NL8902529A - Kleurenbeeldbuissysteem met gereduceerde spotgroei (daf-q). - Google Patents

Description

N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Kleurenbeeldbuissysteem met gereduceerde spotgroei (DAF-Q).

De uitvinding heeft betrekking op een kleurenbeeldbuissysteem met.

a) een een hals, een conus en een beeldvenster omvattende geëvacueerde omhulling, b) in de hals een elektronenkanon met een bundelvormend deel voor het opwekken van een centrale en twee buitenste met hun assen in één vlak gelegen elektronenbundels, en met een eerste en een tweede elektro-desysteem, die samen in bedrijf een hoofdlens vormen, en verbindbaar zijn met middelen voor het toevoeren van een bekrachtigingsspanning, c) in het elektronenkanon een astigmatisch element voor het astigmatisch beïnvloeden van de elektronenbundels, en d) een afbuigeenheid voor het opwekken van lijn- en beeldafbuigvelden voor het afbuigen van de elektronenbundels.

Conventionele kleurenbeeldbuizen zijn voorzien van een zeif-convergerende afbuigeenheid die in bedrijf zulke horizontale en vertikale magnetische afbuigvelden opwekt dat de drie door het elektro-ne.nkanon opgewekte en door de hoofdlens op het beeldscherm gefocus-seerde elektronenbundels over het gehele beeldvenster convergeren. Hierdoor treedt echter een vertikale overfocussering van de elektronenbundels op het beeldvenster op. Dit kan gedeeltelijk door middel van een statisch astigmatisch element in het kanon worden gecompenseerd. Voor toepassingen waarin steeds hogere eisen aan de scherpte wordt gesteld bijvoorbeeld voor high resolution kleurenbeeldbuizen is dit soms niet voldoende. In EP-A-0231964 wordt een constructie voor een elektronenkanon (z.g. DAF-kanon) beschreven waardoor, door het Dynamisch koppelen van de sterkte van het Astigmatische element aan de sterkte van de afbuigvelden een nagenoeg volledige correctie van de vertikale overFocussering mogelijk is.

De horizontale spotgrootte neemt bij afbuiging echter ook met een bepaalde spotvergrotingsfactor toe, die voor 110u kleurenbeeld-buissystemen meer dan twee kan bedragen. De spot blijft wel in horizontale richting over het hele beeldscherm in focus of nagenoeg in focus. Deze horizontale spotvergrotingsfactor wordt in de bekende constructie niet of slechts in geringe mate verminderd. Door de steeds hogere eisen die aan de scherpte van de afbeelding worden gesteld, met name bij high resolution kleurenbeeldbuizen of bij gebruik van kleurenbeeldbuizen voor high definition televisie is het ook van belang de horizontale spotvergrotingsfactor te verminderen. Het is onder meer een doel van de uitvinding een kleurenbeeldbuis van de in de eerste alinea vermelde soort te verschaffen, waarbij de horizontale spotvergrotingsfactor bij afbuiging verminderd is.

Hiertoe is een kleurenbeeldbuis volgens de uitvinding gekenmerkt doordat tussen het bundelvormend deel van het elektronenkanon en de afbuigeenheid een onder-convergentie veroorzakend element is aangebracht dat op elke buitenste elektronenbundel een kracht uitoefent die een component .in het vlak van de elektronenbundels, dwars op de as van de betreffende buitenste elektronenbundel en van de centrale elektronenbundel af gericht bezit en dat de afbuigeenheid zodanig geconstrueerd is dat hij afbuigvelden opwekt die een over-convergentie veroorzaken die de genoemde onder-convergentie compenseert.

