NL8901837A - Filterschakeling met een versterker en een kondensator. - Google Patents

Description

N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

"Filterschakeling met een versterker en een kondensator"

De uitvinding heeft betrekking op een filterschakelingbevattende een versterker met een versterkereiement waarvan eeningangselektrode is gekoppeld met een ingangsklem voor het ontvangen vaneen ingangsspanning en een uitgangselektrode is gekoppeld met een poolvan een voedingsspanningsbron, een met de versterker gekoppeldekondensator en een met de kondensator gekoppelde uitgangsklem voor hetbeschikbaar stellen van een uitgangsspanning.

In een algemeen bekende schakeling maakt hetversterkereiement, bijvoorbeeld een transistor, deel uit van eenverschilversterker. In werking wordt de spanning over de kondensatorvoortdurend vergeleken met de ingangsspanning. Hierbij wordt dekondensator ge- respektievelijk ontladen door een uitgangsstroom van deverschilversterker, welke stroom afhankelijk is van het verschil tussende ingangsspanningen. In een evenwichtstoestand van de schakeling is despanning over de kondensator nagenoeg gelijk aan de ingangsspanning enis de uitgangsstroom nagenoeg nul, waarbij ongeveer evenzo veel ladingwordt toegevoerd aan de kondensator als hieraan wordt onttrokken. Wordtdeze toestand om de een of andere reden verstoord, waardoor de genoemdespanningen ongelijk worden, dan wordt hij na verloop van tijd hersteld.Deze tijd hangt af van de kapaciteit van de kondensator en van deversterking van de verschilversterker. Hieruit blijkt dat de schakelingeen tijdkonstante heeft en zich als laagdoorlaatfilter gedraagt.

Een andere algemeen bekende schakeling is eentopdetektor, waarbij een kondensator door de topwaarden van deingangsspanning van de schakeling wordt geladen waarna hij zichontlaadt. Ook hier is een tijdkonstante van belang.

Wordt voor de schakeling een betrekkelijk grotetijdkonstante gewenst, dan zou de kondensator een behoorlijke kapaciteitmoeten hebben. De kapaciteit kan echter klein worden gehouden, zodat dekondensator opgenomen kan worden in een geïntegreerde schakeling diede overige komponenten van de schakeling bevat, indien de laad-en de ontlaadstroom van de kondensator klein zijn. Hiervoor zijn schakelingen voorgesteld met stroomspiegelschakelingen met een min ofmeer ingewikkelde opbouw, waarbij een stroom van behoorlijke sterkte ineen zeer kleine stroom wordt omgezet. In de geïntegreerde schakelingvergen deze schakelingen een aanzienlijke oppervlakte.

De uitvinding berust op het inzicht dat de zojuistgenoemde schakelingen niet nodig zijn bij toepassingen waarbij devermelde stroomverzwakking niet nauwkeurig behoeft te zijn omdat dewaarde van de tijdkonstante niet kritisch is, zodat met een veeleenvoudigere schakeling, die weinig oppervlakte vergt in degeïntegreerde schakeling, kan worden volstaan. Een filterschakelingvan de bovengenoemde soort vertoont daartoe volgens de uitvinding hetkenmerk dat in een eerste stroomweg tussen de uitgangselektrode van hetversterkerelement en de kondensator een basis-emitterweg van een eerstebipolaire transistor en in een tweede stroomweg een basis-emitterweg vaneen tweede bipolaire transistor opgenomen is, waarbij de basis van detweede transistor verbonden is met de kondensator, waarbij dekollektoren van beide bipolaire transistoren gekoppeld zijn met eengeschikte pool van de voedingsspanningsbron en waarbij in werking eenbasisstroom van de eerste transistor een laadstroom is voor dekondensator in een richting en een basistroom van de tweede transistoreen laadstroom is voor de kondensator in de andere richting.

Omdat transistoren doorgaans een grote versterkingsfaktorβ hebben, en wel in de orde van grootte van 100 a enkele honderden,zijn zoals gewenst de laad- en ontlaadstroom van de kondensator zeerklein. De schakeling is bijzonder eenvoudig en bevat geen kritischeonderdelen.

In een toepassing, waarbij de waarde van de tijdkonstanteniet kritisch is, vertoont de filterschakeling volgens de uitvinding hetkenmerk dat de ingangsspanning omschakelbaar is tussen twee waarden inafhankelijkheid van het uitgangssignaal van een kolncidentietrap mettwee impulsvormige ingangssignalen, waarbij de stroombron slechtstijdens het optreden van de impulsen van één van de genoemdeingangssignalen werkzaam is.

