NL8901335A - Doek voor een papiermachine. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Doek voor een papiermachine.

Door aanvraagster worden als uitvinders genoemd:

Lasse Leppanen te Lempaala en Seppo Taipale te Siilinjarvi, Finland.

De uitvinding heeft betrekking op een doek voor een papiermachine, omvattende een weefsel, gevormd uit draden van een synthetisch materiaal, waarbij versterkingen die zich in hoofdzaak in de langsrichting van het doek uitstrekken, zijn aangebracht op tevoren bepaalde punten in het doek, waarbij de versterkingen zijn gevormd door gesmolten kunststof materiaal in een smalle strook aan te brengen op het oppervlak van het doek.

Papiermachinedoeken van dit type zijn momenteel algemeen bekend en worden bijvoorbeeld toegepast als zeefdoeken. Zoals bekend is bestaat één probleem met zeefdoeken die zijn vervaardigd uit een synthetisch materiaal daarin dat zij snel op bepaalde punten op de slijtzijde van het zeefdoek afslijten.

De slijtzijde van het zeefdoek heeft betrekking op dat oppervlak van het zeefdoek dat wordt gedrukt tegen bijvoorbeeld rekwalsen. Zeefdoeken zijn in het bijzonder onderworpen aan slijtage in gebieden met een kleine afstand van de rand van het zeefdoek. De slijtage is betrekkelijk snel, en in praktijk moet het zeefdoek worden vervangen door de slijtage die plaatsvindt op dergelijke punten, terwijl de rest van het zeefdoek nog steeds bijzonder goed kan zijn voor gebruik.

Om dit probleem te ondervangen zijn versterkingen, vervaardigd uit een kunststof materiaal, aangebracht in dergelijke zeefdoekranddelen. Bekende oplossingen zijn die welke zijn beschreven in de Amerikaanse octrooischriften 3.523.867 en 3.652.390. De stroken van kunststof materiaal die zijn toegepast in deze oplossingen zijn betrekkelijk breed. Daardoor worden de randdelen van de zeefdoek ondoorlaatbaar, zodat zij niet kunnen worden toegepast voor het ontwateren.

Om het met het ontwateren in de oplossingen van de hierboven genoemde Amerikaanse octrooischriften verbonden probleem te ondervangen, is voorgesteld om de brede versterkingszone te vervangen door verschillende evenwijdige versterkingsstroken ί die zich evenwijdig met de langsrichting van het zeefdoek uitstrekken. Een dergelijke oplossing is beschreven in het Duitse Offenlegungsschrift 2.922.025. Een nadeel van deze bekende oplossing is dat vezelmateriaal is verzameld rond de versterkingsstroken, wat het eindresultaat vermindert.

Het oogmerk van de uitvinding is een doek voor een papiermachine te verschaffen waarmee de hierboven vermelde nadelen kunnen worden ondervangen. Dit wordt bereikt met behulp van een doek voor een papiermachine volgens de uitvinding, die wordt gekenmerkt doordat de richtingen van de stroken die de versterking vormen zodanig zijn aangebracht dat zij tenminste plaatselijk afwijken van de langsrichting van het doek.

Een voordeel van de uitvinding is dat de randdelen van het doek kunnen worden toegepast voor het ontwateren; vezelmateriaal zich niet verzamelt rond de versterking; en de sterkte-eigenschappen van het doek niettemin bijzonder voordelig zijn.

Een verder voordeel is dat de uitvinding eenvoudig is en derhalve voordelig te realiseren.

In het hierna volgende wordt de uitvinding nader beschreven aan de hand van de uitvoeringsvoorbeelden die zijn weergegeven in bijgaande tekening, waarin figuur 1 een algemeen aanzicht is van een ordening voor het realiseren van de oplossing volgens de uitvinding; en figuur 2 tot 5 voorbeelden tonen van de mogelijke vormen van de stroken die de versterking vormen.

Figuur 1 toont in het algemeen een ordening voor het realiseren van de oplossing volgens de uitvinding. Referentie-cijfer 1 geeft een zeefdoek weer en referentiecijfer 2 in het algemeen een verdeelmondstuk waarmee smalle stroken 3 die de versterking vormen worden gevormd op het oppervlak van zeefdoek 1. Zeefdoek 1 kan van elk bekend type zijn. De struktuur van het zeefdoek is duidelijk voor de deskundige, zodat de struktuur van het weefsel van het zeefdoek in dit verband niet nader zal worden beschreven.

In het voorbeeld van figuur 1 wordt gesmolten kunststof materiaal gevoerd in buis 4 waaruit het wordt aangebracht op het oppervlak van de zeefdoek via het verdeelmondstuk 2.

De versterkingsstroken 3 worden als volgt gevormd.

