PL166074B1

PL166074B1 - Prowadnica dla struga urabiajacego PL PL PL

Info

Publication number: PL166074B1
Application number: PL91291431A
Authority: PL
Inventors: Heinz-Otto Fiesel; Christoph Rassmann
Original assignee: Gewerk Eisenhuette Westfalia
Priority date: 1990-08-16
Filing date: 1991-08-14
Publication date: 1995-03-31
Also published as: CN1027187C; US5139313A; PL291431A1; CZ281072B6; CS250791A3; DE4025826C2; DE4025826A1; RU2013543C1; CN1059181A

Abstract

1. Prowadnica dla struga urabiajacego, skladaja- ca sie z blach katowych, których wystajace ramie tworzy ramie mocujace dla przylaczenia, od strony sciany, do odcinka koryta przenosnika zgrzeblowego lancuchowego, a ich skierowane do sciany ramie opierajace sie n a spagu, tworzy tor slizgowy dla struga, ze slizgowych czesci dys- tansowych, polaczonych u wystajacym ramieniem blachy katowej, umieszczonych w odstepie pomiedzy górnym i dolnym kanalem lancuchowym dla lancucha strugowego i z oslona zamykajaca kanaly lancuchowe w kierunku do sciany, która powyzej belki prowadzacej, tworzacej pro- wadnice dolna dla struga, umieszczona w odstepie od ramienia blachy katowej, tworzacego tor slizgowy dla struga, m a kolpak przykrywajacy, odchylany do sciany, ulozyskowany w przegubach zawiasowych, znam ienna tym , ze belka prowadzaca (10), wykonana z masywnego preta profilowego, m a n a swoich obu koncach wybranie (27), które rozciaga sie, wychodzac od swojego wierzchol- ka, tylko n a wysokosci czesci wysokosci swojego profilu i do którego jest przyspawana plyta lozyskowa (28), która n a wysokosci slizgowej czesci dystansowej (6) ma otwarte lozysko czolowe (31) dla czopa przegubowego (34), umie- szczonego na koncach kolpaka prz ykrywajacego (11). FIG .1 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy prowadnicy dla struga urabiającego, składającej się z blach kątowych, których wystające ramię tworzy ramię mocujące dla przyłączenia, od strony ściany do odcinka koryta przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego, a ich skierowane do ściany ramię, opierające się na spągu, tworzy tor ślizgowy dla struga, ze ślizgowych części dystansowych, połączonych z wystającym ramieniem blachy kątowej, umieszczonych w odstępie pomiędzy górnym i dolnym kanałem łańcuchowym dla łańcucha strugowego i z osłoną zamykającą kanały łańcuchowe w kierunku do ściany, która powyżej belki prowadzącej, tworzącej prowadnicę dolną dla struga, umieszczoną w odstępie od ramienia blachy kątowej, tworzącego tor ślizgowy dla struga, ma kołpak przykrywający odchylany do ściany, ułożyskowany w przegubach zawiasowych.

Prowadnice strugowe znane z różnych wykonań np. z opisu patentowego DE nr 2 607 350. W tych prowadnicach strugowych kołpaki przykrywające są w zawiasach, które znajdują się poniżej ślizgowych części dystansowych na wysokości dolnego kanału, ułożyskowane wychylnie do ślizgowych części dystansowych, umieszczonych w odstępie od siebie. Przeguby zawiasowe znajdują się zatem na podstawie osłony, zamykającej w kierunku do ściany kanały łańcuchowe, to znaczy na belce prowadzącej, tworzącej prowadnicę dolną dla struga, która jest utworzona z jednej strony przez zawinięcie na podstawie kołpaków przykrywających, wykonanych z blachy a z drugiej strony z części ślizgowych części dystansowych. Kołpaki przykrywające mają wybrania w rodzaju okienek, w które wchodzą ślizgowe części dystansowe za pomocą czopów przegubowych, na nich umieszczonych. W górnym obszarze kołpaki przykrywające, a swoim położeniu zamykającym są połączone rozłączalnie z wierzchołkiem wystającego ramienia blachy kątowej. Nakład na wykonania odcinków prowadnicy strugowej jest znaczny. Kołpaki przykrywające, o wysokiej konstrukcji, tworzą prowadnicę górną struga mocno obciążoną siłami strugania.

