NL8402850A - Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning, middel voor een dergelijke behandeling, alsmede farmaceutisch preparaat voor een dergelijke behandeling. - Google Patents

Description

* V

N.0. 32732

Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning, middel * x voor een dergelijke behandeling, alsmede farmaceutisch preparaat voor een dergelijke behandeling._

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een therapeutisch middel voor de behandeling van psychomotorische spanning, dat L- of DL-erytro-3-(3,4-dihydroxyfenyl)serine (dat hierna wordt vermeld als "erytro-DOPS") met een decarboxylase-remmer bevat en op een methode 5 voor de behandeling van psychomotorische spanning onder toepassing van dit middel.

Het erytro-DOPS is een hydroxyaminozuur met de formule van het formuleblad en een zout daarvan wordt door de uitvinding omvat.

Overmatige psychomotorische spanning vertoont zich als kenmerkende 10 symptomen bij verschillende mentale ziekten. Gebruikelijke·voorbeelden worden gezien in de manische fase van manisch-depressieve ziekte en in het bijzonder het katatone type van schizofrenie.

Derhalve heeft de onderhavige uitvinding betrekking op het gebruik van erytro-DOPS voor het verbeteren en het behandelen van symptomen van 15 manie en van het katatone type van schizofrenie, waarvan het voornaamste symptoom psychomotorische spanning is.

Manie treedt aan de dag tijdens euforie of prikkelbaarheid, hyper- Ψ thymie, begripsvlucht, verhoging van het ego-gevoel, enz. Van dergelijke mentale exaltaties wordt gezegd, dat zij nauw verbonden zijn met 20 psychomotorische spanning en er bestaat de grote mogelijkheid, dat zij alleen verschillend zijn in de wijze van ontwikkeling, maar hetzelfde in hun oorzakelijke mechanisme.

Tot dusverre zijn verschillende belangrijke kalmerende middelen gebruikt voor de medische behandeling van manie of manische toestanden.

25 Onlangs zijn lithiummiddelen, zoals lithiumcarbonaat en dergelijke ontwikkeld als therapeutische middelen voor manie. Voorts werd gevonden, dat carbamazepine een antimanisch effect heeft.

In vele gevallen worden belangrijke kalmerende middelen gebruikt voor de behandeling van het katatone type van schizofrenie.

30 Echter hebben deze medicijnen of de medische behandeling met dergelijke medicijnen problemen en zijn niet altijd bevredigend. Chlorpro- j mazine, levomepromazine (fenothiazinemiddelen), haloperidol (butyrofe- j nonmiddelen), enz. die sterke kalmerende effecten hebben, worden vaak als de belangrijke kalmerende middelen gebruikt. Behandelingen met deze 35 medicijnen resulteren soms in onnatuurlijke of bovenmatige kalmerende effecten of veroorzaken verschillende schadelijke bijwerkingen (bijv.

8402850 'r i i 2 extra-pyramidale syndromen).

Anderzijds hebben de lithiummiddelen, die voor de behandeling van manie gebruikt worden een voordeel van zeer natuurlijke kalmerende effecten.

5 Het is echter noodzakelijk algemene proeven van bloed en urine en onderzoek van hartpatiënten uit te voeren voör toediening van de lithiummiddelen en degene» die hartziekte en nierziekte hebben uit te sluiten. Bovendien dienen patiënten, die in de begintrap van zwangerschap of in een periode van lactatie zijn, van behandeling te worden 10 uitgesloten vanwege de teratogene werking van de lithiummiddelen.

Voorts dient bij de toediening van lithiumcarbonaat opgelet te worden om vergiftiging door lithium te vermijden. Gezegd wordt, dat li-thiumvergiftiging zal plaatshebben, wanneer bloed continu een lithium-concentratie van 2,0 mEq/1 of meer heeft, maar de vergiftiging kan 15 zelfs plaatshebben, wanneer de concentratie in bloed lager is dan de genoemde waarde. Daarom is het altijd noodzakelijk meting van de li-thiumconcentratie in bloed te doen en zorgvuldige klinische symptomen waar te nemen·

Behandeling met lithiumcarbonaat vereist 3-8 dagen vodr een merk-20 baar effect en bovendien is de werking zwak in vergelijking met de belangrijke kalmerende middelen. Daarom kunnen in sommige gevallen de effecten niet verwacht worden door de toediening van lithiumcarbonaat alleen en in deze gevallen dient het te worden toegevoegd in combinatie met een belangrijk kalmerend middel. Aangezien voorts manische patiën-25 ten in het algemeen de kennis van hun eigen ziekte missen, verhoogde ego-gevoelens hebben en geen therapeutische raadgevingen kunnen accepteren, is het moeilijk hen tot medische zorg te leiden.

