PL172842B1 - Urzadzenie do dostarczania paliwa do silnika PL PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do dostarczania paliwa do silni- ka spalinowego zawierajace dysze majaca komore polaczona z zespolem doprowadzajacym paliwo i z zespolem dostarczania powietrza oraz polaczona z komora spalania poprzez otwór wylotowy, znamien- ne tym, ze zawiera co najmniej jeden kanal (15, 27) laczacy zródlo substancji regulujacej spalanie z komo- ra spalania i urzadzenie do dostarczania paliwa stano- wi równiez uklad dostarczajacy substancje regulujaca spalanie Fig. 1Urzadzenie do dostarczania paliwa do silnika PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dostarczania paliwa do silnika, zwłaszcza silnika spalinowego.

Wszystkie większe przemysłowe kraje posiadają aktualnie przepisy dotyczące poziomu wydzielania spalin wydechowych przez pojazdy silnikowe, a zwłaszcza przez pojazdy osobowe. Stopniowo zmniejszany jest dopuszczalny poziom spalin, a tym samym zwiększane są wymagania dotyczące kontroli procesu spalania zachodzącego w silnikach spalinowych. Kontrolę spalin wydechowych przeprowadza się przy niskim i średnim obciążeniu silnika, to znaczy wtedy, gdy kontrola procesu spalania jest najtrudniejsza.

W zakresie pracy silnika od obciążenia niskiego do obciążenia średniego szybkość zużycia paliwa jest taka, że korzystne jest, gdy rozproszenie paliwa w ładunku powietrza w komorze spalania jest warstwowe tak, że dostatecznie bogata mieszanka występuje w pobliżu urządzenia zapłonowego dla zapewnienia rozpoczęcia spalania w sposób pewny. Uzyskanie warstwowego rozprowadzania paliwa jest szczególnie trudne do osiągnięcia tam, gdzie paliwo jest wprowadzane do ładunku powietrza zanim ładunek powietrza przedostanie się do komory spalania, zwłaszcza gdy paliwo musi być dostarczone do ładunku powietrza w czasie właściwym do cyklu pracy silnika dla zapewnienia tego, aby całe paliwo dostało się do komory spalania zanim nie

172 842 nastąpi zamknięcie otworu wlotowego. Zatem istnieje konkretny okres czasu na rozproszenie paliwa w ładunku powietrza w układzie wlotowym powietrza i w komorze spalania przed i po zamknięciu otworu wlotowego.

Znane jest stosowanie wtryskiwacza paliwa dostarczającego paliwo do ładunku powietrza tuż przed otworem wlotowym, co pozwala na uzyskanie stosunkowo późnego wtrysku paliwa i ogranicza czas rozpraszania paliwa w ładunku powietrza, a tym samym umożliwia uzyskanie ładunku warstwowego.

Znane jest także dostarczanie paliwa bezpośrednio do komory spalania. Jednakże, takie rozwiązanie, stwarza następny problem, a mianowicie taki, że paliwo musi być doprowadzone z prędkością zbliżoną do prędkości dźwięku aby uzyskać niezbędny stopień rozpylania paliwa. Ponadto, wysoka prędkość także daje w efekcie znaczne rozproszenie paliwa w obrębie komory spalania.

Znane jest też wprowadzenie substancji wzmagającej zapłon wraz z paliwem/ładunkiem powietrza w celu wzmożenia początkowego zapłonu paliwa. Zalecaną do użycia substancją wzmagającą zapłon jest wodór, ale z uwagi na jego dużą prędkość dyspersji, około 10 razy większą niż tlenu. Stosunkowo znaczne ilości wodoru są zużywane w przypadku, gdy paliwo i wodór wprowadzane są do ładunku powietrza przed ich wprowadzeniem do komory spalania. Także, ponieważ z przyczyn praktycznych pożądane jest wytwarzanie wodoru w pojeździe, zamiast dostarczania go w odrębnym pojemniku, znaczne zużycie wodoru wymaga aby pojazd miał możliwość wytwarzania dużej ilości wodoru co zarówno pochłania energię, zajmuje miejsce jak i zwiększa wagę pojazdu.