Zadaniem wynalazku jest takie ukształtowanie prowadnicy strugowej, żeby przy wysokiej stateczności i zmniejszonym nakładzie na wykonanie jednocześnie osiągnąć proste i mocne ukształtowanie przegubów zawiaowych dla kołpaków przykrywających.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że belka prowadząca, wykonana z masywnego pręta profilowego, ma na swoich końcach wybranie, które rozciąga się, wychodząc od swojego wierzchołka, tylko na wysokości części wysokości swojego profilu i do którego jest przyspawana płyta łożyskowa, która na wysokości ślizgowej części dystansowej ma otwarte łożysko czopowe dla czopa przegubowego, umieszczonego na końcach kołpaka przykrywającego. Korzystnie kołpak przykrywający na swoich obu końcach jest zaopatrzony w przyspawane części zawiasowe, mające czopy przegubowe. Płyty łożyskowe i/lub części zawiasowe są celowo wykonane z mocnych części kutych matrycowo.

W tym ukształtowaniu prowadnicy strugowej, przeguby zawiasowe dla kołpaka przykrywającego znajdują się na wysokości części dystansowych ślizgowych, na końcach mocnej belki prowadzącej, wykonanej z pełnego profilu, która tworzy prowadnicę dolną dla struga, a wysokie siły strugowe są kierowane przez ślizgowe części dystansowe na blachę kątową i z niej na odcinek koryta przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego. Mocna belka prowadząca stanowi nośnik płyt łożyskowych, tworzących przeguby zawiasowe, które są umieszczone na profilu belki prowadzącej, to znaczy są przyspawane, przy podparciu na jej podstawie i na swoich powierzchniach bocznych w wybraniach belki prowadzącej, przez co jest utworzone stałe połączenie płyt łożyskowych z mocną belką prowadzącą i wystarczająco mocne przeguby zawiasowe dla ułożyskowania kołpaka przykrywającego. Belka prowadząca, wykonana z pełnego materiału, jest celowo tak ukształtowana, że ona zwęża się w przybliżeniu w postaci pałki od wierzchołka do podstawy profilu. Ona celowo jest korzystnie wykonana z profilu walcowanego ze stali o wysokiej odporności na zużycie. Wspomniane części zawiasowe są celowo przyspawane w wybraniach na końcach kołpaka przykrywającego. On na swoim wierzchołku jest celowo zaopatrzony w listwę zderzakową, do której jest

166 074 rozłączalnie przyłączone, korzystnie przez śruby, ramię blachy kątowej, wystającej do wierzchołka .

Zastosowanie masywnej belki prowadząąej, wykonanej korzystnie z profilu walcowanego z jednej strony i układ płyt łożyskowych, tworzących przeguby zawiasowe, w wybraniach belki prowadzącej, prowadzi do porównywalnie prosto wykonanej, a jednocześnie mocnej prowadnicy strugowej. Z tego względu jest korzystne także, gdy belka prowadząca ma płaską powierzchnię tylną, na której ona w położeniu płaskim jest połączona z częściami dystansowymi ślizgowymi, korzystnie przez spawanie. Dzięki temu następuje stałe związanie belki prowadzącej z mocnymi, ślizgowymi częściami dystansowymi i przez nie z blachą kątową. Przeguby zawiasowe znajdują się w obszarze ślizgowych części dystansowych, które zatem są umieszone w obszarach końcowych odcinków prowadnicy strugowej. Belka prowadząca wystaje, w kierunku do styku odcinków prowadnicy, poza przyspawane płyty łożyskowe, leżące poniżej jej wybrań tak, że przy porównywalnie mniejszej szerokości konstrukcyjnej płyty łożyskowe mają wystarczającą szerokość, a mocno zwymiarowane części zawiasowe mogą być umieszczone na końcach kołpaka przykrywającego. Istnieje możliwość takiego ukształtowania płyt łożyskowych, że one wystają ponad powierzchnię tylną belki prowadzącej i opierają się swoimi wystającymi powierzchniami bocznymi na powierzchniach czołowych ślizgowych części dystansowych, przy czym one mogą być przyspawane do ślizgowych części dystansowych. Z drugiej strony także z tyłu płyt łożyskowych, osadzonych wi wybraniach belki prowadzącej, mogą być przewidziane części zderzakowe, które są połączone przez spawanie z belką prowadzącą i/lub ślizgowymi częściami dystansowymi i mają ogranicznik dla ograniczenia kąta odchylenia kołpaka przykrywającego, przy czym części zawiasowe, umieszczone na kołpaku przykrywającym na dole swojego czopa przegubowego są zaopatrzone w podporę.

