PL180831B1

PL180831B1 - Sposób i układ do wytwarzania grzejnika elektrycznego

Info

Publication number: PL180831B1
Application number: PL96327318A
Authority: PL
Inventors: Göran Johansson
Original assignee: Toecksfors Verkst S Ab
Priority date: 1996-01-17
Filing date: 1996-12-18
Publication date: 2001-04-30
Also published as: KR100445377B1; SE505921C2; CN1128565C; KR19990077313A; US6240623B1; PL327318A1; SE9600202D0; WO1997026775A1; AU1323297A; CN1207863A; EP0875127A1; DE69636200D1; SE9600202L; ATE328460T1; JP2000503797A; EP0875127B1

Abstract

1. Sposób wytwarzania grzejnika elektrycznego do ogrzewania poduszek formowanych z pianki, w którym grzejnik wykonuje sie z przewodu elektrycznego, utworzo- nego przez izolowany i nieizolowany drut, znamienny tym, ze rozmieszcza sie liczne wystajace czlony (10) tworzace czesc ukladu (9) ukladania przewodów w konfiguracji dostosowanej do grzejnika (1), nastepnie wokól wy- stajacych czlonów (10) we wzorze, odpowiadajacym zadanej konfiguracji grzejnika (1) rozmieszcza sie ciagly elastyczny przenosnik (13), zaopatrzony w zamocowany do niego prowadnik (14), po czym przemieszcza sie ciagly elastyczny przenosnik (13) po torze, po czym, za pomoca prowadnika (14) uklada sie przewód (2) we wspomnianym wzorze, zas wystajace czlony (10) tworza czesc pierwszego osadzenia dla grzejnika. 14. Uklad do wytwarzania grzejnika elektryczne- go do ogrzewania poduszek, zawierajacego przewód elektryczny utworzony przez izolowany i nieizolowany drut, znamienny tym, ze posiada uklad (9) ukladania przewodu (2) zawierajacy liczne wystajace czlony (10) rozmieszczone we wzorze odpowiadajacym zadanej konfiguracji grzejnika (1) i umieszczony wokól wy- stajacego czlonu (10) we wspomnianej zadanej konfigu- racji ciagly elastyczny przenosnik (13), polaczony z pro- wadnikiem (14) dostosowanym do ukladania przewodu (2) w zadanym wzorze. Fig. 3 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ do wytwarzania grzejnika elektrycznego.

Znany jest sposób i układ do wytwarzania grzejnika elektrycznego, typu opisanego w szwedzkim zgłoszeniu patentowym nr 9402508-7, który jest przeznaczony głównie do

180 831 ogrzewania poduszek formowanych z pianki, na przykład siedzeń samochodowych lub materacy. Grzejnik składa się z przewodu elektrycznego, który zawiera izolowany lub nieizolowany drut do elektrycznego ogrzewania poduszki formowanej z pianki.

Sposób i układ do wytwarzania takiego grzejnika znany jest na przykład z opisu patentowego RFN nr 2537579. W opisie tym przedstawiono urządzenie do wytwarzania grzejnika elektrycznego, zawierające przenośnik wyposażony w środki transportowe oraz człony, które odpowiadają żądanej konfiguracji grzejnika, w postaci taśm dystansowych. Przedstawiony w tym dokumencie sposób wytwarzania grzejnika polega na tym, że w miejscach przewidzianych do przecinania się toru przewodu z taśmą dystansową wytwarza się w taśmie karby, czy też zagłębienia o stałym wzajemnym odstępie. Następnie w te zagłębienia, wprowadza się pod kątem prostym drut grzejny i miejsca połączenia drutu z taśmą dystansową zalewa się tworzywem sztucznym.

Sposób wytwarzania grzejnika elektrycznego do ogrzewania poduszek formowanych z pianki, w którym grzejnik wykonuje się z przewodu elektrycznego, utworzonego przez izolowany i nieizolowany drut, według wynalazku charakteryzuje się tym, że rozmieszcza się liczne wystające człony tworzące część struktury układania przewodów w konfiguracji dostosowanej do grzejnika, następnie wokół wystających członów we wzorze, odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika rozmieszcza się ciągły elastyczny przenośnik, zaopatrzony w zamocowany do niego prowadnik, po czym przemieszcza się ciągły elastyczny przenośnik po forze, po czym, za pomocą prowadnika układa się przewód we wspomnianym wzorze, zaś wystające człony tworzą część pierwszego osadzenia dla grzejnika.

Rozmieszcza się liczne wystające człony posiadające pierwsze i drugie części tworzące układ układania przewodu we wzorze dostosowanym do żądanej konfiguracji grzejnika, z których pierwsza część jest nieruchoma, zaś druga część jest zamocowana obrotowo wokół pionowej osi wystającego członu, po czym rozmieszcza się ciągły elastyczny przenośnik wokół drugich części wystających członów.

Wystające człony rozmieszcza się tak, że tworzy się grzejnik złożony z jednej lub kilku taśm ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, z których każdy posiada pętlę i otwartą część odwróconą od pętli.

Wystające człony ustawia się tak, że sąsiednie pętle które są nawinięte w tym samym kierunku zasadniczo stykają się.

Łączy się części grzejnika tworząc zasadniczo ciągły grzejnik.

Mocuje się przynajmniej część grzejnika przytrzymywanego przez przyrząd przy oparciu, lub innych środkach podtrzymujących oraz miejscowo łączy się, korzystnie klei się, zgrzewa się, zszywa się lub taśmuje się zasadniczo wszystkie otwarte części, podtrzymując je na oparciu, korzystnie z warstwą taśmy umieszczonej na oparciu, tworząc jedną lub kilka połączonych taśm oraz tworząc zasadniczo ciągły grzejnik.

Układa się przynajmniej część grzejnika, którą przytrzymuje się przez przyrząd na podparciu oraz miejscowo łączy się, zwłaszcza klei się, zgrzewa się, szyje się lub taśmuje się, zasadniczo wszystkie części, przytrzymując je na oparciu, ewentualnie na warstwie taśmy umieszczonej na oparciu, tworząc w ten sposób liczne wzajemnie połączone taśmy oraz tworząc zasadniczo ciągły grzejnik.

Bezpośrednio lub pośrednio chwyta się grzejnik za pomocą konstrukcji podnoszącej dla zachowania konfiguracji, oraz za pomocą tej konstrukcji podnoszącej przenosi się grzejnik i ewentualnie część układu układania przewodów z tego układu, przy czym konstrukcja podnosząca tworzy drugi przyrząd dla grzejnika.

