PL166212B1 - Urzadzenie diagnostyczne do badania skóry PL PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie diagnostyczne do badania skóry, skladajace sie z co najmniej jednego pojemnika na srodek diagnostyczny, tasmy przylepnej, na której znajduje sie pojemnik, oraz zdejmowalnej tasmy ochronnej, która jest przyklejona do tasmy przylepnej po tej samej stronie, po której znajduje sie pojemnik, zna- mienne tym, ze tasma ochronna (4) posiada otwór (7) w miejsce kazdego pojemnika, przy czym jeden lub kilka rzedów pojemników (3) jest umieszczonych na tasmie przylepnej (1), a tasma ochronna (4) posiada odpowiednia ilosc rzedów otworów (7). fig - 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do badań diagnostycznych skóry, składające się z co najmniej jednego pojemnika na czynnik diagnostyczny, taśmy przylepnej, do której przyczepiony jest pojemnik oraz usuwalnej taśmy ochronnej, przyklejonej do taśmy przylepnej po tej samej stronie, po której znajduje się pojemnik.

Znane jest urządzenie tego typu z holenderskiego zgłoszenia patentowego 8 701 577. Jest ono przeznaczone do badania reakcji alergicznej skóry badanego osobnika na różne substancje i płyny testowe. Każda z tych substancji bądź płynów testowych znajduje się w pojemniku urządzenia do badań, który można przyklejać za pomocą taśmy przylepnej w określonym położeniu na skórze badanego osobnika. Substancjom i płynom testowym pozwala się działać na skórę przez określony przeciąg czasu, np. 72 godziny, po czym urządzenie do badań jest zdejmowane.

Ze względu na to, że podczas badań substancje i płyny testowe są uwięzione pomiędzy skórą a danym pojemnikiem, istnieje możliwość indywidualnego badania wpływu różnych czynników.

Praktyczny sposób użytkowania znanych urządzeń do badań jest następujący: Pierwszym krokiem jest usunięcie ochronnej taśmy przyklejonej do taśmy przylepnej. Następnie do otwartych obecnie pojemników wkładane są różne substancje i płyny testowe, po czym cały zestaw jest przyklejany do skóry badanego osobnika za pomocą taśmy przylepnej. W technice tej, znajdujące się w poszczególnych pojemnikach substancje i płyny testowe stykają się z częścią skóry przykrytą przez dany pojemnik. Ostatni z tych czynników jest bardzo istotny ze względu na możliwość dokładnego określenia wpływu każdej z poszczególnych substancji na skórę.

166 212

Jednakże podczas stosowania tego znanego urządzenia pojawia się problem polegający na tym, że wspomniane substancje i płyny testowe nie zwasze są umieszczane w pojemnikach z taką samą dokładnością, co wynika z niedokładności urządzeń do odmierzania/-strzykawek do injekcji podskórnych substancji i fiolek do płynów. Testowana substancja lub płyn jest czasami rozlewana na taśmę przylepną, w wyniku czego reakcja alergiczna nie jest ograniczona wyłączenie do „testowanego obszaru ale może rozprzestrzeniać się również na sąsiednie części skóry. W przypadku rozlania na taśmę przylepną również innej substancji, istnieje ryzyko zmieszania się różnych czynników, a tym samym niemożliwość uzyskania niezawodnych wyników. Poza tym w takie sytuacji nie ma możliwości odpowiedniego przeprowadzenia badań ze względu na utratę skuteczności działania taśmy przylepnej.

Celem niniejszego wynalazku jest urządzenie diagnostyczne opisanego powyżej typu, nie mające wspomnianej wady i dające gwarancję, że substancje i płyny testowe są umieszczane tylko w odpowiednich dla nich pojemnikach. Według wynalazku cel ten osiągnięto poprzez zrobienie w taśmie ochronnej, w miejscu, w którym znajduje się każdy pojemnik, otworu odpowiadającego w zasadzie pojemnikowi, przy czym na przylepnej taśmie znajduje się jeden lub kilka rzędów pojemników, a taśma ochronna posiada odpowiednią ilość rzędów otworów. Oznacza to, że do pojemników można się dostać poprzez taśmę ochronną, natomiast cała pozostała część taśmy przylepnej jest zasłonięta taśmą ochrnną.

