NL8502106A

NL8502106A - Optische glasvezel voorzien van een kunststofbedekking en hardbare kunststofsamenstelling.

Info

Publication number: NL8502106A
Application number: NL8502106A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1985-07-23
Filing date: 1985-07-23
Publication date: 1987-02-16
Also published as: JPS6227710A; CA1268583A; EP0212706A1; JP2529671B2; DE3687933D1; EP0212706B1

Description

PHN 11.451 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven "Optische glasvezel voorzien van een kunststofbedekking en hardbare kunststofsanenstelling."

De uitvinding heeft betrekking qp een optische glasvezel voorzien van een kunststofbedekking, onvattende een glasvezel, een eerste laag uit een kunstrubber met een elasticiteitsmodulus van 1 tot 10 MPa en een tweede laag uit een kunststof met een elasticiteitsmodulus groter dan 5 100 MPa, waarbij tenminste de eerste laag kunstrubber is gevormd uit een door actinische straling hardbare kunststofsanenstelling.

De uitvinding heeft verder betrekking op een hardbare kunststof-samenstelling welke door actinische straling tot uitharden kan worden gebracht onder vorming van een waterafstotende kunstrubber.

10 Onder optische glasvezel wordt verstaan een vezel uit glas of kwarts glas, zoals die bijvoorbeeld voor teleccranunicatie-doeleinden wordt toegepast. Onder actinische straling wcardt verstaan bestraling met UV-licht of met hoog-energetische straling zoals bestraling met electronen of ionen.

15 Een dergelijke optische glasvezel en hardbare kunststof samen stelling zijn beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage NL 8401981.

De kunststofbedekking van de glasvezel, bestaande uit een eerste, zachte laag en een tweede, harde laag, heeft tot doel cm een glasvezel met een grote sterkte en een kleine ndcrobuigingsgevoeligheid te verschaffen.

20 Daarmee werdt bereikt dat transmissieverliezen als gevolg van mechanische deformatie van de glasvezel klein zijn in een zo groot mogelijk terapera-tuursgebied. Ter verdere bescherming kan de optische glasvezel nog met volgende lagen uit een thermoplastische kunststof of uit metaal omhuld worden, in de vorm van een mantel of in de vorm van een buis waarin de 25 vezel zich vrij kan bewegen. De toepassing van een door actinische straling hardbare kunststofsanenstelling verschaft de mogelijkheid cm de glasvezel direct na de vorming, bijvoorbeeld door trekken uit een voorvorm, te omhullen, waarbij een grote trek- en bedeksnelheid van de vezel mogelijk is.

30 Cm de kans op breuk van de glasvezel bij het verkabelingsproces en bij het plaatsen van de kabels in een telecommunicatienet te verlagen, wordt er naar gestreefd glasvezels te vervaardigen met een grote trek- 8502139 ΡΗΝ 11.451 2 ί sterkte onder dynamische omstandigheden. Cm de bedrijfszekerheid bij toepassing van de glasvezel in een telecommunicatienet te verhogen, wordt gestreefd naar glasvezels waarvan de eigenschappen in zo gering mogelijke mate van wisselende omgevingsinvloeden afhankelijk zijn en die slechts 5 een geringe verouderingssnelheid vertonen. Als de glasvezel voortduren! mechanisch belast wordt moet de kans op statische vermoeidheidsbreuk zo klein mogelijk zijn. Het is gebleken dat de aanwezigheid van water nadelig werkt op al deze eigenschappen.

De uitvinding beoogt nu cm optische vezels en hardbare kunststof-10 samenstellingen zoals in de inleiding beschreven zodanig te verbeteren dat de glasvezel met bekleding een grotere treksterkte, een verminderde kans op statische vermoeidheidsbreuk en een geringere verouder ingssnelheid vertoont, vooral ook in aanwezigheid van water.

Aan deze opgave wordt volgens de uitvinding voldaan door een 15 optische glasvezel en een hardbare kunststofsamenstelling zoals in de aanhef beschreven, welke verder zijn gekenmerkt, doordat de hardbare kunststofsamenstelling een gezamenlijke hoeveelheid van 0.1 tot 5 gewichts % cmvat van een of meer verbindingen gekozen uit fosforverbin-dingen met de volgende s tructuurformule: - Π

Rh - p - <«>3-n waarin n gelijk is aan 1 of 2 en waarin R een organische groep is. De organische groep R kan bijvoorbeeld via een zuurstofatoom of via een 25 koolstofatocm met het fosforatocm zijn verbonden, waarbij de structuur-formule respectievelijk een fosfaatester of een fosfonaat voorstelt.