Znane jest także wprowadzenie innych substancji do paliwa/ładunku powietrza w komorze spalania silnika, korzystnych przy kierowaniu procesem spalania. Ponadto, wiadomo że efektywność niektórych z tych substancji zależy od umiejscowienia tej substancji w mieszance paliwo/ładunek powietrza, jak przykładowo od jej położenia w odniesieniu do ścianek komory spalania, do wejścia paliwa do komory spalania, do świecy zapłonowej lub podobnego zapłonnika lub do otworu wylotowego. Zatem zdolność dostarczania tych substancji w określone odpowiednie położenie w obrębie komory spalania w określonych warunkach pracy silnika nie tylko przyczynia się do powiększania osiągów, ale także zmniejsza prędkość zużycia tych wybranych substancji zmniejszając w ten sposób koszt zastosowania takich substancji.

Z opisu patentowego DE 2 901 211 znany jest sposób dostarczania paliwa do silnika na paliwo płynne, polegający na tym, że do komory spalania doprowadza się niezapłonowe paliwo zawierające tlen i niezapłonowe paliwo takie jak olej napędowy.

Z opisu patentowego SU 1 455 008 znany jest silnik spalinowy, w którym wtryskiwaczem paliwa doprowadza się płynne paliwo, a następnie zaworem wtryskowym doprowadza się paliwo gazowe.

Z opisu patentowego US 5 203 308 znane jest urządzenie do doprowadzania mieszaniny płynno-gazowej do komory spalania, w którym strumień paliwa jest dostarczony przez wlot wtryskowy zaworu wtryskiwania paliwa do otworów dystrybutorowych linii rozdzielczej w obudowie dystrybutora. Gaz otacza strumień paliwa wpływającego do komory spalania, aby doprowadzić gaz i paliwo do rury ssania lub bezpośrednio do cylindra.

Z opisu patentowego DE 3 828 764 znany jest sposób oraz urządzenie do zmiany fazy zapłonu w pracy silnika z zapłonem iskrowym, zwłaszcza przy wysokich proporcjach powietrza. Na krótki czas przed rozładowaniem iskrowym mała ilość dodatku gazowego jest dostarczana w obszar zapłonu przy ciśnieniu wyższym niż ciśnienie w komorze spalania w czasie zapłonu.

W tych wszystkich znanych rozwiązaniach efektywność zastosowania substancji regulującej spalanie jest ograniczona tym, że nie osiąga się dystrybucji tej substancji w wybranym miejscu w obszarze komory spalania.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie urządzenia do dostarczania paliwa do silnika spalinowego, za pomocą którego wspomagane jest sterowanie spalania mieszanki paliwo/ładunek powietrza dla wspomożenia regulacji poziomu spalin wydechowych pojazdu i/lub ulepszenia stabilności spalania i/lub wzmożenia procesu spalania w sposób wydajny i ekonomiczny.

172 842

Według wynalazku urządzenie do dostarczania paliwa do silnika spalinowego zawierające dyszę mającą komorę połączoną z zespołem doprowadzającym paliwo i z zespołem dostarczania powietrza oraz połączoną z komorą spalania poprzez otwór wylotowy, charakteryzuje się tym, że zawiera co najmniej jeden kanał łączący źródło substancji regulującej spalanie z komorą spalania i urządzenie do dostarczania paliwa stanowi również układ dostarczający substancję regulującą spalanie.

Korzystnie kanał jest połączony z otworem cylindrycznym korpusu dyszy.

Korzystnie kanał jest zakończony upustowym otworem usytuowanym w bezpośrednim sąsiedztwie zespołu zapłonowego usytuowanego w komorze spalania.

Korzystnie w otworze cylindrycznego korpusu dyszy umieszczony jest trzpień zaworowy mający człon zaworowy, a w cylindrycznym korpusie dyszy jest ukształtowany kanał dostarczający paliwo, połączony z otworem cylindrycznego korpusu dyszy w pobliżu wylotowego otworu.