W razie rozlania pewnej części substancji i płynów testowanych podczas ich umieszczania w pojemnikach, zanieczyszczeniu ulega tylko taśma ochronna. Przed umieszczeniem urządzenia testowego na skórze taśma ochronna jest usuwana, a tym samym wraz z nią usuwane są również rozlane substancje i płyny testowe. Odsłonięta taśma przylepna jest całkowicie wolna od rozlanych substancji a pojemniki, napełnione we właściwy sposób substancjami i płynami testowymi, można bezpośredni kłaść na skórze. W związku z tym urządzenie testowe według wynalazku zawsze gwarantuje, że skóra styka się z różnymi substancjami i płynami testowymi tylko w miejscu, w którym znajdują się pojemniki. Tym samym urządzenie według wynalazku jest znacznie wygodniejsze dla użytkownika, zarówno dla badanego osobnika jak lekarza lub jego pomocnik, od urządzeń znanych dotychczas. Również łatwiejsze jest manipulowanie produktem, co wynika z odsłaniania warstwy przylepnej tylko podczas naklejania urządzenia testowego na skórę.

Korzystnie, każdy z pojemników ma płaskie dno przymocowane do taśmy przylepnej oraz podniesioną krawędź otaczającą dno, natomiast kształt każdego otworu w taśmie ochronnej odpowiada obwodowi krawędzi. W niniejszym przypadku krawędzie pojemników wystają przez taśmę ochronną.

W praktyce korzystne jest równoczesne testowanie kilku substancji. W tym celu na taśmie przylepnej znajduje się jeden albo kilka rządków z pojemnikami, a tym samym taśma ochronna ma odpowiednią liczbę rządków z otworami.

Korzystnie, pojemniki nie łączą się ze sobą, co uzyskano dzięki temu, że cała powierzchnia taśmy ochronnej styka się z taśmą przylepną. W znanych urządzeniach tego typu poszczególne pojemniki łączą się mostkami, co oznacza, że taśma ochronna nie może w tym miejscu spoczywać na taśmie przylepnej. Według wynalazku zagwarantowano, że cała powierzchnia taśmy przylepnej na zewnątrz pojemników jest chroniona przed wyschnięciem, co zapewnia odpowiedniej jej przyleganie do skóry.

Koncepcja znanych wyrobów opiera się na założeniu, że objętość pojemnika powinna być wystarczająca do włożenia do niego co najmniej 100 mikrolitrów testowanej substancji/płynu. W przypadku gdy jest to roztwór wodny, w pojemniku znajduje się, korzystnie, materiał nośny, np. kawałek bibuły filtracyjnej, przeznaczony do wchłaniania badanego płynu. W przypadku badania substancji nierozpuszczalnych w wodzie umieszcza się je w pojemniku w postaci mieszaniny z wazeliną.

Stwierdzono, że do pojemników urządzenia według wynalazku wystarczy wkładać tylko połowę lub prawie czwartą część tej ilości substancji, jaką stosowano dotychczas. Tym samym uzyskuje się właściwe wyniki już w przypadku substancji w ilościach np. 30 mikrolitrów.

166 212

Kształt podniesionej krawędzi pojemnika musi być taki, żeby gwarantował uzyskanie odpowiedniej szczelności. Wynika to z tego, że skutkiem nieszczelności pojemników po naklejeniu są niepożądane reakcje skóry oraz trudności z oceną uzyskanych wyników.

Z tego względu korzystne jest, żeby krawędzie pojemników miały w przekroju poprzecznym kształt zaokrąglony, przy czym zaokrąglenie po stronie wewnętrznej krawędzi powinno być silniejsze niż po zewnętrznej.

