. = 0,1% wA/Ń-dimetyloformamidzie); (półprod. 12).
Podobnym sposobem wytworzono także:
(+)-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo) -4-[4-[4-(4-hydroksyfenylo)-1 -piperazynylo]fenylo]-3H-l,2,4-triazol-3-onu; [a]D 20 = +6,22° (stęż. = 0,1% w A/A/-dimetyloformamidzie); (półprod. 13).
Przykład 5
Mieszaninę cis-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-traizol -ilo-metylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu (9,3 g), l-bromo-3,3-dimety lo-2-butanonu (2,8 g), węglanu sodowego (6,4 g) i l,3-dimetylo-2-imidazolidinonu (52,2 g), mieszano przez 5 godzin w temperaturze 100°C. Po oziębieniu mieszaninę reakcyjną wlano do wody. Uformowany osad odfiltrowano i rozpuszczono w dichlorometanie, roztwór ten osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy; (CH2CI2/CH3OH 98:2). Eluent pożądanej frakcji odparowano i krystalizowano pozostałość z 4-metylo-2-pentanonu. Produkt odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 5,5 g (51,3%)g cw-4-[4-[4-[4-[[4-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilome
181 947 tylo)-l,3-dioksolan-2-ylo]metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-oksobutylo)-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu; t.t. 176,2°C (półprod. 14).
Przykład 6
Mieszaninę półproduktu (14) (4,5 g) 1,4-dioksanu (40 ml) i metanolu (3 ml), wkroplono do roztworu tetrahydroboranu sodu w niewielkiej ilości wody. Po całonocnym mieszaniu, mieszaninę reakcyjną wlano do wody i zakwaszono do pH ± 5 przy użyciu kwasu octowego. Wytrącony osad odfiltrowano, przemyto wodą, wysuszono i oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy; CH2C12/CH3OH 98:2). Eluent pożądanej frakcji odparowano i krystalizowano pozostałość z 2-propanolu otrzymując 2,2 g (48,7%) czs-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-1,2,4-triazol-3-onu; t.t. 196,4°C (półprod. 15).
Przykład 7
Do mieszaniny półproduktu (12) (0,00595 mola)w N,N-dimetyloformamidzie (50 ml), podczas mieszania w temperaturze pokojowej dodano porcjami wodorek sodowy (0,00675 mola). Całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 90 minut. Dodano półprodukt (7) (0,0054 mola) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 4 godziny w temperaturze 60°C. Mieszaninę oziębiono i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość poddano rozdziałowi pomiędzy dichlorometan i wodę. Warstwę organiczną oddzielono, wysuszono, odfiltrowano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na kolumnie aminopropylowej (eluent: CH2C12/CH3OH 96/4). Czyste frakcje zebrano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu. Osad odfiltrowano i wysuszono (próżnią; 50°C), otrzymując 1,67 g (43,1% (+)-[cż.s(+)(B)]-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l,2,4-triazol-3-onu; t.t 191,9°C; [a]D 20 = +12,03° (stęż. = 0,5% w dichlorometanie); (półprod. 20).
Tabela 1
Numer półprod. Numer przykładu R R1 R2 Dane fizyczne
15 6 H F F t.t. 196,4°C/cis
16 6 H Cl Cl t.t. 187,l°C/cw
17 6 H Cl H t.t. 201,5°C/«s
18 6 H F H t.t. 213,2°C/cw
19 6 H F H t.t. 21 l,l°C/trans
20 7 H F F t.t. 191,9°C/[a]20 D= +12,03° (stęż. = 0,5% w dichlorometanie)/(+)-[cis(+)(B)]
21 7 H F F t.t. 213,2°C/[a]20 D= -7,89° (stęż. = 0,5% w dichlorometanie)/(-)-[cis(-)(B)]
22 7 H F F t.t. 212,5°C/[a]20 D= +8,38° (stęż. = 0,5% w dichlorometanie)/(+)-[cis(+)(A)]
23 7 H F F t.t. 185,6°C/[a]20D= -5,08° (stęż. = 0,5% w N,N-dimetyloformamidzie)(-)-[cis(-)(A)]
181 947
Przykład 8
Mieszaninę półproduktu (2) (0,0025 mola) w dichlorometanie (100 ml) i metanolu (100 ml), mieszano w temperaturze pokojowej. Dodano borowodorek sodowy (0,005 mola) i mieszaninę mieszano przez 4 godziny. Dodano wodę (100 ml) i po całonocnym mieszaniu mieszaninę rozdzielono. Warstwę organiczną przemyto, osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z octanu etylu, otrzymując 1,6 g (89,3%) (±)-cis-4-[4-[4-[4-[[4-(2,4-difluorofenylo)-4-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l,2,4-triazol-3-onu; t.t 184,1°C; (półprod. 24).
Przykład 9
Do mieszaniny półproduktu (15) (0,0082 mola) w dichlorometanie (100 ml), dodano podczas mieszania chlorek chloroacetylu (0,02 mola). Wkroplono pirydynę (0,037 mola) i mieszaninę mieszano przez 2 godziny. Dodano IN roztwór kwasu chlorowodorowego (50 ml), mieszano całość przez dalsze 2 godziny i mieszaninę rozdzielono. Warstwę organiczną przemyto roztworem wodorowęglanu sodowego, osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość przekrysalizowano i roztarto w mieszaninie 4-metylo-2-pentanon/2,2'-oksybispropan, otrzymując 6,3 g (96,8%) produktu. Próbkę (Ig) rekrystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu, otrzymując 0,6 g chlorooctanu (±)-cis-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo-2,4-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]2,2-dimetylopropylu; (półprod. 26).
Przykład 10
Mieszaninę (±)-2,4-dihydro-4-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-2-[4-[4-(4-hydroksyfenylo)-l-piperazynylo]fenylo]-3H-l,2,4-traizol-3-onu (0,0068 mola), metanosulfonianu (±)-cz\-2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2-4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolano-4-metanolu (0,082 mola) i wodorotlenku sodowego (0,025 mola) w7V,7V-dimetyloforamidzie (100 ml), mieszano przez 4 godziny w atmosferze azotu, w temperaturze 60°C. Mieszaninę oziębiono, dodano wodę i całość mieszano. Wytrącony osad odfiltrowano i wysuszono. Pozostałość oczyszczono na filtrze szklanym na żelu krzemionkowym (eluent: CH2Cl2/CH3OH/octan etylu/n-heksan 48/2/30/20). Czyste frakcje zebrano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2pentanonu otrzymując 1,1 g (22%) (±)-cżs-2-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-4-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l,2,4-triazol-3-onu; t.t 201,2°C; (półprod. 27).