Wanneer het zeefdoek 1 beweegt in de richting van pijl N, wordt I stuk het verdeelmond12 geplaatst op het oppervlak van het te versterken zeefdoek 1. Daarna wordt gesmolten kunststof materiaal aangebracht via buis 4 in verdeelmondstuk 2. Het verdeelmondstuk wordt gelijktijdig bewogen op een tevoren bepaalde wijze in een richting dwars op de bewegingsrichting van de zeefdoek. Daardoor wordt het gesmolten materiaal aangebracht op het oppervlak van het zeefdoek 1, onder vorming van stroken 3 die het zeefdoek versterken. De richtingen van de stroken wijken plaatselijk af van de langsrichting van het zeefdoek 1. De uitdrukking "plaatselijk afwijkend", betekent dat de richting van strook 3 tenminste op enkele punten afwijkt van de langsrichting van het zeefdoek, d.w.z. van de bewegingsrichting N hoewel zelfs de versterkingen als geheel evenwijdig aan de langsrichting van het zeefdoek kunnen zijn. In het voorbeeld van figuur 1 is elke afzonderlijke strook 3 golfvormig in de dwarsrichting van het zeefdoek, hoewel de gehele versterking (de stroken als geheel) zich in langsrichting van het zeefdoek uitstrekken.

De beweging van het verdeelmondstuk 2 kan op elke bekende wijze worden geregeld. De werking van het verdeelmondstuk kan bijvoorbeeld worden geregeld door een computer waarmee de gewenste vorm van de strook kan worden gekozen. Met andere woorden, de computer regelt de beweging van het verdeelmondstuk zodanig dat de gewenste vorm van de versterkingsstroken wordt verkregen. Figuur 2 toont in het algemeen de vorm van een afzonderlijke versterkingsstrook 3 in de uitvoeringsvorm van figuur 1. De figuren 3, 4 en 5 tonen voorbeelden van andere mogelijke vormen van de versterkingsstroken. In figuur 3 bestaat de versterkingsstrook uit stroken 6 met een tevoren bepaalde lengte die zijn aangebracht met een hoek ten opzichte van de langsrichting van het zeefdoek. In de uitvoeringsvorm van figuur 4 bestaat de versterkingsstrook uit in hoofdzaak V-vormige patronen 7 die na elkaar zijn aangebracht in de langsrichting van het zeefdoek.

In de uitvoeringsvorm van figuur 5 bestaat de versterkingsstrook uit dwarsstroken 8 die na elkaar zijn aangebracht in de langs-richting van het zeefdoek. In de voorbeelden van de figuren 2 tot 5 is de langsrichting van het zeefdoek de vertikale richting in het vlak van het papier.

De versterkingsstroken zijn aangebracht op het slijtvlak van het zeefdoek, d.w.z. op het oppervlak dat wordt gedrukt tegen de rekwalsen, afzuiginrichtingen, enz. De versterkingsstroken verheffen zich enigszins uit het oppervlak van het zeefdoek, waardoor zij aldus dienen als slijtdelen zodat de slijtweerstand van het zeefdoek is verbeterd. De versterkingsstroken belemmeren echter het ontwateren niet, terwijl bovendien geen nadelig vezel-materiaal zich verzamelt rond de stroken.

De hierboven beschreven voorbeelden dienen niet ter beperking van de uitvinding, maar de uitvinding kan op verschillende wijzen worden gewijzigd binnen de beschermingsomvang van de conclusies. Aldus ligt het voor de hand dat de stroken kunnen worden gevormd met behulp van een inrichting die verschillend is van die welke in de aanvrage is beschreven. De vorm van de stroken is niet beperkt. Het aantal stroken kan variëren overeenkomstig de eisen in elk bepaald geval. De stroken kunnen worden aangebracht op het zeefdoek zoals vereist is, afhankelijk van het feit waar de slijtage maximaal is en waar de slijtage het meest problematisch is.

Claims (6)

1. Doek voor een papiermachine, omvattende een weefsel dat is gevormd uit draden van een synthetisch materiaal, waarbij versterkingen die zich in hoofdzaak in de langsrichting van het doek uitstrekken zijn aangebracht op tevoren bepaalde punten in het doek, waarbij de versterkingen zijn gevormd door gesmolten kunststof materiaal toe te voeren in een smalle strook op het oppervlak van het doek/ met het kenmerk, dat de richtingen van de stroken (3, 6, 7, 8) die de versterking vormen zodanig zijn aangebracht dat zij tenminste plaatselijk afwijken van de langsrichting van het doek (1).

2. Doek volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de stroken die de versterking vormen in de dwarsrichting van het doek (1) verlopende stroken (3) zijn.

3. Doek volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de versterkingen zijn gevormd door stroken (6) met een tevoren bepaalde lengte, waarbij de stroken met een hoek ten opzichte van de langsrichting van het doek (1) zijn aangebracht.

4. Doek volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de stroken die de versterkingen vormen zijn aangebracht onder vorming van in hoofdzaak V-vormige patronen (7) die na elkaar in de langsrichting van het doek (1) zijn aangebracht.

5. Doek volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de stroken die de versterkingen vormen stroken (8) zijn die zich uitstrekken in de dwarsrichting van het doek.

6. Doek vólgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de stroken (3, 6, 7, 8) die de versterkingen vormen zijn aangebracht over de gehele breedte van het doek (1).