NL8502380A - Versterkerschakeling. - Google Patents

Description

Z K 'v' PHN 11.474 1 r N.7. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Versterkerschakeling.

De uitvinding heeft betrekking op een versterkerschakeling bevattende een eerste en een tweede eindtransistor van onderling hetzelfde geleidingstype, waarvan de kollektor-emitterwegen in serie tussen twee voedingsaansluitpunten zijn 5 geschakeld, waarbij de emitter van de eerste transistor en de kollektor van de tweede transistor zijn gekoppeld met een uitgangsaansluitpunt voor het aansluiten van een belasting, middelen voor het doen vloeien van een ruststroom door de eerste en de tweede eindtransistor en een spanningsstroomomzetter met een eerste ingang, welke is verbonden met 10 een ingangsaansluitpunt voor het toevoeren van een ingangsspanning, een tweede ingang welke is verbonden met het uitgangsaansluitpunt en een met de tweede transistor verbonden eerste uitgang voor het leveren van een met de ingangsspanning evenredige eerste stuurstroom aan de tweede eindtransistor, waarbij voor eerste stuurstromen, die een toenemende 15 geleiding van de tweede transistor bewerkstelligen, de spanningsstroomomzetter met de tweede eindtransistor en de belasting als een volledig tegengekoppelde eerste versterkerconfiguratie functioneert.

Een dergelijke versterkerschakeling is algemeen toepasbaar en kan in het bijzonder in audioschakelingen worden 20 toegepast.

Een dergelijke schakeling wordt toegepast in de geïntegreerde Philips audio-versterker, welke ten tijde van de indiening van de onderhavige aanvrage onder type nr. IC TDA 1514 commercieel verkrijgbaar is. Door de eindtransistoren vloeit daarbij een 25 kleine ruststroom, zodat de versterker als een klasse AB-versterker is ingesteld. De ingangsspanning wordt rechtstreeks aan de basis van de eerste transistor toegevoerd. De daardoor optredende toe- of afname van de basis-emitterspanning van deze transistor wordt door de spanningsstroomomzetter omgezet in een stuurstroom, die aan de basis van 30 de tweede eindtransistor wordt toegevoerd, zodanig dat de tweede eindtransistor in tegenfase met de eerste eindtransistor wordt aangestuurd.

-- ^ -= j - i X * PHN 11.474 2

Op deze wijze wordt bij positieve ingangsspanningen de eerste eindtransistor verder in en de tweede eindtransistor bijna uit geleiding gestuurd, terwijl bij negatieve ingangsspanningen omgekeerd de eerste eindtransistor bijna uit en de tweede eindtransistor verder in geleiding 5 wordt gestuurd. In het geval van positieve aansturing van de tweede eindtransistor is de vervorming van de uitgangsspanning ten gevolge van de niet-lineariteit van de tweede eindtransistor zeer klein, omdat deze tweede eindtransistor tesamen met de spanningsstroomomzetter en de belasting dan een volledig tegengekoppelde versterkerconfiguratie 10 vormen. In het geval van positieve aansturing van de eerste eindtransistor wordt de vervorming van de uitgangsspanning ten gevolge van de niet-lineariteit van de eerste eindtransistor verkleind door een meekoppeling, waarbij het verschil tussen de in- en uitgangsspanning als foutsignaal aan de ingangsspanning wordt toegevoerd. Deze meekoppeling 15 heeft echter het bezwaar, dat hiervoor een kritisch ontwerp van de schakeling nodig is, daar anders gemakkelijk instabiliteiten optreden. Het is dan ook het doel van de uitvinding een versterkerschakeling aan te geven, waarbij de niet-lineariteit van de eerste eindtransistor op een eenvoudige wijze wordt verkleind. Een versterkerschakeling van een 20 in de aanhef genoemde soort wordt volgens de uitvinding daartoe gekenmerkt, doordat de spanningsstroomomzetter is voorzien van een met de eerste transistor verbonden tweede uitgang voor het leveren van een aan de eerste gelijke in fase tegengestelde tweede stuurstroom aan de eerste eindtransistor, waarbij voor tweede stuurstromen, die een 25 toenemende geleiding van de eerste transistor bewerkstelligen, de spanningsstroomomzetter met de eerste eindtransistor en de belasting als een volledig tegengekoppelde tweede versterkerconfiguratie functioneert, De uitvinding is gebaseerd op het inzicht dat het met één spanningsstroomomzetter mogelijk is om de stuurstroom voor zowel 30 de eerste als de tweede eindtransistor op te wekken zodanig dat bij positieve aansturing van de eerste eindtransistor deze omzetter tesamen met de eerste eindtransistor en belasting een volledig tegengekoppelde versterkerconfiguratie vormt en zodanig dat bij positieve aansturing van de tweede eindtransistor de omzetter tesamen met de tweede 35 eindtransistor een belasting eveneens een volledig tegengekoppelde versterkerconfiguratie vormt. Hierdoor wordt de vervorming van de uitgangsspanning ten gevolge van de niet-lineariteit van zowel de eerste ïI5*s:3'3 0 ***.....................