Door de toevoeging van de fos forverbinding volgens de uitvinding wordt de hechting van de eerste laag kunstrubber aan de glasvezel verbeterd. In tegenstelling tot toepassing van gebruikelijke hechtmiddelen, 30 zoals bijvoorbeeld silanen, treedt daarbij geen vermindering op van de uithardsnelheid en omzettingsgraad aan het buitenoppervlak van de kunstrubber bij de uitharding. Een bijzonder voordeel van toepassing van de fosforverbinding volgens de uitvinding is dat er een zuur milieu ontstaat in de nabijheid van het grensvlak van de glasvezel en de eerste laag 35 kunstrubber, waardoor de veroudering van het glas of kwartsglas van de vezel sterk wordttegengegaan. Deze uitwerkingen leiden tot de gewenste grotere sterkte en langere levensduur van de optische glasvezel net kunststof bedekking. Daarbij blijft het mogelijk om de kunststof bedekking aan 3302103 ' 4...... .......* PHN 11.451 3 het uiteinde van de vezel op eenvoudige wijze door te strippen weer geheel te verwijderen on verbindingen te kunnen maken. Strippen kan zowel mechanisch als door middel van een oplosmiddel geschieden.

De hardbare kunststof samenstelling kan nog andere, gebruikelijke 5 toevoegingen bevatten, zoals reactieve monaieren, lichtgevoelige en licht-absorberende ccnponenten, katalysatoren, initiatoren, glijmiddelen, be-vochtigingsmiddelen, antioxidants en stabilisatoren.

Weliswaar worden in het Europese octrcoischrift EP 0101091 hardbare kunststof samenstellingen beschreven welke fosfaatesters omvatten, 10 maar die kunststofsamenstellingen worden - niet toegepast voor het vervaardigen van een kunststofbedekking op een optische glasvezel. Bovendien warden die kunststof samenstellingen niet door actinische straling uitgehard, maar vervult integendeel de fosfaatester de rol van hardingsmiddel.

Qm te voorkomen dat de fos forverbinding migreert in de kunst-15 stofbedekking, wat nadelig is gezien de gewenste lange levensduur van de optische glasvezel, is het doelmatig dat in de hiervoor beschreven optische glasvezel en hardbare kunststofsamens telling volgens de uitvinding, R een organische groep is welke bij het uitharden van de hardbare kunststofsamenstelling msereageert en wordt ingebcuwd in het daarbij ge-20 vormde polyitere netwerk.

De f os forver binding kan volgens de uitvinding worden toegepast tezamen met in de techniek gebruikelijke hardbare kunststof samenstellingen, waarvan het hoofdbestanddeel bijvoorbeeld polysiloxaan, polybutadieen, polyetherurethaanacrylaat, polyesterurethaanacrylaat, polysilaxaanacrylaat, 25 een met vinylgroepen en silylgroepen vemettend polymeer, of een mengsel van zulke polymeren of een ccpolyraeer is.

In een voorkeursuitvoeringsvorm van de optische glasvezel en de hardbare kunststofsamenstelling volgens de uitvinding, omvat de hardbare kunststofsamenstelling een polyurethaanacrylaat en is R een organische 30 groep welke ten minste een acrylaatestergroep omvat. Geschikte hardbare kunststofsamenstellingen van dit type zijn bijvoorbeeld beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage NL 8401981. Daarbij worden bijzonder goede resultaten verkregen met een f os forver binding waarin R een 2-acryloxyethy-laatgroep is.

35 Qm de bevochtiging van de glasvezel door de hardbare kunststof samenstelling nog te verbeteren en de uitharding aan het buitenoppervlak van de kunstrubber te bevorderen is het doelmatig dat de hardbare kunststofsamenstelling tot 2 gewichts % van een poly (dimethyls iloxaan-co- 3502 1 03 ê t PHN 11.451 4 ethyleenoxide)acrylaat omvat.

