PL180365B1 - Mechanizm sprzeglowy przeponowy, zwlaszcza do samochodu PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Mechanizm sprzeglowy przeponowy, zwlaszcza do samo- chodu, zawierajacy pokrywe, co najmniej jedna tarcze, zwana tarcza dociskowa przeznaczona do obrotowego zespalania z pokrywa przy osadzeniu z m ozliwoscia ruchu wzgledem niej, przepone zawierajaca czesc obwodowa, tworzaca sprezyne krazkowa, korzystnie oddzialujaca na tarcze dociskowa, oraz podzielona czesc srodkowa w postaci palców promieniowych dzialajacych jako opora wysprzegajaca, a takze elementy laczace zespalajace w sposób obrotowy przepone ze sprezystym obciaze- niem dociskowym do pierwszej podpory polaczonej z pokrywa, przy czym elementy laczace zawieraja z jednej strony lapki laczace, zespolone z pokrywa i majace czesc osiow a przechodza- ca przez przepone dzieki poszerzonym otworom, wykonanym pomiedzy palcami promieniowymi przepony, a takze ramie koncowe, zgiete dzieki rowkowi, jaki jest usytuowany na czesci osiowej i tworzace wraz z czescia osiow a kolanko klinujace, zas z drugiej strony wieniec sprezynujacy, zaklinowany w kolanku klinujacym 1 korzystnie tworzacy druga podpore umieszczona w przyblizeniu naprzeciw pierwszej podpory, w którym to me- chanizmie rowek czesci srodkowej ma profil w ksztalcie trapezu i posiada plaskie dno pomiedzy dwoma pochylymi bokami, znamienny tym, ze pochyle boki (30, 31) pierwszy i drugi maja rózne wartosci kata nachylenia wzgledem poziomu, przy czym pierwszy bok (31), usytuowany w poblizu ramienia (15) konco- wego lapek (12) laczacych jest nachylony pod wiekszym katem niz drugi bok (30), usytuowany w poblizu pokrywy (1) F IG. 3 PL PL PL

Description

Przedmiot wynalazku stanowi mechanizm sprzęgłowy przeponowy, zwłaszcza do samochodu.

Znane są mechanizmy sprzęgłowe przeponowe zawierające pokrywę, co najmniej jedną tarczę, zwaną tarczą dociskową, przeznaczoną do obrotowego łączenia z pokrywą przy osadzeniu z możliwością ruchu osiowego względem tej ostatniej, przeponę, zawierającą część obwodową tworzącą sprężynę krążkową, w celu oddziaływania na tarczę dociskową, oraz podzieloną część środkową w postaci palców promieniowych działających jako opora wy sprzęgająca, oraz elementy łączące, zespalające w sposób obrotowy przeponę z pokrywą z osiowym dociskaniem tej przepony oraz ze sprężystym obciążeniem dociskowym, do podpory połączonej z pokrywą. Elementy łączące zawierają z jednej strony łapki łączące, zespolone z pokrywą i mające część osiową, przechodzącą przez przeponę dzięki poszerzonym otworom, wykonanym pomiędzy jej palcami promieniowymi, a także ramię krańcowe, zgięte dzięki wcięciu, jakie ma część osiowa i tworzące wraz z tą częścią osiową kolanko klinujące. Z drugiej zaś strony posiada co najmniej jeden wieniec sprężynujący, zaklinowany w tym kolanku klinującym i tworzący drugą podporę dla tej przepony umieszczoną w przybliżeniu naprzeciw pierwszej podpory.

