PL180743B1 - Element filtracyjny - Google Patents

Abstract

1 Element filtracyjny, zawierajacy poro- waty korpus nosny i majaca w porównaniu z kor- pusem nosnym mniejsze pory, wlóknista powloke korpusu nosnego, umieszczona na tej jego powierzchni, do której doplywa filtrowany plyn, przy czym polaczenie powloki wlóknistej z korpusem nosnym stanowi czesciowo polaczenie wlókien z wlóknami, a czesciowo polaczenie wlókien 1 korpusu nosnego, znamienny tym, ze srednia wielkosc porów korpusu nosnego (4) lezy w przedziale od 10 do 100 µm i powloka wlókni- sta (6) zawiera pierwsze wlókna (10) 1 drugie wlókna (12), przy czym dlugosc pierwszych wlókien (10) jest ponad dwukrotnie wieksza od sredniej wielkosci porów korpusu nosnego (4), a dlugosc drugich wlókien (12) jest mniejsza od sredniej wielkosci porów korpusu nosnego (4), przy czym wlókna (1 0 , 12) stanowia wlókna ce- ramiczne, szklane, naturalne lub syntetyczne wlókna organiczne i srednica wlókien lezy w przedziale od 0,5 do 8 µm. FIG. 1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest element filtracyjny.

Znany jest ze stanu techniki element filtracyjny zawierający sam w sobie stabilny porowaty element nośny i, mającą w porównaniu z korpusem nośnym mniejsze pory, włóknistą powłokę korpusu nośnego, umieszczoną na tej jego powierzchni, do której dopływa filtrowany fluid, przy czym połączenie powłoki włóknistej z korpusem nośnym stanowi częściowo połączenie włókien z korpusem nośnym, a częściowo połączenie włókien z włóknami.

W znanym z międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO 87/01610 elemencie filtracyjnym tego typu powłoka włóknista składa się z włókien, których długość jest znacznie większa niż średnia wielkość porów korpusu nośnego, oraz z rozłożonych w powłoce włóknistej, związanych z włóknami, drobnoziarnistych cząstek. W czasie prac prowadzonych w związku z wynalazkiem stwierdzono, że stworzenie takiego elementu filtracyjnego o dobrej zdolności dokładnej filtracji wymaga powłoki włóknistej o stosunkowo dużej grubości; to z kolei pociąga za sobą wzrost strat ciśnienia, jakich doznaje filtrowane medium przy przepływie przez element filtracyjny.

Celem wynalazku jest zaproponowanie elementu filtracyjnego opisanego na wstępie rodzaju, który cechuje korzystny kompromis pomiędzy żądanym stopniem dokładnej filtracji i małymi stratami ciśnienia filtrowanego medium, przepływającego przez element filtracyjny.

Element filtracyjny zawierający porowaty korpus nośny I mającą w porównaniu z korpusem nośnym mniejsze pory, włóknistą powłokę korpusu nośnego, umieszczoną na tej jego po180 743 wierzchni, do której dopływa filtrowany płyn, przy czym połączenie powłoki włóknistej z korpusem nośnym stanowi częściowo połączenie włókien z włóknami, a częściowo połączenie włókien i korpusu nośnego, odznacza się według wynalazku tym, ze średnia wielkość porów korpusu nośnego leży w przedziale od 10 do 100 pm i powłoka włóknista zawiera pierwsze włókna i drugie włókna, przy czym długość pierwszych włókien Jest ponad dwukrotnie większa od średniej wielkości porów korpusu nośnego, a długość drugich włókien Jest mniejsza od średniej wielkości porów korpusu nośnego, przy czym włókna stanowią włókna ceramiczne, szklane, naturalne lub syntetyczne włókna organiczne i średnica włókien leży w przedziale od 0,5 do 8 pm

Korzystnie powłoka włóknista zawiera pierwszą warstwę składającą się z pierwszych włókien i znajdującą się na niej drugą warstwę składającą się z drugich włókien.

Korzystnie powłoka włóknista zawiera kilka warstw, w których rozdrobnienie porów zwiększa się w kierunku od korpusu nośnego.

Korzystnie połączenie włókien z włóknami i włókien z korpusem nośnym stanowi połączenie klejowe.

Korzystnie połączenie włókien z włóknami i włókien z korpusem nośnym stanowi połączenie spiekane.