Grzejnik umieszcza się przy zachowaniu jego konfiguracji, ewentualnie wraz z częściami układu układania przewodu w konstrukcji łączącej, która tworzy trzeci przyrząd dla grzejnika. Przenosi się zasadniczo spójny i ciągły grzejnik z przyrządu.

Stosuje się formowanie w formie w znaczym stopniu łączące zasadniczo ciągły grzejnik przeniesiony z przyrządu na poduszkę bądź część składową poduszki, przy czym takie części składowe poduszki łączy się ze sobą korzystnie przez sklejanie lub stapianie.

W grzejniku umieszcza się co najmniej jeden czujnik.

Na końcach grzejnika umieszcza się styki.

180 831

Układ do wytwarzania grzejnika elektrycznego do ogrzewania poduszek, zawierającego przewód elektryczny utworzony przez izolowany i nieizolowany drut, według wynalazku charakteryzuje się tym, że posiada układ układania przewodu zawierający liczne wystające człony rozmieszczone we wzorze odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika i umieszczony wokół wystającego członu we wspomnianej żądanej konfiguracji ciągły elastyczny przenośnik, połączony z prowadnikiem dostosowanym do układania przewodu w żądanym wzorze.

Liczne wystające człony rozmieszczone we wzorze odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika, posiadają pierwsze i drugie części, przy czym pierwsza część wystającego członu jest nieruchoma, a druga część wystającego członu jest zamocowana obrotowo wokół pionowej osi wystającego członu.

Wystające człony są tak rozmieszczone, że ścieżka zawiera jedną lub kilka taśm ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, w każdym zwoju występuje pętla i część otwarta odwrócona od pętli. Sąsiednie pętle taśm zwiniętych w tym samym kierunku są ułożone na styk.

W układzie układania przewodów występuje obsada do szybkiego chwytania przewodu w pierwszym punkcie w obszarze jednego końca przewodu a zatem i grzejnika podczas i po ułożeniu przewodu wzdłuż ścieżki oraz szybkiego chwytania przewodu w drugim punkcie w obszarze przeciwnego końca przewodu, a zatem grzejnika gdy grzejnik ten został ułożony na torze.

Początkowa długość przewodu jest taka sama jak długość przewodu dwóch grzejników, zaś obsada posiada środki odcinające do odcięcia przewodu i wytworzenia drugiego końca po ułożeniu przewodu w pierwszym obiegu dla wykonania pierwszego grzejnika, przy czym układ posiada konstrukcję podnoszącą do przenoszenia pierwszego grzejnika i ewentualnie części układu układania przewodu, zaś pozostający przewód jest zamocowany w obsadzie dla utworzenia drugiego grzejnika po wspomnianym przeniesieniu.

Układ zawiera konstrukcję podnoszącą do połączenia i zasadniczo utrzymania konfiguracji grzejnika oraz przeniesienia przynajmniej części grzejnika z układu układania przewodu.

Układ zawiera konstrukcję do wzajemnego łączenia części grzejnika dla utworzenia zasadniczo ciągłego grzejnika.

Konstrukcja łącząca zawiera urządzenie podporowe, korzystnie zawierające warstwę taśmy, w punktach połączenia przewodu.

Grzejnik posiada przynajmniej jeden czujnik.

Grzejnik posiada styczniki na swych końcach.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie przykład poduszki formowanej z pianki zawierającej grzejnik wykonany zgodnie ze sposobem według wynalazku przy zastosowaniu układu według wynalazku, fig. 2 - przykładową kolejność operacji według wynalazku dla wytwarzania urządzenia grzejnego, fig. 3 - przykładowy układ układania przewodów grzejnika zgodnie z pierwszym przykładem wykonania, fig. 4 - alternatywny przykład wykonania obsady występującej w układzie układania przewodów, fig. 5 - przykładową konstrukcję podnoszenia według wynalazku, fig. 6 - sposób opuszczenia konstrukcji podnoszącej na przewód w układzie układania, schematycznie w przekroju rzutu bocznego, fig. 7 - sposób połączenia części konstrukcji podnoszącej wraz z przewodem zdjętym z układu układania, schematycznie w przekroju rzutu bocznego, fig. 8 - sposób połączenia części konstrukcji podnoszącej wraz z przewodem w układzie układania, w przekroju rzutu z dołu, fig. 9 - konstrukcję łączącą zgodnie z jednym przykładem wykonania wynalazku, fig. 10 - sposób przenoszenia ułożonego drutu z układu układania na konstrukcje łączącą i następnie do pakunku transportowego, zgodnie z jednym przykładem wykonania wynalazku, w sposób schematyczny, fig. 11 - część konstrukcji podnoszącej wraz z przewodem ułożonym na konstrukcji łączącej, schematycznie w przekroju rzutu bocznego, fig. 12 - konstrukcję łączącą zgodnie z alternatywnym przykładem wykonania, w sposób schematyczny, fig. 13 - przykład taśmy utworzonej przez przewód i zawierającej liczne pętle, które są miejscowo połączone ze sobą.

Na figurze 1 przedstawiono w rzucie perspektywicznym oparcie fotela, w którym grzejnik, ogólnie oznaczony odnośnikiem 1, jest osadzony na przykład w drodze zaformowania. Grzejnik 1 zawiera przynajmniej jeden przewód elektryczny 2, którego końce 3 i 4 są

180 831 połączone elektrycznie za pomocą styków (nie pokazano) do źródła zasilania elektrycznego (nie pokazano). Zjawisko grzejne jest tu wytwarzane przez prąd elektryczny przepływający poprzez przewód elektryczny 2 posiadający odpowiednią rezystywność. Jest zrozumiałym, że występuje możliwość osadzenia grzejników 1 w procesie stosownego formowania również w innych rodzajach elementów, jak na przykład oparcie fotela samochodowego, podłokietniki w samochodzie lub materace. Podobnie jest zrozumiałym, że istnieje możliwość osadzenia grzejnika 1 w części składowej poduszki itp., bądź też umieszczenie zasadniczej części grzejnika 1 w elementach pośrednich, poduszkach itp., które są później łączone na przykład w drodze klejenia lub stapiania, co daje zasadniczo ten sam efekt techniczny jak w przypadku osadzenia poprzez zalanie grzejnika 1.

Na figurach 1 i 13 przedstawiono przykład konfiguracji grzejnika 1 uzyskanej w wyniku umieszczenia przewodu 2 w co najmniej jednej taśmie 5 ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, w których występuje pętla 6 i otwarta część pętli 7 odwrócona od pętli. Zgodnie z pokazanymi przykładami wykonania pętle 6 są nawinięte w tym samym kierunku i pozostają w zetknięciu ze sobą w punktach styku 8. Oczywistą jest tu możliwość wprowadzenia licznych zmian do układu przewodu 2.

