PL170908B1

PL170908B1 - Method of and apparatus for compacting andwinding up a flexible web, in particular afibrous mat and a coil of compacted insulating mat

Info

Publication number: PL170908B1
Application number: PL93297324A
Authority: PL
Inventors: Bernard Bichot; Bernard Louis; Hugo Romer; Werner Siegel; Friedrich Kaufmann
Original assignee: Saint Gobain Isover
Priority date: 1992-01-07
Filing date: 1993-01-07
Publication date: 1997-02-28
Also published as: NO930015L; AU661356B2; SK400292A3; PL297324A1; NZ245580A; ZA9210099B; SI9300008B; TR27519A; ES2087667T3; SK279483B6; CA2086817A1; FI930036A0; CZ286700B6; EP0551228B1; BR9300020A; FI930036A; JPH05330705A; SI9300008A; HUT67133A; HU9300008D0

Abstract

1, Sposób prasowania i zwijania elastycznej wstegi, zwlaszcza maty wlóknistej, znamienny tym, ze mate wprowadza sie pomiedzy dwa zespoly prasujace, po czym po sprasowaniu wprowadza sie sprasowana mate wlóknista pomiedzy tasmami nawijajacymi i rolkami do obszaru utworzonego pomiedzy ta para rolek oraz odcinkiem tasmy, w którym to obszarze sprasowana mate zwija sie w zwój, a nastepnie równoczesnie z ostatnia zwitka zwoju sprasowanej maty owija sie ten zwój folia, której konce smaruje sie klejem i skleja, po czym zdejmuje sie zwój w tym samym kierunku, w którym sprasowana mate wlóknista wprowadza sie do urza- dzenia. F ig . 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej. Wynalazek dotyczy sposobów prasowania a następnie zwijania mat włóknistych w celu ich owinięcia i zapakowania do czasu dostarczenia do miejsca przeznaczenia. Elastyczne maty włókniste, zwłaszcza wykonane w waty szklanej lub wełny żużlowej, z przeznaczeniem do izolacji, są zazwyczaj zwijane w bardzo ciasne zwoje, dzięki czemu nie zajmują dużo miejsca podczas transportu. Im większy współczynnik sprasowania maty, tym tańszy transport i magazynowanie.

Na ogół linie produkcyjne pracują w systemie ciągłym, wytwarzając maty o nieskończonej długości. Wyprodukowane w ten sposób maty są cięte na zwoje o szerokości i długości dostosowanej do potrzeb użytkownika. Na liniach do wytwarzania izolacyjnych mat szklanych znajdują się nawijarki, których działanie jest w mniejszym lub większym stopniu zautomatyzowane.

Maszyny te działają w odpowiedni sposób, pod warunkiem że mają pewną liczbę podstawowych cech charakterystycznych. Muszą one stosunkowo silnie prasować maty zapewniając taki sam współczynnik sprasowania na całej długości, ale nie powinny niszczyć włókien i spoiwa, tworząc matę izolacyjną.

Ponadto, z punktu widzenia zestrojenia szeregu operacji, istotne znaczenie ma dostosowanie ich prędkości do prędkości wylotowej gotowej maty. Warunek ten ma

170 908 szczególnie istotne znaczenie na nowoczesnych liniach produkcyjnych, którym często stawia się wymóg zwiększenia wydajności produkcji. W tym celu stosuje się wiele urządzeń do produkcji mat szklanych lub żużlowych. Wszystkie te urządzenia obsługują kolejno tę samą matę, której wydajność zależy od, a właściwie jest równa, licznie maszyn wlotowych. Z tego punktu widzenia bardzo ważna jest eliminacja czasu przestoju nawijarek.

Dotychczasowe nawijarki do mat z włókien mineralnych mają ograniczone możliwości formowania zwojów - w przypadku mat z materiału o gęstości 8 do 10 kg/m³współczynniki sprasowania wynoszą poniżej 7/1, jeżeli proces prasowania jest operacją jednostopniową, oraz od 6 do 8/1 w przypadku stosowania sposobów składających się z dwóch etapów prasowania mechanicznego lub jednego etapu prasowania mechanicznego i jednego podciśnieniowego.

