PL176871B1

PL176871B1 - Sposób automatycznego montażu części okuciowych na skrzydle okna, drzwi lub podobnych

Info

Publication number: PL176871B1
Application number: PL95308691A
Authority: PL
Inventors: Hans-Peter Schenck; Dieter Renz; Paul Greisner; Wolfgang Lau; Horst Schwenk
Original assignee: Winkhaus Fa August
Priority date: 1994-05-20
Filing date: 1995-05-19
Publication date: 1999-08-31
Also published as: EP0683297A1; EP0683297B1; CZ129895A3; ATE204054T1; HU216945B; CZ291102B6; ES2158918T3; DE59509478D1; HUT71448A; DE4417818A1; PL308691A1

Abstract

1. Sposób automatycznego montazu cze- sci okuciowych na skrzydle okna, drzwi lub podobnych, majacego co najmniej dwie zwrotnie narozne oraz polaczone z nimi ele- menty laczace, dopasowane do kazdorazo- wych wymiarów skrzydla, znamienny tym, ze w pierwszej fazie montazu za pomoca automatu montazowego (24) na skrzydle (12) mocuje sie wszystkie zwrotnie narozne (18), przy czym stosuje sie zwrotnie narozne (18) jednakowej konstrukcji, a w nastepnej dru- giej fazie montazu mocuje sie na skrzy- dle (12) wszystkie elementy laczace (102, 104, 106, 108, 202, 204, 206, 208). Fig 10 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób automatycznego montażu części okuciowych na skrzydle okna, drzwi lub podobnych, mającego co najmniej dwie zwrotnie narożne oraz połączone z nimi elementy łączące, dopasowane do każdorazowych wymiarów skrzydła, okuciowych na skrzydłach okna, drzwi lub podobnych.

Przy tego rodzaju okuciach na skrzydle, względnie ramie skrzydła jest przewidziany układ drążków napędowych, z reguły uruchamiany ręcznie do wybiórczego nastawiania różnych funkcji okucia, zwłaszcza funkcji zamykania, obracania i funkcji obrotowo-uchylnej, przy czym zwrotnie narożne umożliwiają przez centralny człon uruchamiający, np. uchwyt, z elementami ryglującymi poruszanie się w pożądanym kierunku wzdłuż szeregu dźwigarów ramowych.

Elementy ryglujące współpracują z okuciami, od strony nieruchomej ramy, zwłaszcza blachami zamykającymi lub także z zawiasą rozstawną, w przypadku okucia obrotowouchylnego. Tego rodzaju układ okuć ze zwrotniami narożnymi jest używany nie tylko przy okuciach obrotowo-uchylnych, ale np. także przy okuciach obrotowych, okuciach uchylnych, okuciach odchylnych i nakładanych oraz okuciach przesuwno-uchylnych.

Odpowiednie skrzydła, względnie ramy skrzydła z drewna, tworzywa sztucznego, stali, aluminium lub układów warstwowych, mają co najmniej jeden rowek obwodowy przylgni skrzydłowej do przyjęcia zwrotni narożnych oraz ich łączących elementów z odcinkami szyny nakładkowej lub odcinkami drążka napędowego. Kątownik narożny -każdej zwrotni narożnej i odcinka szyny nakładkowej przykrywają ewentualnie stopniowy wspomniany rowek obwodowy tak, że osiąga się ładny optyczny wygląd, bez niebezpieczeństwa zabrudzenia.

Dla automatycznego montażu osadzania części okuć istotnym znaczeniem jest to, że takt pracy równomiernej nie jest dłuższy od taktu poprzednich stopni roboczych, zwłaszcza stopnia spawania ze spawaniem dźwigarów, z tworzywa sztucznego lub aluminium, ramy skrzydła i stopnia oczyszczania do wyrównywania szwów spawalniczych. Ten takt wynosi przykładowo dwie minuty.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie sposobu montażu części okuciowych do skrzydła okna, drzwi lub podobnych, który przy względnie nieznacznym nakładzie konstrukcyjnym pozwalałby na co najmniej częściowe automatyczne osadzanie, zwłaszcza wewnątrz linii wytwarzania skrzydła i montażu.

Zadanie to zostało wykonane dzięki temu, że w pierwszej fazie montażu za pomocą automatu montażowego na skrzydle mocuje się wszystkie zwrotnie narożne, przy czym stosuje się zwrotnie narożne jednakowej konstrukcji, a w następnej drugiej fazie montażu mocuje się na skrzydle wszystkie elementy łączące.

Montaż części okucia jest więc podzielony na dwie fazy montażowe, które są tak krótkie, że może być bezproblemowo utrzymany takt pracy równomiernej, przykładowo dwóch

176 871 minut, określony wcześniejszymi stopniami obróbkowymi. Pierwsza faza montażowa ogranicza się do osadzania zwrotni narożnych, co odbywa się przez automat montażowy o względnie prostej budowie i względnie prostym sterowaniu, ponieważ osadzanie zwrotni narożnych jest w dalekim stopniu niezależne od formatu skrzydła i przy odpowiednim ukształtowaniu łożyska narożnego, także w dalekim stopniu jest niezależny od stosowanego systemu okuć.

Montażelementów łączących, zależnych od formatu skrzydła i systemu okuć, najpierw odbywa się w dwóch fazach' montażowych, zwłaszcza ręcznie lub częściowo automatycznie, co przy pełno automatycznej drugiej fazie montażowej, z uwagi na indywidualne dopasowanie okuć, wymagałoby wysokiego nakładu na oprzyrządowanie i sterowanie. Ponieważ jedynie są osadzane dwa, trzy lub cztery elementy łączące, także druga faza montażowa pozostaje w ustalonym takcie. Szczególną zaletą jest to, że w ten sposób jest możliwa szybka zmiana formatu skrzydła i/lub systemu okuć w ciągu produkcyjnym.

Ponieważ są osadzane jednakowe konstrukcyjnie zwrotnie narożne upraszcza się nie tylko produkcja i utrzymywanie magazynów, ale także automatyczny montaż w pierwszej fazie montażu, ponieważ automat montażowy nie musi zwracać uwagi na różne zwrotnie narożne. Zwrotnie narożne automat montażowy pobiera z magazynu tak, że instalacja pracuje dłuższy czas bez dostawy części pojedynczych.

Z opisu EP-A-0459841 jest znane montowanie za pomocą automatów montażowych jednej szyny za pomocą mechanizmu na skrzydle, przy czym już na skrzydle są zamontowane wstępnie dwa przedłużenia oraz trzy zwrotnie.

Korzystne jest, gdy stosuje się zwrotnie narożne, które są ukształtowane symetrycznie w lustrzanym odbiciu wobec płaszczyzny dwusiecznej kąta prostopadłej do płaszczyzny symetrii wzdłużnej zwrotni narożnej.

W tym przypadku w ogóle nie zwraca się uwagi przy montażu na orientację kątownika narożnego lub także i wewnątrz magazynku.

Zaletą jest także stosowanie zwrotni narożnych z co najmniej jednym elementem ryglującym, korzystnie z jednym elementem łączącym na obu ramionach zwrotni narożnej. W ten sposób istotne dla działania okucia istotne elementy ryglujące są przez osadzenie zwrotni narożnych umieszczone na miejscu tak, że elementy łączące mogą być między innymi wolne od elementów ryglujących, co istotnie ułatwia ich okucie na skrzydle w drugiej fazie montażu. Nie musi być dlatego utrzymane ustalone położenie ryglowania, w stosunku do blachy zamykającej od strony nieruchomej ramy, przy osadzaniu elementów łączących.