Tabela 2
181 947
B. Wytwarzanie związków końcowych
Przykład 11
Mieszaninę półproduktu (15) (0,0014 mola), chlorofosforanu difenylu (0,03 mola) i /V, V-dimetylo-4-pirydynoaminy (lg) w dichlorometanie (30 ml), mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę oczyszczono na filtrze szklanym na żelu krzemionkowym (eluent: CH2C12/CH3OH 98/2). Czyste frakcje połączono i odparowano. Pozostałość rekrystalizowano z mieszaniny 4-metylo-2-pentanon/2,2-oksybispropan, otrzymując 1,1 g (83%) difenylofosforanu (±)-c7.s-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylu; t.t 170,8°C; (związek 1).
Przykład 12
Mieszaninę związku (1) (0,0029 mola) i dyspersję 50% roztworu wodorotlenku sodowego (5g) w 1,4-dioksanie (50 ml), mieszano wtemperaturze pokojowej przez 6 godzin. Dodano wodę (200 ml) i przefiltrowano mieszaninę przez koloidalny dwutlenek krzemu i zakwaszono filtrat kwasem chlorowodorowym, aż do uzyskania pH=2-3. Mieszaninę ekstrahowano trzy razy dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w nasyconym roztworze wodorowęgalnu sodowego (100 ml) , przemyto 2,2'-oksybispropanem i ekstrahowano dwa razy dichlorometanem (500 ml) i metanolem (100 ml). Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z 2-propanolu i małej ilości wody, otrzymując 1,2 g (46%) soli sodowej fenylofosforanu (±)-cżi-l-[[4-[4-[4-[-4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylu; t.t 167,0°C; (związek 2).
Przykład 13
Mieszanina związku (1) (0,0038 mola) i 50% roztworu wodorotlenku sodowego (5 g) w 1,4-dioksanie (100 ml) mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Dodano wodę (600 ml), mieszaninę przefiltrowano przez koloidalny dwutlenek krzemu i zakwaszono filtrat kwasem chlorowodorowym. Wytrącony osad odfiltrowano (*) i filtrat ekstrahowano dichlorometanem. Mieszaninę odparowano. Pozostałość po odparowaniu, odfiltrowany wytrącony osad (*) i 50% roztwór wodorotlenku sodowego (5 g), mieszano w temperaturze 60°C przez 24 godziny. Dodano ponownie 50% roztwór wodorotlenku sodowego (3 g) i następnie całość mieszano w temperaturze 60°C przez 48 godzin. Mieszaninę oziębiono, zakwaszono IN roztworem kwasu chlorowodorowego aż do uzyskania pH=4 i następnie ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, odfiltrowano i odparowano. Pozostałość podgrzano w metanolu do temperatury wrzenia (70 ml), odfiltrowano i do filtratu dodano mieszaninę metanol/amoniak (20 ml). Mieszaninę podgrzano w 2-propanolu do temperatury wrzenia (20 ml) i oziębiono.
Mieszaninę odfiltrowano, wytrącony osad rozpuszczono w wodzie (200 ml) i przemyto dwa razy octanem etylu. Warstwę wodną zakwaszono IN roztworem kwasu chlorowodorowgo i ekstrahowano trzy razy dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w metanolu (70 ml) i dodano mieszaninę metanol/amoniak (10 ml). Wytrącony osad odfiltrowano i wysuszono, otrzymując 1,6 g (51%) fosforanu (±)-cis-1 -[[4- [4-[4-[-4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l ,2,4-triazol-1 -ilo]metylo]-2,2-dimetylopropyloamoniowego; t.t 189,6°C; (związek 3).
Przykład 14
Do zawiesiny difenylofosforanu (±)-c>l-[[4-[4-[4-[-4[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylu(0,07 mola) w 1,4-dioksanie (1400 ml) dodano przy przepływie azotu 50% roztwór wodorotlenku sodowego (1,4 mola). Otrzymaną zawiesinę ogrzano do 60°C. Roztwór mieszano w temperaturze 60°C przez 92 godziny. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia do 25°C. Następnie mieszaninę wlano do wody destylowanej
181 947 (5,25 litra) i całość mieszano intensywnie przez 1 godzinę. Mieszaninę przefiltrowano. Filtrat zakwaszono kwasem chlorowodorowym (pH=2,7), w wyniku czego wytrącił się osad. Warstwę wodną ekstrahowano CH2C12 (1x2 litry; 1 x 1,5 litra). Połączone ekstrakty osuszono (Na2SO4), przefiltrowano i odparowano rozpuszczalnik. Pozostałość (71,02 g; 124,7% wydajności;) wymieszano w 2-propanolu (1050 ml) i ogrzano do stanu wrzenia pod chłodnicą zwrotną w dalszym, ciągu mieszając utrzymywano w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotna przez 5 minut, schłodzono na łaźni lodowej podczas intensywnego mieszania, oziębiono do 20°C i kontynuowano mieszanie przez całą noc. Wytrącony osad odfiltrowano, przemyto 2-propanolem (1 x 35 ml) oraz eterem diizopropylowym (2 x 35 ml) i wysuszono (próżnia; 50°C), otrzymując 48,10 g (±)-czs-4-[[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksoIan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-(fosfonooksy)-butylo]-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu hemihydratu; t.t 156,2°C (związek 17).
Przykład 15
Do mieszaniny związku (17) (0,005 mola) w wodzie (70 ml) dodano l-dezoksy-l-(metyloamino)-D-glucitol (0,02 mola) i całość mieszano aż do całkowitego rozpuszczenia (30 minut). Rozpuszczalnik odparowano Dodano toluen i oddestylowano azeotrop na wyparce obrotowej. Dodano etanol (250 ml) i mieszaninę intensywnie mieszano. Mieszaninę oziębiono na łaźni lodowej i mieszano przez 1 godzinę, w wyniku czego wytrącił się osad. Mieszaninę pozostawiono do samoczynnego ogrzania się do temperatury pokojowej (20°C). Następnie całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, po czym wytrącony osad odfiltrowano, przemyto etanolem i eterem diizopropylowym (2 x 10 ml) i wysuszono (próżnia; 50°C), otrzymując 6,14 g (1). Filtrat odparowano, pozostałość wysuszono (próżnia; 50°C), otrzymując 1,98 g (2). Frakcję (1) roztarto i mieszano energicznie przez 5 godzin w etanolu (200 ml). Utworzony osad odfiltrowano, przemyto etanolem (4x5 ml) i wysuszono (próżnia; 45-50°C; 64 godziny), otrzymując 4,98 g (±)-czs-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-2-[3-,3-dimetylo-2-(fosfonooksy)-butylo]-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-onu l-dezoksy-l-(metyloamino)-D-glucitol (1:2) monohydrat (związek 18).