Przynajmniej części grzejnika 1, a korzystnie wszystkie otwarte części 7 bądź zasadniczo wszystkie punkty styku 8 są lokalnie połączone ze sobą zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, w celu utworzenia jednej lub kilku połączonych taśm 5 i w rezultacie zasadniczo ciągłego grzejnika 1. Połączenie może być uzyskane przykładowo w drodze klejenia, zgrzewania, zszywania lub taśmowania. Przykład wzajemnego połączenia przedstawiono na fig. 13, gdzie ukazano zastosowanie taśm 23 i 24, na przykład pasm kleju lub pasków taśmy.

Na figurze 2 przedstawiono główne operacje procesu wytwarzania grzejnika 1 zgodnie z jednym przykładem sposobu według wynalazku. Układanie przewodu 2 jest tu przygotowywane w operacji 1 poprzez rozmieszczenie wystających członów 10 tworzących część układu układania przewodów w sposób dostosowany do konfiguracji grzejnika 1, i umieszczenie przenośnika 13 wyposażonego w prowadnik 14 na torze zasadniczo zgodnym z pożądaną konfiguracją grzejnika 1 wokół wystających członów 10. Przewód 2 jest również łączony z prowadnikiem 14. W operacji drugiej następuje uruchomienie przenośnika 13, w wyniku czego za pomocą prowadnika 14 rozmieszcza się przewód 2 według ustalonego wzoru, przy czym wystające człony 10 stanowią część pierwszego uchwytu dla przewodu 1. Operacje występujące w sposobie według fig. 2 oraz operacje innych sposobów według wynalazku będą opisane poniżej, w odniesieniu do załączonych rysunków.

Na figurze 3 przedstawiono przykład układu układania przewodów generalnie oznaczony odnośnikiem 9, służący do wytwarzania grzejnika 1. Układ 9 układania przewodów zawiera liczne wystające człony generalnie oznaczone 10. Każdy wystający człon 10 zgodnie z przedstawionym przykładem posiada dolną część otoczoną przez część prowadzącą 11 i górną część 12. Górna część 12 korzystnie zawiera fazowaną powierzchnię 19 biegnącą wzdłuż powierzchni obwodu w górnym końcu, jak przedstawiono na fig. 3.

Przenośnik 13 zgodnie ze zilustrowanym przykładem wykonania jest przenośnikiem taśmowym, który jest rozmieszczony pomiędzy dolnymi częściami wystających członów 10 i biegnie wzdłuż toru zasadniczo zgodnego z układem wytwarzanego grzejnika 1. Przenośnik 13 jest wyposażony w prowadnik 14 podtrzymujący przewód 2. Koniec 70 przewodu 2 jest połączony z szpulą doprowadzającą przewód, lub z podobnym urządzeniem (nie pokazano), w celu zasadniczo ciągłego doprowadzenia przewodu 2 przeznaczonego do ułożenia w układzie układania przewodów 2. Korzystnie przenośnik 13 przebiega w sposób ciągły wzdłuż wystających członów 10 i jest połączony z urządzeniem (nie pokazano), które może być napędzane przykładowo silnikiem elektrycznym w celu nadania ruchu przenośnika 13. W jednej części układu 9 układania przewodu występuje obsada ogólnie oznaczona 15. Według fig. 3 obsada 15 zawiera trzy człony 16, 17 i 18, z których każdy jest napędzany np. pneumatycznie (nie pokazano) wykonując niezależny ruch pomiędzy położeniem blokowania, w którym następuje przytrzymanie przewodu 2 umieszczonego poniżej lub przechodzącego przez człon 16, 17, 18 obsady i położeniem zwolnienia, w którym przewód nie jest przytrzymywany. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania człon 17 obsady zawiera również

180 831 środki odcinające (nie pokazano), które odcinają przewód 2 lub w inny sposób przerywają jego ciągłość.

Na figurze 4 przedstawiono obsadę 15 według drugiego przykładu wykonania wynalazku. Człony 16,17,18 obsady przemieszczają się w kierunku oznaczonym strzałkami A, B i C, pomiędzy położeniem blokowania i położeniem zwolnienia. Liniami przerywanymi oznaczono tu środki odcinające 21 przemieszczające się w kierunku oznaczonym strzałką D, pomiędzy położeniem zilustrowanym i położeniem, w którym urządzenie wykonuje przecięcie przewodu 2. Przykładowo, półokrągły korpus 20, wokół którego umieszczono przenośnik 13 wraz z prowadnikiem 14, posiada fazowaną powierzchnię, lub powierzchnię podparcia w obszarze odcinania, w celu ułatwienia odcinania przewodu 2.

Układ 9 układania przewodów działa w następujący sposób. Zgodnie z przykładami zilustrowanymi na fig. 3 i 4 przenośnik 13 wykonuje ruch w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. W położeniu wyjściowym (nie pokazano) przewód 2 jest przytrzymywany nieruchomo poprzez człon 17 obsady, przenośnik 13 jest nieruchomy, prowadnik zajmuje położenie pomiędzy członem 17 obsady i członem 18 obsady. Człony 16 i 18 obsady przyjmują położenie zwolnienia, następuje uruchomienie przenośnika 13, a prowadnik 14 układa przewód 2 wokół górnej części 12 wystających członów 10, ponad fazowaną powierzchnią 19. Fazowana powierzchnia 19 na wystających członach 10 zapobiega ześlizgiwaniu się przewodu 2 w dół na wystających członach 10, jak przedstawiono na fig. 3. Gdy prowadnik 14 przejdzie za człon 18 obsady, człon ten jest przesuwany do położenia blokowania, a człon 17 jest przesuwany do położenia zwalniania. Następnie przewód 2 jest uwalniany z członu 17 obsady na przykład w wyniku sprężystości przewodu 2, lub za pomocą środków jego uwolnienia (nie pokazano). Podczas układania jeden koniec przewodu 2, a zatem i grzejnika 1, jest utrzymywany w członie 18 obsady w pierwszym punkcie końca 4 przewodu 2.

Prowadnik przechodzi wzdłuż i wokół pozostałych wystających członów 10, które są rozmieszczone w sposób odpowiadający konfiguracji grzejnika 1, i w tym czasie prowadnik rozmieszcza przewód 2 wzdłuż toru utworzonego przez przenośnik 3, który zasadniczo odpowiada pożądanej konfiguracji grzejnika 1 (patrz fig. 1 lub 13).

Po przejściu prowadnika 14 następuje przestawienie członu 16 obsady do zablokowanego położenia, i nieruchome utrzymanie przewodu 2 w drugim punkcie w miejscu drugiego końca 3 przewodu 2, a tym samym układu układania przewodów.