Zaletą zaokrąglenia zewnętrznej części krawędzi jest większa wygoda badanego osobnika. Z tego względu można uzyskać nawet większe usprawnienie jeżeli płytka jest kwadratowa i ma zaokrąglone narożniki, natomiast krawędzie mają odpowiednio zaokrąglone naroża.

W alternatywnym rozwiązaniu, na taśmie przylepnej umieszczona jest warstwa co najmniej jednym otworem, który wraz z otworem w taśmie przylepnej tworzy pojemnik. Również w takim urządzeniu do badań można zastosować wynalazek, co w tym przypadku polega na zagwarantowaniu, że otwory w warstwie są dopasowane do otworów w taśmie ochronnej. Przed użyciem, pojemniki można chronić przed oddziaływaniami zewnętrznymi poprzez umieszczenie, po ich przeciwnej stronie względem taśmy przylepnej zrywalnej taśmy przykrywającej.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 - przedstawia urządzenie do badań według wynalazku, z częściowo usuniętą taśmą ochronną, w rzucie aksonometrycznym;

fig. 2 - urządzenie z fig. 1, w rzucie bocznym, częściowo w przekroju; fig. 3a, 3b - szczegóły budowy pojemnika.

Urządzenie pokazane na fig. 1 i 2 składa się z taśmy przylepnej 1, powleczonej klejem 2. W taki sam sposób jak klej 2, umieszczono na niej pewną liczbę pojemników 3, które mają dna 5 i otaczające je podniesione krawędzie 6. W zagłębienie powstające pomiędzy dnem 5, a podniesioną krawędzią 6 wkładana jest substancja testowa, która może znajdować się w bibułce filtracyjnej albo bez tej bibułki.

Na warstwę kleju 2 na taśmie przylepnej 1 kładziona jest taśma ochronna 4, której zadaniem jest ochrona kleju przed wysychaniem. W taśmie ochronnej 4 znajdują się otwory 7, których położenie i wymiary odpowiadają położeniu i wymiarom pojemników 3. Z powyższego wyraźnie wynika, że jeżeli podczas umieszczania substancji testowej w różnych pojemnikach zostanie rozlana pewna jej ilość na taśmę ochronną 4, to rozlana substancja nie dojdzie do taśmy przylepnej 1. Zaraz po zdjęciu taśmy ochronnej 4 z taśmy przylepnej 1, wraz z nią jest usuwana również rozlana substancja, dzięki czemu pozostaje całkowicie czysta taśma przylepna 1, którą można przyłożyć bezpośrednio do skóry.

Górne powierzchnie pojemników 3 mogą być przykryte zdejmowalną taśmą przykrywającą 9, która jest łączona z taśmą ochronną 4 za pomocą przylepnych krawędzi 10. Dzięki temu pojemniki 3 są dobrze chronione przed oddziaływaniami zewnętrznymi zanim zostaną użyte.

Urządzenie do badań jest również podzielone podłużnie bignącą linią 8 w taki sposób, że powstają dwa rzędy po pięć pojemników w każdym, przy czym każdy z tych rzędów ma własną taśmę przylepną.

Jak widać na pojemniku pokazanym na fig. 3a i 3b, krawędź 6 ma w przekroju poprzecznym silną krzywiznę po stronie wewnętrznej 11, na przykład o promieniu 0,2 mm. Krzywizna w części zewnętrznej 12 jest łagodniejsza, na przykład jej promień w tym miejscu wynosi 0,8 mm.

W rzucie poziomym od góry widać, że narożniki 13 pojemnika są zaokrąglone, co zapewnia badanemu osobnikowi większą wygodę.