Om deze redenen zijn medicijnen en een behandelingsmethode, die gunstigere effecten op manie hebben, gevraagd.

30 Om dezelfde redenen zijn medicijnen voor de behandeling van het katatone type van schizofrenie, die meer de voorkeur hebben, eveneens gevraagd.

Als gevolg van uitgebreide onderzoekingen van aanvraagsters naar nieuwe geneesmiddelen met een onderdrukkende werking op psychomotori-35 sche spanning of abnormale spanning van psychotische toestand, gezien bij manie en bij het katatone type van schizofrenie, werd gevonden, dat erytro-DOPS met een periferale decarboxylase-remmer de werking heeft om aan dit doel te voldoen.

3-(3,4-dihydroxyfenyl)-serine is een aromatisch aminozuur, dat 40 kortheidshalve "D0PS" kan worden genoemd en omvat de threo-vorm (threo- 8402850 * * \ \ 3 DOPS) en de erytro-vorm (erytro-DOPS) tengevolge van het verschil in sterische configuratie, die elk optische isomeren hebben.

Dat wil zeggen, DOPS heeft de vier stereo-isomeren, L-threo-DOPS en D-threo-DOPS en L-erytro-DOPS en D-erytro-DOPS en voorts omvat elk 5 van de threo-DOPS en de erytro-DOPS de racemische vorm (DL-vorm), die een mengsel is van de D-vorm en de L-vorm in een gelijke hoeveelheid.

Het is bekend, dat L-DOPS een decarboxyleringsreactie ondergaat met een aromatisch L-aminozuurdecarboxylase in vivo en daarbij wordt omgezet tot noradrenaline (hierna vermeld als "NA"). Bovendien is even-10 eens vermeld, dat L-threo-DOPS wordt omgezet tot 1-NA, dat een biologisch actieve natuurlijke vorm is en L-erytro-DOPS tot d-NA, dat een biologisch inactieve niet natuurlijke vorm is.

Verschillende studies zijn eveneens gedaan over de farmacologische effecten van DOPS. Dat wil zeggen, op basis van dierproeven is vermeld, 15 dat erytro- of threo-DOPS een antihypertensief of antidepressief effect heeft (Amerikaans octrooischrift 3.920.728) en dat threo-DOPS een remmend effect heeft op met harmaline geïnduceerde tremor (Japanse octrooiaanvrage 125.630/1977).

Voorts is vermeld, dat threo-DOPS klinisch werkzaam was voor de 20 behandeling van orthostatische hypotensie (Amerikaans octrooischrift 4.330.558) of het bevriezingsverschijnsel bij de ziekte van Parkinson (Brits octrooischrift 2.106.388).

Aanvraagsters hebben erytro-DOPS aan dieren toegediend om de farmacologische effecten daarvan te onderzoeken. Als resultaat werd gevon-25 den, dat het erytro-DOPS psychomotorische spanning onderdrukt, zoals getoond in de hierna gegeven experimentele voorbeelden I tot III.

Overwegende dat de psychomotorische spanning het hoofdsymptoom is om manie en katatonie te karakteriseren, kan gezegd worden, dat het gebruik van erytro-DOPS voor de verbetering en de behandeling van manie 30 en katatonie gevonden is.

Overwogen wordt, dat de onderdrukkende werkingen van erytro-DOPS op de psychomotorische spanning volgens de onderhavige uitvinding op de volgende werking gebaseerd zijn.

Aanvraagsters hebben eveneens biochemisch de verandering van het 35 gehalte van aminen in de hersenen (NA, dopamine, serotonine) bestudeerd, wanneer erytro-DOPS aan dieren wordt toegediend. Als resultaat werd gevonden, dat alleen NA aanzienlijk toeneemt zoals blijkt uit de experimentele voorbeelden IV en V. De toename van het NA-gehalte wordt gedacht te kunnen worden toegeschreven aan de d-NA (onnatuurlijke vorm) 40 van L-erytro-DOPS, dat dooi; de werking van het aromatische L-aminozuur- 8402850 4 5* % λ decarboxylase in de hersenen wordt voorgebracht.