W dalszym korzystnym ukształtowaniu wynalazku ślizgowe części dystansowe, niosące belkę prowadzącą są przez mocne czopy osiujące połączone z blachą kątową. To umożliwia dokładne osiowanie belki prowadzącej, a dzięki temu także płyt łożyskowych, na niej umieszczonych przegubów zawiasowych, przy czym jednocześnie przez złącze czopowe podwyższa się wytrzymałość części konstrukcyjnych prowadnicy strugowej. W uprzywilejowanym wykonaniu czopy osiującesą umieszczone na mocnych płytach zderzakowych, które są połączone, korzystnie przez spawanie z wystającym ramieniem blachy kątowej. Przy tym belka prowadząca, ślizgowe części dystansowe i płyty osiujące mogą być połączone w jednoczęściową część spawaną, przy czym płyty osiujące są zaopatrzone w czopy osiujące, które wchodzą w otwory osiujące na wystającym ramieniu belki kątowej. Wynalazek jest następnie bliżej wyjaśniony w przykładzie wykonania, uwidocznionym na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia prowadnicę strugową w przekroju pionowym, fig. 2 widok z góry na szczegół prowadnicy strugowej, mianowicie belkę prowadzącą z płytami łożyskowymi, tworzącymi przeguby zawiasowe i ślizgowymi częściami dystansowymi, fig. 3 - przekrój pionowy według linii III-III na fig. 2; fig. 4 - widok czołowy w kierunku strzałki IV na fig. 2, fig. 5 - w widoku od strony ściany część przegubową, odłączoną od kołpaka przykrywającego, fig. 6 - część przegubową według fig. 5, w widoku z boku, fig. 7 - pojedyncza płytka łożyskowa, odłączona od belki prowadzącej, w widoku z boku, a fig. 8 - płytka łoZżaskow z fig. 7 - w widoku w kierunku ściany.

Przedstawiona prowadnica strugowa składa się, jak wiadomo, z fjojedyńczych incinkow 1, które od strony ściany są zabudowane na odcinkach koryta 2 przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego. Z odcinka koryta 2 na fig. 1 jest pokazany jedynie profil boczny 3, od ssrony ściany, z arzyρaaaaiym dnem transportowym 4.

Odcinek prowadnicy strugowej 1 składa się z blach kątowych 5, ślieggoace cczęcc dhsPtnnpd wych 6, które oddzielają górny kanał prowadzący 7 od dolnego kanału prowadzącego 8 dla napędowego łańcucha strugowego 9 i osłony zamykającej w kierunku ściany kanały prowadzące 7 i 8, która jest utworzona z dolnej belki prowadzącej 10 i na nim umieszczonym kołpaku przykrywającym 11, który zamyka górny kanał prowadzący 7. Kołpak przykrywający 11 jest ułożyskowany wychylnie na belce prowadzącej 10, przy czym przeguby zawiasowe 12 znajdują się na wysokości ślizgowych części dystansowych 6. Blacha kątowa 5 belki prowadzącej 10 i kołpak przykrywający 11 na każdym odcinku prowadnicy strugowej 1 rozciągają się w przybliżeniu przez całą długość odcinka koryta 2. Blacha kątowa 5 swoim wystającym ramieniem 13 styka się bocznie z profilami