Korzystnie co najmniej jeden kanał z upustowym otworem jest ukształtowany w korpusie dyszy, przy czym co najmniej jedna powiększona część jest umocowana na trzpieniu zaworowym przymocowanym do członu zaworowego i usytuowana w otworze korpusu dyszy.

Korzystnie łączący się z komorą spalania kanałjest ukształtowany w trzpieniu zaworowym i kanał ten jest połączony ze sterującym zaworem.

Korzystnie odrębny kanał jest zakończony otworem usytuowanym w pobliżu zespołu zapłonowego.

Korzystnie układ dostarczający substancję regulującą jest połączony z elektroniczną jednostką kontrolną.

Doprowadzenie substancji regulującej odbywa się w określonym czasie w stosunku do doprowadzenia paliwa.

Substancja regulująca może być czynnikiem wzmagającym zapłon, a miejsce jej dostarczania znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie zespołu zapłonowego położonego wewnątrz komory spalania. Tym samym ulepszona jest zdolność zapłonowa mieszanki paliwo/ładunek powietrza. Ta ulepszona zdolność zapłonowa staje się korzystna, gdy silnik jest eksploatowany przy niskim obciążeniu, kiedy mieszanka paliwo/ładunek powietrza jest uboga i/lub gdy powstaje w układzie warstwowym.

W warunkach eksploatacji może okazać się pożądane dostarczenie substancji regulującej w miejscu przyległym ściance obrzeżnej komory spalania, co dotyczy na przykład środka utleniającego wspomagającego utlenianie węglowodorów, lub czynnika tłumiącego stukanie zawierającego wodę lub amoniak. Substancja regulująca może być także dodatkiem zwiększającym wartość oktanową paliwa dla celów regulacji zjawisk stukania.

Urządzenie pozwala na dostarczenie odpowiednich ilości paliwa i substancji wzmagającej zapłon w komorze spalania silnika, przy czym komora spalania posiada usytuowane w niej wybiórczo uruchamiany zespół zapłonowy i sposób ten charakteryzuje się tym, że substancja wzmagająca zapłon dostarczana jest bezpośrednio do wnętrza komory spalania w określonym czasie względem dostarczenia paliwa, korzystnie tak, że wzbogacona mieszanka paliwa znajduje się przy zespole zapłonowym w czasie, gdy następuje pobudzenie zespołu zapłonowego.

Korzystnie, paliwo jest paliwem węglowodorowym i korzystnie paliwo to jest doprowadzane bezpośrednio do komory spalania albo oddzielnie albo razem z substancją wzmagającą zapłon. Także, substancja kontrolująca spalanie jest dozowana zgodnie z warunkami eksploatacji silnika, takimi jak obciążenie silnika i/lub prędkość i/lub w stosunku do prędkości zasilania silnika paliwem. Korzystnie substancja regulująca spalanie dostarczana jest do komory spalania jedynie wtedy, gdy silnik eksploatowany jest przy dobranym obciążeniu i/lub zakresie prędkości, takim jak zakres od niskiego do średniego obciążenia silnika.

Zespół dostarczający substancję regulującą może być rozmieszczony tak, aby dostarczyć substancję regulującą do zespołu dostarczającego paliwo z tym, że substancja regulująca i paliwo są dostarczane do komory spalania.

W innym rozwiązaniu, zespół dostarczający substancję regulującą doprowadza tę substancję niezależnie i bezpośrednio do komory spalania. Jednakże zespół dostarczający substancję regulującą jest pobudzany w określonym czasie względem pobudzania zespołu doprowadzają172 842 cego paliwo i dogodnie przez taki sam mechanizm pobudzający jak mechanizm pobudzający zespół doprowadzający paliwo.