Aanzienlijke klinische onderzoekingen zijn tot dusverre gedaan over de relatie tussen manie o£ manische toestand en monoaminen in de hersenen en versnelling van metabolische overgang van NA (natuurlijke 5 vorm) in het centrale zenuwstelsel wordt bij de manische toestand waargenomen.

Derhalve is het algemene gezichtspunt dat manie en manische toestand correlatie hebben met prikkeling van het centrale zenuwstelsel.

Daarom kan het onderdrukkende effect van erytro-DOPS op de psycho-10 motorische spanning als volgt geïnterpreteerd worden; d-NA in de herse-nen voortgebracht uit het toegediende erytro-DOPS, zou werken om de prikkeling van het centrale noradrenergische neuronsysteem te onderdrukken.

Het onderdrukkende effect van erytro-DOPS op het centrale noradre-15 nergische neuronsysteem is door aanvraagsters gevonden zoals blijkt uit het experimentele voorbeeld VI, waarbij de ptosis geïnduceerd door te-trabenazine door de toediening van erytro-DOPS verhoogd wordt. Het is reeds vermeld, dat de met tetrabenazine geïnduceerde ptosis werd voortgebracht door de afname in de activiteit van het centrale noradrenergi-20 sche neuronsysteem. Dit resultaat zou ondersteund worden door het bovenvermelde voorgestelde mechanisme.

Eveneens is door aanvraagsters gevonden, dat de bovenvermelde effecten van erytro-DOPS aanzienlijk vergroot worden door het combinatie-gebruik van een periferale decarboxylase-remmer (hierna vermeld als 25 "DCI") zoals benserazide of carbidopa, zoals getoond in de experimentele voorbeelden VT en VII.

Deze bevinding wijst er op, dat DCI de decarboxylering van erytro-DOPS in het periferale systeem kan remmen en derhalve meer erytro-DOPS door de bloed-hersen-afsluiting in het cerebrale parenchym kan penetre-30 ren.

Het positieve effect van DCI, door aanvraagsters gevonden, was tamelijk onverwacht, aangezien het effect van DCI op het NA-gehalte in de hersenen eerder als negatief vermeld werd door G. Bartholini et al [J. Pharmacology and Experimental Therapeutics, 193, (1975) 523-532].

35 Het erytro-DOPS volgens de onderhavige uitvinding dient een sub straat te zijn van een aromatisch L-aminozuurdecarboxylase en derhalve omvat het bij de onderhavige uitvinding gebruikte erytro-DOPS L- of DL-erytro-DOPS, dat volgens een bekende methode bereid kan worden.

De uitvinding zal hierna meer gedetailleerd worden toegelicht.

40 De fig. 1-3 zijn grafieken, die de effecten van erytro-DOPS ge- 8402850 5 bruikt bij de onderhavige uitvinding laten zien.

Fig. 1 laat het effect van DL-erytro-DOPS op het aantal spontane bewegingen van muizen zien, fig. 2 laat het effect van DL-erytro-DOPS op het aantal spontane bewegingen van muizen Vergroot door toediening 5 van methamfetamine zien en fig. 3 laat het effect van DL-erytro-DOPS op het aantal spontane bewegingen van muizen toegediend met tranylcypromine zien.

Experimenteel voorbeeld I

Drie muizen als één groep werden in een bewegings-meethok van Ani-10 mex geplaatst en het aantal spontane bewegingen van de muizen werden bij gegeven tijdsintervallen gemeten.

De in het bewegings-meethok gebrachte muizen namen een zoekend gedrag aan en vertoonden een groot aantal spontane bewegingen* Daarna werden zij geleidelijk kalm en doken na ongeveer 30-40 minuten ineen, 15 hetgeen resulteerde in een grote afname van hun spontane aantal bewegingen. fj-fenylisopropylhydrazinehydrochloride (handelsnaam Catron) (hierna vermeld als "PIH"), dat een monoamine oxydaseremmer (MAOI) is, werd intraperitoneaal in een hoeveelheid van 50 mg/kg aan de muizen toegediend. Het bovengenoemde experiment werd bij de muizen na verloop 20 van 16 uren na de toediening uitgevoerd waarbij gevonden werd, dat er neigingen waren van toename in het aantal spontane bewegingen en toename in de tijd vereist voordat de muizen kalm werden.