In een andere toepassing vertoont de filterschakeling hetkenmerk dat de emitter van de tweede bipolaire transistor verbonden ismet een eerste ingangselektrode en met een uitgangselektrode van eentweede versterkerelement waarvan een tweede ingangselektrode verbonden is met een tweede ingangselektrode van het eerstgenoemdeversterkerelement en met een eerste stroombron, waarbij een tweedestroombron eveneens is verbonden met de emitter van de tweedetransistor of het kenmerk dat van een tweede versterkerelement eeneerste ingangselelektrode verbonden is met een referentie, een tweedeingangselektrode met een tweede ingangselektrode van het eerstgenoemdeversterkerelement en met een eerste stroombron, en een uitgangselektrodemet een pool van de voedingsspanningsbron, waarbij de emitter van detweede bipolaire transistor verbonden is met een tweede stroombron enmet de uitgangsklem van de schakeling.

De uitvinding zal aan de hand van de bijgaande figurenbij wijze van voorbeeld worden toegelicht. Hierin tonen: figuur 1 een principeschema van een filterschakelingvolgens de uitvinding, figuur 2 een blokschema van een koincidentiedetektormet een enigszins gewijzigde filterschakeling, figuur 3 een meer gedetailleerd schema van enkele delenvan het schema van figuur 2, figuur 4 een topdetektor met een variant van defilterschakeling van figuur 1 en figuur 5 een topdetektor met een andere variant van defilterschakeling.

In figuur 1 stellen T1 en T2 twee versterkerelementen,bijvoorbeeld bipolaire transistoren van het npn-type, voor. Voor elk vandeze transistoren vormt de basis een eerste ingangselektrode, de emittereen tweede ingangselektrode en de kollektor een uitgangselektrode. Deemitters van transistoren T1 en T2 zijn verbonden met elkaar en met dekollektor van een verdere npn-transistor 5. De kollektor van transistorT1 is verbonden met de emitter van een npn-transistor 1 waarvan dekollektor aan de positieve pool van een voedingsspanningsbron VB ligten waarvan de basis verbonden is met de basis van een pnp-transistor 3.De emitter van transistor 3 is aangesloten op de genoemde pool van bronVB en de kollektor is verbonden met de emitter van een verdere pnp-transistor 4. De kollektor van transistor T2 is verbonden met de emittervan een npn-transistor 2 waarvan de kollektor aan de genoemde positievepool ligt en waarvan de basis verbonden is met een kondensator C, met debasis van transistor 4 en met de poort van een veldeffekttransistor 6 van het NMOS-type. De afvoer van transistor 6 is aangesloten op depositieve pool en de bron is verbonden met de basis van transistor T2 enmet een weerstand 7. Kondensator C en weerstand 7 liggen anderzijds aanmassa, evenals de negatieve pool van bron Vg en de kollektor vantransistor 4. Van transistor 5 is de emitter verbonden met een weerstand8 en de basis met het verbindingspunt van twee weerstanden 9 en 10.Weerstand 9 is anderzijds aangesloten op een positieve gelijkspanning.

De andere aansluitingen van weerstanden 8 en 10, ten slotte, liggen aanmassa.