Prowadnik 14 przemieszcza się następnie poza człon 17 obsady, który zostaje przestawiony do położenia blokowania. Następuje zatrzymanie przenośnika 13, a zatem prowadnika 14 pomiędzy członami 17 i 18 obsady, jak zilustrowano na fig. 4. Przewód 2 jest następnie odcinany stosownymi środkami, jak na przykład środki odcinające 21. W tym położeniu przewód 2 jest ułożony w układzie 9 w pożądanej konfiguracji wokół wystających członów 10, a przewód 2 jest utrzymywany nieruchomo w obszarze jego końców 3, 4 przez człony 16 i 18 obsady. Podczas odcinania przewód 2 zostaje odcięty od jednego końca przewodu 2, który jest utrzymywany nieruchomo w członie 17 obsady i łączy się z prowadnikiem 14, a jego przeciwny koniec 70 występuje na przykład w szpuli doprowadzającej przewód, co zilustrowano na fig. 3. Układ 9 układania przewodów stanowi zatem pierwsze zamocowanie dla przewodu 2 ułożonego w układzie 9 układania przewodów. Zgodnie z przedstawionym przykładem wykonania przewód 2 umieszczono wzdłuż toru układu 9 zawierającego liczne taśmy 5 ciasno umieszczonych obok siebie zwojów. Układ ułożonego przewodu 2 na fig. 1 nie jest dokładnie zgodny z układem przewodu 2 na fig. 3. Układ ułożenia przewodu 2 może być zmienny w dostosowaniu do różnych celów, na przykład w drodze zmiany toru przenośnika 13, poprzez zmianę położeń wystających członów 10, lub poprzez wymianę jednej części, jak na przykład płyta, do której zamocowano kilka łub wszystkie wystające człony 10, a układ przewodu pokazany na fig. 1 i 3 stanowi jedynie przykład obu torów.

Jest oczywiste, że przewód 2, prowadnik 14, przenośnik 13, obsada 15 i wystające człony 10 mogąbyć skonfigurowane odmiennie niż pokazano.

Zgodnie ze zilustrowanym korzystnym przykładem wykonania prowadnik 14 nie powoduje pociągania przewodu 2 ponieważ tarcie, jakie mogłoby wystąpić pomiędzy przewodem 2 i wystającymi członami 10, gdyby taki układ został przyjęty, mogłoby prowadzić do próbie

180 831 mów w zakresie układania przewodów. Przewód jest natomiast dostarczany ze szpuli tego materiału na prowadnik 14, który układa przewód 2 w żądany wzór. Jest jednakże oczywistym, że nakładanie przewodu 2 może być wykonane za pomocą odpowiadających środków transportowych wzdłuż wspomnianego toru, gdy nie występuje wyżej wspomniane tarcie pomiędzy przewodem 2 i wystającymi członami 10. Zgodnie z innym przykładem wykonania zastosowano środki mające na celu uniknięcie zbyt gwałtowanego i nadmiernego rozwijania materiału przewodu 2 ze szpuli lub odnośnych środków podczas zabiegu układania. Może to być uzyskane przykładowo poprzez zastosowanie siły hamującej na szpuli, która byłaby dość mała, aby umożliwić rozwijanie materiału przewodu 2 podczas ruchu przenośnika 13, lecz wystarczająco duża, aby zapobiec rozwijaniu nadmiernej ilości materiału po zatrzymaniu przenośnika 13. Zgodnie z jednym przykładem wykonania wynalazku w obszarze końca 70 przewodu 2 zastosowano środki transportowe (nie pokazane) nadążające za ruchami prowadnika 14, mające na celu zapewnienie zasilania prowadnika 14 przewodem 2 pod odpowiednim kątem względem przedłużenia układu nakładania w celu uniknięcia takich niedogodności, jak przywieranie przewodu 2 do prowadnika 14. Zgodnie z innym przykładem wykonania problem ten rozwiązano poprzez umieszczenie szpuli doprowadzającej przewód lub równoważnych środków w takiej odległości od układu układania przewodu i w takim położeniu, aby zmiany kątowe podczas nakładania przewodu 2 w sąsiedztwie prowadnika były dostatecznie małe. Jednakże szpula doprowadzenia przewodu może być ustawiona liniowo ponad układem układania przewodów na fig. 1 w takiej odległości od układu 9.

Po ułożeniu przewodu 2 sposób podany przykładowo na fig. 3 części grzejnika 1 zgodnie z przedstawionym przykładem wykonania mogą być wzajemnie połączone, dla wytworzenia zasadniczo ciągłego grzejnika 1. Połączenie to może być wykonane w układzie 9 układania przewodu przykładowo poprzez klejenie, zgrzewanie, zszywanie lub taśmowanie. W celu ułatwienia na przykład sklejania zastosowano podparcie zgodnie z jednym przykładem wykonania na, i korzystnie poniżej ułożonego przewodu 2 na fig. 3, na którym może być wykonane połączenie.

Zgodnie z jednym korzystnym przykładem wykonania podparcia to ma kształt płyt 22 włożonych pomiędzy wystające człony 10 w układzie 9 układania przewodów pokazanym na fig. 3 (co zilustrowano schematycznie na fig. 12 w odniesieniu do innego układu). Zgodnie z jednym przykładem wystające człony są wykonywane z ukośnymi ścięciami 22 ułatwiającymi wsunięcie podparcia i umożliwiającymi połączenie w żądanych miejscach w przewodzie 2. Przynajmniej w miejscu połączenia różnych części przewodu 2 podparcie może być zaopatrzone w warstwę powierzchniową zapobiegającą przywieraniu przewodu do podparcia.

Zgodnie z jednym przykładem wykonania podparcie zaopatrzono w taśmę, która jest mocowana do przewodu 2 w drodze przemieszczania podparcia w kierunku do przewodu 2 do połączenia po jednej jego stronie, przykładowo na powierzchni dolnej, podczas gdy, zgodnie z jednym przykładem wykonania, środki podparcia są jednocześnie przemieszczane w kierunku połączenia i do połączenia z przeciwną stroną przewodu 2, na przykład jego powierzchnią górną. Zgodnie z jednym przykładem wykonania również powierzchnia podparcia jest zapatrzona w taśmę, i w tym przypadku przewód 2 będzie taśmowany z obu stron. Jest oczywistym, że podparcia mogą być również wykorzystane dla ułatwienia wzajemnego połączenia na przykład w drodze zgrzewania lub szycia oraz że podparcie może być przykładowo częścią wystających członów 10. W tym ostatnim przypadku podparcie może być przykładowo zukosowaną powierzchnią 22, która jest umieszczona w pewnej odległości od układnego przewodu 2. Materiał łączący, jak na przykład taśma, klej lub materiał tworzący część wiązania szwu może posiadać zgodnie z jednym przykładem wykonania przynajmniej częściowo obszary podatne na oddziaływanie magnesów, jak na przykład proszek żelaza, które mogą być doczepione do magnesów z przyczyn objaśnionych poniżej.