Afzonderlijk werden 200 mg/kg DL-erytro-DOPS intraperitoneaal bij de muizen geïnjecteerd en de effecten daarvan werden onderzocht. Zoals 25 fig. 1 laat zien werd een opzienbarende afname in het aantal spontane bewegingen van de muis bevestigd.

In fig. 1 geeft de ordinaat het aantal bewegingen (tellingen/5 minuten) aan en geeft de abscis de tijd (minuten) vanaf het begin van de meting van het .aantal spontane bewegingen, 30 minuten na toediening van 30 DL-erytro-DOPS, aan.

2 laat de resultaten zien wanneer alleen PIH (50 mg/kg) intraperitoneaal werd toegediend en □ laat de resultaten zien, wanneer DL-erytro-DOPS (200 mg/kg) peritoneaal aan de met het PIH voorbehandelde muizen werd toegediend.

35 Experimenteel voorbeeld II

Hetzelfde experimentele systeem van meting van het aantal spontane bewegingen van muizen zoals gebruikt in experimenteel voorbeeld I werd bij dit voorbeeld toegepast. Wanneer methamfetamine (1,4 mg/kg), dat een stimulans is, intraperitoneaal aan muizen werd toegediend, nam het 40 aantal spontane bewegingen abrupt toe en begon 50 minuten na de injec- 8402850

J « V

6 tie af te nemen en de muizen waren na 2 uren tot bijna de eerste toestand hersteld.

Wanneer aan de andere kant DL-erytro-DOPS (200 mg/kg) tezamen met het methamfetamine intraperitoneaal werd toegediend, is de toename van 5 het aantal bewegingen niet merkbaar en was de werking van methamfetamine om het aantal spontane bewegingen te verhogen teruggebracht, zoals blijkt uit fig. 2.

In fig. 2 geeft de ordinaat het aantal spontane bewegingen aan en geeft de abscis de tijd (minuten) aan, wanneer de tijd, waarop de toe-10 diening van methamfetamine (1,4 mg/kg) alleen of methamfetamine met DL-erytro-DOPS (200 mg/kg) werd uitgevoerd, als het nulpunt werd genomen.

1 1 laat de resultaten zien wanneer alleen methamfetamine werd toegediend en laat de resultaten zien wanneer methamfetamine en 15 DL-erytro-DOPS tezamen werden toegediend.

Experimenteel voorbeeld III

Hetzelfde experimentele systeem van meting van het aantal spontane bewegingen van muizen zoals in experimenteel voorbeeld I werd gebruikt, werd in dit voorbeeld gebruikt.

20 Wanneer 50 mg/kg tranylcypromine, dat ΜΑ0Ι is en een soortgelijke stimulerende werking als amfetamine heeft, intraperitoneaal aan muizen werd toegediend, nam de spontane beweging van de muizen geleidelijk toe en bereikte een maximum in 120 minuten na de toediening en dit aantal bewegingen werd gehandhaafd.

25 Wanneer aan de andere kant DL-erytro-DOPS na 180 minuten werd toe gediend, begon het aantal bewegingen na ongeveer 20 minuten af te nemen en deze afname ging 30-90 minuten voort. Vervolgens begon het geleidelijk toe te nemen en keerde het tot de oorspronkelijke verhoogde toestand zoals in fig. 3 getoond, terug.

30 In fig. 3 geeft de ordinaat het aantal spontane bewegingen aan en geeft de abscis het tijdsverloop (minuten) aan en de pijl geeft de tijd aan wanneer de toediening werd uitgevoerd.

Experimenteel voorbeeld IV

Een fysiologische zoutoplossing of PIH (50 mg/kg) werd intraperi-35 toneaal bij muizen geïnjecteerd en het gehalte amine in de hersenen werd na 17 uren gemeten.

De meting was in hoofdzaak volgens de methode van Ogasawara et al (J. Chromatography 180, 119). Het gehalte werd uitgedrukt als ng/g vochtig gewicht en wordt voorgesteld als de gemiddelde waarde van drie 40 muizen + SD (standaardafwijking).

84 0 2 8 5 0 4 ^ Λ.

7

Aminegehalte in. de hersenen van muizen, waaraan PIH is toegediend toediening noradrenaline (NA) dopamine serotonine 5 fysioligische 365 + 25 791 + 57 399 + 47 zoutoplossing .