Pożądane jest aby zespół dostarczający substancję regulującą był wyposażony w zespół dozujący substancję regulującą dostarczaną do zespołu doprowadzającego paliwo do komory spalania. Takie odmierzanie może być realizowane zgodnie z warunkami eksploatacji silnika, takimi jak obciążenie silnika i/lub prędkość i/lub w stosunku do prędkości doprowadzania paliwa do silnika. Korzystnie zespół dostarczający substancję regulującą dostarcza tę substancję jedynie wtedy, gdy silnik eksploatowany jest w dobranym obciążeniu i/lub zakresie prędkości, tak jak zakres, od niskiego do średniego, obciążenia silnika.

Zespół dostarczający substancję regulującą dostarcza tę substancję w czasie mającym wpływ na utrzymanie warunków eksploatacji silnika lub cyklicznie.

Korzystnie zespół dostarczający dostarcza substancję regulującą będącą wodorem w bezpośrednie sąsiedztwo zespołu zapłonowego w komorze spalania, na przykład, przez dyszę usytuowaną w głowicy cylindra przyległej do zespołu zapłonowego i może być zawarty w, lub zamontowany na zespole zapłonowym dla kierowania strumienia wodoru w kierunku elektrody zespołu zapłonowego.

Tam, gdzie powietrze doprowadzane jest do urządzenia dostarczającego paliwo przez sprężarkę zespół doprowadzający wodór może dogodnie wprowadzić wodór do powietrza, albo przez jej wlot lub wylot.

Tam, gdzie ma miejsce użycie paliwa-powietrza wprowadzanie wodoru do powietrza będącego pod wysokim ciśnieniem jest ułatwione dzięki zastosowaniu takich zespołów.

Wprowadzenie wodoru wraz z paliwem do komory spalania potencjalnie umożliwia osiągnięcie pewnej ilości korzyści jeśli chodzi o eksploatację silnika spalinowego. Korzyści te pochodzą z większej zdolności zapłonowej mieszanki paliwo/powietrze uzyskanej dzięki jednoczesnemu wprowadzaniu wodoru do komory spalania.

Niektóre z tych korzyści są następujące.

Stosunek powietrze/paliwo jest mniej krytyczny względem zapalności ładunku, a ładunki ze stosunkami powietrze/paliwo mogą być do przyjęcia od tak ubogiej wartości mieszanki jak 40:1 do tak bogatej jak 5:1.

Zmniejszona jest zawartość węglowodoru HC i tlenku węgla CO w gazach wydechowych.

Uzyskana jest ulepszona stabilność silnika przy pracy w niższej temperaturze z powodu ulepszonej zapalności mieszanki.

Nie jest konieczne dobieranie ustawienia zapłonu podyktowanego wymogami dotyczącymi zapalności stąd też wyprzedzenie zapłonu może zostać ustawione na minimum dla najlepszego momentu obrotowego (MBT). To ustawienie zapłonu przyczynia się także do zmniejszenia Nox i ulepszonego zużycia paliwa.

Stwierdzono, że zastosowanie wodoru umożliwia większe wykorzystanie recyrkulacji gazów spalinowych (EGR) celem zmniejszenia spalin.

Ponieważ niniejszy wynalazek umożliwia dostarczenie wodoru bezpośrednio do komory spalania, które, nawet korzystnie, ma miejsce niezależnie od doprowadzenia paliwa, stwierdzono, że jedynie relatywnie małe ilości wodoru wymagane są dla osiągnięcia pożądanej lepszej zapalności mieszanki paliwo/powietrze, nawet w przypadku silników z ładunkiem w układzie warstwowym. Zasadnicze ulepszenie w procesie spalania zostało osiągnięte wraz z dostarczeniem wodoru w ilości tak małej jak 2% w stosunku do ładunku paliwa. To wyróżnia rozwiązanie według wynalazku względem rozwiązań znanych, według których, w przypadku gdy wodór wprowadzany jest do ładunku powietrza przed wejściem do komory spalania, zapotrzebowanie wodoru wynosi około 10% lub więcej, aby uzyskać taką samą poprawę procesu spalania.