Zgodnie z jednym przykładem wykonania, w którym jako sposób połączenia zastosowano klejenie, podparcie, jak na przykład płyty 22, powinno przynajmniej częściowo posiadać takie materiały podatne na przyciąganie magnesów, jak na przykład proszek żelaza, który przywiera do kleju służącego do łączenia części grzejnika 2. W rezultacie takiego połączenia

180 831 wytwarzany jest zasadniczo ciągły grzejnik 1, który może być przeniesiony z układu 9 do układania przewodów zachowując konfigurację układu grzejnika 1.

Po wykonaniu połączeń człony 16, 18 obsady występujące w układzie 9 zostają przestawione do położenia zwolnienia, po czym grzejnik 1 jest zdejmowany z układu 9. W układzie 9 może być ułożony następny przewód 2 w sposób wskazany powyżej, po uprzednim usunięciu wspomnianego podparcia, na przykład w postaci płyt 22 w zależności od przypadku lub potrzeby, i po zdjęciu przewodu z układu 9.

Zgodnie z innym przykładem wykonania zastosowana jest konstrukcja unosząca, przykładowo skonfigurowana w sposób pokazany na fig. 5, ogólnie oznaczona odnośnikiem 30. Konstrukcja podnosząca 30 zilustrowana na fig. 5 posiada sześć urządzeń chwytających 31, z których cztery przedstawiono schematycznie. Każde urządzenie chwytające 31 jest utworzone przez środki 32 przeznaczone do chwytania i zasadniczo mocowania przewodu ułożonego w układzie 9.

Zgodnie z przedstawionym przykładem wykonania układ przewodu 2 ułożonego w układzie 9 zawiera liczne taśmy ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, a w każdym zwoju występuje pętla 6 i odwrócona od pętli otwarta część 7, ciasno umieszczone obok siebie zwoje 6 są nawinięte w tym samym kierunku i spotykają się w punktach styku 8. Na ilustracji pokazano środki 32 w postaci płyty posiadającej ząbki 36, którą zamocowano do obrotowego wałka 33 (fig. 6 i 7), który po obróceniu na przykład w wyniku współpracy koła zębatego 34 z zębatką 35 może być przestawiany z położenia pomiędzy położeniem pokazanym na fig. 6, w którym ząbki 6 wchodzą pomiędzy sąsiednie pętle 6 przewodu ułożonego na układzie 9 oraz położeniem zilustrowanym na fig. 8, w którym ząbki 36 łączą się z sąsiednimi ząbkami 6 w obszarze punktów styku 8. Tego rodzaju połączenie utrzymuje punkt zetknięcia 8 pomiędzy ząbkami 36 i krawędzią 40 urządzenia chwytającego 31. Powierzchnia styku krawędzi 40 i ząbków 36 z przewodem 2 jest pokryta, zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, powłoką o dużym współczynniku tarcia, w celu poprawy zamocowania przewodu 2 do konstrukcji podnoszącej 30. Konstrukcja 30 podobnie zawiera prowadnicę 37 służącą do prowadzenia środków 32.

Po ułożeniu przewodu 2 w układzie 9 jest on unoszony zgodnie z jednym przykładem wykonania na przykład za pomocą konstrukcji podnoszącej 30, w położeniu odwróconym dołem do góry, z położenia pokazanego na fig. 5. Ząbki 36 konstrukcji podnoszącej 30 są ustawione w położeniu zilustrowanym na fig. 6, a konstrukcja podnosząca 30 jest opuszczana ponad układem 9, ząbki 36 wchodzą w sąsiednie pętle 6 przewodu 2 w taki sposób, że krawędzie 40 będą zasadniczo stykać się z przewodem 2, po czym obracane są wałki 33, w wyniku czego ząbki 36 zbliżają się do przewodu 2, co tworzy ustalenie ułożenia przewodu 2.

Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania konstrukcja podnosząca 30 podobnie zawiera człony obsady (nie pokazano) dostosowane do trzymania końców 3, 4 przewodu 2. W przypadku zastosowania obsady 15 zgodnie z fig. 4 środki chwytające mogą zawierać przykładowo dwie obsady (nie pokazano) przystosowane do chwytania końców 3,4 przewodu w obszarze punktów 38 i 39, przy opuszczaniu w dół konstrukcji podnoszącej 30 na układ 9 układania przewodów. Człony 16,18 obsady układu 9 są następnie przestawiane do zwolnionego położenia, po czym konstrukcja podnosząca 30 i ułożony przewód 2 są przenoszone z układu 9, jak zilustrowano po lewej stronie fig. 10. Podczas przenoszenia przewód 2 jest przytrzymywany w nieruchomym położeniu poprzez konstrukcję podnoszącą 30, jak zilustrowano na fig. 7, po czym konstrukcja podnosząca 30 tworzy drugi układ przewodu grzejnika 1.

Obecnie można przystąpić do układania drugiego przewodu i rozmieszczania go w układzie 9.

Połączenie przewodu 2 zamocowanego do konstrukcji podnoszącej 30 może być zgodnie z jednym przykładem wykonania uzyskane w drodze na przykład klejenia, zgrzewania, szycia lub taśmowania go do konstrukcji podnoszącej 30. W tym celu konstrukcja podnosząca 30, a zatem i przewód 2, zostają umieszczone zgodnie z jednym przykładem w zetknięciu z podparciem, na przykład poprzez opuszczenie konstrukcji podnoszącej 30 we wspomnianym odwróconym położeniu, po czym może być wykonane połączenie na przykład w drodze klejenia z podparciem. Z tego powodu konstrukcja podnosząca 30 posiada wgłębienia 46,

180 831 poprzez które mogą być wprowadzone środki klejące. Podparcie to może być również zaopatrzone w wyżej wspomnianą warstwę powierzchniową zapobiegającą przyleganiu przewodu 2 do podparcia. Jest oczywistym, że dla zamocowania taśmą przewodu 2 umieszczonego w konstrukcji podnoszącej może być zastosowane podparcie zawierające na nim taśmę lub środki podtrzymujące. Materiał łączący, jak na przykład taśma, klej lub materiał zawarty w szwie złącza w tym przypadku może przynajmniej częściowo zawierać obszary takiego materiału przyciąganego przez magnes, jak na przykład proszek żelaza, z powodów podanych poniżej.