Afhankelijk van de samenstelling van de gekozen hardbare kunst-stofsamenstelling kunnen ook andere geschikte meereagerende groepen zoals methacrylaatgroepen en vinylgroepen worden toegepast in de fosforverbin-5 ding.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van uit-voeringsvoorbeelden en ver gelij kings voorbeelden, en aan de hand van een tekening, waarin

Figuur 1 een dwarsdoorsnede door een optische glasvezel volgens 10 de uitvinding voorstelt,

Figuur 2 mono- en di-2-acrylcscyethylfosfaat voorstelt (respectievelijk met n=1 en n=2), en waarin

Figuur 3 een polyetherurethaanacrylaat voorstelt.

Voorbeeld 1.

15 Een glasvezel wordt op bekende wijze gevormd door trekken uit een voorvorm. De vezel omvat een kemglas en een mantelglas met verschillende brekingsindices. In plaats daarvan kan ook een vezel met een van binnen naar buiten geleidelijk verlopende brekingsindex worden toegepast en in plaats van een uit een voorvorm getrokken vezel kan een met de dutr* 20 bele kroes methode gevormde vezel worden toegepast. De in Figuur 1 getoonde glasvezel 1 heeft een cirkelvormige doorsnede (diameter 125yum), maar de doorsnede kan ook een willekeurige andere vorm hebben, bijvoorbeeld elliptisch.

Direct na de vorming van de glasvezel wordt daarop een laag 25 aangebracht van een hardbare kunststofsamenstelling, welke vervolgens wordt uitgehard onder vorming van een laag uit een kunstrubber 2 met een dikte van 30^um. De laag wordt tot uitharden gebracht door middel van bestraling met een hogedruk kwiklamp, die UV-licht produceert met golf- 2 lengtes van 200 tot 400 nm met een intensiteit van 0.6 W/cm , gemeten op 30 de kunststoflaag, gedurende maximaal 0.5 seconden. Hst is ook mogelijk cm de hardbare kunststof samenstelling op andere wijze uit te harden, bijvoorbeeld door bestraling met elektronen onder toepassing van een Electrocurtain installatie (product van Energy Sciences Inc., Woburn, Massachusetts).

35 Vervolgens wordt een tweede laag van een kunststof 3 op de vezel aangebracht met een dikte van 30^,urn, bijvoorbeeld door de vezel te bedekken met een hardbare kunststofsamens telling welke door bestraling met UV-licht tot uitharden wordt gebracht. Een geschikte in de handel ver-

$ 5 0 L $ U 'J

«f 4 ......... £0?· PHN 11.451 5 krijgbare kunststofsanenstelling voor de tweede laag is DeSolite 042 ® van DeSoto Ine., welke een lichtgevoelige initiator omvat. Na het uitharden vertoont dit materiaal een elasticiteitsmodulus van ongeveer 400 MPa.

Om de optische vezel kan desgewenst nog een mantel uit een ther-5 moplastische kunststof worden aangebracht (niet in de Figuur getoond), bijvoorbeeld uit nylon. Zo’n mantel kan de optische vezel met kunststof-bedekking in direct contact omhullen. De mantel kan anderzijds ook een buis vormen, waarin de optische vezel zich vrij kan bewegen, bijvoorbeeld in siliconolie.

10 De eerste laag kunstrubber 2 is gevormd uit een hardbare kunst- stofsamenstelling welke als hoofdbestanddeel (76 gewichts S) een polyether-urethaanacrylaat omvat zoals beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage NL 8401981 en weergegeven in Figuur 3. De hardbare kunststofsanenstelling omvat verder de reactieve monemeren 2-phenc«y-ethylacrylaat (14 gewichts 15 %) en hexaandioldiacrylaat (2 gewichts %) en de lichtgevoelige initiato- ren 2,2-dimethoxy-2-phenylacetophenon (2 gewichts %), 2,2-dimethyl-2-hydroxy-acetcphenon (2 gewichts %) en 2-oxybenzcphenon-2-ethoxy-ethylace-tqphenon{2 gewichts %). Tenslotte bevat de hardbare kunststofsanenstelling 2 gewichts % van een mengsel van mono- en di-2-acryloxyethylfosfaat, zie 20 Figuur 2, met eenmolverhouding van 1:1.