PHN 11.474 3 als de tweede eindtransistor sterk verkleind.

Een uitvoeringsvorm van een versterkerschakeling wordt gekenmerkt, doordat de spanningsstroomomzetter is voorzien van twee als verschilpaar geschakelde transistors met een tussen de emitters 5 geschakelde weerstand, waarbij de basis van de ene transistor met de eerste ingang en de basis van de andere transistor met de tweede ingang is verbonden, welk verschilpaar wordt gevoed door een met het ene voedingsaansluitpunt gekoppelde eerste stroombron, van welke transistors de kollektors elk via een onderling gelijke tweede stroombron met het 10 andere voedingsaansluitpunt en via een onderling gelijke serieschakeling van de emitter-kollektorweg van een stroomvolgertransistor van een aan de transistors van het verschilpaar tegengesteld geleidingstype, waarvan de basis een referentiespanning voert, en een derde stroombron met het ene voedingsaansluitpunt zijn 15 gekoppeld, waarbij het verschil van de stromen van de tweede en de derde stroombron nagenoeg gelijk is aan de helft van de stroom van de eerste stroombron, en waarbij de kollektor van de ene stroomvolgertransistor de eerste uitgang en de kollektor van de andere stroomvolgertransistor de tweede uitgang vormt. Een gunstige uitvoeringsvorm wordt gekenmerkt, 20 doordat de middelen voor het doen vloeien van de ruststroom door de eerste en de tweede transistor voor elk van deze transistors worden gevormd door een verschilversterker met een inverterende ingang, een niet-inverterende ingang en een uitgang, waarbij de inverterende ingang een over een eerste referentie-element opgewekte referentiespanning 25 voert, waarbij de niet-inverterende ingang een over een tweede aan het eerste gelijke referentie-element opgewekte spanning voert, die wordt opgewekt door een stroom, die evenredig is met de door de betreffende eindtransistor vloeiende stroom en waarbij de uitgang is verbonden met de emitter van de met de betreffende eindtransistor gekoppelde 30 stroomvolgertransistor.

De uitvinding wordt toegelicht aan de hand van bijgaande tekening, die een uitvoeringsvorm van een versterkerschakeling volgens de uitvinding toont.