De basis van transistor T1 is verbonden met eeningangsklem I voor de schakeling. In werking is deze klem op eengelijkspanning V aangesloten. Transistor 5 en weerstand 8 werken als eenstroombron S1, en transistor 6 als bufferschakeling voor hetterugkoppelen van de spanning over kondensator C naar de basis vantransistor T2 en voor het beschikbaar stellen van de uitgangsspanningvan de schakeling, die nagenoeg gelijk is aan de spanning over dekondensator, aan een utgangsklem 0 die verbonden is met hetverbindingspunt van de bron van transistor 6 met de basis van transistorT2 en weerstand 7. Transistoren T1 en T2 maken deel uit van eenverschilversterker. Hierdoor wordt de spanning over kondensator Cvoortdurend vergeleken met spanning V. Door de kollektor van transistorT1 en de emitter van transistor 1 vloeit een stroom i^ en door dekollektor van transistor T2 en de emitter van transistor 2 vloeit eenstroom Ï2» waarbij de som van i^ en 12 steeds gelijk is aan destroom van bron S1. Naar de basis van transistor 1 vloeit een stroomi1/^n * H*er*n is fin stroomversterkingsfaktor van de npn-transistor 1. Op soortgelijke wijze vloeit naar de basis van transistor2 een stroom 13/¾ die een ontlaadstroom is voor kondensator C. Debasisstroom van transistor 1 is ook de basisstroom van transistor 3,zodat de kollektorstroom van transistor 3, die ook de emitterstroom isvan transistor 4, de waarde βρ*ί2/βη heeft. Hierin is flp destroomversterkingsfaktor van de pnp-transistor 3. Van de basis vantransistor 4 naar kondensator C vloeit een stroom die een laadstroom isvoor de kondensator en waarvan de waarde βρ maal zo klein is als deemitterstroom van transistor 4. Hierbij wordt verondersteld dattransistoren 1 en 2, die in één en dezelfde geïntegreerdeschakeling opgenomen zijn, dezelfde fln hebben en dat transistoren 3 en 4 om dezelfde reden dezelfde βρ hebben. Ook wordt voor alletransistoren van figuur 1 verondersteld dat het verschil tussen deemitter- en de kollektorstroom verwaarloosbaar klein is en voortransistor 6 wordt de poortstroom nul verondersteld. Oit het voorgaandeblijkt dat de laadstroom de waarde i 1 /I3n heeft en dus dat dezestroom gelijk is aan de basisstroom van transistor 1. In dezeuitdrukking komt βρ niet voor.

Zijn de spanningen aan de bases van transistoren T1 en T2ongelijk, dan wordt kondensator C ge- of ontladen door een stroom(i2 - i-j}/Bn- Omdat fln een grote waarde heeft, is deze stroomzeer klein. De spanning over de kondensator stijgt of daalt, afhankelijkvan het teken van het verschil ^2 - i.j, waardoor één van destromen i^ en 12 toeneemt terwijl de andere afneemt. Hierdoor wordthet verschil 12 - i-j kleiner en na verloop van tijd wordt hetnagenoeg nul. In de dan bereikte evenwichtstoestand is de spanning overkondensator C nagenoeg gelijk aan V. Uit het voorgaande blijkt dat deschakeling van figuur 1 zich gedraagt als een schakeling met eenbepaalde tijdkonstante en dus als laagdoorlaatfilter met eenverschilversterker die vanwege de terugkoppeling een versterkingsfaktorheeft van ongeveer 1. Transistoren 1 en 2 kunnen worden beschouwd alselementen voor het leveren van een stroom, en wel aan de basis, die Bnmaal zo klein is als de stroom die aan de emitter wordt toegevoerd. Opsoortgelijke wijze zet transistor 4 een ingangsstroom om in eenuitgangsstroom die βρ maal zo klein is. Transistoren 1 en 3 kunnenworden beschouwd als een stroomspiegelschakeling voor het spiegelen vande kollektorstroom van transistor T1, en transistoren 3 en 4 kunnenworden beschouwd als een stroomspiegelschakeling voor het spiegelen vande basisstroom van transistor 1. Vanwege de spreidingen tussenexemplaren en vanwege temperatuureifekten, oudering en dergelijke zijnde fi's niet goed gedefinieerd, waardoor de tijdkonstante ook niet goedgedefinieerd is. De schakeling van figuur 1 is dus slechts bruikbaar bijtoepassingen waarbij een exakte tijdkonstante niet vereist is.