Stosowane są dwa typy nawijarek: z w zasadzie płaskimi elementami prasującymi, pomiędzy którymi następuje nawijanie, albo też nawijanie odbywa się wewnątrz okrągłej wnęki.

Jedną z nawijarek pierwszego typu ujawniono w opisie patentowym nr EP 294 290. Nawijarka ta składa się z dwóch płaskich taśm nawijarek biegnących w taki sposób, że powstaje kąt dwusieczny o stałej styczności z formowanym zwojem z materiału włóknistego. Włóknista mata jest prasowana za pomocą ruchomej roki, której położenie i prędkość obrotowa są regulowane według bardzo dokładnego programu. Nawijarki tego typu mają dwa rodzaje wad. Po pierwsze, formowany zwój materiału włóknistego jest prasowany tylko w ściśle określonych miejscach. W obszarach, znajdujących się pomiędzy strefami prasowania, na matę nie działają żadne siły, po czym trochę dalej znów działa na nią siła prasująca. Takie zmienne obciążenie może być przyczyną rwania się włókien oraz zmęczenia spoiwa łączącego włókna ze sobą. W rezultacie może ona w pewnych miejscach pękać. Druga wada nawijarek tego typu jest związana w nieciągłym charakterem ich działania. Pod koniec procesu nawijania pierwszego zwoju materiału włóknistego rolka prasująca musi być odsunięta, co umożliwia zdjęcie gotowego zwoju, a następnie ponownie ustawiona w poprzednim położeniu, co umożliwia rozpoczęcie nawijania następnego zwoju materiału.

Opracowano drugi typ nawijarki. Zastosowano w niej pojedynczą szeroką taśmę lub dwie grupy wąskich taśm służących do wywierania nacisku na zwój materiału włóknistego w taki sposób, żeby powstał wokół niego pewien rodzaj okrągłej wnęki.

Sposób ten ujawniono na przykład w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 602 471. Transportowana na przenośniku taśmowym mata włóknista jest zmuszona, przed wlotem na nawijarkę, do przejścia pod prasującą ją w biegu płytą. Prasowanie to odbywa się na ostatnim przenośniku taśmowym usytuowanym tuż przed nawijarką. Następnie sprasowana mata jest wprowadzana do pętli uformowanej przez swobodną taśmę niesioną na dwóch osadzonych na stole rolkach. Zaletą tego sposobu, w porównaniu z poprzednim, jest eliminacja cykliczności działania obciążenia prasującego, a tym samym rwanie się włókien i zmęczenie spoiwa. Ale niestety pozostają uszkodzenia włókien, co wynika z tego, że przed wprowadzeniem do okrągłej wnęki, włóknista mata transportowana na płaskim przenośniku taśmowym stale trze podczas prasowania o górną płytę. Jest to związane z dużym zużyciem energii, a poza tym tarcie intensyfikuje niszczenie włókien mat z wełny mineralnej lub waty szklanej. Druga trudność powstająca w nawijarkach tego typu polega na tym, że pod koniec procesu nawijania należy odsunąć obie roki zamykające wnękę, co umożliwia wyjęcie nowo uformowanego zwoju. W związku z tym czas własny nawijania należy zwiększyć o czas przestoju międzyoperacyjnego.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 034 928 ujawniono nawijarkę przeznaczoną do nawijania cienkich elastycznych folii na centralne wrzeciono. Podczas nawijania zwój folii jest obracany za pomocą dwóch grup złożonych z wielu wąskich taśm, z których każda wywiera nacisk na powłokę obwodu innej. Takie maszynowe nawijanie folii, nie poddających się prasowaniu, nie ma nic wspólnego z

170 908 problemami powstającymi podczas prasowania i odprężania, ale także nie rozwiązuje problemu powstającego podczas przestoju pomiędzy końcem nawijania jednego zwoju a początkiem nawijania drugiego. Z drugiej strony, centralne wrzeciono, do którego przywiera folia na zasadzie zasysania podciśnieniowego, me nadaje się do porowatych mat włóknistych.

Celem wynalazku jest sposób prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej.