Zgodnie z innym przykładem wykonania połączenie uzyskano poprzez zastosowanie konstrukcji łączącej, na przykład typu pokazanego na fig. 9, generalnie oznaczonej 45. Konstrukcja łącząca jest utworzona z członów 47 wchodzących we wgłębienia 46 w konstrukcji podnoszącej 30, co umożliwia umieszczenie każdego z urządzeń chwytających pomiędzy członami 47.

Na figurze 10 pokazano obracanie konstrukcji podnoszącej 30 dołem do góry w stosunku do położenia, w którym układano przewód 2 w układzie 9, i ponowne opuszczenie na wierzch konstrukcji łączącej 45, z zapewnieniem wejścia członów 47 we wgłębienia 46. W tym przypadku człony 47 podtrzymują części przewodów 2 przeznaczone do połączenia, w celu ułatwienia połączenia. Na fig. 11 pokazano część urządzenia chwytającego 31 konstrukcji podnoszącej 30 umieszczonego w konstrukcji łączącej 45, z przewodem 2 w obszarze pętli 60 spoczywającym na podparciu w postaci członu 47. W tym przypadku konstrukcja podnosząca 30 tworzy część konstrukcji łączącej 45, a konstrukcja łącząca 45 tworzy trzeci przyrząd dla urządzenia grzejnego. Części przewodu 2 w obszarze podparcia są łączone ze sobą za pomocą na przykład klejenia lub zgrzewania, w celu wytworzenia zasadniczo ciągłego grzejnika 1. Przynajmniej w obszarze łączenia części przewodu 2 podparcie może być zaopatrzone w warstwę powierzchniową 48 zapobiegającą łączeniu przewodu 2 z podparciem. Zgodnie z tym przykładem wykonania podparcie jest zaopatrzone w taśmę zamocowaną do przewodu 2, natomiast zgodnie z innym przykładem wykonania przewód 2 jest również taśmo wany po przeciwnej stronie, na przykład po stronie górnej, jak pokazano na fig. 11. Materiał łączący, jak na przykład taśma, klej lub materiał tworzący część szwu złącza może również zgodnie z jednym przykładem wykonania przynajmniej częściowo posiadać obszary zawierające materiał przyciągany przez magnes, jak na przykład proszek żelaza, z powodów podanych poniżej.

Zgodnie z jednym przykładem wykonania, w którym do łączenia zastosowano klej, podparcie może przykładowo przynajmniej częściowo posiadać obszary zawierające materiał przyciągany przez magnes, któiy przywiera do kleju zastosowanego do łączenia części przewodu. Zgodnie z jedną modyfikacją tego przykładu wykonania warstwa powierzchniowa 48 może utrzymywać taki materiał siłą magnesu w przygotowaniu do zabiegu łączenia. W zabiegu klejenia materiał przywiera do brzegu kleju, po czym zostaje oddzielony od warstwy powierzchniowej 48, gdy przewód 2 jest zdejmowany z konstrukcji łączącej 45. Podczas łączenia wytwarzany jest zasadniczo ciągły grzejnik 1, który może być zdjęty z konstrukcji łączącej i konstrukcji unoszącej 30 przy zachowaniu konfiguracji przewodu 2.

Po wykonaniu zabiegu połączenia konstrukcja podnosząca 30 jest zdejmowana z konstrukcji łączącej 45 zgodnie z fig. 10, lub członów podtrzymujących, konstrukcja podnosząca zostaje ponownie obrócona według potrzeby dołem do góry i umieszczona ponad pakunkiem transportowym 50, którym może być pudełko, po czym następuje uruchomienie wałków 33 i środków utrzymujących, w celu zwolnienia grzejnika 1 z konstrukcji podnoszącej 30 i ułożenia go w pakunku transportowym 50. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania pakunek zawiera liczne występy (nie pokazano) w konfiguracji dostosowanej do przynajmniej niektórych pętli 8 grzejnika 1, grzejnik 1 jest odłączany od konstrukcji podnoszącej 30 w taki sposób aby pętle 8 były ułożone na występach, w wyniku czego grzejnik 1 przeniesiony do wnętrza pakunku transportowego 50 uzyskuje jednorodną orientację.

Rozpakowanie grzejników umieszczonych w pakunku transportowym 50 następuje przykładowo poprzez opuszczenie ramy (nie pokazano) z występami posiadającymi konfigurację dostosowaną do pętli 6 grzejnika 1, do otwartego pakunku transportowego 50 w taki

180 831 sposób, że występy wchodzą w pętlę 6, po czym pakunek 50 i rama są obracane dołem do góry, w wyniku czego grzejniki łączą się i zostają podparte przez ramę przy zdejmowaniu pakunku z ramy, po czym będą utrzymywane w stanie podpartym.

Zgodnie z innym przykładem wykonania grzejnik 1 zawierający niepołączony przewód 2 umieszczony w konstrukcji podnoszącej 30, jest przenoszony na konstrukcję łączącą, która może być przykładowo skonfigurowana w sposób przedstawiony na fig. 12 i została ogólnie oznaczona odnośnikiem 55. Konstrukcja łącząca 55 zawiera wystające człony 56, wokół których układany jest przewód 2, na przykład za pomocą konstrukcji podnoszącej 30, konstrukcja ta jest opuszczana na konstrukcję łączącą 55 w taki sposób, że pętle 6 przewodu zostają umieszczone na wystających członach 56 i przewód 2 zostaje ułożony na konstrukcji łączącej 55, następuje uruchomienie obrotowych części konstrukcji podnoszącej 30 w celu rozłączenia konstrukcji 30 od przewodu 2, po czym konstrukcja 30 bez przewodu 2 jest unoszona z konstrukcji 55. Wystające człony 56 konstrukcji 55 są rozmieszczone zasadniczo w taki sam sposób, jak wystające człony 10 układu 9 układania przewodów, i zgodnie z przedstawionym przykładem wykonania mają identyczną konfigurację jak górna część 12 wystających członów 10. W konstrukcji łączącej 55 występują również obsady (nie pokazano) dostosowane do mocowania końców 3 i 4 przewodu 2. A zatem konstrukcja łącząca 55 tworzy trzeci przyrząd dla grzejnika 1. Łączenie uzyskuje się również zgodnie z tym przykładem wykonania w sposób opisany powyżej, w odniesieniu do łączenia w przypadku układu 9 układania przewodu.