Przykład 16
Mieszaninę półproduktu (26) (0,0025 mola) i pirolidyny (0,014 mola) w W-dimetyloformamidzie (50 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Dodano wodę i całość w dalszym ciągu mieszano. Wytrącony osad odfiltrowano, przemyto wodąi oczyszczono na filtrze szklanym na żelu krzemionkowym (eluent 1: CH2C12/CH3OH 98/2m i eluent 2: CH2C12/CH3OH 95/5). Połączono odpowiednie frakcje i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (100 ml) i wymieszano z 0,4 N roztworem kwasu chlorowodorowego (50 ml). Mieszaninę rozdzielono i cztery razy ekstrahowano warstwę wodną dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Oleistą pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie, przemyto roztworem wodorowęglanu sodowego, wysuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu, otrzymując 1,1 g (53%) 1-pirolidynooctanu (±)-cw-l-[[4-[4-[4-[-4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo]-2,2-dimetylopropylu; t.t 156,7°C; (związek 28).
Przykład 17
Mieszaninę półproduktu (16) (0,0066 mola) dwuchlorowodorku kwasu 4-metylo-l-piperazynooctowego (0,013 mola), 1,3-dicykloheksylokarbodiimidu (0,026 mola) i W-dimetylo-4-pirydynoaminy (0,026 mola) w dichlorometanie (100 ml), mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Dodano IN roztwór kwasu chlorowowodorowego (200 ml) i całość mieszano przez 1 godzinę. Wytrącony osad odfiltrowano, dodano wodę (600 ml) i mieszaninę rozdzielono (*). Warstwę wodna przemyto dichlorometanem (100 ml) i oddzielono. Warstwę wodną zobojętniono pirydyną i pięć razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano, otrzymując 4,5 g frakcji 1. Warstwę organiczną (*) przemyto IN roztworem kwasu chlorowodorowego (100 ml) i oddzielono. Warstwę
181 947 wodną zobojętniono pirydyną i dwa razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano, otrzymując 2 g frakcji 2. Frakcje 1 i 2 połączono i rekrystalizowano z mieszaniny (acetonitryl z 2% wody)/2,2'-oksybispropan, otrzymując 3,8 g (61%) 4-metylo-l-piperazynooctanu (±)-czs-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluoro-fenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-iło]metylo[-2,2-dimetylopropylumonochlorowodorek hemihydrat; t.t. 156,0°C (związek 32).
Przykład 18
Mieszaninę związku (17) (0,0034 mola) w roztworze kwasu chlorowodorowego w 2-propanolu (10 ml) i dichlorometanie (60 ml), mieszano i utrzymywano w stanie wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut. Mieszaninę odparowano. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i przefiltrowano. Filtrat zobojętniono roztworem wodorowęglanu sodowego i ekstrahowano dichlorometanem. Warstwę organiczną osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w 0,5 N roztworze kwasu chlorowodorowego (50 ml) i przemyto trzy razy octanem etylu (100 ml). Warstwę wodną zobojętniono pirydynąi trzy razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z acetonitrylu i małej ilości W-dimetyloformamidu, otrzymując 1,3 g (46%) (±)-cfr-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometyło)-l,3-dioksolan-4-ylo]-metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso- 1H-1,2,4-triazol-l -ilo]metyło[-2,2-dimetylopropylu monochlorowodorek β-alaniny; t.t. 217,9°C (związek 36).
Przykład 19
Mieszaninę chlorku (±)-cis-N-[l-[3-[l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-l,3-dioksolan -4-ylo]-metoksy]fenylo]-l-piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso- 1H-1,2,4-triazol-1 -ilo]metylo[-2,2-dimetylo-propoksy]-3-oksypropylo]-l ,4-dihydro-4-pirydylideno]-V- metylometanominiowego monohydrat (0,0024 mola) i pirolidyny (0,01 mola) w /^//-dimetyloformamidu (50 ml), mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszaninę wlano do wody i trzy razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne przemyto wodą osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w 0,5 N roztworze kwasu chlorowodorowego (500 ml) i trzy razy przemyto octanem etylu (100 ml). Warstwę wodną zobojętniono pirydyną i trzy razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-pentanonu i wody (0,5 ml). Pozostałość oczyszczono na filtrze szklanym na żelu krzemionkowym (eluent CH2C12/CH3OH 96/4). Odpowiednie frakcje połączono i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w IN roztworze kwasu chlorowodorowego (50 ml), zobojętniono pirydyną i pięć razy ekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne osuszono, przefiltrowano i odparowano. Pozostałość krystalizowano z 4-metylo-2-propanonu i wody (5 kropli), otrzymując 1,1 g (51%) 1-pirolidynopropionianu (±)-czs-l-[[4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluorofenylo)-2-(lH-l ,2,4-triazol-l -ilometylo)-! ,3-dioksolan-4-ylo]-metoksy]fenylo]-l -piperazynylo]fenylo]-4,5-dihydro-5-okso-lH-l,2,4-triazol-l-ilo]metylo[-2,2-dimetylopropylu mono-chlorowodorek monohydrat; t.t. 154,4°C (związek 37).