In figuur 1 is een uitvoeringsvorm van een versterker 35 weergegeven, waarin met verwijzingscijfer 10 een ingangsversterker en met verwijzingscijfer 20 een eindversterker, die het eigenlijke onderwerp van deze aanvrage vormt, is aangegeven. De ingangsversterker 8502390 4 <i PHN 11.474 4 10 bevat twee als verschilpaar geschakelde transistors T^, T2, die gevoed worden door een stroombron 1^. De bases van de transistors * T^, T2 zijn via respektievelijk een weerstand Rq en verbonden met een verbindingspunt 3, dat met behulp van een tussen het positieve 5 en negatieve voedingsaansluitpunt 1, 2 aangebrachte spanningsdeler met weerstanden R2 gelijkspanningsmatig op de halve voedingsspanning is ingesteld. Dit punt 3 is met behulp van een kondensator signaalmatig geaard. Het ingangssignaal Vj^ wordt aan de basis van transistor toegevoerd. De basis van transistor T2 is via een 10 tegenkoppelweerstand R3 met de uitgang 5 van de eindversterker 20 gekoppeld, zodat een door de spanningsdeler R^, R3 bepaalde fractie van het uitgangssignaal aan de basis van transistor T2 wordt toegevoerd. De kollektor van transistor is rechtstreeks en de kollektor van transistor T2 is via een stroomspiegel met transistors 15 T3, T4 met de basis van een transistor T5 verbonden, waarvan de kollektor via een kondensator C2 is teruggekoppeld met de basis en via een stroombron I2 is verbonden met het positieve voedingsaansluitpunt 1. De kollektor van transistor T5 vormt de uitgang van de ingangsversterker, die is aangesloten op de ingang 4 van de 20 eindversterker 20. Deze is voorzien van een spanningsstroomomzetter 30, die transistors Tg en Ty bevat, waarvan de emitters elk via een weerstand R4 zijn verbonden met de uitgang 6 van een stroombron I3 = 21. De basis van transistor Tg is met de ingang 4 en de basis van transistor Ty is met de uitgang 5 van de eindversterker verbonden. De 25 kollektor van transistor Tg is via een stroombron I4 = 21 verbonden met de positieve voedingsspanningsaansluiting 1 en is verder verbonden met de emitter 10 van een stroomvolgertransistor T8, waarvan de basis een referentiespanning VR voert en waarvan de kollektor via een stroombron Ig = I met het negatieve voedingsaansluitpunt 2 is 30 verbonden. Op dezelfde wijze is de kollektor van transistor Ty via een stroombron I5 = 21 verbonden met het positieve voedingsaansluitpunt 1 en verder met de emitter 8 van een stroomvolgertransistor Tg, waarvan de basis een referentiespanning VR voert en de kollektor via een stroombron Iy = I met het negatieve voedingsaansluitpunt 2 is 35 verbonden. De kollektor van transistor Tg is aangesloten op de basis van een emittervolgertransistor T1Q, die deel uitmaakt van de eerste uitgangstransistorconfiguratie T1Q tot en met T-j4. De emitter van 3502380 *. ’· PHN 11.474 5 transistor T^q is via een stroombron Ig met het negatieve voedingsaansluitpunt 2 en met de basis van een transistor verbonden, waarvan de kollektor is aangesloten op de ingang van een stroomspiegel met een als diode geschakelde transistor T12, waarvan de 5 emitter via een weerstand Rg met het positieve voedingsaansluitpunt 1 is verbonden en een transistor waarvan de emitter rechtstreeks met het positieve voedingsaansluitpunt 1 is verbonden. De kollektor van transistor T13 is verbonden met de basis van de eerste eindtransistor T14, waarvan de emitter is verbonden met de uitgang 5, waarop via een 10 kondensator C3 de belasting R-q is aangesloten. De kollektor van transistor Tg is aangesloten op de basis van een emittervolgertransistor T^, die deel uitmaakt van de tweede uitgangstransistorconfiguratie T^ tot en met T^. De emitter van transistor is via een stroombron Ig met het negatieve 15 voedingsaansluitpunt 2 verbonden en verder met de basis van een transistor T^g, waarvan de kollektor met de kollektor van transistor T.J5 en verder met het positieve voedingsaansluitpunt 1 is verbonden. Transistor T^g is in Darlingtonconfiguratie geschakeld met de tweede eindtransistor T^, waarvan de kollektor met de uitgang 5 is 20 verbonden. Parallel aan de basis-emitterovergang van transistor T14 is de serieschakeling van de basis-emitterovergang van een transistor T^g en een weerstand Rg aangebracht. Deze serieschakeling maakt deel uit van de eerste middelen 40 voor het doen vloeien van een ruststroom door de eerste uitgangstransistorconfiguratie T^q tot en met T14. De 25 kollektor van transistor T18 is via een diode D1 met het positieve voedingsaansluitpunt 1 verbonden en verder met de basis van een transistor T^, die samen met een transistor T2Q als verschilversterker is geschakeld, die gevoed wordt door een stroombron I^q. De basis van transistor T^ vormt daarbij de niet-inverterende 30 ingang en de basis van transistor T20 de inverterende ingang van deze verschilversterker. De basis van transistor T2q is via een diode D2 met het positieve voedingsaansluitpunt 1 en via een stroombron met het negatieve voedingsaansluitpunt 2 verbonden. De kollektor van transistor T19 is via een stroomspiegel met transistors T21 en T22 35 en de kollektor van transistor T2q is rechtstreeks met de uitgang 7 van deze verschilversterker verbonden, die is aangesloten op de emitter 8 van transistor Tg. Op dezelfde wijze is parallel aan de basis- 3502330