Zapotrzebowanie małych ilości wodoru umożliwia zastosowanie ekonomicznego zespołu do wytwarzania dostatecznych ilości wodoru na pokładzie pojazdu, na przykład poprzez stosowanie procesu katalicznego.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonaniajest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do dostarczania paliwa zawierające zespół dostarczający wodór w przekroju poprzecznym, fig. 2 - powiększoną część trzpienia zaworowego z fig. 1 w przekroju

172 842 poprzecznym, fig. 3 - urządzenie do dostarczania paliwa z alternatywnym rozwiązaniem zespołu dostarczającego wodór w przekroju wzdłużnym, fig. 4 - urządzenie do dostarczania paliwa z innym rozwiązaniem zespołu dostarczającego wodór w przekroju wzdłużnym, fig. 5 - urządzenie do dostarczania paliwa z kolejnym rozwiązaniem zespołu dostarczającego wodór w przekroju wzdłużnym.

Urządzenie do dostarczania paliwa stanowiące równocześnie układ dostarczający substancję regulującą spalanie, w tym przykładzie będącą wodorem ma dyszę 10a podającą paliwo połączoną ze źródłem zasilania wodorem, pokazaną na fig. 1, która posiada cylindryczny korpus 10 z osiowym otworem 40 zakończony u dołu wylotowym otworem 11 oraz człon zaworowy 12 zamocowany na trzpieniu zaworowym 13. Człon zaworowy 12 jest ruchomy i otwiera lub zamyka wylotowy otwór 11 co umożliwia dostarczenie mieszanki paliwowo-powietrznej. Ruch członu zaworowego 12 otwierający i zamykający wylotowy otwór 11 jest zwykle sterowany pobudzaną energetycznie cewką sterowaną jednostką sterującą (ECU).

Cylindryczny korpus 10 dyszy 10a posiada kanał 15 w swej jednej ściance połączony ze źródłem zasilania wodorem (nie pokazanym) i zakończony upustowym otworem 16 w wewnętrznej ściance cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a. Trzpień zaworowy 13 posiada pierwszą powiększoną część 17 o średnicy dobranej tak, aby zapewnić ciasne pasowanie suwliwie wewnątrz otworu 40 cylindrycznego korpusu 10. Pierwsza powiększona część 17 zapewnia podparcie dla trzpienia zaworowego 13, w położeniu środkowym w otworze 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a, zwłaszcza gdy człon zaworowy 12 znajduje się w położeniu otwartym. Pierwsza powiększona część 17 znajduje się w styku z wewnętrzną powierzchnią otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a dokoła jego całego obrzeża. Pierwsza powiększona część 17 trzpienia zaworowego 13 znajduje się w ciasnym pasowaniu z wewnętrzną powierzchnią otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a w obszarze, w którym znajduje się upustowy otwór 16, aby zapewnić sterowanie otwieraniem i zamykaniem upustowego otworu 16. Dlatego styk, pomiędzy pierwszą powiększoną częścią 17 i wewnętrzną powierzchnią otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a jest tak ustalony, że gdy człon zaworowy 12 znajduje się w położeniu zamkniętym, upustowy otwór 16 jest także zamknięty poprzez sprzęgnięcie pierwszej powiększonej części 17 z wewnętrzną powierzchnią otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a, zapobiegając w ten sposób przepływowi wodoru poprzez upustowy otwór 16 do otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a. Pierwsza powiększona część 17 ma takie wymiary, że gdy człon zaworowy 12 przesuwa się do położenia otwartego, upustowy otwór 16 zostaje przestawiony w położenie otwarcia i znajdujący się w kanale 15 wodór ma możliwość przepływu do niższej części wewnętrznego otworu 40 korpusu 10 dyszy 10a poprzez rowek lub rowki 18 ukształtowane w pierwszej powiększonej części 17 trzpienia zaworowego 13. Dwa rowki 18 pokazane są na fig. 2. Gdy człon zaworowy 12 jest otwarty, wodór przechodzi przez rowki 18 i przez otwarty wylotowy otwór 11. Poprzez odpowiedni dobór wymiarów pierwszej powiększonej części 17 w stosunku do upustowego otworu 16 i członu zaworowego 12 można uzyskać różne zależności czasowe pomiędzy otwarciem i zamknięciem wylotowego otworu 11 dyszy 10a i otwarciem i zamknięciem upustowego otworu 16.