Figuur 2 toont een blokschema van een schakeling waarineen filterschakeling F wordt toegepast die van de schakeling vanfiguur 1 is afgeleid. Het betreft een zogenaamde koincidentiedetektorin een beeldweergeefinrichting, bijvoorbeeld een televisie-ontvanger.Dergelijke kolncidentiedetektoren zijn beschreven in het Europese octrooischrift 91.719 (PHN 10.326) en in de Nederlandse octrooiaanvrage8600945 (PHN 11.725) van Aanvraagster. Van beide wordt hierin de inhoudals referentie opgenomen. De daarin beschreven detektoren vergenkondensatoren met grote kapaciteit. In figuur 2 stelt AND een trap metEN-funktie voor, dit is een koincidentietrap die twee impulsvormigesignalen ontvangt, te weten een lijnsynchroniseersignaal LS dat van eeninkomend videosignaal door middel van een synchroniseersignaal-afscheidingstrap afgeleid is en een poortsignaal GS dat van eenlijnoscillator afkomstig is. De beeldweergeefinrichting bevat een aantalniet getekende delen, waaronder een lijnsynchroniseerschakeling voor hetop bekende wijze synchroniseren van het signaal van de lijnoscillatormet signaal LS. De impulsen van poortsignaal GS hebben dezelfdeherhalingsfrekwentie als de impulsen van signaal LS, bijvoorbeeld 15,625kHz volgens de Europese televisie-standaard, en een duur die iets langeris dan die van deze impulsen, bijvoorbeeld 5 ps tegenover 4,7 ps. Eenuitgang van poort AND bedient een schakelaar SW waarvan hetmoederkontakt verbonden is met de ingang van de schakeling van figuur 1. Een eerste keuzekontakt van schakelaar SW is verbonden met eengelijkspanning en een tweede keuzekontakt is verbonden met eengelijkspanning V2 die lager is dan V-j. Het signaal GS wordt ooktoegevoerd aan de filterschakeling F en wel op zodanige wijze dat deverschilversterker daarin slechts tijdens het optreden van depoortimpulsen werkzaam is. De uitgang van schakeling F is verbonden meteen niet-omkerende ingang van een versterker CP waarvan een omkerendeingang verbonden is met een gelijkspanning V3. Versterker CP is opbekende wijze als vergelijkingstrap werkzaam voor het vergelijken van deuitgangsspanning van schakeling F met spanning V3 en voor het leverenvan een signaal dat van het vastgestelde verschil afhangt.

Treden de aan poort AND toegevoerde impulsen gelijktijdigop, dan staat schakelaar SW in de in figuur 2 getekende stand, waarbijspanning V-j toegevoerd wordt aan de verschilversterker. Bij elkoptreden van een poortimpuls stijgt de uitgangsspanning van schakeling Fen daartussen verandert deze spanning nagenoeg niet. Kondensator C heeftdus een houdfunktie. Blijft koincidentie bestaan, dan bereikt naverloop van tijd de uitgangsspanning van schakeling F de streefwaardeV.j en blijft vervolgens konstant. Spanning V3 heeft een waarde diegelegen is tussen en V2. Op het moment dat de spanning aan de uitgang van schakeling F de waarde V3 overschrijdt, geeft versterkerCP een positief signaal af aan de niet getekende lijnsynchroniseer-schakeling voor het op bekende wijze omschakelen van bepaalde groothedenvan deze schakeling. Treedt geen kolncidentie op tussen deingangssignalen van poort AND, dan staat schakelaar SW in zijn anderestand, waardoor spanning V2 toegevoerd wordt aan schakeling F. Deeindwaarde aan de uitgang van schakeling F is nagenoeg gelijk aan V2.

In dit geval of in het geval dat een eerst heersende koincidentie-toestand verloren wordt, is het uitgangssignaal van versterker CPnegatief.

De werking van de schakeling van figuur 2 kan wordentoegelicht aan de hand van het volgende getallenvoorbeeld. Voor dekapaciteit van kondensator C wordt een waarde gekozen van 25 pF, zodatde kondensator opgenomen kan worden in dezelfde geïntegreerdeschakeling als de overige komponenten van de schakeling. Wil men datschakeling F een reaktietijd heeft van 300 lijntijden en is het verschiltussen spanningen en V2 gelijk aan 2 V, dan geldt: I * At = C * AV, waarin I de laad- respektievelijk ontlaadstroom is van kondensator C, enAt = 300 * 5 ps, C = 25 pF en AV = 2 V. Hieruit volgt dat I ongeveergelijk is aan 33 nA. Is fln = 200, dan komt dit overeen met eenkollektorstroom van ong. 7 pA. Door de keuze van spanning V3 kan detijd worden ingesteld voor het opwekken van het omschakelsignaal aan deuitgang van versterker CP nadat kolncidentie de eerste keer isvastgesteld. Voor de hier beschreven toepassing is deze tijd nietkritisch.