V

PHN 11.474 6 emitterovergang van transistor de serieschakeling van de basis-emitterovergang van een transistor T23 en een weerstand R7 is aangebracht, welke serieschakeling deel uitmaakt van tweede middelen 50 voor het doen vloeien van een ruststroom door de tweede 5 uitgangstransistorconfiguratie T15 tot en met T^, die met verschilpaar T24, T25, stroomspiegel T2g, T27, diode D3 en stroombron °P dezelfde wijze zijn opgebouwd als de eerste middelen 40. De uitgang 9 van deze tweede middelen is aangesloten op de emitter 10 van transistor Tg.

10 Voor de werking van de schakeling zal eerst de gelijkstroominstelling van de schakeling, dus bij afwezigheid van een ingangssignaal V^, worden beschouwd. De ingangsversterker 10 bezit een algemeen gebruikelijke opbouw en de werking ervan wordt hier bekend verondersteld. Via de tegenkoppeling R^, R3, stelt de uitgang 5 15 en ook de ingang 4 zich op dezelfde spanning in als het punt 3, dat wil zeggen op de halve voedingsspanning. De spanning op de' basis van transistor Tg en T7 is daarom gelijk, zodat de stroom I3 = 21 zich gelijkelijk over de transistors Tg, T7 verdeelt. De stroom I, die transistor Tg voert, wordt geleverd door stroombron I4 = 21. De 20 resterende stroom I van deze stroombron I4 vloeit door transistor Tg en wordt volledig opgenomen door stroombron Ig = I. Evenzo wordt de stroom I die transistor T7 voert, geleverd door stroombron I5 = 21, waarvan het resterende deel via transistor Tg door stroombron I7 wordt opgenomen.

25 De spanning op de basis van transistor T20 ligt de door de stroombron 1^ bepaalde spanning over diode D2 beneden de positieve voedingsspanning. De verschilversterker T19, T2q levert aan zijn uitgang 7 een stroom, die aan de emitter van transistor Tg wordt toegevoerd, waardoor de spanning op de basis van transistor T10 30 op een bepaalde waarde wordt vastgelegd. Dientengevolge zal er via de transistors T^, T^ en T-jg een stroom door de eindtransistor T^4 en dus ook door transistor T^g vloeien. De verschilversterker T1g, T2Q regelt de spanning op de basis van transistor T^q en daarmee de stroom door transistor T^g nu zodanig, dat de spanning over 35 diode D1 gelijk wordt aan de spanning over diode D2, zodat de spanning op de basis van transistor T19 gelijk wordt aan de spanning op de basis van transistor T2Q. De stroom door transistor T^g ligt 85 0 2 3 8 0 ΡΗΝ 11.474 7 Λ,. ' :J*> hierdoor nauwkeurig vast, zodat ook de ruststroom door de eerste eindtransistor nauwkeurig vastligt. De in de emitterleiding van transistor g opgenomen weerstand Rg bewerkstelligt daarbij, dat door deze transistor slechts een fractie van de stroom door transistor 5 vloeit, zodat de dissipatie van deze transistor gering blijft. Op dezelfde wijze wordt met behulp van de tweede middelen 50 de ruststroom door de tweede eindtransistor vastgelegd, waarbij dan de verschilversterker T24, T25 v^-a transistor Tg de spanning op de basis van transistor T15 zodanig vastlegt, dat de spanning over diode 10 Dg gelijk wordt aan de spanning over diode D2, zodat de spanning op de basis van transistor T2g gelijk wordt aan die op de basis van transistor T24. De eerste en de tweede uitgangstransistorconfiguratie zijn zo gedimensioneerd dat de stroomversterking ervan gelijk is. De door de eerste eindtransistor T.j4 vloeiende ruststroom is daarom 15 gelijk aan de door de tweede eindtransistor T17 vloeiende ruststroom.

