NL9400762A - Vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek en werkwijze voor de bereiding ervan. - Google Patents

Description

Vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek en werkwijze voor de bereiding ervan.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek, alsmede op een werkwijze voor de bereiding van een dergelijk contrastmiddel.

In de radiodiagnostiek wordt gebruik gemaakt van natuurlijke dichtheidsverschillen in weefsels om contrast in de röntgenbeelden te verkrijgen (bijvoorbeeld: longen versus botten). Bij de röntgendiagnostiek van weefsels met geringe dichtheidsverschillen onderling, kunnen contrastmiddelen (bariumoplossingen of jodiumverbindingen) in de organen worden ingebracht (rechtstreeks of via bloedbaan). Voor diagnostiek van het maag-darmkanaal worden bariumcontrastmiddelen gebruikt. Afhankelijk van de toepassing kan de patiënt dit drinken, of via een slangetje in de endeldarm toegediend krijgen.

Voor diagnostiek van de blaas, nieren en/of bloedvaten worden jodiumhoudende contrastmiddelen gebruikt.

Bij bepaalde soorten röntgenonderzoeken is het gewenst om bij vrouwen de vagina met contrast te vullen.

In de literatuur zijn verschillende soorten vaginaal contrast en diverse methoden van toediening beschreven.

Een aantal auteurs brengt een in jodiumhoudend contrast gedrenkte vaginaal tampon in. Ondanks het feit dat er dan een goede contrastaankleuring van de vagina wordt verkregen, verandert de tampon de vervormbaarheid van de vagina hetgeen beperkingen voor de diagnostiek opleveren kan.

Andere auteurs brengen in de vagina een in jodiumhoudend contrast gedoopt verbandgaas in. Hierbij wordt ook een goede contrastaankleuring van de vagina verkregen en de vervormbaarheid wordt niet beïnvloed. Een nadeel hiervan is dat het inbrengen en verwijderen van het verbandgaas voor de patiënt en de behandelende arts onprettig is.

Er zijn ook methoden beschreven, waarbij in plaats van jodiumhoudend contrast een bariumhoudend contrastmiddel wordt gebruikt. Er zijn bij deze methoden vergelijkbare voor-en nadelen ten opzichte van de eerst beschreven methoden. Een bijkomend nadeel is dat het (achtergebleven) bariumcontrast in de vagina kan indrogen.

De uitvinding beoogt thans een vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek te verschaffen, waarbij de bovengenoemde nadelen op doeltreffende wijze worden opgeheven.

Hiertoe omvat de uitvinding een vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek, met het kenmerk, dat het middel een gelei is, dat als actief bestanddeel een organische joodhoudende verbinding bevat, vervolgens een base, een stabiliserend middel, een geleermiddel en water.

Dit middel is in het bijzonder geschikt voor het onderzoek van het maag- en darmkanaal via de vagina.

Gebleken is, dat het contrastmiddel volgens de uitvinding, dat een contrastgel is, een aantal voordelen heeft ten opzichte van de bekende röntgendiagnostische middelen.

Deze voordelen zijn een goede contrastaankleuring, lichaamsneutrale pH, het middel is steriel, goede viscositeit, gemakkelijke toedienbaarheid, terwijl na verloop van tijd het contrastmiddel de vagina spontaan verlaat.

Het vaginale contrast wordt gebruikt bij het Dynamisch Rectale Onderzoek. Een Dynamisch Rectaal Onderzoek is een röntgenonderzoek waarbij geprobeerd wordt het ontlastings-mechanisme van de patiënt in beeld te brengen. Zowel de dunne darm als de endeldarm wordt bij dit onderzoek met bariumcontrast gevuld. Bij vrouwen wordt de vagina met contrast gevuld. De patiënt neemt plaats op een röntgentoilet dat op het door-lichtingstoestel is gemonteerd. Onder röntgendoorlichting wordt een aantal opnamen gemaakt: in rust, tijdens het aanspannen van de bekkenbodemspieren, tijdens de defecatie en aan het einde van de defecatie.

Als de bekkenbodemspieren niet goed ontspannen tijdens het persen, kan in de eerste plaats door de opgebouwde druk, de endeldarm (aan de voorzijde) uitpuilen in de vagina (een zgn. "rectocele11) .