De uitvinding berust op het volgende:

In het onder-convergentie veroorzakend element ondervinden in bedrijf de buitenste elektronenbundels een kracht die deze elektronenbundels van de centrale elektronenbundel af afbuigt. Tevens is het afbuigsysteem zodanig ten opzichte van een conventioneel zelf-convergerend afbuigsysteem veranderd dat het kleurenbeeldbuissysteem als geheel toch "zelf-convergerend" is. D.w.z. dat de zelf-convergentie eis voor de afbuigeenheid is losgelaten waardoor deze op zichzelf over-convergentie van de elektronenbundels op het beeldvenster veroorzaakt, De verandering van de afbuigeenheid houdt in dat tenminste het magnetische lijnafbuigveld een minder sterk astigmatisch karakter bezit. Dat wil zeggen dat het veld een zwakke zespool veldcomponent, of zelfs helemaal geen zespool veldcomponent bevat. Bij een vermindering van het astigmatisch karakter van de afbuigvelden worden de buitenste elektronenbundels door de afbuigvelden meer naar de centrale elektronenbundel toegebogen. De beide door de uitvinding geïntroduceerde effecten op de convergentie van de elektronenbundels compenseren elkaar. Het doel van de uitvinding wordt bereikt doordat het minder sterke astigmatische karakter van tenminste het lijnafbuigveld een verkleining van de horizontale spotvergrotingsfactor tot gevolg heeft.

Het inzicht waarop de vinding berust is tweeledig.

Ten eerste is dat het inzicht dat de spotgroei minder wordt naarmate de plaats waar de elektronenbundels uit elkaar worden gedreven verder van het scherm af ligt. Daarom wordt tenminste de zelfconvergerende lijnafbuigspoel vervangen door een lijnafbuigspoel die een zekere mate van over-convergentie van de buitenbundels introduceert en worden de bundels aan de kanonkant van de spoel uit elkaar gedreven. Hiervoor is een 45° magnetisch 4-pool veld in de praktijk zeer geschikt. De stroom voor het aandrijven van deze 4-pool kan met voordeel een parabool functie met de frequentie van de lijnspoel hebben.

Het. tweede inzicht waarop de vinding berust is dat dipool deflectie velden, bij wat voor een praktisch kanon dan ook, minder goed focusseerbaar zijn dan de huidige zelf-convergerende velden bij gebruik van een "DAF" kanon tenminste. De voorgestelde oplossing biedt de voordelen van een dipool afbuigveld ten aanzien van de reductie van de horizonale spotvergrotingsfactor zonder het nadeel van een minder goede focusseerbaarheid. Dit wordt gerealiseerd doordat, het onder-convergentie veroorzakende element, zorgt, voor een veld ter plaatse van de (buitenste) elektronenbundels waarvan de sterkte in een vlak dwars op de elektronenbundels geleidelijk verandert, juist zoals bij het veld van een zelf-convergerende afbuigeenheid. Door deze geleidelijke veldovergang (die in het bijzonder met behulp van een 4-pool veld gerealiseerd wordt) is de focusseerbaarheid goed. Bij een sprongsgewijze veldgradiënt tussen de bundels is de focusseerbaarheid slechter.

Zoals hiervoor besproken is tenminste de lijnafbuigspoel zodanig geconstrueerd dat hij bij bekrachtiging een dipoolveld met een voor zelf-convergentie te zwakke zespool veldcomponent, of met een zelfs geheel afwezige zespool veldcomponent, produceert. Eventueel kan het geproduceerde dipoolveld hogere harmonische veldcomponenten (b.v. 10 pool component, 14 pool component) bevatten voor het reduceren van y-convergentie fouten. (Dit zijn fouten van b.v. het. type yx of yx). In het algemeen heeft een afbuigspoel die aangepast is om een dergelijk afbuigveld te produceren echter een electrische schakeling nodig om noord-zuid rasterfouten te corrigeren.