Aby z jednej strony zadbać o pewne ryglowanie z zabezpieczeniem wysuwu a z drugiej strony umożliwić przestawianie docisku skrzydła, między innymi także po dłuższym użytkowaniu jest zaproponowane, że jeden z obu elementów ryglujących jest ukształtowany w postaci grzybka, a korzystnie drugi element ryglujący jest wybiórczo przestawialny poprzecznie do płaszczyzny symetrii wzdłużnej.

Tego rodzaju zwrotnia narożna jest ukształtowana asymetrycznie do płaszczyzny dwusiecznej. Przy tego rodzaju zwrotniach narożnych jest według wynalazku zaproponowane, że zwrotnie narożne na skrzydle są w ten sposób osadzone, że w odniesieniu do kierunku obiegu wzdłuż powierzchni obwodu przylgni skrzydła, mają w kierunku obiegu stale jednakowe ramię. Zwrotnie narożne doprowadzane do automatu montażowego o jednakowej orientacji, zwłaszcza w magazynie, przy montażu przez automat montażowy nie są przekręcane, lecz ciągle osadzane z jednakową orientacją

Aby automat montażowy mógł przeprowadzać nie tylko nakładanie zwrotni narożnych na skrzydło,·' ale także mocowanie do skrzydła przez skręcenie śrubami jest tak zaproponowane, że automat montażowy posiada co najmniej jeden przyrząd do wkręcania z automatycznym doprowadzaniem śrub.

Zasadniczo jest możliwe umieszczanie na skrzydle wszystkich zwrotni narożnych jednocześnie przez odpowiednio wiele głowic montażowych. Ponieważ pozostaje do dyspozycji wystarczający czas do seryjnego osadzania łożysk narożnych, w celu zmniejszenia nakładu na oprzyrządowanie jest zaproponowane, że automat montażowy, na podstawie odpowiedniego ruchu względnego do skrzydła ustawia się po kolei wobec wymaganych naroży skrzydła

176 871 i kolejno mocuje się zwrotnie narożne na skrzydle. A zatem jest wymagany jedynie jeden automat montażowy.

Dalej wynalazek przewiduje, że w pierwszej fazie montażu skrzydło mocuje się nieruchomo w stałym uchwycie montażowym, a automat montażowy porusza się od naroża do naroża skrzydła.

Aby zapewnić wymagany ruch automatu montażowego od naroża skrzydła do naroża za pomocą prostych środków, przy pewnym działaniu, jest zaproponowane, że automat montażowy posiada głowicę montażową, która obraca się na zawieszonym nad skrzydłem bocznie przesuwanym mostku, wokół osi zasadniczo prostopadłej do płaszczyzny skrzydła i umieszcza się przesuwnie w kierunku wzdłużnym mostka.

Alternatywnie do tego jest także możliwe, że w pierwszej fazie montażu skrzydło obraca się wokół osi, zasadniczo prostopadłej do płaszczyzny skrzydła. W tym pionowym kierunku uchwyt montażowy unieruchamia się i porusza się go w kierunku do. automatu montażowego po kolei do różnych naroży skrzydła.

Automat montażowy posiada głowicę montażową, obracalną wokół osi pomiędzy położeniem obrotowym magazynu a położeniem obrotowym montażu i korzystnie poruszaną w tę i z powrotem w promieniowym kierunku.

Uchwyt montażowy przejmuje ruch skrzydła, przez. co jest. ono, odpowiednio obracane, a przy postaciach skrzydła odbiegających od postaci kwadratu, jest on. bocznie przesuwany w płaszczyźnie skrzydła.

Dalej jest przewidziane, że co najmniej jedna głowica montażowa automatu montażowego posiada uchwyt dla kątownika narożnego, ruchomy co najmniej pomiędzy położeniem przygotowawczym do montażu a położeniem montażowym, przy czym kątownik narożny w położeniu przygotowawczym do montażu jest umieszczony w obszarze każdorazowego naroża skrzydła, jednakże poza rowkiem przyjmującym, natomiast w położeniu montażu jest umieszczony wewnątrz rowka przyjmującego.

Ruchomy uchwyt dla kątownika narożnego umożliwia delikatne wsuwanie kątownika narożnego do rowka przyjmującego, bez poruszania przy tym dużych mas jak skrzydło lub automat montażowy.

Prosta mechanika ruchu przy pewnym wsuwaniu kątownika narożnego w rowek przyjmujący jest zapewniona dzięki temu, że uchwyt jest ruchomy zasadniczo w kierunku dwusiecznej kąta łożyska narożnego, pomiędzy .położeniem przygotowawczym montażu a położeniem końcowym montażu.

Szybkie ustalenie każdego kątownika narożnego na głowicy montażowej odbywa się przez odpowiednie narzędzia chwytakowe lub przez głowice próżniowo-ssące. Szczególnie prosta budowa, przy pewnym działaniu, jest zapewniona przez to, że głowica, względnie głowice automatu montażowego posiadają uchwyt magnetyczny dla kątownika narożnego.

, Dalej jest przewidziane, że w drugiej fazie montażu elementy łączące przykłada się ręcznie lub za pomocą automatów montażowych do skrzydła ewentualnie po wcześniejszym skróceniu na długość, a następnie za pomocą automatów mocujących, zwłaszcza przyrządów , mocuj ących mocuje się do skrzydła.

Dlatego krótki takt pracy równomiernej może być utrzymany także w drugiej fazie , montażu, ponieważ każdorazowy proces roboczy jest podzielony na ręcznie przeprowadzany proces częściowy, to znaczy nakładanie na skrzydło, ewentualnie po wcześniejszym przyjęciu na określoną długość i automatycznie przeprowadzany proces częściowy, to znaczy mocowanie śrubami do skrzydła. Drugi proces częściowy jest w dalekim stopniu niezależny od systemu okuć, a w przypadku zależności od wymiaru skrzydła może być on obliczony przez proste odczytywanie i zastosowany do sterowania położenia przyrządu do wkręcania. Może być on przesuwny równolegle do krawędzi leżącego naprzeciwko skrzydła, przez co między innymi można stosować pojedynczy przyrząd do wkręcania.

Od drugiej fazy odbywa się więc nakładanie każdorazowego elementu łączącego w oszczędny czasowo sposób, z samoczynnym mocowaniem elementu łączącego nałożonego w poprzedniej fazie. Jest to jednocześnie możliwe, ponieważ te oba elementy łączące są umieszczone na różnych krawędziach skrzydła. Jest to zaletą, zwłaszcza przy uprzywilejowa176 871 nym ręcznym nakładaniu elementów łączących, ponieważ wtedy osoby montujące i automat mocujący sobie nie przeszkadzają.

Jeżeli alternatywnie do tego także nakładanie odbywa się za pomocą automatu montażowego, to nakładanie i mocowanie odbywa się w tym samym czasie, to znaczy na tej samej krawędzi skrzydła. To zmniejsza nakład konstrukcyjny.

Skrzydło pomiędzy fazami jest każdorazowo obracane o 90°. Nie tylko przyrząd do wkręcania ale także osoba montująca, względnie automat montujący do nakładania każdorazowych elementów łączących mogą pozostać na swoim miejscu, ponieważ pomiędzy fazami skrzydło odpowiednio jest obracane.

W uprzywilejowanej postaci wykonania automat montażowy posiada zespół doprowadzający do wybiórczego przyjmowania z magazynu elementów łączących.

Magazynowanie elementów łączących ułatwia ich manipulację. Korzystne jest przy tym, gdy magazyn, posiadający szereg różnych przedziałów dla różnych elementów łączących, jest przesuwany skokowo wobec głowicy przyjmującej zespołu doprowadzającego.

Elementy łączące mogą być dlatego niezależnie od kolejności odbierania rodzajów typów magazynowania w pojedynczych przedziałach. Każdorazowo potrzebny element łączący przez odpowiednie przesuwanie, np. ruch liniowy lub obrót, jest przesuwany do głowicy odbierającej.

