PL176158B1 - Warstwa zewnętrzna osłon na stopy i dłonie - Google Patents

Abstract

1. Warstwa zewnetrzna oslon na stopy i dlonie, zawierajace podloze i liczne wyste- py, wystajace zasadniczo prostopadle z tego podloza wedlug wzoru odpowiadajacego po- zycyjnie cechom anatomicznym powierzchni danej konczyny, znamienna tym, ze kazdy z licznych wystepów (18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 38), (44, 46, 48, 50, 52, 54), (56, 58, 60, 62, 64, 66) ma wielkosc, konfiguracje i roz- m ieszczenie odpow iadajace cechom anatomicznym przynajmniej czesci odcisku powierzchni trakcyjnej lub chwytnej od- powiedniej konczyny czlowieka lub zwierzecia. P L 1 7 6 1 5 8 B 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest warstwa zewnętrzna osłon na stopy i dłonie, zwłaszcza obuwia, rękawiczek i narzędzi.

Ze stanu techniki jest znane stosowanie trakcyjnej lub uchwytowej warstwy zewnętrznej osłon na stopy i dłonie, wykonanej z odkształcalnego elastycznie i ściśliwego materiału, mającego rzeźbę wzoru o rozmaitych kształtach i projektach dla polepszenia trakcji osłony, do której jest ona przyłączona, zwłaszcza podeszew butów, rękawiczek i mechanicznych urządzeń uchwytowych. Dotychczas, podeszwy butów miały warstwy zewnętrzne o rozmaitych wzorach geometrycznych.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 266 349 jest znana warstwa zewnętrzna osłon na stopy i dłonie, zawierająca podłoże i liczne występy, wystające zasadniczo prostopadle z tego podłoża według wzoru odpowiadającego pozycyjnie cechom anatomicznym powierzchni danej kończyny.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 697 361 jest znana podeszwa obuwia wykonana z materiału ściśliwego elastycznie, który ugina się w odpowiedzi na przyłożenie naprężeń przez stopę użytkownika obuwia.

Celem wynalazku jest opracowanie warstwy zewnętrznej osłony na stopy i dłonie, które zapewni zwiększenie zdolności chwytania lub trakcji użytkownikowi tej osłony.

158

Warstwa zewnętrzna osłon na stopy i dłonie, zawierajaca podłoże i liczne występy, wystające zasadniczo prostopadle z tego podłoża według wzoru odpowiadającego pozycyjnie cechom anatomicznym powierzchni danej kończyny, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z występów ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające cechom anatomicznym przynajmniej części odcisku powierzchni trakcyjnej lub chwytnej odpowiedniej kończyny człowieka lub zwierzęcia.

Każdy z licznych występów ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające odciskowi powierzchni trakcyjnej stopy ludzkiej, względnie odpowiadające odciskowi powierzchni chwytnej dłoni ludzkiej, lub też odpowiadające odciskowi stopy zwierzęcej.

Występy mają zewnętrzne powierzchnie kontaktowe, na których są utworzone liczne wypukłości.

Wypukłości są ułożone w konfigurację symulującą szczegóły budowy skóry, zwłaszcza skóry ludzkiej lub zwierzęcej względnie wypukłości te są ułożone w konfigurację współosiowych owali, spirali, zwojów lub okręgów.

Według wynalazku opracowano zatem warstwę zewnętrzną osłon na stopy i dłonie, która zwiększa chwytliwość lub trakcję obuwia, rękawiczek i uchwytów mechanicznych lub urządzeń trakcyjnych. W szczególności, warstwa taka ma postać wzornika uchwytowego i trakcyjnego, stanowiącego integralną część podeszwy buta i odpowiadającego naturalnemu odciskowi stopy ludzkiej. Spód stopy ludzkiej nie stanowi powierzchni płaskiej, ale kombinację rozmaitych elementów anatomicznych o różnym rozmiarze, kształcie i zarysie. Warstwa zewnętrzna według wynalazku stanowiąca integralną część odkształcalnej elastycznie i ściśliwej powierzchni zewnętrznej podeszwy, zawiera elementy i cechy stopy ludzkiej. Podeszwa ta ma liczne występy, które wystają od podłoża podeszwy, tworząc tym samym sąsiadujące obszary wypiętrzone i wgłębione. Występy odpowiadające pięciu palcom oraz duże występy przypominające główkę kości u nasady dużego palca i piętę stopy są utworzone proporcjonalnie do rzeczywistej anatomii stopy ludzkiej, przez co powstają występy o rozmaitych wysokościach. Występy te tworzą wgłębione obszary odpowiadające obszarom pomiędzy i poza palcami jak również inne wgłębione obszary odcisku stopy ludzkiej. Te wgłębione obszary umożliwiają występom kontaktującym się z podłożem odpowiednie odkształcenie w zależności od siły wywieranej na powierzchnię przez użytkownika. Zewnętrzna powierzchnia podeszwy zewnętrznej jest teksturowana poprzez niewielkie wypukłości dla przybliżenia wzoru skóry stopy ludzkiej dla dodatkowego polepszenia trakcji.