Taki mechanizm sprzęgłowy jest przystosowany do osadzenia swą pokrywą na płycie, zwanej płytą reagującą, połączoną trwale z pierwszym wałem, na ogół wałem prowadzą180 365 cym, umieszczoną pomiędzy płytą reagującą a tarczą dociskową, tarczą cierną, połączoną trwale w ruchu obrotowym z drugim wałem, na ogół wałem prowadzonym. Natomiast dokoła wału umieszczony jest element, zwany oporą wysprzęgającą, zdolną do oddziaływania na palce promieniowe przepony, w celu wysterowania rozłączenia utworzonego w ten sposób sprzęgła, które jest normalnie złączone. W takim położeniu tarcza dociskowa dociska tarczę cierną do płyty reagującej, przy obciążeniu części obwodowej, tworzącej sprężynę krążkową w przeponie i opierającej się na podporze pierwotnej.

Mechanizm taki ujawniono w opisie patentowym FRA-2.585.424 (USA-A4.751.991). W tym opisie wieniec sprężynujący ma kształt stożka ściętego, a wcięcie ma profil w kształcie trapezu, mający płaskie dno pomiędzy dwoma pochyłymi bokami. Układ ten jest zadowalający, ponieważ pozwala na uzyskanie dużej dokładności docisku, dzięki zastosowanemu wcięciu.

Wskazana jest jednak jeszcze lepsza regulacja zaciśnięcia przepony pomiędzy jej podporą pierwszą i drugą, w celu zmniejszenia tarcia.

W opisie patentowym nr US 4,326,611 ujawniono zespół pokrywy sprzęgła z przeponą, zawierający pokrywę, która jest zamocowana do koła zamachowego, sprężynę tarczową, elementy łączące wahliwie mocujące tę sprężynę tarczową w pokrywie, wywierające pewne zadane naprężenie dociskające oraz tarczę dociskową zamontowaną obrotowo i przemieszczającą się osiowo w stosunku do pokrywy. Naprężenie sprężyste dociskające sprężyny tarczowej jest ustalone pomiędzy wartością szczytową obciążenia zwalniającego sprężyny tarczowej o odpowiedniej możliwie minimalnej wielkości a końcową wartością obciążenia zwalniającego przy odpowiednio największej odległości, przy czym naprężenie dociskające może się zmieniać od swej minimalnej do maksymalnej wartości podczas operacji wysprzęgania sprzęgła.

W opisie patentowym US 4,109,368 ujawniono sprzęgło cierne ze sprężyną tarczową, w którym sprężyna tarczowa jest utrzymywana na pokrywie sprzęgła przez klapki wystające poprzez szczeliny pomiędzy elementami palcowymi sprężyny tarczowej i wygięte promieniowo na zewnątrz zespołu poza usytuowany przylegle łuk pierścienia oporowego umieszczonego po przeciwnej stronie sprężyny tarczowej w stosunku do pokrywy. Ujawnione według tego rozwiązania klapki wystające są wygięte, przy czym operację gięcia przeprowadza się jedno-etapowo.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia, które pozwalałoby lepiej regulować osiowe obciążenie dociskowe, wywierane przez wieniec sprężynujący na przeponę, przy jednoczesnym zastosowaniu możliwie ekonomicznego rozwiązania.

Mechanizm sprzęgłowy przeponowy, zwłaszcza do samochodu, zawierający pokrywę, co najmniej jedną tarczę, zwaną tarczą dociskową, przeznaczoną do obrotowego zespalania z pokrywą przy osadzeniu z możliwością ruchu względem niej, przeponę zawierającą część obwodową, tworzącą sprężynę krążkową, korzystnie oddziałującą na tarczę dociskową, oraz podzieloną część środkową w postaci palców promieniowych działających jako opora wysprzegająca, a także elementy łączące zespalające w sposób obrotowy przeponę ze sprężystym obciążeniem dociskowym do pierwszej podpory połączonej z pokrywą, przy czym elementy łączące zawierają z jednej strony łapki łączące, zespolone z pokrywą i mające część osiową przechodzącą przez przeponę dzięki poszerzonym otworom, wykonanym pomiędzy palcami promieniowymi przepony, a także ramię końcowe, zgięte dzięki rowkowi, jaki jest usytuowany na części osiowej i tworzące wraz z częścią osiową kolanko klinujące, zaś z drugiej strony wieniec sprężynujący, zaklinowany w kolanku klinującym i korzystnie tworzący drugą podporę umieszczoną w przybliżeniu naprzeciw pierwszej podpory, w którym to mechanizmie rowek części środkowej ma profil w kształcie trapezu i posiada płaskie dno pomiędzy dwoma pochyłymi bokami, według wynalazku charakteryzuje się tym, ze pochyłe boki pierwszy i drugi mają różne wartości kąta nachylenia względem poziomu, przy czym pierwszy bok, usytuowany w pobliżu ramienia końcowego łapek łączących jest nachylony pod większym kątem niż drugi bok, usytuowany w pobliżu pokrywy.