Celem wynalazku jest urządzenie do prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej. Sposób prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej według wynalazku polega na tym, że matę wprowadza się pomiędzy dwa zespoły prasujące, po czym po sprasowaniu wprowadza się sprasowaną matę włóknistą pomiędzy taśmami nawijającymi i rolkami do obszaru utworzonego pomiędzy tą parą rolek oraz odcinkiem taśmy, w którym to obszarze sprasowaną matę zwija się w zwój, a następnie równocześnie z ostatnią zwitką zwoju sprasowanej maty owija się ten zwój folią, której końce smaruje się klejem i skleja, po czym zdejmuje się zwój w tym samym kierunku, w którym sprasowaną matę włóknistą wprowadza się do urządzenia.

Korzystnie sprasowane maty prowadzi się bez wytwarzania poślizgu pomiędzy nią a zespołami prasującymi.

Urządzenie do prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej zawierające taśmy nawijające według wynalazku charakteryzuje się tym, że taśmy nawijające są prowadzone w styku z rolkami, przy czym za pierwszą parą zamocowanych obrotowo, ale nieprzesuwnie względem siebie, rolek jest umieszczona druga para rolek zamocowanych ruchomo i przesuwnie względem przesuwnych taśm.

Korzystnie pomiędzy rolkami jest umieszczona dodatkowa rolka.

Korzystnie pomiędzy rolkami jest umieszczona płyta.

Korzystnie rolki są połączone z układem karuzelowym za pomocą pary ramion oraz siłownika.

Korzystnie taśma nawijająca jest podparta za pomocą taśmy nośnej.

Zwoje włóknistej maty według wynalazku, sprasowane z wysokim współczynnikiem sprasowania, umożliwiają osiągnięcie znacznych oszczędności na transporcie i przechowywaniu mat izolacyjnych.

Sposób wynalazku umożliwia prasowanie podczas nawijania, charakteryzujące się stałą wartością w czasie i przestrzeni, co pozwala na uniknięcie cyklicznego działania sił obciążających i odciążających, powodujących niszczenie włókien i zmęczenie spoiwa. Dzięki temu, że zwój materiału włóknistego przechodzi płynnie przez urządzenie według wynalazku, a nie przemieszcza się ruchem wahadłowym. Znacznie zmniejszono również czasy przestojów.

Istotną zaletą urządzenia według wynalazku stanowi również to, że sprasowany zwój jest bezpośrednio owijany w folię zapewniającą mu odpowiednią zwartość, co eliminuje konieczność ponownego przepuszczania go przez maszynę oraz zwalniania nacisku, a tym samym zmniejsza czasy jałowego działania maszyny.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania pokazanym na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie według wynalazku przed rozpoczęciem zwijania maty włóknistej, fig. 2 - urządzenie podczas zwijania, fig. 3 - przedstawia operację zdejmowania sprasowanego zwoju według wynalazku pod koniec zwijania, fig. 4 i 5 przedstawiają odmiany urządzeń według wynalazku.

Na figurze 1 przedstawiono najważniejsze elementy urządzenia według wynalazku. Pokazano pierwszą taśmę nawijającą 1 oraz drugą taśmę nawijającą 2, których kształt zmienia się podczas operacji nawijania. Przed rozpoczęciem nawijania obie taśmy 1, 2 poruszają się po prostoliniowej drodze 3 w przeciwnych kierunkach. W celu ułatwienia zrozumienia działania urządzenia, rolki prowadzące te taśmy nawijające, których położenia nie zmienia się podczas całego procesu nawijania, zaznaczono okręgami otaczającymi ich osie. Natomiast te rolki, których osie przedstawiono krzyżykami narysowanymi liniami przerywanymi,

170 908 zmieniają swoje położenie podczas nawijania włóknistej maty 4, która schodzi z linii produkcyjnej, i jest prasowana pomiędzy dwiema płaszczyznami. Pierwsza z płaszczyzn tworzy cześć 5 taśmy nawiiaiaąci j natomiast druga nłaszc7v7ne stanowi fi drijcrej i ₊ χ . · · . * Τ 1* * _ * _ _ _ _ _ i · «i _