De zo gevormde vezel is aan een aantal beproevingen onderworpen.

De dynamische hreuksterkte wordt gemeten met een buigbreekapparaat. De sterkte wordt weergegeven door de kans op breuk, zoals beschreven door P.W. France et.al., J. Mater.Sci. 15, 825-830 (1980). Tabel 1 geeft de re-25 sultaten weer, waarbij de vezel volgens de uitvinding is vergeleken met een vezel welke cp gelijke wijze is vervaardigd, maar waarbij de fesfor-verbinding ontbreekt en de overige bestanddelen in evenredig grotere hoeveelheden aanwezig zijn.

30 Tabel 1.

volgens de uitvinding ter vergelijking kans qp breuk bij rek van: 5.8 % < 0.1 % 1 % 6.2 % < 0.1 % 99 % 35 6.8 % 3 % > 99.9 % 7.2 % 99 % > 99.9 %

Uit Tabel 1 blijkt dat de vezel volgens de uitvinding sterker is 3 0 V - i y 0 FHN 11.451 6 * hi dan de vezel ter vergelijking.

De vezel volgens de uitvinding en de vezel ter vergelijking worden onderworpen aan een versneld verouderingsproces door de vezels in water van 60°C te dompelen en na een gekozen tijdsverloop opnieuw de 5 dynamische breuksterkte te meten. Vervolgens werden de vezels gedroogd en geconditioneerd bij een relatieve vochtigheid van 60 %, waarna de dynamische breuksterkte opnieuw gemeten weid. De resultaten zijn weergegeven in Tabel 2, waar de rek is vermeld waarbij de breukkans 63% is, in afhankelijkheid van de tijd gedurende welke de vezels in water van 6G°C wa-10 ren geplaatst.

Tabel 2.

volgens de uitvinding ter vergelijking 0 dagen 7.0 % 6.1 % 15 2 dagen, nat 6.5 % 5.3 % 2 dagen, droog. 6.9 % 5.5 % 7 dagen, nat 6.5 % 4.9 % 7 dagen, droog 6.9 % 5.1 % 20 38 dagen, nat 6.4 % 4.8 % 38 dagen, droog 6.9 % 4.9 % 305 dagen, nat 6.2 % 4.4 % 2g 305 dagen, droog 6.5 % 4.5 %

Ook na ouderen in water blijkt dat de vezel volgens de uitvinding sterker is dan de vezel welke zonder de fosforverbinding is vervaardigd. Bovendien blijkt dat de vezel volgens de uitvinding na drogen weer 30 vrijwel zijn oorspronkelijke sterkte terugkrijgt, in tegenstelling tot de vezel ter vergelijking.

Voor een statische vermoeidheidsproef werden de vezels op een mandrel met een diameter van 3.4 mm gewikkeld en onder mechanische spanning (rek =3.42%) in water weggezet. Bij de vezel ter vergelijking 35 treedt de eerste breuk na 10 tot 18 minuten op en zijn na 85 tot 93 minuten 63% van de vezelwindingen gebroken. Bij de vezel volgens de uitvinding treedt de eerste breuk pas na meer dan 1000 minuten op.

Uit aanvullende experimenten is gebleken dat toevoeging van de 8 5 0 2 ! 0 δ i Jlfci? PHN 11.451 7 fcsforverhinding effectief is bij een hoeveelheid van ten minste 0.1 gewichts %. 3ij een hoeveelheid van meer dan 5 gewichts % worden de eigenschappen van de kunstrubber nadelig beïnvloed.

De bevochtiging van de glasvezel en de harding aan het oppervlak 5 kunnen verder verbeterd worden door toevoeging van poly (dimathylsilaxaan-co-ethyleenoxide) acrylaat, bijvoorbeeld in een hoeveelheid van 1 gewichts %. Bij kunststofsamenstellingen volgens de uitvinding wordt de oppervlakr te-uitharding daardoor met ongeveer een factor 10 versneld.