Voor het reduceren van y-convergentie fouten kan het beeldbuissysteem volgens de uitvinding op alternatieve wijze voorzien zijn van met de buisas coaxiale middelen die aangepast zijn voor het opwekken van een 90° magnetisch 4-poolveld. Het ontwerp van de afbuigspoel kan dan zodanig zijn dat géén electrische schakeling voor het corrigeren van noord-zuid rasterfouten nodig is. Het voordeel van dit concept ligt in het feit dat voor de aansturing van de middelen voor het opwekken van het 90° magnetische 4-poolveld met kleine electrische signalen kan worden volstaan die b.v. van de beeldafbuigstroom afgeleid kunnen worden. Dit naar analogie van de aansturing van de middelen voor het opwekken van een 45° magnetisch 4-poolveld, die aangestuurd kunnen worden met kleine electrische signalen die b.v. van de lijnafbuigstroom afgeleid kunnen worden. In tegenstelling hiermee zijn voor het aansturen van een noord-zuid rastercorrectie schakeling sterke dynamische signalen nodig, wat de correctie gecompliceerd maakt.

De middelen voor het opwekken van het 90° magnetische 4-poolveld worden tussen het bundelvormend deel van het elektronenkanon en de afbuigeenheid aangebracht.

Een voorkeursvorm wordt gekenmerkt, doordat de bovengenoemde middelen op dezelfde axiale positie zijn aangebracht als het onder-convergentie veroorzakende element, c.q. de middelen voor het opwekken van een 45° magnetische 4-pool veld. Dit. kan b.v. gerealiseerd worden doordat de beide middelen spoelen (elk vier) omvatten die op één en dezelfde ringkern zijn aangebracht. Een geschikte positionering van deze ringkern is nabij de focuslens van het electronenkanon.

Deze en andere aspecten van de uitvinding worden bij wijze van voorbeeld nader toegelicht aan de hand van de tekening waarin:

Figuur 1 een langsdoorsnede van een kleurenbeeldbuissys-teem volgens de uitvinding met een onder-convergentie veroorzakend element 14 weergeeft;

Figuur 2A een aanzicht van het onder-convergentie veroorzakend element 14 van het kleurenbeeldbuissysteem van Figuur 1 toont en Figuur 2B een doorsnede, door een alternatief onder-convergentie veroorzakend element;

Figuren 3, 4 en 5 aan de hand van schematische doorsneden van kleurenbeeldbuissystemen enige inzichten die aan de uitvinding ten grondslag liggen illustreren;

Figuur 6 een voorbeeld van het in een schakeling verbinden van het element 14 toont;

Figuur 7 een alternatieve uitvoeringsvorm van een 45° magnetisch 4-pool element toont;

Figuur 8 een langsdoorsnede van een elektronenkanon geschikt voor kleurenbeeldbuissystemen volgens de uitvinding laat zien;

Figuur 9 vooraanzichten van twee hulpelektrodes uit het elektronenkanon van Figuur 8 toont;

Figuur 10 schematisch een arrangement van vier spoelen 56, 57, 58, 59 die bij bekrachtiging een 90° magnetisch 4-pool veld opwekken toont; en

Figuur 11 schematisch een arrangement van vier spoelen 56, 57, 58, 59 die bij bekrachtiging een 90° magnetisch 4-pool veld opwekken tezamen met een arrangement van vier spoelen 60, 61, 62 en 63 die bij bekrachtiging een 45° magnetisch 4-pool veld opwekken, toont.

Figuur 1 toont een kleurenbeeldbuissysteem volgens de uitvinding in doorsnede. In een glazen omhulling 1, welke is samengesteld uit een beeldvenster 2, een konus 3 en een hals 4, is in deze hals een elektronenkanon 5 aangebracht, dat drie elektronenbundels 6, 7 en 8 opwekt die met hun assen in het vlak van tekening zijn gelegen. De as van de middelste elektronenbundel 7 valt in onafgebogen toestand samen met de buisas 9. He beeldvenster 2 is aan de binnenzijde van een groot aantal trio's van fosforelementen voorzien. De elementen kunnen bijvoorbeeld uit lijnen of dots bestaan. In het onderhavige voorbeeld worden lijnvormige elementen getoond. Elk trio bevat een lijn bestaande uit een groen oplichtende fosfor, een lijn bestaande uit een blauw oplichtende fosfor en een lijn bestaande uit een rood oplichtende fosfor. De fosforlijnen staan loodrecht op het vlak van tekening. Voor het beeldscherm is een schaduwmasker 11 gepositioneerd, waarin een groot aantal langwerpige openingen 12 is aangebracht, waardoor de elektronenbundels 6, 7 en 8 treden, die ieder slechts fosforlijnen van een kleur treffen. De drie in één vlak liggende elektronenbundels worden afgebogen door het afbuigspoelenstelsel 13 (voor lijnafbuiging), 13' (voor beeldafbuiging).