5S wy nawijającej /. szuac pnłSjse ęzęSd J i a puiUSzają Się W zaSaCizie Z iaK.ą samą prędkością, równą prędkości wylotowej włóknistej maty 4 z linii produkcyjnej. Dzięki takiemu rozwiązaniu wyeliminowano wszelkie względne ruchy występujące pomiędzy z jednej strony - włóknistą matą, a tym samym wchodzącymi w jej skład włóknami, a z drugiej strony - prasującymi je taśmami. Tym samym wyeliminowano tarcie, będące czynnikiem niszczącym wspomniane włókna. W jednym z przykładów wykonania niniejszego wynalazku, płaska część 5 taśmy nawijającej 1 jest w rzeczywistości podparta przez drugą taśmę nawijającą 8, na której górnej powierzchni, na całej jej długości, opiera się prostoliniowa część 5 taśmy nawijającej 1. Korzystnie, taśmę nośną 8 można wykorzystać nie tylko do podpierania taśmy nawijającej 1, ale również do nadawania jej ruchu przesuwnego. W związku z tym, korzystnie, rolka 9 może być zastosowana zarówno do napędu taśmy nośnej 8 jak i taśmy nawijającej 1. Prędkość obrotowa rolki 9 podczas nawijania jest stała. Natomiast taśma nawijająca 2 jest napędzana za pomocą jednej z rolek nośnych znajdujących się przed wnęką, na przykład rolki 10. Prędkość obrotowa rolki 10 podczas nawijania jest również stała. Z drugiej strony naprężenie taśm nawijających 1 i 2 zapewniają odpowiednio rolki 11 12, których położenie jest w każdej chwili regulowane za pomocą komputera. Wnękę, w której odbywa się zwijanie sprasowanej maty włóknistej 4, wyznacza pięć rolek i dwie części taśm nawijających 1 i 2. Dwie spośród rolek są nieruchome: rolka 9, o której już wspomniano, oraz rolka 13, która prowadzi taśmę nawijającą 2. Podczas całej operacji nawijania rolki 14 i 15, podpierające odpowiednio taśmy nawijającel i 2, poruszające sie po dwóch równoległych liniach prostych, uwalniając odcinki odpowiednio o długości 17 w przypadku taśmy 1 i długości 18 w przypadku taśmy 2, tworzące kołowe ścianki wnęki, w której odbywa się zwijanie sprasowanej maty 4. Na początku operacji nawijania szczególną rolę pełni mała ruchoma rolka 16. Podczas wchodzenia końca 19 nowego odcinka sprasowanej maty 4 do wnęki, rolka 16 zajmuje położenie umożliwiające mu bardzo głębokie wejście do środka wnęki. Położenie to wynika z grubości zwijanej maty 4. Zadanie rolki 16 polega na zamykaniu wnęki na początku operacji nawijania i umożliwieniu uformowania pierwszej zwitki zwoju. W przypadku nawijania maty danego typu położenie rolki 16 zostaje ustalone. W takiej sytuacji rolki 14 i 15 zaczynają przemieszczać się ku lewej stronie rysunku w kierunku rolki 10 i drugiej rolki 20. Ruch ten jest również regulowany za pomocą komputera w taki sposób, żeby cztery rolki 9, 14; 15 i 13 zajmowały teoretycznie położenia na zewnętrznej powierzchni sprasowanej maty włóknistej 4, a mianowicie, żeby były styczne do cylindra ze spiralną kierownicą.

Przebieg operacji zwijania sprasowanej maty włóknistej można prześledzić na fig. 2. Z porównania z fig. 1 wynika, że ruchome rolki 14 i 15 przesunęły się w lewo, natomiast rolka 16 zajmuje takie położenie względem rolki 9, w którym wywiera nacisk na matę 4, dopiero co sprasowaną przez dwie prostoliniowe części 5 i 6 odpowiednio taśm prasujących 1, 7. W tym przypadku sekcje 17 i 18 taśm nawijających 1 i 2 otaczają zewnętrzną powierzchnię zwoju sprasowanej maty, wywierając na nią nacisk. Jak widać na fig. 2, praktycznie cała zewnętrzna powierzchnia sprasowanego zwoju jest utrzymywana poprzez nacisk zespołu czterech rolek i otaczających ją części 17, 18 taśmy 4. W każdej chwili komputer oblicza teoretyczne wymiary cylindra ze spiralną kierownicą, stanowiącego zewnętrzną powierzchnię sprasowanego zwoju. Wymiary te są funkcją, z jednej strony, wybranego dla danej maty współczynnika sprasowania, a tym samym ostatecznie jej grubości w stanie sprasowanym, a z drugiej strony - długości zwiniętej już części maty. Ponieważ położenia rolek 9 i 13 ustalone, więc wymiary rozważanego cylindra wynikają z położeń rolek 14 i 15, natomiast długość krzywoliniowych ścianek 17 i 18 wnęki wyznaczają położenia rolek naprężających 11 i 12, również wyliczane przez komputer.