181 947
Tabela 3
Numer związku Numer przykładu R R1 R2 RJ R4 Dane fizyczne
1 2 3 4 5 6 7 8
1 11 H F F C6H5 CeH; t.t. 170,8°C
2 12 H F F H c6h5 t.t. 167,0°C/Na+
3 13 H F F H H t.t. 189,6°C/NH4+
4 11 H Cl Cl c6h5 C6H5 t.t 167,1°C
5 13 H Cl Cl H H t.t. 188,2°C/NH4+
6 11 H Cl H c6hs t.t. 174,2°C
7 13 H Cl H H H t.t. 195,5°C/NH4+
8 11 H F H c6h5 c6h5 t.t. 184,6°C
9 13 H F H H H t.t. 159,8°C/NH4+
10 11 H F F CsR c6hs t.t. 147,6°C [α]ο20 =+1,20° (stęż. = 0,5% w metanolu) (+)-[(B-cw), B]
11 13 H F F H H + 70 t.t. 200,7oC/NH, [a] d = -15,8° (stęż. = 0,1% w DMF) (+)-[(Bis-c/i), B]
12 11 H F F CeHj c6h5 t.t. 76,6°C [a]20 D =-15,89° (stęż. = 0,1% w metanolu (-)-[(A-cw), B]
13 11 H F F c6h5 cjl tt. 76,7°C [a]2°D = -13,62° (stęż. = 0,1% w metanolu (-)-[(B-cw), A]
14 11 H F F c6h, c6hs t.t. 145,7°C [a]20 D = -3,52° (stęż. = 0,1% w metanolu (-)-[(A-c/s), A]
15 11 H F F c6h5 CsH5 CIS
16 13 H F F H H t.t. 201,3°C/NH4 +cis
17 14 H F F H H t.t. 156,2°C cis 1/2 H20
18 15 H F F H H t.t. 117,6°C cis .2 CH3-NH-CH2-(C-OH)4-CH2-OH
19 15 H F F H H t.t. 184,7°C/cis C(CH2-OH)3NH2
20 15 H F F H H t.t. 251,7°C/.2Na+ cis 7/2 H20
21 13 H F F H H t.t. 202,7°C/NH47 [a]20 D = 51,72° (stęż. = 0,5% w DMFy(-)[(B-cw), A]
22 13 H F F H H [(A-c/s), A]
23 14 H F F H H t.t. 171,6°C / [a]20 D =+10,93° (stęż. = 0,5% w DMF)
24 14 H F F H H [(B-cis), A] H2O
181 947
Tabela 3 - ciąg dalszy
1 2 3 4 5 6 7 8
25 14 H F F H H NH4 +/[(A-cis), B]
26 14 H F F H H t.t. 167,8°C/[a]D 20 = +12,59° (stęż. = 1% w DMF)
27 13 H F F H H Md?° = 3,70° (stęż. = 0,5% w metanolu)
Tabela 4
Numer związku Numer przykładu R R1 R2 Alk /Rr —N \6 Dane fizyczne
28 16 H F F ch2 —nO t.t. 156,7°C
29 16 H F F ch2 —/ XN-CHj t.t. 155,3°C
30 16 H F F ch2 /CH1-CH3 —N XCHrCH3 t.t. 166,3°C
31 16 H F F CH2 t.t. 171,7°C ,2HC1.H2O
32 17 H Cl Cl ch2 —/ \-CH3 t.t. 156,0°C ,2HC1.1/2H2O
33 17 H F F ch2-ch2 —1/ \-CH3 t.t. 213,7°C .HC1
34 17 H F F ch2 —/ \-CH3 t.t. 201,5°C HC1
35 17 H F F ch2-ch2 u 9¾ —NH—C-O—C-CH, Ćh3 t.t. 168,9°C .HC1
36 18 H F F ch2-ch2 nh2 t.t. 217,9°C .HC1
37 19 H F F ch2-ch2 t.t 154,4°C .HC1.H2O
38 19 H F F ch2 nh2 t.t. 219,5°C HC1
39 19 H F F ch2-ch2 —/N—(CH^-OH t.t. 208,5°C .2HC1
181 947
C. Przykład fizykochemiczny
Przykład 20. Nadmiar związku dodano do 5 ml rozpuszczalnika (typ rozpuszczalnika wyszczególniono w tabeli). Mieszaninę wytrząsano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Osad odfiltrowano. Zmierzono pH pozostałego rozpuszczalnika. Wyniki pomiar przedstawiono w tabeli. Stężenie związku mierzono metodą spektroskopii w nadfiolecie i wyniki pomiarów przedstawiono w kolumnie “Rozpuszczalność”.
Numer związku Rozpuszczalnik PH Rozpuszczalność (mg/ml)
2 woda 7,01 >6
3 woda 6,95 31,93
7 woda 6,80 0,35
9 woda 6,65 2,65
29 0,1 NHCl 1,62 4,89
30 0,1 NHC1 1,65 5,22
33 0,1 NHCl 1,65 >6
34 0,1 NHCl 1,75 >6
36 0,1 NHCl 1,25 >6
37 0,1 NHCl 1,26 >6
38 0,1 NHCl 1,59 >6
31 0,1 NHCl 1,53 >6
D. Przykłady farmakologiczne
Przykład 21. Model potrójnej grzybicy u myszy
Aktwyność badanych związków oceniono na modelu zakażenia grzybem myszy, w którym trzy grzybice - kandydoza pochwowa, skórna grzybica strzygąca i rozsiana grzybica kropidlakowa - zostały wprowadzone równocześnie. Myszom, w grupach po 10, wstępnie wstrzyknięto podskórnie walerian estradiolu (500 pg) i następnie w dniu 0 zaszczepiono je w następujący sposób: dożylnie 100000 jednostek tworzących kolonię (CFU)/g Aspergillus Fumigatus BI9119; dopochwowo zawiesiną zawierającą 108 komórek Candida albicans; oraz na lekko zdrapaną skórę grzbietową wodną zawiesiną trichophyton quinckeanum. Leczenie badanymi związkami (doustnie lub dożylnie) rozpoczęto w dniu zakażenia i kontynuowano przez pięć dni. Wszystkie zwierzęta które samoistnie padły i te które przeżyły i które uśmiercono w szóstym dniu, zostały zbadane: na obecność Aspergillus Fumigatus w nerkach i śledzionie, liczoną w CFU/g; na uszkodzenia skóry oceniane w skali (0 = zmiany niewidoczne; 1 = niewiele punktowych zmian; 2 = zmiany umiarkowane; 3 = zmiany ostre); oraz Candida albicans w wymazie pochwowym liczoną w CFU.
Model rozproszonej Candida u myszy
Myszy, w grupach po 10, zostały dożylnie zakażone Candida albicans w ilości 8 χ 105 CFU. Leczenie rozpoczęto w dniu zakażenia i kontynuowano przez 9 dni. Ilość w nerce Candida albicans w CFU/g zmierzono u wszystkich myszy, które padły samoistnie lub które uśmiercono dziesiątego dnia.