Dodatkowo, wynalazek można zastosować na zewnętrzne powierzchnie uchwytowe rękawiczek lub mechanicznych urządzeń chwytających. Powierzchnie dłoni i palców w rękawiczkach są pokryte cienkim, odkształcalnym elastycznie materiałem mającym kształt, zarys i cechy odcisku ręki ludzkiej. Wynalazek obecny jest przeznaczony nie tylko do zastosowania w podeszwach obuwia i rękawiczkach do noszenia przez ludzi, ale również dla wytwórców i użytkowników ruchomego wyposażenia zautomatyzowanego, takiego jak roboty, gdzie pożądana jest trakcja uchwytowa. Ponadto, idea wynalazku może być rozszerzona dla otrzymania urządzeń wykazujących lepszą trakcyjną moc uchwytową dla zastosowań takich jak w narzędziach chwytających, protezach lub dowolnych innych podobnych urządzeniach.

Warstwa zewnętrzna według wynalazku umożliwia zwiększenie zdolności chwytania lub trakcji osłony, na której jest uformowana lub przyłączona, a mianowicie na obuwiu, rękawiczkach i mechanicznych urządzeniach chwytających lub trakcyjnych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry podeszwy buta, na której znajduje się warstwa zewnętrzna według wynalazku, fig. 2 - izometryczny widok buta z fig. 1 mającego podeszwę z warstwą zewnętrzną według wynalazku, fig. 3 - widok z boku buta z fig. 1, fig. 4 - powiększony widok z boku części podeszwy z fig. 3, pokazujący teksturę powierzchni podeszwy, fig. 5 - przekrój podeszwy wzdłuż linii A-A, fig. 6 - izometryczny widok rękawiczki z warstwą zewnętrzną według wynalazku, fig. 7 - widok z góry rękawiczki mającej alternatywny wzór warstwy zewnętrznej według wynalazku, fig. 8 - powiększony widok części palcowej rękawiczki, ukazujący teksturę powierzchni rękawiczki, fig. 9 - izometryczny widok urządzenia mechanicznego symulującego rękę ludzką, z warstwą zewnętrzną według wynalazku, fig. 10 - izometryczny widok alternatywnego mechanicznego urządzenia uchwytowego z warstwą zewnętrzną według wynalazku, fig. 11 - izometryczny widok innego mechanicznego urządzenia chwytającego z warstwą zewnętrzną według wynalazku, fig. 12 - izometryczny widok jeszcze innego mechanicznego urządzenia chwytającego z warstwą zewnętrzną według wynalazku, a fig. 13 powiększony izometryczny widok części mechanicznego urządzenia chwytającego, ukazujący teksturę powierzchni uchwytowej w powiększeniu.

Na fig. 12 i 3 pokazano podeszwę 10 wykonaną z odkształcalnego elastycznie materiału. Podeszwa 10 posiada podłoże 12, które jest zasadniczo gładkie i płaskie, i które ma przednią część 14, odpowiadającą obszarowi palców stopy i tylną część 16, odpowiadającą obszarowi pięty. Integralną część podeszwy stanowią uformowane występy 18,20,22,24,26,28,30, które wystają ponad podłoże 12 według rozmaitych kształtów, zarysów i wysokości.