Przy nakładaniu elementów łączących chodzi o to, że jednakowe elementy łączące o różnej orientacji są osadzone na skrzydle. Dotyczy to przykładowo elementów łączących w postaci tak zwanego ryglowania dodatkowego, które są osadzane nie tylko na dźwigarze pionowym, od strony osi obrotu, ale także z zagłębionymi końcami na dolnych dźwigarach poziomych. Aby to umożliwić bez przekręcania magazynu, względnie skrzydła, jest przewidziane, że zespół doprowadzający wybiórczo obraca części łączące, przejmowane z magazynu, dla wymiany obu końców części łączących.

Przy tym jest przewidziane, że automat montażowy posiada jedno, korzystnie dwa ramiona robota z dwoma różnymi osiami obrotu i korzystnie o zmienialnej długości ramion. Wolny koniec ramiona robota jest ukształtowany jako uchwyt, korzystnie uchwyt magnetyczny dla elementów łączących do pobierania ich z magazynu i nakładania na skrzydło.

Ramię robota służy więc nie tylko jako jednostka doprowadzająca, ale także jako zespół nakładający.

Wynalazek jest następnie bliżej wyjaśniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszą postać wykonania w uproszczonym widoku na sekcję osadzania zwrotni narożnych linii wytwarzającej skrzydło i montażu, po rozpoczęciu fazy montażu, fig. 2 - powiększony przekrój częściowy urządzenia mocującego w przekroju według linii II-II na fig. 1, fig. 3 - widok odpowiadający fig. 1 podczas osadzania pierwszej zwrotni narożnej, fig. 4 - uproszczony przekrój szczegółu według linii IV-IV na fig. 3, fig. 5 widok odpowiadający fig. 1 i 3 podczas osadzania drugiej zwrotni narożnej, fig. 6 - uproszczony powiększony widok od dołu głowicy montażowej, fig. 7 i 8 - częściowy widok podczas osadzania trzeciej zwrotni narożnej (fig. 7) i czwartej zwrotni narożnej (fig. 8), fig. 9 - drugą postać wykonania w widoku z góry na sekcję osadzania zwrotni narożnych wewnątrz linii wytwarzania skrzydła i montażu, po rozpoczęciu fazy montażu, fig. 10 - widok z góry na linię z fig. 9 podczas osadzania pierwszej zwrotni narożnej, fig. 11 - widok jak na fig. 10, ale podczas osadzania drugiej zwrotni narożnej, fig. 12 i 13 - widok z góry na obracalny uchwyt montażowy w stanie otwartym (fig. 12) i w stanie zamkniętym po ustaleniu skrzydła (fig. 13), fig. 14 - widok na sekcję osadzania zwrotni narożnych z częściowo automatyczną sekcją osadzania elementów łączących podczas pierwszego kroku sposobu, fig. 15 do 17 - widok odpowiadający fig. 14 podczas drugiego, trzeciego i czwartego kroku sposobu, fig. 18 - widok na w pełni automatyczną sekcją osadzania elementów łączących przy dostarczonej ramie skrzydła, fig. 19-21 - widok odpowiadający fig. 18 podczas pierwszego, drugiego i trzeciego kroku sposobu.

Skrzydła, względnie ramy skrzydła okien lub drzwi są obecnie, wytwarzane częściowo automatycznie lub w pełni automatycznie z odpowiednich profili, ramowych. Często odbywa się to w sposób taktowy, przy czym w pierwszym stopniu spawa się przykładowo dźwigary

176 871 z tworzywa sztucznego lub aluminium ramy skrzydła, a w następnym stopniu oczyszczania wyrównuje się szwy spawalnicze. Takt pracy równomiernej przykładowo wynosi 2 minuty.

Według wynalazku chodzi o to, aby za tą linią wytwarzania skrzydeł bezpośrednio znajdowała się linia osadzania, które to linie pracują w tym samym takcie. Przy tym nakład' na przyrządy i sterowanie na linii montażu, pomimo różnorodnych formatów skrzydeł i systemów okuć był utrzymany możliwie mały, dzięki czemu także średnie firmy mogłyby przeprowadzać wytwarzanie skrzydeł i montaż okuć.

Figura 1 pokazuje sekcję osadzania 10 dla łożysk narożnych linii wytwarzania skrzydeł i montażu, która przylega do sekcji wytwarzania skrzydeł. Widać dwie ramy skrzydła 12, w których w tradycyjny sposób zaznaczono linią przerywaną przewidziany rodzaj osadzenia, tutaj okuć obrotowo-uchylnych z leżącą na prawo osią obrotu i leżącą poniżej osią uchylania. Na schematycznie pokazanym torze rolkowym 14 rama skrzydła 12 przesuwa się w sposób taktowy i po osadzeniu przewidzianego łożyska narożnego (fig. 1, 3, 5, 7 i 8) jest przenoszona dalej w nie przedstawiony sposób. Listwa osadzeniowa 16 utrzymuje ustawienie ramy skrzydła 12 podczas transportu pomiędzy sekcjami.

W sekcji osadzania 10 odbywa się automatyczne osadzanie łożysk narożnych 18, przy czym niezależnie od formatu ramy skrzydła 12 i systemu okuć osadzone są stale jednakowe łożyska narożne 18. Zgodnie z fig. 3, 5, 7 i 8 łożyska narożne 18 osadzone są w kolejnych narożach 20a do 20d skrzydła 12. Przy tym łożyska narożne 18 w stale jednakowej orientacji przestrzennej są doprowadzane do głowicy montażowej 22 automatu montażowego 24. Głowica montażowa 22 montuje łożyska narożne 18, bez ich obracania wokół osi dwusiecznej kąta 18a (patrz fig. 6), na każdym z naroży 20a do 20d.

Łożyska narożne 18 w zależności od kierunku obrotu wzdłuż powierzchni obwodowej przylgni 26 skrzydła 12, są stale jednakowo orientowane, to znaczy mają one stale ramię zwrotne w kierunku obrotu.

Na figurze 6 przedstawiony jest kątownik narożny 28, który na stronie wewnętrznej posiada odpowiedni kątowy profil C 29. Na nim jest umieszczony przesuwnie, nie przedstawiony człon przenoszący siłę, zwłaszcza w postaci dwóch pasm blachy sprężystej. Na jego obu końcach jest zamocowany element 30 z częścią sprzęgającą 30a dla drążka napędowego. Po osadzeniu łożyska narożnego 18 w sekcji osadzania 10 odbywa się w dalej opisanej sekcji osadzania dla elementów łączących sprzężenie odcinka drążka napędowego elementu łączącego z częścią sprzęgającą 30a i połączenie odpowiedniego odcinka szyny nakładkowej elementu łączącego z wolnym końcem ramienia kątownika narożnego 28.

Jako element łączący człony przenoszące siłę i część sprzęgającą 30a służy trzpień, który przy poziomym ramieniu kątownika narożnego 28 na fig. 6 jest utworzony przez łeb grzybkowy 32, wystający ponad kątownik narożny 28, a przy drugim ramieniu przez trzpień mimośrodowy 34. Łeb grzybkowy 32 współpracuje z blachą zamykającą, od strony ramy stałej, o przekroju poprzecznym w postaci C, względnie z odpowiednią częścią na stronie dolnej ramienia rozstawnego, co zapewnia pewne złączenie tych części, zwłaszcza zabezpiecza przed podniesieniem lub złamaniem. Trzpień mimośrodowy 34 umożliwia nastawienie pożądanego docisku skrzydła.

Przy montażu łożyska narożnego 18 głowica montażowa 22 według fig. 1 do 8 przesuwa się wokół zamocowanej ramy skrzydła 12.