166 074 bocznymi 3 odcinka koryta 2 i jest z nimi połączona, w przedstawionym przykładzie wykonania przez spawanie, chociaż mogą być przewidziane złącza śrubowe znanego rodzaju lub inne złącza. Ramię 14 blachy kątowej 3, skierowane do ściany, jest lekko nachylone w kierunku do spągu 15 i opiera się swoją krawędzią czołową 16 na spągu 15. Belka prowadząca 10 przykrywa częściowo dolny kanał łańcuchowy 8 i tworzy z ramieniem 14 blachy kątowej 5 prowadnicę dolną do struga, który przechodzi przez szczelinę 17 pomiędzy belką prowadzącą 10 i ramieniem 14 i w kanale łańcuchowym 8 jest połączony z łańcuchem strugowym 9.

Belka prowadząca 10 ze ślizgowymi częściami dysstnsowymi 6 jest ppkazzna ooddiilnie na fig. 2 do 4. Masywna belka prowadząca 10, która korzystnie jest wykonana z profilu walcowanego, jest tak profilowana, że ona zwęża się w przybliżeniu w postaci pałki od swojego wierzchołka 18 do podstawy 19. Przy tym mocna belka prowadząca 10 ma płaską powierzchnię tylną 20, do której w styku powierzchniowym są połączone korzystnie przez spawanie obie ślizgowe części dystansowe 6. Każdemu odcinkowi prowadnicy strugowej 1 są przyporządkowane dwie ślizgowe części dystansowe 6, które są umieszczone w odstępie od siebie, w obu obszarach końcowych belki prowadzącej 10. ślizgowe części dystansowe 6 są swoimi drugimi końcami połączone korzystnie przez spawanie z mocnymi płytkami osiującymi 21, które wystają ponad ślizgowe części dystansowe 6 /fig. 3 i 4/ i tworzą boczne ograniczenie wewnętrzne górnego kanału łańcuchowego 7 /fig. 1/. Płyty osiujące 21 celowo stanowią części kute matrycowo. One mają czopy osiujące 22, które jak pokazuje fig. 1 wchodzą w otwory osiujące 23 na wystającym ramieniu 13 blachy kątowej 5 i dzięki temu osiują ślizgowe części dystansowe 6 oraz belkę prowadzącą 10 wobec blachy kątowej 5. Jednocześnie przez czopy osiujące 22 kształtowego złącza czopowego pomiędzy częściami 5 i 6, jest osiągnięta zwiększona wytrzymałość prowadnicy strugowej. W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1 płyty osiujące 21 są przyspawane do wystającego ramienia 13 blachy kątowej 5. Jednocześnie ślizgowe części dystansowe 6 są przyspawane do płyt osiujących 21 i belki prowadzącej 10. Belka prowadząca 10, ślizgowe części dystansowe 6, płyty osiujące 21 i blacha kątowa 5 tworzą jednoczęściową konstrukcję spawaną, która jako zespół konstrukcyjny jest przyłączona do odcinka koryta 2 przez spawanie, skręcenie lub w inny sposób. Zamiast tego, ślizgowe części dystansowe 6 mogą być połączone w część spawaną z belką prowadzącą 10 i płytami osiującymi 21, która np. przez skręcenie z blachą kątową 5, względnie jej ramieniem 13 i przez niego z profilem bocznym 35 cdninka kytyta 2. Do wierhohołka wysjącącogo ramienia 13 blachy kątowej 5, powyżej płyty osiującej 21 jest przyspawanł mocna listwa prowadząca 24, która wystaje ponad przenośnik zgrzebłowy łańcuchowy i tworzy prowadnicę górną dla struga. W położeniu zamkniętym kołpak przykrywający 11 opiera się listwą oporową 25, przyspawaną do jego wierzchołka, na listwie prowadzącej 24 i jest połączony rozłączalnie przez śruby 26. Po odkręceniu śrub 26 kołpak przykrywający 11 może być odłożony w przegubach zawiasowych 12, do położenia otwartego 12 , zaznaczonego linią pua0towokreskową na fig. 1, w którym górny kanał łańcuchowy 7 jest otwarty i przez niego jest dostępny dolny kanał łańcuchowy 8.