Korzystnie, nachylony pod większym kątem pierwszy bok ma wartość kąta nachylenia większą o 1θ% od wartości kąta nachylenia drugiego boku.

180 365

Korzystnie, kąt rozwarcia pomiędzy obydwoma bokami pochyłymi jest większy od 100°.

Korzystnie, łapki łączące są wąskie w kierunku promieniowym i szersze w kierunku obwodowym, a ponadto łapki łączące stanowią jedną całość z pokrywą

Zaleta rozwiązania według wynalazku polega na tym, że dzięki zastosowanemu układowi podczas zginania łapek materiał pełznie we wcięciu w sposób niesymetryczny, co pozwala lepiej regulować obciążenie, jakie wywiera wieniec sprężynujący na przeponę, oraz zaginać nieco więcej łapki. Układ ten umożliwia zaginanie w razie potrzeby swobodnego końca łapek w obrębie kąta, mniejszego lub większego od 90°.

Szczególnie dobre wyniki uzyskano, nadając nachylonemu pod większym kątem bokowi wartość nachylenia, większą o 10% od wartości nachylenia drugiego pochyłego boku.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku jeden z boków może mieć nachylenie 62,30°, natomiast drugi bok - nachylenie 77,30°. Wszystkie te cechy pozwalają dokładnie regulować obciążenie, jakie wywiera wieniec sprężynujący na przeponę, oraz zmniejszać tarcie podczas wychyleń tej przepony.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia mechanizm sprzęgłowy według wynalazku w przekroju osiowym, fig. 2 szczegół z fig. 1, odpowiadający wycinkowi II na tej figurze, w widoku, w powiększeniu, fig. 3 - element przytrzymujący przed zgięciem jego końca, w częściowym przekroju osiowym, a fig. 4 - inny przykład wykonania wieńca według wynalazku, w częściowym przekroju osiowym.

Uwidoczniony na rysunku mechanizm sprzęgłowy do samochodu, według wynalazku zawiera usytuowane współosiowo obok siebie co najmniej jedną tarczę dociskową 5, przepone 6 o kształcie stożka ściętego w stanie swobodnym oraz pokrywę metalową 1, korzystnie z blachy wytłaczanej.

Wszystkie te elementy mają kształt pierścieniowy. Mechanizm ten tworzy podzespół jednostkowy i jest przystosowany do zamocowania za pośrednictwem swej pokrywy 1 na kole 50 zamachowym (uwidocznionym na fig. 1 schematycznie), lub ewentualnie podzielonym i zaklinowanym w ruchu obrotowym na wale prowadzącym, w korzystnym przykładzie wykonania wynalazku na wale korbowym silnika pojazdu.

W korzystnym przykładzie wykonania przepona 6 opiera się na pokrywie 1, oddziałując na płytę reagującą i ściskając okładziny cierne tarczy 51 ciernej pomiędzy kołem 50 zamachowym tworzącym płytę reagującą, a tarczą dociskową 5.

W ten sposób sprzęgło jest normalnie włączone, a moment obrotowy silnika jest przenoszony z wału prowadzącego na wał prowadzony, w przykładzie wykonania wynalazku na wał wejściowy skrzyni biegów, poprzez tarczę 51 cierną, zawierająca piastę rowkowaną wewnętrznie (nie widoczną), w celu j ej łączenia w ruchu obrotowym z wałem prowadzonym.