Odpowiedni uchwyt montażowy 36 dla ramy skrzydła 12 jest dlatego otworzony z prostego stołu montażowego. Listwa 36a na dolnej krawędzi uchwytu montażowego (fig. 1) zapewnia pożądaną orientację przestrzenną ramy skrzydła 12. Wysokość listwy 36a odpowiada zasadniczo grubości a u skoku 38, zaznaczonego na fig. 2 wokół ramy skrzydła 12, tak aby nie wpaść w kolizję z głowicą montażową 22 i osadzonymi łożyskami narożnymi.

Ustalanie ramy skrzydła 12 na położenie 36b uchwytu montażowego 36 odbywa się w zwykły sposób, np. przez głowice próżniowo-ssące. Na fig. 1 i 2 jest zaznaczone proste mechaniczne urządzenie mocujące 40. Można rozpoznać jeden suwak osadzający 42, poruszalny prostopadle do strony górnej położenia 36b, do którego jest dociskany swoją stroną wewnętrzną do dźwigar 12a ramy skrzydła 12, przebiegający na fig. 1 od góry do 'dołu. Do tego służy siłownik 44, którego cylinder 44a jest umieszczony wewnątrz wybrania uchwytu

176 871 montażowego 36 i jest wychylany wokół osi 44b, równoległej do kierunku wzdłużnego dźwigara 12a, za pomocą dźwigni 46 zaczepionej do cylindra 44a. Głowica mocująca 44c na wolnym końcu tłoczyska 44d siłownika 44 dociska w położeniu wychylnym przedstawionym na fig. 2 siłownik 44 do uskoku 38, a dzięki temu do suwaka osadzeniowego 42. Takich urządzeń mocujących 40 może być przewidzianych dwa lub więcej, na fig. 1 są pokazane trzy takie urządzenia.

Aby przy doprowadzaniu, względnie odprowadzaniu ramy skrzydła 12 mogła być ona przesuwana do strony górnej 36b, wcześniej jeden z suwaków osadzających 42 jest poruszany z położenia ustawianie, przedstawionego na fig. 2, do dołu do położenia zwolnionego i stosownie do tego także siłownik 44 jest wychylany do dołu, zgodnie ze strzałkami ruchu A i B.

Dla prowadzenia głowicy montażowej 22 automat montażowy 24 posiada mostek 48, przerzucony nad ramą skrzydła 12, który jest poruszany w tę i z powrotem na prowadnicy wzdłużnej, zaznaczonej przez · dwie boczne szyny 50, w kierunku poprzecznym C (fig. 2 i 4). Na stronie dolnej mostka 48 głowica montażowa 22 jest nie tylko przekręcalna wokół osi obrotu D, prostopadłej do płaszczyzny ramy skrzydła 12, ale także przesuwaną w kierunku wzdłużnym mostka 48, zgodnie ze strzałkąE na fig. 1 i 3.

Na figurze 1 linią punktowo-kreskową jest zaznaczone nie tylko położenie wyjściowe 22a głowicy montażowej 22, ale także położenie magazynu 52 do pobierania kątowników narożnych 18. Fig. 3, 5, 7 i 8 pokazują położenie osadzenia 22c do . 22g czterech naroży 20a do 20d skrzydła.

Zadaniem głowicy montażowej jest pobieranie łożyska narożnego 18, ustalania położenia w każdorazowym narożu ramy skrzydła 12 i ustawianie na skrzydle 12. Głowica montażowa 22 według fig. 4 i 6 posiada płytę 54, na której stronie dolnej, odwrócony od mostka 48 jest umieszczony ruchliwy uchwyt 56 dla kątownika narożnego 18, dwa magnesy M oraz dwa przyrządy do wkręcania 58 z automatycznym doprowadzaniem śrub.

Z magnesów M ewentualnie można zrezygnować, gdy głowica 60 ruchliwego uchwytu 56 jest stosownie powiększona do niezawodnego szybkiego ustalania każdego kątownika narożnego 18.

Ewentualnie magnesy M mogą być ruchome, odpowiednio do ruchomego uchwytu 56. Podstawą ruchliwości co najmniej jednego uchwytu 56 jest to, że jest możliwe za pomocą mostka 48 zgrubne ustalanie położenia głowicy montażowej 54 wobec ramy skrzydła 12, położenie przygotowania do montażu według fig. 4, w którym łożysko narożne 18 znajduje się bezpośrednio przed stopniowym rowkiem przyjmującym, odpowiadającym rowkowi przylgni obwodowej do przyjęcia okucia drążka napędowego. Z tego położenia kątownik narożny 18 przez odpowiedni ruch głowicy 60, porusza się w kierunku dwusiecznej 18a zgodnie ze strzałką F, aż kątownik narożny znajdzie się wewnątrz rowka przyjmującego 60.

Ruchomy uchwyt 56 jako siłownik na wolnym końcu tłoczyska 56a posiada głowica 60. Ona dokładnie przytrzymuje leżące na zewnątrz naroża kątownika narożnego 28 zwrotni narożnej 18 i stosownie do tego jest ukształtowana kątowo.

Aby zwrotnię narożną 18 szybko chwycić głowica 60 jest głowicą magnetyczną. Istnieją jednak inne rodzaje ustalania, np. ustalanie mechaniczne, przy którym kątownik narożny 28 w obszarze naroża jest zaopatrzony w odpowiednie występy lub wybranie, w które wchodzą elementy ustalające.

Przebieg montażu w jego pierwszej fazie z automatycznym osadzaniem wszystkich zwrotni narożnych 18 jest przedstawiony na fig. 1, 3, 5, 7 i 8. W położeniu wyjściowym 22a głowicy montażowej 22 na fig. 1 odbywa się doprowadzenie ramy skrzydła 12 do położenia powyżej urządzenia mocującego 40, przykładowo za pomocą nie przestawionego ramienia posuwającego. Suwak 42 urządzenia mocującego 40 (fig. 2) jest przesuwany do góry, a głowica mocująca 44c wysuwa tłoczysko 44 d do zamocowania odpowiedniego dźwigara 12a skrzydła 12.

Jednocześnie porusza się głowica montażowa 22 do położenia 22b według fig. 1, w którym odbywa się pobieranie z magazynu łożyska narożnego 18.

Następnie pierwszy narożnik 20a skrzydła 12, według fig. 3, jest przesuwany aż kątownik narożny 18 osiągnie położenie montażowe według fig. 4, w którym kątownik narożny 18

176 871 za pomocą ruchomego uchwytu 56 jest wsuwany w rowek przyjmujący 60, przy czym nie przedstawiony czujnik położenia zapewnia ciągle dokładne położenie kątownika narożnego 18. Następnie oba przyrządy do wkręcania 58 wkręcają śruby mocujące do odpowiedniego zamocowania kątownika narożnego w podstawie rowka przyjmującego 60.

Głowica montażowa 22 przesuwa się ponownie do położenia 22b, a pobiera następny kątownik narożny 18 i przesuwa się do następnego naroża 20b skrzydła 12, w celu przeprowadzenia według fig. 5 montażu kątownika narożnego 18.

W podobny sposób odbywa się mocowanie kątowników narożnych 18 do naroży 20c i 20d ramy skrzydła 12, według fig. 7 i 8.

Następnie urządzenia mocujące 40 ponownie są odsuwane i rama skrzydła 12 z osadzonymi kątownikami narożnymi 18 jest dalej odtransportowywana, aby osadzić pozostałe elementy okucia, mianowicie elementy łączące.