Jak pokazuje przede wszystkim fig. 2 belka prowadząca 10 na swoich obu końcach ma wybranie

27, które rozciąga się w kierunku od jej wierzchołka 18 tylko na części jej wysokości, to znaczy w przybliżeniu aż do strony dolnej ślizgowej części dystansowej 6, do której jest pizyspαwłna płyta łożyskowa 28 przegubu zawiasowego. Płyty łożyskowe 28 opierają się swoją powierzchnią podstawy 29 na podstawie wybrania 27 i przylegają swoją powierzchnią boczną 30 /fig. 8/ do powierzchni bocznych wybrań 27 belki prowadzącej 10. Jak pokazują zwłaszcza fig. 4, 7 i 8 płyta łożyskowa 28 ma otwarte łożysko czopowe 31 dla czopa przegubowego, umieszczonego na kołpaku przykrywającym 11.Z fig.2 można poza tym rozpoznać, że belka prowadząca 10 swoimi końcami, leżącymi poniżej obu wybrań 27, wystaje w kierunku do styku z następnymi belkami poza pizyspawłną płyty łożyskowe

28. Płyty łożyskowe 28 stanowią celowo części kute matrycowo. Dotyczy to także przyporządkowanych części zawiasowych, które są umieszczone na obu końcach kołpaka przykrywającego 11 i przyspawane w wybraniach kołpaka przykrywającego 11. Na fig. 5 i 6 jest pokazana pojedyncza część zawiasowa 32,

166 074 która swoją powierzchnią 33, zwróconą do ściany, leży w płaszczyźnie kołpaka przykrywającego

11. Część zawiasowa 32 ma w swoim obszarze podstawy ukształtowany czop przegubowy 34. Przy montażu kołpaka przykrywającego 11 jego obie części zawiasowe 32 z czopem przegubowym 34 od strony ściany są zaczepiane w otwartym łożysku czopowym 31 płyt łożyskowych 28 belki prowadzącej 10. Kołpak przykrywający 11 można następnie na obu przegubach zawiasowych 12 złożyć do położenia zamkniętego według fig. 1 i ustalić w tym położeniu za pomocą śrub 26.