Een belangrijk aspect van de uitvinding is het gebruik van een 4-poolveld voor convergentie correctie van een niet zelf-convergerende spoel op een zodanige wijze dat er minder spotgroei ontstaat dan bij een volledig zelfconvergerende spoel. Dit 4-pool veld wordt opgewekt met behulp van element 14 (zie ook Figuur 2).

In het getoonde geval omvat het element 14 een ringkern 15 van magnetiseerbaar materiaal waarop vier spoelen 16, 17, 18 en 19 zodanig gewikkeld zijn dat een 4-pool veld met de getekende oriëntatie ten opzichte van de drie bundels 20, 21 en 22 wordt opgewekt. Een 4-poolveld kan op alternatieve wijze worden opgewekt met behulp van twee bewikkelde C-kernen, zoals getoond in Figuur 2B.

Ten opzichte van een conventioneel in-lijn kleurenbeeldbuissysteem met zelfconvergerende afbuigeenheid uit de begin jaren '70 waarbij een 4 pool wikkeling op de yokering was aangebracht is, afgezien van het feit dat de uitvinding van een niet-zelfconvergerende afbuigeenheid gebruik maakt, een verschil dat de inventieve 4-pool volledig vóór de afbuigeenheid zit en juist niet. samen valt met het deflectiecentrum van de afbuigeenheid zoals bij het genoemde beeldbuissysteem het geval was.

Ten opzichte van een kleurenbeeldbuissysteem met een niet-zelfconvergerende afbuigeenheid waarbij voor convergentiecorrectie gebruik wordt gemaakt van locale dipoolveldjes rond elk van de twee buitenbundels is een verschil dat die dipoolveldjes zorgen voor een sprongsgewijze verandering van de veldgradiënt tussen de bundels, met het hiervoor besproken nadeel van minder goede focusseerbaarheid.

De aan de hand van Figuur 1 en 2 getoonde uitvoeringsvorm omvat een afbuigeenheid met 4pool vóór de afbuigeenheid en dat in combinatie met een "DAF" kanon in de buis. Een schakeling voor het aansturen van de 4pool kan zich op de spoel bevinden. Kenmerkend is ook dat er geen poolschoentjes in de buis worden gebruikt om de zijbundels met behulp van lokale dipoolveldjes te corrigeren. Daarvan is tevens een nadeel dat er wervelstromen optreden indien hoge lijnfrequenti.es worden gebruikt.

Toepassing van het kleurbeeldbuissysteem is vooral geschikt in hoge resolutie monitoren en in de toekomst in H.D.T.V. apparaten. Met name bij beeldbuizen met een beeldvenster met een aspect ratio groter dan 4:3, b.v. 16:9 biedt de uitvinding voordelen.

Aan de hand van Figuren 3 tot en met 5 waarin schematische doorsneden van kleurenbeeldbuizen getoond worden, wordt het inzicht dat ten grondslag ligt aan de uitvinding verduidelijkt. Figuur 3 toont, een kleurenbeeldbuis bekend uit de stand van de techniek met een elektronenkanon 55 en afbuigsysteem 53. De elektronenbundels convergeren overal op het beeldvenster.