Nu zal de werking van de schakeling voor signaalspanningen worden beschouwd. Op eenvoudige wijze is na te gaan, dat een aan de basis van transistor T1 toegevoerde positieve signaalspanning resulteert in een positieve signaalspanning 20 op de basis van transistor Tg. De spanning VQ op de uitgang 5 en dus op de basis' van transistor Tg blijft in eerste instantie gelijk, zodat transistor Tg meer en transistor Τη minder gaat geleiden. Dit resulteert in een signaalstroom +i in de kollektor van transistor Tg en een signaalstroom -i in de kollektor van transistor T?. Deze 25 laatste signaalstroom heeft een signaalstroom +i door transistor T^ tot gevolg, die resulteert in een toename van de basis-emitterspanning van transistor T^q, waarbij de signaalstroom +i in de basis van transistor T^q vloeit. Hierdoor neemt de spanning op de basis van transistor T^ toe, hetgeen resulteert in een signaalstroom in de 30 kollektor van transistor' T^ -j, die daarna door de stroomspiegelschakeling T^, R5, T10 wordt gespiegeld ten opzichte van de positieve voedingsspanning, waarbij tevens een versterking optreedt, en vervolgens wordt toegevoerd aan de basis van transistor T14. Dientengevolge neemt de uitgangsstroom door de belasting 35 toe, waardoor de uitgangsspanning Vq en dus ook de spanning op de basis van transistor Τη toeneemt. De spanningsstroomomzetter 30 vormt op deze wijze met de eerste eindtransistorconfiguratie Τ-jq tot en met

ao 0 2 3 ? C

PHN 11.474 8 T14 en de belasting RL een volledig tegengekoppelde versterkerschakeling, waarbij de basis van transistor Tg de niet-inverterende en de basis van transistor T7 de inverterende ingang vormt. Door de volledige tegenkoppeling wordt de spanning Vq op de 5 uitgang 5 nagenoeg gelijk geregeld aan de ingangsspanning Vj_ op de niet-inverterende ingang 4. De uitgangsspanning Vq volgt hierdoor zeer nauwkeurig de ingangsspanning V^. De bij de bekende schakeling optredende vervorming van de uitgangsspanning ten gevolge van de niet-lineariteit van de als emittervolger geschakelde eerste 10 uitgangstransistorconfiguratie T^q tot en met T14 wordt door deze volledige tegenkoppeling zeer sterk verkleind.

De ten gevolge van de positieve ingangsspanning toegenomen stroom door transistor heeft ook een toename van de stroom door transistor T-jg tot gevolg, waardoor de spanning op de 15 basis van transistor T19 afneemt ten opzichte van de basis van transistor T2q. Dit resulteert in een afname van de ruststroom door eindtransistor T^.

Zoals vermeld vloeit er ten gevolge van de positieve signaalspanning Vj_ een signaalstroom +i in de kollektor van transistor 20 Tg, die een signaalstroom -i door transistor Tg tot gevolg heeft.

Hierdoor neemt de spanning op de basis van transistor T^ af, waardoor de kollektorstroom van transistor T^7 iets afneemt. De kollektorstroom van transistor T23 neemt dan ook echter iets af, waardoor de spanning op de basis van transistor T25 toeneemt ten opzichte van de spanning 25 op de basis van transistor T24. De uitgang 9 van verschilversterker 50 regelt dan de spanning op de basis van transistor T^ weer zodanig, dat de stroom door transistor T2g over diode Dg een spanningsval gelijk aan die over diode D2 doet ontstaan, zodat transistor T17 op dezelfde ruststroom blijft ingesteld. Op deze wijze wordt voorkomen dat 30 bij aansturing van de eerste eindtransistorconfiguratie T1Q tot en met T^4 de tweede eindtransistorconfiguratie uit geleiding wordt gestuurd.