Na fig. 4 pokazano urządzenie do badań według wynalazku w rzucie aksonometrycznym, na którym widać taśmę ochronną 4 z nacięciem 14 znajdującym się w pobliżu jednego z jej boków. Dzięki temu nacięciu 14 można łatwo oddzielać taśmę ochronną od przylepnej w dwóch częściach. Oczywiście taśma ochronna może być również rozcięta na dwie części na przykład w środku, a nie w pobliżu krawędzi bocznej. Jednakże drugie z tych rozwiązań ma wadę polegającą na tendencji urządzenia do zginania się wzdłuż nacięcia, co wynika z masy pojemników. Jest to zjawisko niepożądane, ponieważ skutkiem wyginania się urządzenia, powodującego w zasadzie podniesienie się tej jego strony, gdzie znajduje się nacięcie, jest oddzielenie się pewnej części taśmy ochronnej od materiału przylepnego, a w konsekwencji pogorszenie jakości wskutek utleniania.

166 212 5

Urządzenie do badań może mieć zaokrąglone narożniki, co zwiększa wygodę badanego osobnika.

Korzystnie, taśma przylepna jest pokryta klejem dobrze tolerowanym przez skórę. Korzystnie, stosowany jest porowaty kopolimer akrylu, który może być tolerowany przez skórę. Zaleca się stosowanie kleju odpornego na pot (tak zwane kleje przylepne na mokro).

Taśma przylepna jest na ogół wykonana z włókniny lub tworzywa sztucznego i ma kolor, na przykład, odpowiadający barwie skóry.

Niniejszy wynalazek przedstawiono na przykładzie urządzenia do badań diagnostycznych, w którym dno pojemników jest płaskie i ma kształt kwadratowy z odpowiednimi krawędziami. Jednakże pojemniki nie muszą być kwadratowe; mogą one mieć kształt dowolny, na przykład okrągły lub owalny.

Zalety urządzenia do badań według wynalazku są następujące: W przypadku znanych produktów taśma przylepna jest w mniejszym lub większym stopniu oddzielona od taśmy ochronnej w wyniku tego, że krawędzie pojemników mają pewną wysokość. Oznacza to, że w niewielkim obszarze wokół każdego pojemnika klej znajdujący się na taśmie przylepnej wchodzi w kontakt z tlenem. Po kilku tygodniach (przechowywania) przyczepność ulega znacznemu zmniejszeniu w wyniku występującego utleniania. Dzięki temu, że taśma ochronna ma otwory w miejscach, w których znajdują się pojemniki, urządzenie według wynalazku może być przechowywane przez dłuższy okres czasu, na przykład przez rok. Taśma ochronna przylega całkowicie szczelnie do taśmy przylepnej wokół każdego pojemnika. W związku z tym przedwczesne utlenianie taśmy przylepnej jest zupełnie niemożliwe.

Urządzenia przedstawionego typu bez taśmy ochronnej są trudne we wszelkich manipulacjach. Takie urządzenie „wisi na dłoni i palcach, a jednocześnie trzeba napełniać pojemniki określoną ilością substancji lub płynu testowego za pomocą strzykawek, które w praktyce źle odmierzają. W przypadku urządzenia według wynalazku taśma ochronna nie musi być zdejmowana przed napełnieniem pojemników. Dzięki zwartości urządzenia istnieje możliwość dokładnego napełnienia w optymalny sposób pojemników pomimo często niedokładnego działania urządzeń do wstrzykiwania.

Napełnienie znanych urządzeń nadmierną ilością substancji lub płynu testowego czyni je bezwartościowymi ze względu na szkodliwy wpływ tych substancji na przyczepność taśmy przylepnej. Poza tym skutkiem nadmiernego napełnienia jest duża niedokładność wyników badań. W przypadku urządzenia według wynalazku nadmiar preparatu testowego można w prosty sposób usunąć z taśmy ochronnej, na przykład za pomocą tamponu bawełnianego. Oznacza to możliwość dokładnego przygotowania badań.