170 908

Owijanie sprasowanego zwoju 23 w materiał opakowaniowy odbywa się równocześnie z nawinięciem ostatniej zwitki sprasowanej maty 4. Jako materiał owijający stosowany jest papier siarczanowy lub folie z tworzyw sztucznych wykonane, na przykład. z polietylenu. Pasy folii przeznaczonej na owinięcie gotowych wyrobow są wstępnie cięte i powlekane klejem.

Na figurze 2 pasy 21 umieszczone są na podajniku 22, doprowadzającym je do takiego położenia, w którym stykają się z włóknistą matą 4przed jej sprasowaniem. Górne powierzchnie obu końców pasów 2l są pokryte warstwą kleju. Folia po zetknięciu się z matą 4 przywiera do niej i wchodzi na sprasowany zwój 23. Długość pasa folii 21 jest dobrana w taki sposób, żeby wystawał on poza koniec maty 4. Zatem pokryta warstwą kleju powierzchnia tego końca musi przejść przez zespół taśm transportujących i rolek w ten sposób, żeby nie przykleiła się do nich., natomiast mogła się następnie przykleić do swojej drugiej końcówki. Jak z tego wynika, operacja owijania przebiega praktycznie równolegle, a mianowicie nie trwa dłużej niż nawijanie ostatniej zwitki na zwój 23.

Następną operacją jest zdejmowanie owiniętego zwoju 23, co pizedstawiono na fig. 3, na której widać przemieszczenie się całej taśmy 1 wywołane ruchem rolki 20. Nieruchoma dotychczas rolka 20 przesuwa się w dół w taki sposób, że otwiera się korytarz dla sprasowanego i owiniętego zwoju 23, który przesuwa się do położenia 24 na przenośniku 25, zdejmującym go ze stanowiska roboczego.

Z chwilą opuszczenia nawijarki przez zwój 23, taśma 1 wraca w wyniku działania rolki 20 do położenia, jakie zajmowała na początku operacji, pokazanego na fig. 1. Również rolki 14 i 15 wracają do swojego położenia wyjściowego, co umożliwia natychmiastowe powtórzenie całej operacji. Jak z tego wynika, czas przestoju, powstający pomiędzy końcem operacji zwijania jednego zwoju, a początkiem zwijania następnego zwoju, jest bardzo krótki, ponieważ w przypadku urządzenia przedstawionego na fig. 1, 2 i 3 jest to czas niezbędny do odsunięcia rolki 20 od rolki 10, a następnie przywrócenia jej do położenia wyjściowego, z równoczesnym powrotnym ruchem rolek 14 i 15. Cała operacja może być wykonana w ciągu ułamków sekundy.