W korzystnym układzie, upustowy otwór 16 otwarty jest przez krótszy przedział czasowy niż wylotowy otwór 11. Ponadto, korzystnie, otwarcie upustowego otworu 16 jest opóźnione w stosunku do otwarcia wylotowego otworu 11. W ten sposób wodór dostarczany jest do komory spalania później niż paliwo i w ten sposób wodór ma mniej czasu do dyspergowania przed zapłonem mieszanki paliwo-wodorowo-powietrznej.

Na figurze 3 jest przedstawiona modyfikacja konstrukcji z fig. 1, gdzie trzpień zaworowy 13 ma dwie powiększone części: pierwszą powiększoną część 17 i drugą powiększoną część 19, pozostające w styku z wewnętrzną powierzchnią otworu 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy 10a, dokoła całego obrzeża obu tych powiększonych części pierwszej powiększonej części 17 i drugiej powiększonej części 19. W ten sposób pomiędzy powiększonymi częściami, pierwszą powiększoną część 17 i drugą powiększoną część 19, jest usytuowana izolowana komora 20. Dodatkowo poza upustowym otworem 16, w ściance korpusu 10 dyszy 10a, w tym przykładzie

172 842 wykonania, jest usytuowany doprowadzający paliwo otwór 21 połączony paliwowym kanałem 22 z otworem 23.

W ten sposób w tym rozwiązaniu, wodór dostarczany jest poprzez odrębny doprowadzający otwór 21 do otworu 23, który kieruje wodór do obszaru świecy zapłonowej położonej w obrębie komory spalania, co wspomaga utworzenie mieszanki palnej w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Czas doprowadzania wodoru może być także opóźniony, co najmniej względem rozpoczęcia dostarczania paliwa do komory spalania, jak to opisano powyżej.

Okaże się również, że kanał 22 i otwór 23 są ukształtowane i usytuowane tak, aby doprowadzać wodór w zależności od miejsca, w którym pożądane jest skupienie wodoru lub innej substancji regulującej spalaniem w obrębie komory spalania. W szczególności może nie być wymagane, aby substancje regulujące spalanie były skupione obok świecy zapłonowej komory spalania.

W obu wyżej opisanych przykładach paliwo przechodzi przez trzpień zaworowy 13, który jest wydrążony i posiada jeden lub więcej wylotowych otworów 25 w obszarze leżącym powyżej członu zaworowego 12 i poniżej pierwszej powiększonej części 17.

Inna konstrukcja pokazana jest na fig. 4, która przedstawia dyszę 10a, w której wodór przechodzi poprzez kanał 15 i otwór 32 do zagłębienia 24, dzięki czemu uzyskuje się minimalne zmieszanie paliwa, powietrza i wodoru.

Przy dalszej modyfikacji, co pokazano na fig. 5, wodór jest dostarczony poprzez odrębny kanał 27 i sterujący zawór 28, taki jak zawór uruchamiany cewką, w dozowniku 29, który steruje czasem i trwaniem doprowadzenia wodoru. W tym rozwiązaniu wodór przechodzi poprzez korpus podobny do igły mający uformowany wewnątrz odrębny kanał 27 do punktu 33 leżącego w linii z otworem 25. W ten sposób zapobiega się mieszaniu wodoru z powietrzem przechodzącym albo przez wnętrze drążonego korpusu 10 dyszy 10a lub przez trzpień zaworowy 13.

Wodór może, alternatywnie zostać dostarczony do komory spalania silnika oddzielnie od paliwa w sposób podobny do opisanego w odniesieniu do fig. 3 lub może być dostarczony bezpośrednio przez otwór 40 korpusu 10 dyszy 10a dla doprowadzenia go do komory spalania silnika poprzez dyszę jak to opisano nawiązując do fig. 1. Także zawór 28, dozownik 29 i kanał 27 są rozmieszczone względem komory spalania w zależności od wymaganego miejsca doprowadzania substancji regulującej spalanie w obrębie komory spalania. Zatem, na przykład miejsce to może znajdować się obok świecy zapłonowej lub może być zawarte w korpusie świecy zapłonowej.

