NL9100309A - Werkwijze voor het wassen en klasseren van bouw- en slooppuin. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het wassen en klasseren van bouw-en slooppuin.

Om gebroken slooppuin te kunnen toepassen als bouwmateriaal,betontoeslagstof of wegenbouwmateriaal,moet aan normen worden voldaan,hetgeen betekent dat storende verontreinigingen tenminste tot onder gestelde maximaal toelaatbare hoeveelheden dienen te worden verwijderd. Reinigingssystemen zijn bekend.Bij deze systemen wordt slooppuin na breken in contact gebracht met een middel,lucht, water of waterhoudende vloeistof,waardoor enerzijds hout en anderzijds fijne steenachtige delen worden verwijderd uit het product of producten.

Bij wassen ontstaat slib, hetgeen bestaat uit poederfijn materiaal, water en verontreinigingen, waarvan de hoeveelheid veelal te hoog is om het slib voor bepaalde toepassingen te gebruiken, zodat het moet worden gestort,hetgeen een milieubelasting betekent.

Bij de werkwijze volgens uitvinding wordt reiniging toegepast,waarbij de hoeveelheid slib tot een uiterst kleine hoeveelheid wordt beperkt en waarbij tevens een scheiding wordt aangebracht tussen slibdelen met hoge verontreiniging en slibdelen met een uiterst lage verontreinigingsgraad.Ter verduidelijking zijn drie schema's toegevoegd.Slooppuin wordt gemengd met grond van de sloopplaats aangevoerd.Alvorens te breken kan dit zandachtige materiaal door zeven worden verwijderd.Dit zand heet zeefzand en bevat relatief veel verontreinigingen.In het eerste schema wordt de gebruikelijke werkwijze aangegeven voor een relatief grote productie van 300 ton puin gemengd met zeefzand.De capaciteit van de zeef- en wasinstallatie is 100 ton materiaal per uur, vandaar dat er hier dag en nacht moet worden gewerkt met de wasserij.Er ontstaat hier 21 ton slib, als vaste stof berekend.Bij de tussenfase, schema 2, wordt vanuit een droge zeefinstallatie een stroom grof afgezonderd, die, omdat hierin weinig verontreiniging voorkomt, kan worden ingezet als wegenbouwmateriaal.Het materiaal dat kleiner is dan 32 mm en dat het verontreinigende zeefzand bevat, wordt naar de wasinstalatie geleid om vervolgens te worden geklasseerd.Bij deze, eveneens denkbare werkwijze wordt nu nog maar 9,5 ton aan slibdelen vrijgemaakt.Bij de werkwijze volgens uitvinding wordt in de eerste plaats het grove materiaal bestemd voor wegenbouw afgezonderd,zoals door de tussenfase werd aangegeven, waarna er een licht verontreinigde onderstroom, kleiner dan 32 mm uit het droog werkende zeeftoestel vrijkomt, welke bestaat uit heel weinig zeefzand dat grover materiaal omhulde en veel gebroken materiaal uit schoon puin ontstaan.In de tweede plaats wordt zeefzand voor het breken van het puin afgevoerd om apart te worden gewassen en te worden geklasseerd.Bij de wèrkwijze volgens uitvinding komt slechts 3,7 ton als droge massa te rekenen problematisch slib vrij, terwijl het in hoofdzaak uit schoon puin verkregen slibmateriaal, 3,41 ton bedraagt.In totaal is er minder aan slibdelen dan bij een van de andere werkwijzen op zal treden, terwijl het tweede grote voordeel is dat er geen menging van beide slibfractie's plaats vindt.De bruikbaarheid van slib verkregen uit het gebroken schone puin is veel groter dan die van zeefzandslib.Er kan worden gesteld dat toepassing van de werkwijze volgens uitvinding een waardevol product geeft in de vorm van slib.Dit te meten aan de toepassingsmogelijkheden.Daar slib uit zeefzand veelal zink e.d. bevat, zou toepassing van zeefzandslib in beton aanleiding kunnen zijn voor grote vertraging van de cementverharding, hetgeen zal leiden tot schade.Op te merken is dat de aanwezigheid van zeefzand in de voeding aan de breker een verhoogde hoeveelheid'slibmateriaal geeft, zoals uit metingen is gebleken.Deze interactie heeft ook invloed op de hoeveelheid grof te winnen materiaal van het zeef groter dan 32 mm .

Een niet met een schema aangegeven werkwijze is die, waarbij zeefzand vooraf wordt uitgezeefd en behandeld en waarbij de grove stroom na te zijn gebroken in de nabreker wordt toegevoegd aan de andere stroom kleiner dan 32 of 45 mm om te worden gezeefd en om te woren gewassen.Bij deze, overigens bekende, methode ontstaat eveneens meer slib en bevat het slib meer verontreiniging, zodat de mogelijkheden van toepasbaarheid veel geringer zijn dan de werkwijze volgens uitvinding biedt.Er moet dus ook bij deze werkwijze een grotere hoeveelheid slib worden gestort.Met andere woorden de methode vraagt meer van de schaarser wordende grond voor permanente opslag.

Claims (2)

1. 2. Werkwijze volgens de conclusie 1, met het kenmerk dat een zandhoudende fractie waarin de maximale korrelgrootte kan oplopen tot 32 mm wordt uitgezeefd uit de aanvoer naar de brekerinstallatie.
2. 3. Werkwijze volgens de conclusie 3, met het kenmerk dat de zandachtige fractie apart wordt gewassen. 4. 'Werkwijze volgens een of meerdere van de bovenstaande conclusies. al