W postaci wykonania wynalazku według fig. 9 do 13, na których jest widoczny jedynie automat montażowy 24' z pojedynczą głowicą montażową 22', skrzydło 12 nie porusza się od naroża do naroża, ale obraca się skokowo tak, że automat montażowy 24' znajduje się naprzeciwko żądanego naroża. Inne elementy konstrukcyjne zasadniczo są jednakowe jak w postaci wykonania według fig. 1 do 9, a elementy konstrukcyjne, które spełniają te same funkcję są zaopatrzone w dodatkowy oznacznik.

Głowica montażowa 22' zasadniczo ma jednakową budowę jak głowica montażowa 22 i posiada ruchomy uchwyt 56', którego zwłaszcza magnetyczna głowica 60', chwytająca naroże zewnętrzne kątownika narożnego 18, jest poruszane wzdłuż dwusiecznej kąta 18a pomiędzy położeniem przygotowawczym do montażu a położeniem montażowym, ewentualnie jeszcze przedtem do położenia pobierania z magazynu tak, że siłownik 80 pracuje stosownie do ruchu promieniowego głowicy montażowej 22' zgodnym ze strzałką G na fig. 8, która obraca się wokół osi obrotu H, prostopadłej do płaszczyzny skrzydła 12.

Na figurze 9 jest pokazana odprowadzana rama skrzydła 12' już z osadzonymi trzema kątownikami narożnymi 18, a także doprowadzana jeszcze bez okuć rama skrzydła 12.

Jeżeli rama skrzydła 12 osiąga obszar automatu montażowego 24', to jest ona w ten sposób ustalona, że jej naroże 12a leży dokładnie naprzeciwko wychylonej do góry głowicy montażowej 22' tak, że pierwszy kątownik narożny 18, w już opisany sposób jest osadzany. Dwusieczna kąta 12aa naroża 12a skrzydła 12 (fig. 10) zbiega się teraz z kierunkiem wzdłużnym głowicy montażowej 22, który odpowiada strzałce G na fig. 9, względnie z promieniem osi obrotu H przebiegającym przez głowicę 60'.

Aby ruch obrotowy ramy skrzydła 12 nie był zakłócony, uchwyt 56 jest poruszany także w nie przedstawione położenie obrotu za położeniem przygotowawczym do montażu, w kierunku do osi obrotu H, w którym, głowica 60 wychyla się do magazynu 52' w celu uchwycenia kątownika narożnego 18. W tym przypadku także siłownik 80 wykonuje ruch odwrotu.

Według figur 9 i 10 obrót ramy skrzydła 12 z położenia wyprostowanego według fig. 9 do położenia przechylonego według fig. 10 jest podtrzymywany dzięki temu, że ruchome listwy osadzeniowe 82, 84 ze swojego położenia wyjściowego, przedstawionego na fig. 9, równoległego do nieruchomych listew osadzeniowych 16' wychylają się do góry, wokół punktu obrotu P pomiędzy obydwoma listwami osadzeniowymi 82, 84, o kąt około 45° do styku z odpowiednim dźwigarem ramy skrzydła 12. Jednocześnie odpowiednio ustawiona kątowa głowica mocująca 86, przechwytująca stronę wewnętrzną naroża 12a ramy skrzydła 12 jest przesuwana do dołu (strzałka a) w kierunku 12aa dwusiecznej na fig. 10. W ten sposób rama skrzydła 12 posiada żądaną orientację i ustalenie.

Po okuciu pierwszego kątownika narożnego odbywa się obrót ramy skrzydła 12 w ten sposób, że następne naroże 12b leży naprzeciwko głowicy montażowej 22', po czym jest umieszczany ruchliwy uchwyt montażowy, bliżej nie przedstawiony na fig. 9 do 11. Dokładna orientacja i ustalenie w każdorazowym położeniu osadzania jest dokonywana przez obie ruchome listwy osadzające 82, 84, które w międzyczasie cofają się do swoich położeń wyjściowych i następnie ponownie powracają do swoich położeń montażowych według fig. 10 (strzałka R). Głowica mocującą 86 zapewnia wymagane ustalanie ramy skrzydła 12.

176 871

Na figurach 12 i 13 jest zaznaczone możliwe ukształtowanie uchwytu montażowego 36', obracalnego wokół osi obrotu S, przy czym oś obrotu S zbiega się z diagonalnym punktem przecięcia transportowanej ramy skrzydła 12.

Uchwyt montażowy 36' ma cztery dźwignie mocujące 88a, 88b, 88c i 88d, które każdorazowo parami są ułożyskowane obrotowo na wzajemnie diametralnie przeciwległych narożach prostokątnego stołu 90 uchwytu montażowego 36'. Jego wolne końce są zaopatrzone w głowicę mocującą 92 do przylegania do każdego jednego z czterech dźwigarów ramy skrzydła 12, w obszarze ich środka długości (fig. 13). Dźwignie mocujące 88a i 88c chwytające oba wzdłużne dźwigary, tzn. dźwigary pionowe ramy skrzydła 12, mogą być ukształtowane także jako trochę dłuższe.

W celu przyjęcia ramy skrzydła 12 dźwignie mocujące, zgodnie z fig. 12, odpowiednio wychylają, się z powrotem, przez co rama skrzydła 12 przez nie przedstawiony suwak jest przesuwana do stołu 90, zgodnie z kierunkiem strzałki W. Następnie dźwignie mocujące 88a do 88d wychylają się do wewnątrz w kierunku osi obrotu S, aż do styku z dźwigarami bocznymi ramy skrzydła 12.

Tak zamocowana rama skrzydła 12 jest następnie ustalana przez odpowiedni obrót stołu 90, przy czym stół 90 dodatkowo porusza się, zgodnie ze strzałką V, równolegle do kierunku transportu U, o pewien odcinek drogi, przez co jest nastawiana pożądana orientacja każdorazowego naroża, czyli dwusiecznej kąta 12aa, orientowanej promieniowo w odniesieniu do osi H na fig. 10.

Po zakończeniu osadzania kątowników narożnych dźwignie mocujące 88a do 88d są ponownie wychylane i uwolniona rama skrzydła 12 jest transportowana dalej.

Doprowadzanie kątowników, narożnych 18 w opisanych przykładach wykonania odbywa się z magazynu 52, względnie 52', w którym są one wzajemnie położone, to znaczy ze zbiegającymi się dwusiecznymi kąta 18a.

Jest także możliwy inny rodzaj doprowadzania, mianowicie wewnątrz magazynu, w którym kątowniki narożne leżą jeden na drugim, a więc wzajemnie zbiegają się.

Przyrządy wkręcające 58, 58' mogą dodatkowo przejąć funkcje chwytająco-ustalające, to znaczy swoimi śrubami już przy pobraniu kątownika narożnego z magazynu nieznacznie wchodzą w odpowiednie otwory w kątowniku narożnym.

Także, uchwyty 56, względnie 56', z obu przykładów wykonania, mogą być na głowicy montażowej 22, względnie 22' umieszczone na stałe, przy czym wtedy ruch przesuwania pomiędzy każdorazowymi położeniami jest osiągany przez odpowiednie przesunięcie mostka 48i głowicy montażowej 24, względnie przez odpowiednie uruchomienie siłownika 80.

Po osadzeniu kątowników narożnych 18 w sekcji osadzania 100, według fig. 14 do 17, odbywa się osadzanie elementów łączących - części długich. One posiadają odcinek drążka napędowego i odcinek szynowy nakładany, które na co najmniej jednym końcu · są łączone z już zmontowanym łożyskiem narożnym 18, to znaczy odcinek szynowy nakładany z kątownikiem narożnym 28, a odcinek drążka napędowego z częścią sprzęgającą 30a. Element łączący 102, oznaczany także jako szyna mechanizmu, na stronie zamykającej jest na obu końcach łączony ze zwrotniami narożnymi 18 i posiada mechanizm 102a (fig. 14), w który jest wtykany nie przedstawiony uchwyt obsługowy. Element łączący 104, oznaczany także jako szyna górna, na górnym dźwigarze ramy skrzydła łączy ponownie dwa łożyska narożne 18 i posiada bliżej nie przedstawioną znaną zawiasę 104a (patrz fig. 15) a ramieniem zawiasy 104a współpracuje łeb grzybkowy górnej zwrotni narożnej 18·.