PIH 1085 + 79* 1026 + 122** 1260 + 39* *: P < 0,005 10 **ï P < 0,05

Experimenteel voorbeeld V

PIH (50 mg/kg) werd vooraf aan muizen toegediend en na verloop van 17 uren werd fysiologische zoutoplossing of DL-erytro-D0PS (200 mg/kg) 15 intraperitoneaal bij de muizen geïnjecteerd.

Het aminegehalte in de hersenen werd na verloop van 30 minuten vanaf de Injectie gemeten.

Het gehalte werd uitgedrukt als ng/g vochtig gewicht en wordt voorgesteld als de gemiddelde waarde van de drie muizen + SD.

20

Aminegehalte in de hersenen van muizen, waaraan erytro-DOPS was toegediend toediening noradrenaline (NA) dopamine serotonine 25 PIH + fysioligische 832 + 88 941 + 56 942 + 133 zoutoplossing PIH + 1476 + 105* 895 + 52 821 + 92 DL-erytro-DOPS 30 *: P <0,005

Experimenteel voorbeeld VI

L-threo-D0PS (100 mg/kg en 200 mg/kg) werd tegelijkertijd met de 35 intraperitoneale injectie van tetrabenazine (40 mg/kg) en 1 uur na de j intraperitoneale injectie van benserazide of carbidopa, intraperitoneaal geïnjecteerd.

De score van ptosis werd gemeten volgens de methode van Fukushima et al. (Arch. Int. Pharmacodyn. Therp. 229 (1977) 163) 3 uren na de in-40 jectie van tetrabenazine. , 8402850 7 C -5“ » 8

Effecten van L-erytro-DOPS alleen en in combinatie met benserazide of carbidopa op de met tetrabenazine geïnduceerde ptosis 5 Geneesmiddelen N ptosis score (gemiddelde + _standaardfout) controle 6 1,0 + 0,4 L-erytro-DOPS 100 mg/kg i.p. 6 2,0 + 0,4 L-erytro-DOPS 100 mg/kg i.p.

10 + benserazide 1 mg/kg i.p. 6 2,4+0,7 L-erytro-DOPS 100 mg/kg i.p.

+ carbidopa 1 mg/kg i.p. 6 2,7+0,6 L-erytro-DOPS 200 mg/kg i.p. 6 2,3 +0,5 L-erytro-DOPS 200 mg/kg i.p.

15 + benserazide 1 mg/kg i.p. 6 2,7 + 0,6 L-erytro-DOPS 200 mg/kg i.p.

+ carbidopa 1 mg/kg i.p. 6 2,8+0,3

Experimenteel voorbeeld VII

20 L-erytro-DOPS (100, 200 en 400 mg/kg) werd 1 uur na de intraperi- toneale injectie van benserazide (1 mg/kg), intraperitoneaal geïnjecteerd .

De meting van de motorische activiteit werd uitgevoerd op het Automex apparaat met vijf muizen in elke kooi 30 minuten na L-erytro-25 D0PS. De motorische activiteit werd gedurende 60 minuten gemeten.

Effecten van L-erytro-DOPS alleen en in combinatie met benserazide op de spontane motorische activiteit 30 Geneesmiddelen N_locomotor activiteit controle 5 1437 + 227 L-erytro-DOPS 100 mg/kg 5 951 + 117 L-erytro-DOPS 200 mg/kg 5 929 + 222 L-erytro-DOPS 400 mg/kg 5 300 + 471 35 benserazide 1 mg/kg + L-erytro-DOPS 200 mg/kg 5 237 + 972 8402850 p < 0,05 vergeleken met controle 2 p < 0,05 vergeleken met L-erytro-DOPS alleen » * .-. § 9

Het erytro-DOPS kan ook gebruikt worden als farmaceutisch aanvaardbare zuuradditiezouten, dat wil zeggen als het additiezout vormende zuren kunnen anorganische zuren zoals waterstofchloride, waterstof-bromide, zwavelzuur, enz. en organische zuren zoals fumaarzuur, ci-5 troenzuur, wijnsteenzuur, barnsteenzuur, enz. vermeld worden.

Het erytro-DOPS, dat een actieve verbinding bij de onderhavige uitvinding is, kan oraal of parenteraal in een dosering geschikt voor de respectievelijke behoefte worden toegediend. Dat wil zeggen, de verbinding kan in een therapeutische hoeveelheid oraal in de gebruikelijke 10 vormen worden toegediend, bijvoorbeeld tabletten, capsules, siropen, suspensies, enz. Voorts kan de verbinding parenteraal door injectie worden toegediend in de vorm van vloeistoffen zoals oplossingen, emulsies, suspensies, enz.