Tarcza 51 cierna, która nie stanowi części składowej wynalazku, nie jest tu opisana bardziej szczegółowo. W przykładzie wykonania wynalazku, tarcza 51 cierna jest tarczą nośną, posiadającą zamocowane na jej obwodzie zewnętrznym - na każdej z jej powierzchni okładziny 52 cierne. Tarcza nośna jest sprzęgnięta z piastą bądź w sposób sztywny, np. przez przynitowanie do kołnierza piasty, bądź też w sposób sprężysty za pośrednictwem elementów sprężystych, osadzonych w gniazdach, wykonanych odpowiednio naprzeciw w osłonie, zaklinowanej w ruchu obrotowym. Gniazda mogą być również wykonane (po usunięciu luzu kątowego) na piaście i w przekładkach prowadniczych, umieszczonych osiowo z obu stron osłony i połączonych trwale z tarczą nośną w innym przykładzie wykonania.

W celu wyłączenia sprzęgła, należy oddziaływać w kierunku strzałki A (fig. 1) za pomocą opory 54 wyprzęgającej (uwidocznionej częściowo na fig. 1) na wewnętrzny koniec palców 8, w jakie jest wyposażona przepona 6, aby odłączyć siłę wywieraną przez przeponę 6 na tarczę dociskową 5 i uwolnić w ten sposób okładziny 52 cierne od tarczy 51 ciernej.

Wysprzęgająca opora 54 działa przez naciskanie na wewnętrzny koniec palców 8 przepony 6 osadzonej w sposób wahliwy na pokrywie 1, jak opisano poniżej.

180 365

Elementy 4 sprzęgające działają pomiędzy pokrywą 1 a tarczą 5 dociskową łącząc w ruchu obrotowym - z ruchem osiowym - tarczę 5 dociskową z pokrywą 1.

Pokrywa 1 pierścieniowa ma kształt wklęsłego talerza z dnem, zaopatrzonym w środkowy otwór i połączonym za pośrednictwem osłony pierścieniowej usytuowanej współosiowo z obrzezem mocującym. Pokrywa 1 w przykładzie wykonania według wynalazku jest wykonana z blachy wytłaczanej.

Obrzeże i dno są usytuowane poprzecznie, przy czym dno ciągnie się promieniowo ku osi całego mechanizmu, natomiast obrzeze biegnie w kierunku, przeciwległym względem osi całego mechanizmu.

Elementy 4 sprzęgające są utworzone przez języczki sprężyste usytuowane stycznie. W tym celu obrzeże mocujące ma pierwszy szereg poletek 2 współpłaszczyznowych, zaopatrzony w otwory, w których umieszczone są elementy mocujące, np. śruby mechanizmu sprzęgającego z kołem 50 zamachowym, oraz drugi szereg poletek 3 współpłaszczyznowych, przesunięty w kierunku osiowym i obwodowym (na przemian) względem pierwszego szeregu 2. Każdy z języczków elementów 4 sprzęgających jest przymocowany na jednym ze swych końców (korzystnie przez nitowanie) do drugiego szeregu poletek 3 współpłaszczyznowych, a na swym drugim końcu do łapki usytuowanej promieniowo, w jaką wyposażona jest tarcza 5 dociskowa w postaci występu na swym zewnętrznym obwodzie (fig. 1). Elementy sprzęgające 4 w postaci języczków są rozłożone koliście, przy czym ich liczba zależy od konkretnych zastosowań. Przewidziane są trzy zespoły języczków, ewentualnie nałożonych na siebie, w korzystnym przykładzie wykonania.

Osłona pokrywy 1 otacza tarczę 50 cierną, tarczę 5 dociskową i przeponę 6, przy czym koło 50 zamachowe ma kształt płaski.