Korzystnie zawiera na zewnątrz na powłoce włóknistej warstwę z drobnoziarnistych cząstek.

Korzystnie korpus nośny składa się ze spiekanych cząstek tworzywa sztucznego.

Element filtracyjny według wynalazku charakteryzuje się tym, że powłoka włóknista zawiera pierwsze włókna, których długość jest większa niż średnia wielkość porów korpusu nośnego, i drugie włókna, których długość jest dla uzyskania drobnej porowatości powłoki włóknistej wyraźnie mniejsza niż długość pierwszych włókien.

W ten sposób zrealizowana jest zasada, polegająca na wypełnieniu przestrzeni pomiędzy pierwszymi włóknami za pomocą krótszych drugich włókien.

Pierwsze włókna mają z reguły długość, która jest znacznie większa niż średnia wielkość porów korpusu nośnego, zwłaszcza zaś jest ponad dwukrotnie większa niż średnia wielkość porów korpusu nośnego. Drugie włókna maja z reguły długość, którajest mniejsza niż średnia wielkość porów korpusu nośnego, zwłaszcza jest ponad dwukrotnie mniejsza niż średnia wielkość porów korpusu nośnego. Powłoka włóknista zawiera zazwyczaj więcej włókien drugich niż pierwszych, biorąc pod uwagę udziały wagowe, przy czym stosunek ciężaru drugich włókien do pierwszych wynosi szczególnie korzystnie ponad 2:1. Zazwyczaj w przypadku pierwszych i drugich włókien chodzi o włókna z tego samego materiału i/lub o włókna o średnicach tej samej klasy. Często wystarcza, jeżeli pierwsze włókna stanowiąmniej niż 10% wagowych powłoki włóknistej.

W elemencie filtracyjnym według wynalazku ewentualne, rozłożone w powłoce włóknistej, drobnoziarniste cząstki stanowią poniżej 30% wagowych, korzystnie poniżej 20% wagowych, szczególnie korzystnie poniżej 10% wagowych, zwłaszcza od 0 do 3% wagowych w odniesieniu do całkowitego ciężaru włókien i drobnoziarnistych cząstek.

Rozwiązanie to stanowi krok sprzeczny z dotychczasowym stanem techniki w tej dziedzinie, jako że udział rozłożonych w powłoce włóknistej, drobnoziarnistych cząstek jest znacznie zmniejszony, a w skrajnym przypadku sprowadzony nawet do zera lub w pobliże zera. Zdolność dokładnej filtracji w żądanym stopniu jest zatem osiągana w zasadzie za pomocą włókien, a nie rozłożonych w powłoce włóknistej, drobnoziarnistych cząstek.

Elementy filtracyjne można w ramach wynalazku wykonać z różnych materiałów. Co się tyczy korpusu nośnego, szczególnie korzystne są materiały na bazie tworzyw sztucznych lub żywic syntetycznych, tworzywa ceramiczne i metaliczne. Aby w sposób racjonalny wykonać porowaty korpus nośny, cząstki wspomnianych materiałów mogą być spiekane ze sobą lub łączone przy użyciu innych mechanizmów, na przykład za pomocą spoiwa. Co się tyczy materiału włókien, korzystne są włókna ceramiczne, zwłaszcza z krzemianu glinu. Można jednak wykorzystać także inne włókna, na przykład włókna szklane, włókna naturalne, syntetyczne włókna organiczne i inne. W zakresie połączenia włókien z włóknami oraz włókien z korpusem nośnym istnieje szereg możliwości, zwłaszcza spiekanie, zastosowanie kleju lub spoiwa.

180 743

Zazwyczaj pierwsze włókna stanowią pierwszą warstwę powłoki włóknistej, a drugie włókna są nałożone na nie Jako druga warstwa powłoki. Dochodzi przy tym często do tego, że drugie włókna wnikają po części w przestrzenie między pierwszymi włóknami pierwszej warstwy powłoka włóknistej, tak że w stanie gotowym nie istnieje wyraźna granica pomiędzy pierwszą i drugą warstwąpowłoki włóknistej. Alternatywnie pierwsze i drugie włókna mogą być w postaci mieszaniny nakładane w ramach jednej operacji.