Een negatieve signaalspanning Vj_ op de basis van transistor Tg resulteert in een signaalstroom -i in de kollektor van transistor Tg en in een signaalstroom +i in de kollektor van 35 transistor T7< De signaalstroom -i in de kollektor van transistor Tg resulteert in een signaalstroom +i door transistor Tg. Hierdoor neemt de basis-emitterspanning van transistor T^ toe, waarbij de r, 't Λ -3 fa tj V.·· PHN 11.474 9 signaalstroom +i in de basis van transistor T15 vloeit. Na versterking door transistors T16 en heeft dit een toename van de kollektorstroom van transistor tot gevolg, die door de belasting vloeit. Dientengevolge neemt de uitgangsspanning Vq en dus de 5 spanning op de basis van transistor T7 af. De spanningsstroomomzetter 30 vormt hierdoor met de tweede uitgangstransistorconfiguratie tot en met T-jy en de belasting R^ een volledig tegengekoppelde versterkerschakeling, waarbij kondensator C4, op dezelfde wijze als kondensator C2 voor de totale versterker, voor de stabiliteit van de 10 rondgaande versterking zorgt. Door de volledige tegenkoppeling wordt de spanning VQ weer nagenoeg gelijk aan de spanning V^ geregeld. De vervorming van de uitgangsspanning Vq door de niet-lineariteit van de tweede uitgangstransistorconfiguratie tot en met T17 wordt hierdoor zeer sterk verkleind.

15 Op dezelfde wijze als beschreven bij positieve ingangsspanningen neemt bij negatieve ingangsspanningen V^ de ruststroom door de tweede uitgangstransistorconfiguratie tot en met Ί^η iets af, terwijl de ruststroom door de eerste uitgangstransistorconfiguratie T10 tot en met T-j4 onveranderd 20 blijft.

Op bovenbeschreven wijze wordt de spanningsstroomomzetter 30 gebruikt om bij positieve en negatieve ingangsspanningen V^ het stuursignaal voor respektievelijk de eerste en de tweede uitgangstransistorconfiguratie te leveren, waarbij de omzetter 30 met 25 respektievelijk deze eerste en de tweede uitgangstransistorconfiguratie een volledig tegengekoppelde versterkerketen vormt, zodat het uitgangssignaal Vq nauwkeurig het ingangssignaal V^ volgt. Door de geringe vervorming van het uitgangssignaal Vq kan met een betrekkelijk geringe tegenkoppeling tussen de uitgang 5 en de inverterende ingang, 30 dat wil zeggen de basis van transistor T2 van de totale versterker worden volstaan, hetgeen gunstig is met betrekking tot de stabiliteit van de versterker.

De uitvinding is niet beperkt tot het getoonde uitvoeringsvoorbeeld, maar binnen het kader van de uitvinding zijn een 35 groot aantal variaties mogelijk. Zo kan de eerste uitgangstransistorconfiguratie op dezelfde wijze als de tweede uitgangstransistorconfiguratie worden uitgevoerd. De eerste en de tweede 8302 33 0 PHN 11.474 10 uitgangstransistorconfiguratie kunnen ook op elke andere wijze worden uitgevoerd, mits de eerste en tweede eindtransistors maar van hetzelfde geleidingstype zijn. De spanningsstroomomzetter kan ook op andere dan de getoonde wijze worden uitgevoerd. Zo kan deze bijvoorbeeld worden 5 uitgebreid met elementen voor het vergroten van de lineariteit van de spanningsstroomomzetting. De omzetter kan ook met PNP- in plaats van met NPN-transistors worden uitgevoerd. De ruststroominstelling kan ook op elke andere dan de getoonde wijze worden gerealiseerd. Verder kan bootstrapping worden toegepast ter vergroting van het uitstuurbereik van 10 de versterkeruitgang. Tenslotte wordt opgemerkt, dat de versterker in plaats van met een asymmetrische voeding ook met een symmetrische voeding bedreven kan worden, waarbij de belasting dan rechtstreeks op de uitgang van de versterker dient te worden aangesloten.