Zgodnie z jednym przykładem wykonania (nie pokazano) konstrukcja podnosząca jest dostosowana do podnoszenia z układu 9 również części układu 9 układania przewodu wraz z niepołączonym przewodem. Przykładowo, mogą być przenoszone wystające człony 10, lub też może być przenoszona ich górna część 12 z układu 9 na konstrukcję łączącą (nie pokazano), przy czym konstrukcja łącząca jest tu skonfigurowana w sposób zilustrowany na fig. 12 w odniesieniu do konstrukcji łączącej 55. Po podniesieniu układu 9 układania jest on ponownie przygotowywany przed rozpoczęciem do nakładania nowego przewodu.

Po połączeniu części przewodu 2 uzyskany zasadniczo ciągły grzejnik 1 może być umieszczony przykładowo w pakunku transportowym 50, lub przekazany producentowi tapicerki, lub też może być bezpośrednio dostarczony do miejsca wykonywania tapicerki.

Zgodnie ze wspomnianym powyżej korzystnym przykładem wykonania materiał łączący przynajmniej częściowo zawiera obszary materiału przyciąganego przez magnes, jak na przykład proszek żelaza. Materiał ten może być wykorzystany przy wytworzeniu co najmniej jednego magnesu, w formie do mocowania zmontowanego grzejnika 1, podczas wypełniania pianką poduszki lub materaca. Materiał przyciągany przez magnes może być również zgodnie z jednym przykładem wykonania wykorzystany do transportu nieopakowanych grzejników zamocowanych do ramy w miejscu formy. Zgodnie z tym przykładem stosowana jest korzystnie elastyczna blacha z magnesami, która dzięki sile magnetycznej jest połączona do górnego lub zewnętrznego grzejnika 1 zamocowanego do występów ramy i unosi grzejnik z ramy, następnie blacha i grzejnik są przenoszone do formy w celu umieszczenia grzejnika 1 pomiędzy blachą i formą po czym blacha jest dociskana i przyjmuje układ formy, z kolei forma jest łączona z grzejnikiem 1 siłą magnesów, grzejnik pozostaje a blacha jest wyjmowana z formy. Przytrzymanie grzejnika w formie może być uzyskane przykładowo w wyniku tego, że siła magnetyczna formy jest większa od siły magnetycznej blachy oddziaływującej na grzejnik 1.

Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania grzejnik zostaje zaformowany przynajmniej z jednym czujnikiem (nie pokazano), jak na przykład termistor, który może być połączony przykładowo do środków kontrolujących dopływ prądu do grzejnika 1 i do środków zabezpieczających (nie pokazano), które są rozłączane w przypadku wystąpienia określonej temperatury czujniką w wyniku czego następuje przerwanie doprowadzenia prądu do grzejnika 1. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania czujnik jest umieszczany w grzejniku 1 przed połączeniem przewodu 2, tzn. czujnik jest łączony z grzejnikiem 1 równocześnie i korzystnie w ten sam sposób, jak łączenie poszczególnych części przewodu 2.

Zgodnie z innym przykładem wykonania wynalazku grzejnik 1 posiada na swych końcach 3 środki stykowe 4 (nie pokazano), służące do połączenia go ze źródłem prądu.

180 831

Jest oczywiste, że rozmieszczenie licznych wystających członów 10 w układzie 9 w sposób dostosowujący kształt grzejnika 1 jest uzyskiwane w operacji przygotowania 1 według fig. 2, na przykład poprzez zmianę położenia wystających członów 10, poprzez zmianę toru przenośnika 13 wzdłuż wystających członów 10, lub poprzez wymianę co najmniej jednej wkładki, do której zamocowano liczne człony 10, co jest korzystnie wykonywane przy dostosowywaniu produkcji do grzejnika 1 posiadającego drugą konfigurację. A zatem środki przygotowawcze według operacji 1 nie zawsze muszą być wprowadzane przed przystąpieniem do operacji 2 według fig. 2. W celu ułatwienia takiego dostosowania urządzenie napędzające przenośnik 13 i obsady 15 jest w korzystnym przykładzie wykonania oddzielną częścią układu 9 układania przewodów, a wystające człony 10 są umieszczone na jednej lub kilku wymiennych częściach, jak na przykład wyżej wymienione wkładki.

Możliwe jest również odstępstwo od opisanych przykładów wykonania. Przykładowo przewód 2 może być układany wzdłuż toru w układzie układania, przy czym jeden koniec przewodu 2 jest zamocowany do środków transportowych, a przeciwny koniec przewodu 2 jest korzystnie połączony ze szpulą doprowadzającą itp., w celu ciągłego podawania przewodu 2 układanego w układzie. Przewód 2 nie musi być dostarczany do układu układania w sposób zasadniczo ciągły, jak miało to miejsce w przypadku zastosowania szpuli. Możliwe jest natomiast wcześniejsze pocięcie potrzebnych odcinków materiału przewodu 2, po czym odcinki te są układane w żądany sposób przez przenośnik.

Możliwa jest również zmiana toru przewodu 2 wokół wystających członów w układzie układania, wykonywana w szerokim zakresie. Zgodnie z powyższymi przykładami przewód 2 był nakładany w postaci licznych taśm 5 ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, każdy zwój zawierał pętlę 6 i otwartą część 7 odwróconą od pętli, przy czym umieszczone obok siebie pętle nawinięte w tym samym kierunku są umieszczone w taki sposób, że zasadniczo stykają się w punktach styku 8. Jednakże możliwe jest wprowadzenie wielu alternatywnych układów i nie ma potrzeby, choć jest to korzystne, układania przewodu 2 w postaci zwojów. Przewód może być również układany linią zygzakową, i w tym przypadku wystające człony mają mniejszy promień niż w przykładach powyżej.

Układ i wzajemne połączenie mogą się zmieniać w szerokim zakresie, zapewniając w dalszym ciągu takie same efekty techniczne. Wszystkie tego rodzaju modyfikacje i zmiany ujęte w ramach zasadniczej idei powinny leżeć w zakresie załączonych zastrzeżeń.