Ponadto, tam gdzie dostarczane jest paliwo do komory spalania, powietrze może być dostarczane poprzez środkowy osiowy otwór 40 cylindrycznego korpusu 10 dyszy. W takich układach, wodór może być wprowadzany do powietrza w miejscu znajdującym się przed zespołem dostarczającym paliwo, poprzez odpowiednio skierowany zawór, taki jak zawór uruchamiany cewką, sterowany jednostką ECU. Chociaż takie rozwiązanie daje w efekcie dyspergowanie wodoru w powietrzu przez dłuższy okres czasu niż w przykładach wykonania z fig. 1 i 3, ilość powietrza jest zasadniczo mniejsza niż wtedy, gdy wodór wprowadzany jest do powietrznego przewodu wlotowego.

Zasady omawiane powyżej dają się również dobrze stosować dla dostarczania wszelkich innych gazów, które mogą na przykład, być używane w celu ulepszenia stabilności spalania i/lub inaczej wzmagać proces spalania tak, jak przez zmniejszenie tendencji stukania lub zmniejszania emisji spalin. Jako przykłady mogą być wymienione mieszanki gazów wydechowych pochodzące z recyrkulacji azotu, tlenu i mieszanki zawierające tlen. Wykorzystywane mogą być także mieszaniny wodoru i innych odpowiednich gazów.

Dostarczenie wodoru lub innych substancji regulujących spalanie może być sterowane przez jednostkę ECU dozownika 29. Zatem tam, gdzie urządzenie wytwarzające wodór zamontowane jest w pojeździe, wodór może być magazynowany i podawany do silnika tak, jak jest to wymagane przez warunki pracy silnika, przykładowo podczas przyspieszania lub w chwili zimnego rozruchu, w których to chwilach wytwarzanie węglowodoru pozostaje na wysokim poziomie.

172 842

172 842

.25

172 842

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do dostarczania paliwa do silnika spalinowego zawierające dyszę mającą komorę połączoną z zespołem doprowadzającym paliwo i z zespołem dostarczania powietrza oraz połączoną z komorą spalania poprzez otwór wylotowy, znamienne tym, że zawiera co najmniej jeden kanał (15, 27) łączący źródło substancji regulującej spalanie z komorą spalania i urządzenie do dostarczania paliwa stanowi również układ dostarczający substancję regulującą spalanie.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kanał (15) jest połączony z otworem (40) cylindrycznego korpusu (10) dyszy (10a).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kanał (15) jest zakończony upustowym otworem (16) usytuowanym w bezpośrednim sąsiedztwie zespołu zapłonowego usytuowanego w komorze spalania.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że w otworze (40) cylindrycznego korpusu (10) dyszy (10a) umieszczony jest trzpień zaworowy (13) mający człon zaworowy (12), a w cylindrycznym korpusie (10) dyszy (10a) jest ukształtowany kanał (22) dostarczający paliwo, połączony z otworem (40) cylindrycznego korpusu (10) dyszy (10a) w pobliżu wylotowego otworu (11).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 4, znamienne tym, że co najmniej jeden kanał (15) z upustowym otworem (16) jest ukształtowany w korpusie (10) dyszy (10a), przy czym co najmniej jedna powiększona część (17) jest umocowana na trzpieniu zaworowym (13) przymocowanym do członu zaworowego (12) i usytuowana w otworze (40) korpusu (10) dyszy (10a).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że łączący się z komorą spalania kanał (27) jest ukształtowany w trzpieniu zaworowym (13) i kanał ten (27) jest połączony ze sterującym zaworem (28).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że odrębny kanał (27) jest zakończony otworem usytuowanym w pobliżu zespołu zapłonowego.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że układ dostarczający substancję regulującą jest połączony z elektroniczną jednostką kontrolną.