W tabeli przedstawiono najniższe stężenia wymienionych związków, dzięki którym osiągnięto zmniejszenie o 1 log (to jest dziesięciokrotne zmniejszenie) lub więcej średnich ilości Candida, albo w modelu potrójnej grzybicy albo w modelu rozproszonej Candida, jak również najniższe stężenie które redukuje średnią ocenę punktowa skóry do wartości poniżej 1,0 w skórnym składniku dermatofitowym tego modelu (NT = nie badano, IV = podawanie dożylne, CN = numer związku, O = podawanie doustne).
181 947
Model potrójnej grzybicy u myszy Model rozproszonej Candida u myszy
CFU Candida pochwowa zredukowana o 1 log lub więcej Skala dermatofitów na skórze zredukowana o 1 log lub więcej CFU Candida w nerce zredukowana o 1 log lub więcej
CN IV O IV O IV
34 2,5 2,5 2,5 2,5 5
3 2,5 2,5 2,5 2,5 10
17 <2,5 NT <2,5 NT NT
Przykład 22. Oznaczanie wrażliwości grzybowej
Zestaw izolatów Candida plus pojedyncze izolaty dermatofiltów Microsporum Canis, Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes; Aspergillus Fumigates i Cryptococcus neoformans, zastosowano do określenia aktywności badanych związków in vitro. Posiewy wykonano jako hodowlę bulionową (drożdże) lub jako zawiesiny materiału grzybowego sporządzonego z hodowli agarowych (pleśnie). Badane związki pipetowano do wody z roztworu podstawowego w DMSO, w celu otrzymania serii dziesięciokrotnych rozcieńczeń. Posiewy grzybowe zawieszono w pożywce wzrostowej CYG (F. C. Odds, Journal of Clinical Microbiology, 29,2735-2740 1991), w przybliżeniu 50000 jednostek tworzących kolonię (CFU) w ml i dodano do wodnych roztworów badanych leków.
Kultury umieszczono w 96 dołkach płytek plastykowych i inkubowano przez dwa dni w temperaturze 37°C (Candida spp.) lub przez pięć dni w temperaturze 30°C (inne grzyby). Wzrost mikrokultur mierzono, oznaczając ich gęstość optyczną (OD), mierzoną przy długości fali wynoszącej 405 nm. Wartość OD dla kultur z badanymi związkami obliczano jako procent OD kultur kontrolnych bez leku. Hamowanie wzrostu do 35% próby kontrolnej lub mniej było odnotowane jako znaczne hamowanie.
Minimalne stężenie hamowania (MICs) półproduktów 15,16,17,18,24, waha się w granicach od <0,01 do około 10 μΜ Candida glabrata, Candida crusei, Candidaparapsilosis, oporne na związki nieazolowe Candida albicans, Candida kejyr, Microsporum canis, Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes, i Cryptococcus neoformans i Aspergillus fumigatus.
E. Przykłady dotyczące kompozycji
Stosowane w tych przykładach określenie “składnik aktywny (A. I.)”, odnosi się do związku o wzorze (I), jego soli addycyjnej z kwasem dopuszczonym do stosowania w farmacji lub jego stereochemicznej odmiany izomerycznej.
Przykład 23. Krople doustne
W 0,5 litra roztworu wodorotlenku sodowego i 1,5 litra glikolu polietylenowego, rozpuszczono w temperaturze 60-80°C 500 gramów A.I. Po schłodzeniu mieszaniny do temperatury 30-40°C, dodano 35 litrów glikolu polietylenowego i całość dobrze wymieszano. Następnie dodano roztwór zawierający 1750 gramów soli sodowej sacharyny w 2,5 litrach oczyszczonej wody i podczas mieszania dodano 2,5 litra kakaowego środka smakowego i glikol polietylenowy q.s. do objętości 50 litrów uzyskując roztwór kropli doustnych zawierający 10 mg A.I./ml. Otrzymanym roztworem napełniono odpowiednie pojemniki.
Przykład 24. Kapsułki
Intensywnie zmieszano razem 20 gramów A.I., 6 gramów laurylosiarczanu sodowego, 56 gramów skrobi, 56 gramów laktozy, 0,8 grama koloidalnego dwutlenku krzemu i 1,2 grama stearynianu magnezowego. Następnie, otrzymaną mieszaniną napełniono 1000 odpowiednio utwardzonych kapsułek żelatynowych, z których każda zawierała 20 mg składnika aktywnego.
Przykład 25. Tabletki z otoczką membranową
Przygotowanie rdzenia tabletki
Dokładnie wymieszano 100 gramów A.I., 570 gramów laktozy i 200 gramów skrobi i otrzymaną mieszaninę zwilżono następnie roztworem zawierającym 5 gramów dodecylosiar
181 947 czanu sodu i 10 gramów poliwinylopirolidonu w około 200 ml wody. Wilgotną sproszkowaną mieszaninę przesiano, wysuszono i przesiano ponownie. Następnie dodano 100 gramów celulozy mikrokrystalicznej i 15 gramów uwodornionego oleju roślinnego. Całość dobrze wymieszano i sprasowano w tabletki, otrzymując 10000 tabletek z których każda zawierała 10 mg składnika aktywnego.
Powlekanie
Do roztworu zawierającego 10 gramów metylocelulozy w 75 skażonego etanolu dodano roztwór zawierający 5 gramów etylocelulozy w 150 ml dichlorometanu. Następnie dodano do tego 75 ml dichlorometanu i 2,5 ml 1,2,3-propanotriolu. Stopiono 10 gramów glikolu polietylenowego i rozpuszczono w 75 ml dichlorometanu. Ten ostatni roztwór dodano do poprzedniego i następnie dodano do tego 2,5 grama oktakaprynianu magnezu, 5 gramów poliwinylopirolidonu oraz 30 ml stężonej zawiesiny barwnika i całość zhomogenizowano. Tak uzyskaną mieszaniną powleczono rdzenie tabletek w aparacie do powlekania.
Przykład 26. Roztwór do iniekcji
W około 0,5 litra wrzącej wody do iniekcji rozpuszczono 1,8 grama 4-hydrioksybenzoesanu metylu i 0,2 grama wodorotlenku sodu. Po oziębieniu do około 50°C dodano do tego podczas mieszania 0,05 grama plikolu propylenowego i 4 gramy A.I. Roztwór oziębiono do temperatury pokojowej i uzupełniono wodą do iniekcji q.s. do objętości 1 litra, otrzymując roztwór zawierający 4 mg A.I./ml. Roztwór wysterylizowano metodą filtracji i napełniono nim sterylne pojemniki.