Korzystnie powłoka włóknista zawiera kilka warstw, w których rozdrobnienie porów zwiększa się w kierunku od korpusu nośnego. To ukształtowanie elementu filtracyjnego jest realizowane także za pomocą, opisanej w ostatnim akapicie, powłoki włóknistej z pierwszą i drugą warstwą. Omawiana obecnie możliwość ukształtowania zmierza do tego, aby na nałożoną najpierw powłokę włóknistą (która zawiera pierwsze i drugie włókna, rozmieszczone w jednej warstwie powłoki lub w dwóch nakładanych kolejno po sobie warstwach powłoki) nałożyć co najmniej jedną kolejną warstwę powłoki włóknistej o mniejszych porach. Odbywa się to zazwyczaj przy użyciu włókien krótszych i/lub cieńszych niż w pierwszej powłoce włóknistej, ewentualnie włókien z innego materiału. Ta co najmniej jedna dodatkowa warstwa powłoki włóknistej nie musi już zawierać pierwszych i drugich włókien; znajdująca się pod nią powłoka włóknista zawierająca pierwsze i drugie włókna stanowi idealne podłoże do nałożenia co najmniej jednej następnej warstwy powłoki.

W korzystnym wariancie wynalazku element filtracyjny ma, nałożoną od zewnątrz na powłoce włóknistej, warstwę z drobnoziarnistych cząstek. Cząstki te są zazwyczaj tak małe, że utworzona z nich warstwa decyduje w zasadzie o zdolności elementu filtracyjnego do dokładnej filtracji. Odnośnie do drobnoziarnistych cząstek istnieją szerokie możliwości wyboru; mogą to być zwłaszcza cząstki z tworzywa sztucznego lub cząstki nieorganiczne. Szczególnie korzystna możliwość doboru materiału jest opisana dokładniej poniżej. Drobnoziarniste cząstki mogą być połączone ze sobąi z powłoką włóknistąw sposób, jaki został opisany uprzednio odniesieniu do połączenia cząstek korpusu nośnego i połączenia włókien z włóknami lub włókien z korpusem nośnym.

Wytwarzając element filtracyjny włókna nanosi się dla utworzenia powłoki włóknistej w stanie suchym na omywaną filtrowanym płynem powierzchnię korpusu nośnego, zazwyczaj za pomocą strumienia powietrza, przy czym najpierw nanosi się na omywaną filtrowanym płynem powierzchnie klej, łącząc włókna z włóknami oraz włókna i korpus nośny, i/lub po naniesieniu co najmniej części włókien.

Jeżeli klej nakłada się przed włóknami, wówczas pod wpływem działania kleju nałożone włókna zostają zawieszone na korpusie nośnym. Klej można jednak również nałożyć później, ponieważ włókna wykazują tendencję do trzymania się razem, co nawet bez użycia kleju powoduje wstępne przywarcie włókien do korpusu nośnego.

Przy wytwarzaniu elementu filtracyjnego włókna nanosi się dla utworzenia powłoki włóknistej w postaci zawiesiny w cieczy na omywaną filtrowanym płynem powierzchnię korpusu nośnego, przy czym najpierw nanosi się na omywaną filtrowanym fluidem powierzchnię klej, łącząc włókna z włóknami oraz włókna i korpus nośny, i/lub nakłada się go po naniesieniu co najmniej części włókien i/lub pozostawia go w cieczy nośnej.

W odróżnieniu od sposobu opisanego powyżej włókna są tu nakładane w stanie mokrym, co w wielu przypadkach jest wyjątkowo racjonalne. Szczególnie korzystną możliwość nakładania zawiesiny włókien w cieczy daje natrysk, malowanie pędzlem lub wałkiem, a także zanurzanie korpusu nośnego w zawiesinie.

Zwraca się uwagę na to, ze pojęcie „kleju” w ramach wynalazku należy rozumieć w bardzo szerokim znaczeniu. Pod pojęciem tym należy bowiem rozumieć wszelkie materiały, które w trakcie pracy elementu filtracyjnego zapewniają wystarczającą przyczepność włókien względem siebie i względem korpusu nośnego, zwłaszcza kleje w wąskim tego słowa znaczeniu, tworzywa sztuczne lub żywice syntetyczne, które mają zdolność do wspomnianego łączenia, a także spoiwa organiczne i nieorganiczne, na przykład szkło wodne sodowe. Wyraźnie podkreśla się fakt, ze przy wytwarzaniu elementu filtracyjnego według wynalazku można stosować również inne me180 743 ehanizmy łączenia włókien z włóknami i włókien z korpusem nośnym, zwłaszcza spiekanie. Rozumie się, że klej lub spoiwo sątak dobrane i stosowane w takiej ilości, aby nie zostały zamknięte wymagane do działania pory lub drogi przepływu pomiędzy włóknami.