Przy dużych formatach skrzydeł mogą być przewidziane dalsze elementy łączące 106 (fig. 16) i 108 (fig. 17), oznaczane jako szyna ryglowania dodatkowego, które tylko jednym swoim końcem są sprzężone z łożyskiem narożnym 18. Element łączący 106 przebiega od górnego łoża narożnego 18 do dołu wzdłuż odpowiedniego dźwigara pionowego ramy skrzydła, a element łączący 108 przebiega stosowanie do tego od najniższego dolnego łożyska narożnego 18, wzdłuż dolnego poziomego dźwigara ramy skrzydła. Oba elementy łączące 106, 108 na swoich wolnych końcach zawierają element ryglujący 106a lub 108a, aby pewnie ryglować zamknięcie i chronić przed złamaniem. Oba pozostałe elementy łączące 102 i 104 nie zawierają żadnego elementu regulującego, ponieważ odpowiednie elementy ryglujące łożysk

176 871 narożnych 18 są co najmniej całkowicie wystarczające do zabezpieczenia działania i przed złamaniem.

Układanie elementów łączących 102 do 108 odbywa się w sposób krokowy przez osobę, symbolicznie oznaczoną 110. Ona przygotowuje wymagane elementy łączące biorąc pod uwagę ewentualne zmiany wielkości· formatu ramy skrzydła i zmiany systemu okuć podczas kroku. Osoba 110 wyszukuje pasujące elementy łączące, ewentualnie· przeprowadzając wymagane dopasowanie wzdłużne.

Zamocowanie przez śruby mocujące odbywa się automatycznie za pomocą co najmniej jednego przyrządu do wkręcania 112. Jest on zaopatrzony w automatyczne doprowadzanie śrub. Ponieważ czas pracy równomiernej jest wystarczający dla seryjnego wkręcania, jest przewidziane zmniejszenie nakładu do pojedynczego przyrządu do wkręcania 112, który jest przesuwny równolegle do krawędzi leżącej naprzeciwko · ramy skrzydła 12 (strzałka X). Odpowiednie szyny prowadzące 114 są zaznaczone na fig. 14. Przez nie przedstawione czujniki formatu skrzydła, np. zapory świetlne, może być samoczynnie określana każdorazowa długość dźwigarów i stosownie do tego sterowany przyrząd do wkręcania 112.

Początkowo, jak zaznaczono na fig. 14, osoba 110 nakłada element łączący 102 do skrzydła 12, to znaczy do pionowego dźwigara 116a. Z uwagi na dopasowanie do stopniowego rowka obwodowego przylgowego skrzydła nie istnieje niebezpieczeństwo wypadnięcia jeszcze nie przykręconego elementu łączącego 102.

Następnie rama skrzydła 12 obraca się o 90° przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara, do położenia według fig. 15. Odbywa się tu mocowanie śrubami elementu łączącego 102 przez przyrząd do wkręcania 112, który przesuwa się do przewidzianego położenia wkręcania, w którym mocuje on element łączący 102. Jednocześnie osoba 110 nakłada przygotowany element łączący 104 do górnego dźwigara poziomego 116b.

Następnie skrzydło 12 ponownie obraca się przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara o 90° do położenia według fig. 16. Przyrząd do wkręcania 112 mocuje teraz element łączący 104,do górnego dźwigara poziomego 112b. Przy niektórych rodzajach skrzydeł, zwłaszcza skrzydeł małoformatowych proces osadzania jest zakończony. Według fig. 16 osoba 110 jeszcze nakłada dodatkowo element łączący 106 do dźwigara pionowego 116c.

Po dalszym obróceniu w tym kierunku o 90° do położenia skrzydła według fig. 17 odbywa się przez przyrząd do wkręcania 112 zamocowanie śrubami elementu łączącego 104 i ewentualnie nakłada element łączący 108 do dolnego dźwigara poziomego 116d.

W tym ostatnim przypadku po dalszym obrocie skrzydła 112 o 90° element łączący 108 jest przykręcany przez przyrząd do wkręcania 112.

Do przeprowadzania ruchu obrotowego o 90° skrzydła 12 jest używany odpowiednio ruchomy uchwyt montażowy, przykładowo uchwyt montażowy 36' według fig. 12 i 13. Aby uniknąć kolizji naroży skrzydła 12 podczas obrotu z listwą prowadzącą 16, względnie z przyrządem do wkręcania 112 wraz z szynami 114, uchwyt montażowy 36' jest odpowiednio przesuwany bocznie lub diagonalnie, strzałka V na fig. 13.

Po obrocie o 90° odbywa się ruch powrotny w kierunku diagonalnym.

Alternatywne ukształtowanie sekcji osadzania elementów łączących jest przedstawione schematycznie na fig. 18 do 21, Jej elementy konstrukcyjne, o ile działają jednakowo, są zaopatrzone w te same oznaczniki, jednakże powiększone o liczbę 100.

Osadzanie i mocowanie elementów łączących - części wzdłużnych odbywa się całkowicie automatycznie do tego samego dźwigara ramy skrzydła 12, jednocześnie rama skrzydła 12 po każdym kroku jest obracana o 90°. Doprowadzanie elementów łączących 202 (szyny mechanizmu), 204 (szyny górnej) i 206 (dodatkowe ryglowanie) odbywa się z zespołu magazynowego 280, który jest ukształtowany z szeregiem odpowiednich przedziałów 280a, 280b i 280c dla przyjęcia odpowiednich rodzajów elementów łączących. Zespół magazynowy 280 jest przesuwany obecnie w tę i z powrotem naprzeciwko automatu montażowego 282, w postaci dwóch dwuosobowych ramion robota 284, 286, aby każdorazowo dostarczać do niego potrzebne elementy łączące w prześwicie pomiędzy ramionami robota 284, 286. Możliwe są także inne postacie zespołu magazynowego 280 i inne rodzaje ruchów, np. obrotowy magazyn z przedziałami w postaci sektorów.

176 871

Oba ramiona robota 284, 286 składają się z nieruchomej części podstawy 284a, 286a, ramienia górnego 284b, 286b, wychylnego wybiórczo wokół poziomej osi A2, A3 i przebiegającego prostopadle do tej osi, ramienia dolnego 284c, 286c obracalnego wokół osi wzdłużnej 284b, 286b ramienia górnego oraz z wysuwalnego uchwytu 284d, 286d w kierunku osi wzdłużnej A4, A5. Możliwe kierunki ruchów są pokazane na fig. 18 przez małe strzałki kierunkowe.

Uchwyty 284d, 286d posiadają głowicę magnetyczną 288 do chwytania elementu łączącego 202, 204, 208 zamiast magnesu trwałego lub elektromagnesu mogą być używane także inne rodzaje chwilowego chwytu, np. przez podciśnienie lub mechaniczne.

Możliwe jest używanie pojedynczego ramiona, ale co najmniej przy wielkoformatowych ramach skrzydeł 12' jest korzystne używanie dwóch ramion robotów, jak to zostało przedstawione, które następnie zgodnie z fig. 8 i 9 wspólnie chwytają odpowiedniej długości element łączący 202' i· wspólnie wychylają wokół obu zbiegających się o.si A2 i A3 o około 180° i przez wysuwanie obu uchwytów 284d· i 286d są wsuwane do przynależnego rowka przylgowego skrzydła 12, według strzałek B1 i B2 na fig. 19.