10 Uitvcerinqsvoorbeelden 2-5 en vergelijkinqsvoctrbeelden VT-XV.

De in deze voorbeelden toegepaste hardbare kunststofsamenstellingen bevatten als hoofdbes tanddeel polypropyleenoxideurethaanacrylaten met verschillend molecuulgewicht (in Tabel 3 is het aantal gemiddeld molecuulgewicht weggegeven). Andere geschikte polymeren zijn bijvoor-15 beeld DeSolite 039 ®en DeSolite 073^van DeSoto Ine.

Reactieve mononeren worden toegepast cm de viscositeit en de uithard ingssnelheid te beïnvloeden. De hardbare kunststofsamens tellingen worden volgens deze voorbeelden op de glasvezel aangebracht bij een temperatuur van 45°C, waarbij de viscositeit ongeveer 2 Pa. s bedraagt. De 20 toegepaste reactieve monemeren zijn 2-phenoxy-ethylacrylaat (EEA), 1,6-hexaandioldiacrylaat (HDDA), 2- (2-ethaxyethaxy) ethylacrylaat (EEEA) en tripropyleenglycoldiacrylaat (TPGDA). Ook trimethylolpropaantriacrylaat is bruikbaar in hardbare kunststofsamens tellingen volgens de uitvinding.

Als lichtgevoelige initiator wordt in deze voorbeelden 25 2,2-dimethQxy-2-phenylacetcphenon toegepast.

De toegepaste fosforverbinding is het 1:1 mengsel van mono- en di-2-acryloxyethylfosfaat. Een alternatief hechtmiddel is ^ -methacrylaxy-propyltrimethoxysilaan.

Hardbare kunststofsamenstellingen volgens Tabel 3 werden qp de 30 in voorbeeld 1 aangegeven wijze toegepast voor het vervaardigen van optische vezels. In Tabel 3 zijn de voorbeelden 2 tot en mat 5 volgens de uitvinding en zijn de voorbeelden VI tot en met XV ter vergelijking.

35

v £ ΰ 2 i ij O

PHN 11.451 8 cn m > ooiooooo^oo .mi χ cn cn l > cn σι η ΟΓ^οοοσιο^οο .in;

X P- *- r- I

H m m ς H ορ-οσιοοο^οο · m i X ^ 1 ,, σι π οιηοοοοο^οο · in i o, Ö O' *" 1 C in σι •η η Γ'.οοαοοσί'ϊοο · ·ό· ι

,Χ X η» *- *- I

•η •Η η in η α) ν* Γ'οοοοσιο'ψοο ·ιηι 10 & ·*· Γ» τ- CN ι &! ιη > * X r-ooincNoo'noo ι ι ιο μη ο r- 3 Η cn , π Γ'οοσιοοο'τοο ·ιηι

ς r> τ- cn I

μι ιη σι η moooooo^oo · f ι 15 ^ , σι cn ι η t-oonooo^om'i ι ι > C0 τ- ζΠ--------------'--~~ ......................-.... . ....... ........

•Η Γ-- ** Ο rrj · in ·

Sm oocnoocncncncno -ς»· ι γ-~ •Η Ρ» r- τ- _ > cn co ο .jj · m · 20 ·Η ^ οσιο^οο^τοίτ-ο cn ι ρ- 3 <η τ- r- (ϋ 01 Ν

-d tn lOOOOOOOCNCNO · ΙΠ I

• 1 ' ρ» τ— τ— r- I

Μ §.

Η (Ν r-OOrOOOO^CNO III

> CO r- 25 «

·· rH

+J 'H

id cn nj >i H 5

& I

.. ü +3 op cö 01

si I I

s s Ss

30 ·Η (D

IN & 3 dl dj Μ Γ-Η Ό & 3 S -H 5> S Ώ r S 5 8 8 S· S 1 3 S f ι-H <D -3 M . ‘rf 0)

I—| I—1 rQ Q d M

H >i O O O Μ M KJ -Ρ Ώ

(üOiinoo Q fl) Λ ' -H

nr oo -Ppinin^ -H > +| O ^ -r-i 35 ^ cn M ^ cn co 3 u ω -h O -d _ι CQj rf! Ή O £ +-1 O Λ m m s || || || icq <d q 4-J iw ι cn (3 raQSSSaQW&öpXl H & ffl