Na fig. 1 pokazano w przedniej części 14 podeszwy 10, pięć występów 18, 20,22,24,26, których wielkość, kształt i położenie odpowiada naturalnym występom dolnych zakończeń palców stopy ludzkiej. Inne duże występy 28, 30 pokrywają znaczącą część podeszwy 10, od obszaru pięty do obszaru podeszwy odpowiadającego główce kości pod dużym palcem w stopie.

Występy te nie są koniecznie jednakowe pod względem wysokości 24a, 28a, 30a, na którą wystają one od podłoża 12, jak pokazano na fig. 5. Wysokość każdego występu zmienia się odpowiednio do zmiany trójwymiarowej anatomii stopy ludzkiej. Zmiana wysokości występów może również być oparta na odpowiedniej wielkości siły przykładanej do odpowiednich obszarów podeszwy podczas spaceru lub ćwiczeń atletycznych. Przykładowo, wysokość występu 28a przy pięcie jest większa niż wysokość występu 34aprzy podbiciu. Ta zmiana wysokości występu, bazująca na anatomii stopy, powoduje powstawanie pewnych obszarów na zewnętrznej podeszwie, gdzie występują małe występy lub wcale nie ma występów, co pozostawia szczeliny i wgłębienia 32, 36, jak pokazano na fig. 1. Te wgłębienia 32, 36 odpowiadają tym obszarom stopy ludzkiej, które nie muszą bezpośrednio kontaktować się z podłożem w pozycji stojącej użytkownika, takim jak podbicie i obszarom pomiędzy i poza palcami. Te wgłębione obszary stopy ludzkiej sąjednakże bardzo ważne przy spacerowaniu lub bieganiu, ponieważ umożliwiają one palcom chwytanie podłoża lub powierzchni podłogi, gdy podczas spaceru jest przykładana siła, powodując tym samym powstanie lepszej trakcji. Podobnie, wgłębienia 32, 36 w warstwie zewnętrznej według wynalazku na podeszwie umożliwiają występom łączącym się z podłożem odpowiednie odkształcanie w oparciu o siłę lub naprężenie przykładane przez użytkownika obuwia. To odkształcenie powoduje również lepszą trakcję i bardziej naturalne odczucie dla użytkownika obuwia.

Figura 4 pokazuje powiększony widok zewnętrznej powierzchni występów 18, 38. Na całych łączących się z podłożem zewnętrznych powierzchniach wszystkich występów znajdują się liczne, małe wypukłości 40, które symulują charakterystyczny odcisk skóry ludzkiej. Te wypukłości 40 umożliwiają lepsze przychwytywanie platformy spacerowej przez łączące się z podłożem powierzchnie odkształcalnie elastycznej podeszwy, tym samym zapewniając lepszą trakcję.

Najlepszym sposobem realizowania wynalazku jest zastosowanie warstwy zewnętrznej jako integralnej części podeszwy buta, wykonanej z elastycznie odkształcalnego materiału, stosowanego powszechnie na buty sportowe, takiego jak kauczuk, PCV, poliuretan lub dowolne odpowiednie tworzywo syntetyczne. Podeszwa jest odlewana lub formowana wtryskowo bezpośrednio do górnej części buta, włączając jako całość wszystkie cechy warstwy zewnętrznej według wynalazku, łącznie z podłożem, występami, wgłębieniami i wypukłościami.

Warstwa zewnętrzna według wynalazku może być zastosowana nie tylko do obuwia noszonego przez ludzi, ale również do dowolnego zastosowania, w którymjest pożądana trakcja chwytająca, tak jak w przypadku rękawiczek, narzędzi lub członów nożnych lub ramionowych automatów lub robotów do wykonywania zadań mechanicznych. Warstwa zewnętrzna według wynalazku może być przyłączona do dowolnego elementu takiego urządzenia lub maszyny, dla nadania mu lepszej zdolności chwytania lub trakcji.

Na fig. 6-11 pokazano inne rozwiązania warstwy zewnętrznej według wynalazku, obejmujące zastosowanie występów ukształtowanych na wzór odcisku ręki lub palców na

Π6158 powierzchniach uchwytowych rękawiczek lub innych urządzeń chwytających, takich jak mechaniczne ręce robotów, przyrządy zautomatyzowane lub narzędzia chwytające.