Chwilowe ustalenie ramy skrzydła 12 wymagane w tej fazie odbywa się w podobny sposób jak w poprzednich przykładach wykonania. Na fig. 18 do 21 w tym celu są przewidziane dwa urządzenia mocujące 240, o budowie podobnej do fig 2 Podpora jest tutaj utworzona przez listwę prowadzącą 236. Oba urządzenia mocujące 240 w celu dopasowania do różnych długości ramy skrzydła są dodatkowo także bocznie przesuwane, jak to jest zaznaczone przez strzałki B3 i B4.

Obracanie skrzydła 12, pomiędzy fazami roboczymi o 90°, np. przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara - strzałka B5 na fig. 19 jest przykładowo przeprowadzone przez uchwyt montażowy 36' według fig. 12 i 13.

Do zamocowania przyłożonych elementów łączących 202 do 206 jest przewidziany co najmniej jeden przyrząd do wkręcania, odpowiadający przyrządowi do wkręcania 112 na fig. 14 do 17, z bocznym przesuwem wzdłuż szyny prowadzącej 214, równoległej do listwy prowadzącej 236. W przedstawionym przykładzie wykonania są przewidziane dwa przyrządy do wkręcania 212a i 212b, aby utrzymać krótki takt pracy równomiernej np. 2 minuty, a jednocześnie także ramiona robota 284 i 286 są w ruchu do tych samych dźwigarów ramy skrzydła.

Przebieg montażu wynika z fig. 18 do 21. Pobieranie i przykładanie elementu łączącego 202 odbywa się przez oba ramiona robota 284 i 286, jak już wyjaśniono. Po osadzeniu elementu łączącego 202 w rowku przylgowym skrzydła zaczynają działać oba przyrządy do wkręcania 212a, 212b.

Następnie rama skrzydła 12 po uwolnieniu przez oba urządzenia mocujące 240 obraca się o 90° i w tym położeniu jest ponownie unieruchomiona (fig. 20). Tymczasem jedno z obu ramion robota, przykładowo lewe ramię 284 pobiera, z odpowiednio bocznie przesuniętego magazynu 280, element łączący 204 (położenie 284' zaznaczone linią przerywaną) i wychyla się o 90° wokół osi A2 do położenia 284.

Następnie ramię dolne 284c uchwytu 284d wraz z elementem łączącym 204 obraca się wokół osi A4, aby zmienić oba końce elementu łączącego 204, ponieważ zespół zawiasy rozstawnej przy tej orientacji skrzydła musi leżeć na lewo.

Na koniec ramię robota 284 obraca się wokół osi A2 o dalsze 90° tak, że element łączący 204 leży bezpośrednio przed rowkiem przylgowym ramy skrzydła 12 jak to przedstawia położenie 284 zaznaczone linią kreskową. Następnie uchwyt 284d jest tak daleko wysuwany, aż element łączący 204 wypełni wspomniany rowek, po czym przystępują do działania nie przedstawione przyrządy do wkręcania 212a, 212b.

W następnym kroku rama skrzydła 12 jest obracana ponownie o 90° i w sposób odtwarzany na fig. 21 jest chwilowo ustalana do osadzenia elementu łączącego 206. Przykładowo odbywa się to przez prawe ramię robota 286, które przystępuje do działania zanim drugie ramię robota 84 zakończy swoją pracę osadzania. Ramię robota 286 przechwytuje więc element łączący 206 i przeprowadza ruch obrotowy o 180° wokół swojej osi A5, jak to zgodnie z fig. 20 odbywa się przy elemencie łączącym 204, aby element ryglujący 206a znajdował się

176 871 na lewym końcu elementu łączącego 206. (W przeciwieństwie do elementu łączącego 206 w magazynie 280). Po czym element łączący 206 jest przez ramię robota 286 wsuwany do rowka przylgowego ramy skrzydła 12 i za pomocą obu przyrządów do wkręcania 212a i 212b jest mocowany śrubami, jak to widać z fig. 21.

Na figurze 21 jest zaznaczony linią przerywaną zarys elementu łączącego 206. Jego okucie odbywa się w odpowiedni sposób po odwróceniu sk^ydła 12 o dalsze 90° w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara na rysunku. Przy tym nie występuje żaden obrót wokół osi A5, ponieważ orientacja w magazynie 280 elementów 206 jest prawidłowa.

Skrzydło 12, zaopatrzone przykładowo w trzy łoża narożne 18 i elementy łączące 202, 204 i 206 jest kompletnie zaopatrzone w wymagane części okucia. Ono musi być jedynie połączone z nieruchomą ramą, również zaopatrzoną w części okucia, co odbywa się w nie przedstawionym stopniu montażu, względnie w przewidzianym miejscu użytkowania.

Dzięki zastosowaniu dwóch ramion robota i dwóch przyrządów do wkręcania śrub otrzymuje się takt pracy równomiernej, przykładowo 2 minuty.

Ruchliwość magazynu 280 upraszcza budowę ramienia robota.

Opisane powyżej sekcje montażowe odznaczają się szybkim i prostym dostosowaniem do różnych wielkości ram i systemów okuć, przy nieznacznym takcie pracy równomiernej, przykładowo 2 minut, odpowiadającym taktowi uprzednich faz wytwarzania skrzydła, przy czym czas na automatyzację jest nieznaczny.

176 871

LO cn

LO cń

176 871

Fig.3

Vj

176 871

Fig.9

176 871

176 871 <1

176 871

CO co

176 871

Fig.U

100

Fig. 15

100

176 871

Fig.16

100

.110

176 871

Fig.17

100

<-108

110

176 871

Fig.

200 /

18,

			—	-1
	S	-V-				/	Λ
u.. »-	Φ		φ		Φ

Β6>

.260

Β3> 260

212α 212b Α

282Α1

286α Δ6 ,<

a ..'-Pik

Ύ.

286'

ΓΞΠϊ.1?^6ϋ ϊ Λ '