Jak opisano powyżej, nanosi się korzystnie powłokę włóknistązawierającąkilka warstw, w których rozdrobnienie porów zwiększa się w kierunku od korpusu nośnego, przy czym warstwy nakłada się zazwyczaj kolejno jedna po drugiej. Każdą z warstw powłoki włóknistej można nakładać za pomocą opisanego wyżej sposobu.

W kolejnym wariancie wynalazku warstwę z drobnoziarnistych cząstek nakłada się przy użyciu takich cząstek, które maja być odfiltrowane ze strumienia płynu podczas zamierzonego wykorzystania elementu filtracyjnego. Jeżeli na przykład element filtracyjny według wynalazku chce się zastosować do usuwania pyłu skalnego, jaki powstaje podczas pracy urządzenia rozdrabniającego, można wówczas ten pył, odfiltrowany za pomocąjakiegokolwiek filtru, wykorzystać do wykonania warstwy powłoki z drobnoziarnistych cząstek przy wytwarzaniu elementu filtracyjnego według wynalazku.

W kolejnym wykonaniu wynalazku przy nakładaniu włókien 1/lub drobnoziarnistych cząstek wytwarza się strumień powietrza zasysającego, idący od omywanej filtrowanym płynem powierzchni korpusu nośnego przez ten korpus. Za pomocą strumienia powietrza zasysającego włókna i/lub drobnoziarniste cząstki są celowo kierowane tam, gdzie powinny one tworzyć warstwę włóknistą.

Zastosowanie strumienia powietrza zasysającego daje korzystną możliwość mierzenia w strumieniu powietrza zasysającego, po jego przejściu przez korpus nośny, stężenia i/lub wielkości zabranych przez strumień cząstek i zakończenie w zależności od tego pomiaru nakładania włókien i/lub drobnoziarnistych cząstek, zwłaszcza gdy stężenie 1/lub wielkość znajdujących się nadal za korpusem nośnym cząstek obcych substancji spadnie poniżej określonej wartości progowej. Zdolność filtracyjną elementów filtracyjnych można zatem dopasować do ich przeznaczenia. Przy pomiarze stężenia cząstek substancji obcych za korpusem nośnym można również uwzględniać ich związek z mierzonym stężeniem cząstek substancji obcych, znajdujących się w strumieniu przed jego doprowadzaniem do korpusu nośnego.

Szczególnie korzystna możliwość polega na tym, że opisany pomiar stężenia i/lub wielkości prowadzonych w strumieniu cząstek substancji obcych przeprowadza się, w przypadku nakładania warstwy powłoki z drobnoziarnistych cząstek, przy użyciu takich cząstek, które maj ą być odfiltrowane ze strumienia płynu podczas zamierzonego wykorzystania elementu filtracyjnego. Prowadzi to do otrzymania elementu filtracyjnego o zamierzonym stopniu filtracji (osiąga się stopień filtracji, odpowiadający wymaganiom, ale jednocześnie me jest on niepotrzebnie zbyt wysoki w stosunku do wymagań), zapobiegając tym samym wytwarzaniu elementów filtracyjnych o nadmiernie wysokich stratach ciśnienia. Jeżeli do nakładania warstwy powłoki z drobnoziarnistych cząstek użyje się takich cząstek, które mająbyć odfiltrowane ze strumienia płynu podczas zamierzonego wykorzystania elementu filtracyjnego, wówczas pomiar stężenia i/lub wielkości prowadzonych cząstek substancji obcych (na przykład x mg cząstek substancji obcych o wielkości poniżej lpm na lm³ przefiltrowanego powietrza) pozwala uzyskać bardzo dokładne rezultaty, ponieważ nakładanie warstwy powłoki można zatrzymać dokładnie w chwili, gdy osiągnie ona wymaganą grubość.