In de tweede plaats kan tijdens het persen de dunne darm naar beneden zakken in het kleine bekken en de endeldarm dichtdrukken (een zgn. "enterocele"), waardoor de ontlasting het lichaam niet kan verlaten. In de derde plaats kan tijdens het persen de endeldarm in zichzelf inschuiven (vgl. telescoop) , waarbij het ingeschoven deel als een ventiel gaat werken en de ontlasting geblokkeerd wordt (een zgn. "intussus-ceptie").

De beelden kunnen alleen of in combinatie met elkaar voorkomen. Wanneer een in contrast gedoopte vaginaal tampon wordt gebruikt, kunnen, door de strekkende werking van de tampon, deze beelden niet of in een beperktere mate tot ontwikkeling komen. Met behulp van de nu ontwikkelde vaginale contrastgel zijn de diagnostische mogelijkheden ter detectie van bovenbeschreven beelden optimaal geworden.

Bij 193 vrouwelijke patiënten, onderzocht in de periode november 1991 tot oktober 1993, was de acceptatiegraad van het vaginale contrast 96%. Bij de patiënten die zonder vaginaal contrast werden onderzocht was de beoordeelbaarheid van de röntgenbeelden beperkter.

In het vaginale contrastmiddel volgens de uitvinding is het actieve bestanddeel bij voorkeur amidotrizoïnezuur.

Als base zijn zowel een organische- of anorganische base geschikt, waarbij men echter bij voorkeur gebruik maakt van een organische base t.w. N-methylglucamine. Andere voorbeelden van organische basen zijn arginine en lysine. Indien men een anorganische base gebruikt verdient NaOH de voorkeur. Men kan echter ook KOH gebruiken.

Het vaginale contrastmiddel volgens de uitvinding bevat voorts een stabiliseermiddel, dat bij voorkeur een . . . . 2+ complexeermiddel is voor tweewaardige ionen, met name voor Ca ionen.

Goede resultaten worden verkregen, wanneer het stabiliseermiddel een natriumedetaat (Titriplex III) is.

Als geleermiddel gebruikt men bij voorkeur natrium-carboxymethylcellulose 50.000, ofschoon andere geschikte geleermiddelen eveneens gebruikt kunnen worden.

Het geleermiddel is doorgaans een vaste stof in de vorm van poeder, welk middel een viscositeit van het contrastmiddel beïnvloedt. Door meer geleermiddel toe te voegen wordt de viscositeit hoger.

Voorts heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor de bereiding van een contrastmiddel, met het kenmerk, dat de base en stabiliseermiddel worden opgelost in water aan welke oplossing vervolgens portiegewijs onder roeren het aktieve bestanddeel wordt toegevoegd bij kamertemperatuur, de pH van de aldus verkregen oplossing wordt ingesteld op een waarde van 6.5 - 8.5, en gesteriliseerd bij 121°C waarna aan een gedeelte van deze oplossing zoveel geleermiddel wordt toegevoegd totdat een gel wordt verkregen, welke gel bij 121°C wordt gesteriliseerd, waarna het gereed is voor toepassing als contrastmiddel.

Een bijzonder geschikt contrastmiddel wordt verkregen wanneer men ca. 300 g N-methylglucamine en ca. 100 mg natrium-edetaat (Titriplex III) worden opgelost in ca. 1 liter water, waarna aan de aldus verkregen waterige oplossing onder roeren en portiegewijs ca. 1000 g amidotrizoïnezuur wordt toegevoegd, waarna het geheel met water wordt aangevuld tot ca. 2 liter, waarna de pH van de oplossing op 7.4 wordt ingesteld en de oplossing gedurende 15 minuten bij 121°C wordt gesteriliseerd, aan 500 ml van deze waterige oplossing wordt ca. 7.5 gram natriumcarboxymethylcellulose 50.000 toegevoegd en gehomogeniseerd onder oplevering van een gel gevolgd door sterilisatie bij 121°C gedurende 15 minuten, welk gel gereed is voor toepassing als contrastmiddel in de vagina.

De uitvinding wordt thans toegelicht aan de hand van het volgende niet limitatieve Voorbeeld.