In Figuur 4 is ten opzichte van Figuur 3 slechts het afbuigsysteem 53 veranderd tot het afbuigsysteem 54, dat magneetvelden met een minder sterk astigmatisch karakter opwekt. Bij afbuiging treedt nu overconvergentie op, de elektronenbundels snijden elkaar voor het beeldvenster in vlak D. Beide effecten, zowel onderconvergentie als overconvergentie, hebben op zichzelf beschouwd een negatief effect op de afbeelding en worden dan ook doorgaans zoveel mogelijk vermeden en/of geminimaliseerd,

Figuur 5 tenslotte, toont het principe van een kleurenbeeldbuissysteem volgens de uitvinding met elektronenkanon 55 en afbuigsysteem 54. De door een voor de afbuigeenheid 54 geplaatst element 14 dat de buitenbundels uit elkaar drijft geïnduceerde onderconvergentie en de door het afbuigsysteem 54 geïnduceerde overconvergentie compenseren elkaar zodat het kleurenbeeldbuissysteem zeifconvergerend is. Beide maatregelen oefenen derhalve in combinatie geen invloed uit op de convergentie van de elektronenbundels. Het voordeel van de uitvinding is gelegen in het feit dat doordat tenminste het lijnafbuigveld een minder sterk astigmatisch karakter bezit de horizontale spotvergrotingsfactor bij afbuiging verminderd is.

Het effect van de uitvinding is groter naarmate de door het convergentie beïnvloedende element geïnduceerde onderconvergentie groter is. De maximale spotvergrotingsfactor, dat wil zeggen de ratio van de spotdiameter aan de randen van het beeldvenster en de spotdiameter in het centrum van het beeldvenster, is voor de bekende 110° kleurenbeeldbuis ongeveer 2,2. Voor de kleurenbeeldbuis volgens de uitvinding is deze factor bij voorkeur tot ten minste 2,0 verminderd.

F.en verder voordeel dat uit het minder sterke astigmatisch karakter van tenminste het lijnafbuigveld volgt is gelegen in het feit dat de spotvorm cirkelvormiger wordt. In de bekende stand van de techniek is de horizontale dimensie van de spot aan de randen van het beeldscherm beduidend groter dan de vertikale dimensie. In het bijzonder voor data displays is een meer uniforme spotvorm gewenst. Een te kleine vertikale dimensie kan tevens Moiré effecten ten gevolge hebben.

In Figuur 6 wordt aan de hand van een voorbeeld getoond hoe het onderconvergentie veroorzakende element 14 in een schakeling met de lijnafbuigspoelen 13 kan worden opgenomen.

In Figuur 7 wordt een z.g. stator constructie getoond waarmee een 45° magnetisch 4-pool veld kan worden opgewekt als alternatief voor de constructies van fig. 2a en fig. 2b.

Het principe van een elektronenkanon met B. (ynamisch) A (stigmatisch) F (ocus) zal aan de hand van Figuur 8 nader worden toegelicht.

In Figuur 8 is ter illustratie een langsdoorsnede weergegeven van een voor toepassing in een kleurenbeeldbuissysteem volgens de uitvinding geschikt elektronenkanon. Dit elektronenkanon bevat een gemeenschappelijke bekervormige elektrode 20, waarin drie kathodes 21, 22 en 23 zijn bevestigd, en een gemeenschappelijk plaatvormig schermrooster 24. De drie met hun assen in één vlak gelegen elektronenbundels worden gefocusseerd met behulp van de voor de drie elektronenbundels gemeenschappelijke elektrodensystemen (G3) en (G4). Elektrodesysteem G3 bevat twee bekervormige delen 27 en 28 die met hun uiteinden naar elkaar gekeerd zijn. Een hoofdlens wordt gevormd door geschikte spanningen aan het eerste elektrodesysteem G3 en het tweede elektrodesysteem, of anode, G4 aan te leggen.