Na fig. 12 i 13 pokazano inne rozwiązanie warstwy zewnętrznej według wynalazku, zastosowane na powierzchni chwytającej urządzenia mechanicznego. Urządzenie to posiada wypukłości 78, utworzone bezpośrednio na powierzchniach chwytających 76, bez występów utworzonych na tych powierzchniach. Te wypukłości 78 są utworzone według konfiguracji, zbliżonej do charakterystycznego odcisku skóry ludzkiej.

Na fig. 6 pokazano rękawiczkę 41 z podłożem 42. Ponad podłożem 42 wystają rozliczne występy, odpowiadające kształtowi i zarysowi dłoni i palców ręki ludzkiej. Występy 44 dłoni pokrywają część powierzchni rękawiczki odpowiadającą dłoni ludzkiej. Na każdej z czterech części palcowych rękawiczki znajdują się oddzielne i wyróżnione występy 46, 48, 50, odpowiadające trzem segmentom każdego palca ludzkiego, utworzonym przez główkę kości i dwa przeguby. Występy 52 i 54, podobne pod względem kształtu i rozmieszczenia do wewnętrznej powierzchni kciuka ludzkiego, wystają z podłoża 42 części kciukowej rękawiczki.

Ponieważ występy te są oddzielne i wyróżnione, zatem na obszarach powierzchni rękawiczki pomiędzy występami są utworzone szczeliny 47, 49, 51, 53. Szczeliny te umożliwiają właściwe zamknięcie rękawiczki wokół przedmiotu przeznaczonego do uchwycenia i umożliwiają odpowiednie odkształcenie odkształcalnych powierzchni występów, powodując tym samym lepszą zdolność trakcji i chwytania.

Alternatywnie, występy wystające z podłoża 42 rękawiczki 41 mogą nie być oddzielne i wyróżnione, lecz mogą być scalone, jak pokazano na fig. 7. Duży, pojedynczy występ 74 wystaje z podłoża 42 rękawiczki 41. Występ ten odpowiada kształtowi i konfiguracji dłoni ludzkiej. Zewnętrzna powierzchnia występu 74 ma utworzone integralne wypukłości 72, które są rozmieszczone w sposób symulujący budowę skóry ludzkiej. Podobnie, występy wystające z podłoża 12 podeszwy 10 buta mogą nie być oddzielne i wyróżnione, lecz mogą być scalone i stanowić pojedynczy duży występ, który przybliża wielkość, kształt i układ odcisku stopy ludzkiej.

Na fig. 9 pokazano rękę mechaniczną, taka jest stosowana w przypadku robota lub części przyrządu zautomatyzowanego. Ponad powierzchnię podłoża 55 tej ręki wystają występy 56, 58, 60, 62, 64, 66 wykonane z dowolnego odpowiedniego odkształcalnego elastycznie i ściśliwego materiału, takiegojak materiał stosowany na podeszwie butów sportowych i przyłączonego do ręki mechanicznej za pomocą kleju. Występy 56,58,60 odpowiadają kształtowi i rozkładowi palców ludzkich. Występy 66, odpowiadające kształtowi i rozmiarowi dłoni są przyłączone do części stanowiącej dłoń mechanicznej ręki, a występy 62, 64 przybliżające kształt ludzkiego kciuka są przyłączone do ręki mechanicznej i wystają ponad powierzchnię podłoża 55 tej ręki.

Na fig. 11 pokazano mechaniczne urządzenie chwytające z występami 70 przybliżającymi kształt palców ludzkich, przyklejonymi do powierzchni uchwytowych narzędzia. Występy 70, wykonane z dowolnego odpowiedniego odkształcalnego elastycznie materiału, nie pokrywają całej części podłoża powierzchni chwytającej, pozostawiając tym samym szczeliny 71. Te szczeliny 71 powodują właściwe zamknięcie mechanizmu chwytającego wokół przedmiotu przeznaczonego do uchwycenia. Fig. 10 przedstawia następny mechaniczny mechanizm chwytający. Powierzchnie chwytające są pokryte odkształcalnym elastycznie materiałem 68 dla wytworzenia żądanej zdolności chwytania.