180 831

g te «J S Ή t-> Λ G o ϋ jg m o tS n p; c Φ & M Λ g X O 5

ISO 831

180 831

^lS^S3j

180 831

Fig. /

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania grzejnika elektrycznego do ogrzewania poduszek formowanych z pianki, w którym grzejnik wykonuje się z przewodu elektrycznego, utworzonego przez izolowany i nieizolowany drut, znamienny tym, że rozmieszcza się liczne wystające człony (10) tworzące część układu (9) układania przewodów w konfiguracji dostosowanej do grzejnika (1), następnie wokół wystających członów (10) we wzorze, odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika (1) rozmieszcza się ciągły elastyczny przenośnik (13), zaopatrzony w zamocowany do niego prowadnik (14), po czym przemieszcza się ciągły elastyczny przenośnik (13) po torze, po czym, za pomocą prowadnika (14) układa się przewód (2) we wspomnianym wzorze, zaś wystające człony (10) tworzą część pierwszego osadzenia dla grzejnika.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że rozmieszcza się liczne wystające człony (10) posiadające pierwsze i drugie części tworzące układ układania przewodu we wzorze dostosowanym do żądanej konfiguracji grzejnika, z których pierwsza część jest nieruchoma, zaś druga część jest zamocowana obrotowo wokół pionowej osi wystającego członu, po czym rozmieszcza się ciągły elastyczny przenośnik wokół drugich części wystających członów (10).
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wystające człony (10) rozmieszcza się tak, że tworzy się grzejnik złożony z jednej lub kilku taśm (5) ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, z których każdy posiada pętlę (6) i otwartą część (7) odwróconą od pętli.
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wystające człony (10) ustawia się tak, że sąsiednie pętle (6) które są nawinięte w tym samym kierunku zasadniczo stykają się.
5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że łączy się części grzejnika (1) tworząc zasadniczo ciągły grzejnik (1).
6. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że mocuje się przynajmniej część grzejnika (1) przytrzymywanego przez przyrząd przy oparciu, lub innych środkach podtrzymujących oraz miejscowo łączy się, korzystnie klei się, zgrzewa się, zszywa się lub taśmuje się zasadniczo wszystkie otwarte części (7), podtrzymując je na oparciu, korzystnie z warstwą taśmy umieszczonej na oparciu, tworząc jedną lub kilka połączonych taśm (5) oraz tworząc zasadniczo ciągły grzejnik (1).
7. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że układa się przynajmniej część grzejnika (1), którą przytrzymuje się przez przyrząd na podparciu oraz miejscowo łączy się, zwłaszcza klei się, zgrzewa się, szyje się lub taśmuje się, zasadniczo wszystkie części (7), przytrzymując je na oparciu, ewentualnie na warstwie taśmy umieszczonej na oparciu, tworząc w ten sposób liczne wzajemnie połączone taśmy (5) oraz tworząc zasadniczo ciągły grzejnik (1).
8. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że bezpośrednio lub pośrednio chwyta się grzejnik (1) za pomocą konstrukcji podnoszącej (30) dla zachowania konfiguracji, oraz za pomocą tej konstrukcji podnoszącej (30) przenosi się grzejnik (1) i ewentualnie część układu (9) układania przewodów z tego układu (9), przy czym konstrukcja podnosząca (30) tworzy drugi przyrząd dla grzejnika (1).
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że grzejnik (1) umieszcza się przy zachowaniu jego konfiguracji, ewentualnie wraz z częściami układu (9) układania przewodu w konstrukcji łączącej (45,55), która tworzy trzeci przyrząd dla grzejnika (1).
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że przenosi się zasadniczo spójny i ciągły grzejnik (1) z przyrządu.
11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się formowanie w formie w znacznym stopniu łączące zasadniczo ciągły grzejnik (1) przeniesiony z przyrządu na poduszkę bądź część składową poduszki, przy czym takie części składowe poduszki łączy się ze sobą korzystnie przez sklejanie lub stapianie.

180 831
12. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w grzejniku (1) umieszcza się co najmniej jeden czujnik.
13. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że na końcach (3, 4) grzejnika (1) umieszcza się styki.
14. Układ do wytwarzania grzejnika elektrycznego do ogrzewania poduszek, zawierającego przewód elektryczny utworzony przez izolowany i nieizolowany drut, znamienny tym, że posiada układ (9) układania przewodu (2) zawierający liczne wystające człony (10) rozmieszczone we wzorze odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika (1) i umieszczony wokół wystającego członu (10) we wspomnianej żądanej konfiguracji ciągły elastyczny przenośnik (13), połączony z prowadnikiem (14) dostosowanym do układania przewodu (2) w żądanym wzorze.
15. Układ według zastrz. 14, znamienny tym, że liczne wystające człony (10) rozmieszczone we wzorze odpowiadającym żądanej konfiguracji grzejnika, posiadają pierwsze i drugie części, przy czym pierwsza część wystającego członu (10) jest nieruchoma, a druga część wystającego członu jest zamocowana obrotowo wokół pionowej osi wystającego członu.
16. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że wystające człony (10) są tak rozmieszczone, że ścieżka zawiera jedną lub kilka taśm (5) ciasno umieszczonych obok siebie zwojów, w każdym zwoju występuje pętla (6) i część otwarta (7) odwrócona od pętli.
17. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że sąsiednie pętle (6) taśm zwiniętych w tym samym kierunku są ułożone na styk.
18. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że w układzie (9) układania przewodów występuje obsada (15) do szybkiego chwytania przewodu (2) w pierwszym punkcie w obszarze jednego końca (4) przewodu (2) a zatem i grzejnika (1) podczas i po ułożeniu przewodu (2) wzdłuż ścieżki oraz szybkiego chwytania przewodu (2) w drugim punkcie w obszarze przeciwnego końca (3) przewodu (2), a zatem grzejnika (1) gdy grzejnik ten został ułożony na torze.
19. Układ według zastrz. 18, znamienny tym, że początkowa długość przewodu (2) jest taka sama jak długość przewodu dwóch grzejników, zaś obsada (15) posiada środki odcinające do odcięcia przewodu (2) i wytworzenia drugiego końca (3) po ułożeniu przewodu (2) w pierwszym obiegu dla wykonania pierwszego grzejnika (1), przy czym układ posiada konstrukcję podnoszącą (30) do przenoszenia pierwszego grzejnika (1) i ewentualnie części układu (9) układania przewodu, zaś pozostający przewód (2) jest zamocowany w obsadzie (15) dla utworzenia drugiego grzejnika (1) po wspomnianym przeniesieniu.
20. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że zawiera konstrukcję podnoszącą (30) do połączenia i zasadniczo utrzymania konfiguracji grzejnika (1) oraz przeniesienia przynajmniej części grzejnika (1) z układu (9) układania przewodu.
21. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że zawiera konstrukcję łączącą (9, 30, 45, 55) do wzajemnego łączenia części grzejnika (1) dla utworzenia zasadniczo ciągłego grzejnika (1).
22. Układ według zastrz. 21, znamienny tym, że konstrukcja łącząca (9, 30, 45, 55) zawiera urządzenie podporowe, korzystnie zawierające warstwę taśmy, w punktach połączenia przewodu (2).
23. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że grzejnik (1) posiada przynajmniej jeden czujnik.
24. Układ według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że grzejnik (1) posiada styczniki na swych końcach (3,4).

* * *