Na figurze 4 i 5 przedstawiono odmianę urządzenia według wynalazku, w którym do przemieszczania rolek nośnych taśm 1 i 2 zastosowano dwa mechanizmy karuzelowe, 26 i 27, odpowiednio. Każdy z mechanizmów 26, 27 składa się z dwóch kołnierzy, pomiędzy którymi są osadzone roli podpierające kolejno taśmy 1 i 2. Na każdym z takich kołnierzy znajdują się trzy promieniowo biegnące ramiona, rozmieszczone względem siebie, co 120°C. Na końcach tych ramion znajdują się dźwignie, na których z kolei osadzone są rolki podpierające taśmy 1 i 2. Dźwignie mogą odsuwać się od osi mechanizmu karuzelowego na dalszą lub bliższą odległość pod działaniem dźwięków. Spośród trzech rolek, znajdujących się w każdym mechanizmie karuzelowym, w danej chwili aktywna jest jedna. W sytuacji pokazanej na fig. 4 są to rolki 28 i 29. Rolki 28, 29 są osadzone na dźwigniach 30 i 31, poruszających dźwignikami 32 i 33, a osadzonych na promieniowych ramionach 34 i 35, odpowiednio. Zadania oraz ruchy rolek 28 i 29 są dokładnie takie same jak rolek 14 i 15 z fig. 1. Oba mechanizmy karuzelowe 26 i 27 są poruszane synchronicznie, ale ich prędkości nie są stałe. Podobnie jak poprzednio rolki 9, 13, 28 i 29 znajdują się w takich położeniach, że taśmy 1 i 2 tworzą teoretyczny zarys wyznaczający stopień sprasowania zwijanej maty włóknistej 4. Jeżeli średnice rolek są małe, to wszystkie cztery mogą być styczne do tego samego zarysu. W innym przypadku, pokazanym na fig. 4 i 5, tylko trzy z nich mają dostatecznie dużo miejsca, żeby warunek ten był spełniony. Po zawinięciu i owinięciu sprasowanego zwoju następuje szybkie uruchomienie dźwigników 32 i 33, które przesuwają rolki 28 i 29 w pobliże osi mechanizmu karuzelowego, co umożliwia zdjęcie gotowego zwoju sprasowanej maty 4. W takiej sytuacji rozpoczyna działanie następna para rolek mechanizmu karuzelowego, a mianowicie rolki 36 i 37. Rolki te są szybko dosuwane do rolek 9 i 13, w wyniku czego powstaje nowa wnęka, w której może rozpocząć się zwijanie sprasowanej mały włóknistej wskutek

170 908 działania rolki 16. Jak widać, w takim przykładzie wykonania nawijarki według wynalazku całkowicie wyeliminowano czas przestoju upływający pomiędzy końcem jednej operacji zwijania a początkiem następnej.

W układzie przedstawionym na fig 4 i 5 rolkę napędowa taśmy 1 iest rolka 9· taśmy nośnej 7 - rolka 39, a taśmy 2 - rolka 38. Prędkości tych trzech rolek są stałe, natomiast prędkości obrotowe obu mechanizmów karuzelowych oraz położenie obu dźwigników 32, 33, a ponadto położenie rolek naprężających 11, 12 są wyznaczane przez centralny komputer urządzenia.

W związku z tym zaletą wariantu przedstawionego na fig. 4 i 5 jest to, że dwie pary rolek 36 i 37 natychmiast zastępują rolki 28 i 29, które właśnie zostały po drugiej stronie układu, co eliminuje czas przestoju urządzenia.

Na figurze 4 i 5 przedstawiono również urządzenie przeznaczone do wywierania nacisku na sprasowaną matę na odcinku pomiędzy miejscem, w którym zeszła ona z górnej taśmy prasująco-nośnej 7, a miejscem, w którym dochodzi do przedniej zwitki 41 zwoju. Urządzeniem tym może być, na przykład, metalowa płyta 40 podpierana prętem umieszczonym pomiędzy rolkami 39 a 13.

W celu zbadania zalet wynikających z zastosowania nawijarki według wynalazku porównano jej działanie z nawijarką ujawnioną w opisie patentowym nr EP 294 290. Badania przeprowadzono dla maty o szerokości 1 m 20 zwijanej z maksymalną prędkością stosowaną w dotychczasowych nawijarkach, to jest z prędkością 150 m na minutę, przy czym grubość maty wynosiła 300 mm, a jej gęstość 10 kg/m³, co również odpowiada maksymalnym parametrom dopuszczalnym w stosowanych dotychczas nawijarkach, a mianowicie współczynnikowi sprasowania 6/1. Średnica gotowego zwoju wynosiła 500 mm. Parametry robocze nawijarki według wynalazku były takie same jak nawijarek stosowanych dotychczas.

	stan dotychczasowy	według wynalazku
czas nawijania	3,0 sekundy	3,0 sekundy
czas owijania	1,5 sekundy	0,5 sekundy
czas zdejmowania	2,5 sekundy	1,5 sekundy
czas oczekiwania	1,5 sekundy	1,0 sekunda
czas łączny	8,5 sekundy	6,0 sekund

W tabeli przedstawiono uzyskane wyniki. Największy postęp odnosi się do czasu owijania: wynika to z tego, że nawijarka według wynalazku wykonuje tę czynność równolegle, a mianowicie owijanie jest realizowane równocześnie z nawijaniem ostatniej zwitki sprasowanej mały.