Figuur 3 toont een meer gedetailleerd schema van een deelvan een uitvoeringsvoorbeeld volgens figuur 2. In figuur 3 wordendezelfde elementen als in figuren 1 en 2 met dezelfde verwijzings-symbolen aangeduid. Ten opzichte van figuur 1 is de filterschakeling Fgewijzigd doordat weerstand 9 verbonden is, niet met een voedings¬spanning , doch met de emitter van een npn-transistor 11, en doordatweerstand 8 verbonden is, niet met massa, doch met de emitter van eenverdere npn-transistor 12 en met een weerstand 13 die anderzijds aanmassa ligt. De kollektor van transistor 11 is aangesloten op eenpositieve gelijkspanning en op de basis wordt het poortsignaal GStoegevoerd. De basis van transistor 12 is verbonden met die van transistor 5 en de kollektor is verbonden met de emitters van twee npn-transistoren 14 en T3. De basis van transistor T3 ligt aan een positievegelijkspanning en aan de basis van transitor 14 wordt het lijn-synchroniseersignaal LS toegevoerd. De impulsen van beide toegevoerdesignalen zijn positief gericht. De kollektor van transistor 14 isaangesloten op de positieve pool van bron Vg. Een weerstand R isverbonden, enerzijds met de genoemde pool en anderzijds met de kollektorvan transistor T3 en met de basis van transistor T1.

Uit figuur 3 blijkt dat transistoren 5 en 12 slechtstijdens het optreden van de poortimpulsen geleidend zijn en derhalve datschakeling F slechts dan werkzaam is. Treden de impulsen in signaal LSgelijktijdig op met de impulsen in signaal GS, dan geleiden transistoren12 en 14 tijdens het optreden van de impulsen in signaal LS terwijltransistor T3 gesperd is. Aan de basis van transistor T1 is een bepaaldespanning aanwezig. Treden de genoemde impulsen niet gelijktijdig op,dan geleidt transistor T3 terwijl transistor 14 gesperd is. Aan de basisvan transistor T1 is nu een spanning aanwezig die lager is dan deeerstgenoemde. Dit zijn de bovengenoemde spanningen en V2,waarbij elementen 12 en T3 de poort AND in figuur 2 vormen met dekollektorstroom van transistor T3 als uitgangssignaal van de poort.

Het zal duidelijk zijn dat enkele details van debeschreven schakelingen op andere wijze uitgevoerd kunnen worden. Zokunnen de versterkerelementen T1, T2 en T3 worden vervangen door andereelementen dan bipolaire npn-transistoren, bijvoorbeeld pnp- ofveldeffekttransistoren. Het circuit van figuur 1 kan ook op zodanigewijze worden gewijzigd dat het een heel andere funktie heeft, waarbijkondensator C nog steeds ge- en ontladen wordt door basisstromen. Figuur4 toont een deel van een dergelijke variant, waarbij ten opzichte vanfiguur 1 een wijziging betreft de basis van transistor T2 die verbondenis, niet met de uitgangssklem van de schakeling, doch met de kollektoren met een stroombron S2, waarbij de ingangsspanning aan de basis vantransistor T1 niet een gelijkspanning is, doch een wisselspanning,bijvoorbeeld een gemoduleerd televisie-signaal met negatievemodulatie. De met de uitgangsklem 0 verbonden poort van transistor 6 isniet verbonden met de basis van transistor T2. Bij een geschiktedimensionering van de schakeling gedraagt deze zich als topdetektor voorhet leveren van een gedemoduleerd videosignaal, doordat kondensator C

tijdens het optreden van de synchroniseerimpulsen in het videosignaaldoor de basisstrom van transistor 4 geladen en daartussen door debasisstroom van transistor 2 ontladen wordt. Hierbij wordt delaatstgenoemde stroom bepaald door bron S2 en is nagenoeg konstant.

Figuur 5 toont een ander uitvoeringsvoorbeeld van eentopdetektor, waarbij geen terugkoppeling wordt toegepast. Ten opzichtevan figuur 1 zijn elementen 6 en 7 vervallen. De emitter van transistor2 is verbonden met de uitgangsklem 0 en met een stroombron S3. De basisis verbonden met kondensator C. De basis van transistor T2 is verbondenmet een referentiespanning Vrej en de kollektoren van transistoren T2en 2 zijn aangesloten op de positieve pool van bron Vg. Ook in ditgeval vindt een ladingstransport plaats ten behoeve van kondensator C ineen richting door middel van de basisstroom van transistor 4 en in deandere richting door middel van de basisstroom van transistor 2,die nagenoeg konstant is. In beide gevallen volgt de spanning overkondensator C de topwaarde van het videosignaal.