Koło 50 zamachowe może być zaopatrzone na swym obwodzie w osłonę pierścieniową zorientowaną osiowo, otaczającą okładziny 52 cierne tarczy 51 ciernej, przy czym głębokość pokrywy 1 zależy od zastosowania, zwłaszcza od konfiguracji koła zamachowego.

Języczki elementów 4 sprzęgających zapewniają cofanie tarczy 5 dociskowej w kierunku dna pokrywy 1, co pozwala uwolnić okładziny 52 cierne tarczy 51 ciernej podczas manewru wyłączania sprzęgła.

Języczki mogą być usytuowane promieniowo. W alternatywnym przykładzie wykonania wynalazku elementy 4 sprzęgające mogą być utworzone przez łapki promieniowe tarczy 5 dociskowej, wchodzące w otwory podłużne osłony pokrywy 1, w celu uzyskania połączenia typu czop-gniazdo.

Przepona 6 zawiera część 7 obwodową typu sprężyny krążkowej oraz część środkową, podzieloną na palce 8 promieniowe przez szczeliny 9, połączone od wewnątrz do otworu środkowego przepony, a od zewnątrz do poszerzonych otworów 10, wykonanych na wewnętrznym obwodzie części obwodowej 7 w postaci sprężyny krążkowej.

W przypadku mechanizmu sprzęgłowego o technicznie zaawansowanej konstrukcji obwód zewnętrzny sprężyny 7 krążkowej przepony 6 opiera się na występie 53 pierścieniowym, korzystnie podzielonym, tarczy 5 dociskowej, natomiast na swym obwodzie wewnętrznym sprężyna 7 krążkowa przepony 6 jest umieszczona pomiędzy pierwszą podporą 11 (pierwotną), połączoną z pokrywą (jej dnem) a drugą podporą 17 (wtórna - umieszczoną naprzeciw podpory pierwotnej), połączoną z łapkami 12 łączącymi, sprzęgniętymi z pokrywą 1 (na dnie tej ostatniej).

Pierwsza podpora 11 według wynalazku jest utworzona przez wytłaczanie i ma postać zaokrąglonego kołnierza.

Druga podpora 17 jest utworzona na obwodzie zewnętrznym wieńca 13 podporowego, zwanego wieńcem sprężynującym, połączonym z łapkami 12 łączącymi usytuowanymi osiowo. Te łapki 12 łączące mają część osiową 14 równoległą do osi, która przechodzi przez poszerzone otwory 10 przepony 6 i stanowią jedną całość z dnem pokrywy 1 utworzone przez jego wycięcie i odgięcie. Łapki 12 łączące są płaskie i cienkie, tj. mają w przekroju kształt prostokątny, przy czym dłuższy bok tego prostokątnego przekroju jest usytuowany obwodowo, zaś krótszy bok poprzecznie. Łapki 12 łączące są zatem węższe w kierunku promieniowym i szersze w kierunku obwodowym. Te łapki 12 są, korzystnie na swym swo6

180 365 bodnym końcu 15 najbardziej oddalonym od dna pokrywy 1 promieniowo odchylone ku zewnętrznej stronie, i tworzą kolanko klinujące do klinowania osiowego wieńca 13 sprężynującego, w przykładzie wykonania wynalazku o kształcie stożka ściętego z zaokrągloną krawędzią 21 na swym obwodzie zewnętrznym, w celu uzyskania drugiej podpory 17.

Ten wieniec 13 sprężynujący jest umieszczony promieniowo w całości poza łapkami 12 łączącymi.

Wieniec 13 sprężynujący nasadza się na części 14 osiowe łapek 12 łączących przed ich odgięciem, a następnie przeprowadza się zginanie łapek 12 na prasie. W tym celu każda część 14 osiowa jest zaopatrzona w rowek 16, wyznaczający linię gięcia i ułatwiający je.

Rowek 16 ma przekrój w kształcie trapezu, z płaskim dnem 19 i dwoma pochyłymi bokami. Zmniejsza on w miejscu gięcia grubość łapki 12 łączącej.