Zamiast pomiaru stężenia i/lub wielkości zabranych przez strumień cząstek substancji obcych za korpusem nośnym lub dodatkowo poza tym pomiarem można mierzyć straty ciśnienia, jakim podlega strumień powietrza zasysającego przy przejściu przez element filtracyjny, znajdujący się w trakcie formowania powłoki. Te straty ciśnienia stanowiąpośredni wskaźnik stopnia zaawansowania procesu formowania powłoki ewentualnie wskaźnik Informujący o tym, czy wytworzona powłoka włóknista ma zdolność filtracji wytwarzającą w danym przypadku.

Przed nałożeniem włókien na omywaną filtrowanym płynem powierzchnię korpusu nośnego nakłada się powłokę antystatyczną, zazwyczaj z cząstek sadzy. Działające antystatyczne cząstki mogą być nakładane, zwłaszcza w postaci zawiesiny. Co się tyczy łączenia działających antystatycznie cząstek, obowiązuje tu ta sama zasada, co w przypadku łączenia włókien.

180 743

Zwraca się uwagę na to, że opisane sposoby mogąz jednej strony służyć korzystnie do wytwarzania elementów filtracyjnych według wynalazku, co jest opisane powyżej, ale również do wytwarzania, różniących się od nich powłok włóknistych na korpusach nośnych elementów filtracyjnych.

Elementy filtracyjne według wynalazku są przeznaczone w pierwszym rzędzie do dokładnej filtracji gazów i powietrza, zwłaszcza przy odpylaniu powietrza w halach fabrycznych w otoczeniu maszyn produkcyjnych i w czasie procesów technologicznych, można jednak również wykorzystać je do filtrowania cieczy. Przy odpowiednim doborze materiału można filtrować także gorące gazy, takie jak gazy pochodzące z procesów spalania, oraz gorące ciecze.

W elemencie filtracyjnym według wynalazku typowe średnie wielkości porów korpusu nośnego leżąw przedziale od 10 do 100 pm, zaś typowe średnice włókien leżą w przedziale od 0,5 do 8 pm Wskazuje się na to, że dzięki budowie powłoki włóknistej elementu filtracyjnego według wynalazku wielkość porów korpusu nośnego może być stosunkowo duża, ponieważ możliwe jest skuteczne pokrycie otwartych porów korpusu nośnego na jego omywanej filtrowanym płynem powierzchni, a także - jak już wspomniano - wytworzenie powłoki o bardzo małej wielkości porów. Dzięki temu istnieje możliwość stosowania korpusów nośnych o bardzo małym oporze przepływu. Można bez problemów wytwarzać elementy filtracyjne według wynalazku, które zależnie od potrzeb praktycznie całkowicie odfiltrowują cząstki substancji obcych o wielkości powyżej 5 pm, korzystnie powyżej 2 pm, zwłaszcza powyżej 0,5 pm.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig 1 przedstawia fragment elementu filtracyjnego w przekroju, przy czym płaszczyzna przekroju jest prostopadła do omywanej filtrowanym płynem powierzchni elementu filtracyjnego i fig. 2 przedstawia część elementu filtracyjnego według fig. 1 w widoku z góry, widziana w kierunku strzałki II, przy czym ukazany jest stan z naniesionymi pierwszymi włóknami, ale jeszcze przed nałożeniem drugich włókien 1 warstwy cząstek.

Ukazany schematycznie element filtracyjny 2 składa się z korpusu nośnego 4, który na jego prawej na fig. 1, powierzchni do której dopływa filtrowany płyn, jest zaopatrzony w powłokę włóknistą 6. Korpus nośny 4 składa się z cząstek polietylenowych 8, które są spieczone ze sobą tak że powstaje porowaty korpus nośny 4 o średniej wielkości porów na przykład 30 pm. Można przy tym zastosować znane rozwiązanie, polegające na tym, że do wytwarzania korpusu nośnego 4 miesza się ze sobą cząstki polietylenu o bardzo dużym i średnim ciężarze cząsteczkowym. W trakcie procesu spiekania cząstki polietylenowe o niższym ciężarze cząsteczkowym ulegająsilmejszemu stopieniu i tworzą wiążący szkielet dla cząstek polietylenowych 8 o wyższym ciężarze cząsteczkowym, które również łączą się ze sobą w wyniku procesu spiekania.