Elektrodesysteem G4 bevat een aan G3 grenzend bekervormig deel 29 en een centreerbus 30, met een van openingen 31 waardoor de elektronenbundels treden voorziene bodem. Elektrode deel 28 is voorzien van een zich naar elektrodedeel 29 uitstrekkende buitenste rand 32 en elektrodedeel 29 van een zich naar elektrodedeel 28 uitstrekkende buitenste rand 33. In een verdiept gedeelte 34, dat zich dwars op het vlak door de assen 35, 36 en 37 van de elektronenbundels 6, 7 en 8 uitstrekt, zijn openingen 38, 39 en 40 aangebracht. In een verdiept gedeelte 41, dat zich evenwijdig aan verdiept gedeelte 34 uitstrekt zijn openingen 42, 43 en 44 aangebracht. De verdiepte gedeelten 34 en 41 vormen één geheel met respectievelijk de elektrodendelen 28 en 29. Voor het verkrijgen van gewenste focusseervelden kunnen de openingen in de verdiepte gedeelten bijvoorbeeld rond zijn en van kragen voorzien, of veelhoekig en kraagloos. In het laatste geval spreekt men van een polygoon kanon.

Een astigmatisch element is in deze uitvoeringsvorm in elektrodensysteem 63 gevormd door de open uiteinden van de delen 27 en 28 te voorzien van hulpelektrodes 25, 26 in de vorm van vlakke platen met langwerpige (verticale) openingen 45, 46 en 47, respectievelijk langwerpige (horizontale) openingen 48, 49, 50. De openingen kunnen iedere vorm hebben die leidt tot het vormen van een 4-pool veld voor de door de openingen tredende elektronenbundels, bijvoorbeeld een rechthoekige, een ovale vorm, of een ruitvorm.

In bedrijf is elektrode 27 verbindbaar met middelen, welke middelen in deze figuur niet getekend zijn, voor het toevoeren van een constante focusspanning ν^0(,. Electrode 28 is in dit voorbeeld verbindbaar met middelen voor het toevoeren van een regelspanning vfoc+vC·

Figuur 9 toont de hulpelektrodes 25 en 26 van het elektrodesysteem van Figuur 8 in vooraanzicht. De assen van de elektronenbundels 6, 7 en 8 in deze figuur aangegeven door kruisjes en vallen nagenoeg samen met de zwaartepunten van de (verticale) openingen 45, 46 en 47. De centra van de in de openingen gevormde 4-polen vallen nagenoeg samen met de bundelassen. De hulpelektrodes kunnen op alternatieve wijze door twee evenwijdige elektrode platen gevormd worden waarvan één voorzien is van drie in hoofdzaak vertikale openingen en de ander van één, in hoofdzaak horizontale, langgerekte opening.

Dh hier getoonde uitvoeringsvorm dient niet als beperkend beschouwd te worden. Er kan bijvoorbeeld slechts één hulpelektrode tussen de elektrodedelen 27 en 28 zijn aangebracht en op V^oc bedreven worden, waarbij een regelspanning Vfoc + Vc aan beide elektrodes 27 en 28 toegevoerd wordt. En meer algemeen kan in in het kader van de uitvinding elk type elektronenkanon met statisch of dynamisch astigmatisch focus gebruikt worden.

Evenmin is de uitvinding beperkt tot. de toepassing van alleen maar één 4-pool (die de bundels in x-richting beïnvloedt).

Ter reductie van de horizontale spotgroei is een alternatieve manier om convergentie te bereiken het gebruik van twee dynamisch aangestuurde magnetische vierpoten, die rond de bundels zijn geplaatst (zie Fig. 11).

Voor het opwekken van deze 4-polen kunnen spoelen arrangementen 56, 57, 58, 59 (Fig. 10) en 60, 61, 62, 63 op verschillende axiale posities of op dezelfde positie (Fig. 11) gebruikt worden.

Het hiervoor beschreven systeem gaat uit van een vierpool die alleen de convergentie in x-richting aankan. De overige convergentiefouten worden dan met de spoel gecorrigeerd. Zo'n systeem heeft echter noord-zuid rastercorrectie nodig. Bij de alternatieve uitvoeringsvorm worden ook de y-convergentiefouten met een extra y-vierpool gecorrigeerd. De veldvormen van deze vierpolen zijn in Fig. 11 weergegeven.