Początkowo, przed montażem mechanizmu, a zwłaszcza przed osiowym nałożeniem na siebie pokrywy 1, przepony 6 i wieńca 13 sprężynującego koniec 15 łapek 12 łączących jest prosty i równoległy do osi całego mechanizmu oraz usytuowany w jednej linii z częścią 14 osiową.

Następnie przeprowadza się gięcie. Operację tę wykonuje się w pierwszym etapie za pomocą podpory stożkowej, a następnie w drugim etapie za pomocą innego narzędzia, w celu zakończenia pełnego zgięcia łapek 12 łączących.

W alternatywnym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku można stosować gięcie jedno-etapowe.

Przy końcu takiego gięcia ramienia 15 końcowego łapki 12 łączącej nadaje się wieńcowi 13 sprężynującemu naprężenie wstępne, które ma korzystnie wartość większą od wartości naprężenia wstępnego przepony 6 na wysokości opory 54 wystrzegającej na wewnętrznym końcu palców 8. W tym przypadku przepona 6 jest utrzymywana stale w stanie oparcia na swej pierwszej podporze 11 w kształcie półfali oraz na swej drugiej podporze 17.

Na fig. 2 uwidoczniono wieniec 13 sprężynujący, który ma na swym wewnętrznym obwodzie dwie krawędzie 23, 22 wewnętrzne, stykające się odpowiednio ze zgiętym ramieniem 15 oraz z częścią 14 osiową łapek 12 łączących.

Podczas zginania materiał pełznie do rowka 16.

Kształt rowka jest zatem bardzo ważny dla gięcia łapek łączących i określania sprężystości zaciśnięcia przepony 6.

W celu lepszego wysterowania zacisku sprężystego przepony 6, proponuje się według wynalazku wykonanie rowka 16 jako rowka niesymetrycznego o kształcie trapezowym.

Taki rowek 16 obciąża poprzecznie łapki 12 łączące na całej ich szerokości i jest otwarty w kierunku przeciwnym do osi całości, co zmniejsza lokalnie jego grubość.

Rowek ten ma w przekroju profil w kształcie trapezu o płaskim dnie 19 pomiędzy dwoma pochyłymi bokami 30, 31. Boki te mają w przykładzie wykonania wynalazku różne wartości kąta nachylenia, przy czym bok 31, usytuowany bliżej swobodnego końca ramienia 15 (ramię końcowe 15) łapek 12 łączących, jest nachylony pod większym kątem niż drugi bok 30 usytuowany bliżej pokrywy 1, ściślej dna tej pokrywy.

Te pochyłe boki 30, 31 mają w korzystnym przykładzie wykonania według wynalazku odpowiednio wartość kąta nachylenia 62,30° oraz 77,30°.

Wartość kąta nachylenia boku 31 jest zatem większa o ponad 10% od wartości kąta nachylenia drugiego boku 30.

Głębokość rowka jest w przykładzie wykonania wynalazku zawarta w granicach od 0,15e do 0,30e, gdzie e oznacza grubość łapki 12 łączącej.

Podczas zginania łapek 12 (swobodnego końca każdej z nich) materiał pełznie i zajmuje w sposób niesymetryczny rowek 16, co pozwala lepiej sterować zginaniem swobodnego końca ramienia 15.

Zginanie to przeprowadza się łącznie pod kątem 90°. Jednak w przykładzie wykonania wynalazku kąt ten może być mniejszy lub większy od 90° w zależności od zastosowań.

Proces zginania pozwala nachylić mniej lub bardziej wieniec 13 sprężynujący w kształcie stożka ściętego, a zatem regulować obciążenie, jakie wywiera ton wieniec 13

180 365 na przeponę 6 zaciśniętą w ten sposób sprężyście pomiędzy jej sprężystą drugą podporą 17 a jej sztywną pierwszą podporą 11.