Powłoka włóknista 6 zawiera pierwsze włókna 10, których długość jest ponad dwukrotnie większa niż średnia wielkość porów korpusu nośnego 4. Dzięki swej długości pierwsze włókna 10 pokrywają pory korpusu nośnego 4 na jego omywanej filtrowanym płynem powierzchni. Ponadto powłoka włóknista 6 zawiera, ukazane schematycznie, drugie włókna 12 o długości mniejszej od średnicy wielkości porów korpusu nośnego, które wypełniają przestrzenie pomiędzy pierwszymi włóknami 10 i tworzą, zależnie od przeznaczenia elementu filtracyjnego 2, cieńszą lub grubszą warstwę powłoki włóknistej. Włókna 10,12 sąpołączone ze sobą wzajemnie i z zewnętrznymi cząstkami polietylenowymi 8 na omywanej filtrowanym płynem powierzchni za pomocą kleju, którego nie przedstawiono na rysunku z uwagi na jego małą objętość w gotowym elemencie filtracyjnym. Jako przykład, sposób innych możliwych, wymienia się dostępny w handlu klej MOWILITH (zarejestrowany znak towarowy firmy Hoechst AG), wodną dyspersję kopolimerów octanu winylu, etylenu i chlorku winylu. Zawiesina nanoszona na korpus nośny 4 może mieć następujący skład:

20% wagowych włókien lub cząstek 6% wagowych MOWILITH-u

74% wagowych wody

W powłoce włóknistej 6 rozłożonajest stosunkowo mała ilość drobnoziarnistych cząstek 14.

180 743

Od zewnątrz na powłoce włóknistej 6 umieszczona jest warstwa z drobnoziarnistych cząstek 16, na przykład pyłu skalnego. Te cząstki 16 są także za pomocą kleju połączone ze sobą wzajemnie i z powłoką włóknistą 6.

Jeżeli włókna 10, 12 i/lub cząstki 16 sąnanoszone w postaci zawiesiny w cieczy, wówczas używa się zazwyczaj kleju dyspersyjnego, który wprowadza się w tę ciecz.

Na figurze 2 ukazana jest powłoka włóknista elementu filtracyjnego 2 w stanie po nałożeniu pierwszych włókien 10, jednak jeszcze prze nałożeniem drugich włókien 12. Jeżeli następnie nałoży się drugie włókna 12, wypełnią one widoczne jeszcze na fig. 2 przestrzenie pomiędzy pierwszymi włóknami 10 i tworzą, widoczną na fig. 1, warstwę powłoki włóknistej 6.

180 743

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (7)

Zastrzeżenia patentowe

1. Element filtracyjny, zawierający porowaty korpus nośny i mającą w porównaniu z korpusem nośnym mniejsze pory, włóknistą powłokę korpusu nośnego, umieszczoną na tej jego powierzchni, do której dopływa filtrowany płyn, przy czym połączenie powłoki włóknistej z korpusem nośnym stanowi częściowo połączenie włókien z włóknami, a częściowo połączenie włókien i korpusu nośnego, znamienny tym, że średnia wielkość porów korpusu nośnego (4) leży w przedziale od 10 do 100 pm i powłoka włóknista (6) zawiera pierwsze włókna (10) i drugie włókna (12), przy czym długość pierwszych włókien (10) jest ponad dwukrotnie większa od średniej wielkości porów korpusu nośnego (4), a długość drugich włókien (12) jest mniejsza od średniej wielkości porów korpusu nośnego (4), przy czym włókna (10,12) stanowią włókna ceramiczne, szklane, naturalne lub syntetyczne włókna organiczne i średnica włókien leży w przedziale od 0,5 do 8 pm.

2. Element filtracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka włóknista (6) zawiera pierwszą warstwę składającą się z pierwszych włókien (10) i znajdującą się na niej drugą warstwę składającą się z drugich włókien (12).

3. Element filtracyjny według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze powłoka włóknista zawiera kilka warstw, w których rozdrobnienie porów zwiększa się w kierunku od korpusu nośnego (4).

4. Element filtracyjny według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że połączenie włókien z włóknami i włókien z korpusem nośnym stanowi połączenie klejowe.

5. Element filtracyjny według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że połączenie włókien z włóknami i włókien z korpusem nośnym stanowi połączenie spiekane

6. Element filtracyjny według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera od zewnątrz na powłoce włóknistej (6) warstwę z drobnoziarnistych cząstek (16).

7. Element filtracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus nośny (4) składa się ze spiekanych cząstek tworzywa sztucznego (8).