Claims (10)

1. Filterschakeling, bevattende een versterker met eenversterkerelement waarvan een ingangselektrode is gekoppeld met eeningangsklem voor het ontvangen van een ingangsspanning en eenuitgangselektrode is gekoppeld met een pool van een voedingsspannings-bron, een met de versterker gekoppelde kondensator en een met dekondensator gekoppelde uitgangsklem voor het beschikbaar stellen van eenuitgangsspanning, met het kenmerk dat in een eerste stroomweg tussen deuitgangselektrode van het versterkerelement en de kondensator een basis-emitterweg van een eerste bipolaire transistor en in een tweedestroomweg een basis-emitterweg van een tweede bipolaire transistoropgenomen is, waarbij de basis van de tweede transistor verbonden is metde kondensator, waarbij de kollektoren van beide bipolaire transistorengekoppeld zijn met een geschikte pool van de voedingsspanningsbron enwaarbij in werking een basisstroom van de eerste transistor eenlaadstroom is voor de kondensator in een richting en een basistroom vande tweede transistor een laadstroom is voor de kondensator in de andererichting.

2. Schakeling volgens konklusie 1, met het kenmerk dat in de eerste stroomweg een stroomspiegelschakeling is opgenomen in seriemet de basis-emitterweg van de eerste bipolaire transistor.

3. Schakeling volgens konklusie 2, met het kenmerk dat vande eerste transistor de emitter met de uitgangselektrode van hetversterkerelement en de basis met de basis van een derde transistorverbonden is, waarbij van een vierde transistor de emitter met dekollektor van de derde transistor en de basis met de kondensatorverbonden is en waarbij de emitter van de derde transistor en dekollektor van de vierde transistor elk met een geschikte pool van devoedingsspanningsbron verbonden zijn.

4. Schakeling volgens konklusie 3, met het kenmerk dat deeerste en de tweede bipolaire transistor van een bepaald geleidingstypezijn, waarbij de derde en de vierde bipolaire transistor van het anderegeleidingstype zijn.

5. Schakeling volgens konklusie 1, met het kenmerk dat deemitter van de tweede bipolaire transistor verbonden is met eenuitgangselektrode van een tweede versterkerelement, waarbij tussen debasis van de tweede transistor en een eerste ingangselektrode van hettweede versterkerelement een bufferschakeling opgenomen is voor het terugkoppelen van de over de kondensator aanwezige spanning naar degenoemde elektrode, welke eerste ingangselektrode verbonden is met deuitgangsklem van de schakeling, en waarbij een tweede ingangselektrodevan het tweede versterkerelement verbonden is met een tweedeingangselektrode van het eerstgenoemde versterkerelement en met eenstroombron.

6. Schakeling volgens konklusie 5, met het kenmerk dat deingangsspanning omschakelbaar is tussen twee waarden in afhankelijkheidvan het uitgangssignaal van een koincidentietrap met tweeimpulsvormige ingangssignalen, waarbij de stroombron slechts tijdens hetoptreden van de impulsen van één van de genoemde ingangssignalenwerkzaam is.

7. Schakeling volgens konklusie 6, met het kenmerk dat dekoincidentietrap een derde versterkerelement bevat dat eeningangselektrode heeft voor het ontvangen van het andere ingangssignaalen dat slechts tijdens het optreden van het genoemde ingangssignaalwerkzaam is, waarbij een uitgangselektrode van het derdeversterkerelement verbonden is met een weerstand en met de eersteingangselektrode van het eerste versterkerelement.

8. Schakeling volgens konklusie 6, met het kenmerk dat deuitgangsklem van de schakeling verbonden is met een vergelijkingstrapvoor het vergelijken van de uitgangsspanning van de schakeling met eenwaarde die gelegen is tussen de twee waarden van de ingangspanning envoor het opwekken van een omschakelsignaal.

9. Schakeling volgens konklusie 1, met het kenmerk dat deemitter van de tweede bipolaire transistor verbonden is met een eersteingangselektrode en met een uitgangselektrode van een tweedeversterkerelement waarvan een tweede ingangselektrode verbonden is meteen tweede ingangselektrode van het eerstgenoemde versterkerelement enmet een eerste stroombron, waarbij een tweede stroombron eveneens isverbonden met de emitter van de tweede transistor.

10. Schakeling volgens konklusie 1, met het kenmerk dat van een tweede versterkerelement een eerste ingangselelektrode verbonden ismet een referentie, een tweede ingangselektrode met een tweedeingangselektrode van het eerstgenoemde versterkerelement en met eeneerste stroombron, en een uitgangselektrode met een pool van devoedingsspanningsbron, waarbij de emitter van de tweede bipolaire transistor verbonden is met een tweede stroombron en met de uitgangsklemvan de schakeling.