Przykład 27. Czopki.
W roztworze zawierającym 3 gramy kwasu2,3-dihydroksybutanodiowego w 25 ml glikolu polietylenowego 400 rozpuszczono 3 gramy A.I. Stopiono razem 12 gramów środka powierzchniowo czynnego (SPAN®) i trójglicerydy (Witepsol 555 ®) q.s. do 300 gramów. Tąostatnią mieszaninę zmieszano dobrze z poprzednim roztworem. Tak otrzymaną mieszaninę wprowadzono w temperaturze 37-38°C do form, w celu wytworzenia 100 czopków, z których każdy zawierał 30 mg/A.L/ml.
181 947
Departament Wydawnictw UP RP Nakład 60 egz.
Cena 4,00 zł.

Claims (7)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Nowy związek, pochodna azolowa, o wzorze (I)
    A i B wzięte razem tworzą dwuwartościową grupę o wzorze:
    -CH=N- (b),
    D oznacza grupę o wzorze:
    (I).
    L oznacza grupę o wzorze:
    O
    II —P—OR3
    OR4 lub (¼) (½) w którym
    Alk oznacza grupę CM-alkilenową;
    R1 oznacza atom chlorowca;
    R2 oznacza atom wodoru lub atomu chlorowca;
    R3 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę C ^-alkilową;
    R6 oznacza atom wodoru lub grupę Cj ^-alkilową, albo
    R5 i R6 wzięte razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub podstawiony pierścień piperazynowy, przy czym podstawiona piperazyna jest pierścieniem piperazynowym, podstawionym w pozycji 4 pierścienia piperazynowego grupą C1.6-alkilowąlub grupąhydroksy C1.6-alkilową, jego sól addycyjna z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami albo jego stereochemiczna odmiana izomeryczna.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, w którym D oznacza grupę o wzorze (D,), w którym R1 oznacza atom chloru lub atom fluoru i R2 oznacza atom wodoru, atom chloru lub atom fluoru; L oznacza grupę o wzorze (Lj), w którym R3 i R4 każdy niezależnie oznacza grupę fenylową lub atom wodoru.
    181 947
  3. 3. Związek według zastrz. 2, którym to związkiem jest (±) -cw-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluoro-fenylo)-2-( 1 Η-1,2,4-triazol-1 -ilometylo)-1,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-2-[3,3-dimetylo-2-(fosfonoksy)butylo]-2,4-dihydro-3H-l,2,4-triazol-3-on, jego stereochemiczna odmiana izomeryczna lub jego postać soli addycyjnej z zasadą.
  4. 4. Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera terapeutycznie skuteczną ilość związku o wzorze (I),
    0 O ' /=\ A 1
    D—O—C ))— N N—ά λ— N N—CH2—CH-C(CH3)3 (I), '-- A—B w którym A i B wzięte razem tworzą dwuwartościową grupę o wzorze:
    -CH=N- (b),
    D oznacza grupę o wzorze:
    L oznacza grupę o wzorze:
    O
    II —P—(
    OR4 (¼) (½)
    O
    II —C—Alk—N
    w którym
    Alk oznacza grupę CM-alkilenową;
    R1 oznacza atom chlorowca;
    R2 oznacza atom wodoru lub atomu chlorowca;
    R3 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę C].6-alkilową;
    R6 oznacza atom wodoru lub grupę C ^-alkilową albo
    R5 i R6 wzięte razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub podstawiony pierścień piperazynowy, przy czym podstawiona piperazyna jest pierścieniem piperazynowym, podstawionym w pozycji 4 pierścienia piperazynowego grupą C].6-alkilowąlub grupą hydroksy C ^-alkilową jego sól addycyjną z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami albo jego stereochemiczną odmianę izomeryczną.
  5. 5. Nowy związek, pochodna azolowa o wzorze (II),
    OH
    N N—CH2—CH-C(CH3)3
    I / A—B (Π)
    181 947
    w którym:
    A i B wzięte razem tworzą dwuwartościową grupę o wzorze:
    -CH=N- (b),
    D oznacza grupę o wzorze:
    w którym 17
    R1 oznacza atom chlorowca; oraz
    R2 oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, jego sól addycyjna z kwasem dopuszczonym do stosowania w farmacji lub jego stereochemiczna odmiana izomeryczna.
  6. 6. Związek według zastrz. 5, którym to związkiem jest (±) -cw-4-[4-[4-[4-[[2-(2,4-difluoro-fenylo)-2-(lH-l ,2,4-triazol-l -ilometylo)-l ,3-dioksolan-4-ylo]metoksy]fenylo]-1 -piperazynylo]fenylo]-2,4-dihydro-2-(2-hydroksy-3,3-dimetylobutylo)-3H-l,2,4-triazol-3-on,jego sól addycyjna z kwasem dopuszczonym do stosowania w farmacji lub jego stereochemiczna odmiana izomeryczna.