Het is dan mogelijk een spoel te ontwerpen die geen noord-zuid rastercorrectie nodig heeft.

Het voordeel van dit concept ligt in het ontwerpen van het elektronisch circuit.

Voor het systeem van Fig. 1 zijn dynamische signalen nodig voor de x-vierpool en de noord-zuid rastercorrectie.

Voor de aansturing van de vierpool kan met kleine elektrische signalen worden volstaan, in tegenstelling tot de rastercorrectie.

Het hier als alternatief voorgestelde systeem heeft twee vierpoolaansturingen nodig. Beide worden aangestuurd met kleine elektrische signalen.

Claims (11)

1. Kleurenbeeldbuissysteem met a) een een hals, een conus en een beeldvenster omvattende geëvacueerde omhulling, b) in de hals een elektronenkanon met een bundelvormend deel voor het opwekken van een centrale en twee buitenste met hun assen in één vlak gelegen elektronenbundels, en met een eerste en een tweede elektrodesysteem, die samen in bedrijf een hoofdlens vormen, en verbindbaar zijn met middelen voor het toevoeren van een bekrachtigingsspanning, c) in het elektronenkanon een astigmatisch element voor het astigmatisch beïnvloeden van de elektronenbundels, en d) een afbuigeenheid voor opwekken van lijn- en beeldafbuigvelden voor het afbuigen van de elektronenbundels, met het kenmerk, dat tussen het bundelvormend deel van het elektronenkanon en de afbuigeenheid een onderconvergentie veroorzakend element aangebracht is dat op elke buitenste elektronenbundel een kracht uitoefent die een component in het vlak van de elektronenbundels, dwars op de as van de betreffende buitenste elektronenbundel en van de centrale elektronenbundel afgericht bezit en dat de afbuigeenheid zodanig is geconstrueerd dat hij afbu.igveIden opwekt die een over-eonvergentie veroorzaken die de genoemde onder-convergentie compenseert.

2. Kleurenbeeldbuissysteem volgens concluse 1, met het kenmerk, dat het convergentie beïnvloedend element met de buisas coaxiale middelen bevat die aangepast zijn om een 45° magnetisch 4-poolveld op te wekken.

3. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 1 of 2, met hel- kenmerk, dat de kleurenheeldbuis voorzien is van middelen voor het dynamisch koppelen van de sterkte van het onderconvergentie veroorzakend element aan de sterkte van het lijnafbuigveld.

4. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de middelen voor het dynamisch koppelen van de sterkte van het onderconvergentie veroorzakend element aan de sterkte van de afbuigvelden middelen voor het toevoeren van een dynamisch variërende regelspanning die een component bevat die synchroon met tenminste het lijnafbuigveld verloopt, bevatten.

5. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 4, met het. kenmerk, dat de component paraboolvormig is.

6. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat tussen het bundelvormend deel van het kanon en de afbuigeenheid met de buisas coaxiale middelen zijn aangebracht die aangepast zijn voor het opwekken van een 90° magnetisch 4-poolveld.

7. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de kleurenbeeldbuis is voorzien van middelen voor het dynamisch aansturen van de genoemde middelen met een van de beeldafbuigstroom afgeleide stroom.

8. Kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de genoemde middelen op dezelfde axiale positie zijn aangebracht als het onder-convergentie veroorzakende element.

9. Kleurenbeeldbuis volgens één der voorgaande conclusies waarbij de maximale afbuighoek voor de elektronen 55° is, met het kenmerk, dat de maximale horizontale spotvergrotingsfactor minder dan 2.0 is.

10. Afbuigeenheid met een onder-convergentie veroorzakend element geschikt voor een kleurenbeeldbuissysteem volgens conclusie 1.

11. Afbuigeenheid volgens conclusie 10, met tevens middelen voor het. opwekken van een 90° magnetisch 4-pool veld.