W związku z tym łączny czas operacji prasowania i zwijania sprasowanego zwoju jest krótszy o 25%. Skróceniu czasu operacji towarzyszy poprawa jakości, ponieważ prasowanie maty odbywa się bez jej poślizgu względem zespołów prasujących, jak to ma miejsce w przykładzie przytoczonym w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 602 471. Obserwowana poprawa jest jeszcze większa, jeżeli nawijarka według wynalazku jest porównywana z nawijarką, w której nawijanie odbywa się pomiędzy dwoma elementami płaskimi, na przykład taśmami nośnymi. W przypadku takich urządzeń zanotowano powtarzalne obciążenia i odprężenia włókien, powodujące ich pękanie oraz zmęczenie spoiwa.

W porównaniu ze zwojami dotychczasowymi, sprasowany zwój według wynalazku charakteryzuje się tym po raz pierwszy współczynnikiem sprasowania powyżej 10/1, i uzyskany bezpośrednio na nawijarce bez niszczenia maty, a także odzyskujący swoją

170 908 pierwotną grubość i jakość, jest bardziej ekonomiczny z punktu widzenia owijania, transportu i składowania.

Ponadto, dzięki skróceniu czasu przestojów urzadzenia według wynalazku, stało z U χ j c OJ' się możliwe zmniejszenie stosunku prędkości lmu produkcyjnej uo prędkości nawijania. Dotychczas stosunek ten wynosił od 2 do 2,5 - na mowej maszynie zmniejszono go do

1,3 - 1,5. Umożliwia to albo zwijanie danego wyrobu na linii o danej prędkości z mniejszymi prędkościami zwijania, a tym samym dalszą poprawę jakości zwijania, albo zwijanie danego wyrobu z prędkością (dochodzącą do 200 m/min) większą od maksymalnej dotychczas dopuszczalnej prędkości (150 m/min). Umożliwia to zmniejszenie nakładów inwestycyjnych.

170 908

ig. - 5

170 908

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej, znamienny tym, że matę wprowadza się pomiędzy dwa zespoły prasujące, po czym po sprasowaniu wprowadza się sprasowaną matę włóknistą pomiędzy taśmami nawijającymi i rolkami do obszaru utworzonego pomiędzy tą parą rolek oraz odcinkiem taśmy, w którym to obszarze sprasowaną matę zwija się w zwój, a następnie równocześnie z ostatnią zwitką zwoju sprasowanej maty owija się ten zwój folią, której końce smaruje się klejem i skleja, po czym zdejmuje się zwój w tym samym kierunku, w którym sprasowaną matę włóknistą wprowadza się do urządzenia.

2. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że sprasowane maty prowadzi się bez wytwarzania poślizgu pomiędzy nią a zespołami prasującymi.

3. Urządzenie do prasowania i zwijania elastycznej wstęgi, zwłaszcza maty włóknistej zawierające taśmy nawijające, znamienne tym, że taśmy nawijające (1, 2) są wprowadzone w styku z rolkami (9, 13, 14, 15; 9, 13, 28, 29), przy czym za pierwszą parą zamocowanych obrotowo, ale nieprzesuwnie względem siebie, rolek (9, 13) jest umieszczona druga para rolek (14,15; 28,29) zamocowanych ruchomo i przesuwnie względem przesuwnych taśm (1, 2).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że pomiędzy rolkami (9, 13) jest umieszczona dodatkowa rolka (16).

5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że pomiędzy rolkami (9, 13) jest umieszczona płyta (40).

6. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że rolki (28, 29) są połączone z układem karuzelowym za pomocą pary ramion (30, 34) oraz siłownika (32).

7. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że taśma nawijająca (1) jest podparta za pomocą taśmy nośnej (8).