Dzięki temu przepona 6 może być stale dociskana do jej pierwszej podpory 11. W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku łapki 12 łączące - dzięki ich kolanku klinującemu, - wywierają na wieniec 13 sprężynujący naprężenie wstępne, większe od naprężenia wstępnego przepony na wysokości opory 54 wysprzęgającej.

Zastosowanie rowka 16 pozwala na prawidłową regulację naprężenia wstępnego tak, iż nacisk wywierany przez wieniec 13 na przeponę 6, w celu jej obciążenia w zetknięciu z pierwszą podporą 11 jest bliski obciążeniu maksymalnemu wywieranemu przez oporę 54 wy sprzęgającą na palce 8 przepony 6.

Wskutek tego przepona 6 wychyla się w odpowiedni sposób pomiędzy swymi podporami 17, 11, pierwszą i drug^ przy jednoczesnym zmniejszaniu się histerezy (a zatem tarć), przy czym druga podpora 17 odsuwa się, aby uwzględnić zmianę grubości przepony 6, uwarunkowanąjej nachyleniem.

Niesymetryczna budowa rowka sprzyja ruchowi wieńca 13 sprężynującego, który jest wskutek tego mniej zagłębiony w kolanko klinujące.

Nacisk, wywierany przez wieniec 13 sprężynujący, może być większy od obciążenia, wywieranego przez oporę 54 wysprzęgającą na palce 8 przeponyy 6, na pozzątku oprracj i wyłączania sprzęgła, następnie zaś może się zmniejszyć w stosunku do obciążenia wywieranego przez oporę 54 wysprzęgającz, oraz ewentualnie przy końcu operacji wyłączania ponownie wzrosnąć powyżej wartości tego obciążenia.

W alternatywnym przykładzie wykonania wynalazku pomiędzy pierwszą podporą 11 a drugą podporą 17 może istnieć luz.

Niesymetryczny rowek 16 pozwala zmniejszyć tarcie przepony 6 pomiędzy jej podporami: pierwszą 11 i drugą 17.

Wynalazek nie ogranicza się tylko do opisanego przykładu wykonania. W szczególności (fig. 4) krawędź wewnętrzna wieńca 13 sprężynującego może być zaokrąglona, co zapewnia zmniejszenie inkrustacji wieńca 13 w część 14 osiową łapek 12 łączących.

Łapki 12 łączące mogą należeć do elementu pierścieniowego w postaci grzebienia, przechodzącego przez dno pokrywy 1 i opierającego się na tej powierzchni dna, która jest zwrócona przeciwnie niż przepona 6.

W alternatywnym przykładzie wykonania wynalazku można stosować złączki, przy czym złączki te przechodzą przez dno pokrywy 1 i przeponę 6 i mają ramiona końcowe zgięte w kierunku przeciwnym do osi całości odpowiednio przy zetknięciu z wieńcem sprężynującym i pokrywą.

Łapki 12 łączące są zatem podparte przez pokrywę, z którą są zespolone.

Wieniec 13 sprężynujący może mieć kształt litery V na swym obwodzie zewnętrznym (gdzie wierzchołek V tworzy drugą podporę) i wykazywać ukierunkowanie promieniowe na swym obwodzie wewnętrznym.

Łapki 12 łączące mogą być wąskie w kierunku obwodowym i szersze w kierunku promieniowym. Takie ukształtowanie łapek jest możliwe, ponieważ zazwyczaj otwory 10 mają prostokątny kształt.

W tym przypadku łapki przechodzą przez okienka, wykonane w wieńcu 13 sprężynującym na jego obwodzie wewnętrznym, a rowki 16 są usytuowane promieniowo.

Sztywna pierwsza podpora 11 może być utworzona w korzystnym przykładzie wykonania przez pierścień sprężynujący, osadzony w rowku dna pokrywy.