  7. 7. Sposób wytwarzania pochodnej azolowej o wzorze (I), r
    O o /TA AA A 1
    D-O-ę N N—4 Λ—N N—CH2—CH-C(CH3>3 (I), ' f '-- A—B w którym
    A i B wzięte razem tworzą dwuwartościową grupę o wzorze :
    -CH=N- (b),
    D oznacza grupę o wzorze:
    N— Λ r!__ R1 (E L oznacza grupę o wzorze: 0 II 3 —P—OR3 lub 1 OR4 (¼) w którym Alk oznacza grupę CM-alkilenową; R1 oznacza atom chlorowca; Γ © 0^ - >1) O p5 ll / —C—Alk—N (¼)
    181 947
    R2 oznacza atom wodoru lub atom chlorowca;
    R3 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę fenylową;
    R5 oznacza atom wodoru lub grupę C ^-alkilową;
    R6 oznacza atom wodoru lub grupę Cb6-alkilową albo
    R5 i R6 wzięte razem z atomem azotu do którego są przyłączone, tworzą pierścień pirolidynowy lub podstawiony pierścień piperazynowy, przy czym podstawiona piperazyna jest pierścieniem piperazyno wym, podstawionym w pozycji 4 pierścienia piperazynowego grupą C^-alkilowąlub grupąhydroksy C ^-alkilową, jego soli addycyjnej z dopuszczonymi do stosowania w farmacji kwasami lub zasadami albo jego stereochemicznej odmiany izomerycznej, znamienny tym, że
    a) poddaje się O-acyalcji lub O-fosforylacji półprodukt o wzorze (II), w którym grupy A, B i D mają wyżej podane znaczenie z reagentem acylującym lub fosfory luj ącym o wzorze (III),
    (Π) w którym W1 oznacza reaktywną grupę odszczepialną taką jak grupa hydroksylowa lub atom chlorowca, a L ma wyżej podane znaczenie, przy czym reakcję prowadzi się w obojętnym dla reakcj i rozpuszczalniku, korzystnie w dichlorometanie, ewentualnie z domieszką zasady; lub
    b) poddaje się O-acylacji półprodukt o wzorze (II) z reagentem o wzorze (VI), w którym W1 oznacza reaktywną grupę odszczepialną taką jak grupa hydroksylowa lub atom chlorowca oraz W2 oznacza reaktywną grupę odszczepialną taką jak atom chlorowca lub grupa sulfony loksy, przy czym reakcje prowadzi się w obojętnym dla reakcji rozpuszczalniku, korzystnie dichlorometanie i w obecności zasady, korzystnie pirydynie, i następnie reakcji tak otrzymanego półproduktu o wzorze (VII) z aminą o wzorze (VIII), przy czym reakcję prowadzi się w obojętnym dla reakcji rozpuszczalniku, korzystnie N.N-dimetyloformamidzie, otrzymując w wyniku związek o wzorze (I-b)
    (VII) (vm)
    ------ (I-b) lub przekształca się w inny związek, stosując metody transformacji grupy funkcyjnej; związki o wzorze (I) przekształca się w postać soli, poprzez działanie dopuszczonych do stosowania w farmacji kwasów lub zasad; albo odmiennie, postać soli przekształca się w wolną zasadę lub wolny kwas, poprzez działanie zasadą lub odpowiednio kwasem i/lub wytwarza się jego stereochemiczną odmianę izomeryczną.
    181 947
PL95315558A 1994-01-24 1995-01-17 Water-soluble azole-type antimycotic agents PL181947B1 (en)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US18535294A 1994-01-24 1994-01-24
PCT/EP1995/000174 WO1995019983A1 (en) 1994-01-24 1995-01-17 Watersoluble azole antifungals

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL315558A1 PL315558A1 (en) 1996-11-12
PL181947B1 true PL181947B1 (en) 2001-10-31

Family

ID=22680644

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95315558A PL181947B1 (en) 1994-01-24 1995-01-17 Water-soluble azole-type antimycotic agents

Country Status (31)

Country Link
US (1) US5707977A (pl)
EP (1) EP0741737B1 (pl)
JP (1) JP3764750B2 (pl)
KR (1) KR100352147B1 (pl)
CN (1) CN1078210C (pl)
AT (1) ATE186540T1 (pl)
AU (1) AU688455B2 (pl)
CA (1) CA2179640C (pl)
CY (1) CY2176B1 (pl)
CZ (1) CZ288544B6 (pl)
DE (1) DE69513279T2 (pl)
DK (1) DK0741737T3 (pl)
ES (1) ES2141329T3 (pl)
FI (1) FI116057B (pl)
GR (1) GR3032550T3 (pl)
HU (1) HU227281B1 (pl)
IL (1) IL112413A (pl)
LV (1) LV12634B (pl)
MY (1) MY111814A (pl)
NO (1) NO308412B1 (pl)
NZ (1) NZ278882A (pl)
PH (1) PH31664A (pl)
PL (1) PL181947B1 (pl)
PT (1) PT741737E (pl)
RU (1) RU2156764C2 (pl)
SG (1) SG48386A1 (pl)
SI (1) SI0741737T1 (pl)
SK (1) SK282059B6 (pl)
TW (1) TW376385B (pl)
WO (1) WO1995019983A1 (pl)
ZA (1) ZA95521B (pl)

Families Citing this family (25)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
TW457240B (en) * 1995-04-20 2001-10-01 Janssen Pharmaceutica Nv Novel triazolones as apolipoprotein-B synthesis inhibitors
WO1996038443A1 (en) * 1995-06-02 1996-12-05 Schering Corporation Tetrahydrofuran antifungals
US5698557A (en) * 1995-06-19 1997-12-16 Schering Corporation Hydroxy-substituted antifungals
AU6257396A (en) * 1995-06-19 1997-01-15 Schering Corporation Tetrahydrofuran antifungals
GB9602080D0 (en) * 1996-02-02 1996-04-03 Pfizer Ltd Pharmaceutical compounds
NZ328607A (en) * 1996-09-09 1999-08-30 Hoffmann La Roche Heterocyclically substituted n-benzyl-azolium derivatives and fungicidal compositions
CN1237172A (zh) * 1996-11-12 1999-12-01 塞普拉科公司 2r,4s,r,s-和2s,4r,r,s-羟基伊曲康唑-和羟基沙波康唑衍生物
JP2001504465A (ja) 1996-11-12 2001-04-03 セプラコール,インク. 2r,4s,s,s―および2s,4r,s,s―ヒドロキシイトラコナゾール
EP0942907A1 (en) * 1996-11-12 1999-09-22 Sepracor, Inc. 2r, 4s, s, r- and 2s, 4r, s, r-hydroxyitraconazole
WO1998021205A1 (en) * 1996-11-12 1998-05-22 Sepracor, Inc. 2r,4s,r,r- and 2s,4r,r,r-hydroxyitraconazole