8502330

Claims (4)

1. Versterkerschakeling bevattende een eerste en een tweede eindtransistor van onderling hetzelfde geleidingstype, waarvan de kollektor-emitterwegen in serie tussen twee voedingsaansluitpunten zijn geschakeld, waarbij de emitter van de eerste transistor en de kollektor 5 van de tweede transistor zijn gekoppeld met een uitgangsaansluitpunt voor het aansluiten van een belasting, middelen voor het doen vloeien van een ruststroom door de eerste en de tweede eindtransistor en een spanningsstroomomzetter met een eerste ingang, welke is verbonden met een ingangsaansluitpunt vóór het toevoeren van een ingangsspanning, een 10 tweede ingang welke is verbonden met het uitgangsaansluitpunt en een aet de tweede transistor verbonden eerste uitgang voor het leveren van een met de ingangsspanning evenredige eerste stuurstroom aan de tweede eindtransistor, waarbij voor eerste stuurstromen, die een toenemende geleiding van de tweede transistor bewerkstelligen, de 15 spanningsstroomomzetter met de tweede eindtransistor en de belasting als een volledig tegengekoppelde eerste versterkerconfiguratie functioneert, met het kenmerk, dat de spanningsstroomomzetter is voorzien van een met de eerste transistor verbonden tweede uitgang voor het leveren van een aan de eerste gelijke in fase tegengestelde tweede stuurstroom aan de 20 eerste eindtransistor, waarbij voor tweede stuurstromen, die een toenemende geleiding van de eerste transistor bewerkstelligen, de spanningsstroomomzetter met de eerste eindtransistor en de belasting als een volledig tegengekoppelde tweede versterkerconfiguratie functioneert.

2. Versterkerschakeling volgens conclusie 1, met het 25 kenmerk, dat de spanningsstroomomzetter is voorzien van twee als verschilpaar geschakelde transistors met een tussen de emitters geschakelde weerstand, waarbij de basis van de ene transistor met de eerste ingang en de basis van de andere transistor met de tweede ingang is verbonden, welk verschilpaar wordt gevoed door een met het ene 30 voedingsaansluitpunt gekoppelde eerste stroombron, van welke transistors de kollektors elk via een onderling gelijke tweede stroombron met het andere voedingsaansluitpunt en via een onderling gelijke serieschakeling van de emitter-kollektorweg van een stroomvolgertransistor van een aan de transistors van het verschilpaar tegengesteld geleidingstype, waarvan 35 de basis een referentiespanning voert, en een derde stroombron met het ene voedingsaansluitpunt zijn gekoppeld, waarbij het verschil van de stromen van de tweede en de derde stroombron nagenoeg gelijk is aan de * 0 V . O J ^ PHN 11.474 12 helft van de stroom van de eerste stroombron, en waarbij de kollektor van de ene stroomvolgertransistor de eerste uitgang en de kollektor van de andere stroomvolgertransistor de tweede uitgang vormt.

3. Versterkerschakeling volgens conclusie 1 of 2, met het 5 kenmerk, dat de middelen voor het doen vloeien van de ruststroom door de eerste en de tweede transistor voor elk van deze transistors worden gevormd door een verschilversterker met een inverterende ingang, een niet-inverterende ingang en een uitgang, waarbij de inverterende ingang een over een eerste referentie-element opgewekte referentiespanning 10 voert, waarbij de niet-inverterende ingang een over een tweede aan het eerste gelijke referentie-element opgewekte spanning voert, die wordt opgewekt door een stroom, die evenredig is met de door de betreffende eindtransistor vloeiende stroom en waarbij de uitgang is verbonden met de emitter van de met de betreffende eindtransistor gekoppelde 15 stroomvolgertransistor.

4. Versterkerschakeling volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het eerste referentie-element gemeenschappelijk is voor de eerste en de tweede transistor. f» * 0 2 3 8 Ö