VOORBEELD

Er werd ca. 300 g N-methylglucamine in poedervorm gemengd met 100 mg natriumedetaat (Titriplex III), waarna dit poedervormige mengsel werd opgelost in ca. 11 water. Dan werd onder roeren portiegewijs 1 kg amidotrizoïnezuur aan de bovengenoemde oplossing toegevoegd, waarna de verkregen oplossing met water tot 2 1 werd aangevuld.

Deze oplossing werd gestabiliseerd op een pH van 7,4 en vervolgens gedurende 15 min. bij 121°C gesteriliseerd.

Uitgaande van de zoëven bereide oplossing werd dan het vaginaalgel bereid.

Van de boven bereide 50% amidotrizoïnezuuroplossing neemt men 500 ml, waaraan 7,5 g natriumcarboxymethylcellulose 50.000 onder roeren werd toegevoegd. Het roeren werd zolang voortgezet tot er een homogeen gel werd verkregen, dat vervolgens gedurende 15 min. bij 121°C werd gesteriliseerd.

Het is ook mogelijk de eerste sterilisatiestap over te slaan. In dit geval wordt het eindprodukt gesteriliseerd bij 121°C gedurende 15 minuten.

Het aldus verkregen werd afgevuld in 100 ml flacons waarbij in elk van de flacon 45 ml gel aanwezig was. Voor toe- passing werd de gel opgenomen in 50 ml spuiten. Het gel werd door de arts in de vagina ingespoten voorafgaande aan het röntgendiagnostisch onderzoek.

Het zal duidelijk zijn, dat de onderhavige uitvinding niet is beperkt tot de bovengenoemde uitvoeringsvorm.

Claims (10)

1. Vaginaal contrastmiddel voor röntgendiagnostisch onderzoek, met het kenmerk, dat het middel een gelei is, dat als actief bestanddeel een organische joodhoudende verbinding bevat, vervolgens een base, een stabiliserend middel, een geleermiddel en water.

2. Contrastmiddel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het actieve bestanddeel amidotrizoïnezuur is.

3. Contrastmiddel volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de base een organische- of anorganische base is.

4. Contrastmiddel volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de organische base N-methylglucamine is.

5. Contrastmiddel volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de anorganische base NaOH is.

6. Contrastmiddel volgens conclusies 1-5, met het kenmerk, dat het stabiliseermiddel een complexeermiddel is voor tweewaardige ionen.

7. Contrastmiddel volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat het stabiliseermiddel natriumedetaat (Titriplex III) is.

8. Contrastmiddel volgens conclusies 1-5, met het kenmerk, dat het geleermiddel natriumcarboxymethylcellulose 50.000 is.

9. Werkwijze voor de bereiding van een contrastmiddel volgens conclusies 1-8, met het kenmerk, dat de base en stabiliseermiddel worden opgelost in water aan welke oplossing vervolgens portiegewijs onder roeren het aktieve bestanddeel wordt toegevoegd bij kamertemperatuur, de pH van de aldus verkregen oplossing wordt ingesteld op een waarde van 6.5 -8.5, en gesteriliseerd bij 121°C waarna aan een gedeelte van deze oplossing zoveel geleermiddel wordt toegevoegd totdat een gel wordt verkregen, welk gel bij 121°C wordt gesteriliseerd, waarna het gereed is voor toepassing als contrastmiddel in de vagina.

10. Werkwijze volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat ca. 300 gram N-methylglucamine en ca. 100 mg natriumedetaat (Titriplex III) worden opgelost in ca. 1 liter water, waarna aan de aldus verkregen waterige oplossing onder roeren en positiegewijs ca. 1000 g amidotrizoïnezuur wordt toege- voegd, waarna het geheel met water wordt aangevuld tot ca. 2 liter, waarna de pH van de oplossing op 7.4 wordt ingesteld en de oplossing gedurende 15 minuten bij 121°C wordt gesteriliseerd, aan 500 ml van deze waterige oplossing wordt ca. 7.5 gram natriumcarboxymethylcellulose 50.000 toegevoegd en gehomogeniseerd onder oplevering van een gel gevolgd door sterilisatie bij 121°C gedurende 15 minuten, welk gel gereed is voor toepassing als contrastmiddel in de vagina.