Dziedzina zastosowania wynalazku obejmuje również przypadek, gdy mechanizm sprzęgłowy jest zmontowany na płycie reagującej, przy czym zespół mechanizm sprzęgłowy' - płyta reagująca może tworzyć sprzęgający zespół modułowy, osadzony pó^iiej na wale korbowym silnika.

Wieniec nośny może być w kolejnym przykładzie wykonania wstawiony pomiędzy wieniec sprężynujący a zgięty koniec ramienia 15 łapek 12.

180 365

W tym przypadku wieniec nośny przejmuje siły zginania łapek 12 łączących, ponieważ jest wyższy od zgiętego końca ramienia 15 łapek 12. W takim przykładzie wykonania pomiędzy podporami pierwszą 11 i drugą 17 może istnieć luz.

We wszystkich przykładach wykonania wieniec sprężynujący jest klinowany bądź bezpośrednio (fig. 1), bądź tez pośrednio przez wieniec nośny w kolanku klinującym.

Kąt rozwarcia pomiędzy obydwoma bokami rowka jest korzystnie większy od 90°, w szczególności większy od 1θ0°. Różnica kąta nachylenia pomiędzy bokami 30, 31 pozwala przy zadanym kącie rozwarcia pomiędzy obydwoma bokami zachować maksymalną ilość materiału pomiędzy bokiem 30 a obszarem zakotwienia łapek 12 łączących w pokrywie. Uzyskuje się w ten sposób mocniejszą konstrukcję łapek 12.

Oczywiście, można również odwrócić konstrukcję mechanizmu w ten sposób, że łapki 12 łączące mogą być usytuowane osiowo w kierunku przeciwnym do tarczy dociskowej 5, która w tym przypadku przechodzi za pośrednictwem występów przez pokrywę 1.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mechanizm sprzęgłowy przeponowy, zwłaszcza do samochodu, zawierający pokrywę, co najmniej jedną tarczę, zwaną tarczą dociskową przeznaczoną do obrotowego zespalania z pokrywą przy osadzeniu z możliwością ruchu względem niej, przeponę zawierającą część obwodową, tworzącą sprężynę krążkową, korzystnie oddziałującą na tarczę dociskową, oraz podzieloną część środkową w postaci palców promieniowych działających jako opora wy sprzęgająca, a także elementy łączące zespalające w sposób obrotowy przeponę ze sprężystym obciążeniem dociskowym do pierwszej podpory połączonej z pokrywą, przy czym elementy łączące zawierają z jednej strony łapki łączące, zespolone z pokrywą i mające część osiową przechodzącą przez przeponę dzięki poszerzonym otworom, wykonanym pomiędzy palcami promieniowymi przepony, a także ramię końcowe, zgięte dzięki rowkowi; jaki jest usytuowany na części osiowej i tworzące wraz z częścią osiową kolanko klinujące, zaś z drugiej strony wieniec sprężynujący, zaklinowany w kolanku klinującym i korzystnie tworzący drugą podporę umieszczoną w przybliżeniu naprzeciw pierwszej podpory, w którym to mechanizmie rowek części środkowej ma profil w kształcie trapezu i posiada płaskie dno pomiędzy dwoma pochyłymi bokami, znamienny tym, że pochyłe boki (30, 31) pierwszy i drugi mają różne wartości kąta nachylenia względem poziomu, przy czym pierwszy bok (31), usytuowany w pobliżu ramienia (15) końcowego łapek (12) łączących jest nachylony pod większym kątem niż drugi bok (30), usytuowany w pobliżu pokrywy (1).
2. 2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że nachylony pod większym kątem pierwszy bok (31) ma wartość kąta nachylenia większą o 10% od wartości kąta nachylenia drugiego boku (30).
3. 3. Mechanizm według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze kąt rozwarcia pomiędzy obydwoma bokami (30, 31) pochyłymi jest większy od 100°.
4. 4. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, ze łapki (12) łączące są wąskie w kierunku promieniowym i szersze w kierunku obwodowym, a ponadto łapki (12) łączące stanowią jedną całość z pokrywą (1).