Na fig. 6-11 pokazano, że na wszystkich zewnętrznych powierzchniach wszystkich występów są utworzone integralnie liczne wypukłości 72. Wypukłości 72 umożliwiają odpowiednie odkształcenie elastycznego materiału występów po przyłożeniu do ich powierzchni siły, przez co uzyskuje się lepszą zdolność trakcji i chwytania. Wypukłości 72 są utworzone i ułożone według wzoru, który przybliża skręty, zwoje, pętle lub inne właściwości budowy skóry ludzkiej.

Wypukłości 40, 72 utworzone na wszystkich występach powierzchni uchwytowych i trakcyjnych nie muszą być rozstawione równomiernie na każdym występie ani też nie muszą być jednolite pod względem szerokości lub głębokości. Ponadto, wypukłości 40, 72 mogą być rozmieszczone w sposób symulujący właściwości budowy skóry dowolnego osobnika, a nie wyłącznie właściwości budowy skóry ludzkiej.

176 158

Inne rozwiązanie warstwy zewnętrznej według wynalazku obejmuje rozmieszczenie wypukłości na powierzchniach uchwytowych i trakcyjnych występów według wzoru współosiowych okręgu, współosiowych owali, spirali lub innych konfiguracji geometrycznych.

Podobnie, warstwa zewnętrzna według wynalazku umożliwia uzyskiwanie powierzchni uchwytowych i trakcyjnych z występami rozmieszczonymi odpowiednio do anatomii stopy, ręki, palca, łapy, pazura lub dowolnego kontaktującego się z powierzchnią elementu ciała dowolnego osobnika. Ponadto materiał, z którego jest wytwarzana warstwa zewnętrzna według wynalazku nie musi być odkształcalny elastycznie. Warstwa zewnętrzna może być wykonana z dowolnego materiału odpowiedniego do stosowania na wyrobie, do którego ma być przyłączona. Przykładowo warstwa zewnętrzna na podeszwie buta może być wykonana ze skóry.

Warstwa zewnętrzna według wynalazku polepsza chwytność lub trakcję wyrobów, na których jest wytworzona lub do których jest przyłączona, a mianowicie obuwia, rękawiczek lub mechanicznych urządzeń chwytających lub trakcyjnych i zapewnia użytkownikowi bardziej naturalne wygodne odczucie.

176 158

DETAIL A

Ιβ \

176 158

176 158

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Warstwa zewnętrzna osłon na stopy i dłonie, zawierające podłoże i liczne występy, wystające zasadniczo prostopadle z tego podłoża według wzoru odpowiadającego pozycyjnie cechom anatomicznym powierzchni danej kończyny, znamienna tym, że każdy z licznych występów (18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 38), (44, 46, 48, 50, 52, 54), (56, 58, 60, 62, 64, 66) ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające cechom anatomicznym przynajmniej części odcisku powierzchni trakcyjnej lub chwytnej odpowiedniej kończyny człowieka łub zwierzęcia.
2. 2. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy z licznych występów (18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 38) ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające cechom anatomicznym odcisku powierzchni trakcyjnej stopy ludzkiej.
3. 3. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy z licznych występów (44, 46, 48, 50, 52, 54) ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające cechom anatomicznym odcisku powierzchni chwytnej dłoni ludzkiej.
4. 4. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy z licznych występów ma wielkość, konfigurację i rozmieszczenie odpowiadające cechom anatomicznym odcisku powierzchni stopy zwierzęcej.
5. 5. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienna tym, że występy mają zewnętrzne powierzchnie kontaktowe, na których są utworzone liczne wypukłości (40, 72).
6. 6. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 5, znamienna tym, że wypukłości (40, 72) są ułożone w konfigurację symulującą szczegóły budowy skóry.
7. 7. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 6, znamienna tym, że wypukłości (40, 72) są ułożone w konfigurację symulującą szczegóły budowy skóry ludzkiej.
8. 8. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 6, znamienna tym, że wypukłości (40, 72) są ułożone w konfigurację symulującą szczegóły budowy skóry zwierzęcej.
9. 9. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 5, znamienna tym, że wypukłości (40, 72) są ułożone w konfigurację współosiowych owali, spirali lub zwojów.
10. 10. Warstwa zewnętrzna według zastrz. 5, znamienna tym, że wypukłości (40, 72) są ułożone w konfigurację współosiowych okręgów.