286c -286c ''μΖ

Έζ~ ·*&236 ^216

Α5ζ286α k-Λ Δ3 ϊ| /-286d %~288

286

II ©-π 206

206^ζ (

280α

260b

2B0c

280 '202 (

176 871

Fig.19

©60

176 871

200

Fig.20

280

176 871

Fig.21

200

230

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób automatycznego montażu części okuciowych na skrzydle okna, drzwi lub podobnych, mającego co najmniej dwie zwrotnie narożne oraz połączone z nimi elementy łączące, dopasowane do każdorazowych wymiarów skrzydła, znamienny tym, że w pierwszej fazie montażu za pomocą automatu montażowego (24) na skrzydle (12) mocuje się wszystkie zwrotnie narożne (18), przy czym stosuje się zwrotnie narożne (18) jednakowej konstrukcji, a w następnej drugiej fazie montażu mocuje się na skrzydle (12) wszystkie elementy łączące (102,104,106,108,202,204,206,208).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się zwrotnie narożne (18), które są ukształtowane symetrycznie w lustrzanym odbiciu wobec płaszczyzny dwusiecznej kąta (18a) prostopadłej do płaszczyzny symetrii wzdłużnej zwrotni narożnej (18).
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się zwrotnie narożne (18), które są ukształtowane asymetrycznie wobec płaszczyzny dwusiecznej kątt(18a). a zwrotnie narożne (18) są tak osadzone na skrzydle (12), że ich jednakowe ramię, w odniesieniu do kierunku obiegu wzdłuż powierzchni obwodu .przylgni skrzydła, posiada stale jednakowe ramię.
4. Sposób według zastrz. 1 lub 2 lub 3, znamienny tym, że stosuje się zwrotnie narożne (18) z co najmniej jednym elementem ryglującym (32 lub 34), korzystnie z elementem ryglującym (32,34) na obu jego ramionach.
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że jeden z obu elementów ryglujących (32) jest ukształtowany w postaci grzybka, a korzystnie drugi element ryglujący (34) jest wybiórczo przestawialny poprzecznie do płaszczyzny symetrii wzdłużnej.
6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że zwrotnie narożne (18) doprowadza się do automatu montażowego (24) z magazynu (52).
7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że automat montażowy (24) posiada co najmniej jeden przyrząd do wkręcania (58) z automatycznym doprowadzaniem śrub.
8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że automat montażowy (24), za pomocą odpowiedniego ruchu względnego do skrzydła (12) ustawia się po kolei wobec wymaganych naroży skrzydła i kolejno mocuje się zwrotnie narożne (18) na skrzydle (12).
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w pierwszej fazie montażu skrzydło (12) mocuje się nieruchomo w stałym uchwycie montażowym (36) a automat. montażowy (24) porusza się od naroża do naroża skrzydła (12).
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że automat montażowy (24) posiada głowicę montażową (22), która obraca się na zawieszonym nad skrzydłem (12) bocznie przesuwanym mostku (48), wokół osi (D) zasadniczo prostopadłej do płaszczyzny skrzydła i umieszcza się przesuwnie w kierunku wzdłużnym mostka (48).
11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w pierwszej fazie montażu skrzydło (12) obraca się wokół osi (S), zasadniczo prostopadłej do płaszczyzny skrzydła (12), a korzystnie proszony w te i z powrotem zgodnie ze strzałką (V) w tym pionowym kierunku i porusza się w kierunku do automatu montażowego (21*) po kolei do różnych naroży skrzydła (12).
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że automat montażowy (24) posiada głowicę montażową (22’) obracalną wokół osi (H) pomiędzy położeniem obrotowym magazynu a położeniem obrotowym montażu i korzystnie poruszane w dwóch promieniowych kierunkach (G).
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że co najmniej jedna głowica montażowa (22, 22’) automatu montażowego (22, 24’) posiada uchwyt (56, 56’) dla kątownika narożnego (18), ruchomy co najmniej pomiędzy położeniem przygotowawczym do montażu a położeniem montażowym, przy czym kątownik narożny (18) w położeniu przygotowawczym do

176 871 montażu jest umieszczony w obszarze każdorazowego naroża skrzydła (12), jednakże poza rowkiem przyjmującym (60), natomiast w położeniu montażu jest umieszczony wewnątrz rowka przyjmującego (60).
14. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że uchwyt (56) jest ruchomy zasadniczo w kierunku dwusiecznej kąta (18a) łożyska narożnego (18), pomiędzy położeniem przygotowawczym montażu a położeniem montażu.
15. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że co najmniej jedna głowica montażowa (22) posiada uchwyt magnetyczny (M).
16. Sposób automatycznego montażu części okuciowych na skrzydle okna obrotowouchylnego lub podobnego, przy czym okucie zawiera trzy jednakowe zwrotnie narożne z elementami ryglującymi i. elementy łączące dopasowalne do każdorazowych wymiarów skrzydła, znamienny tym, że skrzydło (12) jest unieruchamiane w uchwycie montażowym, a automat montażowy (24) pobiera co najmniej jedną zwrotnię narożną (18) z magazynu (52), przewidzianego przed automatem montażowym (24), że automat montażowy (24) przesuwa się do pierwszego naroża (20a) skrzydła (12) i tam ustala zwrotnię narożną (18), że na obu ramionach jest przykręcana do skrzydła (12) przez związane z automatem montażowym (24) przyrządami do wkręcania (58) z automatycznym doprowadzeniem śrub, że automat montażowy (24) przyjmuje z magazynu (52) drugą zwrotnię narożną (18) i przesuwa się do sąsiedniego naroża (20b) skrzydła (12) i tam ustala drugą zwrotnię narożną (18), która jest tak przykręcana przez przyrządy do wkręcania (58), że automat montażowy (24) przyjmuje z magazynu (52) trzecią zwrotnię narożną (18) i przesuwa się do następnego naroża (20c) skrzydła (12), patrząc w jednakowym kierunku obrotu wokół skrzydła (12) i tam ustala trzecią zwrotnię narożną (18), która ponownie jest przykręcana przez przyrządy do wkręcania (58), i że automat montażowy (24) cofa się do swojego położenia wyjściowego, a skrzydło (12) uwalnia się z uchwytu montażowego (36) i jest odprowadzane do dalszego montażu elementów łączących (102,104,106,108).
17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że uchwyt montażowy (36) jest ruchomy i, że zamiast ruchu automatu montażowego (24) od naroża do naroża skrzydła (12) uchwyt montażowy (36) porusza się w sposób krokowy, stosownie do skrzydła (12), przez co każdorazowe naroże leży naprzeciwko automatu montażowego (24) do mocowania zwrotni narożnych (18).
18. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w drugiej fazie montażu elementy łączące (102, 104, 106, 108; 202, 204, 206) przykłada się ręcznie lub za pomocą automatów montażowych (202) do skrzydła (12) ewentualnie po wcześniejszym skróceniu na długość, a następnie za pomocą automatów mocujących, zwłaszcza przyrządów mocujących (112; 212) mocuje się do skrzydła (12).
19. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w drugiej fazie montażu, w pierwszym kroku pierwszy element łączący (102) przykłada się do skrzydła (12), że w drugim kroku drugi element łączący (104) przykłada się do skrzydła (12), a pierwszy element łączący (102) mocuje się samoczynnie przyrządem lub przyrządami do wkręcania (112) do skrzydła (12), że ewentualnie w trzecim kroku przykłada się trzeci element łączący (106) i mocuje drugi element łączący (104), że ewentualnie w czwartym kroku przykłada się czwarty element łączący (108) i mocuje się trzeci element łączący (106) i, że w ostatnim kroku mocuje się ostatni element łączący (108).
20. Sposób według zastrz. 19, znamienny tym, że elementy łączące (102, 104, 106, 108) przykłada się ręcznie.
21. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że przyleganie i zamocowanie elementów łączących (202,204,206) odbywa się w tych samych krokach.
22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że przyleganie odbywa się za pomocą automatów montażowych (282).
23. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że skrzydło (12) obraca się pomiędzy krokami o 90°.
24. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że agregat do wkręcania (112; 212) jest przesuwalny w kierunku (X) równolegle do krawędzi leżącego naprzeciwko skrzydła (12).

176 871
25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że automat montażowy (282) posiada zespół doprowadzający do wybiórczego przyjmowania z magazynu (280) elementów łączących.
26. Sposób według zastrz. 25, znamienny tym, że magazyn (280), posiadający szereg różnych przedziałów (280a, 280b, 280c) dla różnych elementów łączących (202, 204, 206), jest przesuwany przedziałami wobec głowicy przyjmującej, zespołu odprowadzającego.
27. Sposób według zastrz. 25 albo 26, znamienny tym, że zespół doprowadzający wybiórczo obraca części łączące (202, 204, 206), przejmowane z magazynu (280), w sensie wymiany obu końców części łączących (202, 204,206).
28. Sposób według zastrz. 27, znamienny tym, że automat montażowy (282) posiada jedno, korzystnie dwa ramiona robota (284, 286) z dwoma różnymi osiami obrotu (A2, A4; A3, A5) i korzystnie o zmienialnej długości ramion.
29. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że wolny koniec ramiona robota (284, 286) jest ukształtowany jako uchwyt (284d, 286d), korzystnie uchwyt magnetyczny dla elementów łączących do pobierania ich z magazynu (280) i nakładania na skrzydło (12).