ATE270290T1 (de) * 1997-02-11 2004-07-15 Janssen Pharmaceutica Nv Azole enthaltende antifungale aminosäure-ester
CN100343249C (zh) * 1997-07-11 2007-10-17 詹森药业有限公司 2,4,4-三取代的1,3-二氧环戊烷抗真菌剂
TW593312B (en) 1997-07-11 2004-06-21 Janssen Pharmaceutica Nv 2,4,4-trisubstituted-1,3-dioxolane antifungals
WO1999018097A1 (en) * 1997-10-07 1999-04-15 Schering Corporation Crystalline antifungal polymorph
EP0957101A1 (en) * 1998-05-14 1999-11-17 Janssen Pharmaceutica N.V. Water soluble azoles as broad-spectrum antifungals
US6265584B1 (en) 1998-05-22 2001-07-24 Bristol-Myers Squibb Company Water soluble prodrugs of azole compounds
WO2000030655A1 (en) * 1998-11-20 2000-06-02 Bristol-Myers Squibb Company Water soluble prodrugs of azole compounds
US6362172B2 (en) 2000-01-20 2002-03-26 Bristol-Myers Squibb Company Water soluble prodrugs of azole compounds
US6448401B1 (en) 2000-11-20 2002-09-10 Bristol-Myers Squibb Company Process for water soluble azole compounds
AR052342A1 (es) * 2004-12-21 2007-03-14 Janssen Pharmaceutica Nv Derivados sustituidos de triazolona,tetrazolona e imidazolona con actividad selectiva antagonista de alfa2c-adenoreceptores
JO2691B1 (en) * 2005-05-03 2013-03-03 ايساي آر آند دي مانجمنت كو.، ليمتد Monolysine salts for azole compounds
JP2012502028A (ja) * 2008-09-08 2012-01-26 ウ,ニアン トリアゾール抗真菌剤
RU2563811C1 (ru) * 2014-08-08 2015-09-20 Федеральное государственное бюджетное учреждение науки Институт химической физики им. Н.Н. Семенова Российской академии наук (ИХФ РАН) Фармацевтическая композиция для лечения грибковых заболеваний
CN106243087B (zh) * 2016-09-12 2018-10-09 三峡大学 一种三唑吡咯烷酮类杀菌剂,合成方法及其应用
CN111138421A (zh) * 2019-12-26 2020-05-12 上海英诺富成生物科技有限公司 抗真菌水溶性化合物及其制备方法与应用

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4218458A (en) * 1978-06-23 1980-08-19 Janssen Pharmaceutica, N.V. Heterocyclic derivatives of (4-aryloxy-methyl-1,3-dioxolan-2-yl)methyl-1H-imidazoles and 1H-1,2,4-triazoles
CA1292472C (en) * 1985-12-03 1991-11-26 Alfonsus Guilielmus Knaeps Derivatives of ¬¬4-¬4-(4-phenyl-1-piperazinyl)- phenoxymethyl|-1,3-dioxolan-2-yl|methyl|-1h-imidazoles and 1h-1,2,4-triazoles
US4791111A (en) * 1985-12-23 1988-12-13 Janssen Pharmaceutica, N.V. [[4-[4-(4-phenyl-1-piperazinyl)phenoxymethyl]-1,3-dioxolan-2-yl]methyl]-1H-imidazoles and 1H-1,2,4-triazoles having anti-microbial properties
NZ223799A (en) * 1987-03-25 1989-12-21 Janssen Pharmaceutica Nv Azolylmethyl-dioxolanylmethoxyphenyl-piperazinyl-phenyl-triazolones and antimicrobial compositions
US5039676A (en) * 1990-05-11 1991-08-13 Schering Corporation Tri- and tetra-substituted-oxetanes and tetrahydrofurans and intermediates thereof
IL103558A0 (en) * 1991-10-30 1993-03-15 Schering Corp Tri-substituted tetrahydrofuran antifungals
DK0736030T3 (da) * 1993-12-21 2001-10-29 Schering Corp Fungicide tetrahydrofuraner

Also Published As

Publication number Publication date
IL112413A0 (en) 1995-03-30
SI0741737T1 (en) 2000-02-29
AU1535595A (en) 1995-08-08
DE69513279D1 (de) 1999-12-16
JP3764750B2 (ja) 2006-04-12
GR3032550T3 (en) 2000-05-31
CZ195696A3 (en) 1997-02-12
HUT75943A (en) 1997-05-28
WO1995019983A1 (en) 1995-07-27
PT741737E (pt) 2000-04-28
EP0741737B1 (en) 1999-11-10
EP0741737A1 (en) 1996-11-13
IL112413A (en) 1999-11-30
CN1078210C (zh) 2002-01-23
NO308412B1 (no) 2000-09-11
ES2141329T3 (es) 2000-03-16
LV12634A (lv) 2001-03-20
HU9602008D0 (en) 1996-09-30
CA2179640C (en) 2005-11-15
MY111814A (en) 2001-01-31
HU227281B1 (en) 2011-01-28
NO963073L (no) 1996-07-23
FI962947A (fi) 1996-07-23
ATE186540T1 (de) 1999-11-15
PL315558A1 (en) 1996-11-12
RU2156764C2 (ru) 2000-09-27
TW376385B (en) 1999-12-11
NZ278882A (en) 1997-06-24
LV12634B (en) 2001-07-20
PH31664A (en) 1999-01-12
AU688455B2 (en) 1998-03-12
JPH09508360A (ja) 1997-08-26
ZA95521B (en) 1996-07-23
CA2179640A1 (en) 1995-07-27
KR100352147B1 (ko) 2002-11-11
CY2176B1 (en) 2002-08-23
DK0741737T3 (da) 2000-05-22
US5707977A (en) 1998-01-13
SK89696A3 (en) 1998-02-04
CN1138862A (zh) 1996-12-25
DE69513279T2 (de) 2000-07-13
SG48386A1 (en) 1998-04-17
FI116057B (fi) 2005-09-15
CZ288544B6 (cs) 2001-07-11
FI962947A0 (fi) 1996-07-23
NO963073D0 (no) 1996-07-23
SK282059B6 (sk) 2001-10-08

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL181947B1 (en) Water-soluble azole-type antimycotic agents
EP0773941B1 (en) Tetrahydrofuran antifungals
US5661151A (en) Tetrahydrofuran antifungals
CA2122270C (en) Tri-substituted tetrahydrofuran antifungals
AU681753B2 (en) Tetrahydrofuran antifungals
WO1999045008A1 (en) 3-[4-(4-cyanophenyl)thiazol-2-y)]-1-(1h-1,2,4-triazol-1-yl)-butan-2-ol derivatives having antifungal activity
IE46055B1 (en) Heterocyclic derivatives of 1-(1,3-dioxolan-2-ylmethyl)-1h-imidazoles and 1h-1,2,4-triazoles
KR100593395B1 (ko) 광범위-스펙트럼 항진균제로서의 수용성 아졸
EP0115400B1 (en) Triazole antifungal agents
US5703236A (en) Tetrahydrofuran antifungals
PL191152B1 (pl) Pochodna azolowa, jej zastosowanie i sposób wytwarzania, enancjomerycznie czysta postać związku pośredniego, enancjomeryczna mieszanina związków pośrednich, kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania
EP1177192B1 (en) Antifungal ethers