W przypadku znanych urządzeń z taśmami ochronnymi nie jest możliwe przygotowanie obszernych i licznych testów, ponieważ po usunięciu taśmy ochronnej następuje spadek przyczepności warstwy kleju, spowodowany omówionym powyżej utlenianiem. Natomiast w przypadku stosowania urządzeń według niniejszego wynalazku można w znakomity sposób w jednym podejściu przygotować obszerne i liczne badania różnych pacjentów. Stan warstwy przylepnej jest doskonały dzięki temu, że taśma ochronna cały czas znajduje się na swoim miejscu.

Składowanie znanych urządzeń na zapas nie jest możliwe w prosty sposób. W celu eliminacji możliwości przyklejania się do siebie urządzeń bez taśm ochronnych potrzeba dużo miejsca. Natomiast w przypadku urządzeń według wynalazku łatwo można składować dużą liczbę przygotowanych uprzednio do badań testów. W praktyce testy są często przygotowywane na cały tydzień.

Urządzenia przedstawionego typu są często naklejane na okres, na przykład 72 godzin, na skórę osoby poddawanej badaniom. W przypadku znanych urządzeń często konieczne jest dodatkowe przymocowanie ich za pomocą dodatkowych plastrów. Urządzenie według wynalazku umożliwia pomyślne przeprowadzenie 72 godzinnych testów bez stosowania dodatkowych plastrów. Dzięki zastosowaniu klejów przylepnych na mokro istnieje możliwość zachowania przylepności urządzenia do badań według wynalazku, nawet w przypadku gdy badana osoba silnie się poci.

16^212

łfi<

fi-i.

Fig-Ι

Fig-2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,00 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie diagnostyczne do badania skóry, składające się z co najmniej jednego pojemnika na środek diagnostyczny, taśmy przylepnej, na której znajduje się pojemnik, oraz zdejmowalnej taśmy ochronnej, która jest przyklejona do taśmy przylepnej po tej samej stronie, po której znajduje się pojemnik, znamienne tym, że taśma ochronna (4) posiada otwór (7) w miejsce każdego pojemnika, przy czym jeden lub kilka rzędów pojemników (3) jest umieszczonych na taśmie przylepnej (1), a taśma ochronna (4) posiada odpowiednią ilość rzędów otworów (7).
2. 2. Urządzenie do badań według zastrz. 1, znamienne tym, że każdy pojemnik (3) ma płaskie dno (5), które jest przymocowane do taśmy przylepnej (1) i ma podniesioną krawędź (6) otaczającą dno (5) a każdy otwór (7) w taśmie ochronnej (4) ma kształt odpowiadający obwodowi krawędzi (6).
3. 3. Urządzenie do badań według zastrz. 2, znamienne tym, że pojemniki (3) nie są ze sobą połączone, a taśma ochronna (4) spoczywa całą swoją powierzchnią na taśmie przylepnej (1).
4. 4. Urządzenie do badań według zastrz. 2 lub 3, znamienne tym, że w przekroju poprzecznym krawędź (6) jest zaokrąglona.
5. 5. Urządzenie do badań według zastrz. 4, znamienne tym, że zaokrąglenie jest większe po wewnętrznej stronie krawędzi niż po zewnętrznej.
6. 6. Urządzenie do badań według zastrz. 5, znamienne tym, że płaskie dno jest kwadratowe i ma zaokrąglone naroża, a krawędzie (6) mają odpowiednio zaokrąglone narożniki.
7. 7. Urządzenie do badań według zastrz. 1, znamienne tym, że na taśmie przylepnej znajduje się warstwa posiadająca co najmniej jeden otwór, który to otwór wraz z taśmą przylepną tworzy pojemnik, przy czym otwory w warstwie pasują do otworów w taśmie ochronnej.
8. 8. Urządzenie do badań według jednego z poprzedzających zastrzeżeń, znamienne tym, że posiada zrywalną taśmę pokrywającą (9) pokrywającą pojemnik (3) po przeciwnej stronie niż taśma przylepna (1).
9. 9. Urządzenie do badań według jednego z poprzedzających zastrzeżeń, znamienne tym, że taśma ochronna (4) posiada w pobliżu jednego z boków obwodu nacięcie (14).