CntlSSSf^SHE-iHiW ηημ ^ Λ .-> 1 * -> ί* Λ ‘ > ; -i - 'V -y V » , ‘j

' ' ' - 4V

Σ9Ν 11.451 9

In Tabel 3 zijn de elasticiteitsmodulus bij 25°C in MPa, de glas- overgangstemperatuur T in UC en de rek bij breuk in % (buighreekproef, y zie voorbeeld 1) weergegeven van de kunstrubber die bij bet uitharden van de hardbare kunststof samenstelling is gevormd, 5 Uit een vergelijking van de voorbeelden 2 en VI is gebleken dat bij toepassing van bet silaan als bechtmiddel de hechting van de eerste kunststofbedékking aan de (kwarts) glasvezel verbeterd wordt/ evenals bij toepassing van de fosforverbinding volgens de uitvinding. Het silaan heeft echter een nadelige uitwerking op de uitharding, vooral aan het 10 buitenoppervlak van de kunstrubber. Ook heeft toevoeging van het silaan niet de gewenste uitwerking op de levensduur van de optische vezel.

De vezels welke zijn vervaardigd roet behulp van de kunststof-samenstellingen volgens de voorbeelden 3 tot en met 5 zijn gebleken sterker te zijn en beter bestand tegen veroudering te zijn dan de vezels 15 volgens de vergelijkingsvoorbeelden VI tot en met XV.

20 25 30 35 3592108

Claims

1. Optische glasvezel voorzien van een kunststofbedekking, omvattende een glasvezel, een eerste laag uit een kunstrubber net een elastici-teitsmodulus van 1 tot 10 MPa en een tweede laag uit een kunststof net een elasticiteitsmodulus groter dan 100 MPa, waarbij tenminste de eerste 5 laag kunstrubber is gevormd uit een door actinische straling hardbare kunststofsamens telling, met het kenmerk, dat de hardbare kunststof samenstelling een gezamenlijke hoeveelheid van 0.1 tot 5 gewichts % omvat van een of meer verbindingen gekozen uit fosforverbindingen met de volgende s tructuurformule: * ^ -p - waarin n gelijk is aan 1 of 2 en waarin R een organische groep is.

2. Optische glasvezel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat R 15 een organische groep is welke bij het uitharden van de hardbare kunststofsamens telling meereageert en wordt ingebouwd in het daarbij gevormde poly-mere netwerk.

3 Optische glasvezel volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de hardbare kunststofsamens telling een polyurethaanacrylaat omvat en dat R 20 een organische groep is welke ten minste een acrylaates ter groep omvat.

4. Optische glasvezel volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat R een 2-acryloxyethylaatgroep is.

5. Optische glasvezel volgens een der conclusies 1 tot en met 4, met het kenmerk, dat de hardbare kunststof samenstelling tot 2 gewichts % van 25 een poly (dimethylsiloxaan-co-ethyleenoxyde) acrylaat omvat.

6. Hardbare kunststof samenstelling welke door actinische straling tot uitharden kan worden gebracht order vorming van een waterafstotende kunstrubber, met het kenmerk, dat de hardbare kunststof samenstelling een gezamenlijke hoeveelheid van 0.1 tot 5 gewichts % cravat van een of meer 30 verbindingen gekozen uit fosforverbindingen met de volgende structuur-formule: O ^ - p - (OH) 3_n 35 waarin n gelijk is aan 1 of 2 en waarin R een organische groep is.

7. Hardbare kunststof samenstelling volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat R een organische groep is, welke bij het uitharden van de hardbare kunststof samenstelling meereageert en wordt ingebouwd in het 35 0 2 1 0-3 * t ΪΉΝ 11.451 11 daarbij gevormde polynere netwerk.

8. Hardbare kunststof samenstelling volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de hardbare kunstofsamenstelling een polyurethaanacrylaat cmvat en dat R een organische groep is welke ten minste een acrylaatester- 5 groep anvat.

9. Hardbare kunststof samenstelling volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat R een 2-acrylcKyethylaatgroep is.

10. Hardbare kunststofsamenstelling volgens een der conclusies 6 tot en met 9, met het kenmerk, dat de hardbare kunststofsamens telling tot 10. gewichts % van een poly (dimethylsilaxaan-ccretbyleercKyde) acrylaat omvat. 15 20 25 30 35 * 3 0 * 1 ^