Z fig. 2 można rozpoznać, że z tyłu oou płyt; łożżykooyyc 22 są umieszczone części zderzakowe 35, które również są wykonane jako części kute matrycowe i są połączone przez spawanie z belką prowadzącą 10 i/lub ślizgowymi częściami dystansowymi 6. Części zderzakowe 35 osadzone są z tyłu płyt łożyskowych 28 powyżej wybrania 27. One mają ogranicznik 36, ukształtowany jako zderzak lub tp., wchodzący w wybranie 27, który ogranicza ruch wychylny kołpaka przykrywającego 11 w położenie otwarcia zaznaczone 11 na fig. 1. W tym celu części zawiasowe 32 na podstawie swojego czopa przegubowego 34 mają podporę 37, która jest utworzona przez powierzchnię leżącą w przybliżeniu promieniowo do czopa przegubowego 34. W położeniu otwarcia kołpak przykrywający 11 opiera się swoją podporą 37 na ograniczniku 36 części zderzakowej 35. Na fig. 4 część zderzakowa 35 nie jest pokazana.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Prowadnica dla struga urabiającego, składająca się z blach kątowych, których wystające ramię tworzy ramię mocujące dla przyłączenia, od strony ściany, do odcinka koryta przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego, a ich skierowane do ściany ramię, opierające się na spągu, tworzy tor ślizgowy dla struga, ze ślizgowych części dystansowych, połączonych z wystającym ramieniem blachy kątowej, umieszczonych w odstępie pomiędzy górnym i dolnym kanałem łańcuchowym dla łańcucha strugowego i z osłoną zamykającą kanały łańcuchowe w kierunku do ściany, która powyżej belki prowadzącej, tworzącej prowadnicę dla struga, umieszczana w odstępie od ramienia blachy kątowej, tworzącego tor ślizgowy dla struga, ma kołpak przykrywający, odchylany do ściany, ułożyskowany w przegubach zawiasowych, znamienna tym, że belka prowadząca /10/, wykonana z masywnego pręta profilowego, ma na swoich obu końcach wybranie /27/, które rozciąga się, wychodząc od swojego wierzchołka, tylko na wysokości części wysokości swojego profilu i do którego jest przyspawana płyta łożyskowa /28/, która na wysokości ślizgowej części dystansowej /6/ ma otwarte łożysko czołowe /31/ dla czopa przegubowego /34/, umieszczonego na końcach kołpaka przykrywającego /11/.
2. Prowadnica według zastrz. 1,- znamienna t y m, że kołpak przykrywający /11/ na swoich obu końcach jest zaopatrzony w przyspawane części zawiasowe /32/, mające czopy przegubowe /34/.
3. Prowadnica, według zastrz. 1, znamienna tym, że masywna belka prowadząca /10/, wykonana z profilu walcowego, zmniejsza się w przybliżeniu w postaci pałki od wierzchołka /18/ do podstawy /19/ profilu.
4. Prowadnica, według zastrz. 2, znamienna tym, że belka prowadząca /10/ ma płaską powierzchnię tylną /20/, do której są przyłączone, korzystnie przez spawanie, w styku powierzchniowym, ślizgowe części dystansowe /6/.
5. Prowadnica, według zastrz. 1, znamienna tym, że płyty łożyskowe /28/ wystają ponad powierzchnię tylną /20/ belki prowadzącej /10/ i opierają się swoimi wystającymi powierzchniami bocznymi na powierzchniach czołowych ślizgowych części dystansowych /6/ i korzystnie są z nimi zespawane.
6. Prowadnica, według zastrz. 5, znamienna tym, że z tyłu płyty łożyskowej /28/ znajduje się część zderzakowa /35/ połączona przez spawanie z belką prowadzącą /10/ i/lub ze ślizgowymi częściami dystansowymi /6/, która ma ogranicznik /36/ dla ograniczenia kąta odchylenia kołpaka przykrywającego /11/, przy czym części zawiasowe /32/ na podstawie swoich czopów przegubowych /34/ są zaopatrzone w podporę /37/.
7. Prowadnica, według zastrz. 6, znamienna ty,, że belka prowadząca /10/ swoimi końcami, leżącymi poniżej wybrania /21/, wystaje w kierunku do styku z następnym jej odcinkiem ponad przyspawane płyty łożyskowe /28/.
8. Prowadnica, wedłu zastrz. 7, znamienna tym, że ślizgowe części dystansowe /6/, niosące belkę prowadzącą /10/ są połączone poprzez czopy osiujące /22/ z blachą kątową /5/.
9. Prowadnica, według zastrz. 8, znamienna tym, że czopy osiujące /22/ są umieszczone na płytach osiujących /21/, które są połączone korzystnie przez spawanie ze ślizgowymi częściami dystansowymi /6/.
10. Prowadnica, według zastrz. 8, znamienna t y m, że belka prowadząca /10/, ślizgowe części dystansowe /6/ i płyty osiujące /21/ są połączone w jednoczęściową część spawaną, przy czym płyty osiujące /21/, pozostające w styku powierzchniowym z wystającym ramieniem /13/ blachy kątowej /5/, wchodzą swoimi czopami osiującymi /22/ w otwory osiujące /23/ wspomnianego ramienia /13/.

U. Prowadnica, według zastrz. 10, znamienna tyra, że płyty łożyskowe /28/ i części zawiasowe /32/ są wykonane jako części kute matrycowo.
12. Prowadnica, według zastrz. 11, znamienna tym, że części zawiasowe /32/ są przyspawane w wybraniach kołpaka przykrywającego /11/.

166 074
13. Prowadnica, według zastrz. 12, znamienna tym, że kołpak przykrywający /11/ na swoim wierzchołku ma listwę zderzakową /25/, która jest połączona rozłączalnie, korzystnie przez złącza śrubowe /26/ z wystającym ramieniem /13/ blachy kątowej /5/.