Voorts kunnen de genoemde geschikte vormen ook gemaakt worden door 15 de werkzame verbinding met aanvaardbare gebruikelijke dragers, verdun-ningsmiddelen, bindmiddelen, stabilisatoren, enz. te mengen. Wanneer het in de vorm van een injectie wordt gebruikt, kunnen buffers, oplossing bevorderende middelen, isotone middelen daaraan worden toegevoegd.

20 De dosering en het aantal bij de uitvinding gebruikte toedieningen van erytro-DOPS variëren afhankelijk van de vorm voor toediening ervan en de toestand van de te behandelen psychomotorische spanning. Bijvoorbeeld kan in het geval van orale toediening 0,1-4 g/dag van de verbinding aan een volwassene eenmaal of in verschillende doseringen per dag 25 worden toegediend. In het geval van intraveneuze injectie kan 0,1-2 g/dag aan een volwassene eenmaal of in verschillende doseringen per dag worden toegediend.

DCI kan gebruikt worden in een hoeveelheid van een bepaald traject voor erytro-DOPS en kan in het algemeen gebruikt worden in een molver-30 houding van 0,0025-0,5 ten opzichte van erytro-DOPS.

De toxiciteit van het bij de onderhavige uitvinding gebruikte erytro-DOPS is uiterst laag en de 1*050 waarde voor muizen is hoger dan 5 g/kg via orale toediening.

j 8402850

Claims (15)

1. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning, met het kenmerk, dat men een werkzame hoeveelheid erytro-3,4-dihydroxy-fenylserine met een werkzame hoeveelheid van een decarboxylase-remmer 5 toedient aan een patiënt, die aan psychomotorische spanning lijdt.

2. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de patiënt, die aan psychomotorische spanning lijdt, een manie of een schizofrenie van het katatone type heeft.

3. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine DL-isomeer óf L-isomeer is.

4. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men als decarboxylase-remmer 15 benserazide of carbidopa toepast.

5. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine oraal wordt toegediend in een hoeveelheid van 0,1 tot 4 g per dag.

6. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine intraveneus wordt toegediend in een hoeveelheid van 0,1 tot 2 g per dag.

7. Werkwijze voor de behandeling van psychomotorische spanning 25 volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men de decarboxylase-remmer gebruikt in een hoeveelheid van 0,0025 tot 0,5 mol per 1 mol van het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine.

8. Middel voor de behandeling van psychomotorische spanning, met het kenmerk, dat het middel erytro-3,4-dihydroxyfenylserine en een de- 30 carboxylase-remmer bevat.

9. Middel voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine DL-isomeer of L-isomeer is.

10. Middel voor de behandeling van psychomotorische spanning vol- 35 gens conclusie 8, met het kenmerk, dat de decarboxylase-remmer benserazide of carbidopa is.

11. Middel voor de behandeling van psychomotorische spanning volgens Cjonclusie 8, met het kenmerk, dat de decarboxylase-remmer aanwezig is in een hoeveelheid van 0,0025 tot 0,5 mol per 1 mol van het erytro- 40 3,4-dihydroxyfenylserine. , 8402850 * * > Λ

12. Therapeutisch preparaat, dat kan worden toegepast bij de behandeling van psychomotorische spanning, gekenmerkt door een werkzame hoeveelheid L- of DL-erytro-3, 4-dihydroxyfenylserine en een werkzame hoeveelheid van een decarboxylase-remmer als werkzaam bestanddeel en 5 een farmaceutisch aanvaardbare drager of een farmaceutisch aanvaardbaar verdunningsmiddel.

13. Therapeutisch preparaat, dat kan worden toegepast bij de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de decarboxylase-remmer benserazide of carbidopa is.

14. Therapeutisch preparaat, dat kan worden toegepast bij de behandeling van psychomotorische spanning volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de decarboxylase-remmer aanwezig is in een hoeveelheid van 0,0025 tot 0,5 mol per 1 mol van het erytro-3,4-dihydroxyfenylserine.

15. Produkten, die L- of DL-erytro-3,4-dihydroxyfenylserine en een 15 decarboxylase-remmer bevatten als een gecombineerd preparaat voor gelijktijdige, afzonderlijke of achtereenvolgende toepassing bij de behandeling van psychomotorische spanning. Η Η 111 8402850